Nederland werd mijn tweede tehuis Pan en Pon in Afrika D Sijmen Betael aan 't woord JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN Europa trok Scheepvaartberichten DANIEL SCHORR: AMERIKAANS JOURNALIST Zelfverzekerd en resoluui man .^JxÊ£k\ 2500 dollar en een gouden medaille Het Radioprogramma De handelsbalans in het eerste halfjaar 1951 VRIJDAG 24 AUGUSTUS 1951 §CHORR werd op 31 Augustus 1916 In New York geboren. Zijn vader, die zakenman was, stierf toen Danny vijf jaar oud was. Zijn moeder wilde hem voor advocaat laten studeren, maar Dan zag op tegen de lange studie en gaf de voorkeur aan de journalistiek. Hij kwam in het vak, toen hij 17 jaar oud was. Van jongsaf aan had hij een hevig verlangen om naar Europa te gaan en dit verlangen werd later zo sterk, dat hij er doel bewust naar streefde het te verwe zenlijken. Tóen hij in 1941 in dienst trad van het Nederlandse persbureau Aneta te New York, dacht hij die kans wel spoedig te krijgen, doch de oorlog verhinderde zijn vertrek. Tien duizend Amerikanen, die niet weg wilden, kwamen in Europa terecht en hij die zo graag wilde kreeg geen kans. Die kans kwam echter in 1946. Hij werd toen verbonden aan het A.N.P. in Den Haag, als correspon dent voor de Amerikaanse Nieuws dienst van Aneta. Het was op de Wilhelminakade in Rotterdam, dat hij voor het eerst voet op Nederlatidse bodem zette, „en ik herinner me nog steeds", zegt hij, „dat dit land voor mij helemaal niet vreemd was, het op te knappen! (Advertentie, Itig. Mèd.) Agamemnon, 23-8 van A'dam te Gèorgëtown verwacht Alkerk, R'dam—Kobe, 23-8 v.m. te Manilla Alcbiba, Buenos Aires—R'dam, pass. 22-8 Fernando Noronha Arendsdijk, Buenos Aires—New Yörk, pass. 22-8 Kaap San Roque Aaisdijk} R'dam—Golfhavens, 22-8 te Gal veston Amstelpark, 23-8 van Newport Nëws te A'dam Alderamin, R'dam—Hampton Roads, 23-8 v.m. van Falmouth Altadijk, R'dam—New Orleans, 23-8 te Bremen Al- phacca, New York—Buenos Aires, 23-8 te San tos verwacht Aludra, 22-8 van R'dam naar Hampton Roads Bennekoid, A'dam—Chili, 22-8 van Cristobal naar Eten Blijdendijk, 23-8 van New York te R'dam Blominersdijk, 22-8 van R'dam te Boston Callisto, 22-8 van New Orleans naar Nederland. Celebes^ A' dam—Indonesië, 23-8 te Genua Cistula (t), Auckland—Ctirdcaö, 21-8 n.m. van Colon Ceram, Calcutta—R'dam, 22-8 van Geinia naar Marseille Dalerdijk, Vancouver—R'dam, 22-8 te Antwerpen Duivendrecht (t), Liverpool— Lagos, 23-8 van Bonny Esso Den Haag (t), 22-8 van R'dam te Aruba Elmina, 23-8 van Hamburg te A'dam Gooiland, 22-8 van A'dam te Bremen Gaasterlahd, A'dkm— Buenos Airesf 22-8 te Santos GoüSVe, RoChe- fort—R'dam, 22-8 n.m. van Bilbao Groote Beer, A'dam—Australië, 22-8 180 mijl zuid west van Flores naar Trinidad Hecüba, 22-8 van Georgetown te A'dam Heelsum, 23-8 van New Orleans te R'dam Kieldrecht, Japad—R'dam, 22-8 vair Aden Katwijk, 23-8 van Helsinki te Zaandarii Klipfontein, 23-8 van Hamburg naar A'dam Langleescot, 22-8 van A'dam naar O.-Afrika. Laurenskerk, R'dam—Perzische Golf, 23-8 te A'dam Lisse- kerk, 22-8 van R'dam naar Hamburg La- wak Seattle—Basrah, 23-8 te Kuweit verwacht Malvina (t), 22-8 van Singapore naar Buenos Aires Mapia, Tandjong Priok—Singapóts, 22-8 van Surabaja naar Belawan Meliskerk, Calcutta—R'dam, 22-8 te Kosseir Muider- kerk, Perzische Golf—R'dam, 23-8 te Antwer pen Omala (t), 23-8 van Cochin te Mena el Ahinadi verwacht Oberon, 23-8 van A' dam haar Kingston Overijssel, 22-8 van Sydney naar R'dam Oranjestad, Kingston— A'dam, pass. 23-8 Finisterrë naar Plymouth Pema (t), 22-8 van R'dam naar Mombasa Poel au Laut? 20-8 te Singapore Prins Alexan der, Threerivers—R'dam, 22-8 van Antwerpen naar Hamburg Prins Maurits, Chicago—R' dam, 19-8 te Montreal Raki, A'dam—Tanr- jong Priok, 22-8 te Penang Rijnkerk, A' dam—O.-Afrika, 22-8 van Tanga naar Zailzibdr Röepat, Tandjong Priok—A'dam, 20-8 te Belawan Soestdijk, 22-8 van Baltimore naar New Orleans Salawati, Makassar—Tandjong Priok 22-8 van Makassar naar Semarang Stad Alkmaar, vertr. 23-8 van Vlaardihgeri naar Narvik Stad Arnhem, Casablanca—A' dam, pass. 22-8 Finisterre Sfad Dordrecht, Sfax—A'daffl, 22-8 van Gibraltar Tegelberg, Buenos Aires—Japan, 23-8 te Rio de Janëiró verwacht Tjikampek, Kaapstad—Kobe, 20-8 te Durban Tjis&dane, Rió de Janeiro—Kobe, 20-8 van Nagoya Utrecht, Colombo—Pac. Kust^ 22-8 van Penang naar Port Swettenham Vulcanus, 23-8 van A'dam te R'dam Wel tevreden, 21-8 van New Orleans naar Char leston Willem Ruys, Tandjonk Priok—R'dam, 22-8 van Singapore naar Belawan Zeeland, 22-8 van Balik Papan op rede te Teroate» Te gelukkig J7EN ja af bleef hij ln Nederiarid, maar in 1947 moest hij weer terug naar Amerika. Hij wilde echter weer naar Nederland en verliet Aneta. In Mei 1948 ging- hij eerst voor ver schillende bladen, voornamelijk voor „The Christian Science Monitor" naar Indonesië en in Juli 1948 was hij weer terug in Nederland. Sindsdien heeft hij hier onafgebroken gewerkt als vast medewerker voor de Benelux- landen van „The Christian Science Monitor", „The New York Tihies", Columbia" Broadcasting System en de Londense „Daily Mail". Tot Voor éen jaar was hij de enige Amerikaanse journalist in Nederland. Het bevait Dan Schorr zo goed ih Nederland, dat hij er hard over zit te denken óm weer weg te gaan. Dat klinkt paradoxaal, doch zijn stand punt is, dat een buitenlands corres pondent, wil hij zijh werk goéd kun nen doen, niét al té zeef moet thuis- raken in het land waar hij werkt. En Sbhörr is Hier thuis geraakt! Er zullen niet alleen weinig buitenland se correspondenten zijn, die onze taal zo goed beheersen als hij (dat is ab soluut noodzakelijk Vöor een joufna- list, zegt hij), maar hij heeft hier een macht relaties gekweekt en vele goede vrienden verworven. „Ik ben t e gelukkig hier", be weert hjj, „en al zou ik nog zo graag Kier Klijvën, omdat ik dit land en zqii bevolking zo graag mag, beroepshalve Is het beter dat ik weg ga. Ik denk, dat dit over een jaar wel gebeuren zal. Ik heb me hier echt op mijn ge mak gevóeld, zoals alle Amerikanen zich hier op hun gemak voelen. Dit land is een tweede thuis voor mij ge worden. Het is een goed land voor een jotlfiialist. De mensen waar je mee te maken hebt, zijn altijd zo ze ker van hun feitenmateriaal, bijna iedereen is op zjjn gebied een expert. Ze zijn ook wel een beetje conserva tief waar het de krantenpublicitelt betreft, doch dat is niet zo erg als men denkt, als men er maar ln slaagt het vertrouwen te winnen. Terughoudend f OEN ik vanuit Indonesië terug in Nederland kwam, had ik het ge voel, dat men een beetje terughou dend was tegenover mij, om niet te zeggen gereserveerd. Ik had uiteraard de hele Indonesische kwestie met Amerikaanse ogen bezien en blijkbaar dingen geschreven, die men hier niet zo prettig vond. Na de bezetting van Djdgja evenwel veranderde dat plot seling. Later heb ik gehoord, dat -er in Djogja een memorandum gevon den was, door een republikeins voor lichtingsambtenaar over mij geschre ven, waarin stond, dat ik in mijn uit latingen altijd zo scherp en critisch was en dat men mij zeker moést be schouwen als een vriend van Neder land en een vijand van de republiek. Nadat dit rapport hier bekend ge worden Was, hééft men tegen mij ge zegd: „Je bent tegen ons net zo scherp en critisch, maar blijkbaar ben je wel objectief". (Van onze speciale verslaggever) ^LS ik zeg, dat Dan Schorr een knappe kerel is, dan bedoel ik rtlét zijn uiterlijk. H(j is een man met grote gaven van geest en hart, maar hij is geen idealist. Hij verheugt zich oprecht als zijn werk, op een of andere manier, aah Nederland ten goede komt, doch het enige wat hem Werkelijk interesseert is een „good story". Hij spaart Nederland zijn eritiek niei, doch is altijd objectief. Als journa list ontziet hp niets of niemand, doch hij respecteert de regels van het vak. Zijn optreden is zelfverzëkërd èn rêSÖlutit, doch nimmer bruiaal of arrogant. By hët kiezen van zijn relaties vraagt hy zich af wat ze hem opbrengen, by het kiezen van zijn vrienden, wat zij hem waard zyn. Als vast medewerker van „The Chris tian Science Monitor" en „The New Yörk Times" is zyn invloed Öp dè Ameri kaanse publieke opinie zeer beduidend. was net of ik hiër al eerder had ge leefd eh alleen maar terug kwam". - Daniel L. Schorr is bijna 35 jaar, van top tot tëen Amerikaan en journalist in liart en niëren. Hij leeft en Werkt sinds verschei dene jaren in ons land, spreekt onze taal en heeft door zijn werk veel voor Nederland kunnen doen. Zijn publicaties wordeil (door Amerika) duur betaald en (ook door Nederland) zeer gewaar deerd. Hij was de eerste, die de Willem de Zwijger Prps kreeg (een gouden medaille en 2500 dol lar) vöor het beste artikel van het jaar door een Amerikaan over een Nederlands onderwerp in de Amerikaanse pers geschre ven. Zelfs als hij zo openhartig spreekt, is het moeilijk om de ware gevoelens van Schorr te peilen. Zijn geslicht is Wel markant, doch weinig expressief, zijn gebaren zijn zeer sober en in zijn stem klinkt zeiden enigerlei emotie door. Men moet hem kénnen om te weten dat, zoals zijn idealisme geheel schuil gaat achter zijn plichtsbetrach ting, zijn menselijke gevoelens meest al worden gecamoufleerd door een aangewende houding van strikte za kelijkheid. Dat echter Nederland, als Schorr werkelijk ons land gaat ver laten, een goed vriend verliest, staat als een paal boven water. Velen zul len hem node zien vertrekken. ZATERDAG Z5 AUGUSTUS HILVERSÜk I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 Vkho, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00- 24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.18 Gram.- muziek. 8.00 Nieuws en weerb'érichteü. 8.18 Orgelspel. 8.40 Gram.muziek. (9.30—9.35 Wa terstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld" causerie. 10.05 Morgenwijding'. 10.20 Uitzen ding voor de arbeiders in de continu-bedrijven. 11.30 Gram.muziek. 12.80 Land- éh TÜiü- bouwmededelingen. 12.33 Hawaiïahmuziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Lichte müziek. 13.45 Gram.muziek. 14.00 Voor de jëbgd. 14.20 Fanfarecorps. 14.40 Nederlandse liederen. 15.00 Boekbespreking. 15.15 Accordëóiiorkëst en solist. 15.45 „Van de wieg tot hët giraf"* causerie. 16.00 Gram.muziek. 16.30 Sport- praatje. 16.45 Kamerorkest. 17.30 Vóór dé jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Varó-varia. 18.20 Metropole-Orkest. 18.45 Gram.muziek. 19.00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout"* c&üsërië. 19.40 jjHët Oudé Testament in deze lijd", fcausërié. 19.55 ^Déze week", causerie. 2Ö.0Ö ftiedivs. 20.05 Actii&liteiten. 20.15 Gram. muziek. 21.00 Let op Uw tellen. 21.15 Tirolêr- iriiizièic. 21.45 Socialistisch commentaar. 22.00 Instrumentaal Sextet en soliste. 22.30 „Onder de pannen", hoorspel. 22.50 Gram.muziek. 23.00 Nièüws. 23.30—24.00 Gram.tnbziek. 2^.30—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM H, 208 m.: 7.00-24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymhastiek. 7.30 Koorzang. 7.45 Morgengebed en Liturgische ka lender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Viool en piano. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken. 11.45 Gram.muziek. 11.50 „Als de ziele luistert". 12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Lunch concert. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Lichte muziek. 14.00 Instrumentaal Septet. 14.20 Pianö-duo. 14.40 Tiioler-muziek. 15.10 Kroniek van letteren ën kunsten. 15.45 Gram.muziek. 16.30 *,Dë schoonheid van het Gregoriaans". 17.00 Voor de jétigd. 18.00 Piano-recital. 18.15 Actuali teiten. 18.25 Graih.riiuziek. 19.00 Nieuws. 19.15 ,iDit is leven". 19.21 Aotualitëitëri. 19.27 Gram.muziek. 19.52 Journalistiek week overzicht. 20.00 Nieuws. 20.05 Gram.muziek. 20.15 Lichtbaken. 20.40 „Steek eens öp, heren, dife feëstpeük". 21.50 Sport. 22.00 «Operette muziek. 22.30 „Wij luiden dë Zondag in!". 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto. 23.25—24.00 Maastrichts Stedelijk Orkest, Het aantal leerlingen van dé Weense volkshogescholen voor de cursus 19501951 bedroeg 54.000. Dit is ten aanzien van de vorige cursus een toeneming met 24 procent. £)E in ons land ingevoerde goe deren beliepen in het éersté halfjaar 1951 een bedrag van 5137.1 inlllioen gulden, terwijl de Ultvöef „slechts" 3425.2 miljoen bedroeg. Het verschil, dus 1711.9 millioen gulden, zijn wij formeel dus armer geworden. Wil Neder land aan deze verarming een halt toeroepen, dan dient dus ofwel de invoer te worden beperkt, ofwel de export te worden opgevoerd. 36. Pim, Pam eh Pom begrijpen, dat zij op het spoof van Pepi zijn geko men. Die aap ill' de kist kan niemand anders zijn dan hün vriendje Pëpi. „Wanneer vertrekt er een boot naar Hal-iEs-Asem, havenmeester?" vfaagt Pim. „Vanavond nog", zegt de haven meester en hij vóegt er aan toe: „Ik hoop, dat u sUcces hebt. Ik ben er van overtuigd dat die handelaars in wilde dieren ook niet geweten heb ben, dat zij een prins hebben gevan gen. Die twee hahdelaars reizen bier geregeld op en nëër en leveren hun gevangen dieren dan aan één of an der circus. ZödoehÖe let ik er lliet eens meer op, wat zij iedere keer ver sturen". „Gbëd havenmeester, U kunt ef ook hiets aan doen, maar nu heb ik nog eeh verzoek van Koning Sam ba. Hij wil dat u een biljet in uW kari- tooftje ophangt, waarin duizend gülden beloning wordt uitgeloofd aan ieder, die inlichtingen kan geven omtrent zijn zoon Pepi". De havenmeester belooft de hondjes, dat hij dat in orde zal laten maken. „Ja die twee heren handelaars zullen zich bok wél achter het öor krab- bert, wanneer ze hóreü, dat er onder hun vrachtgoed een echte prins zat", zegt de haveluneester. „Eh dan te be denken", zegt Pim later, dat wannéér zij later op de avbhd aan boord van hun boot stappen, „dat wij samen hebben gereisd met die menéer Spinher, niét wetende, dat hij op weg was om Pepi te gaan halen". JyjUL op het request! schreef een der dagbladen en ik kan het helaas ook niet anders zieh. Het is ongetwijfeld van algemene bekendheid, dat met name de mid denstand zeer moeilijke tijden beleeft. Minister Mansholt mag dan wel be weren dat elke piattelahdsbakker jaarlijks nog f 5.000.verdient, maar ik zou ze niet graag in de kost heb ben, die een dergelijke winst op geen stukken na maken. En getuigen de vele Uitverkopen tegen soms fabel achtig lage prijzen ook niet in het bijzonder van de grote moeilijkheden waarin de winkeliers verkereh? Er moet geld komen en dus verkopen, desnoods met meer of minder belang rijke verliezen. Een ander symptoom vormt stellig de ontsparlng. Ondanks kostbare propaganda voor het sparen, werd gedurende het eerste halfjaar van 1951 voor niet minder dan 151 millioen gulden meer terugbetaald dan ingelegd. Het is deze flood, die de commis sie van overleg van de middenstands- vakcentralen op 10 Juli j.l. een adres deed richten tot de hoogste belasting autoriteit in den lande. In dit adres werd verzocht bij de invordering der belastingen de nodige soepelheid te betrachten. Volgens de commissie zou door de cumulatie van aanslagen, welke het middenstan tlsbedrijfsleven ontvangt en de huidige liqüiditeit3- moeilijkheden, al te straffe invorde- 26. Ongeveer een uur vóór de offi ciële heropening van de dierentuin haalde Jimmy uit de woning van Van Knullenburgh diens zwarte pand jesjas en zijn hoge hoed en daarmédë wandelde hij naar het nachthok van wijlen de olifant Alie. Itij ontgrendelde het hok en stapte kalm binden. „Me neer Van Knullenburgh", zei hij be leefd. „uw straftijd is verstreken en ik hoop van harte, dat u er uit geleerd zult hebben, dat het niet aan gaat die ren beestachtig te behandelen. Ik zal u uw vrijheid hergeven en u in de ge legenheid stellen uw functie van di recteur van deze dierentuin të hervat ten. Het zal van uw eigen gedrag af hangen of u niet voor een tweèdë maal met dit hok zült kennis maken. Kleedt u een beetje netjes aan, want straks komt de burgemeester ohs bedrijf her openen en u zult een woordje tegen hem dienen te zeggen". Meneer Van Knullenburgh was te verbijsterd om ook maar meer dan één woord të kun nen terug zeggen. „Her-her-hervat tenstamelde hij. Toen trók hij gedwee zijn pandjesjas aan, drukte de hoge zijden op zijn hoöfd en trad knip perend met zijn ogen tegen het felle zonlicht, in de buitenlucht. Beduusd keek hij in het rond. Hij zag al die bloemen en al die keurig opgeschil derde hokxen. „W-w-w-waar hei-je de cénten vandaan gehaald", vroeg hij verschrikt, „toch niet uit mijn brand kast?" IE WAGEN IN HET KLOOSTERBOS DOOR MARJORIE VERNON 20) Maar alles verliep vlot. Het gesprek was tamelijk algemeen en hoewel de gasten kennelijk in hem geïnteresseerd waren en meer over hem wensten te horen, waren ze te wei-opgevoed om vragen te stellen. Neville liét terloops enige details over zijn vroeger leven los, die hem door Heritage waren verteld en begon er zelfs echt plezier in te krijgen toen hij merkte dat hij zeer overtuigend was in zijh rol vón erfgenaam. Slechts ééri keer dreigde gevaar en dat was toen kolonel Lampley midden in één van zijn eindeloze verhalen plotseling op- Hield en zich tot hem Wendde. „Maar ik zou hélemaal vergeten dat jij Omstreeks '36 in Caïro moet zijn ge- wen gewoon onweerstaanbaar! Vind je dat. En ook in een minder fatsoenlijke in de Essebieh, avond aan avond kan je de Engelsen daar vinden, aangetrok ken door een zeker danseresje. Hemel, ook daarvan ben ik de naam vergeten! Hoe heette dat ding, Heritage? Vertel me hiët dat jij daar niét hëen ging! Iedere Engelsman deed dat." Gedurende een enkel afschuwelijk ogenblik voelde Neville zijn handpal men klam worden, toen echter beheers te hij zich en antwoordde luchtig: „Dan vrees ik dat ik de uitzondering op de regel was, kolonel, ik ben in geen van beide gelegenheden ooit geweest.'' De kolonel kêek liértl vón onder zijn borstelige wenkbratiWëh eert Ogenblik strak aan, toen grinnikte hij sluw en ihsinuerehd. „O, een stiekemerd, hé? Nou, het heeft mij nooit kunnen schelen om te bekennen dat ik in mijn tijd een flinke partij heb meegeblazcn. En hoe!" „O, kolonel, We weten allemaal hoe slecht u bent! U heeft zo'n ondeugend lichtje in Uw ogen en dat is voor vrou weest, volgens de geruchten. Hoe heette dat café ook weer op de Sharia BeUla, je weet wel, waar alleen Engelsen al tijd samenkwamen? Ik kan me die naam nooit herinneren, hoewel ik er 'een paar maanden achtereen bijna iede re dag heenging. Iedere Engelsman deed ook niet, Elisabeth?" Mevrouw Darley deed een beroep op de vrouw van de dominee, die met haar vogelkopje knikte en opgewekt antwoordde: „Maar natuurlijk, als jij het zegt, Agatha. Jij weet zoveel meer van deze dingen af dan iki" Nu barstte mevrouw Darley ln een schaterend gelach uit. „Wel, is dat niet lelijk van haar Om me zo voor slechte vrouw uit te ma ken?" Ze gaf de kolonel eert speels klopje op zijn arm. „Straks zult u na zoVëêi aanmoediging nóg wraak nemen en zeggen dat ik een ohdetigertd lichtje in mijn ogen heb!" „Op mijn woord, dat héb je, Agatha! Ik heb me altijd afgevraagdmaar aat is hét! Éen beetje zondigheid is zo veel aantrekkelijker in een vrouw dan waterige ohschuld, vind ik altijd." En zó ging het gevaar Nëvilie voorbij en hij wiërp eert blik op de dominee en zijh vrouw en vroeg zich af hoe die deze gesprekken zouden Opnemen. Maar de dominee, te oordelen naar de vage uitdrükking ih zijn ogën, was mij len Ver Weg en „Elisabeth" was te stom, naar NëVille dacht, om zich een goedkeurende mening over welk on derwerp ook te vormen. Nadat ze ih de salon met zijn ge makkelijke mèt crétönhë beklede stoe len en rose fluwelen gordijnen koffie hadden gedrdnken, stelde iemand een partijtje bridge voor, maar de vrouw van de dominee speelde niet en de dokter kreeg een dringende telefoon voor een bevalling Üie hij al had ver wacht en daarom had verzocht door te geven. „Doen jullie bet dan met je vieren, dan gaan ttienéer Heritage en ik een beetje dansen," stelde Peta snel voor. Ze zette een slepende wals op de gra- ttlöfoon ëh töëü Neville zijn armen naar haar uitstrekte, liet ze zich daarin glijden en zweefden ze samen zonder enige inspanning over de gladde vloer. De geur van haar glanzend haar be roerde zijn reukorgaan en haar slanke lichaam vlijde zieh soepel tegen het zijne. Neville had het gevoel of hij droomde, het kon niet waar zijn dat hij het was die hier in dit gezellige huis als een geëerde gast werd ontvangen, had gedineerd aan die tafei met dat sierlijke zilver eh prachtige kristal op antieke kanteh kleedjes, en nu danste in deze naar bloemen geurende kamer met het mooiste meisje dat hij ooit had gezien, vast in zijn armen. „Wat bent u stil". Peta's stem, die zacht en gevolleerd klohk, Wékte hetti uit zijn dromen. „Het Was te heerlijk om met praten te bederven." Hij glimlachte bp haar neer en toen de muziek ophield, maak te ze zich los om de plaat te verwisse len. „U dahst heel goed," merkte ze op toen ze opnieuw wegzweefden, ditmaal op de maat van een quickstep. „Doet uw been geen pijn als u danst? Zeg het vooral als u moe wordt." (wordt vervolgd) ring fatale gevolgen hebben. Een m.l. alleszins gerechtvaardigd en geens zins overdreven verzoek. We kennen zo langzamerhand de glimlach waarmede Minister Lieftinck onaangename dingen ter tafel brengt. Tevèns kennen we de breedsprakig heid, welke deze bewindsman zo gaar ne ontplooit. Hoe dikwijls werden de Kamerleden door een veelheid van woorden met een kluitje in het riet gestüurd. Zo ook nu ten opzichte van het adres van de middenstand, welk adres in wezen weinig minder moet zijn geweest dan een cri de coeur. Het antwoord is zeer uitvoerig, zeker, hiaar het resultaat is vrijwel nihil. In de gevallen, waarin de aanslagen regelmatig binnenkomen, meent de Minister niets te moeten doen. Het verlenen van uitstel wordt in deze gevallen niet in het belang van de belastingbetaler geacht. Deze belas tingbetaler zou immers, indien hem uitstel werd verleend, het volgend jaar no£ meer in de moeilijkheden zitten, V. nt dan moet hij zowel een oud- als een nieuwe aanslag voldoen. Het weigeren van uitstel is hier 4US in het belang van Sijmen. Het kan echter voorkomen, dat in enig jaar als gevolg van de achter stand in de aanjlagregeling ohevett- redig veel aanslagen aan het zelfde adres wórden bezorgd. Voor deze ge vallen is de Minister bereid toe te staan, dat op verzoek van belang hebbende voor de extra aanslag(en) uitstel van betaling wordt verleend. Dit uitstel zal dan echter niet langer mogen duren, dan tot het einde van het volgende jaar. De moeilijkste gevallen zijn die, waarbij niet alleen aanslagen over 1948 en volgende jaren moeten wor den betaald, rtiaar ook nog aansla gen over oudere jaren moeten wor den voldaan. De belastingdienst is thans bezig deze oude belasting schulden, waarvan de aanzuivering moeilijkheden oplevert, stuk voor stuk te bestuderen. Deze studie heeft ten doel om, indien enigszins moge lijk in overleg en met instemming van de slachtoffers, vast te stel len: a. welke bedragen alsnog kunnen en behoren te worden betaald, b. In Welke termijnen de betalin gen zullen geschieden, c. welke bedragen als oninbaar moeten worden beschouwd. Dit lijkt op een sanering van oude belastingschulden. Met deze stellig omvangrijke saneringsarbeid hoopt men nóg voor het einde van het jaar gereed te komen. Belanghebbenden zullen dus op korte termjjn weten welke belastingbetalingen zij in wer kelijkheid nog zullen hebben te ver richten. Ten slotte heeft de Minister mede gedeeld, dat er geen sprake van is, dat aan de ontvangers een opdracht zou zijn verstrekt, de belastingen zo spoedig mogelijk te incasseren. Het streven moet er op gericht blijven, dót de belastinggelden regelmatig binnenkomen. Maar zelfs de huidige nobd der schatkist zal geen reden zijn Otn het pad der gerechtigheid en re delijkheid te verlaten. Bij de invordering zullen slechts zUivér zakelijke factoren een rol spé len. Wat klinkt dat allemaal schoon. Het lijkt te ttiöoi om Waar te zijn. Een redelijke inspecteur en een redelijke ontvanger worden bij deze gereser veerd voor Sijmen Betael, VERZENDING ZEEPOST Met de volgende schepen kan zee post worden verzonden. De data, waar op de correspondentie Uiterlijk ter post irtdet Zijn bezorgd, staan, tussen haak jes vermeld. Indonesië m.s. „Indrapoera" (27 Aug). Nieuw Guihea m.s. „Telemachus" (29 Aug). Antillen m.s. „Oranjestad" (4 Sept.). Suriname m.s. „Stentor" (28 Aug.). Australië via Engeland (25 Aug.). Canada m.s. „Prins Alexander" (28 Aug.),.. s.s. „American Eawyer" (3ft Aug.},

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 7