Raad Heiloo (nog teleurgesteld) schenkt burgemeester vertrouwen Transjordanië land van puin en vergane glorie r De wereldreis van Jimmy Brown De ton is vol AGENDA WAT DE THEATERS BRENGEN Burgervader erkeni iekorikoming tijdens de rampzalige Zondag Geen besef van ernst van de toestand Tocht door woestijn De heer veertig K. Westveen ambtenaar ALKMAARS ELFTAL TEGEN ALCMARIA Help met een een handje mandje jaar HARMONIE THEATER: Deze vrouw is gevaarlijk VICTORIA THEATER: Daar komen de tanks REX-TH EATER: De laatste ontmoeting CINEMA AMERICAIN: Don Camillo De journaals De misstap van dr Ta'bo een knappe ihriller ZATERDAG 14 FEBRUARI 1953 BURGEMEESTER KALFF heeft in de gisteren gehouden raadsvergadering van de gemeente Heiloo in het openbaar een verklaring afgelegd, waarin hij heeft erkend op de bewuste Zondag niet de ernst van de toestand te heb ben beseft. Zoals men zich zal herinneren, werden hem verleden week door de raad scherpe verwijten gemaakt en ook in de motie, die gisteren werd aange nomen, sprak de raad opnieuw zijn teleurstelling uit over de negatieve hou ding, die de burgemeester ten opzichte van de maatregelen tot steunverlening aan de getroffen gebieden, had aangenomen. De motie werd ingediend door wethouder Rus, nadat de burgemeester zijn verklaring had uitgesproken en luidde: „De raad van de gemeente Heiloo in vergadering bijeen, op verzoek van de burgemeester zich andermaal beradend over diens houding tijdens de nationale ramp, spreekt onveranderd zijn teleurstelling uit over de negatieve houding van de burgemeester, waar het betrof het nemen van directe maat regelen tot steunverlening aan de getroffen gebieden. Hij neemt met vol doening kennis van de verklaring van de burgemeester, waaruit blijkt, dat deze zijn tekortkoming erkent en begrip heeft voor de ontstemming van de taad. Hij, de raad, blijft de burgemeester zijn vertrouwen schenken". Met het aannemen van deze motie werd de kwestie als afgedaan beschouwd. Donderdagavond was de raad reeds in comitévergadering bijeen geweest om met de burgemeester het gebeurde door te praten, welke bespre- kingen resulteerden in een openbare vergadering, waarin burgemeester Kalff terstond na de opening de vol gende vergadering aflegde: Na de voor mij wel buitengewoon aangrijpende en voIk°men onver- wechte gebeurtenissen van Vrijdag 6 dezer, wil ik na met de leden van de gemeenteraad in een besloten ver gadering alles nog eens te hebben doorgesproken gaarne een verklaimg a Ik° heb gemeend die verklaring kort te moeten houden, omdat het zich bege ven in bijzonderheden en details alleen maar aanleiding kan geven tot aflei ding van de hoofdpunten. Maar vóór ik die verklaring geef wil ik U enige dingen bekend maken, die ik U voorleg, niet om mij door U te laten verontschuldigen, maar om te proberen te verklaren wat U in mijn gedrag onbegrijpelijk kan voorkomen. Er waren op Zondag bepaalde stem- mingen; alleen waren die niet bij een ieder dezelfde. Degeen die de gehele dag naar de radio geluisterd had, was in een andere stemming dan hij die dat niet deed. Maar zelfs als men het zelfde gehoord heeft zijn van verschil lende mensen de stemmingen nog met gelijk. Zaterdag zeide in een vergade- i'ins voor de veQvoederinzamcling iemand: de één is sprrntaan, de ander ..kijkt het nog eens af". De ernst van de toestand onderschattend en een „af kijkende" natuur hebbende, dacht IK, toen ik van de vergadering van Zon dagavond hoorde: „Wat gaat dat hard van stapel". En toen ik van de secretaresse van het Roode Kruis hoorde dat bijna alles voor de collecte al geregeld was, zag ik geen aanleiding mijn afspraak voor die avond af te zeggen. In deze zaal is nog iemand, die meende dat het Roode Kruis reeds vrijwel alles geregeld had: de heer Schuyt vertelde mij enige mensen die hij voor de vergadering genodigd had, daarom te hebben afge- zegd. Of ik nu het gerede inzicht heb ge- h'd of niet, laat ik thans nog even rusten: vast staat dat ik de omstandig heden zag als ik deed en U beschreef. Twee verwijten. Mij zijn twee dingen verweten; ten eerste dat ik niet aanwezig was tn de vergadering van Zondagavond waar de collecte werd besproken; ten twee de, dat ik geen raadsvergadering bijeen riep om het geven van een bedrag uit de gemeentekas te bespreken. Ten aanzien van het eerste was ik van mening, dat de loco-burgemeester mij daar zeer goed zou kunnen vervan gen, omdat ik toén in het geheel met de overtuiging had, dat iets zo ernstigs gebeurd was, dat het gehele land in beweging zou moeten komen en ornaat ik vernomen had, dat het Roode Kruis bijna alles wat nodig was reeds gere geld had. Had ik enig besef gehad van de wer kelijke toestand, dan zou ik zeker an ders gehandeld hebben, en ik zie thans ook zeer wel in, dat ik onvoldoends be seft heb, dat men 2011 oordelen, dat ae burgemeester toch de leiding van de vergadering had behoren te nemen. Ten aanzien van het tweede was ik mèt de burgemeesters uit de kring Alkmaar van mening (wij bespraken de zaak op Dinsdag), dat tot het bij eenroepen van vergaderingen der ge meenteraden om gelden voor de ge troffen gebieden ter beschikking te stellen uit de gemeentekassen, met het initiatief van die burgemeesters be hoorde uit te gaan. De overwegingen die daarbij golden waren: wij kunnen nog in het geheel niet de toestand overzien en ais belangrijkste: geven uit de overheidskassen zal de bereid heid tot geven van de particulieren drukken. _TT Toen een raadslid mij op Woensdag telefonisch vroeg een raadsvergadering uit te schrijven met het doel te beslui ten dat de gemeente een bedrag be schikbaar zou stellen, heb ik hem me degedeeld. dat IK het initiatief daartoe niet zou nemen. Hij zeide mij, d^t nlf dan met enige anderen een officieel verzoek zou zenden om de raad bijeen te laten komen. Ik antwoordde dat dat natuurlijk goed was. Ik had tegen de vergadering geen enkel bezwaar, ik wilde haar slechts niet van mij doen uitgaan. Ook hier erken ik achteraf, dat het beter zou geweest zijn het verzoek met de wethouders te besnreken en ten slotte dan toch het initiatief van he' college te doen uitgaan". Korte agenda. VADAT de motie van de heer Rus met algemene stemmen was aanvaard, werd nog een korte agenda afgehan deld. Op voorstel van B. en W. werd besloten het eervolle ontslag van de gemeentesecretaris niet per 1 Januari maar per 1 Maart 1953 te doen ingaan, ïndat betrokkene anders juist bulten de pensioenregeling zou vallen. Verder besloot men tot verkoop van een per ceel grond en tot het verlenen van voorschotten aan de stichting „Woning complex voor bejaarden" ten behoeve van de aankoop van deze grond en de bouw van vijf woningen. Aan de ver eniging voor Christelijk Nationaal on derwijs te Heiloo zal medewerking worden verleend bij de aanschaffing van acht schoolbanken. Op voorstel van de heer Bosma (CPN) besloten de raadsleden hun pre sentiegeld af te staan voor het Natio naal Rampenfonds. De heer Van Nek (VVD) deelde in aansluiting hierop mede, dat het hoofdbestuur van het Roode Kruis zijn waardering had uit gesproken over de in Heiloo gevoerde acties. Er werden niet minder dan 123 vrachtauto's met kleding en 500 dekens verzonden, waaronder één auto uit Akersloot. Alkmaar heeft de honderdduizend gulden bereikt. Wat verleden week nog totaal onmogelijk leek, is thans werkelijkheid geworden, dank zij een gift van een grote levensverzekering maatschappij hier ter stede, die reeds eerder 500.stortte en met een,be drag van ƒ2930,39 de honderddui zend heeft volgemaakt. Aan andere giften, w.o. 200. van personeel en directie Kuiperij Bakker en ƒ600,62 van het personeel van Stoel's Bouwmaterialenhandel, was gistermiddag een totaal van ƒ97069,61 bereikt, dat door de ver zekering ten slotte tot een rond be drag is aangevuld. Wij durven nu met een gerust hart te verklaren, dat Alk maar een goede plaats heeft ingeno men onder de steden. Want behalve deze 100.000 is er ook voor ettelijke duizenden recht streeks gestort en werd in de kerken ƒ30.000 opgehaald. Om dan nog maar niet te spreken van de 50.000, die de raad beschikbaar heeft gesteld. Vervoerders gaven f 500. In een vergadering van de vervoers onderneming „De Blauwband Expres" in het Wapen van Haarlem is door de leden van de vereniging besloten f 500 af te staan voor het Rampenfonds. Hier van is reeds f 415.- gestort. Verschillende van de leden hadden al geheel belangeloos hun wagen en werkkracht ten dienste van de ge troffenen ingezet. Lezing van dr Kampman voor .Ex Oriënfe Lux" UISTEREN hield in de kleine zaal van de „Harmonie" conservator aan de Rijksuniversiteit te dr. A. A. Kampman, Leiden, voor het Vooraziatiseh- Egyptisch Genootschap „Ex Oriente Lux" een lezing over een door hem gemaakte reis door Transjordanië. Tijdens deze causerie werd een groot aan tal lichtbeelden vertoond, foto's, die dr Kampman in 1951 en 1952 in het „woestijnrijk van Koning Abduiah" heeft gemaakt. Zij gaven een indruk wekkend beeld van een land, dat eens een bloeiende cultuur heeft gekend, waarvan thans dc ontelbare ruïnes her en der in de onmetelijke woestijnen verspreid liggen. De woestijn-patrouilles van het Ara bische Legioen, die het land sinds 1914, na eeuwen Turks wanbeheer hebben gepacificeerd, zorgden voor zover hun dat mogelijk was voor een veilig ver loop van de tocht in dit onherberg zame, maar geschiedkundig zo rijke land. Aan het slot van dr Kampman's rede werden nog enkele vragen gesteld. Op de vraag hoe het mogelijk is, dat deze indertijd florerende steden derma te radicaal verlaten zijn dat het wel lijkt alsof er een vloek op het land ligt, antwoordde de spreker, dat dit ge komen is doordat in verband met po litieke verschuivingen de karavaanwe gen indertijd verlegd zijn waardoor het tegenwoordig geheten Transiordanië buiten deze routes kwam te liggen en het land volkomen aan de ondergang werd prijs gegeven. De reis van de heer Kampman was o.m. gefinancieerd door de Stichting voor Zuiver Wetenschappelijk Onder zoek. Duizenden graftomben treft men midden in de volkomen door mense lijke wezens verlaten vlakten aan. Gro te steden, eens brandpunten van han del en industrie zijn er in de verzengen de zon van eeuwen tot ruïnes verpuind. De machtige burchten der vroegere kruisridders worden nog slechts door een enkele woestijnhond bewoond. Een unieke merkwaardigheid, één der archaeologische wonderen uit het mid den-Oosten is de stad Petra, in het jaar 1812 na eeuwen herontdekt. Volkomen door de omgevende rotsen „ingeketeld" en slechts te bereiken door een smalle rotsspleet, ligt deze stad daar als een verstild overblijfsel van bewogen tij den. Het merkwaardige van deze stad is, dat er zich graftomben en gebou wen bevinden, die uit één stuk bestaan, doordat zij, rijk bebeeldhouwd, in de rotsen werden uitgehouwen. Vervolgens nam de spreker zijn toehoorders mee naar de geheel vervallen stad Jerash, dat een centrum van Byzantijnse en Romeinse cultuur moet zijn geweest. Het geweldige forum van deze stad met zijn indrukwekkende colonnades is voor een groot deel nog intact geble ven. Volgens inscripties werd zij onge veer in het jaar 80 gesticht. Enkele aardige onderbrekingen tijdens deze woestijntocht, die zich over een afstand van 1000 km uitstrekte en met een personenwagen werd afgelegd, wer den door de spreker op humortische wijze gememoreerd. Geen zoons. Zo ontmoette hij op zijn tocht een sheik, die een landstreek zo groot als de provincie Gelderland „bewaakte" en de gelukkige bezitter was van enige honderden kamelen. Bovendien had de ze man vier vrouwen. Toen dr Kampman in een gesprek dat hij. via een tolk met deze vorst voerde zich liet ontvallen dat hij twee doch ters maar geen enkele zoon had, ont moette hij innige blijken van medeleven In het Oosten is het namelijk niet be hoorlijk dat men over ziin dochters spreekt en het is een schande als men geen zoon bezit. Dat wij in Nederland wel een konin- ging maar geen koning hebben, aldus de heer Kampman, kon ik de sheik niet aan zijn verstand brengen. Ik heb er maar vanaf gezien om hem het begrip „Prins-gemaal" aan het verstand te brengen. Dan zou hij helemaal de kluts zijn kwijt geraakt". Daar men jn de woestijn vrijwel nim mer een onderdak kon vinden sliep de heer Hartman met ziin twee begeleiders (een tolk en een chauffeur) in het woestijnzand met zijn hoofd tegen de treeplank van de auto. Botsing op het Hofplein Gisterochtend om 10.20 uur kwamen op het Hofplein een vrachtauto en een personenwagen met elkaar in botsing. De personenauto werd aan de voorzijde ernstig beschadigd. De oorzaak van het ongeluk was naast de gladheid van het wegdek te wijten aan de onachtzaam heid van de bestuurder van de vracht auto. Openbare verkoping Ten overstaan var! notaris mr. C. J. de Lange is het woonhuis met erf aan de Tuinstraat no. 60 verkocht voor f 2300. Het woonhuis met erf Overdie straat 72 bracht f 6780 op. ZATERDAG Cinema Americain, 7 en 9.30 uur: Don Camillo (alle leeft.); Victoria Theater, 7 en 9,30 uur: Daar komen de tanks (14 jaar); Harmonie Theater, 7 en 9.30 uur: Deze vrouw is gevaarlijk (18 ir) Rex Theater, 2 30, 7 en 9.30 uur: De laatste ontmoeting (18 jaar). Gulden Vlies, 10.30 uur: Voorl.dag Prov. commissie veilingen; 8 uur; Con tactavond Reisb. Magneet. Wapen van Heemskerk, 10.30 uur: Coöp. Ver. v. IJselmeervissers. Grote kerk, 7.30 uur: Kerkconcert t.b v. Rampenfonds. NOORDSCHARWOUDE. Tivoli, 8 u.: Limelight. ZONDAG Bioscopen als Zaterdag, aanvang 2. 4-30, 7 en 9.30 uur. Gulden Vlies, 8 uur: Herman Bouber met „Meeuwen boven Sorrento". Wapen van Heemskerk, 7 u.: Openba re dansavond. BERGEN. Rustende Jager, 8 u.: Con cert t.b.v. Rampenfonds. NOORDSCHARWOUDE. Tivoli, 3.30 en 7.30 uur: Limelight. MAANDAG Cinema Americain, 8 uur: Dom Camillo (alle leeft.)Victoria Theater, 8 uur: De misstap van dr Talbot (18 jr.); Har monie Theater, 8 uur: Deze vrouw is gevaarlijk (18 jr.)Rex Theater, 2.30 en 8 uur: Laatste ontmoeting (18 jr.). Gulden Vlies, 8 uur: R.K. Danscomité. Wapen van Heemskerk, 8 uur: Verg. Volksonderwijs. DIENST APOTHEKEN De avond- en nachtdienst der apo theken wordt deze week verzorgd door apotheek Kruisinga, Koorstraat 59. HOOG WATER TE BERGEN AAN ZEE Zaterdag 4.07 16.19 Zondag 4.48 1700 Maandag 5.29 17.43 TE CAMPERDUIN Hoog Laag Zaterdag 41,12 16.24 22.12 10.24 Zondag 4.53 17.05 22.53 11.05 Maandag 5.34 17.48 23.34 11.48 Opbrengst wordt aan het NRF overgemaakt Op het moment dat de krant ter per se ging had de KNVB nog geen beslis sing genomen ten aanzien van het af gelasten van het voetbalprogramma. Het ziet er evenwel naar uit, dat zeker in Noord-Holland, hoegenaamd niet ge speeld zal worden. Niettemin is de kans groot dat de Alkmaarse voetbalenthou siasten een wedstrijd zullen kunnen aanschouwen. Het plan bestaat name lijk om, als de Alkmaarse clubs inder daad niet behoeven te spelen, het sport park sneeuwvrij te maken, waardoor het mogelijk zal worden een Aikmaars elf tal tegen AIcmaria te laten spelen. Het Aikmaars elftal zal dan in de loop van deze dag worden samengesteld. De be langstelling zal hoogstwaarschijnlijk voor dege ontmoeting zeer groot zijn, te meer daar de baten aan het Nationaal Rampenfonds zullen worden overge maakt. De heer K. Westveen, commies ter secretarie eerste klasse, herdenkt van daag het feit, dat hij veertig jaar gele den als gemeenteambtenaar in dienst trad. Twee en dertig jaar is de jubila ris thans werkzaam op het Aikmaars stadhuis, aan de afdeling Financiën, waar hij speciaal is belast met de man datering. De daaraan voorafgaande acht jaren werkte hij in Almelo en Amersfoort. Dit jubileum wordt vamdaag in in tieme kring gevierd. Vanmorgen heeft de burgemeester de heer Westveen de gebruikelijke gratificatie uitgereikt. De gemeentesecretaris overhandigde hem namens het personeel een actetas. Wot IS het toch dat juist de nood ons Moet dwingen naast elkaar te staan En, ongeacht partij of richting De handen in elkaar doet slaan? Zal DIT het zijn, dat ondanks alles Wot ons in 't daag'lijks leven scheidt. Wij kind'ren van hetzelfde land zijn En één in lotsverbondenheid? Hoe dikwijls vliegen onze kind'ren Elkaar niet heftig in het haar, Moor als een vréémde hen te na komt Dan vechten zij weer vóór elkaar. En daarom is het heus geen wonder En ook geen ramp als mettertijd Het oude leven weer zijn gang gaat Met haken, ogen, zorg en strijd. De hoofdzaak is, dat als de nood kómt Wij tóch weer naast elkander staan En zó kan men bewond'ring hebben Voor alles wat reeds werd gedaan. Nu weet ik dat er aan het geven Voor velen eens een einde komt, Al worden daag'lijks nog getallen In onze kranten opgesomd. Maar kijk, er zijn ook KLEINE dingen Die men allicht vergeten zou En die toch zo onmisbaar zijn in Het daag'lijks leven van een vrouw. Vandaar ook dat de naaidoosactie Voor velen nog een weg kan zijn Om nóg een steentje bij te dragen, Al is het dan ook in het klein. Kijk eens uw voorraad na, mevrouwtjes, Er is beslist nog wel iets bij Dat anderen hoognodig hebben. Toe, snor eens in uw naaigerei. Vandaag en Maandag kunt ge t brengen Het tijdstip is van .twee tot zes En Maandag nog van zeven tot negen. Hieronder vindt ge het adres! Mevr. HolzmüllerTeengs, Emmastr. 45 JABSON. De heer A. L. Bakker, hoofdinspecteur van de Domeinen te Alkmaar, die gisteren zijn 25-jarig ambtsjubileum vierde, gaat zelf met de feestsigaren rond. Links op de foto de heer Wolfswinkel, loco-directeur van 's Rijks belastingen en Domeinen, midden de heer Schellinger, directeur. In deze boeiende film, die tot en met Woensdag in de Harmonie als hoofdnummer wordt vertoond heeft Joan Crawford opnieuw bewezen, welk een uitnemende actrice zij is. Zij heeft de zware rol van Beth Austin op boeiende wijze vertolkt. Beth Austin, een aantrekkelijke vrouw die medewerking verleent aan een gangsterbende van Matt en Will Jackson, krijgt een ernstige oogziekte en loopt daardoor gevaar blind te wor den. Haar enige redding kan zijn een gevaarlijke operatie, die alleen verricht kan worden door de zeer bekende dr Halleck, die aan het hoofd staat van een groot ziekenhuis in Indianapolis. Alvorens er heen te gaan verleent zij nog medewerking aan het beroven van een deftige speelclub. Dr Halleck heeft met Beth's oogoperatie groot succes en er ontstaat een grote genegenheid tus sen de dokter en zijn patiënt met alle moeilijkheden daaraan verbonden. Na tal van interessante scenes, waarin de spanning ruimschoots aanwezig is, kun nen Beth Austin en dr Halleck een ge lukkige toekomst tegemoet gaan. Door inhoud en spel boeit de film van het begin tot het einde. Naast Joan Crawford speelt de bekende Dennis Morgan een sterke rol als dr Halleck. Een speelfilm die zeer de aandacht verdient. De hoofdfilm wordt ingeleid door een tekenfilm en een fraai gekleurde opname van de beroemde Trapaner witte paarden. Een oorlogsfilm van de goede soort, welke voldoende menselijke problemen heeft om niet geheel en al documentair te zijn, al blijft dan de grote opmars der geallieerden vanaf het invasiefront het hoofdthema. Naast het beeld van een oprukkende gevechtsgroep ziet men in de film de mannen, die de Amerikaanse tank „California Jane" besturen. Zij zijn op elkaar aangewe zen en krijgen als hun sergeant ge dood wordt een zelfverzekerde com- mandant^ sergeant Sully (steve Co chran), de niet alleen lastig voor zijn mannen is, maar eveneens een pro bleem wordt voor zijn superieuren. Hij heeft zich in het hoofd gezet, dat hij als eerste Duitsland zal binnenrijden en het gelukt hem, maar men maakt enkele situaties mee waaruit duidelijk blijkt met welk levensgevaar dat voor hem en zijn mannen gepaard gaat. Ten slotte weet hij het leven van meer dan een van zijn mannen door zijn dapper gedrag te redden, krijgt bericht, dat hij tot luitenant zal worden bevorderd, maar weigert de promotie om bij zijn mannen te kunnen blijven. Vooraf o.a. een prachtige gekleurde film van een expeditie, die van Frans Guyana uit naar de oorsprong van de Marowijne gaat zoeken. Een thema oud als de wereld zelve, doch op verrassend^ wijze door de Italianen verfilmd met een eminente rol van de talentvolle actrice Alida Valli. Dat de echtgenote van een ingenieur van een automobielfabriek tot de ont dekking komt, dat zij meer van een bevriende auto-coureur dan van haar man houdt, dat deze coureur kort na dat hem te verstaan is gegeven, dat de 29. Toen Jimmy zoveel benzine had geladen als hij maar mee kon voeren, rekende hij met de man van de pomp af. Eén voor één overhandigde hij hem de bankbiljetten en toen stopte hij er de man nog drie extra in zijn hand. Hebt u epn drie kwartier geleden hier ook een stationcar begeleid door vier ruiters zien voorbij komen?", vroeg hij hem recht op de man af. Het leek er op of de man even aarzelde vóó- hij ant woord op deze onverwachte vraag gaf „Zeker, heer", zei hij, „een grote auto met vier kameelruiters er bij. Zij had den veel haast, zeer veel haast". Jimmv knikte. „Zij hebben hier dus geen ben zine gekocht?" „Neen heer, dat deden zij niet, zij reden door". „Kende u deze lieden?" Weer aarzelde de man even. Hij zocht naar een antwoord. „Nee heer. ik kende hen niet. Ik zag ze nooit eer der". Jimmy begreep, dat de vent stond te liegen alsof het gedrukt was. Hij tastte opnieuw in ziin zak en hield de man nog een paar bankbiljetten voor, maar hij gaf ze hem niet. „Vertel mij de waarheid, vriend", zei hij kortaf. „Je kende deze mannen wél. Wat is de re den, dat ge iets voor ons verzwijgt?". De man keek wat verlegen voor zich uit. Toen richtte zich ziin blik qp de bankbiljetten. „Als ik zwijg heer", zei hij, „dan doe ik zulks uit vrees. Deze lieden zijn zééééér* gevaaéaarlijk. Als zij zouden merken dat ik spreek, dan zou hun wraak mij treffen. Ik zou geen uur meer zeker van miin leven zijn". Jimmy gaf hem het geld. „Is het beter dat wij in deze oase de nacht doorbren gen?" vroeg hij. De man dacht even diep na. „Dit is wel beter heer", zei hij. „Gij moet niet verder reizen, voordat ge een escorte hebt gekregen van de woestijnpolitie. Ik verwacht deze mor gen of overmorgen hier. Maar ik bid u. laat niemand merken, dat ik u die raad heb gegeven". verhouding definitief beëindigd wprdt, tijdens een trainingsrit verongelukt, een chanteur ten tonele verschijnt en de bedrogen echtgenoot ontdekt op welke wijze zijn vrouw het „losgeld" verdient, is een onderwerp, dat sinds Lumiere de tiende muze ten doop hield, ettelijke malen is verfilmd. Hes is dan ook niet zozeer het verhaal, waarnaar de aandacht in eerste instan tie uitgaat, maar de wijze waarop het is verfilmd. Het befaamde neo-realisme, een filmstijl welke de Italianen en bij wijlen ook de Fransen bij uitstek mach tig zijn, heeft deze tot op de draad ver sleten historie nieuwe bekoring gege- ven. De strakke, bovenal menselijke creatie van Alida Valli, op gelijk niveau gesecondeerd door de acteurs Amedeo Nazzari en Jean Pierre Aumont, ver leent de film bovendien een indringen de spanning, welke de toeschouwer bij voortduring in haar ban houdt. Deze factoren heffen „Ultimo Incontro" bo ven de middelmaat. De beide vóórfilms één over de on derhoudswerken aan de St. Pieter te Rome, de ander over de katoenindus trie in Italië - voltooien het Italiaanse cachet van het programma in het Rex- Theater. De Cinema heeft de film Don Camillo met Fernandel in de rol van dorpspastoor een week geprolongeerd. De moeilijkheden (van financiële aard) welke tussen Italië en de kleine republiek San Marino zijn gerezen, zijn oorzaak dat in het buitenlandse journaal, dat deze week in Cinema Americain, het Victoria en het Rex Theater draait, filmbeelden van dit lilleput-staatje verschijnen. Voorts ziet gij o.m. Koning Hoessein op een Britse cadettenschool. Het leeuwendeel van het journaal wordt evenwel ingeno men door een uitgebreide reportage van de hartverwarmende hulp, welke Ne derland momenteel uit het buitenland ontvangt. Opnamen uit Zweden, Noor wegen, Duitsland. Denemarken en Frankrijk geven de toeschouwer een uitstekende indruk van het medeleven met de ramp, welke de Zuid-West hoek van Nederland heeft getroffen. Het Holl. Nieuws brengt evenals: Van week tot week, een reeks van nieuwe opnamen van de watersnood zowel in ons land als 'in Engeland. We zien hoe Nederland de slachtoffers herdenkt, de radiotoespraak van H. M. de Koningin, de hulpacties uit binnen- en buiten land, het bezoek van de Prinsessen Beatrix en Irene aan de geëvacueerden. Verder is er het bezoek van Adenauer aan Berlijn voor de vluchtelingen uit O.-Duitsland, opnamen van jachtvlieg tuigen voor Formosa, grote autoraces in Argentinië en een fraaie reportage van het kunstrijden bij de Wereldkam pioenschappen in Davos. Van Maandag af draait in het Victo ria Theater de thriller „De misstap van dr Talbot", een opmerkelijke film, waarin de hoofdpersoon tenslotte wordt beschuldigd van moord op zichzelf. Dit typische gegeven is door Vincent Sher man uitgewerkt tot een spannende rol prent met vele filmische hoogtepunten. Dank zij de strakke regie, die zich in de gehele film doet voelen is de vreemde geschiedenis van dr Talbot zeer aanvaardbaar geworden, evenals het karakterspel van Kent Smith en Ann Sheridan, dat in hoge ma'e arpe- leert aan de psychische toestand waar in de arts en zijn vriendin Nora Pren tiss verkeren. Talbot, een tot dusver gedegen arts, verliest zijn hart aan een revue-zangeres en om haar te volgpn en toch een pijnlijke scheiding met zijn vrouw te vermijden, 'aat hij zich door middel van het lichaam van een in ziin spreekkamer gestorven hartpatiënt voor het oog van de wereld veronge lukken. Men vermoedt echter misdaad en als Talbot door een samenloop van omstandigheden na een ernstig ongeluk wordt gearresteerd wordt hij beschul digd van moord op dr Talbot, zichzelf. Niemand herkent in het door het on geluk verminkte en misvormde gezicht, het gelaat van de dood gewaande arts. Hij wordt schuldig verklaard en laat het zo, omdat het leven voor hem geen waarde meer heeft en hij de goede herinnering .die zijn gezin van hem beeft, niet wil schaden. Een knaqns thriller, de door de voortreffelijke regie op het eerste plan is komen te staan. Personeel van PWN schonk tienduizend gulden Bij de gehouden inzameling ten be hoeve van het Rampenfonds werd door het personeel van het P. W. N. een Vz pet. van het jaarsalaris afgestaan, waardoor een bedrag van f 10.000 kon worden overgemaakt op de giroreke ning van het fonds.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 2