Engeland heeft een nieuw mysterie
De kampioen-uitbreker met
het geleerde gezicht
De mens zondigde tegen de
harmonie der natuur
Op
Nymphobade
Quatorze Juillet, feest van de vrijheid
mAu&AieJk
'wé
w
'0,
0
DE
de weg naar Porismouih breken
de voorruiten van auto s
Elk huis heeft zijn
spook
Oi\S KRIMOORDRMDSEL
Berucht straatrover doet zich voor als
heer
Politie op haar hoede
De overstromingen in Australië
DE berichten over de grote overstromingen In de staten Nieuw Zuid Wales en
Victoria de derde maal in drie jaar tijds, dat bijna alle grote rivieren
buiten haar oevers traden heeft ook in Nederland het nodige opzien gebaard.
Niet alleen omdat meer en meer mensen thans belang zijn gaan stellen in het
vóór de oorlog in Nederland geheel onbekende vijfde werelddeel, maar natuur
lijk ook omdat de gemiddelde Nederlander, door de eeuwen heen groot gebracht
in de traditie van de strijd tegen het water, belangstelling heeft voor alles wat
met dit element samenhangt.
Er is wat groots te
verrichten
DE BASTILLE VIEL ONDER SLOPERSHAND
ZATERDAG 12 JULI 1952
jan Max Douwes,
:eg 58, Hilversum,
n de eerste twee
tweede herkamp oni
remise, maar een
daarover valt. Er
:re dingen op dit ge.
en bovendien waren
treft hun stijl en op.
reel wat meer waqrd
de eerste herkamp.
ir op het vakkhndig
is iets te lang gele-
ïlvis; nu kreeg men
ellige indruk dat re.
noodzakelijkerwijs
ehoeven te zijn.
ren het W. Roozen-
van Dijk die tegen
traden. Deze kwie-
n maakten het èl-
lehoorlijk lastig, ge-
diagramstand:
ozenburg
i w
Si
f IP
Igf
pi
■p
sa pK)
1 'm.
EP
3 m
van Dijk
5en aantal zetten lang
zitten treiteren in
g van de lange vleu-
olgt immers de Coup
t, 32x21 enz. Zwart
naarstig en kundig
gel door te peuteren,
e diagramstand als
k (8—12)! Wit zit nu
i van de beschikbare
r de instandhouding
ing nodig zijn: 31-^-26
ir van isolatiegevaar
4440 idem voor wat
Wit's meest voor de
t is dus 4842, maar
(24—29, x, 9—14—19)1
oor zwart. Wit speel-
—40, waarna de zaak
(17—22) x (x22) 31—
x (x) x (23—28) x
iverzichtelijker werd.
m zwart toch nog
heden doch forceerde
iténd de remise:
mm
p
"wm
m
m
PPP
m
'PP
r
Wm
|P
im
tl
m
üf
H
pip
n
s
s
'""'H
8j
*mS
P
j
®s
S3
ÊP
m
15
Hl
0
ËP
29—24: (18—23—28),
dreigt (1923) enz.;
-23) 29—24 (23—28)
2 (18x27) x (12—17)
20—15 (19—23) 15—10
33), remise. A: Hier
—28) wegens 94 (28
op (33—39): 18—34;
—34! Nu op (38—42):
dus: (16—21) 41—37
(38—42) 37—31 (x) X
W. RoozenburgR. C.
we nog de volgende
1
in deze stand zou
(1721), dan mag hij
vervolgen met (21
21, 38—32; of ook 29—
rt speelde in de dia-
23), en nu mag wit de
m peperdure damzet
nemen. Men zie: 35—
A) 45—40, 44—40, 37—
x(8—12. 13—18, x), met
zwart. A: (x27) 33—29,
i(27, x7) met schijf-
rijpelijke wrok tegen
die het harerzijds
n had kunnen stellen,
voor de loop der ge-
nnen nemen, maar al-
Catherine's vrij troos-
r naar haar geboorte-
e Welby, nu kinder-
■vendde zich smekend
t de toen nog in leven
dred en kreeg vergun-
een niet meer dan no-
m de portierswoning
use te betrekken. „Een
toor Rietta, met al die
lexander zal onder zijn
door ook mijr tuintje
ind het erg vriendelijk
ed, dat ik vrijwel geen
betalen, want dat komt
te pas, nu Edward
s niets heeft nagelaten,
t dit onverwachte feit
k voor me was en dat
e zoals ik de weelde
niet gemakkelijk valt,
te moeten omdraaien",
jas Rietta wat vreemd
imlachend antwoordde:
ty. dat weet ik zo niet,
:elde even en ging toen
„Ik voor mij heb im-
ij weelde noemt gekend".
I A TMTAT De sP°°kweg
J^AiEN we ons naar een mysterie wen
den, dat alle Britten, ook de meest
nuchtere, op het ogenblik bezig houdt.
Het mysterie staat bekend als het mys
terie van de weg naar Portsmouth. Het
heeft wijde publiciteit in de Engelse
pers ontvangen en vrijwel elke Brit
kan er de détails van vertellen.
De feiten zien er als volgt uit: Tussen
Esher en Cobham, op een weggedeelte
van ongeveer twee kilometer lengte,
hebben meer dan dertig automobilisten
hun voorruit gebroken. Het eerste
voorval werd achttien maanden geleden
gesignaleerd; het laatste speelde zich
nog geen maand geleden af. De erva
ring van alle gedupeerde automobilisten
is de zelfde. De voorruit „vertroebelt"
ogenschijnlijk zonder de geringste
aanleiding en bij inspectie wordt in
(Van onze correspondent te Londen)
J op het eerste gezicht zo nuchtere Engelsman heeft een onverklaarbaar zwak
"voor mysteries. De vreemdeling, die In Groot-Brlttannië verblijft, kan zich
door het vertellen van een „bovennatuurlijk" verhaal bepaald populair maken
en h(j zal er dikwijls versteld van staan, hóe critlekloos zijn vertelsel geslikt
wordt Gebeurtenissen, welke zich op spoken of geesten concentreren, zijn wei
bijzonder in zwang. Elk huls, zegt men in Nederland heeft een kruis, doch in
Engeland kan men met enige overdrijving beweren, dat elk huis een eigen
geest bezit
UJET zijn vooral de huizen, waarom-
H h.,n historische of legendarische
verhalen zijn gesponnen, die nog al eens
door de aanwezigheid van spoken ge-
nlaacd worden. Over het algemeen zijn
VdeZe wazige, geruisloos voortschrijden
de eestalten" eerder lastig dan gevaar
lijk Ze jagen de voorbijgangers de stui-
nen op 't lij', verplaatsen voorwerpen
van de ene kamer naar de andere,
kloppen op deuren of ramen, kortom:
ze doen allemaal dingen, welke zo on
logisch en onredelijk mogelijk zijn.
Ofschoon we vaak in zogenaamde
spookhuizen hebben geslapen, moeten
we eerlijk bekennen, dat wij nog nooit
iets vreemds hebben gehoord of gezien.
Misschien komt dit wel, omdat we zo
flauw zijn geweest bij onze Hollandse
nuchterheid en werkelijkheidszin te ra
de te gaan. Misschien ook, omdat we
nooit hebben liggen luisteren, of met
grote schrikogen in het donker van
onze kamer hebben liggen turen.
Als de Engelsen eerlijk zijn, dan
moeten ook zij bekennen, dat sommige
hunner spookverhalen geen enkele
aantrekkingskracht meer bezitten. Ze
zijn door iemand, die het spelletje niet
wilde meespelen, van alle romantiek
ontluisterd, of door een samenloop van
omstandigheden van alle bovennatuur
lijkheid beroofd. Als voorbeeld noemen
we een recent voorval in een idyllisch
dorpje in Schotland. In de omgeving
van een verlaten, vervallen, met klimop
begroeid landhuis enfin, ge kent het
wel: de ideale woonplaats voor spoken
hadden de inwoners van het plaatsje
vreemde verschijnselen waargenomen.
De melkboer, de bakker en nog vele
andere plaatselijke goden, hadden met
eigen ogen gezien, hoe daar 's avonds
„een grijze, in nevel gehulde gestalte"
rondwaarde. „Het spook" bewoog zich
met tamelijk grote snelheid, zweefde
vaak van het ene raam naar het andere
en maakte de meest sinistere geluiden.
Een avontuurlijke jongeling, die de ge
ruchten en speculaties over „Het spook"
moe was geworden, besloot op zekere
avond op onderzoek uit te gaan. Voor
de zekerheid nam hij het geweer van
zijn vader mee, alsook een grote, zelf
gefabriceerde knuppel. Toen onze held
meer dan een uur achter een tuinhaagje
had gelegen, hoorde hij in de verte een
klappend geluid. Het kwam steeds na
derbij en plotseling zag hij „de in nevel
gehulde gestalte" tegen de muren van
het landhuis afgetekend. Zonder zich te
bedenken', haalde hij de trekker over
en langzaam dwarrelde het geval naar
beneden. Met het geluid van het schot
nog in de oren ging onze schutter kij
ken. Hij vondeen grote reiger, die
daar kennelijk een nest had gebouwd.
Horizontaal: 1. meisjesnaam; 5. wis
selborgtocht; 9. goed op de hoogte; 11.
lijm; 12. latwerk; 13. godsdienst; 15.
buitenmuur; 17. pers. vnw.; 18. esdoorn;
20. drank; 21. lof; 22." gerucht; 24. twist
godin; 25. schulden; 26. vogel; 28. .na
ijver; 31. bij; 32. kledij; 34. fout; 35.
voorzetsel; 36. kteurenbord; 38. afk.;39.
familielid; 40. spoedig; 42. vermoeienis;
43. stakker; 44. boom.
Verticaal: 2. schokkend geluid; 3.
alleen; 4. bloem; 5. raak; 6. vaak; 7.
vaartuig; 8. kan; 10. rijtuig; 14. kroko
dil; 16. meteoorsteen; 17. van kanton
gerecht; 19. maat; 21. bijwoord; 23. jon
gensnaam; 24. bouwland; 26. meisjes
naam; 27. of (Eng.); 29. ter herinnering;
30. keizer; 32. vrouwen; 33. stoel; 36.
Europeaan 37. uitstapje; 39. familielid;
41 babygeluid.
(Voor de oplossing zie men ons num
mer van Dinsdag).
het spinneweb van barsten en scheu
ren een nauwelijks zichtbaar gaatje ont
dekt..
Dat de ruiten door opvliegend ge
steente worden gebroken, wordt als
uitgesloten geacht. Het wegdek ter
plaatse is spiegelglad en over de gehele
breedte geasfalteerd. Ook gaat men
meer en meer twijfelen aan de theorie,
dat er opzet in het spel is. Ten eerste
heeft Scotland Yard, ondanks haar
speurhonden en surveillerende politie-
autos', nooit een enkel spoor van een
katapult- of buksmaniak kunnen ont
dekken. Ten tweede is in geen der ge
troffen wagens een steentje of een ko
geltje gevonden, dat de schade op zijn
geweten zou kunnen hebben. Ten der
de is niemand der betrokken automobi
listen door één of ander voorwerpje
getroffen.
Wat dan wel? Een gooi-en-smijt-geest,
die onder het asfalt huist, zeggen de bij
gelovige juffers in Esher en Cobham.
„Dodelijke stralen", afkomstig van de
nabijgelegen fabriek van Vickers-Arm-
slrong, beweren de mensen, die toeval
lig weten, dat men daar atoom-onder
zoekingen verricht. Geluidsgolven van
straaljagers, menen de Britten, die wel
eens van de gevolgen van supersonische
snelheden hebben gehoord.
Niemand weet het! Scotland Yard
heeft alle mogelijke theorieën be
proefd ,maar is er tot nu toe niet ach
ter kunnen komen. Zo staat men voor
een raadsel, dat, zoals een Engelse
krant met verve schreef, „zo fascine
rend en irriterend is als dat van de
vliegende schotels".
HE misdadigersbende, die dezer dagen voor de jury van het departement Seine
zal verschjjnen, is in meer dan één opzicht voor criminalisten Interessant.
Ten eerste hebben de beklaagden, die op de zondaarsbank zitten, waar anders
moordenaars, valsemunters, brandstichters en andere rechtscbenners plaats
moeten nemen geen of beter gezegd nog geen misdaad begaan. De aanklacht,
die de officier van justitie tegen hen heeft ingediend, is gebaseerd op par. 265
van het Franse Wetboek van Strafrecht, dat het vormen van benden met het
doel misdaden tegen personen en zaken te begaan, met tuchthuisstraf bedreigt.
De bende in het onderhavige geval heeft wel een roofoverval afgesproken en
voorbereid, doch kon onschadelijk gemaakt worden, voordat ze haar plannen
in de daad kon omzetten. De twaalf bandieten waren niet zo snel als de politie,
die het gezelschap in een café voor kunstenaars arresteerde en zich absoluut
niet in de war liet brengen door de plechtige verzekering van de slachtoffers,
dat ze onschuldige toneelspelers waren, die op het ogenblik geen engagement
hadden.
MOG merkwaardiger is de persoon
van de meest belangrijkste be
klaagde en chef van de bende, een
wijd en zijd bekende gangster, genaamd
René Girier, die onder de bijnaam
„René la Canne" een zekere, hoewel
twijfelachtige populairiteit geniet, die
hoofdzakelijk berust op zijn ongeloof
lijke handigheid om zich steeds weer
uit de handen van de politie te bevrij
den. Niemand zou Girier op het eerste
gezicht voor een zware misdadiger
houden de jonge man met zijn bijna
schuchtere gelaatsuitdrukking, het uit
gesproken gezicht van een intellectu
eel, met zijn professorale, randloze ge-
leerdenbril ziet er eerder uit als een
aankomend docent; in ieder geval zou
niemand een dergelijk zondenregister
van hem verwachten. Girier doet zijn
uiterlijk in zoverre eer aan, dat hij
steeds grote' waarde hecht aan goede
omgangsvormen en uitstekende manie
ren, ook bij de uitoefening van zijn
duister beroep. Als hij rooft en steelt,
speelt hij de rol van de man van goe
den huize, hij verafschuwt bloed, ja
ook iedere ruwheid. Hij duldt niet eens
grote woorden. Al zijn slachtoffers ge
ven dit toe en getuigen, dat ze het aan
hem te danken hebben, dat hun geen
haar gekrenkt werd.
Eigen reclamechef
AAn de andere kant houdt René la
Canne van effecten hij is zijn
eigen reclamechef, die er voor zorgt,
dat men over hem spreekt. Hij zal nooit
vergeten de kranten op te bellen om
hun nieuwe informaties te geven en te
vertellen, hoe hij het weer eens klaar
gespeeld heeft zijn achtervolgers om de
tuin te leiden. Als men hem dan toch
te pakken krijgt, aanvaardt hij zijn lot
als een man van de wereld. Zo werd
hij verleden jaar in Januari door in
specteur Borniche op de Place de
l'Opera in de menigte herkend, toen
hij juist uit een bioscoop kwam, waar
de „Derde Man" gedraaid werd. Hij
was absoluut niet voorbereid op de on
aangename verrassing, die hem wacht
te. Toch uitte hij zijn waardering over
de politie: „Een knap stukje werk", zei
hij tegen de inspecteur, „ik zal me niet
verzetten, want ik heb de grootste ach
ting voor uw chef, commissaris Chen-
nevier .Ik had gezworen, dat ik me zou
verdedigen. Maar tegen Chennevier en
zijn mannen dat is iets anders". Toen
liet hij zich zonder meer wegleiden.
Girier, die als één van de specialisten
in roofovervallen beschouwd wordt,
houdt zich altijd alleen maar bezig met
grote objecten, met juwelierszaken,
postauto's en dergelijke, waar de buit
in de millioenen loopt Als hij gepakt
wordt, moet de politie op haar hoede
zijn. Hij speelt het klaar de bewakers
in de gevangenis op te sluiten en zo
doende tot onledigheid te doemen en
als hij in de „slabak" zit, zoals men in
Frankrijk de gevangeniswagen noemt,
heeft hij plotseling, niemand weet
waar vandaan, gereedschap in zijn nau
we kooi bij de hand, waarmee hij een
gat in de bodem zaagt, waardoor hij
zich onder het, rijden omlaag en daar
mee in de vrijheid laat zakken. Geen
wonder, dat men ieder „optreden" van
een dergelijk origineel type in de
openbaarheid met grote belangstelling
volgt....
TN deze bijwijlen exotisch warmt
dagen doorleven de kleine aesthe
tici onder de mannen weer een uü
zonderlijk schone en bewogen tijd
een - zij het ongetwijfeld weer bitte.
korte - periode vol ups en downs, rijt.
aan emoties, varierende van himmel
hoch jauchzend via apathisch onver
schillig tot zum Tode betrübt. De oor
zaak hiervan is als immer de schier
onvoorstelbare verscheidenheid van
vormen, geëxponeerd door de jaarlijks
omstreeks deze tijd aan het zilveren I
strand welig tierende seizoenmeermin-
nen, die hier uit het niets schijnen op
te doemen, onbeschroomd nylon, vis-
tra en imprimé verre van zich werpen,
en in dolce far niente haar paradijse
lijk physiek - t.l of niet aesthetisch
verantwoord -, op enkele wat kwanti
teit betreft te verwaarlozen Bikini
achtige lapje stof na, bloot geven aan:
primo, het Mannenoog (e.g. het Vrou
wen oog, welks blik uiteraard op een
geheel anders, doch even menselijk ni
veau ligt), secundo, de zinderende zon
en de prikkelende zeewind, en tertio
(doch zelden), het zilte, van kwallen
verzadigde nat.
Verre van ons te willen verdiepen
in Freudiaanse enquêtes naar het-
diepste Waarom en naar de juiste, on
derbewuste en individueel mogelijk
verschillende volgorde van genoemde
trits, mogen wij toch vaststellen, dat
de vrouw aan het strand een supe
rieure, verheven en alle aandacht op
zich, zij het meer op haar aesthetische
kwaliteiten dan op eventueel ook aan
wezige ethische of culturele waarden,
concentrerende rol speelt.
De man, op een enkele athletische
Tarzan, een klassieke Apollo of een
oer-editie a la Neanderthaler of Cro
Magnon-mens na, heeft slechts een
deel van ondergeschikt en passief be
lang in deze aangelegenheid der pri
mitieve uiterlijkheden. Ook ditmaal
weer is hij het machteloos speelgoed,
hetgeen zuiver wordt getypeerd door
het charmante tafereeltje, dat wij op
het Bello-stationnetje in Bergen moch
ten gadeslaan. Een bekoorlijke jonge
moeder in gezelschap van twee snoe
zen van peuters stond na een zonnige
stranddag op het punt in het puffen
de treintje te stappen, toen zij zich na
enig beraad bedacht en tot haar kin
deren sprak: „Nee, jullie gaan niet
met mammie mee naar huis, vóór ik
weet, waar jullie pappie ionder het
zand hebben begraven!"
Het is een verkeerde waerelt in de
ze zomermaanden, een wereld, waaruit
blijkt, hoeverre wij althans in één op
zicht zijn verwijderd van de dieren
bij wie de mannetjes met hun schoon
heid de zwakkere sexe imponeren. De
menselijke vrouw is zich haar belang
rijke rol zeer wel bewust. Zij doet
dit blijken uit haar superieure, soepe
le show-loop en uit haar quasi-non-
chalante, doch beslist 'welberekende
languissante houding in het warme
zand.
De heren der schepping verlustigen
zich kennelijk in het spelen van hun
figurantenrol, een rol, welke op dit
schouwtoneel der zinnelijkheid bijkans
niet in het oog valt, doch overigens
psychologisch gezien uiteraard onmis
baar en essentieel is voor de opvoering
van dit vrouwelijk spel. De man vormt
immers tevens het publiek en zonder
dit publiek zou het ganse stuk zinloos
worden, ware het niet, dat ook het
element van het opwekken der jalou
sie bij de vrouwelijke soortgenoot
een niet onbeduidende drijfveer vormt.
Maar ook hier weer is de alomaanwe-
zige man schuld aan.
De Hollandse zomer is evenwel kort,
wat in dit licht bezien wellicht te prij
zen is. De gefolterde man zal spoedig
rustiger dagen tegemoet gaan, zijn le
ven zal hem wederom langs conventio
neler en Vertrouwder paden voeren en
de roep van het bloed, of is het het
hart, zal weer door de dagelijkse be
slommeringen worden overstemd. Het
geen zijn werkkracht en zijn innerlijk
evenwicht slechts ten goede kan ko
men
DE MEEST GEROOKTE SIGARET DANK ZIJ DE CONSTANTE KWALITEIT
(Advertentio. Ing. Med.)
(Van onze correspondent te Sydney)
TN Nederland, thans zo goed be-
schermd door zijn machtige dijken
langs de zee en langs de rivieren, zal
men deze nu jaren achtereen voorko
mende grote overstromingen, welke
steeds weer voor millioenen schade
aanrichten aan land, vee, oogsten en
huizen, wellicht niet goed begrijpen. En
de meeste immigranten uit Nederland
staan hier dan ook veel te gauw klaar
met hun „ze laten hier ook maar God's
water over God's akker lopen!"
Een dergelijk snel oordeel is niet
helemaal juist. De Nederlander zou zelf
veel te goed behoren te weten, door
hoeveel schade en door hoeveel schande
het kleine Nederland wijs is geworden
en hoeveel arbeid het door de eeuwen
heen heeft gekost Nederland's landou
wen afdoende te beschermen tegen het
element, dat 's mensen vijand nummer
één kan worden: het water.
Australië is nauwelijks anderhalve
eeuw oud en is vele, vele malen groter
dan Nederland. De mens vond hier an
derhalve eeuw geleden een ongerepte
natuur, waar de elementen min of
meer met elkaar in evenwicht waren.
Een handjevol mensen is aan dit enorme
ongerepte brok aarde gaan werken en
K-ft er, in slechts anderhalve eeuw.
een compleet werelddeel zij het dan
ook een nog onvoleindigd werelddeel
van gemaakt.
Eigen schuld
MAAR in zijn koortsachtige haast om
dit stuk aarde in zo kort mogelijke
(Van onze correspondent te Parijs) de van Parijs in de lucht zou zijn ge-
1VIAANDAGAVOND wordt er gedanst op de hoeken van alle Parijse straten, vlogen. Een van zijn onderofficieren
Er hangen lieve lampionnetjes in de bomen, de meisjes hebben hun mooiste ^aj°dfe begaan. Na
zomerjurkjes aangetrokken en op de muziek van de speelse musette-orkestjes de overgave werden er slechts twee
walsen zij voort tot diep in de nacht. Die veertiende Juli is de nationale feestdag personen van het garnizoen gedood',
bij uitnemendheid in heel Frankrijk. Niemand blijft er 's avonds thuis. Iedereen namelijk de gouverneur en... die on-
derofficier, die het leven van een derde
gaat de straat op om daar te dansen, feest te vieren, voetzoekers af te steken, te yan aJle par;jzenaars bad gered. Later
omhelzen of zich te laten omhelzen, wijn te drinken, vrolijk te zijn. Maandag- heeft men daar ook veel spijt over ge-
avond zjjn er geen rangen en geen standen meer. De vrouw van de dokter walst had.
met de metrobestuurder, de notariszoon met het bloemenmeisje. Want die ,N?dat me? de .Bastille genomen had,
bleek men daar in totaal zeven gevan-
veertiende Juli is ook het meest democratische feest dat men zich maar kan voor- genen je vinden, namelijk vier valse
stellen. munters, die onmiddellijk naar een an-
dere gevangenis zijn overgebracht, twee
IEDEREEN heeft op school geleerd dat ten stoppen en van enig recht was geen krankzinnigen, die in een gesticht zijn
het „woedende volk van Parijs" op sprake. opgesloten en een graaf, die op ver-
de veertiende Juli van het jaar 1789 de De werkelijkheid zoek van zijn familie in de Bastille
gehate staatsgevangenis" de Bastille TEGEN a, dit onrecht barstte de bom vertoefde
bestormd heeft. Het was de uitbaistmg 1 „u Bij de bc
in 1789. De grootste revolutie uit ^e^e^eraars werden vijf en ne-
heel de geschiedenis brandde los en gedood. De Bastille wag
nieuwe ideeën over Vrijheid, Gelijk- beschadigd, maar niet heel ernstig,
heid en Broederschap verspreidden zich r~n er eerst even over gedacht
door heel de wereld. Toch is het wel Igebouw weer op te kalefateren,
eens goed precies na te gaan wat er nu a^ Robespierre besloot, dat het met
eigenlijk op die veertiende Juli van het £r°*Jd gelijk gemaakt moest worden,
xocn Kan men mei, zeggen "au jaar 1789 is gebeurd. Dan moet eerst e °P^racht, waaraan
dewijk de Zestiende verantwoordelijk worden vastgesteld, dat die middel- J r»Ve5?i ?e ~°°r van
is geweest voor al de ellende die er in eeuwse Bastille reeds lang niet meer vaP öe Bastille broches, oor-
de jaren vóór de Franse revolutie in de gehate staatsgevangenis was. Meer p -t1-1 ringen te maken die al de
Frankrijk is geleden. Deze Bourbon dan tien jaar tevoren had de koning s,®]wilden dJaÊ£n-
zelf al voorgesteld dit fort, dat zoveel 0PU Plaats waar de Bastille gestaan
onaangename herinneringen opwekte, hu nog altijd door een witte
af te breken. Sindsdien deed de Bastil- Vf,n ®a-jgeg^Ven "7 ,z0u men eerst een
le nog maar nauwelijks dienst. vi ïjheidszuil oprichten. Daar kwam
echter mets van. Napoleon wilde er een
VUUC uuuumc». maai aUUa „Woedende volk van Parijs" dat gewillige bronzen olifant plaatsen Hij
niet teven die m-ehtiae hofkliek op, de Bastille heeft bestormd, bestond in Het een ontwerp in gips maken, dat, in
die zich bovendien' vaak achter Marie werkelijkheid uit 800 mannen en vmu- afwachting, dertig jaar op de Place de
Antoinette kon verschuilen. Deze Fran- wen Een gedeelte hiervan war geen Ia Bastille stond De bronzen olifant
se koningin over wier ontrouw de overtuigde revolutionnairen, maar lie- kwam nooit, want het oorspronkelijke
meest fantastische verhalen zijn ge- den die speciaal voor dit karweitje Plan is ten slotte toch uitgevoerd: mid-
schreven, heeft door haar ongekende waren gehuurd. Later werden deze 800 den op de Place de la Pastille staat de
lichtzinnigheid en door de schandalige aanvallers versterkt met een paar hon- „Colonne de la Liberté - Het eerste
manipr waarnn zii de whatkist ledigde derd soldaten, die over éen kanon be- feest van de Quatorze Juilliet werd
?e revolutie veel actiever beïnvloed schikten. De Bastille werd verdedigd reeds in 1790 gevierd. Men had een
dan haar man actlever beinvloeu door 20 kanonneIli 32 Zwitsers en 82 reusachtig volksbal georganiseerd en er
oorlogsinvaliden. Wanneer de gouver- werd voor het eerst op straat gedanst.
Vóór de revolutie hadden de adel en neur gewild had, dan zou hij zijn ge- In 1794 decreteerde de regering, dat de
de geestelijkheid in Frankrijk alles te vangenis waarvan de muren vier me- veertiende Juli een nationale feestdag
zeggen. Het volk, oftewel de derde ter dik waren, wekenlang hebben kun- zou worden.
stand, was er om de belasting voor deze nen verdedigen. Maar het garnizoen En daarom wordt er nu, 163 jaar na
twee andei i standen, die rond het hof heeft zich na enkele uren reeds over- de bestorming van de Bastille, nog al-
leefden, op te brengen. Rijke mensen gegeven. De gouverneur was eerst van tijd op straat gedanst. De Fransen hou-
konden een briefje kopen, waarmede plan geweest een brandende lont in het den van feestvieren. Parijs is Maandag
zij hun vijanden in de gevangenis lie- kruithuis te gooien, waardoor een der- avond één grote kermis. JAN BRUSSE
van de onderdrukte derde stand tegen
de onbeperkte koningsmacht. Twee
jaar later werd eerst Lodewijk de Zes
tiende en kort daarop ook Marie An
toinette op de tegenwoordige Place de
la Concorde onthoofd.
Toch kan men niet zeggen dat Lo-
was een goedwillende, maar zwakke
man. Men weet nu ook wel, dat hij onaangename
het helemaal niet eens was met de
schandalige manier, waarop zijn mi
nisters en de edelen van zijn hof het
volk uitbuitten. Maar Louis Seize kon
tijd open te Jeggen en productief te
maken, heeft de mens zoals hij dat
overal op de aarde heeft gedaan zo
gezondigd tegen de harmonie en de
wetten der natuur, dat hij zich als het
ware de natuurrampen op zijn eigen
hals heeft gehaald.
Wanneer, zoals dit jaar voor het der
de jaar in successie, de Murray, da
Murrumbidgee, de Lachlan, de Hunter
en hoe al die rivieren mogen heten,
buiten hun oevers treden en in een
paar dagen tijds voor vele millioenen
vernietigen wat mensenhanden ge
schapen hebben, dan is dit terug te
brengen tot fouten, die de mens zelf
maakte en die hij nu weer door het
brengen van vele en grote offers moet
traclTten te herstellen.
Om akkers en weidegronden te krij
gen, heeft de mens het woud langs de
rivieren gekapt. Met het gevolg, dat
het water veel sneller naar de grote
rivieren afvloeide. Het natuurlijke ge
volg was erosie van de aarde. De erosie
verwekte steeds meer en steeds diepere
geulen die het water nog sneller deden
afvloeien. Iedere overstroming bracht
uit deze geulen meer zand en slib in
de rivieren, die steeds ondieper worden
en steeds slechter het snel stromende
water kunnen verwerken. En zo is het
de laatste jaren steeds vlugger berg
afwaarts gegaan.
Het duurde natuurlijk even, voordat
de mens ontdekte, wat hij gedaan had
en voordat hij besefte, dat hiertegen
iets moest worden ondernomen. Maar
het gaat veel vlugger de harmonie der
natuur te verstoren, dan die werken
aan te leggen die de vrijgevochten ele
menten weer onder bedwang moeten
krijgen.
Dijken alleen zijn goed in een vlak
land, doch zij zijn niet voldoende in
een wereld, waar de rivieren met snelle
vaart uit de bergen komen. Daar heeft
men ook dammen nodig om die reser
voirs te krijgen, die in droge tijden een
waterreserve vormen en die bij grote
regenval veel water kunnen vasthou
den.
Kwestie van geld.
TN de staat Nieuw Zuid Wales zijn tot
nu toe slechts drie van dergelijke
grote dammen en water-reservoirs in
de rivieren gereed gekomen, de Hume-
dam in de Murray, de Burrinkick-dam
in de Murrumbidgee en de Wyangla-
dam in de Lachlan. In aanbouw zijn de
Glenbawn-dam in de Hunter, de Keepit
in de Namoi en de Burrendong in de
Maezuarie. Vele andere dammen staan
al op papier, doch het bouwen van der
gelijke werken kost veel tijd, mate
riaal, arbeidskrachten en geld. En de
natuur wacht niet.
Ook is '.hans de situatie geschapen,
dat er evenals in de lage landen dijken
langs grote stukken van de rivieren
moeten worden gebouwd. Ook dit kost
veel geld, arbeidskrachten, materiaal
en tijd. En verschillende rivieren zijn
nu zo door de talrijke overstromingen
verzand, dat naast dammen en dijken
ook gebaggerd zal moeten worden.
Australië, vele malen groter dan Ne
derland en met minder mensen, heeft
steeds met een enorm tekort aan ar
beidskrachten en daardoor ook met een
groot tekort aan materialen te kampen
gehad. Er was in dit onvoleindigde
werelddeel zo ontzettend veel te doen
zoveel nieuws te bouwen en zoveel
wat reeds bestond te herstellen dat
de mens niet altijd even rationeel te
werk is gegaan en vaak teveel hooi op
zijn vork nam.
Het tekort aan arbeidskrachten en
aan grondstoffen begint thans langzaam
maar zeker te verminderen. Er komen
steeds meer mensen, die ervaren zijn
in het beteugelen van de elementen en
het is in deze aan geldschaarste lijden
de wereld een kwestie van geld gewor
den.
Ook dit zal opgelost kunnen en moe
ten worden, Australië zal zich behalve
op het openleggen van nieuwe gebieden
en 't beginnen aan nieuwe projecten
ook moeten concentreren op 't herstel
len van oorspronkelijk gemaakte fou
ten.
Er is hier inderdaad wat groots te ver
richten. Doch voordat er genoeg geld,
arbeidskrachten en materialen gevon
den kunnen worden om de gemaakte
fouten te herstellen, zal er eerst nog
het nodige i»ster over veld en akker
moeten lopen.
