Sjah van Perzië koopt zijn tapijten in Beverwijk LAATSTE NIEUWS De driehoek op hoger plan Letierkundi^e iRDWIJK Sport in 't kort Oefening „Factotum"' reeds begonnen ederlander vie1 in gletscherspleet ikaal centrum De Glorie van het Ambacht zonder naam HandiapijtknoperijKinheimeen voor Nederland uniek bedrijf Koninklijk werk in Koninklijk bedrijf Zeest romingsmeter te Zandvoort Zeeliedenstaking in Amerika ten einde De heer Hirschman overleden Operaties in onveilig zeegebied Willem II houdt kans in 'eigen hand De Nederlandse dames waren kansloos WOENSDAG 27 JUNI 1951 in de open lucht peciale verslaggever), igen en andere badplaat* ordzee voor de vele gas- n vacantie komen door- iantal kunstmanifestaties tsbijeenkomsten hebben heeft ook Noordwijk de hulp geroepen omaante 1 wispelturige zee de be- t kan doen. g Noordwijk" heeft na- oen voor het eerst een i avonden belegd, in de armede een leemte op te de wensen van velen te- len. In de kleine zaal van men Georgette Hagen- Andriessen en anderen de eerste opvoering in liten Amsterdam) van valko" door de Neder- e kunnen zien, enz. ieuwe wegen gaat men mluchtconcerten bewan- ilaats bezit in de centrals :n uniek openluchttoneel, roefnemingen ook acous- ildoet. Het Rotterdams Orkest concerteert er de Haarlemse Orkestver- Augustus (in geval van r op respectievelijk 29 gustus). Öp de program uitstek voor zulke con té klassieke werken van ire genre, zoals de Kleine a Arlésienne Suite, ouver ran Strauss en dergelijke roefnemingen slagen, wil chijnlijk met het Rotter- nonisch als vast orkest eks van zulke concerten, :n buitenlandse solisten, tmuziekuitvoeringen tot stieke traditie maken, noviteit is een miniatuur- r het hotel „Seinpost", de r soort in Nederland, Op rrijst hier tegelijkertijd tuin-architectuur. reeks van dansavonden nenten hoopt men in Juli monstraties van enkele ionale spelers na afloop bledontournooi te ver rij- GRIEP 20 TABLETTEN 75 CT. (Advertentie, Ing. Med.) het niet, nee, nimmer niet, in m'n ziel gezet, oordeloos gebed: ran mijn vader.,,. weer, zo telken keer, die z'n stem verstaat, liet in 't harte gaat, van mijn vader.... il, zo even stil, het als een gemis, kind zo open is, ten van zijn vader.... het niet, ach, nimmer niet, en volwassen vrouw, kinderliefde trouw, van mijn vader Gré DE REUS i Advertentie, Ing Med :e Haagse redacteur) r dagen geëindigde Food go hebben de Nederland- voor meer dan een mil- aan directe orders ge- rnemen wij. Er zijn dus ugend goede wijze zaken spreekt nog duidelijker dat dit bedrag van ruim niet bereikt werd op de in hetzelfde gebouw ge- ;ed States international waaraan de Nederlanders ben deelgenomen entoen met voedingsmiddelen, ;t een keur van andere andse inzenders op de ;o fair zijn eenparig van sr nog grote mogelijkhe, ie directe orders liggen, m blijvende interesse ge- de afzet in Amerika, daas vonden en relaties opge- toekomst, waaruit naar nlijkheid regelmatige or- oortvloeien. ndse inzending wordt Amerikanen in h»t een groot suece* Nt- TG TUT A AD «rrrikTTn -* ER IS MAAR WEINIG MEER in deze technische en vol-automatische maat- schappij, dat zich als eeuwenoud handwerk heeft mogen handhaven, en waar devol element bleef in die maatschappij. In de Koninklijke Handiapijtknoperij „Kinheim aan de Zeestraat te Beverwijk, hebben wij zodanig handwerk aan getroffen Het is een bedrijf, dat in 1912 werd opgericht door mevrouw Polvliet aan de Vondellaan aldaar, maar reeds enkele jaren later verhuisde naar het buitentje „Kinheim", terse techniek tapijten geknoopt wor den. Voor de volmaaktheid ervan spreekt het feit, dat de Sjah van Perzie hier vóór de oorlog zijn tapij ten bestelde. Dit spreekt boekdelen. Partij weefgetouwen Er staan daar in de ruime, lichte werkplaats niet minder dan dertig weefgetouwen. Hun breedte varieert van anderhalf t-ot tien meter. Men zou dit alles hier op deze, onder geboom te schuilgaande plek niet verwachten. Zo gemakkelijk ontgaat de voorbijgan ger de onder een kroon geplaatste aan kondiging „Koninklijke Handtapijtkno- perij Kinheim" in het smeedijzeren hek, dat scheiding is van erf en straat. Er is daar in die werkplaats ook wei nig gerucht, dat tot het oor van de voorbijganger op straat kan doordrin gen. Geen gonzende machines of iets van dien aard. Hoogstens de muziek van een spelende radio, of een dof ge klop door meisjes, die ervoor zorgen, dat het weefsel regel na regel stevig tegen elkaar komt te liggen. Millioenen knopen Maar laat ons voor een duidelijker beeld die werkplaats eens even betre den. Men ziet de weefgetouwen, twee of drie meisjes zitten aan elk van die ramen te werken. Hun vingers strelen onophoudelijk de loodrecht gespannen draden, die de schering vormen van het te vervaardigen tapijt. Elke stre ling betekent, dat ze met bewonde renswaardige vaardigheid een knoop gedraaid hebben rond een scherings draad met een woldraad, die losjes in de linkerhand gehouden wordt. Het is hier een millioenenbedrijf. Er gaan soms zo'n honderdzestigduizend knopen op één vierkante meter. Dat geschiedt bij het vervaardigen van wandtapijten, waarbij een heel fijne woldraad ge bruikt moet worden. Drie categorieën werksters Drie categorieën werksters treffen we bij elk der weefgetouwen. Het zijn de voorwerksters, de knoopsters en de klopsters. De voorwerksters zorgen er voor, dat het verwachte patroon wordt geweven, de knoopstertjes vullen de rest van de grondkleur in en de klop- Mevr. Polvliet had de techniek van dit eeuwenoude bedrijf geleerd in Nrd.- Afrika. En wel zó goed, dat ze zich er, terug in Nederland, een uitstekende naam mee verwierf. De oorlog met zijn materiaalgebrek leek de ondergang van dit mooie bedrijf. Maar nee, an dermaal kreeg het wind in de zeilen. Een frisse bries, sinds de heer M. Mas tenbroek na de oorlog de leiding in handen kreeg en met inzicht en ener gie, en een grote liefde voor het oude ambacht het werk aanpakte. Opnieuw begonnen met één assistente, telt deze handtapijtknoperij thans ongeveer vijftig personeelsleden. Van de grond af aan moesten de meisjes ingewijd worden in de geheimen van dit hand werk. Met nauwgezetheid toetste de heer Mastenbroek haar vaardigheid aan de getouwen. En het resultaat van al dat werken is, dat aan de Zeestraat in Beverwijk weer net als vóór de oorlog koninklijk werk verricht wordt. Koninklijk in de zin van vor sten waardig èn van een nobele schoon heid. „Kinheim" is het enige bedrijf in Nederland, waar volgens klassiek Oos- De Zandvoortse strandexploitant Jaap Termes heeft een toestel ge construeerd waarmede hy wil aan- tonen, dat er geen onder en boven- stroom in de zee bestaat. Tot op heden werd aangenomen, dat voor al by landwind een onderstroom, tegenovergesteld aan de boven- stroom zou bestaan, die vooral voor baders gevaar opleverde. Met dit toestel wil de uitvinder nu aangeven dat deze stelling onjuist is. Het geheel wordt in zee ge plaatst op de bodem, waarbij het roer onderaan, de stroming onder de zeespiegel aangeeft door middel van de pijl (boven). Het vaantje en een extra boei geven de wind richting en de bovenstroom aan. Volgens Jaap Termes (rechts) werd zijn theorie al bij de eerste plaat sing van het toestel bevestigd. VERBOND VOOR VEILIG VERKEER Stopverbod voor alle voertuigen en rij en trekdieren en vee, dus ook voor fietsen Geeft op alle borden acht die in Uw belang zu" aangebracht sters leggen tenslotte, telkens wan neer er een regel klaar is, de inslag. De meisjes hebben een soort hand werkpatroon vóór zich. Het is zo'n ge kleurd borduurpatroon met ruitjes. Elk ruitje is een knoop. Eigen tekenaars Vervaardigen het patroon, hetzij naar eigen inzicht, hetzij volgens aanwijzin gen van de opdrachtgevers of een architect. Dank zij het teamwork van kunste naar en handwerksters wordt hier iets tot stand gebracht, waaraan de machine totnogtoe niet kon tippen. Er kan een onbeperkt aantal kleuren in ieder kleed worden verwerkt, en het beeld behoeft gans niet symmetrisch te zijn. Daarnevens is het mogelijk om iedere vorm, ieder model, te maken wat gevraagd wordt. Uieraard is wat hier wordt gescha pen, geen werk, dat voor een appel en een ei verkrijgbaar is. Er gaat in elk tapijt een zeer groot aantal arbeids uren zitten. Vóór de oorlog bepaalde vooral dit aantal arbeidsuren de prijs van een dergelijk kostbaar werkstuk. Tegenwoordig is het al zo, dat de kos ten van de verwerkte wol die van het aantal arbeidsuren overtreffen. 'n Mensenleeftijd Dank zij het feit, dat de werkstuk ken een mensenleeftijd gegarandeerd kunnen worden bij zeer intensief ge bruik, speelt die prijs gelukkig niet die rol, die men er noodgedwongen weieens aan moet toekennen. Er zijn nu eenmaal nog vele instellingen en bedrijven, waar men de baet boven de cost kan laten uitgaan. En zo kan men honderden vierkante meters van deze kostbare handgeknoopte tapijten vinden in de rijk gestoffeerde vertrek ken van tal van Nederlandse en bui tenlandse oceaanstomers/ in voorname regeringsgebouwen hier en elders ter wereld, in kostbare gebouwen van bankinstellingen, hotels en vooraan staande industriële bedrijven. En we zijn geneigd te zeggen vanzelfsprekend ook in de paleizen van ons regerend vorstenhuis. Amerikaanse order ging niet door Amerika heeft voor dit werk weer een Amerikaanse belangstelling aan de dag gelegd. Een van de warenhuizen, waarin men naast kinderkousjes en penhouders ook auto's en desnoods vliegtuigen kan kopen, wilde ook deze Nederlandse handgeknoopte tapijten wel verkopen. De prijs speelde niet direct een rol. Wel de hoeveelheid, die geleverd diende te worden. Binnen 'n jaar moest er zo ongeveer een mensen leeftijd werk geleverd wordenDe order is niet doorgegaan. Het zou zin loos geweest zijn de Amerikanen to overtuigen, dat het hier geen massa artikel gold. Alleen maar iets moois, en om zijn schoonheid dus kostbaar. (Ongecorrigeera) Na elf dagen: De staking onder de Amerikaanse zeelieden van de kust van de Atlanti sche Oceaan en de Golf van Mexico is vandaag geëindigd, nu ook de bond van scheepswerktuigkundigen overeenstem ming met de rederijen heeft bereikt. De bond van boordtelegrafisten en die van zeelieden hadden reeds eerder over eenstemming bereikt doch de staking ging voort, doordat de werktuigkundi gen het niet met de werkgevers eens konden worden. In het geheel heeft de staking elf dagen geduurd. In sommige havens lag het vervoer over zee vrij wel geheel stil. Men eiste kortere werktijden, betere overwerkbetaling en andere wervingsmethoden. De voor waarden voor de werkhervatting der werktuigkundigen zijn niet bekend ge maakt. Oostenrijkse handbalsters superieur Te Amsterdam is in de ouderdom van 74 jaar overleden de heer C. A. W. Hirschman, die in de periode, dat het voorzitterschap van de KNVB bekleed werd door de heer Warner en later door de heer ir. Kips, tweede voorzit ter van de bond was. In het kader van het internatio naal spcrrtfestival te Groningen werd een aanvang gemaakt met de interna tionale biljartwedstrijden, waaraan wordt deelgenomen door De Ruyter. Sweering en de Belgen Van Hassel en Gabriels. Er wordt in het Kader 47 '2 gispeeld. De eerste partij tussen de twee favorieten, de Belg Van Has sel en De Ruyter, werd door de Ne derlander gewonnen. De uitslag luidt. De Ruyter Van Hassel 400 211 192 133 50.— 26.37 In stromende regen speelden de nationale dameshandbalploegen van Nederland en Oostenrijk crp houtrust een officiële interlandwedstrijd. De Nederlandse dames verloren met 4—1 Gisternacht is in feite de internatio nale oefening voor mijnenvegers, die de naam „Factotum" draagt, begonnen, al zijn nog lang niet alle zestig oorlogs bodems Nederlandse, Britse, Franse, Belgische en Noorse verzameld. IJmuiden en Scheveningen zijn tij delijk oorlogshavens geworden en zul len tot 7 Juli als zodanig blijven func- tionneren, overigens zonder dat de „burger" scheepvaart er veel van zal merken. In d" loop van de komende dagen zullen de oorlogsschepen de grotere in IJmuiden, de kleinere in Scheveningen zich verzamelen om dan op 2 Juli met de oefeningen te be ginnen. Maar reeds gisternacht hebben vliegtuigen, mijnenleggers en snelle pa trouilleboten van de Britse marine in het oefenterrein de zgn oefenmijnen ge legd. Dit was een onderdeel van de oefeningen, al heeft het dan weinig met mijnenvegen te maken, integen deel. Wat er gisternacht precies is ge beurd is geheim en zal het verrassend element van de oefening vormen. Hele maal geheim is het niet, want aan boord van het Nederlandse radar- instructieschip Hr. Ms. „Soemba", dat tijdelijk als hoofdkwartier van de commandant der oefeningen, schout bij nacht C. W. Slot, fungeert, heeft men op de radarschermen uiteraard mot zorg bespied wat „de vijand" deed. De commandanten der mijnenvegers zul len echter niets vernemen van hetgeen men op de „Soemba" ervoer. Spel en praktijk. Een bijzonderheid van de oefeningen is, dat het terrein, waar geveegd zal worden, een gebied groot tien bij der tien zeemijlen naast de betonde zee straat langs de kust tussen IJmuiden en Scheveningen, nog niet mijnenvrij is verklaard. Behalve de oefenmijnen is het dus best mogelijk dat een of meer van de 600.000 „echte" mijnen, die in de laatste oorlog tussen de Golf van Biscaje en de Witte Zee werden ge legd, gevonden zal worden. Niet alleen om het spel dus zullen tijdens de oefe ningen alle noodzakelijke veiligheids maatregelen worden genomen. Werken weer en wind mee, dan zal na afloop van „Factotum" weer een stuk van de Noordzee veilig kunnen worden verklaard. Valeer van Kerkhove: De Weer lozen. Uitgave A. W. Sijtthoff's Uitgeversmij. N.V., Leiden. Roman, bekroond in de Prijsvraag ter ge legenheid van het honderdjarig bestaan van A. W. Sijthoff's Uit geversmij. „£r zijn", heeft Georg Hermann eens naar aanleiding van de Ierse auteur Moore gezegd, „schrijvers die eigenlijk meer .schrijvers voor de schrijver' zijn". Auteurs dus, wier werk voornamelijk door de vakman genoten zal worden. Toen nu Sijthoff's Uit geversmij. ter gelegenheid van naar honderdjarig bestaan een roman-prijs vraag uitschreef en in de jury Anton Coolen, Ben van Eysselsteijn en dr. P. H. Ritter Jr. benoemde, heeft zij ken nelijk getracht, het gevaar te ontlopen dat de ingezonden werken te zeer een zijdig uit het oogpunt van de vakman beoordeeld zouden worden. Van al thans een der drie kan gezegd worden, dat hij midden in de practijk van het „lezend publiek" staat door zijn weke lijkse literatuur-praatjes voor de AVRO. Het boek dat deze jury ten slotte be kroonde was het werk van een jong Vlaams auteur. Valeer van Kerkhove en de jury getuigt ervan, dat naar haar eenstemmig oordeel diens roman „De Weerlozen" ver boven andere uitzen dingen uitstak. De lezing van het boek heeft bij ons echter de vraag doen rij zen of de jury tóch misschien ook de hierboven aangehaalde maatstaf van de Duitse schrijver wat te zeer heeft aan gelegd. Het boek lijkt ons, door zijn wel héél sterk uitgesproken „hoger" literair karakter met name in de dialogen die vaak iets onwerkelijks hebben toch wel in de eerste plaats een werk voor de geoefende proever, die er dan ook ongetwijfeld van genie ten zal. Indien we het mis hebben en het ook in breder kring waarderingen bewondering wekt, dan kan ons dat intussen slechts verheugen, want ver dienen doet deze roman die zeker. „He Weerlozen" is 'n driehoeksroman. De jury zegt het in haar rapport anders: „De verhouding tussen de drie hoofdfiguren staat op een hoog niveau en heeft nergens het karakter van een gewone driehoeksverhouding". Dat is maar zoals men het neemt de drie hoeksverhouding is er ontegenzeglijk, al is er dan een moraal aan verbonden die haar uitdrukkelijk verwerpt en al is ze vrij van alle bedenkelijke pikan terie gesteld. De jonge dokter Jean Delannoy, de dichter Peter Dehaes en Diana Dockx vormden een driehoek van vriendschappen. Door het huwe lijk van Peter met Diana „werd geen knoop doorgehakt", d.w.z., de verhou ding van Jean met Peter en Diana bleef hartelijk vriendschappelijk. Maar al spoedig wijzigt zich dan iets. Peter blijkt aan een ongeneeslijke hartkwaal te lijden, welke hij op zijn huwelijks reis constateerde en Jean raakt be trokken in het drama dat zodoende in het leven van het echtpaar ontstaat. Zonder hetzelf te willen, „weerloos" gedreven, schenkt hij aan Diana wat Peter haar niet meer kon geven. Niet uit zuivere liefde, niet geheel uit pas sie, eigenlijk in hoofdzaak uit mede lijden. uit een door hemzelf verkeerd begrepen goedheid. Alle drie de per sonen zijn weerloos, Jean in zijn rug- gegraatloze goedheid, Peter door niet op te kunnen tegen zijn toestand, Dia na door haar erotische gedrevenheid. Zij missen een vaste grondslag in hun leven, zijn de koers kwijt geraakt in de quasi-mondaniteit ener „bohème" waarmee ze in aanraking kwamen. Op Jean is de uitwerking daarvan het noodlottigst, omdat hij voortkwam uit een plattelandsmilieu. Zijn vader was een welgesteld timmerman, die hem kon laten studeren, zijn moeder een eenvoudige, broodnuchtere maar zeer scherp ziende vrouw Het volkomen tegengestelde milieu waarin hij ge raakt benevelt Jean en maakt hem ge makkelijker bereid, zich op zijn gevoe lens te laten drijven en zo schrijdt het boek naar zijn tragische ontknoping Peter die in een paroxysme van woede voor een tram springt, Diana en Jean door deze zelfmoord voorgoed uit el kaar gejaagd. Doch dan leert Jean de waarde der kinderlijke vroomheid van zijn moeder kennen en vindt daar heul. Rondom de drie hoofdfiguren beval het boek er een menigte andere, die er hun rol spelen. De belangrijkste zijn wel de schilder Decker, voor wiens surrealistische schilderijen Peter sym bolische verzen schrijft, de schilder en wereldreiziger Mandeling, een soort christen-stoïcijn, een door Jean behan deld abortus-slachtoffer, dat vooral een symbolische rol speelt, de oude aalmoezenier van het ziekenhuis die Jean in zijn wanhoop tot zijn biecht vader maakt en dan vooral de begrij pende moeder, die waarschuwt, maar als het onheil geschiedt is, niet ver oordeelt. In wezen is „De Weerlozen" een christelijke Vlaamse roman. Christe lijk niet naar Nederlandse, maar naar Vlaamse, dus rooms-katholieke trant. Nochtans niet tendentieus rooms, maar eenvoudig de religie van het land als basis aanvaardend. Zeker allerminst femelachtig, prekerig, preuts, of iets in die geest. Het is de loop van het verhaal die moet betogen, hoe het gaan kan met mensen die niet meer het richtsnoer der religie hebben om hun handelingen te leiden. De schrijver heeft zich alle moeite gegeven om de werkelijkheid haar rechten te schenken. Hij laat het ver haal spelen in de streek waar hij mee vergroeid is, Gent en zijn omgeving. (Sedert 1944 is Valeer van Kerkhove, die in 1919 te Sleidinge benoorden Gent geboren werd, leraar in het Ne derlands en Engels te Maldegem). Hij doet een eerlijke en veelszins geslaag de, poging tot diepgaand psychologi sche verantwoording zijner personen en het is hem gelukt, het verhaal ge leidelijk tot een beklemmende climax te doen stijgen. Zijn Nederlands is mooi en juist voldoende van Vlaamse uitdrukkingswijzen voorzien om het zich te doen onderscheiden van de taal in onze Noordelijke gewesten. gij dit alles heeft Valeer van Kerk hove het zijn lezers echter niet ge makkelijk gemaakt. „De Weerlozen" is zeker geen boek dat men zo vluchtig in een achtermiddag kan uitlezen en er dan nog het essentiële kan uithalen. Vooreerst al niet. omdat de waarde van zijn proza evenzeer bepaald wordt door wat het ongezegd laat, als door wat het met woorden zegt. En dan, om dat het soms een enigszins stroeve gang heeft en de dialogen soms zó ge laden zijn dat men ieder woord moet wegen. Het wil ons voorkomen, dat deze eigenschap door de jeugd van de schrij ver verklaard kan worden. Hij wil, in woord en in verzwijgen, nog te veel zeggen en het vaak ook wel te mooi zeggen. Hij vraagt zich geen ogenblik af, of zijn lezers wel mee kunnen ko men, of ze zijn gedachtensprongen en -associaties wel kunnen volgen. Ook zijn symboliek een integrerend deel van zijn kunst is niet eenvoudig en soms toch ook niet volkomen geslaagd. Maar alles bij elkaar dit zijn de fouten der kwaliteiten van het boek, dat een belangrijk getuigenis van over onze Zuidelijke grenzen vormt en an dermaal een bewijs van het krachtige, gezonde letterkundige leven waarom wij onze Zuiderburen benijden kunnen Er is een probleem van de verhou ding tussen stad en platteland, tussen natuur en asfalt-cultuur, in Belgie zo goed als hier. Feitelijk beheerst dit probleem het ganse boek, maar hoe veel zuiverder en dieper heeft Valeer van Kerkhove het gepeild en met hoe veel meer literaire verantwoording heeft hij het verwerkt, dan ten onzent gemeenlijk geschiedt. W. E. Na vier dagen gered Dank zij een bewonderenswaardige kalmte en zeer veel overleg Is de Ha genaar Jan Boerboom, die in Zwitser land in een gletscherspleet viel en daar vie»-dagen bijna verstijfd en hongerig verbleef, ten slottfe gered geworden. Tijdens een wandeling over een ijsvlakte geraakte h(j in een kloof eg stortte in een 90 meter diepe „put" van ijs en sneeuw. Zijn rugzak brak de val. Iedereen in het dorp wrfhr hij lo geerde beschouwde hem als verloren, mede omdat men geen idee had in welke richting naar hem gezocht moest worden. Toevallig vernamen de dorpelingen van St. Gallen, waar Jan, die student is, gedetacheerd was, dat hij Zondag met een man had gespro ken. Dat was in de buurt van de glet- scher geweest. Zo ging men op zoek, tot na vier dagen de vermiste werd gevonden. Een ijzeren zelfbe heersing had hem geholnen. Met het afdruipend ijswater hied hij de dorst tegen en telkens moest hij zijn van dat ijswater doordrenkte kleren uit trekken en uitwringen. Door hidden en zingend) hield hij de moed erin. Ook schreef Vï in de duisternis van de spleet een afseheidshrief aan hius Eerst Dinsdag begon hij om hulp te roepen, omdat men volgens zijn berekening dan pas in zijn buurt kon zijn. Dit hulproepen bestond uit... jodelen, dat volgens hem verde- klonk. De dag van zijn redding was •"evens ziin moeders verjaardag Mchameliik verkeert Jan Boerboom nog in goede conditie. Direct na afloop van de damei- weds'.rijd speelden de herenploegea van beide landen een officieuze wed strijd. Het werd een 116 nederlaag voor de Oranjeploeg. Zoals in internationale bokskrin- gen reeds werd verwacht, heeft Joe Louis het gevecht met Hein ten Hoff, dat in Augustus te Berlijn zou worden gehouden, geannuleerd naar aanleiding van de incidenten na afloop van de wedstrijd tussen Hecht en Ray Robin son. Blauw Wit uitgeschakeld Blauw Wit heeft de landscompetitie niet met een overwinning kunnen be ëindigen. In een vooral in de eerste helft boeiende strijd, waarin Willem II bijna de volle 90 minuten dank zij veel beter positiespel domineerde, moesten de Amsterdammers in het ondanks de slromende regen vrij goed bezette Olympisch Stadion (er waren naar schaUing 20.000 toeschouwers) met 21 de eer laten aan de Tilburgena- ren, die daarmee hun kansen op de titel geheel in eigen hand hebben ge houden. Thans luidt de stand in de kampioenscompetitie: PSV DWS Blauw Wit Willem II Heerenveen 17— U 19—18 14—13 10—12 3—14 Wimbledon kampioenschap Veertig Korea-vrijwilligers uit Suriname Een detachement van veertig oor logsveteranen en zestien Nederlandse en Surinaamse leden van de land macht vertrekt vandaag met een chartervliegtuig uit Paramaribo naar Nederland om zich als vrijwilligers bij de Nederlandse troepen in Korea aan te sluiten. A. C. van Swol in actie tijdens zijn match met D. G. Snart uit G.B. De belangrijkste uitslagen van het dames-enkelspel te Wimbledon luiden: Doris Hart (VS) sloeg Jacqueline Mar- cellin (Fr) 62, 60; Louise Brough (VS) sloeg mevr. R. Scott (GB) 6—1, 6—2; Kay Tuckey (GB) sloeg mej. M. Rollin Couquerque (Ned.) 63, 62; Margaret Dupont (VS) sloeg Joy Mott ram (GB) 63, 64; Beverly Baker (VS) sloeg mej. A. Morgan (GB) 62, 6—0; mej. R. Woodgate (GB) sloeg mevr. Zus Schmier (Ned.) 6—3, 6—1. Kansloos werd mej. Rollin Couquer que door de Britse speelster gesiagen. Onze landgenote kon haar tegenstand ster enkele games afsnoepen door goed gecamoufleerde dropshots, maar tegen de sterke aanval van Kay Tuckey kon zij het toch niet bolwerken. Mevr. Schmier had in haar partij tegen Billie Woodgate veel last van de gladde baan en voortdurend werd zij door de snelle drives van de Engelse gepasseerd. Foto van von Cramm, de bekende Duitse tenn'sscr en J. Drobny, die voor Egypte uitkomt, toen zij elkaar ontmoetten in het enkelspel voor heren te Wimbledon. T. f

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 7