Amateursbepalingen in het gedrang Hartewens van bruid in vervulling Pint, Pin. Pon als fotografen JIMMY BROWN ALS KANAALZWEMMER Betael aan het woord Jf- De 0 Voogd Supporters kunnen een gevaar zijn K.N.V.B. staat vaak machteloos Grondgedachte is goed M. J Adriani Engels j iiiiiiiiiinioiniiii!iiiiiinin!i!iii!iiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiii[iiiiiiiiiiii!iii!ii!ii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin t Scheepvaartberichten still making friends' mMifiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiM Het Radioprogramma NBEKENDE Spoorweg-sabotage in Tsjechoslowakije Man voor f 150.000.- opgelicht DONDEMDAG M MSI INI (Van onze sportmede werker) Om te gaan voetballen heeft men een club nodig, dat weten zelfs de joggies van twaalf jaar, die hun „straatcluppies" sieren met beroemde namen als Sparta, Be Quick en Ajax. Maar heeft men om het elftal uit zpn stad of dorp r— te moedigen als supporter een eigen supportersclub nodig? In vroeger jaren was er niemand, die daarover dacht, men trok als supporter mee naar het terrein der tegenpartij en de beroemdste supportertocht uit die periode van dertig jaar geleden, nameljjk de excursie van Rotterdammers met het legendarische kanarievogeltje (de Spartapiet) om hun ln degradatiegevaar verkerende club aan te moedigen in Haarlem, werd georganiseerd op initia tief van het Rotterdams Nieuwsblad. Dat geschiedde zonder dat er een spe ciale club voor opgericht moest worden naast Sparta zelf, dat, zoals wijlen burgemeester Zimmerman het eens uitdrukte, met beide benen temidden der Rotterdamse burgerjj stond. kwamen bij het bestuur der voetbal club met allerlei eisen en wilden mede zeggenschap in de leiding door enige bestuursfuncties. Als hun eisen niet in gewilligd werden, dreigden ze opstan dig te worden en hun steun in te trek ken, wat een wonderlijk-onlogische consequentie van hun clubliefde was. Tegenwoordig heeft men overal sup- {Mrtersclubs naast de voetbalvereniging i#lf ,doch merkwaardigerwijze bestaat er geen voor het grootste supporters legioen uit onze voetbalwereld, name lijk voor de duizenden, die het Neder landse elftal elk jaar naar Antwerpen vergezellen. In onze sterkste voetbal periode (1933—'37) trok het Neder lands legioen zelfs mee naar Parijs, Dusseldorf en Milaan, wat door de betrekkelijk lage kosten toen ook veel gemakkelijker kon dan heden ten dage met deviezenbeslommeringen, dure p!l|[|inilllll!llfllllilllll!lllllllHllilillll!iniinil!llll!lllll!llllllllll!l!llll!l!llllllllllllll!li!l!lllll^ door paspoorten en dito reizen. Maar een speciale supporterclub voor het Neder lands elftal? Daartoe is men nooit ge komen, ofschoon in het buitenland wel soortgelijke verenigingen bestaan. „Les amis de l'equipe de France" bijv. organiseert voor zijn leden goedkope supportersreizen naar Genua, waar op 3 Juni de interlandwedstrijd Italie- Frankrijk gespeeld wordt. We hebben in ons land dus „slechts" de supporters clubs van onze voetbalverenigingen, maar dat zijn er ook meer dan genoeg. Het is ermee als met de clubbladen: goed geleid kunnen ze nuttig zijn, on der slechte leiding brengen ze in on gebreideld chauvinisme allerlei nade len. Alleenhet percentage slechte clubbladen ligt veel lager dan het per centage slechte supportersclubs en daarom zien we in vele ervan een ge vaar voor .de voetbalmaatschappij. Overdreven clubliefde. De grondgedachte der supportersclubs is goed en logisch: samen het elftal ver gezellen op de uitwedstrijden en daar toe in verenigingsverband een autobus huren of een reductie op de treinreis (door middel van de na de oorlog niet weer ingestelde collectieve reisbiljet ten) verkrijgen. De reisgenoten blijven bij elkaar in hetzelfde tribunevak en kunnen daardoor hun club veel beter aanmoedigen, dan wanneer ieder voor zich ergens verdwaald in het „vijande lijke" kamp zit. Maar uit deze grondgedachte zijn hier en daar vreemde dingen gegroeid. De supportersclub werd vaak een vereni ging naast zoal niet in de voet balvereniging zelf, de leiders ervan Ely Rous heeft het, met enige over drijving ,eens aldus uitgedrukt: „Vele supporters houden van hun elftal zoals de menseneters houden van de zende lingen en ze steunen het elftal zoals het touw de man steunt, die gehangen wordt". Reeds lang voor de oorlog rijpte het denkbeeld om de diverse supporters clubs te verenigen in een landelijke bond, teneinde collectief nog grotere macht te bezitten, bijvoorbeeld ten aan zien van entreekaarten voor uitwed strijden of interlandwedstrijden. Van een club naast de club dreigde het ge val een bond naast de KNVB te wor den. Heden ten dage is het KNVB-bestuur sterk gericht tegen de supportersclubs, omdat het daarover niet de minste controle heeft en omdat het weet, dat bij eventuele overtreding der amateurs bepalingen de betrokken speler het verboden geldbedrag niet ontvangt uit de clubkas, die door de KNVB te con troleren is door de kasboeken op te eisen, maar van de zijde der supporters Hetzij uit de portemonnaie van een be paalde supporter, hetzij uit de kas der supportersvereniging, waarop de KNVB geen controle kan uitoefenen. Hetzelfde geldt, als de amateursbepalingen van de KNVB overtreden worden door het aanbieden van een betrekking aan een goed voetballer op voorwaarde, dat hij voor een bepaalde club komt «pelen; degenen die het aanbod, doen, zijn meestal geen lid van de voetbalclub zelf en vallen du» buiten de KNVB- contröle. Natuurlijk zijn niet alle supporters verenigingen zulke gevaren voor de zuivere voetbalsport; we kennen er, die prettig en correct met de clubbesturen samenwerken in hun eigenlijke taak van reisgezelschap, maar de vele uit wassen, op dit gebied dwingen tot voor zichtigheid. MR. TH. R. J. WIJERS LID DER EERSTE KAMER. In de vacature van wijlen dr. ir. J. H. F. Deckers is benoemd verklaard tot lid der Eerste Kamer mr. Th. R. J. Wijers te Vught, oud-minister van justitie. 52. Het was niemand minder dan de Argentijn Arthuro Bombassi, die, om ringd door al zijn vrienden, het strand kwam opgestrompeld. De gehele be manning. van zijn remorqeur was/ een kilometer buiten de kust over r boord; gesprongen. Zij hadden het schip verla ten en weren samen met hun kampioen naar het strand gezwommen. Zulks uit louter geestdrift, want zij allen waren er heilig van overtuigd, dat het Bom- basosie en niemand anders dan Bom- bassie was, die deze Kanaalwedstrijd had gewonnen. Zijn trainer was de eer ste, die de grote zwemmer vurig om helsde. „Arthuro", riep hij, „laat mij je aan m'n hart drukken, grote kampioen. Je hebt alle records verbeterd, met uren, met vele uren. Je hebt de tocht volbracht in vijf uur en één kwartier. Het is formidabel. Dat zal nooit iemand je kunnen verbeteren." Op dat ogenblik kwamen Lord en Lady Babbler toege sneld om de moedige zwemmer welkom te heten op Engelse bodem. „Hfcrteiijk, héél hartelijk gefeliciteerd met uw bui tengewoon verdiende tweede prijs." zei zijne lordschap op minzame toon. „T-w-weede p-p-prijs" stamelde Bom bassi. „Is er dan een ander, die.Hij keek achter zich en zag een zwemmer die door een jubelende menigte op de schouders werd gehesen. m QOK werkgevers en heus niet al leen de „kleintjes" onder hen heb ben dikwijls de grootste moeite om de eindjes aan elkander te knopen. Dit heeft ten gevolge, dat meermalen aan gelden, die voor bepaalde doeleinden bestemd zijn, een geheel andere be stemming wordt gegeven. Het is U natuurlijk bekend, dat alle werkgevers zonder enige vergoeding op treden als sub-ontvanger van de belas tingdienst. Zij moeten bij het uitbeta len van lonen en salarissen een zeker bedrag aan loonbelasting inhouden en deze ingehouden bedragen, vermeerderd met de uit eigen zak te betalen vereve ningsheffing, periodiek afdragen aan de ontvanger der directe belastingen. Met deze afdracht is het nogal eens treurig gesteld. De ingehouden bedragen zijn voor andere doeleinden gebruikt en de overheid moet maar wachten. Liquidi teitsmoeilijkheden zijn natuurlijk veel al de oorzaak, maar desondanks is deze toestand niet juist en door de fiscus niet te accepteren. Dit euvel is oorzaak van een onlangs ingediend Wetsontwerp, blijkens het-' welk in het Besluit op de Loonbelasting het volgende zinnetje zal worden op genomen: De in de aanslag te begrij pen belasting kan worden verhoogd Alphard, Buenos Aires—R'dam, 22-5 n.m. te Las Palmas verwacht Altair, Porto Alegre— R'dam, 22-5 van Vitoria naar Bahia Am- stelstad, Calcutta—Boulogne, 22-5 dwars Elba Cape (Rode Zee) Axeldijk, New York— R'dam, 22-5 450 mijl noord van Fayal Aagtedijk, 22-5 van Boston naar Philadelphia Arendsdijk, Buenos Aires—New York, 22-5 dwars Rio Grande Blitar, R'dam—Balik Papan, pass. 22-5 Finisterre Blommersdijk, New York—R'dam, 22-5 te Antwerpen Bor neo, Hollandia—A'dam, pass. 23-5 Finisterre Breda, Chili—A'dam, 22-5 480 mijl zuidoost van Pisco Caltex Delft (t), Sidon—R'dam, pass. 22-5 n.m. Pantellana Caltex Pernis (t), 22-5 van R'dam te Sidon Cheshire, Dja karta—A'dam, pass. 22-5 n.m. Algiers Cot- tica, W.-Indie—A'dam, 22-5 180 mijl west zuidwest van Ouessant naar Plymouth Ca sablanca, 23-5 van Antwerpen te Djakarta Duivendijk, R'dam—Los Angeles, pass. 22-5 Mona Eiland Farmsum, Montreal—A'dam, 22-5 bij Kaap Race Goya, 19-5 van Dja karta naar R'dam Hera, A'dam—Z.-Amerika, 22-5 in Golf van Panama naar Guayaquil. Indrapoera, Rotterdam—Djakarta, 24-5 (21 uur) te Aden verwabht Japara (KRL), Djakarta—R'dam, 23-5 te Bela- van Java, Makasar—A'dam, 22-5 van Bela- wan Johan van Oldenbamevelt, 22-5 van Surabaja naar Semarang Kota Gede, R'dam —Djakarta, 20-5 te Singapore Leerdam, New 1 ork—R'dam, 22-5 van Antwerpen Lekker- kerk, R'dam—Calcutta, 23-5 van Madras te Calcutta Limburg, Calcutta—Vancouver, 21-5 te Pulu Nukom Loenerkerk, R'dam— Perzische Golf, 22-5 van Basrah te Khorrams- har Leuvekerk, Khorramshar—R'dam, pass. 22-5 Kaap Aiguille Lutterkerk, R'dam—Cal cutta, 22-5 van Alexandrie naar Port Said Mariekerk, R'dam—Sydney, 22-5 te Melbourne tei rede Meliskerk, R'dam—Calcutta, 22-5 dwars Lissabon naar Genua Muiderkerk, R'dam—Perzische Golf, pass. 22-5 Khorya Morya Baai Oranje, Djakarta—A'dam, 23-5 in Suezkanaal naar Port Said Poelau Laut, A'dam—Makassar, 22-5 ter hoog'te van Mas- sawa Prins Frederik Willem, R'dam—Chi cago, pass. 22-5 Kaap Wrath Prins Johan Willem FriöO, R'dam—Chicago, 23-5 van Bre men te Hamburg Raki, A'dam—Indonesië, 21-5 te Djakarta Roepat, A'dam—Makas sar, pass. 22-5 Andamanen Eiland Rotti, 22-5 te Tamaco ter rede Sarangan, Balik Papan—R'dam, pass. 22-5 Minikoy naar Aden Sibajak, R'dam—Melbourne, 22-5 n.m. bij Penm - Smgkep, A'dam—Indonesië, 22-5 van Suez Scherpendrecht (t), Montreal—Sidon, 23-5 te Gibraltar Tabinta, Djakarta—A'dam, 24-5 te Belawan verwacht Talisse, Dja karta-New York, 23-5 te Suez Tamo, R' dam—Buenos Aires, pass. 22-5 Kaap Frio Ternate, Surabaja—R'dam, pass. 22-5 Finisterre Tiba, Buenos Aires—R'dam, pass. 22-5 Kaap Verd. Eilanden - Tjimenteng, Xaapstad—Japan 19-5 van Singapore te Hongkong Volen- dam, R'dam—Quebec, 22-5 240 mijl oost ten noorden van Kaap Race Weltevreden, Balik Papan—Siam, pass. 22-5 An am ba Eiland Zeeland, 22-5 n.m. te Newport News. (Advertentie, Ing. Med.) 11. Pam begreep helemaal niet waar. om Pom al die oude kranten) aan me vrouw Bigmans vroeg, maar Pom heeft het hem al gauw uitgelegd. Pam is het er in het begin nog helemaal niet mee eens, maar Pom weet hem over te halen. „Kijk eens, we moeten Pim die opschepperij nu meteen voor eens en altijd afleren," zegt Pom, terwijl ze in een stil boslaantje halt houden. „Er is gewoon geen huis meer met hem te houden". „Ja maar, als hij rtu nog meer foto's van zichzelf ziet, wordt het nog erger," zucht Pam, „Wel nee joch, we zullen zoveel foto's van hem in het dorp op de bomen plakken, dat hij zich geen raad meer weet. En alle mensen zullen hem uitlachen. Dan is hij meteen genezen. „Nu, ik weet het nog zo net niet," zegt Pam weer, maar hij gaat toch een schaar bij moeder halen, zodat Pom en hij de foto's van Pim allemaal uitknip pen. met 10 ten honderd, doch ten minste met f 5. In zijn Memorie van Toelichting ver telt de Minister, dat volgens de be staande voorschriften de inspecteur nadat eerst een waarschuwing is ver zonden bij overschrijding van de ter mijnen voor afdracht weliswaar een ambtshalve aanslag of een navorde ringsaanslag kan opleggen, doch dat met geen van deze middelen het kwaad voldoende kan worden bestreden. Met het opleggen van een ambtshalve aan slag niet, omdat daaraan voor de werk gever geen enkel nadeel is verbonden. Bij een navorderingsaanslag is het op leggen van een verhoging mogelijk, doch daaraan moet een verzoek om op heldering voorafgaan. De nalatige werk gever wie het er om te doen Is de af dracht van het verschuldigde zo lang mogelijk uit te stellen, wacht dit ver zoek af, voldoet daarna het verschul digde en ontkomt aldus aan de verho ging, welke aan een navorderingsaan slag is verbonden. Het is mij bekend, dat in het verle den regelmatig ambtshalve aanslagen werden opgelegd aan nalatige werkge vers. In deze ambtshalve aanslagen wer den bij wijze van boete dikwijls zekere verhogingen begrepen, welke verho gingen toenamen, naarmate de werk gever bij herhaling niet tijdig aan zijn verplichtingen voldeed. De werkgevers hebben deze verhogingen zij het me nigmaal met moeite en pijn en stellig met tegenzin steeds voldaan. Thans blijkt, dat naar het oordeel van de Mi nister aan deze verhogingen geen wet telijke bepaling ten grondslag lag. Met andere woorden: deze verhogingen konden niet worden gevorderd. De be treffende werkgevers hadden dus niet behoeven te betalen. Of deze offers zullen worden gerestitueerd' Het lijkt me te mooi om waar te zijn! Nu de Minister op 17 Maart 1951 datum van indiening van het Wetsont werp algemene bekendheid heeft ge geven aan zijn opvatting, dat bij het opleggen van een ambtshalve aanslag Loonbelasting geen verhoging kan wor den gevorderd, nu zou men toch mogen veronderstellen, dat de inspecteurs dit oordeel van hun „baas" respecteren. De practijk heeft uitgewezen, dat dit he laas niet het geval is. Ook nadien zagen ambtshalve aanslagen met verhoging het licht. Zou dit aan onbekendheid met de opvattingen van het Ministerie zijn toe te schrijven? Dan ware het toch wel heel erg gewenst, dat de Minister zijn ambtenaren eens inlichtte. Maar het is wonderlijk genoeg geen onbe kendheid alleen. J_|ET GEVAL heeft zich voorgedaan dat een inspecteur weigerde de ver hoging te laten vervallen, nadat hij in kennis was gesteld met het aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal aangeboden Wetsontwerp en de daar bij gevoegde Memorie van Toelichting. De bewuste hoofdambtenaar is blijk baar van oordeel, dat de Minister ten onrechte onze Volksvertegenwoordiging lastig valt met een aanvulling van het Besluit op de Loonbelasting. Wat moet de betreffende werkgever doen? Na tuurlijk staan hem de gewone rechts middelen open en kan hij zich wenden tot de Raad van Beroep. Wat een moeite en kosten. Ook kan hij zich rechtstreeks tot het Ministerie van Fi nanciën wenden. SIJMEN BETAEL. Schilderij Prinses Wilhelmina De schilder Johan Elsinga maakt in opdracht van de Prov. Saten van Friesland een schilderij van Prin ses Wilhelmina, naar een schilderij in Bussum's raadhuis. VRIJDAG 25 MEI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00-24.0Q KRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Gram.muziek. 7.45 Mor gengebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 „Zo werkt Nederland". 8.23 Gram.muziek. 9.00 Voor de vrouw. 9.30 Waterstandeiw9.35T Schoolradio. 10-05 Orkest- concert. 10.30 Koorzang. 11.00 Voor de zieken. 11.40 Piano-duo. 12.00 Angelus. 12.03 Metro- pole Orkest. (12.30—12.33 Land- en Tuinbouw- mededelingen.) 12.55 Zonnewij'zer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Militaire causerie. 13.25 Lichte muziek. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 Zang en orgel. 14.25 Radio Philharmo- nisch Orkest, koren, oratoriumvereniging en so listen. 15.00 Gram.muziek. 15.25 Idem. 16.00 Voor de zieken. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 kinderkoor. 17.45 Amusementsmuziek. 18.18 Katholiek signaal, Indonesisch commentaar en Amerikaans commentaar. 18.30 Koperkwartet. 18.52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws. 19.15 Rege ringsuitzending: „Verklaring en toelichting". 19.35 Piano-duo. 19.48 Katholiek signaal, par lementair overzicht en buitenlands overzicht. 20.00 Nieuws. 20.05 De gewone man zegt er 't zijne van. 20.12 Gram.muziek. 20.40 Bra bants halfuur. 21.20 Gram.muziek. 21.15 „Op bouw in Liefde", causerie. 21.40 Promenade Orkest. 22.20 Actualiteiten. 22.27 Gram. muziek. 22.35 „Als die van ons", klankbeeld. 22.45 Avondgebed^ en Liturgische kalender. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00 VARA, 19.30 VPRO, 20.00 VARA, 22.40 VPRO, 23.00-24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnastiek. 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00 Gram. muziek. 10.00 „Thuis", causerie. 10.05 Morgen wijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30 Voor de vrouw. 10.45 Alt en piano. 11.05 Radio-feuille ton. 11.25 Gram.muziek. 11.35 Orgelspel. 12.00 Dansmuziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmede- delingen. 12.33 Sport. 13.00 Nieuws. 13.15 Avro-allerlei. 13.20 Orkestconcert. 14.00 Voor de vrouw. 14.20 Kamerorkest. 15.00 Boeken schouw. 15.20 Gram.muziek. 15.30 Cabaret. 16.00 Gram.muziek. 16.30 „Zo werkt Neder land". 17.00 Klein koor. 17.20 Muzikale cau serie. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 „Denk om de bocht". 19.00 Gram.muziek. 19.15 Prijzenpraatje. 19.30 „Een sterk volk", causerie. 19.50 Berichten. 20.00 Nieuws, 20.05 Gevarieerde muziek. 20.50 Voordracht. 21.05 Verzoekprog'ramma. 21.40 „De Ducdalf". 22.00 Buitenlands overzicht. 22.15 „Zo werkt Neder land". 22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avond wijding. 23.00 Nieuws. 23.15 „Huwelijk van A tot Z", causerie. 23.30—24.00 Gram.muziek. DOOR MARY BURCHELL 9) Hiermede was tante Janet zo vol ledig afgedaan, dat Norma weer in verbijsterd stilzwijgen verviel. Haar voogd lachte cynisch. „Hoezo? Hield jij van haar?" „Ik kende haar niet goed", zei Nor- ma langzaam. „Ik geloof niet, dat ze veel belang in me stelde. Maar zij ver tegenwoordigde ik bedoel, ik be hoorde bij haar, voorzover ik bij iemand behoorde". „Maar je zag haar haast nooit?" Toen stond hij op en ze zag dat hij lang was, net zoals ze had gedachl, en hoewel hij merkwaardig gracieus was voor een man, was hij toch een domi nerende figuur. Hij nam haar ronde kinnetje losjes in zijn vingers, wend de haar gezichtje naar het licht en be studeerde haar zo koeltjes alsof ze slechts een schilderij was. Een ogen blik slaagde ze erin zijn koude, goed keurende blik te doorstaan. Toen sloeg ogen neer en bloosde op- ze haar nieuw. „Ja", zei hij, terwijl hij haar losliet, „Janet is altijd een domme vrouw ge weest. Net iets voor haar om een voogdij slechts zuiver theoretisch op te vatten, geen acht te slaan op het feit, dat haar pupil bijzonder mooi is en daar noch plezier, noch profijt uit te halen". „Ze ze wenste die voogdij hele maal niet", legde Norma onthutst uit. „En liet ze je dat merken?" „O, ze zei het nooit met zoveel woorden!" „Ze gaf je alleen het gevoel dat je ongewenst was". „Het zal wel niet gemakkelijk zijn om opgescheept te worden met ander mans kinderen". En toen vroeg ze zich af of hij er misschien net zo over dacht. Onver hoeds begon haar lip te trillen en ze hield haar ogen neergeslagen, omdat ze niet dezelfde tegenzin en afkeer van het voogdijschap in zijn ogen wilde lezen als ze bij wijlen in tante Janet's gezicht had gezien. Toen voelde ze. o wonder, zijn hand op haar hoofd, die zekere, gracieuze aanraking die karakteristiek wa* voor Justin Yorke; hij zeil „Wel, mijn kind, ik hoop dat je nooit weer het gevoel zult hebben, onge wenst te zijn". Het kwam zo volkomen onverwacht, dat Norma op een gegeven ogenblik geen woorden kon vinden. Alles wat ze kort te voren over haar voogd had ge hoord, had samengewerkt om een on sympathieke, onmenselijke indruk van hem te verwekken. En nu raakte hij haar zelfs aan en sprak met zoveel meegevoel en begrip, tot haar als ze nog nooit van iemand had ondervon den. Ze was niet gesloten van aard en in een plotseling aanstormende emotie, die ze niet trachtte te onderdrukken, sloeg ze haar armen om zijn hals en verborg haar gezichtje aan zijn schou der. Ze hoorde hem lachen. Een zacht, koel lachje, met iets als voldoening er in. Maar zijn hand rustte weer op haar hoofd en ze voelde dat hij haar zachtjes streelde. „Lieve kind!" In die uitroep klonk meer geamuseerd protest dan werke lijk gevoel, maar hij sloeg zijn arm om haar heen. „Janet moet je wel een wonderlijk denkbeeld van het insti tuut „voogd" hebben bijgebracht als je al zo bent opgelucht door het geringste blijk va» hartelijkheid van mijn kant". „O, neen, ik ben alleen maar kinder achtig". Norma lachte hem toe en was ver baasd tranen in haar ogen te voelen. „Maar het is zo heerlijk enik had het niet verwacht, dat ik zo zou wor den verwelkomd". „Ja?" Hij lachte sarcastisch. „Maar komaan, ga nu eens zitten en vertel me eens wat over jezelf. Heb je een goede reis gehad?" „O ja, dank u wel". Norma ging in de stoel zitten die hij aanwees met haar gezicht naar het licht en bij hernam zijn eigen zetel, die hij iets draaide, zodat hij haar kon aankijken. „Behalve dat ik doorreisde naar Mun- ley in plaats van in Rossingdale uit te stappen, waar de auto op me wachtte". „O ja? Hoe kwam je dan van Munley hierheen?*' „Ik liftte. Een zekere mijnheer Cant- lin reed met zijn auto deze kant op en nam me mee". „Zo". Tot haar verbazing gaf hij totaal geen commentaar op Paul Cantlin. Alleen vertoonde zijn smalle mond weer dat minachtende trekje. „Wacht Jenkins dan nog steeds ge duldig op je in Rossingdale?" A. (Wordt vervolgd) De waarnemend secretaris-generaal van de Tsjechoslowaakse communisti sche partij Josef Frank heeft tegenover spoorwegarbeiders en -ambtenaren ver klaard, dat enige van de ernstige spoor wegongelukken in1 1950 veroorzaakt zijn door sabotage. Genoemd wordt voorts het ontsporen van treinen, blokkeren van lijnen en het strooien van zand in de machines. Frank wees op het telaatkomen van treinen; slechts 58 procent van de trei nen voor het vervoer van arbeiders kwam in 1950 op tijd aan. 3.984 goede rentreinen waren zo vertraagd, dat in totaal 8.886 uren verloren gingen. 158 goederentreinen liepen helemaal niet of waren 12 tot 24 uur te laat. Ook hier was vaak van sabotage sprake. De Haagse recherche heeft de 68- jarige koopman L. van L. te 's-Graven- hage aangehouden en in bewaring ge steld. L. wordt ervan verdacht een in Rotterdam wonende zakenman, met wie hij reeds jaren lang in contact was, voor f 150.000 te hebben opgelicht. L. zou de Rotterdammer hebben voor gespiegeld dat hij in het buitenland een radiocentrale kon exploiteren en dat hij daarvoor een concessie had. Bij onderzoek door de politie is gebleken, dat de radiocentrale alleen maar in de fantasie van L. had bestaan. Hedenmorgen liet een vrolijk bruidje, zo juist Mevrouw T. geworden, vol trots haar „Safira"-tafelbestek zien. De hele familie samen had deze schitte rende vorken, lepels en ander be stek (haar hartewens) ten geschenke ge geven. Oma was op dit goede idee gekomen, toen de familie een avondje bij haar was. Zoals altijd, werd zij geprezen om haar geurige thee en na het heerlijk pittige kopje koffie van half elf vroeg moeder, welk merk zij toch gebruikte. Toen kwamen er pakjes van Nie- meijer op tafel. „Maar die gebruik ik ook" had tante Clara gezegd en er klonken meer bevestigende stemmen. Oma liet ook haar stapeltje Niemeijers' waardebonnen voor het „Safira"-tafel- bestek zien en deed meteen het voorstel om gezamenlijk punten te gaan sparen. Dan zouden zij de aanstaande bruid da kostbare „Safira"-cassette cadeau kun nen geven. Ook U kunt nu dubbel genieten wan neer U Niemeijer's Paarsmerk Koffie en Gala Thee of Princess Thee gebruikt, U drinkt de fijnste Koffie en Thee en bovendien bent U bezig te sparen voor het prachtige „Safira"-tafelbestek, vlek- vrij door en door. Op elk pakje bevindt zich een waar de bon. Wanneer U de geïllustreerds geschenkenlijst nog niet bezit, schrijf dan even een briefkaart aan Niemeijer, Groningen, v Adv. LM,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 7