In het tnintje van mijn oom
mRSMem
Ook aandacht voor kleinigheden
AKKERTJES
üerdagen
Liefsi zonder
sausje
Er zijn ook menselijke koekoeken
- - - ■- - -
verloren dagen
Flapuit kortweg
„Flap"
WÊÊKM
ZATERDAG 81 MEI 1958
„En waar, als ik
de Sociëteit". Moe-
ing te lachen. „Nu
veel lootjes, als U
teld bent!" ,,Ik niet,
maar mijn cliënt
;bt me daar op een
aracht!" Met deze
illie en Kareltje af-
r Woeffie, die 't
net verbaasde1 ogen
herrie om die oude
„Je zou zo denken,
evol waren!" En zj)
dicht zij bij do
ertentie. tng. Med.)
eert. 12.59 Klokgelui.
Strijkkwartet. 13.40
Nationale Jeugdcon-
Baptisten Jeugd Be-
14.45 De Jonga
Gram.muziek. 15.45
O.-Nederland. 16.30
.5 Kamerkoor. 17.10
Voor de jeugd. 17.45
Prof. Dr. J. H. Ba-
als cultuur-ele-
18.15 Gram.muziek.
len in grijs, groen en
19.30 Gram.muziek.
weerberichten. 20.10
rdracht. 21.10 Kamer-
rland is uit", klank-
muziek. 22.40 Gram.-
ïdoverdenking. 23.00
23.15 Pink-
23.4524.00
m.: 8.00 AVRO.
24.00 AVRO. 8.00
.muziek. 8.45 Idem.
9.15 Gram.muziek.
10.00 Voor de klncte-
ienst. 11.30 „De jeugd
muziek. 12.30
12.33
Gram.muziek. 13.00
of gram.-
muziek. 14.00 „Wat
ireld?", causerie. 14.20
Ronde van Neder-
ït met harpspel. 14.45
Orgelspel. 15.45 Gra-
Sportrevue. 17.30
17.45 Voor de pad-
s. 18.15 Militair com-
muziek en de Rond®
Muzikale causerie,
rt. 20.00 Nieuws. 20.05
rette. 21.05 „Telefoon
I'. 22.05 Surinaamse
Omroeporkest. 23.00
Gramofoonmuziek
3 JUNI
m.: 7.0024.00 KRO
5 Gram.muziek. 7.45
rgische kalender. 8.00
iten. 8.15 Gramofoon-
de huisvrouw. 9.30
Gram.muziek. 9.40
10.00 Voor de
10.40 Ge-
Voor de vrouw,
12.00 Angelus. 12.03
Land- en Tuin-
n.) 12.53 De Ronda
i Nieuws en Kathö-
Actualiteiten. 13.25
14.00 Gevarieerd pro-
15.30 „Ben je
de zieken. 16.30 Zie-
jeugd. 17.45 Rege-
H. J. Wijnmalen:
de vakbeweging in
ieuws. 18.15 Actuali-
ïuziek. 18.30 Prome-
Clankbeeld over het
*werk. 19.20 „Dit is
Gram.muziek. 19.50
d. 20.00 Nieuws en
De gewone mfm zegt
Radio Philharmo-
Actualiteiten. 21.25
21.50 De Radio-dok-
no. (Intermezzo, gra-
Gram.muziek. 22.45
»ische kalender. 23.00
Gramofoonmuziek.
98 m.: 7.00 AVRO,
.00 AVRO. 7.00
7.30
gopening. 8.00 Nieuws
.45 Idem. 9.00 Mor-
m.muziek. 9.25 Voor
Gram.muziek. 10.50
.00 Voor de zieken.
12.00 Gevarieerde
en Tuinbouwmede-
het platteland. 12.40
13.15 Mededelin-
13.20 Metropole-Ör-
vrouw. 14.30 Gram.-
n viool. 15.00 Gram.-
Amerikaanse Buren,
16.30 Voor de
17.15 Tenor,
n piano. 17.45 Rhyth-
Nieuws. 18.15 Or-
causerie. 18.55
is vous parle". 19.15
/erkiezingstoespraak.
Lachte muziek. 21.05
wat U niet weet".
00 „Dit is Uw land,
22.20 Musette-
overzicht. 23.00
calling. 23.20
.00 Gram.muziek.
nsie-programma van
1.45: IJsrevue.
£)EZE KOLOM hebt u te danken aan
het feit, dat IR mij ziedend-kwaad-
njjdig heb gemaakt. Dat mag natuur
lek volstrekt niet, vooral niet in de
krant. Niemand maakt zich tegen
woordig nijdig; men is nu breed, vlot,
modem, ruimdenkend en zo meer.
Wie zich kwaad maakt is een voor
oorlogse bezienswaardigheid, een
stukje verlegen vuurwerk, een nutte
loos Verspiller van energie. Glim
lachen, altijd maar glimlachen, met
•en Hollywood-gebit. Hoogstens iet
wat verveeld staren, de cigaret aftip-
pen en koel opmerken: Wat? O dat?
Tja, als de lui dat nu léuk vinden
laat ze dat genoegen.
Het kan wel zijn, maar lk ben zo
▼er nog niet. Ik neem de absurde
vrijheid om witgloeiend aan te lopen
als mij dat belieft, en het nog in de
krant te zetten ook. Want als af en
toe niet deze of gene een fikse
«chreeuw uitstoot, raken wij aan Al
les gewend en verliezen wij ons laat
ste restje geestelijke tastzin.
Het begon heel onschuldig met een
krantenartikeltje op een vrouwenpa
gina. Over iets leuks, Iets uitzonder
lijk charmants, maar tot nog toe vrij
wel alleen ln Amerika gebruikelijk.
Ik had het feit al eerder vermeld ge
vonden, maar hier werd het nog eens
uitvoerig uit de doekjes gedaan.
Het zit zo: Als Iemand daar ver
huist dat kAn daar nog spe
ciaal naar een andere woonplaats
ook dAt 13 daar mogelijk en de
hele familie zit glorieus temidden van
een schilderachtige wanorde te dine
ren, rond een pakkist dan komt
daar, zomaar uit het niets nederge
daald, een allerliefste petemoei bin
nenzweven. Zij heet u met een beto
verende glimlach welkom binnen deze
veste, en overhandigt u met een rui
ker bloemen (en die zijn duur ln
de States, düür!) een brief namens de
burgervader, die dat „welkom!" nog
eens bloemrijk herhaalt, mede namens
de gezamenlijke gemeente-ambtenaren
en -instanties.
Daarna zet zij een snoezig mandje
met allerhande lekkers op tafel, par
don: op uw pakkist en stopt u een
dikke enveloppe in de handen, waar-
In u niet zozeer het gebruikelijke
bankbiljet ontdekt als wel een stapel
tje vrjj kaartjes voor diverse plaatse
lijke vermakelijkheden, mitsgaders re
ductie-bonnen van de neringdrijvende
middenstand, zoals wy het degelijk
plegen uit te drukken.
En alsof dat allemaal nog niet al
lerhartelijkst genoeg is, schuift zij ge
zellig bij in de kring, zomaar in haar
modieuze tailor-made met hoedje en
handschoentjes, op een keukenstoel
en heeft alle gewenste inlichtingen
en practische werken gratis te uwer
beschikking.
Schattig, of niet? Waren voor kort
alleen nog maar Amerikaanse verhui
zende huismoeders zo gelukkig om op
een dergelijke toverfee te kunnen re
kenen in Canada is men er nu ook
mee begonnen, en er zijn tekenen die
erop wijzen dat dit zaad der gastvrij
heid ook naar Engeland zal over
waaien en daar stevig wortel schie
ten. En dan, dat snapt ieder, is het
maar een kwestie van luttele jaren
cf ook bij ons is zo'n: Wat-leük-dat-
u-hier-bent-komen-wonen! een inge
burgerd verschijnsel geworden. Zoiets
grijpt sneller om zich heen dan een
besmetting. Denk maar aan Moeder
schap en het nieuwste nieuwtje: Va
lentijnsdag. Alles Angelsaksische im
port: de tijd en de grond'zijn er rijp
voor.
ACH, en het zou natuurlijk ook wel
aardig zijn, met alle bezwaren
(waar moet u ln zo'n chaos met die
bloemen heen, en met die menigte van
tips in uw roezig brein?) als het
echt was. Als die mevrouw, des-
ndods ln haar gewone huishoudschort,
en op haar pantoffels in plaats van in
die dure slee, uit de voiheid van haar
moederlijk hart kwam welkom heten,
op eigen of eventueel gezamenlijk
buurvrouwen-initiatief.
Het mocht dan wel zonder mandje
met delicatessen en zonder vrijkaar-
tjes voor de bioscoop of waardebon
nen by de drogist, want daar hebt u
in die rommelige omstandigheden toch
geen tijd voor. Maar een grote trek
pot vol sterke thee, een blik koekjes
en een hartelijk: Zijn de kasten al
schoon? Dan help ik even met kast
papier leggen eil inruimen of: Als u
de kinderen een poosje kwijt wilt
kunnen die best bij een paar van ons
logeren, dan zijn zij bezorgd en lopen
u niet voor de voeten zo'n gewoon
practisch huiselijk aanbod zou ons
hart verwarmen. Ons bewijzen dat er
in die wereld van ons, bij al 't onzin
nig, gekissebis en geharrewar toch
ook nog zoiets als gewone menselijke
hartelijkheid bestaat. Hartelijkheid,
die spontaan wordt geboden en alleen
üw belang op het oog heeft.
Maar, en dat maakt die glimlach,
die bouquet, dat mandje en die tips
van de „welcome lady" zo irritant:
haar hulp is bedacht, uitgekiend, ge
organiseerd.
Zij heeft een moeilijke cursus ge
volgd ln tactvol hulpverlenen Zij
komt niet uit zichzelf; zij meent mis
schien geen syllabe van wat zy daar
zo allerliefst behulpzaam, zit te keu
velen. Zy wordt ervoor betaald, zij is
ln dienst van een firma, die vierdui
zend van zulke dames op pas verhuis
de gezinnen loslaat, met als enig
doel: „het winnen, door een speciale
psychologische strategie, van toe
komstige klanten".
Ik weet niet hoe u hierover denkt,
maar wat mij betreft: ik pas. Verlos
ons, in naam van alles wat hartelijk
Die pijnen op gezette tijden...verdrijf ze! De
moderne vrouw blijft ook in die dagen
monter enfit:zij neemt eenAKKERTJElf
helpen direct.'
(Advertentie, Ing. Med.)
en spontaan is, van de hulpverlening
met een luchtje eraan van eigenbaat
en financieel voordeel. Dat iemand
ronduit en royaal reclame maakt voor
eigen zaak of artikel: best, zijn volste
recht. Maar spaar ons dan alstublieft
dat opgeplakt etiketje van sociaal
medegevoel.
O, die-zeep die ons de man onzer
dromen, die tandpasta die ons een
charmante verloofde bezorgt. Als u
ons helpen wilt, geef ons dan de har
telijke huismoeder gratis of de zeep
die lekker schuimt en goed reinigt
zonder meeif.
Maar giet geen zoet menslievend
sausje over uw bittere zakelijke
eigenbaat, want dat maakt ons al
leen maar kwaad. SASKIA
YWIJ, vrouwen, mogen dan nog zo-
zeer de zuinigheid betrachten, op
een goede dag krijgen wij het in ons
hoofd, dat nodig iets nieuws moet
worden aangeschaft. Het kleedgeld
potje wordt dan omgekeerd en naar
gelang de uitslag maken wij bereke
ningen voor ons inkoopprogramma.
Nu zou het best kunnen, dat daarop
een nieuwe japon of een mantelcos-
'tuum voorkomt, maar dat de financiën
tegen een dergelijke uitgave niet op
gewassen zijn. Waar niet is, verliest
ook de keizer in zijn rechten en zal
er niets anders opzitten, dan met
overleg te werk te gaan en de oude
garderobe door een simpele, niet te
kostbare bewerking een nieuw aan
zien te geven.
Zo kan men heel goed van een jurk,
welke reeds enige jaartjes meeloopt,
een gezellig rokje maken, bijvoor
beeld met een ingerimpelde taille. U
koopt hierbij zo'n moderne ceintuur
als op bijgaande illustraties en de
kans is groot, dat men opnieuw een
Hier ziet u een klassieke blouse, een model, dat het altijd „doet" in uw
mantelcostuumpje. Ze is van wit batist met ingezette kant in de voorpanden
en heejt kanten manchetjes en glazen knoopjes. Hier is ze hoog aan de hals
gesloten, doch kan ook open gedragen worden.
paar jaar plezier van de metamor
phose heeft. Voor ceintuurs is de
keuze niet zo erg moeilijk. De breedte
varieert van 1 tot 15 c.m., soms zelfs
nog meer. Ook zijn er, welke elasti
sche tussenzetsels hebben en verder
modellen met aardige sluitingen. Niet
lang geleden zagen wij de G-sleutel
weer toegepast, alsmede de grote
bronzen haak en oog. In het zoge
naamde smeedwerk zijn leuke ont
werpen voorradig, tenminste in de
grotere steden.
Frankrijk toont weer voorliefde
voor de pochette, het kleine luxe zak
doekje, dat uitsluitend als garnering
dient. Men brengt het aan in het
borstzakje van het mantelcostuum en
ook wel tussen de overslag van de
blouse, waarop het geheel wordt
vastgestoken met een lange sierspeld.
Wat betreft de korte schouderkraag,
ook hierin is een ruime sortering.
Vooral de Schotse ruit beleeft een
hausse, waarmede die van de zijden
sjerp-gordel gelijke tred houdt. Rose
Valois bracht een idee op de markt,
waaraan wij Hollandse vrouwen reeds
gewend zijn en dat dus geen groot
nieuws meer is; de sluier van organ
die, vastgehecht aan een zwarte stro
hoed.
De vergeet-mij-nietjes, welke, naar
het schijnt, nog immer bij de vrouw
behoren, vinden aftrek bij Marcel
Rochas. Deze gebruikte de bloempjes
als garnering op de moderne instap
schoen en op de middagtas. Een aar
dige combinatie, maar wel iets „echt"
Frans en vermoedelijk ook een sei
zoen-artikel, waartoe de dames in ons
landje niet zo gauw zullen overgaan.
Steeds meer gaan de modekoningen
zich specialiseren op de kleinigheden,
welke immers bij geen enkele garde
robe gemist kunnen worden. Wij den
ken hier aan Schiaperelli, die een
collier van namaak-vruchtjes ont
wierp, vastgehecht aan een lederèn
band, dat het zeker wel doen zal op
een goed gevulde hals. Typisch Frans
is ook de strik, welke Jacques Fath
aanbracht rondom een hoog opstaand
kraagje van een mantelpakje. Het
costuum hield hij in het zwart en de
strik In wit piqué. Heus, met een
enkele kleinigheid is veel te berei
ken, iets ouds wordt er fleuriger en
nieuw door, mitsmen niet over
drijft.
pi de voorbije warme dagen heeft de
koekoek zich weer laten horen.
Zijn geroep zo vroeg in de morgen
bracht dadelijk iets feestelijks in de
lucht. Het kon aan niemand voorbij
gaan, wat ook juist zijn bedoeling was.
Maar allengs werd zijn roepen indrin
gender. Het klonk overal, rechts, links,
dichtbij, even later veraf. Hij kon
maar niet zijn mond houden. De ganse
Ergens onder In een wa
tertje woonde de familie
Karper. Pa Karper, ma Kar
per en drie kleine Karper-
tjes. De jongste van deze
drie kinder-karpertjes heet
te Flap. Deze naam was een
afkorting van Flapuit en
een Flapuit.... ja, dat was
het jongste Karpertje zéker.
Nooit, maar dan ook
nooit kon hij zijn mond
houden en als hij wel móest
zwijgen, omdat zijn ouders
aan het woord waren,
knoopte hij alles wat hij
hoorde stevig in zijn oren
en., vertelde het dan door
aan iedereen die nog geduld
had om naar Flap te luiste
ren.
Op zekere dag zwom Flap
krls-kras door het water.
„Dag meneer Baars", riep
hij toen hij een Baars op
leeftijd rustig tussen de
waterplanten zag liggen.
„Heeft u al gehoord dat
het zoontje van mevrouw
Aal de snoek stiekum aan
zijn staart heeft getrokken
en dat de snoek het kleine
aaltje toen met huid en
haar heeft opgegeten? Dom
aaltje hè! En de oudste
dochter van Meneer Witvis
heeft gehapt in een worm.
Maar die worm zat aan een
scherpe haak en toen is de
haak in haar bekje gescho
ten en toen hebben de men
sen haar uit het water ge
haald en meegenomen. Arm
witvisje hél En mijn vader
zegt, dat hij u eigenlijk niet
kan uitstaan, omdat u de
hele dag niets doet. Nou,
dat vind lk eigenlijk ook
wel hoor!" „IkHoepel
óp!", schreeuwde de baars
ineens, terwijl hij al zijn
tanden liet zien. „Je bent
een kletskous en als je niet
gauw verdwijnt dan slik ik
In het tuintje van mijn oom
staat een mooie appelboom.
En alle vogels uit de streek
die landen daar vast eens
(per week.
De mus, de merel en de vink
Ook kraaien en ook
(spechten.
Ze zetten zich neer op
(een tak,
een kromme of een rechte.
En wat doet ondertussen
(oom?
Hij kijkt steeds naar zijn
(appelboom.
Hij kent de vogels op een
(prik.
Ja, ook de spreeuw en
(leeuwerik.
En strijkt er eens een
(nieuwe neer
dan zegt hU vriendelijk
(„Welkom hier"
Want oom houdt veel van
(de natuur
van alle bloemen, plant en
(dier
je in één keer door!" Oei,
wat schrok die Flap daar
van. Hij stoof weg en ver
dween wel een meter tussen
het riet. „Poe", zuchtte hij.
„Wat zijn de vissen toch al
tijd onaardig tegen mij. Ik
mag toch zo graag een beet
je babbelen over al die an
dere visjes, die zo verschrik
kelijk dom kunnen doen. Ik
Maar Flap slikte zijn
woorden met moeite in
want plots zakte er een
dikke worm vlak voor zijn
neus naar beneden. „Hap"
zei Flap zonder na te den
ken. Maar toen werd hij
omhoog getrokken en lag
even later in de grote hand
van een visser, „Wat een
ukkie!", bromde de man.
„Nee, die is onder de maat!"
en gooide het visje toen
weer met een grote boog in
het water. „Au", schreeuw
de Flap. „Au, is dét schrik
ken! Dat moet ik gauw aan
iemand gaan vertellen. Stel
je voor! Was ik haast in
een braadpan terecht geko
men. Dag meneer SnooVI"
„Zo, kletskous!" antwoord
de de grote sterke vis. die
onbeweeglijk in het water
lag. „Je komt me toch hoop
ik niet vervelen met je
iraatjes!" „Ja. meneer, ik
as haast dood geweest
ze hebben me uit het water
ggvistik heb in de
grote hand gelegen van een
visser! Oei, als vader dit
hoorde zou hij verschrikke
lijk kwaad op me zijn! Hii
zegt altijd: Pas goed op
voor vishaakjes en voor de
snoek. Vooral de snoek is
niet te vertrouwen. Die ligt
altijd zo stiekum op de loer
dat je in zijn grote bek zit
voor je het weet. Nou, giste
ren heeft dat gemene beest
ook al een jong aaltje naar
binnen geslikt, alleen omdat
hij even aan zijn staart
trok. Nou, ik vind dat die
snoek maar een ander wa
tertje moest gaan zoeken.
ik Hap" zei de
snoek ineens, toen was Flap
verdwenen. Hij had zijn
verdiende straf gekregen.
Pr
w:
Kruiswoordpuzzle
Vul de ontbrekende woor
den in:
Van links naar rechts:
1. Voor de hooi-wagen
stond een prachtig, Bel
gisch 6. Hij gaf een
aan het touw. 8. Het
kleine riviertje de
stroomt in Nederland. 9.
Een grote slede door een
paard getrokken heet
10. Een broer van mijn va
der is mijn 12. Nood
seinen zijn seinen. .14.
Mijn zusje heet 16. Het
woord „lezer" wordt afge
kort als 18. Negen en
zestig centimeter is een
19. is een meisjesnaam.
21. De vijfde maand van het
jaar heet 23. De jongen
durft veel: hij heeft 25.
Iemand die aanwezig is is
Van boven naar b e-
n e den:
2. Ais 9 van links naar
rechts. 3. Een Ford is een
4. Het is een godsdienst
en je kan het afkorten tot
5. Een lamp bij een boeken
kast heet 7. Mijn
broer gaat trouwen we
gaan naar de10. In
de stal stond een en een
ezel. 11. Tegen moeder zeg
ik wel 13. Als 10 van bo
ven naar beneden. 15. is
een Frans lidwoord. 17. De
zevende muzieknoot heet
19. Ongeveer het zelfde als
19 van links naar rechts.
20. Een Engels soort bier
noemt men 22. Vul in-
Wat is te zien. 24. Hans
Grietje.
Het was een feestelijke
dag
En iedereen stak uit
de vlag.
Hoera, daar doet ook
Mies aan mee.
Een vlaggestok? Heeft
ze die? Nee!
Wat moet ze daar nu
op verzinnen?
Ineens schiet Miesje
iets te binnen.
Ze pakt de vlag en
bindt die snel
Aan 't puntje van haar
staart. Jawel!
Ze zet zich op het
raamkozijn
Nou, wappert Mies haar
vlag niet fijn
dag door en vele dagen nadien sneed
hij met zijn gekoekoek de gave blauwe
voorjaarsdag in stukken en verstoorde
brutaal de vredige stemming. Is het
niet zijn eigen schuld dat, doordat hij
steeds weer aandacht vraagt, men aan.
zijn ontaard leven gaat denken? Zijn
parasietenbestaan, dat zich kenmerkt
door het eieren leggen in het nest van
een andere vogel, verder incapabel zijn
voor en zorgeloos over de opvoeding
van zijn kinderen en dan ook nog aan
de jonge koekoeken de eigenschap mes
te geven de babies van het nestpaar
over boord te gooien.
„Eis maar alles voor jezelf, wees
maar brutaal
De koekoek Is een vogel, die Voor
zanger door wil gaan, terwUl hU slechts
„koekoek" kan roepen. Een avontu
rier met charme, die een lichtgelovigs
te pakken neemt.
Maar er zijn ook menselijk koe
koeken!
Wij kennen allemaal de man, die ln
het begin een gezellige prater is, maar
steeds indringender zijn stem laat klin
ken en anderen belet een woord te
zeggen. Wij herkennen de koekoeken
in de vlotte grootspreker, de eigen
wijze kwast, de overredende koopman.
Rondkijkend treft men ze in allerlei
vormen onder verwaande ambtenaren,
aanmatigende geleerden, brutals ver
kopers, gevierde sportlui, fanatieke
i overtuigers. Zij praten onvermoeid, zij
trekken de aandacht van uw oog en
oor en slepen ons mee in de ban van
hun waanwijsheid.
Zijn ze slechts alleen onder de man
nen te vinden?
Hebt u niet eens de vrouw ontmoet
die zo bijzonder weet in te kopen dat
juist héar de rijpe vruchten in de
schoot vallen? Of haar die, hoewel u
in het begin de manier waarop zU het
huishoudgeld besteedt wel wat vreemd
vond, toch zo beslist weet te overtui
gen, zodat u totaal overbluft bent.
Kent u niet iemand met wie u eens
ging winkelen en die daarbij zo over
heerste dat ge thuis komende u
met schik realiseerde dat gij van al
lerlei gekocht had wat u juist niet
nodig had?
Kreeg u nooit bezoek van «en
vrouw die het uren gewichtig over
haar beroep en de daarvoor nodige
vakkennis had, waardoor zij u een
minderwaardigheidsgevoel wilde aan
praten, omdat u de dagen aan huishou
delijk werk besteedde.
En heeft u wel eens gewoond naast
een buurvrouw met cfiarme, die han
dig van uw diensten en uw zorgende
natuur gebruik weet te maken en er
mefs tegenover stelt? Toch weet zij al
haar verzoeken zo ontzettend aardig
in te bieden zodat het een heerlijkheid
lijkt er aan te mogen voldoen. Zij
leent alles van u wat zijzelf heeft Ver
geten. Zij zou, zo mogelijk, haar jongen
wel in uw nest willen leggen en zelf
uitvliegen om overal hard „koekoek,
koekoekte gaan roepen.
Koekoeken treft men overal in d«
natuur en menselijke koekoeken over
al m ieders omgeving. Laten wij maar
zeggen dat zij er bij horen. Misschien
behoeven wij hen niet scherper te ver
oordelen dan de lichtgelovigen die hun
de kans geven zich uit te leven, als wij
maar de twee gevaren die om hen
hangen ln het oog houden. Eén is. te
zorgen, dat men niet in hun gevolg
wordt meegesleept en men zich door
hen Iaat bepraten, nog erger is er zelf
één te worden.
Hoe tussen deze twee klippen door
te zeilen en toch een begrijpend en
verantwoordelijk mens te blijven?
vele goede antwoorden zouden ieder
voor zich, toch slechts een gedeelte
vertegenwoordigen van de totale juist-
neid.
Eén er van zou kunnen zijn: Karak
ter heeft meer waarde in het leven
dan welke andere eigenschap ook.
Men kan het niet dromende verwer
ven maar het moet door U zelf hame
rend en smedend verkregen worden.
PETRA.
