Rijmende woorden en vlijmende
woorden nopens Sint
Feesi in de wereld van de smulpapen
Veldmaarschalk Montgomery: een
uitdagende persoonlijkheid
Waarom t luchtkasteel vernielen?
Nobelprijswinnaar Mauriac is een
omstreden figuur
te sr^a.,:
R» Vm's^
Plaatsvervangend Atlantisch stafchef 65 jaar
Engeland wi! gegevens
over de H-bom
Gelovig katholiek en somher litterator
Geslagen vijand van
Sartre
Geestelijk leven
Wij blijven zo graag
in U geloven, Sint!
Qt'.n g. e Q-oolett o-ó
VRIJDAG 21 NOVEMBER 1952
(Van onze speciale verslaggever)
•TIJ DRINKT NIET, hij rookt niet en ïiij vloekt niet. Onze voorgaande cam-
"npagnes interesseren hem niet. Hij gelooft in lichamelijke training en hij
kleedt zich bijzonder goed. Hij is in ieder geval anders dan wij". Zo karakteri
seerde in Augustus 1942 een officier van het Britse achtste leger de toenmalige
generaal Montgomery, nadat hij deze nieuwe aanvoerder in het hoofdkwartier
in N'oord-Afrika voor het eerst ontmoet had. En die karakterschets bracht in
die dagen enige ontsteltenis onder wie andere topfiguren in de wereldworsteling
gewend waren. Buiten-model figuren, wel daar had men nu niet direct ver
trouwen in.
In zijn nieuwe functie heeft Mont
gomery de principes, waarop zijn be
langrijke carrière altijd gebaseerd ge
weest is, meegebracht. Samen met zijn
gehechtheid om de zaken tot hun een
voudigste proportie terug te brengen,
belijdt hij in de Shape zijn brandend
geloof, dat een aanvoerder zich volko
men vertrouwd moet weten te maken
bij zijn manschappen. Hij schrijft een
groot deel van zijn oorlogssuccessen
toe aan zijn zeer zorgvuldig en be
dachtzaam opgebouwde reputatie, dat
hij zijn troepen nooit het veld in ge
stuurd heeft voor een hopeloze taak,
dat hij nooit onverantwoorde risico's
heeft genomen, en nimmer iets onoer-
nam alvorens zich verzekerd te hebben
van het maximum aantal kansen op
succes.
Deze reputatie, gekoppeld aan zijn
opvatting, dat er ook op het slagveld
nog sprake moet zijn van een moraal,
ja dat deze moraal zelfs een beslis
send element is in iedere oorlog, en
de burgerlijke moraal meer dam ooit
zal moeten tellen in enig toekomstig
conflict, doet ons zo sympathiek aan,
dat wij op deze 65ste verjaardag van
de generaal geneigd zijn de militair
even te vergeten en hem te zien als
een gewoon mens. Een mens voor wie
het misschien ook nog enige bekoring
heeft alleen maar jarig te zijn en dan
een handdruk te krijgen van anderen,
die nog iets meer in hem willen zien
dan alleen maar een knappe vechtjas.
Brillant legeraanvoerder
CINDSDIEN zijn de inzichten over
Monty, dieNovember 65 jaar
wordt, wel waf veranderd. Al is hij
tot op dit ogenblik de buitenmodel le
gerleider gebleven, die men in 1942 zo
duidelijk in hem kon herkennen. Mon
ty is geen man, die met de gewone
standaardmaten gemeten kan worden.
Dat hij een brilliant legeraanvoerder
is, kan niet worden ontkend.
Zijn staat van dienst spreekt voor
lp "5T:
f 1
De politie van Bad Segeberg
(Duitsland) vond op een zolder
kamertje een 9-jarig totaal ver
waarloosd kind, dat hier van zijn
vierde jaar door de moeder opge
sloten was.
Premier Churchill heeft Woensdag te
kennen gegeven, dat Engeland de V.S.
zai vragen, hun geheimen betreffende
de waterstofbom uit te wisselen tegen
gegevens over de Britse atoomproeven
in Australië.
(Van onze I'arijse correspondent)
J)E KONINKLIJKE Academie in Zwe-
den heeft de Nobelprijs voor de li
teratuur toegekend aan de beroemde, in
heel de wereld gelezen Franse schrijver
zichzelf. Maar dat heeft hem er niet Francois Mauriac. Deze hoogste onder
voor behoed een man te zijn, die ge
makkelijk kan worden misverstaan.
Hij is een verrassende en polemische
figuur; afgod voor sommigen en uitda
gende persoonlijkheid voor anderen.
Het leger en de soldaten zijn z'n alles.
Zijn leven is aan niets anders gewijd
geweest, behalve in de tien onbewolk
te jaren van zijn huwelijk.
Bijzondere carrière.
Sinds Wereldoorlog 11 is zijn ster
opvallend gestegen, en gelijk verwierf
hij zich wat meer wereldwijsheid. Hij
kwam in aanraking met ontzaggelijke
problemen en ervaren staatslieden, en
dat heeft zijn gedachtenleven enorm
verbreed en verdiept. Maar dat neemt
niet weg, dat bij halstarrig en zeer be
wust voorkeur bleef houden om met
eenvoudige begrippen te werken.
Deze trek heeft hij altijd gehad. Hij
gaat zijn eigen weg en brengt de
dingen altijd naarstig terug tot hun
grondbeginselen. Hij hout ervan de
warboel van details op zij te slingeren,
evenals andermans ideeën en pasklare
adviezen, om de zaken voor zichzelf
tot klaarheid te brengen. Dat deed hij
in de woestijn en dat doet hij vandaag
nog. Hij is niet werkelijk zichzelf, als
iets hem verhindert om kalm en on
onderbroken zijn gedachten over iets
te laten gaan.
De staf, die met hem gewerkt heeft,
heeft gezien, hoe de „eenvoud-tech-
niek" van Monty werkt. Men zag het
in de woestijn van Noordwest-Afiika,
men zag het ook in Duitsland, toen hij,
juist na de overgave, een serie prac-
tische orders voor de bezetting uit
deelde, die men hem eigenlijk niet had
toegerekend. Hij toonde zich op dat
moment meer dan alleen maar een
succesvol overwinnaar.
Eisenhowers bewijs.
DE jaren na de oorlog zijn voor Mon
ty jaren geweest, dat hij natuur
lijk wat op de achtergrond raakte..
Zeker, hij heeft zijn hoge posten ge
houden; maar er waren geen spectacu
laire veldslagen meer te winnen. Er
was een technische vrede, een periode
van organisatie en plannen, waarbij de
buitenwereld wein.g gelegenheid meer
kreeg om te beoordelen of Montgo
mery goed of slecht deed.
Het bewijs, dat men zijn doen en
laten als „goed" diende te beoordelen,
heeft generaal Eisenhower geleverd
met zijn keuze van veldmaarschalk
lord Montgomery als plaatsvervangend
onef van de Atlantische strijdkrach-
m Europa. Er was niet de minste
■wil kij deze benoeming, en zij
onia Seen tegemoetkoming aan
zelfs seii,1.ment van nationale trots of
0P'nie.
feit benoemd ondanks het
totaal aE'senhower's persoonlijkheid
danks w®1? s als de zijne, en on-
van Fi Aia dat dezo overwinnaar
ten zeker ,in de Verenigde Sta-
werd. een held vereerd
Beroepingswerk
NED. herv. kerk:
Aangenomen naar Genemni
G
be
tderde
Piedikantsplaats) en voor Aal«ït Rp
i.em-
gereforjh. kerken-
«ndidlPtente%X-CPapS,eVan
BERKEN (ond. art 31 KOV
KÖ- ft°nara= Vo^tr3
J ion Hovè tt ™ussel 'tweede maal):
roeP ook aannam?rneUZen' die dit be"
scheiding, die een letterkundige te
beurt kan vallen, heeft de Franse lite
raire wereld gevleid, maar ook enigs
zins verwonderd. Mauriac is een veel
omstreden figuur, waarvan iedereen
het grote talent erkent, maar met wiens
ideeën erg veel Fransen het niet eens
zijn.
Men kent de 67-jarige Mauriac in ons
land misschien in hoofdzaak door zijn
romans „Noeud de Vipère", „Désert de
l'amour" en „Le Baiser de 1' Epreux".
Het zijn stuk voor stuk zeldzaam som
bere, troosteloze boeken. Zijn hoofd
personen leven in een soort hel op
aarde en zij gaan aan hun eigen zonden
ten gronde. Mauriac is een overtuigd
katholiek en voor hem kunnen al de
drama's, die hij schept, al de afschu
welijke toestanden en verhoudingen,
die hij in zijn werk voor ons schildert,
alleen door een goddelijke genade wor
den opgelost. Wie de goddelijke genade
niet vindt, is voor altijd verloren.
In het werk van de sombere schrijver
zal men nooit lezen over de onschuldi
ge glimlach van een kind, over de blij
heid van een heldere voorjaarslucht,
over het pure geluk van twee jonge
mensen, die van elkaar houden zonder
aan iets anders te denken. Voor Mau
riac worden al onze handelingen en ai
onze gedachten gewogen en ons leven
is voor velen niets anders dan een
vuurproef voor het eeuwige vagevuur.
Daarbij zal iedere objectieve lezer het
met ons eens zijn, dat hij overdrijft.
Dat hij de mensen veel zwarter afschil
dert dan zij zijn en dat hij iets, wat
men levensblijheid noemt, niet schijnt
te kennen. Mauriac kan echter zo in
drukwekkend goed schrijven, zijn ro
mans zijn zo fantastisch goed opge
bouwd, zo huiveringwekkend meesle
pend, dat men ze bewonderen kan, ook
wanneer men na de laatste bladzijde
verstandelijk moet zeggen, dat de nieu
we Nobelprijswinnaar zijn pen in wel
heel erg zwarte inkt doopt.
MAAR sinds de oorlog speelt Mauriac
ook een belangrijke rol in de poli
tiek. Hij is namelijk hoofdredacteur
van het grootste en invloedrijkste
Franse ochtendblad „Le FigaroDaar
in schrijft hij ongeveer twee maal in
de week door heel Frankrijk gelezen
hoofdartikelen. Dit zijn echter geen
hoofdartikelen, zoals wij die in Neder
land meestal kennen. Het zijn meer
opstellen over bepaalde politieke vraag
stukken, die Mauriac echter niet op
een politieke, maar meer op een wijs
gerige manier behandelt. Niet zakelijk,
maar gevoelsmatig. En altijd gezien
uit de hoek van een zeer gelovig katho
liek. Men zou kunnen zeggen, dat de
hoofdredacteur van Le Figaro lang
zamerhand geworden is het geweten
van de katholieke wereld in Frankrijk.
Hij is een uitgesproken anti-commu
nist, dit ondanks he' feit, dat hij tij
dens de oorlog zeer actief aan het ver
zet heeft deelgenomen, waardoor hij in
het communistische kamp vele goede
vrienden had gekregen. Het zit Mau
riac kennelijk dwars, dat er tussen hem
en die vroegere vrienden zo'n onover
brugbare kloof is ontstaan. In zijn wer
kelijk bijzonder mooie en, ook als men
het niet met hem eens is, toch ontroe
rende artikelen scheldt Mauriac nooit
op zijn vijanden. Er leeft in zijn stuk
ken altijd de hoop, dat de Fransen on
der elkaar het op den duur toch eens
moeten kunnen worden. Hij heeft me
delijden met zijn tegenstanders. Mede
lijden met Maurice Thorez, die in Rus
land vertoeft en volgens Mauriac
misschien nooit meer levend terug zal
komen. Dit medelijden werkt soms een
beetje als een rode lap op een stier, zo
als de zelfverzekerdheid van de be
roemde schrijver wel eens enigszins
ergerlijk is.
CRANCOIS MAURICE en Jean Paul
Sartre zijn uitgesproken vijanden.
Sinds Mauriac Sartre in een hoofdarti
kel vergeleken heeft met een vieze, rat,
die het liefst in de smerigste riolen
rondneust, is de ruzie tussen de twee
grote mannen voor niemand meer een
geheim. Trouwens wie het werk van de
beide schrijvers kent, begrijpt dat de
paus van het existentialisme (Sartre)
en het geweten van de Franse katholie
ken twee uitersten vormen, waartussen
de letterkunde zich uitstrekt.
Sartre verklaart, dat iedereen alleen
tegenover zichzelf verantwoordelijk is
voor zijn eigen daden, een stelling, waar
Mauriac kippenvel van krijgt. Sartre
is een atheïst, die vooral de laatste tijd
steeds dichter bij het communisme
komt, ondanks het feit dat de commu
nisten hem voor een volksvergiftiger
houden. Het werk van Sartre is ook
troosteloos somber, maar zijn trooste
loosheid is minder kunstmatig, minder
geforceerd, en vooral veel realistischer
dan van Mauriac. Het staat, ofschoon
het vaak moeilijk lijkt om te begrijpen,
toch dichter bij het dagelijkse leven
van gewone mensen. Sartre vindt Mau
riac een ietwat potsierlijke burger, die
van de werkelijke problemen van onze
tijd niets begrijpt. Mauriac beschouwt
Sartre als een bijzonder kwaadaardige
boosdoener, die de meest verschrikke
lijke dingen schrijft zonder zelfs maar
naar een oplossing te zoeken. Een soort
literaire sadist, die de gemeenste ge
dachten met een zekere wellust opdient.
In deze wederzijdse waardering speelt
de jaloezie echter zeker een rol. Sartre
is in korte tijd beroemder geworden
dan Mauriac ooit geweest is Maar de
nieuwe Nobelprijstvinnaar en de voor
man van de existentialisten zijn ook in
derdaad wel de grootste tegenstellingen
die men zich maar kan voorstellen. Te
genstellingen die te groot en vooral te
fel zijn om enige vriendschap mogelijk
te maken.
Schacht probeert het weer
Dr Hjalmar Schacht heeft de autori
teiten van Noord-Rijnland-W estfalen
toestemming verzocht een bank te ope
nen in Dusseldorp. Hetzelfde verzoek
heeft hij reeds aan Kiel en Hamburg
gedaan De Dusseldorpse autoriteiten
zullen de uitspraak in de Hamburgse
zaak afwachten alvorens een besluit te
nemen.
vü ZWEEFT weer de geest
van de hebzucht door 't land
In dorpen, gehuchten en steden:
Nu wordt weer een strijd
Tussen hart en verstand
In vreedzame felheid gestreden
Nu komt weer de tijd
Van de rtiekem-nigheid,
't Is beurtelings geven en nemen
Er wordt weer gezocht
En geruild en gekocht,
Er wordt weer gedicht en.
geremen.
7AL ER ooit een componist-dichter
opstaan, die de treurige moed heeft
te trachten een nieuw sinterklaas];edje
te maken? En als dat e?ns zou gebeu
ren. zou er dan een schijntje van kans
zijn. dat ons „zie de maan schijnt" er
door wordt verdrongen?
En hoe staat het met „Zie ginds
komt de stoomboot"? Stel u voor, dat
dit werd gemoderniseerd:
Zie ginds komt de vliegboot
Vit Spanje weer aan
Hij brengt ons Sint Nicolaas,
Ik zie hem reeds staan.
Hoe ratelt de motor!
Wat riekt het naar smeer!
Hij strijkt met z'n vliegboot
In 't Rijn-kanaal neer
MOGE er toch nimmer een hyper-
supper-phiiantroop-paedagoochemerd
opstaan, die de kinderen van droogge
legde. nicetinevrije, vegetarische, vita-
mineuze ouders de charme van de Sin
terklaas-illusie ontneemt!
Hoe zalig, wie(n) de kinderbroek
Nog aan de heupen zit;
Hoe zalig, wie er nog niet vraagt:
Hoe kan Sintniklaas dit?
|K wil graag modern blijven en nóg
moderner worden, maar tóch hoop
ik de tijd niet te beleven, dat het les
rooster van de éérste klasse der laagste
school zal vermelden: Maandags en
Donderdags van 10 tot II: algemene
voorlichting van alle mannelijke en
vrouwelijke personen van 3 tot en met
5 jaar in zake legendarische langhaar -
dige figuren en langbenige trekvogels;
voorgeschreven studiemateriaal: „Mo
gen wij zwijgen?", beknopte handlei
ding ten dienste van het fröbel-onder-
wi's door mejuffrouw prof. mr dr Van
Zuren Vergeten.
Zwijqphchi
MOGEN wij zwijgen? Ik zou van alle
daken willen scheeuwen: wij
moeten zwijgen!
Ja, ja, ja! Wij moeten zwijgen
Tegenover 't kleine kind.
Dat in Sinterklaas zijn lichtpunt
In 't vaak lichtloos leven vindt.
Waarom 't luchtkasteel vernielen
Met zijn kinderlijke vreugd?
Wie nog twijfelt, denke even
Aan zij ei gen vroegste jeugd.
UUEET u nog, als er op de deur ge-
bcmsd werd, hoe uw hart begon
méé te bonzen en het ten slotte met
bonzen wón?
Weet u nog, met wat voor heilig-
ontzaggevoel u naar die, paarse meest
al veel te grote handschoenen keek?
Weet u nog, hoe u zich zélf cfp hei
ligschennis betrapte, toen u met uw
scherpziend kinderoog bemerkte, dat de
vrijgevige en onmetelijk rijke. Span
jaard dóód-prozaische noordbrabantse
schoenen aanhad met gelapte neuzen?
Hóórt u nog uw bibberende stem
metje, waarmee u uw éérste versje op
zei? Voelt u nog dat dankbare weelde-
gevoel bij het zien van het nieuwe
speelgoed? Kwaliteit noch kwantiteit
speelde een rol: u kreeg het zó maar
van die goede man, die het z0 goed
met alle goede kinderen méénde.
Stel u vóór, dat iemand, vermoder-
niseerd door een modern boek in zo'n
moderne, gestyleerde band, toen in
ééns tegen u gezegd had
Ldat de kinderen hun illusies
In hun gouden kindertijd;
Zónder uwe interventie
Raken ze die óók wel kwijt.
Wal denken wij?
7IE de maan schijnt door de bomen
juicht de blijde kindertroep met ge
past hebzucht in het oog.
Zie de maan schijnt door de bomen
zingt de 10-jarige jongen, die door een
wijzer vriend is voorgelicht, maar die
het toch eigenlijk veiliger acht, om
nog maar niet openlijk voor zijn „ket
terij" uit te komen, vóór hij zijn ca
deautjes binnen heeft. In zaken zal hij
het vér brengen.
Zie de maan schijnt door de bomen
peinst de achttienjarige dochter, die
juist een reuze-rose rncmiem borst-
plaathart heeft uitgepakt; ze wou dat
ze de maan vanavond maar eens een
hAf uurtje écht door de bomen kon
zien schijnen.
Zie de maan schijnt door de bomen
gnuift haar broer in ongeduldige af-
wachting van Je voorlezing van zijn
met salon-onwaardige woorden ge
kruide vers.
Zie de maan schijnt door de bomen
neuriet oom en hij begeleidt zich zélf
door met zijn iiand over de plaats te
strijken, waar vroeger zijn kam hoog
tij vierde.
Zie de maan schijnt door de bomen
klinkt het in de oren van de eenzame,
koude zwerver, die door een kier van
de gordijnen naar binnen probeert te
kijken
Zie de maan schijnt door de bomen-,
Voor de jeugd: genot, plezier;
Voor de oudjes: een weldadig
En een heerlijk souvenir.
CR dreigden de Sint veel gevaren; zijn
prestige, zijn hele bestaan komt in
het gedrang door de moderne tijd.
Hoe moet het met de verdeling van
hr strooisel door de schoorsteen, wan
neer zulks geschiedt in een wolken
krabber van 42 verdiepingen? Waar
zijn nog de échte pepernoten te krij
gen? En als we ze hebben, komt het
dan wel met de nieuwe hiezjéééne-be-
grippen overeen om ze zomaar van de
grond op te eten?
Seizoenwerk.
CN EEN ANDER gevaar voor de Sint
is de Sint zélf. Sinterklaas is een
vak, een seizoenvak en het moet ons
niet verwonderen, dat er al een Sin-
terklraenbond bestaat, daardoor is
Sinterklaas druk bezig zich zelf te ver
sinterklazen. Wat moet de jeugd er van
denken, als er door dezelfde straat drie
exemplaren tegelijk rijden,één te
paard, één in een auto, en één met zijn
knecht op een bromtandem?
Honderden zijn er: gewóne, dure,
goedkope, gehuurde, gekochte, ama
teurs en professionals, stationnaire en
ambulante gekleurde en neutrale, pu
blieke en private, maar allemaal har
telijke en gulle. Ze zijn gehuld in man
tels van fluweel of overgordijn, ze heb
ben baarden van vlas of touw; de één
spreekt zuiver Nederlands, de ander
heeft een klein Spaanse accentje.
'N KALENDER VAN DE
MENS DER OERTIJD
0P, de top van de Lindebooms-
berg te Lunteren zal binnen af-
zienbare tijd een kalender van de
prae-historische mens te bekijken
zijnEen inwoner van Lunteren
heeft namelijk ontdekt, dat de
drie grote zwerfstenendie daar
een kwart eeuw geleden nog la
gen, tezamen een kalender vorm
den. De stenen waren in een drie
hoek geplaatst en wel zodanig,
dat op de kortste dag de boven
ste punt van de steen op de top
van de heuvel, de meest linkse
steen op de helling en de onder
gaande zon in één lijn lagen. Op
de langste dag liep deze lijn over
de meest rechtse steen, zodat onze
verre voorvaderen de zomer, en
winterzonnewende konden bepa
len. De drie stenen zo moge
lijk de oorspronkelijke zullen
weer op hun oude plaatsen neer
gelegd worden en zodoende een
toeristische attractie van bijzonder
belang gaan vormen.
fURNONSKÏ, de „vorst
der gastionomen" vier
de onlangs zijn tachtigste
verjaardag een gebeurte
nis in de wereld der fijn
proevers en genieters van
♦Frankrijk. Ze zullen binnen
kort hun alom geëerde se
nior een bijzonder feestmaal
aanbieden, waarvan de be
reiding bij de eerste chef de
cuisine van Frankrijk, man
sier René Viaux, in de
allerbeste handen ligt.
Voor Curnonsky zal dit ban
ket. dat natuurlijk de beste
tradities van de Franse keu
ken zal handhaven, eerder
een weemoedig afscheid be
tekenen, want hij leeft al
sinds jaren alleen nog maar
van in water gekookte ma
caroni, zachte eieren en
„spuitwater-champagne".
En wat heeft deze man de
Franse keuken geschonken
aan inzichten en vakkennis!
Hij is zelf afkomstig uit een
familie van fijnproevers, die
wisten, dat van de kook
kunst hetzelfde geldt als
wat Oscar Wilde het karak
teristieke kenmerk van de
elegantie heeft genoemd:
dat ze onopvallend moet
zijn. In het ouderlijk huis
van Curnonsky ging men
van het principe uit, dat
men van een goede keuken
kan spreken, als de spijzen
hun eigenlijke smaak be
houden. Daarom heeft de
vorst der gastronomen het
meeste en het beste geleerd
van de oude kokkin van
zijn ouders, Marie Cheva
lier, die 47 jaar lang voor
de familie gekookt heeft.
te zijn reis in étappes en
nam onderweg aan kunst
zinnige gastronomische be
levenissen mee, waar hij de
hand op kon leggen. Van
deze grootvader heeft Cur
nonsky zijn idee geërfd, dat
hij ten voordele van het
vreemdelingen verkeer ver
wezenlijkt heeft: de verbin
ding van de architectonische
en kunstzinnige beziens-
Toen ze stierf liet ze een
schat van oude recepten na,
die Curnonsky voor het na
geslacht verzameld heeft.
Curnonsky heet eigenlijk
Sailland en is afkomstig uit
de provincie An jou, waar
men de goede dingen des
levens wist te genieten. Als
grootvader Sailland van een
bijzonder kostelijk gerecht
hoorde, dat ergens in Frank
rijk geserveerd was, liet hij
meteen inspannen en ging
op ontdekkingsreis. Hij
bleef dan dagen weg, maak-
waardigheden in de provin
cie met de regionale en lo
cale keuken, die hij inter
nationaal bekend en ge
waardeerd gemaakt had.
In alle herbergen en res
taurants van Frankrijk, hoe
afgelegen ook, neeft Cur
nonsky recepten verzameld
en er boeken over geschre
ven. Niet minder beroemd
zijn zijn geestige opmer
kingen, die bij duizenden
oververteld worden en waar
van er niet één boosaardig
is. Hij was de vriend van
Emile Zola, secretaris van
een Hertog van Monpensier
en bovendien een groot rei
ziger. Azie heeft hij door
kruist en de Chinese keu
ken tot in alle bijzonderhe
den leren waarderen. Zijn
naam, die hem beroemd
heeft gemaakt, dankt hij
overigens aan een inval; op
de Ecole Supérieure heeft
hij als zijn lijfspreuk de La
tijnse uitdrukking „Cur
non" Waarom niet?
gekozen en tijdens de Rus-
sophiele golf van de negen
tiger jaren eenvoudig de
Slavische uitgang „sky" er
aan toegevoegd.
Curnonsky kent 4.000 res
taurants en zijn oordeel
wordt dan ook als dat van
een onbetwistbare autori
teit erkei d. Daarom werd
hij ook in 1926 door alle
koks van het land tot hun
vorst benoemd. Hij be
roemt zich er op, dat hij
nooit een eetkamer bezeten
heeft. Door het gehele land
is steeds een eretafel voor
hem gereserveerd en zijn
verschijning is al voldoende
om de keuken tot de aller
hoogste prestaties aan te
sporen.
Sou, sou kindere en binne jullie
nou wel altaad gehoursaam geweist
jeiges uwes pa. en moe? Kaareresan!
Dan heppik four allemaal een faan ke-
douwtje
Ook hun declaraties verschillen, maar
Je me^st gangbare zijn wei: Voor ueds.
Sinterklaas gelevert met knecht f 1.25.
Geen laai meer
pOEIE BESTE brave Sinterklaas,
wat hebt u veel onschuldige vreugde
in ons aller leven gebracht en wat
bent u vaak bemiddelaar geweest om
kleine ruzietjes en geschillen door
een klein presentie uit de weg tc rui.
en: tussen hem en baar, haar en hem,
hem en hem en zélfs tussen haar en
h-ar!
Wat deed de grote taaitaaivrijer,
die u in de keuken bracht, wonderen!
Een taaitaaivrijer! Dat was vroeger
gered voor Jansje. M?ar tegenwoordig
heet Jansje Eieonora en ze wil geen
taaie vrijer, want ze heeft een échte
en die heet verloofde; en van hém
heeft zij 's morgens vroeg al een com
plete manieuur-installatie en een eiec-
trische onduleertang gekregen en een
doos luxe postpapier met haar initia
len en een doos fondantborstplaatjes in
negentien kleuren en een amerik"anse
vliegeruitrusting voor op de bromfiets.
Zij kiikt uw taaitaaivrijer niet meer
aan. Bovendien is zij uit.
Sinterklaas! Wij willen zo graag in
u blijven geloven en wij hopen dat u
dat óók in óns blijft doen.
TIE de maan schijnt door de bomen,
Vol verwachting klopt ons hart
En wij dromen van atomen
En het noodlot wordt getart:
Sint! Als u ons iets wilt geven,
Zoals altijd, ieder jaar,
Geeft ons 't rustig, vredig leven
Vóór en dóór en mét elkaar.
Sint! Toe help ons weer naar bóven
Doe die éne gróte daad,
'k Zal dan, nét als vroeger, g'loven,
Dat u werkelijk bestaat.
Assurantiebezorger in de
Spaarnestad aangehouden
Verdacht van verduistering van een
bedrag van f 34.000 is door de Haar
lemse recherche de 45-jarige assuran
tie-bezorger F. H. J. aangehouden, die
in dienst was bij verscheidene verze
keringmaatschappijen. In opdracht van
deze maatschappijen moest hij verze
keringspremies innen en vervallen be
dragen uitbetalen. Volgens een voor
lopig onderzoek heeft hij gedurende
enkele jaren hiervan gedeelten achter
gehouden.
WIE GAAN ER BOEREN OP
ZUIDERZEEGRONDEN
Een studiecommissie van de Stich
ting voor de Landbouw heeft over de
uitgifte van Zuiderzeegronden gerap
porteerd, dat het recht van voorkeur
tot plaatsing allereerst dient te wor
den gegeven aan hen, die hun land
verliezen door onteigening voor niet-
agrarische doeleinden, door verlies
van pachtrecht en voor hen die alleen
door uitbreiding tot een rendabel be
drijf kunnen komen, in het kader van
ruil- of herverkavelingen, dus door
sanering.
Men denkt aan percentages van 20
voor noodgevallen, 50 voor sanerings-
gevallen en 30 voor andere gevallen.
MARKTBERICHTEN
LANGEDIJKER GROENTENCENTRALE,
21 Nov. 10.000 kg rode kool: A 7,60
11 en B 4,105,10; 6000 kg gele kool: A
4,60 8,60 en B 4,70; 18.000 kg groene
kool: A 8,60—10,50 en B ,590—7,50; 50.000
kg witte kool 3,505, Succes witte 4,10
4,30 en Deense witte 4—5,80; 2000 kg
uien 24.5024,80, grove 21,1023,10, drie
lingen 24,60—25,30 en nep 34,80; 1500 kg
peen: B 13,10—13,50 en C 11,20—12,80;
13.000 kg andijvie 14—19,60; 650 kg sprui
ten 3751; 150 kg witlof I B 47; 400 stuks
bloemkolen: BI 26—33 en BII 21—23.
WARMENHUIZEN, 21 Nov. 36.900 kg
rode kool 48,70; 3000 kg gele kool 4.30
—6,80; 16.700 witte kool: Succes 4 en
Deense 4,30; 5400 kg andijvie 13,80
16.90; 275 kg Meerlanders 9.60.
NOORDERMARKTBOND, 21 Nov.
3300 kg grove Eigenheimers 10.50; 2100
kg peen: B 13.30, C 11,70 en D 8,50;
2100 kg bieten: A 13,70, B 14.40, C 6,40
en Modjo 8,40; 2500 kg uien 22,7023,
grove 21,80—23, drielingen 24 en nep 35;
13.000 kg andijvie 13,60—18,90; 3000 kg
rode kool 4—8,40; 3600 kg gele kool 4—
7,90; 5000 kg groene kool 4,80—11,30;
70-000 kg Succes witte kooi 44,80;
30.000 kg Deense witte kool 4—7,10.
GROOTEBROEK, 20 Nov. 1952 De
Tuinbouw". 3500 kg Uien: grof 22—
22.80, middel 22.60—23.10, driel. 24.50;
2000 kg Bieten A 13.90 en modjo 7.40
8.80; 3000 kg Andijvie 13.70—16.80; 2500
kg Chinese kool 5.20—7.60; 2700 kg
Witte kool 3.50; 3200 kg Rode kool 7.70
—10.90; 4000 kg Gele kool 4.80—7.90;
2500 kg Groene kool 6.80—9; 190000 st.
Bloemkool: zdB 28.9—35.60, Bil 13 50—
16.40, C 24—32, CII 8—12, stek 4; tsB
29.60—52; Bil 21.20—43.10, stek 5—8.10.
AVENHORN, 20 Nov. 1952. 6300 kg
Rode kool 4.50—11.40; 1000 kg Gele kool
49; 2300 kg Chinese kool 58; 7300
kg Uien: grove 22.50—23.80, gewone
24.20—25.50, driel. 24.80—25.30 en nep
37.50; 20.000 kg Ronde bieten: 1 13.50
15.40, II 13.30—14.80, III 6.70—8.20,
modjo 7.80—9.20; 9600 kg Peen: II 12.80
—13.40, III 12.30—13.30 en IV 10—10.80.
OPPERDOES, 20 November 1952
Gele kool 4, succes Deense kool 4, ronde
bieten A 11.60, B 14.20, C 4.80, groene
kool 9.60.
MEDEMBLIK, 20 November 1952
Ronde bieten 12.80—15.20, B 12.60—
14.20, modjo 8.70—9.40, lange biet A
9.40, B 4.50, gele kool 4—6.20, rode kool
4.30—9.60, groene koo] 6—9.20, Chinese
kool 45, witte kool 44.30. andijvie
14, bloemkool A 1 34—40, A 2 25—28,
B 1 25—34, B 2 17—22, C 1 18—24, stek
3—8, peen B 13.10—13.40, C 11.80—12.10,
D 10, uien gew. 22.60—23.10, grove 21.20,
drielingen 23.40, stek 9.20.