VINDEN DE JEUGDBEWEGINGEN NOG WEERKLANK BIJ In behouden haven DE VERGETEN CATEGORIE? Meesien staan er afwijzend tegenover Afkeer van discipline en gareel £ti nu de 25iie (cwjeiiie IV0R0Lm"»: zó reinigt geen andere!, likdoorns WONDEROLIE ESUIANN Activiteit binnens- en buitenshuis Te veel discipline Ik ben gek op lawaai Twee individualisten Een kwastgat of naad? Neem GUPA te baat! Luister eens naar Het Radioprogramma DONDERDAG 23 APRIL 1953 tras met repu- met een zware ran een prima I jaar garantie, sen 1 persoons nre bieden wij de matras met mast overtrok- s gegarandeerd evraagd, V., Handelskade 15, ORREGEN LAPPEN per Zi kl 1-2® GERE LAPPEN per '/2 kl 1.4® lappen per '/2 kl l-80 stbief per f2 kl. 1-00 istuk per kl. 3-8® LAKT HALF OM HALF per >/2 kl 100 KALFSVLEES fslappen per f2 kl- l-8® tsfricandrau per '/2 kl. 1.M fsgehakt p. Vz kl. I-25 werst 0.28 per 100 8T* rdenreu/.el bij de 5 pond 2.00 f)NZE BESCHOUWING OVER „Vuur. water op schoolfuiven" had voor Hans Reinders uit Castricum gevolgen, die hem, dwongen tot onderstaande repliek: „Het zü mij vergund, op deze plaats nog even een korte opmerking te ma ken in verband met de kwestie van het alcoholgebruik op schoolfuiven, die de vorige week in deze rubriek werd behandeld. wijzen, zoals o.a. geheelonthouders bladen. Daarom stel ik het ten zeerste op prijs hier nog even uitdrukkelijk vast te stellen, dat het geenszins mijn bedoeling is geweest, het gebruik van sterke drank onder de jeugd te propa geren. Verre van dat! Ik heb mij alleen gekant tegen „het verbod", omdat dit mijns inziens getuigt van weinig ge voel voor paedagogie. Diegenen, die mij kennen, zullen weten, dat ik zelf Ik ben n.l. tot de, min of meer ontstellende, ontdekking op schoolfuiven nooit alcohol gebruik, omdat ik er geen gekomen, dat vele lezers uit het door mij gegeven antwoord enkele behoefte aan heb. een pleidooi, ja zelfs een aanmoediging voor het gebruik van alcoholhoudende dranken op dergelijke bijeenkomsten Het ware te wensen, dat geen der aanwezigen gebruik hebben gelezen. Gedurende de afgelopen week bereikte maakte van sterke drank, maar tegen het „verbod" blijf mij n.l. een groot aantal reacties, die op dit misverstand ik me hardnekkig verzetten." DE VRAAG VAN DE VORIGE WEEK luidde: „Ben je lid van een jeugdvereniging? Zo ja, wat betekent die voor Je? Zo neen, waarom niet?" Iedere lezer zal met mij van mening zijn, dat hier een onderwerp aan de orde werd gesteld, dat voor de ontwik keling van de mensheid en de opvoeding van jonge men sen, vooral die uit de vergeten categorie, van grote bete kenis is geweest en nog altijd is. Wie zich verdiept in de geschiedenis van de jeugdbewe ging ontdekt merkwaardige dingen. Hij komt tot de con clusie, dat de eerste jeugdorganisatie in de wereld die der „Blauwvoeten" van 1875 uit België was; de geestelijke vader er van was de schrijver Albrecht Rodenbach en Roeselaere was het uitgangs- en verzamelpunt van de be weging. Navolging in het buitenland vond ze echter niet. W'el waren ouder de IJ.M.C.A. in Engeland (1844), de IJ.W.C.A. (1855) en enkeie andere christelijk getinte groe pen, maar zij misten het typische jeugdbewegingskarak ter, waardoor vooral de Duitse organisaties gekenmerkt zijn. De „Wandervögel" (1896) verklaarden de oorlog aan de volwassenen, hun cultuur, hun conventies, hun levens stijl, hun ideologie; zij zochten de natuur, verheerlijkten het primitieve, spontane leven en handelen en, vooral na de beroemde vergadering op de Hohen Meissnerberg bij Kassei in 1913, streefden zij er naar, „met innerlijke op rechtheid zelf haar leven gestalte te geven volgens eigen aspiraties en met de wil zichzelf te ontwikkelen". Ouderen onder onze lezers herinneren zich ongetwijfeld, hoe hun invloed ook in ons land was te bespeuren: leden van de N.B.A.S., de J.G.O.B. en andere organisaties vertoonden zich in bonte kielen, korte broeken en sandalen; ze droe gen hun haren zo lang mogelijk, liepen met wijde passen, gedroegen zich nonchalant en hadden aan het „wandern", het kamperen, het volkslied en de volksdans even innig hun hart verpand als hun Duitse kameraden. Zij stichtten de eerste jeugdherbergen (Petten, Oldebroek), protes- Pro en contra „Het spel van verkennen" MIJN VERWACHTING bij de vraag uit het vorige nummer was zeer ge spannen: ik rekende op uitvoerige en enthousiaste betogen voor de organisa ties, waarvan men lid was de ge legenheid was gunstig, om kosteloos, reen, zelfs betaalde propaganda te maken. Ik kwam bedrogen uit. Het overgrote deel der inzendingen was afwijzend van de grote organisaties vonden alleen de padvinders een vurig verdediger, van de kleinere groepen een zwemgroep en een drumband; de rest liet verstele gaan! Is dit een symp toom? Heeft de jeugdbeweging geen betekenis meer voor de mensen uit de vergeten categorie? Misschien is Hans Kaper in staat, hen tot betere inzich-, ten te brengen. ONMIDDELLIJK na de oorlog ben ik lid geworden van de NPV, de Ne derlandse Padvindersbeweging, en nu, bijna acht jaar later, draag ik nog het padvindersuniform. Nooit heb ik van mijn lidmaatschap spijt gehad, integen deel. iedere keer trek ik weer met ge noegen mijn padvinderspak aan, en wanneer de tijd van het zomerkamp nadert, heb ik er moeite mee, mijn „padvinder-zijn" ten achter te stellen bij mijn „leerling-zijn". Waarom ik juist van de NPV lid ben, is niet zo één-twee-drie uitgelegd. Daar heb ik vele redenen voor, die direct samenhangen met de betekenis, die zij voor mij heeft. Eén van de belangrijkste drijfveren, die mij vooral aan de Padvinderij bindt, is ongetwijfeld de grote veel zijdigheid van deze vereniging. Naast activiteiten binnenshuis nemen activi teiten buitenshuis een enorme plaats in, en dit is het juist, wat andere ver enigingen grotendeels missen. Of wij buiten of binnen oefenen, hangt in _'t geheel niet van het weer af; een bui tenoefening bij lelijk weer kan net zo spannend zijn als één bij mooi weer; is het mooi weer, dan zijn wij, zoals van zelf spreekt, in de buitenlucht. Zo wordt er gezorgd voor een directe ont spanning na het in-de-banken-zitten van de meesten van ons. Dat de NPV geen eenzijdige vereni ging is, zoals bijvoorbeeld een sport vereniging, blijkt uit de bezigheden. Bij het binnenwerk is een grote plaats opengelaten voor het ontwikke len van elementaire kennis van de EHBO, van het gebruik van kaart en kompas, seinen, reddend zwemmen e.d De meeste aandacht wordt echter be steed aan buitenactiviteit. Speciaal mensen, die van „zwerven" houden, kunnen hun hart ophalen. Nadat je eerst de gelegenheid gehad hebt, de kampeertechniek aan te leren, mag je hiervan profiteren en er op uit trek ken, wat niet alleen een sterke, ge zonde body kweekt, maar bovendien verantwoordelijkheidsgevoel bijbrengt. Ikzelf heb dit „zwerven" altijd één van de mooiste dingen gevonden en doe dan ook niets liever dan dat. Niet be pakt en bezakt met alle nodige en on nodige gemakken van de moderne mens, maar zó, met een kaart en kom pas op onbekend terrein, om met volle teugen te genieten van de natuur en te trachten mii onder alle omstandig heden te behelpen, ook zonder ge bruikmaking van tent of primus. Eén van de andere redenen, waar om ik bij de Padvinderij ben, is, dat je zo de gelegenheid hebt, mensenken nis te verwerven en vrienden te ma ken, niet alleen van één bepaalde „stand" (wat een vreselijk woord!), maar van alle lagen van de bevolking. Arm of rijk moet helemaal geen belet sel zijn voor het aanknopen van vriend schapsbanden, zowel nationaal al inter nationaal. De Padvinderij is hier een uitstekend middel voor; denk bijvoor beeld aan 'NationaleKampen Sn Jam borees. Als ik zo eens aan het piekeren ga, zijn er eigenlijk vele dingen, die mij boeien in de Padvinderij. Daarom kan ik mij vaak niet indenken, waarom sommigen niet aangesloten zijn bij een jeugdvereniging. Misschien, omdat zij genoeg hebben aan zichzelf? Ik weet het niet, maar wanneer dit onderwerp Donderdag liahandeld wordt, breekt voor ons juist een nieuw Padvinders- jaar aan met St. Jorisdag; dan zullen wij weer met evenveel enthousiasme de vreugde van het Padvinder-zijn be leven! HANS KAPER, 16 jaar, Troepleider Dirk Duiveltroep, NPV - Afd. Alkmaar. Kennemerstraatweg 153, Alkmaar. Na dip geestdriftig woord het nuch tere geluid van Wim Luinge, die graag zwemt, met genoegen lid is van een zwemvereniging, maar bezwaar beeft tegen de eigenlijke jeugdorganisaties. MEE, IK BEN geen lid van een of andere jeugdvereniging en zal het waarschijnlijk ook niet meer worden". Ik ben wel lid van een gewone ver eniging, om precies te zijn een zwem vereniging en ik wil de tweede vraag teerden tegen de leiding van volwassenen al was een enkele van deze aftandse individuen „persona grata" in hun kring, zij waren voor een groot deel vegetariër, ge heelonthouder, anti-militarist; zij rookten nirt, verfoeiden de conventionele dansen en ontwikkelden daardoor een eigen levensstijl. Evenals in Duitsland bleef er in ons land van dat alles weinig over, al is de invloed er van voor een aandachtig onderzoeker nog duidelijk te bespeuren In ver schijnselen, die in hun dagen vreemd en nu doodgewoon geworden zijn. Anders was de ontwikkeling in Engeland. Daar werd de beweging van de Boy Scouts van grote betekenis. Baden Powell had in 1897 „Aids to scouting" geschreven, dat in de Zuidafrikaanse oorlog toepassing vond. Toen hij be merkte, dat jonge mensen in Engeland clubs stichtten, waarin de aanwijzingen uit dit boekje werden toegepast, richtte hij in 1907 tc Brownsea Island een jongenskamp op; het succes was zó groot, dat de beweging snel om zich heen greep. Begin 1908 verscheen zijn Scouting for boys" en in 1910 gaf hij zijn militaire loopbaan op om de leiding te nemen van de padvinderij. Ieder weet, dat ze een inter nationale beweging is geworden, die haar weerga niet heeft en waarvan de invloed ook in andere vormen van jeugdbeweging onmiskenbaar is. Naarmate de „vrije", de „ongeleide" jeugdbeweging in betekenis afnam, ontwikkelde zich die. waarin de volwas senen zo geen leiding, dan toch grote invloed hadden en hebben. Van de eerste soort is naast de „Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie" niet veel meer over; de tweede categorie wordt gestuwd door politieke of gods dienstige stromingen vaak hebben deze jeugdorganisa ties een zekere mate van zelfstandigheid; de „Staatsjeugd- bewegingen" missen deze volkomen: men denke aan de Russische Komsomol, de Italiaanse Ballilla en de Duitse Hitlerjugend. met betrekking tot deze vereniging beantwoorden. Ik wilde namelijk een paar jaar geleden ook wel „op een vereniging" en ik ben om de volgende redenen juist lid geworden van deze vereniging: le Heb ik (nadat ik van mijn water vrees genezen was) altijd veel van zwemmen gehouden. 2e Is het een gezellige vereniging, zonder indeling naar leeftijd, geslacht, enz. Om nu te zeggen wat ze voor mij betekent, is heel moeilijk. Ik zou er alleen maar op willen antwoorden, dat ik er niet graag van af zou gaan, of er moesten heel dringende redenen voor zijn. En nu de derde vraag. Ik heb al ver meld, -dat ik geen id ben van een jeugdvereniging, en wat meer zegt, alhoewel ik verscheidene vrienden heb gehad, die het wel waren, ben ik er nooit lid van geweest. Het waarom nu is moeilijk te be antwoorden. Er zijn namelijk veel re denen, waarom ik geen lid van be paalde verenigingen wil zijn. Ik zal in de hierna volgende punten proberen mijn grieven tegen bedoelde verenigingen uiteen te zetten. le Zijn de dingen, waarmee deze verenigingen zich bezig houden, meest al vrij flauw. Als voorbeeld hiervan zou ik willen noemen: de sluiptochten bij de padvinderij, waarmee tamelijk grote jongens zich bezig houden en waar toch niet veel inzit, als tweede punt zou ik willen noemen (en ik weet, dat ik hierbij veel tegenstand zal ont moeten) de liederen, die ook weer door die, al grote, jongens worden ge zongen, en hoe! 2e. Heb ik niet de illusies, die pad vinders en zo „moeten" hebben. Ik zeg „moeten", want in de praktijk is er van de verwezenlijking van deze illusies meestal niet veel te bespeuren (er wordt van „elke dag een goede daad" maar al te vaak een lolletje ge maakt). 3e. Houd. ik niet van een gedicipli- neerde samenleving, waarin Jan wat over Piet te zeggen heeft en Piet weer iets over Fred, alleen maar, omdat Jan ouder is dan Piet en langer op de ver eniging zit, terwijl Piet weer dezelfde voordelen boven Fred heeft. Van discipline zal de jeugd, als ze ouder is geworden, nog genoeg kunnen „genieten". W. LUINGE, 15 jaar, 4e kl. R.H.B.S., Alkmaar Tenslotte de beschouwing van Ie mand, die dol ls op lawaai en zich daarom heeft aangesloten bjj een or kest. OOK IK BEN LID van een jeugdver eniging en wel van de drumband der plaatselijke „R.K. Harmonie". Waarom ik nu juist lid ben van een drumband? Ten eerste omdat ik erg veel van mu ziek houd en ten tweede, omdat ik gek ben op lawaai: hoe meer leven, hoe liever ik het heb. En wat ze voor mij .betekent, ja wat moet ik daar nu op antwoorden? Een afwisseling in de da gelijkse sleur? Misschien. Mijn werk is eigenlijk meer 's avonds: ik werk in een rijwielstalling en daar valt genoeg te beleven. Dus dat is het niet. De iiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iitiiÉlliillklHWIIIIIIIIIIffilS HULLEN ALLE JONGE LEZERS van de vergeten categorie een antwoord inzenden op onderstaande brief? Weledele Heer, Met belangstelling lees ik steeds de onder Uw redactie ver schijnende artikelen in de Alkm. Courant, de „Vergeten Categorie", en constateer dan met genoegen, dat een deel der hedendaagse jeugd nog interesse heeft voor tal van vraagstukken het leven rakende. Uit de aard mijner werkzaamheden bevind ik mij veel langs de weg en dan neem ik waar, dat bij diezelfde jeugd een groot tekort is aan beleefdheid jegens oudere personen, en wel in het bijzonder bij de fietsende, schoolgaande jongelui van beiderlei kunne. Mijn vrouw heeft daar een onaangename herinnering van overgehouden, waar zij nog steeds hinder van heeft (zij werd indertijd door een blijk baar zeer haastige scholiere omvèr gereden, welke jongedame niet de minste moeite nam om enige hulp te verlenen, integendeel, zij keek om en maakte dat zij wegkwam). Dit is dan een naaste ondervinding, maar menigmaal zie ik iets dergelijks gebeuren, zo ook dezer dagen op het Ritsevoort te Alk maar, waar een oudere dame het slachtoffer werd van gichelende, gej opperde schoolbakvissen, die o zo veel haast hadden om weg te komen. Eenzelfde geval zag ik 1.1. een oude heer overkomen, maar genoeg, ik zal niet meer voorvallen memoreren, daar dit overbodig is en teveel tijd in beslag neemt. Mogelijk, dat deze stof eens behandelt kan worden in Uw ge noemde rubriek, want hoe belangrijk de daarin voorkomende onder werpen ook mogen zij, toch zou ik naast het ontluikend intellect ook eens wat meer levenskunst en beleefdheid tot uiting willen zien komen jegens de verdwijnende generatie, want dat laat veel te wensen over. U beleefd dankend voor Uw geëerde aandacht, verblijf ik, Hoogachtend, R. B. Brieven te richten aan D. L. Daalder, Komlaan 8, Bergen (N.-H.) Uiterlijk Maandag verzenden. niniiii f Pim. Pam en Pom in het Inchtrnim 106. Het ws een teleurgestelde Piet Pakkum, die enige tijd later op het bu reau verscheen. „Ze zijn me nog ont snapt, commissaris", zei hij en vertelde, wat er allemaal gebeurd was. Maar de commissaris gaf hem geen standje. Hij had al zijn aandacht bij de atojm-ra- ket, die nu op zijn bureau lag. „Tja, wat denkt u daar nu mee te doen?" vroeg hij aan de professor. „Zonder vergunning kunt u met dat ding niet vliegen. U moet toch minstens een soort vlieg-brevet hebben!" „Maar die bestaan nog niet voor dit soort raket ten", sprak de professor langzaam en streek met een vermoeid gebaar langs zijn hoofd. „Dit is een nieuwe uitvin ding, zoals ik u al gezegd heb. Deze atoom-raket zou een zegen voor de mensheid kunnen zijn". „Ja, zo is het met alle nieuwe uitvindingen", viel de commissaris hem in de rede. „Maar he laas, de wereld bestaat niet alleen uit goede mensen". „U hebt gelijk". De professor zuchtte. „Ik heb het nu zelf ondervonden. Misdadige elementen ge bruiken mijn uitvinding voor verkeer de doeleinden. Ik ben nu gewaar schuwd. En 'n gewaarschuwd mens telt voor twee!" „Wat wilt U doen, profes sor?", vroeg Pim, terwijl hij medelij dend naar de gebogen figuur van pro fessor Splitser staarde. „U kunt toch weer een nieuwe atoom-raket maken?" „Nee Pim, daar is het te laat voor! Agent, wilt u even een hamer voor me halen?" Ontzet keken Pim, Pam en Pom eikaar aan. Wat was de professor van plan? Baron van Pottum, die ook op het bureau was, deed haastig een stap naar voren. „Doe geen domme dingen Splits, waar je later spijt van hebt", waarschuwde hij. „Nee Pieter, ik zal hier geen spijt van hebben", zei de professor, terwijl hij zijn vriend aan keek. „De mensheid is nog niet rijp voor mijn uitvinding. Ik kan niets an ders doen, dan mijn uitvinding vernie tigen". (Advertentie, Ing. Med.) drumband betekent wel iets voor mij, maar wat dat weet ik niet. Ik ga er graag heen; het zijn allemaal nog jongelui en onze tamboermaitre kan goed met zijn klantjes overweg. Ik zou de Maandagavonden niet graag meer willen missen. Van een andere jeugd vereniging ben ik geen lid, maar ik speer de jongelui wel nan, lid te wor den; het kost wel moeite en inspanning en juist daarom doen ze het niet; ze ziin er (sommigen) te laks voor: ze voelen er niet voor. Span je eigen maar eens in, trommelen is ook zo ge makkelijk niet, ik heb ook wel ge dacht: ik doe het niet meer, ik ga er af, maar dan juist moet je doorzetten en je zult zien, dat je moeite beloond wordt. BEP BOUWMEESTER, 17 jaar, Zaandam. VAN DE INZENDERS die min of meer voelen als Wim Luinge noem ik nog Attie Kappen en Hans Reinders. De eeiBte schrijft o.a.: „De reden, dat ik niet bij een of an dere jeugdvereniging ben aangesloten, is niet de algemene smoes, dat ik er geen tijd voor heb, maar ik heb er een zekere antipathie tegen. Met jeugdverenigingen bedoel ik in dit geval de padvinderij e.d., speciaal voor meisjes, de verenigingen voor jon gens laat ik in dit geval buiten be^ schouwing. Meisjesverenigingen vind ik prulla ria, men kan zich er niet volledig uit leven en wanneer men een eigen me ning over een bepaald ding heeft, moet men zich altijd bii de meerderheid neerleggen- Je wordt .min of meer tot een kuddedier, dat altijd in het gareel moet lopen en dat altijd gehoorzaam moet zijn en vooral aan het eerste heb ik een gruwelijke hekel". En Hans Reinders: „Ik ben nooit lid van een jeugdver eniging geweest, en ik ben ervan over tuigd dat ik het nooit zal worden ook Ik geloof, dat er in dit opzicht twee soorten van mensen bestaan. De ene groep volhardt in het individuele, ter wijl de andere groep zich aangetrok ken voelt tot de massageest. Ik zelf be hoor ongetwijfeld tot de eerst genoem de categorie. Ik voel me in de massa niet thuis. Hiermee wil ik zeer zeker de jeugdverenigingen niet veroordelen Er zijn wel degelijk mensen, voor wie het verenigingsleven veel betekent, en die zich slechts hierin ten volle kun nen ontplooien. Ik kan dat niet, en daarom kan het jeugdverenigingswerk op geen enkeie wijze aantrekkings kracht op mij uitoefenen. PUZZLERUBR1EK Zoals vele oplossers reeds hebben ge constateerd, zijn bij de 64 lettergrepen twee lettergrepen uit de laatste regel uitgevallen, n.l. wer en zig. Dit belette hen niet een correcte oplossing in te zenden, wat voor hen pleit Oplossin gen kunnen ingezonden worden tot en met Vrijdag. door Mary Burchell 45. „Neen", antwoordden ze in koor en Tom vroeg: „Staat er dan iets bijzon ders in?" ,,'t Schijnt, dat de jonge Fentiman een ongeluk met zijn auto heeft gehad, toen hij met een vaart van 70 mijl of meer op de weg naar Brighton reed. Hij was onmiddellijk dood". „Wat vreselijk!" riep Adèle uit. „Ik mocht hem niet", voegde ze er met de voor haar karakteristieke oprechtheid ben, „maar het is iets verschrikkelijks". „Hm", lachte Lucas kort je krijgt wel de indruk, dat er op onze week- eindpartij een soort noodlot rustte". „Vooral als je je herinnert, hoe bij gelovig en boos hij was, toen Barbara hem aan 't verstand bracht, dat hij zijn eigen begrafenis niet zou kunnen ont lopen", vond Fiora. „Ik voor mij geloof, dat hij juist iemand was, om op zo'n manier aan zijn eind te komen, de ar me kerel". „Wat mij betreft, ik zie er een soort vergelding in", zei Tom, wiens onge woon ernstige, bijna strenge toon hen allen verwonderd deed opkijken. „Waarom zeg je dat, Tom?" vroeg Adèle weifelend. „Hij was niet bepaald een achtenswaardig mens, maar.." Ze haalde zwijgend de schouders op. Tom bleef haar een ogenblik somber aankijken, richtte zijn blik toen op de beide andere nogal verbaasde gezichten en toonde zich ook zijnerzijds uiterma te verrast. „Maar jelui hebt toch allemaal wei gesnapt er was zelfs zoiets als een gemeenschappelijke opzet van jelui om het feit te verbergen dat Peter Fen timan de moordenaar van Nan moest zijn?" Op deze woorden volgde een ver bijsterend stilzwijgen, Eindelijk bracht Adèle er met veel moeite uit: „Hoe hoe kom je daaraan?" „Wel 't kan niemand anders dan Peter Fentiman geweest zijn", ant woordde Tom enigszins ongeduldig". In elk geval gingen ze die middag samen de toren beklimmen en zelfs op weg daarheen kibbelden ze al. Ik heb het gehoord". „Hóórde je het?" herhaalde Adèle zwakjes. „Ja zeker. Ik dacht, dat jullie wel begrepen had.." Hier hield Tom even op, keek de kring opnieuw rond en vroeg toen verwonderd: „Wie ter we reld zou het anders gedaan hebben? Wie wilde je beschermen toen je dat verhaaltje voor de coroner opdiste, Lucas?" „Jou", repliceerde Lucas, zo kort als maar mogelijk was. „Mij? Lieve help! Hoe kwam je er toe, mij voor Nan's moordenaar te hou den? Welke reden kon ik hebben om haar te doden?" „Nu ik denk dezelfde reden als Peter Fentiman: Jaloezie en teleurstelling". Op Tom's prettige, vrij alledaagse ge zicht kwam een trek van hevige af keer. „Ik zie niet in, waarom jullie zoudt denken, dat ik in gelijksoortige omstandigheden evenzo zou handelen als de jonge Fentiman. We zijn heus niet van hetzelfde slag", voegde hij er knorrig bij. „Het spijt me erg, Tom, maar „En geloofde jij het óók, Adèle?" vroeg Tom, zich eensklaps tot haar wendend. „Ja, ik vrees van wel, antwoordde ze dapper. „Maar wat heeft jullie tweeën toch bezield? Zijn jullie gek, dat je je oud ste vriend van een der ergste misda den ter wereld verdenkt?" Blijkbaar was Tom diep gekwetst en Fiora kreeg medelijden met de wan hopig kijkende Adèle. „Tom we waren allemóél gek", sprak ze ernstig, ,,'t Was ook 'n ellendig dwa ze toestand. H°t he's weekeind was de atmosfeer al onnatuurlijk zwaar gela den en beangstigend. Nan had die met opzet zo gemaakt en je moet ons dus niet kwalijk nemen, dat we alle maal ons gevoel voor realiteit hadden verloren en bereid waren, letterlijk al les te geloven. Ik voor mij dacht, dat Adèle het gedaan had. Of Lucas". „Wèt blief je?" riep Lucas, deels boos, deels lachend, uit. „Je dacht" riep Tom, de hand door zijn haar strijkend „dat Adèle het gedaan had? Het beste, liefste schepselKlaarblijkelijk richtte hij nu zijn zwaarste verwijten aan Fiora's adres. „Maar mankeert het jullie drieën dan totaal aan mensenkennis? Weet je niet, dat er mensen bestaan, die een voudig niet in staat zijn tot zekere da den?" „Behalve als ze te zeer worden op gejaagd, Tom, begrijp dat goed", zei Lucas kalm., 't Lag ons niet aan te weinig mensenkennis, maar je zult het me wel vergeven ais ik zeg, dat wij al lemaal Nan beter kenden dan jij. Ja, zelfs Fiora', ging hij voort toen Tom zich gereed maakte te protesteren, „zelfs Fiora, al kende die haar nog niet zo lang. We wisten, dat Nan de hemel vergeve het haar bij machte was, mensen tot hef uiterste te drijven, ja, dat ze er zelfs plezier in had". Als ze na deze uiteenzetting een min of meer verontwaardigd protest van Tom's kant hadden verwacht, bleek hun weldra, dat ze zich hadden vergist. In tegendeel zei hij langzaam: „Ja, ik ge loog wel te weten wat je bedoelt". „Inderdaad? Goed dan", hernam Lucas. „Zie je, we meenden hoe on gelooflijk het ook mag schijnen dat Nan jou óók tot wanhoop had ge bracht". „Ja, maar daarom wilde ik haar nog niet vermoorden!", zei Tom met een wrang glimlachje. „Toch deed het je begrijpen, hoe een zwak en heftig mens als Peter Fentiman ér toe gekomen moet zijn!" riep Fiora, wie eensklaps een licht opging. Wordt vervolgd) KNEEDBAAR HOUT VAN CETA-BEVER (Advertentie, Ing. Med.) Weg met onhandige llkdoornringen en ge vaarlijke scheermesjes. Ken nieuw vloeibaar middel, NOXACOEN, neemt de pijn weg in 60 seconden. Eeltplekken en eksterogen ver schrompelen met wortel en al. Bevat gezui verde wonderolie, jodium en het; pijnstillen de benzocaïne. Een flesje NOXACORN Anti septisch Likdoornmiddel van f. 1.85 bespaart U veel ellende. (Advertentie, Ing. Med.) HET PROTESTANTSE KERK LIED. Het Nederlands Kamer koor zingt met begeleiding van strijkorkest en orgel twee gees telijke liederen van Henry Pur- cell. Purcell is één van de aller belangrijkste Engelse componisten. Hij leefde in de tweede helft van de zeventiende eeuw en heeft in zijn korte leven zeer veel gecom poneerd. Behalve een opera en orkestmuziek vrij veel kerkelijke liederen en koorwerken. Twee ervan worden thans uitgevoerd, n.l. In the midst of life, voor koor en orgel, en O sing unto the Lord, voor soli, koor, strijkers en orgel. Vrijdag 20.15 uur over Hilver sum II, 298 m.) VRIJDAG 24 APRIL HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.45 Morgengebed en Liturgische kalen der. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00 Voor de vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40 Gram.muziek. 9.45 Schoolradio. 10.00 Gra- mofoonmuziek. 10.30 Idem. 11.00 Voor de zieken. 11.40 Mannenkoor. 12.00 Angelus. 12.03 Gram.muziek. 12,30 Land- en Tuin- bouwmededelingen. 12.33 Salonorkest. 12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Ka tholiek nieuws. 13.20 Actualiteiten. 13.23 Pianoduo en zang. 13.45 Voor de vrouw. 14.00 Kamerorkest en soliste. 15.00 School radio. 15.30 Pianorecital. 16.00 Voor de zieken. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 Kin derkoor. 17.35 Gram.muziek. 18.00 Mili taire causerie. 18.10 Strijkoetet. 18.30 „Samen Europa", causerie. 18.45 Gram. muziek. 18.52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws. 19.10 Regeringsuitzending: „Verklaring en Toelichting". 19.30 Gram.muziek. 20.25 De gewone man zegt er 't zijne van. 20.30 Politiekapei en sol. 21.00 Brabants half uur, 21.30 Amusementsmuziek. 21.50 „Om de toekomst van Nederland", klankbeeld. 22.10 Gewijde muziek. 22.35 Gram.muziek. 22 45 „Ik geloof in ene, heilige, Katho lieke kerk, causerie. 23.00 Nieuws. 23.15 —24.00 Gramofoonmuizek. HILVERSUM II. 298 m.: 7.00 VARA 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO, 16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA, 22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA, 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Gymnas tiek. 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.muziek. 9.40 Voor de kleuters. 10.00 „Thuis", cau serie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram. muziek. 10.30 Schoolradio. 10.50 Orgel en zang. 11.25 Radiofeuilleton. 11.43 Sopraan en piano. 12.00 Musette-Orkest. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Sport en prognose. 12.48 Gram.muziek. 13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gra- mofoonmuziek. 13.20 Dansmuziek. 14.00 Voor de huisvrouw. 14.20 Pianotrio. 14.50 Boekenschouw. 15.10 Sopraan en piano. 15.30 Gram.muziek. 16 00 Gram.muziek. 16.30 Voor de jeugd. 17.00 Gram.muziek. 17.20 Muzikale causerie. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 „Achter de horizon", hoorspel. 19.00 Kinderkoor. 19.15 Praatje over consumentenbelangen. 19.30 „Alleen staan", causerie. 19.50 Berichten. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20.15 Ge wijde muziek. 20.30 „Benelux". 20.40 „Aanpassing", causerie. 21.00 „Sneeuw witje en de zeven dwergen", hoorspel met muziek. 21.30 Cabaret. 22.00 Buitenlands o\ erziebt. 22.15 Rhythm, strijkorkest. 22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avond- overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Negro Spirituals. 23.3024.00 Gramofoonmuziek. Televisie. VARA. 20.15—21.45: 1. Ac tualiteit; 2. Weerberichten; 3. „Verzet", documentaire. ui ie, )- n w ts •u 9, it d 1- t ij n n ir

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7