IS VERDERE INPOLDERING VAN BIESBOSCH VERANTWOORD? Grondlegger van Lyceum Het aangiftebiljet voor de Inkomstenbelasting werk Een uniek stuk natuurschoon Geleerde woekerde met zijn talenten 11 'f, F Millioenen zonder resultaat In Amsterdam rolt Ford Taunus van de lopende band Wie het laat liggen wordt extra belast ZATERDAG 27 SEPTEMBER 1952 >als men „Voet- t, is geheel Cha- Hij heeft er 4« ed en twee volle erkt, vóórdat de werd. Toen had tanden nodig om aaiboek, dialoog, s en costuuma, tmuziek en twee slin. Zijn Calvere jekende Chaplln- l gewoon sterve- mrleske violist of hoed op. i heeft zijn bui- he behendigheid n de danseres in- euwe ster, Claire iden geëngageerd jp het toneel zag. nderen werken er Lita Grey, Sidney kinderen uit zijn Oona O'Neill, do de zesjarige Mi- e Josephine, clown Calvero is ing van Chaplin, zekere psycholo- in. De handeling ir hij de man heeft inspiratie tot deze e clown Sandy, die dat niemand meer oen in de Theems >ral het schilder- Kensington, heeft ere aantrekkings- tgeoefend. „Ik heb omerset Maugham hij lijdt aan heim- Dit door de ellende haplin steeds weer ington Road, Lam- iechapel betekenen een ver verleden ring, maar ook de ierinnering aan een verdrietigheden en waaraan Chaplin geworden ls. ongedeerd dood van zijn va- eder, die bij kleine optrad, veel moei- s op te voeden. Het i tijd op een arm- e, dat Chaplin later lid" gereconstrueerd bracht hem de eer de pantomime bij. bij het variété op. n hij toen leefde, n „Voetlicht" weer kwam hij aan de 1 hij erg veel moeite ratting van de kunst lack Sennet, die er eg op kon beroemen te hebben, had in- ik heftige discussies t grimassen maken", e moet met je armen de film moet je be- als je begrepen wil was van een geheel beroemde Franse to- .ouis Barrault heeft „Chaplin bereikt de de mimiek, die van 1". Ten slotte heeft iad met zijn techniek, :h steeds weer afvra- ir het publiek begre- heeft hij in het be- flim gevreesd! Maar l het einde 'van zijn en alle critici eenpa- ilin zelf evenals de orden is, is zijn kunst gebleven. van de Nederlandse Isschouwburg in Am en. Een typische uit een oogpunt van keu- ran Beethoven iswon- ,m het feit, dat wij gespleten voorstelling Iet was namelijk of ips en orkest in de 3e e, die vóór het derde l werd, zóveel vuur at daarna zowel in de het podium het ware ;heente ontbreken: is niet willen ingaan deze inlas muziekdra- ■n verantwoord is. Ons de hele avond ge- op onze plaats in de s wanvérhouding tus sen strijkers en bla- zetrshet koper was zo hard, dat wij de solisten niet konden verstaan. Gré Brouwenstijn heeft deze voorstelling met haar bewonde renswaardig talent ge dragen, daarin bijge staan vooral door Ge rard Groot als de ci pier en Corry van Bec- kum, die een wat on wennige Marzelline op het toneel zette. Oto- kar Kraus forceerde zijn stem tezeer met schreeuwerig effect. Frans Vroops ten slotte moet oppassen de na- j tuurlijke „voile" van zijn stem niet te culti* veren. Dit komt aan de klankrijkdom be slist niet ten goede. Van der Vies mise-en scène was rustig en d koren bewogen zich beheerst tussen de sombere decors van Hans vam Norden. Een goede opvoering me' een vrouwelijke glans rol derhalve, waard m gehoord te worden. H. M. K- MPNM j«fl r'ff&W sUJM (Van onze speciale verslaggever). NEDERLAND bezit in de Biesbosch, dat merkwaardige landschap tussen de steden Dordrecht en Geertruiden- berg, een uit natuurwetenschappelijk oogpunt uniek gebied. Het is een zoetwatergetijden-delta. Met andere woorden, eb en vloed van de westelijker gelegen Noordzee doen zich hier via de Zuidhollandse en Zeeuwse stromen nog gelden, maar het water in de honderden met riet en griendhout om zoomde kreken is zoet. Nergens elders in Europa kan men dit merkwaardige verschijnsel tegenkomen, het Waddengebied en de rivier monden en Zeeuwse stromen. Bin nen weinige tientallen van jaren zal deze oplossing gevonden moeten zijn. Maar is het dan verantwoord, aldus dr Van Rijsinge, op dit ogen blik vele millioenen uit te geven voor een werk, dat misschien over twintig jaar overbodig geworden is? DAAR deze omstandigheid er mede toe geleid heeft, dat zich hier een zeer bijzondere planten groei ontwikkelde het wilgen- populierenvloedbos en zich ook in de vogelstand 'het merkwaardige karakter van dit gebied weerspiegelt, zien talloze natuurliefhebbers met leedwezen, hoe de Rijkswaterstaat bezig is langzaam maar zeker de hele Brabantse Biesbosch in te polderen. In 1950 reeds heeft de Contact-commissie voor Natuur- en Landschapsbescherming, vertegenwoor digende 81 bij haar aangesloten organi saties op velerlei gebied, de leden van de Tweede Kamer haar bezorgdheid te kennen gegeven. Uit niets is gebleken, dat deze bezorgdheid weerklank ge vonden heeft in de regeringskring. Daarom heeft de Contact-commissie dezer dagen weer de grote trom geroerd. Daarom, en omdat zij meent, dat er inmiddels nog weer andere aspecten aan het licht zijn gekomen, die tot voorzichtigheid manen bij de verdere uitvoering van de plannen. Dr. C. J. van Rijsinge, lector aan de Landbouwhogeschool te Wageningen, heeft ons hierover een boekje open ge daan en daarbij de vraag opgeworpen, o! verdere uitwerking der plannen ver antwoord is, als men bedenkt, dat hoe merkwaardig dit ook klinkt Nederland langzamerhand met een watergebrek te kampen krijgt, dat sociaal-economisch gezien enorme ge volgen heeft. Van onze, erfvijand, waar tegen we eeuwen hebben moeten vech ten, is het water zo langzamerhand tot een erfvriend geworden, die we in ere moeten houden. Enkele dringende problemen In het hoge gedeelte van Neder land leverde de regenval omstreeks 1700 een voordelig saldo op van 100 mm. Dat wil dus zeggen, dat de planten, die voor hun groei water nodig hebben 100 mm minder ver bruiken dan er aan regen werd toegevoerd. Tegenwoordig is er een nadelig saldo van tenminste 100 mm, als gevolg van de intensivering van de landbouw, die een vele ma len hogere opbrengst biedt dan een paar eeuwen geleden en van verder gaande cultivering van de grond HET lage deel van Nederland kent het probleem van de verzilting van de grond. Het zeewater dringt de rivieren binnen en de infiltratie van de omringende gronden door zoetwater uit het duingebied is onvoldoende om Vele millioenen moet de inpoldering van de Biesbosch kosten. Hoeveel mil lioenen, geen sterveling die het zeggen kan, want de merkwaardige samenstel ling van dit gebied met zijn particulier bedijkte poldertjes binnen de kreken, zal telkens nieuwe problemen opwer pen, wanneer de Waterstaat weer een gedeelte van het gebied „in de ban" gedaan heeft. Door de uitgestrektheid van het gebied behoeven de polderdijk jes niet zo zwaar te zijn. om de normale eb en vloedstroom te kunnen keren. Van hef een in het ander MAAR wanneer men het gebied kleiner maakt, dan zal dezelfde zich verplaatsende watermassa door een kleiner gebied moeten worden opgenomen. Wat gebeurt er dan? Waterstaat zal van het ene werk in De -prachtige biezenwal in het Wes telijke deel van de Biesbosch, waar nog tamelijk veel open water is. het andere moeten vervallen. Millioenen zullen moeten worden geïnvesteerd. En met welk resultaat? Alleen dat men een 1000 h.a. meer vruchtbaar bouw land gewonnen zal hebben, ten koste van de economisch gelijkwaardige riet landen en de iets minder florerende griendlanden. En dan verder natuurlijk ook nog ten koste van de merkwaardige constellatie van dit unieke gebied, flora en fauna, en de naar recreatiemogelijk heden zoekende Nederlanders, voor wie deze Biesbosch tot nog toe een para dijselijk oord is gebleken. Uiteraard kennen we de tegenargu menten niet, die Rijkswaterstaat in staat zal zijn op te leveren. Maar het komt ons voor, dat de argumenten van de Contact-commissie voor Natuur- en Landschapsbescherming minstens waard zijn gehoord te worden. Te grote cul turele en economische belangen staan hier naar onze smaak op het spel. LIET eerste 'exemplaar van de Ford Taunus 12 M, die tijdens de RAI i:i Nederland werd geïntroduceerd, is in do Fordfabriek te Amsterdam van de lo pende band gekomen. Aan de auto zijn diverse technische silufjes aangebracht, die weliswaar niet doorslaggevend zijn voor het bepalen van de kwaliteit van een wagen, maar de gebruiker heel wat gemak kunnen bezorgen. Eén van die dingen is het automatische lichlcontact. Opent ge het portier dan floept prompt het licht aan. Hetzelfde gebeurt bij het openen van de kofferruimte en bij het optillen van de motorkap. Er is in de wagen een goed ventilatiesysteem ge maakt, dat desgewenst tevens als ver warming kan dienst doen. Om te starten behoeft ge sléchts het contactsleuteltje om te draaien. De ver- nellingshandcl bevindt zich aan het tuur, evenals de hoorncontactring en Ie schakelaar voor de richtingaanwij zers, welke laatsten na het doorrijden vtisueiiingbak op drie plaatsen in rub- van een bocht automatisch terugvallen, ber is opgehangen om het overbrengen De carrosserie is uit diepgetrokken van trillingen op de carrosserie tot een electrisch gelaste platen opgebouwd. De minimum te beperken. Het ledige ge- voorwielen zijn onafhankelijk geveerd wicht van de Taunus 12M bedraagt 850 opgehangen, waardoor een vaste ligging kg. De auto, die nu voor het eerst op op de weg ten zeerste wordt bevorderd, de Nederlandse markt komt, heeft een Over de 38 pk vier cylinder motor kun- breedte van 1.58 meter en een lengte nen we nog vertellen, dat hij met de van 4.07 meter. De proefrit van de glanzende nieuwe wagen kpn beginnen. De FordTaunua 12 M. verlaat de lopende band van de Ford-fabriek te Amsterdam, om op het terrein naast het gebouwencom plex te worden getest. Eerst als proefondervindelijk is vastgesteld, dat de auto aan alle eisen voldoet, zal zij haar weg vinden naar de cliënt ProfCasimir wordt Maandag 75 jaarJ) zijn moeder dag aan dag mee- de bijbel had zitten spellen, en zijn bevat tingsvermogen op die jonge leeftijd al een op merkelijke pegaafdheid arbeid. Nauwelijks een tj zien had gegeven- half jaar oud, stierf zijn Negen w;eken heeft de vader. Moeder Casimir, latere professor op 11- »*r - waarover de 75-jarige jarige leeftijd als leer- I «Sm fn vlnlhurn Pressor met zoveel eer- ling achter de letterkas- womng in Voorburg bied spreektj 2ette het ten gestaan van de Kol- verbeidt een goedhartige handeltje van vader lumer krant. De professor geleerde de komende voorb terwijl ze zich met herinnert zich nog dat hij (Van onze speciale verslaggever) Maandag, de dag waarop evenveel toewijding wierp een ingezonden stuk heef t hij 75 jaar zal worden. Het is professor If. Casi mir, geboortig uit Kol- lum, zoon van het Friese land, jongste kind uit het vroeg vaderloze gezin koopman; de geleerde, die in .1909 het eer ste Nederlandse Lyceum stichtte. De Op de opvoeding van de gezet over het dragen van Vier zoons en twee doch- klompen in de school. En ters. een doodsbericht van de Aanvankelijk leek hel kinderrechter Gouver- efop, of de jongste uit het neur gezin in het drukkersvak Na negen weken ver- het gezin naar 7 - gcz-lli in iiL- l. UI UIVAClüVOh. XNct IJ een rondreizend terecht zou komen, hoe- huisde wel de Kollumers nog Groningen, waar de oud- niet van hun verbazing ste zoon een aanstelling waren bekomen, dat deze gekregen had bij de poli knaap al lezen kon. nog tie. en dus- mee de fina-n- levensgeschiedenis vóórdat hij op school ciële zorgen met zijn in NAAR 100 JAAR Ook de dotterbloemen, die bij vloedstand onder water lopen, vinden in de Biesbosch een goede voedingsbodem. van professor Casimir is was. Dit laatste, doordat komen kon helpen dra- er een van voortdurende hij over de schouders van gen. Zes tienen, vier negens en een zeven DIE verhuizing van Kolluin naar Groningen heeft een wending ge geven in het leven van de jongste uil het gezin. Hij.ging naar de Christe lijke Normaalschool om opgeleid te worden voor onderwijzer. Eén jaar slechts, want toen stapte hij over naar de Neutrale Normaalschool, deed in 1896 examen en kreeg een lijst mee met in totaal 103 punten voor de elf vakken, die geëxamineerd werden. Zes tienen, vier negens en één zeven (voor schrij ven). Een ongekende prestatie was het. Er werd over gesproken in die dagen. Mevrouw Casimir, die leerling van de laagste klas was van dezelfde Normaal school in die dagen, weet het zich" nog te herinneren. Een vriendin van haar wees de knappert na, en toen had ze gekscherend gezegd: „je zou niet zeg gen, dat-ie zo knap is. die lange slappe". Niet wetend natuurlijk, dat ze weinige jaren later met die „lange slappe ge- MIDDELPUNT van velerlei dwaasheden en spot- ternij, oorzaak van allerlei moeilijkheden, in elk geval bron van veel hoofdbrekens, dat is het aangiftebiljet voor de inkomstenbelasting, het welk telkenjare zo geruisloos in de brievenbus van heel wat Nederlanders glijdt. Talrijke mensen kunnen dit biljet hoe inge wikkeld de formulering menigmaal ook moge schijnen zonder veel moeite en juist invullen. Voor anderen is een juiste invulling vrijwel een onmogelijkheid, hetzij omdat hun ontwikkeling daartoe niet toereikend is, hetzij omdat zij niet of nog niet over de juiste gegevens beschikken. Hoe dit ook zij, onder beide categorieën treft men mensen aan, die er naarstig naar streven om tijdig hun aangifteplicht te vervullen, en mensen, die het formulier achteloos terzijde leggen. Ik maak me sterk, dat wanneer over een serie van jaren eens werd nagegaan wie hun aangifte plicht verzaakten, het op zou vallen, dat dit zeer dikwijls dezelfde mensen zijn. En het zijn heus niet enkel zondaars uit onmacht, integendeel! Toch kan men niet straffeloos het aan hem uitgereikte aangiftebiljet oningevuld in de kasl laten liggen. Reeds velen hebben het ondervon den, dat vroeg of laat een zogenaamde ambtshalve aanslag wordt opgelegd. Deze ambtshalve aansla gen zijn doorgaans zeer gepeperd en dientenge volge oorzaak van veel ellende. De wetgever heeft aan het niet doen van de ver eiste aangifte een dubbele sanctie verbonden. In deze verzilting °gen te gaan seto-t de da eerste plaats omkering van de bewijslast. Di }e »a. ,seQerl ae Ie nehouden de ommstheid van dc bevolking zo'n vijftig zestig jaar over matig water aan deze duinen onttrokken heeft voc. zijn drinkwatervoorziening en ook de dorst van de industrieën ge lest moet v rden. Deze problemen dringen naar een oplossing, welke waarschijnlijk ge legen zal zijn in een afsluiting van aangeslagene is gehouden de onjuistheid van dc hem opgelegde ambtshalve aanslag aan te tonen In de tweede plaats stempelt de wet het nie( doen der aangifte tot een strafrechterlijk delict Men kan dus met de strafrechter in aanraking komen. LIET vorige jaar is aan deze dubbele sanctie nos n een andere maatregel toegevoegd. In de wet is namelijk de volgende bepaling opgenomen: Indien de vereiste aangifte niet is gedaan, kan de be- iastingplichtige bij aangetekende brief worden aangemaand om binnen een daarbij te stellen ter mijn aan deze verplichting te voldoen. Is aan een zodanige aanmaning niet voldaan, dan wordt de in de aanslag te begrijpen belasting verhoogd met 5 ten honderd, doch ten minste met vijf gulden. De minister heeft destijds deze nieuwe maat regel toegelicht met de opmerking, dat de om kering van de bewijslast, alhoewel op zich zeil een juiste maatregel, betekenis mist ten aanzien van de grote groep van belastingplichtigen, die zonder noemenswaard bezwaar in staat zijn rte hoegrootheid van hun inkomen met behulp van een goede boekhouding of andere deugdelijke be scheiden te staven. Wel echter treft deze sanctie 'in het bijzonder de, veelal minder draagkrachtige kleine zelfstandige voor wie het, bij gebreke van ^en goede boekhouding of ander deugdelijk be wijsmateriaal, dikwijls moeilijk valt de onjuist heid van de aanslag aan te tonen. Verder merkte de minister op, dat ook een ■trafvejrvolging niet het geëigende middel is om n alle gevallen het nakomen van de aangifteplicht e verzekeren. De meeste van dergelijke verzui- nen zijn, individueel bezien, niet van een zoda nige aard en ernst, dat zij een toch altijd grievende correctie in de openbare sfeer van de strafrecht spraak rechtvaardigen. Ook het tijdverlies, dat voor de betrokken inspecteur gepaard gaat met sen strafrechterlijke procedure, vormt aldus de memorie van toelichting een beletsel om or ruime schaal strafvervolging wegens verzuimde aangifte in te leiden. pil zo ontstond dan de dreiging van 5°/o extra be- lasting, een dreiging, die naar mijn ervaring niet heeft nagelaten indruk bij de belastingplich tigen te maken. De verhoging van 5°/« is slechts verschuldigd, indien de belastingplichtige tevoren bij aangetekende brief is aangemaand en hij ook dan nog in gebreke is gebleven de vereiste aan gifte te doen. Het bij de aanmaning te verletien respijt voor de indiening van de aangifte zal vol gens de minister niet op een kortere termijn dan tien dagen worden gesteld. Ernstige gevallen voorbehouden ligt het niet in de bedoeling om, indien de inspecteur wegens de verzuimde aan gifte de belasting verhoogt, voor hetzelfde feit bovendien een strafvervolging te doen instellen De omkering van de bewijslast blijft bij een ambts halve aanslag natuurlijk onverkort van kracht. Als grondslag voor de berekening van de ver- noging dient de netto-aanslag. Dat is de aanslag, nadat deze is verminderd met de belastingbedra gen. die reeds- in de vorm van voorheffingen zijn voldaan (loonbelasting, dividendbelasting). Meer dan ooit geldt als welgemeend advies: levert tijdig Uw aangifte in. Mochten er omstan digheden zijn, die IJ dit niet mogelijk maken, neemt dan geen afwachtende houding aan, doch wendt U met een gemotiveerd verzoek om uitstel tot de inspecteur. Alhoewel de ene inspecteur een belangrijk soepeler houding aanneemt dan de andere, meestal wordt op goed gemotiveerde ver zoeken gunstig beschikt. Het in voorkomende ge vallen verlenen van uitstel voor de inlevering van het aangiftebiljet behoeft voor de belasting dienst geen onoverkomelijke bezwaren op te leve ren. Immers, nog steeds niet is de achterstand In de aanslagregeling volledig ingehaald en dus worden de aangiften over het laatste jaar niet aanstonds in behandeling .genomen. Maar nog rnaals: doet een daad en wacht niet af. J. G. FLINK. DROF. CASIMIR, die door zijn lengte, begaafdheid en levens stijl altijd opviel, heeft in zijn leven misschien twee sigaretten gerookt en één sigaar, en is overi gens sinds zijn jeugd een mili tante figuur in de drankbestrij ding. Wanneer men de 75-jarige pro fessor Casimir vraagt naar zijn plannen voor de toekomstdan zegt hij: „Eerst moet ik een nieuwe druk van mijn Wijsbe geerte maken. En dan nog wat Zweeds leren. Ik kan wel de bij bel in het Zweeds lezen, maar de grammatica ken ik niet, en ik 'wil Ellen Key in de oorspronkelijke taal lezen." Maar ja, professor Casimir is 'van plan om 100 jaar te worden. „Een mens hoort honderd te wor den", zegt hij. „Ieder zoogdier be reikt een leeftijd van zeven maal de tijd tussen zijn geboorte en zijn puberEn in Zuid-Afrika sprak ik een man, die 109 jaar ■was." trouwd zou zijn en zij samen een over gelukkig leven zouden leiden. Vervolgen we de levensloop van de jonge Casimir,dan zien we hem acte na acte halen, staatsexamen doen, in 1903 zijn candidaats wijsbegeerte plegen, en in 1906 naar Den Haag vertrekken, waar hij een vervolgklasse grondvestte bij de Haagse schoolvereniging, waar uit in 1909 het eerste Nederlandse Lyceum groeide. VERVULLING HET Nederlandse Lyceum. Daarin mogen we een levenstaak van professor Casimir weerspiegeld zien. Men kende hier slechts de H.B.S. en het Gymnasium. Maar een schoolin- richting met een gemeenschappelijke onderbouw, die zicli na twee of drie jaar zou splitsen in H.B.S. en Gymna sium. die kende men niet. Het voordcel ervan was en is, dat dc keuze voor het kind vergemakkelijkt wordt. Eerst in de puberteitsjaren van het kind open baart zich de persoonlijkheid, kan men dus bepalen of de exacte of de huma nistische richting het meest overeen stemt met de geaardheid van de leer ling. De Lyceumgedachte heeft in de da gen van zijn eerste verwezenlijking enorme weerstand opgewekt. Uit het feit, dat er thans in Nederland 115 van deze instellingen zijn, moge afgeleid worden, dat die weerstand is overwon nen. Mede dank zij het practische feit, dat het nu ook in kleinere gemeenten mogelijk werd zowel H.B.S. als gym nasiale opleiding te geven. PROFESSORAAT TOT 1931 heeft de initiatiefnemer het rectoraat over het Nederlands Lyceum te 's-Gravenhage vervuld. Eerst toen aanvaardde hij te Leiden de bijzondere leerstoel in de paedagogiek, v/elke de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen hem in 1918 reeds te Gronin gen had aangeboden. Tot zijr. 72ste jaar heeft prof. Casimir zich op bijzonder ge waardeerde. manier van zijn hoge taak gekweten. De paedagogiek, nauw sa menhangend met de psychologie, heeft de erkenning gevonden een veelomvat tend vak te zijn. En de school, verloor mede dank zij het groeiend inzicht in het wezen van het kind, haar kwalifica tie van marteloord te zijn. Op deze dag zeggen veel kinderartsen: „Stuur het kind maar naar school, dan wordt het wel beter!" Professor Casimir, de 75-jarige van dit ogenblik, rekent het zich in alle be scheidenheid tot een eer aan deze be gripsverbetering met zijn wetenschap pelijke werken te hebben bijgedragen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 11