De Stedelijke Muziektuin
Stad en Omgeving
AGENDA
Alkmaarse tippelaars maken het
best in Nijmegen
Bedrijfssportavond op Woensdag
1 Augustus
Wachtmeester benadeelde het
Rijk voor f 4.25
Een familie-uitje met een stormbuitje
De schooljeugd begint de plantsoenen
meer te waarderen
Rondleidingen door Stadstuinen werpen hun nut af
B. V. V.
VOLEilDAM
Zaterdag 11 Augustus
Ongehoorzame Jozef
dook met bromfiets in
het water
Morgen (Donderdag)
PELS' Nieuwe Bessen
PELS' Wijnhandel
Verkeerde oplossing
voor geldproblemen
De pachter bekijkt de kwestie van
de andere zijde
WOENSDAG 25 JULI 1951
Liefde voor plant en dier worden aangekweekt
Reeds vele jaren worden door de plantsoendienst van de gemeente meer
dan normale middelen beproefd om de ongereptheid van onze parken en tui
nen te bewaren en deze te vrijwaren voor vernielingen- Steeds echter bleek
het, dat kinderen het mooiste van onze singels, onze gazons en onze bloem
perken tot het grove mikpunt van hun vernielzucht maken. Vooral na de
oorlog waren de verwoestingen aan de plantsoenen toegebracht meer dan
verschrikkelijk. Verwijzing van natuursclienners naar de politie geeft over
het algemeen bijzonder weinig resultaat. Thins, sinds een proefneming van
een paar jaar, meent de dienst de oplossing gevonden te hebben om de schade
tot een minimum te beperken. Door het rondleiden van de scholieren langs
de stadskwekerijen aan de Ropjeskuil komen nu vele jongeren in contact met
de „werkplaats" van de plantsoenen, waar al, wat voor vreemdeling en
plaatsgenoot in de stad staat uitgesteld, uit het zaad wordt gekweekt.
Ook groenten
Vervolgens ging het de tuin zelf in.
Andijvieplanten en slakropjes tussen
het teerste bloemengoed riepen alge
hele hilariteit op. Maar ook de herten
in het kamp zullen moeten eten en
daaraan hadden de kinderen niet ge
dacht. Ook de hokken met kleine kal
koentjes kippen liepen er een paar
vonden zij eerst hier niet op hun
plaats. Toen hun echter verteld was,
dat de kans om een dodelijke ziekte
op te lopen voor de diertjes hier
vrijwel was uitgesloten, knikten allen
begrijpend het hoofd.
Opstel tot besluit.
Vandaag hebben de jongens op
school allen een opstel over de stads
tuin moeten maken. Uit het enthou
siasme, waarmee zij afscheid van de
heer Wijchers namen, mogen we dan
ook wel afleider, dat zij zeker hun
best ervoor gedaan hebben. Zij zullen
het niet zijn, die over de plantsoenen
lopen, die het Kruithuisje vernielen,
die verstoppertje spelen tussen de
mooie struiken op de vest of in het
rosarium een perk vertrappen.
De heer Wijekers in
zijn domein
Gistermiddag bezochten scholieren
van de St. Willibrordusschool de kwe
kerij onder leiding van de opzichter
van de plantsoenen, de heer J. Wij
chers. Tussen de jongens hebben wij
de wandeling over de stadswallen en
de tuin meegemaakt. We kunnen niet
anders zeggen dan dat het effect van
deze tocht verrassend was. Waren de
jongelui aanvankelijk nogal vrij onver
schillig en deden zij hun best elke eik
voor een beuk aan te zien, weldra,
toen zij de warme kas binnengeleid
werden, waar een keur van inheemse,
maar vooral tropische planten de
aandacht trok, waren de bewonderen
de en verbaasde uitroepen niet van de
lucht. In den beginne stoven nog enke
len in een verrassende haast voor
waarts en slechts een enkeling stelde
een benepen vraagje. Bij het aan
schouwen van de bananenboom, de
pindaplantjes en de dadelpalm ont
stond een ware rage van vragen
waaruit grote belangstelling kon blij
ken.
Aandacht genoeg.
Bestudeerde de een tijdens de uit
eenzetting van de heer Wijchers de
prachtige rode bladeren van de col
leus, een ander gaapte met wijd open
mond, zijn knuisten diep in zijn broek
zakken weggestopt, naar het Chinees
lantaarnplantje, dat zijn hartvormige
bladertjes vanuit een hoog opgehan
gen pot kronkelde. Speciaal de uit
gekomen pit van een geconfituurde
dadel maakte zichtbaar indruk, even
als het bloemenriet, dat in de Mid
denhout met zijn rode bladerenpracht
en mooie bloemen de aandacht trekt.
Streekgenoten behaalden
successen op de Kaag
Het was gisteren de laatste dag van
de Kaagweek, het evenement voor
ieder, die ooit in een wedstrijd roer
en schoot heeft gehanteerd. Verschil
lende streekgenoten hebben met hun
kleine of grotere vaartuigen aan de
wedstrijden op de Kagerplasssen deel
genomen.
In de Valkenklasse won H. C. Kirke-
nier uit Heiloo met 114 punten de wis
sel- en de hoofdprijs, met ,,'t Spul". De
Draak „Ran" van R. Visser te Bergen
kwam in de Drakenklasse 2 als tweede
aan. In de klasse der 12-voets-jollenl,
was de „Net-an" van J. N. van de Stadt
eveneens uit Heiloo, tweede. In de Val
kenklasse A-3 werd de „Trewes" van S.
M. van de Meer uit Heiloo eerste.
Ook SOVA kampioen
De tweede kampioen in de Alkmaarse
bedrijfsvoetbalcompetitie is bekend.
Evenals vorig jaar heeft ook nu in de
afdeling A het elftal van SOVA op
fraaie wijze het kampioenschap be
haald. De wedstrijd tegen Conijn ein
digde in een 20 zege, welke echter
door het enthousiasme van de tegen
stander pas in de laatste tien minuten
we--d behaald. Namens de Bedrijfsvoet
balverenigingen sprak de voorzitter, Je
heer G. Hartland de spoor jongens toe
en wenste hen van harte geluk met het
behaalde kampioenschap.
WOENSDAG
Cinema Americain, 2.30 uur: 't Is
feest vandaag (alle leeftijden); 8 uur:
De Kampioen (18 jaar) Harmonie
Theater, 2.30 en 8 uur: Minderjarig
meisje vermist (14 jaar) Rex
Theater, 2.30 en 8 uur: Goldwyn Follies
(14 jaar) Victoria Theater, 2.30 en 8
uur: Het laatste duel (14 jaar).
DONDERDAG
Cinema Americain, 8 uur: De kam
pioen (18 jaar) Harmonie Theater,
8 uur: Minderjarig meisje vermist (14
jaar) Rex Theater, 2.30 en 8 uur:
Goldwyn Follies (14 jaar) Victoria
Theater, 8 uur: Het laatste duel (14 jr.).
Druk bezochte receptie bij
de firma Slinger
Onder grote belangstelling heeft de
fa. Slinger zich gisteren gevestigd in
de nieuwe drukkerij aan de Magdale-
nenstraat. 's Morgens bood het perso
neel een electrische klok aan en 's mid
dags werd er een druk bezochte recep
tie gehouden van cliënten en leveran
ciers. Niet minder dan 63 bloemstuk
ken bleven achter als een kleurrijk be
wijs van de vele goede wensen, die men
de fa. Slinger had aangeboden.
MULO-EXAMENS.
Voor het gisteren in het Wapen van
Heemskerk afgenomen examen voor
het Mulo-diploma A zijn onze volgende
stad- en streekgenoten geslaagd:
C. J. W. de Haas, Gr. Haijtema, Ch.
Ti-, Burger, M. C. Buisink en B. Kieft
allen uit Alkmaar; J. H. Wigard, G. D
Hofman, D. Keppel en W. van Kuijk,
allen uit Heiloo; P. Stoker te Egmond
aan de Hopf; C. Speets te Warmenhui-
zen; C. P. Boterhoek te Noordschar-
woude; A. Keesman te Castricum; G.
R. Biersteker te Krabbendam; J. Wa
genaar te St. Pancras.
TERUG UIT DE WEST
Met de „Cottica" repatrieert uit
West-Indië de heer L. J. Woldendorp
te Alkmaar. Het schip wordt morgen
ochtend in Amsterdam verwacht.
Goede training wierp vruchten af
De familieleden, vrienden en kennis
sen van de Alkmaarders die gistermor
gen de eerste voetstappen hebben ge
zet op de lange weg die leidt naar het
Vierdaagse kruis, kunnen wij gerust
stellen. Gistermiddag zijn de twintig
Alkmaarse deelnemers en het detache
ment van de Rijkspolitie, Groep Alk
maar, heelhuids binnen de poorten van
de Keizer Karelstad gearriveerd. Dat
zij daar zouden komen had natuurlijk
iedereen verwacht, maar heelhuids, dus
zonder geprikte blaren, wil heel wat
meer zeggen. De twee kleine blaartjes
die één van onze stadgenoten in de
omgeving van Nijmegen heeft opgelo
pen mogen geen naam hebben.
Reeds op deze eerste dag hebben de
leden van „Het Versleten Zooltje", De
Jeep en De Kaaskoppen geprofiteerd
van de vele kilometers, welke zij in
training hebben afgelegd. De meesten
hadden zo'n kleine duizend kilometer
„in de benen" zitten, voordat zij op de
trein naar Nijmegen stapten. Dat deze
voorbereiding noodzakelijk is, bleek
gisteren eens te meer, daar reeds 32
deelnemers werden afgeschreven. Het
aantal tippelaars dat met die nare ver
dikkingen -onder de hielen binnen
strompelde was echter aanzienlijk
groter.
Imposant voorspel.
Het voorspel van de Vierdaagse, de
vlaggen-parade in het Goffert Stadion,
was ook voor onze Alkmaarders een
groots moment, maar ook de dag van
gisteren zal bij velen lang in de her
innering naleven. Majoor Breunese
werd namelijk gehuldigd in het bijzijn
van de wandelaars die in de loop der
jaren het Gouden Vierdaagse kruis
hadden veroverd. Hieronder bevonden
zich ook onze stadgenoten Arie de Vet
en opperwachtmeester Breedveld.
Hoewel de eerste lag een trieste was.
Politie-veteranen tegen
slagers-op-leeftijd
Op Woensdagavond 1 Augustus te
6.45 uur zal door de Alkmaarse Bedrijfs
Voetbal- en Handbal Verenigingen op
het terrein aan de Overdie een bedrijfs
sportavond worden georganiseerd met
als hoogtepunt een wedstrijd tussen de
politie-veteranen en de oudere plaatse
lijke slagers. Het elftal van de politie
staat onder aanvoering van commissa
ris J. Dreeuws, die tevens de midvoor-
plaats bezet. In het Slagers elftal zal de
directeur van het Gem. Slachthuis, de
heer W. Voorthuysen, „het vele voe
ren". De heer Voorthuysen zal voorts
het Slagers-doel verdedigen.
De opstelling van de elftallen is als
volgt:
HERMANDAD-vetcranen: B. Ekkel;
L. Webster en J. v.d. Gracht; P. Kla
ver, W. J. v. 't Kaar en J. v.d. Burg; K.
J. v.d. Brink, J. Krol, J. Dreeuws, G.
A. Verbaan en J. Paling.
SLAGERS-combinatie: W. Voorthuy
sen; Temme en A. Beemsterbocr; Groot
huizen, P. Groot en N. Boschman; G.
Akkerman, G. Groot, D. v.d, Wardt, N.
Appel en W. Akkerman.
De eigenaar van het café „Het Wapen
van Haar'em", de heer C. Brouwer,
heeft voor het winnende elftal een be
ker beschikbaar gesteld.
Aan deze veelbelovende wedstrijd
gaat een hanfibal-ontmoeting vooraf
tussen twee elftallen, geformeerd uit
de bedrijfshandbalverenigingen. De op
stellingen zijn: A-elftal: W. Hartland
(Lastinagirls)N. Booy (SVG), N. Ka
reis ('t Hooge Huys); A. Riethoek (Mil.
fleur). D. v.d. Wal-Koelink (Telefonia),
W. Sutsmuller (Hulskampgirls)R.
Holtes (SVG)A. Logger (HVB), A.
Wie^e (JAK), A. Swart ('t Hooge
Huys), M. Nieuwveen ('t Hooge Huys).
B-elftal: A. Blankendaal (Telefonia);
R. v. d. Vlerk (RHV), A. v. d. Sande
(HVB); A. Zwart (Krom), v. d. Gaag
(Hulskampgirls), E de Munck (Krom);
G. Peek (Milfieur), T. v. Eijk (Kromt.
B. Iseger (RHV), A. Tiel (SVG), J.
Wismeiier (RHV).
Op Woensdagavond 8 Augustus, te
6.45 uur, vindt op het Alkmaar-veld
aan de Westerweg een voetbalwedstrijd
plaats tussen een gecombineerd Be
drijfsvoetbal-elftal en het eerste elftal
van de Alkmaarse politie. Een hand
bal-combinatie zal die avond een wed
strijd spelen tegen „Vrone" uit St.
Pancras.
is de stemming bij de Alkmaarders uit
stekend. Zij hebben niet gemopperd
toen de regen op hun hoofden neer-
kletste en zij zijn vol goede moed voor
de tweede dag. Natuurlijk, ook zij
wandelen liever onder een stralende
zon. maar zelfs als het water vier dagen
lang met bakken uit de hemel zal
neerdalen, zo werd ons verzekerd, lo
pen zij de vierdaagse uit. Dat is een
prettig geluid en wij hopen morgen te
kunnen berichten dat zij allen reeds
voor vijftig procent hun belofte zullen
hebben ingelost.
's avonds half-zeven
op het Sportpark
(Advertentie, Ing. Med.)
Verdediger had geen bewondering voor de gang van zaken
Bij twee van de zaken welke gisteren op de rol van de Meervoudige Kamer
stonden, werden door de resp. verdedigers harde woorden gezegd over de manier
waarop enkele politieambtenaren waren opgetreden. In de eerste plaats was daar
de zaak van Evert L., wachtmeester van de Rijkspolitie, die veertien dagen ge
leden op het beklaagdebankje had gezeten. Deze wachtmeester werd er van be
schuldigd valsheid in geschrifte te hebb cngepleegd, waardoor hij het Rijk voor
de somma van vier gulden en één kwartje zou hebben benadeeld. Daar de raads
man van verdachte, mr. A. M. M. Leesberg, het wenselijk achtte dat de verbali
sant zou worden gehoord, werd de zaak bij de eerste behandeling aangehouden.
Wachtmeester L. had verschillende
declaraties ingediend over kosten wel
ke hij zou hebben gemaakt in verband
met werktijden welke langer dan acht
uur .achtereen hadden geduurd. Zijn
superieur had hem enkele malen ge
controleerd, waarbij het hem was ge
bleken dat L. deze uren niet gemaakt
kon hebben. Na het verhoor van de ad
judant, de man die L. het laatste had
verhoord, meende de officier dat zijn
ten laste legging was bewezen. Mr.
Meischke eiste daarom een gevangenis
straf van twee maanden.
Het pleidooi
Mr. Leesberg ving zijn pleidooi aan
met op te merken dat zijn cliënt als
postcommandant te Medemblik een
groot rayon moest controleren. Het was
daarom onmogelijk dat hij zich star aan
het dienstrooster kon houden. De com
mandant te Enkhuizen had destijds dan
ook toestemming gegeven het dienst
rooster te wijzigen als zulks noodzakelijk
mocht zijn. Nadat opper V. het com
mando in het district Enkhuizen had
overgenomen, had L. hem verzocht de
zelfde vrijheden ten aanzien van het
dienstrooster te mogen toepassen. Ver
dachte kreeg deze toestemming en dat
werd veertien dagen geleden door twee
getuigen a décharge bevestigd, aldus
mr. Leesberg. „Nu zegt opper V. wel
dat hij deze toestemming nooit heeft
gegeven, maar ik beweer dat mijn ge
tuigen de volle waarheid hebben ge
zegd". Na deze opmerking kwam ver
dediger terug op de bewering van op
per V., dat hij het huis van L. had ge
controleerd. „Hij heeft de voorkant van
het huis bewaakt in de veronderstel
ling dat de slaapkamer zich aan die
kant bevond. De slaapkamer was ech
ter aan de achterzijde, zodat V. natuur
lijk nooit de lichten op de slaapkamer
aan of uit heeft zien gaan", aldus mr.
Leesberg. „Dat mijn cliënt bij het eer
ste verhoor een verklaring heeft afge
legd, waarop hij later is terug gekomen,
is volkomen te begrijpen. Plotseling
kreeg hij het bericht dat hij naar Alk
maar was overgeplaatst en binnen
enkele dagen moest verhuizen. Zijn
meubels werden op een wagen geladen
en te Alkmaar ergens in de sneeuw
neergezet. Hierdoor al reeds overstuur,
kreeg hij het verzoek om naar Amster
dam te komen, waar hij eerst vernam
van valsheid in geschrifte te zijn be
schuldigd". Vervolgens vestigde mr.
Leesberg de aandacht op verklaringen
van drie voormalige commandanten
van »'-rdachte die stuk voor stuk uit
stekend waren. Alleen de verklaring
van H., een superieur waaronder hij in
Amsterdam heeft gediend, viel uit dè
toon. Deze commandant had gezegd dat
L. zich aan de dienst had trachten te
onttrekken. „Maar dat was in 1942 en
een politieman die zich in die tijd aan
de dienst onttrok, was een prima poli
tieman. Ik betreur het daarom ten
zeerste dat men deze opmerking heeft
durven maken". Ten slotte gaf de ver
dediger als zijn mening te kennen dat
verdachte zich niet aan valsheid in ge
schrifte had schuldig gemaakt. „Zijn
diensturen waarover hij declaraties in
diende, heeft hij gemaakt en meer dan
dat zelfs. Om moeilijkheden in de ad
ministratie te vermijden heeft hij ech
ter gedeclareerd volgens het dienst
rooster. Daarom meen ik dat hier
slechts vrijspraak of ontslag van rechts
vervolging kan volgen" besloot mr.
Leesberg.
In deze zaak zal over veertien dagen
de uitspraak volgen.
„Goed", hadden vader en moeder te
gen hun 18-jarige Zoon Jozef gezegd, „je
moogt logeren in Den Helder, doch denk
er om: niet op de bromfiets".
„Nee Pa", antwoordde de knaap,
maar met dezelfde vaart was hij naar
zijn vriend gegaan om even daarna
triomphantelijk de hoofdstad uit te prut
telen. Richting Den Helder. Enkele da
gen later, op de terugweg, achtervolgde
hem de pech, die er toe zou leiden, dat
vader en moeder toch te weten kwamen,
dat zoonlief hun wijze raad in de wind
had geslagen. Want Jozef, verblind door
een tegenligger, dook gisteravond met
bromfiets en al bij de Helderse weg in
de sloot. Druipnat en onder de modder
wandelde hij naar de stad, waar hij als
eerste een agent tegen het lijf liep. Nog
zou er niets gebeurd zijn, als de knaap
op de welwillende vraag wat hem was
overkomen niet een hakkelend en zeer
verward verhaal was gaan ophangen
wat de politieman zeer verdacht vond.
Jongen plus bromfiets verhuisden naar
het bureau om te drogen en intussen
werd de politie in Amsterdam verzocht
de herkomst van de bromfiets na te
gaan. Via de ouders en de vriend kwam
de zaak tenslotte rond. Vanmorgen is
Jozef weer vertrokken. Droog en met
een hele bromfiets, die 's nachts met
behulp van de agenten was gerepareerd.
Hij was zeer te spreken over de ser
vice van de Alkmaarse politie. Of hij
met evenveel plezier aan zijn thuis
komst zal denken, valt te betwijfelen.
begint de aflevering van
Zon in JJteAkchen"
per LITER f5.60
ALKMAAR TEL. 2585
(Advertentie, Ing. Med.)
De officier van Justitie bij de Meer
voudige Kamer te Alkmaar eiste gis
termiddag tegen Arie G., plaatsvervan
gend postkantoorhouder te Krabben
dam, een gevangenisstraf van vier
maanden. Verdachte was op een kwaad
moment in geldmoeilijkheden geko
men. Hij had gedacht hiervoor een op
lossing te vinden door een enkele maal
gelden, welke hem als ambtenaar van
de P.T.T. waren toevertrouwd, te ge
bruiken om zijn tekorten te dekken.
Het bleek uiteraard geen afdoende op
lossing, daar bij controle zijn hande
lingen ontdekt wreden. Hoewel uit zijn
reclasseringsrapport bleek dat er voor
verdachte redelijke kansen waren om
weer op het rechte pad te worden ge
holpen, meende de officier dat slechts
een onvoorwaardelijke gevangenisstraf
van acht maanden op zijn plaats zou
zijn.
Burgerlijke Stand
Geboren: Adriana C., d. v. P. Slagter
en E. Schol: Johannes B. L., z. v. B. J.
P. van Wouw en C. G. Kole; Albert,
z. v. R. Barneveld en A. Visser; Anna
M., d. v. H. Goudsblom en M. Sijm;
Maria A. A., d. v. J. J. Zandbergen en
S. Lutgerink.
BAKFIETS UONTRA AUTO
De bestuurder van een driewielige
bakkerscarrier zag zich gisteren gever
baliseerd omdat hij op de hoek Zout-
straat-Verdronkenoord vergat het ver»
keer van rechts voorrang te verlene*.
Het gevolg was dat een auto tegen do
fiets botste en nog al enkele lelijke be
schadigingen opliep.
Ds. DUN AFGETREDEN ALS
VLOOTPREDIKANT
Bij Koninklijk besluit is. te rekenen
van 16 Mei af, aan de tijdelijk vlootpre-
dikant ds. F. J. Dun, alhier, op zijn
daartoe gedaan verzoek eervol ontslag
als zodanig verleend.
In verband met wat wij gister over
de Stedelijke Muziektuin hebben me
degedeeld, heeft de pachter, de heer
H. van Dijk, ons medegedeeld, dat de
criticus daarover een allesbehalve ob
jectief oordeel heeft gegeven.
Inderdaad heeft de tuin en waar
schijnlijk juist tijdens zijn bezoek
een ogenblik een rommelige indruk ge
maakt. Voor de R.K. MULO-examens,
welke daar werden afgenomen, had
den de candidaten gladde en vast
staande tafels nodig, die zij zelf mee-
J7E1V JAAR lang hadden zij botje bij
botje gelegd om „een daggie uit te
gaan". Echt gezellig, met de hele fami
lie in een bus naar Alkmaar. Oma en
opa, ooms en tantes, neven en nichten
hadden zich twaalf maanden vrijwel
alle geneugten des levens ontzegd om
op Dinsdag 24 Juli de bloemetjes eens
buiten te zetten, 's Morgens in alle
vroegte was men in Leiden in een ge
rieflijke Eltax-bus gestapt en in de
beste stemming, feestmutsen op het
hoofd en toeters in de mond, was de
warm was en het borreltje zo ver- zilveren haren ervan getuigden, dat
draaid lekker viel, nam men er nog hij reeds lang geleden Abraham had
eentje toe. Toen was evenwel bij ..som- ontmoet, kon de schande, zijn telg be-
mige familieleden de rode streep over- rokkend, niet verkroppen. In hem
schreden. De mantel der liefde, die woedde een Vendetta-geest. Zijn vin-
alle geschillen en geschilletjes, welke gers jeukten. Met een ruk stond hij
in de beste families voorkomen, de op trok de broeksriem aan, stroopte
ganse dag had bedekt, werd opgetild, de mouwen op en.... voelde een on-
Al het venijn, alle familie-veten, diezachte, vrouwenhand, die een kletsen-
jarenlang in de Sleutelstad gebroeid de roffel op zijn wangen sloeg. Het
hadden, kwamen thans op de jenever licht in de bus werd verduisterd door
drijven. Als floretstoten ketsten enige de machtige gestalte van zijn vrouw.
hatelijke opmerkingen over en weer die hem op pijnlijke, doch doeltref-
reis aanvaard. Och ja, het weer was en toen Pietje, in een kanariegeel polo- fende wijze aan het benevelde ver
wat druilerig, maar wat deert dat als hemd, met de onbesuisdheid de jeugd stand bracht, dat de bloedneus van
je en familie op stap gaat, als oma eigen, zijn giftige bijdrage leverde, Pietje reeds genoeg was en dat op
met een blijde twinkeling in de ogen waren de poppen aan het dansen. Met verder krijgsrumoer geen prijs ge-
haar kroost ziet genieten en opa ge- een rechtse directe op de borst, ge- steld werd. Beduusd van zoveel vrou-
noeglijk aan zijn f eest-sigaar van een volgd door een linkse hoek op de neus, welijk machtsvertoon en wellicht be-
kwartje trekt? Niets scheen de stem- een zwaaistoot en een uppercut op de angst voor hetgeen hem thuis met be-
ming te kunnen verstoren. In de kin ging Pietje, die het incasserings- hulp van mattenklopper, pollepel, of
kleine blauwe ruimte, die koers koos vermogen van Ray Robinson miste, deegrol nog te wachten zou staan, liet
naar het noorden, had men als het tegen de vloer. In boks-jargon zou zijn ome Henk zich op de bank terugval-
nederlaag met een technische knock- len. De politie-agent, die inmiddels bij
de out betiteld zijn. Het geel van zijn de deur had post gevat, behoefde niet
de hemd kleurde zich rood. Tante Da meer in te grijpen. Langzaam druppel-
slaakte een gil en de andere zusters de het gezelschap de bus in. De tantes
ware het menselijk geluk gevonden.
De zuurtjes en toffee-zakken van
tantes bleken onuitputtelijk en
„jerry-can" eau de cologne van Tante
Da kon alle zakdoeken ruimschoots volgden in koor. De ooms en de ne- bleek en ontdaan, de mannen wat
doordrenken. Luidkeels werden de ge
hele repertoires van Catharina van
ven maten met loerende blikken el- schuchter onder de nieuwsgierige blik-
kanders krachten en het familie-uitje ken van de saamgestroomde menigte
Rennes en Theo IJden Masman afge- zou in een burgeroorlog geëindigd zijn, en oma met rood beschreide ogen,
werkt en zo bereikte men onze goede
stad. Met een sierlijke zwaai schoof de
bus het Waagplein op en een ogenblik
later vergaapte de gehele familie zich
als ome Jèn, die na een jarenlange klein en verdrietig over de droeve af-
tournee door Amsterdam naar Leiden loop van de aanvankelijk toch zo fijne
was gerepatrieerd, niet meer van der- dag. De chauffeur telde de koppen en
gelijke gevallen bij de hand had gehad, kwam met het gehavende hoofd van
aan de ruitertjes. Lang kon men echter Met de allures van een rijksbemidde- Pietje, dat op de schoot van zijn meisje
niet genieten van het schone Waagge- laar vlijde hij Pietje in de armen van rustte, nog één man tekort. Het laatste
bouw, want het feestprogram ver- zijn verloofde en enige nichten en leed was echter spoedig geleden. Ome
meldde een dinertje, dat het hoogte
punt van de dag zou worden.
Of het nu was, omdat ome Henk
wat „miersig" was geworden van al
loodste het oproerigste deel van de Jèn stak zijn blozende, lachende ge-
familie de deur uit. Zelf nam ome Jèn zicht om de hoek van de deur, dankte
voor de schrik nog een hassebassie op de politieman voor zijn „assistensje",
rekening van de familiekas en hier- zeeg op een open bank, greep zijn
die snoepjes van de week, of omdat tegen kon zelfs de grootste vrek geen goud-gegalonneerde feestpet uit het
ome Jèn zijn dagelijkse borreltje niet
wilde missen, vertelt de historie niet,
maar een feit is, dat, indien men zich
bij Victoria-water of een glaasje ranja
had gehouden, een heleboel narigheid
voorkomen was. In een Alkmaars
hotel werd echter eerst een afzakker
tje genomen, dat alras gevolgd Werd
door een tweede en omdat het ao
bezwaar maken. net, pakte zijn toeter en hief het scho
ne lied aan van „Die toeter van pa-
QNDERTUSSEN was Pietje naar de pier". Hiermede was het ijs gebroken.
bus gestrompeld en op de achter- De feestmutsen kwamen weer voor de
bank neergelegd, alwaar hij zich met dag, meer-stemmig werd Ome Jèns
zichtbaar welgevallen liet vertroetelen lied overgenomen en «niiuend naar de
door enige jeugdige schonen. Toch was Alkmaarders, die het aan goede wen
de lucht nog niet gezuiverd. De atmos- sen niet lieten ontbreken, verliet de
feer was loodzwaar. Ome Henk, wiens familie het Waagplein.
brachten, omdat het vele jaren door
regen en wind gehavend tuinmeubilair
daarvoor minder geschikt was. Het
overbodige meubilair was daarom tij
delijk in de tuin opgestapeld, onder 't
afdak stonden enige stoelen en tafels
voor verzending naar de reperateur
gereed en er waren ook enige fietsen,
die daar gewoonlijk een droog plaatsje
vinden.
Op dat moment was het inderdaad
„rommelig" in de tuin, maar, zoals
gezegd, was dit maar van zeer tijde
lijke aard. De pachter wees er ons
thans op hoe zeer zijn tuinmeubelen
te lijden hebben, speciaal van de jeugd,
die niets ontziet en welke moeite en
kosten hij heeft om alles op peil te
kunnen houden.
Van de tegenwoordige muziektuin
te spreken als van een derde rangs
gelegenheid is z.i. onrechtvaardig. De
tuin wordt van gemeentewege onder
houden in de „rommelweek" was
dat door toevallige omstandigheden
niet gebeurd. In de oorlogsjaren is 't ge
bouw niet geschilderd, daarna heeft de
toenmalige pachter, de heer De Jager,
dat zelf gedaan en het vorig jaar is
dat geschied door de gemeente. Het
smerige ijzeren hek voor de tuin is
nog altijd ondanks herhaaldelijk
verzoek van de pachter niet ver
wijderd, maar hij leeft in de hoop,
dat het wel eens weggehaald zal wor
den. Nog onlangs heeft de burgemees
ter persoonlijk een bezoek aan de tuin
gebracht en de pachter gecomplimen
teerd over de staat waarin huis en
tuin thans verkeren.
De directeur van de V.V.V. deelt
ons mede, dat het feit, dat de Mu
ziektuin niet op de kaart der beziens
waardigheden voorkomt, geenszins
betekent, dat men de tuin als min
derwaardig zou beschouwen. Geen en
kel restaurant is op de kaart aange
geven, maar de rode richtingslijnen
zjjn in de Hout juist langs de Muziek
tuin getrokken om de vreemdeling op
deze gelegenheid opmerkzaam te ma
ken. Volgens de directie van de V.V.V.
voorziet de tuin in de grote behoefte
van een geschikte ontvangplaats voor
schoolkinderen, clubs en dergelijke.
Het is nu voor de pachter sle<i»s
te hopen, dat de Raad eindelijk eens
besluit deze stedelijke inrichting een
toegang naar de Kennemerstraatweg
te geven, zodat zij zichtbaar wordt
voor voorbijrijdende toeristen. Het
niet opgemerkt worden van de tuin
door het grote verkeer is waarschijn
lijk één der voornaamste oorzaken ge
weest, dat diverse pachters de exploi
tatie in verloof «mi Jaren hebben moe
ten apgequa,
