Staatsmijnbedrijf in het goud Een hechte pijler in onze nationale economie m De fotografie als kunstvorm KUNST EN CULTUUR Vijftig Nederlandse schilders op één expositie Zo ging het vroeger markt barneveld „Confectiepakkie" van Louis Davids is verleden tijd Kledingbedrijven nu moderne industrieën In zes uur een volledig costuum Schone was verdwenen. in de schoorsteen Goed initiatief van M.GM. en Kunst en Bedrijf' Provinciale kunstenaars goed vertegenwoordigd De Schagermarkt Scheepvaartberichten Bij een tentoonstelling te Amsterdam April was warm VRIJDAG 2 MEI 1952 w 2 Jubileum valt halverwege Mei 9, 10 en 11 Mei U zal Zuid-Limburg wei zo ongeveer op z'n kop staan. Dan wordt in de mijn streek het feest ge vierd van het vijftig jarig bestaan van het Staatsmijnbedrijf. lEn het zal 'n echt volks feest worden met (eestgaven voor alle mijnwerkers, voetbal- en wieler wedstrijden, open luchtvariété .toneel uitvoeringen, optoch ten en versierde en feestelijk verlichte steden en dorpen. En andermaal stellen we ons zelf de vraag: Wat weten we eigenlijk van het voor onze volkshuishouding zo belangrijke Zuidlim burgse mijnbedrijf? Het is beschamend weinig. Eerlijk beken nen we, dat we het t geweten hebben, STAATSMIJN MAURITS, HET MODERNSTE MIJNBEDRIJF VAN EUROPA dat daar in dat golvende Zuidlimburgse land niet minder dan twaalf mijnen ontgonnen worden. Nog minder bekend was het ons, dat die twaalf geëxploi teerd worden door vier particuliere maatschappijen en sinds 1902 dan één staatsbedrijf. De staat heeft vier mijnen in handen. De Wilheimina, die in 19U6 de eerste kolen leverde, de Emma, Hendrik en Maurits. De laatste mijn is de Jongste en de modernste mijn van West-Europa. Wij wisten al deze feiten niet. Nu, op het moment van dit gouden jubi leum, komen ze onder de aandacht. Deze feiten, en dan tegelijkertijd nog enkele andere, die in het kader van dit artikel niet onvermeld mogen blijven, hoewel ze met het staatsmijnbedrijf van Zuid-Limburg niets van doen hebben. Wel echter met het daarnaast liggende particuliere mijnbedrijf. Maar ze zijn van te evident belang, om ze niet in dit artikel te verwerken. Oordeelt u zelf. De Particuliere N.V. Nederlandse Steenkolenmijn Willem-Sophia te Spek- holzerheide is er onlangs na 25 jaar on derhandelen in geslaagd een concessie te verwerven voor de exploitatie van het in Duitsland gelegen z.g. Melanie- yeld. En de eveneens particuliere Maat schappij ter Exploitatie van de Steen kolenmijnen Laura en Vereniging te Eygelshoven verwierf zich de exploi tatierechten van een ander op ons land aansluitend mijngebied in Duitsland. Feiten van belang. Nederlandse mijn werkers overschrijden dagelijks onder gronds de Nederlands-Duitse grens. En nergens ontdekten ze een grenspaaltje uit het stenen tijdperk, dat „es verbo ten war". Keren we terug tot het ophanden gouden jubileum van de Staatsmijnen, waarvan Woensdag 30 April reeds de eerste symptomen merkbaar waren in een Japans vuurwerk, en waarvan het Nederlandse volk het eerst kennis kreeg dank zij onze PTT, die een extra postzegel uitgaf met de beeltenis van zo'n Zuidlimburgse kompel. Oude rechten F)E exploitatie van steenkolenvelden van staatswege werd geregeld in de wet van 24 Juni 1901. Alle nog beschik bare terreinen in Zuid-Limburg wer den voor staatsontginning gereserveerd. Aan het ruim negentig-jarig privilege van particuliere exploitanten van onze bodemschatten werd niet getornd. Zij mochten houden, wat zij sinds de eer ste exploitatie in 1810 aan rechten ver worven hadden. Maar uitbreiding werd er niet meer aan gegeven. Nadat op He vorm is voor een costüum van het grootste belang. De revers behoren goed te zitten en te blij ven; de borstvorm is van beteke nis en ook bijvoorbeeld de wijze van inzetten van de mouwen in het colbert is een zaak van vak kennis. De tegenwoordige con- fectie-f abrikanten hebben daar mee over het geheel genomen geen of heel weinig moeite meer. Anders was het in vroeger dagen gesteld. Om de jute, die toen voor het binnenwerk werd gebruikt tegenwoordig is het paarden- of kameelhaar wat stevigheid te gevennam men een pot lijm en een grote kwast. Daarmee werd de jute ingesmeerd, die vervolgens nog met. een strijkbout bewerkt werd. Dan lek het, zolang het costuum op een étalage-buste was bevestigd, heel wat. Maar na enkele dagen, vooral wanneer er eens een regenbuitje op het costuum gevallen was, leek het naar niets meer. Intussen is er heel wat veranderd! Over deze veranderingen vertellen wij het een en ander in nevenstaand artikel. BARNEVELü, 1 Mei 1952. Pluimvee- ïriarkt. Aanvoer ca 30.000 stuks. De han del in zware oude kippen en jonge hanen was traag. De aanvoer van N.H. blauwe kuikens vermindert steeds met als gevolg nogere prijzen. Prijzen: Oude kippen, zware rassen f 1.95f 2.10, lichte rassen f 215f 2 20 jonge hanen f 2.10—f 2.30, N.H. blauwe kuikens f 2.50f 2.80, alles per kg: ove rige per stuk: oude hanen f 2.50—f 4.50 oude eenden f 1.40f 2.50, tamme jonge' duiven f 0.75—f 1. Eiermarkt: Aanvoer ca 1.000.000 stuks. Handel vlot. Prijzen: f 13.60f 14, alge mene prijs f 13.70, kiloprijs f 2.27. Eierveiling. Aanvoer ca 6S0.000 stuks. Handel kalm. Prijzen: Kippeneieren van 55/60 gram f 12.50f 13.50, kippeneieren van 61/65 gram f 13.60—f 14 40, eenden eieren f 10.50—f 11.30, ganzeneieren f 25, kalkoeneieren f 23, krielkipeieren f 6.50. 15 Februari 1902 de heer H. J. E. Wenckebach, directeur van de Noord ooster Lokaal Spoorwegmaatschappij, tot directeur-generaal van de Staats mijnen was benoemd, volgde op 1 Mei d.a.v. de offciële opening van de dienst van de Staatsmijnen. In 1903 werd begonnen met de aan leg van de mijn Wilheimina, die wij meldden het reeds in 1906 de eerste kolen leverde. Het is stellig niet ge heel toeval, dat de ontsluiting van de Limburgse mijnenvelden van staats wege geschiedde op een ogenblik, dat ook een modern industrieel leven, zich begon te ontplooien. Een industrieel leven, waarvoor de Nederlandse kolen van eminent belang werden. Die industriële ontwikkeling, wij we ten er alles van, om het zo maar eens bescheiden te zeggen. Het mijnbedrijf heeft er echter behalve zijdelings ook meer direct zijn steentje aan bijgedra gen. In 1916 werd begonnen aan de bouw van de eerste cokesfabriek van het mijnbedrijf bij de staatsmijn Em ma. Tn 1919 werd ze gedeeltelijk in ge bruik genomen. En in 1929 werd een geheel nieuwe fabriek bij de staatsmijn Maurits geplaatst, om aan de sterk ge stegen cokes-vraag te kunnen voldoen. In het voorjaar van 1930 werd aan het bedrijf een onderneming toege voegd, die voor de Nederlandse land en tuinbouw en voor de chemische in dustrie van groot belang werd. Het was het stikstofbindingsbedrijf te Lut- terade, dat zich bezig houdt met de vervaardiging van ammoniak, kunst meststoffen en chemische producten. Aldus in enkele zinnen een flits van de economische betekenis, die dit mijn bedrijf voor ons hele land heeft. Maar van minstens even grote betekenis is de invloed geweest, die dit bedrijf ge had heeft op het 'sociale leven van de Zuid-Limburgse bevolking. Men denke maar eens, hoe onder invloed van dit bedrijf gezorgd werd voor een voor beeldige vakopleiding van duizenden jongeren, hoe gezorgd werd voor hui zenbouw en de bpuw van scholen, hoe bijzondere organisaties in het leven geroepen werden, die de mijnwerkers bepaalde faciliteiten bewerkten bij de aankoop van textiel, e.d. Zuid-Limburg is vergroeid met het mijnbedrijf. En het voer er wel bi). Zoals ons gehele Nederlandse vctk er wel bU voer, dat deze pijler van ons nationale economische leven in de af gelopen vijftig jaar zo wel gefundeerd werd. Vandaar dat we Zuid-Limburg op dit ogenblik de pret van zijn gouden mijnfeest zo van harte gunnen. STAATSMIJNEN urr ccrstc, rroouctie ParticuH tn 'mt/ntn IJ Nog a on tt wljztn IJ Staotamrjngtbité 3 Concttt/t» in DuUa/and CONCSSSIEORENZfN k -J MIJNSCHACHTEN C CORESFAMIEKCN S BTIKSTOromtXNGï- O f HAVEN» -e—o SPOORWEGEN VOORU.NCD GRENS Duitsland - V (Van een speciale verslaggever) UET confectie-pakkle, waarover wijlen Louis Davids, zo'n vijf en twintig jaar geleden zong, is verleden tijd. Dergelijke „pakkies" worden er tegenwoordig niet meer gemaakt. En wie tegenwoordig confectie-kleding draagt, kan in de regel zonder enig bezwaar van een costuum spreken. De vooruitgang bij de fabricage van heren- en jongensbovenkleding is, voor de laatste na-oorlogse jaren, zodanig geweest, dat de confectie-fabrikanten thans producten aan de markt brengen, die men gerust critisch kan bekijken. Dit is ons gebleken tijdens een tweedaagse persreis, die gemaakt werd op uitnodiging van de Vereniging van Nederlandse Fabrikanten van Heren- en Jongensbovenkleding. Tijdens deze reis werden bezoeken gebracht aan bedrijven in Groningen, Almelo, Rotterdam en Den Haag, welke plaatsen met Amsterdam de grote centra zijn van de confectie- industrie. Dit woord industrie kan zonder overdrijving gebruikt worden. Want niet alleen werken er in de heren- en jongensconfectiekledingbedrijven in geheel Nederland rond 12.000 arbeidskrachten, maar vrijwel alles geschiedt tegenwoor dig machinaal. Dank zij tal vn speciale mchines kunnen zo goed als alle hande lingen, die een kleermaker met de hand moet uitvoeren, mchinaal verricht worden. HAT IS overigens nog niet zo lang het geval. Pas in 1930 kan er gesproken worden van een confectie-industrie. Voordien werd er veel met de hand gedaan en bovendien was het de eer ste dertig jaar van deze eeuw in de regel zo, dat kwalitatief gezien, aan de confectie veel, zo niet alles haperde. De ontwikekling van de confectie-kje- ding wijst trouwens reeds in deze rich- ding wijst trouwens reeds in deze rich ting. Het confeetie-bedrijf werd gebo ren uit de strijd tegen de tweedehands klerenhandel en gedreven op zolderka mers en in kelders. De hulpmiddelen die mer. 111 die dagen gebruikte, zou den F- ms iedere confectionair de ha ren ten berge doen rijzen. veerde mechanisatie, waarbij in bepaal- Dank zij de steeds verder doorge- de bedrijven het bandsysteem wordt toegepast, is men thans in staat om in knippen, te naaien en te persen. Een ongeveer vier uur tijd een colbert te zeer vaardig kleermaker zou hierover, zo deelde men ons mee, zeker twee da gen doen. Een broek, compleet met elastieken band en achterzakken, vraagt slechts een kleine twee uur voor de vervaardiging. Overigens neemt de confectiekleding in Nederland bij lange na (nog?) niet die plaats in, welke men in Amerika kan waarnemen. In de Verenigde Sta ten draagt ongeveer 95% van de man nelijke bevolking confectie-kleding. In Nederland is dit percentage, zoals een opinie-onderzoek heeft uitgewezen ongeveer 65 procent. Het ligt voor de hand, dat de vereniging van confectie- fabrikanten niet slechts tracht om de ontbrekende 35 procent aan zich te trekk r, maar bovendien naar de oor zaken van dit verschil tussen ons land en Amerika heeft gezocht. Daarbij is men o.m. tot de conclusie gekomen, dat in verschillende geval len de mensen niet tot het kopen van confectiekleding overgaan, omdat zij menen, dat hun figuur daarvoor om een of andere reden niet geschikt is. Ver der is een punt van overweging het gevoel, dat het persoonlijke element bij de confectie is verdwenen. Ook op andere gebieden, zoals bijvoorbeeld bij tapijten ziet men dit verschijnsel. Vaak wordt aan handwerk de voorkeur ge geven ook al kan men voor minder geld een betere kwaliteit kopen. In de Ver. Staten MET NAME de zogenaamde physieke, lichamelijke bezwaren tegen de confectie wil men in de kringen van de Nederlandse confectie-fabrikanten thans trachten op te heffen. En daar bij bekijkt men, evenals met de mo dernisering van de bedrijven na de oor log is gebeurd, naar de Ver. Staten. Daar heeft men namelijk, na zeer uit gebreide onderzoekingen, een maatsy- steem ingevoerd, dat het mogelijk maakt costuums te vervaardigen voor vrijwel elk figuur. Ook in Nederland streeft men hier thans naar. Er is con tact gezocht met een hoogleraar, die zich bereid heeft verklaard om, in sa menwerking met medische studenten, tien tot twintig procent van de manne lijke Nederlanders de maat te nemen. Deze maten zullen dan nader uitge werkt worden en gehoopt wordt, dat het dan mogelijk zal zijn, de costuum- maten zodanig vast te stellen, dat ieder een het voor zijn figuur geschikte pak zal kunnen kopen. Zo goed als bij de fabricage dus ook hier de modernste productiemethoden. De efficiency, de doelmatigheid is in de Nederlandse confectiebedrijven tot een zeer hoge graad opgevoerd. Hét productie-schema van een costuum is nauwkeurig uitgestippeld en bevat soms achttien fasen. Tal van keren wordt er gecontroleerd om te voorko men, dat ooit nog weer eens het zeer populaire liedje over het confectie-pak kie opgeld zou kunnen doen. Tot scha de van consument zowel als van de producent. Kraaien zijn roofzuchtige vogels. Dat dit niet „zo maar" een schools verhaal tje is, heeft een inwoonster van het dorpje Giessen-Nieuwkerk in de Al- blasserwaard dezer dagen ondervon den. Zij had de was gedaan en die zoals gewoonlijk te bleken gelegd op het grasveldje achter haar woning. „Een vliegende kraai vindt altijd wat" en zo ontdekte een groepje kraaien ook het blekende wasgoed. Na enkele uren deed de eigenares de, vanzelfsprekend, hoogst onaangename ontdekking dat het wasgoed grotendeels verdwenen was. Er werd onmiddellijk aan diefstal gedacht. Maarlater bleek dat mense lijke handen deze euveldaad niet had den gepleegd. Men was hoogst ver baasd, toen de textielgoederen werden teruggevonden ineen schoorsteen. Omdat het toch schoonmaak is, wilden de kauwtjes hun woning blijkbaar eens inrichten met'smetteloos witte textiel Schoon was de was overigens niet meer. Engels voor emigranten De BBC geeft over de radio al ge ruime tijd Engelse lessen. Zondag 4 Mei wordt een aanvang gemaakt met het vierde deel der lessen in de serie „Listen and speak". Voorts zal men opnieuw het eerste deel der lessen ter hand nemen. Van Australische zijde maakt men er ons opmerkzaam op, dat het in het belang van de Nederlahdse emigranten naar Australië is, de Engelse taal machtig te worden. De lessen der BBC die telkens des Zaterdags om 17.00 uur en des Zondags om 08.00 uur worden uitgezonden 'kunnen er toe bijdragen deze taal te leren. De heer T. Nauta overleden Te Leeuwarden is gisteren op 79-ja- rige leeftijd overleden de heer T. Nau ta, die gedurende 24 jaar burgemees ter van Dantumadeel en 40 jaar lang lid van de Provinieale Staten van Friesland is geweest. De heer Nauta trad in de A. R.partij op de voorgrond en in 1901.deed hij voor deze partij ziin intrede in de Provinieale Staten van Friesland. In 1911 werd hij tot gedepu teerde gekozen en dit bleef hij tot 1915, toen hij tot burgemeester van Dantu madeel werd benoemd. Data verzending zeepost Met de volgende schepen kan zee post worden verzonden. De data, waar op de correspondentie uiterlijk ter post moet. zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, achter de naam van het schip vermeld: Indonesië: ms „Indrapoera" (5 Mei); Nieuw-Guinea: ms „Kedoe" (5 Mei); Ned. Antillen: ms „Delft" 3 Mei); Suriname: ss „Cottica" (14 Mei); Canada ss „Waterman" (5 Mei); Austra- li en Nieuw-Zeeland via Engeland (3 Mei); Argentinië, Bolivia, Chili en Uru guay: ms „Tero" (9 Mei); Brazilië: ss „Uruguay Star" (5 Mei). MARKTBERICHTEN HEM, 30 April 1952 Bevelanders 12.30—14, witlof I 29—35, II 22—30, afw. 10—19, sla 6—13.40. AVENHORN, 1 Mei Grove uien 30—32, gewone 30.80—31.50 (10500 kg), bieten I 22,. II 19.40 (2000 kg); witlof 22—35, II 16—27, III 12—17 (10000 kg). MEDEMBLIK, 1 Mei. Witlof 1 22 —33, II 16—24, IH 6—16, afw. 6—8; ra barber 10; ronde biet modjo 7.60. OPPERDOES, 1 Mei. Witlof I 28— 32.60, II 17—26.20, III 6—12.60. ALKMAAR, 30 April 1952 Witlof I 26—36, II 12—25; bloemkool I 45—65, II 27—43; spipazie 8—21; sla I 9—15.50, II 58.50; postelein 3753, radijs 8.50 12.50; rabarber 714; bospeen 57; uien I 2134, II 820; prei 811, soepgroen ten 2.50—6.50, peterselie 34.50. NOORDER MARKTBOND, 1 Mei '52. 3000 kg uien 28,30—30,30, grove 25— 28,80, drielingen 19; 23.000 kg witlof I 28"— 33, IB 22—27, II 24—25, IIB 16—24, III 8—21, afwijkend 6—17; 9800 kg prei 8; 800 kg rabarber 10; 9.000 kg rode kool 9—16,60; 1700 kg gele kool 6,50— 10,90; 32.000 kg Deense witte kool 6,50 —14.10. W ARMENHUIZEN, 1 Mei. 18400 kg rode kool 915, 550 kg witte kool 16, 10.000 kg witte kool 15, 200 kg wit lof I 30, II 20.10, 110 kg prei (doorge draaid). LANGEDIJKER GROENTENCEN- TRALE, 1 Mei 1952. 6500 kg gele kool 14,2014,80; 10.000 kg witte kool 1414,40; 5.000 kg uien 2122,70, grof 19,30—22,60; 5.000 kg prei" 8; 1200 kg rabarber 11.60-11.80- 7000 kg witlof I B 25,30—34,20, II B 17,80—23,20. De aanvoer van vette koeien was iets groter dan vorige week. De handel was goed en ze werden vlug verkocht. Hoogste notering f 1200. Per kg varieer de de prijs van f 2.70—f 3.10. De kalf- en melkkoeien werden nog weer duur der verkocht dart vorige week. Als hoogste prijs noteerden we f f250. Er waren tien Grminger koeien aange voerd en ook deze gingen dadelijk van de hand, tegen uitstekende prijzen. Voor de weidekoeien was eveneens gro te belangstelling met als gevolg een vlugge en dure handel. Hoogste note ring f 1025.. Handel in pinken vlug te gen hoge prijzen. Ook de nuchtere kal veren waren weer stijf aan de prijs en konden een gulden of drie meer op brengen dan vorige week. Naar fokkalveren was meer vraag. Ze gingen van de hand tegen prijzen die liepen van f 55f85. Op de wolvee markt een kalme handel met onveran derde prijzen. De aanvoer van lamme ren wordt over ongeveer veertien da gen verwacht. Een enkel schaap met twee lammeren ging voor f140f 200 van de hand. Biggen gingen bij nor male handel iets duurder weg. Prijzen en aanvoer: paaruen f 800 f 1150, 99 gelde koeien f 750—f 1025, 53 vette koeien f 800-f 1200, 35 kalfkoeien f 900—f 1250, 7 pinken f 450— f 575, 195 nuchtere kalveren f 35—f 80, 45 over houders f 100115, 2 bokken f 35f 50. 3 zeugen f 350f 400, 45 biggen 1 50 f 65, 34 konijnen t 1f 8. (Van een onzer redacteuren) MGM brengt binnenkort in Neder land de nieuwe technicolorefilm „An American in Paris" in roulatie. Aan gezien deze rolprent iets met een schil der uit te stan heeft, hechtte dae Ne derlandse afdeling van dit filmbedrijf er waarde aan, samen met de stich ting Kunst en Bedrijf een expositie van moderne schilderijen te organise ren. Op een bovenzaaltje van Gerzons Modemagazijn aan de Kalverstraat te Amsterdam kan men thans het. resul taat der gezamenlijke inspanningen be wonderen. Van vijftig schilders hangt hier leder een werk. We zullen er maar niet over twisten, of deze collectie representa tief is voor de huidige stand van de Nederlandes beeldende kunsten. Daar over zal bij een passender gelegen heid nog wel eens iets worden ge zegd. Belangrijker is, dat men zich niet alleen tot de erkende grootheden heeft gericht, doch ook bepaald de groepen uit de provincies aan bod heeft laten komen. Zo konden we hier werk uit Amsterlam, Rotterdam, Den Haag vinden naast stukken uit Zuid- Limburg, Brabant, Zeeland, Gronin gen, Friesland, Staphorst en Putten. Men hoeft zich overigens geen illu sies te maken: van een provinciaal ac cent is hier geen sprake; navolging van de hedendaagse Parijse stromin gen geschiedt los van "a'lle gewestelij ke overwegingen. Aan de andere kant blijken deze bewoners der buitenge westen toch wel zeer behoorlijk mee te kunnen doen. Kunst wordt er niet alleen vervaardigd in de grote steden: ook van de daar buiten gelegen geble, den blijkt veel goeds te kunnen ko' men. We noemen twee voorbeelden het fraaie „Staphorster Boeren" van Stien Eelsingh en het „Prelude d'A- mous" van de Middelburger R. Kimpe, een der zeer weinige doeken, waarin kleur en vorm ons overtuigden van de innerlijke noodzaak van deze visie. Om meer in eigen omgeving te blij ven: de Bergenaren zijn hier met vijf van vertegenwoordigd. Jaap de Car- pentier zond een zeer tragische „Clown' in, uitstekend van opzet en uitwerking. Van C. H. Roelofs vonden we er een zeer geestige Haan met Kippen. Jaap Min verloochende ook ditmaal zijn sterke voorliefde voor bijbels en reli gieuze nderwerpen niet; zijn „Schep ping van Eva" vonden we decoratief van vlakverdeling en zeer fraai van Alamak, CalcuttaR'dam, 1-5 te Suez. Alcyone, AdelaideR'dam, pass. 1-5 Fi- nisterre. Aldabi, R'damBuenos Aires, pass. 30-4 Madeira. Alhena, Buenos Aires—Rdam, pass. 30-4 Finisterre. Al tair, 30-4 van Porto Alegre naar Floriana- polis. Alwaki, New YorkBuenos Aires, 30-4 van Rio de Janeiro naar Santos. Amstelpark, 29-4 van IJmuiden naar Nor folk. Arkeldyk, 1-5 van New York te R'dam. Arnedyk, R'damNew York, 30-4 nm. te Antwerpen. Almkerk, 1-5 van Sydney te R'dam. Bantam, Sema' rang—R'dam, 29-4 van Port Said. Blitar, 30-4 van R'dam naar Kobe. Boschfon tein, Buenos AiresA'dam, 1-5 van Port Said naar Genua. Britsum, 30-4 van Norfolk naar R'dam. Callisto, 2-5 van Cienfuegos te Rdam verw. Caltex Delft, R'damSidon, pass. 30-4 Westpunt Kreta, Diemerdyk, 30-4 van R'dam naar Ham burg. Drente, Balikpapan—R'dam, pass. 30-4 Socotra. Enggano, Perzische Golf R'dam, 1-5 te Genua. Fairsea, A'dam Australië, 30-4 van Papeete n. Welling ton. Gadilla, GlasgowCurasao, pass. 60-4 vm. Sombrero. Garoet Makassar— New York, 30-4 van Djeddah naar Suez. Hestia, ChiliA'dam, 1-5 van Callao te Pisco. Hector A'damAlexandrie 30-4 te Alextandrie. Helder, Callao—A'dam, 1-5 te Bremen. Hoogkerk, 30-4 van Barcelona naar Antwerpen. Kertosono, BalikpapanR'dam, 30-4 van Makassar naar Singapore. Kota Agoeng, 30-4 van Karachi naar Madras. Kota Gede, New YorkJava, 3-5 te Penang verw. Laag- kerk, R'damCalcutta, pass. 30-4 Gibral tar. Leersum, 28-4 van R'dam te Hous ton. Loppersum, 30-4 van R'dam naar Piombino. Leuvekerk, RdamPerzische Golf, pass. 1-5 Gibraltar. Maasland Buenos AiresA'dam, 30-4 van Bahia naar Las Palmas. Merwede, 30-4 vm. van Savanna naar Le Havre. Modjokerto, R'dam—Tandjong Priok, 1-5 te Aden. Muiderkerk, A'dam—Beira, 30-4 van Ge nua naar Port Said. Marisa, Curasao— Singapore, pass. 1-5 Malta. Nestor, 30-4 van A'dam naar Hamburg. Omala, Sin gapore—Vizagapatam, 1-5 te Vizagapatam. Ootmarsum, R'damHouston, pass. 29-4 nm. Scillys. Ovula, 30-4 van Spezia naar Suez. Radja, 1-5 te Alexandrie verw. v. New York naar Tandjong Priok. Ridder kerk, A'damZuid-Afrika, 3-5 van Tene- riffe naar Kaapstad. Rossum, R'dam— Sayona, 30-4 te Sagunto. Ruys Rio de JaneiroYokohama, 30-4 van Mauritius naar Penang. Schiedyk, Golf van Mexi coR'dam, 1-5 te Le Havre. Stentor, 1-5 van Antwerpen te A'dam. Sibajak,. Rdam—Quibec, 30-4 900 mijl ONO Kaap Race. Stad Leiden, 30-4 van R'dam naar Golf van Mexico. Straat Malakka, 29-4 van Lorenzo Marquez naar Tandjong Priok. Tarakan, 30-4 van Singapore naar Tandjong Priok. Teiresias, Ma kassar—Adam, pass. 30-4 Kaap St. Vin cent. Themisto, 30-4 van Baltimore naar Hamburg. Tjitjalengka, 1-5 van Yoko hama te Rio de Janeiro. Tomori, R'dam —Tandjong Priok, pass. 29-4 Ouessant. Waterman, 2-5 van Halifax te R'dam verw. kleur; de verbazing om het wonder der schepping had niet zuiverder kun nen worden verbeeld. De „Compositie vrouwenfiguur" van David Kouwenaar hebben we al eerder gezien. Het stuk vermag ons niet te overtuigen van de noodzaak dezer visie, hoeveel waarde ring we overigens ook hebben voorde kundige vlakverdeling en de verfbe- handeling. Van Dirk Trap is er een „Stilleven met clarinet", goed van compositie, vrijwel in toon geschil derd. Van W. ALKMAARSE PAARDENMARKT Op de 1 Mei 1952 te Alkmaar gehou den Paardenmarkt werden in totaal aangevoerd 70 paarden (vorig jaar 74). De prijzen waren als volgt: Voljarige paarden van f 900 tot f 1300: 2%-jarige paarden van f 700 tot f 900; lV2-jarige paarden van f 500 tot f 700- werkpaarden t.m. 7 jaar van f 700 tot f 900; oudere werkpaarden van f 650 tot f 850; hitten van f 700 tot f 800; slachtpaarden van f 800 tot f 1100. Han del goed. (Van een onzer redacteuren) Is fotografie kunst? Alle stellig niet. Zeker niet de huis-tuin-en-keuken- plaatjes, die de pagina's van een dag blad sieren. Deze hebben trouwens ook niet die pretentie. Zij hebben slechts de bedoeling, het nieuws toe te lichten en zij zijn te beter, naar mate zij meer aan de eisen voldoen, duidelijk te zijn en het essentiële van een gebeurtenis weer te geven. Maar het werk van een Eva Besnyöï Van een Emmy Andriesse, 'n Cas Oost- huys, een Carel Blazer? Wanneer men het beziet, zoals het op het ogenblik in enkele kabinetjes van het Stedelijk Museum te Amsterdam is opgehangen, heeft men de neiging, het inderdaad als een uiting van kunst te beschou wen. Dat is niet ongevaarlijk. In een tijd, waarin brede lagen van de mens heid de meest realistische uitbeelding in de schilderkunst nog altijd als hoog ste wijsheid en schoonheid beschouwt, kan opneming van de fotografie onder de rij der muzen spoedig tot verwar ring en vervaging der grenzen leiden. In een schilderij heeft altijd de per soonlijkheid van de maker meegespro ken: in zijn keuze van en zijn visie op het onderwerp, in het gamma van zijn kleuren, in de compositie van zijn werk. De schilderkunst is in feite al tijd symbolisch, om niet te zeggen ma gisch van karakter geweest men denke maar aan de functie van de rotstekeningen onzer voorhistorische vaderen terwijl de fotografie aan vankelijk geen andere taak had dan een zo nauwkeurig mogelijke uitbeel ding van het geziene. Pas in de laatste decennia heeft men de mogelijkheid ontdekt, om doormid del van de lens bijzondere aspecten van het geziene zichtbaar te maken. Nadat men zich eerst tot het uiterste in allerlei effecten had uitgeleefd, streeft men er thans weer naar, het object zelf te laten spreken. Men wil het leven zelf vangen in zijn beelden. En dit nu bepaalt het werk van de vier fotografen, wier namen we hier boven noemden. Uiteraard is hun werk niet volkomen uniform. Want zelfs in hun streven naar uitbeelding van het leven zelf openbaart zich hun persoon lijkheid, hun visie. Elk hunner kiest zijn onderwerpen op zijn of haar wijs. De mannen benaderen de dingen vaak meer van de kant van, de techniek van het koele, objectieve waarnemen. De vrouwen laten sterker allerlei ge voelselementen meespreken. Bij haar spreekt het moederlijke mee, het men selijke in de mens raakt haar. Cas Oorthuys heeft veel van de re porter in zich, Carel Blazer wordt nog al eens aangeraakt door allerlei, dat met techniek en met bouwen te ma ken heeft. Emmy Andriesse zoekt de mens, Eva Besnyö ontdekt in vrouwen met kinderen iets van zichzelf. Maar bij alle verschil in aanpak van de dingen is er toch deze grote over eenkomst: dat zij met grote gevoelig heid openstaan voor de dingen om hen heen en dat zij het vermogen hebben, ons deze dingen zo te laten zien, dat wij er eveneens door worden geraakt op een volkomen nieuwe manier. Fo tograferen moge een technische bezig heid zijn, op deze wijze bedreven kan het inderdaad tot de kunsten worden gerekend. Mits men het dan beziet van de eigen gezichtshoek uit en niet in vergelijking met een der andere beeldende kunsten. Van W. April was een zonnige, warme en droge maand. De gemiddelde tem peratuur, berekend uit uurlijkse waarnemingenbedroeg te De Bilt 10.3 graden Celsius tegen 8.3 graden per maand. In deze eeuw hebben slechts twee maanden April een hogere gemiddelde temperatuur ge had, n.l. in 1943 en in 1949. Vooral overdag steeg het kwik tot zeer hoge waarden, dit was echter niet in onze kuststreken het geval, waar Den Helder het hoogstens tot 15 graden C bracht. In De Bilt waren twintig dagen warmer en tien kou der dan normaal. Op totaal elf dagen steeg de temperatuur hoger dan twintig graden Chet record staat op dertien dagen in 1865. Zeer groot was het aantal uren zonne schijn. Het aantal uren zonneschijn bedroeg te De Bilt 221 uren tegen 159 uren normaal. De hoeveelheid neerslag was overal belangrijk onder normaal. Vooral in Noord- Brabant en Limburg. In het midden van ons land viel de meeste regen. In Den Helder viel 25 mm tegen normaal 45 mm. In Groningen 20 mm, De Bilt 32 mm, VHssingen 23 mm en in Maastricht 17 mm. Men kan dan ook op een zeer zonnige en droge Aprilmaand terugzien en laten wij hopen dat de Meimaand hieraan een voorbeeld zal nemen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 11