n n n Ui Wassenburgs „Vergeten Aarde" draait r m Heilige voor Christenen en Mohammedanen HET NIEUWE BOEK Nieuw Guinea in woord en beeld Film van 22 '/2 minuut eiste moed, energie en enthousiasme Puzzle-rubriek KRUISWOORD-PUZZELAARS AAN DE SLAG 4 fl w. ss.ii De wonderbaarlijke geschiedenis van de kluizenaar Charbel Makhloef Hersen gym n astie/c Over het treurspel van een filmtekst JJEN paar jaar geleden waren wy samen in Nieuw Guinea: wij, dat wil zeggen de luitenant-ter-zce Wassenburg, die als marine-cineast filmstof verzamelde op de „aarde der Papoea's", en ondergetekende, die vele aantekenboekjes vol schreef, behelzende ervaringen en indrukken, waarmee hij in dat wonderlijke, geheimzinnige en wilde land werd overstelpt.-Eén van die indrukken was, dat filmen in zo'n land weliswaar een uitermate sportieve en emotionele bezigheid is, maar géén onverdeeld genoegen. Alseen filmer op 2000 meter hoogte halver wege uit een Catalina-vliegboot hangt om een bepaalde vallei te filmen, in dit niet alleen vragen om een longontsteking, maar het is ook een pijnlijke situatie. Als men dansende Papoea's wenst te filmen, moet men er tussen en er onder kruipen. Er zijn prettiger werkjes denkbaar en meer dan één onnodig scherp geslepen pijlpunt kwam onaangenaam dicht in de buurt van Wassenburgs welgedaan stoffelijk omhulsel. Kruispoeders nodig zou hebben om van een onduldbare hoofdpijn af te ko men. Dat was overigens slechts het be gin. Daarna schreef ik die tekst neer en in m'n grenzeloze onschuld en na- ïeviteit meende ik, dat de zaak daarmee vierkant was. Ik vergiste me. Er deugde niets van. Hetgeen mij hoffe lijk, zij het met nadruk, medegedeeld werd door de heren De Haas en Cor- nelissen, de leiders van TRIO-film in Amsterdam. Beste kerels, daar niet van. Maar lastig. Vervelend lastig en on menselijk in hun eisen. En met nauwe lijks enig begrip voor al ons voorberei dend literaire werk. Er moest iets bij de tekst. Daarna moest er iets af. Ver volgens was hij te lang. Daarna te kort. Er was ook nog een dag, dat ie mand zei dat tekst eigenlijk overbo dig was. Een ander merkte daarente- INEZE man filmde in hopeloos gam mele, wiebelende prauwtjes; hij deed het staande in stinkende zuigen de modder; en hij hield keer op keer gijn camera vast, terwijl kleine, venij nige vliegen en muggen hem het leven zuur maakten. Enfin, men zou een klein boekje kunnen wijden aan de energie, het enthousiasme en de moed van deze cineast, die ten slotte kans zag met een aanzienlijk aantal gevulde filmtrommels thuis te komen. Zo werd, in stank en regen, in vries kou en modder, de film „Vergeten Aarde" geboren. En die geboorte was niet pijnloos. Daarna, lang daarna, vroeg men mij een tekst voor die film te schrijven. Ik vond dat ik inderdaad iets met die film te maken had, en zei spontaan: „ja". Dat was het begin van een lijdensweg, van enkele dé tails waarvan ik u niet onkundig mag laten. Opdat u wete, als u straks deze film van 22 K> minuut in uw bioscoop ziet, hoeveel wanhoop, ontnuchtering en bittere teleurstelling zo'n paar hon derd meter bedrukt celluloid kunnen vertegenwoordigen. En dan nog e x- clusief de zorgen en problemen van de vader van die film: Wassenburg. „Schrijft u even een aardige tekst". Dat was de opdracht en ik schreef hem. Met al het. optimisme van de man. die geen grein verstand van zulke za ken heeft. Die dacht dat dit een pret tig, dankbaar en vooral: artistiek werkje .moest zijn. En die meende, dat men zulk een tekst wel even in een paar verloren ogenblikken kon neer schrijven. Het geviel anders, ofschoon mij zulks eerst langzamerhand duidelijk werd. Zó ging het- ergens in een klein, nog al benauwd hokje, draaiden stukken celluloid onder een matglazen ruitje voorbij. Zó langzaam, dat men alle beelden duide'ijk kon zien Dat draaien onder matglas duurde twee dagen. Het resultaat was, dat ik nu wist welke teksten er geschreven moesten worden. Ik wist echter óók, dat ik uit beide ogen scheel keek. En dat ik verscheidene doosjes Witte 8. 9. PUZZLE 215. NAAR WELKE PLAATSEN? De 10 bedoelde plaatsen, waarnaar de 10 diverse personen verhuisden waren: 1. H. Mui, Vries verhuisde naar Hil versum. 2. W. Nor, Ede verhuisde naar Woerden. 3. Ed. Rijk, Olst verhuisde naar Slo- terdijk. 4. G. B. Drum, Deli verhuisde naar Middelburg. 5. C. D. Hers, Tiel verhuisde naar Sliedrecht. 6. E. Sala, Doorn verhuisde naar Roo sendaal. T. G. R. Burgee, Dieren verhuisde naar Geertruidenberg. W. N. Reij, Twisk verhuisde naar Winterswijk. P. Odo, Laren verhuisde naar Apel doorn. R. Slengel, Edam verhuisde naar Geldermalsen. Met grote animo is naar de oplossing van deze puzzle gezocht, getuige het grote aantal ingezonden oplossingen. Na loting onder de inzenders van een goede oplossing is de wekelijkse prijs van f 5 ditmaal ten deel gevallen aan: de heer W. Zwagerman, F 5, Benning- broek. (Ab. Dagblad voor W.-Fr.) Gefeliciteerd! Deze prijs zal worden toegezonden. En nu onze nieuwe opgave. PUZZLE 216. WELKE VERMENIGVULDIGING? Onderstaand diagram geeft de ver menigvuldiging van twee getallen van vijf cijfers, die samen alle cijfers bevat ten van 0 tot en met 9 en die beide deelbaar zijn door 3. Alle cijfers 1, die in de bewerking voorkomen, zijn aan gegeven. X 1 X X X X X X X X 10. X 1 X X 1 X X X X 1 X 1 X X 1 X X X X X X X X 1 X X 1 X xxxxxxxxxx Gevraagd wordt deze vermenigvuldi ging geheel in cijfers in te zenden. Oplossingen (per briefkaartl tot en met Donderdag 29 November aan de Redactie van dit blad. (Onder de inzen ders van een goede oplossing wordt weer een prijs van f 5.verloot). door Anth van Kampen gen op, dat goede teksten wel goed waren. De manier waarop hij het zei, stond mij hoegenaamd niet aan. Er kwam een dag dat er gesynchro niseerd moest worden. Ik kende dat woord en dacht er alles van te weten. Opnieuw een ijdele gedachte. Want nu de muziek, de tam-tam en het gespro ken woord gezamenlijk op de film moesten worden aangebracht, bleek dat vooral het gesproken woord moeilijk heden opleverde. De man met wie ik in die dagen in zwijgende, nooit-uitgesproken en ver beten vijandschap leefde, was geluids ingenieur De Vries. Een charmante ke rel. Een expert in de wereld der ge luiden. Iemand die alles van film en geluid afweet. Maar met een ontzag lijke minachting voor het woord. En het was m ij n woord, lezers! Ik acht mij niet geroepen op deze plaats in extenso het steeds aanrijpend, groeiend minderwaardigheidscomplex te beschrijven, dat zich in die dagen van mij meester maakte. Laat mij vol staan met de sobere mededeling, dat deze geluidsingenieur kans zag eerst enkele woorden, daarna enkele -zin nen, vervolgens complete alinea's en ten slotte totale onderdelen uit mijn bloedig uitgewerkte tekst weg te maaien en dat het vernietigen van ieder woord, iedere zin, iedere alinea en ieder onderdeel evenzoveel bressen waren, geschoten in de natuurlijke ijdelheid van de man, die eens had gemeend een tekst samen te stellen die ongewijzigd de film zou begeleiden. Het dieptepunt der beproeving was het ogenblik dat ik meende mij de op merking te mogen permitteren dat men zo onbarmhartig met m'n geestelijk eigendom in de studio's van Trio-film omsprong. Op dat ogenblik keek Jo de Haas, de eerste cineast der maatschap pij, mij met ongeveinsde verbazing en ontsteltenis aan. En zijn commentaar was: „maar beste kerel, er blijft heus nog wel één woord en één komma van die tekst van je over....l" INE FILM is klaar. Wij noemden haar „Vergeten Aarde" (de énige tekst waar men met z'n vingers afbleef en als u dit leest zal hij waarschijnlijk reeds in de theaters draaien of daarin dezer dagen gaan draaien. Wij hopen dat deze film, die onder vrij moeilijke omstandigheden door Wassenburg op genomen werd, dié instemming zal mo gen verwerven, waarop zoveel werk, zoveel problemen en zoveel ongemak recht geven. Bij die moeilijkheden val len die van de tekstschrijver volledig in het niet „Vergeten Aarde"een aantal beelden van de kust van Nederlands Nieuw Guinea en van het Centraal ge deelte, die een indruk pogen te geven van dat allermerkwaardigste gebieds deel van ons Koninkrijk. Een film, waarop men het volk ziet dansen, waarop men enig idee krijgt van de wilde, ruige schoonheid van dat land, en waarop men ten slotte wordt mee genomen naar die wonderlijke, verlo ren vallei der Wisselmeren, waar men de bekende dr. J. V. de Bruyn, bijge naamd Jungle Pimpernel, aanschouwt temidden van hen, die daar zijn vrien den zijn: de bergpapoea's, wonend ach ter de verboden rotsen van het Stenen Tijdperk. Een film van 22 minuut, en die, in heel zijn bescheiden opzet, déze missie heeft: belangstelling op te roepen voor dat volk en voor dat land, dat al te lang vergeten lag in de witschuimende branding der Pacific. Het verheugt schrijver dezes buiten gewoon, dat dan eindelijk het werk van Wassenburg onder het oog van het Nederlandse publiek komt, en dat zijn werk werd voltooid door een zo bij uitstek deskundige film-technische staf als die van Trio-film te Amster dam. Die er óók iets meer in zag dan alleen maar bedrukt celluloid, namelijk dit: een klein stuk documentatie van het vreemdste deel van het Koninkrijk der Nederlanden. Vroegbloeiende heesters UEEFT U er wel eens op gelet, dat weinig tuintjes in het vroege voor jaar aantrekkelijk zijn? Dat kan toch heus wel anders; er zijn een massa vroegbloeiende plantjes en heesters, waarmee men een mooie beplanting kan maken en die al vroeg in uw tuin de lente inluiden. Om te beginnen: Ze kunnen nu ge poot worden, het is er nu de meest ge schikte tijd voor. Massa's bloemen moet U er dit aanstaande voorjaar nog niet van verwachten, doch dat komt de volgende jaren wel in orde. Tot de v r o e g s!b 1 o e i e n cl e soorten behoort de naaktbloeiende jasmijn, die eigenlijk al wel zo ingeburgerd is, dat het on nodig is er hier veel over te vertellen. Nu zijn de eerste felgele bloempjes van deze prachtige leiheester al open om daarmee door te gaan, totdat stren ge vorst er voorlopig een eind aan maakt. Toch is dat niet werkelijk het einde, immers zodra de vorst voorbij is openen zich de nog gesloten bloem knopjes en opnieuw kan men van de prachtige bloei profiteren. Viburnum Fragrans zou men als een soort Geldersche roos kunnen betite len, doch de bloemen zijn veel kleiner van stuk, rose van kleur. Ze bloeien bij zacht weer al in Januari. Vergeet niet een paar Tover-haze- laars te bestellen. Hamamelis bloeit al dikwijls eind Januari, doch enkele soorten zijn wat later, zodat U ver standig doet, om een vroegbloeiende te vragen. De gele spinnekopachtige bloe men zitten als het ware tegen de tak ken gekleefd. Corylopsis pauciflora bloeit eveneens geel, doch de mooie bloempjes verspreiden bovendien nog een zachte, primula-achiige geur, zodat we die in geen geval zouden willen missen. Iets later in de tijd kan men zich verheugen in de mooie bloempjes van het peperboompje Daphne Me- zereum dat al van verre de aandacht trekt door zijn heerlijke geur. U kunt ze zowel met paarse als met witte bloempjes krijgen, doch al verschillen de smaken, voorlopig moest U het toch maar eens op de paarse houden. Na de bloei verschijnen bovendien nog de mooie rode bessen. Vergeet niet een Lonicera fragrans te bestellen. Het is een soort kamper foelie, doch de bloempjes verschijnen al in het hartje van de winter en ze geuren bijzonder sterk. Het is geen leiheester; U kunt ze als normale hees ters in de tuin planten. z 7" V S 7 3 O 'l /J f ÜH /d Yé> 7 'S ZO z/ 11 Zé zs zé ZB Ei zs Jo J/ 4Z dó JS 16 ■y JS r!v'G". •,?7: 3 Yo V' r YJ ;V<V; yf'JIll jü <7 y<9 so ■J- .7' <SZ f ."v- J Horizontaal: 1. ligmat (Mal.)5. onderwereld; 9. intern, sportfestiviteit; 12. godsdienst; 14. aansporing; 15. groente; 16. pers. voor .woord; 17. lok middel; 19. meubel; 21. zot; 22. metaal bewerker; 24. treiter; 25. geschil; 26. kliek; 28. bevlieging; 29. aanw. voornw.; 30. lor; 31. rivier in Duitsland; 34. vluchtheuvel; 36. telwoord; 37. heide- meertje; 39. bloem; 41. lidwoord; 42. baby verzorgster; 44'. ivoor; 45. twee klank; 46. achting; 47. maaltijd; 49. onder andere (afk.)50. aflossings wedloop; 52. uitgelezenen; 53.10-dollar- stuk. Verticaal: 1. sleepnet v. d. patrijzen- vangst; 2. boksterm; 3. zangstem; 4. graansoort (Ind.); 5. grote vestibule; 6. gravin van Holland; 7. lidwoord; 8. inhoudsmaat; 10. opening in een net werk; 11. zijrivier van de Elbe; 13. overwinnares; 16. Voor-Indisch water- balspel; 18. Eng. adellijke titel; 20. modegek; 21. zelfkant; 23. zuidvrucht; 25. familielid; 27. wagen; 28. bedorven; 32. riviertje in.Engeland; 33. water in Z.-Holland; 35. gard; 36. geluk; 37. om roepvereniging; 38. plaats in Gelder land; 40. schop; 42. hap; 43. ceremonie; 46. Europeaan; 48. halt; 50. kippen- product; 51. landbouwwerktuig. En dan nog dit Als het over wol gaat, kan Echfalon alles, behalve één dinghet kan eenmaal bedorven wol niet weer her stellen. Was dus vanaf de eerste keer regelmatig in Echfalon. Echfalon doet het precies goed, want Échfalon is speciaal alkalivrij voor wol. (Advertentie, Ing. Med.) „Da's mijn huiswerk, mammie: Als ik zes stukken taart heb en ik eet er vier op, hoeveel blijven er dan over?" (Bijzondere correspondentie uit Beiroet). OP KERSTDAG van het jaar 1898 stierf bij 't dorp Annaya, 80 kilometer van Beiroet, de zeventig-jarige kluize naar van de Orde der Maronieten, Charbel Makhloef. Op zijn zestiende jaar was hij in het klooster gekomen, waar hij slechts wegging om de nabij gelegen kluis van St. Petrus en Paulus te betrekken. Zijn gehele leven heeft zich afgespeeld in dit wilde bergland schap, waar de laatste cederbossen rui sen tussen gebed en ascese, vrome bespiegeling en hard werk op de steen achtige akkers. Voor de boeren was hij mettertijd een onschatbare raadgever zowel in geestelijke als in wereldse aangelegenheden geworden en zijn aanzien was zo groot, dat men hem tenslotte zelfs de bekwaamheid tot wonderbaarlijke genezingen toeschreef. De dode werd op het kerkhof van het klooster begraven. Maanden later vielen stromende re gens op Annaya en het kerkhof neer. De begraafplaats werd volkomen ver woest. Bij de herstelwerkzaamheden vonden de monniken de doodkist van hun medebroeder. Daarbij kwamen ze tot de verbazingwekkende ontdekking, dat het lijk niet vergaan was en de ledematen hun volle beweeglijkheid hadden behouden. Eerst werd aange nomen. dat men hier een ander lijk voor zich had, maar dit kon onbetwist baar weerlegd worden. De dode kluizenaar werd naar het klooster teruggebracht. Daar werd het lijk van modder en vuil gereinigd en van alle kanten kwamen monniken en boeren naar het klooster, die ontdaan uitriepen: „Charbel is niet dood, hij slaapt, ja hij schijnt in zijn slaap te glimlachen; de dood heeft geen macht over zijn aangezicht". Maar er zou nog lang geen einde komen aan de verba zing. De volgende morgen zou het lijk weer begraven worden; maar toen de abt na de vroegmis in de cel kwam, geloofde hij zijn ogen niet: het lijk, dat men toch zorgvuldig gereinigd en in schoon linnen gebed had, scheen gedurende de nacht uit een wonde aan de zijde, die Charbel bij het werk op de akkers opgelopen had gebloed te hebben en een soort zweet scheen uit de poriën te komen. Ook nu werd het lijk gereinigd en driemaal werd het linnen opnieuw vuil. De monniken konden er toen niet meer toe besluiten hun dode Charbel weer onder de aarde te leggen; de dode zou in de cel opgebaard blijven en de kist werd van een glazen deksel voor zien. Onder algemene verering bleef Char bel dertig jaar lang liggen, zonder dat de verschijnselen van het bloeden en zweten ophielden. Pas in 1927 achtte men het raadzaam de kist weer in de crypte van de kloosterkerk te begra ven. Men had uit het lijk de ingewan den verwijderd en in de kist een me talen koker gelegd met twee oorkon den: een Arabische, die over het le ven van Charbel vertelde, en een Franse, die een doktersattest over de buitengewone toestand van het lijk bevatte, opgesteld door een Franse professor en een Arabische arts. .Voor een kwart eeuw werd de graf steen op het stoffelijke omhulsel van de heremiet geplaatst die in het gehele lEjnd reeds als een heilige werd ver eerd, nog voordat het zaligverklarings- proces in Rome tot een beslissing had geleid. IN FEBRUARI 1950 geschiedde het. dat een kloosterbroeder op de grond van de crypte tussen de pilaren, waar de kist begraven was, sporen van een vochtigheid ontdekte, waar in het op 1200 m hoogte op rotsen gebouwde klooster geen verklaring voor te vin den was. Wederom werd de kist opge graven en weer vond men het lijk van Charbel in dezelfde toestand als na de eerste opgraving, vijftig jaar geleden; gedrenkt in een rode vloeistof die blijk baar uit de wonde kwam en die door een stenen muur van anderhalve me ter dikte gedrongen was. De vloeistof was door de kist heengegaan, doch had het lijk ongedeerd gelaten, ze was als een scherp zuur door de metalen ko kers gevreten, maar had de hand schriften intact gelaten. Het gezicht van de heremiet was op het linnen, dat het bedekte, zo duidelijk afgete kend, dat men het kon fotograferen een tweede zweetdoek van Veronica. Bij deze tweede opgraving waren, be halve de kerkelijke hoogwaardigheids bekleders, drie artsen, de minister van gezondheid, een afgevaardigde en een universiteitsprofessor van Libanon aan wezig. De volksmening verklaart Charbel heilig, ongeacht de tegenwerpingen, die de kerkelijke autoriteiten maken, zolang Rome nog niet gesproken heeft. Honderden pelgrims stromen dagelijks naar de plaats, waar Charbel rust, op hoge feestdagen zijn het er soms 50(1. niet alleen inwoners van de Libanon Grieken, Egyptenaren, Syriërs. Turken, Italianen, zelfs Zuid-Amerika nen en geenszins alleen Christenen maar ook Mohammedanen die met de zelfde innige vroomheid bedevaarten ondernemen naar de heilige die zij om genezing en troost smeken Het beleg van Alkmaar, door P. Visser. Uitgeverij Kluit man te Alkmaar. De heer P. Visser heeft zich blijk baar gespecialiseerd in het vertellen over belegeringen in de Spaanse tijd. Haarlem en Leiden hebben al een beurt gekregen en van de geschiede nis van Alkmaars beleg is thans de zevende druk verschenen. Jongens, die in de roemrijke historie van Alkmaar belangstellen kunnen hier op voor hen onderhoudende wijze lezen hoe onze dappere voorouders met mannen als burgemeester Van Teylingen, Dirck Duyvel, Cabeliau »n Van de Mey de druk van Don Frederiks troepen weer stonden en van Alkmaar de victorie deden uitgaan. Kort besproken Stereliseren, pasteuriseren, zwavelen, inzouten, inzuren, inmaken in azijn, vertellen. Slap Jan, Woutje Vraagal, Keesje de Lapper, de kabouters Zon- zoetzuur of suiker, drogen, eieren in- neschijn, Spitsneus en Lijmpot alsmede maken, het bewaren van groenten en vruchten en van de verwerkte slacht, het wordt alles op prettige wijze be schreven en hier en daar toegelicht met foto's. Avonturen in Lutjeputje, door C. Wilkeshuis met il lustraties van Piet Broos. Uitgave De Tijdstroom te L ochem. Kinderen houden van kabouterver halen en de kleintjes, die zelf nog niet kunnen lezen doen niets liever De inmaak en de slacht, door djm luisteren naar al de kleine en grote avonturen van de mannetjes met E. J. WilzenBruins en A J. Pottinga. Uitgave Nijgh en Van Ditmar N.V Rotterdam Een handig boekske. dat nractische wenken geeft aan de huisvrouw, die de koningen Regelrecht en Goudhart spelen in deze 20 verzamelde verhaal tjes elk hun rol en men zal zijn kin deren geen groter pleizier kunnen doen dan al hun kabouteravonturen voor te lezen en te vertellen. Piet Broos zorgde voor enige aardige plaatjes. Naar een gelukkige ouder dom, door Dr. G. Lawton. N.V. Uitg, Mij. „Kosmos" Amsterdam. Het probleem van de oude dag trekt de laatste jaren grotere belangstelling de puntmutsen en de grijze baarden, dan vroeger omdat door allerlei hy- die in de holen van het bos wonen. Er zijn doodgewone kereltjes bij. maar ook veel koningen en een kabouter- giënische en medische oorzaken de ge middelde leeftijd van de mens voort durend hoger wordt en het vraagstuk jaarden daardoor steeds meer in het licht der publieke belangstelling komt te staan. Eén der Amerikaanse artsen, die zich hierin gespecialiseerd heeft, is Dr. Lawton, die adviseur is van vele orga nisaties welke zich bezig houden met de geestelijke behoeften van oudere mensen en hij beschikt door het om gaan met zijn patiënten over een rijke ervaring, welke hem bij het schrijven van dit boek te pas is gekomen. Dr Lawton is voorzitter van de New Yorkse vereniging voor toegepaste psychologie en docent aan de New York University. In zijn publicaties wijst hij de ouder wordende mens de gemakkelijkste weg om zich bij de ge leidelijk voorkomende verandering in materieel, lichamelijk en geestelijk opzicht aan te passen, zodat het oud worden niet een isolement, maar de vervulling van een gelukkige levens neriode zal betekenen. Prof. Dr. J. G. Sleeswijk heeft het met vele voorbeelden toegelichte boek zelf inmaakt en de slacht verzorgt, vorst heeft in zijn landje heel wat te van de levensomstandigheden der be- van een passende inleiding voorzien. Mocht U ooit eens in de gelegen heid zijn een bezoek te brengen aan New York, vergeet U dan niet de „Plaats van Dronken schap" aan te doen. Waar dat café staat, vraagt U? Maar, geachte lezer (es), het is helemaal geen café. Wanneer wij „Plaats van Dronkenschap" vertalen in de Indiaanse taal, dan krijgen we „Mannaha-ta" en veramerikaan- sen we het een weinig, dan blijft „Manhattan" over. Hoe die Indi anen aan die eigenaardige naam kwamen, is heel eenvoudig. Toen de Florentijnse ontdekkingsrei ziger Giovanni Vessazone op het eiland, dat nu Manhattan heet, voet aan wal zette, waren de eerste levende wezens, die hij zag, Indianen. En het was op deze plaats, dat de Indianen voor het eerst vuurwater te drinken kre gen met het gevolg, dat zij danig „tipsy" werden. Vandaar de naam „Plaats van Dronken schap". De Indianen behoren reeds lang niet meer tot de be woners van Manhattan, doch de naam bleef voor het eiland, waar op het oudste en voornaamste deel van New York staat, be waard. Hier zijn weer ue vragen, die U moogt beantwoorden: 1. Een bekend insectendodend middel is DDT. Waarvan is dit de afkorting? 2. Wie zijn de verpersoonlijkin gen van de Franse Republiek. Ver. Staten van Noord-Ame- rika en Engeland? 3. Uit hoeveel regels bestaat een limerick? 4. Waarvan is het stad.deel van New-York Brooklyr afgeleid? 5. Wat is het kenmerkend ver schil tussen een kameel en een drommedaris? 6 Hoe heette New York in vroeger tijden? 7 Welk gewicht kan een nijl paard bereiken? 8 Waar worden in 1952 de Olympische Spelen gehou den? 9 Hoe is de naam „Jeep" ont staan? 10. Hoe heette het paard van Don Quichot?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1951 | | pagina 6