ALKMAAR IS NU BRADERIESTAD GEWORDEN
Nachtelijk Alkmaar daverde
de hamerslagen
van
BRADERIE
In ALKMAAR
Openingsplechtigheid in stralende zon
Burgemeester Wytema prees prachtige
samenwerking van de middenstand
Hulde aan allen
de
Bloemengeur vulde
NACO-garage
Sfeer van andere gewesten vult
het goede Alkmaar
Ook Acheson...
Dinsdag 1 Juli 1952 VERENIGDE NOORD-HOLLANDSE DAGBLADEN 149e Jaargang No. 153
DAGBLAD VOOR ALKMAAR EN OMSTREKEN
r
Dat moét ge
gaan zien!
In fluitende feesttrein
door Braderie-stad
Samen sterk
Het mooiste
EEN SPROOKJE, VRIJ NAVERTELD
Wai laiien en wat crêpepapier
Jeugd genoot al van het
Braderietreint/'e
f' 1
w <s»v ïAwssyjftK
-
TARIEVEN:
Advertenties 18 ct. per m.m
Familieberichten 20 ct. p.m.m.
Vraag en Aanbod (alleen 2e
hands goederen) tot 15 woor
den 1.-, elk woord meer 5 ct.
Uitsluitend contant
Abonnementsprijs, bij voor
uitbetaling, ƒ2.02 p. mnd.,
6.05 per kwartaal, plus
incassokosten.
Weekabonnementen ƒ0.49
Directie:
J. BIJLSMA en C. KRAK
Hoofdredacteur;
H. M. KOEMANS
Redactie:
Achterdam 18, Tel. 5541
ADVERTENTIES en
abonnementen
Voordam 11, Tel. 3320
Postgiro 187234
ALKMAARSCHE COURANT
Jj^LKMAAR mag dan als prettige
koopstad wijd en zijd bekend
staan, dat het altijd nog beter en
voortreffelijker kan toont deze
Braderie, dit nooit te voren aan
schouwde festijn wel aan. Op on
ze foto een leuk hoekje van de
Langestraat met diverse stands en
op de achtergrond de fraaie Grote
Kerk. (Foto's Jaap Schoen)
Stralend staat de zomerzon boven Alkmaar, Alkmaar zoals wij
het voorheen nog nooit hebben gekend, maar zoals wij het in de
toekomst zeker nog willen terugzien. Alkmaar als Braderiestad.
Wij hadden ons er veel van voorgesteld, wij wisten dat er achter
de schermen vooral de laatste dagen hard is gewerkt, dat er
maanden lang talloze besprekingen werden gevoerd, waarvan
het mysterieuze en gloednieuwe woord „braderie" het kernpunt
vormde, doch dat het zó zou worden zoals wij het hedenmorgen
aanschouwden, wij hadden het zeker niet gedacht. Het is daar
om alles zeer verheugend. Die grootse en soms weer pittoreske
stands, die „bierterrassen", die weelde van kleuren, de bonte
mengeling van gezellig langs de reeksen openluchtwinkeltjes
kijkende en kopende mensen, het fluitende ieesttreintje, de zo
maar ineens er zijnde vrolijke tafereeltjes. Het is anders, het
is nieuw en in de vroege uren van deze bijzondere dag konden
wij vaststellen, dat het dappere initiatief van onze middenstand
reeds thans als een geslaagde greep kan worden gekenmerkt.
Alkmaarders
Ueel wat Alkmaarders hadden de
reeds fel stekende zonnestralen
getrotseerd om op de Mient getuige te
zijn van de aankomst van de twee
treintjes met feestgangers die vertrok
ken waren van het „Gulden Vlies".
Dat waren in het eerste treintje de le
den van de verschillende actiecomité's,
de ereburger van Alkmaar, mr. F.
Wills uit Bath en de promotor van de
Nederlandse Braderie, de heer J. Fe
ite, uit Almelo. In het tweede, luid gie
rende treintje zaten de burgemeester,
Wethouders en gemeenteraadsleden,
die speciaal van het stadhuis waren
afgehaald.
De plechtigheid op de Mient werd
geopend door de 75-jarige nestor van
de Alkmaarse middenstand, de heer
C. W. Key sper, voor wie het vandaag
wel een zeer bijzondere gloriedag is.
De heer Keysper vertelde „vertrou
welijk" dat het Braderiecomité eerst
maar weinig vertrouwen had in het
slagen van dit winkelfestijn. Toen de
Vindelijk is het dan zover. De Alk-
maarse binnenstad, op andere Dins
dagochtenden rustig als het op een
doordeweekse morgen zónder Kaas
markt, zónder visboksers, met een en
kele voor een hotel geparkeerde uit
Parijs „overgewaaide" touringcar en
een onverstoorbare op een hoge ladder
tegen een gevel geplakte glazenwasser
maar kan zijn, heeft in een handvol
uren een machtige verandering on
dergaan. Een metamorphose, die ons
telkens weer het huis uitlokt om te
gaan kijken, om te genieten van wat
de fantasie van middenstanders, de
corschilders, timmerlieden en andere
mensen, allen met eenzelfde spontane
liefde voor het éne, grote doel, hebben
weten te maken.
En dat is wonderveel. Met een en
kele wandeling langs de stands, de
terrasjes, de met druivenranken be
groeide prieeltjes, de openluchtbars, de
Italiaanse galerijen, de grappige middel
eeuwse huisjes met de allerhande voor
een aangename streling van de tong
bestemde waren, de kostelijke uitstal
lingen met het heerlijkste fruit, dat
Nederland voortbrengt, is men slechts
in staat een nog maar heel oppervlak
kige indruk op te doen.
Wij werden in het vroege uur van
deze dag, toen de grote massa men
sen nog niet op de been was, hier en
daar nog hard werd gezwoegd om de
laatste voorbereidingen te treffen en
aan een kousenbar al flink zaken werd
gedaan, reeds zó overstelpt met aller
lei goede en verrassende indrukken-
dat het ons op dit moment nog onmo
gelijk is, dat alles naar waarde en be
tekenis te verwerken.
Maar wij willen reeds nu zeggen,
dat het ons goed-Alkmaars hart deugd
deed, dat het ons met een zekere
trots vervulde, Wij moeten het, en
doen dat gaarne, volmondig toegeven
dat allen, die medewerkten, die peins
den en ploeterden, die aanmoedigden
en de pessimistisch gestemden een
stimulerend hart onder de riem sta
ken, onze hulde verdienen.
Alkmaar kan met dit alles voor de
dag komen. „Boeren, burgers en bui
tenlui en die zullen in groten ge
tale komen, neen ze zijn er al! zul
len dat volledig met ons eens zijn
Dit feest van de Braderie is een
prachtig feest, een bont en goed
schouwspel, dat de koele nuchtere
Noordhollander is dat eigenlijk wel
zo met dat koele en nuchtere? tot
eer strekt en opheft uit de alledaag
se sfeer tot een iets vreugdevols, een
gevoel dat wij lang. heel lang, zullen
vasthouden.
Alkmaar Braderiestad Alkmaar
feeststad. Men heeft het gedurfd, men
heeft al eens op de door de Spanjolen
bedreigde wallen van deze stad alle
twijfel aan het andere ver van zich
weggeduwd en alleen gedacht aan het
te veroveren succes.
Dat succes is er vandaag reeds Mev
kan reeds tevreden zijn en voor de
overige dagen: Nog veel, heel veel ge
lukt
eerste vergadering van deelnemers was
belegd en zich maar honderd deelne
mers aanmeldden, zag de toekomst er
donker uit. Men had besloten, dat er
tenminste honderdvijftig zakenlieden
moesten meedoen, omdat het feest an
ders niet zou kunnen doorgaan. In stilte
hoopte het bestuur dat het wel tot 200
stands zou kunnen komen. Gelukkig,
aldus de heer Keysper, zijn onze ver
wachtingen verre overtroffen en heb
ben niet minder dan 271 zakenlieden
vandaag op de eerste Alkmaarse Bra
derie een stand, (applaus).
Het Braderiebestuur werd enkele
maanden geleden nog door andere zor
gen gekweld, aldus de heer Keysper.
De deelnemers' leken wel wat laks en
de organisatoren waren lichtelijk be
zorgd wat er van de stands terecht zou
komen. Gelukkig hebben ook in dit op
zicht de resultaten de verwachtingen
verre overtreffen en magworden ge
zegd, dat de wijze waarop de stands
zijn vervaardigd alle crltiek glansrijk
kan doorstaan.
De heer Keysper bracht hartelijk
dank aan het gemeentebestuur, dat op
alle mogelijke manieren medewerking
verleende. Ook de politie, de pers, de
bloemisten, de organisatoren van de
modeshows en niet in het minst de
standhouders zelf bracht hij hulde voor
hun belangrijk werk.
één grote modeshow te laten verzorgen.
Spreker zeide te hopen dat ook deze
Braderie er toe zou bijdragen Alkmaar
tot de koopstad van dit gewest te ma
ken en hij wenste de deelnemers toe
dat zij in de komende dagen hun on
kosten met interest zouden terugverdie
nen.
Burgemeester H. J. Wytema be
schouwde het als een bijzonder voor
recht dit winkelfestijn te mogen ope
nen. Hij herinnerde er aan hoe in de
gemeenteraad was gedebatteerd over
de betekenis van het woord Braderie,
waarvan men de inhoud echter niet
kende. Wat het geworden is, ziet men
hier, aldus de burgemeester.
De heer Wytema zeide, dat in het ver
leden de stoepen werden beschouwd
als een onderdeel van de woonhuizen..'
De rijweg was voor het verkeer en de
stoep was van de eigenaar. Daarop zat
hij 's avonds zijn pijpje te roken en op
marktdagen was dat de plaats voor
zijn broodwinning. Nog langer geleden,
in de tijd dat de meeste mensen niet
konden lezen, moest de ambachtsman
zijn bedrijf op de stoep uitoefenen om
op die manier een levende replame
voor zijn zaak te zijn en de mensen te
laten zien wat zij bij hem konden ko
pen. Die tijd, aldus de burgemeester,
hebben wij nu weer terug gebracht.
Ook nu wordt er weer op de stoepen
gewerkt en daar hoeven niet eens pre
cariorechten voor te worden betaald.
Spreker zeide dat de standwerkers het
de komende dagen bijzonder zwaar te
verduren zullen hebben. Vooral de tem
peratuur is daar debet aan. Hij hoopte
echter, dat hun arbeid zich zal weer
spiegelen in de financiële resultaten
van deze Braderie.
LIET gemeentebestuur, aldus de heer
1 Keysper, kan trots zijn op zijn mid
denstand. Wij vragen geen financiële
steun en geen gemeentelijk garantie
fonds (gelach), want wij durven het
zelf wel aan. De heer Keysper zeide
niet alleen de financiële resultaten van
deze Braderie belangrijk te vinden. Ook
de eendrachtige samenwerking tussen
de Alkmaarse middenstanders is reeds
een zeer verheugend resultaat van deze
Braderie. De heer Verhoeven heeft het
klaargespeeld acht plaatselijke dames
confectiebedrijven samen te brengen
en hen in broederlijke samenwerking
Het mooiste van de Braderie noemde
spreker het feit dat de gehele Alkmaar
se middenstand zich eendrachtig achten
de jeugdige nestor Keysper heeft ge
schaard. Hem bracht spreker een bij
zonder woord van hulde. Hij was van
mening, dat eigenlijk niet moest wor
den gesproken over de Alkmaarse Bra
derie, maar over „de Braderie van Keys
per". De burgemeester zeide te wen
sen dat dit winkelfestün 'n volledig suc
ces zal worden en dat het Alkmaar in
het brandpunt van Hollands Noorder
kwartier zou plaatsen. Met deze heil
wens verklaarde hij de eerste Alkmaarse
Braderie voor geopend.
„Vorstelijk" in de beide treintjes ge
zeten, inspecteerden genodigden en or
ganisatoren vervolgens het uitgebreide
feestterrein. Luid gierend baanden de
locomotiefjes zich een weg door de
reeds zeer drukke straten, toegewuifd
en soms zelfs toegezongen door stand
houders en feestgangers op straat. On
danks de hitte was de stemming over
al opperbest en om dit te vieren sloe
gen de „Braderisten" spoedig de weg
van het Wapen van Heemskerk" in om
een (koele) heildronk uit te brengen
op dit eerste grote Alkmaarse winkel
festijn.
PR was eens een klein, dromend stadje, waar nooit iets
bijzonders gebeurde. Elke dag was vlak als een spiegel
en als er één van de mensen uit dat stadje iets overkwam,
gaf het de gehele bevolking een schok. Maar dat kwam
gelukkig zelden voor. Jaar in jaar uit sliep het stadje en
droomde het wat over zjjn voorbije grootheid. Tot op een
nacht.het wonder gebeurde. Van alle kanten kwamen
kabouters en elfen uit de bossen, die rond het stadje waren.
Ze beklommen de grauwe gevels, trippelden over de daken
en zaten op de vensterbanken. En aan alle huizen hechtten
ze bloemen en prachtige papieren guirlandes. Maar won
derlijker nog was het, wat er in de straten gebeurde. Daar
bouwden de kabouters hun eigen stad, een droomstad. Er
verrezen prachtige paleizen, komieke huisjes en knusse
hutjes
7o zou het sprookje begin-
nen, dat het kind in ons
„Het stille stadje en de
braderie" noemt. Vannacht
dwaalden we door Alkmaar
en dat was a's een ontdek
kingsreis. Ge zult dat niet
geloven, nu ge weet, dat ei
duizenden over de eerste
Alkmaarse braderie zijn ge
lopen. Maar wij dachten
heus even: het is 'n koste
lijke grap. Morgen, als het
licht wordt, lossen al die
fantastische bouwwerken
zich zó in de lucht op. Dat
is niet gebeurd. Doch hoé
bekoorlijk en verrassend de
aanblik van „de stad in een
stad" ook is, vannacht was
even een sprookje werke
lijkheid geworden. In de
Langestraat, op de Laat, de
Nieuwesloot en in nog meer
straten, daverde het van de
hamerslagen. Ergens vlam
de een schijnwerper op, el
ders werd een reusachtige
pop op zijn voeten gezet.
Overal klommen, zaten, ia-
gen en kropen mensen. Ze
prikten bloemen in hun
wondere, houten en karton
nen bouwsels en speelden
onbewust het spel van de
dwergen. Het was haast niet
„mensenwerk".
Uet mooist was het sprook-
je in de NACO-garage,
waar het bloemencorso
werd voorbereid. In het
diffuse licht van de Natri-
umlampen buiten de gara
ge en half omhuld door
slierten van de ochtendne
vel, stond er een grote
praalwagen, vol met bloe
men. Binnen, in de enorme
hal, klonk zachte muziek.
Iemand had de radio van
een toerwagen ingeschakeld.
Er werd juist een van Cho-
pins Nocturnes gespeeld,
toen wij binnenkwamen om
de droom te zien. Het was
één grote weelde van bloe
men, in de zoetste kleuren.
I)e geuren van rozen, an
jers en tientallen andere
bloemen vulden de ruimte,
waarin geen spoor meer was
overgebleven van de ben
zinedampen dar bussen.
Het was één kleur al kleur
wat men zag. Ginds stond
een reusachtige voetbal in
een warmrode kleur, daar
werkten een paar mannen
naarstig aan de grote witte
olifant, die ge zult zien. De
vloer van de garage was be
dekt met een waar tapijt
van mos en afgesneden
bloemstengels. Overal ston
den enorme manden en
bakken met bloemen, bloe
men waar men het oog maar
wendde. Er werd bijna met
gesproken en elk woord dat
men zei verdronk in de
weelde van groen, rood en
wit. De tientallen werkers,
de scheppers van Alkmaars
bloemensprookje, waren
moe, doodmoe. Sommige
van hen waren 24 uur ach
tereen aan het werk ge
weest om van deze eerste
braderie iets groots te ma
ken. Bloem voor bloem
hebben ze de wagens ver
sierd in heel het kleuren
gamma van de zomerse na
tuur. Maar hun ogen straal
den toch ais ze even de han
den lieten rusten en van
een afstand hun werk be
keken. ,,'t Is goed zo", knik
ten ze dan. En als weer een
praalwagen werd weggere
den, voegden hun handige
vingers nog snel een tuiltje
latyrus of een bouquetje
anjers tussen de andere
bloemen in.
Straks riidt dit sprookje
de wereld in, waar wij het
in klaar daglicht mogen
zien. Laten we dan even
denken aan die stille wer
kers in de nacht, die met
liefde en vlijt dit alles heb
ben gemaakt.
jyjONTMARTRE-Tivoli-Zottegem: het
is alsof in Alkmaar een andere we
reld is opengegaan. Met de zwoele wind
kwam hier de sfeer van het mystieke
Oosten, van het gulle Vlaamse land, van
het onbezorgde Parijs. In weinige uren
werd Alkmaars binnenstad een sprook
jeswereld; onwerkelijk, maar wonder
mooi en met zeer veel vernuft en fan
tasie opgebouwd. ï)e hulpmiddelen die
hierbij werden gebruikt, waren in vele
gevallen zeer eenvoudig. Met wat bier-
tonnetjes, een stapel kistjes, wat latten
en crêpepapier werden stands vervaar-
ligd, die ieder op zich ware kunststuk
jes zijn.
De mannen onder wier handen al dit
schoons tot stand kwam, zullen bij het
lezen van het woord „droomwereld"
waarschijnlijk de schouders ophalen,
een flinke slok koel bier nemen en de
koudwaterkraan van de douche nog
eens extra ver open draaien. Geen won
der; zij hebben het gisteren wel bij
zonder zwaar te verduren gehad. Voor
hen was de droomwereld gelijk een
nachtmerrie. Zo was er een bouwfirma
die 's ochtends om half vijf al met het
vervaardigen van de eerste stands be
gon. Naarmate de zon steeg, kwamen
steeds meer winkeliers vragen of de
bouwers een beetje wilden opschieten,
omdat ook de uitstalling voor hun zaak
zo spoedig mogelijk gereed moest ko
men. In de haast tropische hitte werk
ten de mannen tot hun overall door
weekt was en toen de zon eindelijk
plaats moest maken voor de maan, wa
ren zij nog niet klaar. Hun droomwe
reld lag gisteren in de buurt van Nova
Zembla.
Niet alleen de timmerlieden hadden
het gisteren bijzonder druk, maar ook
voor de tuiniers was er letteHijk en
figuurlijk heel wat werk aan de winkel.
Vaardige handen maakten in korte tijd
van menig trottoir een aantrekkelijk
gazonnetje met hier en daar wat plan
ten. Via een slingerend paadje kunnen
de kopers de winkeldeur bereiken,
want het is uiteraard riigt de bedoeling
van de zakenlieden dat Je Braderiebe
zoekers zullen volstaan met het bewon
deren van „de natuur" in de Lange
straat.
De jeugd heeft gisteren al een
voorproefje van de pret gehad. In het
speciale Braderietreintje, dat tijdens de
feestdagen door het centrum van de
stad zal rijden, mocht zij een ritje langs
de verschillende stands maken. Hoe
veel schik de kinderen in dit uitstapje
hadden, bleek wel uit het feit, dat de
bestuurder de claxon practisch niet be
hoefde te gebruiken.
Het zwoele, zomerse weer lokte gis
teravond honderden kijklustigen naar
de binnenstad, waar reeds een bijzon
der prettige sfeer heerste. Na vele
maanden van voorbereiding is het dan
eindelijk zo ver. De stands zijn klaar,
de stemming is opperbest en de vreem
delingen zuilen niet lang op zich laten
wachten. De Braderie is gereed; het
feest kan beginnen.
Ook op de zetterij van onze krant was
vanmorgen alles „Braderie" wat de klok
sloeg. Eén der zetters had opdracht het
kopje „Acheson op weg naar BRAZiLie"
te maken. Het werdAcheson op
weg naar de BRADERIE".
Het zou niet eens zo gek zijn, von
den wij.
