|Duitser wereldkampioen op de weg
Onervaren v. d. Bre
met Italiaan over de finish
Limburger door overtreding van het
reglement gediskwalificeerd
B fBB.
't*.
f
Ilililllpi
Wwiil IBS!
V. d. Brekel dacht
niet aan titel
Motoren daverden
in Tubbergen
Renners reden op
publiek in
VOOR DE EERSTE MAAL NA WERELDOORLOG II:
Heinz Müller won massa-sprint
na een eentonige course
Diederich en Varnajo
vluchtten tevergeefs
ONZE AMATEURS VOCHTEN IN DE VOORSTE LINIE
J
WwmiËmlm
Kampioenen vielen
Ernstige ongevallen in
Nijmegen en Hamburg
MAANDAG 25 AUGUSTUS 1952
(Van een speciale verslaggever)
LUXEMBURG, 24 Aug. Achtenveertig koningen van de weg hebben van-
I middag onder een stralende Augustus-zon 65000 toeschouwers ruim zeven uur
I in onzekerheid gehouden over de vraag wie zich zou mogen tooien met de
I keizerskroon. In een massale sprint, waaraan dertig professionals deelnamen,
I loonde de Duitser flyer Heinz Miiller, winnaar van drie etappes in de Ronde
I van Duitsland, zich de sterkste. Voor de eerste maal na de oorlog werd een
I puitse wielrenner wereldkampioen. Dat dit is geschied "in een wedstrijd zonder
I historie ontneemt aan dit kampioenschap de glans, die het anders had gesierd.
I Geen van de grote cracks waaraan het veld zo rijk was, heeft iets bijzonders
I laten zien. Twee renners, de Luxemburger Diederich en de Fransman Varnajo,
I treft geen schuld. Zij namen een initiatief, dat beter lot had verdiend. Dat
I Muller won, dankt hjj aan zijn knappe sprintcapaciteiten. Henk Faanhof was
I met een zesde plaats de beste Nederlander. Op 120 meter van de finish lag hij
I in een dragelijke positie. Hij had de buitenkant opgezocht, om uit de wind te
I blijven, maar op de laatste tientallen meters werd hij ingesloten en kon hij niet
voluit sprinten. Wat de andere Nederlanders betreft: Van Est heeft constant
I gereden, evenals Voorting, Dekkers en Wagtmans. De laatste ondernam enige
I nntvluchtingspogingen, maar kreeg geen steun. Jan Nolten werd ln de voor-
I laatste ronde door kramp geplaagd waardoor hij terug viel en Hans Dekkers
klaagde over buikpijn, toen hij na afloop in de verzorgingstent een kop slappe
I thee nam. Thee, even slap als deze wegwedstrijd is geweest.
MAARMATE het middaguur vorderde
groeide de publieke belangstelling,
fn de volgwagen van de president van
de U.C.I. werd een plaats ingeruimd
voor prins Jan van Luxemburg, die op
deze wijze van nabij de strijd op de
laatste 60 k.m. kon volgen. De nervo
siteit onder de 38 overgebleven renners
werd steeds groter. Eerst probeerden
Wagtmans en Ockers weg te komen,
daarna Nolten. vervolgens Remy en
het Franse idool Louison Bobet, en ten
slotte Van Steenbergen en Van Est.
Maar het peloton bleef waakzaam. In
de vijftiende ronde kwam Jan Nolten
in moeilijkheden. Hij geraakte snel
achterop en toen Van Est, Petrucci en
Weilenmann voorbij kwamen, op der
tig meter gevolgd door het peloton, had
de lange Limburger 1 minuut 5 sec.
achterstand. De laatste ronde brak aan
en het veld was compact. De spanning
steeg tot het uiterste. Op de laatste
kilometers, ja misschien op de laatste
meters zou de beslissing vallen. De tri
bunes, die gedurende de gehele wed
strijd voor driekwart leeg waren ge
weest, vulden zich tot berstens toe met
toeschouwers, die over de velden naai
de finish waren gestroomd. Op 2000 m.
van de eindstreep lagen de renners
nog tezamen, trekkend, rukkend, positie
rr wereldkampioenschap op de weg
voor professionals begon spectacu
lair. Stanneke Ockers, de gevaarlijke
Vlaamse coureur, scheen er aanvanke
lijk zin in te hebben. Reeds zeven k.m.
na de start kromde hij de rug en boog
hij zijn tanige kop over het stuur. Een
vlotte demarrage bracht hem op hon
derd metera voorsprong en toen d«;
lepe Belg Abweiler passeerde, wist hij
I zich twintig seconden voor de „massa".
De Italianen Magni en Minardi kennen
Ockers te goed om te weten, dat de
Vlaming geen ondoordachte dingen
doet. Zij verzamelden hun krachten en
even splitste het peloton zich in twee
groepen en zagen wij tot onze vreugde
Wim van Est, Wagtmans en Voorting
in gezelschap van de Italianen, doch
weldra zochten de 47 renners elkander
weer op en gingen zij gezamenlijk
Ockers te lijf. Stan had ontdekt dat zijn
rivalen waakzaam waren en keerde
grijnzend in hun midden terug.
Nauwelijks blies men even uit van
de korte jacht, of de Luxemburger Bim
Diederich, de Fransman Varnajo en
onze Wout Wagtmans waagden een
kansje. Wagtmans had er spoedig ge
noeg van, maar Diederich en Varnajo
zetten door. Allengs werd het gat tus-
ren de twee vluchtelingen en de grote
groep groter. Achtten cracks als Magni.
l'reddi Kübler, Schotte, Van Est en
Bartali het nog te vroeg om de uit
looppoging serieus te nemen? Hoe het
tok zij, veel lust om het Luxemburgs-
Franse koppel te achterhalen, toonde
.men niet. Diederich en Varnajo profi-
l'-orden hiervan. Hun voorsprong
groeide van 1 min. 10 sec. tot 1 min.
40 sec., ja zelfs tot 2 min. 45 sec. Het
peloton begreep nu, dat er toch wel
iets gedaan moest worden. Het tempo
werd verhoogd, met het gevolg, dat de
„heren 47" inliepen tot 1 min. 40 sec.
Inmiddels had de Belg Close gepro
beerd bij de twee uitlopers te komen,
maar Remy had dit plan verijdeld.
Daarna sprong Woutje Wagtmans weg
en het sprintje van de Bredanaar was
zo fel, dat hij een minuut uitliep. Maar
ederom liet Wagtmans de moed zak
ken. Bij het ingaan van de vijfde ron
de waagde hij het opnieuw. De aanval
was ingezet door Henk Faanhof, die
150 meters kon nemen, alvorens te wor
den teruggeroepen. Ditmaal kon nie
mand Wagtmans houden en in zijn
eentje zette hij de achtervolging in.
Langzaam liep hij op het tweetal, in,
terwijl het peloton nog meer achter
raakte. Toen Varnajo en Diederich de
ere-tribune passeerden, hadden zij nog
1 min. 53 seconden voorsprong op
Wagtmans. terwijl het wandelende pe
loton nu 2 min. 56 sec. achter was op
de leiders. In de zesde ronde gaf Wagt
mans zijn heldhaftige poging op. Het
viel hem niet mee de strijd alleen te
voeren, vooral omdat de wind was op
gestoken. Bij Bettembourg verdween
de oranjetrui weer in het peloton. Een
ronde later," toen Diederich en Varnajo
4 min. 5 sec. vóór lagen, ontwaakten
de „groten" uit hun middagslaapje. De
jacht begon. Jan Nolten sprong met
Bartali mee en even later zagen wij
hem in gezelschap van de Luxembur
ger Bintz een nieuwe poging wagen.
De overige renners voelden meer voor
een massale achtervolging en bij deze
WC11S moest Nolten zich neerleggen. De
kilometers begonnen te tellen en de
"brieste ontsnapping eiste haar tol. Die-
d.rieh en Varnajo draaiden niet zo best
meer en zienderogen slonk hun voor
sprong.
HUN lot werd bezegeld, toen tot veler
verbazing' Diederichs landgenoot
Kirchen demarreerde en daarmede
krachten opriep, die hij niet meer kon
bedwingen. Gino Bartali, dt Italiaanse
veteraan, die zijn rivaal Cojmi thuis
wist, zay mogelijkheden in l.irt'liens
aanval. De oude houwdegen sprong
mee en trok tegelijkertijd Hans Dek
kers aan zjjn wiel. Diederich en JVar-
najo lieten zich door dit drietal inha
len en zo kwamen vijf renners op kop,
die in de tiende ronde het grote pelo
ton 1 min. 13 sec. later lieten passeren.
Keurig loste het vijftal elkander af en
reeds koos het publiek uit dit quintet
de nieuwe wereldkampioen, toen Rik
van Steenbergen in het bos van Abwei
ler op de pedalen ging slaan en de
lange rennersbent tot zo'n machtig
tempo dwong, dat de achterstand snel
Verminderde. Toen het peloton de
Vluchtelingen op een afstand van hon
derd nieter in de rug keek, vonden
pekkers, Diederich, Kirchen oti Varna-
io het welletjes. De oude vechtjas Bar-
tali weigerde evenwel te capituleren,
"rbeten vocht hij voor zijn kans. doch
liter scherpten zijn concurrenten de
i Aprils voor de laatste slag. Tegen
I deze overmacht was ook Gino niet be
stand.
Bij de bestijging van de heuvel van
Abweiler voltrok zich het noodlot over
Diederich. Hij kreeg kramp, stapte van
rjin fiets en ging midden op de weg
1 ritten. Enkele toeschouwers masseerden
bom. Toen Diederich weer op zijn ma
rine zat, was zijn achterstand zó groot
dat hij besloot op te geven.
zoekend. Met een zeer kleine voor
sprong lagen op kop Wagtmans, Voor
ting, Bintz en Bartali. Er ging een dei
ning door de menigte. Nog geen kilo
meter meer te rijden en nog steeds
had dit viertal de leiding. Met een
laatste uiterste krachtsinspanning wist
het grote peloton echter de vluchtelin
gen te bereiken.
Een massale sprint volgde en kreeg
een verrassend slot. Niet één van de
grote sprinters uit Italië, Frankrijk of
België, noch uit Nederland zegevierde.
De Duitsers drukten hun stempel op
deze eindspurt. Met een heel wiel voor
sprong op de Zwitser Gottfried Weilen
mann schoot Hans Müller in de regen
boogtrui. De derde plaats was voor zijn
landgenoot Lulwig Hörnman. De Itali
aan Magni werd vierde, de Fransman
Vernajo vijfde en onze lange Neder
lander 1-Ienk Faanhof zesde. De uitslag
was:
1. en wereld kampioen Heinz Müller
(Duitsland). 280 k.m. in 7 uur 51.4 sec.;
2. Gottfried Weilenmann (Zwitserland);
3. Ludwig Hörmann tDuitsland); 4.
Magni (Italië); 5. Vernajo (Frankrijk);
6. Faanhof (Nederland); 7. Baldas-
sari (Frankrijk); 8. Louison Bobet
(Frankrijk); 9. Van Steenbergen (Bel
gië), allen in dezelfde tijd als Müller:
10/29 ex aequo, in dezelfde tijd een
groep waarin Van Est (Neder
land), Gerrit Voorting
(Nederland) en Dekkers (Ne
derland, Wagtmans werd 34ste
in dezelfde tijd. Als 37ste kwam Jan
N o 1 t e n binnen in 7 uur 12 min. 54
sec. De Brit Parker sloot de rij.
i i
(Advertentie, Ing. Med.)
(Van een speciale verslaggever)
LUXEMBURG, 23 Aug. De onervaren, 20-jarlge Piet van de Brekel nit het
Limburgse dorpje Echt, die zegge en schrijve een jaar als amateur in het Ne
derlandse wielerwereldje meedraait, wierp vanmiddag in de laatste meter van
de wedstrijd om het wereldkampioenschap voor amateurs zijn racefiets naast
die van de Italiaan Ciancola. Als op elkander geplakt schoten de beide voor
wielen over de eindstreep. Vijftig meters verder stak de Nederlander zegevie
rend de hand op ten teken, dat hij in do veronderstelling verkeerde, de regen
boogtrui bemachtigd te hebben. De rechter van aankomst, de Fransman Dupin
was evenwel een andere mening toegedaan. Hij bombardeerde de Italiaan tot
wereldkampioen. Ciancola kreeg de ere-trui om de schouders en mocht luisteren
naar het Italiaanse volkslied. Hoe voorbarig deze snelle uitspraak was, bewezen
de finishfoto's. Urenlang zaten vanavond de wedstrijdcommissarissen op de
binnenplaats van hotel Alfa over de foto's gebogen. Hoe men de plaatjes en
de films ook hekeek, geen enkele gaf ook maar een millimeter verschil te zien.
De eindsprint om het wereldkampioenschap was.... in een dead heat geëein-
digd. Als een reddende engel voor de jury kwam echter een protest binnen.
Van de Brekel zou onderweg een lekke band hebben gehad en van een Neder
landse supporter een reservefiets hebben aangenomen. Dit betekende een in
breuk op het wedstrijdreglement, daar het verwisselen van rijwiel alleen was
toegestaan hij de materiaalposten. Een telefoontje van éqnipeleider John van
Eek naar Echternach waar v. d. Brekel vertoefde en de sportieve erkenning
van de Limburger, dat hij inderdaad de fiets had aangenomen, bracht de wed
strijdcommissarissen uit een lastig en uiterst pijnlijk parket. De Nederlander
werd volkomen terecht hors concours gesteld en de Italiaan Ciancola mocht
zijn regenboogtrui met ere dragen.
VS
I, 1
l
Langs het parcours stonden de
profs de amateurs aan te moedi
gen. Vooraan Wim van Est en
daarachter Faanhof, Peters en
Klaas Buchly.
(Van een speciale verslaggever)
ECHTERNACH, 24 Aug. - Toen wij
gisteravond het hotel d'Etoile binnen
stapten en de 20-jarige Piet van de
Brekel vertelden, dat de foto's had
den bewezen, dat de Italiaan Ciancola
de eindsprint van de wedstrijd om
het wereldkampioenschap voor ama
teurs, niet had gewonnen, maar pre
cies gelijk met onze landgenoot over
de eindstreep was geflitst, lichtten de
ogen van tie jonge Limburger op. Hij
was niet geslagen en dat gaf hem
grote voldoening. I
In Juli van dit jaar is Piet 20 jaar
geworden. Hij rijdt pas een jaar als
amateur en boekte reeds een groot
aantal succssen. De belangrijkste
overwinning is clie van de Ronde van
12 cantons in Luxemburg geweest.
Deze wedstrijd gaf hem het vertrou
wen in eigen capaciteiten. In eigen
land heeft hij een tiental overwinnin
gen op zijn naam staan.
„Ik heb een grote fout gemaakt",
aldus vertelde Van de Brelfel over de
laatste ronde van dit wereldkampioen
schap. „Ik ben veel te laat geweest
met die sprint, ivant andersEn
in gedachten ging hij nog eens die
laatste 500 meter na. Pas op de laatste
150 meter dacht hij aan het feit, dat
er misschien een wereldtitel te ver
overen was. Daarvoor? Och, het was
een snelle wedstrijd geweest, waarbij
hij tussen de wielen was gebleven.
„Ik had geen ervaring in dergelijke
belangrijke wedstrijden en wat had ik
beter kunnen doen dan dat? In de
eindsprint voelde ik, dat ik ingesloten
zou worden en daarom moest ik mij
los werken. En toen ik vrij lag om de
Belg Noyelle heen, meende ik die
blauwe trui ook te pakken te hebben.
U begrijpt mijn teleurstelling ik
had al bloemen gekregen en zij hadden
mij al op de schouder gehesen, toen
het Italiaanse volkslied klonk"
En dat was dan het avontuur van
de jeugdige Limburger, die een zeer
sympathieke indruk heeft gemaakt en
zeer veel voor de toekomst belooft.
r»E sensationele eindsprint, de voor
u harige beslissing van Dupin en de
lange vergadering over het feit of
Ciancola eigenlijk wel wereldkampioen
was, een bijeenkomst, welke een ver
rassend slot kreeg door de diskwali
ficatie van de Nederlandse gegadigde,
leidden de aandacht af van de prestaties
van de overige Nederlanders. Door het
uitvallen van Van de Brekel schoven
de overige renners een plaats in het
klassement op. De Belg Noyelle werd
nu tweede, de Luxemburger Ludwig
derde, de Nederlander Gelisscn vierde
en Kooyman vijfde, de Fransman Mi
chel kwam op de zesde plaats, onmid
dellijk gevolgd door de derde Ncder-
laner Aanraad. Voegen wij daarbij de
prestatie van Adri Voorting, die ex
equo 8 werd geklasseerd, dan mogen
wij over de Nederlandse prestaties in
dit wereldkampioenschap meer dan
tevreden zijn.
Zes oranjetruien scholen tussen het
recordaantal van 113 renners uit 24
landen, dat na het startschot op jacht
ging naar de begeerde titel. Een fractie
van een seconde later was de eerste
uitvaller genoteerd. De Mexicaan
Julio Cepada, die duizenden kilome
ters had gereisd om in het kleine groot
hertogdom het wereldkampioenschap
te betwisten, kwam bij de start ten val
en zat even later huilend aan de kant
van de weg. Zijn fiets was stuk en
zelf had hij een verwonding aan een
been.
Twee ronden waren gereden toen in
het bos van Leudelange tien renners
Julio's voorbeeld volgden. In deze mas
sale valpartij buitelden o.a. onze land
genote Ai-end van 't Hof en de beide
oud-wereldkampioenen de Italiaan
Ghidini en de Zweed Harry Snell over
elkander. Vier renners werden ernstig
gewond, t.w. de Engelsman Graham,
de Japanner Kato, de Libanees Naltt-
chayan en de Belgische kampioen Van
Looy, die een arm brak en evenals in
Helsinki door pech werd uitgeschakeld.
De val van deze groep en de verwar
ring, die daarop ontstond, was voor
een zestal liet ogenblik om te demar
reren en een voorsprong te nemen. In
de volgende ronde hadden deze zes
knapen, waarbij wij Piet van de Brekel
ontdekten, een voorsprong van 31
seconden. Met een snelheid van 42 km
sjasten de uitlopers, gevolgd door een
razend peloton, langs de ere-tribune.
De samenwerking in de kopgroep was
uitstekend en zo kon de voorsprong tot
40 seconden groeien. Het hoge tempo
veroorzaakte in het peloton slacht
offers. Onder hen behoorde de Belg
Victor, die tijdens de Olympische Spe
len de vierde plaats veroverde, doch
zich thans door een lek bandje zag ge
troffen en in de vierde ronde maar
opgaf. Ook de Italiaan Ghidini moest
inzien, dat zijn dappere poging om
zijn achterstand in te lopen, geen suc
ces had. Hij had na vijf ronden een
achterstand van 3 min. 15 seconden. Dat
Arend van 't Hof en de Deen Hansen
35 seconden achter hem de tanden op
elkaar zetten, was een schrale troost.
In de zesde ronde kwam de Duitse
kampioen Walter Becker ten val en
moest het een ernstige blessure aan de
linkervoet naar een ziekenhuis worden
overgebracht..
UET tempo bleef om en nabij de 40
km en dit was voldoende om de
groep van Van de Brekel tot de orde
te roepen. In het uitgerekte peloton
bleef het echter onrustig. De een na de
ander sprong weg, doch geen van hen
slaagden erin een voorsprong van be
tekenis te nemen. De oranjetruien wa
ren voortdurend aan de kop van het
veld te vinden en namen daar een be
langrijk aandeel in de ontsnappings
pogingen. Toen in de zevende ronde het
tempo iets zakte, werden zij toch ver
rast door de Fransman Thomas, de
Zweed Johnson, de Zwitser Graf en de
Italianen Fantini en Bruni, die een
voorsprong namen van 400 meter. Piet
van de Brekel, die de grote groep aan
voerde, nam hiermede evenwel geen
genoegen. B>gestaan door Gelissen,
Voorting, Kooyman en Aanraad trok
hij ten aanval met het gevolg, dat 5n
de achtste omloop alleen Fantini nog
„vrij rond peddelde". In deze ronde
kreeg v. d. Brekel het noodlottige
lekke bandje en aanvaardde hij een re
serve fiets van een Nederlandse sup
porter.
Fantini kon het alleen nog even vol
houden, maar werd in Bettembourg in
gelopen.
PEN kleine dertig kilometer vóór het
einde was de strijd dus weer geheel
open. Met het eindpunt nabij ont
brandde de kamp nu eerst goed. De de
marrages waren niet van de lucht en
bij het ingaan van de laatste ronde la
gen zes renners op kop, t.w. de Ne
derlander Gelissen. de Italianen Fan
tini en Ciancola, de Belg van Genech-
ten, de Deen Andersen en de Luxem
burger Ludwig. Zij hadden 15 seconden
voorsprong op een tweede groepje,
bestaande uit de Belg Grondelaers, de
Fransman Michel, de Luxemburger
Hein en de Liechtensteiner Lampert.
Kort daarachter kwam een kleine
groep met Adri Voorting en enkele me
ters daarna volgde de rest van het
veld. waarin Kooyman, Aanraad en v.
d. Brekel broederlijk bijeen reden.
Arend van 't Hof, die dapper had vol
gehouden, stapte na de negende ronde
van de fiets.
In de beslissende laatste ronde wer
den de zes vluchtelingen ingelopen.
Een grote kleurige groep, waarin het
oranje overheerste, stormde op de fi
nish af. Op de laatste honderd meter
kwamen aan de linkerkant van de weg
plotseling de Italiaan Ciancola en de
Belg Noyelle naar voren, gevolgd door
Van de Brekel. Met een paar machtige
trappen schoot de Nederlander buiten
om en kwam naast het wiel van de Ita
liaan over de eindstreep.
De verwarring, die op de eindsprint
volgde, was groot. Op het ogenblik,
waarop de luidsprekers Ciancola als
wereldkampioen uitriepen, ging Van
de Brekel op de schouders van zijn
Limburgse supporters en kwam een
schone jongedame uit Luxemburg hem
bloemen brengen. Maar plotseling werd
de vergissing bemerkt en even later
Van de Brekel op de schouders van
Nederlandsche supporters.
kwamen de tranen in de ogen van Van
de Brekel. Aan de finish werd intus
sen luid gedebatteerd over de uitslag.
De verwarring was zo groot, dat de di
recteur van de wedstrijd, de Nederlan
der John Stol de gemoederen tot kalm
te maande en daarbij wees op de mo
gelijkheid, dat de fotofinish ophelde
ring zou brengen. De foto's wezen uit,
dat Ciancola en Van de Brekel gelijk
tijdig over de eindstreep gingen. De
ondoordachte daad van de Limburger
in de achtste ronde bracht de beslis
sing.
De -officiële uitslag is: 1 Ciancola
(Italië) 175 km in 4 uur 22 min. 11,8
sec.; 2 Noyelle (Belgie) op 3/4 lengte;
3 Ludwig (Luxemburg), 4 Gelissen
(Nederland), 5 Kooyman (Nederland),
6 Michel (Frankrijk), 7 Aanraad (Ne
derland), 8/14 ex aequo een groep,
waarin Adri Voorting, allen in dezelf
de tijd als de winnaar.
De Nederlands-Brabantse korfbal
ploeg heeft Zondag in Breda een over
tuigende 122 zege behaald op de Bel
gisch-Brabantse ploeg. Technisch en
tactisch staken de Nederlanders ver bo
ven hun tegenstanders uit.
Hollier won 350 en 500 c.c.
De internationale motorraces te Tub
bergen, welke Zaterdagmiddag door
30.000 toeschouwers werden bezocht,
heeft het Nederlands kampioenschap
in de 125 cc gebracht aan de Amster
dammer De Greef, die deze nationals
race won. In zijn snelste ronde bereik
te onze landgenoot een gemiddelds
snelheid van 115.16 km. In de 250 cc,
door de Duitser Böhrer op Parilla ge
wonnen, werd het nationaal kampi
oenschap behaald door Postma op
Guzzi, die vijfde werd. De Nieuw Zee-
landse coureur Hollier onderscheidde
zich door met zijn Norton zowel da
350 als de 500 cc te winnen. In de 500
co maakte hij zijn snelste ronde met
een gemiddelde van 143.41 km per uur.
In deze klasse werd Bakker vijfde en
Nederlands kampioen. De Engelsman
Heath op AJS noteerde de snelste tijd
in de 350 cc. Hij reed een ronde in
4.0.6, hetgeen een gemiddelde snelheid
van 138.1 km per uur betekende. Het
Nederlands kampioenschap in de 350
cc kwam bij Simons met Velocette te
recht. De uitslagen waren:
125 cc klasse nationaal; 1. en Neder
lands kampioen; De Greef (Amster
dam) met NSU, 39 min. 14 sec., gera.
snelheid 112.92 km/p; 2. Simons (Rijs
wijk) met Mondial 39.56.4, gem. snell».
110.92 km/u; 3. Vail Exel (Rotterdam)
met Tilex 41.25.9; 4. Van der Waerdt
(Doorn) met Eysink 42.40.Ï; 5. Vierdag
(Amersfoort) met Eysink 43.26.3.
250 cc klasse: 1. Böhrer (DLD) met
Parilla 34 min. 44.7 sec. (gem. uur
snelheid 127.51 km); 2. Mayër (Oosten
rijk) met Guzzi 34 min. 48.4 sec. <126.29
km/u); 3. Carlo Bellotti (Zwitserland.)
met Guzzi 35 min. 21.9 sec. (125.27 km)
u); 4. Mandolini (Italië) met Guzzi 35
min. 33.4 sec.; 5. Postma (Ned.) met
Guzzi 35 min. 45.2 sec. (Nederlands
kampioen). De snelste ronde werd ge
maakt door de Duitser Böhrer in 4
min. 15.5 sec. met een gemiddelde üur-
snelheid van 130.06 km.
350 cc klasse: 1. Hollier (N. Zee
land) met Norton 40.53.3, gem. snelheid
135.44 km. u; 2. Heath Gr. Britt.) met
AJS 40.54, gem. snelh. 135.40 km/u; 3.
Mudford (Nieuw Zeeland) met AJS
40.54.7; gem. snelh. 135.36 km/u; 4. Mo
Alpine (Australië) met Norton 40.54.8,
gem. snelh. 135.35 km/u; 5. Mason (Gr.
Britt.) met Velocette 41.57; 6. Simons
(Ned.) met Velocette 42.31.1 (Nederl.
kampioen).
500 cc klasse; 1. Hollier (N.Zeeland)
met Norton 47 min. 12.5 see., gem,
snelh. 140.77 km/u; 2. McAlpina
(Australië) met Norton 47.40, g'eiii.
snelh. 139.2 km/u; 3. Heath (Gr. Britt.)
met Norton 47.43.6, gem. snelh. 139.24
km/u; 4. Mudford (N. Zeeland) met
Norton 47.50.8, gem. snelh. 138.89 km/u;
5. Bakker (Nederl.) met Norton 48.13.9
(Nederlands kampioen).
De winnaar in de 250 cc klasse in
de internationale motorraces te
Tubbergen de Duitser B. Böhrer
(No. 45) en de Ned. Kampioen in
deze klasse, de Fries Postma
(No. 29).
Bij de Zondag in het Gofferlstadion
le Nijmegen en het Stadspark te Ham
burg gehouden motorraces, zijn enkele
zeer ernstige ongelukken gebeurd, die
de dood van drie mensen ten gevólge
hadden en waarbij tientallen personen
werden gewond.
In Nijmegen werden op de betonbaan
wedstrijden gehouden voor motorrij
ders uit Limburg, Brabant en Gelder
land. Op het moment dat de jeugdige
Van Ooijen uit Eist de rijder Van den
Akker uit Beek en Donk wilde passe
ren, zwenkte deze juist naar links. De
renners kwamen met elkaar in aanra
king en reden daarna beiden op da
jongenstribune in. Van den Akker
moest naar het St. Canisiusziekenhuis
worden overgebracht, waar hij gister
avond is overleden. Van Ooijen werd
bij de botsing licht gewond. Ook een
tiental kinderen liep lichte verwondin
gen op.
Bij motorraces te Hamburg kwamen
twee zijspannen met elkaar in botsing
doordat één der renners de controle
over het stuur verloor. De machines
kwamen met grote vaart tussen het
publiek terecht. Twee toeschouwera
werden hierbij gedood, terwijl zeven
tien anderen min of meer ernstig wer
den gewond. Ook de vier renners wer
den geblesseerd.
Tijdens deze race is nog een tweede
ongeluk gebeurd, waarbij de bestuur
der en een inzittende van een motor
met zijspan alsmede een journalist wer
den gewond.
1
