Van „bedeling" naar gezinswerk Deze tijd verdraagt niet langer, dat de winkeliers onefficiënt werken Fort Den Ham in handen van Nationale Reserve Twente komt voor 't voetlicht Ned. Hervormde Kerk zag haar iaak Stichting voor Maatsch. Werk begon haar arbeid broodnodig MAANDAG 8 JANUARI 1951 DIACONALE ZORG IN NIEUWE VORM Hulpstraalmotoren helpen bij start QNGEVEER anderhalf jaar geleden is de Nederlandse Hervormde Kerk in Noord-Holland begonnen met maatschappelijk werk, zulks in navolging van wat reeds elders geschiedde. Een nieuw arbeidsterrein voor de kerk? Slechts zeer ten dele. Zolang de kerk bestaat kent zij immers de diaconale! zorg voor de medemens. Dat is immers één van de wijzen, waarop haar ge loof zich uit. Echter zijn haar opvattingen te dezen aanzien lang onveranderd gebleven. Daardoor is het werk van de kerk niet met de samenleving en haar behoeften meegegroeid. Op het terrein van de maatschappelijke zorg gaati thans de overheid in vele opzichten voorop. Niettemin kent thans de kerk, mede door de moeilijkheden in de oorlogsjaren en door het simulerende op treden van figuren als dr. Banning en dr. Kraemer, weer sterk haar taak en haar verantwoordelijkheid op sociaal terrein. was zij toch echter reeds begonnen. Er waren reeds gezinsverzorgsters opge leid en tewerk gesteld. Thans werken er in verschillende kerkelijke gemeen ten in totaal vijftien van deze meisjes in hun mooie en verantwoordelijke taak. Het gaat er immers niet alleen om, zo vertelde ons de leidster van dit werk, mej. A. M. Bos te Alkmaar, dat zij het practische werk verrichten, dat er in een huishouding te doen is; zij moeten ook geestelijk het gezin mee dragen. Dat eist een zeer scherpe selectie: de meisjes moeten geschikt zijn en roeping gevoelen voor hun taak en een zeer goede opleiding: niemand kan goed werk leveren, die niet naar behoren is toegerust voor hetgeen zij te verrichten heeft. De opleiding geschiedt in een cursus van zes maanden in het inter kerkelijke internaat té Leiden. De lange duur van de opleiding heeft een bedoeling. Het zijn merendeels plattelandsmeisjes, die hier bijeenko men. Voor hen betekent de vorming tot gezinsverzorgster niet zelden een be langrijke verruiming van hun blikveld Maar ook blijkt in deze tijd, of dege nen, die haar hebben toegelaten tot W/E ZOUDEN een lang verhaal kun- - nen doen over wat zich sinds de dertiger jaren in de Ned. herv. kerk heeft voltrokken, toen een antwoord moest worden gegeven op de proble men, die met de massa-werkloosheid samenhingen. We zouden kunnen ver tellen van de pogingen van predikanten en anderen, om de nood te lenigen, die tijdens de bezetting in tal van gezinnen optrad. Ook zouden we kunnen her inneren aan de stichting van de Raad voor Kerk en Gezin door de Generale Synode. We zouden de levendige en vruchtbare contacten van deze raad met het Centrale secretariaat voor Ge zinszorg kunnen memoreren. Maar al deze feiten kunnen uiteindelijk alleen maar verwarrend werken. Hoofdzaak is immers, dat de leidende figuren in de Ned. herv. kerk de ingeving hebben gehad, om voor het diaconale werk nieuwe wegen te zoeken. Het gaat nu niet meer in de eerste plaats om „hand reiking aan de armen". Het gaat om het voorkomen van nood en verwording, waar dat mogelijk is. En dan komt men terecht bij de gezinnen. Dat betekent: gezinszorg maatschappelijk werkten behoeve van de gezinnen in de ruimste zin van het woord. Het is een zeer breed terrein, welks bewerking ge schoolde krachten vraagt. Gezinsverzorging. r\E omstandigheden van kort na de bevrijding noodzaakten tot de toe spitsing van dit werk op een bepaald onderdeel: de gezinsverzorging, de ver lening van hulp aan die gezinnen, waar van de vrouw om de een of andere re den niet (volkomen) capabel is voor haar taak. Het begon in de grote ste den, waar met de oprukkende geal lieerde troepen colonnes geschoolde meisjes arriveerden, die terstond be gonnen met het lenigen van de ergste nood. Er was heel wat te doen. De resulta ten waren zo, dat men het werk meen de te moeten voortzetten. Opleidings inrichtingen werden gesticht, sommige interkerkelijk, andere uitsluitend Ned. hervormd. Er ontstonden provinciale stichtingen voor maatschappelijk werk, die hun overkoepeling vonden in het reeds genoemde Centrale Secretariaat. Het werk in Noord-Holland. JN 1949 is een begin gemaakt met de organisatie van de provinciale stich ting. Bijna een jaar later trad deze offi cieel voor het voetlicht. Met haar werk deze opleiding, haar al dan niet juist 1 hebben beoordeeld. Het diploma krijgen de meisjes pas nadat zij een jaar in de practijk werk zaam zijn geweest. Daarbij wordt nog herhaaldelijk nagegaan, hoe zij het in hun nieuwe functie maken. Er zijn nu plannen in uitwerking voor een nascholing. Binnenkort zullen de meisjes gedurende vier dagen bijeer zijn op De Haaf te Bergen. Voor heel het volk. HIT IS een stuk werk inzonderheid voor de kleine steden en de platte landsgemeenten. Het bestuur van de provinciale stichting bestaat dan ook uit vertegenwoordigers van de diaco nieën uit de gehele provincie behalve Amsterdam en Haarlem. Mej. Bos richt zich bij haar pogingen, om het werk terrein uit te breiden, ook tot deze dia conieën en tot de gemeenten, waaruit ze voortkomen. Het is echter niet de bedoeling, dal dit werk bij uitsluiting voor lidmaten der Ned. herv. kerk wordt verricht. In tegendeel: hoe breder de basis, hoe lie ver. Waar dat even mogelijk is wordt samenwerking gezocht met organisaties als de Bond van Plattelandsvrouwen, het Witte Kruis, de Landarbeidersbon den e.d. Het gehele dorp moet immers zoveel mogelijk worden geholpen. Reeds nu blijkt, dat op den duur ook ander werk zal moeten worden aange pakt. Uit de gezinszorg vloeit niet zel den de behoefte aan nazorg voort. Daarvoor zijn maatschappelijke werk sters nodig. Ideaal zou zijn, wanneer er streeksgewijs een aantal zouden kun nen worden aangesteld. Deze zouden bovendien de leiding van de gezinsver zorging in hun gebied kunnen overne men. Praciijkles uit zelfbedieningswinkel Oude systeem laat te veel tijd nutteloos verloren gaan Goedkopere distributie Luchtafweer en pantserwagen in actie Zeer geslaagde oefening 0BLGB8O-6 Middeleeuws horloge KERKELIJK NIEUWS Ned. Herv. Kerk. Beroepen te Lexmond: C. C. Klerckx te Elburg. Aangenomen naar St. Laurens: H. A. Kalkman, candidaat te Amsterdam Bedankt voor Wouden berg: J. Zwijnenburg te Huizen (N.H.) Gereformeerde Kerken. Bedankt voor Houwerzijl: N. van Haeringen te Veenhuizen. Christ. Gereform. Kerken. Tweetal Naarden: G. Smits te Driebergen en Zwiep te Schiedam. Gereformeerde gemeenten. Bedankt voor lerseke: P. Honkoop te Rijssen. Beroepbaar: Het cura torium van de theologische school der Gereformeerde Gemeenten heeft beroep baar verklaard de heer L. Kieboom te Barneveld. Rustig lag Zaterdagmiddag het fort aan Den Ham te dromen, evenals de ver spreide boerderijen van de buurtschap Busch en Dam. Lang zou deze rust echter niet duren. Vanuit Beverwijk, Heemskerk, Amsterdam en Haarlem kwamen vrijwil ligers van de Nationale Reserve naar het Fort toe om dit te gaan bezetten en te verdedigen, tegen een aanval, die gedaan zou worden door de klassen Uitgeest en Zaandam. De bezetting werd nog versterkt door enige batterijen Luchtafweergeschut, die stelling zochten in de omgeving van het Fort. Het was gedaan met de rust. Comman do's weerklonken, wachten werden uitge zet en patrouilles uitgezonden om de vij and op te speuren. De vijand was inmid dels de opmars beginnen en naderde lang zaam maar zeker uit Zuidelijke richting de damdijk als eerste aanvalspunt kiezende. Deze dijk was bezet door een sterke in- fanterie-afdeling en een vier centimeter luchtdoel-stuk. De vijand liet zich echter niet afschrikken en dwars door het land, door modder en sloten, naderde zij tot het oude kruithuis, onder dek ing waarvan een mortiervuur met rookgranaten werd afgegeven. Nu brak het eerste gevecht los. Hoog gingen de rookgranaten de lucht in en kwamen met angstwekkend gehuil, ge volgd door een zware plof, in het weiland vlak bij de verdedigers terecht. Explosies van imitatie-handgranaten weerklonken en een hevig geweervuur laaide op. Spoedig kwam het tot een handgemeen van man tot man, waarbij het soms nog wel eens warm. toeging. Na dit eerste treffen werd de aanval lende partij hergegroepeerd en direct daarop verder opgetrokken naar het fort. Onder dekking van een pantserwa gen ging het voorwaarts, maar de aanval lers hadden het zwaar te verantwoorden, want van alle kannen werden zij belaagd door de verdedigers van het Fort, die uitgezonden waren om hun een warme ontvangst te bereiden. Bewonderenswaar dig was het élan, waarmede deze realisti sche oefening werd uitgevoerd. Van alle kanten was het nu raak. De vijand kroon door de sliknatte landerijen op de veste aan. Aan de vorkant van het Fort woed de een hevige strijd, waarbij druk gebruik werd gemaakt van rook- en handgrana ten. 9 De eerste gevangenen De overmacht van de verdediging bleek echter te groot en reeds werden in triomf de eerste gevangenen de Fortpoort bin nengeleid. waar zij zich in de cantine kon den verwarmen met de door de helpsters van het Rode Kruis klaargemaakte thee. Intussen woedde de strijd om de brug, die toegang tot het fort gaf, onvermoeid voort. De beslissing was echter te voorzien. De aanvallers zouden het onderspit moeten delven, maar zij hielden vol tot het einde. Dodelijk vermoeid, onder modder en slik, De Amsterdamse deelnemers aan de oefening hadden peph. Eén hunner auto's zakte in de zachte berm weg. Eén der vijandenmet helm op slaagde er in tot de poort van fort Den Ham door te dringen Daar werd hij evenwel tot krijgs gevangene gemaakt. drijfnat, kwamen zij het fort bnnen en werd het einde der oefening geblazen. Overste Lenderink, de districts-comman dant van het district Noordholland-Zuid van de Nationale Reserve, was vol lof over zijn vrijwilligers en over de wijze, waarop deze oefening werd uitgevoerd. Een afdeling van de transportcolonne van het Rode Kruis, afd. Uitgeest, onder leiding van de sergeant Berkhout en de adjudant Kalkman, moest hier en daar nog wel eens een pleister plakken of een verbandje leggen. Nadat aanvallers en verdedigers zich tezamen in de cantine, waar de heer Snel de scepter zwaaide', weer wat op verhaal lieten komen en de ergste sporen van het gevecht waren weggewist, werd verzame len geblazen om in marsformatie naar Krommenie te trekken, waar een propa- ganda-avond voor het S.G.W, zou worden gehouden. Voor het gemeentehuis werd een défilé afgenomen door de overste Lenderink, waarna allen zich verzamelden in het R.K. Verenigingsgebouw, waar een pakket eetwaren in ontvangst werd geno men. Protest tegen overdracht „Tjerk Hiddes" De stichting „Rijksbehoud" heeft in een telegram aan de minister-president en de Staten-Generaal geprotesteerd tegen de overdracht van de „Tjerk Hiddes" aan Indonesië. Zij zegt o.m.: „Dat deze uitlevering geschiedt inge volge de besluiten van de Ronde Tafel overeenkomst is niet waar, aangezien de RIS, waarmede deze overeenkom sten zijn gesloten, eenzijdig is opgehe ven door de machtsuprematie dei- republiek Indonesia, waardoor op zijn minst, althans volgens het rechtsge voel van zeer velen, aan vrijwel alle besluiten de basis is ontvallen". Reeds veel blank water in Ijselmeer Het ijsbericht vanwege de Rijks waterstaat meldt het volgende over het Ijselmeer: j Ijselmeer van Muiden tot Ketelmond i en ook Genemuiden blank water. Bij Schokkerhaven vast ijs. Van Schokker' haven tot Kornwerderzand op veie plaatsen flink gekruid ijs. Westelijke oever van Ijselmeer blank, behalve .EnkhuizenLekerhoek en een drie honderd meter brede strook voor i Hoorn. Voor Amsterdam is nog vast lijs, doch dit vertoont grote gaten. Een Fairclüld C-119 Packet", uit gerust met hulpstraalmotoren, suist onder een scherpe hoek het lucht ruim in na een „proefaanloop" op het vliegveld van Hagerstown (Maryland) in de Ver. Staten. De hulpstraalmotoren stelden dit vrachtvliegtuig in staat na een aanloop van slechts 140 meter los van de grond te komen, waardoor zich nieuwe mogelijkheden voor dit toestel voordoen. Meer Amerikaanse oorlogs schepen gebruiksklaar De Amerikaanse Marine heeft mede gedeeld, dat er aan plannen gewerkt wordt om het aantal vliegkampschepen dubbel zo groot te maken als bij het uitbreken van de Koreaanse oorlog. Volgens het plan zullen er nog twee slagschepen, verscheidene kruisers en ongeveer honderd motortorpedoboot- jagers komen. Het vliegkampschip „Tarawa" zou weer gebruiksklaar gemaakt worden en bovendien zou het slagschip „Wis consin" binnen een paar maanden voor actieve dienst gereed zijn. De vloot van vliegkampschepen zou tot 28 a 29 uitgebreid worden. Negen der schepen zouden een tonnage hebben van 45.000 tot 27.000. De rest zou van minder ton nage zijn. Het aantal onderzeeërs, dat weer in dienst werd genomen, werd met opzet klein gehouden, aldus marinefunctio narissen, omdat er grote verbetering was gekomen in de uitrusting van deze vaartuigen. De nieuwe vindingen zou den in meer recente onderzeeërs wor den toegepast. Van onze speciale verslaggever) Van alle neringdoenden schijnen de kruideniers wel het eerst de inzinking gevoeld te hebben van de na-oorlogse tijd. Voor de oorlog was het voor deze categorie al nodig lange werkdagen te maken met het hele gezin om aan een redelijke boterham toe te komen. Wie niet blind was voor de werkelijkheid, kon op zijn vingers natellen, dat de naoorlogse tijd niet veel anders zou worden. Men hoort dan ook verschil lende kleine zelfstandigen al weer klagen en zich op zijn minst beper kingen opleggen, waarvan zij een paar jaar geleden nog niet gedroomd hadden. Wij spraken één kruidenier, die zich niet voegt in dit leger van klagers. In tegendeel, één die zeer tevreden is over de gang van zaken. Het was de heer D. Kat, Westzaner van geboorte en thans wonende in Velsen-Noord, waar bij sinds anderhalf jaar de eerste zelf bedieningswinkel benoorden het IJ heeft in de kruideniersbranche. Uit nieuwsgierigheid naar het ver loop van dit nieuwe systeem zijn we zijn zaak binnengestapt. Na anderhalf jaar valt wel te zien of zo'n nieuwig- heidje een doodgeboren kindje is met een lam handje, of een succes, dachten we. „Een succes", verzekert de heer Kat. „Maar wie denkt, dat dat-ie bij dat systeem nu enkel maar z'n deur open hoeft te zetten en hoeft af te rekenen, vergist zich deerlijk". Activiteit „Ook dit systeem vraagt dus van de winkelier voortdurende activiteit?" „En niet zo zuinig. Alleen: die acti viteit is anders gericht. De grondslag van het hele systeem is, dat er effi ciënter gewerkt kan worden. Wat een zee van tijd kostte dat oude systeem niet? Elke kruidenier heeft zijn klan tenhoekjes. Hij gaat die boekjes opha' len, of laat het iemand doen. Dan moe ten de artikelen klaar gemaakt wor den en bezorgd. Daarnaast heeft-ie zijn wirikelverkoop, die hem aldoor bezig houdt. En wanneer het een beet je zaak is, ook nog zijn telefonische orders. Nergens ter wereld is de krui denier zo de slaaf van zijn klanten, als juist hier in dat vooruitstrevende Holland. En het slot van het lied is, dat diezelfde slaaf ook nog duizenden guldens crediet geeft aan wie een weekboekje, maandboekje, of zelfs een drie-maand-boekje verstrekt kregen. Al de rompslomp, die eraan verbonden is, kost tijd, dus geld. Of, de baas het Onzekatoeniies Textielnijverheid is van zeer grote betekenis Industrie met oude papieren (Van onze economische medewerker) yiJF EN TACHTIG PROCENT van de in ons land geweven katoenen stof fen komt uit Twente. Dit zegt genoeg om ons te realiseren, dat er op dat stukje bodem rondom Almelo, Goor. Haaksbergen, Enschede, Oldenzaal en Hengelo voor Nederlands economie be langrijk werk wordt verricht. En nu zwijgen wij nog maar over de metaal-, electrotechnische en chemische bedrij ven met wereldnaam, die zich eveneens Twente's naam uitdragen. Neen, wij willen ditmaal speciaal de katoenin dustrie eens voor het voetlicht brengen, hetgeen wij des te gereder doen, omdat de grote man uit Twente, de heer H. van Heek Hz., kortelings in zijn kwaliteit van voorzitter van öe Kamer van Koop handel voor Twente en Salland een magistrale jaarrede over de economi sche positie van dit gebied heeft ge houden. rjE KATOENNIJVERHEID heeft in Twente zeer oude papieren in de vorm van handweverij en -spinnerij. Zij ging in het begin van de negentiende eeuw reeds op eigen mechanische benen staan en zelfs de export beoefenen (na 1830). En het resultaat van dit onderne mersinitiatief was, dat in 1939 70% van de productie door Nederlanders werd gedragen of in Nederlandse woningen wordt gebruikt, hetgeen tevens bete kent dat Twente voor 90% in onze be hoefte kan voorzien. v Nu komt evenwel de gehele Twentse katoenproductie niet op de binnenland se markt terecht. Wij moeten nu een maal exporteren om weer uit het bui tenland goederen te kunnen betrek ken, die wij zelf niet bezitten noch maken. Het ligt dan ook voor de hand, dat Twente's katoenexport een be langrijke klont vormt in onze pot van buitenlandse valuta. Niet tevreden. TOCH is men in Twente niet geheel tevreden met de bereikte resulta ten. In 1950 toch kwam de export gerekend naar hoeveelheid, niet boven die van 1949 uit Dit lag niet aan een gebrek naar vraag in het buitenland, doch wel aan het niet voldoende kun nen opvoeren van de productie. Wat hiervan de oorzaken zijn, ver telt de heer Van Heek niet precies. De productie van garens, in kg uitgedrukt bedroeg 133% van de vooroorlogse ook de weefcapaeiteit ligt met 107% beven dit van voor de oorlog. Kenne lijk is evenwel de sedert 1949 bereikte verbetering nog niet voldoende ge weest om extra te kunnen exporteren, waaraan waarschijnlijk het nog steeds gevoelde gebrek aan geschoold perso neel niet vreemd is. Ook het niet vol doende doorvoeren van ploegenwerk is volgens deze bedrijfsleider een oor zaak die de uitbreiding van de produc tie remt. Opvallend is het in dit ver band zijn klacht te horen, dat er zo weinig gebruik wordt gemaakt van de in de collectieve arbeidsovereenkomst geschapen mogelijkheid om gedurende 13 weken per jaar 5 uren per week langer te werken. Wij zien hier dus wel zeer duidelijk het verband tussen harder en (even tueel) langer werken, het invoeren van betere productiemethoden en daardoor het opvoeren van de productie ener zijds en de verkoop en bijgevolg het verdienen van deviezen anderzijds. Export en import. Maar, zo zal men wellicht opmerken die verkoop aan het buitenland wil toch zeggen, dat het binnenland minder krijgt? In principe wel. Doch het bin nenland is ruimschoots voorzien door de geweldige toevloed van textiel uit Belgie, vooral na het opengooien van onze grenzen op 16 Januari 1950. Ter demonstratie hiervan diene, dat de in voer uit Belgie en Luxemburg van katoen, rayon en linnen in Januari tot en met September 1949 circa 1700 ton bedroeg en dat deze invoer over de overeenkomstige periode van 1950 on geveer 7% maal zo groot was. Die im port was met recht overmatig en vorm de daardoor voor de Nederlandse fabri kant een sterke concurrentie. Tekort aan grondstoffen. Er dreigen echter nog andere gevaren voor onze katoenindustrie en daardoor ook voor onze economische huishou ding. In de eerste plaats door de uit zonderlijke prijsstijging, doch vooral door het onvoldoende aanbod van ruwe katoen. De Amerikaanse oogst van 1950- 1951 is onvoldoende en daarom geeft de Amerikaanse regering aan de bui tenlandse afnemers toewijzingen, die voor ons slechts de helft van die van het vorige jaar bedragen. Gelukkig be looft de oogst van 19511952 beter te worden. Als wij enkele punten uit de rede van de heer Van Heek nog eens sa menvatten, dan worden wij ons ander maal bewust van onze grote afhanke lijkheid van het buitenland voor de grondstoffenvoorziening, van de bete kenis van een grote productiviteit voor onze export en mede daardoor voor onze behoeftenvoorziening en ten slotte van de economische betekenis voor ons land van een betrekkelijk kleine doch uitstekend geleide groep van bedrijven die bij elkaar zitten op dat kleine stukje grond in het Oosten van Overjjsel, nu zelf doet, of dat hij het personeel laat verzorgen". U beperkte met de zelfbedienings winkel dus de service aan de klanten". „Ja, maar daar stelde ik een andere service tegenover. Alleen ik schrijf niets meer op en bezorg niets meer thuis. Ik win daardoor zoveel tijd, dat ik de mensen de artikelen tegen scher pe prijzen kan leveren. Dat is dus de beloning, die ik geef, voor de meerde re moeite, die ik haar (het zijn im mers de huisvrouwen) opleg Andere beloning voor haar moeite is, dat ze precies kunnen zien wat ze kopen en precies kunnen nagaan wat ze te be talen hebben, nog voordat betaald wordt. .Verspeelde u niet veel vaste klan ten, toen u op dit systeem overging?" „In het eerst zal ik ongetwijfeld klanten verspeeld hebben. Maar dat merkte ik niet eens op, want het aan tal „vreemden", dat terloops even de zaak binnenstapte en een mandje greep om even vlug keus te maken uit de uitgestalde voorraden, was zo groot, dat het oude systeem vergelijking niet eens meer toeliet. Uit Beverwijk, IJmuiden en zelfs uit Driehuis komen de mensen nu regelmatig naar deze zaak in Velsen-Noord. Het systeem doet verkopen. De mensen zijn volko men vrij en ontdekken ai wandelend veel meer dan ze eerst gedacht hadden nodig te hebben. Geen verkoper ter wereld kan daar tegen op". Principe „Bij de opzet heb ik me laten leiden door de gedachte, dat het broodnodig was de kosten van de distributie van de eerste levensbehoeften onder de mensen, op een lager niveau te bren gen. Het oude systeem kost veel te veel geld. Dat kan ons verarmde volk niet meer opbrengen. Het is niet za kelijk ook. Neem maar elke zaak, die men wenst. De bedienden, die met één klant bezig zijn, vliegen van het kast je naar de muur Een pondje suiker, uit dat vak. Een ons vlees uit een heel andere hoek van de zaak. Een pond erwten weer uit een andere hoek Ki lometers leggen de personeelsleden per dag af om alle klan'en naar wens tijd. Want intussen staat de volgende te bedienen. Het is allemaal verloren klant maar te wachten en zich te ver velen, heupwiegend van 't ene been op het andere, of misschien eens even hier en daar rondneuzend, maar niet teveel, want dan zou het best moge lijk zijn, dat haar beurt voorbij zou gaan. In de zelfbedieningswinkel is het anders. Daar staat en blijft het perso neel op zijn post bij de artikelen, die nu eenmaal nog niet anders dan los verkocht worden. „Men maakt van zijn zaak dus een groot warenhuis in het klein?" „Ja, met dit verschil dat niet plaat selijk afgerekend wordt, maar pas als de klant de hele zaak rond gewees is. Hier is het dus ook mogelijk, dat de klant nog weer eens even terugloopt, om iets uit het mandje terug te leggen in het vak. omdat men verderop iets vond, dat men beter dacht, of om wel ke andere reden dan ook. „Beïnvloedt u de aankopen nu op geen enkele wijze?" „Zeker wel. Maar de klant blijft vol komen vrij in doen en laten We heb ben zelfs kans gezien de drukke da gen, die bij het oude systeem altijd achter in de week liggen, ook naar an dere dagen van de week te verschui ven. En dan hebben we bepaalde me thoden van plotselinge reclames, die de koopzin gunstig beïnvloeden. Zo nu en dan lijkt onze zaak net pen gezelli ge, goed verwarmde markt". Sfeer is hoofdzaak „Kan iedere kruidenier nu maar zo op dit nieuwe systeem overstappen?" „Nee, dat is onmogelijk. Ik voelde, dat dit Amerikaanse systeem de enig juiste weg was. Maar toch heb ik na de opening van deze zaak zeker nog een half jaar nodig gehad om de juis te sfeer te vinden. En dat is hoofd zaak. Men moet sfeer hebben in zijn bedrijf. Het moet er gezellig zijn" „Dit bedrijf eist zoveel mogelijk ver pakte artikelen. Houden de Neder landse fabrikanten hier al rekening mee?" „Het Nederlandse fabricaat is al grotendeels verpakt. En ook op dit terrein komen steeds meer snufjes te voorschijn. Voor koekjes en biscuitjes hebben we al een luchtdichte cello- phaanverpakking, die de waar veel verser houden dan de blikken zelfs. De fabrikanten zullen er steeds scher per op moeten letten met hun tijd mee te gaan. Vooral wanneer er meer van dit soort zaken voor de dag komen. In Hilversum is enkele weken gele den een modelbedrijf geopend, dat het zelfde embleem voert als de onze. Kijk-grijp. Een gekke naam, dacht ik in het begin Maar nu kent hier in de omgeving iedereen die naam Hoe ge- perfectionneerd het systeem echter ook zal worden en er wordt nog steeds maar door aan gedokterd, we zullen nooit buiten het geadverteerde merk artikel kunnen". „Raakt er over een jaar gerekend, niet Voor een flink bedrag zoek?" „Wat zoek raakt is niet van belang. Men geeft het volledig vertrouwen. En de mensen zijn sportief Men moet van nature gemeen zijn om bij een vol ledig vertrouwen te gaan stelen. Dat doet men vee] eerder, wanneer men weet dat de winkelier er scherp op let. Dan komt er aan de diefstal een spor tieve kant Men wil handiger zijn dan de oplettende zakenman. En dat is niet zo moeilijk. Bij dit systeem is het sportieve element van de diefstal er uit gehaald. Het immorele blijft alleen ov«r". 1

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 3