Alcoholisme kan genezen worden r BI OUDE BEMANNING AAN HET STAATSROER Sartres brandende verachting van de massa becritiseerd Tijdig besef ziek te zijn is eerste voorwaarde Zegenrijke gevolgen van dronkemansafspraak Adviezen van mej. dr Van IJsselsteih werden in de wind geslagen Morgen laatste "Öag van inwisseling Geestelijk leven Hr. Ms. „Boeroe'' komt op 6 Februari binnen Tegen Ommelanden een hoge geldboete geëist Dodelijk ongeval in de mijn Oranje-Nassau I Reorganisatie van Rijksarbeidsbureau Zevenduizendste donor gehuldigd Ook in vroeger tijden regeerden veel bejaarde staatslieden Een vierde weg met de Sovjet-Unie? VRIJDAG 30 JANUARI 1953 ER ZIJN ZEEK VEEL STRAFFE DRINKERS, die nooit alcoholist zullen L worden. Maar een bepaald percentage van hen wordt het onherroepelijk en dat percentage schijnt in elk land zo ongeveer even groot te zijn. Voor ons land ontbreken helaas de exacte gegevens, maar in Amerika, waar de curatieve drankbestrijding de statistiek op de voorgrond stelt, schat men het aantal volslagen alcoholisten op negenhonderdduizend terwijl een even groot aantal drinkers ernstig dreigt het te worden, omdat alcoholisme, de ziekte waarbij het lichaam de alcohol niet meer verdraagt maar er toch om vraagt, meestal pas aan de dag treedt na een langdurige periode, van veelvuldig alcoholgebruik. CINDSDIEN groeit het aantal werk- groepen van „A.A." in Amerika en in vele landen. De literatuur over deze vorm van curatieve drankbestrijding breidt zich uit; er verschijnen boeken over, maandbladen en weekberichten. Het aantal herstelde patiënten, dat bij de A.A. is aangesloten, loopt ver over de honderdduizend. En er is geen dag blad of tijdschrift in Amerika, dat niet regelmatig schrijft over A.A. Er zijn A.A.-werkgroepen in verplegingsinrich- tingen, in gevangenisssen en in de mees te grote steden zijn ontvangstcentra van de A.A. De buitenwereld behoeft niet te we ten, wie de leden zijn en dus werken de groepen anoniem. Maar onderling zijn de leden vrienden. Zij noemen el kaar bij de voornaam en geen lid laat een medelid in de steek als hij hulp nodig heeft. Een alcoholist houdt zich staande door een lotgenoot te helpen, zegt iedere A.A.-man. Sinds drie jaar is nu ook in Amster dam een A.A.-groep aan het werk, aan vankelijk gestimuleerd en krachtig ge steund door het medische consultatie bureau. Met zulk een verrassend resul taat, dat andere steden zijn gevolgd. De verschillende groepen worden overkoe peld door de Stichting Werkgroepen A.A., waarin een aantal deskundigen niet alcoholici mede de leiding heb ben. Spoedig bleek dat het Amcrikaan- Elke dag beginnen mei nVandaag niet" W/AAROM DE EEN WEL, de ander nooit tot alcoholisme vervalt, is niet bekend. De overgevoeligheid voor alcoholisme lijkt even grillig verbreid als hooikoorts of de vatbaarheid voor eczeem door het aanraken van een pri mula Doch wel staat vast, dat een al coholist heel vaak bovendien geestelijk in de knoop zit. Zodat de patient en lichamelijk èn geestelijk moet worden behandeld. In tal van gevallen dient die behan deling te worden overgelaten aan arts en psychiater. Zo ernstig is de ziekte alcoholisme stellig. Herstel nastreven door de patiënt uit te schelden, te verbaliseren, te ontslaan of naar een rijkswerkinrichting op te zenden, liet is eigenlijk alleen maar doelloos, omdat daarmede de ziekte zelf niet wordt aangepakt. Dat men zo op treedt bewijst slechts, dat men niet be seft met een zieke van doen te hebben. Met een zieke, die absoluut aan lager wal raakt en maatschappelijk gezien een paria wordt „als er geen wonder gebeurt". Want een alcoholist gaat maatschappelijk, geestelijk en lichame lijk op de duur onherroepelijk naar de kelder. Zijn enige redding is, dat hü tijdig tot het besef komt ernstig ziek te zijn- Dat is hem moeilijk aan het verstand te brengen. Hij weet het wel overigens, maar hij wil het niet erkennen. Hij heeft zo vaak gehoord, dat zijn drinken alleen maar een gevolg is van z'n lam lendigheid, z'n slappe wil, z'n gebrek aan doorzettingsvermogen, dat hij zelfs in buien van schuldbesef en oprecht wel anders willen, er toch niet meer tegen op kan. En dit laatste wordt in de hand gewerkt door z'n omgeving, die niet weet dat een alcoholist een pa tiënt is zonder meer. TOCH KAN EEN alcoholist in korte tijd volledig herstel vinden. Nu doe len wij niet op het gebruik van anti alcohol-middelen. Die kunnen dienstig zijn, zelfs broodnodig om herstel te be vorderen, een geneesmiddel vormen ze niet. Ze zijn als de stok voor iemand, die zijn been heeft gebroken en weer begint te lopen. In Amerika is een nieuwe herstel methode, een nieuwe therapie zou men kunnen zeggen, ontwikkeld ten dienste van alcoholisten. Door een effecten makelaar en een chirurg, die beiden als reddeloos verloren werden beschouwd, omdat zij totaal drankzuchtig waren en geen enkele kuur uitwerking op hen bleek te hebben. Een gesprek tussen hen heiden over het hopeloze van hun toestand vormde het uitgangspunt. Zij erkenden hun machteloosheid om de drank te laten staan. Gaven toe, dat zij het zonder hulp nooit zouden klaarspelen en kwa men tot de, voor die tijd wonderlijke conclusie, dat het op de weg van een alcoholist ligt om een lotgenoot-alcoho list bij te staan in zijn strijd tegen drankgebruik. Zo iets van de lamme, die de lamme draagt! 01 ze begonnen er mee met de dellige afspraak, dat zij nu in elk geval vier en twintig uur nuchter moesten blijven. Nuch ter bekeken wel een beetje een dronkemans-afspraak! Maar ze deden het. Hun „vandaag blij ven we nuchter" werd een de vies in de strijd. .Langer dan 24 uur,houdt geen dronkaard het vol erkenden ze. Welnu, dat betekent alleen.. dat we elke dag opnieuw beginnen met „van daag niet". Deze twee mannen hebben het gedaan. Ze zijn na korte tijd een kruistocht begonnen om lotgenoten te helpen. Clubjes van alcoholisten ontstonden, weldra omgezet in werkgroe pen, met het doel elkaar bij te staan. Niemand beeft ben vertrouwd, vóórdat men zich begon te ver bazen over de wonderbaarlijke resultaten. De „alcoholics ano nymous gingen de aandacht trekken. Ook van artsen en klinieken, die drankzuchtigen behandelen. De nieuwe therapie won het. Boekhouder ontvreemdde in 19 jaar f 94.000 terD^tsHpfaak%Sce-raf inanekP heeft gis" pleegd ten nadele van de grafische in richting Joh. Enschedé en Zonen g»' durende ongeveer negentien heeft de thans 74-jarige ex-boekhou- der„. van deze firma, A.M ruim f 94.000 ontvreemd en verscheidene ™alen yalsheid in geschrifte gepleegd De officier van justitie had veertien dagen geleden twee en een haif jaar gevangenisstraf tegen hem geëist. Hij is veroordeeld tot twee jaar met af trek van voorarrest. internationale uitwisseling voor het platteland Onder auspiciën van de Stichting uit wisseling en studiereizen voor het plat teland te Bergen zijn vorig jaar 179 jon ge Nederlandse plattelanders naar het buitenland gereisd van wie 132 naar Engeland en 32 naar Denemarken. Ne derland ontving 74 buitenlandse gasten, onder wie 24 Engelsen cn 33 Fransen. Alcoholies anonymus BENAUWENDE VRAAG in me- nig gezin: „Hoe houden wij hem van die drank af?" Een vraag bovendien, waarop men met welhaast alle mogelijke mid delen het antwoord poogde te vinden, doch meestal vergeefs. Niets hielp. Vriendelijkheid, boze woorden, dreigementen, ontslag, alles faalde. Toch bestaat er een geneeswijze, die reeds in vele ge vallen verrassende resultaten heeft geboekt, n.l. die van de werkgroepen van de in de Ver enigde Staten tot ontwikkeling gekomen „Alcoholies Anonymous" afgekort A.A. Een merkwaardige beweging deze A.A., maar van groot belang in een land als Nederland waar het aantal alcoholici wordt ge schat op omstreeks vijftien dui zend, met nog een gelijk aantal gevallen, die het wel zullen wor den. Reken alleen maar uit hoe veel één geval van alcoholisme kost aan de patiënt, zijn gezin en de gemeenschap. De winst, die ontstaat als een patiënt herstelt, laat zich niet in cijfers uitdruk ken. En daarom moet men weten, dat die A.A. ook in ons land werkzaam is. se voorbeeld van even grote betekenis is voor Nederland, als voor de andere lan den in Europa, waar men het volgde. A.A. is echter alleen toegankelijk voor alcoholisten, die herstel wensen. Men moet er komen uit vrije wil. De leden doen al het werk zelf en bekostigen al le uitgaven zelf. Vragen om subsidie strijdt met hun principe, dat alleen eigen werk voor hen waarde heeft. Beschuldigde over de Enkhuizer lapitten-attaire ndienen van aanklacht in overweging genomen (Van een onzer redacteuren) Mej. dr G. T. van IJsselstein, direc trice van de werkplaats tot Herstel van antiek Textiel te Haarlem, die samen met de directeur van gemeente werken te Enkhuizen, de heer D. Ybe- ma, in een geheim rapport van een raadscommissie verantwoordelijk is gesteld voor de merkwaardige lotge vallen van de gobelins uit het stadhuis der Haringstad, overweegt, een aan klacht in te dienen tegen deze commis sie. Zü heeft hiertoe contact opgenomen met haar juridische raadsman. Dr Van IJsselstein stelt zich namelijk op bet standpunt, dat haar geen enkele blaam treft, nu de adviezen, die zü ten aan zien van de behandeling en bewaring dezer kostbare stukken heeft gegeven, in alle opzichten züo genegeerd. Mej. Van IJsselstein verklaarde, dat de tapijten in 1942 onder haar toezicht met het oog op de oorlogstoestand waren afgenomen en door een Haagse firma waren opgerold, gewassen en naar de Rijkskluis te Paaslo bij Steen- wijk waren overgebracht. Het vervoer geschiedde in grote manden, die spe ciaal voor dit doel waren ontworpen en aangekocht. Toen na de oorlog bleek, dat de ge meente Enkhuizen de restauratie van de kostbare stukken niet onmiddellijk zou kunnen bekostigen, adviseerde zij, naar zij thans mededeelt, de tapijten in Paaslo te laten, waar zij uitstekend verzorgd en gelucht werden. Tegen dit advies in zijn de gobelins via het Rijks museum naar Enkhuizen teruggge- bracht. Voorts vertelde mej. Van IJsselstein, dat de directeur van gemeentewerken, de heer Ybema, haar om advies had gevraagd over de beste manier van opbergen en conserveren der wandkle den. Dit advies bleek niet te zijn op gevolgd, want de tapijten werden in het Enkhuizer stadhuis aan de muur gespij kerd, hetgeen uiteraard niet bevorder lijk was voor de goede conservering. Dr. Van IJsselstein neemt deze affaire zeer hoog op, vooral, omdat deze kost bare gobelins niet slechts een Enkhuizer bezit mogen heten doch zelfs van grote waarde voor het gehele Nederlandse volk zijn. De biljetten van I 25 - Morgen, 31 Januari, eindigt de ter mijn voor inwisseling bij de bijbank agentschappen en correspondentschap pen van de Nederlandse Bank van bankbiljetten van f 25 model 1945, wel ke zijn gedateerd 7 Mei 1945 en aan de voorzijde met een meisjeskopje zijn be drukt. Na deze datum is inwisseling uitsluitend mogelijk bij het hoofdkan toor der Nederlandse Bank te Amster dam. BEROEPINGSWERK Ned. Herv. Kerk: Beroepen te Lienden: H. v. d. Lin den te Rhenen. Geref. Kerken: Beroepen te Borger, W. v. d. Zwaan candidaat te Middelburg. Geref. Kerken onderh. art. 31 K.O.: Beroepen te Zwartsluis: H W Noordman. candidaat te Kampen. te Hilversum: H. D. van Herksen te Onnen. Chr. Geref. Kerken: Beroepen te Hilversum-Oost: M. Baan te Dordrecht. Geref. Gemeenten: Beroepen te Veenendaal D. L. Aan- geenbrug te Terneuzen. Onlangs berichtten wij, dat Hr. Ms. fregat „Boeree" op Donderdag 5 Fe bruari uit Nieuw Guinea in Den Hel der zou terugkeren. Wij kunnen thans mededelen, dat de bodem een dag later, op Vrijdag 6 Februari om elf uur, in Nieuwediep wordt verwacht. De Marinierskapel zal ter begroeting op het Wierhoofd aanwezig zijn. Organisabebesluit voedsel voorziening overtreden De procureur-generaal bij het Ge rechtshof te Leeuwarden heeft gisteren tegen de cuop. melkproductenfabriek De Ommeknden" conform het vonnis van de Groninger economische politie- icenter een Uut.e v.n i üi.ouü wegen; overtreding van het organisatiebeslun Voedselvoorziening 1947, geëist. Door aan het bedrijfschap-zuivel een te lage hoeveelheid suiker, welke in voorraad was, op te get en, die voorraad te ver kopen tegen een inmiddels hoger ge worden prijs en daarna weer suiker in te kopen, had de coöperatie een winst van f 60.000 kunnen boeken. De aa junct-directeur was in eerste aanleg gestraft met een boete van f 750, subs drie maanden hechtenis. De procureur- generaal vorderde ook hier een boete van gelijke hoogte. De verdediger van „De Ommelanden" bestreed de opze van het ten laste gelegde misdrijf en concludeerde tot vrijspraak. De veraittiade aanzen LANSOJW-INGENIEUR KREEG F 100 - BOETE De kantonrechter te Zwolle heeft gisteren de landbouwkundige ingenieur P. J. C. uit Emmeioord, landbouwkun dig inspecteur in dienst van de Noord oostpolder, veroordeeld tot een boete van f 100.subs. 10 dagen hechtenis. Hem was in de eerste plaats ten laste gelegd het zich met giftige middelen in het veld bevinden, in dit geval muizen- tarwe, die hij breedwerpig had laten strooien. Dit feit achtte de kantoni ech ter bewezen. In de dagvaarding stond als tweede overtreding het doden van wild, in dit geval ten minste 1500 ganzen, als gevolg van dit strooien. Van dit laatste achtte de kantonrechter het bewijs niet gele verd. De kantonrechter zei, dat de verdachte wist, dat hij van zijn directie alleen in de muizengaten mocht laten strooien. De arbeiders treft in aezen geen schuld, aldus de kantonrechter. Formeel is volgens de jachtwet het zich met vergiften in het veld bevinden gelheel verboden. De ambtenaar van het O.M. heeft indertijd voor belde feiten f 100.boete geëist. In de ondergrondse vlerken van de mijn Oranje-Nassau I te Heerlen is in de nacht van Woensdag op Donderdag de 22-jarige ongehuwde arbeider Nico van der Logt uit Heerlen om het leven gekomen, doordat hij bekneld raakte tussen een lier. Hij werd daarbij zo ern stig gewond, dat hij kort na het onge val ter plaatse overleed. Samenwerking is thans beter mogelijk Om aan bestaande organisatorische moeilijkheden tegemoet te komen, zul len met ingang van 1 Maart districts- arbeidsbureaux worden ingericht, wier werkgebied samenvalt met de provin cies. Onder deze II districts-arbeids- bureaux sorteren 84 gewestelijke ar- beidsbureaux en 65 nevenbureaux. Elk districts-arbeidsbureau beheert gemiddeld 8 gewestelijke arbeidsbu- reaux, terwijl elk gewestelijk arbeids bureau ten hoogste drie nevenbureaux onder zich krijgt. Het districtsarbeids bureau zal thans de samenwerking bin nen de betrokken provincie, alsmede met de andere provincies niet onbe langrijk kunnen verbeteren in het be lang van de interlocale arbeidsbemid deling. De rijkswerkplaatsen voor vak ontwikkeling zullen niet meer onder de gewestelijke arbeidsbureaux ressor teren, maar onder het districts-arbeids bureau, waardoor een meer gespreide scholingsmogelijkheid in die provincie kan worden bevorderd. De districtsarbeidsbureaux zullen wor den gevestigd in de provinvciale hoofd steden, onder leiding van een hoofdin specteur-directeur. De heer J. C. Corver bekleedt deze functie in onze provincie. In Noord-Holland zullen de gewestelijke arbeidsbureaux zijn gevestigd te Alk maar, Amsterdam, Bussum, Haarlem. Den Helder, Hilversum, Hoorn en Zaandam. ZOWEL WINSTON CHURCHILL's reis naar Amerika, alsook het uithoudingsvermogen van president Adenauer, die onlangs tijdens de vergadering van de Bondsdag over het verdrag van Bonn achttien uur achtereen op de regerings- bank gezeten heeft, bewijst het, dat een zeventig jarige man nog lang niet met een prekenbundel bij de haard behoeft te zitten. Noch de. Britse pre mier, nóch de Duitse bondskanselier is overigens een uitzondering, want in Rome regeert Paus Pius XII, eveneens ver in de zeventig; tussen de muren van deze zelfde eeuwige stad de niet veel iongere Alcide de Gasperi en, achter het IJzeren Gordijn, de „grijsaard" Stalin en zijn gehoorzame trawant Pieck, president van de Russische zóne van Duits land, die even oud is als Adenauer. Het is weer evenals na de eerste wereldoorlog, toen men de verwarde tijden meende te moeten wijten aan de „oude mannen", die aan het staatsroer stonden, de „mannen met aderverkalking", die niet meer begrepen, waar de schoen wrong. Is de verbloe ding van de jonge generaties op het slagveld de oorzaak, dat men na grote rampen en oorlogen de oude bemanning weer te hulp roept? Generaals spannen de kroon JN IEDER geval heeft de twintigste eeuw in dit opzicht bij nadere beschou wing niets nieuws opgele verd. Laten we ons eens terugverplaatsen naar de zeventiger jaren van de vorige eeuw, toen Europa zich mocht verheugen in een lange vredesperiode en gestadig groeiende economi sche welstand. De Russische kanselier (17981883) was 84 jaar, toen hij het minis terie van Buitenlandse Za ken aan Giers overdroeg. Bismarck is 84 jaar gewor den, de maarschalk-presi dent van de Franse repu bliek Mac Mahon 85 jaar. En dan de Britse diplomaten en staatslieden van die tijd! Gladstone, die vier keer premier was, is 89 geworden en heeft zich pas op 85-jarige leeftijd uit de staatszaken teruggetrokken; Disraeli is 77, de minister van Buiten landse Zaken Granville 76, premier John Russell 36 jaar oud geworden. Vóór hen was Lord Pal- merston, van wie het ge zegde: „Right or wrong, my country" afkomstig is, 81 jaar geworden en Lord Stratford de Redcliffe, ge zant in Konstantinopel, be reikte zelfs de 94, waarbij hü een onmetelijke schat aan ervaringen opdeed, tot zegen van zijn land! Tachtig jaar geleden telden de Britse mi nisters tezamen eens 660 le vensjaren en deze vertegen woordigden een onschatbaar kapitaal aan kennis en wijs heid. Toch heeft in Engeland nooit het principe voorop gestaan de staatszaken slechts aan grijsaards toe te vertrouwen, integendeel: de bovengenoemde Palmerston had reeds op 25-jarige leef tijd zitting in het kabinet en was bij zijn dood in 1865 eerste minister! Van de En gelse ministers van het jaar 1875 waren de Lords Derby en Salisbury nog zijn mede werkers geweest, beiden wa ren toen pas 49 jaar oud en z.j hadden reeds op 19-jarige leeftijd een gouvernementele functie bekleed. Ook Chur chill is zijn carrière als staatsman reeds vroeg be gonnen; hij was reeds op zijn 34ste jaar. in 1908. mi nister van handel, nadat hij tevoren lid van het parle ment geweest was. Het ziet er dus werkelijk niet naar uit, dat intensieve regerings- arbeid en rijkdom aan bele venissen het leven zouden verkorten. In vroegere ecuwen, toen als de zogenaamde „mensen leeftijd" nog ongeveer der tig jaar gold en de mensen gemiddeld half zo oud wer den als thans, werden ook de groten der aarde vroeger dan soms voor hun werken tvenselijk geweest zou zijn door de dood verrast. Me., zou een geheel nieuwe ge schiedenis kunnen schrüven uit het gezichtspunt, welke Mej. Truus de Haan was de zevenduizendste bloedgeefster van het Rode Kruis in West-Friesland, die zich dezer dagen aanmeldde. Zij stond in Hoogwoud een deel van haar bloed af en werd door burgemeester Breebaart en ds Boers uit Hoorn hartelijk gehuldigd. Ds Boers drukt haar de hand. Rechts van mej. De Haan de heer D. Breebaart. Onze politieke tijdschriften O Gijzeling een ons volk onwaardig pressiemiddel (Van onze parlementaire redacteur) „CARTRE'S GESCHILLEN met de officiële communistische beweging zijn maar oppervlakkig. Voor het grootste deel wortelen ze in de onverdraagzaamheid van de Partij, die bepaalde Sartriaanse leerstukken weigert te aanvaarden. Het is derhalve niet verwonderlijk, dat Sartre zich verzet tegen de bewegingen, die het bestaan van Russische slavenkampen willen onderzoeken". Tot deze ver nietigende conclusie komt de Amerikaanse criticus, S. R. Plastrik, in een be schouwing over het laatste toneelstuk van de veelomstreden Franse existentia list: De Duivel en de goede God. bespreekt. Hij erkent ten volle de goede bedoelingen en waarheidselementen van deze en dergelijke verklaringen, maar vreest onder meer, dat zij tot overspan nen verwachtingen, met name in so ciale vraagstukken, aanleiding zullen geven. Buitenland F- HARTOG vraagt zich in „Socialisme en Democratie" af of er naast de thans gevoerde politiek tegenover Rus land en de „derde weg" nog een „vierde weg" mogelijk is. Hij meent van wel, al kan het succes hiervan „natuurlijk niet voor honderd procent gegarandeerd worden." Zijns inziens dient echter ze ker een poging te worden gewaagd. De schrijver wil een op spectaculaire wijze gespeeld „vredesplan" ter aanmoe diging van een mogelijke oppositie in de Sowjet-Unie zelf. Dit plan komt neer op de toezegging van het verlenen van grote financiële en andere hulp aan Rusland, mits dit land eerst het IJzeren Gordijn ophaalt, alle overheerste landen vrijlaat en de binnenlandse teneur stop zet! In hetzelfde tijdschrift geeft dr B. Grijshout voorts een zeer instructief overzicht van de ingewikkelde politieke situatie en verhoudingen in Zuid-Ame- rika, een werelddeel voor ons land niet alleen uit handelsoogpunt, maar ook in verband met de verwikkelingen rond Suriname van bijzondere betekenis. „Anti-Revolutionaire Staatkunde" ten slotte geeft het gebruikelijke tweemaan delijkse buitenlands overzicht van de hand van mr G. Kuypers. Binnenland OET UITERST actuele vraagstuk van het verschoningsrecht van de jour nalist wordt in het vrijwel geheel aan binnenlandse vraagstukken gewijde nummer van het Katholiek Staatkundig Maandblad uitvoerig behandeld door A. H. M. Wijffels. Deze komt tot de conclusie dat een eventuele onmogelijk heid de journalistieke verantwoordelijk heid op korte termijn bij de wet te regelen geen beletsel zal mogen vormen om aan de journalisten een verscho ningsrecht toe te kennen. In dit geval dient zijns inziens echter wel erkend te worden, dat enige wettelijke regeling van de aansprakelijkheid van de jour nalist. die medeplichtig is aan een straf bare schending van een geheim, getrof fen zal moeten worden. Geen gijzeling echter, want dit is „zulk een openlijke schending van een van onze democratische instellingen, die de vrije pers is, dat het te hopen is, dat bij de komende behandeling van deze aangelegenheid in de volksvertegen woordiging dit ons vrije volk onwaard'? pressiemiddel voorgoed en definitief uit de Nederlandse samenleving zal worden verbannen." In S. en D. keert mr J. van der Hoe ven zich krachtig tegen het op stapel staande wetsontwerp inzake lichtvaar dige echtscheidingen. Hij acht dit ont werp „een inbreuk op de integriteit der persoonlijkheid en een stap terug in ons waarlijk toch al niet zeer vooruit strevende huwelijksrecht". Wanneer wij dan tot slot nog ver melden, dat in de drie tijdschriften on der meer nog artikelen voorkomen over de Christelijk-Sociale Conferentie 1952, het N.V.V.-Welvaartsplan, de loonpoli tiek, de wederopbouw en het vraagstuk der ongeldige stembiljetten, dan z.al het duidelijk zijn. dat de December-afleve- ringen van onze grote politieke tijd schriften wel een bijzonder rijke en ge varieerde inhoud hebben. JAE IN HET begin 1952 geschreven be schouwing van Plastrik, die is opge nomen in het December-nummer van .Socialisme en Democratie", wint wel zeer aan actuele betekenis door de re cente ontwikkeling van Sartre in de richting van het communisme. Gelijk bekend nam deze wijsgeer deel aan het onlangs te Wenen gehouden zogenaamde vredescongres. Typerend voor Sartre's jongste ont wikkeling zijn ook de volgende uitspra ken van Plastrik: „Sartre wordt, als totalitair denker, gecompleteerd door Sartre als anti-hu manistisch denker, door de Sartre die be zeten wordt door een brandende ver achting voor de massa's, die hij ver klaart te willen reddenEr is geen enkel bewijs, dat Sartre ook maar één stapje gevorderd is op de weg, die leidt tot overbrugging van de kloof tussen „intellectueel" en „massa", dat het men selijke probleem is hetwelk hem het meest schijnt te fascineren In Sartre's werk schuilt een diepe verachting voor de mensen, vooral in zijn laatste ont wikkeling." Vernietigender critiek op de mensbe schouwing van deze Franse existentia list, die hem vriiwel noodgedwongen tot een keuze voor het Stalinisme moest voeren, is moeilijk denkbaar! Critiek, zeer principiële critiek heeft ook prof. dr J. P. A. Mekkes, die in het December-nummer van „Anti-Revo lutionaire Staatkunde" vooral de door de Verenigde Naties ontworpen Verkla ring van Mensenrechten zeer uitvoerig rol de lage gemiddelde leef tijd van de hoofdfiguren, vooral in de Middeleeuwen, gespeeld heeft. De Duitse keizers bijvoor beeld hebben niet eens de zogenaamde rijpe leeftijd (40 jaar) bereikt; met zijn 56 jaar was de modernste vorst van die tijd, Frederik II van Ilohenstaufen, al een uitzon dering. Toch waren er in de loop d,er eeuwen nog meer uitzonderingen: Keizer Au gustus werd 76 jaar, Cosimo Medici, de stichter van het beroemde Florentijnse ge slacht, 75 jaar. Philips II van Spanje, bekend uit de Tach tigjarige Oorlog, 71 jaar. Twee staatslieden uit de Napoleontische tijd hebben een hoge leeftijd bereikt: Talleyrand werd 84 en Met- ternich zelfs nog twee jaar ouder. William Pitt, de Ou dere, is 70 geworden, maar d° jongere werd niet ouder dan 47 jaar. Frederik de Grote is 74 geworden, waar bij in het midden moge blij ven. of hij dit aan zijn capa citeiten als staatsman, dan wel aan zijn militaire kwali teiten te danken heeft. Want de legeraanvoerders komen bijna allen ver boven de grens, die voor gewone stervelingen schijnt te be staan en men heeft het be roep van generaal niet zon der reden een ware levens- conservator genoemd. Blü- cher werd 76, Foch 78. Wel lington 83, Hindenburg 87, Radetzky 92, Wrangel 93. Pé- tain 95 om maar een paar voorbeelden te noemen Napoleon, die maar 51 werd, is een tamelijk zeldzame uit zondering en Alexander de Grote, die reeds op 32-jarige leeftijd stierf, schijnt het ge zegde te bevestigen, dat de goden hun lievelingen jong tot zich nemen.... Pseude-arfs verdirsferde microscopen en lenzen De officier van justitie te 's-Graven- hage heeft gisteren eèn jaar met aftrek geëist tegen de laborant B. B. uit Lei den. B. had zich als dokter uitgegeven en was zo door gedrongen in het labo ratorium van het Nederlands instituut voor preventieve geneeskunde te Lei den. Hier had hij microscopen, lenzen en andere laboratoriumtensiliën wegge nomen en verduisterd. De verdediger wees er op, dat B zijn werk in Leiden vrij behoorlijk deed en toen uit was gekomen dat hij geen arts was, men hem toch als laborant had gehouden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 9