Stroom van vriendelijke woorden
op receptie van „Noordhollandse''
Vuurdoop tegen Spartaan
leverde gelijkspel op
Hoog tempo van GVO wreekte r Henk Kramer plukt
zich in matte tweede helft
Voetbalbond heeft schreeuwend
gebrek aan scheidsrechters
Karei Lotsy bood de voorzitter
G. Sougé Ridderkruis aan
Jong Holland liet zich
bij 2-0 voorsprong
verrassen
Zege gleed Randers
door de vingers
Ontvangst op stadhuis
van Alkmaar
Gekortwiekt Egmondia
te sterk voor Alkmaar
Alcmaria onderging verjongingskuur
Maasen en Van Meene
waren de ruggegraat
Een sterk verjongd AIcmaria-team,
waarvan de senioren Maasen en Van
Meene de ruggegraat vormden, is in
afwijking met de traditie der laatste
jaren de competitie met een onverwacht
succes begonnen. Want ofschoon de
Spartaan niet meer de gevreesde ploeg
van een paar seizoenen terug vormt,
toch hebben de roodbroeken vinnig van
zich afgebeten, na van vijf minuten na
de aanvang tot vijf minuten vóór tijd
de leiding te hebben gehad. Daaren
boven werden zij dapper geholpen door
Fortuna tn hun prima doelverdediger
Kramer, die alle schoten, springend,
dansend, vallend, stompend of koppend
onschadelijk maakte.
Dat de gelijkmaker door aanvoerder
Maasen vanaf de rechtshalfplaats kon
worden gescoord, bewijst dat aan de
voorhoede iets haperde. Van haar ging
te weinig stootkracht uit en het ver
band in het aanvalsspel was zonder
meer slecht. Toch mag na deze eerste
vuurdoop worden verwacht, dat het
witte quintet, waarin wij zowel Dinkel-
berg als de Buijzer wel eens bete| op
dreef hebben gezien, allengs tot grotere
krachtsontplooiing zal komen en het
spel minder doorzichtig zal worden.
Toegegeven dient echter, dat deze aan-
valslinie geen grijntje geluk had, anders
zou keeper Kramer zeker meer dan
eens zijn geslagen. Ondanks het vele
werk dat de Alcmaria-achterhoede,
waarin doelman Vasbinder volkomen
betrouwbaar bleek, verzette, scheen
deze linie zich iets meer dan de voor
hoede in Fortuna's gunst te mogen ver
heugen. Daaruit volgt, dat dit gelijke
spel voor beide partijen bevredigend
kan worden geacht.
Reeds kort na de aanvang moest Vas
binder een paar maal optreden en le
verden een door de Buijzer genomen
hoekschop en een vrij trap van Maasen
geen resultaat op. De bal werd daarna
teruggespeeld naar de Alcmaria helft,
waar Wijnands iets te lang draalde met
het gevolg, dat na enig heen en weer
getrap het leer bij linksbuiten Zijde be
landde. Deze wilde de bal voorzetten,
die tot zijn eigen verbazing tegen de
staanpaal aangeschoten werd en ver
volgens in het Alcmariadoel sprong,
1—0. Deze tegenslag bleek het moreel
van de withemden niet te hebben ge
schokt. De striid werd voornamelijk op
het middenveld voortgezet, waarbij de
Alcmarianen met de middenlinie aan
het hoofd hun mannetje stonden.
Na enige tijd slaagde de Alcmaria-
voorhoede, die vóór de rust een zestal
hoekschoppen te nemen kreeg, er in
gedurende een korte periode het Spar-
taandoel onder druk te houden, waarbij
een gloeiende kogel van midvoor Van
der Mark beter lot had verdiend. Ove
rigens bleven de wederzijdse achter
hoeden meester van het terrein.
Na de thee gaf de Spartaan aanvan
kelijk de toon aan, doch na een kwar
tier spelen liep doelman Kramer uit,
waarna Paulisse een doorbraak for
ceerde. Op het laatste moment redde
rechtsback Werker de situatie door de
bal van de doellijn te trappen. Na een
kopbal van Dinkelberg tegen de lat,
kwam de thuisclub weer in de aanval,
waarna Alcmaria drie vrije trappen te
nemen kreeg, die niets opleverden,
evenmin als een kortstondige belege
ring van het Spartaanse doel, waarin
Kramer maar niet te slaan bleek. Reeds
scheen een kleine Spartaanzege zeker,
toen ruim vijf minuten vóór tijd voor
hri doel van de thuisclub een felle wor
steling ontstond. De Buyzer kopte naar
Dinkelberg, deze naar Van der Mark,
van wie de bal terugstootte naar Maa
sen, die met een hard schot van buiten
het doelgebied eindelijk Kramer wist
te slaan, 11. Dit was voor heel Spar
taan het signaal tot een laatste hevig
offensief, waarbij Van Meene eens
dicht bij het strafschopgebied een vrije
trap veroorzaakte, die Vasbinder wist
te houden. De striid werd herhaaldelijk
door spierverrekkingen e.d. onderbro
ken, zodat behalve de goed leidende
scheidsrechter Melief niemand wist hoe
lang er nog gespeeld moest worden. In
tussen bereikte de spanning haar hoog
tepunt. Toen het eindsignaal klonk,
konden de beide ploegen tevreden zijn.
De kans om met de volle winst naar
huis te gaan, heeft Jong Holland niet
benut. Op liiet zachte, maar toch goed
bespeelbar® terrein in de Wormer
speelden de Oranjehemden vóór rust
een vlotte partij. Steeds namen zij het
initiatief en- er waren toen momenten,
dat de tegenpartij er niet aan te pas
kwam. Toch zou, tegen de verhouding
in, de thuisclub de leiding hebben ge
nomen als hun linksbuiten een fraaie
kans niet zo roekeloos om zeep had ge
bracht. Even later schoot Hoekstra
hard in, maar de stopper van Blauw
Wit keerde de bal op de doellijn. Het
verdiende doelpunt bleef echter niet
uit. Kuiper nam het uit een voorzet
van Goossens voor zijn rekening. Uit
l een vrije schop werd het kort daarna
zelf, 2—0.
Geheel anders was het na de her
vatting. Blauw Wit ging al zijn troe-
ven uitspelen en met open aanvallen
werd de Jong Holland veste onder
druk gezet. Deze verdediging, die toch
el niet in zijn beste vorm speelde,
werd zeer nerveus en veroorzaakte te
veel corners. Weliswaar bleven doel
punten nog even uit, maar het was
duidelijk, dat Jong Holland op deze
manier niet lang stand kon houden.
Blauw Wit scoorde ten slotte twee
doelpunten, zodat de punten werden
gedeeld; een uitslag waarmee beide
ploegen tevreden mogen zijn.
Ruw spel ontsierde wedstrijd
jispForesters
Niettegenstaande het feit dat Fores
ters twee invallers telde heeft de ploeg
uit Heiloo een 5-3 overwinning behaald
op Jisp. Het is een harde wedstrijd ge-
voorden, soms wel eens te hard, en het
Kon zelfs gebeuren dat linkshalf Snip
Van Foresters domweg een stomp voor
Ziin hoofd kreeg, waardoor hii een wond
vlak boven zijn oog opliep. Niettemin
speelde hij de wedstrijd uit.
Nadat Versteeg Foresters aan de lei
ding had geholpen kwam Jisp in de
aanval en uit een scrimmage voor het
doel van de gasten ontstond de gelijk
maker. Nog voor de rust kreeg Jisp
een 3-1 achterstand en vlak na de her
vatting scheen de wedstrijd beslist toen
Van der Horst het vierde Foresters-
doelpunt in de touwen joeg. Jisp was
het met deze zienswijze echter in het
geheel niet eens en liep, dank zij gloei
end enthousiasme, de achterstand tot
4-3 in. Kort voor het einde stelde Van
Geelen met een goed schot de zege voor
Foresters veilig.
ADVERTENTIE
't Is ol gij de vlam uitblaast
M prompt dooft zuurbranden op
de maag - met één of twee Rennies.
Het snerpendbte branuen In de maa~
soms tot in de keel toe, dooft U onmi<
dellijk. Talloze lijders aan brandei
maagzuur nemen ook Rennies bij vooi
baat. Bij wijze van sluitstuk op hi
maaltijd, 't Is ook zo
Twee voorzitters, de heer Lotsy
praeses van de „grote" bond en de
heer Sougé, voorzitter van de ju
bilerende afdeling Noord-Holland,
vertellen elkaar aan het diner, dat
na afloop van de receptie werd
gehouden, hun voetbal lief en leed.
Waarschijnlijk meer lief dan leed,
want op beider gelaat zweeft een
glimlach.
Voor de Randers-verdediging was
het jammer, dat die ene weifeling, een
minuut of zes vóór het einde, een doel
punt van Limmen tot gevolg had. Voor
dien waren er bergen werk verzet
door de blauw-rode achterhoede.
Blijkbaar had dit stugge verdedigen
een grote invloed op het aanvalsspel
van Limmen. Hoemeer de wedstrijd
vorderde, des te slechter werd het
combineren van een ploeg, die toch zo
goed was begonnen. Al maakte Bak
ker, de Limmer linksbinnen, dan ook
de gelijkmaker, toch werd er te veel
op deze crack gebouwd. Daarbij kwam
dat het geheel onder zijn zelfzuchtig
spel leed.
De verrichtingen van Randers zijn
ons meegevallen. Aan enthousiasme
ontbrak het de spelers niet en boven
dien bleek de verdediging zeer moei
lijk te passeren. Indien de spelers in
de voorhoede zich nu nog wat betere
kansen weten te scheppen door vlug
ger te spelen, dan zal Randers weer
een moeilijke tegenpartij zijn.
In de tweede helft nam Randers de
leiding door een verrassend laag schot
van J. Teigeler. Ondanks het lichte
overwicht wisten de gastheren deze
voorsprong niet te vergroten. De Lim-
menaren hebben na rust hard moeten
werken om tot het verdiende gelijke
spel te komen. Dat ontstond vlak vóór
tijd toen aan Bakker de gelegenheid
werd gegeven om, via Vethaak, in te
schieten.
Techniek van St. Adelbert
gaf de doorslag
In de wedstrijd tegen Groot-Schermer
was Adelbert de technisch betere ploeg.
Niettemin was het Groot-Schermer dat,
na een misverstand in de verdediging van
de Egmonders, het eerst de weg naar het
doel kon vinden. De Egmondse rechts
binnen nam daar echter geen genoegen
mee en tien minuten voor de rust pas
seerde hij twee of drie tegenstanders om
daarna onhoudbaar in te schieten. In de
tweede helft kon de midvoor van Egmoil-
dia zijn ploeg de leiding geven, toen de
doelman van Groot-Schermer een grove
blunder maakte. Eindstand 21.
Alkmaarse Boys strafte
fouten feilloos af
In de eerste helft van de wedstrijd
tegen Alkmaarse Boys had GVO bijzon
der weinig geluk. Hadden de Kromme-
niers iets meer veine gehad, zonder
twijfel zou de stand op het moment dat
de spelers zich voor de eerste maal
naar de douches en de thee speelden,
in het nadeel van Alkmaarse Boys zijn
geweest. Het hoge tempo waarmede de
tegenstanders van de gehlokten dat
overwicht hadden kunnen bereiken,
wreekte zich echter in de tweede helft
GVO was geen schaduw meer van het
elftal waarop de Boys-defensie maar
geen vat kon krijgen. Na de rust was
er maar één elftal dat sneelde, en dat
was Alkmaarse Boys. De gastheren
verstonden beter de kunst hun over
wicht door de zo noodzakelijke doelpun
ten tot uitdrukking te brengen en dat
deden zij met twee goals van uitste
kend gehalte.
Het binnentrio van GVO, Kaagman,
Van Gelderen en Kuil, was zeer be
weeglijk en het verdedigingsblok van
Alkmaarse Boys, met Krul, De Ley en
Metselaar aan het hoofd, moest alle zei
len bijzetten om het doel van Kramer
voor een doorboring te vrijwaren. Hot
lukte wonderwel, tot dat een verre
trap door Kramer verkeerd werd be
oordeeld. De Alkmaarse doelman was
iets te vermit zijn doel gekomen en de
bal rolde via de toppen vón ziin
vingers tergend langzaam naar de
doellijn. Kramer kon zich nog omdraai
en en de bal op het laatste moment, of
was het te laat, wegschieten en GVO
de illusie van een doelpunt ontnemen.
Na ongeveer dertig minuten spelen
kon Kramer zijn handen warmen aan
een keihard schot van Kuil en kort
daarop kogelde Van Gelderen de bal
keihard tegen de lat, buiten het bereik
van Kramer. In de voorhoede van Alk
maarse Boys was het moeilijk de juiste
combinaties te vinden. Wel deed Van
Zon op de vleugel regelmatig goed
werk maar Pater en Indri waren steeds
een tempo later dan de snel reageren
de GVO-yerdediging, waarin vooral
spil Van Bergen voortreffelijk werk
heeft gedaan.
In de tweede helft kregen wij, zoals
gezegd, een geheel ander beeld te zien.
In de eerste plaats kon GVO het hoge
tempo niet voldhouden en tot overmaat
van ramp moest linksback Huygen met
een blessure het veld verlaten.
Van Kuil werd daarom uit de voor
hoede terug getrokken en invaller
Groen moest zijn plaats innemen. Dat
was een aanzienlijke verzwakking voor
de gasten. In de voorhoede ontbrak nu
volkoen het verrassende element en
hoewel Kuil een zeer behonrliik sn°ler
is, schoot hij als verdediger in zijn dék
kende taak telkens te kort.
De voorhoede van Alkmaarse Bovs
kreeg daardoor meer bewegingsvrijheid
en spoedig resulteerde dat in een doel
punt van Toon Indri, uit een goed door
Pater aangegeven bal. Uit een ruime
voorzet van1 Van Son plaatste Pater en
kele minuten later met een schitteren
de getimede kopbal het tweede doel
punt in de touwen achter doelman De
Leeuw.
Het was jammer dat Kuil. met nog
een kwartier te spelen, een spierbles
sure kreeg en ook het veld moest ver
laten. Daar de clubs voor de aanvang
geen afspraak hadden gemaakt over
het uitvallen moest de scheidsrechter
het reglement hanteren, met het gevolg
dat GVO geen invaller meer het veld
mocht insturen.
een gevaarlijke bal
Uit een gevaarlijke aanval van
GVO plukt de doelverdediger van
Alkmaarse Boys, Henk Kramer,
de bal van de rug van zijn team
genoot, Leo de Ley. Boys-verdedi
gers kijken angstig toe hoe of dat
zal aflopen. Het liep goed af, voor
de Boys althans, want GVO heeft
het in deze wedstrijd niet tot een
doelpunt kunnen brengen.
Nieuwe cursus staat
thans voor de deur
De uitbreiding van de Noordhol
landse voetbalbond heeft niet alleen
tot gevolg gehad dat de administra
tie, de werkzaamheden van het steeds
groeiende aantal commissies en de
kopzorgen van de talrijke consuls met
de jaren steeds groter werden, ook
het scheidsrechtersvraagstuk is een
punt dat alle aandacht verdient. Van
goede leiding bij wedstrijden, zowel die
van eerste elftallen als van de jong
ste adspiranten, hangt het in belang
rijke mate af of de voetbalsport in
derdaad een gezonde recreatie moge
lijkheid is voor de Nederlandse jeugd.
De sport moet bovendien,, en dat is
zeker niet in de laatste plaats, een
opvoedende taak hebben en zonder
goede leiding op de velden is dat be
slist uitgesloten. Nu zou veronder
steld mogen worden dat het, waar de
voetbalsport zo in het teken van de
publieke belangstelling staat, niet
moeilijk zou zijn het leger van scheids
rechters gelijke tred te laten houden
met de groei van voetbalorganisaties.
(Van onze sportredacteur)
Op de receptie van het bestuur van 50-jarige afdeling Noord-Holland van de
K.N.V.B. zijn Zaterdag vele vriendelijke woorden gesproken. De woordenvloed,
die in de Van Teylingenzaal van het Victorie-Hotel te Alkmaar over de lippen
van tal van sprekers kwam, had voor de aandachtige toehoorder echter toch wel
een bijzondere klank. Het waren, zoals bondsvoorzitter Karei Lotsy bet in zijn
speech zei, geen holle phrases. Uit alles bleek dat voorzitter Sougé en zijn onver
moeide medewerkers, zich de sympathie en warme vriendschap van al die ver-
enigings- en afdelingsafgevaardigden hadden verworven. Duidelijk kwam tot
uiting, dat er een eenheid in deze afdeling is, die hartverwarmend is, een eenheid
ook, die voor leden en bestupr de zekerheid biedt, dat aan het begin van de twee°e
halve eeuw, aanzienlijk minder moeilijkheden zullen rijzen dan waarmede de
pioniers vijftig jaar geleden hadden te kampen. Dat de zaken in de „Noord
hollandse" zo goed marcheren, kan natuurlijk niet aan de aandacht van het
K.N.V.B.-bestuur ontsnappen. De heer Lotsy zei, dat hij in een en ander de vaste
hand zag van de onvolprezen praeses van de afdeling Noord-Holland en dat het
hem daarom bijzonder verheugde, dat het bondsbestuur had gemeend de heer
G. Sougé te onderscheiden met het ridderkruis van de K.N.V.B.
raad te winnen voor daadwerkelijke
steun ten behoeve van de lichamelijke
opvoeding. Na dat eerste contact ging
het echter beter en in 1920 werd het
gemeente sportpark opgericht. De
heer Bakker merkte op dat de ex
ploitatie van de sportvelden te Alk
maar door de jaren heen een nadelig
saldo heeft opgeleverd, zelfs,als de
vermakelijkheidsbelasting in de ex
ploitatierekening zou worden verdis
conteerd. Het coordeel dat lichame
lijke opvoeding aan onze jeugd biedt,
is echter niet in geld uit te drukken
en dat begreep wethouder Bakker
maar al te goed, hetgeen bleek uit zjjn
opmerking dat de voetbalsport in
loord-Holland niet alleen een kijk
spel Is, maar meer een werkelijke
sportbeoefening voor. een groot aan
tal jonge mensen. „Een betere verant
woording van de overheidsinvesterin
gen kan dan ook niet worden gege
ven".
FR is iets voor nodig om voorzitter
Sougé sprakeloos te maken. Wat
velen tevergeefs hebben geprobeerd,
gehikte de heer Lotsy. Ontroerd door
de hartelijke woorden van zijn bonds
voorzitter en de onderscheiding moest
de heer Sougé enkele minuten wach
ten, alvorens hjj het woord kon nemen.
„U hebt het mij niet gemakkelijk ge
maakt. Ik ben u echt hartelijk dank
baar voor uw woorden en voor de on
derscheiding. Ik vraag mij echter af
of ik dit wei heb verdiend. In deze on
derscheiding zie ik dan ook een hulde
aan mijn medebestuurders en aan de
ereleden en leden van verdienste, die
mij en mijn medewerkers zijn voorge
gaan", adus de heer Sougé.
Voordat de receptie in het Victory-
hotel een aanvang nam, had een offi-
cic.e ontvangst op het stadhuin plsats,
Wethouder R. Bakker en enkele
raadsleden vertegenwoordigden voor
deze bijzondere gelegenheid hen ge
meentebestuur. Daar burgemeester
nr dr H. J. Wytema buitenlands ver-
oefde, sprak de heer Bakker het be
stuur van de afdeling Noord-Hoiland
•n de vele genodigden toe. Spreker
merkte op dat het eerste contact van
le voetbalorganisaties te Alkmaar en
de overheid dateerde uit 1912. Het was
simpel, ge woo
maar laten smelten op de tong. En I
Rennies zijn nog smakelijk óók.
(Advertentie, ing. Med.) 1 destijds niet eenvoudig de gemeente- moeten komen tot afbakening van het
Sprekende over geestelijke vorming
van de jeugd zei de heer Bakker dat
contact tussen jeugd en sportorgani
saties gewenst zou zijn. Aan dit pro
bleem wordt gewerkt, de oplossing is
echter niet eenvoudig en zal een kwes
tie zijn van tijd. Er zal zich een groei
proces moeten voltrekken, w.aarbij de
jeugdorganisaties zich meer op de
sport en de sportorganisaties zich
meer op de culturele verzorging moe
ten instellen. Uiteindelijk zal men hier
arbeidsterrein, waarbij dezelfde jeugd
in belde arbeidsferen wordt betrok
ken. De sportleider en de jeugdleider
hebben reeds zoveel tjjd en arbeids
kracht op te brengen dat samenwer
king hier een noodzaak is.
Een groot arbeidsterrein ligt braak.
De sportorganisaties begroeten wij als
onmisbare factoren bij de cu.turele
vorming van ons volk. V rachtige orga
nisaties ontmoet de overheid daarbij
gaarne op zijn weg. Het is om deze
reden dat wij de KNVB van ganser
harte in deze zaal welkom heten Het
is om deze reder, dat wij de KNVB
van ganser harte in deze zaal welkom
heten. Het is ook om deze reder, dat
wij de KNVB van ganser harte in
deze zaal welkom heten. Het is ook
om deze reden dat wij de KNVB voor
de tweede helft van deze eeuw vrucht
dragende arbeid toewensen en hierin
het volste vertrouwen stellen. Het Is
derhalve meer dan een frase, mijnheer
de voorzitter, dat ik in uw persoon de
KNVB hans feliciteer met zijn jubi
leum, dank zeg voor de verrichte ar
beid en namens het gemeentebestuur
van Alkmaar de beste wensen voor de
toekomst, in de vorm van een
bloemstuk, aanbied".
De voorzitter van het district West I,
le heer G. Kruyver, die tevens namens
öe Katholieke verenigingen sprak, had
alle bewondering voor de manier
waarop het bestuur van de afdeling
zich aan de fusiebepalingen heeft ge
houden. „De katholieke verenigingen
worden niet als weeskinderen behan
deld, het zijn volwaardige kinderen
van een zelfde moeder. Als er ooit een
breuk mocht komen, zal dat zeker niet
in Noord-Holland gebeuren" aldus de
heer Kruyver. Ook de vertegenwoor
diger van de christelijke verenigingen,
de heer Jansen, had niets dan woor
den van lof voor de manier waarop
men rekening hield met de Zaterdag
middagvoetballers. Vervolgens voerden
nog het woord de heren Swager na
mens de verenigingen Alcmaria en
ZVV ,de twee verenigingen die met
Sport, dat echter niet meer bestaat, de
NH.V.B. hebben ipgericht- Ter Laag
namens de ereleden en leden van ver
dienste; W. Katoen namens de offici
als, commissies en sub-commisies.
Breebaart namens alle bij de afdeling
aangeloten verenigingen; de heer Bak
ker, administrateur van de afdeling en
secretaris van de jubileumcommissie.
Van der Berg namens de scheidsrech
ters, Nooy namen het N.K.S. en een
vertegenwoordiger van de verenigin
gen die aan het vierbondentornooi
deelnemen. De bij de afdeling aange
sloten KNVB-verenigingen lieten zich
vertegenwoordigen door de hr. Plooyer.
De heer Speets voerde als afgevaardig
de van de neutrale verenigingen het
woord en de heer Kruyver sloot als
voorzitter van de belangenvereniging
van tweede-, derde- en vierde klassers
de rij. Het laat zich begrijpen dat het
jubilerende bestuur niet alleen werd
overladen met een vloed van vriende
lijke woorden. Cheque's, die instaat
waren een glimlach te toveren op de
lippen van de penningmeester, een
eiectrische stencilmachine, waarmee ad
ministrateur Bakker zijn werkzaamhe
den kan verlichten, een eiectrische
klok, een fraaie bank en een bonds-
vlag waren even zovele dankbaar aan
vaarde cadeaux.
Het behoeft ten slotte nauwelijks
vermelding, dat de ceremoniemeester
tegen het einde van de receptie een
stapel brieven en gelukstelegrammen
voor zich had liggen, waarover hij
nauwelijks kon heen kijken. Hier zelfs
een keuze uit te doen zou onbegonnen
werk zij. Het was dar ook met 'n zucht
van verlichting dat de heer Wester-
berg, omstreeks zes uur. kon aankon
digen dat aan alle goede dingen een
einde moet komen en dus ook aan de
receptie van de afdeling Noord-Hol
land van de KNVB, een receptie die
nu eens naar buiten heeft gedemon
streerd hoe sterk de vriendschapsband
is, die de Noordhollandse voetbalclubs
in de afdeling bindt.
J\JADAT de heer G. Sougé de jubiie
rende afdeling Noord-Holland dank
had gebracht voor dit bloemstuk en
het feit, dat het gemeentebestuur door
de ontvangst ten stadhuize, luister
had willen bijzetten aan de viering
van het vijftigjarig bestaan, verbeef
men nog enkele minuten, onder het
genot van een kopje thee, in de raads
zaal. Vervolgens begaf het gezelschap
zich naar hotel Victory, waar devoor-
zitter van de jubileumcommissie, de
heer Miihren de leiding van de recep
tie overdroeg aan de heer Westerberg,
die als ceremoniemeester kans heeft
gezien de vele sprekers precies in de
voorgeschreven tijd aan het woord te
latln.
Spraakwaterval.
Als wij een poging zouden doen alle
sprekers op de voet te volgen zouden
wij ettelijke pagina's kunnen vullen
Gebrek aan plaatsruimte dwingt ons
slechts te vermelden, dat de afgevaar
digden van verenigingen en afdelingen
in verschillende ootnaarden hebben
bevestigd dat de samenwerking in de
Noordhollandse voetbalbond uitste
kend is, dat er begrip en waardering
heerst voor eikaars standpunten zo
vel van voetbaltechnische aard ais
ten aanzien van de katholieke en pro
testants-christelijke clubs, die zich
destijds na de fusiebepalnigen bij de
NHVB hebben aangesloten.
Niets is echter minder waar. Als wjj
de verzuchtingen van het bestuur van
de scheidsrechterscommissie, die be
last is met de zorg van het district
Alkmaar, moeten geloven en dat
doen wij zonder enig voorbehoud
bestaat ook voor het komende sei
zoen een ontstellend te kort aan flui
tisten. Het "is moeilijk te begrijpen,
dat bij al die duizenden die 's Zater
dags- en 's Zondagsmiddags langs da
lijnen staan en hun plezier beleven
aan de voetbalsport, geen enkele tien
tallen zijn te vinden, die zich geroe
pen voelen om toe te treden tot het
corps van Nederlandse voetbalscheids
rechters. Het is zeker niet te wijten
aan een te kort aan interesse; men
weet natuurlijk ook dat de reis- en
verblijfkosten worden vergoed en dat
men voor interlandwedstrijden in aan
merking komt voor een kaart. Even
min twijfelen wij er aan, dat het niet
voldoende bekend zou zijn, dat de cur
sus slechts zes avonden in beslag
neemt en volkomen gratis is. Veeleer
geloven wij, dat die matige belang
stelling toegeschreven moet worden
aan de vrees om leiding te gaan ge
ven. Zij die niet schromen ongezou
ten hun mening te verkondigen over
een referee die tijdens een wedstrijd
eens een fout, of zelfs maar een denk
beeldige fout maakt, zien er in vele
gevallen tegen op zich zelf aan een
dergelijke critiek bloot te stellen, of
twijfelen aan hun eigen capaciteiten.
Natuurlijk is dat niet nodig. Als men
met goed gevolg de scheidsrechtera-
cursus heeft doorlopen is het natuur
lijk niet zo. dat de scheidsrechters
commissie zijn nieuwe fluitisten los
laat op wedstrijden tussen eerste elf
tallen en wedstrijden waarvan men
bij voorbaat reeds weet dat er moei
lijkheden kunnen komen. De mensen
die deze zaak in handen hebben, hak
ken reeds zo lang met het scheids
rechterlijke bijltje, dat gevoeglijk kan
worden aangenomen dat zij een en
ander met kennis van zaken zullen
indelen. Een andere factor, waarmede
wij niet-actieve sportbeoefenaren, of
sportbeoefenaren die niettemin toch
nog tijd hebben tijdens het week-enn
een wedstrijd te fluiten, zouden wil
len bewegen een briefje te sturen
naar de heer F. Rentenaar, Corf-
straat 47, Alkmaar, om zich voer dè
nieuwe cursus, die 23 September in
Het Wapen van Heemskerk aan
vangt, op te geven, is, dat het scheids
rechter zijn ook nog persoonlijke voor
delen biedt. Geen materiële uiteraarn.
Zij, die reeds enige jaren als scheids
rechter meelopen in het raderwerk
van de KNVB, weten wel wat wij be
doelen. Men leert beslissingen nemen,
men durft optreden en door het con
tact met alle mogelijke mensen gaat
men zich gemakkelijk bewegen. Kort
om, men wordt een persoonlijkheid.
Als dat eens terdege wordt overwo
gen, twijfelen wij er niet aan of de
scheidsrechterscommissie voor Alk
maar en omstreken kan met een ge
rust hart het komende seizoen tege
moet zien.
Met niet minder dan vier invallers heeft
Egmondia te Alkmaar de strijd tegen de
gelijknamige club aangebonden. Het was
dan ook volkomen normaal dat Alkmaar
een licht veldoverwicht had, en dat na
twaalf minuten in een doelpunt wist uit
te drukken. Uit een corner kopte de Alk
maarse midvoor keurig in. Reeds spoedig
kreeg Egmondia de kans op de gelijk
maker toen de linksbinnen ongeoorloofd
werd aangevallen. Aanvoerder Stam schoot
de penalty echter recht in de handen van
ae Alkmaar doelman.
Toch maakte Egmondia acht minuten
voor rust gelijk, door middel van Zwaan,
waarbij de Alkmaarse doelman echter niet
geheel vrijuit ging.
Vlak na de hervatting sprong links
binnen Zwart gelijk met de Alkmaarse
doelman naar de bal met het gevolg dat
deze juist over de hoofden van de spe
lers in de doelmond caramboleerde. Hoe
wel Alkmaar een stevig slotoffensief in
zetten en Egmondia met de rug tegen de
muur stond te verdedigen, kwam in de
stand geen verandering meer.