ONZE KINDERKRANT.
Marinus Mol op avontuur
DE VERMISTE OORRING
TAFELVERSIERING
ONS HOEKJE
Een nieuw raadsel
Het Kerstmannetje
Van Tientallen lijders
aan Brandend Maagzuur
DAAR WAS EENS....
WAT DE POST BRACHT
Zeepost voor Oost en West
Schenk met de
feestdagen TALENT
TALENT van
BOLS:-
Nederlandse beeldhouwers
bekroond
PA TRIG A WENT WORTH
Geestelijk leven
Vier Trappisten gaan naar
Indonesië
£uuMzti tetitnaab
Hel Radioprogramma
VRIJDAG 19 DECEMBER 1953
Beste kinderen.
Wat hebben jullie allemaal je best
tedaan op dat berenraadsel. Ik heb nog
nooit zoveel brieven gehad, geloof ik.
Ga zo voort! Deze week is er een puzzle
die iets minder tijd vraagt. Per slot van
rekening loopt het al aardig naar de
Kerstdagen en ik heb zo'n idee dat heel
wat neven en nichten hun handen vol
hebben met allerlei knutselwerkjes en-
hun hoofd vol Kerstliederen.
Wie zin heeft kan zijn of haar oplos-
•liw sturen aan het bekende adres:
•ing sturen TANTE PAULIEN
Bureau van dit blad.
OPLOSSING RAADSEL 13 DEC.:
Zag twee beren broodjes smeren.
Vul bijgaande figuur zo in, dat op
de kruislijnen, zowel horizontaal als
verticaal, de naam van een vogel komt
te lezen. Verder: op de eerste regel een
medeklinker, op de tweede een grap
pig dier; op de derde een familielid;
op de vijfde een groot plein midden
in de stad; op de zesde een metaal en
op de zevende een klinker.
X
X
X X X X X X X
X
X
X
Als het Kerstmis
is, is ieder huis een
paleis. Dan schijnt
er gezellig licht,
dan klinkt er mooie
muziek. Vooral
kaarsen geven al
les een andere
glans. Kaarsen in
de kerstboom,
kaarsen op tafel.
Ja, de kaarsjes op
tafel, daar gaat het
nu over. Als de fa
milie rond de tafel
zit, heeft ieder zijn
eigen kaarsje naast
zijn bord staan en
hier zijn dus een
paar ideetjes voor
kaar enhoudertjes,
die echt bij Kerst-
mist horen..
Eerst nummer 1: Je neemt een leeg
garenklosje, zaagt dit middendoor (A),
en verft het mooi geel. Nu zaag je van
triplex (of een oud sigarenkistje) het
hulstblad (B). Schilder het blad groen
met zwarte nerven. Bevestig ni. het
geschilderde klosje met een dun spij
kertje op het huls blad, doe er daarna
een mooi rood strikje om en de kaar
senhouder is klaar.
No. 2 is gemaakt van vier stukjes
triplex (C), die tegen elkaar zijn aan-
gespijkerd. De pyramide is rood en de
MARINUS MOL heeft zolang onder
de grond gewroet,» dat hij nu ein
delijk wel eens een fris luchtje wil
happen. Dus graaft hij met zijn korte
brede voorpootjes een gangetje naar
boven en peuzelt intussen nog hier en
daar een wormpje, dat niet vlug ge
noeg uit de weg kan komenAls
Marinus eindelijk uit de aarde kruipt
is het om hem heen zwaxt als roet.
„Goeie gruijes", roept hij verbaasd
uit, „het lijkt wel of ik onder de grond
kom in plaats van er boven! Of zou
het aan mijn ogen liggen? Nee, ik
weet wel dat ik voor kippig doorga,
maar stekeblind ben ik toch nog lang
niet. Wacht, ik zal mijn bril maar eens
opzetten." En uit zijn bruin fluwelen
pak haalt hij een lorgnet, die wijs
neuzig op zijn spitse snoet komt te
staan. „Kijk, kijk, nu gaat het al beter
bromt hij voldaan. „Geen wonder, dat
ik niets kon onderscheiden, het moet
omstreeks middernacht zijn. Dom, dat
ik daar niet eerder aan gedacht heb!
Ik vraag me af, waar ik terecht ben
gekomen, het ruikt hier vreemd, en
die halmen onder mijn poten voelen
meer als stro dan als gras. Misschien
had ik maar beter in mijn gezellige
huisje kunnen blijven, je weet nooit
wat je op een wandeling overkomt....
Ahem, ahem, is daar iemand?. Wees
maar niet bang, ik kom als vriend!
Marinus Mol hoort heel goed hoe
dapper zijn woorden klinken, maar-in
zijn hart voelt hij zich helemaal met
op zijn gemak. Stel je voor, dat het
een hond is of nog erger een
mens, die zijn mooie vachtje wil
stelen! Maar gelukkig is het alleen
maar Klaasje Konijn, die zich bevend
van zenuwen voor komt stellen.. „Hoor
eens, jochie", zegt Marinus goedig, ter
wijl hij door zijn brilleglazen het witte
beestje welwillend opneemt, „je hoeft
voor mij niet bang te zijn. Ik kom
alleen maar even een luchtje schep
pen. Zeg, waar zijn we hier eigenlijk?
Ik had een kuiertje willen, maken op
het gazon van hgt grote huis, maar ik
geloof, dat mijn berekeningen niet
juist zijn geveest".
„U hebt zich heus maar een meter
vergist", antwoordt het konijntje be
deesd, „mijn hok staat juist aan de
rand van het grasveld".
Marinus Mol moet die woorden even
verwerken. Hij veegt zorgvuldig een
stofje van zijn pak. „Wel, wel", zegt
hij dan, „er gaat mij een lichtje op. Ik
ben dus beland in een armzalige ge
vangenis. Weg wandeling in de mane
schijn, weg nachtelijke geuren!
Och, och. het had niet slechter kun
nen treffen. Eigenlijk zou ik een
nieuwe gang moeten graven, maar ik
ben zo moe, zo moeNeerslachtig
kijkt Marinus Mol rond en gaat dan
zitten op een afgeknabbelde boere-
koolstronk, die hij voor een stoeltje
aanziet.
Over een paar dagen is het weer
Kerstmis. Sint Nicolaas is dan weer
naar Spanje terug om uit te rusten van
üe vermoeienissen en hier in Holland
worden overal de Kerstbomen versierd
en we rond deze boom het mooie
Kerstfeest vieren. Het Kerstfeest wordt
rnar>?ormet .in,alle landen op dezelfde
het K».g«VleïdC In Amerika komt op
1 st bijvoorbeeld een grappig
is Santa riLgs hliizen- zÜn naam
Siriterk aa?a"Sa- Dat U'kt wal wat op
hU erheel Je -niet' maar toch ziet
draagt een 0nze St. Nicolaas
heeft een mnnit ®f, sta£ en mijter en
alm een Altte baard. terwijl hij
Amerikaanse Sanu'
wel een witt»k„ j claus heeft ook
rode puntmuts een
zet met wit bont in 2 br?.ek> af§e"
heeft hij lange L aan.2«n voeten
netje, ook wel „Vaderti'e Ker?*81?^?1311"
noemd, b.'en„t i»t „i. "Jf!118 ge"
alle lieve »n vnele e0nze Slnt. aan
geschenken. Hy -hit échter" .prachtige
paard over de daken m-Jr iff 9P een
grote slede, die getrokken i ln een
prachtige rendierenmit mooie eew iZeS
door de lucht suist. On£ st S,ien'
woont het hele jaar in hei ^colaas
Spanje, maar het Kerstmanr oh g(T
het koude Noorden \vaar altM°iis
®,n sieeuw is. Daarom rijdt hii in oo„
sled„ en kleedt hij 2ich met hint tv
^enkaanse kindVen hSiWet z°o!
lite Stot n, Kerstmannetje als wij van
Wnderen alle Amerikaan-
ia en ze ,TneenJ h h'3 waer,m het land
_r L'fisen np mnmctfl
Klaasje Konijn heeft sprakeloos naar
zijn vreemde bezoeker geluisterd. Hij
begrijpt niet veel van de geleerde
woorden die blijkbaar tot hem Klaas
gericht werden. Och, hij is ook nog
zo jong.... Vorige week pas is hij
naar dit hok verhuisd. Daarvóór leef
de hij met zijn ouders en broertjes en
zusjes op de boerderij. Het was eerst
wel even wennen in zo'n nieuwe om
geving, maar het hok is ruim en de
kleine baasjes zijn erg aardig. Nee, hij
heeft het best getroffen. „Een goede
verzorging en goede kost, meer kan
een konijn niet wensen", zei moeder
altijd en Klaasje is het helemaal met
haar eens. Al knikkebollend soest hij
weg tot de krakende stem van de mol
hem op doet schrikken.
„Jongeman", zegt dit voorname dier
heel beslist, „je moet hier vandaan, dit
is geen leven voor een gezond beest.
Mijn huis en hart staan voor je open.
Neem een kloek besluit en volg me
meteen naar mijn ondergrondse wo
ning. Het zal je aan niets ontbreken,
mijn provisiekast is boordevol, er is
een logeerbed en alles wat je maar
kunt wensen.... Dit is je kans, ga
mee de gulden vrijheid tegemoet!"
Klaasje Konijn krabbelt zich achter
zijn oor. Hij weet werkelijk niet wat
te antwoorden. Zijn eigen hokje is zo
knus en de wereld daarbuiten vol
gevaren. Wat zei Vader ook weer?
„Wij zijn- huisdieren van ouder op-
kind, wij zouden in de vrije natuur
niet aardenKlaasje kucht even.
Zijn rode oogjes glimmen verlegen.
„Ik dank je wel, Mijnheer Mol", zegt
hij schuchter, „maar ik blijf liever
hier".
Marinus Mol zet zijn bril af. Hij legt
hem keurig in zijn koker en bergt die
weer op zijn plaats. „Zo", zegt hij
eindelijk, zoEigenlijk is hij kwaad
op dat stomme beest, maar hij be
sluit het niet te laten merken. „Goe
den avond", bromt hij wel wat kort,
„het ga je goed!" En hij verdwijnt in
de donkere gang, zonder ook nog maar
één keertje met zijn poot te groeten.
Thuisgekomen valt hij neer in een
luie stoel bij de haard. Hij is niet
voldaan over zijn tochtje, helemaal
niet! „Treurig, zulke onnozele dieren
er boven de grond rondlopen. Nog
niet het verstand van een aardworm!
Ik moet daar toch eens met mijn neef
Desiderius over praten, die is het vast
met me eens...." En zo in zichzelf
pruttelend valt hij in slaap, terwijl
boven de grond Klaasje Konijn ver
genoegd door het gaas naar buiten
kijkt, in afwachting van de sappige
worteltjes die zeker komen zullen
PAULIEN.
hulstblaadjes groen. Ook kun je eerst
de hele houder rood schilderen en er
daarna de hulstblaadjes los op timme
ren. Je moet ze dan verkleind over
nemen van fig. B en uitzagen.
De laatste kaarsenhouder is geschikt
voor drie kaarsen. Let goed op,nu
wordt het moeilijker.
Moeder heeft misschien nog wel'een
paar van die grote, houten gordijnrin
gen. Zoek nu nog drie rode kralen, die
even hoog zijn als de ring. Je zaagt
eerst een klein reepje triplex van 1 cm
breed. Het reepje moet drie cm langer
zijn dan de grootste breedte van de
ring. Daarnaast zaag je nog een cirkel.
De doorsnee van deze cirkel is ook de
breedte van de ring, plus 3 cm (D-E).
Leg nu de ring midden op de cirkel,
vervolgens midden in de ring één kraal
en in een rechte lijn, links en rechts
van de ring, nog een kraal. Bepaal nu
even op welke punten de gaatjes van
de kralen uitkomen en sla dan door
deze drie punten op de triplex cirkel
een spijkertje van pl.m. 3 cm lengte.
Schuif nu over iedere spijker een kraal,
leg de ring er tussen, het gezaagde
reepje er op en sla de spijkertjes door.
De cirkel en het reepje van triplex
klemmen nu de ring en de kralen tus
sen zich in. De uitstekende spijkertjes
kun je prachtig benutten door er de
drie kaarsjes op te teken. Kleuren:
Kralen rood, ring geel, triplex groen.
Prettig Kerstfeest hoor
hebben er Dozijnen Rennies op
zak....
Altijd en overal ontmoet U lijders aan
brandend maagzuur en U herkent ze
aande lof die ze voor Rennies heb
ben. Innemen doen ze die tabletjes on
opvallend, want water of wat ook komt
er niet aan te pas. Ze helpen van de
ene minuut op de andere. Ook U!
(Advertentie, lng. Med.)
Daar was eens een vrouwtje
Dat was wel wat raar,
Dat roerde wat suiker
En zout door elkaar.
Ze nam nog een lepel
Van dit en van dat,
Totdat ze een pracht van
Een deegje al had.
Maar toen ze ging hakken
Met vet in de pan,
Toen kwamen er heel geen
Pannekoekjes van!
Wat werd me dat vrouwtje
Toen vreselijk kwaad,
Ze gooide haar pan zo
Pardoes op de straat.
Dat gaf een spektakel
Van heb-ik-jou-daar.
Wie doet er nu zó iets?
t Was heus wel wat raar!
PAULIEN.
OlilllI!ll!illll>llllllllll!lll!HIIIIIIIIIIIIIII!IIIH!l
Erica en Sylvia Stam uit Alkmaar
zijn nieuwe nichten. Wat hebben jullie
prachtige namen, zegDe oplossing
van het berenraadsel is goed, hoor.
Verder was ik erg blij met Sylvia's
lange brief en met de mooie tekening
van de kleine Erica, die zelf warempel
ook nog een paar woordjes schreef. Ik
vind dat jullie erg door Sinterklaas ver
wend zijn, hoor.
Uitvoerige brieven kreeg ik ditmaal
ook van Hannie en Guurtje Bult uit
Egmond aan de Hoef. Ik kan me best
voorstellen, dat je de vorige keer geen
tijd had, Hannie. Ja, ik heb ook een
erg prettig Sinterklaasfeest gehad, hoor.
Maar zoveel als jullie heb ik toch ge
loof ik niet gekregen. Wat zullen jullie
blij zijn geweest. En jullie hebben nog
zoveel feestelijke dagen in het vooruit
zicht. Daar hoop ik ook nog eens een
verslag van te krijgen. O ja, de oplos
sing van de berenpuzzle is goed, hoor.
Tineke Bruin uit Alkmaar heeft wer
kelijk bijzonder mooi postpapier. Ook
van Sinterklaas gekregen? Je oplossing
van het raadsel is goed, hoor.
Annie Breg uit Stompetoren heeft
haar inzending feestelijk versierd met
hulstblaadjes en letters van rood. Enig!
Het was dus een hele verrassing voor
je, dat je naam in de krant stond. En
ditmaal alweer. Vond je de puzzle zo
moeilijk? Ja, er zat flink wat werk aan.
Maar je hebt hem keurig opgelost.
Carla Kaper uit Alkmaar is erg blij
met het boek, dat zij gewonnen heeft
en zij stuurt uit dankbaarheid een meer
dan keurige brief. En zo gezellig ook.
ïk heb hem met veel pleizier gelezen.
Heb je het boek nu al uit? Het is
boeiend, hè? Natuurlijk is de oplossing
van de puzzle goed. Doe je de groeten
aan Elly en Nettie?
Van Engelientje Dekker uit Egmond
aan Zee ontving ik een goede oplossing
en een brief. Ga je ook zilverpapier
sparen? Je zult eens zien hoe vlug je
een doos vol hebt. Daag.
Jan Habbé uit Alkmaar is enthousiast
over zijn boek. Wat vind ik dat fijn,
zeg. Ja, het is inderdaad leerzame lec
tuur. Dat waren nog eens dappere ke
rels, hè? Je oplossing van het raadsel
is best, hoor.
Froukje Dekker uit Alkmaar heeft
me deze keer blij gemaakt met een
goede oplossing, een lange brief, een
massa zilverpapier eneen leuke
tekening. Fijn, Froukje. Knip jij Mies
de Muis altijd uit? Weet je wat je wel
zou kunnen doen? Al die knipsels in
een knipselboek plakken. En dan mis
schien ook nog kleuren. Zou dat geen
leuk werkje zijn? Ik hoop volgende
keer weer zo'n lange brief van je te
krijgen. Je hebt daar vast wel tijd voor
nu je ziek bent. Doe je de groeten aan
je moeder? Tot de volgende week, hè?
Gelukkig krijg ik nu ook weer eens
een nieuwe neef in onze kring en wel
Karst Smit uit Alkmaar. Bn je al weer
beter, Karst? Je oplossing is best en je
eigen raadsel ook. Heb je dat zelf be
dacht? Ik vind het knap, hoor.
Ineke Hauwer uit St. Pancras stuur
de een gezellige brief en een goede op
lossing. Ook al zo verwend door Sinter
klaas. Reusachtig. Doe je de volgende
keer weer mee?
Van Ineke van der Ploeg uit Alk
maar ontving ik een met tekeningen
versierde inzending. Je oplossing is
goed. Zie je wel dat je ook in de krant
staat?
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan, tussen haakjes, ach
ter de naam van het schip vermeld:
Indonesië en Nieuw Guinea; ms Oran
je (23 Dec.);
Ned. Antillen: ms Willemstad (22
Dec.) en ms Trivia (27 Dec.);
Suriname: ss Waterman (29 Dec.);
Australië en Nw Zeeland: via Enge
land (20 en 27 Dec.);
Argentinië, Bolivia, Chili, Uruguay en
Paraguay: ms Gapeyu (20 Dec.) en ss
Highland Princess (27 Dec.);
Brazilië: ss Alpherat (22 Dec.) en ss
Highland Princess (27 Dec.)
Canada: ss Rijndam (19 Dec.), ms
Black Falcon (22 Dec.), ms Westerdam
(23 Dec.) en ss Black Tomoe (27 Dec.);
f Pim, Pan mPom in iiel luchtruim
3. Vol verwachting staarde Pim de
zonderlinge professor Splitser aan. Het
was voor de eerste maal, dat hij de
professor van zo dichtbij zag. De pro
fessor had nu zijn brilletje afgezet en
was bezig de glazen schoon te vegen.
..Goeienmiddag', zei hij vriendelijk, met
zachte stem. „Goeden middag, profes
sor", antwoordde meneer Vijzel, maar
toen zag hij eensklaps de hoge zijden
hoed van de professor, die in de pa-
raplubak lag. „Uw hoed, professor!"
„Wat is er met mijn hoed?" Professor
Splitser keek verbaasd om zich heen,
maar zonder zijn bril kon hij bijna
niets zien en dus staarde hij kippig
voor zich uit. Maar Pim was al te hulp
gekomen. „Alstublieft professor, hier is
uw hoed. U had hem in de paraplu-
bak gezet!", „Wat dom", mompelde de
professor. „Dank je wel ventje!" Maar
meneer Vijzel, die Pim nog in de win
kel zag staan, herinnerde zich plotse
ling iets. „Dat is waar ook Pim" riep
hij lachend. „Nu snap ik, waarom je zo
stond te dralen. Ik heb vergeten je een
dropje te geven hè? Hier is er één, een
extra grote voor jou en ook nog één
voor Pom en Pam". „Dank u wel, me
neer Vijzel", riep Pim en maakte nu
toch werkelijk aanstalten om weg te
gaan. Maar de dromerige professor
Splitser had plotseling een verande
ring ondergaan, zodra hij de naam Pim
hoorde uitspreken. Zijn oogjes begon
nen te glinsteren achter zijn brillegla.
zen, terwijl hij zich met een ruk om
draaide. „Heet jij Pim, ventje?"
Het volmaakte antwoord uit en thuis op
de vraag: „wat te nemen".
Ten geschenke
Gedurende December 1 952 ontvangt U
een proefflacon TALENT bij aankoop van
een literkruik BOLS Z. O. GENEVER.
Niet droog, niet zoet.
verrassend goedI I'l'M'Xv.
(Advertentie, tng Med->
Zoals onlangs gemeld, is te Antwer
pen een tentoonstelling gehouden van
beeldhouwwerken als voorbereiding van
een expositie te Londen onder auspi
ciën van het Institute of Contemporary
Arts. Voor deze Londense expositie zou
den 80 beeldhouwwerken worden uit
verkoren van kunstenaars uit alle lan
den der wereld. De aanwijzing dier
werken zou geschieden op tentoonstel
lingen in diverse landen daartoe gear
rangeerd.
Op de voor-expositie te Antwerpen
van werken van beeldhouwers uit de
Beneluxlanden zijn er negen uitverko
ren om mede te dingen op de grote ex
positie te Londen. De opgave luidde:
een beeld te ontwerpen „De onbekende
gevangene". Het als beste van de tach
tig werken van de Londense tentoon
stelling zal op een nader te bepalen
plaats voorden opgericht.
De Antwerpse jury, samengesteld uit
deskundigen uit elk der drie Benelux
landen heeft de vier kunstenaars be
kend gemaakt die voor de uitgeloofde
prijzen dezer expositie in aanmerking
komen. Het zijn W. Couzyn (Amster
dam) eerste prijs, H. Verhulst (Amster
dam) tweede prijs, Verhaak (Breda)
en mevr. Foranie (België) tezamen de
derde en vierde prijs.
Bij K.B. is prof. dr. J. E. de Quay,
Commissaris der Koningin in Noord-
Era bant benoemd tot voorzitter van de
Raad voor de Emigratie.
64)
DOOR-
hij eigeniiiïr ln Holland. maar dan is
Amerika an EM* Sij moet
n°oit komt. HehhÜ S.m1t..Nl(Lolaas daar
mannetje wel n ]l!llle het Kerst-
hem ooit eens 21 g?zlen? Nu' a's je
dan maar vriende'fur groet hem
Nicolaas zijn best w!nt hlJ en sint
jn beste vrienden van elkaar.
„Toen kreeg ik mijn tweede portie
pech. Ik wachtte tot het donker was,
opende de kelder en nam de gereed
schappen mee, die ik nodig zou hebben.
Alles was nauwkeurig van te voren be
keken, maar tegen pech kun je niet
vechten, 't Bleek niet zo gemakkelijk
het lichaam van de plaats waar ik het
had verborgen, te transporteren, maar
ik slaagde erin. Bij 't Houtvestershuls
moest ik mijn zaklantaarn aansteken
om de drempel te vinden en toen de
lichtstraal op het lijk viel, zag ik, dat
een van de oorringen ontbrak. Dat
maakte me bang en ik ging op zoek
ernaar, maar op dat ogenbik hoorde ik
een soort zwakke kreet. Nu wist ik wel,
dat ze dood was, maar een moment was
ik toch de kluts kwijt. Toen hoorde ik
iemand wegrennen, zo hard als een
renpaard, dat verzeker ik je. Tegen de
tijd dat ik mezelf weer meester was
en de vluchtelinge achterna liep, be
greep ik al dat ik haar n'et meer kon
inhalen. Ik bracht het lijk naar de
kelder, sloot de deur en ging naar huis.
Wie er ook in de buurt van het Hout
vestershuis mocht geweest zijn, gezien
was ik niet, dat wist ik zeker. Ik voelde
me veilig. Intussen was binnen een paar
uur het hele dorp in rep' en roer. Me
vrouw Green en Lizzie kwamen thuis
met allerlei verhalen over de ontdek
king van Mary Stokes en wat de men
sen ervan zeiden. Gelukkig had ze ge
logen wat betreft de p] lats waar ze
het lyk gezien had, zodat er niets ge
vonden werd. Midden in de nacht ging
ik naar het Houtvestershuis terug en
begroef het lijk onder de keldervloer.
Ik dacht, dat niemand me iets kon
maken."
Plotseling van toon veranderend,
wondde hij zich rechtstreeks tot Cicely.
„Nu weet je hoe het ging," zei hij.
„Waarom zwijg je nu?"
Dit was weer, maar dan in onheil
spellende gedaante, de oude Mark. Hij
had een voorstelling gegeven of althans
een voordracht gehouden en verwachtte
nu applaus! Maar hoe en in welke
vorm kon je hem in dit geval bijval
schenken? Cicely wist niets anders te
zeggen dan: „Je geloofde dus, dat je
volkomen veilig was."
Meteen zag ze, hoe hij een kleur van
nijd kreeg en hoorde ze hem uitroepen:
„En dat zou ik ook geweest zijn, als die
ellendige meid me niet had dwars ge
zeten! Iedereen geloofde dat ze 't hele
verhaal uit haar duim had gezogen of
dat ze een spook gezien had. Mij had
ze niet ontdekt en ik dacht, dat ik
helemaal geen risico liep. Daarom
schrok ik hevig toen ze verleden Za
terdagmorgen met de boter en eieren
kwam en chantage probeerde te ple
gen."
Zaterdag de zestiende..,, verleden
Zaterdag! Zó was het dus gegaan. Mary
Stokes had getracht hem af te zetten
en 's avonds was ze dood
Hij maakte een ongeduldige bewe
ging. „Natuurlijk was het stom van
haar, dit te proberen. Bij het huis
kwam ze me tegen, bleef staan en keek
naar mijn handen. Toen zei ze precies
wat die andere vrouw had gezegd: „Zo,
dus u was het; dat dacht ik al." Ik
vroeg: „Maar beste kind, wat bedoel
je?" en toen antwoordde ze: „Houd
maar op! Ik kan er op zweren, dat u
het was. Wilt u mij ook zo tracteren?"
Toen ik beweerde, dat ik niet het
flauwste Idee had, wat haar toespelin
gen betekenden, gaf zé te kennen, dan
wel naar de politie te zullen gaan. Ze
liep een eindje verder, keerde zich toen
half om en voegde erbij: ,,'t Zal hun
wel interesseren wat ik over de kelder
kan vertellen, denkt u ook niet?" Na
tuurlijk kon ik na die woorden haar
niet vrijuit laten rondlopen en laten
kletsen.
„Hier kunnen we niet praten," zei ik
en zij vroeg: „Waar dan wel?" Ten
slotte maakten we een afspraak. Zij
ging naar Lenton en Joe Turnberry zou
haar thuisbrengen. Dan zou zij naar
binnen gaan en de deur sluiten, maar
na zijn vertrek opnieuw naar buiten
glippen. Toen het echter zover was,
kwam ze niet verder dan het portiek,"
zei Mark, boosaardig lachend. „Ze dacht
het heel slim te hebben aangepakt, ge
loofde, dat ze, als ik kwaad wilde, tijdig
de oude Stokes zou kunnen waarschu
wen. Maar ze had niet gerekend op wal
ze ons in dienst geleerd hebben!" Weer
lachte hij en besloot toen: „Ze kreeg ae
kans niet om te schreeuwen, ze wist
niet eens dat ik daar op de loer stond
en voelde pjotseling mijn handen om
haar keel."
Cecily sidderde van hoofd tot voeten;
zo was koud en stijf bovendien. Mark
Mark Harlow was de man, die
zo onbeschaamd durfde te berekenen.
En hij sprak, na even te hebben ge
zwegen, op dezelfde toon verder:
„Ik kon haar toch niet laten kletsen,
wel? Dat moet je begrijpen. Van 't be
gin tot het einde was ik in een dwang
positie en ik begrijp niet, dat iemand
mijn optreden kan afkeuren. Het kwam
alles door die ellendige pech dat
moet je inzien." Weer hield hij even
op en ging toen op dezelfde vlakke toon
voort: „En nu ben jij daar
„Ja," zei Cecily, min of meer ang
stig.
„Wat ter wereld," riep hij, „heeft je
bezield om juist hiervoor terug te ko
men? Ik kon onmogelijk hebben voor
zien, dat je zoiets zou doen. Grant was
absoluut overtuigd, dat ze hem zouden
arresteren, zodra de politie er achter
kwam, dat hij die Louise Rogers had
gesprokenen dan moesten ze wel
h liszoeking doen. Bij die huiszoeking
nu zouden ze ongetwijfeld de vermiste
oorring vinden. Die was gevallen, toon
ik het lijk verschoof. Zodra het weer
veilig kon. ging ik terug en vond de
ring. Ik dacht dat hij nog nuttige dien
sten zou kunnen bewijzen.... en het
komt zowaar uit ook."
„Komt het zowaar uit?" herhaalde
Cecily werktuigelijk.
„Natuurlijk. Ze zullen het ding in je
hand geklemd vinden. Dat zal alles hel
der als glas makenjy bent toe
vallig in het bezit ervan gekomen en
hij heeft je vermoord."
„Hij?"
„Grant natuurlijk. Hij doodde eerst
de twee anderen en toen jou, omdat
je het ontdekt had. Tenslotte zullen
ze hem ophangen. Dat was een deel
van mijn plan. Ik moest hem uit de
weg ruimen, want ik wilde met jou
trouwen, heus, ik wilde met je trou
wen."
Nu eerst scheen Cecily te beseffen
waar het om ging. Ze ontwaakte als
het ware uit haar verdoving. Haar do
den en Grant laten ophangen, hen bel
den laten „opruimen" alsof ze een paar
vliegen warenAlles in haar kwam
daar tegen op, zei haar, dat ze voor
haar leven en dat van Grant moesl
vechten. Ze bevond zich vrij dicht bij
de schrijftafel, een breed en zwaar
meubelstuk. Als ze die kon bereiken,
en er zich achter verschansen, zou ze
misschien door de glazen deur kunnen
ontsnappen en dan
In een open strijd had ze geen kans
Tijd winnen, zoveel mogelijk tijd win
nen nu! Er kón eens iemand komen
opdagen
„Ik vind je niet erg slim," zei ze
geringschattend.
Met die toon in haar stem had ze
hem altijd geprikkeld als ze samen
ruzie hadden. Nu prikkelde ze hem
weer, zodat het bloed hem opnieuw
naar de wangen steeg: „Wat bedoel Je
met dat: ik vind je niet erg slim?"
vroeg hij ruw.
„Vind je zelf wel? Nu dan: Grant zou
me hebben gedood, omdat ik de oorring
had gevonden. Welnu, zou hij het dinp
dan in mijn hand hebben gelaten, zoda'
de politie het kon vinden? Hü is ni"
gek, hoor."
Die opmerking scheen Mark dwar
te zitten. Het plan was zo door hem i
elkaar gezet en hij had er een hek.
aan. dit te verandernn.
„Hij kon de ring, die immers in J»
hand zou geklemd zitten, over 't hoofd
hebben gezien." (Word', vervolgd)
In de abdij „O. L. Vrouwe van Ko
ningshoeven" van de Cisterciensers van
de strenge observatie (de z.g. Trappis
ten) is de mededeling ontvangen, dat
de Indonesische regering toestemming
heeft verleend voor de vestiging op Java
van vier monniken dezer orde. Zij zul
len zich vestigen te Temanggung, een
plaats op de uitlopers van de Ungaran,
waar pater Bavo van der Ham, even
eens van de Tilburgse abdij als pionier
de ruïne van een voormalige pastorie
reeds als toekomstig verblijf heeft in
gericht.
HERTOG BLAUWBAARDS SLOT,
een opera van Bela Bartok. Het
sprookje van Moeder de Gans
over de wrede hertog Blauw
baard, die schone jonkvrouwen in
zijn kasteel lokt, ze daar ver
moordt maar tenslotte toch ont
maskerd wordt, is wereldbekend.
Bartok de meest bekende en vir
tuose der hedendaagse componis
ten heeft dit verhaal als grond
slag genomen voor een opera
(Zaterdag 21.55 over Third Pro
gramma, '464 m.)
ZATERDAG 20 DECEMBER
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gewyde mu
ziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische ka
lender. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek.
9.00 Voor de huisvrouw. 9.35 Waterstan
den. 9.40 Gram.muziek. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Gram.muziek. 11.00 Voor
de zieken. 11.45 Gram.muziek. 12.00 An
gelus. 12.03 Gram.muziek. (12.30—12 33
Land- en Tuinbouwmededelingen.) 12.55
Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Katholiek
nieuws. 13.20 Lunchconcert. 14 00 Boek
bespreking. 14.10 Gram.muziek. 14.20 En
gelse les. 14.40 Gemengd koor 15.00 Kro
niek van Letteren en Kunsten. 15.40 Fan-
tare-Orkest. 16.00 Omroeporkest en solis
ten. 16.30 ,,De schoonheid van het Gre
goriaans". 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Ge
varieerde muziek. 18.15 Journalistiek
weekoverzicht. 18.25 Oude Kerstliederen.
18.45 Buitenlandse correspondenties. 19.00
Nieuws. 19.10 Gram.muziek. 19.20 Parle-
mentsoverzicht. 19.30 Gram.muziek 20.25
De gewone man zegt er 't zijne van 20.30
„Lichtbaken", causerie. 20.50 Gramofoon-
muziek. 21.00 Gevarieerd programma.
21.50 Actualiteiten. 22.00 Lichte muziek.
22.30 Wij luiden de Zondag in. 23.00
Nieuws. 23.15 Nieuws ln Esperanto. 23.22
Kamerorkest, klein koor en solisten, 23.45
—24.00 Blazersensemble.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.90 VARA,
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.3» VPRO
20.00—24.00 VARA. - 7.00 Nieuws. 7.10
Gram.muziek. 7.15 Ochtendgymnastiek.
7.33 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weer
berichten. 8.18 Grammuziek 8.30 Orgel
spel. 8 55 Voor de hulsvrouw. 9.00 Gra-
mofoonmuziek. 10.00 „Tijdeiyk uitgescha
keld", causerie. 10 05 MorgenwHding,
10.20 Voor de arbeiders in de continu
bedrijven. 11.30 Altviool en piano. 12 00
Gram.muziek. 12.30 L.and. en Tuinbouw
mededelingen 12.33 Orgelspel. 13.00
.Jieuws. 13.15 Commentaar. 13.20 Dans
muziek. 13.50 Radioweekjournaal. 14.15
Dameskoor. 14.35 Gronings programma.
15 00 Amateursprogramma. 15.30 .Eerst
denken, dan doen", causerie. 15.45 Me-
Uopole-Orkest en solisten. 16.10 Sport-
raatje. 16.30 Kamerorkest. 17.15 Voor de
eugd. 18.00 Nieuws. 18.15 Vara-varia.
S.20 Filmprogramma. 18.40 Regeringsuit-
ending„Zoeklicht op de Westerse De-
nsie" 19.00 Artistieke Staalkaart 19 30
assepartout" causerie. 1945 .Het Oude
estament in deze tijd" causerie 20.00
r„nnWS 2005 Gevarieerd programma.
22.00 Socialistisch commentaar. 2215
Weense muziek. 22.40 „Onder de Pan.
hen", hoorspel. 23.00 Nieuws.
