Raad Heiloo (nog teleurgesteld)
schenkt burgemeester vertrouwen
Transjordanië land van puin
en vergane glorie
r
De wereldreis van Jimmy
Brown
De ton is vol
AGENDA
WAT DE THEATERS BRENGEN
Burgervader erkeni iekorikoming
tijdens de rampzalige Zondag
Geen besef van ernst
van de toestand
Tocht door woestijn
De heer
veertig
K.
Westveen
ambtenaar
ALKMAARS ELFTAL
TEGEN ALCMARIA
Help
met
een
een
handje
mandje
jaar
HARMONIE THEATER:
Deze vrouw is gevaarlijk
VICTORIA THEATER:
Daar komen de tanks
REX-TH EATER:
De laatste ontmoeting
CINEMA AMERICAIN:
Don Camillo
De journaals
De misstap van dr Ta'bo
een knappe ihriller
ZATERDAG 14 FEBRUARI 1953
BURGEMEESTER KALFF heeft in de gisteren gehouden raadsvergadering
van de gemeente Heiloo in het openbaar een verklaring afgelegd, waarin
hij heeft erkend op de bewuste Zondag niet de ernst van de toestand te heb
ben beseft. Zoals men zich zal herinneren, werden hem verleden week door de
raad scherpe verwijten gemaakt en ook in de motie, die gisteren werd aange
nomen, sprak de raad opnieuw zijn teleurstelling uit over de negatieve hou
ding, die de burgemeester ten opzichte van de maatregelen tot steunverlening
aan de getroffen gebieden, had aangenomen. De motie werd ingediend door
wethouder Rus, nadat de burgemeester zijn verklaring had uitgesproken en
luidde: „De raad van de gemeente Heiloo in vergadering bijeen, op verzoek
van de burgemeester zich andermaal beradend over diens houding tijdens de
nationale ramp, spreekt onveranderd zijn teleurstelling uit over de negatieve
houding van de burgemeester, waar het betrof het nemen van directe maat
regelen tot steunverlening aan de getroffen gebieden. Hij neemt met vol
doening kennis van de verklaring van de burgemeester, waaruit blijkt, dat
deze zijn tekortkoming erkent en begrip heeft voor de ontstemming van de
taad. Hij, de raad, blijft de burgemeester zijn vertrouwen schenken". Met het
aannemen van deze motie werd de kwestie als afgedaan beschouwd.
Donderdagavond was de raad
reeds in comitévergadering bijeen
geweest om met de burgemeester het
gebeurde door te praten, welke bespre-
kingen resulteerden in een openbare
vergadering, waarin burgemeester
Kalff terstond na de opening de vol
gende vergadering aflegde:
Na de voor mij wel buitengewoon
aangrijpende en voIk°men onver-
wechte gebeurtenissen van Vrijdag 6
dezer, wil ik na met de leden van
de gemeenteraad in een besloten ver
gadering alles nog eens te hebben
doorgesproken gaarne een verklaimg
a Ik° heb gemeend die verklaring kort
te moeten houden, omdat het zich bege
ven in bijzonderheden en details alleen
maar aanleiding kan geven tot aflei
ding van de hoofdpunten.
Maar vóór ik die verklaring geef wil
ik U enige dingen bekend maken, die
ik U voorleg, niet om mij door U te
laten verontschuldigen, maar om te
proberen te verklaren wat U in mijn
gedrag onbegrijpelijk kan voorkomen.
Er waren op Zondag bepaalde stem-
mingen; alleen waren die niet bij een
ieder dezelfde. Degeen die de gehele
dag naar de radio geluisterd had, was
in een andere stemming dan hij die
dat niet deed. Maar zelfs als men het
zelfde gehoord heeft zijn van verschil
lende mensen de stemmingen nog met
gelijk. Zaterdag zeide in een vergade-
i'ins voor de veQvoederinzamcling
iemand: de één is sprrntaan, de ander
..kijkt het nog eens af". De ernst van
de toestand onderschattend en een „af
kijkende" natuur hebbende, dacht IK,
toen ik van de vergadering van Zon
dagavond hoorde: „Wat gaat dat hard
van stapel".
En toen ik van de secretaresse van
het Roode Kruis hoorde dat bijna alles
voor de collecte al geregeld was, zag ik
geen aanleiding mijn afspraak voor die
avond af te zeggen. In deze zaal is nog
iemand, die meende dat het Roode
Kruis reeds vrijwel alles geregeld had:
de heer Schuyt vertelde mij enige
mensen die hij voor de vergadering
genodigd had, daarom te hebben afge-
zegd.
Of ik nu het gerede inzicht heb ge-
h'd of niet, laat ik thans nog even
rusten: vast staat dat ik de omstandig
heden zag als ik deed en U beschreef.
Twee verwijten.
Mij zijn twee dingen verweten; ten
eerste dat ik niet aanwezig was tn
de vergadering van Zondagavond waar
de collecte werd besproken; ten twee
de, dat ik geen raadsvergadering bijeen
riep om het geven van een bedrag uit
de gemeentekas te bespreken.
Ten aanzien van het eerste was ik
van mening, dat de loco-burgemeester
mij daar zeer goed zou kunnen vervan
gen, omdat ik toén in het geheel met
de overtuiging had, dat iets zo ernstigs
gebeurd was, dat het gehele land in
beweging zou moeten komen en ornaat
ik vernomen had, dat het Roode Kruis
bijna alles wat nodig was reeds gere
geld had.
Had ik enig besef gehad van de wer
kelijke toestand, dan zou ik zeker an
ders gehandeld hebben, en ik zie thans
ook zeer wel in, dat ik onvoldoends be
seft heb, dat men 2011 oordelen, dat ae
burgemeester toch de leiding van de
vergadering had behoren te nemen.
Ten aanzien van het tweede was ik
mèt de burgemeesters uit de kring
Alkmaar van mening (wij bespraken
de zaak op Dinsdag), dat tot het bij
eenroepen van vergaderingen der ge
meenteraden om gelden voor de ge
troffen gebieden ter beschikking te
stellen uit de gemeentekassen, met het
initiatief van die burgemeesters be
hoorde uit te gaan. De overwegingen
die daarbij golden waren: wij kunnen
nog in het geheel niet de toestand
overzien en ais belangrijkste: geven
uit de overheidskassen zal de bereid
heid tot geven van de particulieren
drukken. _TT
Toen een raadslid mij op Woensdag
telefonisch vroeg een raadsvergadering
uit te schrijven met het doel te beslui
ten dat de gemeente een bedrag be
schikbaar zou stellen, heb ik hem me
degedeeld. dat IK het initiatief daartoe
niet zou nemen. Hij zeide mij, d^t nlf
dan met enige anderen een officieel
verzoek zou zenden om de raad bijeen
te laten komen. Ik antwoordde dat dat
natuurlijk goed was. Ik had tegen de
vergadering geen enkel bezwaar, ik
wilde haar slechts niet van mij doen
uitgaan.
Ook hier erken ik achteraf, dat het
beter zou geweest zijn het verzoek met
de wethouders te besnreken en ten
slotte dan toch het initiatief van he'
college te doen uitgaan".
Korte agenda.
VADAT de motie van de heer Rus met
algemene stemmen was aanvaard,
werd nog een korte agenda afgehan
deld. Op voorstel van B. en W. werd
besloten het eervolle ontslag van de
gemeentesecretaris niet per 1 Januari
maar per 1 Maart 1953 te doen ingaan,
ïndat betrokkene anders juist bulten
de pensioenregeling zou vallen. Verder
besloot men tot verkoop van een per
ceel grond en tot het verlenen van
voorschotten aan de stichting „Woning
complex voor bejaarden" ten behoeve
van de aankoop van deze grond en de
bouw van vijf woningen. Aan de ver
eniging voor Christelijk Nationaal on
derwijs te Heiloo zal medewerking
worden verleend bij de aanschaffing
van acht schoolbanken.
Op voorstel van de heer Bosma
(CPN) besloten de raadsleden hun pre
sentiegeld af te staan voor het Natio
naal Rampenfonds. De heer Van Nek
(VVD) deelde in aansluiting hierop
mede, dat het hoofdbestuur van het
Roode Kruis zijn waardering had uit
gesproken over de in Heiloo gevoerde
acties. Er werden niet minder dan 123
vrachtauto's met kleding en 500 dekens
verzonden, waaronder één auto uit
Akersloot.
Alkmaar heeft de honderdduizend
gulden bereikt. Wat verleden week
nog totaal onmogelijk leek, is thans
werkelijkheid geworden, dank zij een
gift van een grote levensverzekering
maatschappij hier ter stede, die reeds
eerder 500.stortte en met een,be
drag van ƒ2930,39 de honderddui
zend heeft volgemaakt.
Aan andere giften, w.o. 200.
van personeel en directie Kuiperij
Bakker en ƒ600,62 van het personeel
van Stoel's Bouwmaterialenhandel,
was gistermiddag een totaal van
ƒ97069,61 bereikt, dat door de ver
zekering ten slotte tot een rond be
drag is aangevuld. Wij durven nu met
een gerust hart te verklaren, dat Alk
maar een goede plaats heeft ingeno
men onder de steden.
Want behalve deze 100.000 is er
ook voor ettelijke duizenden recht
streeks gestort en werd in de kerken
ƒ30.000 opgehaald. Om dan nog
maar niet te spreken van de 50.000,
die de raad beschikbaar heeft gesteld.
Vervoerders gaven f 500.
In een vergadering van de vervoers
onderneming „De Blauwband Expres"
in het Wapen van Haarlem is door de
leden van de vereniging besloten f 500
af te staan voor het Rampenfonds. Hier
van is reeds f 415.- gestort.
Verschillende van de leden hadden
al geheel belangeloos hun wagen en
werkkracht ten dienste van de ge
troffenen ingezet.
Lezing van dr Kampman voor .Ex Oriënfe Lux"
UISTEREN hield in de kleine zaal van de „Harmonie"
conservator aan de Rijksuniversiteit te
dr. A. A. Kampman,
Leiden, voor het Vooraziatiseh-
Egyptisch Genootschap „Ex Oriente Lux" een lezing over een door hem
gemaakte reis door Transjordanië. Tijdens deze causerie werd een groot aan
tal lichtbeelden vertoond, foto's, die dr Kampman in 1951 en 1952 in het
„woestijnrijk van Koning Abduiah" heeft gemaakt. Zij gaven een indruk
wekkend beeld van een land, dat eens een bloeiende cultuur heeft gekend,
waarvan thans dc ontelbare ruïnes her en der in de onmetelijke woestijnen
verspreid liggen.
De woestijn-patrouilles van het Ara
bische Legioen, die het land sinds 1914,
na eeuwen Turks wanbeheer hebben
gepacificeerd, zorgden voor zover hun
dat mogelijk was voor een veilig ver
loop van de tocht in dit onherberg
zame, maar geschiedkundig zo rijke
land.
Aan het slot van dr Kampman's rede
werden nog enkele vragen gesteld.
Op de vraag hoe het mogelijk is, dat
deze indertijd florerende steden derma
te radicaal verlaten zijn dat het wel
lijkt alsof er een vloek op het land
ligt, antwoordde de spreker, dat dit ge
komen is doordat in verband met po
litieke verschuivingen de karavaanwe
gen indertijd verlegd zijn waardoor het
tegenwoordig geheten Transiordanië
buiten deze routes kwam te liggen en
het land volkomen aan de ondergang
werd prijs gegeven.
De reis van de heer Kampman was
o.m. gefinancieerd door de Stichting
voor Zuiver Wetenschappelijk Onder
zoek.
Duizenden graftomben treft men
midden in de volkomen door mense
lijke wezens verlaten vlakten aan. Gro
te steden, eens brandpunten van han
del en industrie zijn er in de verzengen
de zon van eeuwen tot ruïnes verpuind.
De machtige burchten der vroegere
kruisridders worden nog slechts door
een enkele woestijnhond bewoond.
Een unieke merkwaardigheid, één der
archaeologische wonderen uit het mid
den-Oosten is de stad Petra, in het jaar
1812 na eeuwen herontdekt. Volkomen
door de omgevende rotsen „ingeketeld"
en slechts te bereiken door een smalle
rotsspleet, ligt deze stad daar als een
verstild overblijfsel van bewogen tij
den. Het merkwaardige van deze stad
is, dat er zich graftomben en gebou
wen bevinden, die uit één stuk bestaan,
doordat zij, rijk bebeeldhouwd, in de
rotsen werden uitgehouwen. Vervolgens
nam de spreker zijn toehoorders mee
naar de geheel vervallen stad Jerash,
dat een centrum van Byzantijnse en
Romeinse cultuur moet zijn geweest.
Het geweldige forum van deze stad
met zijn indrukwekkende colonnades
is voor een groot deel nog intact geble
ven. Volgens inscripties werd zij onge
veer in het jaar 80 gesticht.
Enkele aardige onderbrekingen tijdens
deze woestijntocht, die zich over een
afstand van 1000 km uitstrekte en met
een personenwagen werd afgelegd, wer
den door de spreker op humortische
wijze gememoreerd.
Geen zoons.
Zo ontmoette hij op zijn tocht een
sheik, die een landstreek zo groot als
de provincie Gelderland „bewaakte" en
de gelukkige bezitter was van enige
honderden kamelen. Bovendien had de
ze man vier vrouwen.
Toen dr Kampman in een gesprek dat
hij. via een tolk met deze vorst voerde
zich liet ontvallen dat hij twee doch
ters maar geen enkele zoon had, ont
moette hij innige blijken van medeleven
In het Oosten is het namelijk niet be
hoorlijk dat men over ziin dochters
spreekt en het is een schande als men
geen zoon bezit.
Dat wij in Nederland wel een konin-
ging maar geen koning hebben, aldus de
heer Kampman, kon ik de sheik niet
aan zijn verstand brengen. Ik heb er
maar vanaf gezien om hem het begrip
„Prins-gemaal" aan het verstand te
brengen. Dan zou hij helemaal de kluts
zijn kwijt geraakt".
Daar men jn de woestijn vrijwel nim
mer een onderdak kon vinden sliep de
heer Hartman met ziin twee begeleiders
(een tolk en een chauffeur) in het
woestijnzand met zijn hoofd tegen de
treeplank van de auto.
Botsing op het Hofplein
Gisterochtend om 10.20 uur kwamen
op het Hofplein een vrachtauto en een
personenwagen met elkaar in botsing.
De personenauto werd aan de voorzijde
ernstig beschadigd. De oorzaak van het
ongeluk was naast de gladheid van het
wegdek te wijten aan de onachtzaam
heid van de bestuurder van de vracht
auto.
Openbare verkoping
Ten overstaan var! notaris mr. C. J.
de Lange is het woonhuis met erf aan
de Tuinstraat no. 60 verkocht voor
f 2300. Het woonhuis met erf Overdie
straat 72 bracht f 6780 op.
ZATERDAG
Cinema Americain, 7 en 9.30 uur: Don
Camillo (alle leeft.); Victoria Theater,
7 en 9,30 uur: Daar komen de tanks
(14 jaar); Harmonie Theater, 7 en 9.30
uur: Deze vrouw is gevaarlijk (18 ir)
Rex Theater, 2 30, 7 en 9.30 uur: De
laatste ontmoeting (18 jaar).
Gulden Vlies, 10.30 uur: Voorl.dag
Prov. commissie veilingen; 8 uur; Con
tactavond Reisb. Magneet.
Wapen van Heemskerk, 10.30 uur:
Coöp. Ver. v. IJselmeervissers.
Grote kerk, 7.30 uur: Kerkconcert
t.b v. Rampenfonds.
NOORDSCHARWOUDE. Tivoli, 8 u.:
Limelight.
ZONDAG
Bioscopen als Zaterdag, aanvang 2.
4-30, 7 en 9.30 uur.
Gulden Vlies, 8 uur: Herman Bouber
met „Meeuwen boven Sorrento".
Wapen van Heemskerk, 7 u.: Openba
re dansavond.
BERGEN. Rustende Jager, 8 u.: Con
cert t.b.v. Rampenfonds.
NOORDSCHARWOUDE. Tivoli, 3.30
en 7.30 uur: Limelight.
MAANDAG
Cinema Americain, 8 uur: Dom Camillo
(alle leeft.)Victoria Theater, 8 uur:
De misstap van dr Talbot (18 jr.); Har
monie Theater, 8 uur: Deze vrouw is
gevaarlijk (18 jr.)Rex Theater, 2.30 en
8 uur: Laatste ontmoeting (18 jr.).
Gulden Vlies, 8 uur: R.K. Danscomité.
Wapen van Heemskerk, 8 uur: Verg.
Volksonderwijs.
DIENST APOTHEKEN
De avond- en nachtdienst der apo
theken wordt deze week verzorgd door
apotheek Kruisinga, Koorstraat 59.
HOOG WATER TE BERGEN AAN ZEE
Zaterdag 4.07 16.19
Zondag 4.48 1700
Maandag 5.29 17.43
TE CAMPERDUIN
Hoog Laag
Zaterdag 41,12 16.24 22.12 10.24
Zondag 4.53 17.05 22.53 11.05
Maandag 5.34 17.48 23.34 11.48
Opbrengst wordt aan het
NRF overgemaakt
Op het moment dat de krant ter per
se ging had de KNVB nog geen beslis
sing genomen ten aanzien van het af
gelasten van het voetbalprogramma. Het
ziet er evenwel naar uit, dat zeker in
Noord-Holland, hoegenaamd niet ge
speeld zal worden. Niettemin is de kans
groot dat de Alkmaarse voetbalenthou
siasten een wedstrijd zullen kunnen
aanschouwen. Het plan bestaat name
lijk om, als de Alkmaarse clubs inder
daad niet behoeven te spelen, het sport
park sneeuwvrij te maken, waardoor het
mogelijk zal worden een Aikmaars elf
tal tegen AIcmaria te laten spelen. Het
Aikmaars elftal zal dan in de loop van
deze dag worden samengesteld. De be
langstelling zal hoogstwaarschijnlijk voor
dege ontmoeting zeer groot zijn, te
meer daar de baten aan het Nationaal
Rampenfonds zullen worden overge
maakt.
De heer K. Westveen, commies ter
secretarie eerste klasse, herdenkt van
daag het feit, dat hij veertig jaar gele
den als gemeenteambtenaar in dienst
trad. Twee en dertig jaar is de jubila
ris thans werkzaam op het Aikmaars
stadhuis, aan de afdeling Financiën,
waar hij speciaal is belast met de man
datering. De daaraan voorafgaande
acht jaren werkte hij in Almelo en
Amersfoort.
Dit jubileum wordt vamdaag in in
tieme kring gevierd. Vanmorgen heeft
de burgemeester de heer Westveen de
gebruikelijke gratificatie uitgereikt. De
gemeentesecretaris overhandigde hem
namens het personeel een actetas.
Wot IS het toch dat juist de nood ons
Moet dwingen naast elkaar te staan
En, ongeacht partij of richting
De handen in elkaar doet slaan?
Zal DIT het zijn, dat ondanks alles
Wot ons in 't daag'lijks leven scheidt.
Wij kind'ren van hetzelfde land zijn
En één in lotsverbondenheid?
Hoe dikwijls vliegen onze kind'ren
Elkaar niet heftig in het haar,
Moor als een vréémde hen te na komt
Dan vechten zij weer vóór elkaar.
En daarom is het heus geen wonder
En ook geen ramp als mettertijd
Het oude leven weer zijn gang gaat
Met haken, ogen, zorg en strijd.
De hoofdzaak is, dat als de nood kómt
Wij tóch weer naast elkander staan
En zó kan men bewond'ring hebben
Voor alles wat reeds werd gedaan.
Nu weet ik dat er aan het geven
Voor velen eens een einde komt,
Al worden daag'lijks nog getallen
In onze kranten opgesomd.
Maar kijk, er zijn ook KLEINE dingen
Die men allicht vergeten zou
En die toch zo onmisbaar zijn in
Het daag'lijks leven van een vrouw.
Vandaar ook dat de naaidoosactie
Voor velen nog een weg kan zijn
Om nóg een steentje bij te dragen,
Al is het dan ook in het klein.
Kijk eens uw voorraad na, mevrouwtjes,
Er is beslist nog wel iets bij
Dat anderen hoognodig hebben.
Toe, snor eens in uw naaigerei.
Vandaag en Maandag kunt ge t brengen
Het tijdstip is van .twee tot zes
En Maandag nog van zeven tot negen.
Hieronder vindt ge het adres!
Mevr. HolzmüllerTeengs, Emmastr. 45
JABSON.
De heer A. L. Bakker, hoofdinspecteur van de Domeinen te Alkmaar, die
gisteren zijn 25-jarig ambtsjubileum vierde, gaat zelf met de feestsigaren
rond. Links op de foto de heer Wolfswinkel, loco-directeur van 's Rijks
belastingen en Domeinen, midden de heer Schellinger, directeur.
In deze boeiende film, die tot en
met Woensdag in de Harmonie als
hoofdnummer wordt vertoond heeft
Joan Crawford opnieuw bewezen,
welk een uitnemende actrice zij is. Zij
heeft de zware rol van Beth Austin op
boeiende wijze vertolkt.
Beth Austin, een aantrekkelijke
vrouw die medewerking verleent aan
een gangsterbende van Matt en Will
Jackson, krijgt een ernstige oogziekte
en loopt daardoor gevaar blind te wor
den. Haar enige redding kan zijn een
gevaarlijke operatie, die alleen verricht
kan worden door de zeer bekende dr
Halleck, die aan het hoofd staat van
een groot ziekenhuis in Indianapolis.
Alvorens er heen te gaan verleent zij
nog medewerking aan het beroven van
een deftige speelclub. Dr Halleck heeft
met Beth's oogoperatie groot succes en
er ontstaat een grote genegenheid tus
sen de dokter en zijn patiënt met alle
moeilijkheden daaraan verbonden. Na
tal van interessante scenes, waarin de
spanning ruimschoots aanwezig is, kun
nen Beth Austin en dr Halleck een ge
lukkige toekomst tegemoet gaan.
Door inhoud en spel boeit de film
van het begin tot het einde. Naast Joan
Crawford speelt de bekende Dennis
Morgan een sterke rol als dr Halleck.
Een speelfilm die zeer de aandacht
verdient.
De hoofdfilm wordt ingeleid door
een tekenfilm en een fraai gekleurde
opname van de beroemde Trapaner
witte paarden.
Een oorlogsfilm van de goede soort,
welke voldoende menselijke problemen
heeft om niet geheel en al documentair
te zijn, al blijft dan de grote opmars
der geallieerden vanaf het invasiefront
het hoofdthema. Naast het beeld van
een oprukkende gevechtsgroep ziet
men in de film de mannen, die de
Amerikaanse tank „California Jane"
besturen. Zij zijn op elkaar aangewe
zen en krijgen als hun sergeant ge
dood wordt een zelfverzekerde com-
mandant^ sergeant Sully (steve Co
chran), de niet alleen lastig voor zijn
mannen is, maar eveneens een pro
bleem wordt voor zijn superieuren. Hij
heeft zich in het hoofd gezet, dat hij
als eerste Duitsland zal binnenrijden
en het gelukt hem, maar men maakt
enkele situaties mee waaruit duidelijk
blijkt met welk levensgevaar dat voor
hem en zijn mannen gepaard gaat. Ten
slotte weet hij het leven van meer dan
een van zijn mannen door zijn dapper
gedrag te redden, krijgt bericht, dat hij
tot luitenant zal worden bevorderd,
maar weigert de promotie om bij zijn
mannen te kunnen blijven.
Vooraf o.a. een prachtige gekleurde
film van een expeditie, die van Frans
Guyana uit naar de oorsprong van de
Marowijne gaat zoeken.
Een thema oud als de wereld zelve,
doch op verrassend^ wijze door de
Italianen verfilmd met een eminente
rol van de talentvolle actrice Alida
Valli.
Dat de echtgenote van een ingenieur
van een automobielfabriek tot de ont
dekking komt, dat zij meer van een
bevriende auto-coureur dan van haar
man houdt, dat deze coureur kort na
dat hem te verstaan is gegeven, dat de
29. Toen Jimmy zoveel benzine had
geladen als hij maar mee kon voeren,
rekende hij met de man van de pomp
af. Eén voor één overhandigde hij hem
de bankbiljetten en toen stopte hij er
de man nog drie extra in zijn hand.
Hebt u epn drie kwartier geleden hier
ook een stationcar begeleid door vier
ruiters zien voorbij komen?", vroeg hij
hem recht op de man af. Het leek er op
of de man even aarzelde vóó- hij ant
woord op deze onverwachte vraag gaf
„Zeker, heer", zei hij, „een grote auto
met vier kameelruiters er bij. Zij had
den veel haast, zeer veel haast". Jimmv
knikte. „Zij hebben hier dus geen ben
zine gekocht?" „Neen heer, dat deden zij
niet, zij reden door". „Kende u deze
lieden?" Weer aarzelde de man even.
Hij zocht naar een antwoord. „Nee heer.
ik kende hen niet. Ik zag ze nooit eer
der". Jimmy begreep, dat de vent stond
te liegen alsof het gedrukt was. Hij
tastte opnieuw in ziin zak en hield de
man nog een paar bankbiljetten voor,
maar hij gaf ze hem niet. „Vertel mij
de waarheid, vriend", zei hij kortaf. „Je
kende deze mannen wél. Wat is de re
den, dat ge iets voor ons verzwijgt?".
De man keek wat verlegen voor zich
uit. Toen richtte zich ziin blik qp de
bankbiljetten. „Als ik zwijg heer", zei
hij, „dan doe ik zulks uit vrees. Deze
lieden zijn zééééér* gevaaéaarlijk. Als
zij zouden merken dat ik spreek, dan
zou hun wraak mij treffen. Ik zou geen
uur meer zeker van miin leven zijn".
Jimmy gaf hem het geld. „Is het beter
dat wij in deze oase de nacht doorbren
gen?" vroeg hij. De man dacht even
diep na. „Dit is wel beter heer", zei hij.
„Gij moet niet verder reizen, voordat
ge een escorte hebt gekregen van de
woestijnpolitie. Ik verwacht deze mor
gen of overmorgen hier. Maar ik bid u.
laat niemand merken, dat ik u die raad
heb gegeven".
verhouding definitief beëindigd wprdt,
tijdens een trainingsrit verongelukt,
een chanteur ten tonele verschijnt en
de bedrogen echtgenoot ontdekt op
welke wijze zijn vrouw het „losgeld"
verdient, is een onderwerp, dat sinds
Lumiere de tiende muze ten doop
hield, ettelijke malen is verfilmd. Hes
is dan ook niet zozeer het verhaal,
waarnaar de aandacht in eerste instan
tie uitgaat, maar de wijze waarop het
is verfilmd. Het befaamde neo-realisme,
een filmstijl welke de Italianen en bij
wijlen ook de Fransen bij uitstek mach
tig zijn, heeft deze tot op de draad ver
sleten historie nieuwe bekoring gege-
ven. De strakke, bovenal menselijke
creatie van Alida Valli, op gelijk niveau
gesecondeerd door de acteurs Amedeo
Nazzari en Jean Pierre Aumont, ver
leent de film bovendien een indringen
de spanning, welke de toeschouwer bij
voortduring in haar ban houdt. Deze
factoren heffen „Ultimo Incontro" bo
ven de middelmaat.
De beide vóórfilms één over de on
derhoudswerken aan de St. Pieter te
Rome, de ander over de katoenindus
trie in Italië - voltooien het Italiaanse
cachet van het programma in het Rex-
Theater.
De Cinema heeft de film Don
Camillo met Fernandel in de rol van
dorpspastoor een week geprolongeerd.
De moeilijkheden (van financiële
aard) welke tussen Italië en de kleine
republiek San Marino zijn gerezen,
zijn oorzaak dat in het buitenlandse
journaal, dat deze week in Cinema
Americain, het Victoria en het Rex
Theater draait, filmbeelden van dit
lilleput-staatje verschijnen. Voorts ziet
gij o.m. Koning Hoessein op een Britse
cadettenschool. Het leeuwendeel van
het journaal wordt evenwel ingeno
men door een uitgebreide reportage van
de hartverwarmende hulp, welke Ne
derland momenteel uit het buitenland
ontvangt. Opnamen uit Zweden, Noor
wegen, Duitsland. Denemarken en
Frankrijk geven de toeschouwer een
uitstekende indruk van het medeleven
met de ramp, welke de Zuid-West
hoek van Nederland heeft getroffen.
Het Holl. Nieuws brengt evenals: Van
week tot week, een reeks van nieuwe
opnamen van de watersnood zowel in
ons land als 'in Engeland. We zien hoe
Nederland de slachtoffers herdenkt, de
radiotoespraak van H. M. de Koningin,
de hulpacties uit binnen- en buiten
land, het bezoek van de Prinsessen
Beatrix en Irene aan de geëvacueerden.
Verder is er het bezoek van Adenauer
aan Berlijn voor de vluchtelingen uit
O.-Duitsland, opnamen van jachtvlieg
tuigen voor Formosa, grote autoraces
in Argentinië en een fraaie reportage
van het kunstrijden bij de Wereldkam
pioenschappen in Davos.
Van Maandag af draait in het Victo
ria Theater de thriller „De misstap van
dr Talbot", een opmerkelijke film,
waarin de hoofdpersoon tenslotte wordt
beschuldigd van moord op zichzelf. Dit
typische gegeven is door Vincent Sher
man uitgewerkt tot een spannende rol
prent met vele filmische hoogtepunten.
Dank zij de strakke regie, die zich in
de gehele film doet voelen is de
vreemde geschiedenis van dr Talbot
zeer aanvaardbaar geworden, evenals
het karakterspel van Kent Smith en
Ann Sheridan, dat in hoge ma'e arpe-
leert aan de psychische toestand waar
in de arts en zijn vriendin Nora Pren
tiss verkeren. Talbot, een tot dusver
gedegen arts, verliest zijn hart aan een
revue-zangeres en om haar te volgpn
en toch een pijnlijke scheiding met zijn
vrouw te vermijden, 'aat hij zich door
middel van het lichaam van een in ziin
spreekkamer gestorven hartpatiënt
voor het oog van de wereld veronge
lukken. Men vermoedt echter misdaad
en als Talbot door een samenloop van
omstandigheden na een ernstig ongeluk
wordt gearresteerd wordt hij beschul
digd van moord op dr Talbot, zichzelf.
Niemand herkent in het door het on
geluk verminkte en misvormde gezicht,
het gelaat van de dood gewaande arts.
Hij wordt schuldig verklaard en laat
het zo, omdat het leven voor hem geen
waarde meer heeft en hij de goede
herinnering .die zijn gezin van hem
beeft, niet wil schaden. Een knaqns
thriller, de door de voortreffelijke
regie op het eerste plan is komen te
staan.
Personeel van PWN schonk
tienduizend gulden
Bij de gehouden inzameling ten be
hoeve van het Rampenfonds werd door
het personeel van het P. W. N. een
Vz pet. van het jaarsalaris afgestaan,
waardoor een bedrag van f 10.000 kon
worden overgemaakt op de giroreke
ning van het fonds.