Alcoholisme kan genezen worden
r
BI
OUDE BEMANNING AAN HET STAATSROER
Sartres brandende verachting
van de massa becritiseerd
Tijdig besef ziek te zijn is eerste voorwaarde
Zegenrijke gevolgen van dronkemansafspraak
Adviezen van mej. dr Van IJsselsteih
werden in de wind geslagen
Morgen laatste "Öag van
inwisseling
Geestelijk leven
Hr. Ms. „Boeroe'' komt
op 6 Februari binnen
Tegen Ommelanden een
hoge geldboete geëist
Dodelijk ongeval in de
mijn Oranje-Nassau I
Reorganisatie van Rijksarbeidsbureau
Zevenduizendste donor gehuldigd
Ook in vroeger tijden regeerden
veel bejaarde staatslieden
Een vierde weg met de
Sovjet-Unie?
VRIJDAG 30 JANUARI 1953
ER ZIJN ZEEK VEEL STRAFFE DRINKERS, die nooit alcoholist zullen
L worden. Maar een bepaald percentage van hen wordt het onherroepelijk en
dat percentage schijnt in elk land zo ongeveer even groot te zijn. Voor ons
land ontbreken helaas de exacte gegevens, maar in Amerika, waar de curatieve
drankbestrijding de statistiek op de voorgrond stelt, schat men het aantal
volslagen alcoholisten op negenhonderdduizend terwijl een even groot aantal
drinkers ernstig dreigt het te worden, omdat alcoholisme, de ziekte waarbij
het lichaam de alcohol niet meer verdraagt maar er toch om vraagt, meestal
pas aan de dag treedt na een langdurige periode, van veelvuldig alcoholgebruik.
CINDSDIEN groeit het aantal werk-
groepen van „A.A." in Amerika en
in vele landen. De literatuur over deze
vorm van curatieve drankbestrijding
breidt zich uit; er verschijnen boeken
over, maandbladen en weekberichten.
Het aantal herstelde patiënten, dat bij
de A.A. is aangesloten, loopt ver over
de honderdduizend. En er is geen dag
blad of tijdschrift in Amerika, dat niet
regelmatig schrijft over A.A. Er zijn
A.A.-werkgroepen in verplegingsinrich-
tingen, in gevangenisssen en in de mees
te grote steden zijn ontvangstcentra van
de A.A.
De buitenwereld behoeft niet te we
ten, wie de leden zijn en dus werken
de groepen anoniem. Maar onderling
zijn de leden vrienden. Zij noemen el
kaar bij de voornaam en geen lid laat
een medelid in de steek als hij hulp
nodig heeft. Een alcoholist houdt zich
staande door een lotgenoot te helpen,
zegt iedere A.A.-man.
Sinds drie jaar is nu ook in Amster
dam een A.A.-groep aan het werk, aan
vankelijk gestimuleerd en krachtig ge
steund door het medische consultatie
bureau. Met zulk een verrassend resul
taat, dat andere steden zijn gevolgd. De
verschillende groepen worden overkoe
peld door de Stichting Werkgroepen
A.A., waarin een aantal deskundigen
niet alcoholici mede de leiding heb
ben. Spoedig bleek dat het Amcrikaan-
Elke dag beginnen mei
nVandaag niet"
W/AAROM DE EEN WEL, de ander
nooit tot alcoholisme vervalt, is
niet bekend. De overgevoeligheid voor
alcoholisme lijkt even grillig verbreid
als hooikoorts of de vatbaarheid voor
eczeem door het aanraken van een pri
mula Doch wel staat vast, dat een al
coholist heel vaak bovendien geestelijk
in de knoop zit. Zodat de patient en
lichamelijk èn geestelijk moet worden
behandeld.
In tal van gevallen dient die behan
deling te worden overgelaten aan arts
en psychiater. Zo ernstig is de ziekte
alcoholisme stellig.
Herstel nastreven door de patiënt uit
te schelden, te verbaliseren, te ontslaan
of naar een rijkswerkinrichting op te
zenden, liet is eigenlijk alleen maar
doelloos, omdat daarmede de ziekte zelf
niet wordt aangepakt. Dat men zo op
treedt bewijst slechts, dat men niet be
seft met een zieke van doen te hebben.
Met een zieke, die absoluut aan lager
wal raakt en maatschappelijk gezien
een paria wordt „als er geen wonder
gebeurt". Want een alcoholist gaat
maatschappelijk, geestelijk en lichame
lijk op de duur onherroepelijk naar de
kelder. Zijn enige redding is, dat hü
tijdig tot het besef komt ernstig ziek
te zijn-
Dat is hem moeilijk aan het verstand
te brengen. Hij weet het wel overigens,
maar hij wil het niet erkennen. Hij
heeft zo vaak gehoord, dat zijn drinken
alleen maar een gevolg is van z'n lam
lendigheid, z'n slappe wil, z'n gebrek
aan doorzettingsvermogen, dat hij zelfs
in buien van schuldbesef en oprecht
wel anders willen, er toch niet meer
tegen op kan. En dit laatste wordt in
de hand gewerkt door z'n omgeving,
die niet weet dat een alcoholist een pa
tiënt is zonder meer.
TOCH KAN EEN alcoholist in korte
tijd volledig herstel vinden. Nu doe
len wij niet op het gebruik van anti
alcohol-middelen. Die kunnen dienstig
zijn, zelfs broodnodig om herstel te be
vorderen, een geneesmiddel vormen ze
niet. Ze zijn als de stok voor iemand,
die zijn been heeft gebroken en weer
begint te lopen.
In Amerika is een nieuwe herstel
methode, een nieuwe therapie zou men
kunnen zeggen, ontwikkeld ten dienste
van alcoholisten. Door een effecten
makelaar en een chirurg, die beiden als
reddeloos verloren werden beschouwd,
omdat zij totaal drankzuchtig waren
en geen enkele kuur uitwerking op
hen bleek te hebben.
Een gesprek tussen hen heiden over
het hopeloze van hun toestand vormde
het uitgangspunt. Zij erkenden hun
machteloosheid om de drank te laten
staan. Gaven toe, dat zij het zonder
hulp nooit zouden klaarspelen en kwa
men tot de, voor die tijd wonderlijke
conclusie, dat het op de weg van een
alcoholist ligt om een lotgenoot-alcoho
list bij te staan in zijn strijd tegen
drankgebruik. Zo iets van de lamme,
die de lamme draagt!
01 ze begonnen er mee met de
dellige afspraak, dat zij nu in
elk geval vier en twintig uur
nuchter moesten blijven. Nuch
ter bekeken wel een beetje een
dronkemans-afspraak! Maar ze
deden het. Hun „vandaag blij
ven we nuchter" werd een de
vies in de strijd. .Langer dan 24
uur,houdt geen dronkaard het
vol erkenden ze. Welnu, dat
betekent alleen.. dat we elke
dag opnieuw beginnen met „van
daag niet".
Deze twee mannen hebben
het gedaan. Ze zijn na korte tijd
een kruistocht begonnen om
lotgenoten te helpen. Clubjes
van alcoholisten ontstonden,
weldra omgezet in werkgroe
pen, met het doel elkaar bij te
staan.
Niemand beeft ben vertrouwd,
vóórdat men zich begon te ver
bazen over de wonderbaarlijke
resultaten. De „alcoholics ano
nymous gingen de aandacht
trekken. Ook van artsen en
klinieken, die drankzuchtigen
behandelen. De nieuwe therapie
won het.
Boekhouder ontvreemdde in
19 jaar f 94.000
terD^tsHpfaak%Sce-raf inanekP heeft gis"
pleegd ten nadele van de grafische in
richting Joh. Enschedé en Zonen g»'
durende ongeveer negentien
heeft de thans 74-jarige ex-boekhou-
der„. van deze firma, A.M ruim
f 94.000 ontvreemd en verscheidene
™alen yalsheid in geschrifte gepleegd
De officier van justitie had veertien
dagen geleden twee en een haif jaar
gevangenisstraf tegen hem geëist. Hij
is veroordeeld tot twee jaar met af
trek van voorarrest.
internationale uitwisseling
voor het platteland
Onder auspiciën van de Stichting uit
wisseling en studiereizen voor het plat
teland te Bergen zijn vorig jaar 179 jon
ge Nederlandse plattelanders naar het
buitenland gereisd van wie 132 naar
Engeland en 32 naar Denemarken. Ne
derland ontving 74 buitenlandse gasten,
onder wie 24 Engelsen cn 33 Fransen.
Alcoholies anonymus
BENAUWENDE VRAAG in me-
nig gezin: „Hoe houden wij
hem van die drank af?" Een
vraag bovendien, waarop men
met welhaast alle mogelijke mid
delen het antwoord poogde te
vinden, doch meestal vergeefs.
Niets hielp. Vriendelijkheid, boze
woorden, dreigementen, ontslag,
alles faalde. Toch bestaat er een
geneeswijze, die reeds in vele ge
vallen verrassende resultaten
heeft geboekt, n.l. die van de
werkgroepen van de in de Ver
enigde Staten tot ontwikkeling
gekomen „Alcoholies Anonymous"
afgekort A.A.
Een merkwaardige beweging
deze A.A., maar van groot belang
in een land als Nederland waar
het aantal alcoholici wordt ge
schat op omstreeks vijftien dui
zend, met nog een gelijk aantal
gevallen, die het wel zullen wor
den. Reken alleen maar uit hoe
veel één geval van alcoholisme
kost aan de patiënt, zijn gezin en
de gemeenschap. De winst, die
ontstaat als een patiënt herstelt,
laat zich niet in cijfers uitdruk
ken. En daarom moet men weten,
dat die A.A. ook in ons land
werkzaam is.
se voorbeeld van even grote betekenis is
voor Nederland, als voor de andere lan
den in Europa, waar men het volgde.
A.A. is echter alleen toegankelijk voor
alcoholisten, die herstel wensen. Men
moet er komen uit vrije wil. De leden
doen al het werk zelf en bekostigen al
le uitgaven zelf. Vragen om subsidie
strijdt met hun principe, dat alleen
eigen werk voor hen waarde heeft.
Beschuldigde over de Enkhuizer lapitten-attaire
ndienen van aanklacht
in overweging genomen
(Van een onzer redacteuren)
Mej. dr G. T. van IJsselstein, direc
trice van de werkplaats tot Herstel
van antiek Textiel te Haarlem, die
samen met de directeur van gemeente
werken te Enkhuizen, de heer D. Ybe-
ma, in een geheim rapport van een
raadscommissie verantwoordelijk is
gesteld voor de merkwaardige lotge
vallen van de gobelins uit het stadhuis
der Haringstad, overweegt, een aan
klacht in te dienen tegen deze commis
sie. Zü heeft hiertoe contact opgenomen
met haar juridische raadsman. Dr Van
IJsselstein stelt zich namelijk op bet
standpunt, dat haar geen enkele blaam
treft, nu de adviezen, die zü ten aan
zien van de behandeling en bewaring
dezer kostbare stukken heeft gegeven,
in alle opzichten züo genegeerd.
Mej. Van IJsselstein verklaarde, dat
de tapijten in 1942 onder haar toezicht
met het oog op de oorlogstoestand
waren afgenomen en door een Haagse
firma waren opgerold, gewassen en
naar de Rijkskluis te Paaslo bij Steen-
wijk waren overgebracht. Het vervoer
geschiedde in grote manden, die spe
ciaal voor dit doel waren ontworpen
en aangekocht.
Toen na de oorlog bleek, dat de ge
meente Enkhuizen de restauratie van
de kostbare stukken niet onmiddellijk
zou kunnen bekostigen, adviseerde zij,
naar zij thans mededeelt, de tapijten
in Paaslo te laten, waar zij uitstekend
verzorgd en gelucht werden. Tegen dit
advies in zijn de gobelins via het Rijks
museum naar Enkhuizen teruggge-
bracht.
Voorts vertelde mej. Van IJsselstein,
dat de directeur van gemeentewerken,
de heer Ybema, haar om advies had
gevraagd over de beste manier van
opbergen en conserveren der wandkle
den. Dit advies bleek niet te zijn op
gevolgd, want de tapijten werden in het
Enkhuizer stadhuis aan de muur gespij
kerd, hetgeen uiteraard niet bevorder
lijk was voor de goede conservering.
Dr. Van IJsselstein neemt deze affaire
zeer hoog op, vooral, omdat deze kost
bare gobelins niet slechts een Enkhuizer
bezit mogen heten doch zelfs van grote
waarde voor het gehele Nederlandse
volk zijn.
De biljetten van I 25 -
Morgen, 31 Januari, eindigt de ter
mijn voor inwisseling bij de bijbank
agentschappen en correspondentschap
pen van de Nederlandse Bank van
bankbiljetten van f 25 model 1945, wel
ke zijn gedateerd 7 Mei 1945 en aan de
voorzijde met een meisjeskopje zijn be
drukt. Na deze datum is inwisseling
uitsluitend mogelijk bij het hoofdkan
toor der Nederlandse Bank te Amster
dam.
BEROEPINGSWERK
Ned. Herv. Kerk:
Beroepen te Lienden: H. v. d. Lin
den te Rhenen.
Geref. Kerken:
Beroepen te Borger, W. v. d. Zwaan
candidaat te Middelburg.
Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O.:
Beroepen te Zwartsluis: H W
Noordman. candidaat te Kampen.
te Hilversum: H. D. van Herksen te
Onnen.
Chr. Geref. Kerken:
Beroepen te Hilversum-Oost: M.
Baan te Dordrecht.
Geref. Gemeenten:
Beroepen te Veenendaal D. L. Aan-
geenbrug te Terneuzen.
Onlangs berichtten wij, dat Hr. Ms.
fregat „Boeree" op Donderdag 5 Fe
bruari uit Nieuw Guinea in Den Hel
der zou terugkeren. Wij kunnen thans
mededelen, dat de bodem een dag
later, op Vrijdag 6 Februari om elf
uur, in Nieuwediep wordt verwacht.
De Marinierskapel zal ter begroeting
op het Wierhoofd aanwezig zijn.
Organisabebesluit voedsel
voorziening overtreden
De procureur-generaal bij het Ge
rechtshof te Leeuwarden heeft gisteren
tegen de cuop. melkproductenfabriek
De Ommeknden" conform het vonnis
van de Groninger economische politie-
icenter een Uut.e v.n i üi.ouü wegen;
overtreding van het organisatiebeslun
Voedselvoorziening 1947, geëist. Door
aan het bedrijfschap-zuivel een te lage
hoeveelheid suiker, welke in voorraad
was, op te get en, die voorraad te ver
kopen tegen een inmiddels hoger ge
worden prijs en daarna weer suiker in
te kopen, had de coöperatie een winst
van f 60.000 kunnen boeken. De aa
junct-directeur was in eerste aanleg
gestraft met een boete van f 750, subs
drie maanden hechtenis. De procureur-
generaal vorderde ook hier een boete
van gelijke hoogte. De verdediger van
„De Ommelanden" bestreed de opze
van het ten laste gelegde misdrijf en
concludeerde tot vrijspraak.
De veraittiade aanzen
LANSOJW-INGENIEUR
KREEG F 100 - BOETE
De kantonrechter te Zwolle heeft
gisteren de landbouwkundige ingenieur
P. J. C. uit Emmeioord, landbouwkun
dig inspecteur in dienst van de Noord
oostpolder, veroordeeld tot een boete
van f 100.subs. 10 dagen hechtenis.
Hem was in de eerste plaats ten laste
gelegd het zich met giftige middelen in
het veld bevinden, in dit geval muizen-
tarwe, die hij breedwerpig had laten
strooien. Dit feit achtte de kantoni ech
ter bewezen.
In de dagvaarding stond als tweede
overtreding het doden van wild, in dit
geval ten minste 1500 ganzen, als gevolg
van dit strooien. Van dit laatste achtte
de kantonrechter het bewijs niet gele
verd. De kantonrechter zei, dat de
verdachte wist, dat hij van zijn directie
alleen in de muizengaten mocht laten
strooien. De arbeiders treft in aezen
geen schuld, aldus de kantonrechter.
Formeel is volgens de jachtwet het
zich met vergiften in het veld bevinden
gelheel verboden. De ambtenaar van
het O.M. heeft indertijd voor belde
feiten f 100.boete geëist.
In de ondergrondse vlerken van de
mijn Oranje-Nassau I te Heerlen is in
de nacht van Woensdag op Donderdag
de 22-jarige ongehuwde arbeider Nico
van der Logt uit Heerlen om het leven
gekomen, doordat hij bekneld raakte
tussen een lier. Hij werd daarbij zo ern
stig gewond, dat hij kort na het onge
val ter plaatse overleed.
Samenwerking is thans
beter mogelijk
Om aan bestaande organisatorische
moeilijkheden tegemoet te komen, zul
len met ingang van 1 Maart districts-
arbeidsbureaux worden ingericht, wier
werkgebied samenvalt met de provin
cies. Onder deze II districts-arbeids-
bureaux sorteren 84 gewestelijke ar-
beidsbureaux en 65 nevenbureaux.
Elk districts-arbeidsbureau beheert
gemiddeld 8 gewestelijke arbeidsbu-
reaux, terwijl elk gewestelijk arbeids
bureau ten hoogste drie nevenbureaux
onder zich krijgt. Het districtsarbeids
bureau zal thans de samenwerking bin
nen de betrokken provincie, alsmede
met de andere provincies niet onbe
langrijk kunnen verbeteren in het be
lang van de interlocale arbeidsbemid
deling. De rijkswerkplaatsen voor vak
ontwikkeling zullen niet meer onder
de gewestelijke arbeidsbureaux ressor
teren, maar onder het districts-arbeids
bureau, waardoor een meer gespreide
scholingsmogelijkheid in die provincie
kan worden bevorderd.
De districtsarbeidsbureaux zullen wor
den gevestigd in de provinvciale hoofd
steden, onder leiding van een hoofdin
specteur-directeur. De heer J. C. Corver
bekleedt deze functie in onze provincie.
In Noord-Holland zullen de gewestelijke
arbeidsbureaux zijn gevestigd te Alk
maar, Amsterdam, Bussum, Haarlem.
Den Helder, Hilversum, Hoorn en
Zaandam.
ZOWEL WINSTON CHURCHILL's reis naar
Amerika, alsook het uithoudingsvermogen
van president Adenauer, die onlangs tijdens de
vergadering van de Bondsdag over het verdrag
van Bonn achttien uur achtereen op de regerings-
bank gezeten heeft, bewijst het, dat een zeventig
jarige man nog lang niet met een prekenbundel bij
de haard behoeft te zitten. Noch de. Britse pre
mier, nóch de Duitse bondskanselier is overigens
een uitzondering, want in Rome regeert Paus Pius
XII, eveneens ver in de zeventig; tussen de muren
van deze zelfde eeuwige stad de niet veel iongere
Alcide de Gasperi en, achter het IJzeren Gordijn,
de „grijsaard" Stalin en zijn gehoorzame trawant
Pieck, president van de Russische zóne van Duits
land, die even oud is als Adenauer. Het is weer
evenals na de eerste wereldoorlog, toen men de
verwarde tijden meende te moeten wijten aan de
„oude mannen", die aan het staatsroer stonden,
de „mannen met aderverkalking", die niet meer
begrepen, waar de schoen wrong. Is de verbloe
ding van de jonge generaties op het slagveld de
oorzaak, dat men na grote rampen en oorlogen
de oude bemanning weer te hulp roept?
Generaals spannen
de kroon
JN IEDER geval heeft de
twintigste eeuw in dit
opzicht bij nadere beschou
wing niets nieuws opgele
verd. Laten we ons eens
terugverplaatsen naar de
zeventiger jaren van de
vorige eeuw, toen Europa
zich mocht verheugen in
een lange vredesperiode en
gestadig groeiende economi
sche welstand. De Russische
kanselier (17981883) was
84 jaar, toen hij het minis
terie van Buitenlandse Za
ken aan Giers overdroeg.
Bismarck is 84 jaar gewor
den, de maarschalk-presi
dent van de Franse repu
bliek Mac Mahon 85 jaar.
En dan de Britse diplomaten
en staatslieden van die tijd!
Gladstone, die vier keer
premier was, is 89 geworden
en heeft zich pas op 85-jarige
leeftijd uit de staatszaken
teruggetrokken; Disraeli is
77, de minister van Buiten
landse Zaken Granville 76,
premier John Russell 36 jaar
oud geworden.
Vóór hen was Lord Pal-
merston, van wie het ge
zegde: „Right or wrong, my
country" afkomstig is, 81
jaar geworden en Lord
Stratford de Redcliffe, ge
zant in Konstantinopel, be
reikte zelfs de 94, waarbij
hü een onmetelijke schat aan
ervaringen opdeed, tot zegen
van zijn land! Tachtig jaar
geleden telden de Britse mi
nisters tezamen eens 660 le
vensjaren en deze vertegen
woordigden een onschatbaar
kapitaal aan kennis en wijs
heid.
Toch heeft in Engeland
nooit het principe voorop
gestaan de staatszaken
slechts aan grijsaards toe te
vertrouwen, integendeel: de
bovengenoemde Palmerston
had reeds op 25-jarige leef
tijd zitting in het kabinet en
was bij zijn dood in 1865
eerste minister! Van de En
gelse ministers van het jaar
1875 waren de Lords Derby
en Salisbury nog zijn mede
werkers geweest, beiden wa
ren toen pas 49 jaar oud en
z.j hadden reeds op 19-jarige
leeftijd een gouvernementele
functie bekleed. Ook Chur
chill is zijn carrière als
staatsman reeds vroeg be
gonnen; hij was reeds op
zijn 34ste jaar. in 1908. mi
nister van handel, nadat hij
tevoren lid van het parle
ment geweest was. Het ziet
er dus werkelijk niet naar
uit, dat intensieve regerings-
arbeid en rijkdom aan bele
venissen het leven zouden
verkorten.
In vroegere ecuwen, toen
als de zogenaamde „mensen
leeftijd" nog ongeveer der
tig jaar gold en de mensen
gemiddeld half zo oud wer
den als thans, werden ook
de groten der aarde vroeger
dan soms voor hun werken
tvenselijk geweest zou zijn
door de dood verrast. Me.,
zou een geheel nieuwe ge
schiedenis kunnen schrüven
uit het gezichtspunt, welke
Mej. Truus de Haan was de zevenduizendste bloedgeefster van het Rode
Kruis in West-Friesland, die zich dezer dagen aanmeldde. Zij stond in
Hoogwoud een deel van haar bloed af en werd door burgemeester Breebaart
en ds Boers uit Hoorn hartelijk gehuldigd. Ds Boers drukt haar de hand.
Rechts van mej. De Haan de heer D. Breebaart.
Onze politieke tijdschriften
O
Gijzeling een ons volk onwaardig pressiemiddel
(Van onze parlementaire redacteur)
„CARTRE'S GESCHILLEN met de officiële communistische beweging zijn maar
oppervlakkig. Voor het grootste deel wortelen ze in de onverdraagzaamheid
van de Partij, die bepaalde Sartriaanse leerstukken weigert te aanvaarden.
Het is derhalve niet verwonderlijk, dat Sartre zich verzet tegen de bewegingen,
die het bestaan van Russische slavenkampen willen onderzoeken". Tot deze ver
nietigende conclusie komt de Amerikaanse criticus, S. R. Plastrik, in een be
schouwing over het laatste toneelstuk van de veelomstreden Franse existentia
list: De Duivel en de goede God.
bespreekt. Hij erkent ten volle de goede
bedoelingen en waarheidselementen van
deze en dergelijke verklaringen, maar
vreest onder meer, dat zij tot overspan
nen verwachtingen, met name in so
ciale vraagstukken, aanleiding zullen
geven.
Buitenland
F- HARTOG vraagt zich in „Socialisme
en Democratie" af of er naast de
thans gevoerde politiek tegenover Rus
land en de „derde weg" nog een „vierde
weg" mogelijk is. Hij meent van wel,
al kan het succes hiervan „natuurlijk
niet voor honderd procent gegarandeerd
worden." Zijns inziens dient echter ze
ker een poging te worden gewaagd.
De schrijver wil een op spectaculaire
wijze gespeeld „vredesplan" ter aanmoe
diging van een mogelijke oppositie in
de Sowjet-Unie zelf. Dit plan komt neer
op de toezegging van het verlenen van
grote financiële en andere hulp aan
Rusland, mits dit land eerst het IJzeren
Gordijn ophaalt, alle overheerste landen
vrijlaat en de binnenlandse teneur stop
zet!
In hetzelfde tijdschrift geeft dr B.
Grijshout voorts een zeer instructief
overzicht van de ingewikkelde politieke
situatie en verhoudingen in Zuid-Ame-
rika, een werelddeel voor ons land niet
alleen uit handelsoogpunt, maar ook in
verband met de verwikkelingen rond
Suriname van bijzondere betekenis.
„Anti-Revolutionaire Staatkunde" ten
slotte geeft het gebruikelijke tweemaan
delijkse buitenlands overzicht van de
hand van mr G. Kuypers.
Binnenland
OET UITERST actuele vraagstuk van
het verschoningsrecht van de jour
nalist wordt in het vrijwel geheel aan
binnenlandse vraagstukken gewijde
nummer van het Katholiek Staatkundig
Maandblad uitvoerig behandeld door
A. H. M. Wijffels. Deze komt tot de
conclusie dat een eventuele onmogelijk
heid de journalistieke verantwoordelijk
heid op korte termijn bij de wet te
regelen geen beletsel zal mogen vormen
om aan de journalisten een verscho
ningsrecht toe te kennen. In dit geval
dient zijns inziens echter wel erkend
te worden, dat enige wettelijke regeling
van de aansprakelijkheid van de jour
nalist. die medeplichtig is aan een straf
bare schending van een geheim, getrof
fen zal moeten worden.
Geen gijzeling echter, want dit is „zulk
een openlijke schending van een van
onze democratische instellingen, die de
vrije pers is, dat het te hopen is, dat
bij de komende behandeling van deze
aangelegenheid in de volksvertegen
woordiging dit ons vrije volk onwaard'?
pressiemiddel voorgoed en definitief uit
de Nederlandse samenleving zal worden
verbannen."
In S. en D. keert mr J. van der Hoe
ven zich krachtig tegen het op stapel
staande wetsontwerp inzake lichtvaar
dige echtscheidingen. Hij acht dit ont
werp „een inbreuk op de integriteit der
persoonlijkheid en een stap terug in
ons waarlijk toch al niet zeer vooruit
strevende huwelijksrecht".
Wanneer wij dan tot slot nog ver
melden, dat in de drie tijdschriften on
der meer nog artikelen voorkomen over
de Christelijk-Sociale Conferentie 1952,
het N.V.V.-Welvaartsplan, de loonpoli
tiek, de wederopbouw en het vraagstuk
der ongeldige stembiljetten, dan z.al het
duidelijk zijn. dat de December-afleve-
ringen van onze grote politieke tijd
schriften wel een bijzonder rijke en ge
varieerde inhoud hebben.
JAE IN HET begin 1952 geschreven be
schouwing van Plastrik, die is opge
nomen in het December-nummer van
.Socialisme en Democratie", wint wel
zeer aan actuele betekenis door de re
cente ontwikkeling van Sartre in de
richting van het communisme. Gelijk
bekend nam deze wijsgeer deel aan het
onlangs te Wenen gehouden zogenaamde
vredescongres.
Typerend voor Sartre's jongste ont
wikkeling zijn ook de volgende uitspra
ken van Plastrik:
„Sartre wordt, als totalitair denker,
gecompleteerd door Sartre als anti-hu
manistisch denker, door de Sartre die be
zeten wordt door een brandende ver
achting voor de massa's, die hij ver
klaart te willen reddenEr is geen
enkel bewijs, dat Sartre ook maar één
stapje gevorderd is op de weg, die leidt
tot overbrugging van de kloof tussen
„intellectueel" en „massa", dat het men
selijke probleem is hetwelk hem het
meest schijnt te fascineren In Sartre's
werk schuilt een diepe verachting voor
de mensen, vooral in zijn laatste ont
wikkeling."
Vernietigender critiek op de mensbe
schouwing van deze Franse existentia
list, die hem vriiwel noodgedwongen
tot een keuze voor het Stalinisme moest
voeren, is moeilijk denkbaar!
Critiek, zeer principiële critiek heeft
ook prof. dr J. P. A. Mekkes, die in
het December-nummer van „Anti-Revo
lutionaire Staatkunde" vooral de door
de Verenigde Naties ontworpen Verkla
ring van Mensenrechten zeer uitvoerig
rol de lage gemiddelde leef
tijd van de hoofdfiguren,
vooral in de Middeleeuwen,
gespeeld heeft.
De Duitse keizers bijvoor
beeld hebben niet eens de
zogenaamde rijpe leeftijd (40
jaar) bereikt; met zijn 56
jaar was de modernste vorst
van die tijd, Frederik II van
Ilohenstaufen, al een uitzon
dering. Toch waren er in de
loop d,er eeuwen nog meer
uitzonderingen: Keizer Au
gustus werd 76 jaar, Cosimo
Medici, de stichter van het
beroemde Florentijnse ge
slacht, 75 jaar. Philips II van
Spanje, bekend uit de Tach
tigjarige Oorlog, 71 jaar.
Twee staatslieden uit de
Napoleontische tijd hebben
een hoge leeftijd bereikt:
Talleyrand werd 84 en Met-
ternich zelfs nog twee jaar
ouder. William Pitt, de Ou
dere, is 70 geworden, maar
d° jongere werd niet ouder
dan 47 jaar. Frederik de
Grote is 74 geworden, waar
bij in het midden moge blij
ven. of hij dit aan zijn capa
citeiten als staatsman, dan
wel aan zijn militaire kwali
teiten te danken heeft.
Want de legeraanvoerders
komen bijna allen ver boven
de grens, die voor gewone
stervelingen schijnt te be
staan en men heeft het be
roep van generaal niet zon
der reden een ware levens-
conservator genoemd. Blü-
cher werd 76, Foch 78. Wel
lington 83, Hindenburg 87,
Radetzky 92, Wrangel 93. Pé-
tain 95 om maar een paar
voorbeelden te noemen
Napoleon, die maar 51 werd,
is een tamelijk zeldzame uit
zondering en Alexander de
Grote, die reeds op 32-jarige
leeftijd stierf, schijnt het ge
zegde te bevestigen, dat de
goden hun lievelingen jong
tot zich nemen....
Pseude-arfs verdirsferde
microscopen en lenzen
De officier van justitie te 's-Graven-
hage heeft gisteren eèn jaar met aftrek
geëist tegen de laborant B. B. uit Lei
den. B. had zich als dokter uitgegeven
en was zo door gedrongen in het labo
ratorium van het Nederlands instituut
voor preventieve geneeskunde te Lei
den. Hier had hij microscopen, lenzen
en andere laboratoriumtensiliën wegge
nomen en verduisterd.
De verdediger wees er op, dat B zijn
werk in Leiden vrij behoorlijk deed en
toen uit was gekomen dat hij geen arts
was, men hem toch als laborant had
gehouden.