Allerlei over kinderen
Kindergebreken
Parade van vrouwelijk schoon
EEN ZWEMBROEKJE VOOR WATERRATTEN
De kracht der
machteloosheid
ER zijn ogenblikken dat het leven
iemand bij de arm grijpt en zegt:
Wacht even. Houd eens op met dat
onzinnige haasten, en kijk. En het is
verstandig om naar die strenge stem
te luisteren, want men wordt er altijd
wijzer van.
Het nieuwe boek
DE Londense dameskleermaker Herbert Sidon heeft een revolutionnair idee in
omloop gebracht: de debutanten, afgekort „debs", zoals men de jonge meisjes
noemt, die aan het Hof voorgesteld zullen worden, moeten haar japon, die ze
op de grote dag zullen dragen, zelf ontwerpen. Er is sinds de dagen van Koningin
Victoria veel veranderd in de zeden en gebruiken. Toen moest een debutante
een acht meter lange sleep hebben; verder was voorgeschreven, dat ze vier
buigingen naar voren moest maken en nog een vier kniebuigingen bij het achter
uitlopen en deze ceremonie moest een jaar lang bij een dansleraar ingestudeerd
worden. Zelfs na deze grondige voorbereiding kon een opgewonden nieuwelinge
nog wel pech hebben, zoals de dochter van een hertog, die struikelde en achter
over viel.
Geen avondtoiletten
Puzzle-rubnek
naar vaste grond
Het loflied onder
de grond
Onbehaa
Spanje doet
Ueber Alles
DE Duitse ex-generaal Ramc
brallende redevoering eld
blad is gepubliceerd, is de w
der van het nationaal-soc
Duitsland, dat voor grote kr
oud-frontsoldaten nooit heeft
den te bestaan. Een week r
mele beëindiging van de s
oorlog eist de heer Ramcke, o
derende toejuichingen en beg
hrt ..Deutschland über Alles
«tel voor de S.S. en de S.D.
grip van alle Jodenslachters
moordenaars, pseudo-wetensc
sadisten en kampbeulen) en
van alle veroordeelde oorlog
gers. Dit laatste wordt gestelc
ditio sine qua non voor de de
van de voormalige weermacl
ren aan de verdediging van
Wij weten, dat de heer Rai
de regering van West-Duits!
tegenwoordigt. Maar wij we'
zeer, dat hij de spreekbuis is
snelgroeiende groep van ree
nale hysterici, die alles van 1
ZATERDAG 38 JULI 1951
In de morgen was een aankomend
wolkbreukje boven de stad losgebro
ken, en de halfverstikte goten, die het
water niet verzwelgen konden, zon
den beekjes langs mijn gloednieuwe
smetteloze behang. Midden onder de
bereddering van een uitgebreid menu
moest ik naar de bovenverdieping dra
ven en meertjes opdweilen, tot mid
den onder de bedden toeU zult
mij willen verontschuldigen, dat
mij enige hartige woorden ontglipten,
en mijn humeur een paar graden onder
peil zakte.
Maar in de middag zat ik temidden
van een vrolijk en zielstevreden gezel
schap op bedden en ligstoelen, aan een
blinkend water, en schaamde mij. Als
er één ding is dat ik absoluut niet kan
en nooit zal leren, dan is het ziek zijn.
En hier zat ik tussen tientallen die
niet anders meer weten. Voor wie
morgen, middag of avond geen verschil
meer maakt, noch zomer en winter,
noch feestdag en werkdag. Het leven
heeft hen op de oever geworpen, en
stroomt ongeduldig vlak langs hen ver
der. Zij horen het ruisen van die
stroom, maar zij kunnen die nooit
meer bereiken.
Nooit meer, heeft de dokter gezegd.
Toen bedacht ik, dat het gewone
leven van alle dag mooi is. Opstaan en
aankleden, een schone jurk aantrekken
en een schort voorbinden. De melkko
ker omspoelen en de bloemen water ge
ven, het wasgoed ophangen in de zon
en op de fiets springen om gauw even
een boodschap te doen.
Maar wat heeft het leven nog aan
moois voor een vrouw die plat op haar
rug ligt, afhankelijk van anderen, en
die niets, volslagen niets meer doen
kan?
Het is een kwelling om gevangen te
zijn in de onbeweeglijkheid, nooit meer
de kans te zullen hebben van letterlijk
op eigen benen te staan. (Een jaar ge
leden, toen kon ik nog twee minuten
staan, maar nu helemaal niet meer..)
Maar het is nog veel groter kwelling
dat men anderen in hun vrijheid be
lemmert, dat men in alles, tot de een
voudigste verrichtingen toe, afhangt
van de hulpvaardigheid van de huis
genoten. Het is bitter, uren stil te lig
gen, als iedereen aan het werk is, met
het schreeuwend verlangen een arm op
te lichten, een hand uit te strekken
naar het glas of het boek dat juist
even te ver weg staat.
Ik heb het nooit zo begrepen als die
middag, drentelend tussen ligstoelen
en bedden, hoe woorden als gewrichts-
rheumatiek ruggemergaandoening, kin
derverlamming in alsem gedrenkt zijn.
VV7AT moet men zeggen tot zo'n mach
teloze zieke, onbeschaamd gezond
als men zelf is? U hebt gemakkelijk
lachen, zei een van haar, al lachte zij
goedmoedig zelf mee om het grapje
over de auto voor haar alleen. U kunt
nog fijn rondlopen, dan is het leven
nog zo kwaad niet. Maar gaat u hier
eens in mijn plaats liggen. Het kan
nog wel twintig jaar zo duren.
En toch als ik een ogenblik naast
uw bed ga zitten, geduldige zieke op
uw rug, die de hoop op een normaal
vrouwenleven allang hebt opgegeven:
weet dan dat het met bittere bescha
ming en diepe bewondering is. Ik kan
uw leed op geen voeten of vamen na
peilen. Ik kan u geen uitzicht op beter
schap geven, en evenmin verzachting
van uw pijn. Ik kan u alleen de ver
zekering geven, en dat met nadruk, dat
de wereld der gezonden niet buiten u
kan. Denk toch niet, dat u een volsla
gen nutteloos wezen bent. Niets is min
der waar. Alleen is uw waarde niet in
geld of goed uit te drukken. Maar dat
zijn de werkelijke levenswaarden im
mers nooit?
Om te beginnen beschaamt u ons van
ogenblik tot ogenblik en dat is nodig.
Want wij vrouwen zijn van nature he
vig tot klagen geneigd. De ongetrouw
de beklaagt zich dat zij niet getrouwd
is; de getrouwde dat haar huwelijk zo
tegenvalt, of dat zij geen kinderen
heeft. Wij hunkeren allen bij voorkeur
naar: dat wat je niet hebt. Totdat wij
denken aan u, geduldig gestrekt onder
uw sprei, starend naar de voorbijdrij
vende wolken. En wij beseffen voor
een kort poosje hoe rijk wij zijn.
Maar uw taak is daarmee niet afge
lopen, Uw geduld, uw heldhaftig ver
dragen van pijn, uw moed om elkj
morgen maar weer een dag aan te dur
ven, vormen, duizendvoudig samenge
vloeid, een kracht in de wereld die
een menigte van kwaad wederstaat.
Aan uw bed gezeten, leert men door
uw ogen de werkelijke waarden van
het leven weer zien; de duizend kleine
goedheden van alle dag, zoals een on
verwachte zonnestraal op een regen
dag, een eindelijk opengesprongen
bloemknop, een bloesemtak tegen het
hemelblauw. Er worden groter helden
daden verricht met een machteloos
lichaam op een ziekbed, dan met de
sterkste wapens op een slagveld.
SASKIA.
„Het ABC-mysterie" en „Bruisen
de Drank" door Agatha Christie
Uitg. A. W. Sijthoff.
Van ontspanning gesproken! Agatha
Christie heeft op het gebied der lichte
lectuur een naam verworven, die haar
boeken steeds weer doet lezen en her
lezen. „Bruisende Drank" en „Het
ABC-mysterie" zijn beide in prettig
formaat uitgegeven bij A. W. Sijt-
hoff's Uitg. Mij. te Leiden.
Wie in de vrije tijd prettige lichte
lectuur ter afwisseling prefereert, zal
zowel het „ABC-mysterie" als „Brui
sende Drank" vlot uitlezen.
„Debs" aan hef Engelse Hot:
Etikette is zeer vereenvoudigd
(Van onze correspondent te Londen)
TO ingewikkeld is het tegenwoordig
niet meer. In 1946 en 1947 heeft
het Hof zo vérgaande concessies
gedaan aan de veranderde tijdsomstan
digheden en de gevolgen van twee
oorlogen, dat men op een uitnodiging
van de Koning in dagelijkse kleding
kon verschijnen. Wie uitgenodigd was
kon zich als voorgesteld beschouwen.
Tnmiddels heeft het Board of Trade
het Ministerie van Handel, de Koning
verzocht de etikette niet geheel op te
heffen in het belang van de afzet
van Engelse stoffen, vooral naar het
buitenland. Zo heeft, om maar een
voorbeeld te noemen, .de reisvan de
Koningin en de Prinsessen naar Zuid-
Afrika in 1947 de Engelse textielindus
trie orders opgebracht ter waarde van
bijna 100 millioen gulden. De Koning
heeft aan dit verzoek gevolg gegeven
op één punt na: de ontvangst van
de „debs" vindt niet meer plaats iq
de salons van Buckingham Palace,
doch bij gelegenheid van een „garden
party" in de tuin van het slot, waar
door het dragen van groot avondtoilet
onmogelijk is en in hoofdzaak geklede
japonnen in zachte pasteltinten wor
den gedragen. Hiermede is ook stil
zwijgend het oude voorschrift opgehe
ven, dat de debu-anten op haar grote
dag voor het eerst de familie ju welen
en wel uitsluitend diamanten en paar-
len droegen. Tegenwoordig ziet men
ook gekleurde stenen, die vroeger niet
gedragen mochten worden. Ook is het
gebruik van cosmetische middelen niet
meer verboden. De tijden zijn voorbij,
dat Koningin-Moeder Mary in 1925
ostentatief een debutante negeerde,
die. zoals ze bij de buirins gezien had.
haar nagels zacht rose had gelakt!
Bruusk
MAAR hoe revolutionnair deze con
cessies ook voor de ultraconserva
tieven mogen schijnen, op één
punt is er, naar de mening van ken
ners, niets veranderd: nog steeds is
de ontvangst aan het Hof een onge
ëvenaarde parade van vrouwelijk
schoon in de Engelse society. Ondanks
alle moeilijkheden van de tegenwoor
dige tijd leven de dochters van oude
families nog het grootste deel van het
jaar buiten en aan deze levenswijze
danken zij haar Diana-achtige gestal
te, die later echter lijdt onder té in
tensieve sportbeoefening, vooral door
het paardrijden. Aan de andere kant
herkent men deze landelijke schoon
heden aan enige algemene kenmerken,
zoals jongensachtige gang, hoekige ge
baren en bruuske bewegingen. Met al
deze natuurlijke eigenschappen wordt,
zoals men meent geconstateerd te
hebben, door de couturiers niet vol
doende rekening gehouden, waardoor
de in Londense afeliers ontworpen
japonnen voor vele meisjes eigenlijk
niet erg geschikt zijn. Herbert Sidon
kwam daardoor op het idee de jonge
dames haar toiletten zelf te laten ont
werpen. Hij ging zelfs nog een stap
verder: ze moeten haar modellen ook
'zelf vertonen, inplaa's van de be
roepsmannequins. bij wie ze niet half
70 goed passen.
Horizontaal: 1. stekelvarken; 5. groente:
7. boom: 11. Russ. boerenvoertuig; 13.
wijnglas: 15. voegwoord; 16. slot; 18. mu
zieknoot: 19. houten drinkbakje; 21. snij-
werktuig; 22. boom; 23. toiletartikel; 25.
wiel; 26. huid; 27. vuurpijl; 29. mak; 31.
rivier in Duitsland; 32. deel van een
schip; 33. Europeaan; 35. Elkeen; 37.
Plaats in Nrd. Brabant; 39. keukengerei;
40. kort ogenblik; 41. muzieknoot; 42.
mens; 45. plaaggeest; 47. Wintervoertuig;
48. deel van de week; 52. bevel; 53. getui
genis; 55. nieuwe regel; 57. verlichtingsar
tikel; 58. boom; 59. made.
Verticaal: 1. zich voeden; 2. barmhartig
heid; 3. lengtemaat;4. water in Zuid-Hol
land; 5. schutssluis; 6. vlaktemaat; 7. schel
8. rustend (van predikant); 9. Tuinbloemp-
je; 10. Indische dolk 12. ijle stof; 14.
grondsooort; 17. opdracht; 20. deel van
een compagnie; 21. zeeman; 23. zeeschild
pad; 24. zangvogel; 36. staldieren; 27 dans-
koor; 28. insect; 30. sporeplantje: 34 Rot
terdamse voetbalclub; 36. Europeaan; 38.
Vleeshouwer; 42. keer; 43. zangstem; 44.
bitter vocht; 46. vogel; 48. klap; 49. onge
luksgodin; 50. deel van een huis; 51.
schreeuw; 54. ten minste; 56. achter.
y^LS onze jongens dag in dag uit in het
water zijn, hebben ze van tijd tot tijd
een nieuw zwembroekje nodig. En ook
hierbij geldt het devieszelf maken is
voordeliger. Bovendien beschikt u in dat
geval altijd nog over een restantje wol
om kleine ongelukjes te herstellen. Hier
heeft u het patroon voor een prettig
broekje voor jongens van omstreeks ne
gen jaar. U heeft ervoor nodig ca 150
gram badwol, breinaalden nummer 2 en
2 y2, een treksluitinkje van 7 cm en een
3 cm brede witte ceintuur. We breien in
dubbele gerstekorrel, dat is: le naald: 1
r., 1 av.; 2e naald: r. op r. en av. op av.;
3e naald verspringen, dus: 1 av., 1 r.; 4e
naald: av. op av. en r. op r. Deze vier
naalden steeds herhalen.
Voorpand: u begint aan de onderkant
met het opzetten van 27 steken met naal-
dèn no. 2%. U breidt in het patroon en
meerdert aan weerszijden van elke vier
de naald 1 steek, totdat u 37 steken heeft.
Dan meerdert u in iedere 2e naald 1 steek
tot er 97 op de naald staan. Aan het eind
van de volgende 4 naalden telkens 3 ste
ken opzetten. U heeft dan 109 steken,
EVENALS de volwassenen kun
nen ook kinderen hun fou
ten hebben. Met kindergebre
ken bedoelen we echter die
verkeerdheden, die voortkomen
uit het kindzijn op zich zelf,
dus b.v. uit gebrek aan inzicht
en aan zelfbeheersing. Zo heeft
ieder kind wel een periode, dat
hij dingen wegneemt. Aan de
ene kant werkt dan de begeer
te, om dat voorwerp of dat lek
kers te bezitten, terwijl het
daar zelf nog niet voldoende
weerstand aan kan bieden. En
aan de andere kant is er het
gebrek aan inzicht, dat maakt,
dat het niet goed begrijpt waar
óm het niet mag, terwijl het
zelf wel weet, dat het niet mag.
Bij het ouder worden komt dan langzamerhand
het inzicht, en wordt het weer meester over zich
zelf, zodat het gebrek langzamerhand verdwijnt.
En natuurlijk kan hier ook de houding van de
opvoeder veel aan af of toedoen.
Toch zal het ene kind meer moeite hebben om
een gebrek te overwinnen dan het andere. Want
naast de invloed van de omgeving speelt ook de
aanleg een grote rol. En die aanleg kunnen we
niet veranderen. Een kind b.v., dat van nature
driftig is, zal altijd driftig blijven, d.w.z. het zal
altijd tegen die drift moeten blijven vechten. Ook
zelfs als volwassene zal hij momenten beleven,
waarop hij zich niet, of alleen met grote moeite
beheersen kan
Maar toch is drift ook een kindergebrek. En
hier komt nog iets anders om de hoek kijken dan
gebrek aan zelfbeheersing. Drift is altijd een re
actie op het gedrag van anderen of van dingen.
En dikwijls is dat gedrag anders, dan het. kind
had verwacht. Een ding, dat het hanteert, ge
draagt zich anders dan het zich had voorgesteld;
een gebeurtenis heeft een ander verloop; een vol
wassene grijpt plotseling in zijn leven in op een
manier, die het niet begrijpt, en die het ook niet
bevalt. Dan wordt een kind driftig. Hoe jonger
het is, hoe meer dergelijke driftbuien dan zullen
voorkomen.
Zo schrijft een moeder me: „Mijn zoontje gaat
brullen, als ik de kamer uitga, ook al is hij niet
in de box. En hem meenemen naar de keuken
kan ik niet. Wat moet ik dan doen?" Ja. zo'n
vraag is niet zo gemakkelijk te beantwoorden.
Maar als het drift is, en geen angst, zoals ik uit
de brief van deze moeder opmaak, dan zal die
drift waarschijnlijk zijn oorzaak hebben in het
feit, dat hij in zijn ogen plotseling alleen gelaten
wordt, juist als hij het zo gezellig vindt moeder
bij zich te hebben. Zijn reactie
op dit onaangename feit is
brullen, en als moeder dan nog
eens komt kijken, brult hij nog
harder, want zij heeft immers
de prettige sfeer verstoord.
Daarom is het waarschijnlijk
het beste, uw vertrek even aan
te kondigen, b.v. met: „nu gaat
moeder pap koken". Dan heeft
het kind even tijd, zich op de
verandering in te stellen. Want
het is juist vooral het plotse
linge, het onverwachte, dat
hem driftig maakt.
Als het kind eenmaal een
driftbui heeft, is daar niet veel
aan te doen. Boe, er tegen in
gaan is helemaal verkeerd, en
kan de zaak alleen maar erger
maken. Praten helpt ook niet; een kind dat drif
tig is, is niet voor rede vatbaar. U kunt alleen
de bui maar rustig uit laten woeden; een driftbui
duurt toch altijd maar kort. Als u zelf niet de
oorzaak bent, is het misschien mogelijk, het kind
te sussen. Na een bui is een kind moe, en een
kind dat heel heftig van nature is, heeft dan ook
meer dan anderen behoefte aan rust. Ook de
buitenlucht werkt kalmerend, tenzij met heel
warm weer.
11»
Kleine kinderen kunnen soms bijna stikken van
drift. De adem stokt dan even. Dit wordt ver
oorzaakt door een kramp van de stemspleet. Voer
moeders is dit een angstig moment. Het kind kan
zelfs bewusteloos worden. Dan houdt echter met
een automatisch de kramp op en keert de adem
terug. Overigens schijnt het te helpen, als men
het hoofd van het kind afkoelt, b.v. door het
onder de kraan te houden.
Maar nu is het oppassen! Als uw kind eenmaal
zo'n bui heeft gehad, moet u er toch niet al te
bang voor zijn. Want de kleintjes zijn slim. Ze
merken al gauw hoe de zaken staan, en maken
er gebruik van. Een kind dat driftig is, moet n
niet zijn -in geven, om een driftbui te voorkomen.
Wel moet u altijd rustig blijven. Als u het mner-
lijk niet bent, doet u maar alsof, en dwingt u
zich tot rustig gedrag. U zult zien, dat dan ook
de innerlijke rust weer bij u terugkomt; een rust,
die niet anders dan weldadig op de kleine drift
kop kan werken.
H. A. POSTMA-VAN ALBADA.
waarmee u 10 naalden breit zonder meer
deren of minderen. Daarna mindert u aan
weerszijden 1 steek en herhaalt dit nog
4 maal om de 11 naalden, totdat u dus 99
steken heeft. Bij een ztfnaadlengte van
7 y2 cm breit u 12 steken na het midden
en kant dan voor het zakje 20 steken af,
die u er in de volgende naalden weer bij
opzet. Bij een totaallengte van 25 cm
breit u voor de ronding van voren ver
korte naalden, van de rand af 37 steken,
met een omslag omdraaien en terugbrei-
en. Volgende naald 27 steken, met een
omslag omdraaien en terug en zo telkens
10 steken meer laten staan ot u er 7 over
heeft, waarna u de draad afbreekt en de
andere kant op dezelfde manier opbreit.
Hierna zet u alle 99 steken plus de om
slagen op een reservenaald en u begint
aan het achterpand.
Achterpand27 steken opzetten. Aan
het eind van elke naald 1 steek erbij op
zetten, tQt u 109 steken heeft. Dan aan
het eind van iedere naald 3 steken op
zetten tot er 121 op de naald staan. U
breit nu tot de zijwand even lang is als
die van het voorpand, waarbij u ook de
zelfde minderingen maakt, zodat u aan
het eind 111 steken heeft. Voor het ver
hoogde achterstukje breit u verkorte
naalden als volgt: van de rand af 100 ste
ken breien, met een omslag omdraaien, 89
steken breien, met een omslag omdraaien,
78 steken breien en zo in iedere naald
steeds 11 steken meer ongebreid laten
liggen, tot u in het midden 23 steken over
heeft. Nu zet u alle steken van voor- en
rugpand op naald nummer 2 en breit in
het rond verder, waarbij u de omslagen
steeds met de volgende steek samenbreit.
U mindert in voor- en rugpand totaal 14
steken goed verdeeld, zodat u 196 steken
over heeft.
Nu krijgen we de lussen voor de riem.
Op de middelste 12 steken van de rug
breit u 3 cm 1 r. 1 av., waarna u deze
steken op een reservenaald of grote vei
ligheidsspeld zet. U breit zo telkens om
de 16 steken weer zo'n lus van 12 steken
breed, totaal 7 lussen. Nu gaat u de 16
steken tussen de lussen opnemen en uit
elke eerste naald aan de verkeerde kant
van de volgende lus 12 steken, zodat u
uiteindelijk in totaal weer 196 steken
heeft, waarop u in het rond 1 r. 1 av.
breit. Na 3 cm alle steken afkanten, waar
bij u de steken van de boord met de er
tegenover liggende van de lus samen af-
kant. Langs de pijpjes neemt u 104 steken
op, breit met naald nummer 2 7 naalden
1 r. 1 av. en kant dan af. De treksluiting
naait u onder de zakopening, waarna u
tegen de achterkant het zakje c20 st.
breed, 5 cm hoog) met flanelstekcn op
naait.
Als zoonlief nu geen kampioen wordt,
is het zeker uw schuld niet!
Puzzle 198. Een Lastige Vermenig
vuldiging. (Opl.)
De vermenigvuldiging, die voldeed
aan de omschreven voorwaarden, zag er
geheel volledig als volgt uit:
6 9408
1 7 5 2
1 3 8 8 1 6
3 4 7 0 4 0
2 0 8 2 2 4
4 8 5 8 5 6
6 9 4 0 8
1204367616
Velen hebben met genoegen naar de
oplossing van deze niet al te moeilijke
puzzle gezocht. Na loting onder de in
zenders van een correcte oplossing is
de wekelijkse prijs van f 5.— ditmaal
ten deel gevallen aan: Mej. E. M.
Roggen, Slimpad 34, Heiioo. (Ab Alkm
Courant)
Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden
toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave.
Puzzle 199. Wie vindt de juiste zin?
In een spannend boek kwam ee>-
mooie zin voor. Wij hebben de woor
,]^OEM
eens enkele redenen op waar
om iemand, die een misdaad be
gaan heeft, gestraft moet worden?"
Aldus luidt een vraag uit een veel ge
bruikte intelligentie-test. Een pientere
proefpersoon wordt verondersteld ten
antwoord te geven, dat de straf de
misdadiger zal weerhouden hetzelf
de nog eens te doen, dat de straf ook
anderen zal weerhouden tot analoge
daden te komen, en dat ten slotte de
straf een vergelding moet heten voor
het gepleegde onrecht. Deze drie motie
ven zijn algemeen goed. Men meet er
zelfs, zoals blijkt, iemands intelligen
tie mee! In ons gehele maatschappelijk
bestel blijkt de toegedeelde straf de ge
noemde drie tendenties te bezitten.
Deze algemeen erkende opvattingen
hebben echter een niet te onderschat
ten nadeel. Ze rekenen namelijk niet
of nauwelijks met de misdadiger zelf.
De toegedeelde straf is als het ware
een uiterlijk iets, dat over de betrok
kene komt. Maar of hij deze straf als
zinvol accepteert, wordt niet gevraagd.
En zou dit moment, het zelf willen
dragen van de straf, het zelf gestraft
willen worden om zo een nieuw mens
te worden, niet veel belangrijker zijn
dan de genoemde traditionele gezichts
punten?
Twee willekeurige voorbeelden wil
len deze gedachte nader illustreren.
Een boer van middelbare leeftijd heeft
in de oorlogsjaren veel illegaal werk
gedaan. Bij een huiszoeking in deze ja
ren schiet hij een S.D.-er neer, die op
het punt stond een aantal onderduikers
in de boerderij te ontdekken. Het was
noodzakelijk deze S.D.-er neer te schie
ten, om zo de anderen te redden. Na
dit voorval is deze boer nooit meer in
staat geweest zijn werk te doen. Onbe
wust is hem het neerschieten van deze
Duitser tot een onverzoende schuld ge
worden. Deze onverzoende schuld
houdt voortdurend angst in hem wak
ker. Hij kan niet meer tot de rust
van de gezette arbeid komen.
U zult mij tegenwerpen, dat dit voor
beeld pathologisch is. Deze boer is
geestelijk ziek. Accoord! Maar is dat
gene wat wij bij geesteszieken opmer
ken niet in vergrofde vorm hetzelfde
als wat er leeft bij ons, die zich nor
maal noemen? Kortweg, er bestaat in
bepaalde gevallen de innerlijke nood
zaak om straf op zich te nemen tot
reiniging van eigen schuld.
Het tweede voorbeeld ontleen ik aan
de litteratuur. Dostojewski beschrijft in
zijn magistrale werk „De gebroeders
Karamazow" hoe de jongste van de
drie broers na een losbandig leven be
schuldigd wordt hoewel ten onrech
te van moord op zijn1 vader. Hij zit
in voorarrest, en weet met vrijwel stel
lige zekerheid dat hem 20 jaar dwang
arbeid in de mijnen van Siberie wacht.
In deze tijd van voorarrest is deze
jongste Karamazow, zoals hij zegt, ge
marteld door de gedachte aan God. En
dan zegt hij tegen zijn broer die hem
iii de gevangenis komt opzoeken, dat hij
met vreugde naar de mijnen van Sibe
rie zal gaan. Hij zal er een loflied zin
gen onder de grond. Met vreugde zal
hij het offer brengen. Want iemand
moet toch boeten voor de schuld, voor
de schuld van anderen. Als hij God
maar heeft! In de mijnen van Siberie
zal hij de zon niet zien. Maar hij en
zijn medegevangenen zullen diep onder
de aarde het loflied van het lijden
zingen ter ere Gods.
Niemand zal, na 19401945, mogen
zeggen dat dit alles onmogelijk is. Want
in de kampen en gevangenissen van
die tijd heeft het loflied geklonken, ge
klonken zelfs zonder haat en wrok ten
opzichte van hen die toenmaals de
macht bezaten.
Alle straf, alle leed, alle lijden krijgt
pas zin, wanneer het in het diepst van
de persoon aanvaard wordt. En om
dat dit doorgaans niet het geval is, zijn
onze gevangenissen allerminst opvoe
dingsinstituten geworden.
Leed, straf en pijn krijgen hun diep
ste zin, wanneer zij geïntegreerd wor
den in eigen leven, wanneer eigen en
anderer schuld daarin zijn begrepen.
Eigenlijk zijn dit onpeilbare gedach
ten, waar woorden tekort schieten.
Toch moesten wij reeds lang bevrijd
ziin van de uiterlijke theorieën, waar
mee dit artikel begon. Want Christus
heeft ons in eigen leven en sterven la
ten zien, Vtjat lijden en wat plaatsver
vangend lijden is. We hebben echter
ook de daad van Christus geobjecti
veerd en daardooronschadelijk ge
maakt. Wie echter de daad van Chrjs-
tus subjectiveert, en daarin geheel tot
de zijne maakt, die eerst gaat iets be
grijpen van de diepte van het mense
lijk leven. Uit dit mensenleven ztyn
schuld en straf niet te schrappen. Maar
hun zin krijgen ze pas voor wie het lit-
lied Gods kent.
den van die zin aan elkaar geschreven
en toen de zin op willekeurige wijze
in 48 stukken geknipt. De lettergroep,
die op elk van deze stukjes stond,
vindt men hieronder in alphabefische
volgorde (naar de eerste letter).
Lettergroepen:
alva and and anh ar bek bod dd def
deno di ede egen ellet en en end enge
enha enmo ens er era erko envij est
etle eze ezez gerv gev gez icht in inge
lot nd ndep nings nks ocha onda slot
sta tet tijd ver wameg.
Gevraagd wordt welke zin is be
doeld.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 2 Augustus aan de Re
dactie van dit blad. (Men denke vooral
om tijdige inzending).
Onder de inzenders van een goede
iplossins wordt wederom een prijs
van f 5 verloot.
BUREAU:
ADMINISTRATIE
Voordam 11, Tel. 3
Postgiro 187294
Redactie;
Achterdam 20, Tel. I
Directie-,
J. BIJLSMA en C. KR
Hoofdredacteur:
A. KAPTEIN
TkE rede, die Truman gis
jubilerende Detroit
van de Amerikaanse autt
trie en thans een der belai
tra van de wapenfabricagi
houden, geeft uitdrukking
voel van onbehagen, waar
lijk* wereld op het ogenbl
DB besprekingen in Kae
begeleid door zo massale
Voer in het Noorden van
men zich begint af te v
troepen der Verenigde
toch nog voor een bloedij
zullen komen te staan. T
het in ronde woorden geze
twijfel aan de vredesbed
communisten met betrekk
rea. Twijfel aan de opre
onderhandelaars is bij vree
gen wel het allerslechtste,
denken kan. Vooralsnog
dat men van de situatie ii
zeggen, dat de bespreking
wapenstilstand niet zijn af
H dat de troepen der V.N. oj
Zijn.
De uiterst scherpe woorc
lotov voor het eerst n
weer op de voorgrond tr<
afgelopen week jegens Titi
vie sprak, zou men kunnen
een verwijzing naar vroeg
lijke scheldkanonades, wai
dat Moskou zich op het c
steld ziet tegenover toenen
lijkheden in zijn satellietst
veel van de daar heersende
heid geschreven wordt op r
Tito's voorbeeld. Dat Joegi
zienlijke economische hulp
het Westen, wordt met nai
garije met bijna onverho
heid aangezien. Molotovs aa
dat Tito's regiem „spoedig
geliquideerd", behoeft nog
der verontrustend te zijn,
toch wel uiterst onbehaag
tijdstip, nu de Amerikaans
plannen voor een op korte
dreigd Enropa nog volstrekt
de zijn.
De kennelijke verbetering
rond het Perzisch-Britse i
hoe verheugend ook op zich
voldoende om de internat:
tieke situatie aan het begi
Week bemoedigend te achtc
van Truman, die volkomen
de zeer ernstige waarschuw
den van Dean Acheson, on
iedere grond aan de bewi
politici uit de school van I
kool en geit-theorieën even
zijn als de onverantwoord(
driestheid van figuren als
Europa wint al veel, al win
dan tijd. Maar die tijd ze
goed, ja zeer goed, gebruil
worden.
DAT de militaire eisen voc
dediging van Europa na;
kaans inzicht inschakeling
co's Spanje noodzakelijk m
moeilijk schokkend worden
geografie spreekt voor milita
meestal duidelijker taal dan
tieke sentiment. De militaire
van Europa is voorlopig voo:
gewichtiger dan het politieke
van Franco. Het verzet van
en Engeland tegen Spanjes
ling in het Amerikaanse de
sel zal in Washington dan
voor kennisgeving worden
men.
Generaal Marshall heeft ir
lopen week verklaard, dat 1
liever dollars stuurt dan An
soldaten. Welnu: Franco hee
voor de broodnodige dollars,
leen havenfaciliteiten en Ie
reinen, maar ook regiment
zegd.
Amerika belegt zijn geld
zonder al te groot risico. He
slappe protesten van Parijs
daarbij wel op de koop toe r
meer, omdat de militaire lei
alle Westeuropese landen z(
zondering de daad van Ami
standfg en noodzakelijk ach