de slag
Kruiswoord puzzelaars
Maatschappelijk gederailleerden
onder hoede van de reclassering
Als alle anderen
Waarheid of bedrog ?J)
Hersengymnastiek
EEN van ons aller ingeboren verlan
gens is wel: net te zijn als andere
mensen, andere groepen, andere volken.
In- de wieg beginnen we „de anderen"
reeds na te doen, en zonder die naboot-
singszucht zou een kind ook nooit iets
leren. Op school is een van de ergste
dingen die ons overkomen kan: op de
een of andere manier eruit te vallen,
anders te zijn dan de anderen hetzij
in kleedij. belangstelling, opvoeding of
reacties. Wat dat betreft is de eerste
klas van de lagere school de grote
stoomwals, die zo niet alle, dan toch
heel veel „eigenheid" van de kinderen
platdrukt. Want geen enkel kind is nu
eenmaal van huis uit „als alle anderen",
ieder moet zich min of meer geweld
aandoen om te beantwoorden aan het
klassetype. De grote opgave schijnt
wel te zijn, zich aan te passen in het
noodzakelijke en tegelijkertijd het
eigene te bewaren en te laten door
groeien.
Christusfiguur in wolkenformatie
ZATERDAG 29 SEPTEMBER 1951
NAAR VASTE GROND
vrees en wantrouwen regeringen en
volkeren tegen elkander in het harnas
en naar de afgrond jagen, denken we
onwillekeurig aan een ander Bijbel
woord n.l. dit: „Indien ze niet spreken
naar dit Woord, ze zullen geen dage
raad hebben".
Dit is de enige uitkomst voor onze
grote wereldnood en tevens de oplos
sing van al onze grote en kleine pro
blemen.
Jezus zal komen, bereid u, de tijd is
nabij! Maranatha.
A. DONKER
Zaandijk
Ik heb gemerkt, dat de strekking
van mijn vorig artikeltje aan sommige
lezers is ontgaan. Nu wilde ik nog
maals de aandacht, speciaal ook van
de heer Dirks uit Den Helder, erop
vestigen, dat mijn betoog uitsluitend
'en doel heeft de nietigheid van de
mens naar voren te brengen in tegen
stelling tot de inbeelding van velen
onzer, die menen alles te moeten ken
nen en.... begrijpen! Ofschoon ik onze
krant heb leren kennen als een dege
lijk blad en geen sensatiekrant]e
dus niet twijfelde aan de goede bron
waaruit het bericht over de verschij
ning op die foto ontsproot heb ik
mij toch van een oordeel onthouden.
Ik zei nadrukkelijk: als het bedrog is
enz. en zo niet (wat, na het laatste
bericht van de redactie toch haast niet
betwijfeld kan worden dan kan nie
mand er een afdoende verklaring van
geven.
En dit blijf ik bewerenjuist omdat
we slechts mensen zijn, die eens moe
ten leren, iets te aanvaarden en over
denken in onszelf, alleen zonder
tam-tam en zonder te willen weten
hoe
Ik scherm niet graag met grote
woorden, maar zou willen eindigen
met te zeggen: een goede verstaander
heeft aan 'n half woord genoeg
MEVR. H. M. KRESSE-JORDAN
Lyceumstraat 40, Alkmaar
Volgens mij wordt er aan het gehele
geval te veel waarde gehecht door
mensen, die er door hun overtuiging
ook gaarne die waarde in zouden wil
len zien. De wens is immers de vader
der gedachte. Nu is daar op zichzelf
niets tegen en het is verre van mij te
beweren, dat deze mensen ongelijk heb
ben. Echter vind ik het juist in deze
tijd zaak, om nuchter en logisch te blij
ven, óók op dit gebied. En daarom het
volgende:
Wanneer men, op bepaalde dagen als
de bewolking zich. daarvoor leent, eens
de moeite neemt, om, laat ons zeggen
een half uur, de lucht te bestuderen,
dan zal men, met enige fantasie, vaak
frappante gelijkenissen met voorwer
pen, personen of dieren kunnen zien.
Het blijft meestal vaag, doordat het
beeld steeds wisselt en dus het moment,
waarop de gelijkenis zich het duide
lijkst aftekent, direct weer voorbij is.
Zo stel ik mij nu het onderhavige ge
val ook voor. Juist op het moment,
waarop de kop, (die tussen haakjes,
omdat er geen positieve afbeelding van
Christus bestaat, óók die van Karei I
of Frans Hals zou kunnen zijn!) zich het
duidelijkst aftekende, is toevallig de
foto genomen. Inderdaad toevallig, maar
volgens mij ook niet méér dan toeval!
Draait men het beeld een kwart slag
naar links, dan ziet men bijv. een soort
pelikaan met opengesperde bek (onge-
retoucheerd)
JAC, L. KOOPMAN.
Zaandam, Dr. Roggertspad 11
Horizontaal 1. Onze-lieve-heers-
beestje, 6. deel v.e. tram, 12. gebruik in
kleding, 14. zwemvogel, 16. getijde, 18.
inr. tot opleiding van geestelijken, 19.
wederk. voorn.woord, 20. wrok, 22. open
plein in een dorp, 24. vlaktemaat, 25.
bloeiwijze, 26. stad in Duitsland, 27. in
het jaar, 28. schaakterm, 29. bitter
vocht, 32. karakter, 34. aanspreektitel,
36. wiel, 37. troefkaart, 38. soort paard,
43. stekelvarken, 44. deel van de Bijbel,
45. stadhouder, 48. familielid, 49. ad
vies, 50. beest, 52. beroep, 53. figuur-
dans.
Verticaal: 2. in het jaar dér wereld,
3. houding, 4. lofzang, 5. water bij Gro
ningen, 7. tijdrekening, 8. gesteente, 9.
vossenval. 10. of dergelijke; 11. onraad,
13. loot, 15. deel van een station, 17.
boom, 19. hemellichaam, 21. humus, 23.
citaat, 30. vloeistof bereid uit steen-
koolteer, 31. Egyptisch landbouwer, 33.
gier, mestvocht. 35. smalle strook, 39.
weekdier, 40. slot, 41. de eerste vrouw,
42. reinigingsmiddel, 43. nobel, 46. ri
vierschip, 47. schreeuw, 49. deel van
een schip, 51. zangnoot.
Magisch Vlechtwerk Horizontaal en
Verticaal: 1. lengtemaat. 2. kunstboter,
3. toeneming van waarde, 4. wederdo
per.
In onze schooljaren hebben wij
allen geleerd, dat in 1815. om pre
cies te zijn, op 18 Juni van dat
jaar, de Slag bij Waterloo plaats
vond. Was het echter wel de Slag
bij Waterloo? De Duitsers spreken
namelijk over de Slag van Belle
Alliance, terwijl de Fransen spre
ken van de Slag van Mont Saint-
Jean.
Wat de beroemde Franse schrij
ver Victor Hugo, autoriteit op het
gebied van de Napoleontische Eeuw,
in zijn boek „Les Misérables"
schreef, spreekt genoeg voor zich
zelf. Ik citeer: dit Waterloo,
dat niets deed en een halve tnijl
van het slagveld verwijderd was.
Mont SaintJean werd gebom
bardeerd, Hougoumont platgebrand,
Papelotte en Plancenoit platgebrand,
La Haye Sainte in stormaanval ge
nomen en La Belle Alliance was ge
tuige van het samenkomen der bei
de overwinnaars, maar deznamen
zijn nauwelijks bekend en Waterloo
dat aan de slag geen deel nam,
heeft alle eer gekregen".
1 Wie was de eerste vrouw van
Rembrandt?
2 Wanneer iemand zich verstopt
in het Rijk der 64 velden, waar
zit hij dan voor?
3 We spreken wel eens van een
Joffer. Wat is nu eigenlijk een
Joffer?
4 Is een levensboom hetzelfde als
een stamboom"
5 Wie is de bouwmeester van het
Kon. Paleis op de Dam te Am
sterdam?
6 Met welke snelheid groeit een
nagel van onze vingers?
7 Hoeveel maal slaat, normaal, ons
hart per minuut?
8 Wat verstaat men onder colom-
ber?
9 Hoe noemt men de volkstaal,
die op Curacao gesproken wordf
ld Wie was de moeder van Prins
Willem de Zwijger?
Voor de antwoorden zie ons blad
van Dinsdag.)
bij te brengen en dank zij het opdra
gen van geregeld en nuttig werk. Ons
land kent verscheidene van zulke in
stellingen: de Rekkense inrichtingen,
de inrichtingen van het Hoogeland, de
inrichting Koningslust, de inrichting
„Maria Regina", te Stevensbeek, Hoeve
„Boschoord" van de Maatschappij van
Weldadigheid, de Industriële Inrich
tingen van het Leger des Heils en de
Landkolonie dezer instelling.
De reclasseringsverenigingen treden
weinig of in het geheel niet voor het
voetlicht; zij verrichten hun zegenrijke
arbeid in stilte. Hun werk verdient
evenwel door ieder gekend te worden
en gewaardeerd.... en gesteund. Op
de Nationale Reclasseringsdag mogen
zij niet tevergeefs een beroep doen op
de offervaardigheid van het Neder
landse volk.
De opening van de bekende October jaarbeurs in Müvchen werd gekenmerkt
door een grote optocht, waai in al'e deelnemers tiaditionele costuums droegen.
Vooral voor mensen of groepen voor
wie dat eigene bestaat in een speciale
opdracht van God misschien zou men
zelfs van een „uitverkiezing" moeten
spreken is het bijzonder moeilijk om
die twee dingen te combineren.
Öf zij vervallen in de hoogmoed van
het excentrieke, waarin hun uitzonde
ringspositie wordt gekoesterd alsof het
een verdienste was, öf zij trachten
zo veel mogelijk die bijzondere roeping
te ontlopen en te verbergen, en doen al
hun best om „als alle anderen" te zijn,
althans te doen alsof.
Voor deze verleiding bezweek het
Joodse volk voor de eerste maal in zijn
geschiedenis toen het Aaron dwong
om een gouden stierenbeeld voor hen
£e maken, opdat zij, net als de hen
omringende stammen, een zichtbare
God zouden hebben. Sindsdien is de
ellende voor hen niet van de lucht ge
weest. Altijd weer bestond hun afval
van God grotendeels in het feit dat zij
hun verkoren-ziin verloochenden en de
naburige heidenen probeerden gelijk te
worden.
Een der meest sprekende voorbeelden
is wel hun dringend verzoek aan de
profeet Samuel om een koning: Geef
ons een koning, opdat wij net zullen
ziin als alle andere'volken! Samuel
deinst terug voor deze smeekbede, hij
herkent er de verzoeking in, dezelfde
verzoeking die Jezus Christus in de
woestijn voorgoed zou overwinnen,
toen Hij weigerde terwïlle van de
heerschappij over alle koninkrijken der
aarde de Satan te voet te vallen. Want
achter het verlangen naar het zijn-als-
alle anderen verschuilt zich de begeerte
om weg te duiken in de naamloosheid,
en juist daardoor des te beter zich te
laten gelden. Wie een koning begeert,
om oorlogen voor hem te voeren, be
geert macht en zelfverheerlijking: in
het koningschap zoals dat rondom
Israel bestond was de koning als het
ware de vergoddeliiklng van de volks
kracht, het volk aanbad in de koning
ten slotte zichzelf. Daarom moet Sa
muel eerst weigeren een dergeliik god
deloos verzoek in te willigen: het beeld
van de koning zal zich immers schui
ven tussen God en het volk, dat tot
Zijn rechtstreekse dienst werd geroe
pen; als hij een koning zal worden net
als alle andere koningen, dan zal hij
niet méér zijn dan een afgod, die het
volk laat vergeten in Wiens dienst het
eigenlijk staat. Als Samuel ten slotte
bezwijkt, is het met bloedend hart.
Het Joodse volk is misschien wel het
beste voorbeeld van de moeite en pijn
die het kost om „een uitzondering" te
Zijn. Toch móet het die moeite en pijn
op zich nemen, zoals ieder mens die, op
veel lager niveau dan het uitverkoren
volk en misschien slechts in een enkel
opzicht, opgedragen kreeg om anders te
zijn dan de anderen. Want iedere uit
zondering helpt de regel mogelijk ma
ken. Alle anders-dan-de-anderen-zijn is
naar zijn diepste wezen een soort van
plaatsvervangend lijden. Sterke God ons
daarom bovenal in dat deel van ons
leven of van onze persoonlijkheid waar
in wij uitzondering hebben te zijn en
te bljjven.
Zo'n fiets, die langer meegaat I
(Advertentie, Ing. Med.)
Vonnis is niet het sluitstuk
(Van onze speciale verslaggever).
yOOR het oog van de toeschouwer betekent het uitspreken van het vonnis
het einde van een strafzaak. De veroordeelde verlaat de zaal, gewoonlijk
aanzienlijk opgelucht, als de uitspraak geheel of gedeeltelijk „voorwaardelijk"
luidt. Dat er dan, juist in de gevallen van „voorwaardelijk", nog een geheel
hoofdstuk ongeschreven Is, onttrekt zich aan de publieke waarneming. De ver
oordeelde zelf ziet dit gehele hoofdstuk in de regel ook slechts perspectivisch
verkleind, als hij het magische woord „voorwaardelijk" heeft horen klinken.
Toch is, uit sociaal oogpunt gezien, het vonnis een diagnose, waaraan in enkele
trekken de grondlijnen voor een therapie zijn verbonden: er wordt 'n proeftijd
bepaald (jgewoonlijk twee a drie jaar) waarbinnen geen strafbaar feit zal mo
gen worden gepleegd; de veroordeelde komt onder toezicht van een reelasse-
ringsvereniging. De eigenlijke therapie, die geheel op de persoon van de ver
oordeelde gericht is, wordt aan de toezichthoudende vereniging overgelaten.
Levende relaiie
DECHTER en reclasseringsinstellingen
kennen tegenwoordig dus in zeer
veel gevallen de delinquent; zij we
ten iets af van zijn levensloop, van zijn
karakter-eigenschappen, van zijn moei
lijkheden, van zijn familie-omstandig
heden, van het milieu, waarin hij gere
geld verkeert, enz. Dat geeft een grote
steun bij de heropvoeding, die evenwel
onvruchtbaar blijft, als er niet een le
vende relatie tussen de reclassant en
de toezichthoudende vereniging tot
stand gebracht wordt. De reclasserings
verenigingen wijzen daarom een toe
zichthouder aan, die een zeer delicate
taak heeft en ernaar moet streven en
op vertrouwen gegronde, persoonlijke
band met de delinquent te leggen.
De toezichthouder staat naast de ver
oordeelde en vermijdt daarbij alles, wat
hem in zijn vrijheid zou kunnen beper
ken of maatschappelijk zou kunnen be
nadelen. Voor de toezichthouder eist het
contact een zeer grote mate van geduld
en tact; voor de delinquent kan het
toezicht een unieke ervaring zijn: mis
schien is er in zijn leven voor het eerst
iemand, die zich belangeloos hartelijk
voor hem interesseert. Gezamenlijk
proberen zij de moeilijkheden ar-
beids-, woning-, gezins- en individuele
moeilijkheden en het grote probleem:
de vrije-tijdsbesteding op te lossen.
Op 31 December 1950 stonden onder
officieel toezicht van de verschillende
reclasseringsverenigingen 12.587 voor
waardelijk veroordeelden, voorwaarde
lijk in vrijheid gestelden en voorwaar
delijk gegratieerden, benevens een 400
voorwaardelijk niet-vervolgden.
Een belangrijk onderdeel van de re-
classeringsarbeid is het celbezoek. Alle
gevangenen, die tot langer dan drie
maanden veroordeeld zijn, worden in
de eerste maand van hun insluiting be
zocht, waarbij hun de vraag wordt ge
steld of zij celbezoek wensen en zo ja,
van welke vereniging. Uit deze bezoe
ken spruiten vaak contacten voort, die
nuttig zijn voor een door de veroor
deelden vrijwillig aanvaarde nazorg, als
de straf is verstreken. Het aantal na
zorg-gevallen is niet nauwkeurig te
noemen, doch de R.K. Reclasserings-
vereniging alleen heeft er per jaar
reeds ongeveer 500.
Ais het toezicht faalt
HET komt uiteraard meermalen voor,
dat het toezicht, gekoppeld aan mate
riële hulp, faalt. De reclassering maakt
dan gaarne gebruik van inrichtingen,
die zich bezig houden met de hervor
ming van de gedeclasseerden. In die
inrichtingen zijn het uiteraard altijd
weer de moeilijkste gevallen, waarme
de men te doen krijgt: de gestranden
voor wie maar weinig hoop is overge
bleven, Desondanks boekt men hier
niet zelden opvallende successen, dank
zij de pogingen om de verpleegden ver
antwoordelijkheidsbegrip, gemeen
schapszin en gevoel van eigenwaarde
2. De foto is historisch echt, dus
authentiek, volgens de redactie, die
voor de onomstotelijke juistheid in
staat.
Een nieuwe reeks
ingezonden stukken
(Buiten verantwoordelijkheid van de
Redactie)
Tot dusver heeft men de oplossing
van de z.g. raadselachtige „Christus-
kop" gezocht door verklaringen op het
gebied van religie en ethica. Waarom
eenvoudig als het ingewikkeld óók
gaat? Laten wij het eens bekijken uit
het oogpunt van de luchtvaart. Wét
staat over de zaak nu eigenlijk vast,
en is het nu wel de moeite waard om
over een normaal verschijnsel zóveel
pennen, handen, harten en hersens in
beweging te zetten? Men zoekt er véél
meer achter dan er in werkelijk in zit.
Eerlijkheidshalve moet ik er bijvoegen,
dat Voor mij wetenschap, de zuivere
wetenschap, een grotere macht bezit
dan het geloof. Wat weten wij nu?
1. De foto werd genomen door een
Amerikaans pilooot, die bovendien, uit
fotografisch oogpunt bekeken, een
slechte foto nam van wat grillige wol
ken en twee vage onduidelijke silhouet
ten van zware bommenwerpers. Immers
de piloot wist niet vóór zijn verbazing,
dat op het negatief een „Christuskop"
zou komen.
den hemel, zal alzoo komen gelijkerwijs
gij Hem naar den hemel hebt zien he
nenvaren".
Het zal dan echter geen afbeelding
of figuur zijn, maar de werkelijke per
soonlijkheid van Jezus Christus. Op die
dag des oordeels, wanneer Hij zal ko
men als rechter over een wereld van
zonde en schuld, zal aller oog Hem
zien.
Dit wil zeggen, dat al degenen, die
een waarachtig geloof bezitten. Hem
zullen aanschouwen als hun verlosser
en zaligmaker. Maar voor hen, die niet
in Hem geloven zal Hij zijn een rechter.
Laten we daarom niet stil blijven staan
bij de foto van de Christusfiguur op
de wolken, maar ons >uden aan wat in
de Bijbel staat: „Zalig zijn degenen, die
niet gezien hebben en nochtans gelo
ven". En als de verdwaasde wereld van
onze dagen eens tot erkenning mocht
komen van zonde en schuld, dan zou de
verlossing werkelijk komen in deze
bange crisis.
A. J. BAKKER
Rijvordtlaan 45, Beverwijk
Nu is het wei opmerkelijk, dat niet
één luchtvaartdeskundige de zaak een
klein beetje recht zet, ook al omdat in
het onderschrift een grote fout schuilt.
De daarin genoemde jagers zijn n.l.
bommenwerpers!
Maar dit is bijzaak. Is het werkelijk
wel zo iets bijzonders, als een wolken
formatie een z.g. „Christuskop" vormt?
Want uit het onderschrift blijkt hele
maal niet, of dit verschijnsel natuur
lijk is of kunstmatig. Nooit gehoord
van reclameschrijvers in de lucht, die
met enorme rookwolken letters en
zinnen schreven? Jaren vóór wereld
oorlog II werden twee oude Engelse
Aus'in SE-5A jagers dóór de Persil-
fabriek gebruikt voor reclame van
haar producten. Op zomerse windstille
dagen zag men dan de woorden „ATA"
en „IMI" in de lucht staan, zich kilo
meters strekkend. Nu hoort men er
niet meer van in Nederland.
In Amerika maakt het nog steeds
opgang, als een zeer modern reclame
middel, om de aandacht van miilioe-
nen Amerikanen op te vangen en te
dwingen om te kijken.
En nu komen we op hét punt! Zou
het zo onwaarschijnlijk lijken als de
een of andere godsdienstige secte of
genootschap (b.v. The Youth for
Christ) reclame, kerkelijke reclame
maakte voor haar werk, met één van
de modernste middelen, die een Ame
rikaan heeft en gebruiken kan?
En wa' is het vervolg? Dat een Ame
rikaans piloot toevallig de ,-,Christus
kop" op zijn foto kreeg.
G. ROOKER
Korte Tuinstraat 17, Enkhuizen
In aansluiting op de ingezonden
stukken over de Christusfiguur in de
wolken wilde ik niet mijn persoonlijke
mening zeggen, maar de Bijbel laten
spreken. We lezen, dat de Christus na
Zijn opstanding ten hemel voer en dat
daarbij verschillende van zijn. discipe
len aanwezig waren. Er kwam toen een
boodschap tot deze mensen, die aldus
luidde: „Gij Galileesehe mannen, wat
staat ge en ziet op naar den hemel? De
ze Jezus, die van u opgenomen is in
De foto, die zoveel pennen in
beweging bracht.
Duidelijk blijkt dat de Christus nog
altijd een grote plaats inneemt in het
gedachtenleven der mensen. Of wij nu
pro of contra zijn, wij raken Hem nu
eenmaal niet kwijt en de verschijning
van een simpele foto, waarvan wij de
herkomst of het ontstaan niet kunnen
controleren, wekt gedachten die ver
band houden met het profetisch woord
uit Openb. 1 7: „Ziet Hij komt met
de wolken, en alle oog zal Hem zien",
en wat daar nog verder wordt gezegd
over de wederkomst des Heren.
Ik ga geen verklaring geven van de
ze eigenaardige wolkenfoto, doch naar
aanleiding van de reacties bij verschil
lende mensen enkele opmerkingen.
Wanneer men de goede raad van een
der inzenders eens ging opvolgen en
ging lezen in de Bijbel wat daarin alzo
wordt vermeld over de wederkomst
van Christus? Daar zouden vele raad
selen en problemen van deze vastge
lopen wereld hun antwoord en oplos
sing vinden. De Bijbel is h e t boek voor
de mens als kenbron der waarheid. Dit
wonderbare boek bewijst zelf zijn be
trouwbaarheid als het geopenbaarde
Woord Gods.
Bovendien geeft het ons een duide
lijke verklaring van het wèreldgebeu-
ren, en wanneer wij zien hoe haat,
