In het spel verraden kinderen hun innerlijke spanningen Mm r c BIBI, DE CLOWN *5 BESCHERMDE JEUGD (1) Wetenschappelijk gefundeerde genezing en opvoeding Een moeilijk, maar dankbaar werk ^^ÊÊp^ÊÊÊ DE muziek schettert, grijze rookwolken kringelen omhoog, tegen het gespannen zeildoek en blijven hangen als doorzichtige sluiers gelijk een web. Bibi proeft de sfeer. Hij weet, dat hij ditmaal minder succes zal hebben dan anders. In vogel vlucht taxeert hij de vrouwen, met de vlakkeongeïnteresseerde gezichten en zwakke lachjes, de mannen, met gouden ringen aan de vingers en een dikke sigaar in de mond. Nee, vanavond, bij God, vanavond zal het niet gaan. Hij voelt het Als een kleine vlam, die binnen in z'n borst verschrompelt en pogingen doet, het laatste beetje warmte door z'n lichaam te verspreiden. Het is maar een flits een losgeraakt stukje gevoel en het betekent niets. Het publiek wordt onrustig, het is tegen achten. De muziek stoot korte, rhythmische klanken door de gevul de ruimte. Bibi kent elke nuance en elk gebeuren. De tonen worden zachterde gordijnen gaan dicht, het stalpersoneel sleept met lange palen. Nu voert de mu- wj weetoopr.*... Puzzle-rubriek Help meki Millloeneii da Middagjurk Schotse r L (Van onze speciale verslaggever). A** PERSONEN die een zekere geestelijke afwijking tonen of met com plexen rondlopen en die daarvan bij ervaren psychologen genezing zoeken, wordt meestal de vraag gesteld wat zij gedroomd hebben of wat him eerste berinneringen zijn. Uit de inhoud van een droom of een eerste herinnering kan men niet zelden belangrijke conclusies trekken. Wanneer het beeld van de afwijking herkend ls, wordt de genezing vergemakkelijkt. Bij jonge kin deren levert het volgen van deze weg echter moeilijkheden op. Vandaar, dat de moderne wetenschap zich van andere middelen bedient. De pas door de Koningin ter gelegenheid van zijn 35-jarig ambtsjubileum geridderde prof. dr. J. Waterink, heeft ons daarvan in het Paedologisch Instituut in de Vos- slusstraat in Amsterdam, waarvan hij directeur is en waaraan wij dank de bemiddeling van het Nederlands Comité voor Kinderpostzegels, dat finan ciële steun aan het Instituut verleent, een bezoek konden brengen, frappante staaltjes laten zien. PEN acht- of negenjarig jongetje, dat door zijn ouders lastig opvoedbaar bleek, liet prof. Waterink, toen het in de inrichting werd opgenomen een vrije tekening maken. De knaap schilderde met waterverf en niet eens onver dienstelijk een brandend bos. Met veel rood, oranje en geel zag de teke ning er onheilspellend uit. Zij bevestig de, dat het jongetje geplaagd werd door voortdurende angstgevoelens, vooral voor brand. Thuis nam brand en alles wat met brand te maken had, steeds zijn gedachten in beslag. RUIZEN DEN kinderen in Ne derland aan wie men zo gaarne een prettig en gelukkig huiselijk leven met de liefdevolle zorg van vader en moeder en de gezellige omgang met broertjes en zusjes zou gunnen, worden verpleegd in inrichtingen, ziekenhuizen, sanatoria, tehuizen en allerlei andere instellingen, omdat zij lichamelijk of geestelijk ziek of niet volwaardig zijn, omdat zij uit de ouderlijke macht ontheven of ontzet moesten worden, omdat zij met de politie in aanraking kwamen of nergens anders een goed onderkomen hebben. De verzorging, de verpleging en de opvoeding van deze kinderen kost veel geld. Geld, dat er moet komen en dat waard is geofferd te worden. Tijdens de kinderpost zegelactie heeft ieder de gelegen heid door het kopen van kinder postzegels of -prentbriefkaarten zijn steentje aan het grote en gewichtige werk bij te dragen. Een kleine 400 instellingen van alle mogelijke richtingen profi teren van de opbrengst. Om de lezers een beeld te geven van de arbeid van deze instellingen, heeft onze speciale verslaggever enige inrichtingen bezocht. In enkele artikelen zal hij erover schrijven. Men begon onmiddellijk met de be handeling. Na een week liet men de jongen opnieuw een tekening maken. Hij mocht het Onderwerp zelf kiezen, zonder enige beïnvloeding door zijn opvoeders. Op het papier verscheen een vuurrode, rijdende brandweerauto. Dus nog altijd de gedachte aan brand, maar onbewust had hij de bestrijding van het vuur in zijn tekening vastgelegd. In de „rijdende" auto zagen de wetenschap pelijke werkers van het Paedologisch Instituut, dat er bij het jongetje iets in beweging was gekomen, dat hij „onder weg" was. Weer na een week tekende hij een opvallend fris-groen bos met de zon aan de hemel. Op een bordje tegen een van de bomen stond te lezen „Voorzichtig met vuur" en op een ander bordje „Jonge aanplant". De behandeling be gon resultaten af te werpen de knaap was in alle opzichten veel rustiger ge worden. Kenmerkend voor de geestesgesteld heid van een andere jongen was een boetseerwerkje. Toen men hem er de betekenis van vroeg, wees hij een huis je aan als het hutje uit het sprookje van Hans en Grietje. Ook de heks had hij geboetseerd en tegenover deze heks een meisje, dat een klein, achter zich verscholen jongetje bij de hand hield. Het meisje was zo zei hij zijn zus je; het jongetje was hij zelf. Het merk waardige was nu, dat het geboetseerde meisje groter was dan het jongetje, hoe wel in werkelijkheid het patiëntje ouder en groter was dan zijn zusje. Thuis werd hij echter altijd in een hoekje gedrukt; steeds weer en in alles werd het zusje hem tot voorbeeld ge steld. Zo sterk, dat hij zich ten slotte tegenover dit zusje heel kleintjes was gaan voelen en in het meisje verre zijn meerdere was gaan zien. Dat wekte in nerlijke spanningen, weerstanden en reacties, die ten slotte de hulp van het Paedologisch Instituut noodzakelijk maakten. Speelgoed-dorp Nog een derde voorbeeld. Het behoort tot het onderzoek, een kind op een tafel van speelgoedhuisjes, -mensjes en -boompjes een dorp te laten bouwen. Men toonde ons zo'n dorp, waarin de huizen dicht tegen elkaar in een kring waren geplaatst. Voor de bewoners zou het vrij moeilijk geweest zijn in het wanordelijk gebouwde centrum binnen te dringen. Om deze afgeslotenheid te accentueren had de knaap aan de ene zijde een kerk met wat blokjes er om heen geplaatst en daarbij slechts een miniem poortje open gelaten om het dorp te betreden. Aan de tegenoverge stelde zijde was een grote poort, doch deze was volledig met blokken gebarri cadeerd. Het gehele dorp was ten slotte door een rij aan elkaar geschoven blok ken, een soort heg of schutting voor stellende, omsloten. Onbewust had de jongen, zoals bijna steeds met zulke bouwsels het geval is, zijn moeilijkheden in dit dorp geopen baard. Het was een gesloten, ongenaak bare knaap met een verward innerlijk, waaromtrent men slechts met de groot ste moeite iets te weten kon komen. Eigenaardig is, dat een andere jongen een groep huizen bij elkaar zette en één huisje op enige afstand daarvan plaatste. Zijn ouders woonden, zo ver telde hij, in een van de in de groep staande huizen en hijzelf in het geheel apart staande huisje. De knaap voelde zich onbewust een uitgestotene, een vereenzaamde. Het spreekt vanzelf, dat men voor zichtig moet zijn, als men conclusies gaat trekken uit het spel van kinderen, doch aan de medewerkers van prof. Waterink is dat gerust toevertrouwd. Wat is paedologie? Het Paedologisch Instituut is een in teressante en een zeer nuttige instel ling. Onder paedologie verstaat men de wetenschap van de normale en abnor male psychische ontwikkeling van het kind. Een vijf en twintig jaar geleden wist men nog weinig van de therapie voor zich abnormaal ontwikkelende kinderen af. Men liet de genezing te veel over aan de medici, die zich er echter weinig mee bemoeiden. Er moest een inrichting komen om de kinderen te bestuderen. In 1931 werd een voor lopig instituut ingesteld en in 1933 is het gebouw geopend, waarin het Pae dologisch Instituut thans gevestigd is. Veelal meent men, dat daar debielen, imbecielen of idioten verpleegd wor den. Dat is geenszjns het geval. Aan idioten en lichamelijk gebrekkigen kan niets verbeterd worden. Zij hebben alleen verzorging nodig. Het Paedolo gisch Instituut herbergt een jeugdige bevolking, waaraan geestelijk wat man keert. maar waarvoor genezing moge lijk is. Het is de groep tussen normaal en abnormaal in en pmvat: le. neuro tische kinderen, 2e kinderen met par tiële defecten, 3e schijnpsychopaten en onevenwichtigen en 4e. kinderen, die opgenomen worden, zonder dat men weet, wat zij mankeren; zij zijn niet achterlijk en men heeft de indruk, dat zij geestelijk'verbeterd kunnen worden. Neurotische kinderen De kinderen met neurotische ver schijnselen zijn vaak angstig en ge spannen, of zij lijden hevig aan bed- wateren; zij schreeuwen in de slaap of vechten of stoken vuurtjes. Deze afwij kingen zijn meestal het gevolg van op- voedings- en milieu-moeilijkheden. De kinderen met partiële defecten zijn de jongens, die helemaal goed zijn, maar bijvoorbeeld woord- of leesblind (alec- tisch) zijn. Het is een sociaal moeilijk bereikbare groep, omdat zij niet onder de kinderbescherming valt. Prof. Wate rink vertelde ons van een jongen, die doordat hij alectisch was, niet kon le ren lezen. Zijn leerkrachten versleten dit voor domheid, achterlijkheid of on verschilligheid. Hij bleef drie jaar in de eerste klasse van de lagere school, voel de zich tussen de jongere kinderen niet thuis en werd ondeugend en baldadig. Totdat men ontdekte, wat er aan ha perde. Toen kon verbetering volgen. De behandeling van deze kinderen is vaak niet gemakkelijk. Uit een neurotische toestand kan bijvoorbeeld een partieel defect ontstaan en een kind met een partieel defect kan neurotisch worden. De schijnpsychopaten en de oneven wichtigen zijn niet bepaald neurotisch en ook niet bepaald defect, maar ont worteld in het gezin of de maatschap pij. Zij hebben geen houvast meer en missen aanpassingsvermogen. Al deze groepen moeten opgevangen, geobserveerd en behandeld worden. Daarvoor is een grote variabiliteit in deskundigheid nodig. Vandaar, dat prof. Waterink een aantal medewerkers heeft. Enige daarvan hebben wij in hun werk gezien, o.a. een lerares voor be wegingsleer en een spreekdeskundige, die zich met een engelengeduld bezig hield met een jongetje, dat aan psychi sche doofheid lijdt. Als zij met het knaapje sprak, drong dit absoluut niet tot hem door. Hoewel de psychisch do ven meestal ook een organisch oor gebrek hebben, kunnen ^zij wel horen, doch men praat absoluut langs hen heen, met het gevolg dat zij zelf moei lijk of nagenoeg niet spreken. Het instituut telt ongeveer tweehon derd verpleegden, waarvan er honderd intern zijn. Er is een school aan verbon den, die door honderdzeven en twintig leerlingen wordt bezocht (kinderen, die intern zijn en leerlingen uit de stad). Uiteraard heeft de school een specialis tisch karakter. Naast het Instituut is een laborato rium gevestigd, waarvan prof. Wate rink eveneens directeur is en waar een poli-klinische behandeling op de kinde ren wordt toegepast. Het is een interessant, een mooi en een dankbaar, maar ook een moeilijk werk, dat in het Paedologisch Instituut met veel liefde verricht wordt. Het is bovendien een kostbare arbeid. Er wordt met een groot tekort gewerkt. Er zal daarom veel geld bijeengebracht moeten worden, wil het zijn bestaan kunnen voortzetten. ONDER DE MENSEN (5) zich 't tempo op, er is even pauzedan draven zwarte paarden in beheerste draf de piste binnen. Het stemmengegons sterft weg. Bibi volgt de bewegingen van de dresseur. Z'n smalle zweep zwiept knallend door de lucht Bibi glimlacht. Een kleine stalknecht kruipt tussen de gordijnen door. En het is Bibi, of hij zelf binnenkomt, als kleine, verdroomde jongen, die het circus idealiseert en in een laat sprookje gelooft. De paardjes draven achter elkander, het zaagsel stuift op, de benen strekken en buigen op de cadans van de mu ziek. Bibi ziet de gezichten van de men sen in z'n nabijheid. Hij proeft de ver veling, de drang naar een „nieuw" num mertje, bijvoorbeeld een nummertje van hém. De man, om wie je je slap lacht, en die je zorgen wegblaast in het luchtledige. Een programmaverkopstertje loopt langs hem heen. „Hé, smeer hem nou, anders krijg je der weer van langs." Waarom zal het vanavond niet gaan? Hij is gék. ...6ie>l ZI&T 2ICW 'Z.Ecp ZoAI.6 Her PUBLIEK. hei-) ■zie.T.... Hij schuift het beeld met een ruk ter zijde. Geen nutteloos gepieker. Maar toch is er een leemte in z'n ziel. Alsof de droom ieder ogenblik verder zal gaan. Geen mens kan het tegenhouden, ook Bibi zelf niet. Hij ziet zichzelf, zo als het publiek hem ziet, de clown met z'n lange klepperschoenen, z'n slobber- jas, z'n hoge hoed op z'n smerige pruik je. Het is een vreemde gewaarwording, leunend tegen een houten paal jezelf voor je te zien. Je gezicht, je harde, witte wangen, met felrooie konen en je potsierlijke lange puntneus, met de blauwe streep er dwars over heen. Hij hóórt de mensen schreeuwen: „Bibi,... Bibi...." Ze lachen. Enkele jongens lachen écht, zoals alleen een jongen dat kan, onge geneerd en met een zeldzame bekoring. Nu waggelt hij door de piste, natuurlijk valt hij, z'n benen hoog in de lucht, de mensen gieren, ze brullen om het wa ter, dat uit z'n hoedje omhoog spuit, als een fonteintje van klaterende zotheid. Bibi staat, zonder zich te bewegen. Hij kan het beeld niet wegwissen. Hij realiseert zich, dat hij nu een onopval lend mens is, in een trui en een broek en met lage schoenen aan. En, dat hij over een kwartier een clown wordt, een spel zal spelen, dat gruwelijk is en vaak onmenselijk. Een idioot zijn en dé grappenmaker van het ogenblik. Wel nu hij zal een idioot zijn.... Gevoel is uit den boze. Deze eeuw is hard, nuchter, en zonder veel warmte. Bibi heeft zich omgedraaid, slentert naar de stallen en ruikt de warme lucht van de dieren. Een kleine hond springt tegen hem op. Hij aait het dier gedach teloos. Het kan hem niks schelen, dat ook dit gebaar zijn gevoel is. En nét zo sterk als dat andere. Hij heeft van nacht een tijdje wakker gelegen, ge piekerd, en gedachten uit elkaar geplo zen. Een normaal mens doet dat niet. Daar is in een circus geen tijd voor. Maar hij heeft die tijd genomen. Om dat hij het gezicht van die kleine meid voor zich zag, dat hoekige, magen- ge zicht, met de bruine ogen en de stijle, bruine haren. Ze ligt vaak op hem te wachten als hij in de wagen komt. Als een opgerol de poes, die de warmte zoekt van haar eigen lichaam. En vannacht voelde hij zonder bepaalde reden iets van hope- loz sympathie voor die kleine bliksem, voor véél mensen die eenzaam zijn en rondscharrelen, op zoek naar voedsel, gelijk een hond, die de vuilnisemmers omver werpt en snuffelt. Het kind keek naar hem. Lang en aandachtig. Hij' knikte haar toe, omdat het nooit zo laat was geworden als vannacht. En toen gleed er iets liefs over haar gezicht, een kleine lach, die er nimmer was ge weest. Verdomme.het had hem geraakt. Lach er maar om. De clown, die het gezicht van een kind voor zich blijft zien, als de lach allang vergleden is. Maar het was nu eenmaal zo. En daarna had hij liggen piekerenen. De droom, een méns met ontwikkeling te worden en een goeie ondergrond joeg weer fel door hem heen. Om die méid de kans te geven, die hijzelf door z'n onwerkelijke idealen niet had kunnen grijpen. Om 'n vrouw van haar te maken, die het leven aan kon. Wat kon een mens dom denken. Het leven deed met je, wat het wilde. En je vocht tegen iets, wat je niet zag. „Nesta", de witte hengst schuurt zijn kop langs z'n schouder. Vooruit, hij moet zich verkleden. Hij heeft behoefte met z'n gezicht tegen het paard te blijven staan, maar hij heeft geen tijd. De muziek kondigt met luid geroffel het volgende nummer aan. De pluche gordijnen hangen in zware plooien naar beneden. Glanzend rood. En daartussen door glipt bij, als een olijke jongen in de piste. De mensen lachen al. Hij zwaait met z'n klepperschoen, springt als een bok over een stellage en vertrekt z'n grote mond tot een waanzinnige grijns. Op de eerste rij zitten een paar kinderen, blon de sprietvlechtjes, en korte jurken. Het kleinste ding giert het uit. De lach van een zorgeloos kind. Bibi staat stil. In het helle licht, dat over hem heen golft, steken z'n wan gen akelig kil af, de ogen zijn lege kas sen, met dikke wenkbrauwstrepen als enige bescherming. Hij kijkt naar de kinderen. Hij ziet z'n eigen meid, én hij geeft toe aan de gedachten, die hij met drang weg wilde dringen. Wat kan het hem schelen dat hij een dromer is, met gevoeligheden en menselijke warmte? Als clown mag je geen mens zijn, maar als mens wel, clównHij zal spelen, zoals elk mens speelt. Er komt iets rustigs over hem. De zwaarte glijdt van z'n schouders. Allé dan, nu is hij dus, menshij doet geen moeite anders te zijn, dan hij is. Een oorverdovend gelach verbreekt z'n gedachten. De mensen klappen, klap pen als gekken om z'n onnozele gezicht, z'n stomme spel, z'n sliertpantoffels, die hij zwaar optilt. Hij staat doodstil. Het gelach zwelt aan. Hij weet, hóe hij staat. Als een dwaas, verloren mens, die z'n eigen ge dachten had en niets anders wilde En hij heeft succesMet een glim lach, geboren uit verwarring en pijn maakt hij eén grimas. Het is alles maar een ogenblik, een windvlaag, waarvan geen mens ooit de kracht kan begrijpen Het gejoel dreunt achter hem aan, als hij wegloopt.... „Had je een nieuw nummer vader?" Het kind dgt de armen wijd achter het hoofd op hem te wachten Hij had iets willen zeggen van z'n ge dachten en z'n nieuv/e leven. Tever geefs zocht hij in haar gezicht, da' lieve lachen, dat haar mond iets innigs geeft, maar hij keek in 't trotse, verrukte ge zicht van een kind, oat haar vader be wondert en hij had niet de moed de be wondering te verbreken. „Ik had een prachtig nummer", zegt hij. Hij legt de lakens recht, maakt een gebaar om haar in te stoppen maar trekt z'n handen terug. Nu is hij dan niets meer, geen méns en geen clówn.... het Gejoel* dceumt ACHTEtZ HEKJ AAtsj,AL5 Horizontaal: 1. mannelijk zoog dier; 4. voortzetting; 10. overdekte marktplaats; 13. deel van het oog; 15. soort rubber; 16. gebruik in kleding; 17. bontsoort; 19. insect; 20. hoog bouw werk; 21. e.a.; 22. pausennaam; 24. deel van het hoofd; 25. deel van de Bijbel; 26. telmachine met geldlade; 28. woon schip; 29. vod; 31. insect; 33. lidwoord; 36. water in Nederland; 38. één keer; 39. bedrag der belasting; 40. steensoort; 41. vruchtennat; 43. oude wijnmaat; 44. belemmering; 48. hoeveelheid; 50. kort van duur; 54. getijde; 56. dochter van Laban; 57. plaaggeest; 58. soort onder wijs; 59. voorbeeld; 61. mannetjes bij; 63. mannelijk zoogdier; 65. lusthof; 66. oorspronkelijk vernuft; 68. brilslang; 69. onderricht; 70. bureau; 71. keukengerij. Verticaal: 1. heester; 2. zangstuk; 3. verkeerd; 5. maanstand; 6. knaag dier; 7. begin van de dag; 8. grondsoort; 9. militaire rang; 10. vliegengaas; 11. stad in Arabie; 12. jaargetijde; 14. uit gedoofde vulkaan op Java; 16. soort kers; 18. snijwerktuig; 20. voorzetsif 23. zwaardwalvis; 24. plaats in Noord Brabant; 26. jaarboek; 27. gemetselde rand; 28. alvorens; 30. oude Spaanse munt; 31. vlies; 32. omslag; 33. schoen makersgereedschap; 34. houten bakje; 35. loot; 37. kilogrammeter (afk.); 42. vrijpostig; 45. maalinrichting; 46. bevel; 47. gewicht; 48. dwingeland; 49. schip der woestijn; 51. opstootje; 52. deel van een huis; 53. Mohammedaanse bijbel; 55. boodschapper; 58. verbond; 60. ver laagde noot; 61. boom; 62. stad in Zuid- Amerika; 64. deel van een boom; 66. bevel; 67. ambtshalve. (Voor de oplossing zie men ons num mer van Dinsdag). PUZZLE 210. EEN LETTERGREEP- PUZZLE. (OPLOSSING) De 27 bedoelde woorden, die uit de 89 gegeven lettergrepen gevormd konden worden en die voldeden aan de om schrijvingen, waren: 1. Luwen; 2. Primitief; 3. Predestina tie; 4. Onwilligheid; 5. Initiatief; 6. Venlo; 7. Ondervinding; 8. Bijzonder; 9. Gravitatie; 10. Glazenier-, 11. Dribbe len; 12. Zitting; 13. Gezamenlijk; 14. Drama; 15. Polikliniek; 16. Rassenhaat; 17. Letitia; 18. Productie; 19. Marme lade; 20. Commandant; 21. Tropenzon; 22. Krokodil; 23. Argeloos; 24. Bushalte; 25. Rattenvanger; 26. Kreta; 27. Zonne wijzer. De derde letters van deze woor den gaven in deze volgorde van boven naar beneden te lezen: Wie wind zaait, zal storm oogsten. Een puzzle, die getuige het groot aan tal ontvangen oplossingen, met genoe gen is opgelost. Na loting onder deze inzenders is de wekelijkse priis ditmaal ten deel ge vallen aan: de heer E. Schuite, Noor- derwiikweg 10. Beverwijk. Gefeliciteerd Deze prijs zal worden toegezonden. PUZZLE 211. VAN LETTERS TOT CIJFERS Wii maken de volgende vermenigvul- digsom: SCHOOL KERK X X 0 5 0 X X X X X X X X X 5 X X X X X X 0 5 0 X X SSXKCCKXHS De nul in de viif komen in verme nigvuldigtal en vermenigvuldiger niet voor. Alleen in de vier gedeeltelijke producten hebben wij alle cijfers 0 en 5, die daarin voorkomen, aangegeven. De letters in het antwoord stellen dezelfde cijfers voor als de letters in de twee getallen, die vermenigvuldigd moesten worden. Gevraagd vördt het geheel in cijfers in te zendin. Oplossingen (per briefkaart) tot en met Donde-dnn 25 <~M0ber aan de Re dactie van dit blad (Er wordt onder de inzenders van een correcte oplossing weer een prijs van f 5.— verloot). rvAT is nu eens een opsch <jlg Nederlands, en dat Slordig Nederlands is net mij als de boor van de tan er maar aan denk, dartel tela mij langs de wervelk neer iemand voor de mici zegt: Dames, 't patroontje Juist hebben besproken knop meteen al omgedraa: auteur die in een beschrijvi epreken van d'r japon en i regen, heeft bij mij metee Maar dat opschrift laat il eerste omdat het geen Ne maar Afrikaans, en ten twee go'n aardig verhaal aan va Zuid-Afrika zegt, denkt u i en als u die Boeren ziet voor uw geestesoog zitten z paard óf onder de huif van wagen. En dat laatste, droombeeld onzer jonge jai werkelijkheid een allesbeh denswaardig karwei. Want zo'n span van twintig naar behoren te mennen ii zandig, brandend heet terr al het nodige vakmanschap werd eerst een kunst op zie een rivier of een flinke he zicht kwam. Dan kon één 1 lettendheid de grootste ong< oorzaken en onwilligheid o één dier gevaar betekenen En wat dan uitkomst bracl de sjambok over de pracht nat van zweet maar hi vertrouwde geluid van de de huif vandaan: Help mei En zij hièlpen elkaar nooit. Zij gingen, behoed: zeker, tot de schoften doo water; zijn trokken de vastg len uit de modder of volbr eendrachtig schrap zetten i da gevaarlijke afdaling var heuvel. Het waren maar ossen mekaar!" was iets, dat zij grepen en tot een goed eint En de mensen? PR ligt een brief bij de antwoord wachten, een 1 in een vrouw mij zegt met ren in grote moeilijkheden i En nu vraagt zij mij niet, ha; lijkheden te verlichten; well telt mij niets van al datgei dag en nacht mee omtobt. alleen, als samenvatting van een eenvoudig zinnetje dal meer uit de gedachten wil: Saskia, zou ik u willen vrag stukje te willen schrijven king aan de mensen om elk wat meer te helpen". Zij zal haar stukje hebben, één, maar een hele serie e deze verworden en beangst reld kan tenslotte maar do< gered worden, in het klein in het grote: Hulpvaardighe zeggenVoor de handt beter dan HAMEA-C (Advertentie, Een gesoigneerd kleed me ruit, bij uitstek geschil middag-jurk. mrfe varder denkt koopt motvrfj (Advertentie,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6