Rusland en de verlening China spraken over hulp van Oxford: merkwaardige combinatie van heden en verleden Nog weinig schot in Benelux Boerenwagenclub staat op de bres voor spontane volkskunst De jeugd leert hoe het hoort Ondanks ato grondtro< Ook Ulbricht was op het Kremlin Problemen van Oost en West onder de loupe eens tot stand Kaitenmisère op het deftige plein Eer» uitstekend idee werd werkelijkheid Britse volksaard: Hink en evenwichtig N.-Hollandse predikant vertelt zijn indrukken Veelbelovend contract werd grote strop ScheepvaartbericF DONDERDAG 18 SEPTEMBER 1953 (Van onze correspondent te Berlijn) IIOEWEL men hier op het ogenblik nog niet over volledige informaties be- 1 treffende de Sowjctrussiseh-Chinese besprekingen in Moskou beschikt, zijn uit kringen van het Oostduitse ministerie van buitenlandse zaken toch reeds zoveel inlichtingen bekend geworden, dat het mogelijk is zich een min of meer betrouwbaar beeld te vormen. Hieruit blijkt onder andere, dat de eerste dagen van de besprekingen in Moskou niet aan Aziatische, maar aan Europese vraag stukken gewijd waren. Alvorens de Sowjet-Unie haar antwoordnota van 23 Au gustus 1952 aan de gezanten van Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten overhandigde, heeft zij de inhoud er van uitvoerig met Tsjoe En Lai, met diens' plaatsvervanger in het Chinese ministerie van buitenlandse zaken, Tsjeng Joen, cn met de plaatsvervangende minister-president der Oostduitse regering, Walter Ulbricht, besproken. Laatstgenoemde bevindt zich reeds veertien dagen in de Sowjetrussische hoofdstad. WALTER ULBRICHT was in Moskou eveneens bij besprekingen aanwe zig, die tussen de Sowjetrussische mi nister voor de handel met het buiten land, Koemykin en diens plaatsvervan ger, Pawlof, van de ene kant, de Chi nese plaatsvervangende ministers voor machine-constructie en post- en tele- graafwezen, Wang Dao Han respectie velijk Wang Tsjeng, van de andere kant werden gevoerd. In deze bespreking werden de mogelijkheden overwogen om de export van Oost-Duitsland naar China te vergroten. De Chinese onderhandelaars hebben ln Moskou voorgesteld, dat hun land evenals dit met Noord-Korea het geval is, wat zijn buitenlandse handel betreft een soort prioriteit wordt ingeruimd. Dat wil zeggen, dat de Sowjet-Unie en haar satellieten er m de toekomst in hun handelsverkeer met China steiker mee rekening houden, dat China oor logvoerend land is. Dit impliceert een wijziging van de exportplannen der volksdemocratieën, zoals deze door de raad voor wederzijdse economische hulp waren vastgesteld. Volgens berichten is Moskou aan de Chinese wensen, om in het handelsverkeer een bijzonder pre ferente behandeling te genieten, reeds tegemoet gekomen. Dit zou voor Oost- Duitsland ten gevolge hebben, dat zijn piachine-industrie ongeveer een volle maandproductie extra voor de export naar China ter beschikking zou moeten stellen. Daartoe is het echter niet in staat. Daarom heeft men in Moskou raar een tussenoplossing in deze zin ge zocht, dat de Sowjet-Unie een gedeelte van de herstelbetalingsleveranties uit de Sowjet-zone aan China doorlevert. China wenst bovendien nog telefoon- en telegraafinstallaties, ambulante zend- inrichtingen en schrijfmachines, die voor Chinees gebruik geschikt zijn. Meer hulp voor Cbina 1VJEN is er hier in Oost-Berlijn vast m van overtuigd, dat de Sowjet-Unie haar economische en militaire hulp aan China in belangrijke mate zal verster ken. Tegelijkertijd heerst in Moskou het streven de banden met Oost-Duits land nog nauwer aan te halen. Mos kou heeft Walter Ulbricht te kennen gegeven, dat het een versnelde invoe ring van het volksdemocratische sy steem in de Sowjetzone ten zeerste be groet. Economisch moet daarbij vooral rekening worden gehouden met de eisen, die de herbewapening zal stellen. De Sowjet-Unie heeft aangeboden een commissie te sturen, die de Oostduitse autoriteiten zolang bij het opstellen van defensie-plannen zal adviseten ..als de ze dit noodzakelijk achten". Van de andere kant hebben de Sowjets hun on tevredenheid niet onder stoelen of ban ken gestoken over het feit, dat de Oost duitse communisten de agitatie jegens de Bondsrepubliek de laatste twee maanden sterk hebben verwaarloosd. De strijd tegen de ratificatie van het verdrag der Europese verdedigingsge meenschap door de Westduitse regering met alle middelen moet worden ver sterkt. Dit behoort volgens het Krem lin tot de belangrijkste en dringendste taak van het Oostduitse bewind. Blijk baar wil het niets onbeproefd laten om het totstandkomen der Westeuropese verdedigingsgemeenschap nog op het laatste ogenblik te storen. Vorming van Oostduits leger [)E tweede wens der Sowjet-Unie aan het adres van haar Oostduitse vol gelingen betreft de vorming van een Oostduits leger. Moskou wil het tempo der Oostduitse herbewapening versnel len. Voor Walter Ulbricht betekent dit een voorschrift, dat buiten iedere dis cussie staat, maar daarmede is het nog geen werkelijkheid. Daartoe moeten eerst de vereiste materiële voorwaar den vervuld zijn. Ulbricht heeft zijn opdrachtgevers zeker niet verborgen gehouden, dat hieraan nogal een en an der ontbreekt. Het aantal deserteurs uit *t Oostduitse leger heeft juist de laatste dagen weer een nieuw record bereikt, terwijl ook het aantal vluchtelingen, 30.000, dat in Augustus West-Berlijn be reikte, het hoogste sinds het einde van de oorlog is. In rapporten over de wer vingsacties voor het leger wordt gespro ken over onverschilligheid bij de jeugd, over een afwijzende houding onder het grootste gedeelte der vrouwen, over een gebrek aan inzicht in de noodzakelijk heid van een Oostduits leger, over ver zet onder de mannen tegen vrouwen, die hun plaats in de fabriek komen in nemen, opdat zij voor het leger kunnen worden opgeroepen, ja zelfs over paci fistische neigingen onder dc leden der communistische partij. Men wil het nu met zachte en des noods ook harde dwang gaan proberen. Oostduitse moeders kunnen zich bij voorbeeld reeds voorbereid houden op het bezoek van zogenaamde'communis tische vrouwen-acties, die hen zolang zullen bepraten, tot zij, murw gediscu teerd, hun zonen aan het leger ter be schikking stellen. Maar ook dan zijn de grootste moei lijkheden nog niet overwonnen, ln het bijzonder de Oostduitse zware indus trie verkeert momenteel in de groot ste moeilijkheden. Er is gebrek aan stroom, aan ijzer en staal, aan koper en industriële uitrustingsstukken. Dit is fnuikend voor een industrie, die zich op wapenproductie moet gaan instel len. Reeds nu kan de capaciteit van talrijke bedrijven slechts gedeeltelijk worden benut. De Sowjet-Unie zou hier kunnen bijspringen, maar zij leeft zelf ook niet in een weelde van staal en ijzer, terwijl zij bovendien reeds door zware verplichtingen is belast. Herbewapenen is vooral hier sneller gezegd dan gedaan! Verschillen in economische structuur nog groot Toch komt volledige unie (Van onze Haagse redacteur) rvE laatste tjjd worden de berichten menlgvuldiger, dat de verschillen tussen België en Nederland en het uit eenlopen van de meningen in beide landen over de mogelijkheden van de vorming van een economische een heid, een zodanige vorm dreigen aan te nemen, dat de verwezenlijking van een volledige economische unie der Beneluxlanden in een zeer ver ver schiet schijnt komen te liggen. Het Belgische blad „La libre Bel- gique" heeft onder zijn lezers een en quête gehouden over de vraag, hoe zii denken over Benelux, de moge lijkheden tot verwerkelijking er van en de oorzaken van de trage gang van zaken bij de pogingen om tot over eenstemming te geraken. De antwoor den op deze enquête gaven blijk van een minieme waardering voor Neder land. Nu behoeft dit niet tot ongerust heid aanleiding te geven, maar wei mag geconcludeerd worden, dat er ontegenzeglijk verband bestaat tui sen de opvallend afwijzende houding der Belgen en de door lage prijzen en lage lonen in ons land geschapen mo gelijkheid om door concurrerende aanbiedingen de Belgische producen ten in verschillende branches zelfs van hun eigen binnenlandse markt te verdrijven. Langzaam aan Het gaat langzaam met Benelux, talrijke, moeilijke vraagstukken moe ten nog tot een oplossing worden ge bracht. Interessant is het te vernemen, wat de directeur van de Nederlandse jaar beurs, mr J. Milius, die door zijn po sitie in het brandpunt zit van de han dels- en andere economische betrek kingen met België en uiteraard met tal van landen, over de ontwikkeling van Benelux heeft gezegd. Hij is van oordeel, dat alle diver gerende tendenties ten spijt de poli tieke en economische noodzaak tot samenwerking der drie Benelux-lan- den de ontbindende krachten uitein delijk tot stilstand zal brengen en tot nauwe economische en politieke aan Stiefkind der historici (Van onze speciale verslaggever) FR wordt in Hamdorff-Laren een ten- toonstelling gehouden van fragmen ten van een spontane volkskunst, die honderd jaar, of nauwelijks vijftig jaar geleden nog levende werkelijkheid was, maar in die dagen zeker niet als Kunst (met een grote K) werd aangemerkt. Het zijn fragmenten van oude boeren wagens, van rijk gebeeldhouwde of be scheiden sjezen, en tevens van kinder speelgoed als bokkewagen, ponysjezen of met de hand vervaardigde modellen van het koetswerk, dat een eeuw gele den kleur gaf aan 's heren wegen. Tien jaar geleden hebben enkele Gooilanders eikaars belangstelling voor deze onop gemerkte volkskunst ontdekt. En uit deze ontdekking is de „Boerenwagen club" gegroeid. Ter gelegenheid van het tienjarig verenigingsbestaan treedt de club, die inmiddels honderd en vijftig leden is gaan tellen, in het volle dag licht. Zeker, ieder jaar had men zijn boerenwagendag. Vianen, Beesd, Ma- riënwaard, Schoonhoven, Meerkerk, Purmerend, Alkmaar, Staphorst, Om men, Gorkum en Schoonrewoer kunnen ervan meepraten. Maar dit Laren is de kroon op die tienjarige activiteit, die heeft kunnen verhoeden, dat alle her inneringen aan deze onvermoede volks kunst verloren gingen. TEKEN VAN WELSTAND TYE oude boerenwagens met hun vaak originele snij- en smeedwerk, of kos telijke schilderingen op het achterscha- mel, zijn uit de tijd geraakt. Moderne landbouwwagens zonder smuk verdron gen de oude sierstukken, waaruit nu nog afgelezen kan worden de welstand, die de boerenstand in een bepaalde pe riode of een bepaalde streek eenmaal moet hebben genoten. Wij van deze tijd mogen ons weer verbazen. Bekijken we eens het hier tentoongestelde materiaal. Niet zozeer de koninklijke ponywagen, die welwil lend in bruikleen gegeven werd voor dege expositie en een juweeltje is naar lijn en afwerking, maar ook de wagen- delen, die hier door de actieve verzame laars nog juist van de brandstapel ge red konden worden, of door hen gevon den werden in de stoffige en vergeten hoeken van een landbouwschuur. Kos telijke staaltjes van snijwerk zijn het van de eenvoudige dorpswagenmakers, die er hun ziel in legden. En wat te denken van het prachtige smeedwerk; zoals dat bijvoorbeeld tot uiting komt in de op touw gelijkende wielkettingen. Er ligt een cultuur in verankerd van het plattelandsleven, die van enorme betekenis geweest moet zijn. Ongewild en ongeweten hebben de oude handwerkslieden schoonheid ge wrocht en anderen laten delen, in de ontroering, die inhaerent is met aan dat werkelijk schone. Dit alles is niet meer van onze tijd. Deze tijd kent andere middelen, die ook de afstand tussen het cultuurcentrum en het platteland overbruggen. De spon tane volkskunst, zoals we die terug kunnen vinden in deze boerenwagens, krijgt geen kans meer om zich te ont plooien om zuiver economische rede nen. Drie duizend gulden zou een wa gen zeker moeten kosten, waaraan de zelfde zorg besteed zou zijn als aan de vroegere boerenwagens van f 150. Dat gaat niet meer. Maar juist daarom is het goed dat tien jaar geleden de Boerenwagenclub opgericht is, door mensen, die wilden voorkomen dat al het bestaande verlo ren ging. Teveel ervan was reeds in de kachel verdwenen. En wellicht leidt dit grootse tienjarige herdenkingsfeest van de oprichting er dan nog toe, dat uit hoeken en gaten op boerenerven nog wagenfragmenten te voorschijn komen, die eenmaal als waardeloos in een hoek werden gegooid, maar die aan de Boe renwagenclub wellicht nog rijke orna menten zou kunnen opleveren voor de studie die men van deze oude volks kunst maakt. eensluiting zal leiden. En wel, omdat dit een kwestie van zelfbehoud is. Dit proces zal zeker niet altijd even soepel verlopen. Want het is aller minst een sinecure om de productie factoren in de Benelux-landen een gelijke vorm te geven, vooral zolang belangrijke onderdelen van de econo mische structuur als lonen en prijzen aanzienlijke verschillen vertonen. De zeer ver doorgevoerde liberalisatie van de Nederlands-Belgische handel evenwel moet er automatisch toe lei- oen, dat de niveaux in beide landen elkander naderen en bijgevolg moet er rekening mee gehouden worden, dat de prijzen- en kostenstructuur in Nederland in de toekomst op een ho ger niveau zullen komen. Naar hoger niveau. Dit betekent, dat op den duur zo wel de lonen als de prijzen eerder een stijging dan een daling te zien zullen geven, al behoeft dit nog geenszins te betekenen, dat in Nederland dezelfde prijzen als in België zullen worden be rekend, omdat het mogelijk is, dat ook in de toekomst enige verschillen in de levensstandaard van beide landen aanwezig zullen kunnen blijven. Aldus mr Milius, wiens uiteenzet ting er misschien toe kan bij dragen de tegenzin der Belgen enigszins te temperen. De verwezenlijking van een volledige economische unie zal in de toekomst voordelen voor beide landen opleveren. In de begintijd zul len er daartegen ook offers moeten worden gebracht. Dat is weinig aan lokkelijk, maar bij goede nabuurschap moet er op kunnen worden gerekend, dat de bereidheid om offers te bren gen bij beide landen in gelijke mate aanwezig is. UONDEN houden is in Den Haag een dure liefhebberij, want de ge meente laat er een niet mals bedrag aan belasting voor betalen, vooral wan neer men twee of meer honden heeft. Voor katten eist de fiscus tot dusverre nog geen bijdrage voor haar kas. Ook bestaat er geen enkele wettelijke be perking voor het aantal katten, dat men in zijn woning mag laten rond dartelen. Men mag er één hebben, of twee, of vijf, of zes en twintig, zoals een bewoonster van een huis aan het Lan ge Voorhout, twee huizen van het sto- stige paleis van de koninklijke fami lie. Ze houdt ze op het dak en schept er een behagen in de beestjes te ver troetelen, ook in haar kamer. De medebewoonsters zijn minder enthousiast. Want de zes en twintig poesen produceren gezamenlijk een luchtje in het huis, dat het verblijf er tot een doorlopende kwelling maakt. Daarom hebben zij bij allerlei autori teiten reeds geprobeerd een einde aan deze toestand te krijgen. Zij konden klagen, zo hard zij wilden, zolang Den Haag geen verordening heeft, die het verbiedt meer dan één, of twee of drie katten te houden, is er niets aan te doen. Teneinde raad hebben de bewoon sters nu aan de gemeenteraad ge vraagd ijlings zo'n verordening in het leven te roepen, opdat op grond daar van de kattenkolonie tot redelijker proporties teruggebracht kan worden. Met ijver en toewijding spelen de kinderen postambtenaartje in het miniatuurpostkantoor en het minia tuurstadje en dorpje. Ze mogen zelfs gebruik maken van echte stempel- en bundelmachines en van wat meer nodig is bij de gang van een brief van afzender tot geadresseerde. Kleine P T T.-ambtenaren, stationschefs en machinisten m actie (Van onze speciale verslaggever) UET zit 'm in de petten! Maar toch ook weer niet helemaal. In Amsterdam hebben we jochies en meisjes zien ronddartelen met een koddig papieren stationschefspetje, een mach'nistenpet of een P.T.T.-pet op. In Eindhoven hebben we weer zulke knaapjes en meisjes gezien. Zij liepen er trots mee rond te stappen, alsof zij de Nederlandse Spoorwegen en de P.T.T. zelf waren. Wie doet me wat? Die petjes zijn een begerenswaardig goed. De jeugd heeft er een paar uur, een dag en zelfs een paar dagen voor over om er eentje te krijgen. Werkelijk te krijgen. En op wat voor een manier! Door mee te doen aan een spel, dat hun de illusie geeft enige ogenblikken in de grote mensenmaatschappij te leven. Door echt op een postkantoortje brieven af te stempelen, ze met behulp van een geheimzinnige machine te bundelen, ze in postzakken te stoppen en met een miniatuurtrein mee te geven, door te sorteren en, omhangen met een echte, bijna op de grond slepende brieventas, te bestellen in Gouddorp en PostdamHet spel heet: De weg van een brief. mera Obscura weggcstapt. Het is I. K. Spaar, de eerste jeugdspaarder. Alles is artistiek opgezet en het is een intense vreugde voor de kinderen in deze omgeving in de huid van de P.T.T. te kruipen. Om met een razend tempo de brieven door de stempelma- chine te zien vliegen; om automatisch touwtjes te wikkelen om pakjes brie. ven; om te sorteren op Gouddorp en Postdam en later op de straten van dorp en stad; om de post echt te gaan bestellen; om met postzakken te sle pen en al spelende te leren. Mijn spelen is Ieren HUANT dat laatste is de opzet van het P.T T.-postspel, dat thans reeds dui zenden kinderen vertrouwd gemaakt heeft met de regel, dat de postzegel op de adreszijde in de rechterbovenhoek geplakt moet worden. De kinderen we ten, dat volledig geadresseerd moet worden, dat de plaats van bestemming crderstreept behoort te worden en dat op de achterzijde de afzender dient te worden vermeld. Zij weten ook, waarom dit moet geschieden en wat de moei lijkheden voor de P.T.T. zijn, als deze regels niet in acht worden genomen. Zij horen, dat de P.T.T. per dag vijf millioen poststukken verwerkt, die I op elkaar gelegd een stapel zouden j vormen van vier maal de hoogte van de Mont Blanc. Zij vernemen, dat bij bandstempeling maximaal 4000 brieven per uur gestempeld kunnen worden, i doch dat de stempelmachine 30.000 brieven per uur verwerkt! Telkens doen ongeveer zestien kin deren aan het spel mee; tientallen staan vol belangstelling toe te zien en benij den niet weinig de vriendjes en vrien- dinnetjes, die in actie zijn en de pet, die zij opgekregen hebben, mogen hou den. Totdat zij zelf aan de beurt komen, I soms na uren en uren geduld oefenen. De P.T.T. doet veel aan de opvoeding van de jeugd. In Eindhoven is men al weer aan het inrichten van de jeugd- tentoonstelling, die in andere gemeen ten reeds ontelbare schoolklassen ge trokken heeft en die een duidelijk I beeld geeft van het ingewikkelde be drijf der P.T.T. Dat is de manier! Een voorbeeld ter navolging zelfs voor andere grote be drijven spoorwegen, K.L.M., scheep- vaartondernemingen die de kleine I jongens en meisjes later tot klanten krijgen en dan graag deskundige klan- ten aan hen hebben. DEN voortreffelijk idee is het geweest van de Pers- en propagandadienst van de PT.T. om de kinderen door een spel te leren, wat er bij de brieven post omgaat, hen duidelijk te maken, wat zij bij de verzending van brieven, als zij zelf eens zo ver zijn, dat zij aan het corresponderen gaan, te doen en te laten hebben en waarop zij dienen te letten. Met overgave spelen de kinderen dit spel en in stille verrukking staan de ouders te kijken, als zij hun spruiten bezig zien. Stel je ook voor: op een grote ruimte zijn links een miniatuur dorp en rechts een miniatuurstad ge bouwd met straten en huizen met num mers en naambordjes en brievenbussen. Er is een stationnetje, waarlangs een speelgoedtrein rijdt, die door een ..ma chinist" wordt voortbewogen en die een bijwagen met klein grut meevoert, dat postzakken in ontvangst neemt. Er zijn in de stad en het dorp postkan toortjes en er is een groot kantoor tus sen de liliputplaatsen, waar de post verwerkt wordt. Er rijdt een „beman de" postauto rond en op het perron wordt dapper gesjouwd aan een perron wagentje. In de stad staat een stand beeld van een oude heer, zo uit de Ca- (Van een bijzonder medewerker) ALS afgevaardigde van de Vereniging van Vrijzinnige Hervormden in Neder- land naar het Internationale Congres voor Vrijzinnig Christendom te Oxford (1217 Augustas), hadden wij het voorrecht een week in Oxford te vertoeven. Als buitenlander heeft men natuurlijk bijzondere interesse voor de volksaard. Men probeert, ook ai is men maar korte tijd in het andere land, die volksaard te „proeven." Al heel gauw maakt zich als een algemene indruk deze los, dat de Engelsen een merkwaardig talent van combinatie hebben. Dit volk heeft het klaargespeeld, het belangrijke en interessante van het verleden op een aanneme lijke wijze te combineren met de eisen van het moderne leven. van Olivier Cromwell, de man die ko ning Karei I op het schavot bracht, en Cromwell blikt vast en krachtig in de richting van het Paleis. Geen gekanker MEN krijgt de indruk dat er een even- 1V1 wichtige, flinke geest in dit volk huist. Men is in trein ,tram en bus rus- Men naar "ik heeft voor allerlei zaken nog bonnen verslindt („coupons") nodig; men kan in de win- AAN de café's hangt vaak zo'n gezel- rA li- lig ouderwets uithangbord te slinge' ren, met een steigerend paard, een zwaan of iets dergelijks. Iedere Engels- man, die zichzelf respecteert, heeft een d,„" open haard, die overigens, Omop eerf'ander teJrein^te komenHn kels a.ls. vreemdeling zonder bonnen Westminster Abbey, de kerk in Lon- geen stuk chocolade krijgen zeven jaar den, waar alle officiële plechtigheden 2?,'\°g' u tv iLwrf "rf=t plaats vinden, waar bijv. volgend jaar J^irts tvDisch Holfands is Ik koningin Elizabeth II zal worden ge- L'f^2fer,f" r nS wit X0^VirPr^TkerstoUVbnegrfv°n een^eider die fn 1944 als soldaat fn Darwin en Wallace, de grondfeggers „de uien vlogen je om de oren, daar op Zuid-Beveland, telkens als er in de neuueil JJC niisiivaaiiBC irei» iTl--.,„„„- ka— AaZeI heeft !^tSkafn^en' r3«SntoWr zei hij. Hij vertelde van de sociale'ver- f wii „an zekering, die ook de ouderdomsverzor- ïngevoerd. In Oxiord hadden wij een _;ne omvat Wii hebben dp Ru=sen Avondmaaldienst m de Jcapel van het fierS niS nodig, meneer"? zei hij Oxford is een universiteitsstad. van de evolutie-theorie, waartegen ve le kerken in de wereld indertijd fet ge- treden hebben De Anglicaanse kerk he°"'P' seft de middeleeuwse organisatie met w?i in nLt ltbo™» - hicsrhnnnpn dekens toestanden. „Wij mogen niet klagen Dlsscnoppen, dekens ,,r,j «opinie „er. vrijzinnige Manchester College; de ta fel lijkt nog altijd op een middeleeuws Er eiieir mot het nranMi ve nUaarshVk zijn 7000 studenten, die daar tijdens het xPrf^a? I5eaaht« na grootste deel van het jaar wonen-en van Leonardo da Vinei er achter, predikant, die de dienst leidde, droeg 'jig grootste deel van het jaar werken. Ook wel eens flirten met de •- - - meisjes van Oxford. Het schijnt niet een oeroud aandoend gewaad, met een allesJ te zi1n om in 20-n betrekkelijk met bont gevoerde kap op^e rug, die kleine stad met zoveei jonge mannen zo van een middeleeuwse monnik had grote dochterE te hebben. Men vertelde kunnen komen. mij, dat er drie vrouwelijke politie- De Engelsen zijn vol belangstelling agenten zijn aangesteld, die speciaal hot voor hun koningshuis; elke daad van oog moeten houden op de omgang tus- de koningin wordt uitvoerig vermeld in "hjrtenten en de meisjes. Niet de kranten en met sympathie bespro- alle studenten hebben blijkbaar altijd ken. Toch zijn ze om de drommel niet goede bedoelingen, slaafs. De enorme Parlementsgebouwen De stad telt een dertigtal colleges, met de grote Big-Ben-toren zijn een te- Een college is een complex les- en ken van hun zelfbewustzijn als vrije woonruimten rondom een grote binnen mannen. En vóór de Parlementsgebou- hof. De tutors (een soort onder-profes- wen staat, met ruiterlaarzen en degen, soren) wonen er en vele studenten. Elk het meer dan levensgrote standbeeld college heeft een eigen kapel, waar des Zondags de principal (wij zouden zeg gen de directeur of de rector) voorgaat in de kerkdienst. Het oudste college is gesticht ca' 1250, uit de nalatenschap van William Durham. Deze bepaalde, dat van de rente van zijn vermogen on bemiddelde studenten kost en inwoning zouden hebben. Een prachtig voorbeeld, door vele vermogende lieden in de loop der eeuwen nagevolgd. Anderen hebben legaten gegeven voor bibliotheken; er staan een paar wereldberoemde biblio theken in Oxford, geschenken van Bod- ley en van Dr. Radcliffe. Jaarlijks wordt een vergelijkend examen afgeno men, en de beste ieerlingen worden toe gelaten. Ik had een gesprek met zo'n student; hij had het goed, zei hij; alleen had hij geen geld genoeg om boeken voor zichzelf te kopen; daarom werkte hij tijdens de grote vacantie als kellner in een hotel in een vacantieplaats. Het Vrijzinnig Congres MOG een enkel woord over het Vrij zinnig Congres. Er waren onder de 250 deelnemers uit Amerika en Europa vrij wat vertegenwoordigers van de wetenschap opgekomen: natuurkundi gen, scheikundigen, ingenieurs, biolo gen, psychologen, natuurlijk ook veel theologen. Nu was het merkwaardige, dat door de vertegenwoordigers der na tuurwetenschappen en van de techniek met nadruk werd gewezen, telkens weer, op de grote gevaren, die de mens heid bedreigen van de zijde van een wetenschap en een techniek, dis niet aan diepere geestelijke waarden gebon den zijn. De sectie van het Congres, die aan de studie van deze dingen gewijd was, nam de volgende resolutie aan: De moderne wereld heeft meer dan iets anders nodig dan beoefenaars der we tenschap, die zich ethisch verantwoor delijk weten; en deze beoefenaars der wetenschap kunnen niet buiten de in tense samenwerking met ethische den kers en gelovigen met een ruime blik en een open hart. Dat is een hoopgevende conclusie, ge loof ik. Het leeft in de wetenschappe lijke mensen over de hele wereld: de resultaten van de wetenschap mogen niet gebruikt worden, om de mensheid in het verderf te storten. Geestelijke krachten zijn nodig, om een hogere zin aan het leven te geven. In het vrije, ondogmatische christendom liggen deze gereed. Wij zijn naar huis gegaan met de overtuiging, dat overal in de wereld ernstig nagedacht wordt over de grote problemen van onze tijd, en dat overal krachten ontwaken, die, naar wij vurig hopen, in staat zullen b'iiken de drei gende rampen af te wenden. Ds. A. DE WILDE, Nieuwe Niedorp. Oosienrijks naaldhout Een combinatie van drie Nederland se zakenlieden ging anderhalf jaar ge-1 leden een contract aan met enkele Oos- tenrijkers over de leverantie van niet minder dan dertigduizend kubieke me- ter naaldhout, tegen een uitzonderlijke lage prijs. Er werd een bedrag van j 544.000 gulden aan deviezen naar Oos tenrijk overgemaakt (3.1 millioen schil- ling), doch voor dit aanzienlijke bedrag zijn in totaal slechts twee keer zes f wagons naaldhout geleverd, waarvan bij de laatse zending nog twee wagons)1 waren met inferieure kwaliteit. Daar na lieten de Oostenrijkers niets meer; van zich horen. Uit een hierop inge steld onderzoek bleek;, dat de Oosten-I rijker F. A„ de hoofdpersoon in het drama-, meer dan zeshonderdduizend schilling ten eigen bate had aange wend en onder meer een kasteel, eeiii- huis, een boekhandel voor zijn echtge-j note en enkele 'andere kleinigheden had gekocht. Ook enkele andex-e Oosten rijkers hadden van F. A. aanzienlijke)I bedragen ontvangen. In Oostenrijk lo pen over deze zaak inmiddels reeds der tig tot vijftig civiele procedures. Minister Eden in Belgrado Gisteren is de Engelse minister var- van Buitenlandse Zaken, Eden, op eet vliegveld bij Belgrado aangekomen vol een officieel bezoek van zes dagen aas Joego-SIavië. De minister werd verwelkomd doo.'f- de Joegoslavische minister van buiten-i landse zaken. Kardelj, en de ministf| van binnenlandse zaken, Rankowitsj, twee meest op de voorgrond trede:- leden van het Politburo. Na het speler van de volksliederen, inspecteei'de mi nister Eden een erewacht van de lucht macht. Vervolgens begroette hij anderf Joegoslavische hoogwaardigheidsbekle- I ders en leden van het corps diploma- 1 tique. Eden kwam van Straatsburg, waar M de bijeenkomst van de Raad van Euro?' I had bijgewoond. ALS ER El Verklaring van gei Omar Bradle Generaal Omar Bradley, Van de Amerikaanse commi •tafchefs, heeft ln het Eeallieei kwartier bij Parijs verklaard, mistische verwachtingen aang nut van atoomwapens in de sómmige landen misschien t< den, te denken dat niet al krachten behoeven te worden en opgeleid, die in de Nav voor 19521954 worden genoe dergelijke gedachtengang kon mening van de Amerikaanse misleidend en gevaarlijk zijn. De opbouw van de Navo-st ten gold in de eerste plaati staan brengen van een aanvj troepen konden niet de krach gen om een tegenaanval te do oorlog te winnen. Dat zou ee satie op veel grotere schaal v zouden steeds voldoende gr krachten moeten zijn om de dwingen zich te concentreren aanval. Als de vijand zijn so onderlinge afstanden van hon ter kon laten oprukken, zi atoomwapen ter wereld hen tegenhouden zonder hulp van 1 grondstrijdkrachten. Naar aanleiding van de vi de gewenste lengte van de dienst, antwoordde Bradley, d; twee jaar de kortste tijd ac Aanhangwagen van truck werd gestolen Op klaarlichte dag is van een station te Keulen de aanhang wagen van een vrachtauto van de Fa. Gebr. J. te Venlo gestolen, terwijl de chauffeur zich met de motorwagen veertig km. verder bevond om goederen af te laden. De aanhangwagen was beladen met 750 lege groentenkisten, waar van er 350 langs een bosioeg zijn terugevonden. De aanhangwagen is door een chauffeur van de fa. H. uit Tegelen gezien. Hij werd voortgetrokken door een Duitse motorwagen, on de weg van Keu len naar Frankfort. De Tegelaar heeft er verder geen aandacht aan besteed in de veronderstel ling, dat zijn Venlose collega wet motorpech te kampen had. «j| Krabben en peuteren Hlllll* kwaal eteeds erger. liitcl'M Jdua'bare D.D.D. dr UilaicKI ln de poriën door, zul smet en geneest de GENEESMIDDEL TEGEN Tg"» HUIDAANDOENINGEN JSJr. Al (Advertentie. Ing Alderamin, R'dam—Calcutta, Bahrein Almdijk, New York- Mexico, 16-9 van Havanna naar Almkerk, Japan—R'dam, 1 Alexandria naar Napels. A 16-9 n.m. te New York An West-AfrikaA'dam, pass. 16-9 mas naar Le Havre Amstelve ma—Bombay, 16-9 van Tarakan tam, 16-9 n.m. van Port Swetten Belawan Bloemfontein, Oost A'dam, 16-9 n.m. te Genua A'dam—Peru, 16-9 n.m. te Calla< gostroom, A'dam—West-Afrika, van Bordeaux naar Dakar Porto Alegre—A'dam, 16-9 n.m. 1 Dongedijk, VancouverR'datr op 16-9 van Los Angelos naar Cr Elmina, 16-9 van R'dam te A'dan gano, 17-9 van lbo te Dar es ga: wacht Fairsea, R'dam—Sydn n.m. te Aden Gaasterland, Buenos Aires. 17-9 v.m. te Bue Groote Kerk, A'dam—West-Af v.m. te Teneriffe Helicon, New York te Curasao Indraj dam—Tandjong Priok, 16-9 van naar Genua Java, Makassai 17-9 te Genua Kerlosono, Manilla te Siain Laertes. 17-9 Papan Langkoeas, 16-9 van R' Antwerpen Larenberg, R'd; 17-9 v.m. te Bari Lemsterkei —Perzische Golf, 16-9 van Si Kuweit Limbrug, 17-9 van Ba te Makassar Macuba, 16-9 va tar naar Lissabon Markelo, Kingslyn t, R'dam Meliskt cuttaR'dam, 16-9 van Bombay Mentor, A'dam—W.-Indie, 17- guaira Molenkerk, W.-Afrikt 17-9 te Port Sudan Nelly, Sy dam, 16-9 n.m. van Port Said 1 merhaven Nigerstroom, W.-A dam. 16-9 van Takarodi naar Mc Ondina, 17-9 van Berre te Beyi Oranje, A'dam—Tandjong Priok, Singapore te Tandjong Priok - Mena—Gibraltar, 17-9 te Suez Alexander, Montreal—R'dam, 16- Werpen Rijnland, A'dam—Buei 16-9 van Itajai naar Paranagua kep, JavaA'dam, pass. 16-9 Graads-kanaal naar Aden I New York—Java, 16-9 van Port ham naar Singapore Tjitjaleng —Zuid-Amerika. 16-9 van Kaaps Buenos Aires Waterman, Ne' R'dam, 16-9 20 mijl znid-zuidu Kaap Sable Westland, Bueno Adam, 21-9 voor IJmuiden vei Willemstad, A'dam—Cristobal, jnijl oost-noordoost van Guade' w onosari, R'dam—Houston, p; Bahamas Zeeland (KRL) Priok R'dam, 17-9 v.m. te Loni Aldabi. Buenos Aires—R'dam Bah,a naar Las Palmas B 18-9 van Miri te Tandjong Priok Cumulus, 17-9 van Atl. Oceai dam Dalerdijk, 17-9 van Anti ?ad„™ Edan>' R'damNew 1 van Halifax Haarlem. 17-9 iS™!» R'dam Hermes, A beli?' ®van Laguaira naar J S k V Ho°gk"k. 16-9 van te Leuvekerk, 17-9 vt 15 9 T Lomb°k, Colombo1 S:,?n" an Francisco naar X te Panamf^' Vancouver—Indon< Verwacht' daarna naai V-Jti vlaardingen, 16-9 van R' abana Stentor. 16-9 Vm r tiaar Nickerie Tara ,«5 G naar Canada - Wiflem V' Priok—R'dam 17-9 ?uys' Aagtekerk,R'dam-Kobë, 17 Said Alkaid, R'dam—Calcutta' Karachi - Altair, Rio de Janeir 16-9 van Las Palmas naar Le 179'van Vf R'dam te A'dam 17-9 van Izmir te Tunis verwac! A dam Levant, 16-9 te Malta AtManm ant'r-15"9 Van Hta, rans ig <Tr, Gouwe- W.-Afrik öeussant, 19-9 te Holland verwacht Hathor -"Hcwir"9,cT La«a'«a nëar' «a» I n,m' te Tamp, Vaëï Antwerpen Hercules, A Lnën' i Van Algiers naar P; Loenerkerk. Calcutta-R'dam. Suez verwacht Nestor, 16-9 v e Adam Rempang, A'dam—1 in o verwacht Sor 16-9 van Galveston naar R'darr Dordrecht, Sagunto-R'dam. pass bral tar stad Maastricht, Luie pass. 16-9 Brunsbittel, 18-9 te R wacht Tamo, Buenos Aires—N '7„ van Trinidad naar Ball wl eCht' '7'<) van Melbourne lembang Zonnewilk, 22-9 vj Montreal verwacht.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 6