LAATSTE NIEUWS IN EEN SPROOKJESPALEIS OP JAVA STERVEN DE VOGELS UIT? Streep onder conflict Concertgebouw orkest /erkeers- i 't verkeer \ARD ncras Onberoerd door de siorm In de Vorstenlanden regeert de Susuhunan Niet te onderschatten machtsfactor Dramatische redding in Chinatown Amsterdamse verkeers agent overleden 11596: 20.000 gulden Vijf-en-twintig millioen voor de landbouw Dan/e Therons geweer terug naar Zuid-Atrika Verstoord evenwicht in Frankrijk Het handelsverkeer met Frankrijk Surinaamse oppositie te gen uitzending mariniers Dodelijk mijnongeval MAANDAG 18 FEBRUARI 1951 \N STUUR. motorrijtuig be tden zonder het én hand vast te EUJDEN. itorrijtuigen zijn zodanig te re- ïet motorrijtuig brengen binnen zij de weg vóór ;n overzien en luiten bebouwde van een voertuig rijden, een zo- aren, dat een in- can invoegen. IICHT. )torrijtuigen zijn list bij dag aan de de gebruike- eren (koplichten 'ORRJJTUIGEN. van een motor onder toezicht op anders dan met UTOWEGEN. van een motor- nede op een rij- (dat zijn wegen otorrijtuigen mag te staan of te 3 RIJDENDE UIGEN. toi ^'tuigen, wei voor het jagen een voor hen legen water en relke werkzaam- behoeve van de houden, zijn ver rechterzijde van rode vlag en Bij voren als naar auw knipperlicht an het motorrij- rijder, die Zater- één op de Laat n vrachtauto ge- was een gepar- e passeren. De et ongeval liggen <e pijn in het lin de vrachtauto, langer op het on- am gemaakt, reed ibeurd wasDe ie deze chauffeur jder kon later op iswaarts keren, ing vond tegen het Ritsevoort, voetganger, die orlijk verkend te vilde oversteken, rfiets reed de 55- afé no. 1 had ver- tganger bekwam jorhoofd en beide aide een prijs ouw te Haarlem mene Nederlandse enigingen gisteren voering nam o.m. si. In de afdeling ire behaalde deze tweede prijs met a 353. IOR HET VOET- IT ri zal het jeugd- elvereniging Har de maal voor het naai met „Joop ter in drie bedrijven Cissy van Marx- Dom de Gruyter. nden van Jan de DE STRAAT der Rijkspolitie te ikt bekend, dat over involgende voorwerpen langegeven: een vaar- ar bruine glacé heren- auw vulpotlood (merk zwarte ballpoint pen, en een donkerbruine torden verstrekt op het ilitie. anger gereed ien aarden wij in Sint Br 21 meter hoge huis van de hor ren bleek dat hier mtvanger van Sint jekomen. van tijd tot tijd r vanuit Eindho- beeld is nog lang geluid komt nog toch dit zwakke geeft reeds een i Lopik in gebruik i is het zeker, dat elijk beeld te ont- begrepen dat deze t door een ieder tomen, gezien de i verbonden. Het echter niet aan eken. ^CHTER EEN BREDE, zonovergoten oprijlaan in Midden Java/s schoonste stad, Surakarta, ligt het paleis van de Indonesische vorst, die zich mag noemen: Susuhunan, Pakubuwono, Senopati, Ingalogo, Abdurrachman, Saji- din Panotogomo XII. Dit betekent: Hjj, die men knielend nadert, de spijker der aarde, de aanvoerder in de oorlog, de dienaar van de Barmhartige, de heer en de regelaar van de Godsdienst. Hij is de man, die men algemeen beter kent als „De Susuhunan". Binnen de eeuwenoude paleismuren ligt zijn „kraton" als een kostbaar relikwie in rood en goud. Binnen die muren ligt een cultuur gevangen, in een gewjjde rust en in de verering van duizenden uit de Vorsten landen. Oorlogen zjjn in de vele eeuwen, dat de kraton van Surakarta be staat, aan de oude muren voorbijgegaan. Nimmer beroerden ze echter het leven van de Susuhunan en zijn honderden dienaren, die in de „dalam", het vorstenverblijf wonen. Wanneer de toestand kritiek was in de Vorstenlanden, sprak de vorst het volk toe, en het gehoorzaamde hem, want volgens de heer sende opvattingen in de Vorstenlanden is de Susuhunan,, vrij van lichaams- en zielsgebreken" en door tal van boetedoeningen zeer heilig. Voor de Javaan betekent hij Paus en koning beiden. De Javaan van gewone afkomst mag zijn vorsit niet in de ogen blikken en hij moet hem de „sembah" brengen, die ne derige buiging, die van de grootste eerbied en onderdanigheid getuigt. Dat alles is, over het algemeen genomen, onveranderd gebleven. ven. Dan dansen onder het spranke lende licht de „badojo's" hun betove rende dansen. JJET ZIEN van zo'n dans betekten Java zien in al zijn zegevierende schoonheid, zijn strijd, kortom zijn cultuur en zijn wezen. Elke beweging die zo een Badojo maakt is bezield en maandenlang ingestudeerd. De zus ter van de huidige Susuhunan, Paku buwono de twaalfde heeft op het hu welijksfeest van Koningin Juliana zo'n dans uitgevoerd. Grotere eer had onze koningin haar niet kunnen bewijzen. Nog dikwijls spreekt prinses Siti No- roel over die dagen aan het Hof van de koningin der Nederlanden. rvE KRATON is gebouwd op zeer hei- lige grond en voor een niet-Islamiet is het practisch onmogelijk er binnen te dringen. Wordt er een enkele maal toestemming gegeven deze bodem te betreden, zoals geschiedde tijdens de tweede politionele actie, toen een kleine groep van Nederlanders tot de kraton toegang kregen, dan leidt een aantal gidsen de bezoekers rond. Het gevaar van verdwalen in de honderden gangen, zalen, pleinen en paviljoens is niet denkbeeldig. Het kraton-gebied, dat door ieder be treden mag worden (althans als hij de zwarte „topi" der Islamieten draagt) wordt gevormd door verschillende reusachtige pleinen vóór de eigenlijke gebouwen. Op die pleinen staan de eeuwenoude en eveneens heilige, Wa- ringins. Hun namen luiden: „Goddelijk hout" en „Zegevierend hout". Aan de voet van deze Waringins hebben zich vroeger vele drama's afgespeeld. Wanneer een Javaan door de één of andere oorzaak bü het hoogste ressort geen recht had kunnen vinden in een bepaalde kwestie, dan kleedde hij zich in een geheel wit costuum en nam plaats onder een van de waringins. Door zijn witte kleding gaf hij uitdrukking aan de overtuiging „met dit leven te heb ben afgerekend". Onder een der heilige bomen wacht te dan „kromo" tot de vorst hem daar vond en zijn klachten onderzocht. De smekeling wist, dat er dan recht zou geschieden, want de Susuhunan is „Dienaar van de Barmhartige". Daar om was het in de ogen van iedere Ja vaan óók rechtvaardig, als Kromo ter plaatse gekrist werd, hetgeen gebeurde ais zün klachten ongegrond gebleken waren. Sprookjeshuis JA, DE HEILIGE BOMEN zagen zeer j veel. Iedere Zaterdagmiddag drijven een uur lang de tonen van de heilige ga melan door hun bladeren en onder nun weelderige lommer trekken jaarlijks tientallen kleurige stoeten van proces- siegangerg naar de „Pagelaran", een rijk versierde open hal, waar de vorst bezoekers ontvangt en de plechtighe den in verband met de Islam bij woont. De vloeren van deze hal glanzen van het schitterendste marmer en bladgoud druipt er in weelderige guirlandes van de koepels af. Tussen de sierlijke pila ren van de „Pagelaran" is voor vele honderden plaats. De kratonkleuren, rood en goud, domineren overal. Bij grote feesten, zoals bij het begin van 't Islamitische nieuwe jaar, lijkt de prach tig verlichte hal op een sprookjeshuis uit Duizend en één nacht. Kruipend ioi de vorst ACHTER de Pagelaran ligt de zgn. „Hoge Grond", waaromheen als or namenten acht oude kononnen ge plaatst zijn. Ook deze plaats is door een rijkversierd dak tegen de felle zonnestralen beschermd, maar ze is mooier en kostbaarder versierd dan de Pagelaran. Hierbinnen mag men niet lopen, doch moet er kruipend de vorst naderen. Bij de hoogfeesten zit deze op zijn troon, die geflankeerd wordt door twee reusachtige houten leeuwen en waarboven een met juwelen bezaaide hemel is aangebracht. Bij de bouw van een „Kraton" begint men eerst met het plaatsen van die troon. Daaromheen worden de gebouwen opgetrokken. Een Javaan, die weet hoe het hoort, zal bij het bezoeken van zijn vorst minstens vijf minuten nodig hebben om van de trappen voor de „Hoge Grond" tot de troon te komen. Krui pend als een slang door het stof, na dert hij zijn Susuhunan, die omringd door zijn pronkerig geklede lijfwacht, de „Pradjoerits" op zijn troon zetelt. Zó heilig is de zetel van de Susuhu nan, dat men daar reukwerken brandt •ls hij niet aanwezig is. De Badojo'sdansen pEEN DROGM kan schoner zijn dan het tafereel, dat zich in de Kraton op de grote feestdagen aan het oog vertoont. Overal, waar men ook kijkt, glanst het sneeuwwitte marmer. Er is goud, waar men ook kijkt. Goud in waanzinnige overdaad op de kunstige pilaren, goud op de kroonlijsten aan de plafonds. Uit kristallen kronen stroomt en klatert een fonkelend licht op net marmer, zodat de schijn weerkaatst wordt tot ver buiten de troonzaal. Adellijke personen, rijk met juwelen behangen schrijden in hun kleurige adatcostuums in die waterval van tin ten en licht. Maar het centrum van dit alles is de Susuhunan, die zetelt op de roodzijden divan of op zijn schitteren de troon, de fiere gestalte als die van een Godheid boven de menigte verhe- De dalang vertelt op. DE „Hoge Grond" worden ook dik wijls wajang-voorstellingen gege ven. De dalang vertelt daarbij van lang vervlogen dagen, van Modjopait, van de Pandowo's en de Korowo's. Ook nu nog worden deze voorstellingen ge geven, want het Oosten is in de Kra ton echt Oosters gebleven. In de gro te steden op Java loopt de eerste de beste Javaan met een fantastisch roomkleurig costuum. In de kraton ziet men slechts de gewaden zoals ze eeuwen geleden ook werden gedragen. Het Oosten is er nog Oosters In het licht van de honderden lam pen dansen en springen de potsenma kers, de dalang vertelt zijn heldensa gen; het is ailes uit een tijd, toen de macht van de legendarische koning, Modjopait, gold van Bantam tot Ma dura en nog verder. De legende wordt werkelijkheid in deze Kraton. In een eenvoudig huisje, in het hart van het paleis, staat een oud kanon, dat eeuwen geleden door de Portuge zen in hun kolonisatie-oorlog is ge bruikt. Het heet „Njai Setomi" en het behoort bij een kanon van hetzelfde makelij, dat aan de stadspoort van Djakarta ligt. De legende wil, dat de Nederlanders Java zullen verlaten als deze twee ka nonnen naast elkaar zullen liggen Allah is Allah" In het centrum van de Kraton is bij na alles heilig. Er worden vele „pusa- ka's" bewaard. Dat zijn dikwijls zeer eenvoudige voorwerpen, die van ge slacht op geslacht in de familie van de vorst zijn gebleven. Deze pusaka's kent men een wonderbare macht toe. Zo is er de „Kjai Selamat", de oude piek, die epidemieën kan bedwingen en bij de dreiging van b.v. pest of cholera in een zijden omhulsel door de stad wordt gedragen. 70 LIGT daar de kraton van Surakar ta, onberoerd door alle politieke stormen, die in dit land hebben ge woed. Het volk beschermde steeds zijn vorst tegen elke aanval tegen hem ge richt. In naam regeert de Republik Indonesia, ook over de rijke Vorsten landen, maar in werkelijkheid is het de Susuhunan, die beveelt. Het vergulde dak van de kraton- moskee koepelt boven de muren van het paleis, zodat ieder die het ziet moet zeggen: Groot is waarlijk deze Susuhunan, want ook voor hem is Allah de almachtige. Ja, Allah is waarlijk Allah TOM K. i ongecorrigeerd) De verkeersagent Van Zalingen, 89 jaar oud en gehuwd, die Woensdag avond op het Markenplein te Amster dam onder een uit de rails gelopen bij wagen van lijn 9 kwam, is Zondag avond aan zijn verwondingen overle den. Zondagmiddag liep op dezelfde plaats nogmaals een bijwagen uit de rails. Er wordt thans aan gewerkt om te voor komen dat zich nogmaals ongelukken op die plaats voordoen. In de 512de staatsloterij 2e klas (1ste lijst) is op no. 11596 een prijs van 20.000 gulden gevallen. Tijdens de viering van het Chinese Nieuwjaar in de Chinese wijk van New York brak brand uit in een der woningen op de vijfde verdie ping van een huizencomplex. Me vrouw Saungs Wong en haar bei de kinderen van vier en van vijf jaar, die een toevlucht hadden ge zocht op een balconiletje, konden met veel moeite door de brand weerlieden via de door hen uit geschoven ladders in veiligheid worden gebracht. EEN badojo danst aan het hof van de Susuhunan de zgn. „Golok-dans". Volmaakte beheersing spreekt uit zelfs de geringste beweging. Voor de aanvang van een dans worden de badojo's dikwijls in extase gebracht door het inademen van de geur van bepaalde reukwerken of door hypnose. Het lang verwachte borgstellings- en credietfonds voor verdere technische ontwikkeling en daarmee samenhan gende opvoering van productiviteit is thans gesticht. Uit tegenwaardefondsen van het Marshallplan zijn vijf en twin tig millioen gulden voor dit doel be schikbaar gekomen. De Nederlandse boer krijgt dit geld niet „cadeau". Het zal dienen tot borg van door boerenleenbanken te verstrek ken credieten ten behoeve van techni sche verbetering en opvoering van pro ductiviteit en rendabiliteit van voor namelijk kleine boeren- en tuinders- bedrijven. Onder technische verbeteringen kan men bijvoorbeeld het aanschaffen van machines en werktuigen (eventueel collectief) beschouwen, alsook verbete ring van akkers en weiden door drai nage en dergelijke. Maar ook voor ver betering van veeslag en bedrijfsruim ten, aanschaf van bijzondere gewassen met hogere opbrengst, om maar enkele voorbeelden te noemen, zullen, naar verwacht wordt, credieten kunnen wor den verleend. Aangenomen kan worden, dat land en tuinbouwconsulenten bij het bepalen van noodzaak en omvang van crediet- verlening hun medewerking zullen gaan verlenen. Zoals men weet werd in de laatste jaren van overheidswege reeds financiële hulp verleend. EEN TAAIE KRAB Arbeiders, die bezig waren met het afbreken van een in 1915 gebouwd strandcafé te Hormosa Beach (Califor- nie) hebben in het metselwerk van een muur een zeekrab gevonden, die, na 35 jaar hierin opgesloten te zijn geweest, nog leefde. Plaatselijke dierkundigen staan voor een raadsel. Zij verklaren dat exemplaren van dit soort krab nor maal slechts tien jaar leven. LOURDES TROK IN 195» EEN MILLIOEN PELGRIMS In de loop van het jaar 1950 hebben meer dan een millioen bedevaartgan gers en bezoekers per extra treinen, vliegtuigen, autocars en particuliere wagens de grot van Massabielle be zocht .Onder deze pelgrims bevonden zich zes kardinalen, twee apostolische nuntii, negen en vijftig aartsbischop- pen en twee honderd en vijf bischop- pen. Ontslag aan orkestleden ongedaan gemaakt De bemiddeling, verleend door de mi nister van Onderwijs, Kunsten en We tenschappen en het college van B. en W. van Amsterdam bij bet conflict dat gerezen is tnssen het bestuur van het Concertgebouw N.V. en een gedeelte van het Concertgebouw-orkest heeft tot een bevredigend resultaat geleid. Tot hun voldoening is de bemidde laars gebleken, dat bij alle partijen de wens leeft om zo spoedig mogelijk de onderbroken werkzaamheden te her vatten. De leden van het orkest, die op 28 Januari j.l. werden ontslagen, betuigen hun leedwezen, dat zij onder grote spanningen, het podium hebben verla ten. Met begrip voor de spanningen, waarin de orkestleden hebben ver keerd, heeft de rad van bestuur van het Concertgebouw N.V. zich bereid ver klaard het gegeven ontslag ongedaan te maken en de salarissen over het tijd vak, waarin niet werd gespeeld, volle dig uit te betalen. Het is de bemiddelaars bij hun be sprekingen met de betrokkenen geble ken, dat de ondergrond van het con flict is gelegen in de onbevredigende regeling der verhouding tussen het Concertgebouw N.V. en het orkest. Alle betrokkenen zijn het eens over de wen selijkheid, dat dit reeds aanhangige vraagstuk zo snel mogelijk tot oplos sing moet worden gebracht. Uiteraard zal de uitwerking hiervan, mede in ver band met de financiële gevolgen, enige tijd vergen. Alle partijen betreuren met de be middelaars de ongeregeldheden, die bij het optreden van de gastdirigent zijn voorgekomen, omdat daardoor het nor- In de boeren-oorlog was Danie The- ron een „baas-verkenner", die telkens weer vriend en vijand verbaasde door zijn stoutmoedigheid. Hij was com mandant van wat thans een „comman dogroep" zou heten, een groep, die regelmatig achter de vijandelijke li nies opereerde en wegen, bruggen en spoorlijnen vernielde. Daartoe be hoorde ook de oud-Nederlander Henri Slegtkamp, de „held van spionkop" Theron sneuvelde in een gevecht met de vijand op een „koppie" tussen Johannesburg en Pretoria. Zijn geweer werd buit gemaakt. Het belandde in het kantoor van de strafgevangenis in Dublin, waar het in 1916 bij de op stand veiligheidshalve werd wegge nomen en sedertdien werd bewaard door de heer Hamilton P. Bell. Bij het bezoek van dr. Dönges aan Ierland heeft de heer Bell het aan de Zuid- afrikaanse minister van Binnenlandse Zaken overhandigd. Het is goed be waard gebleven. Het kolfplaatje bevat nog de naam van Danie Theron. Dr. Dönges heeft het geweer naar Zuid- Afrika mee teruggenomen. (Van onze correspondent te Parijs) JJE vogel-deskundigen in Frankrijk staan voor de angstige vraag: kan men het duidelijk waarneembare pro ces, waarbij de vogels tot uitsterven gedoemd zijn, tegenhouden? In een halve eeuw zijn, volgens algemene waarnemingen, niet minder dan vijf tig vogelsoorten geheel verdwenen. De ornitholoog Smat, die sinds vele jaren in de omgeving van Parijs een onder zoek instelt, hoorde nog in 1938 op eelt bepaalde plaats aan de rand van het bos van Bondy een dozijn nachtegalen hele nachten zingen; ook lijsters, gras mussen, roodborstjes en vinken, hele zwermen mezen, vlasvinken, goudvin ken, twee paartjes winterkoninkjes en twee zwaluwenfamilies waren er te zien. In 1950 waren hiervan nog slechts één nachtegaal, een lijster en twee vinken overgebleven. Deze er varingen worden op andere plaatsen bevestigd. In 50 jaar is de vogelwereld in Socage (Normandie), in Bretagne en in Auvergne met de helft, in het ge hele Zuid-Westen van het land met een derda verminderd. Vier oorzaken zijn daarvoor aan te wijzen: het steeds toenemende aantal zwervende katten; ten tweede de on verstandige roofbouwmethode, die men in de bossen toepast; verder het stro pen zo werden er b.v. in het depar tement Haute Marne verleden jaar binnen vijf en veertig dagen in één enkel net 10.575 vinken, puttertjes, grasmussen, mezen en roodborstjes ge vangen. Specialisten op dit gebied ver kopen de vogels nachtegalen, muur zwaluwen en andere zwaluwen blin delings door elkaar op een spies ge stoken, geplukt en zonder snavel en poten, die voor de zekerheid afgesne den worden om een identificatie on mogelijk te maken. Verschillende soor ten vogels vallen namelijk onder de vogelbeschermingswet. De ergste en noodlottigste oorzaak van het uitsterven der vogels is ech ter, volgens de mening der ornitholo gen, het veelvuldig gebruik van gif tige meststoffen en bepaalde arseni- cumhoudende insectenverdelgingsmid - delen. Hierdoor wordt het evenwicht verstoord, dat door het rythme der na tuur en de opeenvolging van jaarge tijden ontstaan is. Het is heel begrij pelijk, dat men de larven en insecten wfl vernietigen, die de vogels overge laten hebben. Maar als het gebruik van giftige verdelgingsmiddelen de vo gels, de belangrijkste bondgenoten van de mens in de strijd tegen de schade lijke insecten, mede vernietigt dan ver liest men op de duur de gevederde strijders en moet men steeds meer ver gif gebruiken. Deze noodlottige kring loop leidt tot een fatale consequentie: vergiftigd worden ten slotte niet ai- leen de vogels maar ook de bodem, het sap van de planten en de vruch ten! In enkele streken van Frankrijk trad bij de zuigelingen een epidemi sche nervositeit op; het bleek, dat ze melk van koeien gedronken hadden, die op weiden gegraasd hadden, waar men te veel van dergelijke insecten- verdelgingsmiddelen gebruikt had. ^ELFS de grootste vogelvriend eist niet, dat de insectenbestrijding ver boden wordt, maar wel, dat deze met verstand wordt toegepast, dat de vogels zekere bescherming genieten en dat de- boeren en tuinders op doelmatige wijze onderricht worden. De vogel moet, zo zeggen de ornithologen, bij de insec tenbestrijding op de eerste plaats blij ven staan. Hij verdient dat ook met het oog op zijn verbazingwekkende prestaties: een zwaluw kan per dag 12.000 insecten verslinden; een rood borstje vernietigt dagelijks 54 pCt. van zijn eigen gewicht aan insecten, een paar mussen met jongen verorbert per week 4000 rupsen. In de streek van Vexin heeft men verleden jaar de strijd tegen de mei kevers aangebonden door middel van helicoptères, die verdelgingsmiddelen uitstrooiden. Hierdoor werden 220 mei kevers per vierkante meter vernietigd. Een roek, die voor haar jongen moet zorgen, doodt in acht dagen koste loos 180 stuks op een vierkante meter. De vogel-deskundigen wijzen er met klem op, dat in een bepaalde streek het aantal insecten in dezelfde mate toeneemt als het aantal vogels afneemt. Chemische middelen, hoe goed ze ook mogen zijn, brengen geen oplossing. Gebr. De Vilder ontslagen van rechtsvervolging De Bijzondere Strafkamer der recht bank te Arnhem heeft A. F. de Vilder en C. F. de Vilder, beiden directeuren der N.V. Amsterdamse Ballast Mij., en ir. L. D., voormalig directeur van de Hollandse Beton Mij., ontslagen van rechtsvervolging. Hun was ten laste ge legd. dat zij gedurende de oorlog voor de vijand werkzaamheden voor mili taire doeleinden hadden uitgevoerd. De eis tegen de gebr. de V. was anderhalf jaar gevangenisstraf met aftrek en te gen D. i 10.000 boete. malev erloop van de concerten is be lemmerd en is gehandeld in strijd met de verhuding, gelijk deze tussen een dirigent en een orkest behoort te zijn. De partijen spreken in verband met al het bovenstaande de hoop uit, dat te zijner tijd aan Paul van Kempen de glegenheid kan worden geboren één of meer concerten als gastdirigent te lei den. Een gemengde Frans-Nederlandse commissie heeft van 15 Januari tot 9 Februari op het Franse ministerie van Economische Zaken te Parijs vergaderd teneinde de omvang van het handels verkeer tussen Frankrijk en Nederland voor het eerste halfjaar van 1951 vast te stellen. Men is tot overeenstemming gekomen omtrent de handhaving in hun geheel van de contingenten, zoals deze tot nu toe voor niet geliberaliseerde goederen van kracht waren. Frankrijk zal naar Nederland de vol gende producten exporteren: meststof fen, ijzererts, Franse of Afrikaanse houtsoorten, textiel er weefsels, ma chines en diverse werktuigen en ko loniale producten. Nederland zal van zijn kant naar Frankrijk en de Franse gebiedsdelen diverse landbouwproduc ten, bepaalde hoeveelheden industrie- cckes, weefsels en electrisch materiaal exporteren. (Van onze Haagse redacteur) De oppositiepartijen in Suriname gaan in hun pers de laatste tijd heftig tekeer tegen de aflossing van de troe pen van de Nederlandse landmacht door mariniers. Men spreekt in dit ver band zelfs van herleefd Nederlands ko lonialisme. Van officiële zijde in Den Haag ver namen wij, dat de aflossing geschiedt uit utiliteitsoverwegingen. Men kan n.l. slechts dienstplichtigen van het leger gedurende één jaar uitzenden; daarna moet wederom een wet tot stand komen, die uitzending weer voor een jaar mo gelijk maakt. Het is daarom gemakkelijker mari niers in de West te stationneren, aan gezien de wet toestaat hen voor lange re tijd dan een jaar buiten het konink rijk dienst te laten doen. De oppositie in Suriname grijpt ech ter de aflossing aan als een gelegenheid om tegen de Surinaamse landsregering te ageren. Het contingent mariniers voor Suri name zal in Maart vertrekken. De juiste datum is nog niet vastgesteld. KONINGIN IN LEIDEN Koningin Juliana bracht Zondag als oud-alumna van de Leidse universiteit een bezoek aan Leiden om de Diesvie ring mee te maken. Om twaalf uur woonde de Koningin een bijeenkomst van de Christen Stu dentenraad in de Gereformeerde Kerk aan de Lammersehansweg bij. Gearmd tussen haar jaarclubvriendinnen begaf de Koningin zich vervolgens naar restaurant „De Doelen", waar door hoogleraren en oud-alumni de lunch werd gebruikt. Daarna begaven de Ko ningin en haar gezelschap zich te voet naar de Stadsgehoorzaal, waar prof. dr. F. de Jongh, hoogleraar in de phar macologic een lezing hield over „het ri sico van het geneesmiddel". De Ko- nigin, vele ar.dere oud-alumni en hoog leraren gebruikten nadien de thee in het „Prytaneum" aan het Rapenbrug, waarnaar men zich van de Stadsgehoor zaal af te voet begaf. Zaterdagmorgen" werd de 36-jarige houwer J. L. Packbier uit Heerlerh*.'- de in een steongang op de 636 meter verdieping van staatsmijn „Hendrik" door een ontspoorde wagen van een passeerende kolentrein gegrepen. Hij liep daarbij zodanige verwondingen op, dat hij tijdens het vervoer naar de schacht is overleden. Het slachtoffer was gehuwd en vader van zeven kinderen. *?e ®8-jarige gehuwde A. Kuyper* uit Hintham onder de gemeente Ros malen. kreeg 'van een paard een trap tegen de buik. De man overleed aan de gevolgen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 3