m
r
A
Nederland B-Sunderland was
spel tussen kat en muis
(hefarme
hm. Pm I'iiiii ril de blauwe vaas
Willem Elsschot 70 jaar
Eerste Kamer heeft bezwaren
tegen grondwetswijzigingen
Ons zielental groeit met de dag
Engelse grootmeesters gaven voetbal-show
Britse 7-3 zege had
nog groter kunnen zijn
Viervoudige werking...
met exka geneeskracht
Bartali start weer in de
Tour der France
Televisie-uitzending van
de Olympische Dag
Het Radioprogramma
Omgevallen oliestel de
oorzaak van felle brand
Eigen plaats in Vlaamse letteren
Medemens werd genade
loos ontmaskerd
Aan de top van de
Westeuropese landen
LS HET HART SPREEKT-*.**
RENEE SHANH
(Van eèn onzer redacteuren)
Toen wil gisteravond in het Olympisch Stadion in Amsterdam genoten van
het voetbalspel, zoals dat in de perfectie werd gedemonstreerd door de Engelse
eerste divisie-club Sunderland, hebben w»i ons niettemin afgevraagd wat de
technische en keuze-commissie van de KNVB kan hebben voorgehad met het
inviteren van deze ploeg als tegenstandster van het Nederlandse B-elftal. Indien
men namelijk wil spreken van een oefenwedstrijd, dan zal het dunkt ons de
bedoeling zijn dat de Nederlandse spelers kans krpgen om te oefenen. Indien
het gaat om een wedstrijd, dan moet er althans enig strijdelement aanwezig zqn.
Welnu Sunderland was zóveel klassen sterker dan de Nederlandse ploeg, dat
onze landgenoten nauwelijks iets geleerd zullen hebben, slechts verbaasd zullen
hebben gestaan over de wonderlijke trucs van de Engelse spelers, over hun
liohaamsheheersing, hun looptechniek en startsnelheid. De wedstrijd was er een
van kat en muis totdat het 7—0 voor Sunderland was en de profs er kennelijk
renoeg van hadden. Het had ook 12-0 kunnen zijn. Nu werd het 7-3 door drie
doXu Jen van de Willem B-speler Van Roessel.
Het vreemde is, dat dit B-elftal hel®'
maal niet onvoldoende heeft gespeeld,
maar laat een terrier nu eens lopen te
gen een greyhound.De ongelukkig
ste man in het Nederlandse team von
den wij de Friese doelman Bijlenga,
voor het eerst in dit milieu. Hij heeft
Cr aan gedaan wat hij kon. Veel succes
had het niet. Misschien was een schot
houdbaar. Bakers van PSV trapte zelf
nog een bal in eigen doel. Hadde hij dit
niet gedaan, een van de Engelsen zou
het laatste prikje vast hebben gegeven.
En nu kunnen we uitvoerig gaan dis
cussiëren over de vraag of een goed
clubspeler ook een goed voetballer m
«en vertegenwoordigend elftal is. Of
Hendriks, de spil van Vitesse, zoveel
beter zou zijn geweest dan Utermark
van BW, en ons verliezen in alle mo
gelijke fraaie speculaties. Wij geloven,
dat de KNVB dit onze B-spelers niet
had mogen aandoen. Tenzij de techni
sche commissie van oordeel is geweest,
dat deze voetballers wèl in staat waren
tegen het voetbalvernuft van de tegen
standers te opereren.
Daarom kunnen we bepaald geen
oordeel vellen over Van Roessel en
Mommers. Zij kwamen pas aan de beurt
toen de Engelsen geen been meer uit
staken en toen het zowat donker was
geworden. En wie zal Utermark, Ba
kers en De Jong kwalijk nemen, dat
zij sterren als Shackleton, Ford en Kirt-
ley steeds op een andere plaats meen
den te kunnen vinden dan zij inder
daad waren? Indien er ooit van een
show sprake is geweest dan heeft Sun
derland deze gegeven.
Om het psychologische effect van
deze nederlaag op de „mogelijken" wat
te verzachten moet de KNVB de Ne
derlandse spelers zo spoedig mogelijk
weer een kans geven in een bonds-
ploeg. Het zou verregaand onrechtvaar
dig zijn een oordeel te vellen op hun
prestaties van gisteravond.
Het Olympisch Stadion was lang niet
Elk tablet Chefarine „4" bevat
extra geneeskracht, dank zij de
samenwerking van 4 wereldbe
roemde geneesmiddelen.
vol. Amsterdam is wellicht wat ver
wend. Maar de voetballiefhebber, die
Sunderland heeft zien spelen, heeft in
ieder geval een indruk gekregen van
voetbal, zoals het kan zijn, indien het
in alle onderdelen verzorgd wordt uit
gevoerd.
Wie zal zich erover verbazen, dat
onze amateurs hierbij in het absolute
voetbalniets terugzonken?
Wij niet.
Bartali heeft medegedeeld, dat hij ook
dit jaar aan de Ronde van Frankrijk zal
deelnemen. In een interview met een
sportblad zeide de „campionissimo", dat
hij zijn candidatuur zal blijven stellen
tot men kan aantonen dat er twaalf
betere renners in Italië zijn. Naar ver
luidt zou de directeur technique van de
Italiaanse ploeg, Binda, de deelneming
van Bartali aan het grootste wielereve
nement van het jaar niet tegengaan.
DE ROUTE DE FRANCE
De uitslag van de derde etappe
Dinant-Rennes-Pouzauges van de route
de France, afstand 179 km, luidt:
1 Petotot, Fr., 5 uur 29 min. 57 sec.,
2 Pele, Fr. 5.30,02, 3 Guittard, Fr.
5,30,06, 15. Nolten, Ned. 5,32,00, 17.
Maanen, Ned., z.t., 91 Pieters, Ned.
5,46,30.
Het algemeen klassement luidt
thans: 1 Guittard, Fr., 13,44.50, 2 Leo-
cat, Fr. 13,47,32, 3 Maanen, Ned.,
13,47,34, Ö.Nolten, Ned. 13,47,59.
Na de derde etappe is o.a. De Vries,
(Ned.) uit de course genomen omdat hij
te laat bij de controle binnenkwam.
Opnieuw goede prestatie van
Daan de Groot
De Oostenrijker Deutsch heeft de
zesde etappe (Bautzen-Berlijn) van de
wedstrijd Warschau-Berlijn-Praag ge
wonnen. Onze landgenoot Daan de
Groot werd zesde en Van Neerven tien
de. La Grouw en Remkes werden 13e
ex aequo geplaatst. In het algemeen
klassement heeft de Pool Stablewski de
leiding. Tweede is de Belg Verschueren
op 3 minuten en derde De Groot op
vier minuten. Van Ingen is elfde op 19
minuten, La Grouw 18e op 25 min. Rem
kes 37e op 43 min. en Van Neerven 57e
op 1 uur 15 min.
Het Nederlands Olympisch Comité
heeft aan de Nederlandse televisie
stichting toestemming verleend om een
televisie-uitzending te verzorgen van
een deel der sportgebeurtenissen, die
op Donderdag 22 Mei (Hemelvaarts
dag) in het Olympisch Stadion te Am
sterdam in het kader van de Olympi
sche Dag worden gehouden.
Het ligt in de bedoeling van de voet
balwedstrijd Nederland BOostenrijk
B de tweede helft uit te zenden. Voorts
zullen diverse andere sportprestaties
op het televisiescherm te zien zijn.
(Vervolg van pag. 1). i revolutionnairen bezwaren, maar zij
De stemoverdracht achtten alle spre- vertrouwen dat de regering een be
kers in strijd met het karakter van hoedzaam en verantwoord gebruik zal
de Staten-Generaal, welke niet alleen'maken van de haar in de voorstellen
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
'n 2jlje doet wonderen
(Advertentie, Ing. Med.)
DONDERDAG 8 MEI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 KRO,
10.00 NCRV. 11.00 KRO. 14.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.15 Gram.muziek.
7.45 Morgengebed en Liturgische kalender.
8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gra-
mofoonmuziek. 9.00 Voor de huisvrouw.
9.30 Waterstanden. 9.35 Gram.muziek.
9.40 Schoolradio. 10.00 Gewijde muziek.
10.30 Morgendienst. 11.00 Voor de zieken.
11.45 Gram.muziek. 11.50 „Als de ziele
luistert", causerie. 12.00 Angelus. 12.03
Granumuziek. (12.3012.33 Land- en Tuin-
bouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer.
33.00 Nieuws en Katholiek nieuws. 13.20
Gram.muziek. 13.30 Pianorecital. 14.00
Bonsdag van de Bond *van Verenigingen
van Gereformeerde Vrouwen. 14.45 Gram.
muziek. 15.00 Voor de vrouw. 15.30 Alt
viool en piano. 15.55 Gram.muziek. 16.00
Bijbellezing. 16.30 Radio Philharmonisch
Orkest en solist. 17.00 Voor de jeugd. 17.30
Gram.muziek. 17.40 Voordracht. 18.00
Nieuws. 18.15 Mannenkoor. 18.40 „Op de
Stelling". 18.50 Leger des Heilsmuziek.
19.05 Levensvragen van - allerlei aard en
een pastoraal antwoord. 19.20 Viola da
gamba en clavecimbel. 19.40 Radiokrant.
20.00 Nieuws en weerberichten. 20.10 Ge
varieerd programma. (21.00—21.35 Fami
lie-competitie.) 22.15 Buitenlands over
zicht. 22.35 Gram.muziek. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nieuws en herhaling
S.O.S.-berichten. 23.15—24.00 Grrmofoon-
muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 AVRO.
7.50 VPRO, S.00—24.00 AVRO. 7.00
Nieuws. 7.15 Ochtenugymnastiek. 7.30
Gramrnuziek. 7.50 Dagopening. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 8.45 Idem.
900 Morgenwijding. 9.15 Gram.muziek.
9.25^ Voor de huisvrouw. 9.30 Gram.-
10.35 „Ik weet, ik weet wat U niet weet".
10.50 Voor de kleuters. 11.00 Gevarieerde
muziek. 12.00 Zang en piano. 12.25 „In
t spionnetje". 12.30 Land- en Tuinbouw-
mededelingen. 12.33 Gram.muziek 13.00
Nieuws. 13.15 Mededelingen en gram.
muziek. 13.25 Metropole-Orkest. 14.00
„De Familie Malinden", hoorspel. 14.45
Gram.muziek. 15.00 Voor de zieken. 16.00
„Van vier tot vijf". 17.00 Voor de jeugd.
11.30 Gram.muziek. 17.45 Regeringsuit
zending: Prof. Dr. Ph. W. Coolhaas: „Het
lands-archief" teDjakarta". 18.00 Nieuws.
18.15 Sportproblemen. 18.25 Lichte mu
ziek. 18.5o „De Van Riebeeck-feesten in
Kaapstad", causerie. 19.00 Avro-Allerlei
19.05 „Het watersportoentrum voor de
Luchtmacht", causerie. 19.15 Gram.muziek
19.40 Rubriek van Kunst en Cultuur. 20.00
Nieuws. 20.05 Opera-concert. 21.05 „De
ontdekking der atoom-energie", klank-
JJ™- 22.20 Orkestconcert. 23.00 Nieuws
23.15 Sportactualiteiten. 23.30—24.00 Gra-
Wofoonmuziek.
stemmachine, maar ook plaats van
beraadslaging- en onderlinge overtui
ging zijn, waarbij de persoonlijke ver
antwoordelijkheid ten slotte de door-
slag b$j het bepalen van de uit te
brengen stem moet geven.
Inzake de leeftijdsverlaging ver
klaarde alleen de heer Kropman zich
er voor, al zou ook h(j geen enkel be
zwaar hebben gehad, indien dit voor
stel niet was gedaan. De andere spre
kers hadden allen bezwaren op grond
van het feit, dat een zekere mate van
ervaring en rijpheid nodig is, alvorens
men zijn werk als Kamerlid naar be
horen kan verrichten.
Prof. Anema en de heer PoIIema
achtten de voorstellen inzake de be
trekkingen met de andere rijksdelen
onaanvaai-dbaai'. Eerstgenoemde, om
dat het ontwijfelbaar vaststaat, dat
het hier niet alleen om formele re
ductiewijzigingen, maar ook om, ten
dele diepingrijpende zakelijke veran
deringen gaat, welke men niet tus
sen de bedrijven door kan en mag be
slissen.
De CH-spreker was van oordeel, dat
het betreffende hoofdstuk van de
grondwet niet alleen niet is uitgewerkt,
gelijk de regering stelt, maar dat het
nog moet beginnen te werken. Hij stel
de dan ook grote prijs op het behoud
in de grondwet van bepalingen, zoals
die, welke voorschrijft dat de Konin
gin het hoofd der Nederlands-Indone
sische Unie is. Overigens wenste hij
zich nog nader te beraden na het ant
woord der regering,
HOK over de wijzigingen in het be-
stuur der buitenlandse betrekkin
gen, zonder twijfel het belangrijkste
onderdeel van deze herziening, werd
uitvoerig gesproken. Prof. Anema be
tuigde in het algemeen zijn instemming
met het voorstel en wel in het bijzon
der met het aan de rechten toegekende
toetsingsrecht van nationale wetten aan
internationale regelingen. Hij achtte de
Hoge Raad in het belang van een
zuivere rechtsvorming onmisbaar. Op
enkele andere punten hebben de anti-
toegekende bevoegdheid overeenkom
sten te kunnen sluiten zonder toestem
ming van de Staten-Generaal.
De heer Pollema daarentegen vroeg
zich af of nu werkelijk dit ontwerp zo
spoedeisend was en of men niet wijs
had gedaan de verdere ontwikkeling
nader af te wachten.
De heer Molenaar (VVD), die in de
avondvergadering het woord kreeg,
zeide, dat in zijn functie over dit punt
geen eenstemmigheid bestaat. Hijzelf
is voorstander van hét toetsingsrecht
door de rechter.
Het ontwerp betreffende de buiten
landse betrekkingen zal zich kiinnen
verheugen in de volledige steun van
de KVP-fractie. Bij monde van de
heer Beaufort deelde deze groepering
mede. dat het volkomen logisch is,
dat de regering aan de verouderde ar
tikelen de vorm heeft gegeven, welke
aansluit bij de gewijzigde verhoudin
gen door de geleidelijke democratise
ring van het buitenlandse beleid. De
heer Van Santen (CPN) waarschuw
de tegen de organisatie van een toe
komstige staatsgreep en bepleitte de
wenselijkheid de voorstellen inzake
overgang naar ten nieuwe rechtsorde
en inzake de buitenlandse betrekkin
gen terug te nemen. Overigens merk
te hij op, dat de bevolking niet vol
doende tijd heeft gekregen om de
grondwetswijzigingen te beoordelen.
Sprekers fractie is tegen uitbreiding
van het aantal leden der Staten-Ge
neraal. De anti-revolutionaire heer
De Wilde was het eens met de heer
Anema, dat als de Tweede Kamer
meent 150 leden te moeten hebben,
daaraan gevolg inoet worden gegeven.
De consequentie daarvan zal uitbret-
ding der Eerste Kamer tot 75 moeten
zijn. Een leeftijdsgrens van 30 jaar
vindt hij wel gemotiveerd. Het indie
nen en bestrijden van amendementen
is het werk van ervaren staatslieden.
Aan het voorstellen tot verlaging van
de leeftijdsgrenzen kan hij zijn stem
niet geven.
Inwoonster aan bekomen
brandwonden bezweken
Bij een korte, doch felle brand die
gistermiddag op de eerste verdieping
van een woning in de Wüttenbach-
straat te Amsterdam-Oost heeft ge
woed, liep de 65-jarige bewoonster mw.
W. C. van Dijkhuizen, die alleen thuis
was, zeer ernstige brandwonden op. La
ter in de middag is zij in het Onze
Lieve Vrouwe gasthuis overleden
Met moeite was zij door brandweer
lieden uit de voorkamer, waar een om
gevallen oliestelletje de brand had ver
oorzaakt, naar buiten gebracht. De
voorkamers op de eerste verdieping
brandden geheel uit, die op de twee
de verdieping gedeeltelijk. Met drie
stralen was de brandweer binnen eën
kwartier het vuur meester.
Meisje zwaar gewond bij
aanranding te Croesbeek
In de Staatsbossen bij Groesbeek
heeft een onbekend individu twee meis
jes van 19 en 20 jaar lastig gevallen.
Toen ze niet van hem gediend bleken,
heeft hij de oudste met een revolver
in de linkerzijde en linkerarm gescho
ten en het andere meisje een slag met
de kolf op het hoofd gegeven. Het ge
wonde meisje is naar een ziekenhuis
overgebracht en ijlings geopereerd.
Haar toestand was niet zonder levens
gevaar.
De streek rondom Groesbeek is reeds
geruime tijd onveilig door het optreden
van ongure idividuen.
Beroving te Apeldoorn thans
opgelost
De Apelaoornse politie blijkt raak
te hebben geslagen, toen zij Vrijdag
avond de 22-jarige M. arresteerde, op
verdenking, dat hij enige uren te vo
ren een 67-jarige man in de Nieuw-
straat aldaar van vijfduizend gulden
had beroofd. Zij heeft namelijk zo
veel materiaal tegen hem kunnen ver
zamelen, dat hij tot een volledige be
kentenis werd gedwongen. Ten huize
van een kennis te Beekbergen is een
koffer met f 4800 gevonden. Het ge
stolen geld is daarmee op f 170 na te
recht.
Acht jaar voor roofoverval
In de loop van de vorige zomer heb
ben twee Haagse jongemannen, die
door een oude man in zijn woning wa
ren gelokt, de oude neergeslagen en
een aantal voorwerpen en wat geld
gestolen. De man overleed later aan
wonden. De Haagse rechtbank heeft
de daders thans ieder acht jaar gevan
genisstraf opgelegd. De eis was tien
jaar met terbeschikkingstelling.
ZESJARIG MEISJE WERD GEDOOD
DOOR BLIKSEMINSLAG
Maandagavond sloeg de bliksem op
de electrische geleidingen van de wo
ning van de landbouwer J. Harmzwiers
te Dalen. Het 6-jarig dochtertje Geesjf
werd op slag gedood.
41. Het was geen wonder, dat
moeder Woeffi zuchtte, toen ze zag,
dat mevrouw Babbelgraag haar tuin
tje binnenkwam. Want mevrouw Bab
belgraag was een erg lieve dame,
daar was iedereen in het dorp het wel
over eens, alleen bezat zij één verve
lende eigenschap, ze babbelde te veel!
En dat was nu iets, wat Moeder Woef
fi op het ogenblik helemaal niet ge
bruiken kon. Maar Moeder begreep
ook wel, dat er geen ontkomen aan
was en ook wilde zij voor geen geld
die goeie mevrouw Babbelgraag voor
het hoofd stoten, want zoals gezegd,
mevrouw Babbelgraag stond bekend,
als iemand die vele en goeie dingen
deed. Dat was dan ook één van d«
redenen waarom Z(j zitting had in alle
besturen van de verenigingen, die het
dorp telde en niet alleen, zoals som
mige boze tongen beweerden, omdat
zij zo goed en zo lang praten kon. Het
was dan obk met een allervriendelijk
ste glimlach op haar gelaat, dat zij op
Moeder Woeffie afkwam. „Mijn besta
mevrouwtje, wat ben ik blij u weer
te zien. Nee, ik zal u niet te lang
ophouden, want ik zie dat u druk be
zig bent, maar één minuutje zult u
mij toch wel willen aanhoren. Ik kom
niet voor mezelf. Heden nee, het ia
voor een goed doel, dat ik bij u aan
kom kloppen!"
(Advertentie, Ing. Med.)
nE onder de schuilnaam Willem Els-
schot schrijvende Antwerpenaar
Alfons J. de Ridder, die vandaag zijn
zeventigste verjaardag viert, neemt in
de Vlaamse litteratuur wel een heel
aparte plaats in. Denkend aan het
Vlaamse proza gaan de gedachten voor
het merendeel nog altijd uit naar de
hoogbejaarde Stijn Streuvels, Ernest
Claes en Felix Timmermans, om slechts
enkelen te noemen, wier oeuvre hier te
lande tientallen jaren lang in vrij grote
omvang werd verspreid. Leest men
Elsschot, dan doet een kennismaking
„op het eerste gezicht" zeker meer
denken aan een het karakter en gedrag
van de medemens onbarmhartig en feil
loos ontledend auteur, wiens wieg eer
der kon gestaön hebben in de kille
Uit het jongste cijfermateriaal, dat
het Centraal Bureau voor de Statistiek
ons verstrekt, blijkt dat Nederland per
1 Juli van het vorig jaar niet minder
dan 10.262.000 zielen telde, en dat ons
inwonertal sinds 1 Juli 1945 in zes
jaren dus met 10,2% moet zijn toe
genomen. Vrijwel nergens was de be
volkingsaanwas zo groot. Alleen Ame
rika evenaart ons, en slechts Canada,
dat overigens nog maar 13.893.000 zie
len telde op I Juli 1951, overtreft ons
met een gloeiperiode van 11,4%, dat het
land echter voor een belangrijk deel
aan immigratie dankt, tewijl de groei
van het Nederlandse zielental door de
emigratie juist werd vertraagd.
Er zijn twee oorzaken, die Neder
land zo'n goed figuur doen slaan op de
internationale bevolkingsmarkt. De eer
ste is, ons hoog geboortecijfer, de twee
de ons lage sterftecijfer.
In 1951 waren er in ons land 22.3 le
vendgeborenen per 1000 inwoners, te
genover in Zweden bijvoorbeeld maar
18,1 en bij onze Zuiderburen maar 16,1.
Overigens blijven we op dit punt ach
ter liggen bij Amerika (24,3) en Ca
nada (27,1), welke twee landen de eni
ge zijn, waar we het geboortecijfer het
afgelopen jaar nog zagen stijgen tegen
over de voorgaande jaren. Zo goed als
elders daalt het geboortecijfer in Ne
derland sinds 1948 geleidelijk, zij het
dat we het lage peil van 1939 (20,3) nog
niet hebben bereikt.
Tegenover ons vrijwel hoge gehoor-
tecijfer staat een laag sterftecijfer.
Geen land zouden we kunnen opgeven
waar minder doden te begraven zijn
per 1000 inwoners dan juist in Neder
land. Slechts 7,6. Zelfs Amerika (9,7)
en Canada (9) kunnen in dit opzicht
niet in onze schaduw staan.
Van de Europese landen spant Frank
rijk met een sterftecijfer van 13,3 per
1000 inwoners de kroon, zij het dat zijn
geboortecfer (19,5) nog mee mag tellen,
FEUILLETON
DOOR
13.
't Werd Zondagavond en het week
einde was dus bijna voorbij. Barbara
trachtte zichzelf wijs te maken, dat ze
er blij om was. Echter was het in «iele
opzichten heel prettig geweest. Vooral
aan het diner van gisteravond had ze
zich erg vermaakt. Ze had tussen
Benny Jackson enBryan Melrose ge
zeten en bij een vergelijking wel moe
ten erkennen dat laatslgenoemde het
verre van dé ander won. Toch iOu 't
haar pleizier doen als Bryan niet zo
opvallend veel belangstelling voor
haar toonde. Hij maakte op die manier
alles wel heel moeilijk. Overal *vaar
zij heenging, scheen hij óók te zijn.
Zeker, ze bevond zich doorgaans bij
Heather, maar hij was daar eveneens
gekomen. Vanmorgen nog had Hea
ther gezegd: „Wat is er toch met Bry
an aan de hand? Gewoonlijk hangt bij
niet zo om het huis als nu". En ze
had er met een ietwat afkeurende blik
op laten volgen: „Ik geloof, dat u de
attractie vormt, juffrouw Newcombe"
Barbara vroeg zich, niet bepaald op
haar gemak af, of mevrouw Melrose
zou bemerken wat er gebeurde. Ten
slotte was zij, Barbara, aangenomen
om de oudste dochter des huizes ge
zelschap te houden, niet om de zoon
te amuseren. Toch, als men Bryan
buiten beschouwing liet, kon ze gerust
zeggen, dat iedereen in huis even
vriendelijk voor haar was. Ze werd
meer behandeld als gast of zelfs als
lid van het gezin dan als iemand in
loondienst. Van haar kant maakte ïe
zich ook meer en meer nuttig in bet
huishouden en was er op uit, nu deze
dan gene de helpende hand te bieden.
Zo werd ze, gaandeweg, vrijwel onont
beerlijk. Zelf had ze nooit gedacht, zo
veel practische aanleg te bezitten,
maar misschien, zo overwoog ze dan,
leek het slechts zo, omdat de anderen
nogal hulpeloos waren. Nu reeds deed
ze dienst als een soort stootblok tus
sen mevrouw Melrose en de keuken.
Als haar werkgeefster aan en of an
der bezig was, hield Barbara bespre
kingen met de huishoudster. Ook voor
kolonel Melrose knapte ze wel eens
een karweitje op, terwijl Joan gere
geld met verzoeken van uiteenlopende
aard bij haar kwam aanzetten. Toen ze
die avond Heather's kamer binnentrad
om het meisje goedennacht te wensen,
dacht ze onwillekeurig: „Als ik hier
om welke reden dan ook eens plotse
ling weg moest, zouden ze me alle
maal, geloof ik, missen, al ben 'k hier
nog maar kort".
Heather had het boek, waarin ze
had zitten lezen, neergelegd. „Weet u.
juffrouw Newcombe", vroeg ze. ,dat
u morgen precies een week hier zult
zijn geweest?"
„Dat weet ik en ik zei het nog daar
even bij mezelf".
„Lijkt het u langer toe?"
„In zekere zin wel".
Op Heather's gezicht verscheen, bij
uitzondering, even een glimlach, toen
ze hernam: „Ik wil nu wel eerlijk be
kennen, dat ik tegen uw komst beb
opgezien".
„Dat had ik wel gedacht", zei Bar
bara vriendelijk.
„He.b ik het erg laten merken? Tk
geloof, dat ik die eerste middag me
heel onhebbelijk heb aangesteld".
„O, dat is al zo lang geleden".
„Ik kon er heus niets aan doen, maar
ik voelde me ellendig en had het land
aan iedereen. Dat gevoel heb ik helaas
dikwijls. Toch spijt het me, dat ik me
zo slecht heb gedragen".
,0, dat heb je niet en in elk geval
had ik het best begrepen".
Na deze woorden stak Heather ïaar
plotseling de hand toe, in een spon
tane opwelling. Barbara had al meer
gevoelsuitingen .bij haar opgemerkt,
ofschoon niet vele. In de nu bijna 'er-
streken week had ze Heather haar
honden of haar kleine zwarte katje,
Snooks, een paar keer hevig zien lief
kozen. Het meisje had toen de indruk
gemaakt van iemand die naar gene
genheid snakte, maar Barbara zou niet
kunnen zeggen waarom. Evenmin zou
ze een antwoord kunnen geven op de
vraag, hoeveel liefde Heather en haar
ouders elkaar toedroegen. Kolonel
Melrose scheen erg op haar gesteld,
maar het leek soms, dat mevrouw haar
als een lastpost beschouwde en dat
Barbara vooral was aangesteld, opdat
mama niet zoveel tijd aan haar doch
ter zou behoeven te besteden.
Barbara begreep meer en meer, dat
bij de Melroses iedereen volkomen op
zichzelf stond en dat er over 't geheel
van harmonie tussen hen weinig sprake
was. Ze geleken allesbehalve op een
vast aaneengesloten gezin. Zeker, me
vrouw Melrose aanbad als 't ware
Bryan, maar hij was blijkbaar haar
troetelkind en de verering die ze hem
toedroeg kon hem slechts schaden. Wat
de kolonel betreft, die scheen zich nau
welijks met zijn zoon, door hem als een
nietsnut beschouwd, te bemoeien.
Bryan was, in de ogen van zijn vader,
üoor mama hopeloos verwend.
„Ik ben nü erg blij, dat u gekomen is,
juffrouw Newcombe", ging Heather
voort.
Barbara drukte even de uitgestoken
hand.
„En ik ben óók blij, dat ik deze be
trekking gekregen heb. Toen ik je dat
voor 't eerst zei, wist ik zeker, dat het
zo zou gaan. Wil je nog blijven lezen
of zal ik het licht maar uitdoen?"
„Ik denk, nog even te zullen lezen"
Barbara was al bij de deur toen
Heather haart erugriep.
„Och, juffrouw Newcombe, zou u nog
iets voor me willen doen?"
„Natuurlijk wel".
„Ik heb mijn schrijfgerei in het ka
binetje naast de zitkamer laten liggen.
U wete wel, dat ik daar na theetijd was.
't Is mijn rode schrijfmap en er zitten
een paar nogal particuliere brieven in".
„Nu, ik zal ze even voor je halen; dat
spreekt vanzelf".
Vlug liep Barbara de trappen af. Ze
wist, dat mevrouw Melrose al naar bed
was. Waarschijnlijk zouden Joan, Benny
Jackson en Bryan nog wel in de bliblio-
theek zijn. De kolonel was kort na het
middagmaal naar zijn studeerkamer ge
gaan. Barbara stak de hall over. De
grote zitkamer werd niet dikwijls ge
bruikt, maar het kleine kamertje er
naast kreeg op de late middag veel zon
en Heather bracht er dikwijls hele uren
door.
Het was niet nodig, nu 't licht in de
zitkamer op te draaien, want de maan
overgoot dit vertrek, waar de gordijnen
waren opengelaten, geheel met een zil
verig licht. Barbara liep naar de kleine
naastgelegen kamer, waar een venster
de volle breedte van een der muren be
sloeg. Een ogenblik bleef ze staan kij
ken naar de tuinen, die zich tot het
verderop gelegen meer uitstrekten. Dat
uitzicht riep plotseling, met een steken
de pijn in haar hart, de herinnering aan
een ander meer bij Barbara op. Een
koud, helder meer, 's winters altijd
stijfbevroren. Ofschoon er niet de min
ste gelijkenis bestond tussen de tuinen
van Lawnside en de woeste vlakten van
Labrador, verwisselde het spel harer
verbeelding de wijdvertakte loofbomen
voor de hoog en slank opgeschoten den
nen. En daar, dicht achter haar, stond
Jinks.Jinks, zoals hü er zo vaak
stond, de armen dicht om haar heen en
haar dan naar zich toekerend....
(Wordt vervolgd)
Noordelijke Nederlanden dan aan de
Schelde in de goede Sinjorenstad.
Elsschots proza en soms ook zijn
poëzie is óf spottend óf keihard en in
bepaalde gevallen zelfs in staat zich van
het leven afwendende gevoelens te
wekken. Zo moet het n.l. wel worden
als men de reeds veel eerder geschreven
doch pas in 1934 in „Verzen van vroe
ger" gebundelde gedichten leest, zoals
„Het huwelijk".
Toen hij bespeurde hoe de nevel
van den tijd
in de ogen van zijn vrouw de vonken
uit kwam doven
haar wangen had verweerd, haar
voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich
op van spijt
Maar sterven deed zij niet al zoog
zijn helsche mond
het merg uit haar gebeente, dat haar
toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet
vragen of niet klagen
en rilde waar zij stond, maar leefde
en bleef gezond.
DEEDS op jeugdige leeftijd schreef
Willem Elsschot, die in wijdere
kring nog jarenlang onbekend bleef,
gedichten in de Vlaamse tijdschriften
„Alvoorder" en „Arbeid". Tijdens zijn
verblijf in Schiedam, omstreeks 1910,
debuteerde hij als romancier met een
roman over het kleinburgerlijke pen
sionleven onder de ironische titel: „Villa
des Roses", een debuut, dat nog altijd
tot zijn zuiverste werk wordt gerekend.
Met grote tussenpozen verschenen
daarna o.a. de plattelandsroman „De
verlossing", de huiveringwekkende
vertellig „Een ontgoocheling", de
roman „Lijmen", verhalend over de
advertentiecolportage, een bedrijf dat
hij uit eigen ervaring kende. Fascine
rend en scherp is het boek „Kaas"
(1933), waarin wordt verhaald van een
man, die een bescheiden klerkenbaan
tje opgeeft voor de agentuur van een
kaashandel, waarin niets omgaat. Als
hij tenslotte hier weer vanaf ziet en
zijn vroegere werk hervat, verbiedt
hij zijn vrouw ooit weer kaas in huis
te halen. In „Kaas" is het toch, dat
Elsschot iets minder hard tegenover
zijn figuren komt te staan. Er komt
zo nu en dan, vooral in het slot, iets
van begrijpen en medegevoel naar
voren, dat ook in zijn latere werk
(gelukkig) doordringt en het meer
aanvaardbaar maakt.
Daarom is de in de zomer van 1941
verschenen novelle „Het tankschip",
een verhaal in de „ik"-trant, zo ge
worden, dat men met Elsschot glim
lachend en herkennend het avontuur
van mijnheer Jack Peeters meemaakt.
Tenslotte schreef hij in 1946 in het
„Nieuw Vlaamse Tijdschrift" de boei
ende novelle „Het dwaallicht".
Willem Elsschot mag dan niet tot
grote hoogten zijn gekomen, hij neemt
ook nu nog een geheel eigen,en eer
volle plaats in in de Vlaamse letteren.
Dat die waardering ook in ons land
voor hem in ruime mate leeft bewijst
het feit, dat hem vorig jaar in Den
Haag door het bestuur van de Jan
Campertstichting de Constantijn Huy-
gensprijs 1951 werd uitgereikt.
W. K.
Israel schorst de besprekingen
met Duitsland
Het Israëlische parlement heeft be
sloten de herstelbetalingsbesprekingen
met Duitsland te schorsen.
De besprekingen, die te Wassenaar
gehouden zijn, zijn op 7 April reeds
voor onbepaalde tijd verdaagd. Men
kon het niet eens worden over de kos
ten van hervestiging van ontheemde
Joden in Israel.
In Westduitse regeringskringen
noemt men het besluit van het Israëli
sche parlement „zeer betreurenswaar
dig" en hoopt men, dat het van zijn
besluit zal terugkomen.
Mr. Moh. Yamin zal hoofdredac
teur worden van het binnenkort te ver
schijnen dagblad „Mimbar" Indonesia".
