In het spel verraden kinderen hun
innerlijke spanningen
Mm r
c
BIBI, DE CLOWN
*5
BESCHERMDE JEUGD (1)
Wetenschappelijk gefundeerde
genezing en opvoeding
Een moeilijk, maar
dankbaar werk
^^ÊÊp^ÊÊÊ
DE muziek schettert, grijze rookwolken kringelen omhoog, tegen het gespannen
zeildoek en blijven hangen als doorzichtige sluiers gelijk een web. Bibi proeft
de sfeer. Hij weet, dat hij ditmaal minder succes zal hebben dan anders. In vogel
vlucht taxeert hij de vrouwen, met de vlakkeongeïnteresseerde gezichten en
zwakke lachjes, de mannen, met gouden ringen aan de vingers en een dikke
sigaar in de mond. Nee, vanavond, bij God, vanavond zal het niet gaan. Hij voelt
het Als een kleine vlam, die binnen in z'n borst verschrompelt en pogingen doet,
het laatste beetje warmte door z'n lichaam te verspreiden. Het is maar een flits
een losgeraakt stukje gevoel en het betekent niets. Het publiek wordt onrustig,
het is tegen achten. De muziek stoot korte, rhythmische klanken door de gevul
de ruimte. Bibi kent elke nuance en elk gebeuren. De tonen worden zachterde
gordijnen gaan dicht, het stalpersoneel sleept met lange palen. Nu voert de mu-
wj weetoopr.*...
Puzzle-rubriek
Help meki
Millloeneii da
Middagjurk
Schotse r
L
(Van onze speciale verslaggever).
A** PERSONEN die een zekere geestelijke afwijking tonen of met com
plexen rondlopen en die daarvan bij ervaren psychologen genezing zoeken,
wordt meestal de vraag gesteld wat zij gedroomd hebben of wat him eerste
berinneringen zijn. Uit de inhoud van een droom of een eerste herinnering
kan men niet zelden belangrijke conclusies trekken. Wanneer het beeld van
de afwijking herkend ls, wordt de genezing vergemakkelijkt. Bij jonge kin
deren levert het volgen van deze weg echter moeilijkheden op. Vandaar, dat
de moderne wetenschap zich van andere middelen bedient. De pas door de
Koningin ter gelegenheid van zijn 35-jarig ambtsjubileum geridderde prof.
dr. J. Waterink, heeft ons daarvan in het Paedologisch Instituut in de Vos-
slusstraat in Amsterdam, waarvan hij directeur is en waaraan wij dank
de bemiddeling van het Nederlands Comité voor Kinderpostzegels, dat finan
ciële steun aan het Instituut verleent, een bezoek konden brengen, frappante
staaltjes laten zien.
PEN acht- of negenjarig jongetje, dat
door zijn ouders lastig opvoedbaar
bleek, liet prof. Waterink, toen het in
de inrichting werd opgenomen een vrije
tekening maken. De knaap schilderde
met waterverf en niet eens onver
dienstelijk een brandend bos. Met
veel rood, oranje en geel zag de teke
ning er onheilspellend uit. Zij bevestig
de, dat het jongetje geplaagd werd door
voortdurende angstgevoelens, vooral
voor brand. Thuis nam brand en alles
wat met brand te maken had, steeds
zijn gedachten in beslag.
RUIZEN DEN kinderen in Ne
derland aan wie men zo gaarne
een prettig en gelukkig huiselijk
leven met de liefdevolle zorg van
vader en moeder en de gezellige
omgang met broertjes en zusjes
zou gunnen, worden verpleegd
in inrichtingen, ziekenhuizen,
sanatoria, tehuizen en allerlei
andere instellingen, omdat zij
lichamelijk of geestelijk ziek of
niet volwaardig zijn, omdat zij
uit de ouderlijke macht ontheven
of ontzet moesten worden, omdat
zij met de politie in aanraking
kwamen of nergens anders een
goed onderkomen hebben.
De verzorging, de verpleging en
de opvoeding van deze kinderen
kost veel geld. Geld, dat er moet
komen en dat waard is geofferd
te worden. Tijdens de kinderpost
zegelactie heeft ieder de gelegen
heid door het kopen van kinder
postzegels of -prentbriefkaarten
zijn steentje aan het grote en
gewichtige werk bij te dragen.
Een kleine 400 instellingen van
alle mogelijke richtingen profi
teren van de opbrengst.
Om de lezers een beeld te
geven van de arbeid van deze
instellingen, heeft onze speciale
verslaggever enige inrichtingen
bezocht. In enkele artikelen zal
hij erover schrijven.
Men begon onmiddellijk met de be
handeling. Na een week liet men de
jongen opnieuw een tekening maken.
Hij mocht het Onderwerp zelf kiezen,
zonder enige beïnvloeding door zijn
opvoeders. Op het papier verscheen een
vuurrode, rijdende brandweerauto. Dus
nog altijd de gedachte aan brand, maar
onbewust had hij de bestrijding van het
vuur in zijn tekening vastgelegd. In de
„rijdende" auto zagen de wetenschap
pelijke werkers van het Paedologisch
Instituut, dat er bij het jongetje iets in
beweging was gekomen, dat hij „onder
weg" was.
Weer na een week tekende hij een
opvallend fris-groen bos met de zon aan
de hemel. Op een bordje tegen een van
de bomen stond te lezen „Voorzichtig
met vuur" en op een ander bordje
„Jonge aanplant". De behandeling be
gon resultaten af te werpen de knaap
was in alle opzichten veel rustiger ge
worden.
Kenmerkend voor de geestesgesteld
heid van een andere jongen was een
boetseerwerkje. Toen men hem er de
betekenis van vroeg, wees hij een huis
je aan als het hutje uit het sprookje
van Hans en Grietje. Ook de heks had
hij geboetseerd en tegenover deze heks
een meisje, dat een klein, achter zich
verscholen jongetje bij de hand hield.
Het meisje was zo zei hij zijn zus
je; het jongetje was hij zelf. Het merk
waardige was nu, dat het geboetseerde
meisje groter was dan het jongetje, hoe
wel in werkelijkheid het patiëntje
ouder en groter was dan zijn zusje.
Thuis werd hij echter altijd in een
hoekje gedrukt; steeds weer en in alles
werd het zusje hem tot voorbeeld ge
steld. Zo sterk, dat hij zich ten slotte
tegenover dit zusje heel kleintjes was
gaan voelen en in het meisje verre zijn
meerdere was gaan zien. Dat wekte in
nerlijke spanningen, weerstanden en
reacties, die ten slotte de hulp van het
Paedologisch Instituut noodzakelijk
maakten.
Speelgoed-dorp
Nog een derde voorbeeld. Het behoort
tot het onderzoek, een kind op een tafel
van speelgoedhuisjes, -mensjes en
-boompjes een dorp te laten bouwen.
Men toonde ons zo'n dorp, waarin de
huizen dicht tegen elkaar in een kring
waren geplaatst. Voor de bewoners zou
het vrij moeilijk geweest zijn in het
wanordelijk gebouwde centrum binnen
te dringen. Om deze afgeslotenheid te
accentueren had de knaap aan de ene
zijde een kerk met wat blokjes er om
heen geplaatst en daarbij slechts een
miniem poortje open gelaten om het
dorp te betreden. Aan de tegenoverge
stelde zijde was een grote poort, doch
deze was volledig met blokken gebarri
cadeerd. Het gehele dorp was ten slotte
door een rij aan elkaar geschoven blok
ken, een soort heg of schutting voor
stellende, omsloten.
Onbewust had de jongen, zoals bijna
steeds met zulke bouwsels het geval is,
zijn moeilijkheden in dit dorp geopen
baard. Het was een gesloten, ongenaak
bare knaap met een verward innerlijk,
waaromtrent men slechts met de groot
ste moeite iets te weten kon komen.
Eigenaardig is, dat een andere jongen
een groep huizen bij elkaar zette en
één huisje op enige afstand daarvan
plaatste. Zijn ouders woonden, zo ver
telde hij, in een van de in de groep
staande huizen en hijzelf in het geheel
apart staande huisje. De knaap voelde
zich onbewust een uitgestotene, een
vereenzaamde.
Het spreekt vanzelf, dat men voor
zichtig moet zijn, als men conclusies
gaat trekken uit het spel van kinderen,
doch aan de medewerkers van prof.
Waterink is dat gerust toevertrouwd.
Wat is paedologie?
Het Paedologisch Instituut is een in
teressante en een zeer nuttige instel
ling. Onder paedologie verstaat men de
wetenschap van de normale en abnor
male psychische ontwikkeling van het
kind. Een vijf en twintig jaar geleden
wist men nog weinig van de therapie
voor zich abnormaal ontwikkelende
kinderen af. Men liet de genezing te
veel over aan de medici, die zich er
echter weinig mee bemoeiden. Er moest
een inrichting komen om de kinderen
te bestuderen. In 1931 werd een voor
lopig instituut ingesteld en in 1933 is
het gebouw geopend, waarin het Pae
dologisch Instituut thans gevestigd is.
Veelal meent men, dat daar debielen,
imbecielen of idioten verpleegd wor
den. Dat is geenszjns het geval. Aan
idioten en lichamelijk gebrekkigen kan
niets verbeterd worden. Zij hebben
alleen verzorging nodig. Het Paedolo
gisch Instituut herbergt een jeugdige
bevolking, waaraan geestelijk wat man
keert. maar waarvoor genezing moge
lijk is. Het is de groep tussen normaal
en abnormaal in en pmvat: le. neuro
tische kinderen, 2e kinderen met par
tiële defecten, 3e schijnpsychopaten en
onevenwichtigen en 4e. kinderen, die
opgenomen worden, zonder dat men
weet, wat zij mankeren; zij zijn niet
achterlijk en men heeft de indruk, dat
zij geestelijk'verbeterd kunnen worden.
Neurotische kinderen
De kinderen met neurotische ver
schijnselen zijn vaak angstig en ge
spannen, of zij lijden hevig aan bed-
wateren; zij schreeuwen in de slaap of
vechten of stoken vuurtjes. Deze afwij
kingen zijn meestal het gevolg van op-
voedings- en milieu-moeilijkheden. De
kinderen met partiële defecten zijn de
jongens, die helemaal goed zijn, maar
bijvoorbeeld woord- of leesblind (alec-
tisch) zijn. Het is een sociaal moeilijk
bereikbare groep, omdat zij niet onder
de kinderbescherming valt. Prof. Wate
rink vertelde ons van een jongen, die
doordat hij alectisch was, niet kon le
ren lezen. Zijn leerkrachten versleten
dit voor domheid, achterlijkheid of on
verschilligheid. Hij bleef drie jaar in de
eerste klasse van de lagere school, voel
de zich tussen de jongere kinderen niet
thuis en werd ondeugend en baldadig.
Totdat men ontdekte, wat er aan ha
perde. Toen kon verbetering volgen. De
behandeling van deze kinderen is vaak
niet gemakkelijk. Uit een neurotische
toestand kan bijvoorbeeld een partieel
defect ontstaan en een kind met een
partieel defect kan neurotisch worden.
De schijnpsychopaten en de oneven
wichtigen zijn niet bepaald neurotisch
en ook niet bepaald defect, maar ont
worteld in het gezin of de maatschap
pij. Zij hebben geen houvast meer en
missen aanpassingsvermogen.
Al deze groepen moeten opgevangen,
geobserveerd en behandeld worden.
Daarvoor is een grote variabiliteit in
deskundigheid nodig. Vandaar, dat prof.
Waterink een aantal medewerkers
heeft. Enige daarvan hebben wij in hun
werk gezien, o.a. een lerares voor be
wegingsleer en een spreekdeskundige,
die zich met een engelengeduld bezig
hield met een jongetje, dat aan psychi
sche doofheid lijdt. Als zij met het
knaapje sprak, drong dit absoluut niet
tot hem door. Hoewel de psychisch do
ven meestal ook een organisch oor
gebrek hebben, kunnen ^zij wel horen,
doch men praat absoluut langs hen
heen, met het gevolg dat zij zelf moei
lijk of nagenoeg niet spreken.
Het instituut telt ongeveer tweehon
derd verpleegden, waarvan er honderd
intern zijn. Er is een school aan verbon
den, die door honderdzeven en twintig
leerlingen wordt bezocht (kinderen, die
intern zijn en leerlingen uit de stad).
Uiteraard heeft de school een specialis
tisch karakter.
Naast het Instituut is een laborato
rium gevestigd, waarvan prof. Wate
rink eveneens directeur is en waar een
poli-klinische behandeling op de kinde
ren wordt toegepast.
Het is een interessant, een mooi en
een dankbaar, maar ook een moeilijk
werk, dat in het Paedologisch Instituut
met veel liefde verricht wordt. Het is
bovendien een kostbare arbeid. Er
wordt met een groot tekort gewerkt. Er
zal daarom veel geld bijeengebracht
moeten worden, wil het zijn bestaan
kunnen voortzetten.
ONDER DE
MENSEN (5)
zich 't tempo op, er is even pauzedan draven zwarte paarden in beheerste
draf de piste binnen. Het stemmengegons sterft weg. Bibi volgt de bewegingen
van de dresseur. Z'n smalle zweep zwiept knallend door de lucht Bibi glimlacht.
Een kleine stalknecht kruipt tussen de gordijnen door. En het is Bibi, of hij zelf
binnenkomt, als kleine, verdroomde jongen, die het circus idealiseert en in een
laat sprookje gelooft.
De paardjes draven achter elkander,
het zaagsel stuift op, de benen strekken
en buigen op de cadans van de mu
ziek. Bibi ziet de gezichten van de men
sen in z'n nabijheid. Hij proeft de ver
veling, de drang naar een „nieuw" num
mertje, bijvoorbeeld een nummertje
van hém. De man, om wie je je slap
lacht, en die je zorgen wegblaast in het
luchtledige.
Een programmaverkopstertje loopt
langs hem heen. „Hé, smeer hem nou,
anders krijg je der weer van langs."
Waarom zal het vanavond niet gaan?
Hij is gék.
...6ie>l ZI&T 2ICW 'Z.Ecp
ZoAI.6 Her PUBLIEK.
hei-) ■zie.T....
Hij schuift het beeld met een ruk ter
zijde. Geen nutteloos gepieker. Maar
toch is er een leemte in z'n ziel. Alsof
de droom ieder ogenblik verder zal
gaan. Geen mens kan het tegenhouden,
ook Bibi zelf niet. Hij ziet zichzelf, zo
als het publiek hem ziet, de clown met
z'n lange klepperschoenen, z'n slobber-
jas, z'n hoge hoed op z'n smerige pruik
je. Het is een vreemde gewaarwording,
leunend tegen een houten paal jezelf
voor je te zien. Je gezicht, je harde,
witte wangen, met felrooie konen en je
potsierlijke lange puntneus, met de
blauwe streep er dwars over heen. Hij
hóórt de mensen schreeuwen: „Bibi,...
Bibi...."
Ze lachen. Enkele jongens lachen écht,
zoals alleen een jongen dat kan, onge
geneerd en met een zeldzame bekoring.
Nu waggelt hij door de piste, natuurlijk
valt hij, z'n benen hoog in de lucht, de
mensen gieren, ze brullen om het wa
ter, dat uit z'n hoedje omhoog spuit, als
een fonteintje van klaterende zotheid.
Bibi staat, zonder zich te bewegen.
Hij kan het beeld niet wegwissen. Hij
realiseert zich, dat hij nu een onopval
lend mens is, in een trui en een broek
en met lage schoenen aan. En, dat hij
over een kwartier een clown wordt, een
spel zal spelen, dat gruwelijk is en
vaak onmenselijk. Een idioot zijn en dé
grappenmaker van het ogenblik. Wel
nu hij zal een idioot zijn....
Gevoel is uit den boze. Deze eeuw is
hard, nuchter, en zonder veel warmte.
Bibi heeft zich omgedraaid, slentert
naar de stallen en ruikt de warme lucht
van de dieren. Een kleine hond springt
tegen hem op. Hij aait het dier gedach
teloos. Het kan hem niks schelen, dat
ook dit gebaar zijn gevoel is. En nét
zo sterk als dat andere. Hij heeft van
nacht een tijdje wakker gelegen, ge
piekerd, en gedachten uit elkaar geplo
zen. Een normaal mens doet dat niet.
Daar is in een circus geen tijd voor.
Maar hij heeft die tijd genomen. Om
dat hij het gezicht van die kleine meid
voor zich zag, dat hoekige, magen- ge
zicht, met de bruine ogen en de stijle,
bruine haren.
Ze ligt vaak op hem te wachten als
hij in de wagen komt. Als een opgerol
de poes, die de warmte zoekt van haar
eigen lichaam. En vannacht voelde hij
zonder bepaalde reden iets van hope-
loz sympathie voor die kleine bliksem,
voor véél mensen die eenzaam zijn en
rondscharrelen, op zoek naar voedsel,
gelijk een hond, die de vuilnisemmers
omver werpt en snuffelt. Het kind keek
naar hem. Lang en aandachtig. Hij'
knikte haar toe, omdat het nooit zo laat
was geworden als vannacht. En toen
gleed er iets liefs over haar gezicht, een
kleine lach, die er nimmer was ge
weest.
Verdomme.het had hem geraakt.
Lach er maar om. De clown, die het
gezicht van een kind voor zich blijft
zien, als de lach allang vergleden is.
Maar het was nu eenmaal zo. En
daarna had hij liggen piekerenen. De
droom, een méns met ontwikkeling te
worden en een goeie ondergrond joeg
weer fel door hem heen.
Om die méid de kans te geven, die
hijzelf door z'n onwerkelijke idealen
niet had kunnen grijpen. Om 'n vrouw
van haar te maken, die het leven aan
kon. Wat kon een mens dom denken.
Het leven deed met je, wat het wilde.
En je vocht tegen iets, wat je niet zag.
„Nesta", de witte hengst schuurt zijn
kop langs z'n schouder.
Vooruit, hij moet zich verkleden. Hij
heeft behoefte met z'n gezicht tegen
het paard te blijven staan, maar hij
heeft geen tijd.
De muziek kondigt met luid geroffel
het volgende nummer aan.
De pluche gordijnen hangen in zware
plooien naar beneden. Glanzend rood.
En daartussen door glipt bij, als een
olijke jongen in de piste.
De mensen lachen al. Hij zwaait met
z'n klepperschoen, springt als een bok
over een stellage en vertrekt z'n grote
mond tot een waanzinnige grijns. Op de
eerste rij zitten een paar kinderen, blon
de sprietvlechtjes, en korte jurken. Het
kleinste ding giert het uit. De lach van
een zorgeloos kind.
Bibi staat stil. In het helle licht, dat
over hem heen golft, steken z'n wan
gen akelig kil af, de ogen zijn lege kas
sen, met dikke wenkbrauwstrepen als
enige bescherming. Hij kijkt naar de
kinderen. Hij ziet z'n eigen meid, én
hij geeft toe aan de gedachten, die hij
met drang weg wilde dringen. Wat
kan het hem schelen dat hij een dromer
is, met gevoeligheden en menselijke
warmte? Als clown mag je geen mens
zijn, maar als mens wel, clównHij
zal spelen, zoals elk mens speelt.
Er komt iets rustigs over hem. De
zwaarte glijdt van z'n schouders. Allé
dan, nu is hij dus, menshij doet
geen moeite anders te zijn, dan hij is.
Een oorverdovend gelach verbreekt
z'n gedachten. De mensen klappen, klap
pen als gekken om z'n onnozele gezicht,
z'n stomme spel, z'n sliertpantoffels, die
hij zwaar optilt.
Hij staat doodstil. Het gelach zwelt
aan. Hij weet, hóe hij staat. Als een
dwaas, verloren mens, die z'n eigen ge
dachten had en niets anders wilde
En hij heeft succesMet een glim
lach, geboren uit verwarring en pijn
maakt hij eén grimas.
Het is alles maar een ogenblik, een
windvlaag, waarvan geen mens ooit de
kracht kan begrijpen
Het gejoel dreunt achter hem aan, als
hij wegloopt....
„Had je een nieuw nummer vader?"
Het kind dgt de armen wijd achter
het hoofd op hem te wachten
Hij had iets willen zeggen van z'n ge
dachten en z'n nieuv/e leven. Tever
geefs zocht hij in haar gezicht, da' lieve
lachen, dat haar mond iets innigs geeft,
maar hij keek in 't trotse, verrukte ge
zicht van een kind, oat haar vader be
wondert en hij had niet de moed de be
wondering te verbreken.
„Ik had een prachtig nummer", zegt
hij.
Hij legt de lakens recht, maakt een
gebaar om haar in te stoppen maar
trekt z'n handen terug.
Nu is hij dan niets meer, geen méns
en geen clówn....
het Gejoel* dceumt
ACHTEtZ HEKJ AAtsj,AL5
Horizontaal: 1. mannelijk zoog
dier; 4. voortzetting; 10. overdekte
marktplaats; 13. deel van het oog; 15.
soort rubber; 16. gebruik in kleding;
17. bontsoort; 19. insect; 20. hoog bouw
werk; 21. e.a.; 22. pausennaam; 24. deel
van het hoofd; 25. deel van de Bijbel;
26. telmachine met geldlade; 28. woon
schip; 29. vod; 31. insect; 33. lidwoord;
36. water in Nederland; 38. één keer;
39. bedrag der belasting; 40. steensoort;
41. vruchtennat; 43. oude wijnmaat; 44.
belemmering; 48. hoeveelheid; 50. kort
van duur; 54. getijde; 56. dochter van
Laban; 57. plaaggeest; 58. soort onder
wijs; 59. voorbeeld; 61. mannetjes bij;
63. mannelijk zoogdier; 65. lusthof; 66.
oorspronkelijk vernuft; 68. brilslang; 69.
onderricht; 70. bureau; 71. keukengerij.
Verticaal: 1. heester; 2. zangstuk;
3. verkeerd; 5. maanstand; 6. knaag
dier; 7. begin van de dag; 8. grondsoort;
9. militaire rang; 10. vliegengaas; 11.
stad in Arabie; 12. jaargetijde; 14. uit
gedoofde vulkaan op Java; 16. soort
kers; 18. snijwerktuig; 20. voorzetsif
23. zwaardwalvis; 24. plaats in Noord
Brabant; 26. jaarboek; 27. gemetselde
rand; 28. alvorens; 30. oude Spaanse
munt; 31. vlies; 32. omslag; 33. schoen
makersgereedschap; 34. houten bakje;
35. loot; 37. kilogrammeter (afk.); 42.
vrijpostig; 45. maalinrichting; 46. bevel;
47. gewicht; 48. dwingeland; 49. schip
der woestijn; 51. opstootje; 52. deel van
een huis; 53. Mohammedaanse bijbel;
55. boodschapper; 58. verbond; 60. ver
laagde noot; 61. boom; 62. stad in Zuid-
Amerika; 64. deel van een boom; 66.
bevel; 67. ambtshalve.
(Voor de oplossing zie men ons num
mer van Dinsdag).
PUZZLE 210. EEN LETTERGREEP-
PUZZLE. (OPLOSSING)
De 27 bedoelde woorden, die uit de 89
gegeven lettergrepen gevormd konden
worden en die voldeden aan de om
schrijvingen, waren:
1. Luwen; 2. Primitief; 3. Predestina
tie; 4. Onwilligheid; 5. Initiatief; 6.
Venlo; 7. Ondervinding; 8. Bijzonder;
9. Gravitatie; 10. Glazenier-, 11. Dribbe
len; 12. Zitting; 13. Gezamenlijk; 14.
Drama; 15. Polikliniek; 16. Rassenhaat;
17. Letitia; 18. Productie; 19. Marme
lade; 20. Commandant; 21. Tropenzon;
22. Krokodil; 23. Argeloos; 24. Bushalte;
25. Rattenvanger; 26. Kreta; 27. Zonne
wijzer. De derde letters van deze woor
den gaven in deze volgorde van boven
naar beneden te lezen: Wie wind zaait,
zal storm oogsten.
Een puzzle, die getuige het groot aan
tal ontvangen oplossingen, met genoe
gen is opgelost.
Na loting onder deze inzenders is de
wekelijkse priis ditmaal ten deel ge
vallen aan: de heer E. Schuite, Noor-
derwiikweg 10. Beverwijk.
Gefeliciteerd Deze prijs zal worden
toegezonden.
PUZZLE 211.
VAN LETTERS TOT CIJFERS
Wii maken de volgende vermenigvul-
digsom:
SCHOOL
KERK
X X 0 5 0 X X
X X X X X X
X 5 X X X X
X X 0 5 0 X X
SSXKCCKXHS
De nul in de viif komen in verme
nigvuldigtal en vermenigvuldiger niet
voor. Alleen in de vier gedeeltelijke
producten hebben wij alle cijfers 0 en 5,
die daarin voorkomen, aangegeven.
De letters in het antwoord stellen
dezelfde cijfers voor als de letters in
de twee getallen, die vermenigvuldigd
moesten worden.
Gevraagd vördt het geheel in cijfers
in te zendin.
Oplossingen (per briefkaart) tot en
met Donde-dnn 25 <~M0ber aan de Re
dactie van dit blad (Er wordt onder de
inzenders van een correcte oplossing
weer een prijs van f 5.— verloot).
rvAT is nu eens een opsch
<jlg Nederlands, en dat
Slordig Nederlands is net
mij als de boor van de tan
er maar aan denk, dartel
tela mij langs de wervelk
neer iemand voor de mici
zegt: Dames, 't patroontje
Juist hebben besproken
knop meteen al omgedraa:
auteur die in een beschrijvi
epreken van d'r japon en i
regen, heeft bij mij metee
Maar dat opschrift laat il
eerste omdat het geen Ne
maar Afrikaans, en ten twee
go'n aardig verhaal aan va
Zuid-Afrika zegt, denkt u i
en als u die Boeren ziet
voor uw geestesoog zitten z
paard óf onder de huif van
wagen. En dat laatste,
droombeeld onzer jonge jai
werkelijkheid een allesbeh
denswaardig karwei.
Want zo'n span van twintig
naar behoren te mennen ii
zandig, brandend heet terr
al het nodige vakmanschap
werd eerst een kunst op zie
een rivier of een flinke he
zicht kwam. Dan kon één 1
lettendheid de grootste ong<
oorzaken en onwilligheid o
één dier gevaar betekenen
En wat dan uitkomst bracl
de sjambok over de pracht
nat van zweet maar hi
vertrouwde geluid van de
de huif vandaan: Help mei
En zij hièlpen elkaar
nooit. Zij gingen, behoed:
zeker, tot de schoften doo
water; zijn trokken de vastg
len uit de modder of volbr
eendrachtig schrap zetten i
da gevaarlijke afdaling var
heuvel.
Het waren maar ossen
mekaar!" was iets, dat zij
grepen en tot een goed eint
En de mensen?
PR ligt een brief bij de
antwoord wachten, een 1
in een vrouw mij zegt met
ren in grote moeilijkheden i
En nu vraagt zij mij niet, ha;
lijkheden te verlichten; well
telt mij niets van al datgei
dag en nacht mee omtobt.
alleen, als samenvatting van
een eenvoudig zinnetje dal
meer uit de gedachten wil:
Saskia, zou ik u willen vrag
stukje te willen schrijven
king aan de mensen om elk
wat meer te helpen".
Zij zal haar stukje hebben,
één, maar een hele serie e
deze verworden en beangst
reld kan tenslotte maar do<
gered worden, in het klein
in het grote: Hulpvaardighe
zeggenVoor de handt
beter dan HAMEA-C
(Advertentie,
Een gesoigneerd kleed me
ruit, bij uitstek geschil
middag-jurk.
mrfe
varder denkt
koopt
motvrfj
(Advertentie,