JIMMY BROWN ALS BOKSER
m si,Kim
o
Prinses Marijke viel uit haar rol
Was Den Helder de bakermat
van een sprookjesprinses?
burgemeester
BOMAANSLAG OP
VROUWEN
Dieven besprongen goederentreinen
Het Radioprogramma
Maastricht zoekt
naar „kerkschat''
ZWiTSALITTENs
Queuiile heeft zijn team
samengesteld
Twee lifters verdronken
MAANDAG 12 MAART 1951
Bij het huwelijk van haar verzorgster
De hoge hoed van de
Terwijl het bruidspaar het ge
meentehuis verlaat, strooien prin
ses Margriet en prinses Marijke
bloemen.
H. M. de Koningin en haar twee
jongste dochtertjes waren naar het
2400 „inwoners tellende dorp Zoelen
gekomen om het huwelijk bij te wonen
van twee van haar meest intieme me
dewerkers: haar particulier secretaris
W. J .baron van Heeckeren van Mole-
caten en mevrouw M. A. Pennink, de
Verzorgster van de Prinsesjes.
prinses Marijke en prinses Margriet
gingen het bruidspaar bij het binnen
treden van het gemeentehuis voor en
strooiden daartoe aangemoedigd
door de Koningin rijkelijk bloemen
voor haar verzorgster, die gekleed was
in een blauw zijden middagjapon met
zwarte hoed en zwarte handschoenen.
Het was of prinses Marijke voelde,
dat op het ogenblik waarop burge
meester Van Beekhoff het huwelijk
voor gesloten verklaarde, dat zij haar
trouwe verzorgster verloor. Zij begon
luid te huilen en de Koningin, die naast
haar zat, kan haar nauwelijks tot be
daren brengen. Het kinderleed was
spoedig voorbij en terwijl de burge
meester het bruidspaar toesprak,
strooide prinses Marijke al haar nog in
het mandje overgebleven bloemen, die
zij straks nodig zou hebben bij het
verlaten van het gemeentehuis, op de
vloer van de trouwzaal uit, zodat met
vereende krachten de bloemen op het
laatste ogenblik weer bij elkander
moesten worden geraapt.
Door een erehaag van vrienden, ver
lieten de heer en mevrouw van Hee
ckeren van Molecaten het gemeente
huis, terwijl prinses Margriet haar
goed bewaarde en prinses Marijke haar
bij elkaar geraapte bloemen uitstrooi
den.
De gehele officiële stoet, die even
later in de richting van het burge
meesterhuis vertrok bestond uit drie
auto's. In een hiervan zaten de ko
ningin, de twee prinsesjes en de burge
meester. Het was in deze auto, dat
prinses Marijke haar grootste plezier
aan het huwelijk van haar verzorgster
beleefde: met een snelle greep had zij
de hoge hoed van de burgemeester van
zijn hoofd gegrist en zette die zelf op
met het gevolg, dat haar hoofdje ver
dween in een zwarte cylinder. Toen
verdween ook het gezelschap.
Practisch geen inwoner van Zoelen
heeft geweten welk huwelijk Zaterdag
in zijn gemeente werd gesloten en nog
nimmer welke gasten daarbij tegen
woordig waren.
In de z.g. „glaskamer" van de „Sta
dionclub" te Brussel zijn Zondag zes
handgranaten geworpen. Twee ervan
ontploften en richtten aanzienlijke
schade aan het dak aan. Belgische
communistische vrouwen zouden gis
teravond in het lokaal bijeenkomen om
te protesteren tegen een Westduitse
herbewapening.
Bontmantels voor honderd gulden verhandeld
Inval in de Jordaan
DINSDAG 13 MAART
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 AVRO, 7.50
VPRO, 8.00-24.00 AVRO. - 7.00 Nieuws.
7.15 Gram.muziek. 7.50 Dagopening'. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Morgen
wijding. 9.15 Gram.muziek. 9.30 Waterstan
den. 9.35 Gram.muziek. 10.30 Voor de vrouw.
10.35 Gram.muziek. 10.50 Voor de kinderen.
11.00 Viool en piano. 11.30 Voor de zieken.
12.00 Promenade-orkest. 12.30 Land- en Tuin-
bouwmededelingen. 12.33 Voor het platteland.
12 40 Gram.muziek. 13.00 Nieuws. 13.15
Avro-allerlei. 13.20 Financieel weekoverzicht.
13.30 Musette-orkest. 14.00 Voor de huisvrouw
11.30 Gram.muziek. 15.30 „Onze Amerikaanse
buren". 16.00 Gram.muziek. 16.30 Voor de
jeugd. 16.50 Kinderkoor. 17.20 Lichte muziek.
18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.30 Orkest
concert. 19.00 „Paris vous parle". 19.05 Fan
fare-orkest. 19.30 Piano-recital. 19.50 Voor
burger en militair. 20.00 Nieuws. 20.05 Actu
aliteiten. 20.15 Gevarieerd programma. 21.15
„De Antwoordman". 21.30 Avro-allerlei. 21.35
Operamuziek. 22.00 „Goede moed", causerie.
22.15 Piano-duo. 22.45 Buitenlands overzicht.
23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek.
HILVERSUM II. 298 m.: 7.00-24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30
Orgelspel. 7.45 Morgengebed en liturgische ka
lender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15
Lichte muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35
„Lichtbaken". 10.00 Voor de kleuters. 10.15
Gram.muziek. 10.40 Schoolradio. 11.00 Voor
de vrouw. 11.30 Schoolradio. 12.00 Angelus.
12 03 Gram.muziek. (12.30—12.33 Land- en
Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer.
13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20
Reportage. 13.25 Gram.muziek. 14.00 Piano
recital. 14.35 Gram.muziek. 15.35 Jongens
koor. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof.
17.00 Voor de jeugd. 17.45 Regeringsuitzen
ding: R. M. Pakun: „Onderwijs en de beoefe
ning van de Javaanse dans". 18.00 Gram.
muziek. 18.15 Amusementsmuziek. 18.48 Sport.
„Dit is leven". Voor de jeugd. 19.00 Nieuws.
19.15 Actualiteiten. 19.23 Koperkwartet. 19.40
Pianoduo. 19.52 Politiek overzicht. 20 00
Nieuws. 20.05 De gewone man zegt er 't zijne
van. 20.12 Vrouwenkoor. 20.30 Lijdensmedi
tatie. 21.30 Vioolrecital. 21.55 Gram.muziek.
22.05 Orgelconcert. 22.30 Kamerkoor. 22.45
Avondgebed en liturgische kalender. 23.00
Nieuws. 23.15—24.00 Maastrichts Stedelijk Or
kest en soliste.
De spoorwegrecherche in nauwe sa
menwerking met de centrale recherche
van de Amsterdamse politie hebben na
een maand speuren licht gebracht in
een serie ernstige diefstallen uit goe
derentreinen.
Waarschijnlijk zou het spel niet zo
gauw aan het licht zijn gekomen als
de zoals later bleek jeugdige
dieven meer begrip hadden gehad van
de waarde -^.n de goederen die zij
stalen. Op een avond slaagden zij er
in uit een trein op weg naar Amster
dam voor tien tot twaalfduizend gul
den bontjassen enz. te verduisteren.
Hierbij warexi jassen van duizenden
guldens waarde per stuk. In de Am
sterdamse Jordaan wekten deze jassen
de hebzucht van velen op en onder
een partijtje klaverjassen werden ze
verhandeld. „Geef ons honderd gul
den voor de korte en honderdvijftig
gulden voor de lange jassen", was ten
slotte de simpele conditie van de
transactie. De koopjes werden gauw
bekend, ook aan de politie en toen
kwam de vraag: „waar komen die jas
sen vandan?" Er volgden enkele in
vallen in de Jordaan en Vrijdagmid
dag waren zes helers en twee dieven,
jongens van 20 en 21 jaar, op het
hoofdbureau verzameld. De bekente
nissen kwamen vlot. De jongens
wachtten op de Spoordijk tot een
goederentrein passeerde en kregen zij
de kans, doordat de trein voor een
Acht van de tien
mannen en vrouwen
boven de veertig
xijn vatbaar voor Rheumatische pijnen
Dat komt omdat, als die eerste Jeugd ach
ter de rug ls, de bloedzuiverende organen
allengs trager gaan werken. En zo is het
dan de hoogste tijd om regelmatig
Kruschen te nemen. De zes minerale zou
ten van Kruschen hebben een natuurlijke
aansporende werking op die bloedzuive
rende organen Naarmate die nu weer op
gang komen, krijgen de onzuiverheden In
het bloed geen kans meer zich vast te
zetten en hun slopend werk te doen
Rheumatische pijnen maken chagrijnig,
want ze verstoren Uw goede numeur; op
den duur zit ge UzeL en anderen in de
weg. Wordt lievei weer de oude Neemt
Kruschen als een vaste dagelijkse ge
woonte.
(Advertentie, Ing. Med.)
onveilig sein moest stoppen, of wat
langzaam reed, dan sprongen zij er op,,
openden een wagon en goeiden naar
buiten wat van hun gading was. Dit
werd later verzameld en naar de Jor
daan getransporteerd. Voor prijzen,
die slechts een fractie van de waarde
waren, verkochten de jongemannen
hun buit.
In totaal hebben zij voor tienduizen
den guldens goederen op deze wijze
gestolen.
Medewerking van ielepaihen
had nog geen resultaat
Sedert enige weken is men in Maas
tricht aan de Boschstraat, bezig met
een merkwaardige schatgraverij, die
echter tot op heden nog geen positief
resultaat heeft opgeleverd. Wel werd
er in de kelder van de voormalige
pastorie der St. Mathiaskerk, een put
ontdekt, van waaruit volgens betrouw
bare aanwijzingen, een of meer onder
aardse gangen zouden moeten voeren
naar een oude „kerkschat", vermoede
lijk een kist met kerkelijke kostbaar
heden, afkomstig van een schatbe
waarder van het St. Servaaskapittel
uit het jaar 1795.
Rond een 17e eeuws huis aan de
Boschstraat no. 91 houdt sedert men
senheugenis de legende dat in de kei
der een „schat" verborgen zou zijn. In
het verleden werden reeds verschil
lende malen pogingen aangewend om
deze „schat" te vinden, echter steeds
zonder resultaat. Nadat de Maas
trichtse telepaath Schaesberg de on
deraardse gewelven van het huis nad
bezocht, beweerde hij dat onder het
huis inderdaad kerkelijke kostbaarm-
den verborgen moeten liggen. Op aan
wijzingen van de telepaath en van een
wichelroedeloper werden de eerste
graafwerkzaamheden verricht, doen
men belandde op kiezel van de oude
Maasbedding, en behalve enkele scher
ven en wat beenderen werd niets ge
vonden
Vervolgens heeft men de telepaath
Fernando in de gelegenheid gesteld 't
geheim van de „schat" te ontsluieren.
Hij vond, zonder daarover te zijn in
gelicht, geblinddoekt de bewuste kelder,
doch wederom liep 't spoor hier dood.
Aan de hand van 'ri schets verklaarde
Ferando, dat de kist via de gevonden
put in een sleuf of gang verborgen
werd. Men zal thans trachten voldoen
de gelden bij elkaar te krijgen, ten
einde het graafwerk op meer uitge
breide schaal te kunnen voortzetten.
Agenten als kachelsmeden
Een familie wonende aan de Breit-
nerlaan te Den Haag, riep gisteravond
telefonisch de hulp in van de politie.
„De kachel rookt zo en we weten niet,
waar de rook vandaan komt". De Haag
se politie liet de familie niet in de
rook zitten. Er kwam een jeep langs
met enkele potige agenten, die op vak
kundige wijze het probleem oplosten.
Het bleek, dat de werkster 's morgens
de kachel had verplaatst en niet goed
had aangesloten.
Pim, Pam en Pom aan zee^l
67. Als de smokkelaars met hun
bootje in de branding komen, zijn zij
zich nog geen onraad bewust. De kis
ten worden zonder veel woorden aan
land gezet, want de smokkelaars wil
len hier op het strand zo weinig mo
gelijk gerucht maken. Het kleine katje
is echter de eerste die Zacharias mist.
„Hé, ouwe slangenbezweerder", waar
zit je?" roept het. Zijn stem galmt
door de stille ruimte van het hol, maar
de oude zeeman is niet te zien. Ver
baasd komt het katje weer naar bui
ten. „Zacharias is er niet!" „Bestaat
niet", antwoordt Tom Teertouw kort
en bondig. „Je hebt natuurlijk met j#
neus gekeken". Zacharias, kom te
voorschijn!" buldert zijn stem en ook
het katje begint te roepen: „Zachariajl
Waar zit je?" Plotseling horen zij in
de verte drie stemmen roepen: „Za
charias, die oude heer, is hier niet
meer. Hij is naar het dorp gelopen, om
klapkauwgum te kopen!" Ontzet kij
ken de smokkelaars achterom en zien
drie schimmen bovenop een duintop
staan.
Tientallen telefoontjes
(Vervolg van pag. 1)
Wij vernamen nog, dat het meisje
kort na haar vacantieverblijf in Den
Helder naar Engeland is gereisd, waar
zij tot voor enige weken bij een be
vriende familie logeerde. Zij vertoeft
thans weer ten huize van haar ouders,
van wie ons adres en telefoonnummer
werden verstekt.
£JE VADER van het meisje, tot wie
wij ons vervolgens om inlichtingen
hebben gewend, kon zich niet voor
stellen hoe het in Engeland lopende ge
rucht in de Wereld was gekomen. De
gehele dag had zijn telefoon niet stil
gestaan, daar tal van Britse dagblad
redacties kostbare ponden besteedden
om nadere bijzonderheden omtrent le
ze interessante romance aan de wept
te komen. „Hier is een vergissing in
het spel", zo heeft ai die keren zijn
antwoord geluid, een antwoord dat
ook wij op ons telefoontje ontvingen.
Het spreekt vanzelf, dat wij hebben
getracht gewaar te worden, hoe men
in Engeland de naam van Gerald Las-
celles in verband heeft kunnen bren
gen met die van het eenvoudige Nieu-
wediepse meisje. Ja, geruchten zijn
DE ANTI-PIJN TABLETTEN 2
95. Jimmy Brown wandelde vrij ver
drietig door de straten. „Die beroeps-
bokserij, waarin ik door dat uilskuiken
van een Goochem terecht ben geko
men", dacht hij. „daar deugt niets van.
Dat is allemaal truc en bedrog. Ik ge
loof dat ik maar eens naar een andere
betrekking moet gaan uitkijken. Die
Gerrit Goochum is geen haar beter dan
de rest en met hem wil ik ook
niets meer te maken hebben". Jimmy
ging een beetje mistroostig op een bank
zitten in het park, waarin hij doelloos
rondwandelde en zuchtte eens d;ep. Op
dat ogenblik drentelde iemand voorbij,
die eensklaps met een verheugd gezicht
op hem toekwam. „Ha, die Jimmy! Wat
zit jij sip voor je uit te kijken", zei hij.
„Zo, meneer Potlood", bromde Jimmy,
is u ook aan de wandel?" „Ja", zei Piet
Potlood, de sportredacteur yan het Het
Nieuws van Gisteren, „ik 'kuier hier
wat rond, maar ik ben in een heel wat
vrolijker bui dan jij. Vooruit vertel
eens op. wat scheelt er aan?" Jimmy
keek Piet Potlood eens aan. Hij had
hem altijd een fidele kerel gevonden
en toen vertelde hij Piet Potlood in
één adem, van die afspraak met Henkie
Geldmaker en van de daarop volgen
de revanche en hij voegde er aan toe
dat hij er niet aan dacht om zich voor
dat soort lelijke practijken te lenen.
Patricia
Wenthworth
Ti
V 49)
Garth en Janice waren opgestaan,
maar geen van beiden was in staat,
een gesprek te beginnen. Integendeel
nam juffrouw Brown het woord.
,Wat is er gebeurd?" vroeg ze. „Ver
tel het me alsjeblieft".
„Meneer Madoc is gearresteerd".
„Oh!" zei juffrouw Brown nauwe
lijks hoorbaar, zich aan de bureau
stoel vastgrijpend: „Dat kunnen ze niet!
„Toch hebben ze 't gedaan", verze
kerde Garth.
Nu wendde ze zich met ietwat ver
rassende heftigheid tot hem, terwijl ze
uitriep: „Ze kunnen het niet bewij
zenze kunnen het niet bewijzen!
Ik heb hun alleen verteld, dat ik net
kerkpad opging. Ze krijgen 't nooit te-
daan, dat ik hun meer zal vertellen!
Hij was daar nietik zeg u, dat hij
er niet was!"
„Men heeft hem gezien", verklaarde
Garth.
Bijna woedend hernam ze: „Wie
heeft hem gezien? Dat wilden ze me
niet vertellen. Maar wie het gezegd
heeft, is een leugenaar! Ik zeg u, dat
hij er niet was. Ik liet mijn sleutel
vallen. Het was Evan niet. Ze zullen
me nooit horen verklaren, dat hij net
wél was".
Ontdaan en bedroefd, sprak Janice
zachtjes: ,,'t Helpt allemaal niets.o:j
heeft hun zelf verteld, dat hij er was"
Nu schudde de bureaustoel onder een
paar sidderende handen, terwijl Janice
voortging: „Hij zei, dat hij uw sleutel
had genomen en dus dient het nergens
toe, dit te ontkennen. Ik weet, dat hij
meneer Harsch niet heeft doodgescho
ten, maar de politie gelooft, dat hij 't
wel heeft gedaan. Omdat hij de sleutel
in zijn bezit had".
Juffrouw Brown liet de stoel los en
liep, als een blinde de rand vasthou
dend, om de tafel heen. Toen ze dicht
bij Janice was gekomen, vroeg ze mat
zwakke stem: „Hoe weet u, dat, hij 't
niet gedaan heeft?"
HOOFDSTUK XX
Tante Sophy vond het allemaal „erg
buitengewoon".
Ontroerd zat zij in de salon op de
sofa, met aan één kant Garth en aan
de andere Janice. Beider handen had ze
vastgehouden tot ze die van Garth los
liet en haar ogen afdroogde met een
fijne linnen zakdoek, waarop in een
volmaakte boog van vergeet-me-niet-
jes, tulpen, klaverblaadjes, allemaal
even groot, een flinke S prijkte. Toen
vouwde ze beide handen in de schgot
en hield haar zakdoek voor een vol
gende afdroogbeurt gereed.
„Die arme lieve Medora! En ze wilde
me niets, helemaal niets, vertellen. Ze
schreit zelfs niet. En het doet je toch
zo goed als je bij narigheid Kunt
schreien". Zo sprekend keerde zij z'ch
van de een tot de ander, terwijl haar
dikke witte krullen nauwelijks ra
staat waren, het niet onbelêngrijke ge
wicht van haar beste hoed te torsen.
Welk hoofddeksel was opgemaakt met
vier el zwart fluwelen lint van voor
oorlogse kwaliteit, drie massieve struis
veren en een toef viooltjes. Haar
blauwe ogen hadden een verbijsteren
de uitdrukking.
„Ik zei haar: „Medora, als je me
kunt vertellen wat er gaande is, doe
het dan om vredeswil, schrei eens flink
uit", en ik bracht haar meteen .een
schone zakdoek. Maar ze deed niets
dan me aankijken. Dus zei ik: „Ja Me
dora, ik kan me niet in je vertrouwen
dringen en ik zal het ook niet doen,
maar als je je thee laat staan, zal ik
dr. Edwards laten komen. Toen ging ik
weg".
„Ze zal de thee wel hebben opge
dronken", veronderstelde Janice.
Opnieuw bette juffrouw Sophy haar
ogen.
„En wat zal ons dat allemaal bren
gen?" sprak ze met zachte, klagende
stem. „We hadden net zo best en alles
was zo prettigde oorlog natuur
lijk uitgezonderd. Die arme meneer
Harsch zo'n goed musicusen dan
meneer Everton en de Hadocs; het was
zo'n uitstekend muzikaal ensemble"
Zich tot Gart wendend, ging ze voort:
„Juffrouw Madoc is een goede accom-
pagnatrice en als meneer Madoc niet
uit zijn humeur is, heeft hij een heel
aangename tenorstem, maar hij wilde
alleen zingen als hij er trek in had en
zelf de muziek mocht kiezen, die soms
wel een beetje vreemd was. Nooit zou
ik hebben gedacht, da er iets bestond
tussen hem en Madora. Ik meende al
tijd dat ze elkaar niet mocht lijden
„Daar zat 'm juist de kneep, geloof
ik, tante SophyZe mochten elkaar
niet lijden, maar werden op elkaar
verliefd. Zoiets is precies geschikt om
de boel spaak te doen lopen niet
waar?"
Tante Sophy keek meer onthutst dan
ooit.
„Ik weet het niet, beste jongen. Toen
ik een meisje was, ben ik nooit in de
gelegenheid geweest, verliefd te raken
ofschoon een zekere meneer Hoatn-
ley wel bij Papa om mijn hand heeft
gevraagd, dat zou geen geschikte par
tij zijn geweest, dus Papa heeft dade
lijk „neen" gezegd.
„En kreeg u niet de kans om óók
iets te zeggen?"
Tante Sophy wierp het hoofd in de
nek.
(Wordt vervolgd)
hardnekkig, en onze Britse relaties
vonden het toch maar typerend, dat
inderdaad een meisje van een in Ne
derland enigszins ongewone naam te
Den Helder was geboren, en relatie*
onderhield met een Engelse jongeman
uit en zeer vooraanstaande familie. Het
was ook merkwaardig, dat onze Brits»
zegsman de naam zonder enige aarze
ling volkomen juist kon spellen, er-
ons pertinent verzekerde dat het meis
je in Den Helder woonde, of er gebo
ren was. En het was evenzeer opmer
kelijk, dat het gerucht zijn oorsprong
kennelijk niet in Nederland had ge
vonden, en dat zelfs de Nederlands»
pers er nog onkundig van was geble
ven.
Van Engelse zijde deelde men on*
mede, dat het voor een huwelijk tus
sen beide jonge mensen wellicht eert
beletsel zou zijn, dat zij een verschil
lende religie zijn toegedaan. In ieder
geval zou Koning George VI zijn toe
stemming tot een huwelijk moeten ver
lenen, omdat Gerald tot de Koninklijk»
familie behoort.
Gerald Lascelles, die 27 jaar oud is,
heeft tijdens de Tweede Weredoorlog
als luitenant in het Britse leger ge
diend. Hij zou toen tijdens een actie
een vrij ernstige verwonding hebben
opgelopen. Ofschoon Gerald Lascelles
lid is van een zeer gefortuneerde fa
milie, heeft hij een normale werkkring
bij de Ford Motorworks in Dagenham
(Essex).
Het is bekend, dat een rechtgeaard
Engelsman een levendige belangstel
ling heeft voor alle mogelijke bijzon
derheden uit adellijke kringen, en e-
ker wanneer het leden van de Ko
ninklijke familie betreft. Het „hof-
nieuws" is het eerste, waarvoor men
in Engeland een dagblad opslaat.
Is het dan niet begrijpelijk, dat lil
Engeland het laatste nieuws óver de -
al of niet vermeende romance tus>
sen Gerald Lascelles en een Neder
lands meisje het gesprek van de dag
vormt? Zelfs de nuchtere Engelsman
komt graag onder de bekoring van het
sprookje, dat hem de zorgen van net
prozaïsche leven een ogenblik kan
doen vergeten. En met welbehagen
blijft hij zich koesteren in die roman
tische sfeer, ook al strooit men van al
le kanten met categorische ontken
ningen
Ook Bidault in regering
De Franse premier, dr. Henri Queuii
le heeft Zaterdagavond laat zijn nieu
we regering aan de president voorge
steld
Dr. Queuiile zelf (radicaal) is pre
mier en minister van binnenlandse za
ken, Rene Pleven (radicaal-gezind) ie
vice-premier, evenals Georges Bidault
(volksrepublikein) en Guy Mollet so
cialist) welke laatste belast is met
zaken, die de Raad van Europa be
treffen.
Tot de andere leden van het kabinet
behoren o.a.: Robert Schuman (volks
republikein): buitenlandse zaken, Jule*
Moch (socialist): defensie en Maurlco
Petsche (onafhankelijk)financiën.
Behalve dat de M. R. P.-leider, Bi
dault, die een der plaatsvervangend»
eerste-ministers wordt, zijn de leden
van de regering-Queuille dezelfde al*
die van de regering-Pleven. Slechts een
minister heeft zijn portefeuille verlo
ren, nl. Paul Giacobbi (rad.), die ba
last was met de kwestie van de kies-
hervorming, die de val van de vorig»
regering veroorzaakte.
Vrachlaulo Ie wafer
Zaterdagnacht omstreeks half een ia
te Eindhoven een vrachtauto door een
veiligheidshek gereden, dat langs hat
Eindhovens kanaal stond. De 35-jarig#
J .W„ vader van zes kinderen, woon
achtig in het woonwagenkamp van
Eindoven, kwam met zijn zwager, do
19-jarige A. de S„ eveneens uit het
kamp, om het leven. Een broer van A.
de S., de 17-jarige L. de S., die achter
in de laadbak zat kon van de wagen
springen. Hij geraakte wel te water,
maar kon zelf aan de kant komen.
Beide broers waren naar de bioscoop
geweest. De vrachtwagen had hen op
enkele meters van de plaats, waar hot
ongeluk gebeurde, opgenomen.