|Duitse televisie-pioniers zijn ons voor
NA PASEN
IIedere avond uitzending
van acht tot tien uur
Williamsburg zet klok terug
In twee oude Hamburgse bunkers werd-wat groots verricht
Experimentele
stadium werd
zeer spoedig
afgesloten
J
Voorbereiding
Een programma
En in ons land
Een Amerikaans stadje herkreeg zijn
achttiende eeuwse aanzien
Ter overdenking
Snelle telefoonverbinding
met continent
[®w<{HS5j
rEN BEZOEK AAN DE DUITSE TELEVISIE-STUDIO'S in Hamburg
beeft er ons meer dan ooit van overtuigd, dat er van de betrokken
instanties in ons land een ruime blik en snelle beslissingen worden ge
vraagd, wil men met succes tegen het Duitse enthousiasme op dit gebied
optornen en wil men niet een niet meer in te halen achterstand inlopen,
die zich in de toekomst zowel voor de Nederlandse kijkers als voor de
Nederlandse industrie als een ernstige handicap kan doen gevoelen. De
technische kwaliteit van onze televisie, de ontvangstmogelijkheid en de
kwaliteit van enkele programmes van de afgelopen tijd, doen niet onder
voor wat men in Duitsland presteert. Terwijl men bij ons echter na vijf
jaren experimenteren nog confereert en overweegt, hebben de Duitsers na
een experimentele periode van twee jaar de knoop al doorgehakt en de
televisie de mogelijkheden gegeven, die ze nodig heeft om te worden tot
wat zij zo graag wil zijn: een machtig middel tot vermaak en ontwikke
ling van duizenden.
(Van onze speciale verslaggever
EN KAN WAARACHTIG NIET ZEGGEN, dat de Duitse televisie
pioniers in het verleden de wind mee hebben gehad. Juist toen zij er
lan gingen denken, met hun experimenten in de openbaarheid te treden, be
nnen hun politieke bazen te schieten en was er voor televisie geen tijd meer.
plet kwam toen toch nog tot enkele uitzendingen op kleine schaal, namelijk
koor ziekenhuizen, maar de pret was van korte duur, daar bij de eerste bom-
lardementen van Berlijn de enige Duitse televisiezender in een hoop puin en
poest werd veranderd. Zo lang de oorlog duurde was in Duitsland de televisie
tan de baan. En in de eerste jaren na de capitulatie veranderde de situatie niet.
J)e industrieën, die de benodigde apparatuur moesten leveren, werden als
llriegswichtig" gesloten. Pas in 1948 stonden de Britten een bescheiden pro-
ïuctie van televisie-apparatuur toe. In de Britse zone kon de Nord-West-
peutsche-Rundfunk toen de voorbereidingen gaan treffen voor een hervatting
pan de experimenten. Een speciale afdeling van de N.W.D.R. werd ingesteld
Ier. zij nam de draad op, waar deze in het begin van de oorlog was afgebroken.
|Met de deskundigen uit die jaren ging men aan de slag. Zij verzamelden een
jioepje jonge enthousiaste mensen om zich heen, wie niets te veel was en
Hie door dag en nacht te werken er in enkele jaren in slaagden Duitsland een
:cr behoorlijke plaats in de televisiewereld te verschaffen en op dit gebied
pijvoorbeeld Nederland voorbij te streven. Het zijn zeker niet de omstandig
heden geweest, waaraan de Duitsers dit succes danken.
\T v-a* T_ „1 /viAwitl dwijnen. Het hele interview duurde
I 01/i IS-aJv vZHl misschien zeven minuten, maar het
I d.\' het Heiligengeistfeld temidden was onge<neen boeiend en interessant.
\m de onafzienbare puinvlakte, ^aar e,en man of tien twaalf waren
Km twee enorme bunkers, die alle ^an °°k een hele middag bezig ge-
mmtwdementen hebben overleefd. De ^'eest aan °e voorbereidingen en repe-
P'.D.R. kreeg de beschikking over
mkl van deze bunkers en van hier
tittes
Dé Duitse televisie is nu al een suc-
ces geworden. Begin van dit jaar was
lit mien nu nog de televisiepro- het aantal relaiszenders gestegen tot
jtMtlis voor een groot deel uitge- zestien, zodat de propgramma's nu in
wie li. In 1950 ging het eerste pro-
Bmm de lucht in. Heel primitief
'itrkte men, met te weinig deskun-
m technici en regisseurs en met een
mrekkige apparatuur. Maar men
ttte door, drie maal twee uren per
>eek en de experimentele televisie
teni in Duitsland een succes. Zo'n
tcces, dat de N.W.D.R. het al twee
it later, met Kerstmis 1952 aan-
wjle on: een punt te zetten achter de
merimentele fase. Van die tijd af
leeft Duitsland zijn „echte" televisie,
fiere avond wordt twee uur uitge-
(van acht tot tien). Bovendien
lorden 's middags nog experimentele
inzendingen verzorgd en worden van
«langrijke gebeurtenissen directe
Iportages gegeven.
„De televisie kan het gezinsverband
srsterken, maar ook de gezinnen uit
Ikaar rukken. Dat laatste willen wij
«slist niet", zo zegt men in Ham-
ég. „Natuurlijk brengen wij actuali-
eiten, maar de hoofdzaak is en blijft
'ij ons het verzorgen van familiepro-
tamma's.
Het spreekt vanzelf, ook in Duits-
'nd staan cabaret, variété en muziek
'P het programma. Men kan daar niet
Men. Maar toch zijn de intieme pro-
tamma's de hoofdschotel. Ze zijn ook
meest succesvolle uitzendingen,
kt kookpraatje bijvoorbeeld, het
preekuur van de dokter, het vrou-
'emiurtje en de kinderprogramma's
onlangs een hele kinderoperette)
'ekken de meeste reacties. En het
obby-hoekje is een van de interes-
antst» en meest geliefde uitzendin-
[w. Hierin worden allerlei mensen
iet hobby's op het scherm gebracht,
[Men moet gezien hebben, hoeveel
rh en zorg men besteedt aan zo'n
^.zending, die slechts enkele minu-
1 buurt, om te begrijpen, waaraan
'succes van de Duitse televisie te
Mum is. Wij zagen een interview
[ej een amateurschilder. De man was
zijn complete huisinventaris naar
e Mnker gehaald om de kijkers te
KIfn zien, onder welke benarde om-
ar.rligheden hij moet werken.
Op het scherm zag men niet alleen
aantal schilderijen, de twee dames
de schilder vragep stelden en de
'der zelf, maar ook de vijf bedden,
deze in zijn éénkamerwoninkje
staan. De camera's waren uiterst
eeghjk en liefst tweemaal werd een
'Kie film in de uitzending gelast.
'en zag zo de eerste ontmoeting van
5 dame, die het gesprek leidde, met
'hilder (aan de oevers van de Al-
vrijwel geheel West-Duitsland ontvan
gen kunnen worden. Het televisienet
strekt zich uit. van Hamburg via
Hannover en Keulen naar Langen-
berg. Men zal het in de naaste toe
komst uitbreiden tot Frankfurt en
later tot Stuttgart en Miinchen. Een
constante (en betere) verbinding met
de studio's van Berlijn is een kwestie
van weken.
JN Hamburg, Keulen en Berlijn bezit
de N.W.D.R. thans televisiestudio's.
De hier uitgezonden programma's
worden samengevoegd tot één Duits
programma, waarin echter plaats is
voor eigen locale en regionale bijdra
gen uit de drie plaatsen. Bovendien
zijn er twee reportagewagens in ge
bruik. Een derde wagen is een van de
vurigste wensen van de N.W.D.R.
Foto links boven: Ben maquette
van de nieuwe Duitse televisie
studio's. Foto hierboven: Een der
televisiebunkers op het Heiligen
geistfeld te Hamburg.
Het aantal kijkers uitbreiden. Dat
is voor de toekomst van de televisie
het allesoverheersende probleem, in
Duitsland zowel als in Nederland.
Zonder voldoende kijkers heeft men
immers geen financiële basis en kan
men geen programmes verzorgen, die
in aantal en kwaliteit bevredigen. Maar
hier zitten we in die befaamde vicieu
ze cirkel, want zonder voldoende en
goede programma's zal het aantal kij
kers nooit genoeg toenemen. In Duits
land heeft men deze cirkel radicaal
doorbroken, onder het motto, dat de
televisie toch niet tegen te houden is
en dat het dan maar beter is, de zaak
direct goed op te zetten, zodatmen op
dit gebied niet achter andere landen
aan sukkelt, maar zelf de leiding kan
nemen.
Hoe grondig men de televisie aan
pakt moge trouwens blijken uit de
plannen die thans in uitvoering zijn
voor het bouwen van een nieuw stu
diocomplex in Hamburg Lokstedt.
Behalve grote ruimten voor bureaux
en werkplaatsen voor schilders, tim
merlieden en decorateurs, zal dit ge-
bouwencomplek liefst vier studio's
omvatten, waarvan drie tot. één heel
grote ruimte samengevoegd kunnen
worden en de vierde speciaal bedoeld
is als sprekersstudio.
J^ATEN we nu eens zien naar de
siutatie zoals die in ons land ts.
Ook hier moet de vicieuze cirkel door
broken worden, wil de Nederlandse
televisie geen doodgeboren kindje-
worden. Wat het eerst nodig is om
het publiek tot kijker te maken, is
het uitbreiden van het aantal uitzen
dingen tot tenminste het Duitse aan
tal en het verzorgen van zoveel mo
gelijk actuele reportages. Men zit
echter in Bussum met een veel te
kleine studio-ruimte om het aantal
uitzendingen op te voeren. Dat is hel
eerste probleem. Het eerste van vele:
Er moet personeel worden aange
nomen, de apparatuur behoeft uit
breiding en ga zo maar verder. Zon
der geld zullen die problemen echter
nooit opgelost kunnen worden. Men
zal nu spoedig moeten beslissen, of
Nederland televisie zal hebben, ja dan
neen. Iedere dag wachten betekent
dat de achterstand groter wordt.
Voor geld is echter niet alles te
koop. Wil men kijkers, dan zal ook
het geschil over de voetbalreportages
(en niet alleen van interlandwed
strijden) opgelost moeten worden. En
dan nog blijft natuurlijk de handicap
bestaan, die bet doortrekken van het
„zuilensysteem" van de radio voor de
televisie ongetwijfeld betekent. Im
mers, met een betrekkelijk beperkt?
zendtjjd is het uitzenden van een pro
gramma, dat voor een bepaalde groep
bestemd is en dat dus de kijktijd voor
de andere groepen met die uren be
perkt, niet verantwoord.
IStt
j en men zag hem aan het slot zijn
opbergen en in de mist ver-
(Bijzondere correspondentie)
£R BESTAAT in de Verenigde
Staten een grote „honger naar
historie", die zich uit in een schier
oneindige reeks historische romans,
films over ieder feit uit de Ameri
kaanse geschiedenis en een grote ver
ering voor vele historische figuren.
Ook het ons wat overdreven aan
doende respect voor Europese adel,
dat vele Amerikanen kenmerkt, is
hiervan een uitvloeisel. Nu is het ge
makkelijk om deze gevoelens als
typerend te kenschetsen voor een
volk met een, ten opzichte van de
Europese landen, zeer korte geschie
denis en ze te vergelijken met de ge
dragingen van een parvenu, die een
genealoog engageert om zijn afstam
ming van een hoogadellijk persoon
te bewijzen en hem een wapen te
bezorgen. Maar doen wij niet eigen
lijk stuk voor stuk hetzelfde? Praat
niet iedere Nederlander over de
Tocht naar Chatham alsof hij per
soonlijk de ketting heeft stukgevaren,
die de toegang tot Londen versper
de? Nog erger; de Gevangen Poort
tonen wij aan ieder die maar zien
wil, en waarom is hij zo bekend?
Omdat onze voorouders, waar wij zo
trots op zijn, op die plaats twee van
de begaafdste mannen die ons land
gekend heeft hebben vermoord.
Als dus in de Verenigde Staten een
Rockefeller vele millioenen dollarster
beschikking stelt om een stadje weer
geheel zijn achttiende eeuwse aanzien
te geven, dan zullen wij Europeanen
slechts met jalouzie mogen vaststel
len, dat wij dergelijke dingen ook
graag in zo grote stijl 'zouden doen.
In plaats daarvan draaien wij ieder
guldentje driemaal om alvorens er
twee kwartjes van uit te geven voor
herstel en onderhoud van de prach
tige monumenten, daterend uit de tij
den dat Amerika nog niet ontdekt was.
Het desbetreffende stadje is Williams
burg. In 1633 gesticht als „Middle
Plantation" werd het in 1699 de hoofd
stad van de Colony of Virginia en
kreeg het de naam van de Koning-
Stadhouder. Het koloniale Virginia
omvatte niet alleen de tegenwoordige
staat van die naam, maar ook West-
Virginia, Kentucky, Ohio, Indiana, Il
linois, Michigan en Wisconsin. Een
enorme uitgestrektheid dus. De gou
verneur, Francis Nicholson, heeft zich
zeer verdienstelijk gemaakt door een
wijde en zeer
fraaie aanleg van
het stadje. Een
grote hoofdstraat
met aan één zijde
het College of Wil
liam and Mary in
Virginia, op een na
de oudste Hoge
School in Amerika,
aan de andere het
„Capitol", 't groot
ste gebouw in de
koloniale tijd ge
bouwd. Verder het
Paleis van de Ko
ninklijke Gouver
neur, eveneens een
prachtig bouw
werk en een groot
aantal statige en
eenvoudige, maar
fraai geproportion-
neerde huizen. Ten
slotte een kerk,
„the most impres
sive monument of
religion in Ame
rica".
In dit Williams
burg kwamen wel
dra de families te
wonen, die later de
aristocratische lei
ders van de revolu
tie zouden voort
brengen. Als stu
denten aan het Wil
liam and Mary Col
lege verschenen
Thomas Jefferson.
James Monroe en John Tyler, alle drie
toekomstige presidenten van de Ver.
Staten, terwijl George Washington
kanselier van het College was. Hierin
deze plaats werd de Virginia Bill of
Rights geformuleerd, welke het voor
beeld zou worden voor de Federale
Constitutie.
De regering van Virginia werd in
1779 verlegd naar Richmond, waardoor
Williamsburg in zijn groei werd ge-
Het op de oude grondvesten, o.a. naar tekeningen van
Thomas Jefferson, herbouwde Paleis van de Gouverneur.
Tijdens het toeristenseizoen steken vele burgers zich in
18e eeuws costuum en rijden de oude rijtuigen voor.
opgegraven en voor de herbouw naar
oude tekeningen opnieuw gebruikt.
Nog bestaande gebouwen zijn geheel
gerestaureerd in hun oorspronkelijke
gedaante. Tot op heden zijn ruim 48
millioen dollar aan dit werk besteed
en men denkt nog een tiental jaren
en 15 millioen dollar nodig te heb
ben om deze museumstad te voltooi
en. Een museumstad echter, die ge
bruikt wordt en wier burgers goede
zaken doen. Want Amerika zou Ame-
stoord. Dit is nu een geluk gebleken, rika niet zijn, als het niet even mee-
omdat groots uitgegroeide steden on
mogelijk in een 18de eeuwse vorm
teruggebracht kunnen worden.
In 1926 toen in Amerika het 150-
deelde, dat de 250.000 jaarlijkse be
zoekers een belangrijke invloed heb
ben gehad op de welvaart in deze
plaats. De belastingschatting der be
zittingen is van 1926—1940 me' 99%
jarig beslaan werd gevierd van de gestegen en hoewel men een belas-
- - - - tmgverlaging van 10% had verleend,
steeg de opbrengst met 89%. De win-
kelomzetten stegen met niet minder
dan 300%.
Zo reden er dan tengevolge van
jelangrijke Phi Beta Kappa Society,
n 1776 gesticht in het William ar.d
Jary College, vestigde professor Wil
lam Arcker Rutherford Goodwin de
landacht van John D. Rockefeller Jr
]P de "If,' 'at.ere gebouwen vermeng- het herstei van het 18e eeuwse stadje
de overblijfselen van het koloniale
Williamsburg. Hij wist de geldmag-
Het voornaamste gebouw van het College of William and Mary, geheet
in oorspronkelijke stijl gerestaureerd.
naat er toe te bewegen het herstel
van de plaats in zijn oude staat te fi
nancieren. Men heeft dat zo drastisch
aangepakt, dat alles wat er niet bij-
hoorde is afgebroken. Men heeft de
grondvesten van historische gebouwen
in 1940 reeds 100% meer auto's rond
(van de bewoners alleen al) dan in
het moderne Williamsburg van 1926.
hoe paradoxaal dit ook klinkt. Ame
rika is hiermede een merkwaardig
bezit rijk, dat uniek is in de wereld.
INDIEN gij dan met Christus opge
wekt zijt, zoekt de dingen, die bo
ven zijn, waar Christus is gezeten
aan de rechterhand Gods. Bedenkt da
dingen, die boven zijn, niet die op da
aarde zijn" (Coloss. 3 1 en 2).
Het Paasfeest ligt achter ons en het
ligt voor de hand, dat we ons afvragen,
welke stimulans ons leven - al of niet -
daarvan ontvangen heeft. Het mensen
leven is immers méér dan het leven van
een plant of van een dier: het is bewust
geestelijk leven! En daarom vindt zulk
een woord: „zoekt de dingen die boven
zijn" weerklank in ons gemoed. Dich
ters en denkers aller eeuwen hebben 't
op vele wijzen herhaald; opvoeders en
jeugdleiders dringen er op aan; ja, ons
eigen hart beaamt het. Bij de ervaring
dat de wereld ons de vrede niet schenkt
die wij nodig hebben; wanneer allerlei
teleurstellingen ons treffen en het eigen
hart verdeeld is. dan geeft zulk een
woord uitzicht, wijst de weg NAAR
BOVEN.
Maarhet is niet zo eenvoudig als
't er uit ziet, want vele machten en
invloeden keren zich er tegen. Paulus,
die deze woorden geschreven heeft, .be
seft dit terdege, wat blijkt uit wat hij
er op volgen laat: „bedenkt niet de
dingen, die op de aarde zijn". M.a.w.
't gaat niet zo maar vanzelf om de ho
gere dingen te bedenken. De dingen
die op de aarde zijn, liggen ons nader
bij en kunnen maar niet zo opzij ge
schoven worden: niet alleen dat nun
bonte verscheidenheid ons bekoort,
maar ook stellen zij ons hun eisen. We
hebben toch onze dagelijkse' beslomme
ringen en zorgen; we moeten onze
aardse plichten vervuilen, voor ons ge
zin zorgen.
Doch dit niet alleen dit is een be
trekkelijk GERING bezwaar tegen het
zoeken der dingen die boven zijn!
ook onze eigen natuur staat ons daarbij
in de weg. Als ge weten wilt wat daar
toe behoort, moet ge de verzen 5 tot 10
van dat hoofdstuk maar eens lezen:
daar worden dingen genoemd (hoererij,
onreinheid, gramschap) die we allen
afkeuren, doch de eveneens opgesomde
„gierigheid en begeerlijkheid" vinden
velen nog zo afkeurenswaardig niet. En
ook al zouden we ze afkeuren, daarom
zijn we er nog niet boven verheven.
Laten we eerlijk zijn: wie is zó ver ge
vorderd, dat gierigheid en zinnelijkheid
hem geen valstrik meer kunnen wor
den?Ach, wij zelf zijn te aards-
gezind om die roepstem: „zoekt de din
gen die boven zijn'' te volgen!
Er komt evenwel nog wat bij. Dit
BOVEN staat niet slechts tegenover het
aardse en tegenover onze lagere na
tuur: er zijn dingen die op zichzelf ho
ger schijnen, hoger heien en toch even
zeer onze menselijke bestemming in de
weg staan. Paulus waarschuwt in de
voorafgaande verzen tegen eigenwillige
godsdienst, wettische vroomheid. Dit is
het geval, wanneer we onze hogere
wensen en onze diepste behoeften op
geestelijk terrein, het gevoel voor mys
terie, de indruk van heerlijkheid en
orde in de wereld tot onze godsdienst
maken. We beelden ons dan in, dat het
hoogste binnen ons bereik gekomen is,
maar in werkelijkheid zijn we nog bin
nen de kring dezer wereld gebleven.
Neen! het zoeken van „de dingen die
boven zijn" ligt niet zo voor de hand
en is «ook niet zo gemakkelijk. Daarom
is 't goed ook onze aandacht te laten
vallen op het woord in de Colossensen-
brief, dat hieraan voorafgaat: „indien
gij dan met Christus zijt opgewekt".
Hier noemt Paulus de KRACHT tot
het „boven". En hier ligt ook het ver
band met het Paasfeest!
De Bijbel leert, dat Jezus Christus is
opgestaan (opgewekt uit de doden). Er
zijn er, die de opstanding als FEIT niet
aannemen; voor anderen is zij wèl een
feit, maar voor beide categorieën geldt
de noodzaak om in het leven te tonen,
dat WIJ met Jezus Christus ZIJN OP
GEWEKT. Dat alleen geeft de
kracht om te zoeken de dingen die
BOVEN zijn-;, d.w.z. we worden geen
christenen door bepaalde geboden te
houden en ceremonies te vervullen,
door ons allerlei onthouding op te leg
gen of brave mensen te zijn.
PASEN maakt ons tot ANDERE,
NIEUWE mensen.
Ons zoeken van „de dingen die bo
ven zijn" rust nu op onze eenheid met
de verrezen Heer. Zeker, ons leven
blijf een leven van zoeken en
vinden, een leven met zijn hoog
en laag het leven van Paulus
zelf leert ons dat wel („Het
geloof is een onrustig ding", zeide
Luther zeer terecht), maar wie met
Christus is opgewekt, legt zich niet
meer neer bij wat nu eenmaal zó is
(de neerdrukkende macht van de din
gen van „beneden", van al het aardse,
ook van het aardse in eigen leven). Hij
blijft zoeken, worstelend zoeken, dat
vaak BIDDEN wordt. Wie met Chris
tus is, opgewekt, heeft een „levende"
God en hij kent het „ware leven".
En ondanks dat zoeken is er RUST.
Want wie zoekt, vindt de dingen die
boven zijn, WAAR CHRISTUS IS.
J. M. Lindeijer.
Hoorn.
Op het ogenblik worden in Groot
Brittannie proefnemingen genomen
met een methode die het de Brit mo
gelijk maakt een snellere telefoonver
binding met het Continent te verkrij
gen. Er is reeds een z.g „vraag"-
dienst. waardoor de telefoonbezitter in
Londen, na de letter C O N te hebben
gedraaid en het gewenste nummer te
hebben aangevraagd, met het Conti
nent kan spreken, zonder dat hij eerst
de haak moet neerleggen en wachten.
Op deze manier kan een Londense za
kenman binnen negentig seconden met
Parus telefoneren. De nieuwe methode
maakt het echter mogeüik om de tele
foonjuffrouw geheel te elimineren.
Volgens deze automatische methode
kan do Londense telefoonjuffrouw op
sommige lijnen naar Parijs, Brussel en
ook Nederland, rechtstreeks het ge
wenste nummer bereiken.
EEN MINIATUUR PAARDJE
In het onlangs te Apeldoorn opge
richte circus Tosca, dat nog in Dalsen
stond, is gisteren een hengstveulen
van een dwergponny geboren Het veu
lentje is slechts circa vijfentwintig
centimeter hoog.
ZATERDAG 18 APRIL 1953
