Mrs. King-Ouderkerk, van Hawaii,
bezocht Ouderkerk a. d. Amstel
U kunt
dan U denkt
Allerlei over kinderen
KINDERKAMER
Borduurwerk: 'n smaakvolle versiering
Overstelpende veelheid van indrukken
Hartelijke ontvangst
New. Yorkse organisatie
dreef handel in babies
Zijn de kinderen
beter dan wij?
liiiiiiiiiinniM
Als de winter komt
V
IAL enige weken ligt een brief mij
met gefronste wenkbrauwen aan
te staren, en het wordt tijd dat ik mij
eens bezin op het antwoord, waarop
dat verwijtend epistel recht heeft.
Saskia pleegde, in een'ietwat droef
geestige bui, een raillerende aanval op
de inhoud van het doorsnee-dames
blad, dat voor vele vrouwen heden
ten dage het enig geestelijk voedsel
uitmaakt. Die aanval tracht de brief
schrijfster met loffelijk gevoel yoor
rechtvaardigheid te pareren, en in
haar drie kantjes protest zegt zij zo
het één en ander dat waard is om er
een kolom aan te besteden.
Ondertussen: het is toch wel een
veeg teken dat haar protest het enige
bleef, dat ik tot nu toe ontving. Wie
zwijgt, stemt toe; wie niet toestemt,
neemt de pen op om een brief te
schrijven.
De bewuste raillerie over die dames
blaadjes was, eerlijk gezegd, een heel
klein ondeugend steentje dat ik in de
stille vijver van de lezeressenkring
wierp om te zien of het èrg grote krin
gen zou veroorzaken. Maar de vijver
rimpelde niet eens. De vijver zei, wijs
en berustend: Weten wij óók wel, Sas
kia. Wat doe je er aan?
Alleen die ene brief, als een sput
terend golfje, kwam voor mijn voeten
rollen en protesteerde: „Waarom moet
de gemiddelde vrouw met weinig
andere belangstelling dan voor jum
pers breien en koekjes bakken het
ontgelden? Moeten het allemaal strijd
sters voor een hoger levensplan zijn'
Kijk eens naar de mannen, zijn die
zoveel beter? Zij lezen anders niet dan
de sportberichten en politiek, waar
over ze hard meezwetsen en doen
voorts niet veel meer dan 's avonds
naar de radio luisteren of in slaap
vallen: Van zulke mannen wordt nooit
iets gezegd, dus waarom wel van die
vrouwen?"
Om met dat laatste te beginnen, me
vrouw: omdat de vrouwen in de sa
menleving de grootste verantwoorde
lijkheid dragen. En dus moeten wij
ons in deze kolom voortdurend op die
verantwoordelijkheid bezinnen, en niet
vervallen in een houding van: och,
laat ze maar, zo is het nu eenmaal en
wat steekt daar eigenlijk voor kwaad
in?
Vrouwen, dat weet u toch, bezitten
een macht en invloed die veel verder
reiken dan de muren van haar huis.
Komt een man vooruit in de wereld:
zie eens naar zijn vrouw, aan haar
dankt hij waarschijnlijk het grootste
deel van zijn succes. Valt een jongen
op door uitstekend gedrag of wil hij
niet deugen? G» eens na wat voor
moeder hij heeft; dat zal waarschijn
lijk veel verklaren. Treft u ergens een
bijzonder hartelijk gezinsleven? Eén
van de echtelieden heeft stellig een
voortreffelijke moeder.
Zo kunnen wij talloze voorbeelden
uit de practijk halen: de geestelijke
kracht en het moreel van een volk
worden vooral bepaald door de vrouw.
En het is gelukkig nog niet zo, dat
belangstelling voor geestelijke dingen
maar bij een paar uitzonderlijke vrou
wen voorkomt integendeel. Maai
de meeste damesbladen scheren al wat
vrouw is eenvoudig over één kam mét
akelige grove tanden, en willen ong
kalmweg de suggestie inhameren dat
het gemiddelde peil niet hoger komt
dan het kruippakje en het garnalen-
slaatje. En dat, mevrouw, is ten enen
male onwaar.
^ANT ik weet het van talloze
screekbeurten en vele dikke brieven:
er schuilt onder de Nederl. vrouwen,
en dat zonder aanzien des persoons
wat betreft maatschappelijke stand of
ontwikkeling, veel en veel meer gees
telijke belangstelling dan u en vele
anderen zouden geloven. Kijkt u maar
eens goed om u heen, luistert u eens
naar wat radio en krant u daarover in
weliswaar saaie, maar veelzeggende
cijfers vertellen. Over het algemeen
Er is morgen
NIEUWS
in de
van
R WILLIGEN
BODERD1JKSTR. 77-85 A'DAM
lezen vrouwen veel meer dan man
nen, en zij lezen vaak aandachtig en
critisch, getuige het feit, dat een be
kend radio-commentator meedeelde:
drie kwart van de brieven die na zijn
boekbesprekingen binnenkomen zijn
van vrouwen. Bezoek een tentoonstel
ling; of er schilderijen, beeldhouwwer
ken, meubels of manuscripten te zien
zijn, drommen vrouwen wandelen er
rond met ernstige gezichten, prevelend
over een catalogus. Bij een concert,
een toneelvoorstelling, een bijzondere
film trof mij vaak hetzelfde: zoveel
heel gewone huisvrouwen, die luiste
ren en kijken en genieten met diepe en
stille aandacht.
De kleine enquête, dit wij in deze
kolom gehouden hebben over vrouwe
lijke liefhebberijen bracht een stroom
van verrassende brieven finnen, en
hoevele daarvan zongen niet de lof van
één of andere geestelijke bezigheid?
Zingen, musiceren, lezen, gedichten
verzamelen, opmerkelijke kranten
artikelen inplakken, het vormen van
een bibliotheekje, lezingen en voor
drachten bijwonen. Bijna uitsluitend
eenvoudige vrouwen waren het, die
voor deze dingen de tijd vonden naast
het verstellen en breien en wassen en
kokkerellen, en die daaraan haar in
tense vreugde beleefden.
Elke vrouw: ik zeg met nadruk:
elke vrouw kén veel meer dan zij
zelf vermoedt. In elk mens schuilt de
behoefte aan geestelijk leven, aan iets
dat boven de noodzakelijke, maar vaak
dodende routine van het dagelijks be
drijf uitgaat. Als de vrouwenbladen
eens wat meer durfden te geven in
die richting, als zij niet zo bang wa
len voor „te moeilijk" of „niet popu
lair genoeg", dan zouden zij zelf ver
steld staan van de weerklank, die zij
zouden wekken.
Als ik u vertel dat ik onlangs een
jong meisje bij mij op bezoek heb
gehad, een aardig ding met een gewo
ne schoolopleiding uit een gewoon
milieu, die mij met een kleurtje be
kende dat zij het dikke boek van Will
Durant „van Socrates tot Bergson" ge
lezen had en speciaal onder de indruk
was gekomen van het werk en de per
soon vanVoltaire!
Het is niet omdat ik neerzie op de
doorsnee-vrouw, mijn waarde brief
schrijfster, dat ik spot met alles wat
op vrouwengebied middelmatig en op
pervlakkig is. Neen, het is juist omdat
ik van de Nederlandse vrouw zo'nhoge
dunk heb, dat ik mij erger over haar
laffe geestelijk voedsel. „Moeten het
allemaal strijdsters voor een hoger
levensplan zijn" Ja mevr., dat moe
ten zij, geen enkele uitgezonderd. Want
wij mogen niet en nooit vergeten, dat
wij in een gevaarlijke tijd leven,
waarin het uiteindelijk gaat om een
strijd der geesten.
En laat de mannen dan (zij worden
nóóit wijzer) als vanouds met sabels
rinkelen en grote kelen opzetten: Wij
hebben lekker een véél gevaarlijker
bom! de taak van de vrouw ligt in
geestelijke weerbaarheid. En die kon
wel eens, voor de zoveelste keer, de
beste verdediging blijken.
SASKIA.
Borduurwerk, mits met zorg toege
past, is niet alleen een smaakvolle
versiering, maar geeft uw kleding ook
een heel eigen karakter. Het eenvou
digste jurkje kan er iets apart3 door
krijgen en het saaiste japonnetje iets
fleurigs.
U ziet hier een aardig patroontje,
dat op verschillende manieren te ge
bruiken is. U kunt alleen de omtrek-
lijntjes borduren met een steel- of een
koordsteekje, maar wilt u het wat
massiever hebben, dan vult u het hele
motief met platsteken op, zoals bij één
bloempje en blaadje is aangegeven. De
knopjes van de meeldraden maakt u in
een plat- of knoopsteek, maar het
geeft ook een leuk effect als u er
kraaltjes of lovertjes voor neemt.
Op een kraag, een schouderpasje,
een borstzakje Is één motiefje vol
doende .Langs een bolero, een vestje
of zoals' hier bij de bovenste figuur
tjes getekend is, maakt u een rand,
terwijl u op een zak, een zakklep of
iets dergelijks cle motiefjes zo groe
peert, dat ze het vlak goed vullen. De
bloempjes alleen kunt u as strqoimo-
tiefje in één of twee kleuren gebrui
ken, desnoods maakt u ze dan wat gro
ter. U tekent bet patroontje op een
doorschijnend maar niet te dun pa
pier na. Heeft u donkere stof, dan
haalt u de lijnen aan de achterkant
(Van een speciale verslaggever).
^ls U ooit op Hawaii komt en U zoudt moeilijkheden hebben met de in
heemse taal, dan zegt U maar tegen alles en ledereen: Aloha! Dat kan van
alles en nog wat betekenen, hebben we dezer dagen uitgevonden! Het is een
welkomstgroet en een afscheidsgroet, het kan betekenen „tot ziens", maar
ook „ik houd van je" en nog veel meer, maar het heeft altijd een vriendelijke
klank en betekenis en V hoeft dus niet bang te zijn, dat II er iemand mee'
kwetst.
(Advertentie, Ing. Med.)
Hebt u op Hawaii enigerlei andere
moeilijkheid, ga dan naar het kantoor
van de Aloha-airlines in Honolulu,
vraag naar de Manager Mr. Richard
King en vertel hem, dat u een Hollan
der bent. Ik verzeker u, dat hij alles
zal doen om u te helpen en niets zal
nalaten om u plezier te doen. Mr. King
en zijn charmante vrouw Winifred
hebben n.l. juist een paar dagen in
Nederland doorgebracht, die zij tot de
prettigste dagen van hun leven zullen
blijven rekenen.
Het begon in Parijs
UET BEGON met een bezoek aan
Parijs, vanwege het Asta-Congres,
een congres van de „American Society
of Travel Agents", dat door de Kings
werd bijgewoond. Het was hun eerste
bezoek aan Europa en zij hadden een
vaag plan om na het congres nog wat
in het oude werelddeel rond te reizen,
waarbij allereerst Zwitserland en Italië
op het programma stonden. Dat is toen
vanwege de meisjesnaam van Mrs.
King allemaal veranderd. Zij heet n.l.
Ouderkerk van zichzelf en is van Ne
derlandse afkomst. Zijzelf en haar va
der zijn op Hawaii geboren, haar
grootvader in Californië, haar over
grootvader in Canada, doch diens va
der was een Nederlandse emigrant.
Toen de heer Mühl van het Neder
landse reisbureau Lissone Lindeman
dit hoorde, inviteerde hij de Kings on
middellijk voor een bezoek aan ons
land en het kostte hem weinig moeite
hen over te halen een bezoek te bren
gen aan het stamland van Mevrouw
King en Wel speciaal aan het schilder
achtige dorp Ouderkerk aan de Am-
stel. Zijn invitatie werd enthousiast
geaccepteerd. Wel, de Kings zullen èr
geen spijt van gehad hebben. Zater
dagavond kwamen zij per speciale
autobus dwars door België in Den
Haag aan; Zondag werden zij rondge
leid in stad en omgeving, de Maandag
werd aan winkelen besfeed en Dins
dag reisden zij naar Amsterdam en
Ouderkerk.
WIJ hebben die trip meegemaakt en
we willen graag bekennen, dat we
onder de bekoring gekomen zijn van
de haast kinderlijke opgetogenheid, die
dit van zover gekomen charmante
echtpaar aan de dag legde, voor alles
v/at zij op deze dag zagen en beleef
den. Mevrouw King had natuurlijk
door overlevering wel veel over het
oude stamland gehoord, maar had er
zich toch slechts een vage voorstelling
van kunnen vormen. Zij was verrast,
dat Nederland zo modern was, zulte
grote steden en gebouwen had en in
ieder opzicht technisch zo perfect was
geoutilleerd.
De heer King, die tussen de verschil
lende eilanden van de Hawaii-groep
met D.C. 3's een soort luchtbuslijn ex
ploiteert, was onder de indruk van
onze moderne verkeersmiddelen en
prima wegennet. Beiden waren schier
beduusd door de antieks schoonheid
onzer oude gebouwen en de oudheid
van ons cultuurbezit. Zij toonden een
weldadig aandoende belangstelling voor
Nederlandse gebruiken, gewoonten en
levensomstandigheden en schroomden
niet hun begeleiders met vragen te
overstelpen. De enthousiaste en echt
gemeende complimenten, die zij kwis
tig om zich heen strooiden over de
schoonheid van ons land en de spon
tane „beautiful's", „how nice's" en
„charming's", die zij zich herhaalde
lijk vooral in Amsterdam, waar zij
o.a. een boottocht door de grachten
maakten lieten ontvallen, deden het
Nederlandse hart goed.
JJET interessantste en meest geslaag
de deel van hun programma, was
ongetwijfeld het bezoek aan Ouderkerk
aan de Amstel, niet alleen vanwege
de rustieke schoonheid van dit stille
dorp aan de brede rivier, maar vooral
door de zeldzaam vriendelijke ont
vangst die hen daar ten deel viel.
Zij werden op het raadhuis ontvan
gen door de vrouw van de burgemees
ter, Mevrouw Boelens en haar vrien
din, Mevrouw de Zwaan. De laatste
bereidde hen een onverwacht genoegen
door hen mede te nemen naar de pas
gerestaureerde molen „De Zwaan", die
door de familie De Zwaan als zomer
verblijf benut wordt. Mrs. King, die
er zich al over beklaagd had, dat er
veel minder windmolens in ons land
waren dan zij verwacht had, was in de
wolken, dat zij zulk een molen tot in
de nok van binnen te zien kreeg. Toen
zij daar bovendien een oude gravure
Van Ouderkerk ten geschenke kreeg,
van het genre, dat hij tevoren op het
raadhuis zo bewonderd had, kende
haar dankbaarheid geen grenzen.
Tevoren had zij van de vrouw van
de burgemeester een souvenir-lepeltje
gekregen met het raadhuis en van me
vrouw de Zwaan met de molen „De
Zwaan" er op en beide lepeltjes droe
gen uiteraard haar eigen naam: Ouder
kerk.
Met deze en andere souvenirs namen
de Kings ongetwijfeld vele goede ge
dachten aan Nederland met zich mee,
toen zij Dinsdagavond van Schiphol
vertrokken. In enkele dagen tijds wis
ten zij zich in ons land vele vrienden
te maken, wier beste wensen hen naar
het schone verre land van Hawaii ver
gezellen.
In New York is een organisatie ont
dekt, die handel dreef in pasgeboren
kinderen. Dit complot stond onder
leiding van een advocaat en er waren
artsen en verpleegsters bij betrokken.
De leider is in staat van beschuldiging
gesteld. De organisatie kreeg sommige
kinderen voor niets en verkocht ze
voor bedragen van 800 tot 1500 dollar
aan de pleegouders. De zaak kwam
aan het licht, toen teen ongehuwae
moeder haar kind trachtte terug te
krijgen.
WAN DE WEEK hoorde ik deze theorie verkon
digen: „Langzamerhand gaat de mensheid voor
uit. Natuurlijk in kennis, maar ook in zedelijk be
sef en gedrag. Er komen steeds betere geslachten
op de wereld." Hieruit volgde, dat, hoewel er
goede en slechte mensen zijn, nu zowel als vroe
ger, de kinderen beter zullen zijn dan hun ouders.
En meteen rees de vraag: „Kunnen die ouders hun
kinderen dan nog opvoeden?"
„Nee, dat kunnen ze niet" meende men. Nu
ouders, daar kunt u het mee doen. Maar laten we
deze zaak nog eens nader bekijken. Is de mens
heid inderdaad vooruitgegaan? Ik geloof van wel.
Daar is b.v. het Colosseum in Rome, waar men een
concert gaf ter herdenking van Verdi. In de Ro
meinse tijd ging men daar kijken, hoe mensen en
dieren elkaar afslachtten. En enkele eeuwen ge
leden was een openbare terechtstelling nog een
B^inniiiiiiiiiniiiiiiiiimiiiiiiiiniiiiiiniiinniiiiiiwininiiiiiiiiiiiiiinniiiiiininiinnniiiiiiiiiiiniiniiniiiiiiniiiiiiijiM
publieke vermakelijkheid. Ja, we zijn wèl vooruit
gegaan. Dat een mens soms nog beestachtiger lijkt
dan vroeger, komt alleen, omdat wie doden wil,
machtiger middelen tot zijn beschikking heeft.
Wat men vroeger met pijl en boog af moest doen,
doen we nu af met een atoombom. De techniek
stelt ons in staat grondiger en meer in het groot
kwaad te stichten.
Hoe komt het, dat de mensen vooruit zijn ge
gaan? Eenvoudig, doordat ieder nieuw geslacht
voort kan bouwen op het goede, dat vorige ge
slachten tot stand hebben gebracht. Wij profiteren
van hün ervaringen, van hün werk en hün pogen.
De mensheid heeft tijd nodig gehad, om tot een
hoger moreel inzicht te komen, en we zijn er nog
lang niet. Maar we hoeven het hoger inzicht niet
meer zelf te verwerven; we leerden het van onze
ouders, en de besten onder ons, die hun tijd altijd
ver vooruit zijn, brengen het weer op een hoger
plan. Ik geloof eigenlijk niet, dat het nieuwe ge
slacht beter geboren is, dan het vorige, maar wel,
dat het weer een stukje verder komen zal dan wij.
Een klein kind komt in veel dingen overeen met
een primitieve mens. Het volgt hoofdzakelijk zijn
driften en instincten. Daar is b.v. mijn jongste.
Als een kind met iets speelt, wat hij graag hebben
wil, neemt hij het af. En als de ander dat speelgoed
dan niet heel gauw loslaat, bijt hij. Dat is geen
slechtheid, maar een eenvoudig volgen van zijn
begeerte, zonder na te denken of zich te verplaat
sen in de toestand van de ander; daar is hij nog
te klein voor. En nu wil ik graag geloven, dat dit
kleine heerschap later een braver en nobeler mens
zal worden dan zijn vader is, maar ik kan moeilijk
aannemen, dat hij nu al beter is, dan zijn ouders,
en deze hem in dit opzicht niets meer kunnen bij
brengen. Dan zou het er met de opvoeding al heel
treurig voorstaan
Wij allen, de groten en de kleinen, hebben goede
en verkeerde eigenschappen. Het leven is een
strijd tussen dat goede en dat kwade in ons, en
wij volwassenen, die zoveel meer tijd hebben ge
had, kunnen het in die tijd verder gebracht hebben
dan de kinderen. We kunnen dus gelukkig onze
kinderen nog opvoeden. Maar.de kinderen voe
den óns ook op. Wilt u een voorbeeld? Eens had
ik een nieuw jongetje in de klas. Hij was een
zenuwachtig kereltje, en die eerste ochtend deed
hij niets dan jengelen en dreinen. Zijn broertje
was hier dichtbij op school en zou hem om half
elf komen halen. Wat was ik blij, toen het half elf
was. Blij voor Jaapje? Neen, blij voor mezelf, dat
ik verlost was van een grienend kind, dat aldoor
aan mijn rokken hing. Maar de kinderen waren
blij voor Jaapje. Dat bleek uit de oprechte vreug
de, waarmee ze naar hem toegingen: „Jaap, daar
is je broertje!' Dat was voor mij een lesje van de
kinderen. Weliswaar werd dit lesje onbewust ge
geven. Want het voorrecht van een kleuteronder
wijzeres is, dat ze van de kant der kinderen nog
weinig critiek ontvangt. In de ogen der kleuters
zijn volwassenen nog bijkans volmaakt. Als we
zelf dan maar beter weten!
En toch leren we altijd weer van de kinderen,
ook van de kleintjes. Hun gedrag is immers een
weerspiegeling van het onze. Ons voorbeeld werkt
op hen in, en daarnaar handelen ze. En dan is het
niet zozeer ons doen en laten, wat het kind aan
spreekt. Want het voelt daar doorheen, wie we
zijn. Daarom is het ook niet zo onoverkomelijk,
als we fouten maken. Fouten maken we allemaal
en inderdaad kan een fout soms ernstige gevolgen
hebben.
Maar als ouders oprecht 'van hun kinderen hou
den, hen zo goed mogelijk trachten op te voeden,
en daardoor ook aan zichzelf werken, hoeven ze
toch niet te wanhopen. Ze zullen zeker hun kin
deren in de goede richting leiden.
H. A. POSTMA-VAN ALBADA
met krijt over, legt het papier voor
zichtig op de stof en trekt de tekening
na .Voor lichte stof neemt U pacht
potlood of houtskool in plaats van
krijt. Geen carbonpapier, want dat
geeft lelijke vlekken! Een andere me
thode is, met een speld gaatjes in da
lijnen prikken en er houtskoolpoeder
of krijt doorstuiven, zodat de teke
ning in fijne puntjes op de stof komt»
Heeft u geen japon of blouse te bor
duren, bedenk dan dat dit patroontje
ook heel leuk is voor tafelkleedjes enz.
Sinterklaas is niet meer zo heel vet
weg en dan kan het te pas komen!
Jasje voor zoon of dochter
De koude maanden brengen extra
zorgen. Het is heus géén wonder, dat
u wat zuinig kijkt, als er een nieuw
winterjasje moet komen: de prijzen
vallen lang niet mee. Zelf maken is in
zo'n geval voordeliger en zeker als u
hiervoor over een jas of mantel van
een groter familielid kunt beschikken.
Het afgebeelde modelletje, dat zowel
door jongens als meisjes gedragen kan
worden, leent zich uitstekend voor
,oud maakt nieuw", daar het geheel
uit smalle banen is samen te stellen.
Aan nieuwe stof vraagt het ca. 1.75 m.
van 1.40 breed. Het patroon van de
rugbaan is hier aan één stuk gegeven.
U legt dan x op o vallend de plooien
in, die u over een lengte van ongeveer
20 cm afstikt. Desgewenst kan in deze
plooien een naad verwerkt worden. U
kunt echter ook het patroon langs de
stippellijnen doorknippen. Het gedeel
te tussen deze lijnen vervalt dan en
de middenbaan wordt met een vrij bre
de inslag (stiklijn op 1 cm afstand) op
de achterzijbanen gestikt. De voorbaan
stikt u evenzo op de voorzijbaan,
waarbij u tussen de tekentjes een
voeringzak, dubbel geknipt volgens de
stippellijn, meenaait. Het beleg, dat tl
vanzelfsprekend ook apart kunt knip
pen, wordt met een flanelsteek tegen
de voorkanten gehecht, waarna u de
voorkanten afstikt en van knoopsgaten
voorziet. Voor jongens links en voor
meisjes rechts. De halsrand naait u
tussen de dubbele stof van de kraag.
De onderkraag schuin knippen. De on
der- en bovenmouw, die van voren
door strijken iets gerekt en van ach
teren even ingehouden wordt, verbindt
u met elkaar, waarna u de mouw met
de binnennaad ca 3 cm voor de zij
naad en over de kop ingehouden in
het armsgat zet. Natuurlijk zorgt u
voor flinke zomen! Het jasje kan heel
goed met een ceintuur gedragen wor
den, zodat u zo nodig ook in de taille
nog een naadje kunt verwerken.
•y