JOHN FOSTER DULLES
aan buitenlandse zaken
Zijn schaakspelersgeest wordt geboeid
door moeilijke problemen
Toen Pobbe...
(religieus mens en practisch vredestichter)
De tijd is aangebroken om hei
iniiiaiief ie nemen
r
Oude boerderij aan Westfriesedijk
ging snel in vlammen op
Marktoverzicht
Purmerend
Presidentswisseling in de VS. bracht
Vrede van Versailles als
afschrikwekkend
voorbeeld
De Niertransplantatie bij
Marius Renard mislukt
LAAT VRIJ EUROPA
SAMENWERKEN
Voorbereiding voor kroningsfeest
Weereen Zuidkoreaanse
veerboot vergaar.
Specialisten zijn nog niet
uitgepraat
Prijsverlaging vermindering
Spaanse rederij schenkt
f 1.000 aan KNZHRM
WOENSDAG 28 JANUARI 1953
(Van onze correspondent in New York)
NU HARRY S. TRUMAN het Witte Huis verlaten heeft en president Eisenhower de teugels van
het bewind in handen heeft genomen heeft er tevens een belangrijke wijziging plaats gevonden
in v/at de Washingtoniansgewoonlijk .State" noemen: Het Department of State, departement
van Buitenlandse Zaken der Verenigde Staten. Dean Acheson heeft daar zijn verantwoordelijke
posl verlaten en John Foster Dulles heeft deze overgenomen. In tegenstelling tot vele ministers in
het Eisenhower-kabinet, die min of meer nieuwe bezems zijn politiek aithans is John Foster
Dulles een veel meer beschreven man. Voor hem betekent deze verhuizing slechts het betrekken
van een ander kantoor in het zelfde gebouw. Hij was immers al in .State", waar hij voor Acheson
de moeizame taak een vredesverdrag met Japan te sluiten ter hand had genomen en tot een goed
einde had gebracht. Op het tij van Eisenhower varend heeft Foster Dulles nu eindelijk de ver
antwoordelijkheden verworven, die hij steeds heeft geambieerd, doch die onbereikbaar schenen
gedurende de twintig jaar waarin zijn partij slechts in de oppositie haar stem kon laten horen.
L|ET IS moeilijk deze
man door middel van
een woordportret te
tekenen. Hij is wat stug
in de omgang met bui
tenstaanders. Zijn blik
is zeker niet die van de
wereldburger vol levens
vreugde. Foster Dulles'
grootste vreugde is een
stil geluk, waarvan hij
geniet, wanneer hij met
zijn echtgenote, Janet,
de vacanties doorbrengt
in een eenvoudig huisje
op een eiland, dat zijn
eigendom is en waar hij
de tijd doorbrengt met
lezen, vissen, koken en
zwemmen. Foster Dulles
wie hem tijdens de
U.N.-zittingen gadesloeg
ol een persoonlijk ge
sprek met hem voerde,
heeft het kunnen mer
ken is een man, wiens
geest wordt aangetrok
ken tot problemen.
De erfenis van Ache
son, die hij op zijn schou
ders laadt, is er vol van.
Emotioneel als hij is,
vraagt Dulles om niets
liever, Zijn schaakspe
lersgeest kan nu begin
nen ze te ontrafelen en
te trachten de oplossing
voor vraagstukken te
vinden, die telkens door
kruist worden door
nieuwe problemen.
Wij hebben Foster
Dulles eens een Ice-cream
soda naar binnen zien
werken. W'ö hebben ons
toen afgevraagd of hij
het chocolade-ijs, de
vruchtjes en de slagroom
wel proefde. Want ter
wijl hij zijn icecream
soda oplepelde, keek hij
bedachtzaam en dikke
rimpels lagen over zijn
voorhoofd. Een grappen
maker zei: „Ijs-eten in
de winter... heeft hij
aan de koude oorlog niet
genoeg?"
Er zijn weinig anecdo
tes omtrent Foster Dulles
in omloop weinig in
cidenten, die een man
kunnen tekenen. Vandaar
wellicht dat de hatelijke
en onverdiende woord
speling op zijn naam nog
steeds de ronde blijft
doen: Dull, Duller, Dulles
(saai, saaier, Dulles). De
nieuwe minister van Bui
tenlandse Zaken is aller
minst een saai man. Hij
is een jurist van onmis-
kende allure, een bijbel
kenner en leken-precV-
ker, die van alle mark
ten thuis is. Hij is alleen
niet Acheson was dit
evenmin een man van
bloemrijke taal, een
feestredenaar, met de
gave van het woord.
Dulles is degelijk, erva
ren, betrouwbaar.
WELLICHT HET meest kenmerkend
voor zijn, vaak wel wat schoolmees
terachtige benadering van problemen
is het relaas, hoe hij, luttele jaren gele
den; de opdracht verwierf, die leidde tot
het vredesverdrag met Japan.
Men zal zich herinneren, dat de ster
ke wrijving tussen de beide grote Ame
rikaanse partijen omtrent het buiten
landse beleid en de vraag of men
Europa dan wel liet Verer Oosten als de
sleutel van het beleid moest beschou
wen herhaaldelijk aanleiding was ge
weest tot felle partij-politieke uitbar
stingen. Wijlen senator Arthur H. Van-
denberg, een der redelijkste en verstan
digste leden die de Senaat ooit heeft
gehad, waarschuwde president Truman
er toen voor de kruik niet al te lang te
water te houden. Vandenberg stelde
voor, dat John Foster Dulles uit zijn
advocatenpraktijk in New-York naar
„State" zou worden .geroepen, om daar
als Republikein een luisterpost te vor
men voor de Republikeinse minderheid
van het Congres.
Voor Truman was dat geen gemakke
lijke beslissing. Foster Dulles had zich
tijdens de verkiezingen van 1948 een fel
tegenstander der Democraten betoond,
en met het vlijmscherpe wapen van
nuchtere, doch welberedeneerde argu
menten de Democratische zaak herhaal
delijk in moeilijkheden gebracht. Niet
temin accepteerde Truyian ietwat
gratieloos Vandenberg's voorstel.
Foster Dulles werd „adviseur" op het
State Department, Zijn taak was nim
mer omschreven. Officieel had hij niet
veel anders te doen dan luisterpost te
zijn.
Tijdens een vergadering op het kan
toor van Dean Acheson. geruime tijd
later, sprak een der hoge functionaris
sen van het departement over de Gor
diaanse knoop van problemen waar
voor men zich dagelijks gesteld zag.
Onverwachts stond Foster Dulles op,
liep op Dean Acheson af en zei, zonder
enige stemverheffing, vriendelijk en
zonder bijgedachten: „weet je wat je
probleem is, Dean je durft je func
t onarissen niet zoldoende verantwoor
delijkheid te geven zodat zij zelfstandig
een geheel probï—m kunnen aansnij
den en tot oplossing kunnen brengen"
Deze bijna vaderlijke vermaning maakte
indruk op Acheson. Na een paar dagen
nodigde hij Dulles voor een bespreking
uit. Kij vroeg hem de kwestie-Japan in
studie te nemen, aanbevelingen te ma
ken en daarna het probleem af te wik
kelen. Foster Dulles accepteerde.
HET IS INTERESSANT de stap-
pen na te gaan, die Foster
Dulles, toen ambassadeur Foster
Dulles, achtereenvolgens zette
om zich het probleem van Japan
eigen te maken. Het begon met
een studiereis naar Janan, waar
hii met Generaal McArthur en
p ,,c^e^"stafGeneraal Omar
Bradley de principes besprak van
een voormalitj vb dr>lik land
dat te lang door militairen dreig-
JOHN FOSTER DULLES
de vrijheid handhaven
de te worden bestuurd. Elkeen
was het er over eens, dat een
vrede met Japan gesloten moest
worden, wegens het gevaar van
het_ ontkiemen van onrust en
anti-Amerikaanse sentimenten
onder de Japanse bevolking. Bij
terugkeer in Washington stelde
Foster Dulles zijn ministerie en
het ministerie van Defensie in
kennis van zijn aanbeveling:
vrede sluiten. Toen dit voorstel
was aanvaard zette Dulles zich
aan de taak een nieuwe vraag te
bestuderen: wat voor vrede moet
men sluiten? Foster Dulles' af
schrikwekkend voorbeeld van
f?n vredestractaat is namelijk
Versailles. „Ik heb gezien wat de
gevolgen kunnen zijn van een
vredesverdrag, dat voornamelijk
de haatdragendheid en het ge
brek aan vergevensgezindheid
van kleine mensen weerspiegelt"
heeft hij eens gezegd. Voor Ja
pan zag hij de enige mogelijkheid
in „a forgiving peace", een vrede
waarbij het verleden werd ver-
geten en waarbij men niet zou
t3Cjen voormalige tegen
stander economisch zelfmoord te
doen plegen of anderszins tussen
ae politieke nijptang te houden.
DEZK MENTALITEIT is kenmerkend
voor de nieuwe minister van Buiten
landse Zaken. Hij is een bij uitstek
.cerkse figuur; zijn opvoeding geschied
de in sterk Presbyteriaanse zin. Zijn
vader was predikant en John was voor
bestemd om in zijn vaders voetspoor
te treden: Een grootvader echter, die
via de diplomatieke dienst hoogleraar
in de religieuse philosophie was gewor
den. bleek een machtige invloed op de
jongeman te hebben. Temeer toen de
grootvader hem tot secretaris wist te
doen benoemen van de Chinese delega
tie, die de Conferentie te Den Haag
(1907) bijwoonde. Dit contact met het
wereldse leven trok John ten slotte
meer aan. Doch in zijn doen en laten is
de kerk een grote invloed gebleven.
Tijdens zijn studentenjaren stond Fos
ter Dulles allerminst als een doetje be
kend. Hij speelde graag poker en whist.
Hij durfde risico''s te nemen. Die men
taliteit vindt men dan ook terug in zijn
ambitie voor een schier bovenmense
lijke een a priorie ondankbare
taak als minister van Buitenlandse Za
ken van de Verenigde Staten. De moed,
die hij zich daarbij inspreekt, vloeit
voort uit zijn levensphilosophie, die hij
laatst als volgt samenvatte: „Wanneer
je 100 pet kans maakt om te falen is het
een wijs beleid om een 50 pet kans op
succes te wagen".
Y/ANNEER de politieke omstan
digheden Dulles de gelegen
heid zullen bieden zich in deze
functie te ontplooien, dan zullen
er op „State" grote veranderin
gen plaats vinden. Niet alleen zal
hij van zijn ondergeschikten
eisen, dat zij meer persoonlijk
initiatief en diplomatieke moed
zullen betonen dan onder Ache
son het geval was, maar Dulles
zelf streeft er naar om niet lan
ger achter de gebeurtenissen aan
te komen. „De tijd is aangebro
ken in de strijd om de vrijheid
het initiatief te nemen om het
tij van despotisme te keren. In
1942 waren wij er evenmin op
uit onze hals te redden. De geest
van toen zou ons thans opnieuw
te stade komen. Ditmaal gaat het
er om de vrijheid te handhaven".
Jongen vannacht overleden
De poging van enige Parijse medici,
om een zieke jongen in het leven te
houden door een nier van zijn moeder
in zijn lichaam over te planten, is mis
lukt. De jongen, de timmermansleer
ling', Marinus Renard, is hedennacht
overleden. De operatie was noodzake
lijk geworden, doordat de jongen .slechts
één nier had en deze als gevolg van een
ongeluk buiten werking werd gesteld.
Enkele uren voordat de jongen over
leed verliet zijn moeder het ziekenhuis,
waar zij op Eerste Kerstdag was opge
nomen. De laatste paar dagen had zij
vrijwel voortdurend aan zijn bed ge
zeten. Zij had een dag eerder het hos
pitaal mogen verlaten, doch zij gaf er
de voorkeur aan, bij haar kind te blij
ven. Pas toen de doktoren haar had
den verzekerd, dat Marius de nacht zou
doorkomen, stemde zij er in toe, met
haar echtgenoot voor enige uren het
ziekenhuis te verlaten.
Het Tweede Kamerlid Goedhart heeft
de minister-president de vraag gesteld
of het vluchtelingenprobleem in Ber
lijn waar dagelijks duizenden mensen
de zonegrens passeren niet door het
gehele vrije Europa moet worden aan
gepakt, hetzij in het kader van het
verdrag var. Brussel, hetzij in het raam
van de NATO. hetzij door middel van
de Raad van Europa.
Frankrijk protesteert
tegen artikel in Life
De Franse ambassade te Wasington
heeft officiële stappen gedaan bij het
State Department naar aanleiding van
een arikel in „Life" over Frankrijk, dat
door Franse gezaghebbende kringen
„ontoelaatbaar" wordt geacht.
De ambassade heeft Amerikaanse
autoriteiten gewezen op de „gevaarlijke
gevolgen voor de Frans-Amerikaanse
verhoudingen", die een artikel, dat op
„laag-bij-de-grondse en beledigende ter
men spreekt over de instellingen van
een bevriend en verbonden land van de
Verenigde Staten" kan hebben-
Op een vergadering van het centrale
comité van het Tsjechoslo waakse vak
verbond heeft een afgevaardigde ge
sproken van „een complete chaos bij
de spoorwegen". Hij schreef dit voor
een groot deel toe aan tegenstrijdige
orders van het ministerie van vervoer.
f)NZE COLLEGA Pobbe Zwart is een
meevoelend mens. Toen wij nog maai
net verhuisd waren, zagen we zijn wee
moedige ogen reeds voor het raampje
in de deur. Ontzet keek hij naar at-
bergen oud behang, die een aantal nij
vere ambachtslieden van de muren
hadden gescheurd; naar bestofte tim
merlui, die bezig waren de trap los te
breken, met het oogmerk ruimte te
maken, aangezien de echtelijke sponde
niet door het trapgat kon; en naar ons,
die bezweet en verward met een an
tieke theestoof door het huis draafden.
„Hou je maar rustig", voegde Pobbe
ons via het deurvenster toe. „Met 'n
maand ben je uit al die rommel van
daan. Lege, onttakelde huizen zien er
altijd zo troosteloos uit. Ik weet nog
goed, dat IJnstje en ik van Dokkum
naar Apeldoorn gingenen er volg
de een uitvoerig verhaal over de moei
lijkheden, die zich daarbij hadden
voorgedaan. Het was toen namelijk oor
logstijd. Wij keken blijkbaar als een
leerling der kleuterschool, die te mid
dernacht uit bed wordt gelicht om het
leerzame vers „Hannes zou naar school
toe gaan", te komen voorzingen, wes
halve Pobbe zijn hoofd uit het deur
venster wegtrok. Hoezeer wij zijn be
langstelling ook waardeerden, het was
tenslotte een janboel, waarin wij zaten
en dies draafden we verder met onze
theestoof, tot we vergeten waren wat
we ermee zouden doen. Toen we ein
delijk beseften, dat we het ding een
beetje uit de weg wilden zetten en het
met die bedoeling naar de WC brach
ten, verscheen voor het tuimelraampje
dat zich in dat vertrekje bevindt, weder
het hoofd van Pobbe. „Als je dip rot
zooi ziet, weel je d'r geen end aan", be
gon hij opnieuw. „Je denkt dat je crazy
xvordt van de hele bende, maar binnen
een maand ben je alles vergeten. Ge
loof me. Toen wij van Apeldoorn hier
heen kwamen
Snel trokken we met onze theestoof
naar boven. Weinige minuten later trof
fen we zijn docerende gestalte op de
zolder aan, waar hij zojuist een lamp
van het plafond had gelopen. „Wat 'n
bende, zou je denken, hé?", sprak hij
gevoelig. Toen wij van Apeldoorn
Pobbe was diep met ons begaan, dat
was zeker. Overal zagen we zijn schim
flitsen. Hij sprak afwisselend de be
hangers en de timmerlieden op troos
tende wijze toe, erop wijzend dat het
over een maand vergeten zou zijn, het
geen hij met bewijzen kon staven.
Toen we 's avonds een benauwd ge
stommel in ons nieuwe huis hoorden,
verbaasde het ons geenszins, Pobbe aan
te treffen. Hij was die middag onder
de blikken van de timmerman doorge
glipt en bevond zich nu onder de vloer
van de woonkamer. Terwijl We hem be
vrijdden zag hij kans te vertellen hoé
groot de bende was, toen hij van Apel
doorn hierheen kwam. „Met 'n week of
vier ben je alles vergeten", zei hij
zachtmoedig.
Er verstreek geen dag, of we vonden
Pobbe hier of daar in ons huis. Dan
troffen we hem aan in de kolenberg
plaats, een andere maal lag hij in een
tapijtje gerold in ons slaapvertrek.
„Toen wijbegon hij steeds.
Na enkele dagen verdwenen de tim
merlieden en behangers, ons tussen
pakkisten en stoffige meubelen ach
terlatend. Tussen de kisten vonden we
natuurlijk Pobbe, die zodra hij ons
in zijn gezichtsveld kreeg begon ie
beweren dat we over drie weken (we
zaten al een week in de rommel) alles
vergeten zouden zijn.
Bij het opstellen van de kasten door
haar die dit leed deelde, adviseerde
Pobbe, aan de hand van voorbeelden
uit de practijk. Bij het leggen van zeil,
zette Pobbe uiteen hoezeer we ons zou
den verbazen, als we maar drie weken
verder zouden zijn en hoe hijIn
tussen zaten wij er maar mee. Onze
echtvriendin deed 's nachts geen oog
meer dicht, uit vrees dat Pobbe zich
hier of daar in huis zou bevinden, be
peinzend hoe mild de tijd toch is, om
binnen vier wekenenfin, dat weet
u al.
Vorige week waren we eindelijk „op
stel", zoals dat heet. Pobbe, in het ge
zelschap van IJnstje, kwam nu om de
metamorfose te zien. Nauwelijks had
hij een stap in de gang gezet, of hij
klopte ons vaderlijk op de schouder en
sprak: „Als je de zaak zo ziet, dan denk
je bij jezelf: Tjonge, hoe kom ik uit die
rommel vandaan, maar heus, als ie eens
een week of wat verder bent, is alles
vergeten. Toen wij
IJnstje knikte instemmend en vulde
hier en daar wat aan. Wij tastten wild
naar onze oogkassen. Leden wij aan
hallucinaties? Daar stónd toch de thee-
sloof op zijn juiste plaats, daar hingen
toch dê schilderijtjes, en daar lag dan
toch zeil?
Onze ordelijke woonkamers werden
begroet met een „Och, met 'n week of
wat is het hier best knus", uit Pohbe's
mond. In de keuken, waar geen deeg
kloppertjes, snijbonenmolentie of pan
netje ontbrak, waar zelfs de koffie
molen aan de vmn'd hing, merkte
IJnstie op' „Over 'n Hjdje zou ik hier
best in willen zitten'"
We zijn die avond droef ter ruste
gen aan en eerlijk oezegd We dur
ven geen bezoekers meer uit te nodi-
oen. vóór we een maand verder zijn
Want eerst, dan moeten we ..op stel"
riin. volgens Pobbe en IJnstie ten
minste. ALBERIK.
Wederom is een Zuidkoreaanse veer
boot met tweehonderd passagiers Maan
dagavond ter hoogte van Koensan ten
Westen van Taegoe, vergaan, aldus een
mededeling van de Zuidkoreaanse po
litie. Minstens dertig personen zijn om
gekomen en twintig gewond. De veer
boot mocht slecht vijfenzeventg perso
nen vervoeren.
Wesfeuropese ministers van
vervoer bijeen te Parijs
De ministers voor het vervoerswezen
van Nederland, België, Luxemburg,
Italië. Zwitserland, Frankrijk en West-
Duitsland zullen 29, 30 en 31 Januari
te Parijs vergaderen. Er zal onder meer
worden gesproken over voorstellen be
treffende het vervoer over de weg, per
spoorweg en in vaartuigen.
Vervoersdeskundigen der zeven lan
den hebben Maandag te Parijs verga
derd, om de besprekingen der ministers
voor te bereiden.
Ongeveer duizend nationalisten zijn
de Birmese oostgrens in Mongsoe
doorgesijpeld. Birmese regeringstroe
pen die op het ogenblik ten Zuidwes
ten van Monghsoe opereren, zullen een
nieuw offensief tegen de nationalisten
beginnen.
Bij een Breda'se firma maken nijvere meisjeshanden borduursels, die door
de Welsh Guards tijdens de Britse kroningsfeesten zullen worden gedragen.
Een der meisjes, bezig met het borduren van een manchetsluitstuk.
Zijper brandweer kon
slechts toezien
In de nacht van Maandag op Dinsdag
is een oude boerderij aan de Westfrie
sedijk in de gemeente Zijpe, nabij de
Keinsmerwiel, in en half uur tijds in
vlammen opgegaan. Aangewakkerd door
de harde wind greep het vermoedelijk
bij de schoorsteen ontstane vuur zo
snel om zich heen, dat de brandweer
van Zijpe voor een hopeloze taak stond.
Toen de spuit arriveerde stond de
oude, met riet gedekte boerderij reeds
in lichterlaaie. Omdat bovendien de
sloten in de naaste omgeving nagenoeg
droog stonden, heeft men zich bepaald
tot nablussing. Daarvoor moesten over
een afstand van 250 meter slangen
worden uitgelegd.
VRAGEN OVER ARTIKEL
IN „DE SPIEGEL"
Vrouwelijke gevangenen werd
onnodig leed berokkend
Deze maand verscheen er in het
weekblad „de Spiegel" een reportage
over het leven in de Rotterdamse vrou
wengevangenis. Deze reportage, welke
met foto's was verlucht, zou met spe
ciale toestemming van de autoriteiten
zijn gemaakt. De betrokken reporter had
de levenswandel en huidige geestesge
steldheid van drie met name genoemde
veroordeelden beschreven.
Het Tweede Kamerlid Van Rijcke-
vorsel heeft de minister v. Justitie naar
aanleiding hiervan gevraagd of er in
dit geval niet geheimen zijn bekendge
maakt, die de betrokken ambtenaren
uit hoofde van hun ambt verplicht zijn
te bewaren. Bovendien is de betrokken
veroordeelden onnodig leed berokkend.
De heer Van Rijckevorsel vraagt maat
regelen, waardoor een dergelijke gang
van zaken in de toekomst kan worden
voorkomen.
van inkomen
De Nederlandse Vereniging van Spe
cialisten (N.V.V.S.) heeft het volgende
communiqué in zake de aankondiging
door de minister van Economische
Zaken van de prijzenbeschikking voor
tarieven van artsen en specialisten uit
gegeven:
De N.V.V.S. beschouwt de onderhan
delingen nog steeds niet als geëindigd.
In elke brief is van de bereidheid tot
onderhandelingen blijk gegeven. In de
laatste brief (13 Januari j.l.) is zelfs
alleen maar gevraagd, op welke basis
de onderhandelingen kunnen worden
voortgezet.
Door een prijsbeschikking, welke een
verlaging van de tarieven over de hele
linie zal kunnen inhouden, zuilen
bovenal de kleine specialisten-inkomens
getroffen worden. De leden van de
N.V.V.S. wier inkomen nimmer aan
(progressieve) korting van de zijde der
ziekenfondsen onderhevig is geweest,
kunnen een prijsverlaging niet anders
zien dan als een vermindering van inko
men. Zij missen immers de marge van
de korting, welke bij een prijsbeschik
king zou kunnen vervallen.
De Koninklijke Noord- en Zuidhol
landse Reddingmaatschappij heeft uit
Barcelona van de rederij v:n de „Sac
Badalona" een gift van f 1000 ontvan
gen, als bewijs van erkentelijkheid
voor de uitnemende diensten, die de
„Insulinde" onder schipper Klaas Toxo-
peus aan het Spcanse s.s. „Sac Bada
lona" heeft bewezen, toen het tijdens
de zware storm van 7 November 1952
in ernstig gevaar verkeerde op de Lau-
wersgronden beoosten Schiermonnikoog.
Ziekenhuis-administrateur
verduisterde f 62.000
De door de Vlaardingse politie gear
resteerde oud-administrateur van het
algemeen ziekenhuis aldaar, W. G. van
H.. die wordt verdacht van het plegen
van malversaties ten nadele van ge
noemd ziekenhuis, is Maandag voor de
officier van justitie te Rotterdam ge
leid en opgesloten in het huis van bewa
ring aldaar. Van H. heeft bekend een
bedrag van f 62.000.ten nadele van
het ziekenhuis te hebben verduisterd.
De brand werd ontdekt door de oud
ste zoon van de bewoner, de heer J.
Petter Deze heeft onmiddellijk het aan
de heer M- Woudstra toebehorende vee,
een vijftal kalfvaarzen, en een geit naar
buiten gevoerd. Van huisraad en kle
ding kon niets meer worden gered, zo
dat de drie kinderen, op blote voeten
bij de familie Woudstra arriveerden.
Het was snel duidelijk, dat het boerde
rijtje was niet meer te behouden, zodat
de brandweer uit Schagerbrug zich niet
druk behoefde te maken.
De boerderij was eigendom van hei
Ned. Bijbelgenootschap in Amsterdam
en tegen brand verzekerd. De veestal-
iing was in gebruik bij de heer Woud
stra.
MARKTBERICHTEN
WARMENHUIZEN, 28 Januari '53
8.500 kg rode kool 7—10.70, 300 kg gele
kool 6.50—7.30, 1.500 kg Deense witte
kool 7.50—7.60.
GROOTEBROEK, 27 Januari 1953 ---
45.000 kg uien, grof 22.50—24.70, middel
25.5027.30, drielingen 33.1033.40, nep
35.90; 2.200 kg bieten A 8.308.90; 1.000
kg spruiten 17.0023.00; 500 kg boe
renkool afw. 6.60; 1.000 kg rode kool
7.10—8.00; 1.300 kg gele kool 6.70—8.10;
11.500 kg groene kool afw. 7.50—9.60;
375 stuks bloemkool, C 15.00, stek 9.00.
OPPERDOES, 27 Januari 1953
Ronde biet A 10.2010.60, B 88.20, G
4.00; uien gewoon 26.5026.80, grove
23.80, drielingen 32.00. nep 33.00, afwij
kend 9—10; peen B 11.60, C 8.10, rode
kool 10.50, gele kool 6.50, witte kool
6—6.10.
AVENHORN, 27 Jan. 5000 kg rode
kool 7—12,60; gele kool 6,50—7,70; 40.000
kg uien: grove 23,8025,20, gewone 27,10
—28,40, drielingen 33,80—34,80 en pen 30
36: 33.000 kg bieten: I rond 9.80—10,80,
II rond 8,30—8.70 en III rond 4,30—4,90;
30.000 kg peen: II 11,5012,40, III 8,30
—9,60 en IV 5,90—6,70.
Met iets vastere prijzen dan de vori
ge week, zette de handel in de vette
koeien vrij aardig in. Met de beste bleef
de gang vrij goed. Enkele prima bees
ten kwamen even boven de notering
uit. Op de geldemarkt was het vrij stil.
Met het jonge vee ging het niet vlot.
Voor de tnerse melkkoeien, waarvan
geen groot aanbod was. viel de belang
stelling niet. tegen, maar het was nog
ver van willig. Op de nuchtere kalve-
renmarkt begint de handel ook meer
te trekken. De prijzen zakten iets. Fok
kers werden redelijk verkocht.
Op de wolveemarkt was het met de
vette schapen nog vrij stug. De over-
houders werden voor de export wel
goed gevraagd. Vooral vlezige dieren
brachten flinke prijzen op. Naar bok
ken en geiten was heel weinig vraag,
ondanks het kleine aanbod.
Op de vette varkensmarkt ging het
beter, voornamelijk met de zouters. De
inzetprijs (f 1.70) liep al spoedig op tot
f 1.80. Deze prijzen waren voor de
zware slachtvarkens moeilijk te maken.
Ook de vette zeugen noteerden iets ho
ger. De gemiddelde prijs was f 1.60,
de beste noteerden iets hoger.
Op de paardenmarkt verliep de han
del stug.
De piuimveemarkt. was er niet beter
op; een klein aanbod, maar een stugge
gang.
Aangevoerd 480 runderen waaronder
230 vette koeien van 2.tot 2.90 per
kg, handel vrij goed; 68 melk- en kalf-
koeien van 680 tot 1075. handel kalm;
142 gelde-koeien van 530 tot 775, handei
kalm; 15 pinken van 420 tot 525, han
del stil; 12 graskalveren van 190 tot
320, handel matig; 415 nuchtere kalve
ren voor de slacht van 34 tot 80 handel
matig; idem fokkers van 70 tot 130
handel goed; 13 stieren van 725 tot 1350
handel kalm; vette schapen van 75 tot
120 handel stug: 713 overhouders van
60 tot 110 handel goed; 15 bokken en
geiten van 15 tot 65 handel stug; 389
vette varkens van 1.76 tot 1.80; vette
zeugen van 1.56 tot 1.62 handel beter;
43 paarden van 625 tot 1000 handel
stug Totaal 2055 dieren.
2Ó00 oude kippen en hanen rode en
witte van 2 tot 2.20 per kg; 100 idem
blauwe van 2 tot 2.35 per kg; 400 jonge
hanen van 2.20 tot 2.30 per kg; 150 een
den van 1 tot 1.25 per stuk; 250 konij
nen van 3 tot 6.50 per stuk.
9000 kippeneieren van 13.50 tot 14
per 100 stuks; 1000 eendeneieren 12 per
100 stuks.
Eierenveiling: 45000 kipneneieren van
14 tot 15 per 100 stuks; 55000 eenden
eieren van 12.90 tot 13.30 per 100 stuks.