on
Piin, Pam en Poin in Afrika
Nederland verliest per jaar
2500 H. A. cultuurgrond
Betael aan hei woord
D
een diploma nodig
3.75
99
5.50
5.75
1.25
4.75
5.50
6.50
7.50
1.25
45
Britse leger vrijwel geheel naar
het vasteland?
JIMMY BKOWN TERUG IN DE DIERENTUIN
8.SO
19
45
JISVROUW
■HANDELEN
line tovert
iten schoon
163-
r, Telef. 2341-2342
m
De Noord-Oosi-polder zal binnen
twinlig jaar opgesoupeerd zijn
Aan de slag om de
situatie te verbeteren
Twee boerderijen bij
Nijmegen afgebrand
Merkwaardig bericht in
Londens Zondagsblad
Hoofdpijn
AKKERTJES
MAANDAG IS AUGUSTUS I ...it
tus onze
(hele dag
HOORN
NOG éêNMAAL
REIS via Keulen
tot WIESBADEN,
ipgave uiterl. 27 Aug.
reisleider
op Langendjjk 145a,
lein 8, telefoon 3962.
was 3 MINUTEN
KG. wasgoed
sr)
eeri wastijd van
5EEMAILLEERD
talen Handwringer
(Van onze Haagse redactie)
CINDS de middeleeuwen, om precies te zijn: sinds 1250, heeft Nederland in totaal
550.000 hectaren cultuurgrond weten aan te winnen. In dezelfde tijd is daar
van echter weer 500.000 hectaren teloor gegaan. Tegenwoordig gaat er in ons
land ieder jaar 2500 hectaren cultuurgrond verloren. Dat betekent, dat als we
daar niets aan doen, de landaanwinst van b.v. de Noord-Oost-Polder in twintig
jaar tijds weer zal zijn opgesoupeerd. Dat betekent ook, dat Nederland met zijn
sterke bevolkingstoename, zeer zal moeten oppassen, wil het niet binnen korte
tjjd volkomen klem komen te zitten. Op het ogenblik is het al zo. dat ieder jaar
12.000 jonge boeren te horen krijgen, dat er voor hen geen land beschikbaar is.
F.r zal al zeer hard gewerkt moeten worden om de weinig rooskleurige toestand
van het ogenblik te handhaven, zonder dat dus de landaanwinst ook inderdaad
winst aan land betekent.
UET probleem is niet nieuw, aller
minst, maar het is en blijft urgent
en het is zaak diligent te blijven. We
publiceren daarom gaarne enig cijfer
materiaal. dat ons verstrekt werd door
de heer N. M. Zijp, secretaris van de
Commissie voor Grondgebruik en se
cretaris van de Nederlandse Vereni
ging voor Landaanwinning, die dus
dagelijks van twee kanten met het
probleem te maken heeft.
Nederland telt op het ogenblik 300
Inwoners per vierkante kilometer. In
1900 was dit amper de helft en in 1800
ongeveer een kwart.
Het geboortecijfer is sterk toegeno
men, vooral op het platteland. Vroeger
was het geboortecijfer op de zandgron
den lager dan op de klei. Sinds het be
gin van deze eeuw is dat veranderd.
Het klinkt een beetje raar, maar het is
een feit, dat het geboortecijfer zeer is
gestegen sinds er kunstmest wordt toe
gepast. De welvaart werd daardoor gro
ter, met o.a. als gevolg, dat er vroeger
getrouwd kon worden. Het geboorte
cijfer op het platteland was in 1940
50% hoger dan in de steden. Van de
huidige bevolking woont 47% in het
Westen van het land en daarvan weer
36"'o in de grote steden. Tot 1970 wordt
een bevolkingstoename verwacht van 2
millioen zielen, waarvan naar raming
ae helft in het Westen.
De totale oppervlakte van Nederland
(inclusief de binnenwateren) is 3,3 mil
lioen hectaren. Daarvan is 2,4 millioen,
of ongeveer drievierde, cultuurgrond.
De helft daarvan ligt beneden de wa
terspiegel. Ons land heeft 240.000 hec
taren bos, 300.000 hectaren woeste
grond, 80.000 hectaren wegen en dijken,
12.000 ha. spoorwegen, 73.000 ha. water
en 280.000 ha. bebouwde terreinen. Per
inwoner hebben wij 24 aren cultuur
grond (Engeland 39, Frankrijk 75, Ame-
ka 110).
Ontginning en landaanwinning.
\J[/AT kan er nu gedaan worden om
deze situatie te verbeteren? Aller
eerst kan er gestreefd worden naar
ontginning en landaanwinning. Dat ge
beurt zoals bekend op grote schaal.
Wat de ontginningen betreft zijn we
langzamerhand aan hét eind van ons
latijn. De schattingen van de opper
vlakte cultuurgrond, die nog door ont
ginning gewonnen kan worden (reke
ning houdend met natuurschoon, recrea
tie en wat dies meer zij) lopen uiteen
van 20.000 tot 50.000 hectaren, doch dat
is hier en daar een stuk en over het
algemeen niet al te beste grond. Sinds
1900 is er n.l. gemiddeld ruim 8000 ha.
per jaar ontgonnen, in totaal 440.000
hectaren.
De mogelijkheden tot landaanwin
ning bieden een gunstiger beeld. Men
Melken is een vak, dat terdege
moet worden geleerd. Er zijn zelfs
speciale cursussen voor hygiënisch
en vakkundig melken, want hoe
zuiverder de melk, hoe beter de
boter en de kaas. Tijdens het
examenmelken op een boerderij
te Hoogwoud worden twee vrou
welijke cursisten „op punten
gewaardeerd".
Gisteravond is te Leuth bij Nijmegen
door nog onbekende oorzaak de kapi
tale boerderij van de heer A. J. in
brand geraakt. Hoewel verschillende
brandweren met groot materiaal uit
rukten, breidde de brand zich steeds
uit en sloeg ten slotte door de hevige
wind over op de vijfhonderd meter
verder gelegen boerderij van de heer
W. J., een broer van de eerste. Ook een
grote schuur, eigendom van de heer D.
en op een kilometer afstand van de
brandende boerderijen gelegen, werd
door het vuur aangetast. Hier had men
de brand evenwel vrij spoedig bedwon
gen. De beide grote boerderijen brand
den echter bijna geheel af. De land
bouwgereedschappen en de binnen
gehaalde oogst gingen verloren.
schat, dat het IJselmeer nog 150.000
ha. kan opleveren, de wadden bij
Friesland 170.000 ha., de wadden bij
Groningen 60 000 ha., de Dollard 7000
ha. en de kleinere tussenwateren (de
Braakman en het Land van Saeftingen
in Zeeland, die Biesbos e.d.) 87.000 ha..
tezamen dus ongeveer 474.000 ha.
Dat is inderdaad zeer veel, met de
ontginningen meegerekend bijna net
zoveel als in de laatste 700 jaar aange
wonnen werd. maar het zal uiteraard
zeer lang duren eer al deze werken
kunnen worden uitgevoerd en als het
mogelijk zou zijn dit in zeer snel tem
po te doen, dsn zou de gehele aanwinst
met een jaarlijks verlies van 2500
ha. in goed twee eeuwen weer teniet
gedaan zijn. Voor landaanwinning op
korte termijn komen 20.000 ha. in aan
merking.
Het is dus duidelijk, dat het een zaak
van harde noodwendigheid is, dat Ne
derland zo zuinig mogelijk met zijn
cultuurgrond omspringt. De grote be
volkingsaanwas eist uitbreiding van de
bebouwde gronden en de noodzakelijke
industrialisatie eist ook haar deel op,
dat is onvermijdelijk, maar er moet
naar gestreefd worden het verlies zo
klein mogelijk te maken.
Vandaar, dat de landbouw er op aan
dringt, zoveel mogelijk in de hoogte te
bouwen en de industrialisatie te ver
wezenlijken met een minimaal verlies
aan agrarische gronden. Wat dit laatste
betreft, geeft Friesland een goed voor
beeld. Men is daar al begonnen met
verschillende gemeenten gezamenlijk
een industrie-terrein te laten aanwijzen.
Als iedere gemeente dit apart doet, ligt
er veel meer grond op vestiging te
wachten en daardoor braak, of althans
minder geschikt voor agrarisch ge
bruik.
Slecht voorbeeld.
W/AT de bebouwing betreft, zijn ook
al successen geboekt, doch hier
geeft merkwaardigerwijs het platteland
zelf een slecht voorbeeld. Natuurlijk,
men kan in kleine landelijke dorpen
geen hoge flatgebouwen gaan neerzet
ten, maar men bouwt uitsluitend één
gezinswoningen en heeft daarvoor heel
veel grond nodig. De grote steden slaan
daarbij niet eens een gek figuur. Het
percentage ééngezinswoningen bedraagt
in Amsterdam 6%. in Rotterdam 14°/o,
Den Haag 21%, Utrecht 61"/ii, Eindho
ven, Tilburg en Enschede echter 97%.
Op verzoek van landbouwkringen o.a.
is dit percentage in de nieuwe woon
wijken van Den Haag al sterk terug
gebracht. Voor het uitbreidingsplan
„Moerwijk" bedraagt het percentage
6% en voor „Morgenstond" zelfs slechts
3%.
Er zijn op het ogenblik drie wets
ontwerpen in voorbereiding, die deze
materie wettelijk zullen regelen, n.l.
een ontwerp ruimtewet, een nieuwe
woningwet en een nieuwe onteigenings
wet. Binnen tien jaar zullen alle gron
den in ons land ingedeeld moeten zijn
en hun uiteindelijke bestemming zal
definitief moeten vaststaan. Wat de
nieuwe onteigeningswet betreft, men
overweegt daarin op te nemen, dat
voortaan voor onteigende grond niet
meer de bouwwaarde, doch de gebruiks
waarde (meestal dus de agrarische
waarde) zal worden vergoed.
Ziedaar in kort bestek alles wat Ne
derland nog kan doen. Het enige andere
middel om de agrarische opbrengst op
peil te houden, is een nog intensievei;
gebruik van de beschikbare grond.
Amerikaanse senatoren over
Europa's defensie
Negen Amerikaanse senatoren hebben
kortelings een reis door Europa ge
maakt als lid van een subcommissie
voor buitenlandse betrekkingen. Zij
hebben in hun rapport de navolgde
punten naar voren gebracht: 1. De V.S.
hebben sinds het uitbreken van de Ko
reaanse oorlog hun strijdkrachten ver
dubbeld, de Westeuropese legers ver
sterkten de hunne met twintig procent,
zeer tot ongenoegen van generaal Eisen
hower. Over het algemeen is Washing
ton en is Eisenhower ontevreden over
het politieke, militaire en economische
beleid. 2. Joego-Slavie en Spanje moe
ten worden betrokken in de defensie
plannen voor Europa. De behoefte van
Spanje aan militaire en economische
hulp wordt geschat op 400 millioen dol
lar. 3. Het zal ongeveer een milliard
dollar kosten om in Frankrijk vlieg
velden voor jachttoestellen in te rich
ten en de verbindingen en de bevoor
rading voor operaties te verzorgen.
Hiervan zouden de V.S. een deel moe
ten bekostigen. 4. De economische hulp
moet worden gebruikt voor de verster
king der individuele en collectieve de
fensie van de bondgenoten. 5. De han
del tussen Oost en West mag niet lei
den tot versterking van het Russische
oorlogspotentieel.
In Argentinië zijn honderd perso
nen gearresteerd wegens pogingen tot
sabotage bij de staatsspoorwegen. Op
de rails waren zware stenen gelegd en
bij het seinwezen was geknoeid.
26. Nu volgt nog het moeilijkste ge
deelte van de reis voor Pim, Pam en
Pom. Onder leiding van Mikkie en :ijo
dragers moeten zij dwars door een oer
woud, maar Pim, Pam en Pom zijn niet
erg bang uitgevallen, vooral niet Ht
zij een splinternieuw geweer over hun
schouder hebben. Die geweren hebben
zij van Mikkie gekregen, toen zij de
rand van het oerwoud naderden.
„Waarom?" vroeg Pim verbaasd, toen
Mikkie halt hield en uit een van de
pakken drie geweren te voorschijn
haalde. „Wat moeten wij daarmee doen?
Ik weet niet eens goed, hoe je zo'n
ding vast moet houden". „Koning Sam
ba mij gezegd", antwoordde Mikkie
ernstig. „Soms heel gevaarlijk in oer
woud. Wilde tijgers, heel onbeschaafde
dieren, kunnen niet lezen of schrijven.
Zij misschien U willen gebruiken >is
ontbijt". Nu, daarvan zijn de drie dap
pere honden toch wel een beetje ge
schrokken. Niemand houdt ervan om
als ontbijt in de maag van een woeste
tijger te verdwijnen. „Koning Samba
mij gezegd, ik U onbeschadigd afleve
ren. Daarom geweren!" En daar gaan
Pim, Pam en Pom dan, op weg naar
Koning Samba.
De militaire medewerker van de Lon-
dense Sunday Express publiceert een
niet-bevestigd bericht, volgens hetwelk
bijna het gehele Britse geregelde leger,
met uitzondering van de eenheden, die
in het Midden- of Verre Oosten nodig
zijn, in de toekomst in Duitsland, Belgie
en-Nederland zou worden gestation-
neerd. In deze landen zouden voorts
alle diensten van het leger worden on
dergebracht.
De bestaande luchtstrijdkrachten in
Duitsland zouden voorts worden ver
sterkt met alles, wat de RAF in Enge
land maar kan missen. Vooruitgescho
ven vlootbases zouden worden aange
legd in Nederlandse en Belgische ha
vens. Reeds zou men zijn begonnen met
de aanleg van een basis in Antwerpen
en van 26 kampen in Belgie. De kosten
zouden worden geraamd op honderd
millioen gulden.
De juistheid van deze maatregelen,
die een uitvloeisel worden genoemd van
een nieuwe politiek van het Britse mi
nisterie van defensie, wordt in een re
dactioneel artikel van het blad e-nstig
betwijfeld. Het acht het wijzer, wanneer
Engeland er helemaal van zou afzien,
troepen op het vasteland te legeren.
De Franse maatschappij, die aan de
commerciële luchtbrug naar Berlijn
deelneemt, heeft een harer toestellen
teruggetrokken wegens moeilijkheden
over de betaling.
|7R zijn ambtenaren èn ambtenaren.
Vele en veelsoortige. Als ik zo 's
morgens onze hoofdstad eens binnen
rijd, dan word ik telkens weer getrof
fen door de veelheid van uniformen,
die zich een weg banen tussen de
stroom van mensen, die zich naar hun
dagelijkse arbeid spoeden. En dan te
weten, dat het merendeel van hen, die
ten bate en ten laste menigmaal he
laas meer ten laste dan ten bate van
de gemeenschap werkzaam zijn, geen
uniform draagt. Op dat moment heb
ik wel eens de ondeugende gedachte ge
had om allen, die uit de gemeenschaps-
kas worden onderhouden, van een be
paald kenteken te voorzien. Ik ben er
van overtuigd, dat wij allen dan heel
erg zouden schrikken. Wat zouden we
ons als belastingbetalers gaan voelen,
zoveel werknemers in onze gemeen
schappelijke dienst. Tegelijkertijd zou-
der we met een ietwat pijnlijk gezicht
een onbewuste handbeweging maken in
de richting van onze portemonnaie.
Er zijn ambtenaren èn ambtenaren.
16. „Wat is dat voor een toon van
een ondergeschikte tegen zijn onmiddel
lijke chef!" schreeuwde meneer Van
Knullenburgh uit zijn sluimerstoel op
springend. „Dat duld ik niet! Laat dat
je i oor eens en voor altijd gezegd zijn,
vlerk van een nietsnut!" Dit nu, had
meneer Van Knullenburgh niet tego.,
Jimmy Brown moeten zeggen. Het was
precies de druppel, welke de emnur
deed overlopen. Jimmy greep zijn direc
teur onverwacht bij zijn nekvel, hief
hem met beide handen boven zijn
macht, zoals een gewichtheffer dat met
een zware halter dcet en rende met zijn
levende last de kamer uit, de trap af en
de tuin in. „Ik weet voor jou nog een
aardig slaapkamertje", riep hij. „Ik zal
je eens een tijdje opsluiten in het nacht
hok van de olifant en daar zal ik je
net behandelen als jij dat al die tij
met je arm' dieren hebt gedaan. Dan
zul je eens aan de lijve ondervinden
hoe prettig het is honger te moeten
lijden en in een vuil hok te slapen".
Meneer Van Knullenburgh, die zo gauw
niet wist wat er met hem ging gebeu
ren, begon als een speenvarken te gil
len, „Hellüp, heilüp, ik word ver
moord
IE WAGEN
IN HET
KLOOSTERBOS
iorgaat is de toestand
.ittert de rechter-bui-
lijker. en naar de oor-
:fs. Bijna drieduizend
lantische oceaan
Een ..barstende" hoofdpijn, een
tergende kiespijn, een slopende
zenuwpijn auervallen U op
het meest ongelegen ogen
blik. Neem dan één of twee
...die helpen direct! J
(Advertentie, ing. Med.)
DOOR
MARJORIE VERNON
10)
„Dat bevalt me helemaal niet", ver
klaarde mevrouw Darley. „Helemaal
niet. Het is hoogst-onbehoorlijk, want
de man moet hebben geweten wat er
van hem werd verwacht. Een heer be
hoort te doen wat er van hem wordt
verwacht, dat is al het minste. Of zou
hij zich hebben vergist?" Ze keek Nan
hoopvol aan, maar deze schudde haar
hoofd.
„Ik geloof niet dat de erfgenaam van
Lynford zich dikwijls vergist. Volgens
mij heeft hij het expres gedaan, tij
heeft ze onverhoeds willen overvallen
om te zien hoe ze werkelijk waren, in
plaats van het fraaie vernisje als ze
allemaal hun beste beentje voorzetten
om een goede indruk e maken. In,
ieder geval had hij geen zin in en
plechtige ontvangst, hij overviel het
hele huishouden door te voet te arri
veren. terwijl hij zijn bagage aan het
station had achtergelaten Hij slaagde
er bijna in hen allen een zenuwtoeval
te bezorgen!"
Peta kneep haar ogen samen.
„Het kon wel eens een interessante
kerel zijn", verklaarde ze. „Meer dan
ik had durven hopen. Ik verwachtte
een met de paplepel gevoerd moeders
kindje zonder hersens en zonder ka
rakter, maar de geachte erfgenaam
zou nu toch wel eens een waardige
partner voor mijn pikante geest kun
nen blijken!"
„O, schat", jammerde mevrouw Dar
ley. „Ik voel dat er moeilijkheden op
komst zijn! Het staat me allemaal niets
aan. Hij moet zeer onbeschaafd zijn,
ik denk het resultaat van het feit dat
hij zijn hele leven in de wildernis
heeft doorgebracht. Ik hoop maar dat
hij niet lastig of vervelend blijkt te
zijn". In haar bezorgdheid gooide me
vrouw Darley zonder erbij te denken
haar kaarten op tafel „Hij zal omzich
tig moeten worden aangepakt, dat
weet ik zeker, en jij kunt zo koppig
en bazig zijn, Peta Je bent er zo aan
gewend om je zin te krijgen, ik zou
werkelijk niet weten wat er ging ge
beuren als iemand jou eens dwars
boomde Ik heb altijd toegegeven en
je laten doen waar je zin in had". Ze
speelde nerveus met haar parels, haar
rood-aangezette wangen werden nog
roder terwijl haar fletse ogen angstig
glommen ..Wees toch voorzichtig. Peta
ik smeek het jeer hangt zoveel
van af!"
„Maak je geen zorgen", antwoordde
Peta vastberaden.
Er blonk strijdlust in haar gouden
ogen. „Hij noemt zich zelf de Wilde
Heritage, is het niet? Nou, hij heeft
Peta Darley nog niet ontmoet! Ik
zal hem temmen!"
HOOFDSTUK II.
Neville Heritage alias Grant
vond de dingen minder moeilijk dan
hij had verwacht.
Juist het feit dat Bruce had bedacht,
om hem een dag eerder dan hij werd
verwacht, zijn entree te laten maken,
had het personeel van de Hall in ver
warring gebracht, zodat ze meer be
langstelling hadden voor hun kant van
de zaak dan een al te grote nieuws
gierigheid in hemzelf. Hij slaagde -r
in hen te kalmeren iets wat hem
inwendig veel plezier deed en hem
zelfvertrouwen gaf en verzekerde
hun dat ze zich over hem geen zorgen
behoefden te maken, dat hij het zich
zelf wel naar de zin zou maken.
„Zeer naar de zin!" dacht Neville met
een glimlach en hij keek de bibliotheek
rond in weürs vensternis hij de morgen
na zijn aankomst stond. „Heerlijk!
Maar het is grappig: ik reageer op al
deze luxe als een eend op water".
Hij slenterde de kamer rond en nam
een dun in perkament gebonden boekje
van een plank, en na er even in gebla
derd te hebben zette hij het weer op
zijn plaats Vandaag kon geen enkel
boek ziin aandacht vectheudpn zii>-
eigen levensloop was op het ogenbli'
veel interessanter dan welk boek ook
Weer teruggekeerd naar het raam
stond hij met de handen in de zakken
uit te kijken over de brede oprijlaan,
het gladgeknipte gras, de bloembedden
en verderop de weiden, de hoge bo
men en de verre heuvels.
Neville was zich bewust van een
gevoel van behagelijkheid zoals hij dat
zijn hele leven niet had gekend. Hij
had het gevoel eindelijk thuis'te zijn
gekomen: alsof hij na al die jaren van
vuile rommel en harde strijd eindelijk
was aangeland op de plaats waar hij
behoorde. Bruce had in één ding gelijk
gehad: hij zou Lynford goed en toege
wijd besturen, want nu reeds hield hij
ervan en het was alsof de liefde ervoor
altijd al in zijn bloed had gesluimerd
en daardoor de toewijding er als van
zelf was.'
Op zijn horloge kijkend zag hij dat
het bij twaalfen was. Zou hij vóór de
lunch nog uitgaan? Nog een uur en een
kwartier misschien was het beter
het uit te stellen tot vanmiddag.
„Ha! Bezoek!" zei Neville plotseling
bij zichzelf. Instinctief trok hij zich
achter de gordijnen terug toen hij
twee vrouwelijke gestalten de oprit zac
naderen. De ene was gezet, van middel
bare leeftijd en opzichtig gekleed: do
andere, die jong en soepel en slan'-
was. stapte voort met een iengdige o
'ofte elegance, die Nev'Ve's aanda"'
-1 (Wordt vervolgd)
Gelukkig zijn er veie beste en brave
dienaren van de gemeenschap, die we
ondanks alles moeten en ook willen
•waarderen. Maar er is helaas ook een
categorie, die door al haar gedragin
gen telkens weer demonstreert, dat zij
er niet is voor de gemeenschap, doch
dat de gemeenschap voor haar bestaat.
Het is met deze overheidsdienaren dat
wij telkens weer overhoop liggen, ten
koste van ons zelf, maar ook ten koste
van de gemeenschap.
Er zijn ambtenaren èn ambtenaren.
Ambtenaren, aan wie geen macht is
gegeven en ambtenaren, aan wie heel
veel macht werd toegekend. Ambtena
ren, die veel macht werkelijk waardig
zijn en ambtenaren, die de hun verleen
de macht als een vloek voor de ge
meenschap gebruiken en dus deze
macht misbruiken.
De Vermogensaanwasbelasting vor
dert ten bate van de Staat een deel
van de vermogensvooruitgang geduren
de de oorlogsjaren. Daartoe wordt ver
geleken het vermogen per 1 Mei 1940
met dat per 1 Januari 1946. Het ver
mogen van na de oorlog is meestal wel
eenvoudig vast te stellen, moeilijker
wordt het echter het vermogen van
vóór de oorlog te bepalen. De wetgever
heeft ten aanzien van dat vóóroorlogse
vermogen vrij straffe regelen getrof
fen. Het Buitengewoon Navorderings-
besluit bepaalt namelijk, dat het ver
mogen per 1 Mei 1940 niet hoger wordt
gesteld, dan bij de administratie der
belastingen op 31 December 1942 be
kend was. De belastingplichtige, die in
de Vermogensbelasting viel en zijn aan
giften steeds correct verzorgde, heeft
geen moeilijkheden. Ongekend grote
moeilijkheden heeft echter het "man
neke, dat op 1 Mei 1950 maar een klein
vermogentje bezat beneden het voor de
Vermogensbelasting belastbare mini
mum. Bij de belastingdienst is daar
omtrent immers niets bekend en dus
verkeren de belastingambtenaren hier
in een zeer sterke positie. Zij hebben
de macht om dat beginvermogen een
voudig op nihil te bepalen.
Er zijn echter belastingambtenaren
èn belastingambtenaren. Gewetensvolle
belastingambtenaren staan hier voor
een verantwoordelijke taak en dikwijls
voor uiterst moeilijke beslissingen.
Enerzijds mogen zij zeker niet een te
soepele houding aannemen waardoor
de schatkist benadeeld zou kunnen
worden. Anderzijds mogen zij door
middel van de hun verleende macht
niet te veel belasting heffen. Hoe zul
len zij in werkelijke twijfelgevallen
moeten handelen?
Machtsgebruik in werkelijke twijfel
gevallen .lijkt mij machtsmisbruik. Een
gewetensvol mens, die belastingambte
naar is, zal aan de belastingplichtige
het voordeel van de twijfel moeten
doen toevallen. Het is immers beter,
dat een aanslag tot een te laag bedrag
wordt vastgesteld, dan dat op 1 Mei
1940 reeds aanwezig vermogen geheel
of ten dele wordt geconfiskeerd
Dat de belastingambtenaar, die Uw
aanslag in de Vermogensaanwasbelas-
'ing moet vaststellen, een dergelijk ge
wetensvol mens, is, wenst U van harte
toe SIJMEN BETAEL