Allerlei over kinderen Sportjasje voor onze rakkers ccAfa£otv SPECIAAL ALKALIVRIJ VOO* WOL Een lot uit de loterij WELVERZORGDE HANDEN In elk jaargetij Hamea-Gelei Origineel iweedpakje Najaarswensen van iedere vrouw De nieuwe mode neemt reeds vastere vorm aan Zwart en grijs domineren <1 difixmtaneïieii liiiniiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniHiHiiiiniimiiiiiiiiiitiminniiiiiiiNïïiniiS rje eerste klap is een daalder waard maar de eerste stap stellig wel een tientje. Tenminste, als het een goede, ferme, welgeleide stap is. Want het zijn zulke kleine voeten, die deze stap moeten ondernemen, en de ladder, de wiebelige ladder der wetenschap is zo hoog, de top verliest zich bijna in de wolken. Daar heel boven wenkt, misschien, voor de gestadige klimmer een professoraat of driedubbele aca demische titel. ÏMaar onverbiddelijk moet altijd eerst die onderste sport ge nomen worden en wilt u geloven, dat die mischien de gewichtigste is van allemaal? Nooit van zijn leven, ook niet bij de geleerdste en magistraalste promotie, zal een mens zich zo important voelen als bij de eerste stap over de drem pel van de lagere school. O ja, ik weet het wel: de glorie van die eerste schooldag is wat verbleekt, sinds stel lig driekwart van het vaderlandse grut op zijn vierde jaar begint met zich te onderwerpen aan iets dat, door welk verzachtend woord ook vooraf gegaan, zich ook al aandient als onder wijs. Ik neem aan, dat het instituut kleu terschool in zijn soort voortreffelijk is, in een schreeuwende behoefte voorziet en voor de meerderheid der kleintjes (en der moeders) een ware uitkomst is. Schrijft u mij dus, wat ik u bidden mag, geen hooggestemde lofzangen op dit voorportaal der wetenschap, met zijn tafeltjes, stoeltjes, bloemetjes, kleedjes, plakboekjes, vlechtmatjes en al die genoeglijkheid meer. Het is lief, het is veilig, het is heerlijk voor al die grotestadskinders zonder behoorlijke speelruimte.. Maar Saskia, u moet het haar maar vergeven, vliegt het bij tijden aan dat zo'n klein mens van vier jaar zich óók al, in deze steenwoestijn der moderne samenleving, moet reppen om ergens op tijd te zijn, en een gedeelte van de lieve zonnige dag moet doorbrengen tussen vier muren. Ik heb het mijn dochter nooit kunnen aandoen, met het gevolg dat zij, nauwelijks zes jaar oud, pril en onbevangen en grenzen- loos nieuwsgierig over de drempel van de échte school binnenstapte. En nu zij, na twee jaren van, ik mag gerust zeggen onvermengd genoegen afscheid heeft genomen van haar eer ste Juf, en met behoorlijke minachting voor de „kleine ukkies" het rijk der middelklassen is binnengehuppeld nu moet mjj een kleine lofzang van het erkentelijk hart. Een lofzang op deze parel der juffen, die tevens bedoeld is als hulde aan al die toegewijde, hard werkende artisten in haar vak, aan wie wij, moeders, onze kinderen, op hoop van zegen, toevertrouwen. Want hoevaak komt zoiets in de krant? Ridderorden worden uitge strooid met een kwistigheid, als gold het pepernoten. Als een of andere dame een fractie van een seconde eer der dan welke andere dame ter wereld over een serie hekken wipt of een stuk water afzwemt, is zij niet min der dan een nationale heldin, wier prestatie met koppen als olifanten in de kranten verschijnt en die onder bloemen en eerbewijzen wordt bedol ven, joyeuze intochten in open rijtui gen houdt en met plechtige ernst on dervraagd wordt omtrent de branden de kwesties van de dag. En ik vraag, onnozel misschien, maar in gemoede: wie wordt er, behalve die mevrouw zelf wellicht, ook maar een haar beter van die fractie van een seconde? Maar als de juffrouw van de eerste klas, na een jaar ploeteren tussen de vier muren van haar lokaal, het kop peltje kleine analphabeten dat bij haar binnen werd geloodst als een stel or delijke scholieren met een behoorlijke bagage aan kennis èn andere verwor venheden aan haar opvolgster aflevert: hoeveel bloemstukken, kransen, taar ten, medailles worden haar dan over handigd en in hoeveel klinkende toe spraken wordt zij gehuldigd? Wel, dat alles kan immers best wach ten tot zij minstens vijf-en-twintig jaar (Advertentie, Ing. Med.) „Rutland" is de naam van dit groen-bruine tweedparejewaar van de kraag van groen velvet ge maakt met de originele zakken en de smalle opgezette rand onder de sluitingdit ontwerp van Charles Creed tot eer. aardig geheel maakt. met dat bijltje heeft gehakt. Maar weet iemand, behalve de deskundigen, wel hoe zwaar dat bijltje is? O zeker, de meeste ouders, de moe ders vooral, geven grif toe dat zo'n baantje van schooljuffrouw niet mee valt. Vooral niet met die grote klassen van tegenwoordig; hoe houdt zij die stil en hoe levert ze het om zo'n stel woelwaters nog wat te leren, óók! In drie maanden lezen ze al uit een boekje: ga er aan staan! Maar ach, dat leren op zichzelf is de grootste toer niet. Maar er komt zo oneindig veel meer kijken. Dat beetje lezen-schrijven-rekenen-taal is nog maar een klein gedeelte van het kapi taal aan onschatbare maatschappe lijke, zedelijke en geestelijke waarden, die zo'n rasechte, voor haar taak be rekende Juf opbrengt. Zij tovert speelse, instinctief hande lende natuurwezens om in kleine men sen, die zich leren voegen (met lust) in een verband en spelregels in acht nemen. Zij brengt hun, met zachte maar vaste hand, het bewustzijn èn de vreugde bij van geestelijke functies: opletten, opnemen, onthouden, combi neren, reproduceren. Een vergadering volwassenen wordt na drie kwartier onrustig: schuifelt, hoest, fluistert. Een klas kinderen van amper zes jaar brengt onder haar rustig beslag in per fecte stilte en aandacht drie kwartier belangstelling op voor een leeslesje van twee bladzijden. Zij maakt kleine onbeholpen knuisten verbluffend handvaardig; zie hen schrijven erfteke- nen dat het een lieve lust is. Zij leert kleine hoofden, die alleen maar begrip hebben voor concrete zaken, zich ge animeerd bezighouden met zoiets ab stracts als getallen. Ik beloof u dat het weinig minder dan een mirakel is om een kleuter van zes zover te krijgen dat hij een woord als „bezeren" in één oogopslag her kent, of zonder aarzelen weet hoeveel zeventien min negen is. Dat zijn alle echter nog ondergeschikte mirakelen, het eenvoudig A.B.C. van de taak waarvoor de gemeenschap haar betaalt. Maar al dat andere, de gulle toegift die zij daarbij onverplicht schenkt, die geen inspecteur controleren en geen ouder schatten kan. Arbeidsvreugde, welgemanierdheid, orde, netheid, stipt heid. Een wondermens is zij, altijd opge wekt, altijd gelijkmatig van humeur, altijd vol belangstelling, ook voor de kleinste kleinigheden: een haarstrik, een nieuwe jurk, een verjaardag. Zij moet alles tegelijk zijn: hartelijk en streng, vrolijk en waakzaam, speels en aandachtig: zij moet kunnen straffen zonder rancune en belonen zonder partijdigheid. Zij moet kunnen zingen als een lijster en tekenen als een Daan Hoeksema. En vertellen o vertellen als Moeder de Gans zelf. Houdt haar in ere, moeders! Als uw kind huppelend naar school gaat en thuiskomt, boordevol verhalen over onze Juf, wier gezag boven alles gaat dan hebt u een lot uit de loterij getrokken. SASKIA Voor onze jongens, die hun vrije tijd meer buiten dan binnen doorbrengen, is zo'n sportjasje ideaal. Het is leuk in ribfluweel of peau de pêche, en heel practisch in loden of een andere water dichte stof. U heeft ervoor nodig ca. 2.80 m van 70 of 1.40 m van 130 breed. 3' IO 11 JAAR. CEINTUUR 2x door. De pasjes worden dicht langs de kant opgestikt en evenals de kraag, manchetten en zakken nog eens door gestikt. U kunt het eerste jasje ook een extra schouderbescherming geven dooi het schouderblad apart te knippen. U plakt dan de patronen van voor- en rugpas via de schoudernaad aan elkaar, zodat u het aan één stuk kunt knippen. Aan de onderkan ten maakt u een zoompje en verder wordt het alleen aan de voorkant, armsgat en hals- rand meegenaaid. Wil dochterlief ook graag zo'n ge zellig sportief jas je, dan kunt u dat even goed naar hetzelfde patroon maken. De eenvoudige vorm is zonder schou derpas, zoals bij het kleinste figuurtje. U knipt de opening van de insteekzak- jes 9 cm vanaf de voorkant en zet er een voeringzakje volgens de ingeteken de vorm aan. Het split wordt met een 4 cm breed patje van dubbele stof af gewerkt. De andere zakken worden op gestikt en met een klep gesloten. Tegen de taille van het rugpand stikt u aan de binnenkant een reep voering, waar door u een 3 cm breed elastiek haalt, dat de stof op de gewenste maat in- rimpelt. 7m Tegen de voor.vanten naait u het beleg en stikt daarbij de rits mee. De boven- mouw wordt van voren door strijken even gerekt, met de ondermouw ver bonden en ca. 4 cm voor de zijnaad in gezet, waarbij de kop iets ingehouden wordt. De halsopening naait u tussen de kraag van dubbele stof. Wilt u het jasje met schouderpas maken dan knipt u de patronen van voor- en rugpand langs de stippellijn Het herfstseizoen is ingeluid. De etalages tonen U nieuwe overgangs- en wintermodellen, de luchtige vro lijke zomerstofjes hebben plaats ge maakt voor wol en fluweel in warme of gedekte tinten en menige vrouw zal weer de verzuchting slakéh, dat ze eigenlijk niets heeft om aan te trekken. Bij het bekijken van dit tno- derubriekje komt ze wellicht tot de ontdekking, dat juist zo'n vlot een voudig overgangsmodelletje datgene is wat haar ontbreekt. De keuze van de stof zal misschien nog wat hoofd brekens kosten (U heeft ca. 2.75 ivt. van 130 breed nodig), het patroon hoeft U alleen maar op de vare gróótte over te nemen. In het rugpand legt U x op o val lend de plooi, die U van boven en van onderen dichtstikt. Dan maakt U in het voorpand de figuurnaad en vouwt het beleg naar binnen. U kunt de voorkanten van knopen en knoops gaten voorzien, maar het is weer eens iets anders, om de vrij brede overslag verscheidene malen door te stikken en met drukknoopjes te sluiten. Bij het dichtnaaien van zij-, mouw- en schoudernaden houdt U de rugschou ders iets in. De halsrand wordt tussen de kraag van dubbele stof gezet, de aangeknipte mouwtjes krijgen een ibbel geknipte manchet (5 x 36 c.M.) Naar verkiezing kunt U de manchet ten en/of de zakkleppen evenals de voorkant geheel doorstikken of glad laten. In de voorbanen zet U een voering zakje, dat U met een klep van dub bele stof volgens de stippellijn af werkt. In de achterbaan stikt U de coupenaadjes en legt U x op o vallend de waaierplooien in. Zijnaden sluiten en de rok aan het op de rug even in- gerimpelde lijfje zetten. De 3 a 4 c.M. brede ceintuur van dezelfde stof ver wissel" U zo af en toe eens voor een leren exemplaar. Onder zo'n hoogsldi'tend kraagje staat een ketting van dikke kralen heel goed, evenals een grote of kleine strik, maar probeert U vooral ook eens een trosje kleurige bessen (kersen, druiven) of een bouquetje bloemen. Dat kan iets heel aparts aan uw jurkje (en aan Uw persoon) geven, mits de kleurencombinatie goed gekozen is. 7o langzamerhand neemt de nieuwe mode iets concretere vorm aan. Is het in de geschiedenis van de kleding reeds meer voorgekomen, dat de mode zich „herhaalde", ook nu is dit weer het geval, zij het dan, dat zij zich aan- toen vooral Korea in het middelpunt der publieke belangstelling stond, ma nifesteerde zich dit in het op de markt brengen van de hoge officierenboordjes, 't Soldateske effect werd hog verhoogd door de tuniek-aandoende lijfjes met de strenge knoopsluitingen. Voor de komende winter heeft men de lijnen een enigszins minder streng Een alleraardigst effect werd ook be- reikt met een rok, welke vaag klok kend werd geknipt en de draagster grotere bewegingsvrijheid verleent. Ver geleken met vorig jaar is de zoom on geveer vijf centimeter gezakt. Wat de stoffen aangaat, welke voor op de dag worden gedragen, de meeste voorkeur heeft dunne wol, welke soepel en glans loos is. Een modepaardje van vorige seizoenen, jersey, loopt ook dit jaarge tijde weer in het gareel. De voor naamste kleuren zijn wel zwart en grijs, waarvan het zwart met een grij- Doe als de textielfabrikant, die het risico van alkalivrij voor alles en noe wat niet neemt. Kies de zekerheid van het overvette satijnzachte Echfalon-sop en houd Uw wol als nieuw. SPONTANIETEIT is wel een van de belangrijk ste eigenschappen, die kinderen voor ons, vol wassenen, zo aantrekkelijk maken. Hoe jonger ze zijn, hoe meer ze zich geven, juist zoals ze op een ogenblik zijn. Wie met kleuters omgaat, valt dit telkens weer op. Ga ik b.v op ziekenbezoek, dan doet de patiënt niet interessant, en staat soms, terwijl de moeder me over zijn toestand inlicht, op zijn kop in bed, of zingt het hoogste lied, wanneer hij zich weer wat beter voelt. Hoe blij tonen ze zich, als ze me ergens onverwacht tegenkomen; niet, omdat juist ik het ben, maar omdat ze 't zo gezellig vinden een goede bekende te ontmoeten, en hun blijdschap openlijk tonen Zo roepen ze ook vol trots, als ze de bakker e.d. ontmoeten: „Dat is ónze bakker" of: „Dat is ónze vuilnisman." BlllliRHII|[l!illllllll!l!!l!lll!l[l!|[l!lllllllllinMIII>llllill!!lllllinill!lllli!IIIIIll]llll!llllinBlllllg Als ze vrolijk zijn, en een gezonde kleuter is dat meestal, springen of huppelen ze. Ze schateren om een grapje; ze kunnen dansen van plezier. Wij, volwassenen, geven ons zo openlijk niet bloot. Dat staat te gek. Men wil niet opvallen, men loopt niet met zijn gevoelens te koop. We overwe gen, hoe anderen ons gedrag zullen beoordelen. Een kleuter doet dat niet; hij denkt niet na over wat hij doet; maar hij handelt spontaan. Niet altijd is dat een voordeel. Want Jantje slaat een vriendje met een schep op zijn hoofd, gedreven door dezelfde spontaniëteit, waarmee Bertus me de helft van zijn katjesdrop aanbiedt. Natuurlijk is er bij beide kinderen een verschillende drijfveer. Deze was kwaadheid bij de een en gulheid bij de de ander. Maar net zo min als Jantje tevoren be denkt, dat hij de ander pijn kan doen, denkt Bertus er aan, dat zijn lekkernij ook een bedenkelijke kant heeft. „Lekker hè!" zegt hij, overtuigd dat ik smullen zal van het lekkers, dat hij eerst eerlijk doormidden gebeten heeft. Ja, die kinderlijke spontaniëteit! Die doet me da- past bij de tijdsomstandigheden. Daar- uiterlijk gegeven en is men er toe over. om mogen wij gerust zeggen, dat zich gegaan er een meer vrouwelijk element m de mode een logische ontwikkeling in te j De y-vormige halsuitsnij- voltrekt. Verleden jaar bijvoorbeeld, dingen zjjn hiervoor irl de plaats ge komen. Het idee van de geheel gesloten halzen verkrijgt men door ze op te knippen. Wat de mouwen betreft, deze zijn glad en sluitend. Hoewel de drie kwart modellen nog immer zeer ge liefd zijn, mede in verband met de rok- lengte, zwemen zij meer naar de leng te van 7/8. Bovendien zijn zij voor het grootste deel aangeknipt. Natuurlijk is dit laatste niet bij iedere mode-ontwer per het geval. Balenciage bijvoorbeeld is absoluut geen voorstander van de aangeknipte mouw, hij zet deze onge veer 5 tot 6 cm. onder de schouuer in en van hier loopt de mouw ietwat bol naar beneden. Dit geeft het silhouet een breder aanzicht. De enge, nauwe rok is zo goed als verdwenen. Waar deze nog wel wordt toegepast, heeft zij een verborgen aangebrachte split of een enkele platte plooi middenachter. In ieder geval behoeft men nu niet meer van die akelige kleine pasjes te nemen. gelijks aardige en lastige ogenblikken beleven. Ze doen maar, wat er in hun opkomt; ze zeggen, wat hen voor de mond komt. „Dag kindertj"es!" zegt een vriendelijke pastoor, die we op de wandeling te genkomen. „Dag begrafenis!" antwoordt er één, een groet, die door de anderen wordt overgenomen. Het is in onschuld gezegd en ik durf dan ook wel te glimlachen, evenals de pastoor. Maar ik schaam me toch heus, als op een andere keer één van de meisjes rijmt: „Dag groenteboer, oude hoer", al weet ze dan natuurlijk ook niet, wat ze zegt. Waar schijnlijk heeft ze het woord ergens opgevangen, en nu gebruikt ze het zo maar, zonder er aan te den ken of het aardig of lelijk is. Maar als de kinderen ouder worden, verdwijnt die spontaniëteit meer en meer, en bij veel volwas senen is er weinig meer van over, In veel opzich ten is dat goed. Een volwassenen die zonder na denken zou handelen en zich maar zou laten drij ven op zijn ingevingen, zou geen volwassene zijn. zijn. Bij enkelen echter is iets van het kinderlijke blijven bestaan in zijn goede vormen. De kinder lijke blijdschap om de kleine dingen; het zich ge ven zonder reserve. Mensen die zichzelf durven zijn, en die verheven zijn gebleven boven de critiek. Het is immers juist die critiek, die de spontanië teit beïnvloedt. Critiek van anderen, critiek ook van zichzelf. Wanneer een kind zich spontaan uit in ongunstige zin, wordt daar terecht aanmerking op gemaakt. En daardoor leert het geleidelijk en gaat zijn eigen handelingen becritiseren. Eerst achteraf, later ook van te voren. Het behoort bij zijn ont- v.kkeling, en hoe ouder het wordt, hoe meer de zelfcritiek in de plaats kan treden, en moet treden, voor die van anderen. Tot men ten slotte bóven het oordeel van ande ren komt te staan. Dat wil niet zeggen, dat men het zelf altijd beter weet en zich van critiek niets be hoeft aan te trekken. Maar wel, dat men onder scheiden kan, aan welk oordeel het de moeite waard is zich te storen, en aan welk niet. Zoals er schaamte is, en valse schaamte, zo is er critiek en valse critiek. Wie staan kan boven wat de andere mensen zeggen, is een eind op weg om zijn spon taniëteit in de goede zin te behouden. Er zit echter nog meer aan vast, maar hierover een volgende keer. H. A. POSTMA—VAN ALBADA ze of blauwe glans de meeste aftrek vindt. Het diepe, warme rood en sma ragd groen, saffierblauw en ook het matglanzend wit zijn ook favoriet. De illustraties bij dit modepraatje doen misschien een aardige suggestie aan de hand voor de garderobe van uw schoolgaand meiske. Voor haar is wel de laatste mode de grote strik, welke als sluiting van de blouse dient. Eveneens komen de overgooiers weer in zwang, waarbij de voorkeur uitgaat naar die, welke een knoopsluiting van hals tot zoom hebben. Inderdaad zijn deze modellen wel zo aardig voor vlot te, jonge meiskes. Hieronder wordt dan een jumpertje of blouse gedragen. RITA. een verstandige vrouw koopt uitsluitend gemltlnlseerde wol en wolgoedj (Advertentie, Ing. Med.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 9