Duitsland meldt zich weer op de toeristenmarkt Mej. S. A. Meijer, candidaat-notaris Puistjes i Nieuwste rage woedt door de Amerikaanse universiteiten NiemöMer ondervond zeer veel belangstelling in Belgie De jeugdherbergen wachten weer op haar jonge gasten De wedloop tussen Eisenhower en Taft VERVOLG Geen maximur verkeer over r Nederlanders aarzelen nog, doch zij beginnen te komen Schaduw over Beierse gemoedelijkheid V. J Te weinig inzendingen van Nederlandse firma's Studenten jagen op dames-lingerie Reeks der dwaasheden wordt voortgezet Hij hoopt op toenadering tussen de kerken Hoe een vrouwvechtvoor het recht Nalatenschappen en belastingproblemen Vierhonderddui zend o\einachtingen per jaar Nederlands grootste bedrijf Mogelijk éénrichtings Een vreemde grensl In de Kelder Hotelhouder kijkt mini vrolijk ZATERDAG 7 JUNI 1953 (Van onze speciale verslaggever) JjTAP in Keulen uit de trein en kjjk naar de auto's, die voor het station gepar keerd staan.Er bevinden zich tientallen onder, die Nederlandse nummer borden dragen. Zij zyn omringd door geraamten van wat eens toeristenpaleizen waren en van afgebrande winkelstraten. Hier en daar prijken er voorbeelden van wat naarstige Duitse wederopbouw vermag. Snel verder in de een of andere luxueuze expresstrein naar München en loop door de straten. Behalve Frans en Engels en Duits zult ge er ook Nederlands horen spreken Niet slechts by hoge uitzondering, maar vry geregeld. En zak dan verder af, naar de Beierse meren met hun romantische koningssloten, naar de vacantielustoordcn der Beierse Alpen.ge zult er zien, dat zy reeds thans een zeer druk toeristenbezoek heb ben, niet alleen van Duitsers, maar ook van Belgen, Zwitsers, Nederlander^! De natuur heeft dit Zuidbeierse land uitermate gezegend. Naast vruchtbare hoogvlakten, bezaaid met schilderach tige speelgoeddorpjes en -stadjes, vindt men er uitgestrekte wouden, die lok ken tot eindeloze zwerftochten. Lang zaam stijgen de bergen omhoog en aan de Oostenrijkse grens zijn zij toedekt met wat overal toeristen lokt: blin kend-witte, eeuwige sneeuw. En als ge die gezien hebt. daal dan weer af naar -de meren en zie wat Lodewijk de Tweede van Beieren, de romantische psychopaat uit de negentiende eeuw, daar op kleine eilanden gebouwd heeft van het geld van zijn arme onderda nen! Lustoorden, zó weelderig uitge rust en zó volkomen nutteloos, dat het begrijpelijk is. dat de Beierse regering destijds besloot eenvoudig nieuwe geldverstrekkingen te weigeren. Lode wijk de Tweede moest zijn nederlaag aanvaarden: ga naar Prien aan de Ohiemsee. Steek vandaar over naar Herreninsel. een groen eilandje in een donkerblauw meer. Daar staat een Ko ningsslot, een „kooie" van Versailles, maar nog weelderiger, nog overrlarUger, nog meer overvuld van pracht en praal. Loop door de klatergouden zalen en sta dan eensklaps in een ontstellend lege ruimte, in zalen, die leeg zijn, met kale muren van enkel maar metsel steenLodewijk kon niet verder bonwen. Niemand heeft ooit de aan waanzin grenzende lustdroomillusies van deze ongelukkige heerser volein digd. Zii lokken thans toeristen en brengen deviezen op. Aarzelingen. Een naar laar geleden ging men nog piet. De Amerikaan kon er komen. Pie kwam als bezetter of als toerist. Pe Duitsers verdienden aan de bezet ters. zowel als aan de vacantiegangers. Eon Engelsman kwam er: die had geen bezetting meegemaakt en was blij •weer eens in het gemoedelijke Beieren pond te kunnen toeren. Maar de toe rist uit landen, die wel een bezetting hadnen gekend, bleef weg. En vooral ook: de Nederlander bleef weg. Toen ik verleden jaar het ervoor hot etórst. weer pens oo waagde om naar Oostenrijk te gaan. trok ik door Palede. Luxemburg, Frankrijk. Zwit serland en T ierht<mstoio, alleen omdat ik nog niet door Duitsland wilde. Ve len deden hetzeléde. Nu sta ik in Pnitsland. In het hart van Beieren, in Münohen. On uitnodi ging van het grootste Duitse reisbu reau. Na een tiendaagse zwerftocht, door dit door de natuur zo gezegende land. Niemand hepft over nattonaal-socia- lisme gesproken Niemand heeft aan de oorlog herinnerd. Iedereen sloofde zich uit om het ons naar de zin te maken. En dan op eens En dan op eens stond men voor een man met een gezicht, waarvan men huiverde. Plotseling klonk' er een stem van binnen, die zei: Dat is er een van de Gruene geweestDie moet bij de S.S. geweest zijn, wie weet in welk concentratiekamp hij de scepter heeft gezwaaid.. Of was er een vrouw, die vrijmoedig onthulde, dat zij de hoogste hang be kleed had, die een vrouw in het Duit se leger bereiken kon. Waarmee had zij die rang bereikt? Zo'n plotselinge ontdekking maakt Een onzer medewerkers maak te op uitnodiging van het Duitse Reisbureau Touropa een tien daagse reportagetocht door Zuid- Duitsland. Voor de oorlog was hij een der bekendste Duitsland- reporters. In een vijftal boeiende artikelen vertelt hij van zijn ervaringen, die niet uitsluitend toeristisch van aard zijn. Hier naast vindt de lezer het inlei dend artikel. dan, dat over alle schoonheid van het Beierse land plotseling een diepe slag schaduw valt, dat het jodellied en de muziek der Bauernkapelle vals klin ken Duitsland meldt zich weer op de toeristenmarkt. En het doet dat met Duitse „Gruendlichkeit" en met suc ces! Als men voor het eerst na twaalf jaren weer op Duitse bodem staat, verwondert men zich, dat reeds zóveel buitenlanders hier huil vaontiegenoe- gens zoeken. Dat is moeilyk te ver werken. Misschien is het, gezien het jongste bondgenootschap, juist, dat men nu, op dit moment, de streep trekt onder de vijandschap. Ieder moet dat voor zich zelf uitmaken. Velen zullen het nimmer kunnen. De jaarbeurs te Toronto Minister Van den Brink heeft in een vraaggesprek voor de Canadese radio gezegd, dat op de internationale jaar beurs in de Canadese stad Toronto tê weinig inzendingen van grote Neder landse firma's zijn. Onze minister van Economische Zaken, die deze week de beurs opende, was van oordeel, dat de Nederlandse inzendingen van goed ge halte waren, maar dat te veel grote firma's verstek hadden laten gaan. Minister Van den Brink wees er op, dat Canada als lid van het dollarge- bied een begerenswaardige afnemer is voor Nederland. „De beste manier om een markt in Canada te veroveren", zo meende de minister, „is het vestigen van persoon lijke betrekkingen". Prof. van den Brink raadde de Nederlandse zaken lieden aan persoonlijk in Canada con tacten te gaan leggen. DE EERSTE MEIKERSEN Aan de veiling te Tiel werden giste ren door de heer C. Bronsmans te Varik de eerste originele meikersen aangevoerd. Wanneer het weer mede werkt kan men in de komende week een toenemende aanvoer van vroege meikersen (z.g. Duitse) en meikersen verwachten. Lof der massale zotheid Van onze New Yorkse correspondent) £R ZIJN feiten, waarmee men doorgaans met de deur in huis kan vallen. Maar de gebeurtenis, waaromtrent wij u ditmaal geroepen voelen voor te lichten betreft uiterst delicate materie: dames-ondergoed Dit is namelijk het lijdend voorwerp van de allerlaatste, allernieuwste en allerzotste rage, die Amerika's universitaire wereld teistert. Boudweg gezegd: Amerika's academische jongeling schap schijnt aangestoken door een vreemde koorts naar het bezit van deze artikelen. Dit niet langs de normale weg: een winkel binnengaan, een paar dol lars over de toonbank schuiven en een in neutraal papier verpakt pakket onder de arm meenemen. O, neen! Als grootmachtigen uit het stenen tijdperk bestormt men de slaapplaatsen der vrouwelijke studentenen masse en wijkt slechts, nadat de academische jongedames aan elk overvaller een specimen van lingerie heeft overhandigd: Schoon uit de linnenkast, of de koffer. En bij voorkeur: een bras siere, oftewel BH. TWEE weken geleden is deze rage be gonnen. Met de snelheid van een prairie-brand heeft zij zich uitgespreid over het gehele land. De jongedochte- ren hebben weinig gedaan om deze vorm van studenten-dolheid te beteuge len. Vaak zelfs schenen zij van te vo ren gewaarschuwd te zijn omtrent de plaats en tijd van de overval. De dames studentjes hingen dan al vast uit de ra men en bespaarden de leden der ster kere sexe het moeizaam detail de trap te bestormen of een deur te forceren: een ware regen van lingerie daalde zachtkens op de overvallers neer. Dit heeft menigeen, zelfs in Amerika, ernstig geschokt. Een rector-magnifica van een meisjes-universiteit heeft de jongedames zo vermanend toegesproken over „waardigheid" en „fatsoen" (het „prestige" van de universiteit niet te vergeten), dat boetvaardige zondaressen sen plechtig beloofden nooit meer een jongeling een brassière te zullen toe werken. Als men onze opinie zou willen we ten: Wij zullen niet verbaasd zijn te vernemen, dat deze dolle rage is geïn spireerd door listige handlangers van de industrie, gekant op meer gratis pu bliciteit dan men nog ooit had genoten. Daartegenover staat, dat dit soort rages niet geheel nieuw is. In een on verklaarbare cvclus doen zij zich voor: Omstreeks 1930 streefde men er over heel Amerika naar om het wereldkam- (Van onze Belgische correspondent) HET is in Nederland minder bekend, dat Martin Niemöller voordat hij Nederland bezocht, een bezoek bracht aan Antwerpen. Zoals te verwachten was, bestond er veel belangstelling, ook van Rooms Katholieke zijde, voor zijn verschijning. „La Metropole", het grote Frans sprekende dagblad, had mij gevraagd een kort interview met hem te arrangeren. Zo gaven zowel Vlaam se als Franse bladen bekendheid aan wat hij kwam vertellen. Op een zeker ogenblik werd hem ge vraagd naar de mogelijkheid, dat de Belgische Kerken zijn actie zouden steunen. „Er bestaat een Duits-Franse broederraad, die gevormd wordt door bekende Protestanten, waartoe u ook behoort Gelooft u niet. dat er een soortgelijke band gelegd moest worden tussen de Duitse en de Belgische ker ken? Leven wij niet ten opzichte van elkander in een schuldige onwetend heid?" Niemöller antwoordde, dat hij juist naar België was gekomen om deze vraag aan de Protestanten te stellen. „Wij hebben een Frans-Duitse Broeder- raad, een Nederlands-Duitse, een Scan- dinavisch-Duitse, maar geen Belgisch- Duitse. Wij hadden altijd gehoopt op éen inter-Europese broederraad, maar het schijnt niet, dat wij in de toekomst zulk een raad zullen krijgen." Toen hem gevraagd werd. of hij ook steun en hulp van de Belgische kerken ver wachtte en wat wij konden doen om zijn positie te steunen, zei hij, dat hij voor zichzelf geen steun verwachtte, van welke aard ook. „Maar ik hoop, dat de kerken in België door steeds meer naar elkander toe te groeien, el kander zullen kunnen steunen in alle belangrijke kwesties." Grote belangstelling Opvallend moet worden genoemd met hoeveel vooroordeel in België de actie die Niemöller op het ogenblik voert voor toenadering tussen West en Oost, wordt gadegeslagen. Veel pre dikanten staan openlijk aan zijn zijde. Toen op de avond, waarop Niemöller en enkele afgevaardigden uit andere landen het woord voerden, als een vriendelijke attentie vlaggetjes van alle vertegenwoordigde landen op de tafel werden geplaatst, zei één van de Waalse predikanten, dat hij het zeer betreurde, dat de Russische vlag er niet bij stond. Dit was Philippe Vernier de bekende predikant die in de mijnen ging werken om aan den lijve de moei ten van het bestaan van de mijnwer kers te ervaren. „Ik ben geen commu nist." zei hij, „maar ik deel geheel de beschouwing van Niemöller, dat wij in de Russen onze broeders moeten zien." Over het algemeen moet gezegd wor den dat Niemöller hier een goede in druk heeft achtergelaten en dat men vooral tot meer klaarheid is gekomen, wat betreft zijn werkelijke bedoelin gen, In dit opzicht heeft zijn optreden hier beslist corrigerend gewerkt. Men sen die bezig waren alle sympathie voor hem te verliezen, zijn tot een nieuw inzicht gekomen en zien althans in. dat het probleem Oost en West on eindig gecompliceerder is dan zij in hun oppervlakkige filosofie hadden ge oordeeld De jongeren onder zijn hoor ders waren vooral getroffen door zijn overtuiging, dat men de politiek van een land niet aan de politici mag over laten. maar er daadwerkelijk aan moet deelnemen. Er bestaat slechts één weg die zeker naar de hel voert, nnmrliik als men zich als een rv'-nik in zijn cel opsluit", zei Martin Niemöller. pioenschap in-een boom-zitten te ver beteren. Het staat op naam van een jongeman die het meer dan 663 uur vol hield, ook al moest hij 's nachts aan de boomstam worden vastgebonden om t.e voorkomen, dat hij zich bij een even tuele slaapwandeling in nederwaartse richting zou bewegen. Negen jaar later ging men over tot het verorberen van levende goudvis sen. Lothrop Withington, die aan de Harvard Universiteit studeerde, was de geestelijke vader als men deze term althans in dit verband wil aanvaarden van deze rage. Een tijdgenoot, Ir ving Clark, verbeterde het record bin nen een week door er 24 achter elkaar naar binnen te werken, doorgespoeld met wat aquariumwater. Doch een stu dent van de. nabijzijnde Technische Hogeschool, Albert E. Hayes, hield de eer van zijn Alma Mater hoog, door er 42 achter elkaar te verorberen en nu komt het pikante: met vier flessen cho colademelk als verandering-van-spijs. Het zotte van al deze zotheid is, dat er van deze recordhouders in het maat schappelijke leven bepaald veel terecht is gekomen. Withington bekleedt een vooraanstaande functie In een vinyl (plastic)fabriek; Clark is advocaat in Seattle, waar hij een uitmuntende prac- ti.jk heeft opgebouwd; Hayes is octrooi- deskundige. Ook de boomzitters is het, over het algemeen genomen, goed ver gaan (behalve de jongen, die op twaalf jarige leeftijd van een tak viel). Het geen een gunstig verschiet aftekent voor de bendeleiders der lingerie- snaaiers, wier jeugdige uitspatting hen vermoedelijk slechts voor één ambt on geschikt heeft gemaakt: dat van presi dent der Verenigde Staten, aangezien in deze functie studenten-zotheden eeu wig misstaan. WANNEER wjj het woord „notaris" horen, denken wij, leken, toch nog altijd aan een geklede jas, aan een plechtig gezicht en aan erfeniskwesties. Mis schien is er geen beroep, waaromtrent nog zulke verouderde opvattingen vast zitten als juist aan dat van notaris, en natuurlijk komt het daardoor, dat wij er zo bitter weinig van weten. En daarom zitten de meesten van ons, hoe vooruit strevend dan ook, gewoonlijk toch wel, even te kijken, wanneer wij horen over een vrouw die notaris is, of dit binnen zeer afzienbare tijd zal worden. Want u weet, een notaris kan zich maar niet naar eigen goeddunken vestigen, zoals een arts of een advocaat. Hij of zij kan evenmin een bestaande praktijk over nemen: een notaris moet nu eenmaal wachten op een benoeming door de Kroon. En aangezien er in ons land, ruw geschat, ongeveer duizend notariaten zijn en het een beroep is, waarbij men nogal oud pleegt te worden (niettegenstaande het liarde werk), en aangezien men op tamelijk jeugdige leeftijd candidaat wordt, zo kan het wei een jaar of twintig duren eer men voor zo'n benoeming in aanmerking komt. PJET ene moment luister ik naar een uiteenzetting die te maken heeft met huizen en huren en hypotheken. Net als ik dat verwerkt heb, gaat de telefoon alweer en dan blijkt er een onontwarbare puzzle te zijn over iemands Nederlanderschap, waar Bui tenlandse Zaken en Justitie en een handjevol Ambassades bij te pas ko men. Te oordelen naar de vlotheid en het gemak waarmee hoge functionna- rissen in deze heiligdommen worden opgebeld en toegesproken, meen ik te mogen concluderen, dat onderhande lingen op diplomatiek niveau klaar blijkelijk het dagelijkse werk van deze candidaat-notaris behoren te zijn. Maar nee, ik heb mij vergist, want het daar opvolgende telefoongesprek dat op een tweede toestel zoet lag te wachten wordt blijkbaar gevoerd met het de partement van Financiën en nu gaat het over belastingzaken van een orde, die ver boven mijn lekenhoofd zweven en waar ik minder dan niets van be grijp. Maar zóveel begrijp ik er wel van. dat een Gordiai.nse belastingknoop op dit notariskantoor even is ontward. Middenin een volgende poging om tot een samenhangend gesprek te ko men, valt een maatschappij met ver takkingen over "de hele wereld ons in de rede: Oh. niets, alleen maar enige acten. die morgen gepasseerd moeten worden en waarvoor een afspraak moest worden gemaakt. Dat die acten moeten worden opgesteld, en getikt, in diverse talen, en morgen moeten wor den voorgelezen „Spreekt u dan ook Italiaans?" „Nee, nee, dat nietnou ja, ik kan dat wél lezen en ik begrijp er ook voldoende van om advies over de in houd van dat stuk uit te brengen, maar spreken, nee Dat hoort allemaal bij „even een ac te passeren" en blijkbaar moet je als waarnemend notaris ook verstand heb ben van olie en de internationale ge- {-[ET is een merkwaardig beroep, dat beroep van notaris, want een amb tenaar ben je ook weer niet en hei hangt grotendeels af van de manier waarop een notaris zijn of haar werk doet, of zo'n notariaat bloeiend en winstgevend is, dan wel alleen maar veel werk voor weinig geld. Geldja, behalve de geklede jas en de erfeniskwesties zit er, voor ons leken, nog een begrip onverbrekelijk verbonden aan het notariaat: het be grip der onkreukbaarheid. Het is een ouderwets begrip, het is een begrip dat men in vroeger tijden ook placht te vereenzelvigen met wie een verant woordelijke positie innam op ieder ge bied. Helaas is dat tegenwoordig niet zo vanzelfsprekend. Het woord, en het begrip, zijn een til;je in onbruik geraakt, behalve met betrekking tot het notariaat. En wanneer ik moet zoeken naar een woord dat één van de karakteristieke eigenschappen van mej. Meijers kan weergeven, dan kom ik vanzelf op die onkreukbaarheid. Nu moet u zich niet voorstellen dat dit zo is, omdat mej. Meijers er uitziei alsof zij een bezemsteel heeft inge slikt, of omdat zij het vrouwelijke equivalent van een geklede jas zou dragen, want niets is minder waar. Levendig en bewegelijk zijn de twee volgende adjectieven, die mij te bin nen schieten als ik met deze candi daat-notaris zit te ry ten en tracht iets te begrijpen van de veelomvatten de werkzaamheden, die bij dit beroep aan de orde van de dag zijn. Binnen een kwartier duilelt het mij al. Na ieder telefoongesprek, waarbij zonder enige aarzeling met feiten t/ cijfers van de meest uiteenlopende aa: l wordt geantwoord, heb ik het gevoel telkens weer met iemand uit een ander beroep te maken te hebben. (Van onze speciale verslaggever) WIJ ZIJN een dag de gast geweest van het grootste „hotel"-bedrijf in Neder land. Hotel is wat overdreven Laten we daarom zeggen: herbergbedrijf En om precies te zijn: we hebben een dag doorgebracht in enige Nederlandse jeugdherbergen. Maar als we spreken van het „grootste" bedrijf op dit gebied een bedrijf overigens niet in de commerciële betekenis van het woord, want er wordt geen winst gemaakt; er moet geld bi) dan is daarmee geen woord te veel gezegd. '(Vant 400.000 overnachtingen per jaar is een respectabel aantal. Dat komt neer op bijna 1100 overnachters elke dag van het jaar. En dan te bedenken, dat meest in de zomer getrokken wordt en de jongelui dan het meest om onderdak komen vragen. In die maanden draaien de jeugdherbergen op volle toeren. Maar ook in de winter en in het voor- en het najaar komen er klantje» voor de herbergvaders en moeders. Vooral In de weekends. de jeugd van ons lage landje bij dt zee en jongelui uit vreemde streken. Ontelbare buitenlanders QVER dat laatste moet men niet mis denken! In totaal ontvangt de gast vrouw van groot formaat de geza menlijke jeugdherbergen in Nederland 15% buitenlanders. Vreemdelingen uit alle landen van Europa, uit Azië, uit Afrika en uit Amerika en een en kele keer van nog verder weg. In de Amsterdamse jeugdherberg hangt o.a. een bordje met het opschrift „waslokaal". Wat moet een jongeman uit Turkije daarvan maken? En wat zegt het een Noor, of een Canadees of een jonge bewoner van Pakistan? Een Fransman begon met er een vertaling bij te zetten, een Engelsman volgde en een Duitser. Thans prijken er ontel bare vertalingen op. tot in voor ons onbegrijpelijke lettertekens toe! In de Amsterdamse jeugdherberg ls dat eigenlijk geen wonder. Hij telt 16.000 overnachtingen per jaar en van het totale aantal bezoekers zijn 80% buitenlanders. De internationale trek voert namelijk dikwijls over Amster dam. Jammer is het daarom, dat het pand „Stadsdoelen" op Kloveniersburg wal eigenlijk niet geheel aan de eisen voldoet. De zalen zijn tc klein en de onnutte ruimten, zoels trappenhuizen en een menigte gangen te groot. Er be staat een plan voor verbouwing, doch uitvoering ervan zal f 350.000.kosten, waarvoor de gemeente het geld be schikbaar zal moeten stellen. Voortreffelijke geest [XE geest in deze jeugdherberg is ech- ter voortreffelijk. „Een fijne jeugd herberg en een fijne jeugdherbergva- der en -moeder!" verzekerde een jeug dige trekster ons. „De Grasheuvel" In Amersfoort daar entegen is een juweel. Toen wij er een bezoek brachten, was er juist voor een week lang een klas van het Kennemer Lyceum ondergebracht. Meer en meer worden namelijk in de jeugdherbergen „schoolweken" gehouden. Meer en meer maken ook gewone lagere schoolklas sen van de jeugdherbergen gebruik om het jaarlijkse schoolreisje over enige dagen uit te strekken. Vijftig jeugdherbergen is ons land thans rijk. Vóór de oorlog waren het er 65, doch na de bevrijding moest men weer met vijf beginnen. Het totale aan tal bedden alle opgesteld op slaap zalen en meestal twee of drie boven elkaar is op het ogenblik echter groter dan vóór de oorlog. Er zullen In de loop van de jaren nog wel jeugdherbergen bijkomen, vooral als particulieren rijkelijk financiële bij dragen zullen geven. De jeugd zal er dankbaar voor zijn, dat het zb'n prach tige gelegenheid he°ft al trekkend door ons mooie vaderland goedkoop logies en goedkope maaltijden te vinden. En dat meestal op de mooiste plekjes. Ook de ouders kunnen dankbaar zijn, nu zij weten, dat hun kroost op talrijke plaatsen in het land een gulle en har telijke gastvrouw vindt, bij wie de jon gens en meisjes zich op zinvolle wijze kunnen verpozen. DEWIJZEN deze cijfers al niet vol- D doende, hoezeer de jeugdherbergen bij onze jongens en meisjes in trek zijn? En dat zU éen onmisbaar element geworden zijn in het avontuurlijke trekkersbestaan? Maar bovenal, dat ouders tegenwoordig met een gerust hart hun zonen en dochters het land door kunnen laten zwerven? Als de jongelui voorzien zijn van een door de Nederlandse Jeugdherberg-Centrale af gegeven trekkerskaart kunnen zij in 50 jeugdherbergen terecht. Zij vinden er een eenvoudige, doch behoorlijke slaap plaats en zij kunnen er een ontbijt en een warme maaltijd krijgen tegen uiterst minieme prijzen. Zij treffen er een vertrouwde leiding aan en ontmoe ten er talrijke andere trekkers, met wie de avonden worden doorgebracht met wandelingen, met zang, met spel en met volksdans. Jongens en meisjes van alle rang en stand gaan er op een hartelijke wijze met elkaar om. Als er ergens van ver broedering sprake is, dan is het hier. Verbroedering niet alleen tussen Ne derlanders onderling, maar ook tussen Het ts een groot genoegen voor de jeugdige trekkers om in de gezel lige, in het bos gelegen jeugdher berg ,,'t Plankenhuis" in Putten op de Veluwe te verblijven. De foto toont een hoekje van het goed verzorgde interieur. schillen, die daar bij te pas komen, van scheepvaart en luchtvaart en, o ja, van erfeniskwesties. Problemen ACH, wat waren die erfeniskwesties vroeger heerlijk eenvoudig. De soort waar mejuffrouw Meijers tegenwoordig dikwijls mee te maken heeft, munten niet uit door eenvoud. Zij heeft vaak te maken met nalatenschappen van mensen, die in de gaskamers van Ausch witz zijn omgekomen, met nalaten schappen die soms wel, soms niet, soms slechts gedeeltelijk in. Nederland aanwezig zijn, met erfgenamen in alle landen en delen van de wereld, met erfenissen, waarvan verschillende re geringen een deel als successierechten willen houden. Er zijn zo enige gevech ten geleverd met alle instanties die daarmee te maken hebben. Langzamerhand begin ik het gevoel te krijgen dat ik met een briesende leeuw zit te praten, een briesende leeuw in een beeldige nylon blouse en een onberispelijk zwart mantelcostuum en ik begin te begrijpen dat diezelfde onkreukbaarheid, die vijftig jaar ge leden nog hoorde bij de geklede jas en de hoge hoed en allerdeftigste stad huistaal, dat diezelfde onkreukbaarheid nu, in nylon blouse en met pumps en hoge hakken, keihard moet vechten te gen de naweeën van de tweede wereld oorlog: tegen het ondoordringbare doornbos van de bureaucratie en het gebrek aan begrip. Langzamerhand begin ik iets te be grijpen van hetgeen deze vrouw boven alles boeit in dit werk: het dienen van de mensheid, die snakt naar gerechtig heid. Elk verhaal, hoe summier ook verteld, is een mehselijk drama, een drama van moeite en zorg. van met hard werk en uiterste spaarzaamheid gekweekte bedragen, waarvan een kind zou hebben moeten studeren, waarvan een zieke zou moeten worden ver pleegd. waarvan een geliefde moeder een onbezorgde oude dag zou moeten hebben. Alle zorg, alle liefde, alle vreugde en verdriet, van wie daar in Oost-Europa zijn vermoord, dit alles ls het, dat deze van aard zo lieve vrouw kan veranderen in die briesende leeuw, die zaken uitvecht tot in de hoogste instantie, opdat dit kleinkind kan stu deren, opdat de zieke naar Davos kan, opdat die oude vrouw nog een paar jaar onbezorgd kan leven Ja, ook dat hoort bij het notariaat. Wie zei daar nog dat het een saai, een droog beroep was? „Ik heb nooit iets anders gewild, ik zou niets anders willen", zegt mejuf frouw Meijers. Hoe benijdenswaardig, zó te mogen werken. ELKA SCHRIJVER. De Amerikaanse verkiezmaen Op het ogenblik dat Eisenhower na 36 dienstjaren zijn uniform voorgoed heeft uitgetrokken om zijn candida- tuur voor het presidentschap te pro pageren, zijn de voorlopige krachts verhoudingen in de republikeinse par tij bekend. Op enkele niet bijzonder belangrijke uitzonderingen na zijn de meeste afgevaardigden voor het grote, partijcongres gekozen, dat op 3 Juli te Chicago de republikeinse candidaat zal stellen. De stand laat zien hoe bei de candidaten, Taft als voorstander van een reactionnaire isolationistische politiek en Eisenhower, die voorstan der is van een vooruitstrevende poli tiek, ongeveer evenveel vaste stem men hebben voor de eerste verkie zingsronde in Chicago. Geen van bei den beschikt over het aantal van iets meer dan 600 stemmen, dat zijn can- didaatstelling op dit moment zeker zou stellen. Alles hangt thans af van de stemmen, die nog niet vast staan. Hierbij moet men Wel bedenken, dat de stemmen voor de candidaten War ren en Stassen wel gerekend kunnen worden op Eisenhower over te gaan. Dit neemt echter niet weg, dat de in druk. die Eisenhower's uitlatingen in de komende vier weken zal maken, van doorslaggevende betekenis is voor zfjn candidaat stelling. Aan de democratische kant is de situatie nog volkomen ondoorzichtig. De partij houdt haar grote conventie pas eind Juli en de definitieve benoe ming van de democratische candidaat zal worden beslist door de uitslag vaii de republikeinse conventie. Tegenover Taft zal men een andere candidaat prefereren dan tegenover Eisenhower. Harriman, Kefauver en de nog hele maal niet op de voorgrond getreden senator Douglas behoren tot de kans rijke democratische candidaten. Zuiver en ontsmet uw huid met de helder vloeibare D.D.D. De jeuk bedaart, de ziektekiemen worden gedood en dehuidgeneest GENEESMIDDEL TEGEN HUIDAANDOENINGEN (Advertentie, Lag. Med.) VOOR ZOVER wc tot nu toe kun: verbeteren. Uit de practijk zal maatregelen moeten worden gent j Oreeuws, commissaris van politie wie wij dezer dagen een gesprek h ringen welke het gevolg zijn van hi Beide deskundigen beschouwden naamste verbetering. JN HET begin zal de politie ter pl se een oogje in het zeil hou doch het is de bedoeling dat het keer naderhand geheel zai worden leid door stoplichten en rode pijle Het zal waarschijnlijk nog wel i duren, zo werd ons medegedeeld, de geprojecteerde vluchtheuvels i den aangelegd. Voorlopig zullen „veilige zones" worden aangegt door strepen witte verf. De overst plaatsen voor voetgangers zi worden aangegeven door zogenaa zebra's: korte, dwars over de weg trokken strepen verf. Geen maximum-snel] r)E verkeersdeskundigen zijn van ning, dat voor 'n brede en goed projecteerde brug als deze aan verkeer geen maximum-snelheid hoeft te worden opgelegd. Er zi alleen beperkende maatregelen wo genomen als uit de praktijk blijkt er gevaarlijke situaties ontstaan. Vreemde gren: [XE nieuwe brug ligt geheel op maars grondgebied. Alleen noordelijke oprit valt gedeeltelijk der Oudorp. De grenslijn is hier zonder grillig. Ze scheidt het naast de brug in twee gedeelte: loopt dwars over de Kanaaldijk, op deze weg een ongeluk gebeurt, len de eventuele gewonden niet e gedupeerd mogen worden door gi moeilijkheden. De gemeentepolitie De brug in geopende stand, i de brug wordt gesloten, zwa het ruim 100 ton zware conti gewicht naar het pla/ond van ballast-kelder. Dat duurt 65 seconden. De heer P. Ruitenbeek, eigenaai hotel Noord-Holland, heeft de I van de nieuwe Friese brug mei mengde gevoelens gadegeslagen, verkeer, dat eerst langs zijn zaak raast over enige dagen ter hoogte de dakgoot aan de achterkant vai perceel voorbij en veel voordee dat zeker niet opleveren. De hote der had daarom willen verbouwe aan de kant van de nieuwe .brug daktuin willen inrichten, doch de eiste vergunning is nog steeds nl gekomen en zal vermoedelijk ook mer worden verstrekt nu de ger te andere plannen heeft met deze De gemeenteraad heeft onlangs ht sluit genomen, dat een herziening het uitbreidingsplan Noord in vo reiding is, wat impliceert, dat op bewuste stuk grond niet mag w gebouwd. Het schijnt in de bed: te liggen ter plaatse een parkeert: aan te leggen. Een schenking voor h Stedelijk Museum Mevrouw A. C, Graadt van Rc Van de Pol alhier heeft aan d meente ten behoeve van het Sts museum geschonken het laatste i cumber 1951 door haar echtgenoo Siberische houtskool getekende portret Dat portret van een grool stenaar als de heer J. M. Graac Roggen is, die in onze omgeving z heeft gewoond en gewerkt en sii.ds jaren inwoner van Alkm: vormt een belangrijke aanwinst het stedelijk museum. B. en W. stellen dan ook voo: betuiging van 's raads bijzondere aan de schenkster het bovenbe portret te aanvaarden. Succes voor de Optimii In de wedstrijd om het clu pioenschap biljarten /viertallen klasse, waren De Optimisten en mond gelijk geëindigd en gister moest de beslissingswedstrüd ge worden. Van de vier partijen De Optimisten van de B-klasse te winnen en daardoor de clu pioenschappen van de B-klasse t: nen. Voor de winstpartijen zorgd spelers J. Hoogland, M. Doggena Th. Schot. Door deze overwinning habb Optimisten wel getoond dat ze met ambitie spelen en het spel b vereniging met animo wordt be<

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 10