LEKASIN
Toen sloeg er een vlam
uit de monitor!
Kappie
Tussen kazernebouwers en natuurvrienden
is slechts een compromis mogelijk
JIMMY BROWN TERUG IN DE DIERENTUIN
De wagen
in het Kloo
WEK DE GAL
UW LEVER OP
De ontspanning voor de rriilitairen
Plan voor een groot
aantal dienstwoningen
fjfe/penGoetff
Het Radioprogramma
3ELIJKS FEUILLETON
hoofdpijnneem
Je improviseert even"
HoMywv&d
Straatsburg j
weer hisU
WOENSDAG 21 NOVEMBER 1951
102. Het was een vrij verbitterde
Jimmy Brown, die voorgoed afscheid
nam van de Kuitendamse dierentuin.
Nog éénmaal had hij een wandeling
gemaakt langs alle dierenverblijven
en nog éénmaal had hij zich met zijn
eigen ogen kunnen overtuigen van
alle verbeteringen, welke hij in de
loop van de laatste maanden had aan
gebracht. „En dat is mijn dank ge
weest", mompelde hij. „Verwaarloosd
zijn ze en honger hebben ze geleden,
voordat ik hier kwam en toen ik al
les gaf wat een dier toekomt, toen be
loonden zij mij door met z'n allen de
benen te nemen". Voor het leeuwen-
hok bleef Jimmy enige minuten staan,
De leeuw Piet zag er met z'n twee
half toegeslagen ogen nogal verfom
faaid uit. Jimmy keek hem hoofd
schuddend aan. „Als je je maar nooit
meer verbeeldt, dat jij de koning der
dieren bent", zei hij, en toen liep hij
waardig door. De leeuw Piet zuchtte
eens diep. Die had zijn les gehad.
Langs de kooi van Toos en Trien liep
Jimmy zonder die zelfs met een blik
te verwaardigen. Zij krompen in el
kaar, toen zij Jimmy zagen voorbij lo
pen. Deze begaf zich vervolgens naar
het kantoor, waar hij meneer Van
Knullenburgh, zonder met zijn ogen
te knipperen, een cheque van f 150.000
overhandigde. „Om de schade te ver
goeden", zei hij, en met deze woorden
verliet hij de dierentuin, zélf met één
slag weer zo arm als een kerkrat.
Gerrit de giraffe, met zijn lange hals,
zag hem gaan. „Jimmy heeft ons voor
altijd verlaten", zei hij op droevige
toon tot de andere dieren en het was
toen net of voor de Kuitendamse die
rentuin voorgoed de zon onder ging....
EINDE.
Het leger bouwt in ijltempo (slot)
(Van onze speciale verslaggever)
rtRIE lappen Veluwe, elk twintig a vijf en twintig hectaren groot, zijn ten offer
gevallen aan het bouwende Nederlandse leger. Waar eerst bos was, rijst nu
een woud van stalen masten omhoog en (voorlopig) zeer lelijke betonnen en
stalen gevaarten contrasteren akelig met het natuurschoon dat rondom is over
gebleven. Dat zal wel beter worden als de kazernes hun uiteindelijke vorm ge
kregen hebben, maar met de rust op deze stukken Veluwe zal het wel gedaan
zijn als ieder dezer kazernes de verblijfplaats geworden zal zijn voor drieduizend
soldaten. Het moet voor de natuurliefhebber een naargeestig gezicht zijn, als hij
midden in de bossen plotseling op een open plek stuit waar enorme kegelvormige
gaten gegraven zijn, waar houten staketsels staan opgericht en betonmolens
draaien, alles toebereidselen voor de bouw van een rioolwater-zuiverings
installatie. Het zal hem nauwelijks troosten als hij ziet, dat het graafwerk in een
der putten gestaakt is, toen er tussen het gele zand een harde donkere knoest
te voorschijn kwam. Men staakte het graven om eerst een bekend geoloog en
Veluwe-kenner in de gelegenheid te stellen de knoest te bestuderen.
r\E natuurliefhebber krijgt daar zijn
ongerepte natuur niet mee terug,
maar het bewijst toch wel dat onze
militaire bouwers oog en gevoel heb
ben voor wat hem zo na aan het hart
ligt. En daar raken we meteen de
kern van het conflict natuurliefhebber-
kazernebouwer.
Het is vrij vruchteloos deze tegen
stelling in een uitputtend debat verder
uit te spinnen. De enige oplossing is
het gezonde compromis. Het leger kan
niet vermijden dat er schade aan na
tuurschoon en aan de recreatiemoge
lijkheden wordt toegebracht, het kan
er alleen naar streven deze schade zo
klein mogelijk te houden. Met dit stre
ven is bij het ontwerpen der plannen
terdege rekening gehouden. Er werd
tot verdiepingbouw besloten om de be
nodigde oppervlakte zo veel mogelijk
te beperken. Waar mogelijk, werden
de gebouwen zodanig over het terrein
verdeeld dat de mooiste stukken van
het bos gespaard konden blijven. We
gen werden zoveel mogelijk geprojec-
teei-d langs bestaande branüpaden en
alle kazerne-complexen liggen zoveel
mogelijk m de bossen verscholen. Waar
enigszins mogelijk zullen later nieuwe
beplantingen worden aangebracht.
Nog genoeg probleem
W/ORDT enerzijds de recreatiemoge-
lijkheid van het publiek bedreigd
de ontspanningsmogelijkheden voor de
duizenden militairen, die in dit gebied
van grote gemeenten doch kleine plaat
sen gelegerd worden, vormen weer een
onder vraagstuk. In de kazernes wor
den natuurlijk voorzieningen getroffen
in de vorm van cantines. bioscoopzalen
en dergelijke, maar de militair moet
ook eens de kazerne uit kunnen. Er
zullen militaire tehuizen moeten ko
men. Daar kan echter de overheid niét
voor zorgen- dat is een aangelegenheid
van het particuliere initiatief Toch is
ons bekend, dat de ministe- van Oor
log op het standpunt staat, dat hier
voor de recreatie der militairen spe
ciale maatregelen zullen moeten wor
den getro'fen Men overweegt o.a. om
in de nabijheid der kazernes zwemba
den aan 'e leggen.
Een ander probleem ib de huisvesting
der gezinnen van beroepsmilitairen, die
aan de nieuwe kazernementen worden
verbonden. Wil men voorkomen, dal
die steeds heen en weer moeten reizen
(r,.et ai'e morele nadelen voor het ge
zin en financiële gevolgen voor het
Rijkl dan zal er een aantal dienstwo
ningen gebouwd moeten worden. Over-
bouwen dan het normaal aantal dienst-
wogen wordt daarom meer woningen te
woningen, dat bij een kazerne wordt
gebouwd. Er zijn al particuliere bouw
maatschappijen lie hebben aangeboden
om in korte tijd woningen van ver
schillend type te bouwen.
Door de gemeenre is de vraag opge
worpen of het rijk niet san b'jdragen
in ae onderhoudskosten van de wegen,
die door het leger zeer frequent gc-
bi uikt zullen worden De overheid is
daartoe niet ongenegen, doch kan zulks
niet doen zo lang de wegen gebruikt
worden door wettelijk toelaatbare
voertuigen.
KIPLEKKERI
Ondanks siorm ee
regen, mits er steeds
Aspirin bij de hand ii
om 'n gevatte kou bij
da eerste symptomen
te onderdrukken. Let
echter op het Bayer-
kruis het symbool van
van vertrouwen.
(Advertentie, Ing. Med.)
Zo ziet de Veluwe bij Nunspeet
er uit nu het leger daar aan het
bouwen is. Een woud van stalen
masten in plaats vün wuivende
dennen.
medicinaal toebereid met
INGREDIËNTEN VAN VICKS VAPORUB
(Advertentie, Ing. Med.)
DONDERDAG 22 NuVEMBEK
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO, 10.00
NCRV, 11.00 KRO, 14.00—24.00 NCRV.
7.00 Nieuws. 7.15 Morgengebed en Litur
gische kalender. 7.30 Zenaersiuiting. 9.00
Nieuws. 9.10 Voor de huisvrouw. 9.30
Waterstanaen. 9.35 Gram.muziek. 9.40
Schoolradio. 10.00 Gram.muziek. 10.30
Morgendienst. 11.00 Voor de zieKen. 11.45
Gram.muziek. 12.00 Angelus. 12.03 Lunch
concert. (12.3012.33 Land- en Tuinbouw-
mededeiingen.) 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en katholiek nieuws. 13.20 Gram.
muziek. 13.35 Maastrichts Stedelijk Or
kest. 14.00 Promenade-Orkest en solist.
14.45 Voor de vrouw. 15.15 Kamermuziek.
16,00 Bijbellezing. 16.30 Zendersluiting.
18.00 Nieuws. 18.15 Voor de jeugd. 18.40
„Op de stelling". 18.50 Gram.muziek. 19.05
Levensvragen van allerlei aard en een
pastoraal antwoord. 19.20 Gram.muziek.
19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws en weer
berichten. 20.10 Gevarieerd programma.
22.15 Buitenlands overzicht. 22.35 Gram.
muziek. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Nieuws en S.O.S.-berichten. 23.15—24:00
Gram.muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
AVRO. 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym
nastiek. 7.30 Zendersluiting. 9.00 Nieuws.
9.10 Morgenwijding, 9.25 Gram.muziek.
9.30 „De Groenteman". 9.35 Gram.muziek.
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Nederlandse
muziek. 11.30 Gram.muziek. 11.45 „Als ik
mijn eigen secretaresse was...,", causerie.
12.00 Lichte muziek. 12.25 „In 't spion
netje". 12.30 Land- en Tuinbouwmede-
delingen. 12.33 Pianospel. 12.50 Financieel
weekoverzicht. 13.00 Nieuws. 13.15 Mede
delingen of gram.muziek. 13.20 Dans
muziek. 13.55 U kunt het geloven of niet.
14.00 Interview. 14.15 Gram.muziek. 14.30
Causerie. 14.45 Gram.muziek. 15.00 Voor
de zieken. 16.00 Metropole-Orkest. 16.30
Zendersluiting. 18.00 Nieuws. 18.15 Voor
de jeugd. 18.40 Surinaamse Volksmuziek.
18.55 Voor de kinderen. 19.00 Causerie.
19.05 Avro-allerlei en gram.muziek. 19.15
Spaanse muziek. 19.40 Rubriek van kunst
en cultuur. 20.00 Nieuws. 20.05 Kamer
orkest en solisten. 21.05 Ronde Tafel-dis
cussie. 21.30 Amusementsmuziek. 21.55
„Dit is mijn lievelingsmelodie", enquête.
22.25 Gevarieerd programma. 23.00 Nieuws.
23.15 Sportactualiteiten. 23.30—24.00 Gra-
mofoonmuziek.
U zult 's morgens „kiplekker"
ait bed springen.
Elke dag moet uw lever een liter gal In
uw ingewanden doen stromen, anders ver
teert uw voedsel niet. het bederft. u raakt
verstopt, wordt humeurig en loom. Neem
de plantaardige CARTER'S LEVERPIL
LETJES om die liter gal op te wekken en
uw spijsvertering en stoelgang op natuur
lijke wijze te regelen. Een plantaardig zacht
middel, onovertroffen om de gal te doen
stromen. Eist Carter's Leverpilletjes.
(Advertentie, Ing. Med.)
DOOR
MARjORIE
VERNON
95)
Maar die vreugde zou
ze nooit beleven, bedacht ze verdrie
tig, ze was te zeer gebonden door de
banden der conventie en door bittere
noodzaak, om haar lier aan de wilgen
te kunnen hangen en zelfs al zou
ze dat willen, dan nog zou Blake haar
niet aanvaarden, ook al bood ze zich
zelf aan. Zijn trots zou dat verhinde
ren
Maar plotseling kwam Peta tot de
ontdekking dat haar liefde onzelfzuch
tig genoeg was om hem tenminste alle
geluk toe te wensen en Nan ook. Die
zou lief zijn voor Blake, ze zouden het
goed samen hebben.
Peta balde haar vuisten, zodat de
nagels in haar handpalmen drongen en
dwong zich tot spreken.
Maar hij vindt je aardig, Nan. Hij
heeft dikwijls over je gesproken en
iedere keer heeft hij iets aardigs over
je gezegd. Hij heeft zelfs gezegd..." en
haar lach klonk geforceerd, „dat jij
veel aardiger bent dan ik, dat het een
voudig geen vergelijk is".
Nan hief haar hoofd op en keek haar
verschrikt aan. Toen verdween het
lichtje uit haar ogen en ze haalde haar
schouders op.
„O ja, ik weet wel dat hij me aardig
vindt", zei ze mat. Wat had ze daaraan
als ze zoveel méér wenste? En hoe
kwam het, dat Peta bereid was om af
stand van Neville te doen? Was dat
om Blake Holdcroft? Ieder, die hen
laatst op dat dansfeest onopgemerkt
had gadegeslagen zou dadelijk tot de
conclusie zijn gekomen, dat ze ver
liefd waren op elkaar. Maar dat kon
toch niethet bleef echter vreemd.
dat Peta voorstelde dat ze maar eens
een kans bij Neville moest wagen.
Maar dat deed ze niet. Ze was veel te
trots om achter een man aan te lopen
en ze was ook niet van plan moedwil
lig te trachten het zwakke vriend
schapsvlammetje tot een laaiend lief
desvuur aan te wakkerenNeen,
als het niet vanzelf en spontaan ging,
was het je ware niet en Nan wist dat
ze alles of niets van Neville vroeg.
Ze zou nooit met een vriendelijk twee
derangs-gevoelen van hem tevreden
-ijn
„Je kunt er werkelijk wel wat aan
doen, Nan", drong Peta aan. „Je
zou..."
„Neen!" riep Nan geschrokken uit.
„Dat is volkomen onmogelijk. O, maak
jezelf geen verwijten, Peta. Zelfs als
jij er niet bij betrokken was, zou het
toch hetzelfde blijven. Hij hij voeit
zich tot ons allebei aangetrokken, ge
loof ik. Wel, dat is mij niet genoeg.
Ik zal nooit tevreden kunnen zijn met
zo'n lauw gevoel. Dan heb ik hem
liever helemaal niet en probeer hem
te vergeten".
Peta keek haar aan en trachtte de
opluchting in haar hart te negeren.
Ze had zich zelf terwille van Nan ge
dwongen om het voorstel te doen,
maar ze voelde zich opgelucht toen
ze hoorde, dat hjj Nan niet anders dan
vriendschap had betoond. Soms had
ze zich wel eens vol jalouzie afge
vraagd of hij misschien erg dol was
op Nanmaar blijkbaar was het
maar een armzalig gevoel, zoals Nan
zelf besefte, vergeleken bij de vurige
hartstocht, die hij voor haar aan de
dag legde. (Wordt vervolgd)
f Pin. Pan en Pon in Mrika
112. Het zou slecht met Pim, Pam
en Pom afgelopen zijn, indien Koning
Samba er niet geweest was. Maar ge
lukkig, de Koning der Apen heeft hen
op het laatste nippertje gered en toen
was het benen maken, voordat de
andere Kwaasienegers er de lucht van
kregen, dat er iets bijzonders gaande
was. Nu en zoiets kun je aan Koning
Samba overlaten. Met één ruk van zijn
geweldige armen had hij zich in de bo
men geslingerd, terwijl hij met de an
dere de hondjes tegen zich aangedrukt
hield. En Pepi? Nu, die kon zichzelf
best redden. Gelukkig! Voordat Pim.
Pam en Pom er erg in hebben, zijn ze
alweer bij de Ohlala-rivier, welke
de grens van Apenland vormt. Zo vlug
mogelijk roeit Koning Samba hen over
en daarvoor heeft hij niet eens peddels
nodig. Nee, zijn lange armen bewijzen
hem een geweldige dienst. Met een
zucht van verlichting zetten de hondjes
en Pepi eindelijk voet aan wal in
Apenland. Hier zijn ze ten minste vei
lig. En hun vriendje Pepi is weer te
recht. En dat Koning Samba ook te.
vreden is, kan je wel zien. Want hij
heeft net zoals vroeger een vat limo
nade laten aanrukken en de I' ndjes en
Pepi behoeven niets anders te doen,
dan er onder te gaan liggen en een
slangetje in hun mond te steken. En
ze mogen doordrinken, tot het vat leeg
is, heeft Koning Samba gezegd. „Nu
laat dat maar aan Pim, Pam en Pom
over.
één van de
(Advertentie, Ing. Med.)
Een stukje televisie-ervaring
„Vrijdagavond geven we in ons vierde
programma een reportage van de
erepromotie van Prins Bernhard in
Delft", had de AVRO-televisie-staf
tegen me gezegd. „En dat moet jij
doen!"
Nou, het begin was doodeenvoudig:
's morgens vroeg togen we naar Delft
om te confereren met de cameramen
sen, die buitenopnemingen zouden ver
vaardigen. In de Nieuwe Kerk, plaats
der plechtigheid, vierde het monopolie
hoogtij. Daar mocht alleen Polygoon
op een kostelijk balconnetje prinsheer
lijk staan te filmen. Een zo onbelang
rijk zaakje als de Nederlandse Televi
sie Stichting kwam daar natuurlijk
niet aan te pas!
De Nederlandse Bioscoopbond, be
vreesd voor concurrentie, wilde die
op weg naar
11. De maat liep moedeloos achter
Kappie het stationsgebouw binnen,
terwijl hij schichtig om zich heen keek,
of er soms mannen naar hen loerden.
Maar gelukkig zag hij alleen maar
mensen, die het heel druk hadden en
heel hard liepen en die geen aandacht
voor hem en Kappie hadden.
Terzelfdertijd zat er een zeer on
gunstig uitziende, grote man in een
café, vlak bij hetzelfde station. Deze
man werd door zijn vrienden altijd nauwden zich tot kieren en een ge-
Trol de Trooster genoemd. Deze Trol grom steeg op uit zijn binnenste,
nu las de krant, die hij net gekocht „Trein!" mompelde hij. „Hollywood!
had, en dit was de krant waar net Diamant. Ha. Trol de Trooster gaat
verhaal, dat de maat aan de journalist weer aan het werk".
had gedaan, in stond. Zijn ogen ver- Hü smeet de krant op de grond,
richtte zich in zijn volle lengte op,
klopte zich met beide handen enige
keren kletsend op de borst en snelde
toen met een paar enorme stappen het
café uit (zonder zijn coca-cola betaald
te hebben).
TV-poging onmogelijk maken en ver
bood zijn leden iedere medewerking.
„Laat nu die televisie maar opkomen",
zullen ze waarschijnlijk hebben ge
dacht.
De Bioscoopbond verloor de slag.
Vrijdagavond was de AVRO er. Na de
pauze bracht ze een film-foto-woord
reportage van de erepromotie. Daar
mee is een sterke troef uitgespeeld in
het spel om de gevestigde, onaantast
bare positie van actualiteit, die de Bi
oscoopbond tot nu toe gemakkelijk in
handen had. Er was immers nimmer
sprake van mededinging.
Wat ik daarmee te maken had? Ik
zat die avond onder de kwiklampen en
schijnwerpers in mijn nu al ver
trouwde hoekje op „de kleine scène" in
de televisiestudio in Bussum. Vóór ms
een stapel papieren met volledige rede
voeringen, een paar nauwelijks lees
bare aantekeningen en op mijn
hoofd een buil, omdat 's middags in
Delft de Nieuwe Kerk het vertikte om
voor mij op zij te gaanEen stuk
of tien foto's, in duivels tempo door
ANP-foto ontwikkeld en gedrukt, in
een standaard naast me en in de film
cabine het werkstuk van de T.V.-
cameramensen met Frans Marks aan
het hoofd. De film was met stofzuigers
en cartonnen platen gedroogd en kwam
om 21.10 in de studio aan. Ik had er
niets van gezien. „Je improviseert wel
even", zeiden de AVRO-mensen
Tot zover was alles goed gegaan. Er
zat sportieve spanning in het geval.
Regisseur Eric de Vries was er op ge
brand de stunt te doen slagen.
Op het tafeltje naast me blonk de
Monitor, het toestel, waarop ik de film
zou kunnen volgen, opdat mijn tekst
zich daarnaar kon voegen.
Stilte viel in de studio, toen Nettle
Rosenfeld de extra-editie van „Televl-
zier" aankondigde. Ik heb nu vier keer
onder de lampen en voor de TV-came-
ra's gezeten, maar op het ogenblik van
de aankondiging is het net of een blok
ijs over je rug glijdt en daarna een
heet strijkijzer
Nettie sprak; ik zette me in postuur.
Op dat moment sloeg met sissend ge
luid een vlam uit de monitor! Het
beeld was verdwenen. En ik moest
die film zien. Technici kropen om me
heen. Nettie sprak rustig door; het
strijkijzer op mijn rug werd heter en
heter. Nog een paar seconden en ik
moest beginnen.
Nu moest die film draaien.... Toen
mijn monitor het beeld teruggaf, tech
nici zweetdruppels van hun voorhoofd
veegden, waren er al een paar meter
celluloid vergleden.
„Boven Delft wapperden vandaag de
vlaggen", begon ik opgewekt en bru
taal. Laat nu nèt op dat ogenblik die
vlag te waaien staan op dat oude
Delftse geveltje, dat we 's middags had
den gefilmd! Ik had het ding kunnen
zoenen. De Koningin zal me wel ver
geven hebben, dat ik haar Hare Ko
ninklijke Hoogheid en Hare Majesteit
in één adem noemde.
Nee, bepaald rustig was ik niet. Zó
getranspireerd heb ik nog nooit van
mijn leven!
Maar de AVRO-TV-ploeg had in
enige uren zwoegen een stukje van
het Bioscoopbond-monopolie afgebeten.
De deur naar de actualiteit stond wijd
open.
Begrijpt Ge nu, lezer, dat we de te
levisieprogramma's nog altijd experi
menteel noemen?
H. M. KOEMANS.
BUREAU:
ADMINISTRATIE
Voordam 11, Tel. 33
Postgiro 187294
Redactie;
Achterdam 20, Tel. 55
Directie;
J. BIJLSMA en C. KR)
Hoofdredacteur:
A. KAPTEIN
Straatsburg maakt c
schiedenis. Slechts twe
leden kwam daar voor de
de Assemblée van de Raa
pa, het Europese parlemei
wil, bijeen. Toegegeven r
dat dit parlement nog zelf
bezit van de bevoegdhedi
nationale parlementen in
sche staten hebben. Vrijw
berust bij het comité van
stuk voor stuk met handi
gebonden zijn aan hun
geringen. Maar in ieder g
vindt de wil der vrije I
ken tot 'n eenheid op h(
het door de omstandighedi
gen zuiver militaire in
Europa een zichtbare
waarvan niet slechts de r
ook de reële betekenis ei
te stuiten groei vertoont.
Het streven om de eenh
het licht der defensie-n
zien heeft verzet ontmoet,
sinds enige tijd ook gelei
op het overwegend milit
van het Atlantische Pact
nister Stikker geweest, di
laatste vergadering van
de N.A.T.O., in Ottawa, tc
der van dit algemeen bes'
van onbehagen heeft gem
sultaat daarvan zal een -
de N.A.T.O. zich gaan be:
de vraag, hoe het Atlanti;
ven zijn status van defens
kan worden opgeheven ti
slechts militaire, maar
economische en culturele
tot een echte Atlantische
Een gelijkgericht initiati
week zijn beslag gekregen
dag vergaderen in het ge
Raad van Europa twintig
Europese parlement met
van het Amerikaanse Con
Senatoren en zeven leden
van Afgevaardigden. Het
ging een jaar geleden uit
liaanse minister van buil
ken, graaf Sforza. Toen
Assemblée een half jaar
kwam, nam de Fransman I
het plan op en het kreeg
het comité der ministers
landse zaken. In Juni ve
Lord Layton, één van de
ters van de Assemblée r
ton, waar hij de zaak n
Truman besprak. In Septi
de voorzitter van de Assei
Spaak, en Lord Layton oi
een speciale commissie i
zen van het Amerikaanse
in October aanvaardde h
een resolutie de uitnodig
peanen.
De mannen, die zijn u;
in deze historische zittin;
continenten te spreken,
staande politici (Nederla
genwoordigd door het Ee
de heer J. van de Kieft)
ploeg is met een Spaak
naud zeer sterk en weer:
samenstelling zowel de
de internationale politiek
het Westen van ons wer
Amerikaanse groep zij
machtige Senaatscommis
buitenlandse betrekkingei
missie van het Huis van
den voor procedure-za
vertegenwoordigd. Men z>
schien een voorzorgsmaa
zien tegen de mogelijki
Amerikanen in Straatsbi
gezag verplichtingen aa
van kan echter geen spr
zij hebben geen enkele i
De mening, dat daaroi
onvruchtbaar zouden mi
echter geenszins juist. In
zonder dat dit „inter-coi
lenient" tot beslissingen
blijft toch de openhartif
van gedachten tussen Ar
Europese volksvertegenw
zulke vraagstukken als
van Europa en zijn plaal
tische gemeenschap, de f
ten van de gezamenlijks
economische gevolgen v
wapening, de overbevolk
enz. van grote betekenis
belangrijkste is ongetwi.
hierin allerwegen nog s
gin ziet, een eerste staf
ming van een eenheid, i
zal overbruggen. Het is
en de wi] tot vereniging
sen van gelijke cultuur
ken natuurlijk met d
de eenheid alleen maar
maken dat als een i
het duister van deze tij'
Verwachting tot
Aanvankelijk wissele
hing met voornamelijl
gebieden enkele buie
Waddenkust tijdelijk
tige, overigens overws
Westelijke wind. Mi
toenemende bewolkin
Overwegend matige
Pend naar Zuid of Zi
