Speelgoed voor
Duitse peuters
Vroegeaardappels
spoed iggoedkoper
Brussel heeft zeer vele attracties
Lied van de week
Wat een waereld!
Avondtoilet voor alle leeftijden
SHORT - voor tennis,
voor zeilen en strand
(GEZONDE SLAAP:)
pullman
CYïlatraóóen.
Het huishoudboekje in
die goede oude tijd
Moet de invoer
beperkt worden?
DONDERDAG 28 JUNI 1951
Pitmaal geef ik eens, met een zekei
genoegen, plaats aan een brief op
poten. Genoegen: omdat ik brieven op
poten altijd bijzonder waardeer. Ik
houd nu eenmaal van mensen die ie
mand ronduit, vlak in het gezicht, eens
precies zeggen hoe zij over u en uw
gepraat respectievelijk geschrijf, den
ken. Dat vereenvoudigt het leven en
verfrist de samenleving.
Bovendien is de schrijver van zo'n
brief op poten iemand die zich ergens,
terecht of ten onrechte, over opwindt
en deswegen desnoods gruwelijk door
slaat. Ook dat is in deze tijd van: het-
is-mij-allemaal-één-pot-nat-mentaliteit
een verkwikkende uitzondering.En als
die briefschrijver dan ook nog acht
kruisjes op de rug meedraagtIk
geef u de volle laag van zijn (het is,
naar woordkeus en ondertekening, on
getwijfeld een „hij") briesende toorn:
„Mevrouw. Indertijd heb ik u een
brief gezonden inzake het opnemen
van Duitse pleegkinderen. In één uwer
stukken zegt u letterlijk: Waarom
zullen wij dat onschuldige grut zo
als U ziet is mijn geheugen trots mijn
tachtigjarige leeftijd nog perfect
die part noch deel hebben aan de oor
log niet liefderijk tot ons nemen? Vol
komen waar, Mevrouw, edoch, deze
medaille heeft een keerzijde, en wel:
ook onze kinderen hadden part noch
deel aan de oorlog, en trots de-bewe
ring van Adolf Hitler dit was in
de aanvang van de oorlog dat hij
de culturele vrijheid van het Neder
landse volk zou eerbiedigen, werden
onze kinderen meedogenloos aan de ar
men der om genade smekende moeders
ontrukt, om nimmer terug te keren.
Antwoord, Mevrouw! Schenk, wat men
noemt, klare wijn. Wie verzekert ons
dat bij een volgend wereldconflict ge
noemde pleegkinderen niet zullen te
rugkeren om de pleegouders neer te
knallen? Deze mogelijkheid is geens
zins denkbeeldig. De tijgerwelp laat
zich strelen, doch weest op uw hoe
de als dezelve volwassen is."
jyjijn tachtigjarige opponent zal zijn
klare wijn hebben, al is hij bij voor
baat gewaarschuwd dat de smaak
daarvan wel eens minder aangenaam
kon bijken. Om te beginnen zullen we
even de gewenste klaarheid brengen
in de aanleiding van zijn protest. Als
hij een afschrift van zijn eerste schrij
ven had bewaard, zou hij kunnen nale
zen dat hij destijds protesteerde te
gen mijn artikel „Wie geeft van wat
zij heeftEn hierin was, getuige
het opschrift, alleen sprake van iets
weggeven, in casu gedragen kleren
en speelgoed aan de kinderen in de
Westduitse vluchtelingenkampen. Van
het „liefderijk tot ons nemen van dat
onschuldig grut' heb' heb ik met geen
woord gerept. Laat mij er meteen
even bij vertellen dat het meergenoem
de grut niet alleen van Duitse, maar
ook voor een groot gedeelte van Balti-
sche of Oosteuropese afkomst is.
De verontwaardiging van de brief
schrijver heeft dus geen enkele grond:
ik heb niemand geanimeerd een „tij
gerwelp te gaan strelen" of een toe
komstige moordenaar in huis te halen.
In heb alleen maar gevraagd, heel be
scheiden, om wat gedragen jasjes en
broekjes en wat afgedankt speelgoed
af te staan voor kinderen die, voor een
groot gedeelte althans, nog moesten
geboren worden toen de heer Adolf
Hitler zijn verre van roemrucht einde
had gevonden temidden der brandende
ruines van Berlijn.
Ik vraag nu, weer in alle beschei
denheid: Mag dat óók al niet? Moet
ik aan een kleine stumper die in de
modder en het stof van een barakken
kamp zijn armzalig leventje slijt, die
alles mist wat een normaal kind een
onbezorgde jeugd verschaft die al
leen vodden heeft om aan te trekken
en volstrekt niets om mee te spelen
moet ik aan zo'n peuter eerst vragen:
Ja, maar, zeg eres, jochie, van welke
landsaard ben jij eigenlijk? Het spijt
me, maar een kind blijft voor mij al
tijd een kind. Dat is te zeggen: Een
wezen dat buiten de vooroordelen en
scheidslijnen van onze volwassen ge-
dachtenwereld valt. Dat nu eenmaal
zo min als u en ik, zijn eigen ouders
of zijn geboorteplaats heeft uitgezocht,
en om die redenen ook onmogelijk
schuldig verklaard kan worden.
Als u dat toch doet, mijn waarde
brierschrijver, dan lijkt u als een twee
lingbroer op diezelfde heer Adolf Hit
ler, die millioenen kinderen, tot arge
loze zuigelingen toe, heeft laten ver
gassen, verbranden, uithongeren of
doodmartelen enkel en alleen omdat
hun wieg in een Joods huis had ge
staan. Misschien dat u zich tot dit
peil verlagen wilt ik heb daartoe
nog teveel gevoel van eigenwaarde.
Ik houd niet, begrijpt u mij goed.
van goedkope sentimentaliteit. De ten-
denz van: „Laten wij er nu maar met
meer over praten, en alles vergeven
en vergeten" is volgens mij een lang
niet ongevaarlijke uiting van slapheid
Het kwaad moet gestraft, de schade
vergoed, de schuld betaald worden, en
als oorlogsmisdadigers, wier wange
drag met deugdelijke feiten bewezen
is, streng gestraft worden is dat een
kwestie van natuurlijk en eenvoud^
recht. Wanneer dat niet gebeuren zoo
ging onze samenleving te gronde.
In een dienstenveloppe van
het ministerie van O., K. en
W. kregen Nederlandse huis
vrouwen een enquête-formu
lier van 8 kantjes, waarin o.a.
gevraagd wordt: Hoe vaak
loopt u naar de huisbel? Hoe
laat staat u op en gaat u naar
bed? Hoeveel tijd heeft u
nodig voor stoppen, verstel
len, aan- en uitkleden?
J-JOLLAND groeit weer, Holland
bloeit weer,
Holland rédt het weer, en hoe!
Holland, vrij van vreemde smetten,
Leeft en sterft bij de enquête.
Ja, we komen er, aboe!
Hoe laat staat u op, mevrouwtje,
En hoe laat gaat u naar bed?
Hoeveel tijd moet gij besteden
Met u aan- en uit te kleden?
Hoelang zuigt u het karpet?
Hoe vaak lcropt u naar de huisbel
Voor verkopers, bedelaars?
Hoelang slaapt en eet en drinkt u?
Hoelang wast en wrijft en
wringt u?....
En nog véél meer van dat raars.
Nee, wil men enquêtes houden,
Vraag dan hoe de huisvrouw denkt
Over huren, prijzen, lonen
En het heerlijk samenwonen,
Dat het wijs beleid ons schenkt.
Acht kantjes papier verkladden
In deez' peperdure tijd,
Voor een serie zotte vragen,
Waar ze ons mee komen plagen,
Is iets dat ten hemel schreit.
JABSON
Op verzoek plaatsen wij deze keer
een klein avondtoilet (tegenwoordig
veelal cocktailjapon genoemd), dat
door de eenvoudige gedistingeerde
lijn niet alleen dames van verschillen
de leeftijden goed kleedt, maar ook
zwaardere figuren zeer flatteert.
Voor de japon met driekwartmouw
heeft u bij een bovenwijdte van 104
cm ca 5 m van 90 breed nodig.
De voorpanden worden samen aan
één stuk geknipt, en evenals het rug
pand van figuurnaadjes voorzien. U
sluit de zij- en schoudernaden en ver
bindt de achterhals met het aange-
De korte damessportbroek, de short,
wordt door de meeste vrouwen als
ideaal beschouwd voor het beoefenen
van tennis en zeilen. Maar ook aan
het strand is deze dracht reuze prac-
Maar wij hebben dat te doen, of goed
te keuren, zonder een grein van leed
vermaak. Ik vertel u, dat ik de af
schuwelijke last van het verleden van
elk der zeven misdadigers van Lands
berg voor geen millioen ook maar een
uur had willen dragen Maar tegelijk
behoort ons o'j net lezen van hun te
rechtstelling een gevoel van deemoed
te bezielen, dat de grote mens Boer-
haave uitdrukte met de woorden: Zon
der Gods genade zou Hermanus Boer-
haave daar naar de galg gaan. Want
in aanleg, mijn boze briefschrijver,
verbergen wij diep in ons dezelfde tij-
geraard, en het is vaak alleen te
danken aan omstandigheden buiten
onze wil gelegen, dat die tijger niet
uitbreekt en op zijn prooi los springt.
Wat de wereld nodig heeft is koele,
strenge, onomkoopbare rechtvaardig
heid, geen blinde, bloeddorstige haat.
En deze rechtvaardigheid verzet zich
met alle macht tegen het straffen van
kinderen voor iets dat hun volwassen
andgenoten hebben bedreven.
SASKIA
tisch, Meestal is de short vrij kort. De
Franse dames echter blijken dit niet
te appreciëren en zoeken het in iets
langere pijpen.
Laat het dan niet zo „pittig" staan,
een feit is wel, dat het meer vrouwe
lijk is. De lengte van de Parijse shorts
is tot even boven de knie met een
brede, omgeslagen boord. Een enkele
steekzak aan de linkerkant en een
ceintuur, al dan niet in afstekende
kleur, completeren het geheel. Wordt
er dan nog een vlotte jumper of zo'n
gezellige blouse met korte aangeknip
te mouw bijgedragen, dan is men hele
maal up-to-date.
Voor beide kledingsstukken leent
linnen zich als materiaal het best.
Van de sport naar het meer gekle
de, is voor ons maar een „ogenblik"
als men de andere afbeelding bekijkt.
Een schattig pakje, dat onze aandacht
vraagt en ruimschoots verdient; aller
aardigste shantung, regelrecht uit de
U.S.A.
Rose shantung is deze zomer zeer
gewild. Zoals men ziet maken de Ame
rikaanse vrouwen een veelvuldig ge
bruik van het tweedelig costuum, dat
mogelijkheden biedt tot variatie, een
niet te onderschatten voordeel voor de
ze toch al zo dure tijd.
De rok is in een streepmotief ge
houden, met een enkele split aan de
voorzijde is het geheel juist niet tè ge
kleed. De plooi, welke er in verwerkt
is, werd halverwege vastgezet, wat
de slanke lijn, het ideaal van de
meeste dames meer tot haar recht
doet komen. Het vlotte charmante
jasje is eveneens rose getint en heeft
knipte gedeelte van het voorpand, dat
tot een breedte van 5 cm ingerimpeld
wordt, waardoor de mooie draperie
langs de hals ontstaat De halsrand
werkt u met een schuine bies af. U
stikt de bijschuiner in de mouw, sluit
de naad en zet dan de mouw, over de
kop even ingehouden, met de naad
ca 4 cm vóór de zijnaad in het arms
gat. Tussen de rechter- en de smallere
linkervoorbaan van de rok zet U de
schuingeknipte plooibaan, die u van
boven geheel inrimpelt. U rijgt de
voorpanden met de middenvoorlijn op
elkaar en verbindt rok en lijfje door
een gewone naad. In plaats van de
driekwartmouw kunt u ook een korte
mouw nemen, of zoals bij de kleine
figuur afgebeeld een mouwkapje. Het
patroontje hiervoor is in de achterbaan
getekend. U voert het geheel met de
zelfde stof. Is er in de zijde van de
japon een andere kleur verwerkt, dan
is het wel aardig de voering van die
andere kleur te maken. Een glad cein
tuurtje neemt u 3 cm breed, maar u
kunt ook een bredere hebben, die u
dan even inrimpelt. Boven de plooi
baan sluit de ceintuur met een mooie
gesp of clip. Een grote strik kan ook
heel mooi staan of een aardige cor
sage. Dat hangt voor een groot deel
af van de smaak en de leeftijd van de
draagster, en ook wel van de te ge
bruiken zijde. Desgewenst kunt u dit
patroon ook heel goed gebruiken voor
een lange avondjapon, door de zijlijnen
van de rokbanen tot de vereiste leng
te door te trekken.
als sluiting een enkelvoudige paarle
moeren knopenrij.
Ook de shawlkraag werd in dit mo
del verwerkt, evenals de zo in zwang
zijnde vleugeltjesmouw.
Als laatste Amerikaanse mode
nieuwtje: de z.g. bandeau, de nieuw
ste hoofdbedekking tijdens warme zo
merdagen. De bandeau wordt al of
niet ter weerszijde van de slapen met
kunstbloemen soms ook wel echte
corsages gegarneerd en heeft bo
vendien een voile, welke strak over het
gezicht valt, tot even over de ogen.
Wie weet, volgend jaar het praat
je wil nu eenmaal, dat wij in Neder
land steeds achter zijn bij de grote
mode-mogendheden ook favoriet bij
de Hollandse vrouw
RITA
(Advertontie, Ing. Med.)
Uit de verhalen van grootouders en
overgrootouders kennen wij alleen
bij overlevering de toestanden, zoals
ze in de laatste helft van de vorige
eeuw waren Nog in 1898 verklaarde
de bekende Domela Nieuwenhuis, dat
wanneer men aan alle Haagse arbei
dersgezinnen, in ruil voor hun feite
lijke toestand, een vast wekelijks in
komen van zes a zeven gulden aan
bood, zeker 75 pet. gretig zouden toe
happen. In hoeverre dit overdreven
is, valt op het ogenblik moeilijk na te
gaan, want men had in die tijd nog
geen Centraal Bureau voor de Statis
tiek. Maar van de prijzen geeft een
huishoudboekje van een 75 jaar ge
leden, een beeld. Men ziet hier een
budget voor een arbeidersgezin, be
staande uit man, vrouw en drie kinde-
Huur
bus (begrafenisfonds e.d.)
brandstof
petroleum
aardappelen
brood
groenten
boter en vet
gort, rijst, meel,
bonen, erwten
koffie, thee
suiker en stroop
melk
zout
f 1,75
f 0,20
f 0,50
f 0,30
f 0,72
f 1,53
f 0.28
f 0,85
zeep
soda en chloor
stijfsel
blauwsel
tabak
peper, azijn, olie enz.
lucifers, garen, band, sajet,
spelden, naalden, knopen
0,30
0,40
0,20
0,35
0.02
0,06
0,05
0,03
0.01
0,10
0,06
f 0,20
f 7,91
Als het gezin een inkomen had van
f 8,/ per week en dat was in die dagen
heel behoorlijk, dan moest men van
de overschietende negen centen de
andere benodigdheden kopen, zodat er
niets was voor eieren, kaas, vruchten,
vlees, reparatie-huisraad, vernieuwing-
beddegoed, voor gordijnen, voor poets
en schuurgoed, dweil en bezem, voor
vaatwerk, keukengereedschap, voor
kleding, schoeisel, voor huishoudlinnen.
voor schoolgeld, extra-lessen voor vak
opleiding, voor levensverzekering of
pensioenfonds, versterkende middelen
na ziekte, voor kleine versnaperingen
op een feestdag, voor een dagje naar
buiten, voor een geschenk op de ver
jaardag van een kind, voor bloemen,
voor goede muziek, voor omnibus of
tram bij slecht weer.
En ook voor onvoorziene pitgaven
kon er niets wfflrden uitgetrokken!
Het weer is voor de aardappelen de
laatste dagen aanmerkelijk beter ge
weest. Toch zitten we nog lang niet in
het hoogst van de productie. De totaal
aanvoer aan de Noord-Hollandse vei
lingen bedroeg de laatste dagen onge
veer 800 ton per dag. Dit is weliswaar
reeds een aanzienlijk kwantum, het zal
vermoedelijk echter stijgen tot onge
veer 1400 a 1500 ton. Verschillende vei
lingen moeten nog beginnen met de
eerste aanvoer.
De prijs handhaaft zich op ongeveer
25 cent per kg.
Ben ogenblik is er sprake geweest
van invoer uit België, waardoor de
prijs stellig zou zijn gezakt. Vooral
voor de tuinders van de Langedijk, die
tot dusverre slechts een geringe op
brengst in gewicht hadden, zou het er
dan slecht hebben uitgezien. Het re
sultaat zou wellicht zijn geweest, dat
de aardappelen voorlopig in de grond
waren gebleven. Een heffing op deze in
te voeren aardappelen heeft echter ten
gevolge gehad, dat er tot nu toe van
zulk een import niets is gekomen.
Intussen blijven de vroege aardappe
len voor de consument prijzig. Hierbij
kan echter tot troost worden gezegd
dat het ogenblik, waarop ze goedkoper
zullen worden, nu wel nabij komt.
Vooral de regen van de laatste dagen
met de groei, die daarop moet volgen
kan in dit opzicht verandering brengen
(Door onze economische medewerker)
Het is met onze deviezenpositie thans
zó ver gekomen, dat het tijd wordt, de
stormbal te hijsen. Elk land, wil het
niet min of meer failliet verklaard
worden, heeft een „ijzeren voorraad"
aan buitenlandse deviezen nodig, die
als stootkussen kan dienen bij de
schommelende betalingsverplichtingen.
Dit geldt wel in bijzondere mate voor
ons land, dat zoveel meer invoert dan
het uitvoert.
Op 1 Januari 1951 was dit stootkus
sen nog behoorlijk gevuld met 294
millioen aan buitenlandse valuta e»
1175 millioen aan goud. Tezamen der»
halve een bezit uitmakende van 1469
millioen. Langzaam maar zeker is de
vulling er daarna uitgelopen met het
droevige resultaat, dat wij op 11 Juni
j.l. in feite geen enkel bezit meer aan
buitenlandse valuta hadden, doch wel
een schuld van 200 millioen. Geluk
kig bezaten wij aan goud 1194 mil
lioen, zodat wij kunnen zeggen, dat
ons stootkussen nog gevuld was met
994 millioen.
Al met al betekent dit een achteruit
gang van 475 millioen. Zouden wij
op dezelfde voet blijven doorgaan met
het opeten van onze reserves, dan zou
den wij in het begin van 1952 geen sou
aan buitenlands geld meer in kas heb
ben.
Reeds in de afgelopen maand is ge
probeerd dit proces te stuiten: Zo heeft
De Nederlandsche Bank de rente, waar
tegen credieten kunnen worden opge
nomen 1 duurder gemaakt. De be
doeling hiervan is om zakenlieden af
te schrikken om te gemakkelijk geld
bij de bank te lenen voor de invoer
van goederen. Dan noemen wij nog de
verplichting om bij het afsluiten van
valutatermijncontracten direct 25 in
contanten neer te tellen.
Deze maatregelen zullen waar
schijnlijk wel enige zoden aan de dijk
hebben gezet. Ook is natuurlijk op de
invoer van invloed geweest de kopers
staking op o.m. schoenen- en texticl-
gebied. De prijzen zijn voor de con
sument te hoog, de fabrikant verkoopt
niet meer en hij koopt dus b.v. nage.
noeg geen huiden en textielgrondstof»
fen meer in het buitenland.
Het gevaar schuilt voornamelijk In
onze handel met de Europese landen,
waarvan de betaling sedert 1 Juli 1950
loopt via de E.B.U. (de Economische
Betalings Unie), welke in Bazel door
de Bank Internationale Betalingen
wordt bijgehouden.
Dit gaat dan zo, dat wij rustig een
tekort mogen hebben, daar onze han
del met die landen, doch naar gelang
die schulden aan het gezamenlijk bui
tenland groter wordt, zullen wij hier
van een steeds groter deel in goud (of
dollars) moeten betalen.
Als wij op 30 April j.l. de stand op
maken. dan blijkt, dat wij van 1 Juli
1950 af in totaal een credfet kregen
van 180 millioen, terwiil wij daar
naast 38 millioen in dollars betaal
den. Wij steken dus al diep in de
schuld. Hoe erger dit wordt, hoe meer
goed of dollars wij moeten betalen.
Waarschijnlijk waren wij in Mei reeds
zóver (de officiële cijfers waren er
nog niet), dat 60% van het tekort in
goud moest worden betaald.
Maar hoe komt dat nu allemaal? Het
antwoord is eenvoudig. Wij -'oeren te
weinig uit en te veel in. Het verschil
tussen de ontvangsten en uitgaven
moeten wij op de een of andere wijze
bijspijkeren. Wij zeiden al in het be
gin, dat onze regering het wel niet zó
ver zal laten komen, dat wii helemaal
aan de wond zitten. Doch dit wil on
herroepelijk zePffen. dot de reeering
binnen niet te lanpe tüd wdwnngen
zal ziin, om een deel van- onze invoer
ston te zetten.
Waar met is. verliest de keizer zijn
recht. Tenzij de Am»"1'!""!! ons te
hulp komen m"t een extra bedrag aan
dollars, zullen de invoeren wel gekne-
oen worden: de luxe goederen het
eerst en de noodzakelijke grondstoffen
GROOTEBROEK. 29 Juni 1951. ,.De
Tuinbouw". 600.000 kg aardappelen;
Eerseling. groot 21.70-25.30, kriel 20.60
22,60; Rode Eersteling, groot 24,6027,
kriel 13,20—16,90; Doré, groot 23,50—26,20.
kriel 2222,70; Saskia, groot 22, kriel 21,40;
1000 kg sjalotten 13—16; 100 kg aardbeien
I 67—79.
(Van onze correspondent te Brussel)
Van oudsher heeft België op de Ne
derlandse vacantieganger een grote
aantrekkingskracht uitgeoefend. In de
jaren tussen de beide wereldoorlogen
stroomden jaarlijks honderd-duizenden
Nederlanders over de Zuidgrens en
vonden in België tegen uiterst 'age
prijzen rust en ontspanning. De tijden,
dat de Nederlander met 25,in zijn
zak in dit land een leven van een vorst
kon leiden zijn evenwel voorbij. De
laatste oorlog heeft de rollen omge
keerd en thans is het de Belg, die in
Nederland niet op een gulden behoeft
te zien, terwijl zijn Noorderbuurman
zijn nog steeds beperkte deviezen met
overleg dient uit te geven.
En toch is het nog wel mogelijk een
week of veertien dagen in België door
te brengen zonder dat men daar dan
direct een kapitaal mee kwijt raakt
Naar gelang van zijn smaak en be-
hoèften kan de vacantieganger gaan
naar Brussel met zijn prachtige omge
ving, naar de Ardennen of naar de
kust met haar luxieuse badplaatsen. In
Brussel vindt men hotels, die in prijs
variëren van 40 tot meer dan 300 fr
per nacht, maaltijden niet inbegrepen.
Het aantal kleine en goedkopere hotels
is echter zeer groot. Voor mensen met
een smalle beurs en dat zijn tegen
woordig vrijwel alle Nederlandse toe
risten, verdient het aanbeveling de
maaltijden te gebruiken in de kleine
restaurants, waar de Brusselaars zelf
ook komen.
Brussel is een oude stad waarin de
oplettende luisteraar nog de stemmen
van vroegere geslachten kan horen. De
vele schitterende crude patriciërshui
zen, die men voornamelijk op de
Grote Markt aantreft, getuigen van
Brussels grootheid in de voorbije
eeuwen. In de schitterende musea kan
men een indruk krijgen van de Bel
gische cultuur. Verder vindt men in
en om de stad een aantal historische
plaatsen, die het bezoeken waard zijn.
Om er enige te noemen; Waterloo,
waar geschiedenis gemaakt werd door
Napoleon en Wellington, Quatre Bras,
Tervuren, waar men nog een gedeel
te van het oorspronkelijke slot van
Marnix van St. Aldegonde aantreft In
hetzelfde Tervuren staat ook het
prachtige Koninklijke slot, dat thans
tot koloniaal museum is ingericht.
Brussel en zijn omgeving zijn niet
alleen rijk aan oude gebouwen, musea
en historische plaatsen, ook natuur
schoon kan men er vinden. De omge
ving van de stad is zeer bosrijk, zodat
de toerist die eens een dag de stad
wil ontvluchten,- daar ruimschoots ge
legenheid toe heeft zonder dat hij
lange en vermieiende treinreizen be
hoeft te maken.
