Allerlei over kinderen
Uitstel bel
bepaalde
De kunst van he
loslaten
Uit de collecties van
Piquet en Lanvin
Dc Jeugdbeweging
De liefde tot zijn
land
Kruiswoordpuzzelaars aan de slag!
Ministe
Veertien atoombommen
sinds 1945 ontploft
Puzzle-rubriek
piniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiip
bim ons alIer moeder is en
Prins Bernhar
de achtste p
De Nederlandse
kampioenschap
BRUYNZEEL TWEE'
FASTNET-RAC
Vliegtuigen in de
van Duitsland V.
KNVB ontving uitn<
van Franse voetba
J-Jet valt niet mee om enige dochter te
zijn. Dat klinkt u misschien wat
vreemd in de oren, maar ik verzeker
u, dat de nadelen de voordelen verre
overtreffen.
Kijk, zo in het gewone dagelijkse
doen is het nog wel te harden, vooral
als het zonnig weer is. Je gaat naar
«chool, je maakt sommen en taallesjes,
krijgt weer eens een nieuw lees
boekje of de juffrouw tracteert op een
verhaal. In je vrije tijd kuier je met de
poppenwagen een singeltje om, je
speelt of je kibbelt met' de buurkinde
ren dat heeft allebei zijn attracties
en }e komt eigenlijk alleen thuis om
te eten en te slapen.
Maar o wee, als de grote vacantie
aanbreekt dan ben je eerlijk in de
aap gelogeerd, bij gebrek aan tantes
met kroost in een andere stad. Goed:
de schooldeur is op slot, dat is ook wel
eens aardig. Maar de buurkinderen zijn
uit kamperen of logeren of elke dag op
stap. De poppen zeggen tenslotte ook
geen boe of ba, en Je hebt al je boek
jes driemaal uitgelezen.
Dan zegt je moeder; Wacht maar,
straks gaan we fijn twee weken naar
de hei of de bossen dat klinkt wel
aardig op het eerste gehoor. Maar als
je de diesel en de bus achter de rug
hebt, wat blijft er dan voor fijns over?
Nu goed, je bent in een ander huis, dat
zo heerlijk helemaal bulten staat, zegt
moeder. De vogels zingen je 's morgens
wakker.
Mooi maar waar komt het verder
op neer voor jou, arme enige stakker?
Dat er weer geen kinderen zijn om mee
te kibbelen of te spelen. Dat je weer
op urenlange wandelingen bent opge
scheept met twee grote mensen, die
nergens anders over praten dan over
gedichten en muziek en de stilte die
toch zo heerlijk isTerwijl jij juist
zo graag een boel lawaai zou willen
horen van kinderen die krijgertje spe
len of in het water plonzen of luidkeels
op een hek zitten te zingen
maar het was nu lang genoeg onge
woon vredig geweest in huis, met een
keurig toegedekt kinderbed en een
poppenwieg en 'n stapel boekjes waar
niemand naar omkeek. Als ze nu maar
niet al te gehecht was geraakt aan de
nieuwe kameraadjes en de nieuwe
tante en al dat heerlijke vrije land
rondom
Boven de wuivende roggepluimen
begon iets blauws te wapperen. Een
uitgelaten vaantje, dat in vliegende
vaart op moeder afstoof, en toen zij de
hoek omkwam Een stevige bruin
verbrande dochter met strokleurig
haar bonsde hijgend tegen haar op en
hing haar als een blok lood aan de hals.
Dag moeder, dag wat fijn dat ik je
weer zie. En hoor es, ik heb hanekam-
iren gezocht en we zijn ook naar de
kermis geweest en ik kan al een Frans
liedje zingen, hoor maarEn onder
een luidkeels „Au clair de la lune"
maakte moeder haar entree.
Opvoeden is de kunst van het gelei
delijk loslaten. Het valt niet mee om
de moeder van een enige dochter te zijn.
SASKIA.
Zo'a Hots, waar U meer plezier van heeft t
(Advertentie. Ing. Med.)
Sinds 1945 zijn bij proeven en in de
oorlogvoering veertien atoombommen
ontploft zonder dat er ook maar één
blindganger bij was, aldus heeft Geor
ge O. Robinson, perschef van de in
aanbouw zijnde fabriek voor water
stofbommen bij Aiken (Zuid-Carolina)
verklaard. De naam „fabriek voor H-
bommen" is eigenlijk onjuist, zo voeg
de hij er aan toe, want het vervaar
digde materiaal zal elders worden
verwerkt.
PUZZLE 201.
De vreemde optelling (opl.)
Deze wat zonderlinge optelling zag
er geheel in cijfers als volgt uit:
17 4 3
8 6 5 4 3
8 6 0 4 3
W/aarde verbaasde lezeres, lach er niet
om. De opvoeding, waarschuwde
Shaw, is het georganiseerde verzet van
de ouders tegen de kinderen en on
danks al onze goede bedoelingen en
ruime standpunten dreigt Shaw af en
toe lelijk gelijk te krijgen. Want wij.
gewetensvolle ouders, zijn soms wer
kelijk de tegenstanders van onze eigen
kinderen omdat onze belangen uiter
aard volkomen verschillend zijn van
de hunne. En vooral omdat wij, on
danks alle goedbedoelde inspanning,
nimmer datgene kunnen zijn waaraan
zij het hardst behoefte hebben, andere
kinderen om zich mee te vermaken of
zich aan te meten.
En dies heeft moeder, meer terwille
van de dochter dan van zich zelf, elk
jaar tegen de grote vacantie opgezien.
Kijk, als zij nu eerst maar groter is,
dat zij met een troepje kan gaan trek
ken of kamperenMaar zij is, met
al haar gezonde stevigheid, nog maar
zeven jaar en te klein voor het tafel
laken van zelfstandig opereren. En he
laas ook te groot voor het servet van
wandelen aan moeders handje.
Evenwel bleek de oplossing zo een
voudig, al werd ze in het ouderlijk
tweemans-parlement omstandig gewikt
en gewogen. Zou dat nu niet een te grote
opgave zijn, zo ver van huis en dan
helemaal alleen? Als ze nu eens heim
wee kreeg dan zat die mevrouw
daar maar mee. En als ze nu eens
Het voorwerp van aanhoudende zorg
werd tenslotte zelf de beslissing gela
ten. Hier, kijk eens: een mooi wit huis
midden tussen de korenvelden, meteen
aardige mevrouw die zelf drie kinde
ren heeft en er 's zomers nog best een
paar bjj kan bergen. Een echt poppen
huisje voor de meisjes en een zandbak
en een vijvertje en een schommel
Mag ik daar naar toe? Mag ik daar
écht naar toe?
Moeder bracht haar weg, drie pro
vincies ver. Met een koffertje vol
schone jurken en extra schoentjes en
ondergoed en een nieuwe pyama. Een
diesel en een stoomtrein en een bus
vol vacantiegangers, en zomaar een
ijsje op het perron het kon niet op.
En eindelijk dat witte huis van het
plaatje boven de wuivende rogge-aren,
met een heerlijkheid van een bloeien
de tuin ervoor en een mevrouw die in
de deur stond met een troep kinderen
en zei: Neem haar maar mee en laat
haar alles /.ien, jongens.
Vijf minuten later zag moeder haar
nazaat op een autoped de heuvel af
zwieren en tussen de deinende pluimen
verdwijnen. Toen zij haast-je-rep-je
het paadje afholde om de bus te halen
was de hele dochter in geen korenvel
den of zandwegen te zien Eerlijk
gezegd: het parlement vergaderde die
avond in een enigszins bedrukte stem
ming. Als zij daar nu maar wennen
kan. Zij is nog nooit zo lang en zo
ver alleen van huis geweest. Je zult
zien dat er vanavond een telefoontje
komt
Er kwam geen telefoontje. Maar na
twee dagen wel een briefkaart. Een
briefkaart, die hardop en met enige
hilariteit in het parlement werd voor
gelezen: Lieve vader en moeder. Ik
heb het hier toch zó fijn
Er rolde een steen, een zware steen,
langs alle traptreden naar beneden. En
bleef daar liggen, twee weken lang.
Toen klom moeder weer, warm en
moe, maar neuriënd, dat zelfde zand
paadje naar boven. Alles goed en wel,
^1 kunnen Augustus en September
ons nog stralende zomerse dagen
brengen, een feit is, dat voor de mode
koningen het zomerseizoen reeds is
afgelopen. Maken wij van de voorbije
tijd de balans inzake de belangstelling,
welke de „grote" Fransen op dit gebied
voor ons landje aan de dag legden, dan
mogen wij een beetje trots zijn. Wa
ren het Jacques Fath en Pierre Bal-
main, die verschillende malen hier hun
nieuwste creaties toonden, ook Bruyère
en Carven lieten zich dit seizoen niet
onbetuigd. Daar de politieke verhou
dingen vooral op het Oosten gericht
waren, is het alleszins begrijpelijk, dat
ook de mode-ontwerpers zich hiernaar
oriënteerden. Onmiskenbaar was dan
ook de Oosterse invloed op het gebied
van de dames-garderobe. Koelie-jasjes
en -hoeden waren schering en inslag.
Over het algemeen beweegt de Franse
couture zich voor de dames in de leef
tijd tussen 30 en 40 jaar. Laat Carven
dan een uitzondering op dit gebied zijn
- zij kiest liever de jeugdige vrouw
voor haar inspiraties, Bruyère bepaalt
zich er wel toe. Zij is het meest bekend
door het borduurwerk, waarmee zij
haar creaties tracht te markeren. Het
moge dan typisch Frans aandoen, een
feit was, dat zij, tijdens haar shows in
Nederland, terdege rekening hield met
de smaak van de Hollandse vrouwen.
Al zijn Robert Piquet en Jeanne
Lanvin in ons land nog onbekend, zij
hebben hier nog niet hun collecties
laten zien, toch spreken zij in de mo
dewereld een hartig woordje mee. Ook
hun ontwerpen zijn vaak alleraardigst
en origineel te noemen. Meermalen
lieten wij dat aan de hand van illustra
ties zien en thans zetten wij de kennis
making voort.
Bezien wij de eerste afbeelding - als
.Wandelkleed" ten tonele gevoerd -
dan blijkt weldra, dat plissé nog steeds
in de running is. Het toilet, dat voor
een deel aan een jaquet doet denken,
laat van de taille uit een rijk geplis-
seerde rok zien, welke vrij veel stof
vergt. De blouse is in naturelkleur ge
houden en bezaaid met grote witte
noppen, een bij uitstek zomerse tint.
Jeanne Lanvin hield zich bij de
japon met bijpassend jasje. Het witte
piqué is nog immer een zwak van deze
Parijse couturière. Een zeer eenvoudig
jurkje in mosterdkleur heeft de V-hals
met brede revers. Het loshangend jasje
is van hetzelfde materiaal. Men lette
op de moderne schouderlijn, welke
hierbij werd aangebracht en de weer
modern geworden shawlkraag, afgezet
met wit piqué. Ook de manchetten van
de driekwart mouw, welke een lang
leven schijnt beschoren, werden hier
mede gegarneerd. Het eenvoudige
mosterdkleurig strooien capje past hier
1
goed
RITA.
1 7 4 3 2 9
De oplossing scheen moeilijker dan
wij verwacht hadden. Maar toch kwa
men er tal van goede oplossingen bin
nen. Na loting onder de inzenders van
een goede oplossing is de wekelijkse
prijs van 5.ditmaal ten deel ge
vallen aan de heer G. Fuldner, Piet
Helnstraat 10, Den Helder.
Gefeliciteerd!. Deze prijs zal worden
toegezonden.
En nu onze nieuwe opgave.
PUZZLE 202.
Twee onbekende dichtregels.
Twee regels van een gedicht, dat
nog uitgegeven moet worden, tellen
samen 48 letters. Deze zijn van begin
tot eind genummerd van 1 tot 48 (de
ij is één letter). Tracht deze twee
dichtregels te vinden uit de volgende
aanwijzingen:
6-20-47-2 is een klein getal.
23-26-4-36 is datzelfde getal.
14-15-45-12-42 betekent vrolijkheid.
17-3-15-31-22-27-43-33-34 is een stad
in ons land.
I-37-21-47-35-32-13 zijn soms zuur.
48-37-15-15-29-19-44-36-45-23 is een
ander woord voor fantasie.
7-38-46-28-26-5 is een jongensnaam.
8-9-10-23-4-18-20-30-34 vindt men in
het hoge noorden.
II-39-28-27-23-28-29 is een plaats in
Noord-Holland.
24-25-16-45-15 is een stad in het
Zuiden van ons land.
Onze hond heet 41-25-40-42-15-37.
Welke zijn de elf bedoelfde woorden
en hoe luiden de twee versregels
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donderdag 23 Augustus aan de
Redactie van dit blad. (Er wordt on
der de inzenders van een goede oplos
sing weer een prijs van ƒ5.verloot).
Horizontaal: 1. Planeet; 6. Vroeger
Russ. keizer; 11. Witvis; 12. Zoogdier;
14. Schaapkameel; 15 Spijt; 18. Rustend
(v.d. predikant); 20. Graswoestijn; 21.
Wederk. voorn, woord; 22. Oogvormig
snoer; 24. Kort ogenblik; 25. Vruchten
nat; 27 Lidwoord: 29. Afgelegen; 30.
Stad in Italië; 31 Klaagzang; 32. On
aangename verblijfplaats; 33. Speel
goed; 35. Voorzetsel; 36. Voordeel; 39.
Marterachtig roofdier; 41. Boom; 42.
Bureau; 46. Heilige; 47. Verbond; 49.
Tijdrekening; 51. Schutsluis; 52. Zwak;
54. Schoenvorm; 55. Vrouwelijk roof
dier.
Verticaal: 1. Witte populier; 2. Reeds;
3. Opstootje; 4. Ver beneden de opper
vlakte; 5. Sneeuwstorting; 7. Winter-
voertuig; 8. Voorzetsel; 9. In het jaar
der wereld; 10. Houten klepper; 12.
Gravin van Holland; 13. Voorzetsel; 16.
Hevig; 17. Lust; 19. Toonkunstenaar;
21. Spaanse schapen; 23. Dameskransje;
24. Platte steen; 26. Klamp; 27. Loot;
28. Troefkaart; 29. Weldoorvoed; 34.
Omvang van 8 tonen; 36. Land in Azië;
37. Bitter vocht; 38. Bedorven; 40. Vo
gel; 42. Afdeling; 43. Gewicht; 45.
Kerkgebruik; 47. Vlaktemaat; 48 Roem;
50. Water in Friesland; 53. Kippen-
product.
J. P. SCHALKER (CPN) LID DER
EERSTE KAMER
Bij de jongste verkiezingen voor de
Eerste Kamer is de heer A. D. Schoo-
nenberg (CPN) te Amsterdam benoemd
verklaard. Deze heeft echter bedankt,
zodat in zijn plaats benoemd verklaard
is de heer J. P. Schalker te Rotterdam.
J.JET is van veel belang, in welke
omgeving een kind opgroeit; in
welk milieu het verkeert. Dit woord
milieu duidt alle omstandigheden
aan, waartussen een kind leeft; de
plaatselijke omgeving niet alleen,
maar ook de maatschappelijke toe
stand, en de personen die hem om
ringen. De jeugdbeweging nu, noemt
men ook wel het derde milieu.
Het eerste milieu is dan het gezin;
het tweede de school, die beide het
kind ook inderdaad sterk beïnvloe
den, en op zeer verschillende wijze.
Dat geeft wel eens een strijd tussen
gezin en school. En dan doel ik niet
op persoonlijke moeilijkheden, op
ouders en onderwijzers, die het over
een en ander oneens zijn, maar op het
feit, dat school en gezin beide hun
deel aan het kinderleven opeisen. Zo
als b.v. bij het huiswerk. Daar houdt
de school het kind in zijn greep, ook
buiten de schooluren. En nu komt
daar het derde milieu nog bij: de
jeugdbeweging.
Het kan nu zijn, dat er een con
currentiestrijd ontstaat. De kinderen
zijn lid van een club, zijn bij de pad
vinderij, of wat dan ook, of willen er
gaarne bij behoren. En deze vragen
een deel, soms een groot deel, van
hun tijd. Daar gaat b.v. de hele Zater
dagmiddag, de enige middag, buiten de Zondag,
dat vader ook eens vrij is, mee heen, terwijl het
hele gezin er op uit zou kunnen gaan. Daar zijn
b.v. de avonden, waarop vergaderd wordt; daar
zijn de gemeenschappelijke tochten, en in de va
cantie vaak kampen. En de kinderen zijn vol ent
housiasme daarvoor; ze willen er dolgraag heen.
Maar horen ze dan niet in het gezin; het gezin
dat één van de belangrijkste grondslagen is voor
een goede samenleving?
Daar komt dan de strijd. De kinderen worden
door het derde milieu onweerstaanbaar aangetrok
ken, en de ouders zouden ze gaarne weer thuis
zien. Nu kan men als ouders ten slotte het heft
in handen houden en zeggen: ,Je gaat niet naar
dat kamp, je hoort by ons". Maar daarmee zijn
we niet klaar. Want nu zal dat kamp, of die tocht
of wat ook, meer lokken dan ooit. En nu bent u
eigenlijk het kind tóch kwijt, en niet alleen ge
durende de kampweek, maar ook nog een poos
daarvoor, en daarna. Er is wrijving ontstaan, en
het kind blijft mokkend thuis, terwijl zijn hart
daarginds bij de anderen is. „Ik mag ook nooit
wat!" Dat is de ene kant er van. De andere kart
is, dat als u uw kinderen het deelnemen aan een
jeugdbeweging verbiedt, u hun wer
kelijk iets onthoudt. De jeugd heeft
behoefte aan omgang met soortgeno
ten. Soortgenoten, die dezelfde am
bities hebben; met wie ze kunnen
bomen; die eenzelfde ideaal hebben
misschien. En vooral van dit laatste
kan ontzaglijk veel uitgaan. Het kan
de beste krachten in uw kind oproe
pen; het kan hen boven moeilijkhe
den en spanningen uitdragen. Wie
zelf tot een jeugdbeweging heeft be
hoord, tot een beweging die iets meer
te bieden heeft, dan alleen maar af
leiding en pret, zal zich dat zeker wel
herinneren.
U merkt het al; ik zou er vóór zijn,
de kinderen te laten meedoen. Zon
der overdrijving natuurlijk. Want
school en gezin hebben ook hun rech
ten; of liever 't kind heeft tegenover
beide zijn plichten. En als u uw kind
afstaat aan dat derde milieu, bent u
ze toch niet kwijt. Als de sfeer in een
gezin goed is, verliest u uw kinderen nooit! Mis
schien schijnbaar, voor een poosje. Dan vinden
ze u ouderwets en bekrompen, vooral als hun
ideaal niet ook het uwe kan zijn. Soms geeit dat
aanleiding tot heftige debatten. Uw kind komt óp
voor de beweging, waarvan hij deel uitmaakt, en
daartegen moet u het afleggen. U kunt van uw
kinderen, ook van de grote kinderen, nog geen
gerijpt oordeel verwachten. En wij als ouderen
hebben toch ook vaak te veel van ons jeugdig
enthousiasme verloren. Laten we dan blij zijn, als
de kinderen het wèl hebben. Ook al geldt het in
uw ogen dingen, die dat enthousiasme niet waard
zijn. Naarmate u er minder tegenin gaat, ">llen
de kinderen u meer in vertrouwen nemen; vooral
als u belangstelling toont. De jeugd is wèl gesteld
op medeleven van ouderen; niet op een zich er mee
bemoeien. Al zijn de verhoudingen in uw gezin nog
zo goed, de kinderen zullen er toch gaarne met hun
leeftijdgenoten op uit gaan. Ze komt dan thuis
vol opgetogen verhalen, en misschien voelt u zich
pijnlijk overbodig. Maar in hun hart denken ze
vast, al zeggen ze het niet altijd: „Het was fij
maar ik ben tóch blij. dat ik weer thuis ben!"
H. A. POSTMA-VAN ALBADA
NAAR VASTE GROND
De liefde tot zijn land is ieder aan
geboren, volgens Vondel. Aan dat
„ieder" zou men overigens nog wel
eens kunnen twijfelen. Vóór de oorlog
was het vooral in Nederland heel ge
woon, en min of meer tot de goede
toon behorende, om op zijn eigen land
af te geven, op het klimaat, op de be
krompenheid en de geldzucht der Ne
derlanders, op hun godsdienstige en
politieke verdeeldheid, hun kat-uit-de-
boom-kijkerij, hun nuchterheid, hun
overmaat van zindelijkheid en fatsoen,
de overbevolking en, natuurlijk, als in
ieder land, de regering. Tijdens de be
zettingsjaren werd de liefde tot ons
verloren land ons plotseling zeer
pijnlijk ingebrand. Opeens begonnen
we te beseffen wat „Nederland" bete
kenen kan. Na de oorlog werkte dat
gevoel nog een poos voort, maar al
spoedig begon dat herwonnen landje
velen van ons te nauw te worden, en
als student of vrijwilliger, als Marva
of stewardess zochten ettelijke jonge
mensen hun heil buiten onze grenzen.
De laatste jaren voegde zich daarbij
nog de economische noodzaak van emi
gratie. Niet alle emigranten gaan nood
gedwongen, en met een brok in de
keel bij het laatste Wilhelmus; er zijn
er ook die een zucht van verlichting
slaken als zij de Nederlandse kustlijn
of Schiphol zien wegglijden.
„Er is hier geen toekomst meer voor
onze kinderen", zeggen zij. „De over
heidsbemoeiingen, de hoge belastingen,
de overbevolking, de woningnood, en
straks misschien de Russen..."
Al dergelijke overleggingen zijn be
grijpelijk, men moet respect hebben
voor de energie en de ondernemings
geest van deze zoekers naar een nieu
we toekomst, wij moeten hun dank
baar zijn dat zij ruimte helpen maken
voor anderen, die niet zoveel moed en
doorzettingsvermogen bezitten. En
toch blijft er iets bijzonder verdrietigs
in al die volgeladen vertrekkende
v ïegtuigen en boten, in het organise
ren en aanmoedigen van een emigratie-
mentaliteit op grote schaal, waardoor
„de bloem der natie" in plaats van de
bovenaangehaalde versregel van Von
del een andere tot haar lijfspreuk gaat
maken:
„Verdelgde stad, wij gaan en keren
nimmer weer,
„Vaarwel mijn Amstelstad! verwacht
een ander heer!"
Het is toch immers mogelijk dat voor
bepaalde mensen, met bepaalde gaven
en m bepaalde omstandigheden, het
verlaten van het land van herkomst
innerlijk gelijkstaat met desertie. Niet
alle jonge mensen moeten en mogen
emigreren, niet allen moeten zij aan
buitenlandse universiteiten blijven
hangen of zich laten uitzenden door
een of ander groot bedrijf. Er zijn er
ook van wie gevraagd wordt op hun
post te blijven, hier, middenin de
overbevolking, en onverschillig wat er
nog over dit land voor ellende komen
zijner ook van wie gevraagd
wordt dat zij Europeanen zullen zijn,
u\niet alleen 2ullen spreken
over „het verdedigen van onze cul
tuur en zich druk zullen maken met
welk soort tanks dat het beste gebeu-
biirtrat"' Tf dat er ietS t0e ZUÏlen
bijdragen dat er nog iets lief te hebben
dlt ™wel overschatte als veel
gesmade Europa, dat. wat haar ook
ontbreken .nag en wat zij ook op haar
eeuwenoude geweten mag hebben, ten-
Daarom
een
van
doet het van harte goed
wanneer men, zoals onlangs, in
Nederlands weekblad de kreet
een jong mens kan horen: „Ik wil in
Europa wonen!" Zij voegt er aan toe,
dat zij dan ook liefst in Europa wil le
ven, en niet doodgaan En dat is een
gezonde wens. aan welks verwezenlij
king wij allen stuk voor stuk hebben
mee te werken Misschien zijn er
zelfs enkele iongeren die durven
zeggen: Ik wil in Europa leven óf
doodgaan, wat er ook gebeurt, het
moet EUROPA zijn want dat is mijn
land, waar ik hoor. en waar ik wil
werken, liefhebben, lijden, gelukkig
zijn, bouwen en sterven.
Naar aanleiding van een
de mlddenstandsvakcentralen
minister van financien zich I
klaard de ontvangers der 1
te verzoeken in bepaalde ge'
■tel van betaling te verlener
het voorkomen, dat in één ja
plaats van drie aanslagen wo
legd. In een dergelijk geval
van betaling kunnen wordei
to' het einde van het volgen:
De middenstand had bi:
Lieftinck zijn nood geklaag
opeenhoping van de aanslaj
Van Vilsteren won spring-
Het slechte weer was wel i
oorzaken dat de publieke bel
voor de eerste dag van het
concours hippique zeer gerin;
de zijde der deelnemers wen
teresse getoond, want met n
zeventig inschrijvingen, waa
van Prins Bernhard, waren
zware hindernis-nummer bin
men. Zestien combinaties 1
parcours foutloos af. Prins
had met „Agenda" geruime t
ding in een tijd van 55.6 sec.
op de dag werd de tijd van F
hard door zeven combinaties
J. E. A. van Vilsteren werd
winnaar in 50.4 sec.
Voor de kampioenswedstr
de Koninklijke verbonden v
verenigingen, die op 15 en 1
ber op het Braassemermeer v
houden, zijn na selectie, de
deelnemers uitgenodigd:
Pampusklasse: J. W. van de
(Rotterdam); B. Ouwerkerk
J. H. C. Sieverts (Bloemen:
Spaargaren (Aalsmeer); W. M
veren (Oude Wetering) en
Jr. (Den Haag).
12 m2 Sharpieklassie: W.
schlager (Den Haag); D. Th.
(Rijnsaterwoude); Jac. Kraa
Wetering); R. Kremer (Vinke
J. W. Lokin (Amsterdam); J.
(Alkmaar); B. E. Ott (Amste
G. Visser (Amsterdam).
Vrijheidsklasse: Jac. Bouwt
sterdam); B. J. Colenbrander
len); Joh. van Diemen (Am
C. W- Kist (Rotterdam);
Leijen (Amsterdam); P.
(Reeuwijk); S. G. Rodenhuis
dam); J. D. Schooneveldt (Am
F. Sleeuwits (Rotterdam); C
(Hillegersberg) en A. B. Wet<
Wielinga, H. Wolfers (allen
dam).
12 voets jollenklasse: A. E. 1
(Zaandijk)F. J. B.rinkman (1
F. H. M. Daniels (Rotterdan
Hageman (Leiderdorp); L.
(Leiden); E. J. Holtrop (Bloei
J. M. Huisken (Hilversum)L.
mans (Rotterdam); J. N. van
(Heiloo); H. de Vries (Zaands
De kotter „Yeoman" van d
A. Aisher heeft de Fastnet
wonnen met een berekende t
uur 7 min. 2 sec. voor de af:
630 mijl. De „Yeoman" werd i
in klasse II. terwijl de „Joc
de Brit G. P. Pattinson met
kende tijd van 104 uur 33 mi
de eerste plaats bezette in
Tweede in klasse I werd de
de Zweed C. Hardeberg met
kende tijd van 105 uur 28 m
en derde de „Olivier van Noo:
W. Goudriaan met 109 uur 55
sec. De „Zeevalk" van C.
werd tweede in klasse II me
30 min. 47 sec.
In de volgend jaar te hou:
van Duitsland zullen de deeli
iaatste etappe gedeeltelijk doe
afleggen. Van de voorlaatste
plaats, Hamburg, zullen de r
per vliegtuig naar West-Berli;
gebracht, daar er van de in c
russische sector gelegen w
gebruik kan worden gemaakt
vliegveld Tempelhof af zal
dwars door West-Berlijn naai
pisch Stadion, waar de finish
De Franse Voetbalbond he
nodiging gestuurd naar d
Donderdag 20 September
Fransen een oefenwedstrij
tegen een sterke Nederlandse
tie in het Pare des Princes, i
heeft deze uitnodiging in ber
men.
DE FRANSE PROF-PLOEf
VARESE SAMENGEST
De Franse ploeg voor hel
kampioenschap op de weg vo
sionals te Varese is thans vc
bestaat uit Louis Bobet, Bar
miniani, Varnajo, Redolfi er
Muller. Reserves: Canavese er
