JOHN FOSTER DULLES aan buitenlandse zaken Zijn schaakspelersgeest wordt geboeid door moeilijke problemen Toen Pobbe... (religieus mens en practisch vredestichter) De tijd is aangebroken om hei iniiiaiief ie nemen r Oude boerderij aan Westfriesedijk ging snel in vlammen op Marktoverzicht Purmerend Presidentswisseling in de VS. bracht Vrede van Versailles als afschrikwekkend voorbeeld De Niertransplantatie bij Marius Renard mislukt LAAT VRIJ EUROPA SAMENWERKEN Voorbereiding voor kroningsfeest Weereen Zuidkoreaanse veerboot vergaar. Specialisten zijn nog niet uitgepraat Prijsverlaging vermindering Spaanse rederij schenkt f 1.000 aan KNZHRM WOENSDAG 28 JANUARI 1953 (Van onze correspondent in New York) NU HARRY S. TRUMAN het Witte Huis verlaten heeft en president Eisenhower de teugels van het bewind in handen heeft genomen heeft er tevens een belangrijke wijziging plaats gevonden in v/at de Washingtoniansgewoonlijk .State" noemen: Het Department of State, departement van Buitenlandse Zaken der Verenigde Staten. Dean Acheson heeft daar zijn verantwoordelijke posl verlaten en John Foster Dulles heeft deze overgenomen. In tegenstelling tot vele ministers in het Eisenhower-kabinet, die min of meer nieuwe bezems zijn politiek aithans is John Foster Dulles een veel meer beschreven man. Voor hem betekent deze verhuizing slechts het betrekken van een ander kantoor in het zelfde gebouw. Hij was immers al in .State", waar hij voor Acheson de moeizame taak een vredesverdrag met Japan te sluiten ter hand had genomen en tot een goed einde had gebracht. Op het tij van Eisenhower varend heeft Foster Dulles nu eindelijk de ver antwoordelijkheden verworven, die hij steeds heeft geambieerd, doch die onbereikbaar schenen gedurende de twintig jaar waarin zijn partij slechts in de oppositie haar stem kon laten horen. L|ET IS moeilijk deze man door middel van een woordportret te tekenen. Hij is wat stug in de omgang met bui tenstaanders. Zijn blik is zeker niet die van de wereldburger vol levens vreugde. Foster Dulles' grootste vreugde is een stil geluk, waarvan hij geniet, wanneer hij met zijn echtgenote, Janet, de vacanties doorbrengt in een eenvoudig huisje op een eiland, dat zijn eigendom is en waar hij de tijd doorbrengt met lezen, vissen, koken en zwemmen. Foster Dulles wie hem tijdens de U.N.-zittingen gadesloeg ol een persoonlijk ge sprek met hem voerde, heeft het kunnen mer ken is een man, wiens geest wordt aangetrok ken tot problemen. De erfenis van Ache son, die hij op zijn schou ders laadt, is er vol van. Emotioneel als hij is, vraagt Dulles om niets liever, Zijn schaakspe lersgeest kan nu begin nen ze te ontrafelen en te trachten de oplossing voor vraagstukken te vinden, die telkens door kruist worden door nieuwe problemen. Wij hebben Foster Dulles eens een Ice-cream soda naar binnen zien werken. W'ö hebben ons toen afgevraagd of hij het chocolade-ijs, de vruchtjes en de slagroom wel proefde. Want ter wijl hij zijn icecream soda oplepelde, keek hij bedachtzaam en dikke rimpels lagen over zijn voorhoofd. Een grappen maker zei: „Ijs-eten in de winter... heeft hij aan de koude oorlog niet genoeg?" Er zijn weinig anecdo tes omtrent Foster Dulles in omloop weinig in cidenten, die een man kunnen tekenen. Vandaar wellicht dat de hatelijke en onverdiende woord speling op zijn naam nog steeds de ronde blijft doen: Dull, Duller, Dulles (saai, saaier, Dulles). De nieuwe minister van Bui tenlandse Zaken is aller minst een saai man. Hij is een jurist van onmis- kende allure, een bijbel kenner en leken-precV- ker, die van alle mark ten thuis is. Hij is alleen niet Acheson was dit evenmin een man van bloemrijke taal, een feestredenaar, met de gave van het woord. Dulles is degelijk, erva ren, betrouwbaar. WELLICHT HET meest kenmerkend voor zijn, vaak wel wat schoolmees terachtige benadering van problemen is het relaas, hoe hij, luttele jaren gele den; de opdracht verwierf, die leidde tot het vredesverdrag met Japan. Men zal zich herinneren, dat de ster ke wrijving tussen de beide grote Ame rikaanse partijen omtrent het buiten landse beleid en de vraag of men Europa dan wel liet Verer Oosten als de sleutel van het beleid moest beschou wen herhaaldelijk aanleiding was ge weest tot felle partij-politieke uitbar stingen. Wijlen senator Arthur H. Van- denberg, een der redelijkste en verstan digste leden die de Senaat ooit heeft gehad, waarschuwde president Truman er toen voor de kruik niet al te lang te water te houden. Vandenberg stelde voor, dat John Foster Dulles uit zijn advocatenpraktijk in New-York naar „State" zou worden .geroepen, om daar als Republikein een luisterpost te vor men voor de Republikeinse minderheid van het Congres. Voor Truman was dat geen gemakke lijke beslissing. Foster Dulles had zich tijdens de verkiezingen van 1948 een fel tegenstander der Democraten betoond, en met het vlijmscherpe wapen van nuchtere, doch welberedeneerde argu menten de Democratische zaak herhaal delijk in moeilijkheden gebracht. Niet temin accepteerde Truyian ietwat gratieloos Vandenberg's voorstel. Foster Dulles werd „adviseur" op het State Department, Zijn taak was nim mer omschreven. Officieel had hij niet veel anders te doen dan luisterpost te zijn. Tijdens een vergadering op het kan toor van Dean Acheson. geruime tijd later, sprak een der hoge functionaris sen van het departement over de Gor diaanse knoop van problemen waar voor men zich dagelijks gesteld zag. Onverwachts stond Foster Dulles op, liep op Dean Acheson af en zei, zonder enige stemverheffing, vriendelijk en zonder bijgedachten: „weet je wat je probleem is, Dean je durft je func t onarissen niet zoldoende verantwoor delijkheid te geven zodat zij zelfstandig een geheel probï—m kunnen aansnij den en tot oplossing kunnen brengen" Deze bijna vaderlijke vermaning maakte indruk op Acheson. Na een paar dagen nodigde hij Dulles voor een bespreking uit. Kij vroeg hem de kwestie-Japan in studie te nemen, aanbevelingen te ma ken en daarna het probleem af te wik kelen. Foster Dulles accepteerde. HET IS INTERESSANT de stap- pen na te gaan, die Foster Dulles, toen ambassadeur Foster Dulles, achtereenvolgens zette om zich het probleem van Japan eigen te maken. Het begon met een studiereis naar Janan, waar hii met Generaal McArthur en p ,,c^e^"stafGeneraal Omar Bradley de principes besprak van een voormalitj vb dr>lik land dat te lang door militairen dreig- JOHN FOSTER DULLES de vrijheid handhaven de te worden bestuurd. Elkeen was het er over eens, dat een vrede met Japan gesloten moest worden, wegens het gevaar van het_ ontkiemen van onrust en anti-Amerikaanse sentimenten onder de Japanse bevolking. Bij terugkeer in Washington stelde Foster Dulles zijn ministerie en het ministerie van Defensie in kennis van zijn aanbeveling: vrede sluiten. Toen dit voorstel was aanvaard zette Dulles zich aan de taak een nieuwe vraag te bestuderen: wat voor vrede moet men sluiten? Foster Dulles' af schrikwekkend voorbeeld van f?n vredestractaat is namelijk Versailles. „Ik heb gezien wat de gevolgen kunnen zijn van een vredesverdrag, dat voornamelijk de haatdragendheid en het ge brek aan vergevensgezindheid van kleine mensen weerspiegelt" heeft hij eens gezegd. Voor Ja pan zag hij de enige mogelijkheid in „a forgiving peace", een vrede waarbij het verleden werd ver- geten en waarbij men niet zou t3Cjen voormalige tegen stander economisch zelfmoord te doen plegen of anderszins tussen ae politieke nijptang te houden. DEZK MENTALITEIT is kenmerkend voor de nieuwe minister van Buiten landse Zaken. Hij is een bij uitstek .cerkse figuur; zijn opvoeding geschied de in sterk Presbyteriaanse zin. Zijn vader was predikant en John was voor bestemd om in zijn vaders voetspoor te treden: Een grootvader echter, die via de diplomatieke dienst hoogleraar in de religieuse philosophie was gewor den. bleek een machtige invloed op de jongeman te hebben. Temeer toen de grootvader hem tot secretaris wist te doen benoemen van de Chinese delega tie, die de Conferentie te Den Haag (1907) bijwoonde. Dit contact met het wereldse leven trok John ten slotte meer aan. Doch in zijn doen en laten is de kerk een grote invloed gebleven. Tijdens zijn studentenjaren stond Fos ter Dulles allerminst als een doetje be kend. Hij speelde graag poker en whist. Hij durfde risico''s te nemen. Die men taliteit vindt men dan ook terug in zijn ambitie voor een schier bovenmense lijke een a priorie ondankbare taak als minister van Buitenlandse Za ken van de Verenigde Staten. De moed, die hij zich daarbij inspreekt, vloeit voort uit zijn levensphilosophie, die hij laatst als volgt samenvatte: „Wanneer je 100 pet kans maakt om te falen is het een wijs beleid om een 50 pet kans op succes te wagen". Y/ANNEER de politieke omstan digheden Dulles de gelegen heid zullen bieden zich in deze functie te ontplooien, dan zullen er op „State" grote veranderin gen plaats vinden. Niet alleen zal hij van zijn ondergeschikten eisen, dat zij meer persoonlijk initiatief en diplomatieke moed zullen betonen dan onder Ache son het geval was, maar Dulles zelf streeft er naar om niet lan ger achter de gebeurtenissen aan te komen. „De tijd is aangebro ken in de strijd om de vrijheid het initiatief te nemen om het tij van despotisme te keren. In 1942 waren wij er evenmin op uit onze hals te redden. De geest van toen zou ons thans opnieuw te stade komen. Ditmaal gaat het er om de vrijheid te handhaven". Jongen vannacht overleden De poging van enige Parijse medici, om een zieke jongen in het leven te houden door een nier van zijn moeder in zijn lichaam over te planten, is mis lukt. De jongen, de timmermansleer ling', Marinus Renard, is hedennacht overleden. De operatie was noodzake lijk geworden, doordat de jongen .slechts één nier had en deze als gevolg van een ongeluk buiten werking werd gesteld. Enkele uren voordat de jongen over leed verliet zijn moeder het ziekenhuis, waar zij op Eerste Kerstdag was opge nomen. De laatste paar dagen had zij vrijwel voortdurend aan zijn bed ge zeten. Zij had een dag eerder het hos pitaal mogen verlaten, doch zij gaf er de voorkeur aan, bij haar kind te blij ven. Pas toen de doktoren haar had den verzekerd, dat Marius de nacht zou doorkomen, stemde zij er in toe, met haar echtgenoot voor enige uren het ziekenhuis te verlaten. Het Tweede Kamerlid Goedhart heeft de minister-president de vraag gesteld of het vluchtelingenprobleem in Ber lijn waar dagelijks duizenden mensen de zonegrens passeren niet door het gehele vrije Europa moet worden aan gepakt, hetzij in het kader van het verdrag var. Brussel, hetzij in het raam van de NATO. hetzij door middel van de Raad van Europa. Frankrijk protesteert tegen artikel in Life De Franse ambassade te Wasington heeft officiële stappen gedaan bij het State Department naar aanleiding van een arikel in „Life" over Frankrijk, dat door Franse gezaghebbende kringen „ontoelaatbaar" wordt geacht. De ambassade heeft Amerikaanse autoriteiten gewezen op de „gevaarlijke gevolgen voor de Frans-Amerikaanse verhoudingen", die een artikel, dat op „laag-bij-de-grondse en beledigende ter men spreekt over de instellingen van een bevriend en verbonden land van de Verenigde Staten" kan hebben- Op een vergadering van het centrale comité van het Tsjechoslo waakse vak verbond heeft een afgevaardigde ge sproken van „een complete chaos bij de spoorwegen". Hij schreef dit voor een groot deel toe aan tegenstrijdige orders van het ministerie van vervoer. f)NZE COLLEGA Pobbe Zwart is een meevoelend mens. Toen wij nog maai net verhuisd waren, zagen we zijn wee moedige ogen reeds voor het raampje in de deur. Ontzet keek hij naar at- bergen oud behang, die een aantal nij vere ambachtslieden van de muren hadden gescheurd; naar bestofte tim merlui, die bezig waren de trap los te breken, met het oogmerk ruimte te maken, aangezien de echtelijke sponde niet door het trapgat kon; en naar ons, die bezweet en verward met een an tieke theestoof door het huis draafden. „Hou je maar rustig", voegde Pobbe ons via het deurvenster toe. „Met 'n maand ben je uit al die rommel van daan. Lege, onttakelde huizen zien er altijd zo troosteloos uit. Ik weet nog goed, dat IJnstje en ik van Dokkum naar Apeldoorn gingenen er volg de een uitvoerig verhaal over de moei lijkheden, die zich daarbij hadden voorgedaan. Het was toen namelijk oor logstijd. Wij keken blijkbaar als een leerling der kleuterschool, die te mid dernacht uit bed wordt gelicht om het leerzame vers „Hannes zou naar school toe gaan", te komen voorzingen, wes halve Pobbe zijn hoofd uit het deur venster wegtrok. Hoezeer wij zijn be langstelling ook waardeerden, het was tenslotte een janboel, waarin wij zaten en dies draafden we verder met onze theestoof, tot we vergeten waren wat we ermee zouden doen. Toen we ein delijk beseften, dat we het ding een beetje uit de weg wilden zetten en het met die bedoeling naar de WC brach ten, verscheen voor het tuimelraampje dat zich in dat vertrekje bevindt, weder het hoofd van Pobbe. „Als je dip rot zooi ziet, weel je d'r geen end aan", be gon hij opnieuw. „Je denkt dat je crazy xvordt van de hele bende, maar binnen een maand ben je alles vergeten. Ge loof me. Toen wij van Apeldoorn hier heen kwamen Snel trokken we met onze theestoof naar boven. Weinige minuten later trof fen we zijn docerende gestalte op de zolder aan, waar hij zojuist een lamp van het plafond had gelopen. „Wat 'n bende, zou je denken, hé?", sprak hij gevoelig. Toen wij van Apeldoorn Pobbe was diep met ons begaan, dat was zeker. Overal zagen we zijn schim flitsen. Hij sprak afwisselend de be hangers en de timmerlieden op troos tende wijze toe, erop wijzend dat het over een maand vergeten zou zijn, het geen hij met bewijzen kon staven. Toen we 's avonds een benauwd ge stommel in ons nieuwe huis hoorden, verbaasde het ons geenszins, Pobbe aan te treffen. Hij was die middag onder de blikken van de timmerman doorge glipt en bevond zich nu onder de vloer van de woonkamer. Terwijl We hem be vrijdden zag hij kans te vertellen hoé groot de bende was, toen hij van Apel doorn hierheen kwam. „Met 'n week of vier ben je alles vergeten", zei hij zachtmoedig. Er verstreek geen dag, of we vonden Pobbe hier of daar in ons huis. Dan troffen we hem aan in de kolenberg plaats, een andere maal lag hij in een tapijtje gerold in ons slaapvertrek. „Toen wijbegon hij steeds. Na enkele dagen verdwenen de tim merlieden en behangers, ons tussen pakkisten en stoffige meubelen ach terlatend. Tussen de kisten vonden we natuurlijk Pobbe, die zodra hij ons in zijn gezichtsveld kreeg begon ie beweren dat we over drie weken (we zaten al een week in de rommel) alles vergeten zouden zijn. Bij het opstellen van de kasten door haar die dit leed deelde, adviseerde Pobbe, aan de hand van voorbeelden uit de practijk. Bij het leggen van zeil, zette Pobbe uiteen hoezeer we ons zou den verbazen, als we maar drie weken verder zouden zijn en hoe hijIn tussen zaten wij er maar mee. Onze echtvriendin deed 's nachts geen oog meer dicht, uit vrees dat Pobbe zich hier of daar in huis zou bevinden, be peinzend hoe mild de tijd toch is, om binnen vier wekenenfin, dat weet u al. Vorige week waren we eindelijk „op stel", zoals dat heet. Pobbe, in het ge zelschap van IJnstje, kwam nu om de metamorfose te zien. Nauwelijks had hij een stap in de gang gezet, of hij klopte ons vaderlijk op de schouder en sprak: „Als je de zaak zo ziet, dan denk je bij jezelf: Tjonge, hoe kom ik uit die rommel vandaan, maar heus, als ie eens een week of wat verder bent, is alles vergeten. Toen wij IJnstje knikte instemmend en vulde hier en daar wat aan. Wij tastten wild naar onze oogkassen. Leden wij aan hallucinaties? Daar stónd toch de thee- sloof op zijn juiste plaats, daar hingen toch dê schilderijtjes, en daar lag dan toch zeil? Onze ordelijke woonkamers werden begroet met een „Och, met 'n week of wat is het hier best knus", uit Pohbe's mond. In de keuken, waar geen deeg kloppertjes, snijbonenmolentie of pan netje ontbrak, waar zelfs de koffie molen aan de vmn'd hing, merkte IJnstie op' „Over 'n Hjdje zou ik hier best in willen zitten'" We zijn die avond droef ter ruste gen aan en eerlijk oezegd We dur ven geen bezoekers meer uit te nodi- oen. vóór we een maand verder zijn Want eerst, dan moeten we ..op stel" riin. volgens Pobbe en IJnstie ten minste. ALBERIK. Wederom is een Zuidkoreaanse veer boot met tweehonderd passagiers Maan dagavond ter hoogte van Koensan ten Westen van Taegoe, vergaan, aldus een mededeling van de Zuidkoreaanse po litie. Minstens dertig personen zijn om gekomen en twintig gewond. De veer boot mocht slecht vijfenzeventg perso nen vervoeren. Wesfeuropese ministers van vervoer bijeen te Parijs De ministers voor het vervoerswezen van Nederland, België, Luxemburg, Italië. Zwitserland, Frankrijk en West- Duitsland zullen 29, 30 en 31 Januari te Parijs vergaderen. Er zal onder meer worden gesproken over voorstellen be treffende het vervoer over de weg, per spoorweg en in vaartuigen. Vervoersdeskundigen der zeven lan den hebben Maandag te Parijs verga derd, om de besprekingen der ministers voor te bereiden. Ongeveer duizend nationalisten zijn de Birmese oostgrens in Mongsoe doorgesijpeld. Birmese regeringstroe pen die op het ogenblik ten Zuidwes ten van Monghsoe opereren, zullen een nieuw offensief tegen de nationalisten beginnen. Bij een Breda'se firma maken nijvere meisjeshanden borduursels, die door de Welsh Guards tijdens de Britse kroningsfeesten zullen worden gedragen. Een der meisjes, bezig met het borduren van een manchetsluitstuk. Zijper brandweer kon slechts toezien In de nacht van Maandag op Dinsdag is een oude boerderij aan de Westfrie sedijk in de gemeente Zijpe, nabij de Keinsmerwiel, in en half uur tijds in vlammen opgegaan. Aangewakkerd door de harde wind greep het vermoedelijk bij de schoorsteen ontstane vuur zo snel om zich heen, dat de brandweer van Zijpe voor een hopeloze taak stond. Toen de spuit arriveerde stond de oude, met riet gedekte boerderij reeds in lichterlaaie. Omdat bovendien de sloten in de naaste omgeving nagenoeg droog stonden, heeft men zich bepaald tot nablussing. Daarvoor moesten over een afstand van 250 meter slangen worden uitgelegd. VRAGEN OVER ARTIKEL IN „DE SPIEGEL" Vrouwelijke gevangenen werd onnodig leed berokkend Deze maand verscheen er in het weekblad „de Spiegel" een reportage over het leven in de Rotterdamse vrou wengevangenis. Deze reportage, welke met foto's was verlucht, zou met spe ciale toestemming van de autoriteiten zijn gemaakt. De betrokken reporter had de levenswandel en huidige geestesge steldheid van drie met name genoemde veroordeelden beschreven. Het Tweede Kamerlid Van Rijcke- vorsel heeft de minister v. Justitie naar aanleiding hiervan gevraagd of er in dit geval niet geheimen zijn bekendge maakt, die de betrokken ambtenaren uit hoofde van hun ambt verplicht zijn te bewaren. Bovendien is de betrokken veroordeelden onnodig leed berokkend. De heer Van Rijckevorsel vraagt maat regelen, waardoor een dergelijke gang van zaken in de toekomst kan worden voorkomen. van inkomen De Nederlandse Vereniging van Spe cialisten (N.V.V.S.) heeft het volgende communiqué in zake de aankondiging door de minister van Economische Zaken van de prijzenbeschikking voor tarieven van artsen en specialisten uit gegeven: De N.V.V.S. beschouwt de onderhan delingen nog steeds niet als geëindigd. In elke brief is van de bereidheid tot onderhandelingen blijk gegeven. In de laatste brief (13 Januari j.l.) is zelfs alleen maar gevraagd, op welke basis de onderhandelingen kunnen worden voortgezet. Door een prijsbeschikking, welke een verlaging van de tarieven over de hele linie zal kunnen inhouden, zuilen bovenal de kleine specialisten-inkomens getroffen worden. De leden van de N.V.V.S. wier inkomen nimmer aan (progressieve) korting van de zijde der ziekenfondsen onderhevig is geweest, kunnen een prijsverlaging niet anders zien dan als een vermindering van inko men. Zij missen immers de marge van de korting, welke bij een prijsbeschik king zou kunnen vervallen. De Koninklijke Noord- en Zuidhol landse Reddingmaatschappij heeft uit Barcelona van de rederij v:n de „Sac Badalona" een gift van f 1000 ontvan gen, als bewijs van erkentelijkheid voor de uitnemende diensten, die de „Insulinde" onder schipper Klaas Toxo- peus aan het Spcanse s.s. „Sac Bada lona" heeft bewezen, toen het tijdens de zware storm van 7 November 1952 in ernstig gevaar verkeerde op de Lau- wersgronden beoosten Schiermonnikoog. Ziekenhuis-administrateur verduisterde f 62.000 De door de Vlaardingse politie gear resteerde oud-administrateur van het algemeen ziekenhuis aldaar, W. G. van H.. die wordt verdacht van het plegen van malversaties ten nadele van ge noemd ziekenhuis, is Maandag voor de officier van justitie te Rotterdam ge leid en opgesloten in het huis van bewa ring aldaar. Van H. heeft bekend een bedrag van f 62.000.ten nadele van het ziekenhuis te hebben verduisterd. De brand werd ontdekt door de oud ste zoon van de bewoner, de heer J. Petter Deze heeft onmiddellijk het aan de heer M- Woudstra toebehorende vee, een vijftal kalfvaarzen, en een geit naar buiten gevoerd. Van huisraad en kle ding kon niets meer worden gered, zo dat de drie kinderen, op blote voeten bij de familie Woudstra arriveerden. Het was snel duidelijk, dat het boerde rijtje was niet meer te behouden, zodat de brandweer uit Schagerbrug zich niet druk behoefde te maken. De boerderij was eigendom van hei Ned. Bijbelgenootschap in Amsterdam en tegen brand verzekerd. De veestal- iing was in gebruik bij de heer Woud stra. MARKTBERICHTEN WARMENHUIZEN, 28 Januari '53 8.500 kg rode kool 7—10.70, 300 kg gele kool 6.50—7.30, 1.500 kg Deense witte kool 7.50—7.60. GROOTEBROEK, 27 Januari 1953 --- 45.000 kg uien, grof 22.50—24.70, middel 25.5027.30, drielingen 33.1033.40, nep 35.90; 2.200 kg bieten A 8.308.90; 1.000 kg spruiten 17.0023.00; 500 kg boe renkool afw. 6.60; 1.000 kg rode kool 7.10—8.00; 1.300 kg gele kool 6.70—8.10; 11.500 kg groene kool afw. 7.50—9.60; 375 stuks bloemkool, C 15.00, stek 9.00. OPPERDOES, 27 Januari 1953 Ronde biet A 10.2010.60, B 88.20, G 4.00; uien gewoon 26.5026.80, grove 23.80, drielingen 32.00. nep 33.00, afwij kend 9—10; peen B 11.60, C 8.10, rode kool 10.50, gele kool 6.50, witte kool 6—6.10. AVENHORN, 27 Jan. 5000 kg rode kool 7—12,60; gele kool 6,50—7,70; 40.000 kg uien: grove 23,8025,20, gewone 27,10 —28,40, drielingen 33,80—34,80 en pen 30 36: 33.000 kg bieten: I rond 9.80—10,80, II rond 8,30—8.70 en III rond 4,30—4,90; 30.000 kg peen: II 11,5012,40, III 8,30 —9,60 en IV 5,90—6,70. Met iets vastere prijzen dan de vori ge week, zette de handel in de vette koeien vrij aardig in. Met de beste bleef de gang vrij goed. Enkele prima bees ten kwamen even boven de notering uit. Op de geldemarkt was het vrij stil. Met het jonge vee ging het niet vlot. Voor de tnerse melkkoeien, waarvan geen groot aanbod was. viel de belang stelling niet. tegen, maar het was nog ver van willig. Op de nuchtere kalve- renmarkt begint de handel ook meer te trekken. De prijzen zakten iets. Fok kers werden redelijk verkocht. Op de wolveemarkt was het met de vette schapen nog vrij stug. De over- houders werden voor de export wel goed gevraagd. Vooral vlezige dieren brachten flinke prijzen op. Naar bok ken en geiten was heel weinig vraag, ondanks het kleine aanbod. Op de vette varkensmarkt ging het beter, voornamelijk met de zouters. De inzetprijs (f 1.70) liep al spoedig op tot f 1.80. Deze prijzen waren voor de zware slachtvarkens moeilijk te maken. Ook de vette zeugen noteerden iets ho ger. De gemiddelde prijs was f 1.60, de beste noteerden iets hoger. Op de paardenmarkt verliep de han del stug. De piuimveemarkt. was er niet beter op; een klein aanbod, maar een stugge gang. Aangevoerd 480 runderen waaronder 230 vette koeien van 2.tot 2.90 per kg, handel vrij goed; 68 melk- en kalf- koeien van 680 tot 1075. handel kalm; 142 gelde-koeien van 530 tot 775, handei kalm; 15 pinken van 420 tot 525, han del stil; 12 graskalveren van 190 tot 320, handel matig; 415 nuchtere kalve ren voor de slacht van 34 tot 80 handel matig; idem fokkers van 70 tot 130 handel goed; 13 stieren van 725 tot 1350 handel kalm; vette schapen van 75 tot 120 handel stug: 713 overhouders van 60 tot 110 handel goed; 15 bokken en geiten van 15 tot 65 handel stug; 389 vette varkens van 1.76 tot 1.80; vette zeugen van 1.56 tot 1.62 handel beter; 43 paarden van 625 tot 1000 handel stug Totaal 2055 dieren. 2Ó00 oude kippen en hanen rode en witte van 2 tot 2.20 per kg; 100 idem blauwe van 2 tot 2.35 per kg; 400 jonge hanen van 2.20 tot 2.30 per kg; 150 een den van 1 tot 1.25 per stuk; 250 konij nen van 3 tot 6.50 per stuk. 9000 kippeneieren van 13.50 tot 14 per 100 stuks; 1000 eendeneieren 12 per 100 stuks. Eierenveiling: 45000 kipneneieren van 14 tot 15 per 100 stuks; 55000 eenden eieren van 12.90 tot 13.30 per 100 stuks.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7