Streven naar een Europese federatie
neemt sterk in kracht toe
De Sovjet-Unie hield Duitsland verdeeld
Europese tegenspelers
)ecember 1952
OUDEJAARSNUMMER
Woensdag BI December 1952
Onoplosbare problemen in N.-Afrika
Kolen, staal en leger
in Europees beheer
^Conventie van Bonn getekend]
Naguib, heerser in Egypte
van het jaar was
bezoek aan onze
Juni. Alkmaar viel
rt de Hoge Gasten
naar Noord-Holland
eikomen en heeft
blijdschap aanvaard,
ezoek aan de kaas-
t Koninklijk Paar
de oude stadsmuur,
ningin Juliana een
thulde. De jeugd de-
het Sportpark en op
erden vele vooraan-
enen aan de Konin-
Haar rondrit door
Alkmaar werd een
mftocht.
ril: Bio-vacantieoord
i: Fa Stoel (100 jaar),
luid- en Noord-Scher-
portver. Egmondia (25
Vislust te West-Graft-
Juli: St. Elizabeth-
lar)Retraitehuis te
Postharmonie (15
i s t u Fokvereniging
Heerhugowaard (25
ember: Koloniehuis
>nd aan Zee (25 jaar),
.uctor et Emergo (eer-
October: Kofa
Alg. ver. voor zie-
ir), Zaadhandel Beem-
nenhuizen (40 jaar),
Isior (30 jaar), Ned.
ub USO (25 jaar),
Coedijk (50 jaar), POA
r). RK Lyceum (25
n b e r: Ver. voor zie-
mond aan Zee (25
e Mixed Hockeyclub
cember: Coöp. Zui-
>ior te Heerhugowaard
De omgeving
zijn lengte nog altijd
cht besluiten we met
is langs de dorpen in
n Alkmaar, die wij in
verslag reeds hier en
tnemoreerd. Bergen
:heid van H. L. baron
angert, de aankoop van
3 breuk tussen VVV en
on- en hotelhouders en
aruikneming van een
■car op 5 November.
zijn eigen VW, maar
g van een dorpshuis
5 Juni werd een meu
rt gebruik genomen. In
>t de Badhuiskwestie
ren nogal in opstand
J. P. van der Steur
scommandant van de
ivolgd door majoor A.'
Confessionele tegen-
an uit de discussies
,ng van de kermis. Een
voor Egmond aan
;te April toen de nieu-
uiveringsinstallatie in
esteld. Op 15 Januari
ereniging voor gezins-
■icht. De heer Geel nam
n afscheid als schipper
jsboot. Driehuizen
ember een nieuwe brug.
td ij k bestond de Ne-
mde kerk driehonderd
e r h o r n nam afscheid
ite-ontvanger de heer
in het schoolhoofd de
ers. De gemeenteraad
lan'gaan van een geldle-
ouw van een lagere
Oudorps jeugd
iet initiatief van de be
et Ooievaarsnest een
in en Castricum
3uws door het verrollen
et woonhuis,
aif maanden weer voor-
wensen in vervulling
meer verlangens onbe-
achten velen er toe een
rpen op een jaar, dat
goeds heeft gebracht,
lien we met een zeker
rempel van 1953 over-
LIET VERGAAN VAN DE Amerikaanse vrachtbootFlying Enterprise 'op 10 Januari van
het thans afgelopen jaar moge door zijn dramatiek sterk tot de verbeelding van duizenden
hebben gesproken het is een op zichzelf staand feit geweest zonder consequenties voor de
ontwikkelingsgang der historie. De strijd van kapitein Carlsen appelleerde echter aan veler
gevoel voor heroiek. Velen moeten in hem hebben gezien de man die poogde de omstandig
heden te dwingen in een tijd, dat ons lot meer en meer wordt bepaald door machten, die zich
aan onze invloeden controle onttrekken. Dit fatalisme heeft waarschijnlijk ook de toch wel
zeer belangrijke ontwikkeling, die sinds een paar /aar in Europa gaande is, aan veler aandacht
onttrokken. De proefstemmingen in Bolsward en Dellt mogen dan even het streven naar een
Europese federatie in het middelpunt hebben geplaatst het is nog zeer de vraag, in hoeverre
de gemiddelde Nederlandse staatsburger deze actie in verband heeft gebracht met het ont
staan van organisaties als de Kolen- en Staalgemeenschap en de verdedigingsgemeenschap
JN FEITE ZIJN er drie factoren, die
de eenwording van Europa in de
hand werken. Het politieke en ideolo
gische imperialisme van de Russen, dat
rechtstreeks wordt gesteund door de
communistische partijen in de verschil
lende landen, dwingt tot een vèr gaan
de mate van militaire en economische
samenwerking. De Amerikanen leggen
op deze noodzaak nog eens extra een
klemtoon, omdat ze bijster weinig be
grijpen van Europa's historisch^ ge
groeide verdeeldheid en omdat zij te
recht van oordeel zijn, dat deze in toe
nemende mate eerder onze zwakheid
dan onze kracht uitmaakt Tenslotte is
er een belangrijke groep Europese lei
ders, die zowel uit zakelijke als uit ïde-
ele overwegingen de vorming van een
politieke federatie van Europese staten
propageert.
De vorming van de Raad van Euro
pa was een weinig geslaagde poging om
een politieke autoriteit voor ons we
relddeel in het leven te roepen. Er is
in het afgelopen jaar een stap gedaan,
die belangrijk grotere mogelijkheden
schijnt in te houden. We doelen op de
vorming van de Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal, de eerste boven
de staten staande autoriteit voor een
beperkt deel van het economische leven.
Het is de bedoeling, dat deze het be
heer op zich neemt van de kolenmij
nen en de ijzerm dustrie in de Benelux -
landen, Frankr^k, Italië en West-Duits-
land. Intussen werkt haar met enige le
den versterkt parlement reeds aan
plannen van een veei verdere strek
king: op 10 Maart moet het gereed zijn
met de opstelling van een ontwerp-
grondwet voor een politieke autoriteit
voor dezelfde groep van landen.
Daarnevens wacht het op 27 Mei te
Bonn ondertekende verdrag inzake het
Europese leger op uitvoering. Frank
rijk droomt verder van de opstelling
van een soortgelijk verdrag op het ge
bied van de landbouw. Zo schijnt de
eenheid van Europa, welke langs de
weg der politieke organisatie onbereik
baar scheen, langs de weg der doelge-
meenschappen tot stand te zullen ko
men.
TEGENKRACHTEN
DEPAALD ZONDER strubbelingen
verloopt deze ontwikkeling overi
gens niet. In Frankrijk is met name
heel wat verzet tegen de in het Europe
se leger begrepen herbewapening van
West-Duitsland - begrijpelijke reactie
van een land, dat in een mensenleeftijd
drie maal de druk van de Pruisische
laars voelde. Maar ook is er de vrees,
dat men het voor zichzelf zo vurig be
geerde leiderschap van Europa zal zien
terechtkomen in de handen der Duitse
politici - een overweging, die men na
me in de politiek van De Gaulla een
hartig woord meespreekt.
Zwarigheid is er ook van Duitse zij
de gemaakt waar Adenauer een soort
politieke chantage heeft proberen te
bedrijven door de aanvaarding van de
herbewapening en de Kolen- en Staal
gemeenschap afhankelijk te stellen van
teruggave van het Saargebied. Dit is
in 1945 zelfstandig verklaard en opge
nomen in een economische unie met
Frankrijk, bijwijze van herstelbetaling.
Adenauers pogingen hebben volledig
schipbreuk geleden, enerzijds op de
hardnekkigheid van de Franse regering,
die in het alleruiterste geval nog wel
Iets voor een Europees bestuur voor de
Saar voelde, anderzijds op de tegenzin
van de Saarlanders zelf, die bij de ver
kiezingen van 30 November duidelijk
toonden, niets van een „Heimkehr ins
Reich" te willen weten.
De Duitse socialisten hebben boven
dien bij herhaling duidelijk gemaakt,
dat zij niets voor herbewapening voe
len. Zij vrezen, dat deze door de Rus
sen dankbaar zal worden aangegrepen
als aanleiding, om de afscheiding van
Oost-Duitsland definitief te maken en
zijn bovendien van oordeel, dat de keus
vóór het Westen inhoudt, dat hun land
in geval van een botsing tussen Oost en
West slagveld wordt. Vandaar dat zij
zich in het afgelopen jaar met alle hun
ten dienste staande middelen hebben
verzet tegen aanvaarding van het ver
drag inzake het Europese leger. Bij
herhaling hebben zij een beroep gedaan
op het „Verfassungsgericht" - het hof,
dat moet waken tegen schendingen van
de grondwet - om de herbewapening
ongrondwettig verklaard te krijgen.
Wordt hun eis ingewilligd, dan is daar
mee de oprichting van een nieuw Duits
leger voorlopig van de baan, aangezien
zij de daarvoor noodzakelijke herzie
ning van de grondwet met hun aanhang
in het Westduitse parlement volkomen
kunnen blokkeren. Voorshands heeft
hun optreden al tot een flinke vertra
ging in de behandeling van dit verdrag
in de Bondsdag geleid - alsmede tot
een allerminst verheffend politiek spel,
waarin zelfs de onafhankelijkheid van
het betrokken hof in het geding kwam.
Door hun wijze van doen Is echter
meteen de aanvaarding van de Conven
tie van Bonn ln het gedrang gekomen.
Deze - op 25 Mei te Bonn ondertekend
door Acheson, Eden, Schuman en Ade
nauer - hergeeft West-Duitsland vrij
wel volkomen de status van zelfstandi
ge staat en maakt een eind aan de
bezetting van het land. In feite bestaan
thans de bevoegdheden van de bezet
tende mogendheden al meer in theorie
dan in practjjk. Reeds thans is de Duit
se regering een factor, die veel meer
gewicht in de schaal legt dan met
Dultslands positie als bezette en over
wonnen staat in overeenstemming is.
DUITSE GESPLETENHEID
IS WEL een gevolg van de om
standigheid, dat Duitsland in de
DAZ
n voor het Alkmaarse
Op 25 Mei is in de Westduitse hoofdstad de Conventie van Bonn onder
tekend. Deze afspraak tussen Amerika, Engeland en Frankrijk ener- en
West-Duitsland anderzijds regelt de relaties tussen deze vier landen tot de
tijd waarop de opstelling van een definitief vredesverdrag mogelijk is. Zij
promoveert Duitsland pan bezet crebied tot souvtrelne staat.
De Tsjecho-Slowaakse ex-premier
Wladimir Clementis bleek een der
slachtoffers te zijn van de zuive
ringsactie in de communistische
partij van zijn vaderland.
koude oorlog tussen Oost en West zulk
een belangrijk gebied is. Grenzen vor
men de uitdrukking van de machtsver
houding tussen de staten en statengroe-
pen. Wie er in slaagt, het IJzeren Gor
dijn naar het Oosten of naar het Westen
te verplaatsen, wordt in feite heerser
over Duitsland en krijgt een domine
rende invloed in Midden-Europa. Dat
verklaart, waarom de notawisseling tus
sen de Westelijke mogendheden en
Moskou in het afgelopen jaar zo weinig
effect heeft gehad. Wanneer het Westen
spreekt over vrije verkiezingen die aan
het herstel van de Duitse eenheid voor
af moet gaan. heeft het de achterge
dachte, dat zulke verkiezingen onder
toezicht der V.N. een communistische
overwinning bij voorbaat onmogelijk
maken en dus een grote kans bieden op
aansluiting van Duitsland bij het Wes
ten.
De Russen zien echter ln een her
enigd Reich onder een overgangsparle
ment uit Bondsdag en Volkskamer de
beste garantie voor uitbreiding van hun
invloed tot aan het Ruhrgebied. Want
zulk een overgangsparlement is in meer
derheid communistisch; dat is althans
de bedoeling. Vandaar, dat de Russen er
in het afgelopen jaar ook niet aan heb
ben gedacht, een door de Verenigde
Naties ingestelde commissie, die de mo
gelijkheid van vrije verkiezingen moest
onderzoeken, in Oost-Duitsland toe te
laten.
Overigens is het communistische ge
praat over de Duitse eenheid overwe
gend als propaganda bedoeld, getuige
de tocht van een delegatie van vijf le
der der Volkskamer naar de Bondsdag.
Bonn had er het passende antwoord op:
volslagen negatie. Moskou heeft met de
mogelijkheid van eenheid allang afge
rekend. Het wacht nog slechts op een
geschikt moment, om de heroprichting
van een Oostduitse weermacht onder
ex-nazi-officieren af te kondigen. De
zonegrens tussen Oost en West is zo
langzamerhand een onoverkomelijke
hindernis geworden; prikkeldraad en
zware bewaking moeten de verbinding
met het Westen onmogelijk maken.
FRANSE PROBLEMEN
VAN DE DRIE Westelijke mogendhe
den is Amerika de sterkste. Afge
zien van stakingen, die af en toe het
economische leven schokken, heeft het
zeer weinig moeilijkheden. Groot-Brit-
tannië worstelt nog steeds met een
enorm tekort op zijn betalingsbalans,
dat dwingt tot zeer scherpe beperkin
gen. Frankrijk heeft onophoudelijk po
litieke strubbelingen te overwinnen;
het zag dit jaar twee regeringen val
len - de derde heeft haar leven slechts
kunnen rekken omdat niemand meer
een politieke formule kan vinden wel
ke een voldoende stabiel kabinet garan
deert. De communisten proberen voort
durend onrust en ontevredenheid te ver
wekken. In het afgelopen jaar is echter
een en andermaal gebleken, dat hun
greep op de vakbeweging ln aanzien
lijke mate verslapt is. De regering
heeft in Mei een poging gedaan, haar
linkse tegenstanders een vernietigende
slag toe te brengen door tijdens relle
tjes 'n groot aantal leiders te arresteren,
o. m. de „sterke man" Duclos. Hun
werd een complot tegen de veiligheid
van de staat verweten; hoewel Duclos
zijn limousine vol wapenen had liggen,
viel er niets te bewijzen, zodat de hon
derdvijftig gearresteerde communisten
binnen zes weken weer op vrije voe
ten waren. De communisten zelf besef
ten, dat zij met hun tactiek van rel
letjes „de bus hadden gemist". Betui
gingen van sehuld en zuiveringen moes
ten een ommezwaai mogelijk maken.
Verzetshelden als Tillon en Marty wer
den „uitgezuiverd", dat wil zeggen: po
litiek en moreel onmogelijk gemaakt.
Deze moeilijkheden kon de Franse
regering nog wel baas blijven. In Tunis
en Marokko staat zij voor problemen,
die zij totdusverre niet behoorlijk heeft
weten op te lossen. Z(j heeft te maken
met het krachtige en doelbewuste op
treden van nationalistische bewegingen,
die vastbesloten zijn, met niet minder
genoegen te nemen dan met volledige
onafhankelijkheid. In Tunesië heeft
Frankrijk in Maart gepoogd, de moei
lijkheden uit de weg te ruimen door
de zittende regering te arresteren en de
bey te dwingen tot aanvaarding van
een nieuw en meer Frans-gezind kabi
net. Leiders van de nationalistische be
weging werden opgesloten, een golf
van aanslagen werd beantwoord met
het zeer drastische optreden van het
Vreemdelingenligioen. De bey ging toen
over tot een tactiek van lijdelijk ver
zet. Wetten werden niet meer afgekon
digd, een vijfjarenplan voor de invoe
ring van een beperkt zelfbestuur na
lang traineren van de hand gewezen.
Acht maanden heeft de bey lp deze
houding kunnen volhouden. Tegen het
einde van December werd hij voor de
keus gesteld: toegeven of aftreden. Hij
heeft toen inderhaast enkele van de
minst omstreden onderdelen van het
Franse hervormingsplan afgekondigd. In
Marokko is het tot dusverre bij rel
letjes gebleven.
De algemene vergadering der Ver
enigde Naties had zich toen al in de
kwestie gemengd met een motie, waar
in een dringend beroep op beide partij
en werd gedaan, de noodzaak van nieu
we besprekingen ter invoering van de
mocratische instellingen in te zien.
Frankrijk, de competente van de inter
nationale organisatie, in dezen niet er
kennende, legde dit stuk naast zich
neer. Voor de Arabische en Aziatische
landen, die deze zaak in eerste aanleg
aanhangig hadden gemaakt, betekende
deze uitspraak een morele overwinning,
al hadden zij de formulering ervan
uiteraard graag veel scherper gezien.
EEN KONING GING
IN EGYPTE was het Suezkanaal het
kristallisatiepunt van de spannin
gen tussen het Westen en de Arabische
volkeren. Het toenmalige bewind, dat
overigens voor zijn binnenlandse moei
lijkheden een afleiding zocht in een
buitenlands succes, liet het op een open
lijk conflict met Engeland aankomen.
Arbeiders in de Kanaalzone mochten in
het laatst van 1951 niet meer voor
de Britten werken; een volledige boy
cott werd beproefd en bovendien werd
de bevolking op ruime schaal van wa
penen voorzien. De botsingen, die van
deze handelwijze het gevolg waren,
De Westduitse bondskanselier Adenauer (links) en de Franse minister van
buitenlandse zaken Schuman (rechts) die in het Europees concert eikaars
tegenspelers waren,
het conflict met de Britten over Soedan
op, door in een compromis te bewilli
gen.
In het Midden-Oosten deden zich over
het geheel weinig schokkende gebeur
tenissen voor. De vrede in Palestina is
nog steeds niet hersteld, al heeft de af
zetting van de geesteszieke koning Ta-
lal van Jordanië geen politieke gevol
gen gehad. Veel spannender was het
verloop der feiten in Perzië. Amerika
en Engeland hebben dit jaar met geen
enkel middel de fanatieke premier
Mossadeq kunnen bewegen tot enige
inschikkelijkheid in het conflict over de
nationalisatie van de Anglo-Iranian
Oilcy. Noch economische druk, noch
enig voorstel inzake financiële hulp
bleek in staat, de Perzen te dwingen tot
een regeling. De tijdelijk optredende
Ghavam es Sultaneh, die een andere
koers wilde werd na een bewind van
enkele dagen door een zorgvuldig ge
regisseerde opstand in Teheran wegge
vaagd en kon slechts door de vlucht
aan een doodvonnis ontkomen. Engel
sen en Amerikanen hebben sindsdien
de olieproductie in andere gebieden
uitgebreid en de afzet van Perzische
olie practisch onmogelijk gemaakt. Het
verlies aan olie is gecompenseerd, Per
zië zelf is in enorme financiële moei
lijkheden geraakt doordat het practisch
geen export meer heeft.
INDO-CHINA EN KOREA
TEN ANDER belangrijk spanningsveld
bleek in het afgelopen jaar het
Verre Oosten. Frankrijk kon slechts ten
koste van enorme offers aan mensen
levens en geld de strijd tegen de com
munisten in Viet Nam volhouden. De
ze is nog steeds onbeslist. Ter vergade
ring van de Atlantische Raad in De
ln Egypte nam generaal Naguib op 25 Juli de macht over. Hij zond koning
Faroek naar het buitenland en begon een krachtige actie tegen de corruptie
in het politieke en militaire leven van zijn vaderland. Grote landgoederen
loerden verdeeld onder kleine boeren, maar opstanden werden drastisch
onderdrukt, zoals de textielarbeiders van Kafr el Dawar tot hun
schrik ondervonden.
bereikten een climax: zware gevech
ten in Ismailia op 24 Januari werden
de volgende dag beantwoord met een
grote opstand in Cairo, waarbij een
groot deel van de Europese wijk in
vlamen opging. De regering-Nahas werd
naar huis gezonden en vervangen door
een nieuw kabinet onder Maher. Aan
de politieke moeilijkheden kwam echter
geen eind. Koning Faroek wenste zich
zelf erkend te zien als koning over
Soedan, hetgeen voor de Britten, die
andere plannen met dit gebied hadden,
onaanvaardbaar was. Aan het Suezka
naal bleef het spannen, al keerde de
rust mede door het tactische Britse be
leid spoedig terug.
Op 23 Juli kwamen de binnenlandse
spanningen tot ontlading. Het leger had
genoeg van de verregaande corruptie
in regeringskringen - waarvan het met
name tijdens de veldtocht tegen Israël
de bittere gevolgen te dragen had ge
kregen - en zond eerst de regering, en
een paar dagen later ook koning Fa-
roek heen. Generaal Naguib nam het
bewind over. Hij vestigde een gematig
de militaire dictatuur, en hield dras
tisch opruiming onder de politici van de
oude bedeling, door de activiteit van
de politieke partijen van zijn goedkeu
ring afhankelijk te stellen. Grote land
goederen werden verdeeld onder de
kleine pachters, die sinds eeuwen onder
onbeschrijfelijke omstandigheden had
den gevegeteerd. In snel tempo loste hij
cember te Parijs slaagde het er ln, een
motie aangenomen te krijgen, waarin
Frankrijks moeilijkheden tot een zaak
voor de NAVO werden verklaard en
werd aangedrongen op hulp van de an
dere verbonden landen. Hetgeen in
feile een verzoek aan Amerika was, om
Frankrijk meer geld en wapenen te
verschaffen. Zulk een verzoek was voor
de Fransen niet overbodig. Eind Juli
heerste er in politieke kringen in Parijs
weinig minder dan een paniek, omdat
de Amerikaanse hulp voor het komende
jaar aanzienlijk beneden de verwach
tingen bleef. Of het veel zal uitwerken
is een tweede.
In Panmoendjon is het gehele jaar
onderhandeld over de bepalingen voor
een wapenstilstand in Korea. Uiteinde
lijk bleek dit parlement volkomen
vruchteloos. Eerst poogden de commu
nisten zich met alle middelen te vrij
waren van een inspectie op de naleving
hunnerzijds van een wapenstilstand
overeenkomst. Toen ze op dit punt aan
een accoord niet meer konden ontko
men, beten zij zich hardnekkig vast- in
de kwestie van uitwisseling der krijgs
gevangenen. Het was de verbondenen
namelijk gebleken, dat een aantal der
in hun handen zijnde Noordelijken er
niets voor voelde, onder het communis
tische regime terug te keren. De goed
georganiseerde terreur der fanatieke
communisten in de gevangenenkampen
veranderde daaraan niets. Derhalve
werd de eis gesteld, dat de gevangenen
zelf zouden mogen uitmaken, waarheen
zij na hun vrijlating wilden gaan. De
Noordkoreanen en Chinezen hielden
hardnekkig vast aan hun opvatting, dat
alle gevangenen zouden moeten terug
keren naar de plaats van herkomst.
Een compromis is hier niet mogelijk ge
bleken. Het staat trouwens te bezien of
de communisten zulk een compromis
wel wensen - of het hun er niet veel
eer om begonnen is geweest, door deze
onderhandelingen tijd te winnen voor
een aanzienlijke versterking van hun
strijdkrachten. Deze heeft namelijk in
de loop der onderhandelingen haar be
slag gekregen, al'hebben de herhaalde
bombardementen door de verbonden
luchtmacht hun veel afbreuk gedaan.
Om op alles voorbereid te zijn heeft
Amerika intussen een begin gemaakt
met de herbewapening van Japan. Bo
vendien heeft deze mogendheid samen
met Australië en Nieuw Zeeland een
defensieve organisatie naar het model
van het Atlantische Pact opgezet, de
ANZUS-raad, welke in Augustus op
Honoloeloe voor de eerste maal heeft
vergaderd. Aan uitbreiding hiervan
wordt voorlopig niet gedacht, al zou
den de Philippijnen wel graag tot de
ze organisatie willen toetreden.
TRUMAN—EISENHOWER
QVER DEZE EN andere vraagstukken
zal in het komende jaar een nieu
we Amerikaanse president zijn gedach
ten moeten laten gaan. De Verenigde
Staten zijn dit jaar al ter stembus ge
roepen. Op 4 November kozen zij een
nieuwe president, namelijk generaal
Eisenhower, die in Juli het commando
over de NAVO-strijdkrachten had over
gedragen aan de uit Korea geroepen
generaal Ridgway en de leiding der re
publikeinse verkiezingscampagne op
zich had genomen. President Truman
had doen weten, geen nieuwe candida-
tuur te zullen aanvaarden; de democra
ten schoven toen als hun candidaat de
integere gouverneur Stevenson naar vo
ren.
Teger veler verwachtingen voltrok
zich een soort politieke grondverschui
ving. Na een nogal demagogische ver
kiezingscampagne kwam er voor het
eerst na twintig jaar weer een republi
keinse meerderheid uit de bus. Eisen
howers eerste daad was, een reis naar
Korea te maken, teneinde na te gaan
welke mogelijkheden er waren voor
een eervol einde van de strijtl aldaar.
Het resultaat van zijn onderzoek was,
dat hij met veel omhaal van woorden
een voortzetting van Trumans politiek
aankondigde.
Ook in ander opzicht schijnen er geen
grote veranderingen te verwachten zijn.
Vreesde men aanvankelijk, dat de
nieuwe president onder invloed -van de
uiterst conservatieve groep-Taft tot al
lerlei voor Europa onaangename maat
regelen zou besluiten - de keus van zijn
toekomstige medewerkers heeft bewe
zen, dat hij een betrekkelijk vooruit
strevende politiek overweegt en dat hij
zeker niet van zins is, Amerika's greep
op grote delen van de wereld te ver
slappen.
Veel mogelijkheden heeft hij daar
voor trouwens niet. Rusland is en blijft
Amerika's potentiële vijand, Europa het
Amerikaanse bruggenhoofd tegen deze
tegenstander. Dat moet tot de grens
van het mogelijke worden versterkt, nu
een accoord onmogelijk is gebleken.
Een vredesverdrag met Duitsland is wel
evenzeer uitgesloten als een staatsver
drag met Oostenrijk. Communistische
partijen stoken overal waar het maar
even dreigt te gaan broeien - zoals
zelfs in Marokko en Tunis duidelijk is
geworden. De afschuwelijke anti-semi-
tische zuiveringsactie in Tsjeeho-Slo-
wakije, die door een soorgelijk „pro
ces" in Roemenië schijnt te zullen wor
den gevolgd, bewijst dat er gêen essen
tieel verschil meer is tussen bolsjewis
me en nationaal-socialisme, alle leuzen
als „vredescongressen" en „vredesoproe
pen ten spijt.
CR IS IN HET afgelopen jaar veel ge
beurd, ten goed als ten kwade. En
geland verloor zijn koning, George VI;
hij stierf, schijnbaar hersteld van een
zwaren longoperatie, onverwachts aan
een embolie. Het begroette in Elizabeth
die als prinses reeds aller harten had
veroverd, zijn jonge koningin. D^ soci
alistische oppositie in Duitsland zag
zijn leider heengaan. De felle, integere,
lichamelijk invalide maar geestelijk on
gebroken Kurt Schumacher stierf aan
de gevolgen van zijn verblijf in een
concentratiekamp. Ollenhauer zal zijn
politiek voortzetten. In Argentinië ging
Eva Peron, de echtgenote van de dicta
tor, heen, hetgeen vooral voor hem en
zijn regime een zeer groot verlies was.
Uit de Griekse mythologie in ons het
verhaal van Pandora overgeleverd. Uit
haar doos werden alle plagen over
de mensheid uitgestort, toen zij te
nieuwsgierig bleek; slechts de hoop
was over. Nu een „koude oorlog" met
de daaraan verbonden spanningen de
plaag ener versterkte bewapening met
haar economische lasten, met haar per
soonlijk en nationaal nadeel over
ons uitstort, is er slechts de hoop, dat
dit grote offer ons vrijwaart voor nog
grote beproevingen, die het draaglijk
maakt. Die hoop is versterkt doordat de
Atlantische Raad heeft gemeend, het
tempo der bewapening te kunnen ver
tragen. Moge het geen misrekening
blijken.
D. P. VAN WIGCHEREN