WAT FÖRSTER IN RUSLAND ZAG
Partisanenkwestie in W.-Duitsland
het gesprek van de dag
Met VELP0N zie je er geen barst van!
DE VERMISTE
In Georgië heelt de familievader
meer ontzag dan de partij
Ontmoeting met illegale- en
staats-popen
Maakt het spiegelbeeld U
ongerust
TURKSTRAs
N.V. K. D.- kapitein
genegeerd
£uUtek etnö naak
VERJONG DAN UW
UITERLIJK WEER!
BESCHUIT
Zaak komt in Bondsdag
Duitsers in gecorrigeerd gebied zullen
we niet in de steek laten
Het Radioprogramma
VANDAAG heb ik Helmuth Förster ontmoet, een ex-krjjgsgevangene, uit
Rusland teruggekeerd. Förster is directeur van een jongensinternaat ergens
in Midden-Duitsland. Hij draagt glanzend gepoetste laarzen en een rijbroek.
Voor de rest is hij „in burger". Hij zal een jaar of vijf en dertig zijn.
Zn eerste indruk is die van een ietwat krampachtige geslotenheid. Als hij met
x'n verminkte hand de mijne drukt, voel ik, dat ik met een zekere gereserveerd
heid opgenomen wordt. Z'n mesdunne mond vertrekt tot een formeel hoflijk
lachje, z'n ogen, stekend en scherp, blijven koel en verraden geen spoor van wat
er eventueel in hem omgaat. Het interview vordert moeizaam. Als er een ietwat
ptfnlyke pauze invalt speel ik m'n laatste kaart uit. „Vertelt u eens iets over
uw ervaringen in ^Rusland. U bent tolk geweest, heb ik gehoord en had een
grote bewegingsvrijheid". Ineens heeft hij z'n draai gevonden. En dan steekt hij
van wal. Als een spuitende oliebron borrelen zjjn belevenissen naar boven.
soms hoge losprijzen staan. Hun acti
viteit is echter zeer groot. Op zon- en
kerkelijke feestdagen komen ze uit hun.
schuilplaatsen te voorschijn en houden
ir achterafgelegen schuren hun stamp
volle godsdienstoefeningen.
EEN van zijn merkwaardigste
avonturen beleefde hij in Geor
gië. De Georgiërs nemen een bij
zondere plaats in in de Russische
volkerengemeenschap. Het is een volk
van 3V, millioen zielen met een bui
tengewoon sterk nationaal bewustzijn
en dat van het communisme niets heb
ben moet. Doordat Stalin en ook Beria
Georgiërs zijn, waagt men het niet om
zich aan dit volk te vergrijpen.
Berucht is de bloedwraak der Geor
giërs. Geen communist hoeft het in
zijn hoofd te halen om, waar dan ook
in Rusland, een Georgiër aan te bren
gen of een Georgisch meisje te ont-
eien. Hij kan er zeker van zijn om
hals gebracht te worden. Een Georgi
sche geheime organisatie, voor inge
wijden aan een uiterlijk kenteken her
kenbaar, waakt over de leden van het
Georgische volk.
Bijzonder ontwikkeld is bij dit volk
het grote ontzag voor de familievader.
Een sterk staaltje van dit patriarchale
gezag heb ik eens meegemaakt. Voor
een Duits krijgsgevangenkamp waren
wij eens onder bewaking van een pelo
ton soldaten en een NVKD-kapitein er
op uitgestuurd om bij de boeren (Ge
orgiërs) proviand in te kopen. De ka
pitein, zelf een Georgiër, bracht ons
naar zijn geboortedorp, waar we door
bemiddeling van zijn familierelaties
voor de helft van de prijs zouden kun
nen klaarkomen. Ook zijn vader leef
de in dit dorp. De ontvangst was ver
rassend. De „oude heer", reeds van on
ze komst op de hoogte gebracht, stond
in de deurpost van z'n huis. Niet om
zijn zoon te verwelkomen,, maar om
ons, Duitsers, te ontvangen. Zoonlief
negeerde hij volkomen. En dat wil wat
zeggen voor een NVKD-kapitein met
vrijwel onbeperkte macht. Er werd
een overvloedig maal voor ons aange
richt, waarbij de tafel boog onder het
gewicht van de ongelooflijke hoeveel
heden vlees en wodka, die men liet aan
rukken. We begonnen net in de uit
bundigste stemming sinds de overgave
te komen toen opeens de zoon zijn
vernederende behandeling (hij was
eenvoudig lucht in zijn ouderlijk
huis) niet meer verkroppen kon en
plotseling „stilte" schreeuwde, met een
stem die ons op de plaats zelf deed
bevriezen
,.Ganz, günz unheimlich" zegt Förster
met een intonatie, zoals deze alleen ln
de Duitse taal mogelijk is. „Een dood
se stilte trad in. Toen sneerde de
NVKD-kapitein: „En nu naar bed, al
lemaal naar bed!
Het is me opgevallen, dat het per
centage jongeren in deze bijeenkoms
ten zeer groot is. 's Avonds kan men
deze popen langs de huizen zien glip
pen om daar hun gemeenteleden te
bezoeken. In sommige dorpen is de po
sitie der Georgiërs zó sterk, dat de
clandestiene diensten „brutaalweg" in
de officiële dorpskerk gehouden wor
den. Wel worden voor alle securiteit in
den, vertelde deze ons, dat alle offi
ciële popen leden van de communisti
sche partij zijn. Toen we dit hoorden
lachten we de pope vierkant in zijn
gezicht uit. Dat konden we niet gelo
ven. „Neem dan eens de proef op de
som", antwoordde hij ons. Bezoeken
jullie eens een staatspope, doe je voor
als Duitse communisten die in Rusland
wat rondsnorren en jullie zult zien,
dat de aap uit de mouw komt.
Bijverdienste
EEN paar maanden later waren
we in Tiflis gedetacheerd en
hebben we de proef op de som ge
nomen. Na afloop van een
„staatsgodsdienstoefening" zijn we op
de dienstdoende pope toegestapt, waar
op mijn collega tegen hem begon uit
te pakken, dat het niet aardig meer
was. Waar of mijnheer de pope de
brutale moed vandaan haalde om het
proletariaat met zijn kapitalistische
bedriegerijen te vergiftigen. Of hij niet
wist, dat het communisme al lang met
de ondermijnende nonsens, die hij zo
even had uitgekraamd afgerekend had.
En of mijnheer de pope hem misschien
vertellen wilde, hoe hij het commu
nisme tegenover zijn Duitse broeders
op die manier verantwoorden moest.
Of mijnheer wel eens zijn handen had
gebruikt in plaats van met z'n luie
achterste en dikke buik een zatzakken-
leventje te leiden. Mijn vriend liep
rood aan. Hij pakte de pope bij zijn
ADVERTENTIE
Menige vrouw, die des
ochtends ln de spiegel
kijkt, voelt een schaduw
over haar dag vallen. Zij
maakt zich ongerust
over haar huid.
Een ongerustheid, die
gelukkig onnodig Is.
Want een gave, jonge
gelaatshuid is binnen het
bereik van iedere gezon
de vrouw. Een snelle en
doeltreffende schoon-
Jii
bed
naar
HET was als een tragisch-komische
acte uit een opera. Maar het ko-
miekste en verbijsterendste tevens
moest nog komen. Ineens staat me
daar die oude op, heft met een magis-
straal gebaar zijn arm op, wijst zijn zoon
aan en zegt dan langzaam en duidelijk:
„Jij naar bed"De NKVD-kapitein
probeerde te protesteren. „Germanika's
gevangenen, Germanika's naar bed"
brulde hij. Waarop de oude: „Nee! Jij
naar bed! En direct!" En zie, daar ge
schiedde het wonder. De man voor wie
duizenden krijgsgevangenen beefden,
bolderde de zoldertran op en klapte
het luik achter zich dicht.
Of het door de wodka kwam weet
ik niet, maar we hebben ons laveloos
gelachen. Broederlijk met onze bewa
kers hebben we verder gefuifd. Op z'n
Georgisch! En dat wil wat zeggen....
de omgeving van de kerk wachtposten
uitgezet, zodat bij nadering van ver
dachte personen de pope tijdig ge
waarschuwd kan worden, hals over
kop van de preekstoel verdwijnt en
in één of ander duister gat een toe
vlucht vindt. Zo troffen we op een
keer, toen we een dorpskerk binnen
gingen niet de pope, maar de koster
op de kansel aan, middenin een
gloeiende rede. Waarover, dat kon ik
zo gauw niet begrijpen. Toen men
echter bemerkte, dat we geen com
munisten, maar Duitsers waren, kwam
de pope weer tevoorschijn, begroette
ons opgelucht en allerhartelijkst, waar
op de hele godsdienstoefening in een
fenomenale kletspartij ontaardde
waarin wij in het middelpunt der be
langstelling stonden. In een gesprek,
dat we die dag nog met de pope had-
llleg
a'e
popen
HOE staat het met de positie van
de Grieks-Orthodoxe Kerk"?
vraag ik. „Ja", antwoordt
Förster, „dat is een interessant
geval. Volgens de Russische
schattingen zijn er in Rusland 1000 le
gale popen. D.w.z. popen, die door de
Staat zijn aangesteld. In Georgië en op
het platteland in het algemeen, zijn dit
schertsfiguren. Men vertrouwt ze voor
geen cent. Men duldt hun gevaarlijke
huisbezoeken, omdat men er zeker van
is, dat ze spionneren, en het gevaarlijk
is om „staatsbeambten" te weren. Hun
„godsdienstoefeningen" worden nau
welijks bezocht.
Daarnaast leven er in de bergen vol
geng Georgische schattingen 600 illegale
popen. D.w.z. popen, wier activiteit
streng verboden is en op wier hoofden
cwwé/eê/i
(Advertentie, tng. Med.)
heldskuur is een dage
lijkse behandeling met
Castella Schoonheids-
zeep. Het rijke, geurige
schuim van deze zachte
zeep dringt diep door in
de poriën en verwijdert
daaruit al het stof en
restjes make-up. Ont
sierende plekjes ver
dwijnen, want te grove
poriën sluiten zich op
nieuw. Tegelijkertijd
wordt de huid gsterkt
door de fijne oliën, die
de Castella Schoonheids-
zeep bevat.
Castella Schoonheidszeep
geeft reeds na één week
verrassende resultaten
en deze schuimende bron
van schoonheid kost U
slechts 32 ct!
Maar als U tóch een
schoonheidskuur begint,
vergeet dan ook Uw
tanden niet. Niets is
charmanter dan een
lachende vrouw, die
parelwitte tanden toont.
Gebruik dus de Castella
tandpasta, die U reeds na
één keer poetsen, prach
tige witte tanden geeft!
(Advertentie, Ing. Med.)
borst en schreeuwde hem toe dat hij
vandaag nog naar het partijbestuur
zou gaan om zijn inhechtenisneming
aan te vragen. Maar hoe meer. mijn
kameraad zich opwond, des te vrolij
ker werd de pope.
„Toen", gaat Helmuth Förster ver
der, „sloeg de Russische „geestelijke"
zijn armen om onze schouders en sleep
te ons mee naar de consistoriekamer,
pinRn!I!llll!l>llllHIIIII!ll!lllinilinniilllltnillllllllll!II!lllllinilll!ll!lll[lllillll!!il!l!l!IIIIIIIM
9jnpïell'.eö o-ji Piet
©mide puin (8)
lllllllUI!illlllllllliUllllll]!il!llli[llinilUII!llll!lllllliniHlllllllllll!lllllll!l!lllll]illllll!l!]lllHII!IIU
waar ik mijn grote ontnuchtering be
leefde. De pope wag inderdaad lid van
de partij. Hij was zelfs partijsecretaris.
Op werkdagen stond hij als draaier in
een fabriek en 's Zondags was hij „pope".
Een goede bijverdienste, naar hij ons
glunderend meedeelde. „Duitsers slim"
lachte hij, „Russen ook slim. Proletari
aat zijn zin geven." M'n vriend schater
de om deze „prachtmop", maar ik was
verbijsterd.
„En dan te bedenken", vervolgt
Förstner na een korte pauze, „dat men
sen als Niemöller en andere „intelli
gente" koppen zich door deze „kerk'
bij de neus laten nemen en wat nog
erger is door heel West-Europa au
serieux genomen worden. Het is toch
zonneklaar, dat wanneer de eerste de
beste Russische pope een partijsecre
taris is, de patriarch van Moskou in
het gesol met de West-Europese Ker
ken een duizend maal gevaarlijker fi
guur is
f hm, l'ani, Pom in hel nieuwe Iiiiin
80. „Ik heb niets met je te maken",
riep de baron nog eens en schudde zijn
vuist tegen Pom, die nog steeds boven
aan de trapleuning stond. M'n BETERE
IK! Het zou wat. Jarenlang heb ik het
zonder gedaan en ik voelde mij er opper
best bij. Adieu, BETERE-IK! Zie maar,
dat je me inhaalt. Ik zal vannacht wel
ergens anders een rustplaats zoeken!"
Bij deze woorden rukte de baron zijn
buitendeur open. Maar toen.... zakte
baron Van Pottum toch werkelijk door
zijn knieën. Want wie stond daar vóór
hem? Zijn BETERE-IK. Nu in de ge
daante van Pam, die daar door zijn
broertje was neergezet. „H-h-hoe
k-k-kan dat nou?" riep de baron ver
twijfeld. „Hoe kun je nu hier zijn, ter
wijl je daarnet nog boven aan de trap
stond. Dat is toverij„Welnee ba
ron. Ik ben uw BETERE-IK" riep Pam.
„En doet u toch geen moeite om mij te
ontlopen. U ziet, het is onmogelijk.
Overal, waar u komt, zult u voortaan
uw BETERE-IK zien, of u het wilt of
niet!" De baron knikte. .lij had alle
weerstand verloren en stapte met een
zucht zijn kasteel weer binnen. „Ik ge
loof, dat je gelijk hebt", zei hij met
trillende stem. „Je geweten kun je niet
ontlopen, cok al probeer je het jaren
achtereen".
De ontdekking van een illegale partisanengroep in West-Duitsland, die met
Amerikaanse steun werd gevormd, neemt meer en meer sensationele vormen aan.
Zij vormt in Bonn het gesprek van de dag en wordt algemeen beschouwd als een
hoogst pijnlijke zaak, niet alleen voor het Amerikaanse bestuur, doch ook voor
de Duitse regering, die financiële steun gegeven heeft aan de „Bund Deutscher
Jugend", de organisatie uit wier rijen de partisanen werden gerecruteerd.
De organisatie werkte met aanwending van zeer aanzienlijke financiële
middelen, waarvan de herkomst voor een groot deel nog duister is. De jongste
sensatie is, dat de voorzitter van de B. D. J., Paul Lueth, nu nog is ontmaskerd
als lid van de communistische partij. Hij is nu geroyeerd bij de partij, omdat
hij „geen partijwerk" meer deed.
uniformeerde leden van de organisatie
ontvangen en zijn erkentelijkheid be
tuigd voor hun werk.
Ook de Amerikaanse geldgevers heb
ben zich door het anti-communistische
uiterlijk van de organisatie zo laten
misleiden, dat zij nu op pijnlijke wijze
in een politieke sensatie zijn betrokken.
Men hield een z.g.n. liquidatie-deskun
dige aan, in wiens handen zich de lijs
ten bevonden van vooraanstaande West-
duitse socialistische politici, die in ge
val „van nood" (een Russische inval
o.a.) uit de weg geruimd moesten wor
den.
De partisanenbeweging maakte een
grootscheepse anti-communistische pro
paganda en gaf pok pamfletten uit te
gen de uiterst rechtse groeperingen in
Duitsland, ofschoon voor de partisanen
groep door de BDJ vnl. leden werden
geworven onder voormalige SS-lieden.
In Bonn liet men zich door de activiteit
van de actie zo inpalmen, dat vooraan
staande afgevaardigden der regerings-
E art ij cn op de bijeenkomsten van de
eweging hebben gesproken.Dr. Ade
nauer heeft persoonlijk een groep ge-
Gerhard Peters had zijn partisanen
groep gemaskeerd in de vorm van een
houthandel, die maandelijks uit Ame
rikaanse bron 50.000 mark ontving. Hij
had van het geld in het Odenwoud een
villa gekocht, waar de partisanen uit
heel Duitsland kwamen „uitrusten". In,
de garage werden schietoefeningen ge
houden. Voorts hebben de deelnemers,
ongeveer duizend, een opleiding ontvan
gen op Amerikaanse vliegvelden.
Het Amerikaanse bestuur heeft tot
nu toe nog niet meer losgelaten, dan
dat de steun van Amerikaanse zijde
reeds een half jaar geleden was ge
staakt en bevel was gegeven het werk
te liquideren. In Bonn blijft men han
gende het onderzoek nog altijd zeer ge
sloten. De socialistische fractie in de
Bondsdag heeft nu over de zaak vragen
aan de regering gesteld, zodat een open
bare behandeling in het parlement kan
worden tegemoet gezien.
Duitse ambtenaar sprak
in het plaatsje Lieck
Naar de „Aachener Volkszeitung"
gisteren meldde, heeft de Regierungs-
praesident van het Regierungsbezirk
Aken, dr Brand, op een tentoonstelling
in het Duitse plaatsje Lieck tot een
zestigtal inwoners van de bij de grens
correcties Nederlands geworden Zelf
kant, veike voorheen onder genoemd
Regierungsbezirk ressorteerde, een toe
spraak gehouden waarin hij verklaar
de: „De Zelfkant is niet afgeschreven..
Het onder voorlopig Nederlands be
stuur staande gebied wordt niet in de
steek gelaten. De inwoners daarvan
zijn van Duitse stam, spreken de Duit
se taal en leven naar Duitse zeden en
gewoonten."
Als de dag komt, waarop de Zelfkant-
kwestie in orde wordt gebracht, zullen
de bevoegde Duitse instanties, zo ver
klaarde dr Brand verder volgens de
„Aachener Volkszeitung", geen enkele
moeite schuwen om een bestuurlijke
hereniging van de Zelfkant met het
Duitse moederland en cpheffing van de
tegenwoordige toestand te bereiken.
Verder zeide dr Brand, dat in Neder
land het aantal van hen, die van defi
nitieve annexatie van de Zelfkant niet
willen weten, steeds groter zou worden,
„Men vreest er," zo zeide hij, „dat door
de daardoor onwillekeurig ontstaande
wonde in de Duitse westgrens, de om
economische redenen zo noodzakelijke
nauwe verbondenheid van Nederland
met Duitsland ernstig geschaad zou
kunnen worden."
.DOOR.
PATRICIA WENTWORTH
10
Zulke ogen had mevrouw Hathaway ook,
maar verder leek ze weinig op een van
haar ouders, behalve dan misschien wat
het haar betreft, dat echter bij Cecily,
in tegenstelling met mama, kort was
afgeknipt. Die korte krulletjes en haar
kleine, tengere gezichtje maakten het
voor een niet-ingewijde haast onmoge
lijk, haar voor een getrouwde vrouw
te houden. En juffrouw Silver was
enigszins onthutst, toen een snelle, on
derzoekende blik haar had doen ont
dekken, dat Cecily Hathaway geen
trouwring droeg. O, zeker, moderne
jonge vrouwtjes geven slechts al te
weinig om zo iets ouderwets als trouw
ringen, maar in dit geval betrof het,
daar was juffrouw Silver zeker van,
geen achteloosheid of vergeetachtig
heid; er was opzet bij in 't spel.
Terwijl ze een beschuit met honing
nam en Monica Abbott hoorde uitleg
gen, dat Cecily de bijen verzorgde,
sloeg juffouw Silver onopvallend
de jonge vrouw gade, die, op het haard
kleed gezeten, enige koppen thee na
elkaar dronk, maar niets hoegenaamd
at. Frank Abbott had haar een klein
bruin schepseltje genoemd en juffrouw
Silver vond dit uitstekend gezegd. Im
mers, zowel haar als ogen en huid
waren bruin, haar en ogen niet zo don
ker als bij mevrouw Abbott, maar de
huid veel donkerder. Een van haar wan
gen was door de hitte van 't haardvuur
rood gekleurd. Cecily leek prachtig ge
schikt om met vuurrode bessen in haar
kapsel een stormachtige Zigeunerdans
uit te voeren.
Intussen, -zulke vermetele fantasieën
varen juffrouw Silver verre. Ze zag
alleen een vrouwtje, bijna meisje nog,
dat erg ongelukkig was en dodelijk ver-
noeid door haar eigen ongeluk. Inmid
dels achtte de gast het ogenblik geko
men om zich wat te gaan opknappen en
geleidde mevrouw Abbott haar naar
haar kamer. Een vertrek, dat met zijn
solide meubelen uit de tijd van konin
gin Victoria en rode ribsgordijnen. zeer
in de smaak der nieuwe logé viel.
Na zich van haar zwarte mantel en
dito overjarige hoed, waarop een bosje
kunstviolen prijkte, te hebben ontdaan,
bracht juffrouw Silver haar „coiffure"
in orde, trok haar met kralen omzette
huisschoentjes aan, waste zich de han
den, nam een felkleurige sitsen breitas
mee en keerde naar de huiskamer ter.ug.
Ze droeg een de vorige herfst aange
schafte flesgroene wollen japon bij de
hals gesloten door een rcosvormige
eikenhouten broche waarvan een grote
z g. Ierse parel afhing. Aan een fijn gou
den kettinkje was voor het lezen van
klein drukwerk een lorgnet bevestigd,
terwijl een meer massieve ketting een
medaillon torste versierd met de ini
tialen van juffrouw Silver's ouders, een
A voor Alfred en een M voor Marie.
Zijzelf placht Alfred „die arme Papa"
en Marie „die lieve Mama" te noemen
en bewaarde trouw ren tweetal haarlok
ken in 't medaillon.
Voor het vuur gezeten, nam ze een
knot lichtblauwe wol uit haar breitas
en begon de steken op te zetten voor
een soortgelijk jekkertje als ze de vori
ge avond had afgemaakt. Kleine kinde- waarom. En dat vind ik
ren hebben, om schoon en warm te zelige, 't angstwekkende
En dat vind ik juist het grie-
van de zaak",
blijven, een paar van die kledingstuk- I „Vertelt u mij eens wat meer over
ken nodig en dit bleek een heel aardig I files. Wat voor soort meisje js die Mary
model.
Toen mejuffrouw Silver eenmaal het
juiste aantal had opgezet, was ze ge
reed voor een praatje met haar gast
vrouw, beiden waren, tot groot genoe
gen van de logé, nu geheel alleen. Ko
lonel Abbott en Cecily hadden de ka
mer verlaten en Frank had telefonisch
laten weten, dat hij wel laat zou thuis
komen.
„U weet niet, hoe blij ik ben, met u
te hebben kennis gemaakt", zei Monica.
„Frank aanbidt u gewoonweg".
„Maar beste mevrouw Abbott!"
„O, 't is heus waar, En 't is best voor
hem, want hij is heleemaal niet het ty
pe om iets te aanbidden. Zo koud en
spottend als hij kan zijn! Mijn schoon
moeder is ook zo slecht voor hem ge
weest en hij lijkt veel op haar, ten
minste oppervlakkig, want innerlijk is
hij heel anders. Hij heeft u zeker haar
gedrag na de dood van zijn vader wei
verteld? Maar ze heeft hem nog vrij wat
meer afhandig gemaakt dan geld alleen
en dat andere hebt u hem teruggegeven.
Daarom verlangde ik er zo naar, u te
ontmoeten. En ook om die gepleegde
moord. Als er tenminste van moord
sprake is. Frank zegt, dat het onzin is
en daar heeft het ook veel van, niet
waar? Maar hoe dan ook, het is nogal
angstwekkend."
Zo?" zei juffrouw Silver, wier brei
naalden zacht voortklikten.
Monica Abbott had meer kleur op de
wangen gekregen.
Ja, dat is het", hernam ze. „Als het
een gewone moord was, zou 't vreselijk
zijn, maar dan zou je tenminste kun
nen zeggen, dat een twist de oorzaak
was of misschien jaloezie, dronkenschap,
geldnu ja de gewone oorzaken van
zulke misdaden. Maar dit.... we weten
piet eens wat er gebeurd is, laat staan
Stokes en is het iemand, op wier ver
halen je zo'n beetje aan kunt?"
„Ik.... weet hetniet", zei
Monica Abbott langzaam.
„Wéét u het niet?"
„Ziet u, ik heb geen enkel uitgangs
punt. Ik mag haar niet, maar eigenlijk
moest ik dat niet zeggen, want een be
paalde reden daarvoor ontbreekt me. Ik
kan u alleen vertellen wat u zelf ook
binnen vijf minuten zou zien. Ze is cir
ca. vier- of vijfentwintig, maar heeft
het uiterlijk van een die haar weetje
weet. Bij het einde van de oorlog be
hoorde ze tot een van de vrouwelijke
hulpdiensten. Veel heeft ze niet in
Deeping vertoefd, maar wij zijn hier na
tuurlijk ook niet meer dan enige maan
den geweest. Vóór mijn man uit Enge
land vertrok, legden we korte beleefd
heidsbezoeken af, maar we behoorden
niet tot de „kongsie".
„En Mary Stokes wél?"
„Neen, zeker niet. O, ja. de jonge
meisjes trachten zich te kleden zoals zij
en het haar zo op te maken, maar ge
liefd is ze niet. De mensen vinden, dat
ze te veel verbeelding heeft".
„En heeft ze die?"
„Ik geloof van wel, al kan ik het
feitelijk niet met zekerheid zeggen en
deed ik misschien beter, er over te
zwijgen. Maar ziet u, ze is absoluut
Been dorpsmeisjeze is vrij wat ge
wiekster en veel meer gekunsteld. Ze
komt alleen naar de boerderij, wanneer
ze geen baantje heeft of van betrekking
wenst te veranderen. Sterk is ze niet
en ze zijn goed voor haar, maar waar
schijnlijk vinden ze 't een opluchting
als ze weer weggaat. Laatstelijk heeft
ze op een kantoor in Lenton gewerkt,
maar daar is ze ziek geworden, waarna
de dokter haar een maand rust heeft
voorgeschreven Ik denk wel, dat die
firma haar zal terugnemen".
WERK VAN LOUIS COUPERUS.
Deze schrijver, een der fijnste
geesten welke de generatie der
Tachtigers heeft opgeleverd, stier)
een kwart eeuw geleden en wordt
thans herdacht. Twee omroepver
enigingen wijden een korte uil
zending aan hem, beide bestaande
uit een korte inleiding tot en voor
dracht uit zijn werk. Men kan dus
kiezen Vrijdag 20.05 en 21.00 over
Hilversum II, 298 m);
en naar een TRIOSONATE VAN
FR. MALIPIERO. Malipiero is een
der belangrijkste hedendaagse Ita
liaanse componisten. Zijn sonate
heeft een merkwaardige bouw:
pas het slotdeel wordt door drie
instrumenten uitgevoerd, het eer
ste en het tweede achtereenvol
gens door cello en viool met
pianobegeleiding (Vrijdag 16.15
over Hilversum I, 402 m).
VRIJDAG 17 OCTOBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
NCRV. 7.00 Nieuws. 7.13 Gewijde mu
ziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00
Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram-
muziek. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor
de huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40
Gram.muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00
Viool en piano 11.30 Gram.muziek. 12.00
Kamermuziek. 12.30 Land- en Tuinbouw-
mededelingen. 12.33 Surinaamse Volks
muziek. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws.
13.15 Mandolinemuziek. 13.45 Gramofoon-
muziek. 14.00 Omroeporkest en solisten.
14.55 Gram.muziek. 15.15 Voordracht.
15.35 Gram.muziek. 16.00 „Het bewaren
van winterfruit", causerie. 16.15 pianotrio.
16 45 Strijkorkest, 17.30 Militaire causerie.
17.40 Gram.muziek. 17.45 Fries program
ma. 18.00 Gram.muziek. 18.10 Een woord
voor een goede zaak. 18.15 Tenor en
orgel. 18.30 Spectrum van het Christelijk
Organisatie- en Verenigingsleven. 18.45
Huismuziek. 19.00 Nieuws en weerberich
ten. 19.10 Regeringsuitzending: „Verkla
ring en toelichting". 19.30 Strijkkwartet.
19.53 Gram.muziek. 20.00 Radiokrant.
20.20 Radio Jeugd-appèl. 22.20 Gram-
muziek. 22.25 Kunstrubriek. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nieuws en SOS-berieh-
ten, 23.15 Evangelisatie-uitzending in de
Duitse taal. 23.30—24.00 Lichte muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA,
10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA.
22.40 VPRO, 23.00—24.00' VARA. 7.00
Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Ochtend
gymnastiek. 7.33 Gram.muziek. 8.00 Nieuws
er. weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50
Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.muziek.
9 40 Voor de kleuters. 10.00 „Kinderen en
Mensen", causerie. 10.05 Morgenwijding.
10.20 Gram.muziek. 10.30 Schoolradio.
10.50 Orgelspel. 11.20 Radiofeuilleton.
11.40 Oud-Hollandse liederen. 12.20 Amuse
mentsmuziek. 12.30 Land- en Tuinbouw-
mededelingen. 12,33 Sport en Prognose,
12.48 Gram.muziek. 13.00 Nieuws. 13.15
Mededelingen en gram.muziek. 13.30 Amu
sementsmuziek. 14.00 Voor de huisvrouw.
14.20 „Les amants trahis", cantate. 14.50
Voordracht met muziek. 15.10 Pianoduo.
15.30 Dansmuziek. 16 00 Gram.muziek.'
16.30 Voor de jeugd. 17.00 Gram.muziek.
17.20 Muzikale causerie. 18.00 Nieuws.
18.15 Felicitaties. 18.45 „Denk om dé
bocht". 19.00 Gram.muziek. 19.10 „Bur
gers, boeven en brigades", klankbeeld.
19.30 „Moreel beraad", causerie. 19.50 Be
richten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespre
king. 20.15 Voordracht. 20.30 „Benelux",
causerie. 20.40 „Leven op de aarde", cau
serie. 21.00 Voordracht. 21.30 „Het leven
betrapt". 21.50 Koorzang. 22.05 Buiten
lands overzicht. 22.20 Swing-Ensemble.
22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avond
wijding. 23.00 Nieuws. 23.15 „In huwelijk
en gezin", causerie. 23.30—24.00 Gramo-
foonmuziek.
Experimenteel Televisieprogramma van
de Vara. - 20.15-21.45: 1. Actualiteit:
Weeroverzicht; 3. Belgisch-Nederlands
programma.