Stad en Omgeving
Joh. Ku iper viert zijn veertig-jarig
jubileum als musicus
AGENDA
WAT DE THEATERS BRENGEN
UIT DE ALKMAARSE RAAD
Vooral de kinderzang had zijn belangstelling
Zeer vruchtbare staat
van dienst
Beverwijkse zakkenroller
gegrepen op kaasmarkt
Middenstandsexamens
zijn ten einde
Betere kaasprijzen bij een
trekkende handel
Dame bleef na aanrijding
bewusteloos liggen
HARMONIE THEATER,
Hallo New-York
CINEA\A AMERICAIN:
Het verborgen leven
van Walter Mitty.
REX-THEATER
Bonnie Prince Charlie
VICTORIA THEATER:
Zwaard in de woestijn
DE JOURNAALS
OP HET MATJE
Vrouwenperkara
ZATERDAG 28 JULI 1951
Wanneer iemand veertig jaar lang musicus is geweest, en zich als propagan
dist voor de goede muziek heeft onderscheiden, is er alle reden om dit heuge
lijke feit te herdenken. De heer Joh. Kuiper, die zowel op paedagogisch als op
uitvoerend terrein een lange en vruchtbare staat van dienst heeft, zal Zondag
5 Augustus jubileren. Daar deze dag in de vacantie valt, zal de heer Kuiper het
jubllé op een later tijdstip vieren.
PilpPPSpw
1
De eerste muzieklessen ontving de
Jubilaris van de toenmalige organist
van de St. Dominieuskerk, Sjoerd
Ypma, en daarna van de muzieklerares
mej. Anna Weber.
Te Amsterdam studeerde hij bij An
ton Averkamp (zang)Jos. A. Verheijen
(orgel) en Ary Belifante (piano) en S.
van Willigen (theorie).
Voor de kerkmuziek werd gestu
deerd bij Jos Vranken en Hendrik An-
driessen. Verscheidene examens, zowel
vocaal als instrumentaal, werden door
de heer Kuiper met goed gevolg lil
sol-ozang cum laude afgelegd. Ver
scheidene leerlingen zijn door hem met
succes voor muziek-examens opgeleid
en werden als organist of koordirigent
aangesteld.
Succesvol leidde hij vele Oratoria,
waarbij als solisten optraden o.a. Mia
Peltenburg, Joh. Vincent, e.d.
Kinderzang.
Als dirigent van Otjeon werden vele
bekende operetten uitgevoerd. Ook
voor het geven van liefdadigheids-
concerten was de jubilaris steeds be
reid.
Op het gebied van kinderzang is htf
specialist en de uitvoeringen met zijn
kinderkoren genieten een uitstekende
reputatie om de artistieke afwerking
daarvan.
De heer Kuiper schreef óok enkele
operettes voor kinderkoor „Het Moo
renschip", „Klaartje van Volendam",
enz. Van zijn hand verschenen ook in
druk kerstliederen en voordrachtsstuk
jes voor piano. Jaren lang is Joh. Kui
per directeur van het St. Dominicus
Mannen- en Knapenkoor, welke taak
hij als zijn levenswerk beschouwt.
Deze veertig-jarige muzikale arbeid
heeft de vitaliteit van onze plaatsge
noot-musicus geenzins verminderd. Hij
is nog zeer actief en vol plannen.
Voor het stedelijk muziekleven al
hier heeft Joh. Kuiper zeer veel ge
daan en wij wensen hem toe, dat hij
zich nog jaren aan de toonkunst zal
kunnen wijden.
Slachtoffer voelde de hand
in haar mantelzak
De 32-jarige K. uit Beverwijk is door
de Alkmaarse politie gearresteerd toen
hij gistermorgen op Je kaasmarkt een
portemonnaie rolde van een vrouwe
lijke bezoeker.
De zakkenroller liep tegen de lamp
omdat het slachtoffer een hand in
haar mantelzak voelde en onmiddellijk
alarm sloeg. Zij draaide zich direct om
en zag K. achter zich staan met haar
portemonnaie in de hand. De man
trachtte zijn buit gauw terug te £even,
maar de omstanders, die zich in het
tumult mengden, waarschuwden de
politie, die daarop de dader meenam.
Het is niet bekend of K. al eerder met
de politie in aanraking is geweest en
of hij in gezelschap was van een hel
per. Het onderzoek dienaangaande is
nog niet afgesloten.
Voor het gisteren in het Gulden Vlies
afgenomen middenstandsexamen zijn
de volgende candidaten geslaagd: S. P.
Stokman, Alkmaar; J. Swart, Egmond;
C. S. Sijs, Ileerhugowaard; Y. J. Ter-
maat, Alkmaar; A. J. Tesselaar, War-
menhuizen; E. M. Thomas, Bergen; H.
v. Truyen, Alkmaar, T. F. Twisk, Koe
dijk; T. J. Ursem, Heerhugowaard; F. J.
v. Veen, Alkmaar; J. J. v. Veen, Heiloo;
J. B. Verberne, Alkmaar; mevr. G. Vis
ser-De Vries, Alkmaar; S. P. Volger,
Oudorp; A. Volkers, Heerhugowaard; A.
Voorthuis, Bergen; P. A. de Waard,
Schoorl; G. Wagenaar, Warmenhuizen;
M. K. Weda, Castricum; J. T. Welboren,
Castricum; J. Weijers, Limmen; C. J.
de Wildt, Beemster; G. Winter, Uit
geest; J. D. M. v.d. Woord, Castricum;
C. v.d. Woude, Schoorl; F. v.d. Wijk,
Bergen; C. de Zeeuw, Heiloo; S. v.
Selm, St. Pancras; T. Zentveld, Egmond
-Binnen; F. Pt. v. Roseveld, Alkmaar;
W. J. Zwart, Alkmaar; J. Zijp, Noord-
Scharwoude.
Deze geslaagden zijn de laatsten, die
dit jaar onder het soms zo scherpe
examenme^ zijn gekomen. Van de in
totaal 787 candidaten moesten er bij
het schriftelijke gedeelte reeds 237 wor
den afgewezen. Bij het mondelinge
examen vielen nog eens 114 candidaten
af. Percentsgewijze betekent dit resul
taat. dat 55.9% aan de vastgestelde eisen
heeft voldaan.
HET BW-ELFTAL TEGEN
VOLENDAM
De Bosse eerste klasser B.V.V., die
op 11 Augustus in het Gem. Sportpark
tegen Volendam zal spelen, komt vol
ledig in het veld. De opstelling is als
volgt: Saris, v. d. Sluys, Schrover;
Remmers, Krijgh, Huybrec'hts; v. Beur
den, Quaadvlied, Stempher, Storimans,
van Overbeek.
De kaashandel was in de afgelopen
week overal beter. Er werd goed ver
kocht, wat wellicht voornamelijk moet
worden toegeschreven aan het feit, dat
Duitsland en België weer begonnen te
kopen. Men mag aannemen, dat daar
de gedachte post vatte, dat, nu de prij
zen van de Friese volvette Goudse de
minimumprijs tot op enkele centen was
genaderd, weinig daling meer te ver
wachten was, -zodat ongeveer het laag
ste punt moest zijn bereikt.
De markten in Zuid-Holland liepen
op met ongeveer een stuiver per kg.
Alkmaar noteerde als hoogste prijs
f 1.77 tegen f 1.74 een week geleden.
Ook de gang van de markt kan wel
op ongeveer f 1.77 worden gesteld.
In Leeuwarden werd de notering
voor de volvette Goudse verhoogd van
f 1.82—f 1.83 per kg op f 1.87—f 1.88,
die voor Edammers van f 1.67-f 1.68 op
f 1.71f 1.72. Beide soorten werden
evénwel boven de notering verhandeld,
volvette Goudse voor f 1.88f 1.90,
Edammers voor f 1.72f 1.74.
Men ziet, dat hiermee de Edammer
noteringen in Friesland en Noord-Hol
land niet ver meer uiteenliggen.
De handel te Leeuwarden werd ech
ter stug genoemd, niettegenstaande het
feit, dat boven de noteringen werd ver
handeld, wat in de re;el het kenmerk
is van een vlotte handel. Dit is wellicht
het gevolg van het feit, dat menigeen
de markt niet geheel vertrouwt. De op
vatting, dat de kans groot is op een
hernieuwde val, wanneer aan de te
genwoordige vraag zal zijn voldaan,
kwam herhaaldelijk tot uitdrukking,
waart dan tevens werd gewezen bp
de jorlopige nog groot blijvende pro
ductie en op de ruime voorraden, die
in de pakhuizen zijn opgeslagen.
ZATERDAG
Victoria Theater, 7 en 9.30 uur: Zwaard
in de Woestijn (18 jaar) Cinema
Americain, 7 en 9.30 uur: Het verbor
gen leven van Walter Mitty (14 jaar)
Harmonie Theater, 7 en 9.30 uur:
Hallo New York (alle leeft.) Rex
Thetater, 2.30, 7 en 9.30 uur: Bonnie
Prince Charlie (alle leeft.)
Sportpark, 2.30 uur: draverijen.
ZONDAG
Bioscopen als Zaterdag. Aanvang 2.
4.30, 7 en 9.30 uur. Grote Kerk, v.m.
8.30 uur: Jeugddienst Sportpark:
1 uur: draverijen.
MAANDAG
Bioscopen als Zaterdag. Aanvang
8 uur. Rex 2.30 uur matinee.
ZONDAGSSLUITING APOTHEKEN
Te beginnen hedenavond 18 uur zal
deze week buiten de normale openings
tijden voor spoedgevallen geopend zijn
de apotheek Wanna op de Mient C 13.
ZONDAGSDIENST HUISARTSEN
Zondag 29 Juli zullen beschikbaar
zijn de huisartsen dr. J. Degenaar, Em-
mastraat 95 (tel. 2310) en dr. H. C. A.
Koppejan, Oudegracht 200 (tel. 2382).
Op het gevaarlijke kruispunt Nieuw-
landersingelKennemerstraatweg werd
gisteravond een dame aangereden, die,
komende van de Nieuwlandersingel,
onvoldoende acht sloeg op een van de
Straatweg naderende auto. De vrouw
werd tegen de grond geslagen en bleef
met een gapende wond in het achter
hoofd bewusteloos liggen. Een agent
van politie verleende de eerste hulp,
waarna het slachtoffer werd overge
bracht naar de woning van dokter
Corthals, die de wond kramde. De
chauffeur treft geen schuld. Hij heeft
alles in het werk gesteld om de aan
rijding te voorkomen. Het slachtoffer
bemerkte de auto niet, omdat zij slecht
van gezicht is.
Verongelukte chauffeur
ter aarde besteld
Gistermiddag is de bij het autobus
ongeluk in Duitsland omgekomen
chauffeur J. de Jong op de begraaf
plaats te Middelie ter aarde besteld.
Het medeleven was groot, want circa
twee-honderd-vijftig belangstellenden
stonden rond de groeve geschaard, w.o.
ongeveer honderdvijftig collega's van
de overledene.
Namens de NACO, waarvan de vol
ledige staf aanwezig was, betuigde de
heer Van Maanen zijn deelneming. De
heer Rijswijk sprak gevoelvolle woor
den namens de personeelsvereniging en
de heer Brugman namens het perso
neel, dat te Hoorn is gestationneerd.
Eén der inzittenden van de betrokken
autobus die de plechtigheid bijwoonde,
gaf eveneens uiting aan zijn gevoelens
van deelneming.
Bedrijfsongeval
Gistermorgen om half twaalf raakte
de heer R. D. in de dorsruimte van de
firma Hoogensstraaten en Co aan de
Fabriekoweg bekneld tussen een nacht
wagen en een expeditiekar. Met een
diepe vleeswond aan het linkerbeen
een diepe vleeswond aan het linker
been werd het slachtoffer naar het zie
kenhuis vervoerd, waar hij werd ver
bonden.
Het hoofdnummer, dat onder geiioem-
de titel, deze week op het programma
in de Harmonie staat, is een uitstekend
geslaagde revue-film in technicolor,
die de toeschouwers in een zeldzaam
tempo, bijna twee uur boeit en in
bonte afwisseling de avonturen brengt
van drie matrozen van een fraai oor
logsschip, die in New York aangeko
men vier en twintig uur verlof krij
gen, om New York een weinig te le
ren kennen. De drie matrozen Gabey,
Chip en Ozzie gebruiken hun verlof op
verrassende wijze, vooral door hun
kennismaking met Ivy Smith, gekozen
als Miss Subway, met Brunhilde. die
zo goed kan chaufferen, en met Claire,
een studente. Een volledig overzicht te
geven van al hun avonturen en artis
tieke prestaties is niet mogelijk, maar
wel mag geconstateerd, dat de vertol
kers zich prima artisten tonen, die
alle scènes op bijzondere wijze beheer
sen. Uitstekend waren Vera Ellen als
Ivy Smith, Betty Garrett als de chauf-
feuse en Ann Miller als Claire, de stu
dente, die zo bijzonder dansen kan.
Wat deze drie meisjes met de drie
matrozen beleven is van een bijzonder
aanstekelijke vrolijkheid. Gene Kelly,
(die men zich nog zal herinneren als
d'Artagnan uit De Drie Musketiers) is
beter dan ooit te voren. Frank Sinatra
als Chip is niets minder en Jules
Munskin (tot nu toe minder bekend)
weet zich als Ozzie uitstekend naast
het beroemde tweetal te handhaven.
De vele fraaie scènes volgen elkaar vol
afwisseling, in zeer snel tempo op pn
zijn meermalen een lust voor het oog
en steeds prima afgewerkt. Een film,
die men met grote voldoening zal zien,
vooral als met het genre weet te
waarderen en verrassende scènes op
prijs stelt.
Het hoofdnummer wordt ingeleid
door twee zeer mooie journaals en een
tekenfilm.
Dat Danny Kay in betrekkelijk korte
tijd een van de opvallendste sterren
aan 's werelds filmfirmanent is gewor
den, heeft hij niet in de eerste plaats
te danken aan het gesproken woord.
Zijn grote kracht immers schuilt m
zijn waarlijk verbluffende mimiek. Hij
is een van de weinigen die met een
enkel handgebaar en een fronsen der
wenkbrauwen de meest verstokte pes
simist aan het lachen kan maken.
Zo er één film is waarin Danny dit
talent ten volle kan ontplooien, dan '3
het wel „Het verborgen leven van
Walter Mitty", de film die speciaal
voor hem is gemaakt. We zien Danny
hier als een onbenullig mannetje dat
steeds in het hoekje zit waar de sla
gen vallen. Maar in zijn dromen ;s
Danny groot. Dan is hij een bekwaam
schipper, een kundige chirurg of een
onoverwinnelijke cowboy. En Danny
droomt vaak. Op de meest ongelegen
ogenblikken dommelt hij in en viert
hij de ene triomf na de andere.
Doch ook de werkelijke avonturen
blijven hem niet bespaard. Danny
wordt tegen wil en dank betrokken n
een internationaal spionnagecOmplot.
waarbij gewetenloze boeven, gewapend
met lange messen, hem achtervolgen.
De wijze waarop hij zich steeds aan dé
grootste gevaren weet te onttrekken en
de manier waarop hij tenslotte een
werkelijke held wordt, zijn kostelijk.
Deze film, die een opvallende psycholo
gische achtergrond heeft, is vervaar
digd in technicolor. Naast Danny Kay
neemt Virginia Mayo in deze geestige
film een opvallende plaats in.
David Niven, de Engelse filmacteur
die kort geleden de eer genoot de ge
stalte van De Rode Pimpernel nieuw
leven te mogen geven, heeft dat zo
goed gedaan dat hij werd aangezocht
de titelrol in „Bonnie Prince Charlie"
te vervullen. Deze historische film, op
genomen tegen een achtergrond van
woeste maar prachtige Schotse Hoog
landen, geeft het verhaal van de tra
giek van de Stuarts, een oud Schots
geslacht waaruit een reeks van ko
ningen voortsproten. De Stuarts, in
1688 uit Engeland verdreven, hebben
vele vruchteloze pogingen aangewend
de troon te herwinnen. De laatste po
ging werdondernomen door de zoon
van Jacbus de derde. Karei Eduard,
bijgenaamd Bonnie Prince Charlie. In
deze spannende film ziet men hoe Ka-
rel Eduard er aanvankelijk in slaagt
zijn troepen, niettegenstaande de grote
overmacht, naar Londen te laten op
rukken. De beroemde slag bij Culloden
was echter voor Karei Eduard wat la
ter voor Napoleon Waterloo zou wor
den. Het werd voor de Schotten een
smadelijke nederlaag en tenslotte moest
hun afgod, Bonnie Prince Charlie, als
oude vrouw vermomd naar het conti
nent terugkeren. Tal van spannende en
uitstekend gefilmde opnamen droegen
er zorg voor dat dit product een goede
plaats heeft ingenomen tussen de vele
historische films.
De geboorte van de staat Israel heeft
reeds vele acteurs geinspireerd. Het
leed der Joden, die de hel van de
Duitse concentratiekampen overleef
den, doch wier via dolorosa voor da
poorten van het Beloofde Land nog
niet geëindigd was, schonk ook de stof
voor de film „Zwaard in de woestijn".
Deze rolprent biedt ons de Ameri
kaanse versie op de exodus van de ille
gale Joodse immigranten, die ontsnap
ten aan de Britse blokkade om in het
land hunner vaderen de strijd te voe
ren voor de vrijheid en onafhankelijk
heid van Israel. Deze strijd is hard en
meedogenloos geweest. Met meer dan
normale belangstelling heeft de wereld
de aanvankelijk ongelijke kamp tussen
een handvol Israëliërs en het Britse
bezettingsleger gevolgd. Met meer dan
gewone interesse zal men daarom ook
„Zwaard in de woestijn" aanschouwen.
De film is de aandacht waard. Zij kent
een sterke bezetting. Dana Andrews
als de zeekapitein, die om wille der
dukaten Joodse immegranten naar
Palestina smokkelt en Stephen Mc-
Nally als Kurta, de verzetsleider. Mc-
Nally zagen wij reeds eerder als In
dianen opperhoofd in de „Gebroken
Pijl". Hij bevestigt in deze nieuwe film
zijn gave om met sober spel sterke ef
fecten te bereiken. Hetzelfde geldt
voor Sabra, die als omroepster haar
waardevolle bijdrage tot de stichting
van de Joodse staat levert.
„Zwaard in de woestijn" roept her
inneringen in ons wakker aan een
groots gebeuren van recente datum.
Deze zijn weer bijzonder interessant
en te zeerste de volle aandacht waard
omdat zij vele actuele gebeurtenissen
op fraaie wijze in beeld brengen. Uit
het Wereldnieuws noemen wij vooral
het bezoek van Z. K. H. Prins Bern-
hard aan de Horse-show met de beide
prinsessen, de fraaie zwemprestatie van
Geertje Wielema, Harryman in Tehe
ran, Koning Abdoellah vermoord, de
Tour de France en rennen te Ascott.
Onze stedelijke voorouders waren
heel eenvoudige mensen. Die hadden
de een of andere handige timmerman
in de stadswerf en als er van ge
meentewege eens .wat te bouwen of te
repareren viel, dan kwam de baas er
met zijn knechies wel eens naar kijken.
Maar dat is langzamerhand alle
maal anders geworden. We hebben nu
een dienst van Openbare Werken met
allerlei onderdelen als Bouw- en Wo
ningtoezicht, Plantsoendienst, Reini
ging enz.
En natuurlijk hebben we daarbij een
staf, een zogenaamde top, vol ambte
naren, waardoor er wel eens gevreesd
wordt, dat de dienst min of meer top
zwaar dreigt te worden.
Een postzegelliefhebber, die zo nu en
dan in zijn album bladert, ziet hier of
daar wel eens een open plekje, be
stemd voor een zegel, die hij nog niet
heeft. Soms is het een kostbaar exem
plaar en zo nu en dan is er ook een
zegel, die nodig eens vervangen moet
worden, omdat hij niet fraai gestem
peld is of een beetje geschonden. Een
echte verzamelaar is altijd op zoek
naar wat beters dan hij reeds in zijn
bezit heeft.
Zo hebben B. en W. al geruimen
tijd een echte stedebouwkundige op
hun verlanglijstje staan.
We hebben in onze O.W.-collectie
wel krachten met architectonische ta
lenten waarvan menig fraai bouw
werk in onze stad kan getuigen
maar er is op dat gebied altijd nog
baas boven baas en bij een stad, die
zich zo snel uitbreidt als de onze zou
een rasechte ingenieur met de titel
van stedebouwkundige een prachtige
aanwinst voor onze reeds gevarieerde
verzameling hoofdambtenaren kunnen
zijn.
B. en W. hebben daarover in een
vorige vergadering al eens een visje
uitgeworpen en toen van de meerder
heid van de raad toestemming ge
kregen een stedebouwkundige te be
noemen in salarisgroep dertien, die
voor technische hoofdambtenaren be
stemd was.
Er bleek voor een inkomen tussen
de vijf en zes duizend gulden niemand
te vinden, die de wellicht wat scherpe
toets der critiek kon doorstaan en nu
kwamen B. en W. daarom met een
ander voorstel, namelijk om een bij
zonder geschikt lijkende candidaat te
benoemen, die niet alleen ingenieur is,
maar bovendien geknipt lijkt om op
het nog steeds leegstaande stoeltje aan
de top van de dienst van Gemeente
werken te gaan zitten.
B. en W. zouden hem wel direct be
noemd hebben als hij omdat hij in
genieur is niet een salaris van hon
derd gulden per maand meer had
willen verdienen. En omdat de raad
nog altijd de koorden van de beurs
houdt, moest deze daaraan thans zijn
toestemming verlenen.
Dat ging niet zo gemakkelijk als het
College waarschijnlijk verwacht had.
De V.V.D.ers, die bij de vroegere be
sprekingen al van mening bleken, dat
wij op veel te grote ambtenarenvoet
leven, en dat wij onze bouwkundige
adviezen beter en goedkoper van een
gerenommeerde deskundige kunnen
betrekken dan van een jonge kracht,
die zijn sporen nog verdienen moet,
waren er pal tegen.
De heer Holsmuller wilde wel eens
weten wie die nieuwe sollicitant
eigenlijk was, maar de burgemeester
deed erg geheimzinnig en liet zich
maar een heel klein stukje uit zijn tent
lokken.
Het was een man, die afgestudeerd
was aan de Technische Hogeschool in
Bandoeng en die met enkele andere
gestrande lotgenoten door een
hoofdambtenaar van Binnenlandse Za
ken hier of daar aan een passende be
trekking moest worden geholpen,
maar het was in elk geval een prima
kracht, die voorlopig tijdelijk kon
worden aangesteld en dan spoedig zou
bewijzen, dat hij de maarschalkstaf
direct voor het grijpen in zijn rugzak
heeft zitten.
In een prachtige oude stad als Alk
maar zei de burgemeester heb
ben we een kracht nodig, die er bij de
uitbreidingsplannen voor zorgt, dat de
stad ook in de buitenwijken niets van
haar karakter zal verliezen.
„Is een Indisch geschoold man de
meest aangewezene om de sfeer van
een oud-Hollandse stad aan te voe
len?", werd er uit de raad gevraagd.
Wat moet de man hier -doen als we
straks uitgebouw zijn? Kunnen we
niet veel beter een gerenommeerd ar-
chitedtenbureau om advies vragen?
De burgemeester voelde daar niets
voor, omdat er te weinig renommé's
en te weinig bekende bureaux zijn, die
trouwens alle in deze tijd overladen
zijn met werk en op wier goede dien
sten men dus eindeloos zou moeten
wachten.
De naam van de geheimzinnige can
didaat, die in elk geval een architec
tonisch schaap met vijf poten moet
zijn, prikkelde zozeer de nieuwsgierig
heid van de raad, dat er een comité
vergadering werd aangevraagd, blijk
baar op hoop van zegen, dat men
daarin wel iets meer zou kunnen ver
nemen.
Bijna anderhalf uur mochten de be
langstellende toehoorders, de Pers
die de agenda gewogen en de verga
dering op hoogstens drie kwartier ge
schat had benevens de stenografen
in de polderkamer zitten en zich af
vragen wat zich daar achter die ge
heimzinnig gesloten deuren wel zou
afspelen tot de zitting opnieuw open
baar werd.
Er was inderdaad iets veranderd,
want de zaal zag blauw van de rook
en de ramen stonden open, maar dat
was dan ook alles.
Want toen het debat voortgezet werd,
bleek ieder nog precies op zijn eigen
standpunt te staan en de candidaat
was nog even onbekend als hij de ge
hele middag geweest was.
Een V.V.D.-motie om hem niet te
benoemen werd met veertien tegt..
zeven stemmen verworpen en het
wachten is nu maar op het optillen
van de sluier om de nieuwe parel te
kunnen bewonderen, die voortaan
mede de kroon van onze Openbare
Werken zal sieren.
Naast de tehuizen voor bejaarden
van allerlei kerkelijke schakeringen
in den lande zullen wij er hier een
krijgen, dat door de gemeente gesticht
wordt en voor iedereen zonder onder
scheid van godsdienstige, politieke of
maatschappelijke opvattingen toegan
kelijk zal zijn.
Waarom zoals thans in de raad
werd voorgesteld de Hervormde
Gemeente, de Gereformeerde Kerk en
het Rooms Katholiek chariatatief Cen
trum in het bestuur vertegenwoordigd
moeten zijn, is ons nog niet helemaal
duidelijk, evenmin waarom dit weer
een instelling van weldadigheid krach
tens de Armenwet zal moeten wor
den.
Moeten dan al dergelijke tehuizen
waarvoor toch voldoende gegoede
candidaten zullen zijn altijd weer
in het teken van de kerken en de
maatschappelijke zorg staan?
Waarom niet eens een voor ieder
toegankelijk stichting met een be
stuur uit de burgerij en desnoods een
paar raadsleden als dwarskijkers?
Maar het woordje „oud" laat zich
nog altijd gemakkelijk aan „arm"
koppelen. Er zullen nog vele candi
daten zijn, die kerkelijke of maat
schappelijke steun niet kunnen ont
beren en zo is er niets nieuws onder
de zon, al zal Alkmaar in elk geval
een gebouw rijker worden, waarvan
het schetspan door een hierin gespe
cialiseerde architect is ontworpen en
daarom zeker wel in de smaak van
onze V.V.D.-ers zal vallen.
(Advertentie, tng. Med.)
DE aankomende kantoorbediende Wil
lem B. (een opgeschoten jongen, die
rijker met puisten dan met inzicht is
bedeeld) had enige opstoppers verstrekt
aan de banketbakkersleerling Philippus
K„ tot wie hij voorts, verpakt in een
catalogus van scheldwoorden, een be
dreiging tegen het leven had gericht.
Hij had namelijk, in de hitte van de
slag, als zijn bedoeling aangeduid dat
hij de taartenbakker „in repen snijen"
en „tot bloedpoeier stampen" zou. Wat
dat precies is, kan ik u niet vertellen,
maar het is in ieder geval in strijd met
de wet.
En al deze trammelant was een uit
vloeisel van het Indonesische vraag
stuk, dat we per ronde tafel en ten
koste van veel bloed en guldens uit
de wereld dachten te helpen. An je
gordel van smaragd! Kom er maar 's
om als de loper leit bij Schermerhorn,
maar die kon er toch echt en warempel
vandaag de schuld niet van krijgen.
Nee, Schermerhorn stond er buiten;
die meet trouwens allang Weer land.
Ook de zelfmoordenaar van Schallen-
berg, de tapijtenvreter van Menten en
de meest notoire schoft van Velzen, ja
zelfs het geheime rapport van Alkmaar
hadden hier niets mee te maken.
Dit was de zuivere misdaad uit harts
tocht, de ouderwetse vrouwenperkara,
die eenmaal tierde op Java, toen onze
stoere kolonialen de trouw nog niet
per eeuw tegelijk verhandelden. Ja,
die slagen van de aankomende kan
toorbediende Willem B. hadden her
inneringen opgeroepen aan de glorie
jaren, toen wij („klein volk aan de
bruisende zee") Java veroverden met
de liefde. Let op het lidwoord, van
wege de fijne nuance. Wie de kolossale
getallen kent der Indo-Europeanen,
die in der eeuwen loop aan deze liefde
ontsproten, zal er van overtuigd zijn, dat
daar waarlijk wat groots Werd ver
richt en dat die ouwe infanteristen
geen kinderachtige jongens met heim
wee waren. Die rooiden het wel. Ter
wijl andere farizeeërs hele wereldrij
ken bij elkaar gapten per geweer en
kanon, kusten wij Sarinah in de dessa
en deden zaken met haar pa en haar
sultan. En de peper werd niet duur be
taald, ach nee.
Er lopen thans vele jeugdige Sari-
nah's in Nederland, dochters van ge-
repatrieerden, die zich door het arme
vaderland beloond zien met een zol
derkamer en 'n kippenhok. En, hoe
gaat dat, die meiskes lachen wel eens
tegen zo'n blonde, grrróóte Hollandse
jongen. Gelijk eens de Hollandse
fuselier zich aanpaste aan het Indische
leven, zo passen onze bruine zuster
tjes zich aan bij de kïlligheid van dit
klimaat en ze strooien de charme van
heur blije hartelijkheid als pittige
sambal over de rijst van onze nuchter
heid. Als u me volgen kunt....
Om zulk een Sarinah (al heette ze
dan Admih) Was het spaak gelopen
tussen Willem en Philippus. Eerst had
de witte boord van de kantoorbedien
de de hoogste notering gehaald in het
hart van het Javaans juweel, maar
later had ze een schoner perspectief
gezien in de roomsoezen van Flip. De
zus van Willem (een puntneuzerige
costuumnaaister met de blik van een
schizophrene muilezel) had weten te
vertellen, dat Philippus de verovering
met het onoirbare middel van laster
lijke praatjes had bespoedigd.
En die lasterpraat was me naar
het hoofd geslagen, zei de verdachte
vanochtend tot de rechter.
Nee, zei de Kadi, dat is niet hele
maal juist. Die hebt u veeleer naar
het hoofd van Philippus geslagen. En
hoe zit dat met die bedreigingen
Nou, dat moest niet zo zwaar geno
men worden, vond Willem. Als je in
de kranten leest wat de hoge heren
soms tegen mekaar zeggen, nou, die
moste eigenlijk allemaal levenslang
hebben, daarnaar gerekend, 'n Mens
zégt wel wat.
Het lieve meisje, waar alles om gaan
draaien teas, kwam nog even een gast
rolletje vervullen als getuige, maar
het Was géén Fie Carelse. Ze had de
ogen neergeslagen en ze fluisterde 'lijk
een ziek vogeltje, dat zachtkens tjilpt
in angst en vrees. Ze had gesien, dat
Willem vrrréésselik geslagen had op
het hoofd van Philip. Ja, dat had se
gesien. En verder was haar naam Ad
mih en zou ze het liefst op staande
voet door de grond zijn gezakt. Kas
sian.
Het werd veertig gulden boete, het
geen coulant moet worden genoemd
jegens een minnaar, die bereid werd
gevonden om zijn tegenspeler te de
monteren tot bloedpoeier.
KABEL