Sportcommissie van K.N.W.U. heeft
zich niet vergist in Gouden Ploeg
De kleine Arend van 't Hof werd een groot winnaar
Een indrukwekkende achtervolging van Wim Snijders
Kort voor Den Helder viel de grote slag
Zes geselecteerden in de prijzen
Massale jacht op vluchtelingen
over zestig kilometer
Peloton werd verrast
Valpartijen schakelden
enkele cracks uit
Vierde Ronde van Noord-West Nederland een sportief succes
Dertig procent kwam aan de finish
Kempff zegevierde in de eindsprint
Hooiveld strandde in
zicht van de haven
VRIJDAG 23 MEI 1952
(Van een onzer redacteuren)
TEN bescheiden achttienjarige jongen sloeg gisteren een blos op de kaken toen
hij uit handen van onze directeur, de heer C. Krak, een prachtige Vittorio
wegfiets ontving. Arend van 't Hof uit Sassenheim, vorig jaar nog nieuweling,
had de Grote Prijs der Verenigde Noordhollandse Dagbladen gewonnen. In
5 uur, 43 minuten en 36 seconden is hy over het bijna 230 km lange parcours
van de Vierde Ronde van Noord-West Nederland gesneld. Vanaf de start heeft
dit lid van de „gouden ploeg" der KNWU in de voorste gelederen gestreden en op
de laatste meters vóór de eindstreep de kracht opgebracht zijn drie concurren
ten van zich af te schudden. Zijn naam is met ere op de lijst van Ronde-winnaars
gevoegd. Met Arend van 't Hof dienen wij evenwel op een lpn te stellen
Wim Snyders uit Halfweg, die na tweehonderd kilometer in een solo-achter
volging een verbluffend machtsvertoon demonstreerde en deze prachtig ge
slaagde ronde een groots slot bereidde.
UVEN voor Den Helder aan de boor-
den van het Noordhollands Kanaal
werd onder het witte rennerspetje,
dat Arend van 't Hof koket op een
oor had gezet, een stout plan geboren
en a bout portant ten uitvoer ge
bracht. Met een demarrage, scherp als
een scheermes, schoot de jongen uit
Sassenheim in zijn vaal blauwe trui
naar voren. Tien, twintig, vijftig, hon
derd meter was hij weg, voordat de
ravenzwarte Peters, de slanke Bever
wij ker Hofland, de lange Ed Koeman
uit Krommenie, de Wijk aan Zeeër
Stroomer, de geselecteerde Van Dijk
en de overige knapen uit de 18 man
tellende hoofdgroep begrepen, wat er
aan de hand was. Alvorens in het
grote peloton de alarmklok was ge
luid en de krachten waren gebundeld
om de vluchteling tot de orde te roe
pen, was Van 't Hof als op vleugelen
gedragen langs de grijze oorlogssche
pen in de binnenhaven gesneld. Fel
spurtend, als lag de eindstreep in de
Koningstraat, sprong hij meter na
meter verder weg van zijn belagers,
die druk discussieerden over de
vraag, wie het initiate! zou nemen
tot de achtervolgng. De gedachten-
wisseling werd abrupt afgebroken door
de Amsterdammers Smit en Mehag-
noul, die eveneens het peloton het
peloton lieten en zich furieus in het
spoor van de vluchteling wierpen.
Toen Van 't Hof even buiten de ma-
rinestad omkeek en enige honderden
meters achter zich een rode en gele
vlek ontwaarde, bewees hij andermaal
niet alleen een snel renner te zijn,
maar ook zijn hersens te kunnen ge
bruiken. Hij verslapte het tempo en
op de weg langs de Lange Vliet, waar
reeds in vroegere ronden van Noord-
West Nederland de beslissende^ phase
was ingetreden, ontmoette liij zijn
twee sportmalckers. Gedrieën, elkan
der in weldadige sportiviteit aflossend,
sj asten Vdn 't Hof, Smit en Mehag-
noul door het wijde weideland, waar
de boeren hun karakteristieke hofste
den verlieten om zich langs de weg
te scharen en waar de koeien op de
stem door de luidspreker, die de zege
tocht van het drietal verkondigde, een
onbeholpen vreugdedans uitvoerden.
Van 't Hof, Mehagnoul en Smit! In
alle persauto's werden de namen ge
noteerd. Een van deze namen zou
«««XSi&SS
Op de HoeverWeg naar Egmond,
kort na de start, was de gehele
rennersbent nog bijeen.
straks prijken in het gulden boek van
de Ronde van Noord-West Nederland.
Van 't Hof, Mehagnoul of Smit onder
Jacques de Groot, de Ronde-winnaat
1949, Jan Hennink en Ed Koeman.
W/IE zou er met nog dertig kilometer
voor de boeg de euvele moed en
de kracht hebben de twee Amsterdam-
Snijders naarEngeland
Wim Snijders, de amateur
wielrenner uit Halfweg, heeft
aan zijn prachtige course in de
vierde Ronde van Noord-West
Nederland te danken, dat hij in
Juni wordt uitgezonden naar de
internationale wielerwedstrijden
voor amateurs op het eiland Man
(Engeland). Het stond reeds
vast, dat W. Verhoeven uit Over-
schie, A. van 't Hof uit Sassen
heim en P. van Roon uit Haar
lem voor deze wedstrijd in aan
merking kwamen, maar over de
vierde man bestond nog enige
twijfel bij de Wielren Unie. De
keuze zou vallen op H. Kuit-
waard uit Velsen of Wim Snij
ders. Door de dappere course, die
de laatste gisteren heeft gereden,
nam de sportcommissie van de
KNWU na afloop van de wed
strijd meteen de beslissing en
mocht de wielrenner uit Half
weg vernemen, dat hij voor de
uitzending naar Engeland in aan
merking komt.
De Amsterdammer Remkes heeft
het pechduiveltje op zijn weg ge
vonden en legt in allerijl een
nieuw bandje om.
mers en de Sassenheimer de kroon van
het hoofd te stoten? Men vermoedde,
dat niemand hiertoe in staat zou zijn.
Totdat na het passeren van de brug
bij de Stolpen de mare kwam, dat
Wim Snijders de handschoen had op
genomen. Van auto tot auto schoof
het bericht naar de kop. Wim Snij -
ders is gevlucht! Wim Snijders zet de
achtervolging moederziel alleen in!
Leken in het gezelschap schudden
meewarig het hoofd, doch zij, die in
de rennerswereld thuis zijn, spitsten
de oren en bogen zich uit de portier
vensters om de afstand te peilen, die
Snijders van de drie leiders scheidde.
Duizend meters lagen tussen de zes
ranke wieltjes, die aan het hoofd van
het onder de last van tweehonderd
lange kilometers gehavende renners
lint, over de Provinciale Weg snorden
en de witte racefiets, waarop Snijders
zijn laatste energie aansprak. De voet
riemen aangetrokken, de handen ener
giek om het stuur geslagen, het hoofd
diep over het stuur gebogen, was Snij
ders uit de groep gesprongen. De pan-
tersprong had hem de vrijheid ge
schonken, die hij nodig had om het
drieste kunststukje te volbrengen zich
alleen, zonder assistentie, zonder de
beschutting van een rennersrug, zon
der de morele steun, welke de nabij
heid van vrienden bieden kan, bij de
koplopers te voegen. Wim Snijders
volbracht zijn taak op weergaloze
wijze. Steeds dichter kwam de vlam
mende oranjetrui bij het drieman
schap. In pijlsnelle cadans draaiden
de benen van de kleine man uit Half
weg de pedalen rond. In prachtige
soepele stijl gleed de geselecteerde
onder de bewonderende blikken van
alle volgers naar de kop. Deze soloren
met achter zich een ontwaakt peloton,
dat onder aanvoering van Piet van
Roon een kostbare fout wilde herstel
len, en voor zich drie rappe renners,
wien de Grote Prijs van de Verenigde
Noordhollandse Dagbladen voor ogen
schemerde, was de waardige slot
apotheose van deze vlekkeloze ronde,
die een maximum aan sportief genot
bracht. Wim Snijders breidde het
patroon, dat Van 't Hof Mehagnoul en
Smit en de talloze dappere naam
lozen, die vóór hen de strijdbijl had
den opgegraven, hadden ontworpen.
Bij Boterhuizen, in de nabijheid van
het viaduct greep Snijders zijn rivalen.
Het drietal was een kwartet gewor
den, dat in de eindsprint de sabel
van het slagveld voor het floret van
de schermzaal zou verwisselen.
J£ORT voor de beslissende slag, toen
de leiders even op adem kwamen
en de krachten voor de eindsprint ver
zamelden, toonde Snijders zich van
zijn beste zijde. Hij deelde djn laatste
sinaasappels met zijn makkers, die hem
daarop in een eerlijk duel de prachtige
Vittorio-racefiets de Grote Prijs
zouden betwisten en tekende zich hier
mede als een goed sportsman.
Toen enkele honderden meters voor
de eindstreep de sprint werd aangetrok
ken, bleek, dat de leerling diamantbe
werker uit Halfweg na zijn eenzame
achtervolging niet meer bij machte was
Van 't Hof te verslaan. De kranige
Sassenheimer had zijn krachten zo
goed verdeeld, dat hij op de Jan van
Scorelkade in Alkmaar een flitsende
topsnelheid kon ontwikkelen, welke
zijn tegenstanders op de knieën dwong.
Twee en een halve fietslengte achter
hem hief Wimpie Snijders de armen
juichend ten hemel. Een fractie van
een seconde later schoten de lachende
Mehagnoul als derde en een dolgeluk
kige Piet Smit over de witte lijn.
Het duurde een minuut en negen se
conden voordat een bonte kluwen,
waarin Zieleman de winnaar van het
vorig jaar Ed Koeman met banddikte
klopte, de jury de puzzle bezorgde te
bepalen wie de overige ere-plaatsen in
de wedstrijd zouden bezetten.
Dit was het glorieuze besluit van de
vierde Ronde van Noord-West Neder
land, die 150 renners aan de start bracht
en ongeveer vijftig renners fietsend zag
eindigen. De Ronde, die weer alle fa-
JUbMMM—. i
De lach op het gelaat van Arend
van 't Hof wijst erop, dot hij als
eerste de eindstreep zal passeren.
cetten vertoonde, welke bij deze grote
jaarlijkse wielercourse door Noord-Hol
land eigen zijn.
Noord-Holland was weer op de been
en in vele plaatsen was de belangstel
ling nog groter dan voorgaande jaren.
Alom, van het Helderse stormnest tot
de Wijker toren en van de duinenrand
tot de Purmer zagen duizenden de bonte
karavaan, die hoe paradoxaal het
ook moge klinken als een veelkleurig
bollenveld door het Noordhollandse
landschap schoof. Zij zagen een onder
deel van de wedstrijd die de ene renner
voldoening, de andere teleurstelling
schonk. Toen de wereldkampioen der
stayers Jan Pronk gistermorgen op het
Waagplein het startschot loste en de
stoet door èen rijen dikke haag van
mensen in de richting Egmond vertrok,
was het legioen met de beste voorne
mens bezield. Velen hebben deze voor
nemens niet beantwoord gezien. En
kele malen maakte een valpartij o.a.
bij Kasteel Assumburg en in de Wij-
kermeerpolder een einde aan illusies.
Zij, die hierdoor de moed niet verloren
en de achterstand ongedaan trachtten te
maken, werden ongewild geholpen door
overwegwachters in Beverwijk en
Zaandam, die de bomen voor de neus
van de geluidswagen sloten en zo de
rennersbent weer bijeen brachten. Voor
vele anderen waren de 233 kilometers
onder de stralende zon en over de open
De heer N. Boschman, voorzitter van „Alcmaria Victrix", hangt
Arend van 't Hof de welverdiende zegekrans om.
(Van onze sportredacteur)
VIET alle renners, die deel uitmaken van de voorlopige selectieploeg voor de
Olympische Spelen en de wereldkampioenschappen waren aan de start voor
de Ronde van Noord-West Nederland verschenen. Weliswaar had de sport
commissie van de KNWU deelname aan deze klassieker, die zich in de wiel
rennerswereld reeds een grote naam heeft verzekerd, verplicht gesteld, maar
voor enkele renners was dispensatie verleend. Kuitwaard, Plantaz, Daan de
Groot en Nolten hadden vergunning gekregen aan een belangrijke internationale
wedstrijd in Frankrijk deel te nemen. Enkele anderen konden aantonen, dat het
voor hen beslist onmogelijk was voor de Grote Prijs van de Verenigde Noord -
hollandse Dagbladen aan de start te komen. VUftien leden van de Gouden ploeg
hebben zich wèl gewaagd aan de 230 lange afmattende kilometers door het
vlakke maar wondermooie landschap van Noord-Holland.
de prijswinnars konden voegen. Pay-
mans, Pieters, Donker en La Grouw be
hoeven zich zeker niet te excuseren. De
taaie Paymans was van Tilburg naar
Alkmaar gekomen om reeds bij Heems
kerk, toen de wedstrijd nauwelijks drie
kwartier oud was, van het strijdtoneel
te verdwijnen. Een valpartij was hem
noodlottig geworden. Hetzelfde lot
moest de Haarlemmer Piet Pieters er
varen. Kort na Beverwijk, in een van
de talrijke bochten, die de Wijkermeer-
polder rijk is, zat de tenger gebouwde
Haarlemmer met een van pijn ver
wrongen gelaat met zijn enkel tussen
beide handen. Evenals La Grouw was
hij betrokken geweest bij een grote val
partij bij de Kagerweg.
De in de etappewedstrijd Warschau
BerlijnPraag bruingebrandde Ab
Donker heeft men tot Andijk in de
voorste gelederen kunnen aantreffen.
Vrijwel gelijktijdig met de Beverwij-
ker Sieveking, evenmin een onbekende
in het gilde van onze amateurs, kreeg
Donker in een van de langste dorpen
van Noord-Holland een lekke band,
juist op het moment dat zich aan de
kop enkele felle jachten ontwikkelden.
P)E sportcommissie van de KNWU
heeft wel zeer nauwkeurig de
selectieploeg samengesteld. Het kan
immers niet toevallig zijn dat zes van
de uitverkorenen bij de eerste twaalf
prijswinnaars zijn te ontdekken en dat
Arend van 't Hof en Wim Snijders met
hun eerste en tweede plaats al hun
concurrenten te vlug af waren. De
rugnummers van Cantineau en Adri
Voorting hebben wij tussen de fel
gekleurde shirts en het glimmende
chroom niet kunnen ontdekken. Dat
betekent, dat zij geen opvallende pres
taties hebben verricht. Kwantes en De
Koning hebben geruime tijd in de
voorste gelederen gestreden, maar in
de omgeving van Den Helder, met nog
ongeveer vijf en vijftig kilometer voor
de boeg, stond de man met de hamer
op deze dapperen te wachten. Zelfs de
sterkste renner heeft wel eens een off
day en niemand zal het hun euvel dul
den dat zij hun namen niet bij die van
Hij heeft nooit meer aansluiting kun
nen krijgen en kwam over de eind
streep achter en voor een aantal jeug
dige renners die nog bezig zijn hun
naam te vestigen.
De sprint
70ALS gezegd, zes leden van de voor
lopige selectieploeg vielen in de
prijzen. In de eindsprint bewees Arend
van 't Hof niet alleen een snel maar ook
'n renner met brains te zijn. Ongeveer
achthonderd meter voor de finish liet
Wim Snijders, die zonder twijfel de
sterkste sprinter van l\et drietal kop
lopers was, zich terug vallen. Arend
van 't Hof werd nu gedwongen zijn
werk aan de kop te doen. De Haarlem
mer had daar totaal geen bezwaar
tegen. Hij begreep, dat verrassing de
enige kans was om Snijders van zich
af te schudden en met een felle demar
rage snelde hij bij de man uit Halfweg
vandaan, die op deze bijzonder lange
sprint het juiste antwoord niet klaar
had.
Piet van Roon, Jan van Dijk, Piet
Peters en Ab Rijnders kwamen in de
kopgroep met een achterstand van
ruim een minuut op de winnaar door
de finish op de Jan van Scorelkade te
Alkmaar. Zieleman en Ed Koeman
trokken zich echter niets van de repu
tatie van deze heren aan. De „voor-
lopigen" moesten in de eindspurt hun
meerdere erkennen in de Amsterdam
mer en de Zaankanter. Dat was geen
schande, want zowel Zieleman als Ed.
Koeman hebben zo het een en ander
in hun mars. Zij zijn dit seizoen alleen
maar wat laat in vorm.
Resumerende moeten wij tot de con
clusie komen, dat de Gouden ploeg het
in de Ronde van Noord-West Neder
land uitstekend heeft gedaan en dat er
voor de sportcommissie hoogstens aan
leiding kan bestaan deze ploeg met en
kele renners uit te breiden.
wegen te lang, of was de pechduivel een
te sterke tegenstander. Ook deze jon
gens, wier namen niet voorkomen op de
ere-lijst, hebben hun bijdrage geleverd
aan het welslagen van de ronde. Wij
denken bijvoorbeeld aan Appel, die in
zijn woonplaats Hoorn het peloton op
de weglopers Kwantes uit Wormer, P.
Sieveking uit Amsterdam en de Bever-
wijker De Ruiter trok, doch even buiten
Hoorn in de achterste gelederen ver
dween. Dan zien Wij weer Walraven uit
Breezand, die met de moed der wan
hoop tegen een inzinking vocht, of Ab
Donker, die bij Andijk met machine
defect aan de kant stond en Holleder,
die in de kopgroep liggende, pech aan
zijn fiets kreeg het rijwiel woedend
in de berm gooide en het met enkele
schoppen tuchtigde voor zijn onwillig
heid. Maar bij dit rennersverdriet was
er op deze stralende lentedag ook veel
vreugd. Vreugde voor de Nieuwedie-
pers, die hun favoriet Koning zo harte
lijk toejuichten, dat het applaus hem in
Alkmaar, waar hij als 26ste eindigde,
nog in de oren klonk. Voldoening ook
voor de anderen, die hoewel zij geen
kans meer op een prijs hadden, toch
moedig volhielden en er zich thans met
trots op kunnen beroepen, dat zij de
Ronde van Noord-West Nederland heb
ben uitgereden.
Jammer is het, dat in deze ronde, die
door geen wanklank werd verstoord, de
renner P. de Hoog uit Amsterdam zo
ongelukkig ten val is gekomen, dat hij
in het Centraal Ziekenhuis te Alkmaar
is opgenomen. Toen De Hoog bij Scha-
gen een andere deelnemer iets wilde
overhandigen, raakten de sturen van
beide fietsen in elkander verward. De
Hoog viel op het hoofd en werd, na
door het Rode Kruis-corps te zijn ver
bonden, naar het ziekenhuis te Alkmaar
vervoerd. Naar wij aldaar vernamen is
de toestand van de patient zeer redelijk.
Ook in de Wijkermeerpolder kwamen
enkele renners ten val. Voor alle zeker
heid werden Sonnemans en De Regt
naar het Rode Kruis Ziekenhuis te Be
verwijk overgebracht, doch konden
reeds spoedig na aankomst weer huis
waarts keren.
De prijsuitreiking.
TN het clublokaal van de wielrenver-
eniging Alcmaria Victrix te Alk
maar vond na afloop van de Ronde de
prijsuitreiking plaats door de directeur
van de Verenigde Noordhollandse Dag
bladen, de heer C. Krak, die zijn vreug
de uitsprak over het goede verloop van
de wedstrijd. In de eerste plaats, aldus
spreker, is dit te danken aan de weer
goden, maar in de tweede plaats aan
de perfecte organisatie, waaraan de
Rijks- en gemeentepolitie, de KNWU
en de wielrenvereniging Alcmaria Vic
trix zo'n werkzaam aandeel hebben ge-
WOORD VANDANK
r\E sportcommissie van de K.N.
W.U., bestaande uit de heren
J. van Eek, Koot en Stols, heeft
gistermiddag haar grote tevre
denheid betuigd over het ver
loop van de vierde Ronde van
Noord-West Nederland. Het sla
gen van deze course is in be
langrijke mate te danken aan
het uitstekende werk, dat de ver-
keersgroep van de Rijkspolitie
uit Alkmaar en de rijks- en ge
meentepolitie in de verschillen
de plaatsen tijdens de Ronde,
hebben verricht. Overal waren
de wegen voor de wielrenners
gebaand en op tactvolle, maar
besliste wijze traden rijks- en
gemeentepolitie op waar dit
nodig was. Op deze wijze slaag
den zij er op eminente wijze in
het wielergebeuren vlot te doen
verlopen. Een hartelijk woord
van dank is hier dan ook vol
komen op zijn plaats.
Het past ons voorts een woord
van warme erkentelijkheid te
richten tot het Rode Kruis-corps,
dat zich met toewijding ontferm
de over geblesseerde renners.
Lof ook voor de wielervereniging
„Alcmaria Victrix", die onder de
energieke leiding van haar voor
zitter, de heer N. Boschman, voor
een keurige organisatie zorg
droeg en dank aan de automobi
listen, die hun wagens openstel
den om juryleden. Rode Kruis-
corps en onze collega's van an
dere kranten in staat te stellen
de ronde te volgen.
Dat het publiek alom de aan
wijzingen van de politie stipt
heeft opgevolgd, stemt ons ten
slotte tot grote vreugde.
had. De heer Krak prees de renners
voor hun geweldige prestatie om deze
230 km in een dergelijk hoog tempo af
te leggen. Alleen keiharde kerels zijn
in staat deze ronde uit te rijden, aldus
spreker, die vervolgens overging tot het
uitreiken van de prijzen aan de win
naars.
De uitslag was: X. A. van 't Hof, Sas-
serheim (5 u. 43 m. 36 sec.); 2. W. Snij
ders, Halfweg; 3. J. G. Mehagnoul, Am
sterdam; 4. P. B. Smit, Amsterdam; 5.
J. Zieleman, Amsterdam op 1 min. 9
sec.; 6. E. Koeman, Krommenie; 7. P.~
v. Roon, Haarlem; 8. J. v. Dijk, Hilver
sum; 9. P. Peters, Haarlem; la H. Dou-
wes, Amsterdam; 11. A. Rijnders, Am
sterdam; 12. W. Jun, Amsterdam; 13. D.
Janbroers, Amsterdam; 14. D. Meier,
's-Graveland; 15. J. Hofland, Bever
wijk; 16. C. Post, Amsterdam; 17. A. de
Hoog, Amsterdam; 18. F. Stroomer,
Wijk aan Zee; 19. R. Verhelst, Axel; 20.
A. van Maris, Amsterdam.
TERWIJL de groten onder de amateurs op de vlakke wegen van Hollands
«e f S uV.e/le? om de srote Pr'is der Verenigde Noordholland
se Dagbladen, traden om half drie op de Jan van Scorelkade te Alkmaar zeventig
"*^^'lngen aan vo.°r een wedstrijd over zestig kilometer. In strijdlust deden
deze jonge renners niet onder voor hun grote broers in de Ronde en mede door-
iaLZVnd^r gunstige omstandigheden reden, konden zij er een hoog tempo
S tnf ifu^a n® nieuwelingen hebben in deze wedstrijd willen tonen dat
o a- lzon8ers instaat waren. Reeds kort na de start waren er enkele
"°ed,£en d,e 2Ich van de grote groep los maakten en zelfbewust naar voren
,i f - ?ar, kl.,°meter gingen zij zegevierend aan de kop, om dan te
ervaren dat zij te kwistig met hun krachten waren omgesprongen. Zij moesten
zich laten terugvallen op het peloton, om dan meteen deel te nemen aan de
algemene jacht op weer nieuwe vluchtelingen.
DEHALVE de overmoedigen die het
graag alleen wilden doen, waren er
ook de pechvogels die het noodge
dwongen zonder hulp moesten stellen.
Wie even met een inzinking te kam
pen hadden of een ongelukje kregen en
er niet in slaagden de karavaan direct
in te halen, waren reddelo'os verloren.
Op dit kleine parcours hadden zij gauw
een ronde achterstand en dan kwam
onherroepelijk het bevel om de strijd
te staken. Dat ervoer ook J. Hooiveld
uit Wervershoof, die één kilometer
voor het einde het veld moest ruimen
en dat gold eveneens voor Koster uit
Julianadorp, die vier maal vergeefs
moeite deed aan de aandacht van de
kamprechter te ontsnappen voor hij
noodgedwongen van zijn fiets stapte.
Eerste poging
HE EERSTE werkelijke serieuze uit-
looppoging werd ondernomen toen
er nog dertig kilometer was af te leg
gen. Fok uit Hoorn, Blauw uit Zaan
dam, Vennik uit Krommenie, Wals uit
Amsterdam en Tienstra uit Halfweg
demarreerden fel en lieten in korte tijd
het peloton ver achter zich. Diep over
het stuur van hun lichte karretjes ge
bogen, zoefden zij op nog geen twee
decimeter van het trottoir langs de
haag van toeschouwers. Om beurten
gingen zij aan de kop en alleen als er
een premie te verdienen viel maakten
zij het elkaar lastig. Langzamerhand
echter deed het hoge tempo zich bij
hen gelden en toen hun pedaaltrappen
aan soepelheid begonnen te verliezen,
voerden de leiders van het peloton het
tempo op. Ronde na ronde werd de voor
sprong kleiner en met nog twintig kilo
meter te rijden was de eenheid her
steld.
Niet voor lang echter. Drie kilometer
verder was het wederom de Zaandam
mer Blauw die zich met veel bravour
los reed en tweehonderd meter voor
sprong nam. De leiders van de kara
vaan bleken niet op dit Zaanse ent
housiasme gesteld te zijn en deden ver
woede pogingen om de vluchteling te
achterhalen.
Toen zij daar negen ronden voor het
einde nog steeds niet in geslaagd wa
ren ,zag het er ernstig naar uit dat de
Zaandammer de course op zijn eentje
zou gaan winnen.
KEMPFF
7ES kilometer voor het einde echter
veranderde het beeld van de strijd
weer. Tienstra uit Halfweg slaagde er
in zijn oude strijdmakker te bereiken
en even later waagde ook de Amster
dammer Wals met goed gevolg de
sprong naar de uitlopers. Toch kwam
deze versterking het tempo van de kop
lopers niet ten goede. Het peloton liep
zienderogen in en weldra kregen ook
Bakker uit Badhoevedorp en Rol uit
Alkmaar aansluiting, op korte afstand
gevolgd door Kempff uit Amsterdam
en Fok uit Hoorn,
Twee kilometer voor het einde wa
ren alle groepjes weer samengevloeid
tot één groot peloton, waarvan de
beste sprinter zou gaan winnen. Dat
was de Amsterdammer Kempff. die nog
over voldoende kracht bleek te be
schikken om drie lengten voorsprong
te forceren. Hij legde de zestig kilome
ter af in 1 uur, 36 minuten, 4,3 secon
den. De gelukkigen die hem volgden
waren P. Tienstra uit Halfweg, C.
Blauw uit Zaandam, J. Rol uit Alk
maar. K. de Groot uit West-Graftdijk,
B. Fok uit Hoorn, M. Edelenbosch uit
Enkhuizen en J. Putten uit Hoorn.
