Hongaarse
zwaar te
kerken hebben 't thans
verduren
Eert nacht op stap met Zwarte Piet
De geheimzinnige brief
Russen vernietigden haar stoffelijke
en geestelijke onafhankelijkheid
Toenemende pressie en
bruut ingrijpen
De mens en zijn handschrift
De kenmerken der
intelligentie
7
VRIJDAG 30 NOVEMBER 1951
9
„nE KERK is volkmen vrü" roepen de communisten en hun meelopers, wanneer
zij spreken over de positie van de kerken in de landen achter het IJzeren
Gordijn. Argelozen, die een reis naar Moskou mochten meemaken, plegen terug
te komen met indrukken van kathedralen, die de gehele dag toegankelijk zijn
voor de gelovigen. Alleen: bezoekers zijn er bijna niet meer.Want godsdienst
is en blijft opium voor het volk en deze stelling is de basis van de opvoeding
der jeugd. De vrijheid der kerk laat zich trouwens aflezen aan dat schoolvoor
beeld der communistische godsdienstpolitiek, dat Hongarije heet. Dit namelijk
bewijst, dat er in het wezen der bolsjewistische politiek sinds de revolutie van
1917 nog niets is veranderd dat weliswaar de methoden geraffineerder en
venijniger zijn geworden doch dat het optimisme van Fritz Lieb volkomen
ongegrond is geweest. Gereformeerde, Lutherse én Rooms-katholieke kerk heb
ben op de allerpijnlijkste wijze ervaren, dat er uiteindelijk met de Russische
machthebbers en hun aanhang niet te pacteren valt.
datie van al degenen, die deel hadden
gehad aan het verzet tegen de nazi's.
De beste Hongaren, de beste christenen
werden hiervan het slachtoffer. Het
weerstandsvermogen van de kerken
werden er volkomen door verlamd. De
voornaamste leiders waren opgesloten,
de anderen moesten voorzichtig zijn,
daar hun goede relaties met de „mis
dadigers" hun ieder ogenblik noodlottig
konden worden. De groep, die zich in
het verzet tegen de Duitsers en in de
geestelijke herlevingsbeweging het
krachtigst had geweerd, de calvinisti
sch studentenbeweging Soli Deo Gloria
was vernietigd.
Tegelijkertijd werden de meelopers
naar voren gehaald. Ds. Bereczky, die
als predikant in het vooroorlogse evan
gelisatiewerk een zeer belangrijke rol
had gespeeld, maar die hoegenaamd
geen kijk had op de politieke verhou
dingen in zijn vaderland, werd staats
secretaris. De stichting van een „vrije
hervormde raad" werd doorgezet; deze
moest de wettige kerkelijke leiding te
genwerken en uithollen. De officiële
kerkelijke pers werd gewurgd door in
krimping van haar papiertoewijzingen.
Een „progressief" kerkblad daarentegen
kon zich onbeperkt uitbreiden.
TOEN in Hongarije begin 1945 de Rus
sische bezetting ten val kwam, ein
digde voor de Gereformeerde kerk een
periode van grote geestelijke en ver
zetsactiviteit. Evangelisatiewerk had
de oude waarheden tot nieuw leven ge
wekt bij velen, wier geloof verslapt
was. Kerkelijke functionarissen hadddh
zich voorts naar vermogen gewijd aan
het werk voor de bevrijding van het
land en aan de hulp voor de vervolgden.
Aanvankelijk zag het er na de komst
van de Russen naar uit, dat deze voor
de kerken weinig onheil zou brengen.
Vernieling van kerkgebouwen en ver
volging van geestelijken werden door
de nieuwe meesters bestreden. Hun
houding was bepaald vriendelijk te noe
men. In een enkel opzicht was er een
evenwijdigheid van opvattingen: beide,
Russen en kerken, waren voorstanders
van een gewijzigde grondpolitiek. Ver
schillende Gereformeerde gemeenten
hadden reeds lang een herverdeling van
het grondbezit voorgestaan. De nieuwe
bezetters eisten deze eenvoudig. En zo
kwam deze herverdeling al betrekke
lijk gauw tot stand. Een millioen joch
van de room-katholieke kerk, twee
honderdduizend van de gereformeer
de kerk en alles wat verder kerkelijke
stichtingen, ziekenhuizen, scholen en
andere kerkelijke instellingen nog aan
grond bezaten, ging in andere handen
over.
Kerken volkomen afhankelijk
I)OORDAT een versterkte inflatie bo
vendien alle kerkelijke fondsen ver
nietigde, bleef de kerken slechts ar
moede en volkomen afhankelijkheid van
de staat over. Weliswaar garandeerde
de staat de betaling van alle kerkelijke
salarissen, maar dit gebaar bleek aller
minst zo oprecht te zijn als het aan
vankelijk scheen. Want deze gunst
een slechte compensatie voor de onder
toenemende druk genaaste bezittingen
werd prompt gevolgd door de liqui-
Rechtstreeks ingrijpen
J^IETTEMIN de kerkelijke leiding
mocht tot compromissen bereid zijn
in het wezenlijke hield zij vast aan
wat zü als haar taak en haar roeping
zag. Daar kregen de communisten geen
kans. Daarom ging de staat in 1948 tot
de frontaanval over. Voortaan werd
rechtstreeks in de zaken der kerk in
gegrepen. De gereformeerde bisschop
Ravasz, de voorzitter der synode, werd
tót aftreden gedwongen. De'leiding der
synode kreeg Revesz, als bisschop, werd
hij opgevolgd door ds. Bereczky, die
hiermee onmiddellijk het vertrouwen
van het kerkvolk verspeelde. Andere
candidaten voor het episcopaat werden
gedwongen zich terug te trekken.
Nog was het hoogtepunt niet bereikt.
De zwaarste slag viel, toen de scholen
VANMORGEN ontvingen wü een belangrijke brief. Een brief van een
bekende autoriteit, die weliswaar n groot gedeelte des jaars buitenslands
vertoeft, maar desalniettemin verrassend goed op de hoogte is met de
Nederlandse toestanden en het gedrag van groot en klein gedurende zijn
afwezigheid. We hebben die brief met veel genoegen open gemaakt en zetten
ons aandachtig tot lezen. Maar o schrik, of die brief nu in het Spaans stond
of in Egyptische hiëroglyphen, we weten het nieten lezen, ho maar.
We hebben de puzzle-redacteur er bij gehaald en die raadpleegde de onder
wijzeres van de kleuterschool. Maar alles wat we nu weten, is, dat de
brief uit Spanje komt. Want op de envelop zat een Spaanse postzegel.
WIE HELPT ONS uit de (Spaanse) hiëroglyphennood? Wie lost het raad
sel van dit geheimschrift op en vertaalt de vriendelijke brief even in correct
Nederlands?
Geheimschriftdeskundigen verklapten ons, dat zoiets een peuleschilletje is.
Elk teken stelt namelijk altijd een zelfde letter voor en een ander teken
dus steeds een andere letter. De streepjes kunnen bijvoorbeeld duiden op
de scheiding tussen twee woorden. De leestekens schijnen onveranderd te
»ijn overgenomen. Jawel... maar wie lost zo'n puzzle nu maar één-twee-drie
p? Wie presteert dat?
der kerk, 33 middelbare en 1171 lagere,
werden „genationaliseerd". Wel zou er
godsdienstonderwijs worden gegeven,
maar deze belofte is nooit ingelost. Bis
schoppen, die niet naar het pijpen der
nieuwe machthebbers wilden dansen,
verdwenen de een na de ander, o.m.
bisschop Revesz, de president der sy
node, die in deze functie door bisschop
Berreczky werd opgevolgd. In het be
stuur van de theologische faculteit van
de universiteit te Debreczen werd zelfs
een volslagen atheist geplaatst
In de Lutherse kerk speelde zich iets
soortgelijks af. Hier werden een ex-
nazi en een volslagen godloochenaar in
leidende functies benoemd....
Onwaardige toestand
]\/IEN kan de protestantse kerk in
Hongarije verwijten, dat zij niet,
als de rooms-katholieke, een krachtig
„neen" tegen de politiek der regering
heeft laten horen. Dit echter is een ge
volg van de opsluiting van hun belang
rijkste figuren en van de zware pres
sie, waaraan de anderen vaak hebben
blootgestaan. Echter speelt ook de om
standigheid mee, dat velen de beproe
vingen van thans zien als het oordeel
Gods over wat in het verleden vaak
is verzuimd. Een onomwonden „neen"
zou bovendien met één slag een eind
maken aan de laatste mogelijkheid, om
nog iets te doen.
Niettemin is de huidige toestand
de kerk volkomen onwaardig. Zij heeft
allerlei uitspraken moeten doen, waar
toe zij zich normaliter nooit zou heb
ben verlaagd: veroordelingen van
Mindzenthy, lofprijzingen jegens Stalin,
en het communisme, en soortgelijke po
litieke uiteenzettingen zij heeft moe
ten zwijgen over wat zij had behoren
te veroordelen: de bittere vervolgingen
binnen de grenzen van het eigen vader
land. De kerkelijke pers is een com
munistisch propaganda-orgaan gewor
den .Een belangrijk deel van het kerke
lijke werk, met name dat onder de
jeugd, is onmogelijk gemaakt. Men
duldt nog de richtingen in de kerk.
„Men mag, zo heet het in het rapport,
dat de Wereldraad der Kerken dien
aangaande heeft ontvangen, en dat in
het voorgaande is weergegeven, nog
zeggen wie Jezus Christus is en hoe hjj
de mens verandert en bevrijdt. Maar op
het ogenblik, dat de verkondiging van
het woord buiten de enkele mens
treedt, stuit men op de verordeningen
van de staat, en wordt het zwijgen op
gelegd. Van de consequenties van het
christelijk geloof voor het leven van el
ke dag mag niet worden gesproken.
Men mag profetisch spreken wat
het verleden betreft. Maar laat niemand
het wagen, om voor het heden aan te
duiden dat er iets niet in orde is?.
tui
DE, Franse grafologische school (met
als belangrijkste vertegenwoordiger
Crépieux-Jamin) is uitgegaan van en
heeft zich vastgelegd op de theorie dat
bepaalde schriftkenmerken zouden cor
responderen met bepaalde karakter
eigenschappen. Indien b:v. iemand een
t-streep lang en hoog boven de letter
zet zou dat op eerzucht wijzen.
Indien dit waar was zou men een
grafologisch woordenboek kunnen sa
menstellen en ieder mens zou daarin de
karaktereigenschappen kunnen vinden
die overeenkomen met een bepaald
schriftkenmerk.
De onderzoekingen van Klages en
Pulver vooral hebben aangetoond dat
deze theorie er volslagen naast is. Het
menselijke karakter is geen optelsom
van eigenschappen en men kan nooit
zeggen dat een schriftkenmerk iets be
tekent zonder rekening te houden met
het niveau van het hele schrift en met
de andere kenmerken die men vindt:
Ik zal u hiervan een markant voorbeeld
geven.
tftir.Z C4 r
A, c Z... Zi. i 'ft
A--®?. f A a *-~
V- -«•*.• w
o o..,,?
In afbeelding 1 ziet u het schrift van
de beroemde natuurkundige prof. Zee
man. Als belangrijk en opvallend
schriftkenmerk vinden we hierin een
vrij grote onverbondenheid. Ik wijs u
op het woord geachte in de eerste re
gel. Dit woord is met niet minder dan
zes onderbrekingen neergezet. Het
woord Suchtelen aan het eind van de
eerste regel is zelfs helemaal onverbon
den, iedere letter staat apart.
Indien onverbondenheid nu een vast
staande betekenis had zou ieder schrift
dat dit kenmerk vertoonde op dezelfde
manier uitgelegd moeten worden. Dit is
echter niet het geval.
In voorbeeld II namelijk is ook een
A
Luc van Dam op vierde plaats
In de te Parijs gehouden vergadering
van de commissie van de Europese
boksunie die zich met de Europese ti
telgevechten bezig houdt, is voor de
aanwijzing der uitdagers gebruik ge
maakt van klassementslijsten van de
vijf beste boksers in elke gewichtscate
gorie. Op deze lijsten komt de naam
voor van een Nederlander, t.w Luc van
Dam, die bij de middengewichten vier-
ae is geplaatst achter Randolph Tur-
pin (G.B.) Dauthille (Fr.) en Ville-
main (Fr.).
EEN NOORS SCHIP IN NOOD
Gisteravond zijn van het 1875 ton
metende Noorse s.s. „Lady Kathleen"
dat zich 36 mijl van Riga bevindt, nood
seinen opgevangen. De bemanning be
geeft zich in de boten. Vanuit Riga
wordt hulp gezonden.
VA. AS
r A CLzV-ewt
grote onverbondenheid waar te nemen.
Het woord aanleiding in de eerste regel
heeft vier onderbrekingen, het woord
advertentie in de tweede regel heeft er
vijf. Toch betekent de onverbondenheid
in dit schrift heel iets anders dan in
het schrift van prof. Zeeman en dit
verschil in uitlegging moet gezocht
worden in het verschil in niveau waar
dering. Bij prof. Zeeman betekent deze
onverbondenheid het vermogen tot ab
stract denken waarbij iedere gedachte
schrijver heeft bereikt. Opvoeding en
Kennis hebben hier minder mee te ma
ken dan aanleg en begaafdheid. Het
wezen van de intelligentie (b.v. intuï
tieve- of denk-intelligentie)van de
scheppende fantasie en van de persoon
lijkheid spreken hier uit.
Het is uiterst moeilijk aan te geven
hoe men tot het bepalen van dit niveau
komt. Artistieke gevoeligheid heeft
hier iets mee te maken, naast een aan
geboren aanleg waarbij men de nuan
ces in het handschrift kan aanvoelen,
gesteund door een jarenlange ervaring
en een grondige psychologische studie.
Want men mag nooit vergeten dat de
handschriftkunde slechts een hulpwe
tenschap is, een van de vormen (zij het
een der belangrijkste) der psycho
diagnostiek.
Het beste lijkt mij u weer door een
voorbeeld het verschil in niveau dui
delijk te maken.
Eigenlijk zijn we allemaal een beetje
grafoloog, al kunnen we onze indruk
ken in het algemeen niet systematisch
en wetenschappelijk ordenen en daar
uit conclusies trekken. Maar het is een
ieder van ons toch vaak overkomen
dat we bij het zien van een handschrift
daarvan een indruk ondervonden: mooi
of lelijk, sympathiek en onsympathiek,
helder of verward.
Deze intuïtieve indruk heeft veel
v/aarde en iemand die op deze wijze
een handschrift beoordeelt doet eigen
lijk hetzelfde als de grafoloog, maar
de grafoloog is er op getraind zijn in
drukken wetenschappelijk te verwer-
Servische metropoliet in
Joegoslavië vrijgelaten
Het officiële Joegoslavische persbu
reau Tanjoeg heeft meegedeeld, dat de
Joegoslavische autoriteiten de metropo
liet van Skoplje, Josip, die zich sinds
achttien maanden in een klooster in
huisarrest bevond, heeft vrijgelaten.
De 73-jarige metropoliet, die tot de
Servische orthodoxe kerk behoort,
werd in de zomer van 1950 gearresteerd
op beschuldiging van medeplichtigheid
aan een royalistisch complot tot om
verwerping van de regering-Tito.
Een startbaan in Rotterdam?
In verband met de bekende aanvraag
van de N.V. Aviolanda te Papendrecht
om vergunning tot het oprichten van
een reparatiébedrijf voor vliegtuigen op
een terrein nabij de ontworpen lucht
haven, waartoe de beschikking over
een start- en landingsbaan noodzake
lijk is, is aan de minister van verkeer
en waterstaat toestemming voor de aan
leg van die startbaan gevraagd. Een be
slissing hieromtrent kan spoedig wor
den tegemoetgezien.
Noord-Oostpolder geeft 24
fruitteeltbedrijven uit
De directie van de Noord-Oostpolder
heeft machtiging gekregen het volgend
jaar vier-en-twintig fruitteeltbedrijven
uit te geven in de polder. Dit zullen
bedrijven zijn,die in grootte variëren
van 6 tot 24 ha. De gronden liggen in
de Oostelijke helft van de Noord-Oost-
polder in het gebied, dat reeds gereser
veerd was voor tuinbouw.
NATIONAAL STEUNFONDS VOOR
KUNSTENAARS OPGERICHT
De Nederlandse Federatie van Beel
dende Kunstenaarsverenigingen heeft
besloten een stichting „Nationaal steun
fonds voor noodlijdende kunstenaars"
voor bijzondere doeleinden in het
leven te roepen. In het bestuur der
stichting zullen verschillende groepen
vertegenwoordigd zijn (beeldende kun
sten, architectuur, muziek en letterkun
de).
BOLS ZWEEDS HOFLEVERANCIER
Het heeft Z.M. koning Gustaaf Adolt
van Zweden behaagd aan een Neder
landse firma de Erven Lucas Bols te
Amsterdam het praedicaat hofleve
rancier te verlenen.
ken en te toetsen aan minder in het
oog springende trekken.
Een proef.
Past u uw intuïtieve indruk eens toe
op voorbeelden HI en IV. Het zal u
niet moeilijk vallen aan te geven welke
zijn eigen plaats heeft, waarin een logi
sche constructie alle elementen van het
geestesleven in hun wezen onderscheidt
en principieel naast elkaar stelt. De in
deling is ook zeer helder, alle letters
zijn zuiver en logisch getekend.
En in het andere schrift betekent de
onverbondenheid juist het tegenover
gestelde. Op dit primitieve niveau moe
ten we besluiten tot het onvermogen
de dingen in hun juiste verband te
zien en logisch door te denken.
Het niveau.
U ziet hierbij duidelijk dat grafologie
geen rekensommetje is. Nu hebben we
het bij deze voorbeelden steeds gehad
over het niveau van het schrift. Hier
onder moeten we verstaan het bescha
vingspeil en de culturele hoogte die de
van de twee schriften het hoogste
intelligentie-niveau bezit. In een oog
opslag ziet u dat dit het eerste moet
zijn. evenals de grafoloog dat doet.
Maar de grafoloog is in staat zijn
conclusies te beredeneren. Hij zal u
wijzen op de grote originaliteit die uit
voorbeeld Hl spreekt. Hij kijkt b.v.
naar de hoofdletters. Zeker, ze zijn
grillig gevormd, op het eerste gezicht
zult u dit schrift misschien verward,
onregelmatig en onbeheerst vinden,
waarschijnlijk ook niet „mooi" (hoewel
de grafoloog nooit werkt met begrip
pen als mooi, lelijk, sympathiek enz.,
omdat hij tracht een objectief oordeel
te vormen), maar er spreekt ook een
grote originaliteit uit, ze geven blijk
van persoonlijkheid. Ze zijn, ais men
het schoolvoorbeeld als maatstaf neemt,
veel te groot in vergelijking met s
kleine letters, het geheel doet nogal
onbeheerst aan, alsof de schrijver zijn
gedachtenvlucht niet steeds bedwingen
kan (het is het handschrift van een
bekende dichter), maar er spreekt
eveneens een oorspronkelijke fantasie
uit en een hoge verbeeldingskracht.
Kijkt u eens b.v. naar het woordje
hartelijke in de vijfde regel, hoe de ij
en de k met elkaar verbonden zijn op
een oorspronkelijke manier die u alleen
in handschriften van hoog intellectueel
niveau zult aantreffen.
-WWI lUl
IA w T
/Oft— ftvW»
IA cpoJU oei. ow*
Voorbeeld IV maakt meteen een veel
onbeholpener indruk. Belangrijk voor
de grafoloog zijn hierin de verbindin
gen die allemaal van laag naar hoog
lopen b.v. (en nooit hoog inzetten zo
als bij het vorige voorbeeld).
Maar opmerkelijk is vooral dat de
lettervorming blijkt geeft van weinig
persoonlijkheid. Iemand die veel hand
schriften onder ogen heeft gehad zal
in het algemeen spoedig een niveau
waardering kunnen geven waarmee hij
in staat is de intellectuele capaciteiten
van de schrijver te bepalen.
M. VAN LOGGEM.
(Van onze verslaggever)
JfWARTE PIET is een spraakzaam
mens. Dat valt mij op, wanneer ik er
met hem alleen op uit ben voor het
dakjeswerk elk beroep heeft zijn
vaktermen te Steenhoven. Steenho
ven doet Piet dit jaar alleen: Sinter
klaas kan ten slotte niet overal tegelijk
zijn en met het klimmen der jaren laat
hij hier en daar een stadje over aan zijn
adjudant.
Die adjudant blijkt, zoals gezegd, van
een praatje te houden, al onderdrukt
hij die neiging in gezelschap van zijn
bejaarde werkgever meestal, uit eer
bied voor diens leeftijd.
Op de weg naar Steenhoven het is
Iaat in de avond en de maansikkel
hangt laag boven de horizon rijden
we in galop. Het sterke, lenige paard
draagt ons beiden gemakkelijk.
„Weet je dat ik in Steenhoven de
vrije hand heb?" vraagt Piet. Hij zit
voor mij, draait zich half om en spreekt
zo'n beetje op zij, zodat ik hem kan
verstaan.
„Doe en laat je daar dan wat je
wilt?"
„Min of meei en ik heb er geweldig
plezier in. In de regel gaan we uit van
de stelling dat de ouders het bij het
rechte eind hebben en zodoende maat
staf zijn voor het gedrag van de kinde
ren. Maar als ik „plat dak" heb dat
betekent dat ik m'n gang kan gaan
geef ik de ouders ook wel eens een
veeg uit de pan. Let maar eens op
straks"
Een kwartier later is het dakjeswerk
in volle gang. Huisje op, huisje af er
ligt dit jaar vrijwel geen sneeuw in
Steenhoven en van gladheid heeft
Bruno, het paard, zo goed als geen last
Voor een groot deel is het routine
werk. Locomotiefje hier. poppenhuis!
daar, plak chocolade voor Miepje
doosje sigaren voor Pa, met een kreu
pelrijmpje erbjj dat hij ze niet alle
maal achter elkaar moet oppaffen.
nieuwe strijkplank voor moeder
maar die kan niet door de schoorsteen
en moet dus tegen de voordeur gezet
volgens het bekende recept: op de bel
drukken, hard weglopen en dan om een
hoekje kijken hoe het zaakje valt -
en een tekendoos voor Wim, met de
complimenten van Zwarte Piet en dat
hij ook het herleiden van breuken niet
mag verwaarlozen.
„Toch had die jongen, als-ie mijn
zoontje was die tekendoos misschien
niet gekregen voordat hij op zijn Paas-
rapport een beter cijfer voor rekenen
heeft", bedenkt Piet. „Hoewel, je weet
bij zo'n jongen van zeven toch ook
weer niet of zo'n cadeautje niet juist
goed werkt. Eigenlijk zou je voor dat
vak van mij wat aan psychologie moe
ten doen. of paedngogie Maar ia, welke
afgestudeerde neem' nou zo'n baantje
aan? Kijk, daar lijdt onze hele samen
leving aan: wil je je vak goed kennen
dan moet je de theorie eerst bestu
deren, maar je hebt mensen die alleen
naar aan de theorie denken en de
practijk verwaarlozen. Enfin mis
schien zit er in die Wim een schilder
Hoeft-ie ook niet zoveel van rekenen
te weten Hoewel Hij maakte de
zin niet af. „Kijk. dat stel hier moet ik
hebben".
Piet wees op een hoekhuis, waarvoor
een taxi stopte Een man en een vrouw
stapten uit. „Een getrouwd paar jong
nog. Twee kinderen: meisje van vijf,
jongetje van drie. Zaterdags dansen ze
die ouwelui Zondags gaan ze
bridgen. Dinsdags is hun bioscoop
avond en op Woensdag moet hij naa>
de kegelclub En die kinderen? Drie
vier keer per "mek lisgen ze mnederziei
alleen in dat huis. 's avonds Soms vra
gen ze om vertelseltjes, maar daar
komt bijna nooit -'an
EEN RUK aan de leidsels en daar
slaan de vonken van de muur af: Bru
no's hoefijzers schampen tegen de ste
nen. Een gek gevoel in mijn maag
ik lig eigenlijk achterover en we stij
gen toch omhoog. We beklimmen het
dak. en in een paar tellen zijn we bi)
de schoorsteen. Dan buigt Zwarte Piet
zich op zij, duikt in de zak die aan zijn
zadelknop gebonden is en diept er een
brief en een pakje uit op. Eerst gaat
het pakje de schoorsteen in. dan zakt
de brief naar beneden. „Wat is het?"
vraag ik. Piet grinnikt.
„Voot die ouders een gepeperde
brief met een serie terechtwijzigingen
over al dat uitgaan en de mededeling
dat ze dat verwachte televisietoestel
niet krijgen als ze zich goed gedra
gen volgend jaar en in dat pak zit
ten prentenboeken om er de kinderen
uit voor te lezen en te vertellen. Het
mes moet van twee kanten snijden,
zie je?"
Weg zijn we weer, nu naar een
huisje aan de dijk. Het is maar klein,
we zijn zó nr> het dak tT'er woont een
oude visser", vertelt Piet „Hij gelooft
nmt meer aan Sinterklaas En Haarom
krijgt hij juist een cadeautje. Want hij
is verder een beste kerel. Ik weet dat
hij wanneer hij van de vangst thuis
vaart vaak wat vis weggeeft aan arm'
mensen Als je teveel hebt van wat een
ander nodig heeft moet je wat weg
geven. zegt hij altijd Laatst verspeelde
hij bij de visvangst een net. Daarom
krijgt hij een nieuw"
En met die woorden laat Piet een
pak neer door het dakvenster van het
huis De volgende morgen zal de oude
Martens het verbaasd en misschien
nog ongeloviger openmaken....
ZO WERKEN WIJ in een paar uur
Steenhoven af. want zo erg groot is het
stadje niet. De rest van de „klandizie'
valt min of meer binnen het gewone
kader: taaipopp.-n voor b tkvissen.
autopeds voor een paar jongetjes, een
rol gaas voor een in zijn vrije tijd kip-
penhoudende machinist, een nieuwe
wekker voor de familie Meeremans,
zo'n tippetop-toUetje voor kleine Ka-
reltje Kneuters „niet mee naar
school nemen", staat er in het begelei
dende versje, want die jongen sleept
alles mee naar zijn klas een briefje
met tien gulden erin voor de vrouw
van molenaar Hurk zij heeft verster
kende middelen nodig in een gezin
waar het eigenlijk niet af kan en
zelfs dat gekke speelgoedgramofoontje
voor die meneer Wernhouts is nog niet
zo'n gek cadeau. Die man is verwoed
jazz-platenverzamelaar, heeft een dure
pick-up met over de tweehonderd pla
ten en die krijgt me daar een krassen
de opname van „Hoor wie klopt daar
kinderen" en, aan de andere kant, „Zie
de maan schijnt door de bo-uen" Maar
dat is een stukje treiterwerk zoals Piet
het lachend noemt: daarmee handelt
hij volkomen in de geest van zijn ge
baarde opdrachtgever, die nu en dan
ook wel eens de draak steekt met over
dreven hobbies.
„Dat moet je wel doen", zest de zwar
te knecht, „want het moet ten slotte
niet allemaal zo zwaarwichtig worden
Maar aan de andere kant zie je, dat ie
ook weer niet kunt werken volgens het
afs'^argd" thema dat wie zoe* is kriist
lekkers en wie stout is de roe. Wie
maakt eigenlijk uit wat zoet en stout
is? Ja precies, de ouders. Maar gedra
gen die zich vaak zelf niet als domme
kinderen? Kijk, en dèt staat er nou net
niet bij in „Zie ginds komt de stoom
boot", komt er op filosofische toon
achteraan.
Ik bied hem bij het afscheid een siga
ret aan.
„Graag. Het mag nu wel: mijn dienst
zit er op' Hij steekt op, zwaait breed
lachend met zijn hand zelfs in de
nacht steken zijn spierwitte tanden af
tegen zijn zwarte huid en verdwijnt
Het geklepper van Bruno's hoeven
o.-ft gpiatdoi;--' 'an wes De tore
klok van Steenhoven slaat drie.
MARIUS BRONSWIJK
