Dr Drees stuit op moeilijkheden r Pim.Pam.Pom inliet nieuwe huis AR-bezwaren tegen verdeling van de portefeuilles 0^ Tante Saar van 't Rembrandtplein werd gehuldigd Weinig hoop op succes van India's bemiddelingspogingen De fotokaarten van Mussert en het „Musserthuis" KoJit Yizbiefc u-eMku-m&n Ree£dje.ö Ook gisteren weer tal van besprekingen Hoe zit het? Dr Kortenhorst sprak de Tweede Kamer toe Gerrit de Stotteraar wéér in de cel Hoogheemraadschap had saldo in 1951 batig En de strijd gaat door.... Geen grondslag voor ingrijpen der overheid miiiiiiiif]i!iiii!iiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiniii!iii!!!ii!iiiiii!iiiiiiiiii[iiiiiniiiin(ni»n Het Radioprogramma VRIJDAG 18 JULI 1952 flPNIEUW nnrince (Van onze parlementaire redacteur), ia de Kabinetsformateur, dr. Drees, op moeilijkheden gestuit bij z'Jn - mieineen een Kabinet te formeren. Aan het eind van het onderhoud, dat de formateur Woensdagmiddag had met de A.R.-ieider. dr. Schouten, deelde deze namèliik nme zich nog eens te willen beraden. Donderdagmorgen sprak dr. Dr™ s die tamiddels ook met de heer Xilanus van de C. H. Unie had overlegd, «nnieuw met de AR fractie-voorzitter. Laatstgenoemd gesprek gaf de formateur aanleiding zich korte tijd later met mr. Donker, de voorzitter van de Tweede Kame rfrac t i van d e P vdAte verstaan, terwijl hij tijdens de bijeenkomst van deTweede Kamer nog met ir. Posthumus (P.v.d.A.), de heer Tilanus, prof. Romme en wederom met mr. Donker van gedachten wisselde. Na deze bespre kingen trok dr. Drees zich terug teneinde een en ander eens rustig voor zich zelf te overwegen. het vorige Kabinet bezet hielden. Waarbij men dan dient te bedenken, dat leden van de K.V.P. thans geen zes, maar slechts vijf zetels zullen krij gen. In dat geval zouden voor antirevolu tionairen slechts de portefeuille van Verkeer en Waterstaat en een tweede, eveneens niet van grote betekenis zijn de portefeuille, die door de K.V.P. moet worden prijsgegeven, ter beschik- ITIT het bovenstaande blijkt wel, dat u er nos geen definitieve oplossing is gevonden voor de thans aan de orde zijnde vraagstukken: de portefeuille- verdeling over de vier partijen -jSpersoneii-kwesties. Eveneens li jf conclusie voor de hand, dat dit er nog geen definitieve oplossing is den voor de thans aan de orde znnde vraagstukken: de port verdeling over de vier partijen en de VeraciTJJ» l?,mnaons ligt de is toe te "schreven aan zekere bezwaren, die van A.B.-zijde zijn geopperd. In politieke kringen is men in het [gemeen van oordeel, dat deze A.R.- ezwaren zich zouden richten tegen de door dr Drees uit 't AR-kamp als mi- g'nisters gewenste personen. En men ff wijst daarbij op het feit, dat bij defor matiepoging van 1951 eerst moeilijkhe den met de A.R. ontstonden op het ogenblik van de persoonskeuze, toen nl. de formateur bepaalde personen I uit A.R.-kring voor een portefeuille in 1 aanmerking wenste te laten komen, I die door de A.R. niet aanvaardbaar werden geacht. Wij hebben echter de stellige indruk, dat het op dit ogenblik niet gaat om de persoonskeuze! De situatie van nu is immers een geheel andere dan die I van 1951. Toen ging het om het aan- vullen van een Kabinet, waarvan de I kern in ieder geval zou worden ge- vormd door zeer geroutineerde minis- ters. Hetgeen de A.R. aanleiding gaf de eis te stellen, dat ook de A.R.-mi- B nisters zouden moeten behoren tot ae I politiek en parlementair ervarenen. Een eis. overigens, die door ons, gelijk wij dit eerder betoogden, uit constitu tioneel oogpunt om het zacht uit te drukken bedenkelijk werd en wordt 1 geacht. Thans gaat het om het formeren van een geheel nieuw Kabinet, waarin wel licht ook enkele vroegere ministers zullen terugkeren. Het stellen van eisen met betrekking tot personen door welke partij dan ook, zou op dit ogenblik meer dan ooit onjuist en niet te verdedigen zijn. Temeer, waar de formateur zich van meet af aan juist ten aanzien van de persoonskeuze een grote mate van vrijheid heeft voorbe- 4 houden en een opzettelijke discrimi natie tussen verschillende soorten anti- I revolutionairen, zijn wij goed inge- I' licht, van dr Drees niet is te verwach- f ten. fe VT7AAR de A.R.-bezwaren dan wel op I berusten? Uiteraard is deze vraag I bij gebrek aan officiële gegevens niet I eenvoudig te beantwoorden. Wij me nen echter op goede gronden te mo gen veronderstellen, dat van A.R.-zij- de bezwaar is gemaakt tegen de aard van de hen toegedachte portefeuilles! Het zou n.l. wel eens zo kunnen zijn, dat in principe de P.v.d.A., de K.V.P en de C.H.U. voor dezelfde zetels in aanmerking zouden komen als die, welke leden van deze partijen reeds in (Advertentie, Ing. Med.) (Van onze parlementaire redacteur) Nadat het Koninklijk Besluit, waarbij dr. L. G. Kortenhorst tot voorzitter van de Tweede Kamer wordt benoemd gis teren in de Kamer was voorgelezen, aanvaardde dr. Kortenliorst deze be noeming onder dankzegging voor het in hem gestelde vertrouwen. Hij wees op de eigen verantwoordelijkheid zowel van de regering als van de Staten-Ge- neraai, onderstreepte de noodzakelijk heid van een synthese van gezag en volksinvloed en kenschetste de Kamer voorzitter tenslotte als het levende zin nebeeld van deze synthese. Na de plichten van een Kamervoor zitter te hebben aangestipt, ging dr. Kortenhorst wat dieper in op de nood zaak van de spreektijdbeperking en wekte de leden tot zelftucht op. Deze zelftucht zal met name gewenst zijn als eventueel de Tweede Kamer straks 150 leden mocht tellen. In dit verband uitte hij de wenselijkheid de kwestie van de stemoverdracht, welke in de Eerste Kamer zoveel stof deed opwaaien, bij de aanstaande algemene grondwetsher ziening in groot verband opnieuw te bezien. Vervolgens ving de Kamer haar werk zaamheden aan met het installeren van mevrouw M. S. Lips—Odinot (CPN), die inmiddels inplaats van de heer van tstaveren verkozen werd verklaard. Het ligt in de bedoelng, dat de Twee de Kamer op 23 Juli a.s. weer bijeen zal komen vooi de openbare behande ling van de tweede lezing van het voor stel (ot vergroting van het aantal Twee de Kamerleden. Dodelijke val van balcon Gisteren heeft zich in het nieuwe huizenblok aan de Middenweg bij de Emmakerk te Amsterdam een ongeluk voorgedaan dat de 54-jarige G. Mel- Chers het leven heeft gekost. Drie verhuizers stonden op het bal con van perceel Middenweg 88 en leunden tegen de balustrade, waarvan zij niet wisten dat hij die nog niet was vastgemetseld. De drie mannen vielen naar beneden, waarbij M. zo ongeluk kig terechtkwam, dat hij spoedig over leed. De twee andere verhuizers werden licht gewond. king komen. Het is wel duidelijk, dat dit wel zeer zou afsteken tegenover een eventuele benoeming van C.H.-minis- ters voor Justitie en Oorlog. Wij kunnen ons dan ook voorstel len, dat, indien bovengenoemde ver onderstelling juist is, van A.R.-zijde met klem op een andere portefeuille verdeling zou worden aangedrongen. Een uitwijkmogelijkheid zou alsdan kunnen liggen in de portefeuille van Buitenlandse Zaken, die op dit ogen blik naar men ons te verstaan gaf aan een vakminister zou zijn toege dacht. Wij herinneren er aan, dat in verband met Buitenlandse Zaken reeds enige keren de naam van het A.R.- Tweede Kamerlid Bruins Slot is ge noemd. Een andere en stellig niet de laatste mogelijkheid zou o.i. gelegen kunnen zijn in het „toewijzen" van Justitie aan een AR. en Overzeese Rijksdelen aan een C.H.-man, alsmede het benoe men van één of meer A.5.-Staatssecre tarissen. Deze laatste mogelijkheid is ook daarom aantrekkelijk, omdat o.i. de C.H.-Unie in Prof. Kernkamp een eersterangs-candidaat voor het minis terie van Overzeese Rijksdelen heeft. Hiermede hebben wij ons echter al wel zeer ver op het pad der speculatie gewaagd! Bontmantel en een reis naar Parijs „JANTE Saar je bent voor ons een stuk van Mokums inventaris" zong gistermiddag de chansonnier J. van Dijs- sel in een door houder- den Amsterdammers om ringde muziektent op het feestelijk versierde Thor- beckeplein, ter gelegen heid van de huldiging van mevrouw S. Bagge- rach, die sinds veertig jaren bloemen verkoopt op het aangrenzende Rembrandtplein. De jubilaresse was eerst het plein rondge reden op een brouwers- kar, die zij langs een ladder verliet om zich naar de tent te begeven. Uit de vele toespraken bleek, dat zij veertig ja ren lang van 's morgens half zes, als zij naar de bloemenveiling ging, tot laat in de nacht, als zij in de café"s haar laatste bloementuiltje had aan geboden, haar bedrijf met onverdroten ijver heeft uitgeoefend en dat zij allen, die met het Rembrandtplein ver trouwd zijn dierbaar is geworden wegens haar eenvoud, goedhartigheid en hulpvaardigheid. B loemenverkoopster in de bloemetjes „Achttien karaats" noemde de heer Vrees wijk, voorzitter van het huldigingscomité „tante Saar", nadat hij haar had geprezen om de wijze waarop zij al die jaren haar gezin van tien kin deren had weten te ver zorgen. Tante Saar werd met geschenken overlaaun, o.a. een gouaen horioge, een Persianer mantel en een reis van vijf dagen naar Parijs. Mr. P. Mijksenaar, het hoofd van de afdeling pers en propaganda van de gemeente Amsterdam, die namens de burge meester een doos „bloe menbonbons" aanbood, noemde tante Saar een belangrijk propagandiste voor Amsterdam. Zij bood hem op haar beurt een bouquet bloemen aan en' herdacht in haar dank woord ook de Amster damse politie, die haar menigmaal terzijde heeft gestaan als zij er soms tegen op zag, des avonds laat met de baten van de dag alleen naar huis te gaan. Na de huldiging jverd op het Thorbeckeplein een variété-programma met als conferencier Kos- ja van Katwijk, uitge voerd, onder het motto „Rembrandt en tante Saar". Pas iaat in de avond werd'het feest be sloten. Gerrit de Stotteraar, de 32-jarige Am sterdamse in- en uitbreker, G. C. B„ is Maandagmiddag op het dak van een woning in de Commelinstraat te Am sterdam-Oost gearresteerd. Hij wordt verdacht van poging tot diefstaL Gerrit was de woning binnengegaan om te zien of er iets van zijn gading te vin den was. De bewoner bleek echter thuis en Gerrit vluchtte toen het dak op om aan de intuss engealarmeerde politie te ontkomen. Bij zijn arrestatie was hij in het bezit van een costuum, twee overhemden, een kussensloop, een breekijzer en een grote schroeven draaier. .Gebleköi is, dat hij met het breekijzer in de Javastraat een deur heeft geforceerd. In het begin van dit jaar was Gerrit voorwaardelijk in vrij heid gesteld. De heren J. de Boer, Obdam. J. B. van Kampen, Spierdijk en J. T. van Saaze, Schermer, zijn geplaatst op de voordracht voor de benoeming van hoogheemraad van Noordhollands Noor derkwartier in de plaats van de heer P. Tromp sr, die per 1 Januari 1953 af treedt en niet herkiesbaar is. Het op maken van deze aanbeveling gebeurde op de Donderdag te Alkmaar gehouden vergadering, waar tevens de rekening over 1951 werd goedgekeurd. Het batig slot van de gewone dienst bedroeg f 82.463,98 en dat van de buitengewone dienst f 235.707,10. Het voordelig ver schil tussen de zogenaamde evenwichti ge posten was f 63.500. De eindbedragen van deze rekeningen luidden respect, f 1.579.206,17, i 459.776,47 en f 2.479.150,54. De dienst „wegen en daarbij behorende kunstwerken overgenomen van andere lichamen" sloot in ontvangsten en uit gaven op f 1.145.034,81. Noch over de wijziging en aanvulling van de begroting noch over de andere voorstellen o.a. tot vaststelling van een regeling bijzondere toeslag op pensioenen en tot aanpassing van het „ambtenaren verbod" aan de redactie van het rijks ambtenaren-reglement werd door de hoofdingelanden het woord gevraagd. Na de openbare vergadering, die slechts kort duurde, ging het college in beslo ten zitting. 3. Moeder Woeffie zou haar krantje nooit neerleggen, voordat ze alle ad vertenties doorgelezen had. Niet, dat ze bepaald iets zocht of het een en an der nodig had. Helemaal niet, maar Moeder vond het prettig te weten wat er- allemaal in Dierendorp omging en hoe kon je beter op de hoogte blijven, dan door de advertenties te lezen? „Mevrouw Babbelgraag vraagt een nieuw dienstmeisje" las Moeder hard op voor. „De hoeveelste is dat al van het jaar? Het is een best mens, maar ze kan geen personeel houden, dat is zo zeker als wat". Maar Pim luisterde maar met een half oor. Het onderwerp „dienstmeisjes" was nu juist iets, wat hem helemaal niet interesseerde, voor al niet als je pas de spannende avontu ren van je held gevolgd hebt. Maar plotseling schrok hij uit zijn gepeins op, want Moeder duwde hem met een re soluut gebaar de krant in zijn hand. „Hier Pim, lees eens, dat is nu al da tweede keer, dat die advertentie er in staat". Pim keek met grote ogen zijn Moeder aan en las vervolgens de ad vertentie, welke Moeder hem aanwees. „Landhuisje te huur" las hij, „vier ka mers, keuken, zolder, voor- en achter tuin. Prijs billijk. Te bevragen onder no. 13". Pim keek van de advertentie naar zijn Moeder en dan weer naar da advertentie. „Bestaat niet", zei hij dan. „In deze tijd zijn er geen huizen meer te huur!" „Precies wat ik dacht", ant woordde Moeder. „MaarPim, daf is het eigenaardige. Die advertentie staat nu al voor de tweede keer in de krant!" DE STRIJD IN KOREA Hoewel ook de laatste tijd India weer onderhandelingen blijkt te heb ben gevoerd met China teneinde te komen tot een mogelijke bemiddelings poging in het Koreaanse geschil, stap Ministers antwoorden Men zal zich ongetwijfeld herinneren dat een Arnhems fotobedrijf onlangs na enige aarzeling een order van de Stich ting Oud-Politieke Delinquenten aan- UET is tegenwoordig voor een walvis ook al geen leven meer. Een Pan- Amerikaanse firma heeft tegenwoordig walvisvaarders, die zijn uitgerust met hefschroefvliegtuigen. Deze dingen stijgen op, zoeken de walvissen op hun gemak uit en telegraferen naar de ja- Heilige Militaire Orde van San gers, dat ze een levertraanleverancier Andra di Caffa" te ontvangen. Deze hebben gevonden. Volgend jaar zullen s^er was evenals de heilige orde, door de hefschroefvliegtuigen de walvissen en passant schieten. Ze gaan zes maal sneller dan de begeerde buit, terwijl een gewone jager de grootste moeite heeft om een walvis in de derde versnelling bij te houden. De piloot van het vlieg tuig kan naast de geschoten walvis lan den, daar zijn machine drijvers heeft. Hij kan dan het dode dier oppompen met geperste lucht, zodat het blijft drijven. En toch noemt men dit moorddadige bedrijf nog „acht".... In Engeland hebben de scheppers van statistieken zich weer eens beziggehou den met een interessant vraagstuk: na melijk hoeveel Engelse mannen zien dagelijks scheren. Welnu, het zijn er 15 millVien en per dag krabben ze 96.000 km baardstoppel van hun kaken, die in totaal een oppervlakte van 40 hectaren beslaan. Blij dat u 't nou weet? Een Italiaan, de heer Luca Benincasa, is ge arresteerd. Hij had zich voor prins uit gegeven en verhief als zodanig drie duizend mensen over de gehele wereld in de adelstand. Voor die vrijgevigheid ontving hij de som van bijna vier ton Juan Peron, de Argentijse president stond op de nominatie om „de Ster van koude douche voor Mossadeq Luca uitgevonden. Onlangs is er een inbraak gepleegd ten huize van de boe renfamilie Kraiburg, ergens in Ober- bayern. Alle kasten waren opengebro ken, alle sloten waren vernield, maar er ontbrak niets. „Wat mij betreft kun je naar de maan lopen!", las de boer op een briefje, dat de inbrekers voor hem hadden achtergelaten. „Zo'n kale boer, zonder één cent in huis..." Q Des kundigen hebben beweerd dat het herenvest over tien jaar algemeen als een rariteit zal worden beschouwd. Voor het einde van deze eeuw zal men om een vest te zien, een bezoek aan een museum moeten brengen, aldus dezelf de deskundigen. Het wordt tijd ook, want het vest omkleedt al sedert 1666 de mannelijke schoeren. Q De Argen tijnse Kamer van Afgevaardigden heeft met een grote meerderheid besloten, dat het boek van Eva Peren, „De zin van mijn leven" op alle scholen als tekstboek zal worden gebezigd. Een vreemd-kronkelende aalscholver is op de stoep van het agentschap van de Ne derlandse Bank te Meppel, geopereerd. De operatie werd uitgevoerd onder auspiciën van de natuurbeschermings- wacht in Meppel. Toeristen hadden het dier daar gebracht, omdat 't zo vreemd- deed en dreigde te sterven. Het bleek, dat het dier een stuk bezemsteel in de keel had. Kennelijk een vergissing. Waarschijnlijk had de aalscholver de stok voor een paling aangezien. De ope ratie, die werd uitgevoerd door een aanstaande tandarts, slaagde prima. vaardde voor het drukken van een aan tal foto's van de voormalige leider van de NSB Mussert en op een vergadering van deze stichting in Amsterdam de in richting van een z.g. „Anton Mussert- huis" op de Veluwe werd aangekondigd In verband met deze activiteiten wer den door het Tweede Kamerlid Neder,, horst (PvdA) en het Kamerlid Wage naar (CPN) vragen gesteld, die thans door minister Mulderije mede namens zijn collega van Binnen- en Buitenland- ze Zaken schriftelijk zijn beantwoord. Het aantal afgeleverde foto's aldus de minister, bedraagt 510 stuks. De mi nisters zijn van oordeel, dat de Stich ting op deze wijze de aanhankelijkheid aan Mussert in stand wenst te houden. De stichting heeft volgens de acte ove rigens ten doel de belangen harer le den te behartigen. Dat de werkzaam heden van1 de Stichting, die tot dusver enige plaatselijke afdelingen omvat, op de verwezenlijking van andere doel einden zijn gericht, kunnen de minis ters niet bevestigen. Een en ander heeft wel de voortdurende aandacht van de overheid. Het bedoelde Anton Muserthuis zou bestemd zijn. aldus een uitlating op een vergadering van de Stichting om te dienen als recreatie en herstellingsoord van oud-politieke delinquenten en voormalige Oostfront strijders. Daar het drukken en verspreiden van fotokaarten als de onderhavige niet in gevolge enige wettelijke bepaling is verboden ontbreekt een rechtsgrond zo wel voor inbeslagneming ais voor ver nietiging. Voor een afgemeen ministe rieel verbod van de Stichting is even eens geen wettelijke grondslag aanwe zig. Hierbij zij opgemerkt, dat in een rechtstaat als Nederland een organisa tie, hetzij van fascisten, hetzij van ex tremisten, slechts kan worden verbo den overeenkomstig de bepalingen der wet. DOOR PATRICIA WENTWORTH 6) „Rietta zal wel blij zijn, dat je hier bent. Hoe gaat het met haar? Ze werkt toch niet te hard, hoop ik Toen ik haar de laatste maal zag, vond ik dat ze overwerkt scheen en ze vertelde me, geen hulp in de tuin te kunnen krijgen". „Ja, ze moest de groententeelt er aan geven. Ook in huis heeft ze niet veel hulp alleen juffrouw Fallow voor een paar uur in de week. Ik ge loof óók, dat ze zich te druk maakt". „Pas goed op haar, mijn jongen, pas goed op. Brave mensen zijn schaars en zijzelf zal zich niet in acht nemendat doen vrouwen nooit. Tussen ons gezegd: ze hebben alle deugden, behalve gezond ver stand! Maar vertel niet, dat ik dit be weerd heb. Er zijn geen getuigen bij, weet je en ik zal het heten liegenIk zal het heten liegen!" riep meneer Holderness luid lachend. „Kom, ik moet hier niét staan kletsen. Ik ben de hele dag in de rechtszaal geweest en ik moet naar mijn kantoor. Tus sen twee haakjes, ik hoor, dat James Lessiter terug is. Heb i;i hem wel een gezien?" Carr's lippen krulden zich tot een vluchtig, zenuwachtig lachje. „Ik heU hem nooit van mijn leven gezien. Hij was al weg vóór ik in Mel- ling kwam". „Ja, ja, natuurlijk. Dat was hij ook. En nu is hij als rijk man teruggeko men. 't Is wel aardig eens getuige van een succes te zijn, heel aardig inder daad. Heb je hem dus ook niet ontmoet na zijn terugkomst?" ,Ik geloof niet, d?t iemand hem al ontmoet heeft. Inderdaad is hij, naar ik meen, pas gisteravond aangekomen. Juffrouw Fallow was juist bij de May- hews aan 't werk". „O ja dat zijn de oude keuKen- meid en de butler van mevrouw Lessi ter: heel fatsoenlijke mensen. Mayhew komt elke week op 't kantoor voor hun loon. Daardoor wist ik, dat James werd verwacht. Ik vermoed, dat hij me wel zal opbellen. Het heeft me heel wat werk gegeven, dat hij buitenslands was toen zijn moeder stierf. Nu, tot ziens, jongenlief: ik ben blij je gesproken te hebben". Meneer Holderness vervolgde zijn weg. Carr zag hem na en voelde, dat de ontmoeting hem in een andere stem ming had gebracht. Er was een tijd ge weest. dat; de wereld nog niet in stuk ken lag. welnu, de oude Holderness behoorde tot die tijd: men kon zelfs zeggen, dat hij er het type van was. Het leve.i was toen veilig, de omstan digheden waren stabiel. Je had vrien den, met wie je was opgegroeid, vrien den van school en universiteit! De school- en studietijden volgden elkaar op, afgewisseld door vrolijke vacantie- weken. Hij herinnerde zich nog, dat Elizabeth Moore hem op zijn achttiende verjaardag een wat wonderlijke oude afbeelding van een schip had gegeven. Hij had het ding vol romantiek gevon den toen hij 't voor het eerst in een donkere hoek van de antiquiteitenwin kel van haar oom had zien hangen. Hij had het gevoel gehad, alsof hij 't leven in zeilde op een betoverde zee Plotseling liep hij de straat verder in, sloeg linksaf en bekeek de uitstalling van Jonathan Moore. Hij zag mooie rode en witte ivoren schaakstukken van Chinese makelij, bewonderde de buitengewoon kunstige en nauwkeurige uitvoering eryan, richtte zich eens klaps op, duwde de deur open en trad binnen. Op het geluid van de bel trad Elizabeth hem tegemoet en met één slag was elk spoor van boosheid of ont stemming verdwenen. „Carr!" riep ze uit, terwijl ze elkaar aanzagen. Slechts een ogenblik kon hij naar haar kijken als naar een vreemde, want ofschoon ze elkaar in bijna vijf jaar niet gezien hadden, had hij haar toch altijd •gekend. Maar dit ene ogenblik zag hij haar alsof het de eerste keer was; haar lange slanke gestalte, haar heldere oog opslag, de bruine, van het voorhoofd weggestreken haren en de vlugge, een beetje weifelende glimlach. Zij opende het gesprek met haar stem, waarvan hij altijd had gehouden een lieve, hel dere stem, ernstig en vriendelijk. „Carrwat leuk! Het is al zo lang geleden, nietwaar?" „Een millioen jaren!" riep hij uit, achteraf over die ontboezeming zelf verbaasd. Maar ja, het kwam er bij Elizabeth niet op aan; dat was altijd zo geweest. Ze stak een hand uit. maar niet om de zijne te vatten. Het was een gebaar, dat hij van ouds kende. „Zo lang, denk je? Ocb. arme jongen! Maar kom verder en laat ons wat pra ten. Oom Jonathan is naar een verko ping". Hij volgde haar naar de kleine huis kamer achter de winkel, een kamer met wat schamele, maar gemakkelijke stoelen, ouderwetse pluche gordijnen, de slordige lessenaar van Jonathan Moore. Elizabeth sloot de deur en ze hadden evengoed in de wereld van vóór de zondvloed kunnen wezén. Na wat in een muurkast te hebben gerom meld, bracht ze een doos met caramels te voorschijn. „Houd je er nog altijd van? Ik denk van wel. Als je eens van iets houdt, blijf je 't immers doen, nietwaar?" „Dat weet ik zo niet". „O, ik wèl: ik ben er zeker van", lachte ze. „Wat er ook gebeurt of niet gebeurt, ik zal altijd dol op caramels zijn. Ik ben er steeds dankbaar voor geweest, dat ik ze kan eten zonder ook maar een ons aan te komen. Kijk, ik zet de doos tussen ons in, dan kunnen we allebei eruit nemen, net als vroe ger". Nu lachte hij ook en alle gevoei van spanning verdvven. Weer bij Elizabeth zijn was zoiets vertrouwds, zoiets pret tigs, dat je er niet eens oder behoefde te denken. Een oude jas, oude schoenen, oude vriendeno, helemaal niets van romantiek, niets gedwongens of veeleisends, maar wat konden ze je een rust geven! „Is het nog te vroeg voor de thee?" informeerde Elizabeth. „Ik zal ze gauw zettenmaar nu fronste Carr weer 't voorhoofd. „Neen. ik heb Fancy hij me. Fran ce? Bell. We logeren bij Rietta. Francy laat zich nu kappen bij Hardy en zal thee willen hebben als ze daar vandaan komt". Elizabeth keek Carr met haar heldere ogen peinzend aan. „Zou je haar niet hier kunnen brengen?" vroeg ze. „Ik heb juist een nieuwe cake gebakken" „Ja, dat is goed", antwoordde hij. „Prachtig" hernam Elizabeth. „Dan kunnen we nu wat praten. Ga zitten en vertel me wat van haar. Is ze wat je noemt een vriendinnetje?" „Neen". (Wordt vervolgd) pen, waarover de berichten nogal ver ward zijn, bestaat in Londen niet lan ger de verwachting, dat de gedachten- wisseling tussen Londen en Peking via Indische diplomatieke vertegenwoordi gers, zal leiden tot een einde in de im passe bij de bestandsbesprekingen te Panmoendjon. Een eerste stap in deze ging uit van Peking, de laatste stap was een onder houd dat vorige week te Londen plaats had tussen de aftredende Indische am bassadeur in China en de scheidende Indische Hoge Commissaris te Londen. Het toen besprokene wees niet op enig resultaat. Alle aandacht is nu dus weer gericht op de onderhandelingen in Korea zelf, waar het struikelblok nog steeds de kwestie van de uitwisse ling van de krijgsgevangenen is. Dit ofschoon in New Delhi is gezegd, dat India ondanks alles blijft pogen een oplossing te vinden. Te Londen is men, aldus Reuter, niet optimistisch ten aanzien van de moge lijkheid, dat India de supervisie over de krijgsgevangenen zal aanvaarden, gesteld, dat de Chinezen met dit plan accoord zouden gaan. Men ziet het on derschrijven van de Conventie van Ge neve door de regering van Peking niet als een noodzakelijk goed teken voor het verdere verloop van de bestands besprekingen, doch acht het niet uit gesloten, dat de erkenning uit propa- ganda-overwegingen is gedaan óf om het Noordelijk standpunt tegen de vrij willige repatriëring van krijgsgevan genen te versterken. En aan het frout De leiding der Amerikaanse lucht macht in het Verre Oosten heeft te Tokio medegedeeld, dat tengevolge van de aanvallen, die geallieerde vliegtui gen vorige week op Pjongjang, Sari won en Hwangjoe in N.-Korea heb ben uitgevoerd, ruim duizend militaire werken der communisten zijn vernield of ernstig beschadigd. De vliegtuigen der verbondenen hebben op hun doe len ruim duizend ton bommen en meer dan 45.000 liter napalm uitgeworpen en zeshonderd raketten alsmede hon derdduizend patronen afgevuurd. ZATERDAG 19 JULI HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.18 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weerbe richten. 8.18 Gram.muziek. 8.55 Voor de huisvrouw. 9.00 Gram.muziek. (9.35—9.40 Waterstanden.) 10.00 „Tijdelijk uitgescha keld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continubedrijven. 11.35 Pianorecital. 12.00 Gram.muziek. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Hawaiïanmuziek. 13.00 Nieuws. 13.13 Politie-kapel. (13.30—13.45 Kindervertel ling). 14.00 Gram.muziek. 14.25 Kinder koor. 14.45 Twents programma. 15.15 Ama teursprogramma. 15.45 Dansmuziek. 16.15 „Van de wieg tot het graf", causerie. 16.30 Radio Philharmonisch Orkest. 17.15 Voor de jeugd. 17.45 Gram.muziek. 17.50 De Ronde van Frankrijk. 18.00 Nieuws. i8.15 Vara-varia. 18.20 Gram.muziek. 18.40 Regeringsuitzending„Zoeklicht op de Westerse Defensie". 19.00 Artistieke Staal kaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 „Het Oude Testament in deze tijd", cau serie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Actualiteiten. 20.15 Geva rieerde muziek. 21.00 Socialistisch com mentaar. 21,15 Weense muziek. 21.45 Voordracht. 22.05 Gram.muziek. 22.40 Lichte muziek. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gramofoonmuziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 KRO- 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgym nastiek. 7.30 Gewijde muziek. 7.45 Mor gengebed en Liturgische Kalender. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gramo foonmuziek. 9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Gram.muziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Voor de zieken! 11.45 Nieuws. 11.55 Olympische Spelen. 14.00 Gram.muziek. 15.05 Kroniek van Letteren en Kunsten. 15.43 Omroeporkest en solist. 16.15 „De Vliegende Hollander", causerie. 16.25 „De Schoonheid van het Gregoriaans". 16.55 Voor de jeugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Lichte muziek. 18.45 Buitenlandse correspondenties. 19.00 Gram.muziek. 19.15 Pianoduo. 19.30 Gram.muziek. 19.52 Actualiteiten. 20.00 Nieuws en weerbe richten. 20.08 „Heiligen gaan naar de hel". 20.18 „Lichtbaken", causerie. 20.38 Gram.muziek. 21.00 Gram.muziek. 21.80 Idem. 22.15 Olympische Spelen. 22.30 „Wij luiden de Zondag ln". 23.00 Nieuws. 23.15 Niéuws in Esperanto. 23.22—24.00 Gramofoonmuziek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 7