Sjah van Perzië koopt zijn tapijten
in Beverwijk
LAATSTE
NIEUWS
De driehoek op hoger plan Letierkundi^e
iRDWIJK
Sport in 't kort
Oefening „Factotum"' reeds begonnen
ederlander vie1
in gletscherspleet
ikaal centrum
De Glorie van het Ambacht
zonder naam
HandiapijtknoperijKinheimeen
voor Nederland uniek bedrijf
Koninklijk werk in
Koninklijk bedrijf
Zeest romingsmeter
te Zandvoort
Zeeliedenstaking in
Amerika ten einde
De heer Hirschman overleden
Operaties in onveilig
zeegebied
Willem II houdt kans in
'eigen hand
De Nederlandse dames
waren kansloos
WOENSDAG 27 JUNI 1951
in de open lucht
peciale verslaggever),
igen en andere badplaat*
ordzee voor de vele gas-
n vacantie komen door-
iantal kunstmanifestaties
tsbijeenkomsten hebben
heeft ook Noordwijk de
hulp geroepen omaante
1 wispelturige zee de be-
t kan doen.
g Noordwijk" heeft na-
oen voor het eerst een
i avonden belegd, in de
armede een leemte op te
de wensen van velen te-
len. In de kleine zaal van
men Georgette Hagen-
Andriessen en anderen
de eerste opvoering in
liten Amsterdam) van
valko" door de Neder-
e kunnen zien, enz.
ieuwe wegen gaat men
mluchtconcerten bewan-
ilaats bezit in de centrals
:n uniek openluchttoneel,
roefnemingen ook acous-
ildoet. Het Rotterdams
Orkest concerteert er
de Haarlemse Orkestver-
Augustus (in geval van
r op respectievelijk 29
gustus). Öp de program
uitstek voor zulke con
té klassieke werken van
ire genre, zoals de Kleine
a Arlésienne Suite, ouver
ran Strauss en dergelijke
roefnemingen slagen, wil
chijnlijk met het Rotter-
nonisch als vast orkest
eks van zulke concerten,
:n buitenlandse solisten,
tmuziekuitvoeringen tot
stieke traditie maken,
noviteit is een miniatuur-
r het hotel „Seinpost", de
r soort in Nederland, Op
rrijst hier tegelijkertijd
tuin-architectuur.
reeks van dansavonden
nenten hoopt men in Juli
monstraties van enkele
ionale spelers na afloop
bledontournooi te ver rij-
GRIEP 20 TABLETTEN 75 CT.
(Advertentie, Ing. Med.)
het niet, nee, nimmer
niet,
in m'n ziel gezet,
oordeloos gebed:
ran mijn vader.,,.
weer, zo telken keer,
die z'n stem verstaat,
liet in 't harte gaat,
van mijn vader....
il, zo even stil,
het als een gemis,
kind zo open is,
ten van zijn vader....
het niet, ach, nimmer
niet,
en volwassen vrouw,
kinderliefde trouw,
van mijn vader
Gré DE REUS
i Advertentie, Ing Med
:e Haagse redacteur)
r dagen geëindigde Food
go hebben de Nederland-
voor meer dan een mil-
aan directe orders ge-
rnemen wij. Er zijn dus
ugend goede wijze zaken
spreekt nog duidelijker
dat dit bedrag van ruim
niet bereikt werd op de
in hetzelfde gebouw ge-
;ed States international
waaraan de Nederlanders
ben deelgenomen entoen
met voedingsmiddelen,
;t een keur van andere
andse inzenders op de
;o fair zijn eenparig van
sr nog grote mogelijkhe,
ie directe orders liggen,
m blijvende interesse ge-
de afzet in Amerika, daas
vonden en relaties opge-
toekomst, waaruit naar
nlijkheid regelmatige or-
oortvloeien.
ndse inzending wordt
Amerikanen in h»t
een groot suece* Nt-
TG TUT A AD «rrrikTTn -*
ER IS MAAR WEINIG MEER in deze technische en vol-automatische maat-
schappij, dat zich als eeuwenoud handwerk heeft mogen handhaven, en waar
devol element bleef in die maatschappij. In de Koninklijke Handiapijtknoperij
„Kinheim aan de Zeestraat te Beverwijk, hebben wij zodanig handwerk aan
getroffen Het is een bedrijf, dat in 1912 werd opgericht door mevrouw Polvliet
aan de Vondellaan aldaar, maar reeds enkele jaren later verhuisde naar het
buitentje „Kinheim",
terse techniek tapijten geknoopt wor
den. Voor de volmaaktheid ervan
spreekt het feit, dat de Sjah van
Perzie hier vóór de oorlog zijn tapij
ten bestelde. Dit spreekt boekdelen.
Partij weefgetouwen
Er staan daar in de ruime, lichte
werkplaats niet minder dan dertig
weefgetouwen. Hun breedte varieert
van anderhalf t-ot tien meter. Men zou
dit alles hier op deze, onder geboom
te schuilgaande plek niet verwachten.
Zo gemakkelijk ontgaat de voorbijgan
ger de onder een kroon geplaatste aan
kondiging „Koninklijke Handtapijtkno-
perij Kinheim" in het smeedijzeren
hek, dat scheiding is van erf en straat.
Er is daar in die werkplaats ook wei
nig gerucht, dat tot het oor van de
voorbijganger op straat kan doordrin
gen. Geen gonzende machines of iets
van dien aard. Hoogstens de muziek
van een spelende radio, of een dof ge
klop door meisjes, die ervoor zorgen,
dat het weefsel regel na regel stevig
tegen elkaar komt te liggen.
Millioenen knopen
Maar laat ons voor een duidelijker
beeld die werkplaats eens even betre
den. Men ziet de weefgetouwen, twee
of drie meisjes zitten aan elk van die
ramen te werken. Hun vingers strelen
onophoudelijk de loodrecht gespannen
draden, die de schering vormen van
het te vervaardigen tapijt. Elke stre
ling betekent, dat ze met bewonde
renswaardige vaardigheid een knoop
gedraaid hebben rond een scherings
draad met een woldraad, die losjes in
de linkerhand gehouden wordt. Het is
hier een millioenenbedrijf. Er gaan
soms zo'n honderdzestigduizend knopen
op één vierkante meter. Dat geschiedt
bij het vervaardigen van wandtapijten,
waarbij een heel fijne woldraad ge
bruikt moet worden.
Drie categorieën werksters
Drie categorieën werksters treffen
we bij elk der weefgetouwen. Het zijn
de voorwerksters, de knoopsters en de
klopsters. De voorwerksters zorgen er
voor, dat het verwachte patroon wordt
geweven, de knoopstertjes vullen de
rest van de grondkleur in en de klop-
Mevr. Polvliet had de techniek van
dit eeuwenoude bedrijf geleerd in Nrd.-
Afrika. En wel zó goed, dat ze zich er,
terug in Nederland, een uitstekende
naam mee verwierf. De oorlog met
zijn materiaalgebrek leek de ondergang
van dit mooie bedrijf. Maar nee, an
dermaal kreeg het wind in de zeilen.
Een frisse bries, sinds de heer M. Mas
tenbroek na de oorlog de leiding in
handen kreeg en met inzicht en ener
gie, en een grote liefde voor het oude
ambacht het werk aanpakte. Opnieuw
begonnen met één assistente, telt
deze handtapijtknoperij thans ongeveer
vijftig personeelsleden. Van de grond
af aan moesten de meisjes ingewijd
worden in de geheimen van dit hand
werk. Met nauwgezetheid toetste de
heer Mastenbroek haar vaardigheid
aan de getouwen. En het resultaat van
al dat werken is, dat aan de Zeestraat
in Beverwijk weer net als vóór de
oorlog koninklijk werk verricht
wordt. Koninklijk in de zin van vor
sten waardig èn van een nobele schoon
heid.
„Kinheim" is het enige bedrijf in
Nederland, waar volgens klassiek Oos-
De Zandvoortse strandexploitant
Jaap Termes heeft een toestel ge
construeerd waarmede hy wil aan-
tonen, dat er geen onder en boven-
stroom in de zee bestaat. Tot op
heden werd aangenomen, dat voor
al by landwind een onderstroom,
tegenovergesteld aan de boven-
stroom zou bestaan, die vooral
voor baders gevaar opleverde.
Met dit toestel wil de uitvinder nu
aangeven dat deze stelling onjuist
is. Het geheel wordt in zee ge
plaatst op de bodem, waarbij het
roer onderaan, de stroming onder
de zeespiegel aangeeft door middel
van de pijl (boven). Het vaantje
en een extra boei geven de wind
richting en de bovenstroom aan.
Volgens Jaap Termes (rechts) werd
zijn theorie al bij de eerste plaat
sing van het toestel bevestigd.
VERBOND VOOR VEILIG VERKEER
Stopverbod voor alle
voertuigen en rij
en trekdieren en vee,
dus ook voor fietsen
Geeft op alle borden acht
die in Uw belang zu" aangebracht
sters leggen tenslotte, telkens wan
neer er een regel klaar is, de inslag.
De meisjes hebben een soort hand
werkpatroon vóór zich. Het is zo'n ge
kleurd borduurpatroon met ruitjes. Elk
ruitje is een knoop. Eigen tekenaars
Vervaardigen het patroon, hetzij naar
eigen inzicht, hetzij volgens aanwijzin
gen van de opdrachtgevers of een
architect.
Dank zij het teamwork van kunste
naar en handwerksters wordt hier
iets tot stand gebracht, waaraan de
machine totnogtoe niet kon tippen. Er
kan een onbeperkt aantal kleuren in
ieder kleed worden verwerkt, en het
beeld behoeft gans niet symmetrisch
te zijn. Daarnevens is het mogelijk om
iedere vorm, ieder model, te maken wat
gevraagd wordt.
Uieraard is wat hier wordt gescha
pen, geen werk, dat voor een appel en
een ei verkrijgbaar is. Er gaat in elk
tapijt een zeer groot aantal arbeids
uren zitten. Vóór de oorlog bepaalde
vooral dit aantal arbeidsuren de prijs
van een dergelijk kostbaar werkstuk.
Tegenwoordig is het al zo, dat de kos
ten van de verwerkte wol die van het
aantal arbeidsuren overtreffen.
'n Mensenleeftijd
Dank zij het feit, dat de werkstuk
ken een mensenleeftijd gegarandeerd
kunnen worden bij zeer intensief ge
bruik, speelt die prijs gelukkig niet
die rol, die men er noodgedwongen
weieens aan moet toekennen. Er zijn
nu eenmaal nog vele instellingen en
bedrijven, waar men de baet boven
de cost kan laten uitgaan. En zo kan
men honderden vierkante meters van
deze kostbare handgeknoopte tapijten
vinden in de rijk gestoffeerde vertrek
ken van tal van Nederlandse en bui
tenlandse oceaanstomers/ in voorname
regeringsgebouwen hier en elders ter
wereld, in kostbare gebouwen van
bankinstellingen, hotels en vooraan
staande industriële bedrijven. En we
zijn geneigd te zeggen vanzelfsprekend
ook in de paleizen van ons regerend
vorstenhuis.
Amerikaanse order ging niet door
Amerika heeft voor dit werk weer
een Amerikaanse belangstelling aan de
dag gelegd. Een van de warenhuizen,
waarin men naast kinderkousjes en
penhouders ook auto's en desnoods
vliegtuigen kan kopen, wilde ook deze
Nederlandse handgeknoopte tapijten
wel verkopen. De prijs speelde niet
direct een rol. Wel de hoeveelheid, die
geleverd diende te worden. Binnen 'n
jaar moest er zo ongeveer een mensen
leeftijd werk geleverd wordenDe
order is niet doorgegaan. Het zou zin
loos geweest zijn de Amerikanen to
overtuigen, dat het hier geen massa
artikel gold.
Alleen maar iets moois, en om zijn
schoonheid dus kostbaar.
(Ongecorrigeera)
Na elf dagen:
De staking onder de Amerikaanse
zeelieden van de kust van de Atlanti
sche Oceaan en de Golf van Mexico is
vandaag geëindigd, nu ook de bond van
scheepswerktuigkundigen overeenstem
ming met de rederijen heeft bereikt.
De bond van boordtelegrafisten en die
van zeelieden hadden reeds eerder over
eenstemming bereikt doch de staking
ging voort, doordat de werktuigkundi
gen het niet met de werkgevers eens
konden worden. In het geheel heeft de
staking elf dagen geduurd. In sommige
havens lag het vervoer over zee vrij
wel geheel stil. Men eiste kortere
werktijden, betere overwerkbetaling en
andere wervingsmethoden. De voor
waarden voor de werkhervatting der
werktuigkundigen zijn niet bekend ge
maakt.
Oostenrijkse handbalsters superieur
Te Amsterdam is in de ouderdom
van 74 jaar overleden de heer C. A. W.
Hirschman, die in de periode, dat het
voorzitterschap van de KNVB bekleed
werd door de heer Warner en later
door de heer ir. Kips, tweede voorzit
ter van de bond was.
In het kader van het internatio
naal spcrrtfestival te Groningen werd
een aanvang gemaakt met de interna
tionale biljartwedstrijden, waaraan
wordt deelgenomen door De Ruyter.
Sweering en de Belgen Van Hassel en
Gabriels. Er wordt in het Kader 47 '2
gispeeld. De eerste partij tussen
de twee favorieten, de Belg Van Has
sel en De Ruyter, werd door de Ne
derlander gewonnen. De uitslag luidt.
De Ruyter
Van Hassel
400
211
192
133
50.—
26.37
In stromende regen speelden de
nationale dameshandbalploegen van
Nederland en Oostenrijk crp houtrust
een officiële interlandwedstrijd. De
Nederlandse dames verloren met 4—1
Gisternacht is in feite de internatio
nale oefening voor mijnenvegers, die de
naam „Factotum" draagt, begonnen, al
zijn nog lang niet alle zestig oorlogs
bodems Nederlandse, Britse, Franse,
Belgische en Noorse verzameld.
IJmuiden en Scheveningen zijn tij
delijk oorlogshavens geworden en zul
len tot 7 Juli als zodanig blijven func-
tionneren, overigens zonder dat de
„burger" scheepvaart er veel van zal
merken. In d" loop van de komende
dagen zullen de oorlogsschepen de
grotere in IJmuiden, de kleinere in
Scheveningen zich verzamelen om
dan op 2 Juli met de oefeningen te be
ginnen. Maar reeds gisternacht hebben
vliegtuigen, mijnenleggers en snelle pa
trouilleboten van de Britse marine in
het oefenterrein de zgn oefenmijnen ge
legd. Dit was een onderdeel van de
oefeningen, al heeft het dan weinig
met mijnenvegen te maken, integen
deel.
Wat er gisternacht precies is ge
beurd is geheim en zal het verrassend
element van de oefening vormen. Hele
maal geheim is het niet, want aan
boord van het Nederlandse radar-
instructieschip Hr. Ms. „Soemba", dat
tijdelijk als hoofdkwartier van de
commandant der oefeningen, schout bij
nacht C. W. Slot, fungeert, heeft men
op de radarschermen uiteraard mot
zorg bespied wat „de vijand" deed. De
commandanten der mijnenvegers zul
len echter niets vernemen van hetgeen
men op de „Soemba" ervoer.
Spel en praktijk.
Een bijzonderheid van de oefeningen
is, dat het terrein, waar geveegd zal
worden, een gebied groot tien bij der
tien zeemijlen naast de betonde zee
straat langs de kust tussen IJmuiden
en Scheveningen, nog niet mijnenvrij
is verklaard. Behalve de oefenmijnen
is het dus best mogelijk dat een of
meer van de 600.000 „echte" mijnen, die
in de laatste oorlog tussen de Golf van
Biscaje en de Witte Zee werden ge
legd, gevonden zal worden. Niet alleen
om het spel dus zullen tijdens de oefe
ningen alle noodzakelijke veiligheids
maatregelen worden genomen.
Werken weer en wind mee, dan zal
na afloop van „Factotum" weer een
stuk van de Noordzee veilig kunnen
worden verklaard.
Valeer van Kerkhove: De Weer
lozen. Uitgave A. W. Sijtthoff's
Uitgeversmij. N.V., Leiden. Roman,
bekroond in de Prijsvraag ter ge
legenheid van het honderdjarig
bestaan van A. W. Sijthoff's Uit
geversmij.
„£r zijn", heeft Georg Hermann eens
naar aanleiding van de Ierse
auteur Moore gezegd, „schrijvers die
eigenlijk meer .schrijvers voor de
schrijver' zijn". Auteurs dus, wier werk
voornamelijk door de vakman genoten
zal worden. Toen nu Sijthoff's Uit
geversmij. ter gelegenheid van naar
honderdjarig bestaan een roman-prijs
vraag uitschreef en in de jury Anton
Coolen, Ben van Eysselsteijn en dr. P.
H. Ritter Jr. benoemde, heeft zij ken
nelijk getracht, het gevaar te ontlopen
dat de ingezonden werken te zeer een
zijdig uit het oogpunt van de vakman
beoordeeld zouden worden. Van al
thans een der drie kan gezegd worden,
dat hij midden in de practijk van het
„lezend publiek" staat door zijn weke
lijkse literatuur-praatjes voor de
AVRO.
Het boek dat deze jury ten slotte be
kroonde was het werk van een jong
Vlaams auteur. Valeer van Kerkhove
en de jury getuigt ervan, dat naar haar
eenstemmig oordeel diens roman „De
Weerlozen" ver boven andere uitzen
dingen uitstak. De lezing van het boek
heeft bij ons echter de vraag doen rij
zen of de jury tóch misschien ook de
hierboven aangehaalde maatstaf van de
Duitse schrijver wat te zeer heeft aan
gelegd. Het boek lijkt ons, door zijn
wel héél sterk uitgesproken „hoger"
literair karakter met name in de
dialogen die vaak iets onwerkelijks
hebben toch wel in de eerste plaats
een werk voor de geoefende proever,
die er dan ook ongetwijfeld van genie
ten zal. Indien we het mis hebben en
het ook in breder kring waarderingen
bewondering wekt, dan kan ons dat
intussen slechts verheugen, want ver
dienen doet deze roman die zeker.
„He Weerlozen" is 'n driehoeksroman.
De jury zegt het in haar rapport
anders: „De verhouding tussen de drie
hoofdfiguren staat op een hoog niveau
en heeft nergens het karakter van een
gewone driehoeksverhouding". Dat is
maar zoals men het neemt de drie
hoeksverhouding is er ontegenzeglijk,
al is er dan een moraal aan verbonden
die haar uitdrukkelijk verwerpt en al
is ze vrij van alle bedenkelijke pikan
terie gesteld. De jonge dokter Jean
Delannoy, de dichter Peter Dehaes en
Diana Dockx vormden een driehoek
van vriendschappen. Door het huwe
lijk van Peter met Diana „werd geen
knoop doorgehakt", d.w.z., de verhou
ding van Jean met Peter en Diana
bleef hartelijk vriendschappelijk. Maar
al spoedig wijzigt zich dan iets. Peter
blijkt aan een ongeneeslijke hartkwaal
te lijden, welke hij op zijn huwelijks
reis constateerde en Jean raakt be
trokken in het drama dat zodoende in
het leven van het echtpaar ontstaat.
Zonder hetzelf te willen, „weerloos"
gedreven, schenkt hij aan Diana wat
Peter haar niet meer kon geven. Niet
uit zuivere liefde, niet geheel uit pas
sie, eigenlijk in hoofdzaak uit mede
lijden. uit een door hemzelf verkeerd
begrepen goedheid. Alle drie de per
sonen zijn weerloos, Jean in zijn rug-
gegraatloze goedheid, Peter door niet
op te kunnen tegen zijn toestand, Dia
na door haar erotische gedrevenheid.
Zij missen een vaste grondslag in hun
leven, zijn de koers kwijt geraakt in
de quasi-mondaniteit ener „bohème"
waarmee ze in aanraking kwamen. Op
Jean is de uitwerking daarvan het
noodlottigst, omdat hij voortkwam uit
een plattelandsmilieu. Zijn vader was
een welgesteld timmerman, die hem
kon laten studeren, zijn moeder een
eenvoudige, broodnuchtere maar zeer
scherp ziende vrouw Het volkomen
tegengestelde milieu waarin hij ge
raakt benevelt Jean en maakt hem ge
makkelijker bereid, zich op zijn gevoe
lens te laten drijven en zo schrijdt het
boek naar zijn tragische ontknoping
Peter die in een paroxysme van woede
voor een tram springt, Diana en Jean
door deze zelfmoord voorgoed uit el
kaar gejaagd. Doch dan leert Jean de
waarde der kinderlijke vroomheid van
zijn moeder kennen en vindt daar heul.
Rondom de drie hoofdfiguren beval
het boek er een menigte andere,
die er hun rol spelen. De belangrijkste
zijn wel de schilder Decker, voor wiens
surrealistische schilderijen Peter sym
bolische verzen schrijft, de schilder en
wereldreiziger Mandeling, een soort
christen-stoïcijn, een door Jean behan
deld abortus-slachtoffer, dat vooral
een symbolische rol speelt, de oude
aalmoezenier van het ziekenhuis die
Jean in zijn wanhoop tot zijn biecht
vader maakt en dan vooral de begrij
pende moeder, die waarschuwt, maar
als het onheil geschiedt is, niet ver
oordeelt.
In wezen is „De Weerlozen" een
christelijke Vlaamse roman. Christe
lijk niet naar Nederlandse, maar naar
Vlaamse, dus rooms-katholieke trant.
Nochtans niet tendentieus rooms, maar
eenvoudig de religie van het land als
basis aanvaardend. Zeker allerminst
femelachtig, prekerig, preuts, of iets
in die geest. Het is de loop van het
verhaal die moet betogen, hoe het
gaan kan met mensen die niet meer
het richtsnoer der religie hebben om
hun handelingen te leiden.
De schrijver heeft zich alle moeite
gegeven om de werkelijkheid haar
rechten te schenken. Hij laat het ver
haal spelen in de streek waar hij mee
vergroeid is, Gent en zijn omgeving.
(Sedert 1944 is Valeer van Kerkhove,
die in 1919 te Sleidinge benoorden
Gent geboren werd, leraar in het Ne
derlands en Engels te Maldegem). Hij
doet een eerlijke en veelszins geslaag
de, poging tot diepgaand psychologi
sche verantwoording zijner personen
en het is hem gelukt, het verhaal ge
leidelijk tot een beklemmende climax
te doen stijgen. Zijn Nederlands is
mooi en juist voldoende van Vlaamse
uitdrukkingswijzen voorzien om het
zich te doen onderscheiden van de
taal in onze Noordelijke gewesten.
gij dit alles heeft Valeer van Kerk
hove het zijn lezers echter niet ge
makkelijk gemaakt. „De Weerlozen" is
zeker geen boek dat men zo vluchtig
in een achtermiddag kan uitlezen en
er dan nog het essentiële kan uithalen.
Vooreerst al niet. omdat de waarde
van zijn proza evenzeer bepaald wordt
door wat het ongezegd laat, als door
wat het met woorden zegt. En dan, om
dat het soms een enigszins stroeve
gang heeft en de dialogen soms zó ge
laden zijn dat men ieder woord moet
wegen.
Het wil ons voorkomen, dat deze
eigenschap door de jeugd van de schrij
ver verklaard kan worden. Hij wil, in
woord en in verzwijgen, nog te veel
zeggen en het vaak ook wel te mooi
zeggen. Hij vraagt zich geen ogenblik
af, of zijn lezers wel mee kunnen ko
men, of ze zijn gedachtensprongen en
-associaties wel kunnen volgen. Ook
zijn symboliek een integrerend deel
van zijn kunst is niet eenvoudig en
soms toch ook niet volkomen geslaagd.
Maar alles bij elkaar dit zijn de
fouten der kwaliteiten van het boek,
dat een belangrijk getuigenis van over
onze Zuidelijke grenzen vormt en an
dermaal een bewijs van het krachtige,
gezonde letterkundige leven waarom
wij onze Zuiderburen benijden kunnen
Er is een probleem van de verhou
ding tussen stad en platteland, tussen
natuur en asfalt-cultuur, in Belgie zo
goed als hier. Feitelijk beheerst dit
probleem het ganse boek, maar hoe
veel zuiverder en dieper heeft Valeer
van Kerkhove het gepeild en met hoe
veel meer literaire verantwoording
heeft hij het verwerkt, dan ten onzent
gemeenlijk geschiedt.
W. E.
Na vier dagen gered
Dank zij een bewonderenswaardige
kalmte en zeer veel overleg Is de Ha
genaar Jan Boerboom, die in Zwitser
land in een gletscherspleet viel en
daar vie»-dagen bijna verstijfd en
hongerig verbleef, ten slottfe gered
geworden. Tijdens een wandeling over
een ijsvlakte geraakte h(j in een kloof
eg stortte in een 90 meter diepe „put"
van ijs en sneeuw. Zijn rugzak brak
de val.
Iedereen in het dorp wrfhr hij lo
geerde beschouwde hem als verloren,
mede omdat men geen idee had in
welke richting naar hem gezocht
moest worden. Toevallig vernamen de
dorpelingen van St. Gallen, waar Jan,
die student is, gedetacheerd was, dat
hij Zondag met een man had gespro
ken. Dat was in de buurt van de glet-
scher geweest. Zo ging men op zoek,
tot na vier dagen de vermiste
werd gevonden. Een ijzeren zelfbe
heersing had hem geholnen. Met het
afdruipend ijswater hied hij de dorst
tegen en telkens moest hij zijn van
dat ijswater doordrenkte kleren uit
trekken en uitwringen. Door hidden
en zingend) hield hij de moed erin.
Ook schreef Vï in de duisternis van
de spleet een afseheidshrief aan hius
Eerst Dinsdag begon hij om hulp te
roepen, omdat men volgens zijn
berekening dan pas in zijn buurt
kon zijn. Dit hulproepen bestond uit...
jodelen, dat volgens hem verde-
klonk. De dag van zijn redding was
•"evens ziin moeders verjaardag
Mchameliik verkeert Jan Boerboom
nog in goede conditie.
Direct na afloop van de damei-
weds'.rijd speelden de herenploegea
van beide landen een officieuze wed
strijd. Het werd een 116 nederlaag
voor de Oranjeploeg.
Zoals in internationale bokskrin-
gen reeds werd verwacht, heeft Joe
Louis het gevecht met Hein ten Hoff,
dat in Augustus te Berlijn zou worden
gehouden, geannuleerd naar aanleiding
van de incidenten na afloop van de
wedstrijd tussen Hecht en Ray Robin
son.
Blauw Wit uitgeschakeld
Blauw Wit heeft de landscompetitie
niet met een overwinning kunnen be
ëindigen. In een vooral in de eerste
helft boeiende strijd, waarin Willem II
bijna de volle 90 minuten dank zij veel
beter positiespel domineerde, moesten
de Amsterdammers in het ondanks de
slromende regen vrij goed bezette
Olympisch Stadion (er waren naar
schaUing 20.000 toeschouwers) met
21 de eer laten aan de Tilburgena-
ren, die daarmee hun kansen op de
titel geheel in eigen hand hebben ge
houden. Thans luidt de stand in de
kampioenscompetitie:
PSV
DWS
Blauw Wit
Willem II
Heerenveen
17— U
19—18
14—13
10—12
3—14
Wimbledon kampioenschap
Veertig Korea-vrijwilligers
uit Suriname
Een detachement van veertig oor
logsveteranen en zestien Nederlandse
en Surinaamse leden van de land
macht vertrekt vandaag met een
chartervliegtuig uit Paramaribo naar
Nederland om zich als vrijwilligers bij
de Nederlandse troepen in Korea aan
te sluiten.
A. C. van Swol in actie tijdens zijn
match met D. G. Snart uit G.B.
De belangrijkste uitslagen van het
dames-enkelspel te Wimbledon luiden:
Doris Hart (VS) sloeg Jacqueline Mar-
cellin (Fr) 62, 60; Louise Brough
(VS) sloeg mevr. R. Scott (GB) 6—1,
6—2; Kay Tuckey (GB) sloeg mej. M.
Rollin Couquerque (Ned.) 63, 62;
Margaret Dupont (VS) sloeg Joy Mott
ram (GB) 63, 64; Beverly Baker
(VS) sloeg mej. A. Morgan (GB) 62,
6—0; mej. R. Woodgate (GB) sloeg
mevr. Zus Schmier (Ned.) 6—3, 6—1.
Kansloos werd mej. Rollin Couquer
que door de Britse speelster gesiagen.
Onze landgenote kon haar tegenstand
ster enkele games afsnoepen door goed
gecamoufleerde dropshots, maar tegen
de sterke aanval van Kay Tuckey kon
zij het toch niet bolwerken.
Mevr. Schmier had in haar partij
tegen Billie Woodgate veel last van de
gladde baan en voortdurend werd zij
door de snelle drives van de Engelse
gepasseerd.
Foto van von Cramm, de bekende
Duitse tenn'sscr en J. Drobny, die
voor Egypte uitkomt, toen zij
elkaar ontmoetten in het enkelspel
voor heren te Wimbledon.
T.
f