M. MEIJER&Z
OPRUIMING
J. LINO Hz.
LAATSTE
NIEUWS
Boeken zijn niet duur
P.O.A. N.V, P4YGL0P
MORGEN
Stad en Omgeving
n.
10-30171 korting
AGENDA
Toonkamer-verkoop
KARPETTEN
10 TOT 50°/o
BENEDEN DE WAARDE
FRANKENBERG N.V.
Alkmaarsezuster met negen gewonden
uit Korea terug
SEIZOEN-OPRUIMING
Zal de kaas weer naar Amerika
geëxporteerd worden?
Langestraat 70 - Alkmaar
Een foto van de kaasmarkt bracht
Alkmaarders bij elkaar
KOF FSRS
Alkmaar—Indonesie-Tokio-Alkmaar
Urenlang zat Ine Koopman aan de bedden
van gewonde Nederlandse vrijwilligers
Adempauze na de
lange reis
Het verdwenen ruitertje IEEN SPR00KJE
Merkwaardig ongeluk
met dodelijke afloop
Alkmaarders nemen deel
aan Vierdaagse
ïlo-fr één taeefe
U kunt nog
hiervan profiteren
Vraag programma scha
pen- en varkensfokdag
Geslaagd
MARKTBERICHTEN
LAAT5TE DAG
ZIET DE ETALAGE
Ook voor U is er
iets bij
Gevonden voorwerpen
Ex-Kroonprins overleden
Op de Jaarbeurs in Toronto
Politieman stopte
bonboekje weg
TANKAUTO IN BRAND
Chauffeur ernstig gewond
Vierhonderd personen in
China terechtgesteld
VACANTIE!
OP REIS?
Langestraat 24-Tel. 2394- Alkmaar
Receptie Ir. L. de Vries
Piet Hein passeerde heden
morgen Alkmaar
VRIJDAG 20 JULI 1951
7USTER INE KOOPMAN, de Alkmaarse verpleegster, die op 26 October van
het vorige jaar met de „Zuiderkruis" naar Korea is vertrokken, is gister
avond om ongeveer negen uur op het vliegveld Schiphol gearriveerd. Ze was
de enige begeleidster van een negental gewonde Nederlandse militairen van het
Korea-detachement. Na een lang verblijf in het militaire hospitaal te Tokia, waar
zuster Koopman bijna gedurende haar gehele diensttijd in het Oosten werkzaam
was, is voor hen na de lange reis een eind gekomen aan de strijd. Na hun
aankomst op Schiphol werden de gewonden in twee ambulancewagens en in een
personenauto naar de militaire hospitalen te Utrecht en Den Haag vervoerd,
waar ze verder zullen worden verpleegd en sommigen zullen worden geopereerd.
De Alkmaarse verpleegster vergezelde hen op deze tocht.
De enkele minuten, dat de pers ge
legenheid had zuster Koopman en de
gewonden, die tijdens de reis aan haar
hoede waren toevertrouwd, vragen te
stellen, bleken te kort voor een uit
voerig interview. Het gesprek bepaalde
zich tot enkele wederwaardigheden over
de lange reis.
Via Hongkong waren de. reizigers
naar Karachi gereisd, waar de KLM-
Constellation „Prinses Marijke" hen
heeft overgenomen. Halverwege moest
een tiende verpleegde in een hospitaal
achterblijven, daar de reis voor hem te
riskant geacht werd. „Het zijn wel al
lemaal zwaar gewonden", vertelde zus
ter Koopman, „maar hun toestand is
nu al zoveel verbeterd, dat vervoer
door de lucht mogelijk is. De stemming
onder de jongens is puik! Wim Hage-
man, die blind is en bij het mijnenleg-
gen zijn beide handen verloren heeft,
is ondanks alles de vrolijkste van het
stel..."
Misschien weer terug
„Toen tic met deze groep uit Tokio
vertrok", vertelde de zuster verder,
„werden er ongeveer twintig gewonde
Nederlandse vrijwilligers in het hos
pitaal verpleegd. Minstens de heljt
van hen zal wel definitief xborden af
gekeurd. Die komen dus wel gauw
naar het vaderland terug. De andere
tien zullen dan wel weer naar het
front moeten. Of zuster Koopman zelf
weer terug zou gaan, kon ze nog niet
zeggen. „Ik heb een verbandacte voor
een jaar en over enkele maanden loopt
die verbandacte af". Wellicht is er in
die tussentijd vrede gesloten, hetgeen
ieder vurig verlangt.
Zuster Koopman, die de enige bege
leidster van deze groep was deelde ver
der mede, dat er in totaal vijf Neder
lands verpleegsters in militaire hospi
talen in Tokio en op Korea werken.
Zij vertrok destijds met de Amsterdam
se zuster Van der Plas.
Geen foto's.
Heel Schiphol leefde mee met de te
rugkomst van de „Prinses Marijke".
Verschillende Nederlandse officieren
liepen het toestel tegemoet, toen het
iets voorbij de douanehal van het vlieg
veld tot stilstand kwam. Een legertje
persfotografen en verslaggevers ver
zamelde zich rond de trap. Nadat de
burgerpassagiers het toestel hadden
verlaten volgden de gewonden. Toen
de 25-jarige Wim Hageman, die tijdens
een bombardement met mortiergrana
ten zijn ogen en beide handen verloor
Uit het toestel werd geholpen, lieten
de fotografen als één man hun toestel
len zakken
Zuster Koopman, in verpleegsters
uniform, ondersteunde de militairen, die
zich op eigen kracht naar de ambulan-
"B-w«gens konden begeven.
De eerste landgenoten.
Evenals de meeste militairen van het
Korea-detachement heeft zuster Koop
man gedurende lange tijd in Indonesië
dienst gedaan. Ze werkte daar in een
militair hospitaal. Na haar terugkomst
ze verbleef destijds bij een bevrien
de familie op de Oudegracht hoorde
ze, dat er voor verpleegsters gelegen
heid was voor plaatsing in hospitalen
in Japan en Korea. Wederom besloot
ze zich te melden, en zo vertrok ze ver
leden jaar, met een Amsterdamse col
lega naar het Oosten. Verwachtte ze
speciaal belast te worden met de ver
zorging van de Nederlandse vrijwilli
gers, al spoedig bleek het tegendeel.
Gedurende lange tijd kwam ze in het
hospitaal voornamelijk in contact met
Zuid Koreaanse gewonde militairen.
Het Nederlandse detachement Verenig-
Opnieuw talrijke
SPOTKOOPJES
Op alle andere artikelen
Ziet etalages
Langestraat 3-7 - Alkmaar
de Naties was toen nog niet aan het
front ingezet. ,Toen de Nederlanders
echter aan gevechtsacties gingen deel
nemen werden al spoedig de eerste pa
tiënten binnengebracht. Vele uren zat
zuster Ine Koopman aan de bedden van
haar landgenoten, pratend over Neder
land, dat vooral in den vreemde zo
ontzettend trekt.
Onzekerheid
Voor de Alkmaarse zuster is er nu
een adempauze aangebroken. Het leven
in het hospitaal was vermoeiend. Er
was dikwijls geen tijd voor schrijven
naar familie en vrienden. Zelfs het be
richt van haar vermoedelijke repatri
ëring moest ze in enkele woorden ver
vatten. Tot op het laatste moment was
haar vertrek uit Tokio niet zeker.
Na de gewonden, die aan haar hoede
zijn toevertrouwd in Utrecht en Den
Haag te hebben afgeleverd zal zuster
Ine vermoedelijk naar Haarlem reizen,
om bij een vriendin haar intrek te ne
men. Wellicht zal ze ook haar zuster
en de vele vrienden en vriendinnen,
die ze in de kaasstad heeft, bezoeken.
(Ontleend aan onze adverentierubriek)
VRIJDAG
Cinema Americain, 8 uur: De kampioen
(18 jaar); Harmonie Theater, 8 uur:
Minderjarig meisje vermist (14 jaar);
Rex Theater, 2.30 en 8 uur: Goldwyn
Foliles (14 jaar); Victoria Theater, 8
uur: Laatste duel (14 jaar).
ZATERDAG
Bioscopen als Vrijdag: aanvang der
voorstellingen 7 en 9.30 uur (Rex Thea
ter 2.30 uur matinee).
Op de Helderseweg nabjj Alkmaar,
ter hoogte van de Naco-garage heeft
gisteravond een zeer merkwaardig on
geluk plaats gevonden, dat helaas de
dood van het 21-jarige meisje A. Rus
uit Stroct ten gevolge heeft gehad.
Mej. Rus fietste ais laatste van een
groepje wielrijders over de Helderse
weg in de richting van Koedijk. Uit de
tegenovergestelde richting naderde het
bromfietser. Waarschijnlijk hebben het
meisje en de bromfietser elkaar niet
opgemerkt, want in het voorbijgaan
botsten zij met de hoofden tegen el
kaar. Mej. Rus werd zo ernstig gewond,
dat zij naar het Centraal Ziekenhuis
in Alkmaar moest worden overge
bracht. Korte tijd later is zij overleden.
Ook de bromfietser werd vrij ernstig
aan het hoofd gewond.
doch onze OPRUIMING
eindigt spoedig.
Maakt nog HEDEN ge
bruik van onze aanbieding.
(Advertentie, Ing. Med.)
Naar De Courant van haar corres
pondent in Washington verneemt meent
men daar dat de sluipaanval door een
handjevol oppositie-leden in het Con
gres op de kaasimport in de V.S. uit
Nederland en andere kaaslanden on
dernomen, thans is ontmaskerd. Mede
door het Nederlandse initiatief en met
steun van de Amerikaanse regering is
deze aanval afgewend. In overheids
kringen oordeelt men, dat er niet lan
ger meer reden voor alarm is ten aan
zien van de uitvoering van de plannen
van de Nederlandse kaasexport in de
naaste toekomst. Handelskringen in
New York daarentegen zijn niet gerust
gesteld voordat de situatie geheel dui
delijk is.
De bezorgdheid van de kaasimpor
teurs werd veroorzaakt door de aan
vaarding in het Congres van een pro
tectionistisch amendement op de „de
fense production act", ingediend door
de afgevaardigde Andresen uit de
landbouwstaat Minnesota, waai'bij voor
drie jaar alle import van boter, kaas,
zuivelproducten en rijst werd verbo
den. Andresen werd gesteund door de
Zuidelijke democraten, terwijl de be
tekenis van het amendement aan de
aandacht van de meeste Congresleden
ontsnapte.
Het amendement Andresen ontstond
door pressie van de boterlobby in ver
band met het grote botersurplus in de
Over enkele dagen zullen weer tal
van Alkmaarders naar Nijmegen gaan
om daar deel te nemen aan de kracht
proef op wandelgebied: de Vierdaagse.
Van de Alkmaarse wandelsportver
enging de Kaaskoppen nemen deel
de heren C. M. de Vet (12 x), Kemp
(3 x), Bloothooft (7 x), Veldstra (1 x).
Mevrouw Van Geelen-Van der Werf
loopt de Vierdaagse voor de tweede
maal en mevr. Hoet-Strijbis voor de
eerste keer.
Van H.V.Z. lopen mee mej. De Waard
uit Bergen (eerste maal), de heren
Koopman (3 x) en de heer M. Breed
(2 x).
Van de Jeep lopen mee mevr. Dilling-
Van der Klooster (6 x), mej. G. Bos
(3 x) en de heren Dilling (7 x), Fer
née (7 x), Bakker (6 x), M. Weil (5 x),
Slot (5 x), De Boer (2 x) en Kouwe-
laers (lx).
Van de Rijkspolitie nemen de volgen
de personen aan de Vierdaagse deel:
J. Bakker, K. de Boer, A. H. Buis, H.
de Groot, P. Plas, J. Ronselaar, H. A.
Salman, J. Stok, P. Stoop, P. Terpstra
L. van Tuyl, W. P. Wiesse en J. L.
Breedveld. De heer Breedveld loopt dit
maal voor de twaalfde keer mee. H.
de Groot en J. Ronselaar nemen res
pectievelijk voor de 8e en 7e maal deel
aan de vierdaagse. Twee leden van de
Rijkspolitie zullen waarschijnlijk het
zilveren kruis verwerven, doordat ze
voor de vijfde maal meelopen. Dit zijn
de heren P. Stoop en K. de Boer. De
wachtmeesters Westerveld en Lammers
gaan mee als verzorgers.
Voorts nemen nog enkele individuele
wandelaars uit Alkmaar aan de tocht
deel.
(Advertentie, Ing. Med.)
RAADSVERGADERING
Het ligt in de bedoeling van de bur
gemeester om de eerstvolgende raads
vergadering te beleggen op Donderdag
26 Juli om 14 uur.
V.S. en door de ergernis van de kaas
producenten in Minnesota over een
Deens kaasproduct, dat goedkoper op
de markt in de V.S. kwam dan waar
voor het in Amerika te fabriceren is.
Verbetering werd verkregen door
initiatief van de Nederlandse landbouw-
attaché in Washington, die het initia
tief nam tot een vergadering van alle
landbouwattaché's van de Kaasnaties,
waardoor tal van protesten loskwamen
bij de E.C.A. en het Departement van
Landbouw.
In overheidskringen vertrouwt men
er op, dat, in dien het tegenamende-
ment niet wordt aanvaard, het depar
tement van Landbouw door een licen
tiesysteem op de kaasimport het gevaar
van het embargo teniet kan doen.
Voor onderstaand sprookje, dat ge
schreven werd door een meisje van elf
jaar, ruimen wij graag een plaatsje in.
J^EEL ALKMAAR stond op stelten;
een van de bekende ruitertjes was
verdwenen. Zo maar weg: niemand
wist waar het gebleven was. Niemand?
Ja toch, iemand wist het. En dat was.
een oude torenuil, die ergens in de
omtrek in een oud vervallen kerkje
huisde. Toen die uil 's nachts eens
even zat uit te rusten, hoorde hij op
eens een nijdig gemopper. Het was één
van de ruitertjes. „Ik vind het een
schande", bromde hef, „ik, ridder van
het IJzeren Geslacht, ik zit gevangen
in een toren".
„Nóu, Je laat me schrikken", zei
de Uil.
„Ben ik er dan niet ellendig aan toe,
ik kan me niet weren, ik vind het een
rchande", mopperde de ridder verder.
„Ja, maar nu zijn er toch geen men
sen, die naar je kijken, waarom ont
snap je nou niet?
„Help me dan eens, alleen kan ik het
niet".
„Kom maar hier".
De uil pikte met zijn snavel en daar
(Advertentie, Ing. Med.)
"iug hij met het ruitertje zoetjes aan
naar beneden.
„Dank je wel voor je hulp en ik
verhef je in de orde van de Allerhoog
ste Helper van de Ridder van het IJze
ren Geslacht", zei de ridder met een
verwaand gezicht.
„Poe, blaas je maar niet zo op",
krasfe de uil nijdig, „als ik het wil zit
je zo weer in de toren".
Dat begreep de ridder maar al te
best en hij maakte gauw dat hij weg
kwam.
De hele nacht reed hij door. Niemand
zag hem gaan, want alle mensen slie
pen. Tegen de morgen verschool hij
zich. Dat was een geluk, want alle
mensen zochten hem. Maar hij zat in
een hooiberg. Hij had een gat gegra
ven, zoda hij even goed frisse lucht
kreeg.
De burgemeester was radeloos. De
kaasmarkt en de ruitertjes waren de
belangrijkste dingen van de stad. En
r.u was één van de ruitertjes spoor
loos. En de kaasmarkt liep in 't hon
derd, want alle mensen drongen om
de toren om te zien of het werkelijk
waar was. Vreselijk, het was zo! De
oude wijfjes hadden voor weken weer
voorraad om te kletsen. Zo ging de
dag voorbij.
's Nachts kwam de ruiter weer voor
de dag en reed weer verder. Hij kwam
in het vrije veld. Nu hoef ik me niet
te verbergen, dacht hij. Maardat
had hij mis. Want een boer, die naar
zijn akker ging, zag iets blinken. Hij
liep er heen en zaghet verdwenen
ruitertje: En tot zijn grote verbazing
begon het ruitertje te rijden! Het ging
in gestrekte draf vooruit. De boer hol
de er achter aan. De vrouw van de
boer zag haar man zo rennen en wou
vragen wat er was. Dus ging ook zij
aan 't hollen. Ze had juist de kippen
gevoerd en die kwamen luid kakelend
achter haar aan. De hond zag de kip
pen aan de haal gaan en rende achter
de kippen aan. Het werd een hele op
tocht. Maar aan de andere ziide stond
ook een boer, links was ae sloot en
rech+s de stad. Het ruitertje werd ge
vangen.
Zo kwam het kleine ruitertje weer
in de stad.
De burgemeester wreef in zijn han
den van plezier en de oude man met
de lange baard, die hem gemaakt had,
zei zachtjes: „Nu heb ik je weer, rui
tertje uit de toren".
En de uil dacht: „Ik verlos nooit
ruitertjes meer, want het geeft alleen
maar drukte". Lenie.
De vraagprogramma's voor de Provinci
ale Schapen- en Varkensfokveedag, die
op 26 September te Alkmaar wordt ge
houden, zijn als volgt samengesteld:
Schapen: 1. Oudere rammen; 2. twee
jarige rammen. 3. eenjarige rammen; 4.
drietallen ramlammeren van één vader-
dier; 5. schaap met twee ramlammeren;
6. schaap met 1 ooi- en 1 ramlam; 7.
schaap met 1 ramlam; 8. viertal oudere
ooien. 9. viertal eenjarige ooien van 1
vaderdier; 10. viertal ooilammeren van 1
vaderdier.
Varkens: 1. beren, geb. in 1949 of eer
der; 2. beren, geb. na 31 Dec. 1949 en
voor 1 Oct. 1950; 3. beren, geb. na 30
Sept. 1950, doch niet jonger dan 6 maan
den; 4. fokzeugen, die voor de fokkerij
bestemd zijn, ouder dan 2 jaar. 5. idem,
van 14 maanden tot en met 2 jaar. 6. idem
tot en met 14 maanden; 7. zeugen, geb.
voor 1 Oct. 1949 met minstens zes biggen,
niet ouder dan 85 dagen; 8. zeugen, geb.
na 30 Sept. 1949 met minstens zes biggen,
niet ouder dan 85 dagen; 9. twee- of drie
tallen fokvarkens, uit 1 toom, van 4 tot
en met 6 maanden; 10. twee- of drietal
len fokvarkens, uit 1 toom, van 6 tot en
rrtet 10 maanden.
De aangifte sluit op 26 Augustus.
Voor de praktijk-examens afgenomen door de
Koninklijk goedgekeurde Vereniging van Lera
ren in Handelscorrespondentie, Boekhouden en
Stenografie, gehouden te Alkmaar op 4, 5 en
6 Juni, zijn van het instituut Globe alhier ge
slaagd: voor Boekhouden: mej. I. Kutterink te
latten, en de heren P. Groen te Alkmaar,
J.'Blom en J. Asjes te Alkmaar en A. Stok
man te Oudkarspel; voor Nederlandse Han
delscorrespondentie: de dames B. Kroónênburg'
te St. Pancras, T. v. d. Pol te Broek op Lan-
gendijk^ M. Ofman te Alkmaar en de lieren
P. Helder en R. Donia te Heiloo, P. Delver,
F. Jansen en L. van Wely te Alkmaar; voor
Engelse Handelscorrespondentie: de dames R.
Admiraal te Oudorp, T. Engel te Alkmaar en
de heren H. de Vroome te Alkmaar en P.
Verkley te Spanbroek; voor Duitse Handels
correspondentie: mevr. R. Dros—Speets.
LANGEDIJKER GROENTENCENTRALE,
20 -Juli. 100.000 kg' aardappelen: Eerstelin
gen 11—14,70, Doré 13—15,80, rode Schotten
15,60—16, blauwe Eigenheimers 14—16,60,
grove 9,90—11, drielingen 10,90—12,80
kleine 6—8,30; 40.000 kg rode kool 4—5,40;
11.000 kg gele kool 7,60-10; 100 kg sla-
bbnen 74—82; 2600 stuks bloemkool: AI
38-50.
WARMENHUIZEN, 20 Juli. - Aangevoerd
werden 19.100 kg aardappelen: Schotse mui
zen 13,40—14,70, grove 9,60—10,60, drielin
gen 12,90—13,80 en kleine 5—5,30; 1900 kg
rode kool 3,30—4,50.
NOOHDERMARKTBOND, 20 Juli 1951.
82.000 kg Eerstelingen 11.8015,70, gro
ve 9,50—10,90, drielingen 9,20—11,10, klei
ne 4,805,80, Rode Eerstelingen 15,50—
16,30; Eigenheimers 17,90; Blauwe Eigen
heimers 17,40; 10 slof aardbeien 1,58; 300
kg witte kool 8; 15 kg slabonen 62.
langestraai
alkmaar
(Advertentie, Ing. Med.)
Gevonden zijn over het tijdvak van
12 Juli tot en met 18 Juli 1951 en te
bevragen aan het bureau van politie te
Alkmaar op kamer 14, le etage, iedere
werkdag van 17 tot 18 uur, behalve op
Zaterdag:
Ring met sleutels, baret, portemon-
naie, hoofddoek, kralenketting, passer
in houder, sleutel, portemonnaie met
inh., ballpoint, geldsbedrag, deken, kin
derkousje, kinderportemonnaie, zadel
dek, parapluiehoes, etui, rood kinder
tasje, kindersokje, damesring, wandel
stok, rozenkrans in etui, huissleutel,
damesregenjas, schoen en muts.
Als gevonden zijn bij het bureau van
politie aangegeven en op de daar be
kende adressen te verkrijgen:
Wasmand, portemonnaie, portemon
naie met inh., geldsbedrag, portemon
naie (kind), portemonnaie, portemon
naie met inh., kinderlaai-zen, portemon
naie met inh., bril in etui, meetlat, zon
nebril, babyjasje, colbertjasje, 2 pak
jes met inh., verrekijker, nagelgarni
tuur, portemonnaie met inh., kinder
hemdje, tennisracket, hangèrtje, ro
zenkrans in etui, breiwerk en porte
feuille met inh.
(Ongecorrigeerd»
Oudste zoon van Wilhelm II
De vroegere Duitse kroonprins Wil
helm von Pruisen, die na de eerste
wereldoorlog enige jaren op Wicringen
verbleef, is In zijn woning te Hechin-
gen (Wurttemberg) op de leeftijd van
69 jaar overleden.' Hij leed aan hart
aderverkalking.
De kroonprins was de eerste zoon
van keizer Wilhelm II. Hij kwam reeds
op 14-jarige leeftijd bij de Duitse
Wehrmacht en stond bij het begin van
de eerste wereldoorlog aan het hoofd
van het Duitse vijfde leger. In 1917
kreeg hij het commando van de leger
groep „Kroonprins".
Toen de oorlog afgelopen was, ver
trok hij naar Nederland, waar hij het
eiland Wieringen als verblijfplaats
kreeg toegewezen. Eerst in 1923 werd -
hem toegestaan weer naar Duitsland
terug te keren. Hij hield zich daar bui
ten de politiek, maar kort vóór Hitier
aan de macht kwam, bleek uit een van
zijn hand verschenen dagbladartikel,
dat hij de nazi's steunde. Na de oorlog
heeft hij nog getracht Huize Doorn
terug te krijgen, waar zijn vader na
1918 heeft gewoond.
QVERAL komen ze elkaar tegen, de Alkmaarders. Hun wegen kruisen zich in
Livcrpoolstrcet Station, ze ontwaren elkaar in de schaars verlichte metro of
ze begroeten elkaar luidruchtig voor de Gare du Nord in Ia ville lumière, want
enig vlagvertoon hoort er bij. Zoekt een Alkmaarder zijn toevlucht in een klein
restaurantje in het Kopenhagense Tivoli, dan is de kans heel groot dat een
tafeltje verder een stadgenoot zal zitten die zich juist te goed doet aan een
portie smörreb: 1. Zelfs in Toronto komen ze elkaar tegen. Daar kunnen de
heren J. H. Blein en R. Elzas over meespreken. Deze beide Alkmaarse heren
hebben een zakenreis van zeven weken in Canada gemaakt en van hun beleve
nissen vertelde de heer Blein ons enkele aardige bijzonderheden.
OUDSTE INWOONSTER OVERLEDEN
Mevrouw P. Oudt-Vader, Alkmaars
oudste inwoonster, is gisteren op 97-
jarige leeftijd overleden.
„WIJ hadden een stand op de Toronto
Trade Fair (een jaarbeurs) en
omdat we nu eenmaal Alkmaarders
zijn, hadden we een hele grote foto van
dé kaasmarkt op de achtergrond ge
hangen", zo vertelde de heer Blein. Al
vrij spoedig toonde een van de bezoe
kers grote belangstelling voor de plaat,
welke llij wilde kopen omdat hij in
Alkmaar was geboren, zoals hij zei.
Het bleek dé heer H. Elte té zijn, die
onlangs tot hoogleraar in Oklahoma is
benoemd.
Het weerzien in den vreemde was
bijzonder hartelijk en de heer Elte no
digde de beide Alkmaarders direct uit
zijn gasten te zijn. Wekenlang hebben
ze in zijn auto Canada doorkruist en
dat is daar niets bijzonders, aangezien
iedereen er een auto heeft. Het kan in
Canada gebeuren dat men voor een
café honderd auto's ziet staan van even
zoveel arbeiders, die vóór zij naar huis
gaan een potje bier drinken. Het is te
begrijpen dat men in de steden vaak te
kampen heeft met gebrek aan parkeer
ruimte. Op vele pleinen mag men zijn
wagen slechts een beperkte tijd ach
terlaten. Wie die grens overschrijdt
loopt de kans bij zijn terugkeer een
briefje tussen de ruitenwisser te vin
den, waarop vermeld is dat hij binnen
24 uur aan hét stadhuis boete moet
komen betalen.
Hollandse politic-agent
/"JOK op te snel rijden let de Cana
dese politic streng. „Toen ik eens in
de bebouwde kom van een dorp de
maximumsnelheidsgrens bad overschre
den, werd ik aangehouden door een
agent die direct het politieboek al ge
reed had om procesverbaal op te ma
ken" aldus de heer Blein. Maar het
liep heel anders af. Toen de politieman
hoorde dat wij Hollanders waren, toon
de hjj zich zeer verrast en borg direct
zijn potlood op. Hij was ook een Hol
lander, al woonde hij al 23 jaar in
Canada.
Op het station in Toronto kwamen
de belde Alkmaarders ook nog stad
genoten tegen. Het was de familie Smit
uit de Gashouderstraat, die kort gele
den naar Canada was geëmigreerd.
De heer Blein vertelde dat ónze oud-
stadgenoot Elte in Toronto in hoog
aanzien staat. Hij heeft op het gebied
van de architectuur reeds belangrijke
successen behaald en daar hij zich ge
heel aanpast bij het leven in zijn nieu
we vaderland, beschouwen de Canade
zen hem als één van hen,
Huizen bouwen kan overigens in dat
land bjjna iedereen. Men begint met de
kelder en telkens als de eigenaar over
wat geld kan beschikken wordt er een
stukje bijgebouwd.
QOK over de Trade-Fair zelf vertelde
de heer Blein een aardige bijzon
derheid. Een Amerikaan had in eèn
Nederlandse stand een reproductie van
een schilderij zien hangen en vroeg of
hij het na afloop van de Trade Fair
kon kopen. De standhouder beloofde
dat, doch toen het eenmaal zo ver was,
vergat hij de afspraak en verkocht de
reproductie voor f 5 aan een werkster
Dit was in het geheel niet naar de zin
van de Amerikaan, die nog dezelfde
nacht dat hij van de verkoop hoorde,
per vliegtuig naar Toronto toog om zijn
schilderij op te eisen. Toen de werkster
geen afstand van haar bezit wilde
doen, maakte hij zo'n tumult dat ten
einde raad een telegram naar Holland
werd gezonden met de order om zó
spoedig mogelijk nog een schilderij van
f 5 te versturen.
De heer Blein vindt de Canadezen
hartelijke gulle mensen en hij is van
mening dat het land voor vele Neder
landers die een vak kennen een goede
toekomst biedt. Het is dus te verwach
ten dat eerst daags nog meer Alkmaar
ders elkaar op Toronto Station zullen
ontmoeten.
Gisteren raakte te Deventer een
tankwagen van de Shell Nederland
door kortsluiting in brand. De wagen,
die geladen was met 5000 liter ben
zine, stond in een ookwenk in lichter
laaie. Met schuimblussers wist de
brandweer het vuur meester te wor
den. De chauffeur v. d. L. werd met
ernstige brandwonden naar het zieken
huis overgebracht.
Van officiële communistische zijde
te China is medegedeeld, dat sinds het
begin van deze maand te Sjanghai en
Peking 394 doodvonnissen zijn voltrok
ken. Alleen al op 10 Juli werden er ln
Peking 277 personen terechtgesteld.
Wij hebben een mooie
collectie
(Advertentie, Ing. Med.)
Door een huldigingscomité, gevormd
uit vertegenwoordigers van diverse
organisaties en verenigingen op hot
gebied van landbouw, veeteelt en zui
vel, waarmee hij veel heeft samenge
werkt, wordt aan de heer L. de Vries,
Rijksveeteelt-consulent voor Noord-
Holland, ter gelegenheid van zijn 25-ja-
rig ambtsjubileum in deze provincie op
Woensdag 1 Augustus te 2 uur een
receptie in het Gulden Vlies aangebo
den. Ieder die daartoe behoefte gevoelt
zal de jubilaris daar kunnen feliciteren.
Hedenmorgen omstreeks twaalf uur
passeerde door het Noordhollands Ka
naal het Koninklijk jacht „Piet Hein".
Vorige week was het jacht naar Den
Helder vertrokken om kleine herstel
lingen te ondergaan. Naar wij verne
men begeeft de „Piet Hein" zich op
weg naar Amsterdam.
Van de zijde van het publiek was
veel belangstelling voor de ongewone
verschijning van het jacht in de Alk
maarse wateren
