1 WORMERVEER, waar de industrie groeide Er ontstonden bedrijven mei wereldnaam n Oliemolen „De Koperslager een eenmansfabriek is Zang, muziek en toneel vragen dringend om jong bloed SPiRj I iNjSlEi SjSjEf E NIEUWS :i verwerpt ;ningsplan 1.40 0.95 13 95 5.50 9.75 8.25 39.75 e in Surabaja ehouden W. ROOS: fabrikant werkman, handelsman en bedrijfsleider Sinds 1725 Hei Zaans Verenigingsleven bloeit nog, maar hoe is het over tien jaar? De Jonge Prins J V/ orrigeerd) sische minister van :en, Wysjlnski, heelt itwapeningsplan ver. rlaard, dat het niet kelijke ontwapening", VAR t 143 gesloten generaal te Amster. iede: minister van binnen. 'rdt het publiek ge h Zondag niet naa. emendaal te begeven c haftherdenking-, daar fgraafplaats te Bloe. 's van de Commissaris 'sloten zal zijn. Ook en optochten zHa eesters van Haarlem verboden. Führi-Mierop hoofd, „Nieuwe Courant" rijdagochtend door de e aangehouden. Zij g naar de gevangenis ugens een bericht uit aanleiding hiertoe 'n hand, dat op 27 Oc- Hiwe Courant" in de op het leven" is ver- 'rtikel, getiteld „Oude mevrouw Ftihri. de' die president Su- esproken bij de vie. der Verenigde Na. oerder van de procu- dat hij formeel was van het ge gooide mef usfe kalk geval is gistermiddag mbacht gebeurd. Een gooide bij de nieuw. der Lindenstraat een Ie kalk naar een bak- aegenjarige meisje Z. liep achter de bak-' een gedeelte van de n- Het kind is onmid. ziekenhuis gebracht een van haar ogen ■n. De ZAANSTREEK heet de Ievens- middelenschuur van ons land. Nergens vindt men zo'n veelzijdige industriële bedrijvigheid, die op ons dagelijks etentje is afgestemd, als hier. Oliefa- brieken, rijstpellerijen, cacao- en cho coladefabrieken, havermout-, gort-, en beschuitfabrieken. Daarnaast even belangrijke zeep-, papier- en blikfa- brieken. Stuk voor stuk bedrijven, die lich een wereldnaam verwierven. Tien gemeenten omvat deze streek. Behalve Zaandam, met zijn ruim veer- tigduizend inwoners en Napoleontisch brevet van stad, zijn het alle dorpen. Geen komdorpen, zoals men die elders In ons land treft, maar langgerekte streekdorpen, die elkaar aan de peri- ferie raken en dan ongemerkt in elkaar overgaan. Vier van deze tien gemeen ten liggen gestrekt langs de boorden van de Zaan, het water dat de hart ader is van de streek. De Noordelijk ste van dit viertal is Wormerveer. IN een wijde bocht ligt Wormerveer, langs de beschoeide Zaanoevers ge vleid Stoer en sterk met z'n hoge fa brieksgebouwen, met het vertrouwde geluid der gonzende electromotoren en dreunende machines. Geen der andere Zaangemeenten heeft een zo sterk in dustriële karakter als Wormerveer. Be drijven met een wereldnaam konden hier gedijen. Naast elkaar rijstpellerij en. olie-industrieën, cacao- en choco ladefabrieken, een meelfabriek, een zeepfabriek (met zo talloze bijproduc ten, dat alleen een opsomming ervan ons bijna een kolom druks zou kosten! i een havermoutfabriek, en natuurlijk vele nevenbedrijven. I In het roemruchte Zaanse molenle- f ven van weleer is de oorsprong te zoe- I ken van vrijwel al deze grote bedrij- ven van vandaag. Zo'n paar honderd jaar geleden heb ben er een zevenhonderd van die sta tige molens in dit vlakke en waterrij ke Zaanland gestaan. Daar zijn er nog maar een paar van over. Een enkele Voor de sier, andere nog in vol bedrijf. Bijtijds heeft de Zaankanter ver staan, dat de bakens verzet moesten worden. Stoom en electriciteit hebben de natuurlijke hulpbron van de wind kracht vervangen. Zij maakten de fa- brikanten minder afhankelijk, en bo ft vendien kon de productie verveelvou digd worden. Er is in die beginjaren van de industrialisatie „gnap" geld verdiend. Het strekt de Zaankanters tot eer, dat ze deze kapitalen terug i lieten vloeien in het eigen bedrijf. Steeds weer nieuwe uitbreidingen werden ermee gefinancierd. Nieuwe uitbreidingen en belangrijk technische verbeteringen. De Zaankanter bleef zijn tijd voor, zonder echter de voor zichtigheid uit het oog te verliezen. Een oer-solide, conservatief financieel beleid heeft het Zaanse bedrijfsleven steeds gekenmerkt. En dit verklaart dan tevens, waarom men juist in deze streek zoveel en zo grote familie-N. V.'s aantreft. Naarmate de fabrieken in de Zaan streek groter werden, groeide het aan tal arbeiders, dat zich hier ging ves tigen. Een sociaal-bewuste arbeidersstand ontwikkelde zich, die in de geschie denis van de arbeidersbeweging van ons land een eervolle plaats verwierf. De Zaanse arbeiders hebben in menig opzicht het spit afgebeten voor sociale voorzieningen, zonder welke men de hedendaagse maatschappij niet meer kan denken. In Wormerveer zei iemand ons: „Er zijn hier 77 standen en standjes. Je „DE KOPERSLAGER" is een één- mansfabriek. Kostbare zaden worden er onder zware molenstenen verbrij zeld, daarna uitgewrongen of geperst. Twee producten blijven er over, die vanouds handelswaarde hebben: olie en veekoeken. Er is in het hele be drijf maar één man, die al de bedrij vigheid gaande houdt. Dat is de eige naar-molenaar W. Roos. Hy is de be drijfsleider, maar daarnaast ook de handelsman. Zelf koopt hij zich de grondstoffen, die in zijn fabriek ver werkt kunnen worden. Zelf verkoopt hy de nieuw gewonnen producten. En intussen laat hij bezoekers versteld staan over de vraag, hoe zoiets in deze tyd van over-specialisatie nog lonend mogelijk is.... Het is altijd weer boeiend het oude molenaarsbedrijf te beschouwen. Er schuilt nog altijd een stuk roman tiek in. Minder natuurijk voor deg-e- „De Koperslager" is één van de laatste molens van de honderden die in vervlogen dagen het Zaanse landschap gestoffeerd hebben, 't Is een uit het jaar 1725 daterende oliemolen, die gelegen is op het smalle dijkje langs de Zaan, juist op de grens van de gemeenten Zaandijk en Wormerveer. „De Ko perslager" is nog steeds in vol be drijf. Nu eens gedreven door de oude windkracht, dan weer en niet alleen oj) windstille dagen - door electrische energie. En aldus zijnde een bron van inkomsten voor de eigenaar W. Roos, wiens vader ook reeds in dit bedrijf werkzaam was. nen, die er nog weet van hebben, dat hier werkdagen gemaakt werden van zestien tot twintig uur, dan voor dege nen, die hier de gecompliceerdheid van een modern bedrijf gereduceerd vinden tot de meest eenvoudige hoofdzaken. Dat maakt, dat. er van al die bedrij vigheid toch een rust uitgaat, waar naar men elders in fabrieken of werk plaatsen vergeefs zoekt. 'V IMTteRJEDft. VAN NOPEN --DE. |<coPeF2tSt-A6ER. moet al een hele bollebof zijn om in een ander hokje terecht te komen, dan de goegemeente voor je gereserveerd heeft". Niet-Wormerveerders zeggen, dat dit iets typisch Wormerveers is. De echte Wormerveerders zeggen dat ze dat juist gehoord hebben van die of die andere Zaangemeente Maar overigens halen de echte Zaankanters er de schouders voor op. Het interesseert hen geen zier, wat „men" van hen vertelt. Gekletst wordt er toch Een merkwaardig gebied, deze Zaan streek, waarin Wormerveer zo'n cen trale plaats inneemt. Een gebied vol tegenstellingen. We zijn haast geneigd het te vergelijken met een vrouw, die niet direct edel is van vormen, maar wel prachtig van geest. Alleenbij na ondoorgrondelijkHoe aantrek kelijk dus! W. Roos heeft hoe begrijpelijk geen tijd om eens even op de vuiste* te gaan zitten, of op het krukje bij de werktafel onder de scheefhangende en stoffige raampjes. Het gemoedelijke praatje, dat wij met hem hebben, leidt er niet toe, dat hij zijn aandacht een ogenblik laat verslappen. Onverpoosd wentelen de zware mo lenstenen over de ondefinieerbare sub stantie die Roos nu en dan klonterig over de legger stort om verpoederd te worden. Het is een halffabrikaat, zoals hij zegt, waaruit nog heel wat olie ge wonnen kan worden. Na een kwar tiertje malen zijn de cellen voldoende verbrijzeld. Als een bruinachtig poeder wordt 't onder het malen van de leg ger afgeschoven, en langs vijzels en Ja- cobsladder naar de pers of wringer ge leid, waar er de laatste resten olie uit geknepen worden. Als een donker bruine vloeistof wordt de olie in klei ne tanks opgevangen. Wat verwerkt U onder de molen stenen? willen we weten. Vandaag grondnoten, morgen lijnzaad, dan weer copra of palmpit- ten. Altijd oliehoudende en vethouden- de producten. Tegenwoordig zie je haast geen lijnzaad meer. Argentinië verwerkt het zelf. De Nederlandse olie slagers hebben overgeschakeld op co pra en palmpitten. Met de molen kan zowat alles verwerkt worden. In de oorlog heb ik van zaadafval en rom mel een koek geperst, die nrachtig brandde in de potkacheltjes. Vódr de oorlog hadden we hier veel loonwerk voor de grhte fabrieken. Tegenwoor dig draag ik zelf de risico. Er is veel werk. En zo nu en dan wat handel". WIE de Zaankanters vriendelijk ge zind is. zegt, dat ze zingen. Wie vij andig tegenover hen staat, dat ze zeu ren. Aldus heeft de Wormerveerder J. Aten ergens geschreven. Wij weten niet, of we de heer Aten in deze uitspraak helemaal serieus moeten nemen. Zelf oer-degelijke Zaan kanter, is hij de Zaankanters stellig niet vijandig gezind. En toch kan lij de spreektrant van deze bevolkings groep onmogelijk zingen noemen. Hij heeft namelijk beluisterd, dat bij het zingen de intervallen groter zijn dan bij het spreken, terwijl het Zaans juist in de kleine intervallen en het langzame tempo, dat inderdaad voor buitenstaanders wat zeurderig aan doet, zijn kenmerken heeft. Overigens weet deze Wormerveer der te kenschetsen, dat de Zaankanter in zijn woordkeus een zekere onge geneerdheid niet ontzegd mag worden. Met name in de eigen kring. Daardoor heeft het dialect een hu moristische inslag, die van een neel andere aard is dan het Amsterdams. De Zaanse humor is minder puntig en voor een vreemdeling wel eens op het kantje af. •.t'iWjiX*' 'S KONINKI.FAfee.ie.KEv pR zit vaart in het Zaanse leven. Het is de vaart, die er wordt ingestampt door de gonzende motoren van de fabrieken. De machines hebben de mensen opge jaagd tot een hoog levenstempo. Maar de mens, die leefde en werkte langs de boorden van de Zaan, heeft dit hoge tempo kunnen bijhouden. Hij liet er zich niet door imponeren. Integendeel, hij wist het altijd weer tot eigen voordeel uit te buiten. Het moet een sterk mens zijn, die dit kan opbrengen. Een sterk mens, waarin een sterke geest huist. Waarin weerspiegelt zich die geestkracht van de Zaankanters nog méér, behalve in hun fabriekspaleizen? Daarop is maar één antwoord: in het verenigingsleven. Wist U, dat er zo'n vierhonderd verenigingen zijn in de Zaanstreek? Wormerveer heeft daar in belangrijke mate portie in. Er val len zo al vijf toneelverenigingen te teilen. Daarnaast bestaat er in Wor merveer een zeer populaire operette vereniging. Dan zwijgen we nog maar over de muziek- en zangverenigingen, die tel kens en telkens weer felle concurrent zijn op de concoursen. A. AND»BA Verder heeft Wormerveer vooraan staande sportverenigingen. De 75-jari- ge gymnastiekvereniging „Hercules- Hebe" verwierf zich een uitstekende naam. De voetbalverenigingen WFC en QSC zijn bloeiende verenigingen, die een behoorlijk contingent jongeren weten te trekken. „De jongeren ja, dat is het struikel blok voor heel wat verenigingen" meent de heer A. Andréa die wij met een gerust hart steunpilaar van het Wormerveerse verenigingsleven mogen noemen. „De sport vraagt haast de volledige aandacht van de jongeren. Voor toneel, zang en muziek schiet tegenwoordig geen tijd meer over. De jongelui, die hier misschien nog wel voor zouden voelen, hebben dikwijls hun tijd hard nodig voor de studie. Dat is prachtig. Maar straks zullen jongeren het werk toch weer moeten overnemen van de ouderen. Na de oorlog wilde iedereen toneel spelen. Maar van de tien, die zich meldden, waren er misschien twee te gebruiken. Met een klein rolletje moesten ze be ginnen. Degenen, die niet voor het to neel deugden, waren daar niet tevre den mee. Ze dachten direct op het eerste plan te staan. Maar daarvoor moet gestudeerd worden. Zo zijn de ouderen van nu toch ook allemaal be gonnen? „Het enthousiasme is zeldzaam gewor den. Dat maant tot voorzichtigheid. Wormerveer heeft vermoedelijk de oudste herberg van de Zaan streek op zijn erf. Dat is „De Jonge Prins" aan het einde van de Marktstraat, die vermoedelijk vernoemd is naar de jonge prins stadhouder Willem II, die in 1626 werd geboren. Er is een periode geweest in de eeuwenoude ge schiedenis van dit houten ge bouw, dat het een andere naam ging dragen. Dat was in 1795, toen de Prins van Oranje de wijk moest nemen naar Engeland en de Bataafse Republiek werd ge sticht. „De Vrijheid" was de nieuwe naam. Maar na de val van Napoleon keerde „De Jonge Prins" weer terug. Nog kennen we hier in Wormerveer een bloeiend verenigingsleven. Maar als er geen jong bloed in komt, is dat over tien jaar radicaal veranderd!" Wanneer de heer Andréa deze ern stige vermaning laat horen, mogen de Zaanse jongeren haar ter harte nemen. Hij is een man van de practijk. Zelf speelt hij nog steeds mee in het Wor merveers Toneelgezelschap, en als re gisseur is hij een bekende in vele Zaanse verenigingen. Het toneelspelen zit hem in het bloed. Hem en zijn vrouw. En vanzelfsprekend ook de dochter, Yda, die tegenwoordig me vrouw Dudok van Heel heet, en die naar het beroepstoneel overging. Evenals haar man is zij verbonden aan het gezelschap van Cor Ruys. WAACObO DE- WOK- bjeaveeeD&R^ DB. B'jNAZkN) VA\M 6LAD- oeeN. hebbbn/ t is bj'J TOT HBDEW NOO NI6V PUiDetJ)K_ mi %Ss8s& Verkrijgbaar bij alle VERENIGINGEN PRO JUVENTUTE. Waar niet verkrijgbaar, Is toezending per post mogelijk na ontvangst van f2.75 per kalender; per postwissel of op giro 51.74.00 van de Kalenderactie Pro Juventute - Willem de Zwijgerlaan 26 b-Den Haag-Tel. 556473 (Advertentie, ing. Mod.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 11