WAT FÖRSTER IN RUSLAND ZAG Partisanenkwestie in W.-Duitsland het gesprek van de dag Met VELP0N zie je er geen barst van! DE VERMISTE In Georgië heelt de familievader meer ontzag dan de partij Ontmoeting met illegale- en staats-popen Maakt het spiegelbeeld U ongerust TURKSTRAs N.V. K. D.- kapitein genegeerd £uUtek etnö naak VERJONG DAN UW UITERLIJK WEER! BESCHUIT Zaak komt in Bondsdag Duitsers in gecorrigeerd gebied zullen we niet in de steek laten Het Radioprogramma VANDAAG heb ik Helmuth Förster ontmoet, een ex-krjjgsgevangene, uit Rusland teruggekeerd. Förster is directeur van een jongensinternaat ergens in Midden-Duitsland. Hij draagt glanzend gepoetste laarzen en een rijbroek. Voor de rest is hij „in burger". Hij zal een jaar of vijf en dertig zijn. Zn eerste indruk is die van een ietwat krampachtige geslotenheid. Als hij met x'n verminkte hand de mijne drukt, voel ik, dat ik met een zekere gereserveerd heid opgenomen wordt. Z'n mesdunne mond vertrekt tot een formeel hoflijk lachje, z'n ogen, stekend en scherp, blijven koel en verraden geen spoor van wat er eventueel in hem omgaat. Het interview vordert moeizaam. Als er een ietwat ptfnlyke pauze invalt speel ik m'n laatste kaart uit. „Vertelt u eens iets over uw ervaringen in ^Rusland. U bent tolk geweest, heb ik gehoord en had een grote bewegingsvrijheid". Ineens heeft hij z'n draai gevonden. En dan steekt hij van wal. Als een spuitende oliebron borrelen zjjn belevenissen naar boven. soms hoge losprijzen staan. Hun acti viteit is echter zeer groot. Op zon- en kerkelijke feestdagen komen ze uit hun. schuilplaatsen te voorschijn en houden ir achterafgelegen schuren hun stamp volle godsdienstoefeningen. EEN van zijn merkwaardigste avonturen beleefde hij in Geor gië. De Georgiërs nemen een bij zondere plaats in in de Russische volkerengemeenschap. Het is een volk van 3V, millioen zielen met een bui tengewoon sterk nationaal bewustzijn en dat van het communisme niets heb ben moet. Doordat Stalin en ook Beria Georgiërs zijn, waagt men het niet om zich aan dit volk te vergrijpen. Berucht is de bloedwraak der Geor giërs. Geen communist hoeft het in zijn hoofd te halen om, waar dan ook in Rusland, een Georgiër aan te bren gen of een Georgisch meisje te ont- eien. Hij kan er zeker van zijn om hals gebracht te worden. Een Georgi sche geheime organisatie, voor inge wijden aan een uiterlijk kenteken her kenbaar, waakt over de leden van het Georgische volk. Bijzonder ontwikkeld is bij dit volk het grote ontzag voor de familievader. Een sterk staaltje van dit patriarchale gezag heb ik eens meegemaakt. Voor een Duits krijgsgevangenkamp waren wij eens onder bewaking van een pelo ton soldaten en een NVKD-kapitein er op uitgestuurd om bij de boeren (Ge orgiërs) proviand in te kopen. De ka pitein, zelf een Georgiër, bracht ons naar zijn geboortedorp, waar we door bemiddeling van zijn familierelaties voor de helft van de prijs zouden kun nen klaarkomen. Ook zijn vader leef de in dit dorp. De ontvangst was ver rassend. De „oude heer", reeds van on ze komst op de hoogte gebracht, stond in de deurpost van z'n huis. Niet om zijn zoon te verwelkomen,, maar om ons, Duitsers, te ontvangen. Zoonlief negeerde hij volkomen. En dat wil wat zeggen voor een NVKD-kapitein met vrijwel onbeperkte macht. Er werd een overvloedig maal voor ons aange richt, waarbij de tafel boog onder het gewicht van de ongelooflijke hoeveel heden vlees en wodka, die men liet aan rukken. We begonnen net in de uit bundigste stemming sinds de overgave te komen toen opeens de zoon zijn vernederende behandeling (hij was eenvoudig lucht in zijn ouderlijk huis) niet meer verkroppen kon en plotseling „stilte" schreeuwde, met een stem die ons op de plaats zelf deed bevriezen ,.Ganz, günz unheimlich" zegt Förster met een intonatie, zoals deze alleen ln de Duitse taal mogelijk is. „Een dood se stilte trad in. Toen sneerde de NVKD-kapitein: „En nu naar bed, al lemaal naar bed! Het is me opgevallen, dat het per centage jongeren in deze bijeenkoms ten zeer groot is. 's Avonds kan men deze popen langs de huizen zien glip pen om daar hun gemeenteleden te bezoeken. In sommige dorpen is de po sitie der Georgiërs zó sterk, dat de clandestiene diensten „brutaalweg" in de officiële dorpskerk gehouden wor den. Wel worden voor alle securiteit in den, vertelde deze ons, dat alle offi ciële popen leden van de communisti sche partij zijn. Toen we dit hoorden lachten we de pope vierkant in zijn gezicht uit. Dat konden we niet gelo ven. „Neem dan eens de proef op de som", antwoordde hij ons. Bezoeken jullie eens een staatspope, doe je voor als Duitse communisten die in Rusland wat rondsnorren en jullie zult zien, dat de aap uit de mouw komt. Bijverdienste EEN paar maanden later waren we in Tiflis gedetacheerd en hebben we de proef op de som ge nomen. Na afloop van een „staatsgodsdienstoefening" zijn we op de dienstdoende pope toegestapt, waar op mijn collega tegen hem begon uit te pakken, dat het niet aardig meer was. Waar of mijnheer de pope de brutale moed vandaan haalde om het proletariaat met zijn kapitalistische bedriegerijen te vergiftigen. Of hij niet wist, dat het communisme al lang met de ondermijnende nonsens, die hij zo even had uitgekraamd afgerekend had. En of mijnheer de pope hem misschien vertellen wilde, hoe hij het commu nisme tegenover zijn Duitse broeders op die manier verantwoorden moest. Of mijnheer wel eens zijn handen had gebruikt in plaats van met z'n luie achterste en dikke buik een zatzakken- leventje te leiden. Mijn vriend liep rood aan. Hij pakte de pope bij zijn ADVERTENTIE Menige vrouw, die des ochtends ln de spiegel kijkt, voelt een schaduw over haar dag vallen. Zij maakt zich ongerust over haar huid. Een ongerustheid, die gelukkig onnodig Is. Want een gave, jonge gelaatshuid is binnen het bereik van iedere gezon de vrouw. Een snelle en doeltreffende schoon- Jii bed naar HET was als een tragisch-komische acte uit een opera. Maar het ko- miekste en verbijsterendste tevens moest nog komen. Ineens staat me daar die oude op, heft met een magis- straal gebaar zijn arm op, wijst zijn zoon aan en zegt dan langzaam en duidelijk: „Jij naar bed"De NKVD-kapitein probeerde te protesteren. „Germanika's gevangenen, Germanika's naar bed" brulde hij. Waarop de oude: „Nee! Jij naar bed! En direct!" En zie, daar ge schiedde het wonder. De man voor wie duizenden krijgsgevangenen beefden, bolderde de zoldertran op en klapte het luik achter zich dicht. Of het door de wodka kwam weet ik niet, maar we hebben ons laveloos gelachen. Broederlijk met onze bewa kers hebben we verder gefuifd. Op z'n Georgisch! En dat wil wat zeggen.... de omgeving van de kerk wachtposten uitgezet, zodat bij nadering van ver dachte personen de pope tijdig ge waarschuwd kan worden, hals over kop van de preekstoel verdwijnt en in één of ander duister gat een toe vlucht vindt. Zo troffen we op een keer, toen we een dorpskerk binnen gingen niet de pope, maar de koster op de kansel aan, middenin een gloeiende rede. Waarover, dat kon ik zo gauw niet begrijpen. Toen men echter bemerkte, dat we geen com munisten, maar Duitsers waren, kwam de pope weer tevoorschijn, begroette ons opgelucht en allerhartelijkst, waar op de hele godsdienstoefening in een fenomenale kletspartij ontaardde waarin wij in het middelpunt der be langstelling stonden. In een gesprek, dat we die dag nog met de pope had- llleg a'e popen HOE staat het met de positie van de Grieks-Orthodoxe Kerk"? vraag ik. „Ja", antwoordt Förster, „dat is een interessant geval. Volgens de Russische schattingen zijn er in Rusland 1000 le gale popen. D.w.z. popen, die door de Staat zijn aangesteld. In Georgië en op het platteland in het algemeen, zijn dit schertsfiguren. Men vertrouwt ze voor geen cent. Men duldt hun gevaarlijke huisbezoeken, omdat men er zeker van is, dat ze spionneren, en het gevaarlijk is om „staatsbeambten" te weren. Hun „godsdienstoefeningen" worden nau welijks bezocht. Daarnaast leven er in de bergen vol geng Georgische schattingen 600 illegale popen. D.w.z. popen, wier activiteit streng verboden is en op wier hoofden cwwé/eê/i (Advertentie, tng. Med.) heldskuur is een dage lijkse behandeling met Castella Schoonheids- zeep. Het rijke, geurige schuim van deze zachte zeep dringt diep door in de poriën en verwijdert daaruit al het stof en restjes make-up. Ont sierende plekjes ver dwijnen, want te grove poriën sluiten zich op nieuw. Tegelijkertijd wordt de huid gsterkt door de fijne oliën, die de Castella Schoonheids- zeep bevat. Castella Schoonheidszeep geeft reeds na één week verrassende resultaten en deze schuimende bron van schoonheid kost U slechts 32 ct! Maar als U tóch een schoonheidskuur begint, vergeet dan ook Uw tanden niet. Niets is charmanter dan een lachende vrouw, die parelwitte tanden toont. Gebruik dus de Castella tandpasta, die U reeds na één keer poetsen, prach tige witte tanden geeft! (Advertentie, Ing. Med.) borst en schreeuwde hem toe dat hij vandaag nog naar het partijbestuur zou gaan om zijn inhechtenisneming aan te vragen. Maar hoe meer. mijn kameraad zich opwond, des te vrolij ker werd de pope. „Toen", gaat Helmuth Förster ver der, „sloeg de Russische „geestelijke" zijn armen om onze schouders en sleep te ons mee naar de consistoriekamer, pinRn!I!llll!l>llllHIIIII!ll!lllinilinniilllltnillllllllll!II!lllllinilll!ll!lll[lllillll!!il!l!l!IIIIIIIM 9jnpïell'.eö o-ji Piet ©mide puin (8) lllllllUI!illlllllllliUllllll]!il!llli[llinilUII!llll!lllllliniHlllllllllll!lllllll!l!lllll]illllll!l!]lllHII!IIU waar ik mijn grote ontnuchtering be leefde. De pope wag inderdaad lid van de partij. Hij was zelfs partijsecretaris. Op werkdagen stond hij als draaier in een fabriek en 's Zondags was hij „pope". Een goede bijverdienste, naar hij ons glunderend meedeelde. „Duitsers slim" lachte hij, „Russen ook slim. Proletari aat zijn zin geven." M'n vriend schater de om deze „prachtmop", maar ik was verbijsterd. „En dan te bedenken", vervolgt Förstner na een korte pauze, „dat men sen als Niemöller en andere „intelli gente" koppen zich door deze „kerk' bij de neus laten nemen en wat nog erger is door heel West-Europa au serieux genomen worden. Het is toch zonneklaar, dat wanneer de eerste de beste Russische pope een partijsecre taris is, de patriarch van Moskou in het gesol met de West-Europese Ker ken een duizend maal gevaarlijker fi guur is f hm, l'ani, Pom in hel nieuwe Iiiiin 80. „Ik heb niets met je te maken", riep de baron nog eens en schudde zijn vuist tegen Pom, die nog steeds boven aan de trapleuning stond. M'n BETERE IK! Het zou wat. Jarenlang heb ik het zonder gedaan en ik voelde mij er opper best bij. Adieu, BETERE-IK! Zie maar, dat je me inhaalt. Ik zal vannacht wel ergens anders een rustplaats zoeken!" Bij deze woorden rukte de baron zijn buitendeur open. Maar toen.... zakte baron Van Pottum toch werkelijk door zijn knieën. Want wie stond daar vóór hem? Zijn BETERE-IK. Nu in de ge daante van Pam, die daar door zijn broertje was neergezet. „H-h-hoe k-k-kan dat nou?" riep de baron ver twijfeld. „Hoe kun je nu hier zijn, ter wijl je daarnet nog boven aan de trap stond. Dat is toverij„Welnee ba ron. Ik ben uw BETERE-IK" riep Pam. „En doet u toch geen moeite om mij te ontlopen. U ziet, het is onmogelijk. Overal, waar u komt, zult u voortaan uw BETERE-IK zien, of u het wilt of niet!" De baron knikte. .lij had alle weerstand verloren en stapte met een zucht zijn kasteel weer binnen. „Ik ge loof, dat je gelijk hebt", zei hij met trillende stem. „Je geweten kun je niet ontlopen, cok al probeer je het jaren achtereen". De ontdekking van een illegale partisanengroep in West-Duitsland, die met Amerikaanse steun werd gevormd, neemt meer en meer sensationele vormen aan. Zij vormt in Bonn het gesprek van de dag en wordt algemeen beschouwd als een hoogst pijnlijke zaak, niet alleen voor het Amerikaanse bestuur, doch ook voor de Duitse regering, die financiële steun gegeven heeft aan de „Bund Deutscher Jugend", de organisatie uit wier rijen de partisanen werden gerecruteerd. De organisatie werkte met aanwending van zeer aanzienlijke financiële middelen, waarvan de herkomst voor een groot deel nog duister is. De jongste sensatie is, dat de voorzitter van de B. D. J., Paul Lueth, nu nog is ontmaskerd als lid van de communistische partij. Hij is nu geroyeerd bij de partij, omdat hij „geen partijwerk" meer deed. uniformeerde leden van de organisatie ontvangen en zijn erkentelijkheid be tuigd voor hun werk. Ook de Amerikaanse geldgevers heb ben zich door het anti-communistische uiterlijk van de organisatie zo laten misleiden, dat zij nu op pijnlijke wijze in een politieke sensatie zijn betrokken. Men hield een z.g.n. liquidatie-deskun dige aan, in wiens handen zich de lijs ten bevonden van vooraanstaande West- duitse socialistische politici, die in ge val „van nood" (een Russische inval o.a.) uit de weg geruimd moesten wor den. De partisanenbeweging maakte een grootscheepse anti-communistische pro paganda en gaf pok pamfletten uit te gen de uiterst rechtse groeperingen in Duitsland, ofschoon voor de partisanen groep door de BDJ vnl. leden werden geworven onder voormalige SS-lieden. In Bonn liet men zich door de activiteit van de actie zo inpalmen, dat vooraan staande afgevaardigden der regerings- E art ij cn op de bijeenkomsten van de eweging hebben gesproken.Dr. Ade nauer heeft persoonlijk een groep ge- Gerhard Peters had zijn partisanen groep gemaskeerd in de vorm van een houthandel, die maandelijks uit Ame rikaanse bron 50.000 mark ontving. Hij had van het geld in het Odenwoud een villa gekocht, waar de partisanen uit heel Duitsland kwamen „uitrusten". In, de garage werden schietoefeningen ge houden. Voorts hebben de deelnemers, ongeveer duizend, een opleiding ontvan gen op Amerikaanse vliegvelden. Het Amerikaanse bestuur heeft tot nu toe nog niet meer losgelaten, dan dat de steun van Amerikaanse zijde reeds een half jaar geleden was ge staakt en bevel was gegeven het werk te liquideren. In Bonn blijft men han gende het onderzoek nog altijd zeer ge sloten. De socialistische fractie in de Bondsdag heeft nu over de zaak vragen aan de regering gesteld, zodat een open bare behandeling in het parlement kan worden tegemoet gezien. Duitse ambtenaar sprak in het plaatsje Lieck Naar de „Aachener Volkszeitung" gisteren meldde, heeft de Regierungs- praesident van het Regierungsbezirk Aken, dr Brand, op een tentoonstelling in het Duitse plaatsje Lieck tot een zestigtal inwoners van de bij de grens correcties Nederlands geworden Zelf kant, veike voorheen onder genoemd Regierungsbezirk ressorteerde, een toe spraak gehouden waarin hij verklaar de: „De Zelfkant is niet afgeschreven.. Het onder voorlopig Nederlands be stuur staande gebied wordt niet in de steek gelaten. De inwoners daarvan zijn van Duitse stam, spreken de Duit se taal en leven naar Duitse zeden en gewoonten." Als de dag komt, waarop de Zelfkant- kwestie in orde wordt gebracht, zullen de bevoegde Duitse instanties, zo ver klaarde dr Brand verder volgens de „Aachener Volkszeitung", geen enkele moeite schuwen om een bestuurlijke hereniging van de Zelfkant met het Duitse moederland en cpheffing van de tegenwoordige toestand te bereiken. Verder zeide dr Brand, dat in Neder land het aantal van hen, die van defi nitieve annexatie van de Zelfkant niet willen weten, steeds groter zou worden, „Men vreest er," zo zeide hij, „dat door de daardoor onwillekeurig ontstaande wonde in de Duitse westgrens, de om economische redenen zo noodzakelijke nauwe verbondenheid van Nederland met Duitsland ernstig geschaad zou kunnen worden." .DOOR. PATRICIA WENTWORTH 10 Zulke ogen had mevrouw Hathaway ook, maar verder leek ze weinig op een van haar ouders, behalve dan misschien wat het haar betreft, dat echter bij Cecily, in tegenstelling met mama, kort was afgeknipt. Die korte krulletjes en haar kleine, tengere gezichtje maakten het voor een niet-ingewijde haast onmoge lijk, haar voor een getrouwde vrouw te houden. En juffrouw Silver was enigszins onthutst, toen een snelle, on derzoekende blik haar had doen ont dekken, dat Cecily Hathaway geen trouwring droeg. O, zeker, moderne jonge vrouwtjes geven slechts al te weinig om zo iets ouderwets als trouw ringen, maar in dit geval betrof het, daar was juffrouw Silver zeker van, geen achteloosheid of vergeetachtig heid; er was opzet bij in 't spel. Terwijl ze een beschuit met honing nam en Monica Abbott hoorde uitleg gen, dat Cecily de bijen verzorgde, sloeg juffouw Silver onopvallend de jonge vrouw gade, die, op het haard kleed gezeten, enige koppen thee na elkaar dronk, maar niets hoegenaamd at. Frank Abbott had haar een klein bruin schepseltje genoemd en juffrouw Silver vond dit uitstekend gezegd. Im mers, zowel haar als ogen en huid waren bruin, haar en ogen niet zo don ker als bij mevrouw Abbott, maar de huid veel donkerder. Een van haar wan gen was door de hitte van 't haardvuur rood gekleurd. Cecily leek prachtig ge schikt om met vuurrode bessen in haar kapsel een stormachtige Zigeunerdans uit te voeren. Intussen, -zulke vermetele fantasieën varen juffrouw Silver verre. Ze zag alleen een vrouwtje, bijna meisje nog, dat erg ongelukkig was en dodelijk ver- noeid door haar eigen ongeluk. Inmid dels achtte de gast het ogenblik geko men om zich wat te gaan opknappen en geleidde mevrouw Abbott haar naar haar kamer. Een vertrek, dat met zijn solide meubelen uit de tijd van konin gin Victoria en rode ribsgordijnen. zeer in de smaak der nieuwe logé viel. Na zich van haar zwarte mantel en dito overjarige hoed, waarop een bosje kunstviolen prijkte, te hebben ontdaan, bracht juffrouw Silver haar „coiffure" in orde, trok haar met kralen omzette huisschoentjes aan, waste zich de han den, nam een felkleurige sitsen breitas mee en keerde naar de huiskamer ter.ug. Ze droeg een de vorige herfst aange schafte flesgroene wollen japon bij de hals gesloten door een rcosvormige eikenhouten broche waarvan een grote z g. Ierse parel afhing. Aan een fijn gou den kettinkje was voor het lezen van klein drukwerk een lorgnet bevestigd, terwijl een meer massieve ketting een medaillon torste versierd met de ini tialen van juffrouw Silver's ouders, een A voor Alfred en een M voor Marie. Zijzelf placht Alfred „die arme Papa" en Marie „die lieve Mama" te noemen en bewaarde trouw ren tweetal haarlok ken in 't medaillon. Voor het vuur gezeten, nam ze een knot lichtblauwe wol uit haar breitas en begon de steken op te zetten voor een soortgelijk jekkertje als ze de vori ge avond had afgemaakt. Kleine kinde- waarom. En dat vind ik ren hebben, om schoon en warm te zelige, 't angstwekkende En dat vind ik juist het grie- van de zaak", blijven, een paar van die kledingstuk- I „Vertelt u mij eens wat meer over ken nodig en dit bleek een heel aardig I files. Wat voor soort meisje js die Mary model. Toen mejuffrouw Silver eenmaal het juiste aantal had opgezet, was ze ge reed voor een praatje met haar gast vrouw, beiden waren, tot groot genoe gen van de logé, nu geheel alleen. Ko lonel Abbott en Cecily hadden de ka mer verlaten en Frank had telefonisch laten weten, dat hij wel laat zou thuis komen. „U weet niet, hoe blij ik ben, met u te hebben kennis gemaakt", zei Monica. „Frank aanbidt u gewoonweg". „Maar beste mevrouw Abbott!" „O, 't is heus waar, En 't is best voor hem, want hij is heleemaal niet het ty pe om iets te aanbidden. Zo koud en spottend als hij kan zijn! Mijn schoon moeder is ook zo slecht voor hem ge weest en hij lijkt veel op haar, ten minste oppervlakkig, want innerlijk is hij heel anders. Hij heeft u zeker haar gedrag na de dood van zijn vader wei verteld? Maar ze heeft hem nog vrij wat meer afhandig gemaakt dan geld alleen en dat andere hebt u hem teruggegeven. Daarom verlangde ik er zo naar, u te ontmoeten. En ook om die gepleegde moord. Als er tenminste van moord sprake is. Frank zegt, dat het onzin is en daar heeft het ook veel van, niet waar? Maar hoe dan ook, het is nogal angstwekkend." Zo?" zei juffrouw Silver, wier brei naalden zacht voortklikten. Monica Abbott had meer kleur op de wangen gekregen. Ja, dat is het", hernam ze. „Als het een gewone moord was, zou 't vreselijk zijn, maar dan zou je tenminste kun nen zeggen, dat een twist de oorzaak was of misschien jaloezie, dronkenschap, geldnu ja de gewone oorzaken van zulke misdaden. Maar dit.... we weten piet eens wat er gebeurd is, laat staan Stokes en is het iemand, op wier ver halen je zo'n beetje aan kunt?" „Ik.... weet hetniet", zei Monica Abbott langzaam. „Wéét u het niet?" „Ziet u, ik heb geen enkel uitgangs punt. Ik mag haar niet, maar eigenlijk moest ik dat niet zeggen, want een be paalde reden daarvoor ontbreekt me. Ik kan u alleen vertellen wat u zelf ook binnen vijf minuten zou zien. Ze is cir ca. vier- of vijfentwintig, maar heeft het uiterlijk van een die haar weetje weet. Bij het einde van de oorlog be hoorde ze tot een van de vrouwelijke hulpdiensten. Veel heeft ze niet in Deeping vertoefd, maar wij zijn hier na tuurlijk ook niet meer dan enige maan den geweest. Vóór mijn man uit Enge land vertrok, legden we korte beleefd heidsbezoeken af, maar we behoorden niet tot de „kongsie". „En Mary Stokes wél?" „Neen, zeker niet. O, ja. de jonge meisjes trachten zich te kleden zoals zij en het haar zo op te maken, maar ge liefd is ze niet. De mensen vinden, dat ze te veel verbeelding heeft". „En heeft ze die?" „Ik geloof van wel, al kan ik het feitelijk niet met zekerheid zeggen en deed ik misschien beter, er over te zwijgen. Maar ziet u, ze is absoluut Been dorpsmeisjeze is vrij wat ge wiekster en veel meer gekunsteld. Ze komt alleen naar de boerderij, wanneer ze geen baantje heeft of van betrekking wenst te veranderen. Sterk is ze niet en ze zijn goed voor haar, maar waar schijnlijk vinden ze 't een opluchting als ze weer weggaat. Laatstelijk heeft ze op een kantoor in Lenton gewerkt, maar daar is ze ziek geworden, waarna de dokter haar een maand rust heeft voorgeschreven Ik denk wel, dat die firma haar zal terugnemen". WERK VAN LOUIS COUPERUS. Deze schrijver, een der fijnste geesten welke de generatie der Tachtigers heeft opgeleverd, stier) een kwart eeuw geleden en wordt thans herdacht. Twee omroepver enigingen wijden een korte uil zending aan hem, beide bestaande uit een korte inleiding tot en voor dracht uit zijn werk. Men kan dus kiezen Vrijdag 20.05 en 21.00 over Hilversum II, 298 m); en naar een TRIOSONATE VAN FR. MALIPIERO. Malipiero is een der belangrijkste hedendaagse Ita liaanse componisten. Zijn sonate heeft een merkwaardige bouw: pas het slotdeel wordt door drie instrumenten uitgevoerd, het eer ste en het tweede achtereenvol gens door cello en viool met pianobegeleiding (Vrijdag 16.15 over Hilversum I, 402 m). VRIJDAG 17 OCTOBER HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.13 Gewijde mu ziek. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.15 Gram- muziek. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram.muziek. 10.30 Morgendienst. 11.00 Viool en piano 11.30 Gram.muziek. 12.00 Kamermuziek. 12.30 Land- en Tuinbouw- mededelingen. 12.33 Surinaamse Volks muziek. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Mandolinemuziek. 13.45 Gramofoon- muziek. 14.00 Omroeporkest en solisten. 14.55 Gram.muziek. 15.15 Voordracht. 15.35 Gram.muziek. 16.00 „Het bewaren van winterfruit", causerie. 16.15 pianotrio. 16 45 Strijkorkest, 17.30 Militaire causerie. 17.40 Gram.muziek. 17.45 Fries program ma. 18.00 Gram.muziek. 18.10 Een woord voor een goede zaak. 18.15 Tenor en orgel. 18.30 Spectrum van het Christelijk Organisatie- en Verenigingsleven. 18.45 Huismuziek. 19.00 Nieuws en weerberich ten. 19.10 Regeringsuitzending: „Verkla ring en toelichting". 19.30 Strijkkwartet. 19.53 Gram.muziek. 20.00 Radiokrant. 20.20 Radio Jeugd-appèl. 22.20 Gram- muziek. 22.25 Kunstrubriek. 22.45 Avond overdenking. 23.00 Nieuws en SOS-berieh- ten, 23.15 Evangelisatie-uitzending in de Duitse taal. 23.30—24.00 Lichte muziek. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 12.00 AVRO, 16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA. 22.40 VPRO, 23.00—24.00' VARA. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Ochtend gymnastiek. 7.33 Gram.muziek. 8.00 Nieuws er. weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.muziek. 9 40 Voor de kleuters. 10.00 „Kinderen en Mensen", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.muziek. 10.30 Schoolradio. 10.50 Orgelspel. 11.20 Radiofeuilleton. 11.40 Oud-Hollandse liederen. 12.20 Amuse mentsmuziek. 12.30 Land- en Tuinbouw- mededelingen. 12,33 Sport en Prognose, 12.48 Gram.muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen en gram.muziek. 13.30 Amu sementsmuziek. 14.00 Voor de huisvrouw. 14.20 „Les amants trahis", cantate. 14.50 Voordracht met muziek. 15.10 Pianoduo. 15.30 Dansmuziek. 16 00 Gram.muziek.' 16.30 Voor de jeugd. 17.00 Gram.muziek. 17.20 Muzikale causerie. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 „Denk om dé bocht". 19.00 Gram.muziek. 19.10 „Bur gers, boeven en brigades", klankbeeld. 19.30 „Moreel beraad", causerie. 19.50 Be richten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespre king. 20.15 Voordracht. 20.30 „Benelux", causerie. 20.40 „Leven op de aarde", cau serie. 21.00 Voordracht. 21.30 „Het leven betrapt". 21.50 Koorzang. 22.05 Buiten lands overzicht. 22.20 Swing-Ensemble. 22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avond wijding. 23.00 Nieuws. 23.15 „In huwelijk en gezin", causerie. 23.30—24.00 Gramo- foonmuziek. Experimenteel Televisieprogramma van de Vara. - 20.15-21.45: 1. Actualiteit: Weeroverzicht; 3. Belgisch-Nederlands programma.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 7