Vijf uur in 't nachtleven van Amsterdam „Toto'-tips voor Alkmaarse courses Washington èl te openhartig tegen zwijgend Moskou en Peking CULTUREEL NIEUWS Waar men danst en zingt en drinkt en waar een eenzaam hart verkwijnt Op stap met een Brits panopticum Vele kanspaarden komen aan de start Aantrekkelijke heat-draverij Amerika wenst geen verkeerde oorlog tegen de verkeerde vijand" Rusland speelt tactische partij (Van onze speciale verslaggever) QNZE grootvader-zaliger zei het al. „Jong," zei-die, „de grote stad is vol verleiding. Hou je d'r verre van!" We hebben grootvaders advies gevolgd, en vestigden ons in de provincie. Werden dus in de ogen van de grote-stads- kinderen provinclaaltjesbevinden ons er wel bijmaar lonken in tussen nog wel eens een beetje jongensachtig naar de gloed van het barnen- de grote-stadsleven, die het uitspansel aan onze (geografische) horizon avond aan avond rood kleurt. Het onbekende lokt ons. Het onbekende en het ge vaar. Zo zijn we. Kind nog. Onder ons gezegd en gezwegen. Alleen doods benauwd om het te bekennen, in staat tot manslag, als een ander het van ons zou durven zeggen. Kortom heer dus, in ai onze dagelijkse gedragingen Karakteristiek Amsterdams plekje: De Oude Zijds Kolk W/EL, als provinciaal heer-met-kin- 1 derlijke-geest zijn we dan in de baaierd, die grote stad heet, terecht gekomen, betaalden vijf-en-twintig pegels, stapten in een touringcar en lieten ons het nachtleven van Am- iterdam show-en in gezelschap van 27 flegmatieke Engelsen, omtrent wie men zich geen beter voorstelling kan vormen dan door aan 'n panopticum te denken. Grilliger lot had ons niet be- schoren kunnen zijn. Wij, hunkerend naar „het grote avontuur" en dim in gezelschap van 27 grijsharige of kaalhoofdige Engelsen van beiderlei kunne in de leeftijd van naar schat ting 5b tot 75 jaar. Ze maakten een vacsnzie-uitstapje naar Holland. Dat was 's avonds zo omstreeks liegen uur. We voelden ons een beet je verveeld. En zo kwamen we dan op onze eerste pleisterplaats: „Place Pigalle". De aankleding van de tent trof ons. Het orkestje speelde met élan het onsterfelijke lied „I will buy B paperdoll, that I can call my own". De Engelsen keken overrompeld, en nipten nu en dan aan het drankje, him door welwillende obers direct na aankomst in eenvoudig glaswerk ge serveerd. Enfin, hier bleven we een uurtje, luisterend naar de muziek, nippend aan het kleine glaasje en kijkend naar de die's en dat's, die het oog zouden kunnen bekoren, maar altijd weer te rugkerend tot ons panopticum. Toen bracht de gids ons in „Extase", ergens op het Leidseplein. Het was er vol. Keurig geklede dames en heren, van wie men onmogelijk kon bepalen of een echtelijke band de grondslag was van hun relatie, sjokten over een dansvloer van minimale afmeting. On vermoeibaar speelde een band. De af grijselijkste syncopen werden over de hoofden der dansenden uitgestort. In de glazen op de tafeltjes glinsterden kleu rige drankjes, die volkomen pasten in het min of meer luxueuse milieu. Er was goed cabaret. Een danseuse kron kelde zich in allerlei bochten, een goo chelaar tikte levende kuikens uit eieren en een uitstekende muzikale clown deed vermakelijk zot. Wij hebben er wat gepraat met een collega, die ons vertelde in deze gele genheid eens de huisonderwijzeres van zijn kinderen te hebben getroffen. „Toen ze me zag, probeerde ze te vluchten. Ik heb haar tegen gehouden en toen vertelde ze me haar leven. Ze kon niet wennen aan het eentonige, burgerlijke bestaan van alle dag. 's Avonds verkleedde ze zich en met haar kleding legde ze haar persoonlijk heid af. Het keurige onderwijzeresje, op wie niets aan te merken viel, werd dan dame-du-monde, en dompelde zich in de flonkering van dit nutteloze weeldeleven. Om zichzelf te ontvluch ten, Nacht op nacht. Een dubbele per soonlijkheid. Een ongelukkig mens. De nachtelijke stad. QM TWAALF UUR hebben we „Ex tase" verlaten. De in leer gevatte chauffeur van onze touringcar sleurde ons door de nachtstille straten van Amsterdam-bui ten-het-vermaakcentrum naar „Le Chevalier d'Or" ergens in Zuid. Het gaf de vreemdelingen de gelegenheid Amsterdams stedebouw- kundige schoonheid even in een flits te zien. Amsterdams stedebouwkundlge schoonheid bij kunstlicht. Het kunst licht van het niet karige gemeentelijke electriciteitsbedrijf. dat dag weet te scheppen, waar men nacht zou ver wachten. Of de vreemdelingen er veel oog voor hebben gehad.7 Och, flegmatieke Engelsen zijn ook maar mensen. En onze gids was een uitstekend mensen- Kenner. Zowaar wist hij het panop ticum onder het rijden tot massa-zang te brengen. Stemmige massa-zang. Niet te luidruchtig, niet te uitbundig na tuurlijk. Zoiets ware niet ln overeen stemming geweest met de gemiddelde leeftijd der nachtdolers. Maar de En gelss versie van hst romantischs Usd der twee blauwe ogen begeleidde dan toch maar het eentonige ronken van de motor. En dat was meer dan wij van dit gezelschap ooit zouden hebben durven verwachten. Enfin, zo arriveerden we in „Le Che valier d'Or", een exquise gelegenheid met rustige fluisterhoek] es, een goede keuken, een bescheiden violist en pia nist, en voldoende ruimte om zich eni ge ogenblikken te vermeien in Terpsi chore's kunst. De „famous Golden Knight Wine" fonkelde in de kristal len. en men sprak met gedempt geluid. Een bereisd man. De 30-jarige heer C. Speet, mede-di recteur van Bergmann's Reisbureau, de organisator van deze trip, vertelde ons hier over zijn werk. Hij is geboor tig uit Anna Paulowna, maar de Noord hollandse polder heeft hij geruild voor de grote wereld. „Verleden- jaar Sep tember bezocht ik Frankfurt, Heidel- berg, Garmisch Partenkirchen, Basel, Genève, Lugano, Milaan, Venetië, Flo rence, Rome, Napels en ging toen lek ker uitrusten op Capri. Een pracht-land. In Februari maakte ik een wereldreis. Noord- en Zuid-Amerika. Tienduizend kilometer per boot en tienduizend kilometer per vliegtuig, met een rust pauze van zes dagen in Curasao. De Amerikaanse zakenstijl bevalt me. In November of December ga ik weer naar de U.S.A. Daarvóór staat Parijs nog op mijn program. We hebben ver bindingen over de gehele wereld. Deze nachttrips zijn een Nederlandse versie van de Parijse trips. Voor de Amerika nen is het een koopje. De vreemdelin gen verlangen ernaar vermaakt te wor den. Wij doen het naar Nederlandse trant, maar toch juist los genoeg, om de mensen geïnteresseerd te houden". De werkelijkheid. CN ZO vervloog de tijd. Andermaal gaf de gids het sein, dat een vol gende pleisterplaats ons wachtte. Het Casino, in een verloren hoek van Am sterdams traditionele vermaakscentrum, dat Leidseplein heet. Tot vier uur zou den we hier onze feestroes hebben kunnen volhouden. Dansend, kijkend en luisterend naar cabaret van inter nationale klasse, of hangend aan de bar, waar men plotselinge-vriendschap- pen kan sluiten met mensen, die men wellicht nooit meer in zijn leven zal ontmoeten. „Ik ben getrouwd geweest. Geschei den. Eén kind van twee. een ander is gestorven vóór de geboorte bij een auto-ongeluk, een derde is overleden kort na de geboorte aan een ziekte, die de dokter nooit heeft kunnen definië ren", vertelt ons een kantoorjuffrouw, die zuiver beroepshalve in dit vermaak terecht gekomen is. Ze fungeert als dame de réception voor vreemdelin gen. Alles in het perse ordentelijke. Ze vindt het verschrikkelijk, dat ze aan dit nachtleven moet deelnemen. Het interesseert haar niet in het minst. „Maar ja, Ik moet verdienen, om de kleine te kunnen onderhouden. Mijn man- was officier in hart en nieren. Werd afgekeurd. Kwam terug uit En geland, en kon het hier niet meer vin den. Ruzies. Hij liet me zitten. Maar ik hou nog van hem. Hij zwerft af en toe om het huis, want hij kan de klei ne niet vergeten. Ik zal op hem wach ten blijven. En ik zal proberen de kracht op te brengen dit werk zolang te volbrengen. Een vriendelijke geest heeft me deze baan bezorgd. Men is zeer welwillend voor me, ieder draagt me een groot respect toe. Dat helpt me wel Toen hebben we onze hotelkamer op gezocht. Het panopticum deed dat ook. Na vijf uur vermaakt te zijn. Maar met de onherroepelijke zekerheid in ons, dat dit type vermaak niet het onze is. Te duur en te goedkoop beide. EEN kleine Boheemse Jood, kind van zeer arme ouders, wilde com ponist worden. Toen hij zes jaar was. gaf hij pla noconcerten. Mahler ont dekte zijn „held": Wag ner, en zelfs 'n leermees ter: Anton Bruckner. Gustav Mahler schreef liederen en ook indruk wekkende symphonieën. Ondanks dat erkende 't publiek hem slechts als dirigent. Gedurende heel zijn leven leidde hij in Praag, Budapest of We nen concerten en opera uitvoeringen. Maar dan op zijn eigen enigszins revo- lutionnaire wijze. Hij was uiterst nauwkeurig, be steedde de grootste zorg aan de kleinste details van de muziek en bracht een geheel nieuwe inter pretatie van het klassieke repertoire. Soms wist hij zich van zijn beroep (zijn slavernij zoals hij het noemde) los te maken en in enkele uren schreef hij nieuwe symphonieën. die alleen Richard Strauss destijds waagde te spelen. Op zijn zeven en veertigste Jaar was Mahler beroemd, maar arm. Hij stak over naar New York om de Opera te reorganiseren en tegelijkertijd het befaamde Symphonie Orkest te lei den. Na drie jaar was hij zo uitgeput, dat hij tijdens een concert in elkaar zakte. Hij werd naar Wenen vervoerd, waar hij veertig jaar geleden op 18 Mei overleed. De uitvoering van zijn laat ste symphonie en tevens zijn meester werk: „Het lied van de aarde" heeft hij nooit mogen beluisteren... (Unesco). p^JA EEN verblijf van een half jaar In Amerika keerde de voordrachtkun stenares van Jiddische en Hebreeuwse De paardensportvereniging „Vooruit" heeft het geluk dat Zondag op geen enkele andere plaats dan Alkmaar courses worden gehouden. Het is daarom niet verwonderlijk dat niet alleen een groot aantal paarden werd ingeschreven, maar dat die paarden over het algemeen ook van uitstekend gehalte zijn. Zonder twijfel zuilen dus vele paardensportllefhebbers en „toto"-enthousiastelingen een bezoek aan het Alkmaarse Sportpark brengen. Trainer Van der Broek brengt twee kanspaarden voor de Bloesem-prijs in de baan, waarvan Peter Karnac de voorkeur verdient boven Petulance. Roel van Wieringen zal dit tweetal met Paul Spencer ernstige concurrentie aandoen en ook met Pelikaan S. moet rekening worden gehouden. Onze keuze valt dus op Peter Karnac of Petulance, Paul Spencer en Pelikaan S. Als Lee Axkit Zondag nu eens niet in de fouten gaat draven mag een span nende strijd tussen dit snelle paard en Mc. Heny worden verwacht. Lord Tod- dington en Memnon hebben het voor deel dat zij twintig meter voorgift heb ben en zullen dus lastige tegenstanders kunnen zijn. Onze voorspelling voor de Meikever-prijs is als volgt: Mc. Heny, Lord Toddington, Lee Axkit en Mem- non als outsider. De grote Lente-prijs wordt een heat- Voor de Meidoorn-prijs staan twee nieuwelingen ingeschreven. Hoewel deze paarden. Ortis Donum en Odys seus K. van goede afstamming zijn, resp. Iilustre Hanover u. Donum Vita en Determination u. Maya Toddington, is bij geen benadering te zeggen wat de verrichtingen van deze vierjarige heng sten zullen zijn. Toch zou het ons niet verwonderen als Ortis Donum in de buurt zou komen, daar de kanspaarden Nellie's Tjamme W.B. en Neptunus tachtig meter moeten voorgeven. Olym pus start met Ortis van kop en behoort daardoor tot de favorieten. Onze tips luiden derhalve Olympus. Nellie's Tjamme W.B., Neptunus en Ortus Do num als zser gevaarlijke outsider. draverij over 1720 meter. Van kop ver trekken Norton Williams, Larus S., Miss A,, King Spencer, Kentucky's Queen en Narciso van Zora. Guy Hano ver moet zestig meter op dit veld voor geven. Ais het geen heat-draverij be trof, zouden wij Guy een uitstekende kans geven, maar het lijkt niet waar schijnlijk dat deze prachtige viervoeter in staat zal zijn tweemaal achter elkaar de handicap van zestig meter goed te maken. Neen, dan geven wij Larus S. en Kentucky's Queen meer kans en als Miss A., die tegenwoordig bij Van Leeuwen Jr. in training is, wat meer uithoudingsvermogen heeft gekregen, zou het een felle kamp tussen Mc. He ny, Lord Toddington en Lee Axkit kun nen worden. Narciso van Zora zouden wij als outsider willen tippen. Marathonloper heeft dit seizoen in verschillende courses veel indruk ge maakt. Zondag zal dit paard de strijd met Kentucky King, Narciso van Zora, Kruger en O' Nelly Zora moeten aan binden. Marathonloper heeft echter niet meer het voordeel van een grote voor gift en dientengevolge start hij dit maal zeker niet als favoriet. Wij geven de voorkeur aan Kentucky King en NarcUo van Zora. GUSTAV MAHLER .Nooit hoorde hij zijn „Lied".... kunst, Chaja Goldstein, dezer dagen in Europa terug. Zij zal ook in ons land enkele voorstellingen geven en opende haar tournee met een premiere in de fcr was eens een arme jongen Stem van India Toneel in Wenen x schouwburg te Rotterdam. Op haar programma staan o.a. Gebed van een Ghetto-Jood van Bertus van Lier, een sprookje van W. Torkanowsky, Ernstig gesprek met God van Stutschwesky en een reeks liederen. De jeudige Nederlandse dichtere» Mies Bouwhuys is naar Indonesië ver trokken. Zij is bezig met het schrijven van kinderverhalen, waarin de omgang tussen Indonesische en Nederlandse kin deren wordt beschreven. Op twintig jarige leeftijd verwierf zü de „Reina Prinsen Geerligsprijs" met haar bundel „Ariadne op Naxos". Negentig jaar geleden werd in Cal cutta de ook in de Westerse wereld zo bewonderde Indiase dichter Rabindra- nath Tagore geboren. Zijn gedichten, romans en toneelwerken werden in ve le talen vertaald. In 1913 verwierf hij de Nobelprijs voor letterkunde. Het be drag van ongeveer f 90.000. dat hem daardoor ten deel viel, schonk hij ge heel aan de door hem opgerichte school .Shantiniketan". waaraan studenten uit talrijke landen de colleges volgden. JN WENEN ging de première van „Bertha Suttner", een toneelstuk over de grote Oostenrijkse strijdster voor de vrede en schrijfster van het bekende werk „De wapens neer". Het toneelstuk van de in 1888 te Graz ge boren schrijver Herbert Ertl, tekent het leven van Berta Suttner, ook haar ontmoeting met Alfred Nobel. Het „Theater der 49" te Wenen, zo geheten omdat het 49 zitplaatsen telt, heeft hat stuk „Het geval A. D." van de Neder landse toneelschrijver en acteur Tltmeyer opgevoerd. ZATERDAG 19 MEI 1951 aren toen zeer in nog van dergelij- e kast liggen, dan allig in de motten- Want men wil s van sportkleding jandacht schenken jkt wel uit het feit, a voor 1951 in zee en de geheel effen n naar eigen smaak loor appliqué of bor- men veel de nop- gewenste grootte, ekend over plastron semt deze combina- 'oorname plaats bij i/ooral het plastron overpeinzing ge- lur een ietwat ste- erlenen, is men ar ine, korte baleintjes ize plastrons aan da hals gesloten, doch (Franse) modellen, rijde een sluiting delige badcostuum» t derde deel is dan dat over hetbroek- Men moet echter iet rokje rondom n; mogelijk wegens wordt het alleen istgehecht. rr voor de overige ij dames als heren de badkleding is 't een pak. Geel doet jes is nogal gevari- i en streepmotieven. n zijn natuurlijk 't igen, maar ook ka- Dor wedstrijdzwem- :t te veel water aan- p de voorgrond, stuumpje is meestal f gemaakt. Grote figuren zijn geen aandoend badpakje Dat was namelijk verwerkt met ny- ijn de badpakken de korte broekjes ingang. Ook de zeer i vóór 1951 afge- ppaald jammer te a zou Amerika niet iet de „laatste" vin- de heren werden s uitgedacht, wel de zuiver wollen ten innemen. Een lordelen is wel, dat snel droogt. Zij gaan ;r de titel „play- >r het spel aan het en zeilen. Rayon, isel. gabardine, po- hte stoffen, worden r de herenzwem- :ostuumpjes zal men ■eepmotief zien. ge ien kort jasje tegen (Van onze diplomatieke medewerker) WANNEER spreken zilver en zwijgen goud is, liggen de rijkdommen in Moskou en Peking torenhoog opgetast, terwijl het in Washington maar een betrekke lijk karige boel is. Nu al dagen achtereen wordt voor twee Amerikaanse Senaatscommissies het zogenaamde, door het ontslag van generaal MacArthur ontketende „Grote Debat" over de Amerikaanse strategie en hoge politiek ge houden, waarin de leidende staatslieden en militairen der Verenigde Staten haarfijn uiteenzetten wat zij willen en wat zij niet willen, wat zij weten en wat zij niet weten, waar zij zich bezorgd over maken en waar zij onbezorgd over zijn. Een nauwkeurig stenografisch verslag daarvan wordt bijna ongecensureerd om het uur verspreid en is tegen betaling van 12 dollarcent per pagina te bekomen. ]\/IEN stelle zich eens voor, dat zo, in allalopenbaarheid een debat over de Russische buitenlandse politieke doel einden voor het Politburo werd ge houden! Alleen al de idee is absurd. De kracht van de dictatuur is voor een groot deel gelegen in de omstandig heid, dat haar leiders niet door het volk gedwongen kunnen worden hun ware bedoelingen te onthullen. Dus zwijgt het Kremlin evenals men ;n Peking zwijgt en doet het zijn voor deel met de overgrote openhartigheid van Washington. Dat wil zeggen: de Russen zullen ongetwijfeld alles in hel werk stellen om die situaties te schep pen, die de Amerikanen juist ntet wensen. Uitbreiding van de oorlog in het Verre Oosten is daar de belang rijkste van. Voor de beoordelaar van de interna tionale toestand heeft het debat in het Capitool deze goede zijde, dat hij thans ten minste bij benadering kan vast stellen, hoe de Amerikaanse politiik geaard is. Het door generaal MacArthur verdedigde programma, dat voorziet in het bombarderen van de Chinese bases in Mandsjoerije en het loslaten van Tsjiang Kai-Sjeks Formosa-leger op het vasteland van China, is bij monde van de minister van Defensie, Mars hall, en de voorzitter van het comité van chefs van staven, Bradley bei den zogenaamde vijf-sterren-geaeraals, precies als MacArthur! van de hand gewezen, omdat het Amerika zou kun nen verwikkelen in „de verkeerde oor log, op de verkeerde tijd en plaats, te gen de verkeerde vijand". Marshall en Bradley zetten het standpunt van hun regering ongeveer als volgt uiteen: De Sowjet-Unie kan in het Verre Oosten niet door ons verslagen en zelfs niet zwaar gewond worden. Uitbrei ding van het gewapend conflict in het Verre Oosten zou daarom betekenen, dat aanzienlijke delen van de Ameri kaanse strijdkrachten zouden worden verwikkeld in een eindeloos lange oor log, zonder een beslissing in het voor uitzicht. En terwijl Rusland op dit strijdtoneel een krachtige bondgenoot zou hebben, China, zou Amerika het zonder bondgenoten moeten stellen, want niet verwacht kan worden, dat de Europese landen om der wille van Korea het Rode Leger tot een invasie zouden uitnodigen. Met een neutraal Europa echter zou Amerika vrijwel niet in staat zijn om zijn machtigste wapen doeltreffend tegen de Sowjet- Unie te gebruiken: de atoombom. Het zou daarom hogelijk onverstandig zijn, door een openlijke oorlog tegen China te beginnen, de Sowjet-Unie, die een militair bondgenootschap met Peking heeft, tot de strijd in het Verre Oosten uit te dagen. VATUURLIJK, zo gaven Marshall m Bradley toe, wij kunnen niet ree- hinderen, dat de Sowjet-Unie op een door haar gewenst ogenblik zelf, zon der dat Amerika daartoe enige aanlei ding geeft, de grote oorlog begint. Maar nu is er in elk geval nog een kans, dat ook het Kremlin deze vermij den wil. Wat de Russen tegen de vrije wereld voeren is een „guerrilla-diploma- tie". Tegen twee van de gevaarlijkste acties in dit kader, Berlijn en Grieken land. hebben de democratieën zich met succes te weer gesteld. In Korea *ij» zij daarmede thans bezig. Dit standpunt houdt in, dat, zoals Marshall en Bradley verklaarden, de beschuldiging van MacArthur aan het adres van de regering te Washington, volgens welke deze ten aanzien ven Rood-China een politiek van „appeas- ment" zou voeren, ongegrond is. Ame rika zal zich tegen de aggressie in Ko rea blijven verzetten met alle midde len, behalve die van de totale oorl >g. En van toelating van Rood-China tot de V. N. en onderhandelingen over Formosa zal, voor zover het Amerika betreft, geen sprake zijn. De houding van Amerika ten aanzien van de situatie in het Verre Oosten is door deze verklaringen nu wel volko men duidelijk geworden. Maar de vraag blijft natuurlijk, of alles zal gaan, zoals de Amerikanen het wensen. Ten slotte hebben de Sowjets het in hun macht om uit te maken, hoever de Amerikaanse „middelen, be halve die van de totale oorlog" reiken. Het voorgestelde embargo op de uit voer van strategisch belangrijke goede ren naar China schijnt in dit opzicht nog weinig riskant. Maar reeds in de stap, die er logisch op zou moeten vol gen, de blokkade van de Chinese kust. zouden de Russen desgewenst een daad van oorlog tegen hun bondgenoot Chi na kunnen zien. En juist omdat .le Amerikanen geen grote oorlog in het Verre Oosten wensen, moet men aan nemen, dat het Kremlin, zo het wer kelijk aanneemt, dat een strijd met Amerika toch niet te vermijden is. er alles op zal zetten, om het zwaarte punt daarvan in Oost-Azie te vestigen

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 9