VIJFTIG JAAR GELEDEN OVERLEED Dr H. J. A. M. SCHAEPMAN kVjLi n - Jii Amsterdamse raad beslist vandaag over de IJ-tunnel Vragen s I'll Sociaal baanbreker en grondlegger van de coaliiie 3ti JteMielfe 'inkt... Koninklijk diner voor dip!omaten Jongedame Een staatsman van grote nationale betekenis Eerste Kamer begon met algemene financiële beschouwingen ZANGERS paS:t.i l_l.es Kieswet wordt spoedig herzien Trieste terugb'ik in de historie Djakarta ziet geen reden voor het handhaven Ned. militaire missie 0CH die titels. Een lezer vraagt: Moet ik nu steeds beslist Wel- edelzeergeieerde Heer en wat dies meer zei, schrijven? Of kan ik volstaan met kortweg: de heer De zagende pijnen I aam van ons „PEN PROGRAM VOOR KATHOLIEKE NEDERLANDERS" L" hoV moet teil doel hebben vereeniging, niet scheiding. Het moet de éénheid mogelijk maken op vasten, breeden grondslag. In de vaste omlijning der beginselen, in de ■cherpe afsluiting tegen dc Revolutie moet het toch voor de eigen meening vrijheid en ruimte laten. Het moet geen onderwerping opleggen, maar kracht versterken. Het boeit geen polsen aan elkander, maar legt de handen ineen." Zo schreef dr H. J. A. M. Schaepman, wiens vijftigste sterfdag wij vandaag herdenken, eens in zijn Proeve van een program voor een Katholieke Partij. Het zijn tevens de hoofdgedachten, die deze staatsman van grote nationale betekenis bij al zijn arbeid op politiek terrein steeds hebben geleid. Dr. Schaepman, die in 1844 te Tubbergen werd geboren, was een zeer veelzijdig begaafd man: priester en hoogleraar in de kerkgeschiedenis en het Oude Testa ment, historicus, journalist en dichter. Toch geloven wij zijn betekenis niet te kort te doen als wij stellen, dat hij vooral als staatsman en als sociaal baanbreker zijn onuitwisbaar stempel op de Nederlandse geschiedenis heeft gezet. Met inzet van al zijn krachten en gaven ook als zodanig boven alles nastrevend, gelijk hij eens heeft gezegd: „De ere Gods en de bevordering van de glorie Zijner kerk." Deze vergadering was op politiek ter rein een van de twee grote successen van dr Schaepman. Reeds voordat hij Kamerlid werd en met steeds toene mende klem sindsdien pleitte dr Schaepman met kracht voor het vor men van een eigen politieke organisatie, die dit achtte hij vanzelfsprekend alle katholieke Nederlanders zou om vatten. Encycliek Rerum Novarum was zijn richtlijn Fr 1880 WERD dr Schaepman voor het kiesdistrict Breda tot lid van de Tweede Kamer gekozen en na enige gtrubbelingen over zijn priesterschap als lid toegelaten. Een tijdgenoot, enke le jaren later schrijvend, beschouwde deze verkiezing als de meest merkwaar dige gebeurtenis van het toch allerminst onbewogen zittingsjaar 1879-1880, „niet alleen dewijl, wat eenige jaren vroeger volkomen ongrondwettig zou zijn ge acht, een katholiek geestelijke daardoor zitting verkreeg in onze volksvertegen woordiging, maar bovendien, cmdat deze talentvolle afgevaardigde weldra bleek een geheel andere en meer demo- cratischgezinde richting te zijn toege daan dan die der oudere katholieke Kamerleden". Dr Schaepman was inderdaad wat men In die dagen een democraat noem de. Telkenmale kwam hij op voor het zwakke en verdrukte; diep ontroerd zo niet gekwetst werd hij door de grote maatschappelijke ellende, waarin het overgrote deel onzer arbeiders in .die dagen verkeerde. Met volle overtuiging aanvaardde hij de in 1891 uitgegeven grote sociale encycliek Rerum Nova rum. Op de bres sprong hij voor een zo groot mogelijke uitbreiding van het Kiesrecht. Dat deze sociale bewogenheid dr Schaepman er tevens toe bracht het staatkundige niet absoluut te stellen, integendeel de nauwe onderlinge samen hang tussen politiek gebeuren en socia le strevingen ten volle te erkennen, zal Wel niemand verbazen. Met de hulp van de Enschedese kape laan Alfons Arriën legde de .doctor", zoals hij in eigen kring bij voorkeur werd genoemd, de hechte grondslagen voor wat in onze dagen tot de Katho lieke Arbeidersbeweging in Nederland zou uitgroeien. Om aldus niet alleen de gruwelijke sociale misstanden recht streeks te kunnen bestrijden, maar ook en vooral om de ziel van de arbeider te redden, die door en in het opkomen de socialisme verloren dreigde te gaan. Zonder twijfel moet het aan dr Schaepman worden toegeschreven, dat Rerum Novarum in Nederland veel sterker dan elders zulk een domuieren de invloed op velerlei gebied heeft ge had. Een eigen partij TN 1896 ZOU deze encycliek ook voor de katholieke leden van de Tweede Kamer op het stuk der sociale vragen de grondwet worden. Aldus stelden deze leden tijdens een op 20 October van dat jaar te Utrecht gehouden vergadering vast. ■iHinfflmDiiiiiiHiiiiiifinjitiniiinmniJiiiHtiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiijiiiiifiiiiiniiiinnniiiinii Zo kwam hij in 1883 met zijn boven aangehaalde Proeve van een program, nadrukkelijk niet bedoeld voor een kerkelijke, maar voor een zuiver staat kundige partij. Een program, dat de katholieke Nederlanders, aldus verdui- delijke dr Schaepman, „niet als room- schen plaatst tegenover protestanten, maar als staatsburgers tegenover libe ralen en conservatieven, die in nevel achtige woorden het liberale beginsel belijden, het in halve daden beoefenen; een program dat anti-revolutionnair is in merg en been, maar toch zijn eigen oorsprong verraadt, zijn eigen kleur toont, zijn eigen karakter toont." Is het een wonder, dat de schrijver van deze regelen naast en door eigen partijvorming tevens een hechte samen werking met dr Abraham Kuvper en. de Antirevolutionnaire Partij met alle kracht voorstond? Weerstand en succes JTE DEMOCRATISCHE gezindheid van dr Schaepman, zijn werkzaamheden op sociaal terrein, zijn streven naar een Katholieke Partij en naar samenwer king met de Aniirevolutionnairen - het „monsterverbond" - dit alles stuitte op grote weerstanden in eigen kring. Een weerstand, die zo ver ging, dat hem door de bisschop van Haarlem een tijd lang het spreken binnen zijn eigen diocees werd verboden, dat zijn geest verwanten in de Tweede Kamer hem zelfs enkele jaren buiten hun samen- sprekingen hielden, dat zijn herverkie zing tot Kamerlid in 1891 op ernstige wijze werd tegengewerkt. Niettegenstaande deze weerstand hield dr Schaepman vol; en met succes! De eenheid onder zijn geestverwanten werd In 1896 hersteld en kort na zijn dood bekroond met het stichten van de Alge mene Bond van R.K. Kiesverenigingen, de voorlopers van de huidige Katho lieke Volkspartij. En de samenwerking met de Antirevolutionnairen in de „coa litie" zou na een volledige zegepraal in 1901 tientallen jaren de Nederlandse politiek beheersen. Zijn benoeming tot pauselijke huis prelaat in 1901 betekende ten slotte de hoogste goedkeuring op zijn arbeid voor dr Schaenman, die alreeds een legendarische figuur voor tienduizenden op 21 Januari 1903 in zijn geliefde Rome voor de laatste maal zijn ogen zou sluiten in volle overtuiging naar beste kunnen zijn christenplicht in dit tijdelijke leven te hebben volbracht. Snel en juist handelen ten aanzien van de werkgelegenheidspolitiek (Van onze parlementaire redacteur) HE WERKGELEGENHEIDSPOLITIEK stond Dinsdag in het middelpunt der belangstelling, toen de Eerste Kamer een begin maakte met de algemene beschouwingen over het financieel regeringsbeleid. Van vele kanten drong men aan op snel handelen in deze. Maar ook op de juiste manier handelen: het particuliere bedrijfsleven primair, overheidsingrijpen openbare werkenpolitiek secondair, voegden hier de heren Molenaar (V.V.D.), Hellema (A.R.) en Teulings (K.V.P.) aan toe. Laatstgenoemde, die volkomen openhartig wilde spreken, waarschuwde de regering zelfs met klem niet van deze in de Troon rede neergelegde gedragsregel af te wijken. Anders zal de K.V.P. haar niet kunnen volgen! fE zult langzamerhand hebben ont- dekt, dat wij ons zeer interesseren voor de uitkomsten van het opinie onderzoek op alle mogelijke ter reinen en niveaux. Dat is niet zo maar, die belangstelling. Deze opinie-enquêtes openen dikwijls boeiende, ja zelfs ontstellende en huiveringwekkende perspectieven op tal van aspecten van onze uiterst menselijke samenleving. TjlKWlJLS vooral ook op het cul- turele peil van ons eigenste volk. Ditmaal gaat het over de populari teit van fameuze zangers en zan geressen, waarnaar het NIPO on langs een ernstig opinie-onderzoek instelde. Men kwam hierbij tot schokkende resultaten, welke de ware muziekminnaar stof tot be- I nauwende meditaties geven. fllET het feit, dat de radioluisteraar liever mannen dan vrouwen hoort zingen, beroerde ons zozeer. Vol gens velen pleit dit slechts voor de goede smaak en de muzikaliteit van de radioluisteraar. Ook het feit, dat Benjamino Gigli nummer één stond op de ranglijst der tien meest geliefde vocalisten, heeft ons niet rechtstreeks ontsteld. WIJ ontdekten echter iets anders, dat onze bangste vermoedens waar heid deed worden, namelijk dat de heren Max van Praag en Eddy Christiani zich onder deze tien groten bevinden. Als wij het goed hebben begrepen, dan ging deze enquête toch over zangers. Wat deze heren daarmee te maken hebben is ons niet volkomen dui delijk. Niettemin blijkt ons dier baar volk de heer Van Praag te verkiezen boven o.a. Jo Vincent Richard Tauber en Richard Crooks Vera Lynn, die wij zo bijzonder lief vinden, komt helemaal op de laatste plaats. VRIJ pinden dit allemaal erg verwar- rend, deels een gevolg van het feit, dat deze enquête veel te breea is opgezet door zangersr en zange ressen van kerkelijk lied, opera operette, straatlied en wat niet al gelijk te schakelen. yiJN de mensen, wier oordeel door het NIPO wordt gevraagd, inder daad representatief poor ons ganse volk? Indien dit zo is, zijn de re suttaten dikwijls werkelijk benau wend. Want de keuze van ge on dervraagden is ditmaal o.m gevat len op enkele lieden die voor ore een remedie tegen de liefde voo de „zang" betekenen. De heer Teulings nodigde de rege ring uit op korte termijn te komen met concrete maatregelen ter uitvoering van de ook door haar inzake de werk gelegenheid primair gestelde doelein den. Prof Molenaar betoonde zich onge rust over het feit, dat de regering er bij deze conjuctuuromslag zo lang over doet haar maatregelen bekend te ma ken. Anders dan in 1951 is zijns inziens thans verlaging der belasting en op voering der investeringen geboden. Zou dit thans niet gebeuren dan zouden wij steeds verder naar het collectivis me afdrijven, meende de WD-afgevaar- digde. Hij uitte dan ook een protest tegen het ontbreken van een duidelijk geluid inzake de komende belastingverlaging. Deze zijn in ieder geval noodzakelijk, ook al zou er geen begrotingsoverschot zijn, stelde prof. Hellema, die er voorts op aandrong althans de richting der fiscale tegemoetkomingen bekend te maken opdat het bedrijfsleven zal we ten, waar het aan toe is. Hij wees er voorts op, dat een belastingverlaging niet automatisch een verlies aan staats inkomsten behoeft te betekenen. Prof. Hellema voerde ook nog andere gronden voor belastingverlaging aan. Thans is zijns inziens de situatie toch zo, dat de overheid wat zij met de ene hand neemt met de andere hand in de vorm van credieten, studiebeurzen, sub sidies en dergelijke weer terug moet geven. Mr. Teulings bracht in dit ver band opnieuw de positie der midden groepen. waaronder hij niet alleen het Neem wn doos echte - TEGEN VERKOUDHEID (Advertentie. Ine Med.) Kwestie der geneeskundige verklaringen opgelost Het ligt in de bedoeling, dat nog vóór de candidaatstelling voor de gemeente raadsverkiezingen, a.i. 14 April a.s., een wijziging van de kieswet in werking zal kunnen treden. Deze wijziging houdt o.m. verband, met de moeilijk heden, welke zich bij de verkiezingen van het vorige jaar hebben voorgedaan tui aanzien van de geneeskundige ver klaringen betreffende zieke en invalide kiezers, die bij volmacht hun stem doen uitbrengen. Vele artsen weigerden toen geneeskundige verklaringen af te ge ven ten aanzien van hun eigen patiën ten, terwijl de kieswet zulks eist. Een probleem van plaatselijk, nationaal en internationaal belang (Van onze correspondent in Amsterdam.) rtE AMSTERDAMSE GEMEENTERAAD staat vandaag voor een beslissing van méér dan alleen Amsterdams belang; vandaag zal deze gemeenteraad he* oordeel moeten vellen in een probleem, dat reeds meer dan honderd jaar "e gemoederen van een belangrijk gedeelte van Nederland bezighoudt: liet pro bleem van een vaste verbinding tussen de IJ-oevers. De strekking ervan is on geveer deze: vandaag vragen B. en W. van Amsterdam de raad een voorstel goed te keuren voor de bouw van een tunnel, volgens een plan, zoals dat twee jaar geleden door de directeur van Publieke Werken aanbevolen werd. TN feite is het probleem van de ver- binding der IJ-oevers een zuiver Amsterdamse aangelegenheid; als de raad vandaag een beslissing zou moeten nemen over de bouw van een brug over de Kostverlorenkade of de Keizers- overheidspersoneel wilde verstaan, ter sprake. Laatstgenoemde drong er voorts op aan de begrotingsoverschotten niet ach ter de hand te houden. Hij achtte mee vallers op grond van een al te veilige raming der nog in te vorderen belas tingen een gevaar voor de volkshuishou ding, terwijl deze voorts het publiek een volstrekt onjuiste indruk van de gang van zaken geven. Het rentegamma, ook door de beidq hoogleraren veroordeeld als schadelijk voor een gezonde leningspolitiek en de gemeenteleningen besprekend, waar schuwde mr. Teulings tegen een over schatting van het Centraal Planbureau. Hij was van mening, dat thans het ogenblik is gekomen het rentegamma af te schaffen: een zucht van verlichting zou dan opgaan bij de gemeentebestu ren en het departement van Binnen landse Zaken. „Laat de bevoogding van Financiën in deze gerust ophouden". Prof Hellema besprak uitvoerig de staatsbedrijven en vroeg zich af of hier niet met twee maten wordt geme ten. Hij vreesde bovendien dat de gro te en aan particulieren niet toegestane reserveringen van deze bedrijven hen op de duur aan iedere contrólè door de volksvertegenwoordiging zouden ont trekken. Laat de regering door daden de ondernemers vertrouwen in haar bedoelingen geven! Hierbij heeft de minister van Finan ciën, aldus prof. Molenaar, in onze gehele sociaal-economische politiek een uiterst belangrijke taak: hij toch heeft de sleutel der welvaart in de hand! Koningin Juliana en Prins Bernhard hebben gisteravond in het paleis op de Dam in de hoofdstad aan de leden van corps diplomatique het jaarlijkse nieuwjaarsdiner aangeboden. Hierboven ziet men de Koningin en de Prins bij het betreden van het paleis. Het kabinet besprak de kwestie Het Indonesische kabinet heeft gis teravond de kwestie van de Nederland se militaire missie besproken. De mi nister van Voorlichting, zei na de ver gadering, dat de besprekingen zich in het beginstadium bevinden. In regeringskringen deelde men me de, dat er na de debatten in het Indo nesische parlement over de kwestie van de Nederlandse militaire missie en gezien de houding van de partijen dien aangaande in het algemeen thans voor de regering geen redenen meer zijn, deze missie te handhaven. De kwestie waarvoor de regering thans is geplaatst is op welke wijze men nieuwe krach ten moet aantrekken ter vervanging van de Nederlandse militaire missie. De besDrekingen met de Nederlandse regering in Maart zullen in feite een technisch karakter dragen, zo zeide men. MENTOR kan maar één advies geven: zoek vriendschap. Het is leeg in onze volle wereld en een zaam in onze drukke tijd. Veel warme harten verkwijnen, omdat ze geen warmte kunnen uitstra len. Echte vriendschap ondervin den engeven, maakt het le ven rijker en zonniger. Je kunt het leven zo veel beter aan, als je schouder aan schouder kunt op trekken. Hoe groot het gemis is, merk je p?s als je alleen staat, dan ga je piekeren, of erger. Zoek daarom vriendschap, er zijn er ve len in de wereld, die ook alleen zijn. Onterving vrouw VRAGER, die gescheiden is van tafel en bed, wil weten of dit grond is om zijn vrouw te ont erven. Er zijn geen kinderen, hij was gehuwd in gemeenschap van goederen. Vrager moet goed be grijpen dat de helft van de huwe- Inksgemeenschap van de vrouw is, zodat hij daar dus niet over be schikken kan bij het regelen van zijn nalatenschap. De helft van ^F.a&er zelf kan hij nalaten aan wie hij wil. Is er geen testament, dan 's dit voor de vrouw. Hij kan het echter ook geheel aan anderen vermaken. Rumoer om Castor CASTOR was aan het wandelen gegaan, zo maar, zonder vrouw en niet aan het lijntje. Dat was hij niet gewend, wist dus niets van „recht oversteken'', nog minder van rechts houden en op de stoep blijven. Om het leven van Castor te redden, moest een menslievend chauffeur plotseling uithalen, raakte even een andere auto en toch nog even Castor en veroor zaakte al met al een oploop. Ge roerd door Castors ijselijk (overi gens zeer egoïstisch) gehuil namen vriendelijke mensen hem op en lieten een dierenarts komen. De vraag was evenwel: „wie was de eigenares van Castor", omdat alle betrokkenen daar belang bij had den. De eigenares werd gevonden en vraagt nu: ben ik werkelijk verplicht de schade aan de auto's te betalen en de rekening van de dierenarts?.... Ja, dat zal door de vraagster allemaal betaald moeten worden, daar is niet aan te ontko men. En Castor zal zich van al dat rumoer maar niets aantrekken. Tiiel of niet? Dr..,.? u kunt met dat laatste volstaan. Maar om een mening over de titulatuur te geven, vindt Mentor: zich begeven op heel glad ijs. Men kan zeggen dat onder die titels een gebrek aan gemeen schapszin schuil gaat. Aan de an dere kant zal er toch altijd een zekere afstand nodig blijven. In onze dagen leven we wel te zeer m een tijdperk van vervlakkins van aille grenzen. Waarom zouden we de traditie niet blijven volgen? Er is ook hier een gulden midden weg nodig. Overigens is de kwestie al eeuwen oud. Niet aansprakelijk CR is een lezer, die zich zorgen maakt over de financiën van een zwager. Hij vreest, dat ae schulden straks op hem zullen worden verhaald, omdat deze zwa ger reeds vrij oud is. Hiervoor be hoeft geen vrees te bestaan. Tus sen broers en zusters en dergelijke bestaat geen alimentatieplicht. Die is alleen in de rechte lijn. Af gaande op de brief, vraagt Mentor zich af, of betreffende lezer, in het belang van zijn zuster en haar kinderen, niet beter kan proberen de zwager te helpen om zijn fi nanciën weer in orde te brengen. Ha'en of brengen CEN lezer klaagt zijn nood over de huisheer. Die komt de huur soms maar eens in de 5 of 6 we ken halen, terwijl de woning per week verhuurd werd. En nu wil hij weten of.... hij die huisheer gerechtelijk kan dwingen prompt iedere week te verschijnen. Maar dat gaat niet. Want huur is een brengschuld. De huisheer kan dus de huurder dwingen hem elke week de huur te komen brengen. Wij zouden deze huurder dan ook willen aanraden de huur te bren gen, per postwissel te sturen of op de giro te storten, want ook wij voelen dat 5 of 6 weken bewaren in deze tijd een gevaarlijk experi ment is. ONZE lezers kunnen kos teloos antwoord krij gen op vragen en moeilijkheden, bijvoorbeeld over: juridische aangelegen heden woning-kwesties, hu welijksmoeilijkheden, opvoe dingszorgen, sociale verzeke ringswetten, assurantiezaken, persoonlijke geestelijke moei lijkheden, enz. U schrijft dan de redactie en vermeldt links op de enveloppe: Mentor. Desgewenst krijgt U persoon lijk antwoord en wordt Uw brief niet in de krant behan deld. Alles wordt strikt ver trouwelijk afgedaan. De leesportefeuille JJet is zo vrager, dat u naar de mening van Mentor, het jaar waarvpor u contracteerde zult moeten uitdienen, ook al tekende uw vrouw het contract. Wij vre zen, dat de rechter dit zal achten tot de huishoudelijke uitgaven te behoren. Op het feit, dat u en uw vrouw van de inhoud van het contract geen kennis namen vóór het werd getekend, kunt u zich nooit beroepen. U had er immers kennis van kunnen nemen? Iets anders is, dat de firma niet bereid is u tegen bijbetaling, een betere portefeuille te geven. Dat lijkt ons onwil. Maar juridisch kunt u er niets tegen doen! gracht, zou niet, zoals nu het geval is, heel Nederland met belangstelling naar die beslissing uitkijken. En toch: de twee zijden van het IJ zijn beide terri torium van de gemeente Amsterdam. Amsterdam is echter de hoofdstad van het land en méér dan dat: het is een belangrijk knooppunt van verbindingen tussen Noord- en Zuid-Nederland. En daarom is het probleem van de IJ-tun nel een probleem van Amsterdams, van nationaal en zelfs van internationaal belang. In het hijzonder het gedeelte van Noord-Holland boven het IJ zal met belangstelling uitzien naar de beslissin gen. Verenigingen van vreemdeingen- verkeer, organisaties van vervoerders en automobilisten hebben herhaaldelijk op vergaderingen blijk gegeven van hun belangstelling voor dit probleem. Het is duidelijk, dat door de lange wachttijden voor de ponten de Neder landse economie in belangrijke mate schade wordt gedaan. En tenslotte is dit probleem ook een internationaal probleem. Dit is een facet, waaraan over het algemeen min der aandacht is besteed. Maar de verbinding tussen de IJ-oevers kan het sluitstuk betekenen van één lang» autoweg tussen de Atlantische havens, van Hamburg tot Bordeaux; de Atlan tische gemeenschap is een feit gewor den, maar de IJ-tunnel is het nog niet.. Hoe dan, zult ge vragen, is het mo gelijk, dat een probleem van een der gelijke importantie zó lang een pro bleem is kunnen blijven? Natuurlijk, ook honderd jaar geleden was de ver binding al urgent, maar niet in die mate, als het dat thans is. De groei van onze industrie, het versnelde leven van de twintigste eeuw hebben lang zaam maar zeker het vraagstuk urgen ter gemaakt. In het jaar 1921 kwam er een rapport van ir A. W. Bos, die toen directeur van publieke werken in Amsterdam was; deze wilde twee bruggen bouwen, één achter het Centraal Station en een spoorbrug bij Durgerdam. Dit plan, waarvan men toentertijd wel dacht, dat het levensvatbaar was, kwam zelfs niet aan een behandeling in de raad toe de raad bleef er echter wel over spre ken en enkele jaren later vróeg hij aan Publieke Werken .te onderzoeken of de bouw van een tunnel geen mogelijkhe den zou geven. Er werd een halve ton aan gespendeerd met als resultaat dat de directeur van publieke werken, ir De Graaf, tot de conclusie kwam, dat een tunnel te duur zou worden.... Een droefgeestig verhaal. Wie de pa gina's van de geschiedenis langs zijn duim zou laten rollen, begrijpt niet goed, waarom Amsterdam wel eens „een ondernemende stad" genoemd is. Er kwamen nieuwe rapporten, nieu we plannen, bruggen, tunnelsEr werd zelfs een „tunnelbureau" opge richt, maar de oorlog wierp opnieuw roet in het eten. En na die oorlog duur de het nog eens vijf jaar, voordat B. en W. met een nu definitief geacht plan voor de dag kwam. Intussen had de Amsterdamse bur gerij niet stil gezeten. Steeds klemmen der werd het probleem. In het bijzonder de Noord-Amsterdammers begonnen zich te roeren, want de wachttijden van de ponten werden langer en langer. Er werden plannen gesmeed om de ponten „door te zagen", waardoor zij een grotere capaciteit zouden krijgen. Maar het „IJ-tunnel Comité", dat in middels door een groep Amsterdammers opgericht werd, vreesde terecht, dat door deze kostbare operatie het nóg langer zou duren voordat de ponten zouden verdwijnenDit comité be gon meer en meer activiteit te versprei den. En het is misschien mede daaraan te danken, dat in de herfst van het vorige jaar tenslotte de voordracht van B. en W. aan de Raad verscheen, die vandaag behandeld zal worden. Dit pian heeft uitsluitend betrekking op een tunnel voor auto's. Het „Plan 5" zoals het in de wandeling ge noemd wordt, voorziet in een tunnel, die van het Kraaienplein in Amsterdam- Noord naar de Foeliestraat loopt. De kosten hiervan zuilen ongeveer zeven tig millioen zijn. Met de fietsers is althans enigszins rekening gehouden: er zijn twee aparte tunnels geprojec teerd, waaraan eerst begonnen zal wor den als de eerste tunnel gereed is. En zo ziet Nederland vandaag uit naar een historische beslissing. Een be slissing, die nog niet slaat op de bouw van de tunnel zelve: het gaat nu „slechts' om een half millioen, om daarmee ,.de technische voorbereiding van de bduw van een autotunnel on verwijld ter hand te nemen". Een laatste appèl. Gisteravond heeft het IJ-tunnelcomi- te in Krasnapolsky een vergadering ge houden, welke door de voorzitter, de heer M E. Versteeg, „een laatste appèl op de Amsterdamse raad" werd ge noemd. Verscheidene sprekers twtüc» het woord, o.a. mr W. Thomassen, our- gemeester van Zaandam en voorzitter van de commissie oeververbinding Noordzeekanaal. „Willem Ruys" vertraagd door zware mist Naar de gezagvoerder van de „Wil lem Ruys" telegrafisch heeft bericht, ondervond het schip in het Kanaal ver traging door zware mist, waardoor het slechts met matige gang kon doorva ren. Hierdoor zal de „Willem Ruys" in ieder geval niet vóór elf uur aan de Llovdkade te Rotterdam aankomen, zodat de ontscheping der passagiers d~n eerst om twaalf uur een aanvang zal kunnen nemen. van rheumatiek, spit, ischias, hoofd en zenuwpijnen worden snel en af doende verdreven door Togal. Er is geen beter middel tegen dan Togal. Toga1 baat waar andere middelen falen. Togal zuivert de nieren en is onschadelijk voor hart en maag Bij aPOth. en drog. f 0.95, f 2.40 en f 848. J - j 1L fyjËI 1 éi (Advertentie, Ing. Med.) iiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirii

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 5