't Gooi trekt met boze plannen
naar leider DWS
PURÖLl
r
Pia, Pain en Pom
in Zwitserland^
Hersengymnastiek
Bridgerubriek
In de greep van de woestijn
Het uiteindelijke
zicht
JIMMY BROWN ALS AUTORENNER
VVV moeten in Rotterdam nogmaals
een vuurproef doorstaan
Haarlem en Limburgia
op eerste plaats?
Schaakrubriek
M™.
Drs J. Muilwijk
en ontsmet
ZATERDAG IB FEBRUARI 1953
72. Signor Armando duwde wat hij
duwen kon. Hij had allebei zijn
schoenen uitgeschopt, omdat hij daar
telkens op uitgleed en hij zette het
karweitje op zijn blote voeten voort.
Al duwend bereikte hij nog een aardi
ge snelheid en als hij opkeek, zag hij
de eindstreep hoe langer hoe meer na
deren. De vorst van Monaco stond al
met zijn zwart-wit geblokte vlag ge
reed om de binnenkomende wagens
•tuk voor stuk af te vlaggen. De vol
tallige directie van de Betha Parisia-
automobielfabrieken stond op een
kluitje bijeen op hun nagels te bijten
van de zenuwen. Een dame op de tri
bune begon met een schrille stem
„Hup Ajaxü!" te roepen. Die was he
lemaal de kluts kwijt. Toen signor
Armando de eindstreep tot op 25 me
ter was genaderd, leek het er nog op,
dat hij het zou halen. Jimmy's Me
teoor kwam wel op topsnelheid aan-
daveren, maar hij lag toch nog altijd
ïen flink stuk achter. Een modieus ge
kleed vrouwtje greep eensklaps haar
kostbaar met ontelbare bloemetjes ge
tooide modelhoedje, dat haar echtge
noot een dag tevoren 134 gulden en 95
cent had gekost, en wierp dat op de
baan. „Voor de winnaar", riep zij in
extase. Haar man, die naast haar zat,
knipperde driemaal met zijn ogen en
viel toen flauw.
UET is maar gelukkig dat het voetbalprogramma tot voor enkele weken bij-
zonder vlot is verlopen. De laatste weken immers zijn tal van wedstrijden
door de typisch Nederlandse kwakkelwinter, waar noch de ssAaatsenryders noch
de voetballers aardigheid in kunnen hebben, in de „soep" gelopen. Niettemin is
er nog een redelijke kans aanwezig dat de eerste klassers hun groot aantal wed
strijden (26) op tijd zullen hebben afgewerkt. In het ongunstigste geval moeten
nog tien wedstrijden worden gespeeld, maar er is ook een groot aantal vereni
gingen, dat reeds negentien wedstrijden achter de rug heeft.
VAN de kampioenscandidaten in IA
krijgt DWS het wel bijzonder las
tig. Hoewel 't Gooi slechts een theore
tische kans op de titel heeft, kan deze
ploeg in Amsterdam zeker voor een
verrassing zorgen. De Hilversummers
hebben immers niets te verliezen, zo
dat zij het belangrijke voordeel genie
ten vrijuit te kunnen spelen. Haarlem
speelt een uitwedstrijd tegen GVAV.
Dat moet dus zonder meer een over
winning voor de roodbroeken worden.
Go Ahaed heeft een goede gelegenheid
om zich definitief in veiligheid te
brengen. Theole komt namelijk op be
zoek en bovendien gaat Velocitas zo
goed als zeker een nederlaag tegemoet
tegen EDO.
TN IB is, ten aanzien van de kampi-
oenstitel, de lol er af. Ajax staat
met negen punten voorsprong op do
eerste plaats. Als de Amsterdammers
uit de resterende zeven wedstrijden
slechts vier punten behalen en Wage-
ningen en Vitesse winnen al hun wed
strijden, dan nog zullen de hoofdste
delingen deel mogen nemen aan de
competitie om het landskampioenschap.
Ajax behoeft zich dus niet ongerust te
maken als de derby tegen Blauw-Wit
zal eindigen in een nederlaag. Of het
echter zo ver zal komen, lijkt ons
twijfelachtig, hoewel wij niet mogen
vergeten dat de bewoners van het
Olympisch Stadion vorige week kans
zagen RCH een nederlaag toe te bren
gen. Oosterparkers, Achilles en Sneek
zien ieder voor zich nog kans aan de
greep van het degradatiespook te ont-
Mocht er in uw gezin of kennis
senkring binnenkort een blijde
gebeurtenis te wachten zijn, en u
heeft voor de a.s. nieuwe wereld
burger nog geen naam kunnen
vinden, misschien kunt u dan uit
het volgende uw voordeel trek
ken. Ik zeg niet, dat u ook deze
naam moet gebruiken, want ik
ben werkelijk bang voor de amb
tenaar ten stadhuize, die, bij het
horen van deze naam, niet méér
doch ook niet minder kan doen
dan flauwvallen.
Dit naampje kreeg namelijk een
borelingske in Honolulu van zijn
overgelukkige ouders (je zal dat
jochie öf meiske later naast je m
de schoolbank krijgen): KANA-
NINCHEAOKUUHOMEOPUU-
KAIMANAALOHILOHINOKEA-
WEAWEULAMARAOKALANI
JUDD.
Het betekent: „Het heerlijk aro
ma van mijn woning op de glin
sterende diamantheuvel stijgt op
naar de ogen van de hemel".
1. Welke misdrijven behandelt
de „Kinderechter?"
2. Wie vervult de functie van
Hoge Commissaris in Indone
sië?
3. Hoe heet het Franse volks
lied?
4. Wat is het verschil tussen het
opstaan van een paard en dat
van een koe?
5. Bij welke arbeid zingt men
het „slijtlied?"
6. Welke noten kan men noch
eten, noch zingen?
7. Wat wordt bedoeld met het
zout der fanl?
S. Op wie of wat is de naam
„Ome Jen" van toepassing?
9. Hoe heten de oorspronkelijke
bewoners van Nieuw-Zee-
land?
10. Op welk traject rijdt de
„Oriënt-Express?"
Oplossingen Dinsdag.
komen. Daarojm zal het in de wedstrijd
tussen deze beide clubs niet aan
spanning en strijdlust ontbreken. Oos
terparkers trekt met weinig kans op
succes naar DOS. Het is dus waar
schijnlijk, dat de spanning eerder toe-
dan af zal nemen.
LIET kon voor Willem II wel eens een
zware gang worden naar BW. Voor
de Bossenaren is in deze competitie
niet veel eer meer te behalen, maar
juist daarom zullen zij er prijs op
stellen de aanstaande kampioenen zo
veel mogelijk dwars te zitten. Het is
dus niet onwaarschijnlijk, dat Feijen-
oord en Eindhoven resp. via overwin
ningen op Sittardia en NAC, kunnen
inlopen. SVV gaat winnen van hek-
kesluiter Quick en ook voor de an
dere degradatiecandidaten kunnen wij
weinig goeds voorspellen. DHC brengt
namelijk een bezoek aan de Maasstad
en RBC verleent gastvrijheid aan
ADO.
VVV" heeft de vuurproef in de wed
strijd tegen PSV goed doorstaan.
De ploeg uit Venlo krijgt echter wei
nig rust, want Zondag staat de uiter
mate zware ontmoeting tegen Sparta
op het programma. De Rotterdammers
zullen hun bezoekers het vuur na aan
de schenen leggen en het zou ons niet
verwonderen als VW zonder winst de
havenstad moet verlaten. Het is niet
denkbeeldig dat Limburgia Zondag
avond de troon bestijgt. Deze ploeg
krijgt namelijk bezoek van het zwak
ke Chevremont, terwijl de titelcandi-
daten Emma en Hermes DVS elkaar
het leven zuur gaan maken. Van PSV
mogen wij een overwinning op Bra-
bantia verwachten.
HET ONDERSTE UIT DE KAN
|N deze eerste bridgerubriek lezers, ga
ik u de geschiedenis vertellen van
de man, die het onderste uit de kan
wilde hebben.
Bridge is een puntenspel en hoe
meer punten er in een zeker spel te
winnen zijn, hoe lieyer een bridge-
speler dat doet. Een gezond standpunt,
dat nochtans aan zekere beperkingen
gebonden dient te zijn. Laten we eens
een vergelijking maken. U hebt met
een bepaalde handelsaffaire veertien
honderd gulden verdiend; er komt
iemand naar u toe die u voorstelt, die
veertienhonderd gulden in een zaak te
steken, die 50 procent van slagen heeft.
Slaagt die zaak, dan krijgt u veertien
honderd en dertig gulden terug, mis
lukt die zaak, dan bent ge echter uw
geld kwijt. Moet ik u nog vragen wat
ge zoudt antwoorden? Waarschijnlijk
zou het u niet eens de moeite waard
zijn een antwoord te geven!
Nu gaan wij eens naar onze bridge-
speler, die de volgende ware geschie
denis meemaakte:
Oost
West
♦a,v, 9, 7,2
♦5,4, 3
4.a, h, v, b, 10
OW waren kwetsbaar en West be
gon met 2 Klaver te bieden; Noord
bood 2 Harten, Oost 2 SA, Zuid paste,
West 3 Schoppen en Oost 4 Schoppen.
West achtte thans de tijd gekomen,
Ruwe h u i d
Ruwe handen
Ruwe lippen
(Advertentie, Ing. Med.)
om zijn partner kenbaar te maken,
dat hij in Harten niets te verliezen
had en bood 5 Harten, daarmede aan
gevende, dat hij géén verliesslag in
Harten had en wel wat voor slam ge
voelde.
Oost nam de uitnodiging aan en
bood 6 Schoppen, een uitstekend con
tract dat, gezien de OW-kaarten, ze
ker gemotiveerd te noemen was.
Noord, die begreep dat West geen
Harten zou hebben, kwam met Rui
tenvrouw uit; in de blinde (Oost)
werd de slag .met Ruitenaas genomen,
waarna direct Schoppen werd ge
speeld, waarbij West sneed met Schop
penvrouw. Dit gelukte wonderbaarlijk
goed, want bij Noord viel de Schop
penboer!
Het contract was pu 100 pet. veilig,
daar West eenvoudig Schoppenaas kon
naspelen, de troefheer bij Zuid kon
laten zitten en dan verder Klaver af
spelen, waarbij in de blinde eenRui
ten zou kunnen worden opgeruimd.
MaarWest was niet tevreden
met de 1430 punten die reeds in zijn
zak konden zitten (750 punten voor
klein slam, 500 voor de robber-wed-
strijdbridge en 180 voor 6 Schoppen).
Hij wilde met alle geweld 1460 punten
maken en deed daarom het volgende:
na Schoppenvrouw gemaakt te heb
ben, stak hij met een kleine ruiten over
naar Ruitenheer in de blinde en speel
de Schoppen 10 na, om nu Zuid's heer
er uit te snijden.
Het resultaat was verrassend; Zuid
speelde een kleine Schoppen bij, West
speelde óók klein en Noord nam met
Schoppenheer! Hierna kon Noord met
Ruitenboer de downslag maken en in
plaats van 1430 punten te winnen,
verloor West 100 punten.
Noord, die had gehad Sch. h, b H. a,
v, 10, 9, 8, 5 R. v, b, 10 KI. 6, 2, had
prachtig tegengespeeld, maar West
had er niettemin niet in moeten lo
pen. Wie het onderste uit de kan wil...
JOKER.
Onder redactie van drs. Muilwijk,
Van Maerlantlaan 142, Den Haag.
BILLIJKE CRITIEK?
noemt het publiek vaak ondank
baar en vergeetachtig, en daarin
heeft men niet geheel en al ongelijk.
Onze grootmeester, de ex-wereldkam
pioen dr M. Euwe, heeft het bestaan
om tweede te worden in Bazel. U weet
wel, wat voor conclusies men daar uit
pleegt te trekken: het is weer niets'.
Bij nader inzien is dit resultaat heus
niet zo slecht, want Vidmar behaalde
slechts eenTialf punt meer en Vidmar
is toch ook grootmeester! Bovendien
kan de boog niet altijd gespannen zijn
en het Hoogoventournooi was een écla
tant succes voor onze kampioen: 83%,
twee punten voorsprong op O'Kelly.
Ik schreef hierboven dat men niet
geheel ongelijk heeft, wanneer men
de critiek van velen veroordeelt. Want
waaruit vloeit de teleurstelling voort,
als Euwe geen eerste prijs behaalt?
Uit de verwachting die men koestert,
de verzwegen bewondering, de onder
drukte hoop. Wij Nederlanders plegen
niet met onze gevoelens te koop te lo
pen, en vooral niet met onze positieve
gevoelens. De wellicht onredelijke cri
tiek is een camouflage voor bewonde
ring en vertro-'W waaraan de wer
kelijkheid niet scheen te beantwoor
den.
De betekenis van Euwe voor het
schaakleven, speciaal in ons land, is
te groot om deze in een enkel artikel
tje volledig duidelijk te kunnen ma
ken. Maar in de onderstaande partij
is althans dit op te merken: het fabel
achtige gemak, waarmee de ex-wereld
kampioen kan spelen, zodat men gaat
denken: het schaakspel is toch wel
dood-eenvoudig
NIMZO-INDISCH
Wit: dr Euwe. Zwart: H. Kramer.
1. d2d4, Pg8—f6; 2. c2—c4, e7—e6;
3. Pbl—c3, Lf8b4; 4. Ddl—c2, c7—
c5 (de variant, die het meest in de
mode is sedert enkele jaren); 5. d4xc5,
00!. 6. e2e3 (een nieuwtje; ik kom
op de opening nog terug); 6
Pb8c6; 7. Pgl—f3. Lb4yc5; 8. a2—a3,
a7a5(?); 9. Lfl—e2, d7—d5; 10. 0—0,
Dd8e7; 11. b2—b3, d5xc4. 12. Le2x
c4. e6e5: 13. Ld—b2, Lc8—e6?; 14.
Pf3g5! (de inleiding tot een zeer
sterk initiatief. Wit neemt een geïso
leerde pion op de koop toe; deze pion
verschaft een waardevol steunpunt op
d5); 14Le6xc4; 15. b3yc4. g7—
e6 (Wat anders? Er dreigde Pd5 b.v.
Dd8. Pxf6+ en mat); 16. Pc3—d5!, Pf6
d5 (Dd8, Tdl is niet beter); 17. c4xd5
(Zie diagram).
STELLING ITA 17. c4XdS:
Indien nu 17Dxg5 dan 18.
Dxc5, Pe7; 19. d6, Pc6; 20. f4 met pion
winst. Er volgde in de diagramstelling
17Pc6a7; 18. Pg5—e4, Lc5—dB
(of Tac8; 19. Dd2, b6; 20. d6, De6; 21.
d7, Tcd8; 22. f4! of ook Pxc5); 19. f2—
f4!, f7f6 (exf4 komt niet ernstig in
aanmerking wegens Pf6t); 20. Pe4xd6,
De7xd6; 21. f4xe5, f6xe5; 22. Dc2—e4,
Tf8xflt. 23. Talxfl, Ta8—d8 fOp Te8
volgt Da4. Thans gaat Lb2 echter een
moordende activiteit ontplooien). 24.
Lb2xe5, Dd6xd5; 25. De4—f4, Pa7—c6;
26. Le5al, Td8e8 (om Df6 met Pe5
te beantwoorden); 27. h2h4!, Dd5e6
(Zwart moet iets ondernemen tegen
het dreigende h5, dat noch met Dxh5?
Df7t, -noch met gxh5? Dg3t beant-
71. Het was inmiddels tijd geworden
om weg te gaan, maar de beer was
vreselijk teleurgesteld. „Mevrouw, d3t
kunt U mij niet aandoen! U bent de
redder van mijn leven", riep hij uit. Ik
wilde maar dat U mij de eer wilde
aandoen om mijn gast te zijn. Ook al
kan ik U niet zoveel comfort aan
bieden als U natuurlijk gewend bent".
„Nee, daar gaat het helemaal niet om",
antwoordde Moeder, „maar U begrijpt,
ik word terugverwacht". „Blijft U dan
tenminste bij mij eten", protesteerde de
beer. „Ik wil zo graag de slechte in
druk, die ik op U gemaakt heb, uit
wissen". „Wat denken jullie ervan, kin
deren?" vroeg Moeder. „Blijven Moe
der!" riepen Pirn, Pam en Pom en ook
Paultje stemde daarmee in. Hadden hjj
en Bollie niet juist voor levenslang
vriendschap gesloten, toen zij daar bei
den in de kloof hingen? Vader Beer
keek verheugd om zich heen. „Goed,
dan ga ik het eten klaarmaken. Ja, dat
zou U misschien niet denken, mevrouw
maar ik ben een goede kok". Een half
uurtje later zaten allen om de gezellig
gedekte tafel, terwijl vader Beer het
hoogste woord voerde. Bollie keek hem
verbaasd aan. „Ja zo ken je me nog
niet, hé?" knipoogde vader Beer.
„Maar van nu af aan zal dat anders
worden. Elke dag mag jij je vriendjes
te gast vragen". Het was in lange tijd
niet zo vrolijk geweest in de woning
van de beer.
JARS J. MUILWIJK, die met in-
gang van heden onze schaak
rubriek zal redigeren, behoort tot
de sterkste Nederlandse schakers.
In 1938 werd hij kampioen van de
Stichts-Gooise Schaakbond, in
1939 deelde hij met Kramer de
eerste en tweede prijs in het
Maasbokaal-tournooi, 1941 en 1942
zagen hem als kampioen van de
schaakclub „Utrecht" met Span
jaard op de tweede plaats en in
1943 werd hij Studentenkampioen.
Vlagsma moest Muilwijk in 1947
het kampioenschap van de
schaakclub Kralingen laten en
vorig jaar werd onze schaak
redacteur kampioen van de Haag-
Se Schaakbond, eerste in de hoofd
groep van de Bondswedstrijden
en met Muhring derde en vierde
(achter Euwe en Donner) in de
jubileumwedstrijd van de Haagse
Schaakbond.
Drs J. Muilwijk is een knap
theoreticus en beschikt daarbij
over een vaardige pen, waarvan
de schakers onder onze lezers
iedere veertien dagen, een bij
drage kunnen verwachten.
REDACTIE
woord kan worden); 28. Tflf3, Pc6
e5; 29. Tf3—g3, De6—d6; 30. Df4—a4!
(niet h5 wegens Ddlt). 30Te8
d8; 31. Da4b3t, Dd6—d5; 32. Db3—c3
(deze krachtzet zou ook op Kf8 ge
schied zijn); 32Td8e8; 33. Tg3
g5, Dd5—dit; 34. Kglh2. Zwart
geeft het op, want het paard is niet te
dekken en als het weggaat volgt er
mat: Pg4t dan Txg4.
Nederlandse salonrijtuigen
voor Uruguay
Aan boord van het schip „Tucuman"
van de Koninklijke Hollandse Lloyd
zijn gisteren vier salonrijtuigen naar
Uruguay vertrokken, bestemd voor de
gouvernementsspoorwegen in dat land.
Het zijn luxe salonrijtuigen in som
mige is een bar ingebouwd en een keu
kentje die tezamen een treinstel vor
men. De Rotterdamse firma Allan en
Co heeft een opdracht gekregen om
vier van dergelijke treinstellen te ver
vaardigen, dus in totaal 16 rijtuigen.
De drie overige stellen zullen eind
April verscheept zijn.
Met waardebon voor HfflÜtMÏ GOAL-voetbalfoto
DOE MEE AAN DE GOAL VOETBALPRIJSVRAAG
(Advertentie, Ing. Med.)
Aspirin
ASPIRIN IS ALLEEN ÉCHT
MET HET BAYER KRUIS
{Advertentie, Ing. Med
36)
Toch hinderde het haar, want ze had
het gevoel het eigendom van een an
dere vrouw te stelen en achterbaks en
verraderlijk te handelen. En dan was
Amid er ook nog.... wat zou hij er
van zeggen? Yhula was er zich zeer
goed van bewust dat hij zeer ontsticht
zou zijn over haar heimelijke intrigue
met de Engelsman die hij verachtte en
die bovendien nog verloofd was met
Mara Deniey. Als hij er ooit achter
zou komen zou hij haar zeker ten
strengste verbieden Gary Cromer nog
ooit weer te zien of althans de moge
lijkheid daartoe volledig uitsluiten.
Niettegenstaande al deze moeilijk
heden en hinderpalen geraakte ze
echter steeds dieper in haar liefde ver
ward en dacht ze er eenvoudig niet
over haar heimelijke ontmoetingen op
te geven.
Yhula ben Hasrif had sinds haar
kindsheid een zeer beschut en in wat
ten verpakt levep geleid en had in het
geheel geen contact gehad met man
nen die jong of huwbaar waren, dus
was het geen wonder dat ze, onerva
ren en emotioneel-onontwikkeld als ze
was, dadelijk hopeloos verliefd raakte
op de knappe Engelsman, die er be
wust op uit was haar te verleiden.
Wat Gary zelf betreft, die had voor
het ogenblik zijn verveling en wrok
vergeten en genoot ontzettend van de
ze geschiedenis. Yhula was jong en
mooi en heel lief, een type dat geheel
nieuw was voor hem en daardoor
althans voorlopig zeer aantrekke
lijk. Bovendien kwam daar de pretti
ge gedachte bij dat hij Amid een hak
zette. Het was een situatie die hem
door:
MARJORIE VERNON
buitengewoon goed lag en hij was dan
ook van plan er het plezier tot het
laatste droppeltje uit te persen.
Een enkele keer dacht hij wel eens
aan zijn verloofde, maar zette haar
dan onmiddellijk met een schouder
ophalen weer uit zijn gedachten en
zijn geweten.
Deze kleine flirtation zou Mara niet
hinderen, daar ze er onmogelijk iets van
te weten kon komen (ze zou Yhula niet
met hem in 'n taxi zien!) en bovendien
stond dit volkomen los van zijn verlo
ving met haar. Als zij binnen zijn be
reik was geweest, zou hij geen behoefte
aan een andere vrouw hebben gehad
(dat maakte hij zichzelf tenminste wijs)
maar nu dat niet het geval was, moest
hij zich toch op een andere wijze amu
seren. Het was toch ten slotte haar
schuld dat hij hier in dit ellendige gat,
ver van zijn club en zijn voetbal, zijn
danserijtjes en de bioscoop, was opge
sloten! Ze was gek geweest om zo'n
idiote onderneming te beginnenen
dat mens Frask scheen ook geen haast
te maken met te trachten hen uit de
ellende te verlossen. Cromer was er
heilig van overtuigd, dat Jane Frask
hun vrijheid kon kopen, mits ze gaf wat
de sheik vroeg en verduiveld, ze was
toch zeker rijk genoeg? Maar om de
een of andere reden hield ze de zaak
slepende in plaats van spijkers met
koppen te slaan; misschien in de hoop
dat hij zijn prijs zou laten vallen! Maar
op deze wijze zouden ze nog weken in
El Araish kunnen zitten, ja misschien
wel maandenAls Yhula er niet was
geweest, was de toestand ondraaglijk
geworden.
Het vleide Cromers ijdelheid dat het
meisje zo volkomen verliefd was op
hem, en hij sloot zijn ogen voor moge
lijke hinderpalen in de nabije toekomst.
Wat zou ze kunnen doen? Hij was er
van overtuigd, dat ze het niet aan haar
broer zou durven vertellen, want hij
begreep wel dat sheik Amid diep ver
ontwaardigd zou zijn over het gedrag
van zijn zuster en Cromer wist ook dat
ze een heilig ontzag had voor Amid.
Er bleven dus niets dan een paar tra
nen en verwijten te vrezen, en hij zou
zijn afscheid bewaren tot het allerlaat
ste ogenblik wanneer hij deze ver
vloekte plaats verliet. Nog liever zou
hij het helemaal vermijdenEn als
ze per slot van rekening zo stom was
om zo'n flirtation voor ernst op te ne
men, werd het hoog tijd dat ze eens
wakker werd. Maar zo stom kon ze
toch niet zijn! Hoe vurig hij haar ook
het hof had gemaakt zijn lippen
krulden van voldoening toen hij aan
het succes van zijn techniek dacht
ze zou toch zeker wel zo verstandig zijn
om in te zien dat het slechts tijdpasse
ring was, heel prettig zo lang het duur
de, maar.,1
Hij fronste zijn wenkbrauwen en
drukte een sigaret uit.
Misschien was het toch beter om het
wat kalm-aan te doentoen dacht
hij aan Amid ben Hasrif en de nacht
van hun gevangenneming; aan de ver
achting die er op het gezicht van de
sheik had gelegen toen hij spottend had
gesnauwd „die zal geen moeilijkheden
opleveren.
Cromer balde krampachtig zijn han
den. De zuster zou boeten voor de ver
achting van haar broer welk een
verfijnde wraak. Niet dat hij iets tegen
Yhula persoonlijk had, dat kleine,
mooie dwaasje. Maar Amid was een te
sterke tegenstander om rechtstreeks
aan te kunnen; men kon hem alleen
overwinnen door hem langs een om
weg aan te vallen Dn' wa« nu wel niet
zijn oorspronkelijke opzet, toen hij
Yhula had bewogen om hem
moeten, voerde hij tot zijn verontschul
diging aan, want hij voelde toch wei
iets van wroeging t.o.v. het Arabische
meisje. Hij had zich oprecht tot haar
aangetrokken gevoeld door haar jeugd
en schoonheid, en pas toen hij had ver
nomen dat ze de zuster van sheik Amid
was, had hij bedacht, dat een kleine
flirtation een tweeledig doel zou kun
nen hebben.
En terwijl deze gedachten door zijn
hoofd gingen, herinnerde Yhula ben
Hasrif zich in het andere gedeelte van
het gebouw ieder teder woordje dat
haar minnaar tot haar had gesproken,
koesterde dat in haar hart, genoot op
nieuw van elk ogenblikje, dat ze met
hem had doorgebracht en verlangde al
weer vurig naar hun volgende ontmoe
ting.
HOOFDSTUK XI
De uren na het bezoek van de sheik
sleepten zich traag voorbij, en die hele
middag was Mara ten prooi aan de
grootste twijfel.
Ze verlangde er naar Amid te tar
ten, te dwarsbomen, hem te tonen dat
er tenminste één vrouw was die zijn
bevelen met slaafs wilde opvolgen
Maar hoe ongaarne ze het ook wilde
toegeven, zelfs tegenover zichzelf, toch
was ze bevreesd dat wanneer ze zich
verzette hij haar zou dwingen hem te
gehoorzamen. Die vernedering ver
droeg ze eenvoudig niet.... dat zou
veel erger zijn dan zich er maar glim
lachend in te schikken of zijn bevelen
onverschillig aan te horen. Misschien
zou ze hem op een subtieler manier
een hak kunnen zetten?
Toch ergerde ze zich dat ze hem zo
gedwee moest gehoorzamen.... Onge
lukkig peinsde ze over de situatie, en
kon maar niet tot een besluit komen
wat te doen. Eindelijk, toen het afge
sproken uur voor zijn terugkeer na
derde, besloot ze, hoewel met tegen-
'in. riet bet het verstandigste was om
zijn wil te doen. (Wordt vervolsd)
NAAR VASTE GROND
LIET is bekend, dat ieder tijdperk van
het mensenleven zijn eigen vragen
kent. Dit geldt voor het kind, voor dB
puber, voor de volwassene, voor da
grijsaard. Het zal ons vandaag slechts
gaan om één vraag die kenmerkend is
voor een heel bepaalde levensperiode,
de tijd zo omstreeks 40. jaar. Zo om
streeks die tijd is het no.maal, dat
iemand z'n bestemming heeft gevonden.
Het woord „bestemming" kan omschre
ven worden als het weten, waarvoor je
eigenlijk op de wereld bent. Een kind
heeft daarvan nog geen notie. De pu
berteit is een periode, waarin zowel de
jongen als het meisje teveel moeite
heeft om zelf uit te groeien tot persoon,
dan dat zulke verstrekkende levens
vragen onmiddellijk aan de orde komen.
Na de puberteit moet de wereld in
een voortdurende expansie veroverd
worden: beroep en huwelijk. Wanneer
dan echter de tijd der expansie voorbij
is, en beroep en huwelijk die in de tijd
vlak na de puberteit zozeer alle aan
dacht hebben opgeëist, zijn „vastge
legd", dan gaat da mens het einde zien.
Het is een uiterst merkwaardig ver
schijnsel, dat het ervaren van zijn in
dividuele bestemming steeds gepaard
gaat met het zien van het eind. Dat de
mens te eniger tijd sterven moet moge
een natuurwaarheid, heten.. Een derge- bli:
lijke waarheid wordt echter eerst
„waar", wanneer de enkeling deze
waarheid aan zichzelf beleeft. En zo
omstreeks de veertiger jaren zijn er
voldoende lichamelijke verschijnselen,
die zij het heel in de verte de
totale afbraak van de dood voorspellen.
De vraag van en naar de dood wordt
dus pas werkelijk actueel, wanneer de
bestemming gezien wordt.
MAAR hoe moeten we nu zien? Zoals
de natuurwaarheid van de dood eerst
„waar" wordt in de beleving, zo is dat
in verhoogde, mate het geval met gods
dienstige „waarheden". Leerstellingen
der kerk zijn goed en nuttig. Zii conser
veren de schat der eeuwen. Maar in
deze leerstel'mgen ligt veel meer onge
sloten dan één mens: bevatten kan.
Neem b.v. het vraagstuk van het plaats
vervangend lijden. Hier is een dermate
diep mysterie aangeraakt, dat .het wel
haast onvatbaar is. Zo is het, ook met
de vraag naar het niteindeliike zicht,
die omstreeks de veertiger jaren opduikt
en de mens niet meer verlaat. Ook
daarover heeft de kerk het nodige ge
zegd.
Het voor zich zelf „waar" maken van
de desbetreffende leerstellingen kan
echter alleen geschieden in een voprt-
durend vragen en zoeken naar de juistt
weg. Een kortweg accepteren van waar
heden is een historisch geloof, dat naar
verluid van de Heidelberger Catechis
mus met het alleen zaligmakend geloof
weinig van doen heeft. En dus zoeken
we naar een antwoord op de vraag
naar het uiteindelijke zicht.
DIJVOORBEELD bij Plato. Deze den-
ker spreekt over de onsterfelijke ziel
met onovertroffen klaarheid. De ziel
van een: mens, zo zegt hij, is in de ker
ker van het lichaam gevangen, en leidt
hier op aarde eigenlijk maar een naar
geestig bestaan. Maar in de dood zal de
ziel, als een atomaire geestelijke en
goddelijke substantie, zich bevrijden van
de materie van het lichaam, en voor
eeuwig bij God vertoeven. Dit is stellig
een verheven conceptie. Maar een aan
vaardbare tevens? Is de geest, de ziel
van de mens in wezen zo hemels en
rein, dat hij zonder meer als van nature
overgeplaatst wordt naar de hemelse ge
westen? Wie zich zelf waarlijk kent,
protesteert. Er is een onuitboetbare
schuld. En bovendien: is die mes
scherpe tweedeling tussen lichaam en
ziel wel houdbaar? Dit probleem ligt op
't ogenblik althans wel heel anders dan
in Plato's dagen.
Daarnaast lezen We Paulus. Hij
spreekt niet van een losmaken van
lichaam en ziel, maar van een als to
tale persoon deelnemen aan het leven
van Christus Hij spreekt in zijn brieven
regelmatig van een leven met, een lij
den met, een gekruisigd worden met,
een begraven worden met, maar dan
ook over een opstaan met Christus. De
gelovige en Christus vormen een „per
sonele unie" Het is dpze mnsHek-ma-
g'sche geloofsverbcndenheid, die lichaam
en ziel beide betreft, die de bijbel doet
spreken niet over de onsterfelijkheid
der ziel. maar over de opstanding des
vlezes. Of dit begrijpelijk is? Gelukkig
niet! Maar we! aanvaardbaar. Want in
de bestemming zi»n we de donkere
verte van het einde. Daaruit valt niets
anders te verwachten dan met Jobs
woorden de wagen Gods. Deze wagen
zal steeds dichterbij komen, groter en
groter worden en tenslotte voor onze
blik het heelal vpT-vnlVn En zal het
uiteindelijke zicht dan nie* zijn het op
genomen worden als een kind in deze
grote wagen Gods?