Allerlei over kinderen Kindergebreken Parade van vrouwelijk schoon EEN ZWEMBROEKJE VOOR WATERRATTEN De kracht der machteloosheid ER zijn ogenblikken dat het leven iemand bij de arm grijpt en zegt: Wacht even. Houd eens op met dat onzinnige haasten, en kijk. En het is verstandig om naar die strenge stem te luisteren, want men wordt er altijd wijzer van. Het nieuwe boek DE Londense dameskleermaker Herbert Sidon heeft een revolutionnair idee in omloop gebracht: de debutanten, afgekort „debs", zoals men de jonge meisjes noemt, die aan het Hof voorgesteld zullen worden, moeten haar japon, die ze op de grote dag zullen dragen, zelf ontwerpen. Er is sinds de dagen van Koningin Victoria veel veranderd in de zeden en gebruiken. Toen moest een debutante een acht meter lange sleep hebben; verder was voorgeschreven, dat ze vier buigingen naar voren moest maken en nog een vier kniebuigingen bij het achter uitlopen en deze ceremonie moest een jaar lang bij een dansleraar ingestudeerd worden. Zelfs na deze grondige voorbereiding kon een opgewonden nieuwelinge nog wel pech hebben, zoals de dochter van een hertog, die struikelde en achter over viel. Geen avondtoiletten Puzzle-rubnek naar vaste grond Het loflied onder de grond Onbehaa Spanje doet Ueber Alles DE Duitse ex-generaal Ramc brallende redevoering eld blad is gepubliceerd, is de w der van het nationaal-soc Duitsland, dat voor grote kr oud-frontsoldaten nooit heeft den te bestaan. Een week r mele beëindiging van de s oorlog eist de heer Ramcke, o derende toejuichingen en beg hrt ..Deutschland über Alles «tel voor de S.S. en de S.D. grip van alle Jodenslachters moordenaars, pseudo-wetensc sadisten en kampbeulen) en van alle veroordeelde oorlog gers. Dit laatste wordt gestelc ditio sine qua non voor de de van de voormalige weermacl ren aan de verdediging van Wij weten, dat de heer Rai de regering van West-Duits! tegenwoordigt. Maar wij we' zeer, dat hij de spreekbuis is snelgroeiende groep van ree nale hysterici, die alles van 1 ZATERDAG 38 JULI 1951 In de morgen was een aankomend wolkbreukje boven de stad losgebro ken, en de halfverstikte goten, die het water niet verzwelgen konden, zon den beekjes langs mijn gloednieuwe smetteloze behang. Midden onder de bereddering van een uitgebreid menu moest ik naar de bovenverdieping dra ven en meertjes opdweilen, tot mid den onder de bedden toeU zult mij willen verontschuldigen, dat mij enige hartige woorden ontglipten, en mijn humeur een paar graden onder peil zakte. Maar in de middag zat ik temidden van een vrolijk en zielstevreden gezel schap op bedden en ligstoelen, aan een blinkend water, en schaamde mij. Als er één ding is dat ik absoluut niet kan en nooit zal leren, dan is het ziek zijn. En hier zat ik tussen tientallen die niet anders meer weten. Voor wie morgen, middag of avond geen verschil meer maakt, noch zomer en winter, noch feestdag en werkdag. Het leven heeft hen op de oever geworpen, en stroomt ongeduldig vlak langs hen ver der. Zij horen het ruisen van die stroom, maar zij kunnen die nooit meer bereiken. Nooit meer, heeft de dokter gezegd. Toen bedacht ik, dat het gewone leven van alle dag mooi is. Opstaan en aankleden, een schone jurk aantrekken en een schort voorbinden. De melkko ker omspoelen en de bloemen water ge ven, het wasgoed ophangen in de zon en op de fiets springen om gauw even een boodschap te doen. Maar wat heeft het leven nog aan moois voor een vrouw die plat op haar rug ligt, afhankelijk van anderen, en die niets, volslagen niets meer doen kan? Het is een kwelling om gevangen te zijn in de onbeweeglijkheid, nooit meer de kans te zullen hebben van letterlijk op eigen benen te staan. (Een jaar ge leden, toen kon ik nog twee minuten staan, maar nu helemaal niet meer..) Maar het is nog veel groter kwelling dat men anderen in hun vrijheid be lemmert, dat men in alles, tot de een voudigste verrichtingen toe, afhangt van de hulpvaardigheid van de huis genoten. Het is bitter, uren stil te lig gen, als iedereen aan het werk is, met het schreeuwend verlangen een arm op te lichten, een hand uit te strekken naar het glas of het boek dat juist even te ver weg staat. Ik heb het nooit zo begrepen als die middag, drentelend tussen ligstoelen en bedden, hoe woorden als gewrichts- rheumatiek ruggemergaandoening, kin derverlamming in alsem gedrenkt zijn. VV7AT moet men zeggen tot zo'n mach teloze zieke, onbeschaamd gezond als men zelf is? U hebt gemakkelijk lachen, zei een van haar, al lachte zij goedmoedig zelf mee om het grapje over de auto voor haar alleen. U kunt nog fijn rondlopen, dan is het leven nog zo kwaad niet. Maar gaat u hier eens in mijn plaats liggen. Het kan nog wel twintig jaar zo duren. En toch als ik een ogenblik naast uw bed ga zitten, geduldige zieke op uw rug, die de hoop op een normaal vrouwenleven allang hebt opgegeven: weet dan dat het met bittere bescha ming en diepe bewondering is. Ik kan uw leed op geen voeten of vamen na peilen. Ik kan u geen uitzicht op beter schap geven, en evenmin verzachting van uw pijn. Ik kan u alleen de ver zekering geven, en dat met nadruk, dat de wereld der gezonden niet buiten u kan. Denk toch niet, dat u een volsla gen nutteloos wezen bent. Niets is min der waar. Alleen is uw waarde niet in geld of goed uit te drukken. Maar dat zijn de werkelijke levenswaarden im mers nooit? Om te beginnen beschaamt u ons van ogenblik tot ogenblik en dat is nodig. Want wij vrouwen zijn van nature he vig tot klagen geneigd. De ongetrouw de beklaagt zich dat zij niet getrouwd is; de getrouwde dat haar huwelijk zo tegenvalt, of dat zij geen kinderen heeft. Wij hunkeren allen bij voorkeur naar: dat wat je niet hebt. Totdat wij denken aan u, geduldig gestrekt onder uw sprei, starend naar de voorbijdrij vende wolken. En wij beseffen voor een kort poosje hoe rijk wij zijn. Maar uw taak is daarmee niet afge lopen, Uw geduld, uw heldhaftig ver dragen van pijn, uw moed om elkj morgen maar weer een dag aan te dur ven, vormen, duizendvoudig samenge vloeid, een kracht in de wereld die een menigte van kwaad wederstaat. Aan uw bed gezeten, leert men door uw ogen de werkelijke waarden van het leven weer zien; de duizend kleine goedheden van alle dag, zoals een on verwachte zonnestraal op een regen dag, een eindelijk opengesprongen bloemknop, een bloesemtak tegen het hemelblauw. Er worden groter helden daden verricht met een machteloos lichaam op een ziekbed, dan met de sterkste wapens op een slagveld. SASKIA. „Het ABC-mysterie" en „Bruisen de Drank" door Agatha Christie Uitg. A. W. Sijthoff. Van ontspanning gesproken! Agatha Christie heeft op het gebied der lichte lectuur een naam verworven, die haar boeken steeds weer doet lezen en her lezen. „Bruisende Drank" en „Het ABC-mysterie" zijn beide in prettig formaat uitgegeven bij A. W. Sijt- hoff's Uitg. Mij. te Leiden. Wie in de vrije tijd prettige lichte lectuur ter afwisseling prefereert, zal zowel het „ABC-mysterie" als „Brui sende Drank" vlot uitlezen. „Debs" aan hef Engelse Hot: Etikette is zeer vereenvoudigd (Van onze correspondent te Londen) TO ingewikkeld is het tegenwoordig niet meer. In 1946 en 1947 heeft het Hof zo vérgaande concessies gedaan aan de veranderde tijdsomstan digheden en de gevolgen van twee oorlogen, dat men op een uitnodiging van de Koning in dagelijkse kleding kon verschijnen. Wie uitgenodigd was kon zich als voorgesteld beschouwen. Tnmiddels heeft het Board of Trade het Ministerie van Handel, de Koning verzocht de etikette niet geheel op te heffen in het belang van de afzet van Engelse stoffen, vooral naar het buitenland. Zo heeft, om maar een voorbeeld te noemen, .de reisvan de Koningin en de Prinsessen naar Zuid- Afrika in 1947 de Engelse textielindus trie orders opgebracht ter waarde van bijna 100 millioen gulden. De Koning heeft aan dit verzoek gevolg gegeven op één punt na: de ontvangst van de „debs" vindt niet meer plaats iq de salons van Buckingham Palace, doch bij gelegenheid van een „garden party" in de tuin van het slot, waar door het dragen van groot avondtoilet onmogelijk is en in hoofdzaak geklede japonnen in zachte pasteltinten wor den gedragen. Hiermede is ook stil zwijgend het oude voorschrift opgehe ven, dat de debu-anten op haar grote dag voor het eerst de familie ju welen en wel uitsluitend diamanten en paar- len droegen. Tegenwoordig ziet men ook gekleurde stenen, die vroeger niet gedragen mochten worden. Ook is het gebruik van cosmetische middelen niet meer verboden. De tijden zijn voorbij, dat Koningin-Moeder Mary in 1925 ostentatief een debutante negeerde, die. zoals ze bij de buirins gezien had. haar nagels zacht rose had gelakt! Bruusk MAAR hoe revolutionnair deze con cessies ook voor de ultraconserva tieven mogen schijnen, op één punt is er, naar de mening van ken ners, niets veranderd: nog steeds is de ontvangst aan het Hof een onge ëvenaarde parade van vrouwelijk schoon in de Engelse society. Ondanks alle moeilijkheden van de tegenwoor dige tijd leven de dochters van oude families nog het grootste deel van het jaar buiten en aan deze levenswijze danken zij haar Diana-achtige gestal te, die later echter lijdt onder té in tensieve sportbeoefening, vooral door het paardrijden. Aan de andere kant herkent men deze landelijke schoon heden aan enige algemene kenmerken, zoals jongensachtige gang, hoekige ge baren en bruuske bewegingen. Met al deze natuurlijke eigenschappen wordt, zoals men meent geconstateerd te hebben, door de couturiers niet vol doende rekening gehouden, waardoor de in Londense afeliers ontworpen japonnen voor vele meisjes eigenlijk niet erg geschikt zijn. Herbert Sidon kwam daardoor op het idee de jonge dames haar toiletten zelf te laten ont werpen. Hij ging zelfs nog een stap verder: ze moeten haar modellen ook 'zelf vertonen, inplaa's van de be roepsmannequins. bij wie ze niet half 70 goed passen. Horizontaal: 1. stekelvarken; 5. groente: 7. boom: 11. Russ. boerenvoertuig; 13. wijnglas: 15. voegwoord; 16. slot; 18. mu zieknoot: 19. houten drinkbakje; 21. snij- werktuig; 22. boom; 23. toiletartikel; 25. wiel; 26. huid; 27. vuurpijl; 29. mak; 31. rivier in Duitsland; 32. deel van een schip; 33. Europeaan; 35. Elkeen; 37. Plaats in Nrd. Brabant; 39. keukengerei; 40. kort ogenblik; 41. muzieknoot; 42. mens; 45. plaaggeest; 47. Wintervoertuig; 48. deel van de week; 52. bevel; 53. getui genis; 55. nieuwe regel; 57. verlichtingsar tikel; 58. boom; 59. made. Verticaal: 1. zich voeden; 2. barmhartig heid; 3. lengtemaat;4. water in Zuid-Hol land; 5. schutssluis; 6. vlaktemaat; 7. schel 8. rustend (van predikant); 9. Tuinbloemp- je; 10. Indische dolk 12. ijle stof; 14. grondsooort; 17. opdracht; 20. deel van een compagnie; 21. zeeman; 23. zeeschild pad; 24. zangvogel; 36. staldieren; 27 dans- koor; 28. insect; 30. sporeplantje: 34 Rot terdamse voetbalclub; 36. Europeaan; 38. Vleeshouwer; 42. keer; 43. zangstem; 44. bitter vocht; 46. vogel; 48. klap; 49. onge luksgodin; 50. deel van een huis; 51. schreeuw; 54. ten minste; 56. achter. y^LS onze jongens dag in dag uit in het water zijn, hebben ze van tijd tot tijd een nieuw zwembroekje nodig. En ook hierbij geldt het devieszelf maken is voordeliger. Bovendien beschikt u in dat geval altijd nog over een restantje wol om kleine ongelukjes te herstellen. Hier heeft u het patroon voor een prettig broekje voor jongens van omstreeks ne gen jaar. U heeft ervoor nodig ca 150 gram badwol, breinaalden nummer 2 en 2 y2, een treksluitinkje van 7 cm en een 3 cm brede witte ceintuur. We breien in dubbele gerstekorrel, dat is: le naald: 1 r., 1 av.; 2e naald: r. op r. en av. op av.; 3e naald verspringen, dus: 1 av., 1 r.; 4e naald: av. op av. en r. op r. Deze vier naalden steeds herhalen. Voorpand: u begint aan de onderkant met het opzetten van 27 steken met naal- dèn no. 2%. U breidt in het patroon en meerdert aan weerszijden van elke vier de naald 1 steek, totdat u 37 steken heeft. Dan meerdert u in iedere 2e naald 1 steek tot er 97 op de naald staan. Aan het eind van de volgende 4 naalden telkens 3 ste ken opzetten. U heeft dan 109 steken, EVENALS de volwassenen kun nen ook kinderen hun fou ten hebben. Met kindergebre ken bedoelen we echter die verkeerdheden, die voortkomen uit het kindzijn op zich zelf, dus b.v. uit gebrek aan inzicht en aan zelfbeheersing. Zo heeft ieder kind wel een periode, dat hij dingen wegneemt. Aan de ene kant werkt dan de begeer te, om dat voorwerp of dat lek kers te bezitten, terwijl het daar zelf nog niet voldoende weerstand aan kan bieden. En aan de andere kant is er het gebrek aan inzicht, dat maakt, dat het niet goed begrijpt waar óm het niet mag, terwijl het zelf wel weet, dat het niet mag. Bij het ouder worden komt dan langzamerhand het inzicht, en wordt het weer meester over zich zelf, zodat het gebrek langzamerhand verdwijnt. En natuurlijk kan hier ook de houding van de opvoeder veel aan af of toedoen. Toch zal het ene kind meer moeite hebben om een gebrek te overwinnen dan het andere. Want naast de invloed van de omgeving speelt ook de aanleg een grote rol. En die aanleg kunnen we niet veranderen. Een kind b.v., dat van nature driftig is, zal altijd driftig blijven, d.w.z. het zal altijd tegen die drift moeten blijven vechten. Ook zelfs als volwassene zal hij momenten beleven, waarop hij zich niet, of alleen met grote moeite beheersen kan Maar toch is drift ook een kindergebrek. En hier komt nog iets anders om de hoek kijken dan gebrek aan zelfbeheersing. Drift is altijd een re actie op het gedrag van anderen of van dingen. En dikwijls is dat gedrag anders, dan het. kind had verwacht. Een ding, dat het hanteert, ge draagt zich anders dan het zich had voorgesteld; een gebeurtenis heeft een ander verloop; een vol wassene grijpt plotseling in zijn leven in op een manier, die het niet begrijpt, en die het ook niet bevalt. Dan wordt een kind driftig. Hoe jonger het is, hoe meer dergelijke driftbuien dan zullen voorkomen. Zo schrijft een moeder me: „Mijn zoontje gaat brullen, als ik de kamer uitga, ook al is hij niet in de box. En hem meenemen naar de keuken kan ik niet. Wat moet ik dan doen?" Ja. zo'n vraag is niet zo gemakkelijk te beantwoorden. Maar als het drift is, en geen angst, zoals ik uit de brief van deze moeder opmaak, dan zal die drift waarschijnlijk zijn oorzaak hebben in het feit, dat hij in zijn ogen plotseling alleen gelaten wordt, juist als hij het zo gezellig vindt moeder bij zich te hebben. Zijn reactie op dit onaangename feit is brullen, en als moeder dan nog eens komt kijken, brult hij nog harder, want zij heeft immers de prettige sfeer verstoord. Daarom is het waarschijnlijk het beste, uw vertrek even aan te kondigen, b.v. met: „nu gaat moeder pap koken". Dan heeft het kind even tijd, zich op de verandering in te stellen. Want het is juist vooral het plotse linge, het onverwachte, dat hem driftig maakt. Als het kind eenmaal een driftbui heeft, is daar niet veel aan te doen. Boe, er tegen in gaan is helemaal verkeerd, en kan de zaak alleen maar erger maken. Praten helpt ook niet; een kind dat drif tig is, is niet voor rede vatbaar. U kunt alleen de bui maar rustig uit laten woeden; een driftbui duurt toch altijd maar kort. Als u zelf niet de oorzaak bent, is het misschien mogelijk, het kind te sussen. Na een bui is een kind moe, en een kind dat heel heftig van nature is, heeft dan ook meer dan anderen behoefte aan rust. Ook de buitenlucht werkt kalmerend, tenzij met heel warm weer. 11» Kleine kinderen kunnen soms bijna stikken van drift. De adem stokt dan even. Dit wordt ver oorzaakt door een kramp van de stemspleet. Voer moeders is dit een angstig moment. Het kind kan zelfs bewusteloos worden. Dan houdt echter met een automatisch de kramp op en keert de adem terug. Overigens schijnt het te helpen, als men het hoofd van het kind afkoelt, b.v. door het onder de kraan te houden. Maar nu is het oppassen! Als uw kind eenmaal zo'n bui heeft gehad, moet u er toch niet al te bang voor zijn. Want de kleintjes zijn slim. Ze merken al gauw hoe de zaken staan, en maken er gebruik van. Een kind dat driftig is, moet n niet zijn -in geven, om een driftbui te voorkomen. Wel moet u altijd rustig blijven. Als u het mner- lijk niet bent, doet u maar alsof, en dwingt u zich tot rustig gedrag. U zult zien, dat dan ook de innerlijke rust weer bij u terugkomt; een rust, die niet anders dan weldadig op de kleine drift kop kan werken. H. A. POSTMA-VAN ALBADA. waarmee u 10 naalden breit zonder meer deren of minderen. Daarna mindert u aan weerszijden 1 steek en herhaalt dit nog 4 maal om de 11 naalden, totdat u dus 99 steken heeft. Bij een ztfnaadlengte van 7 y2 cm breit u 12 steken na het midden en kant dan voor het zakje 20 steken af, die u er in de volgende naalden weer bij opzet. Bij een totaallengte van 25 cm breit u voor de ronding van voren ver korte naalden, van de rand af 37 steken, met een omslag omdraaien en terugbrei- en. Volgende naald 27 steken, met een omslag omdraaien en terug en zo telkens 10 steken meer laten staan ot u er 7 over heeft, waarna u de draad afbreekt en de andere kant op dezelfde manier opbreit. Hierna zet u alle 99 steken plus de om slagen op een reservenaald en u begint aan het achterpand. Achterpand27 steken opzetten. Aan het eind van elke naald 1 steek erbij op zetten, tQt u 109 steken heeft. Dan aan het eind van iedere naald 3 steken op zetten tot er 121 op de naald staan. U breit nu tot de zijwand even lang is als die van het voorpand, waarbij u ook de zelfde minderingen maakt, zodat u aan het eind 111 steken heeft. Voor het ver hoogde achterstukje breit u verkorte naalden als volgt: van de rand af 100 ste ken breien, met een omslag omdraaien, 89 steken breien, met een omslag omdraaien, 78 steken breien en zo in iedere naald steeds 11 steken meer ongebreid laten liggen, tot u in het midden 23 steken over heeft. Nu zet u alle steken van voor- en rugpand op naald nummer 2 en breit in het rond verder, waarbij u de omslagen steeds met de volgende steek samenbreit. U mindert in voor- en rugpand totaal 14 steken goed verdeeld, zodat u 196 steken over heeft. Nu krijgen we de lussen voor de riem. Op de middelste 12 steken van de rug breit u 3 cm 1 r. 1 av., waarna u deze steken op een reservenaald of grote vei ligheidsspeld zet. U breit zo telkens om de 16 steken weer zo'n lus van 12 steken breed, totaal 7 lussen. Nu gaat u de 16 steken tussen de lussen opnemen en uit elke eerste naald aan de verkeerde kant van de volgende lus 12 steken, zodat u uiteindelijk in totaal weer 196 steken heeft, waarop u in het rond 1 r. 1 av. breit. Na 3 cm alle steken afkanten, waar bij u de steken van de boord met de er tegenover liggende van de lus samen af- kant. Langs de pijpjes neemt u 104 steken op, breit met naald nummer 2 7 naalden 1 r. 1 av. en kant dan af. De treksluiting naait u onder de zakopening, waarna u tegen de achterkant het zakje c20 st. breed, 5 cm hoog) met flanelstekcn op naait. Als zoonlief nu geen kampioen wordt, is het zeker uw schuld niet! Puzzle 198. Een Lastige Vermenig vuldiging. (Opl.) De vermenigvuldiging, die voldeed aan de omschreven voorwaarden, zag er geheel volledig als volgt uit: 6 9408 1 7 5 2 1 3 8 8 1 6 3 4 7 0 4 0 2 0 8 2 2 4 4 8 5 8 5 6 6 9 4 0 8 1204367616 Velen hebben met genoegen naar de oplossing van deze niet al te moeilijke puzzle gezocht. Na loting onder de in zenders van een correcte oplossing is de wekelijkse prijs van f 5.— ditmaal ten deel gevallen aan: Mej. E. M. Roggen, Slimpad 34, Heiioo. (Ab Alkm Courant) Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden toegezonden. En nu onze nieuwe opgave. Puzzle 199. Wie vindt de juiste zin? In een spannend boek kwam ee>- mooie zin voor. Wij hebben de woor ,]^OEM eens enkele redenen op waar om iemand, die een misdaad be gaan heeft, gestraft moet worden?" Aldus luidt een vraag uit een veel ge bruikte intelligentie-test. Een pientere proefpersoon wordt verondersteld ten antwoord te geven, dat de straf de misdadiger zal weerhouden hetzelf de nog eens te doen, dat de straf ook anderen zal weerhouden tot analoge daden te komen, en dat ten slotte de straf een vergelding moet heten voor het gepleegde onrecht. Deze drie motie ven zijn algemeen goed. Men meet er zelfs, zoals blijkt, iemands intelligen tie mee! In ons gehele maatschappelijk bestel blijkt de toegedeelde straf de ge noemde drie tendenties te bezitten. Deze algemeen erkende opvattingen hebben echter een niet te onderschat ten nadeel. Ze rekenen namelijk niet of nauwelijks met de misdadiger zelf. De toegedeelde straf is als het ware een uiterlijk iets, dat over de betrok kene komt. Maar of hij deze straf als zinvol accepteert, wordt niet gevraagd. En zou dit moment, het zelf willen dragen van de straf, het zelf gestraft willen worden om zo een nieuw mens te worden, niet veel belangrijker zijn dan de genoemde traditionele gezichts punten? Twee willekeurige voorbeelden wil len deze gedachte nader illustreren. Een boer van middelbare leeftijd heeft in de oorlogsjaren veel illegaal werk gedaan. Bij een huiszoeking in deze ja ren schiet hij een S.D.-er neer, die op het punt stond een aantal onderduikers in de boerderij te ontdekken. Het was noodzakelijk deze S.D.-er neer te schie ten, om zo de anderen te redden. Na dit voorval is deze boer nooit meer in staat geweest zijn werk te doen. Onbe wust is hem het neerschieten van deze Duitser tot een onverzoende schuld ge worden. Deze onverzoende schuld houdt voortdurend angst in hem wak ker. Hij kan niet meer tot de rust van de gezette arbeid komen. U zult mij tegenwerpen, dat dit voor beeld pathologisch is. Deze boer is geestelijk ziek. Accoord! Maar is dat gene wat wij bij geesteszieken opmer ken niet in vergrofde vorm hetzelfde als wat er leeft bij ons, die zich nor maal noemen? Kortweg, er bestaat in bepaalde gevallen de innerlijke nood zaak om straf op zich te nemen tot reiniging van eigen schuld. Het tweede voorbeeld ontleen ik aan de litteratuur. Dostojewski beschrijft in zijn magistrale werk „De gebroeders Karamazow" hoe de jongste van de drie broers na een losbandig leven be schuldigd wordt hoewel ten onrech te van moord op zijn1 vader. Hij zit in voorarrest, en weet met vrijwel stel lige zekerheid dat hem 20 jaar dwang arbeid in de mijnen van Siberie wacht. In deze tijd van voorarrest is deze jongste Karamazow, zoals hij zegt, ge marteld door de gedachte aan God. En dan zegt hij tegen zijn broer die hem iii de gevangenis komt opzoeken, dat hij met vreugde naar de mijnen van Sibe rie zal gaan. Hij zal er een loflied zin gen onder de grond. Met vreugde zal hij het offer brengen. Want iemand moet toch boeten voor de schuld, voor de schuld van anderen. Als hij God maar heeft! In de mijnen van Siberie zal hij de zon niet zien. Maar hij en zijn medegevangenen zullen diep onder de aarde het loflied van het lijden zingen ter ere Gods. Niemand zal, na 19401945, mogen zeggen dat dit alles onmogelijk is. Want in de kampen en gevangenissen van die tijd heeft het loflied geklonken, ge klonken zelfs zonder haat en wrok ten opzichte van hen die toenmaals de macht bezaten. Alle straf, alle leed, alle lijden krijgt pas zin, wanneer het in het diepst van de persoon aanvaard wordt. En om dat dit doorgaans niet het geval is, zijn onze gevangenissen allerminst opvoe dingsinstituten geworden. Leed, straf en pijn krijgen hun diep ste zin, wanneer zij geïntegreerd wor den in eigen leven, wanneer eigen en anderer schuld daarin zijn begrepen. Eigenlijk zijn dit onpeilbare gedach ten, waar woorden tekort schieten. Toch moesten wij reeds lang bevrijd ziin van de uiterlijke theorieën, waar mee dit artikel begon. Want Christus heeft ons in eigen leven en sterven la ten zien, Vtjat lijden en wat plaatsver vangend lijden is. We hebben echter ook de daad van Christus geobjecti veerd en daardooronschadelijk ge maakt. Wie echter de daad van Chrjs- tus subjectiveert, en daarin geheel tot de zijne maakt, die eerst gaat iets be grijpen van de diepte van het mense lijk leven. Uit dit mensenleven ztyn schuld en straf niet te schrappen. Maar hun zin krijgen ze pas voor wie het lit- lied Gods kent. den van die zin aan elkaar geschreven en toen de zin op willekeurige wijze in 48 stukken geknipt. De lettergroep, die op elk van deze stukjes stond, vindt men hieronder in alphabefische volgorde (naar de eerste letter). Lettergroepen: alva and and anh ar bek bod dd def deno di ede egen ellet en en end enge enha enmo ens er era erko envij est etle eze ezez gerv gev gez icht in inge lot nd ndep nings nks ocha onda slot sta tet tijd ver wameg. Gevraagd wordt welke zin is be doeld. Oplossingen (per briefkaart) tot en met Donderdag 2 Augustus aan de Re dactie van dit blad. (Men denke vooral om tijdige inzending). Onder de inzenders van een goede iplossins wordt wederom een prijs van f 5 verloot. BUREAU: ADMINISTRATIE Voordam 11, Tel. 3 Postgiro 187294 Redactie; Achterdam 20, Tel. I Directie-, J. BIJLSMA en C. KR Hoofdredacteur: A. KAPTEIN TkE rede, die Truman gis jubilerende Detroit van de Amerikaanse autt trie en thans een der belai tra van de wapenfabricagi houden, geeft uitdrukking voel van onbehagen, waar lijk* wereld op het ogenbl DB besprekingen in Kae begeleid door zo massale Voer in het Noorden van men zich begint af te v troepen der Verenigde toch nog voor een bloedij zullen komen te staan. T het in ronde woorden geze twijfel aan de vredesbed communisten met betrekk rea. Twijfel aan de opre onderhandelaars is bij vree gen wel het allerslechtste, denken kan. Vooralsnog dat men van de situatie ii zeggen, dat de bespreking wapenstilstand niet zijn af H dat de troepen der V.N. oj Zijn. De uiterst scherpe woorc lotov voor het eerst n weer op de voorgrond tr< afgelopen week jegens Titi vie sprak, zou men kunnen een verwijzing naar vroeg lijke scheldkanonades, wai dat Moskou zich op het c steld ziet tegenover toenen lijkheden in zijn satellietst veel van de daar heersende heid geschreven wordt op r Tito's voorbeeld. Dat Joegi zienlijke economische hulp het Westen, wordt met nai garije met bijna onverho heid aangezien. Molotovs aa dat Tito's regiem „spoedig geliquideerd", behoeft nog der verontrustend te zijn, toch wel uiterst onbehaag tijdstip, nu de Amerikaans plannen voor een op korte dreigd Enropa nog volstrekt de zijn. De kennelijke verbetering rond het Perzisch-Britse i hoe verheugend ook op zich voldoende om de internat: tieke situatie aan het begi Week bemoedigend te achtc van Truman, die volkomen de zeer ernstige waarschuw den van Dean Acheson, on iedere grond aan de bewi politici uit de school van I kool en geit-theorieën even zijn als de onverantwoord( driestheid van figuren als Europa wint al veel, al win dan tijd. Maar die tijd ze goed, ja zeer goed, gebruil worden. DAT de militaire eisen voc dediging van Europa na; kaans inzicht inschakeling co's Spanje noodzakelijk m moeilijk schokkend worden geografie spreekt voor milita meestal duidelijker taal dan tieke sentiment. De militaire van Europa is voorlopig voo: gewichtiger dan het politieke van Franco. Het verzet van en Engeland tegen Spanjes ling in het Amerikaanse de sel zal in Washington dan voor kennisgeving worden men. Generaal Marshall heeft ir lopen week verklaard, dat 1 liever dollars stuurt dan An soldaten. Welnu: Franco hee voor de broodnodige dollars, leen havenfaciliteiten en Ie reinen, maar ook regiment zegd. Amerika belegt zijn geld zonder al te groot risico. He slappe protesten van Parijs daarbij wel op de koop toe r meer, omdat de militaire lei alle Westeuropese landen z( zondering de daad van Ami standfg en noodzakelijk ach

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 8