Stroom van vriendelijke woorden op receptie van „Noordhollandse'' Vuurdoop tegen Spartaan leverde gelijkspel op Hoog tempo van GVO wreekte r Henk Kramer plukt zich in matte tweede helft Voetbalbond heeft schreeuwend gebrek aan scheidsrechters Karei Lotsy bood de voorzitter G. Sougé Ridderkruis aan Jong Holland liet zich bij 2-0 voorsprong verrassen Zege gleed Randers door de vingers Ontvangst op stadhuis van Alkmaar Gekortwiekt Egmondia te sterk voor Alkmaar Alcmaria onderging verjongingskuur Maasen en Van Meene waren de ruggegraat Een sterk verjongd AIcmaria-team, waarvan de senioren Maasen en Van Meene de ruggegraat vormden, is in afwijking met de traditie der laatste jaren de competitie met een onverwacht succes begonnen. Want ofschoon de Spartaan niet meer de gevreesde ploeg van een paar seizoenen terug vormt, toch hebben de roodbroeken vinnig van zich afgebeten, na van vijf minuten na de aanvang tot vijf minuten vóór tijd de leiding te hebben gehad. Daaren boven werden zij dapper geholpen door Fortuna tn hun prima doelverdediger Kramer, die alle schoten, springend, dansend, vallend, stompend of koppend onschadelijk maakte. Dat de gelijkmaker door aanvoerder Maasen vanaf de rechtshalfplaats kon worden gescoord, bewijst dat aan de voorhoede iets haperde. Van haar ging te weinig stootkracht uit en het ver band in het aanvalsspel was zonder meer slecht. Toch mag na deze eerste vuurdoop worden verwacht, dat het witte quintet, waarin wij zowel Dinkel- berg als de Buijzer wel eens bete| op dreef hebben gezien, allengs tot grotere krachtsontplooiing zal komen en het spel minder doorzichtig zal worden. Toegegeven dient echter, dat deze aan- valslinie geen grijntje geluk had, anders zou keeper Kramer zeker meer dan eens zijn geslagen. Ondanks het vele werk dat de Alcmaria-achterhoede, waarin doelman Vasbinder volkomen betrouwbaar bleek, verzette, scheen deze linie zich iets meer dan de voor hoede in Fortuna's gunst te mogen ver heugen. Daaruit volgt, dat dit gelijke spel voor beide partijen bevredigend kan worden geacht. Reeds kort na de aanvang moest Vas binder een paar maal optreden en le verden een door de Buijzer genomen hoekschop en een vrij trap van Maasen geen resultaat op. De bal werd daarna teruggespeeld naar de Alcmaria helft, waar Wijnands iets te lang draalde met het gevolg, dat na enig heen en weer getrap het leer bij linksbuiten Zijde be landde. Deze wilde de bal voorzetten, die tot zijn eigen verbazing tegen de staanpaal aangeschoten werd en ver volgens in het Alcmariadoel sprong, 1—0. Deze tegenslag bleek het moreel van de withemden niet te hebben ge schokt. De striid werd voornamelijk op het middenveld voortgezet, waarbij de Alcmarianen met de middenlinie aan het hoofd hun mannetje stonden. Na enige tijd slaagde de Alcmaria- voorhoede, die vóór de rust een zestal hoekschoppen te nemen kreeg, er in gedurende een korte periode het Spar- taandoel onder druk te houden, waarbij een gloeiende kogel van midvoor Van der Mark beter lot had verdiend. Ove rigens bleven de wederzijdse achter hoeden meester van het terrein. Na de thee gaf de Spartaan aanvan kelijk de toon aan, doch na een kwar tier spelen liep doelman Kramer uit, waarna Paulisse een doorbraak for ceerde. Op het laatste moment redde rechtsback Werker de situatie door de bal van de doellijn te trappen. Na een kopbal van Dinkelberg tegen de lat, kwam de thuisclub weer in de aanval, waarna Alcmaria drie vrije trappen te nemen kreeg, die niets opleverden, evenmin als een kortstondige belege ring van het Spartaanse doel, waarin Kramer maar niet te slaan bleek. Reeds scheen een kleine Spartaanzege zeker, toen ruim vijf minuten vóór tijd voor hri doel van de thuisclub een felle wor steling ontstond. De Buyzer kopte naar Dinkelberg, deze naar Van der Mark, van wie de bal terugstootte naar Maa sen, die met een hard schot van buiten het doelgebied eindelijk Kramer wist te slaan, 11. Dit was voor heel Spar taan het signaal tot een laatste hevig offensief, waarbij Van Meene eens dicht bij het strafschopgebied een vrije trap veroorzaakte, die Vasbinder wist te houden. De striid werd herhaaldelijk door spierverrekkingen e.d. onderbro ken, zodat behalve de goed leidende scheidsrechter Melief niemand wist hoe lang er nog gespeeld moest worden. In tussen bereikte de spanning haar hoog tepunt. Toen het eindsignaal klonk, konden de beide ploegen tevreden zijn. De kans om met de volle winst naar huis te gaan, heeft Jong Holland niet benut. Op liiet zachte, maar toch goed bespeelbar® terrein in de Wormer speelden de Oranjehemden vóór rust een vlotte partij. Steeds namen zij het initiatief en- er waren toen momenten, dat de tegenpartij er niet aan te pas kwam. Toch zou, tegen de verhouding in, de thuisclub de leiding hebben ge nomen als hun linksbuiten een fraaie kans niet zo roekeloos om zeep had ge bracht. Even later schoot Hoekstra hard in, maar de stopper van Blauw Wit keerde de bal op de doellijn. Het verdiende doelpunt bleef echter niet uit. Kuiper nam het uit een voorzet van Goossens voor zijn rekening. Uit l een vrije schop werd het kort daarna zelf, 2—0. Geheel anders was het na de her vatting. Blauw Wit ging al zijn troe- ven uitspelen en met open aanvallen werd de Jong Holland veste onder druk gezet. Deze verdediging, die toch el niet in zijn beste vorm speelde, werd zeer nerveus en veroorzaakte te veel corners. Weliswaar bleven doel punten nog even uit, maar het was duidelijk, dat Jong Holland op deze manier niet lang stand kon houden. Blauw Wit scoorde ten slotte twee doelpunten, zodat de punten werden gedeeld; een uitslag waarmee beide ploegen tevreden mogen zijn. Ruw spel ontsierde wedstrijd jispForesters Niettegenstaande het feit dat Fores ters twee invallers telde heeft de ploeg uit Heiloo een 5-3 overwinning behaald op Jisp. Het is een harde wedstrijd ge- voorden, soms wel eens te hard, en het Kon zelfs gebeuren dat linkshalf Snip Van Foresters domweg een stomp voor Ziin hoofd kreeg, waardoor hii een wond vlak boven zijn oog opliep. Niettemin speelde hij de wedstrijd uit. Nadat Versteeg Foresters aan de lei ding had geholpen kwam Jisp in de aanval en uit een scrimmage voor het doel van de gasten ontstond de gelijk maker. Nog voor de rust kreeg Jisp een 3-1 achterstand en vlak na de her vatting scheen de wedstrijd beslist toen Van der Horst het vierde Foresters- doelpunt in de touwen joeg. Jisp was het met deze zienswijze echter in het geheel niet eens en liep, dank zij gloei end enthousiasme, de achterstand tot 4-3 in. Kort voor het einde stelde Van Geelen met een goed schot de zege voor Foresters veilig. ADVERTENTIE 't Is ol gij de vlam uitblaast M prompt dooft zuurbranden op de maag - met één of twee Rennies. Het snerpendbte branuen In de maa~ soms tot in de keel toe, dooft U onmi< dellijk. Talloze lijders aan brandei maagzuur nemen ook Rennies bij vooi baat. Bij wijze van sluitstuk op hi maaltijd, 't Is ook zo Twee voorzitters, de heer Lotsy praeses van de „grote" bond en de heer Sougé, voorzitter van de ju bilerende afdeling Noord-Holland, vertellen elkaar aan het diner, dat na afloop van de receptie werd gehouden, hun voetbal lief en leed. Waarschijnlijk meer lief dan leed, want op beider gelaat zweeft een glimlach. Voor de Randers-verdediging was het jammer, dat die ene weifeling, een minuut of zes vóór het einde, een doel punt van Limmen tot gevolg had. Voor dien waren er bergen werk verzet door de blauw-rode achterhoede. Blijkbaar had dit stugge verdedigen een grote invloed op het aanvalsspel van Limmen. Hoemeer de wedstrijd vorderde, des te slechter werd het combineren van een ploeg, die toch zo goed was begonnen. Al maakte Bak ker, de Limmer linksbinnen, dan ook de gelijkmaker, toch werd er te veel op deze crack gebouwd. Daarbij kwam dat het geheel onder zijn zelfzuchtig spel leed. De verrichtingen van Randers zijn ons meegevallen. Aan enthousiasme ontbrak het de spelers niet en boven dien bleek de verdediging zeer moei lijk te passeren. Indien de spelers in de voorhoede zich nu nog wat betere kansen weten te scheppen door vlug ger te spelen, dan zal Randers weer een moeilijke tegenpartij zijn. In de tweede helft nam Randers de leiding door een verrassend laag schot van J. Teigeler. Ondanks het lichte overwicht wisten de gastheren deze voorsprong niet te vergroten. De Lim- menaren hebben na rust hard moeten werken om tot het verdiende gelijke spel te komen. Dat ontstond vlak vóór tijd toen aan Bakker de gelegenheid werd gegeven om, via Vethaak, in te schieten. Techniek van St. Adelbert gaf de doorslag In de wedstrijd tegen Groot-Schermer was Adelbert de technisch betere ploeg. Niettemin was het Groot-Schermer dat, na een misverstand in de verdediging van de Egmonders, het eerst de weg naar het doel kon vinden. De Egmondse rechts binnen nam daar echter geen genoegen mee en tien minuten voor de rust pas seerde hij twee of drie tegenstanders om daarna onhoudbaar in te schieten. In de tweede helft kon de midvoor van Egmoil- dia zijn ploeg de leiding geven, toen de doelman van Groot-Schermer een grove blunder maakte. Eindstand 21. Alkmaarse Boys strafte fouten feilloos af In de eerste helft van de wedstrijd tegen Alkmaarse Boys had GVO bijzon der weinig geluk. Hadden de Kromme- niers iets meer veine gehad, zonder twijfel zou de stand op het moment dat de spelers zich voor de eerste maal naar de douches en de thee speelden, in het nadeel van Alkmaarse Boys zijn geweest. Het hoge tempo waarmede de tegenstanders van de gehlokten dat overwicht hadden kunnen bereiken, wreekte zich echter in de tweede helft GVO was geen schaduw meer van het elftal waarop de Boys-defensie maar geen vat kon krijgen. Na de rust was er maar één elftal dat sneelde, en dat was Alkmaarse Boys. De gastheren verstonden beter de kunst hun over wicht door de zo noodzakelijke doelpun ten tot uitdrukking te brengen en dat deden zij met twee goals van uitste kend gehalte. Het binnentrio van GVO, Kaagman, Van Gelderen en Kuil, was zeer be weeglijk en het verdedigingsblok van Alkmaarse Boys, met Krul, De Ley en Metselaar aan het hoofd, moest alle zei len bijzetten om het doel van Kramer voor een doorboring te vrijwaren. Hot lukte wonderwel, tot dat een verre trap door Kramer verkeerd werd be oordeeld. De Alkmaarse doelman was iets te vermit zijn doel gekomen en de bal rolde via de toppen vón ziin vingers tergend langzaam naar de doellijn. Kramer kon zich nog omdraai en en de bal op het laatste moment, of was het te laat, wegschieten en GVO de illusie van een doelpunt ontnemen. Na ongeveer dertig minuten spelen kon Kramer zijn handen warmen aan een keihard schot van Kuil en kort daarop kogelde Van Gelderen de bal keihard tegen de lat, buiten het bereik van Kramer. In de voorhoede van Alk maarse Boys was het moeilijk de juiste combinaties te vinden. Wel deed Van Zon op de vleugel regelmatig goed werk maar Pater en Indri waren steeds een tempo later dan de snel reageren de GVO-yerdediging, waarin vooral spil Van Bergen voortreffelijk werk heeft gedaan. In de tweede helft kregen wij, zoals gezegd, een geheel ander beeld te zien. In de eerste plaats kon GVO het hoge tempo niet voldhouden en tot overmaat van ramp moest linksback Huygen met een blessure het veld verlaten. Van Kuil werd daarom uit de voor hoede terug getrokken en invaller Groen moest zijn plaats innemen. Dat was een aanzienlijke verzwakking voor de gasten. In de voorhoede ontbrak nu volkoen het verrassende element en hoewel Kuil een zeer behonrliik sn°ler is, schoot hij als verdediger in zijn dék kende taak telkens te kort. De voorhoede van Alkmaarse Bovs kreeg daardoor meer bewegingsvrijheid en spoedig resulteerde dat in een doel punt van Toon Indri, uit een goed door Pater aangegeven bal. Uit een ruime voorzet van1 Van Son plaatste Pater en kele minuten later met een schitteren de getimede kopbal het tweede doel punt in de touwen achter doelman De Leeuw. Het was jammer dat Kuil. met nog een kwartier te spelen, een spierbles sure kreeg en ook het veld moest ver laten. Daar de clubs voor de aanvang geen afspraak hadden gemaakt over het uitvallen moest de scheidsrechter het reglement hanteren, met het gevolg dat GVO geen invaller meer het veld mocht insturen. een gevaarlijke bal Uit een gevaarlijke aanval van GVO plukt de doelverdediger van Alkmaarse Boys, Henk Kramer, de bal van de rug van zijn team genoot, Leo de Ley. Boys-verdedi gers kijken angstig toe hoe of dat zal aflopen. Het liep goed af, voor de Boys althans, want GVO heeft het in deze wedstrijd niet tot een doelpunt kunnen brengen. Nieuwe cursus staat thans voor de deur De uitbreiding van de Noordhol landse voetbalbond heeft niet alleen tot gevolg gehad dat de administra tie, de werkzaamheden van het steeds groeiende aantal commissies en de kopzorgen van de talrijke consuls met de jaren steeds groter werden, ook het scheidsrechtersvraagstuk is een punt dat alle aandacht verdient. Van goede leiding bij wedstrijden, zowel die van eerste elftallen als van de jong ste adspiranten, hangt het in belang rijke mate af of de voetbalsport in derdaad een gezonde recreatie moge lijkheid is voor de Nederlandse jeugd. De sport moet bovendien,, en dat is zeker niet in de laatste plaats, een opvoedende taak hebben en zonder goede leiding op de velden is dat be slist uitgesloten. Nu zou veronder steld mogen worden dat het, waar de voetbalsport zo in het teken van de publieke belangstelling staat, niet moeilijk zou zijn het leger van scheids rechters gelijke tred te laten houden met de groei van voetbalorganisaties. (Van onze sportredacteur) Op de receptie van het bestuur van 50-jarige afdeling Noord-Holland van de K.N.V.B. zijn Zaterdag vele vriendelijke woorden gesproken. De woordenvloed, die in de Van Teylingenzaal van het Victorie-Hotel te Alkmaar over de lippen van tal van sprekers kwam, had voor de aandachtige toehoorder echter toch wel een bijzondere klank. Het waren, zoals bondsvoorzitter Karei Lotsy bet in zijn speech zei, geen holle phrases. Uit alles bleek dat voorzitter Sougé en zijn onver moeide medewerkers, zich de sympathie en warme vriendschap van al die ver- enigings- en afdelingsafgevaardigden hadden verworven. Duidelijk kwam tot uiting, dat er een eenheid in deze afdeling is, die hartverwarmend is, een eenheid ook, die voor leden en bestupr de zekerheid biedt, dat aan het begin van de twee°e halve eeuw, aanzienlijk minder moeilijkheden zullen rijzen dan waarmede de pioniers vijftig jaar geleden hadden te kampen. Dat de zaken in de „Noord hollandse" zo goed marcheren, kan natuurlijk niet aan de aandacht van het K.N.V.B.-bestuur ontsnappen. De heer Lotsy zei, dat hij in een en ander de vaste hand zag van de onvolprezen praeses van de afdeling Noord-Holland en dat het hem daarom bijzonder verheugde, dat het bondsbestuur had gemeend de heer G. Sougé te onderscheiden met het ridderkruis van de K.N.V.B. raad te winnen voor daadwerkelijke steun ten behoeve van de lichamelijke opvoeding. Na dat eerste contact ging het echter beter en in 1920 werd het gemeente sportpark opgericht. De heer Bakker merkte op dat de ex ploitatie van de sportvelden te Alk maar door de jaren heen een nadelig saldo heeft opgeleverd, zelfs,als de vermakelijkheidsbelasting in de ex ploitatierekening zou worden verdis conteerd. Het coordeel dat lichame lijke opvoeding aan onze jeugd biedt, is echter niet in geld uit te drukken en dat begreep wethouder Bakker maar al te goed, hetgeen bleek uit zjjn opmerking dat de voetbalsport in loord-Holland niet alleen een kijk spel Is, maar meer een werkelijke sportbeoefening voor. een groot aan tal jonge mensen. „Een betere verant woording van de overheidsinvesterin gen kan dan ook niet worden gege ven". FR is iets voor nodig om voorzitter Sougé sprakeloos te maken. Wat velen tevergeefs hebben geprobeerd, gehikte de heer Lotsy. Ontroerd door de hartelijke woorden van zijn bonds voorzitter en de onderscheiding moest de heer Sougé enkele minuten wach ten, alvorens hjj het woord kon nemen. „U hebt het mij niet gemakkelijk ge maakt. Ik ben u echt hartelijk dank baar voor uw woorden en voor de on derscheiding. Ik vraag mij echter af of ik dit wei heb verdiend. In deze on derscheiding zie ik dan ook een hulde aan mijn medebestuurders en aan de ereleden en leden van verdienste, die mij en mijn medewerkers zijn voorge gaan", adus de heer Sougé. Voordat de receptie in het Victory- hotel een aanvang nam, had een offi- cic.e ontvangst op het stadhuin plsats, Wethouder R. Bakker en enkele raadsleden vertegenwoordigden voor deze bijzondere gelegenheid hen ge meentebestuur. Daar burgemeester nr dr H. J. Wytema buitenlands ver- oefde, sprak de heer Bakker het be stuur van de afdeling Noord-Hoiland •n de vele genodigden toe. Spreker merkte op dat het eerste contact van le voetbalorganisaties te Alkmaar en de overheid dateerde uit 1912. Het was simpel, ge woo maar laten smelten op de tong. En I Rennies zijn nog smakelijk óók. (Advertentie, ing. Med.) 1 destijds niet eenvoudig de gemeente- moeten komen tot afbakening van het Sprekende over geestelijke vorming van de jeugd zei de heer Bakker dat contact tussen jeugd en sportorgani saties gewenst zou zijn. Aan dit pro bleem wordt gewerkt, de oplossing is echter niet eenvoudig en zal een kwes tie zijn van tijd. Er zal zich een groei proces moeten voltrekken, w.aarbij de jeugdorganisaties zich meer op de sport en de sportorganisaties zich meer op de culturele verzorging moe ten instellen. Uiteindelijk zal men hier arbeidsterrein, waarbij dezelfde jeugd in belde arbeidsferen wordt betrok ken. De sportleider en de jeugdleider hebben reeds zoveel tjjd en arbeids kracht op te brengen dat samenwer king hier een noodzaak is. Een groot arbeidsterrein ligt braak. De sportorganisaties begroeten wij als onmisbare factoren bij de cu.turele vorming van ons volk. V rachtige orga nisaties ontmoet de overheid daarbij gaarne op zijn weg. Het is om deze reden dat wij de KNVB van ganser harte in deze zaal welkom heten Het is om deze reder, dat wij de KNVB van ganser harte in deze zaal welkom heten. Het is ook om deze reder, dat wij de KNVB van ganser harte in deze zaal welkom heten. Het is ook om deze reden dat wij de KNVB voor de tweede helft van deze eeuw vrucht dragende arbeid toewensen en hierin het volste vertrouwen stellen. Het Is derhalve meer dan een frase, mijnheer de voorzitter, dat ik in uw persoon de KNVB hans feliciteer met zijn jubi leum, dank zeg voor de verrichte ar beid en namens het gemeentebestuur van Alkmaar de beste wensen voor de toekomst, in de vorm van een bloemstuk, aanbied". De voorzitter van het district West I, le heer G. Kruyver, die tevens namens öe Katholieke verenigingen sprak, had alle bewondering voor de manier waarop het bestuur van de afdeling zich aan de fusiebepalingen heeft ge houden. „De katholieke verenigingen worden niet als weeskinderen behan deld, het zijn volwaardige kinderen van een zelfde moeder. Als er ooit een breuk mocht komen, zal dat zeker niet in Noord-Holland gebeuren" aldus de heer Kruyver. Ook de vertegenwoor diger van de christelijke verenigingen, de heer Jansen, had niets dan woor den van lof voor de manier waarop men rekening hield met de Zaterdag middagvoetballers. Vervolgens voerden nog het woord de heren Swager na mens de verenigingen Alcmaria en ZVV ,de twee verenigingen die met Sport, dat echter niet meer bestaat, de NH.V.B. hebben ipgericht- Ter Laag namens de ereleden en leden van ver dienste; W. Katoen namens de offici als, commissies en sub-commisies. Breebaart namens alle bij de afdeling aangeloten verenigingen; de heer Bak ker, administrateur van de afdeling en secretaris van de jubileumcommissie. Van der Berg namens de scheidsrech ters, Nooy namen het N.K.S. en een vertegenwoordiger van de verenigin gen die aan het vierbondentornooi deelnemen. De bij de afdeling aange sloten KNVB-verenigingen lieten zich vertegenwoordigen door de hr. Plooyer. De heer Speets voerde als afgevaardig de van de neutrale verenigingen het woord en de heer Kruyver sloot als voorzitter van de belangenvereniging van tweede-, derde- en vierde klassers de rij. Het laat zich begrijpen dat het jubilerende bestuur niet alleen werd overladen met een vloed van vriende lijke woorden. Cheque's, die instaat waren een glimlach te toveren op de lippen van de penningmeester, een eiectrische stencilmachine, waarmee ad ministrateur Bakker zijn werkzaamhe den kan verlichten, een eiectrische klok, een fraaie bank en een bonds- vlag waren even zovele dankbaar aan vaarde cadeaux. Het behoeft ten slotte nauwelijks vermelding, dat de ceremoniemeester tegen het einde van de receptie een stapel brieven en gelukstelegrammen voor zich had liggen, waarover hij nauwelijks kon heen kijken. Hier zelfs een keuze uit te doen zou onbegonnen werk zij. Het was dar ook met 'n zucht van verlichting dat de heer Wester- berg, omstreeks zes uur. kon aankon digen dat aan alle goede dingen een einde moet komen en dus ook aan de receptie van de afdeling Noord-Hol land van de KNVB, een receptie die nu eens naar buiten heeft gedemon streerd hoe sterk de vriendschapsband is, die de Noordhollandse voetbalclubs in de afdeling bindt. J\JADAT de heer G. Sougé de jubiie rende afdeling Noord-Holland dank had gebracht voor dit bloemstuk en het feit, dat het gemeentebestuur door de ontvangst ten stadhuize, luister had willen bijzetten aan de viering van het vijftigjarig bestaan, verbeef men nog enkele minuten, onder het genot van een kopje thee, in de raads zaal. Vervolgens begaf het gezelschap zich naar hotel Victory, waar devoor- zitter van de jubileumcommissie, de heer Miihren de leiding van de recep tie overdroeg aan de heer Westerberg, die als ceremoniemeester kans heeft gezien de vele sprekers precies in de voorgeschreven tijd aan het woord te latln. Spraakwaterval. Als wij een poging zouden doen alle sprekers op de voet te volgen zouden wij ettelijke pagina's kunnen vullen Gebrek aan plaatsruimte dwingt ons slechts te vermelden, dat de afgevaar digden van verenigingen en afdelingen in verschillende ootnaarden hebben bevestigd dat de samenwerking in de Noordhollandse voetbalbond uitste kend is, dat er begrip en waardering heerst voor eikaars standpunten zo vel van voetbaltechnische aard ais ten aanzien van de katholieke en pro testants-christelijke clubs, die zich destijds na de fusiebepalnigen bij de NHVB hebben aangesloten. Niets is echter minder waar. Als wjj de verzuchtingen van het bestuur van de scheidsrechterscommissie, die be last is met de zorg van het district Alkmaar, moeten geloven en dat doen wij zonder enig voorbehoud bestaat ook voor het komende sei zoen een ontstellend te kort aan flui tisten. Het "is moeilijk te begrijpen, dat bij al die duizenden die 's Zater dags- en 's Zondagsmiddags langs da lijnen staan en hun plezier beleven aan de voetbalsport, geen enkele tien tallen zijn te vinden, die zich geroe pen voelen om toe te treden tot het corps van Nederlandse voetbalscheids rechters. Het is zeker niet te wijten aan een te kort aan interesse; men weet natuurlijk ook dat de reis- en verblijfkosten worden vergoed en dat men voor interlandwedstrijden in aan merking komt voor een kaart. Even min twijfelen wij er aan, dat het niet voldoende bekend zou zijn, dat de cur sus slechts zes avonden in beslag neemt en volkomen gratis is. Veeleer geloven wij, dat die matige belang stelling toegeschreven moet worden aan de vrees om leiding te gaan ge ven. Zij die niet schromen ongezou ten hun mening te verkondigen over een referee die tijdens een wedstrijd eens een fout, of zelfs maar een denk beeldige fout maakt, zien er in vele gevallen tegen op zich zelf aan een dergelijke critiek bloot te stellen, of twijfelen aan hun eigen capaciteiten. Natuurlijk is dat niet nodig. Als men met goed gevolg de scheidsrechtera- cursus heeft doorlopen is het natuur lijk niet zo. dat de scheidsrechters commissie zijn nieuwe fluitisten los laat op wedstrijden tussen eerste elf tallen en wedstrijden waarvan men bij voorbaat reeds weet dat er moei lijkheden kunnen komen. De mensen die deze zaak in handen hebben, hak ken reeds zo lang met het scheids rechterlijke bijltje, dat gevoeglijk kan worden aangenomen dat zij een en ander met kennis van zaken zullen indelen. Een andere factor, waarmede wij niet-actieve sportbeoefenaren, of sportbeoefenaren die niettemin toch nog tijd hebben tijdens het week-enn een wedstrijd te fluiten, zouden wil len bewegen een briefje te sturen naar de heer F. Rentenaar, Corf- straat 47, Alkmaar, om zich voer dè nieuwe cursus, die 23 September in Het Wapen van Heemskerk aan vangt, op te geven, is, dat het scheids rechter zijn ook nog persoonlijke voor delen biedt. Geen materiële uiteraarn. Zij, die reeds enige jaren als scheids rechter meelopen in het raderwerk van de KNVB, weten wel wat wij be doelen. Men leert beslissingen nemen, men durft optreden en door het con tact met alle mogelijke mensen gaat men zich gemakkelijk bewegen. Kort om, men wordt een persoonlijkheid. Als dat eens terdege wordt overwo gen, twijfelen wij er niet aan of de scheidsrechterscommissie voor Alk maar en omstreken kan met een ge rust hart het komende seizoen tege moet zien. Met niet minder dan vier invallers heeft Egmondia te Alkmaar de strijd tegen de gelijknamige club aangebonden. Het was dan ook volkomen normaal dat Alkmaar een licht veldoverwicht had, en dat na twaalf minuten in een doelpunt wist uit te drukken. Uit een corner kopte de Alk maarse midvoor keurig in. Reeds spoedig kreeg Egmondia de kans op de gelijk maker toen de linksbinnen ongeoorloofd werd aangevallen. Aanvoerder Stam schoot de penalty echter recht in de handen van ae Alkmaar doelman. Toch maakte Egmondia acht minuten voor rust gelijk, door middel van Zwaan, waarbij de Alkmaarse doelman echter niet geheel vrijuit ging. Vlak na de hervatting sprong links binnen Zwart gelijk met de Alkmaarse doelman naar de bal met het gevolg dat deze juist over de hoofden van de spe lers in de doelmond caramboleerde. Hoe wel Alkmaar een stevig slotoffensief in zetten en Egmondia met de rug tegen de muur stond te verdedigen, kwam in de stand geen verandering meer.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 7