Streven naar een Europese federatie neemt sterk in kracht toe De Sovjet-Unie hield Duitsland verdeeld Europese tegenspelers )ecember 1952 OUDEJAARSNUMMER Woensdag BI December 1952 Onoplosbare problemen in N.-Afrika Kolen, staal en leger in Europees beheer ^Conventie van Bonn getekend] Naguib, heerser in Egypte van het jaar was bezoek aan onze Juni. Alkmaar viel rt de Hoge Gasten naar Noord-Holland eikomen en heeft blijdschap aanvaard, ezoek aan de kaas- t Koninklijk Paar de oude stadsmuur, ningin Juliana een thulde. De jeugd de- het Sportpark en op erden vele vooraan- enen aan de Konin- Haar rondrit door Alkmaar werd een mftocht. ril: Bio-vacantieoord i: Fa Stoel (100 jaar), luid- en Noord-Scher- portver. Egmondia (25 Vislust te West-Graft- Juli: St. Elizabeth- lar)Retraitehuis te Postharmonie (15 i s t u Fokvereniging Heerhugowaard (25 ember: Koloniehuis >nd aan Zee (25 jaar), .uctor et Emergo (eer- October: Kofa Alg. ver. voor zie- ir), Zaadhandel Beem- nenhuizen (40 jaar), Isior (30 jaar), Ned. ub USO (25 jaar), Coedijk (50 jaar), POA r). RK Lyceum (25 n b e r: Ver. voor zie- mond aan Zee (25 e Mixed Hockeyclub cember: Coöp. Zui- >ior te Heerhugowaard De omgeving zijn lengte nog altijd cht besluiten we met is langs de dorpen in n Alkmaar, die wij in verslag reeds hier en tnemoreerd. Bergen :heid van H. L. baron angert, de aankoop van 3 breuk tussen VVV en on- en hotelhouders en aruikneming van een ■car op 5 November. zijn eigen VW, maar g van een dorpshuis 5 Juni werd een meu rt gebruik genomen. In >t de Badhuiskwestie ren nogal in opstand J. P. van der Steur scommandant van de ivolgd door majoor A.' Confessionele tegen- an uit de discussies ,ng van de kermis. Een voor Egmond aan ;te April toen de nieu- uiveringsinstallatie in esteld. Op 15 Januari ereniging voor gezins- ■icht. De heer Geel nam n afscheid als schipper jsboot. Driehuizen ember een nieuwe brug. td ij k bestond de Ne- mde kerk driehonderd e r h o r n nam afscheid ite-ontvanger de heer in het schoolhoofd de ers. De gemeenteraad lan'gaan van een geldle- ouw van een lagere Oudorps jeugd iet initiatief van de be et Ooievaarsnest een in en Castricum 3uws door het verrollen et woonhuis, aif maanden weer voor- wensen in vervulling meer verlangens onbe- achten velen er toe een rpen op een jaar, dat goeds heeft gebracht, lien we met een zeker rempel van 1953 over- LIET VERGAAN VAN DE Amerikaanse vrachtbootFlying Enterprise 'op 10 Januari van het thans afgelopen jaar moge door zijn dramatiek sterk tot de verbeelding van duizenden hebben gesproken het is een op zichzelf staand feit geweest zonder consequenties voor de ontwikkelingsgang der historie. De strijd van kapitein Carlsen appelleerde echter aan veler gevoel voor heroiek. Velen moeten in hem hebben gezien de man die poogde de omstandig heden te dwingen in een tijd, dat ons lot meer en meer wordt bepaald door machten, die zich aan onze invloeden controle onttrekken. Dit fatalisme heeft waarschijnlijk ook de toch wel zeer belangrijke ontwikkeling, die sinds een paar /aar in Europa gaande is, aan veler aandacht onttrokken. De proefstemmingen in Bolsward en Dellt mogen dan even het streven naar een Europese federatie in het middelpunt hebben geplaatst het is nog zeer de vraag, in hoeverre de gemiddelde Nederlandse staatsburger deze actie in verband heeft gebracht met het ont staan van organisaties als de Kolen- en Staalgemeenschap en de verdedigingsgemeenschap JN FEITE ZIJN er drie factoren, die de eenwording van Europa in de hand werken. Het politieke en ideolo gische imperialisme van de Russen, dat rechtstreeks wordt gesteund door de communistische partijen in de verschil lende landen, dwingt tot een vèr gaan de mate van militaire en economische samenwerking. De Amerikanen leggen op deze noodzaak nog eens extra een klemtoon, omdat ze bijster weinig be grijpen van Europa's historisch^ ge groeide verdeeldheid en omdat zij te recht van oordeel zijn, dat deze in toe nemende mate eerder onze zwakheid dan onze kracht uitmaakt Tenslotte is er een belangrijke groep Europese lei ders, die zowel uit zakelijke als uit ïde- ele overwegingen de vorming van een politieke federatie van Europese staten propageert. De vorming van de Raad van Euro pa was een weinig geslaagde poging om een politieke autoriteit voor ons we relddeel in het leven te roepen. Er is in het afgelopen jaar een stap gedaan, die belangrijk grotere mogelijkheden schijnt in te houden. We doelen op de vorming van de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de eerste boven de staten staande autoriteit voor een beperkt deel van het economische leven. Het is de bedoeling, dat deze het be heer op zich neemt van de kolenmij nen en de ijzerm dustrie in de Benelux - landen, Frankr^k, Italië en West-Duits- land. Intussen werkt haar met enige le den versterkt parlement reeds aan plannen van een veei verdere strek king: op 10 Maart moet het gereed zijn met de opstelling van een ontwerp- grondwet voor een politieke autoriteit voor dezelfde groep van landen. Daarnevens wacht het op 27 Mei te Bonn ondertekende verdrag inzake het Europese leger op uitvoering. Frank rijk droomt verder van de opstelling van een soortgelijk verdrag op het ge bied van de landbouw. Zo schijnt de eenheid van Europa, welke langs de weg der politieke organisatie onbereik baar scheen, langs de weg der doelge- meenschappen tot stand te zullen ko men. TEGENKRACHTEN DEPAALD ZONDER strubbelingen verloopt deze ontwikkeling overi gens niet. In Frankrijk is met name heel wat verzet tegen de in het Europe se leger begrepen herbewapening van West-Duitsland - begrijpelijke reactie van een land, dat in een mensenleeftijd drie maal de druk van de Pruisische laars voelde. Maar ook is er de vrees, dat men het voor zichzelf zo vurig be geerde leiderschap van Europa zal zien terechtkomen in de handen der Duitse politici - een overweging, die men na me in de politiek van De Gaulla een hartig woord meespreekt. Zwarigheid is er ook van Duitse zij de gemaakt waar Adenauer een soort politieke chantage heeft proberen te bedrijven door de aanvaarding van de herbewapening en de Kolen- en Staal gemeenschap afhankelijk te stellen van teruggave van het Saargebied. Dit is in 1945 zelfstandig verklaard en opge nomen in een economische unie met Frankrijk, bijwijze van herstelbetaling. Adenauers pogingen hebben volledig schipbreuk geleden, enerzijds op de hardnekkigheid van de Franse regering, die in het alleruiterste geval nog wel Iets voor een Europees bestuur voor de Saar voelde, anderzijds op de tegenzin van de Saarlanders zelf, die bij de ver kiezingen van 30 November duidelijk toonden, niets van een „Heimkehr ins Reich" te willen weten. De Duitse socialisten hebben boven dien bij herhaling duidelijk gemaakt, dat zij niets voor herbewapening voe len. Zij vrezen, dat deze door de Rus sen dankbaar zal worden aangegrepen als aanleiding, om de afscheiding van Oost-Duitsland definitief te maken en zijn bovendien van oordeel, dat de keus vóór het Westen inhoudt, dat hun land in geval van een botsing tussen Oost en West slagveld wordt. Vandaar dat zij zich in het afgelopen jaar met alle hun ten dienste staande middelen hebben verzet tegen aanvaarding van het ver drag inzake het Europese leger. Bij herhaling hebben zij een beroep gedaan op het „Verfassungsgericht" - het hof, dat moet waken tegen schendingen van de grondwet - om de herbewapening ongrondwettig verklaard te krijgen. Wordt hun eis ingewilligd, dan is daar mee de oprichting van een nieuw Duits leger voorlopig van de baan, aangezien zij de daarvoor noodzakelijke herzie ning van de grondwet met hun aanhang in het Westduitse parlement volkomen kunnen blokkeren. Voorshands heeft hun optreden al tot een flinke vertra ging in de behandeling van dit verdrag in de Bondsdag geleid - alsmede tot een allerminst verheffend politiek spel, waarin zelfs de onafhankelijkheid van het betrokken hof in het geding kwam. Door hun wijze van doen Is echter meteen de aanvaarding van de Conven tie van Bonn ln het gedrang gekomen. Deze - op 25 Mei te Bonn ondertekend door Acheson, Eden, Schuman en Ade nauer - hergeeft West-Duitsland vrij wel volkomen de status van zelfstandi ge staat en maakt een eind aan de bezetting van het land. In feite bestaan thans de bevoegdheden van de bezet tende mogendheden al meer in theorie dan in practjjk. Reeds thans is de Duit se regering een factor, die veel meer gewicht in de schaal legt dan met Dultslands positie als bezette en over wonnen staat in overeenstemming is. DUITSE GESPLETENHEID IS WEL een gevolg van de om standigheid, dat Duitsland in de DAZ n voor het Alkmaarse Op 25 Mei is in de Westduitse hoofdstad de Conventie van Bonn onder tekend. Deze afspraak tussen Amerika, Engeland en Frankrijk ener- en West-Duitsland anderzijds regelt de relaties tussen deze vier landen tot de tijd waarop de opstelling van een definitief vredesverdrag mogelijk is. Zij promoveert Duitsland pan bezet crebied tot souvtrelne staat. De Tsjecho-Slowaakse ex-premier Wladimir Clementis bleek een der slachtoffers te zijn van de zuive ringsactie in de communistische partij van zijn vaderland. koude oorlog tussen Oost en West zulk een belangrijk gebied is. Grenzen vor men de uitdrukking van de machtsver houding tussen de staten en statengroe- pen. Wie er in slaagt, het IJzeren Gor dijn naar het Oosten of naar het Westen te verplaatsen, wordt in feite heerser over Duitsland en krijgt een domine rende invloed in Midden-Europa. Dat verklaart, waarom de notawisseling tus sen de Westelijke mogendheden en Moskou in het afgelopen jaar zo weinig effect heeft gehad. Wanneer het Westen spreekt over vrije verkiezingen die aan het herstel van de Duitse eenheid voor af moet gaan. heeft het de achterge dachte, dat zulke verkiezingen onder toezicht der V.N. een communistische overwinning bij voorbaat onmogelijk maken en dus een grote kans bieden op aansluiting van Duitsland bij het Wes ten. De Russen zien echter ln een her enigd Reich onder een overgangsparle ment uit Bondsdag en Volkskamer de beste garantie voor uitbreiding van hun invloed tot aan het Ruhrgebied. Want zulk een overgangsparlement is in meer derheid communistisch; dat is althans de bedoeling. Vandaar, dat de Russen er in het afgelopen jaar ook niet aan heb ben gedacht, een door de Verenigde Naties ingestelde commissie, die de mo gelijkheid van vrije verkiezingen moest onderzoeken, in Oost-Duitsland toe te laten. Overigens is het communistische ge praat over de Duitse eenheid overwe gend als propaganda bedoeld, getuige de tocht van een delegatie van vijf le der der Volkskamer naar de Bondsdag. Bonn had er het passende antwoord op: volslagen negatie. Moskou heeft met de mogelijkheid van eenheid allang afge rekend. Het wacht nog slechts op een geschikt moment, om de heroprichting van een Oostduitse weermacht onder ex-nazi-officieren af te kondigen. De zonegrens tussen Oost en West is zo langzamerhand een onoverkomelijke hindernis geworden; prikkeldraad en zware bewaking moeten de verbinding met het Westen onmogelijk maken. FRANSE PROBLEMEN VAN DE DRIE Westelijke mogendhe den is Amerika de sterkste. Afge zien van stakingen, die af en toe het economische leven schokken, heeft het zeer weinig moeilijkheden. Groot-Brit- tannië worstelt nog steeds met een enorm tekort op zijn betalingsbalans, dat dwingt tot zeer scherpe beperkin gen. Frankrijk heeft onophoudelijk po litieke strubbelingen te overwinnen; het zag dit jaar twee regeringen val len - de derde heeft haar leven slechts kunnen rekken omdat niemand meer een politieke formule kan vinden wel ke een voldoende stabiel kabinet garan deert. De communisten proberen voort durend onrust en ontevredenheid te ver wekken. In het afgelopen jaar is echter een en andermaal gebleken, dat hun greep op de vakbeweging ln aanzien lijke mate verslapt is. De regering heeft in Mei een poging gedaan, haar linkse tegenstanders een vernietigende slag toe te brengen door tijdens relle tjes 'n groot aantal leiders te arresteren, o. m. de „sterke man" Duclos. Hun werd een complot tegen de veiligheid van de staat verweten; hoewel Duclos zijn limousine vol wapenen had liggen, viel er niets te bewijzen, zodat de hon derdvijftig gearresteerde communisten binnen zes weken weer op vrije voe ten waren. De communisten zelf besef ten, dat zij met hun tactiek van rel letjes „de bus hadden gemist". Betui gingen van sehuld en zuiveringen moes ten een ommezwaai mogelijk maken. Verzetshelden als Tillon en Marty wer den „uitgezuiverd", dat wil zeggen: po litiek en moreel onmogelijk gemaakt. Deze moeilijkheden kon de Franse regering nog wel baas blijven. In Tunis en Marokko staat zij voor problemen, die zij totdusverre niet behoorlijk heeft weten op te lossen. Z(j heeft te maken met het krachtige en doelbewuste op treden van nationalistische bewegingen, die vastbesloten zijn, met niet minder genoegen te nemen dan met volledige onafhankelijkheid. In Tunesië heeft Frankrijk in Maart gepoogd, de moei lijkheden uit de weg te ruimen door de zittende regering te arresteren en de bey te dwingen tot aanvaarding van een nieuw en meer Frans-gezind kabi net. Leiders van de nationalistische be weging werden opgesloten, een golf van aanslagen werd beantwoord met het zeer drastische optreden van het Vreemdelingenligioen. De bey ging toen over tot een tactiek van lijdelijk ver zet. Wetten werden niet meer afgekon digd, een vijfjarenplan voor de invoe ring van een beperkt zelfbestuur na lang traineren van de hand gewezen. Acht maanden heeft de bey lp deze houding kunnen volhouden. Tegen het einde van December werd hij voor de keus gesteld: toegeven of aftreden. Hij heeft toen inderhaast enkele van de minst omstreden onderdelen van het Franse hervormingsplan afgekondigd. In Marokko is het tot dusverre bij rel letjes gebleven. De algemene vergadering der Ver enigde Naties had zich toen al in de kwestie gemengd met een motie, waar in een dringend beroep op beide partij en werd gedaan, de noodzaak van nieu we besprekingen ter invoering van de mocratische instellingen in te zien. Frankrijk, de competente van de inter nationale organisatie, in dezen niet er kennende, legde dit stuk naast zich neer. Voor de Arabische en Aziatische landen, die deze zaak in eerste aanleg aanhangig hadden gemaakt, betekende deze uitspraak een morele overwinning, al hadden zij de formulering ervan uiteraard graag veel scherper gezien. EEN KONING GING IN EGYPTE was het Suezkanaal het kristallisatiepunt van de spannin gen tussen het Westen en de Arabische volkeren. Het toenmalige bewind, dat overigens voor zijn binnenlandse moei lijkheden een afleiding zocht in een buitenlands succes, liet het op een open lijk conflict met Engeland aankomen. Arbeiders in de Kanaalzone mochten in het laatst van 1951 niet meer voor de Britten werken; een volledige boy cott werd beproefd en bovendien werd de bevolking op ruime schaal van wa penen voorzien. De botsingen, die van deze handelwijze het gevolg waren, De Westduitse bondskanselier Adenauer (links) en de Franse minister van buitenlandse zaken Schuman (rechts) die in het Europees concert eikaars tegenspelers waren, het conflict met de Britten over Soedan op, door in een compromis te bewilli gen. In het Midden-Oosten deden zich over het geheel weinig schokkende gebeur tenissen voor. De vrede in Palestina is nog steeds niet hersteld, al heeft de af zetting van de geesteszieke koning Ta- lal van Jordanië geen politieke gevol gen gehad. Veel spannender was het verloop der feiten in Perzië. Amerika en Engeland hebben dit jaar met geen enkel middel de fanatieke premier Mossadeq kunnen bewegen tot enige inschikkelijkheid in het conflict over de nationalisatie van de Anglo-Iranian Oilcy. Noch economische druk, noch enig voorstel inzake financiële hulp bleek in staat, de Perzen te dwingen tot een regeling. De tijdelijk optredende Ghavam es Sultaneh, die een andere koers wilde werd na een bewind van enkele dagen door een zorgvuldig ge regisseerde opstand in Teheran wegge vaagd en kon slechts door de vlucht aan een doodvonnis ontkomen. Engel sen en Amerikanen hebben sindsdien de olieproductie in andere gebieden uitgebreid en de afzet van Perzische olie practisch onmogelijk gemaakt. Het verlies aan olie is gecompenseerd, Per zië zelf is in enorme financiële moei lijkheden geraakt doordat het practisch geen export meer heeft. INDO-CHINA EN KOREA TEN ANDER belangrijk spanningsveld bleek in het afgelopen jaar het Verre Oosten. Frankrijk kon slechts ten koste van enorme offers aan mensen levens en geld de strijd tegen de com munisten in Viet Nam volhouden. De ze is nog steeds onbeslist. Ter vergade ring van de Atlantische Raad in De ln Egypte nam generaal Naguib op 25 Juli de macht over. Hij zond koning Faroek naar het buitenland en begon een krachtige actie tegen de corruptie in het politieke en militaire leven van zijn vaderland. Grote landgoederen loerden verdeeld onder kleine boeren, maar opstanden werden drastisch onderdrukt, zoals de textielarbeiders van Kafr el Dawar tot hun schrik ondervonden. bereikten een climax: zware gevech ten in Ismailia op 24 Januari werden de volgende dag beantwoord met een grote opstand in Cairo, waarbij een groot deel van de Europese wijk in vlamen opging. De regering-Nahas werd naar huis gezonden en vervangen door een nieuw kabinet onder Maher. Aan de politieke moeilijkheden kwam echter geen eind. Koning Faroek wenste zich zelf erkend te zien als koning over Soedan, hetgeen voor de Britten, die andere plannen met dit gebied hadden, onaanvaardbaar was. Aan het Suezka naal bleef het spannen, al keerde de rust mede door het tactische Britse be leid spoedig terug. Op 23 Juli kwamen de binnenlandse spanningen tot ontlading. Het leger had genoeg van de verregaande corruptie in regeringskringen - waarvan het met name tijdens de veldtocht tegen Israël de bittere gevolgen te dragen had ge kregen - en zond eerst de regering, en een paar dagen later ook koning Fa- roek heen. Generaal Naguib nam het bewind over. Hij vestigde een gematig de militaire dictatuur, en hield dras tisch opruiming onder de politici van de oude bedeling, door de activiteit van de politieke partijen van zijn goedkeu ring afhankelijk te stellen. Grote land goederen werden verdeeld onder de kleine pachters, die sinds eeuwen onder onbeschrijfelijke omstandigheden had den gevegeteerd. In snel tempo loste hij cember te Parijs slaagde het er ln, een motie aangenomen te krijgen, waarin Frankrijks moeilijkheden tot een zaak voor de NAVO werden verklaard en werd aangedrongen op hulp van de an dere verbonden landen. Hetgeen in feile een verzoek aan Amerika was, om Frankrijk meer geld en wapenen te verschaffen. Zulk een verzoek was voor de Fransen niet overbodig. Eind Juli heerste er in politieke kringen in Parijs weinig minder dan een paniek, omdat de Amerikaanse hulp voor het komende jaar aanzienlijk beneden de verwach tingen bleef. Of het veel zal uitwerken is een tweede. In Panmoendjon is het gehele jaar onderhandeld over de bepalingen voor een wapenstilstand in Korea. Uiteinde lijk bleek dit parlement volkomen vruchteloos. Eerst poogden de commu nisten zich met alle middelen te vrij waren van een inspectie op de naleving hunnerzijds van een wapenstilstand overeenkomst. Toen ze op dit punt aan een accoord niet meer konden ontko men, beten zij zich hardnekkig vast- in de kwestie van uitwisseling der krijgs gevangenen. Het was de verbondenen namelijk gebleken, dat een aantal der in hun handen zijnde Noordelijken er niets voor voelde, onder het communis tische regime terug te keren. De goed georganiseerde terreur der fanatieke communisten in de gevangenenkampen veranderde daaraan niets. Derhalve werd de eis gesteld, dat de gevangenen zelf zouden mogen uitmaken, waarheen zij na hun vrijlating wilden gaan. De Noordkoreanen en Chinezen hielden hardnekkig vast aan hun opvatting, dat alle gevangenen zouden moeten terug keren naar de plaats van herkomst. Een compromis is hier niet mogelijk ge bleken. Het staat trouwens te bezien of de communisten zulk een compromis wel wensen - of het hun er niet veel eer om begonnen is geweest, door deze onderhandelingen tijd te winnen voor een aanzienlijke versterking van hun strijdkrachten. Deze heeft namelijk in de loop der onderhandelingen haar be slag gekregen, al'hebben de herhaalde bombardementen door de verbonden luchtmacht hun veel afbreuk gedaan. Om op alles voorbereid te zijn heeft Amerika intussen een begin gemaakt met de herbewapening van Japan. Bo vendien heeft deze mogendheid samen met Australië en Nieuw Zeeland een defensieve organisatie naar het model van het Atlantische Pact opgezet, de ANZUS-raad, welke in Augustus op Honoloeloe voor de eerste maal heeft vergaderd. Aan uitbreiding hiervan wordt voorlopig niet gedacht, al zou den de Philippijnen wel graag tot de ze organisatie willen toetreden. TRUMAN—EISENHOWER QVER DEZE EN andere vraagstukken zal in het komende jaar een nieu we Amerikaanse president zijn gedach ten moeten laten gaan. De Verenigde Staten zijn dit jaar al ter stembus ge roepen. Op 4 November kozen zij een nieuwe president, namelijk generaal Eisenhower, die in Juli het commando over de NAVO-strijdkrachten had over gedragen aan de uit Korea geroepen generaal Ridgway en de leiding der re publikeinse verkiezingscampagne op zich had genomen. President Truman had doen weten, geen nieuwe candida- tuur te zullen aanvaarden; de democra ten schoven toen als hun candidaat de integere gouverneur Stevenson naar vo ren. Teger veler verwachtingen voltrok zich een soort politieke grondverschui ving. Na een nogal demagogische ver kiezingscampagne kwam er voor het eerst na twintig jaar weer een republi keinse meerderheid uit de bus. Eisen howers eerste daad was, een reis naar Korea te maken, teneinde na te gaan welke mogelijkheden er waren voor een eervol einde van de strijtl aldaar. Het resultaat van zijn onderzoek was, dat hij met veel omhaal van woorden een voortzetting van Trumans politiek aankondigde. Ook in ander opzicht schijnen er geen grote veranderingen te verwachten zijn. Vreesde men aanvankelijk, dat de nieuwe president onder invloed -van de uiterst conservatieve groep-Taft tot al lerlei voor Europa onaangename maat regelen zou besluiten - de keus van zijn toekomstige medewerkers heeft bewe zen, dat hij een betrekkelijk vooruit strevende politiek overweegt en dat hij zeker niet van zins is, Amerika's greep op grote delen van de wereld te ver slappen. Veel mogelijkheden heeft hij daar voor trouwens niet. Rusland is en blijft Amerika's potentiële vijand, Europa het Amerikaanse bruggenhoofd tegen deze tegenstander. Dat moet tot de grens van het mogelijke worden versterkt, nu een accoord onmogelijk is gebleken. Een vredesverdrag met Duitsland is wel evenzeer uitgesloten als een staatsver drag met Oostenrijk. Communistische partijen stoken overal waar het maar even dreigt te gaan broeien - zoals zelfs in Marokko en Tunis duidelijk is geworden. De afschuwelijke anti-semi- tische zuiveringsactie in Tsjeeho-Slo- wakije, die door een soorgelijk „pro ces" in Roemenië schijnt te zullen wor den gevolgd, bewijst dat er gêen essen tieel verschil meer is tussen bolsjewis me en nationaal-socialisme, alle leuzen als „vredescongressen" en „vredesoproe pen ten spijt. CR IS IN HET afgelopen jaar veel ge beurd, ten goed als ten kwade. En geland verloor zijn koning, George VI; hij stierf, schijnbaar hersteld van een zwaren longoperatie, onverwachts aan een embolie. Het begroette in Elizabeth die als prinses reeds aller harten had veroverd, zijn jonge koningin. D^ soci alistische oppositie in Duitsland zag zijn leider heengaan. De felle, integere, lichamelijk invalide maar geestelijk on gebroken Kurt Schumacher stierf aan de gevolgen van zijn verblijf in een concentratiekamp. Ollenhauer zal zijn politiek voortzetten. In Argentinië ging Eva Peron, de echtgenote van de dicta tor, heen, hetgeen vooral voor hem en zijn regime een zeer groot verlies was. Uit de Griekse mythologie in ons het verhaal van Pandora overgeleverd. Uit haar doos werden alle plagen over de mensheid uitgestort, toen zij te nieuwsgierig bleek; slechts de hoop was over. Nu een „koude oorlog" met de daaraan verbonden spanningen de plaag ener versterkte bewapening met haar economische lasten, met haar per soonlijk en nationaal nadeel over ons uitstort, is er slechts de hoop, dat dit grote offer ons vrijwaart voor nog grote beproevingen, die het draaglijk maakt. Die hoop is versterkt doordat de Atlantische Raad heeft gemeend, het tempo der bewapening te kunnen ver tragen. Moge het geen misrekening blijken. D. P. VAN WIGCHEREN

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1952 | | pagina 23