Allerlei over kinderen
Sportjasje voor onze rakkers
ccAfa£otv SPECIAAL ALKALIVRIJ VOO* WOL
Een lot uit de loterij
WELVERZORGDE HANDEN
In elk jaargetij Hamea-Gelei
Origineel iweedpakje
Najaarswensen
van iedere vrouw
De nieuwe mode neemt reeds
vastere vorm aan
Zwart en grijs domineren
<1
difixmtaneïieii
liiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniHiHiiiiniimiiiiiiiiiitiminniiiiiiiNïïiniiS
rje eerste klap is een daalder waard
maar de eerste stap stellig wel
een tientje. Tenminste, als het een
goede, ferme, welgeleide stap is. Want
het zijn zulke kleine voeten, die deze
stap moeten ondernemen, en de ladder,
de wiebelige ladder der wetenschap is
zo hoog, de top verliest zich bijna in
de wolken. Daar heel boven wenkt,
misschien, voor de gestadige klimmer
een professoraat of driedubbele aca
demische titel. ÏMaar onverbiddelijk
moet altijd eerst die onderste sport ge
nomen worden en wilt u geloven,
dat die mischien de gewichtigste is
van allemaal?
Nooit van zijn leven, ook niet bij de
geleerdste en magistraalste promotie,
zal een mens zich zo important voelen
als bij de eerste stap over de drem
pel van de lagere school. O ja, ik weet
het wel: de glorie van die eerste
schooldag is wat verbleekt, sinds stel
lig driekwart van het vaderlandse
grut op zijn vierde jaar begint met zich
te onderwerpen aan iets dat, door
welk verzachtend woord ook vooraf
gegaan, zich ook al aandient als onder
wijs.
Ik neem aan, dat het instituut kleu
terschool in zijn soort voortreffelijk is,
in een schreeuwende behoefte voorziet
en voor de meerderheid der kleintjes
(en der moeders) een ware uitkomst
is. Schrijft u mij dus, wat ik u bidden
mag, geen hooggestemde lofzangen op
dit voorportaal der wetenschap, met
zijn tafeltjes, stoeltjes, bloemetjes,
kleedjes, plakboekjes, vlechtmatjes en
al die genoeglijkheid meer. Het is lief,
het is veilig, het is heerlijk voor al die
grotestadskinders zonder behoorlijke
speelruimte..
Maar Saskia, u moet het haar maar
vergeven, vliegt het bij tijden aan dat
zo'n klein mens van vier jaar zich óók
al, in deze steenwoestijn der moderne
samenleving, moet reppen om ergens
op tijd te zijn, en een gedeelte van de
lieve zonnige dag moet doorbrengen
tussen vier muren. Ik heb het mijn
dochter nooit kunnen aandoen, met
het gevolg dat zij, nauwelijks zes jaar
oud, pril en onbevangen en grenzen-
loos nieuwsgierig over de drempel van
de échte school binnenstapte.
En nu zij, na twee jaren van, ik mag
gerust zeggen onvermengd genoegen
afscheid heeft genomen van haar eer
ste Juf, en met behoorlijke minachting
voor de „kleine ukkies" het rijk der
middelklassen is binnengehuppeld
nu moet mjj een kleine lofzang van het
erkentelijk hart. Een lofzang op deze
parel der juffen, die tevens bedoeld
is als hulde aan al die toegewijde, hard
werkende artisten in haar vak, aan wie
wij, moeders, onze kinderen, op hoop
van zegen, toevertrouwen.
Want hoevaak komt zoiets in de
krant? Ridderorden worden uitge
strooid met een kwistigheid, als gold
het pepernoten. Als een of andere
dame een fractie van een seconde eer
der dan welke andere dame ter wereld
over een serie hekken wipt of een
stuk water afzwemt, is zij niet min
der dan een nationale heldin, wier
prestatie met koppen als olifanten in
de kranten verschijnt en die onder
bloemen en eerbewijzen wordt bedol
ven, joyeuze intochten in open rijtui
gen houdt en met plechtige ernst on
dervraagd wordt omtrent de branden
de kwesties van de dag. En ik vraag,
onnozel misschien, maar in gemoede:
wie wordt er, behalve die mevrouw
zelf wellicht, ook maar een haar beter
van die fractie van een seconde?
Maar als de juffrouw van de eerste
klas, na een jaar ploeteren tussen de
vier muren van haar lokaal, het kop
peltje kleine analphabeten dat bij haar
binnen werd geloodst als een stel or
delijke scholieren met een behoorlijke
bagage aan kennis èn andere verwor
venheden aan haar opvolgster aflevert:
hoeveel bloemstukken, kransen, taar
ten, medailles worden haar dan over
handigd en in hoeveel klinkende toe
spraken wordt zij gehuldigd?
Wel, dat alles kan immers best wach
ten tot zij minstens vijf-en-twintig jaar
(Advertentie, Ing. Med.)
„Rutland" is de naam van dit
groen-bruine tweedparejewaar
van de kraag van groen velvet ge
maakt met de originele zakken en
de smalle opgezette rand onder de
sluitingdit ontwerp van Charles
Creed tot eer. aardig geheel
maakt.
met dat bijltje heeft gehakt. Maar
weet iemand, behalve de deskundigen,
wel hoe zwaar dat bijltje is?
O zeker, de meeste ouders, de moe
ders vooral, geven grif toe dat zo'n
baantje van schooljuffrouw niet mee
valt. Vooral niet met die grote klassen
van tegenwoordig; hoe houdt zij die
stil en hoe levert ze het om zo'n stel
woelwaters nog wat te leren, óók! In
drie maanden lezen ze al uit een
boekje: ga er aan staan!
Maar ach, dat leren op zichzelf is de
grootste toer niet. Maar er komt zo
oneindig veel meer kijken. Dat beetje
lezen-schrijven-rekenen-taal is nog
maar een klein gedeelte van het kapi
taal aan onschatbare maatschappe
lijke, zedelijke en geestelijke waarden,
die zo'n rasechte, voor haar taak be
rekende Juf opbrengt.
Zij tovert speelse, instinctief hande
lende natuurwezens om in kleine men
sen, die zich leren voegen (met lust)
in een verband en spelregels in acht
nemen. Zij brengt hun, met zachte
maar vaste hand, het bewustzijn èn de
vreugde bij van geestelijke functies:
opletten, opnemen, onthouden, combi
neren, reproduceren. Een vergadering
volwassenen wordt na drie kwartier
onrustig: schuifelt, hoest, fluistert. Een
klas kinderen van amper zes jaar
brengt onder haar rustig beslag in per
fecte stilte en aandacht drie kwartier
belangstelling op voor een leeslesje
van twee bladzijden. Zij maakt kleine
onbeholpen knuisten verbluffend
handvaardig; zie hen schrijven erfteke-
nen dat het een lieve lust is. Zij leert
kleine hoofden, die alleen maar begrip
hebben voor concrete zaken, zich ge
animeerd bezighouden met zoiets ab
stracts als getallen.
Ik beloof u dat het weinig minder
dan een mirakel is om een kleuter van
zes zover te krijgen dat hij een woord
als „bezeren" in één oogopslag her
kent, of zonder aarzelen weet hoeveel
zeventien min negen is. Dat zijn alle
echter nog ondergeschikte mirakelen,
het eenvoudig A.B.C. van de taak
waarvoor de gemeenschap haar betaalt.
Maar al dat andere, de gulle toegift
die zij daarbij onverplicht schenkt, die
geen inspecteur controleren en geen
ouder schatten kan. Arbeidsvreugde,
welgemanierdheid, orde, netheid, stipt
heid.
Een wondermens is zij, altijd opge
wekt, altijd gelijkmatig van humeur,
altijd vol belangstelling, ook voor de
kleinste kleinigheden: een haarstrik,
een nieuwe jurk, een verjaardag. Zij
moet alles tegelijk zijn: hartelijk en
streng, vrolijk en waakzaam, speels en
aandachtig: zij moet kunnen straffen
zonder rancune en belonen zonder
partijdigheid. Zij moet kunnen zingen
als een lijster en tekenen als een Daan
Hoeksema. En vertellen o vertellen
als Moeder de Gans zelf.
Houdt haar in ere, moeders! Als uw
kind huppelend naar school gaat en
thuiskomt, boordevol verhalen over
onze Juf, wier gezag boven alles gaat
dan hebt u een lot uit de loterij
getrokken. SASKIA
Voor onze jongens, die hun vrije tijd
meer buiten dan binnen doorbrengen,
is zo'n sportjasje ideaal. Het is leuk in
ribfluweel of peau de pêche, en heel
practisch in loden of een andere water
dichte stof. U heeft ervoor nodig ca.
2.80 m van 70 of 1.40 m van 130 breed.
3'
IO 11 JAAR.
CEINTUUR 2x
door. De pasjes worden dicht langs de
kant opgestikt en evenals de kraag,
manchetten en zakken nog eens door
gestikt.
U kunt het eerste jasje ook een
extra schouderbescherming geven dooi
het schouderblad apart te knippen.
U plakt dan de
patronen van voor-
en rugpas via
de schoudernaad
aan elkaar, zodat
u het aan één
stuk kunt knippen.
Aan de onderkan
ten maakt u een
zoompje en verder
wordt het alleen
aan de voorkant,
armsgat en hals-
rand meegenaaid.
Wil dochterlief
ook graag zo'n ge
zellig sportief jas
je, dan kunt u dat
even goed naar
hetzelfde patroon
maken.
De eenvoudige vorm is zonder schou
derpas, zoals bij het kleinste figuurtje.
U knipt de opening van de insteekzak-
jes 9 cm vanaf de voorkant en zet er
een voeringzakje volgens de ingeteken
de vorm aan. Het split wordt met een
4 cm breed patje van dubbele stof af
gewerkt. De andere zakken worden op
gestikt en met een klep gesloten. Tegen
de taille van het rugpand stikt u aan de
binnenkant een reep voering, waar
door u een 3 cm breed elastiek haalt,
dat de stof op de gewenste maat in-
rimpelt.
7m
Tegen de voor.vanten naait u het beleg
en stikt daarbij de rits mee. De boven-
mouw wordt van voren door strijken
even gerekt, met de ondermouw ver
bonden en ca. 4 cm voor de zijnaad in
gezet, waarbij de kop iets ingehouden
wordt. De halsopening naait u tussen
de kraag van dubbele stof.
Wilt u het jasje met schouderpas
maken dan knipt u de patronen van
voor- en rugpand langs de stippellijn
Het herfstseizoen is ingeluid. De
etalages tonen U nieuwe overgangs-
en wintermodellen, de luchtige vro
lijke zomerstofjes hebben plaats ge
maakt voor wol en fluweel in warme
of gedekte tinten en menige vrouw
zal weer de verzuchting slakéh, dat
ze eigenlijk niets heeft om aan te
trekken. Bij het bekijken van dit tno-
derubriekje komt ze wellicht tot de
ontdekking, dat juist zo'n vlot een
voudig overgangsmodelletje datgene
is wat haar ontbreekt. De keuze van
de stof zal misschien nog wat hoofd
brekens kosten (U heeft ca. 2.75 ivt.
van 130 breed nodig), het patroon
hoeft U alleen maar op de vare gróótte
over te nemen.
In het rugpand legt U x op o val
lend de plooi, die U van boven en
van onderen dichtstikt. Dan maakt U
in het voorpand de figuurnaad en
vouwt het beleg naar binnen. U kunt
de voorkanten van knopen en knoops
gaten voorzien, maar het is weer eens
iets anders, om de vrij brede overslag
verscheidene malen door te stikken
en met drukknoopjes te sluiten. Bij
het dichtnaaien van zij-, mouw- en
schoudernaden houdt U de rugschou
ders iets in. De halsrand wordt tussen
de kraag van dubbele stof gezet, de
aangeknipte mouwtjes krijgen een
ibbel geknipte manchet (5 x 36 c.M.)
Naar verkiezing kunt U de manchet
ten en/of de zakkleppen evenals de
voorkant geheel doorstikken of glad
laten.
In de voorbanen zet U een voering
zakje, dat U met een klep van dub
bele stof volgens de stippellijn af
werkt. In de achterbaan stikt U de
coupenaadjes en legt U x op o vallend
de waaierplooien in. Zijnaden sluiten
en de rok aan het op de rug even in-
gerimpelde lijfje zetten. De 3 a 4 c.M.
brede ceintuur van dezelfde stof ver
wissel" U zo af en toe eens voor een
leren exemplaar.
Onder zo'n hoogsldi'tend kraagje
staat een ketting van dikke kralen
heel goed, evenals een grote of kleine
strik, maar probeert U vooral ook eens
een trosje kleurige bessen (kersen,
druiven) of een bouquetje bloemen.
Dat kan iets heel aparts aan uw jurkje
(en aan Uw persoon) geven, mits de
kleurencombinatie goed gekozen is.
7o langzamerhand neemt de nieuwe
mode iets concretere vorm aan. Is
het in de geschiedenis van de kleding
reeds meer voorgekomen, dat de mode
zich „herhaalde", ook nu is dit weer
het geval, zij het dan, dat zij zich aan-
toen vooral Korea in het middelpunt
der publieke belangstelling stond, ma
nifesteerde zich dit in het op de markt
brengen van de hoge officierenboordjes,
't Soldateske effect werd hog verhoogd
door de tuniek-aandoende lijfjes met
de strenge knoopsluitingen.
Voor de komende winter heeft men
de lijnen een enigszins minder streng
Een alleraardigst effect werd ook be-
reikt met een rok, welke vaag klok
kend werd geknipt en de draagster
grotere bewegingsvrijheid verleent. Ver
geleken met vorig jaar is de zoom on
geveer vijf centimeter gezakt. Wat de
stoffen aangaat, welke voor op de dag
worden gedragen, de meeste voorkeur
heeft dunne wol, welke soepel en glans
loos is. Een modepaardje van vorige
seizoenen, jersey, loopt ook dit jaarge
tijde weer in het gareel. De voor
naamste kleuren zijn wel zwart en
grijs, waarvan het zwart met een grij-
Doe als de textielfabrikant, die het risico van alkalivrij voor alles en noe wat niet neemt.
Kies de zekerheid van het overvette satijnzachte Echfalon-sop en houd Uw wol als nieuw.
SPONTANIETEIT is wel een van de belangrijk
ste eigenschappen, die kinderen voor ons, vol
wassenen, zo aantrekkelijk maken. Hoe jonger ze
zijn, hoe meer ze zich geven, juist zoals ze op een
ogenblik zijn. Wie met kleuters omgaat, valt dit
telkens weer op.
Ga ik b.v op ziekenbezoek, dan doet de patiënt
niet interessant, en staat soms, terwijl de moeder
me over zijn toestand inlicht, op zijn kop in bed,
of zingt het hoogste lied, wanneer hij zich weer
wat beter voelt. Hoe blij tonen ze zich, als ze me
ergens onverwacht tegenkomen; niet, omdat juist
ik het ben, maar omdat ze 't zo gezellig vinden een
goede bekende te ontmoeten, en hun blijdschap
openlijk tonen Zo roepen ze ook vol trots, als ze
de bakker e.d. ontmoeten: „Dat is ónze bakker" of:
„Dat is ónze vuilnisman."
BlllliRHII|[l!illllllll!l!!l!lll!l[l!|[l!lllllllllinMIII>llllill!!lllllinill!lllli!IIIIIll]llll!llllinBlllllg
Als ze vrolijk zijn, en een gezonde kleuter is dat
meestal, springen of huppelen ze. Ze schateren om
een grapje; ze kunnen dansen van plezier.
Wij, volwassenen, geven ons zo openlijk niet
bloot. Dat staat te gek. Men wil niet opvallen, men
loopt niet met zijn gevoelens te koop. We overwe
gen, hoe anderen ons gedrag zullen beoordelen.
Een kleuter doet dat niet; hij denkt niet na
over wat hij doet; maar hij handelt spontaan. Niet
altijd is dat een voordeel. Want Jantje slaat een
vriendje met een schep op zijn hoofd, gedreven
door dezelfde spontaniëteit, waarmee Bertus me
de helft van zijn katjesdrop aanbiedt. Natuurlijk
is er bij beide kinderen een verschillende drijfveer.
Deze was kwaadheid bij de een en gulheid bij de
de ander. Maar net zo min als Jantje tevoren be
denkt, dat hij de ander pijn kan doen, denkt Bertus
er aan, dat zijn lekkernij ook een bedenkelijke kant
heeft. „Lekker hè!" zegt hij, overtuigd dat ik
smullen zal van het lekkers, dat hij eerst eerlijk
doormidden gebeten heeft.
Ja, die kinderlijke spontaniëteit! Die doet me da-
past bij de tijdsomstandigheden. Daar- uiterlijk gegeven en is men er toe over.
om mogen wij gerust zeggen, dat zich gegaan er een meer vrouwelijk element
m de mode een logische ontwikkeling in te j De y-vormige halsuitsnij-
voltrekt. Verleden jaar bijvoorbeeld, dingen zjjn hiervoor irl de plaats ge
komen. Het idee van de geheel gesloten
halzen verkrijgt men door ze op te
knippen. Wat de mouwen betreft, deze
zijn glad en sluitend. Hoewel de drie
kwart modellen nog immer zeer ge
liefd zijn, mede in verband met de rok-
lengte, zwemen zij meer naar de leng
te van 7/8. Bovendien zijn zij voor het
grootste deel aangeknipt. Natuurlijk is
dit laatste niet bij iedere mode-ontwer
per het geval. Balenciage bijvoorbeeld
is absoluut geen voorstander van de
aangeknipte mouw, hij zet deze onge
veer 5 tot 6 cm. onder de schouuer in
en van hier loopt de mouw ietwat
bol naar beneden. Dit geeft het silhouet
een breder aanzicht. De enge, nauwe
rok is zo goed als verdwenen. Waar deze
nog wel wordt toegepast, heeft zij een
verborgen aangebrachte split of een
enkele platte plooi middenachter. In
ieder geval behoeft men nu niet meer
van die akelige kleine pasjes te nemen.
gelijks aardige en lastige ogenblikken beleven. Ze
doen maar, wat er in hun opkomt; ze zeggen, wat
hen voor de mond komt. „Dag kindertj"es!" zegt een
vriendelijke pastoor, die we op de wandeling te
genkomen. „Dag begrafenis!" antwoordt er één,
een groet, die door de anderen wordt overgenomen.
Het is in onschuld gezegd en ik durf dan ook wel
te glimlachen, evenals de pastoor. Maar ik schaam
me toch heus, als op een andere keer één van de
meisjes rijmt: „Dag groenteboer, oude hoer", al
weet ze dan natuurlijk ook niet, wat ze zegt. Waar
schijnlijk heeft ze het woord ergens opgevangen, en
nu gebruikt ze het zo maar, zonder er aan te den
ken of het aardig of lelijk is.
Maar als de kinderen ouder worden, verdwijnt
die spontaniëteit meer en meer, en bij veel volwas
senen is er weinig meer van over, In veel opzich
ten is dat goed. Een volwassenen die zonder na
denken zou handelen en zich maar zou laten drij
ven op zijn ingevingen, zou geen volwassene zijn.
zijn. Bij enkelen echter is iets van het kinderlijke
blijven bestaan in zijn goede vormen. De kinder
lijke blijdschap om de kleine dingen; het zich ge
ven zonder reserve. Mensen die zichzelf durven zijn,
en die verheven zijn gebleven boven de critiek.
Het is immers juist die critiek, die de spontanië
teit beïnvloedt. Critiek van anderen, critiek ook van
zichzelf. Wanneer een kind zich spontaan uit in
ongunstige zin, wordt daar terecht aanmerking op
gemaakt. En daardoor leert het geleidelijk en gaat
zijn eigen handelingen becritiseren. Eerst achteraf,
later ook van te voren. Het behoort bij zijn ont-
v.kkeling, en hoe ouder het wordt, hoe meer de
zelfcritiek in de plaats kan treden, en moet treden,
voor die van anderen.
Tot men ten slotte bóven het oordeel van ande
ren komt te staan. Dat wil niet zeggen, dat men het
zelf altijd beter weet en zich van critiek niets be
hoeft aan te trekken. Maar wel, dat men onder
scheiden kan, aan welk oordeel het de moeite
waard is zich te storen, en aan welk niet. Zoals er
schaamte is, en valse schaamte, zo is er critiek en
valse critiek. Wie staan kan boven wat de andere
mensen zeggen, is een eind op weg om zijn spon
taniëteit in de goede zin te behouden. Er zit echter
nog meer aan vast, maar hierover een volgende
keer. H. A. POSTMA—VAN ALBADA
ze of blauwe glans de meeste aftrek
vindt. Het diepe, warme rood en sma
ragd groen, saffierblauw en ook het
matglanzend wit zijn ook favoriet.
De illustraties bij dit modepraatje
doen misschien een aardige suggestie
aan de hand voor de garderobe van
uw schoolgaand meiske. Voor haar
is wel de laatste mode de grote strik,
welke als sluiting van de blouse dient.
Eveneens komen de overgooiers weer
in zwang, waarbij de voorkeur uitgaat
naar die, welke een knoopsluiting van
hals tot zoom hebben. Inderdaad zijn
deze modellen wel zo aardig voor vlot
te, jonge meiskes. Hieronder wordt dan
een jumpertje of blouse gedragen.
RITA.
een verstandige
vrouw koopt
uitsluitend
gemltlnlseerde
wol en wolgoedj
(Advertentie, Ing. Med.)