VINDEN DE JEUGDBEWEGINGEN
NOG WEERKLANK BIJ
In behouden haven
DE VERGETEN
CATEGORIE?
Meesien staan er afwijzend tegenover
Afkeer van discipline en gareel
£ti nu de 25iie (cwjeiiie
IV0R0Lm"»: zó reinigt geen andere!,
likdoorns WONDEROLIE
ESUIANN
Activiteit binnens- en
buitenshuis
Te veel discipline
Ik ben gek op lawaai
Twee individualisten
Een kwastgat of naad? Neem GUPA te baat!
Luister eens naar
Het Radioprogramma
DONDERDAG 23 APRIL 1953
tras met repu-
met een zware
ran een prima
I jaar garantie,
sen 1 persoons
nre bieden wij
de matras met
mast overtrok-
s gegarandeerd
evraagd,
V., Handelskade 15,
ORREGEN LAPPEN
per Zi kl 1-2®
GERE LAPPEN
per '/2 kl 1.4®
lappen per '/2 kl l-80
stbief per f2 kl. 1-00
istuk per kl. 3-8®
LAKT HALF OM
HALF per >/2 kl 100
KALFSVLEES
fslappen per f2 kl- l-8®
tsfricandrau
per '/2 kl. 1.M
fsgehakt p. Vz kl. I-25
werst 0.28 per 100 8T*
rdenreu/.el
bij de 5 pond 2.00
f)NZE BESCHOUWING OVER „Vuur.
water op schoolfuiven" had voor
Hans Reinders uit Castricum gevolgen,
die hem, dwongen tot onderstaande
repliek:
„Het zü mij vergund, op deze plaats
nog even een korte opmerking te ma
ken in verband met de kwestie van
het alcoholgebruik op schoolfuiven, die
de vorige week in deze rubriek werd
behandeld.
wijzen, zoals o.a. geheelonthouders
bladen. Daarom stel ik het ten zeerste
op prijs hier nog even uitdrukkelijk
vast te stellen, dat het geenszins mijn
bedoeling is geweest, het gebruik van
sterke drank onder de jeugd te propa
geren. Verre van dat! Ik heb mij alleen
gekant tegen „het verbod", omdat dit
mijns inziens getuigt van weinig ge
voel voor paedagogie. Diegenen, die
mij kennen, zullen weten, dat ik zelf
Ik ben n.l. tot de, min of meer ontstellende, ontdekking op schoolfuiven nooit alcohol gebruik, omdat ik er geen
gekomen, dat vele lezers uit het door mij gegeven antwoord enkele behoefte aan heb.
een pleidooi, ja zelfs een aanmoediging voor het gebruik
van alcoholhoudende dranken op dergelijke bijeenkomsten Het ware te wensen, dat geen der aanwezigen gebruik
hebben gelezen. Gedurende de afgelopen week bereikte maakte van sterke drank, maar tegen het „verbod" blijf
mij n.l. een groot aantal reacties, die op dit misverstand ik me hardnekkig verzetten."
DE VRAAG VAN DE VORIGE WEEK luidde: „Ben je lid
van een jeugdvereniging? Zo ja, wat betekent die voor
Je? Zo neen, waarom niet?"
Iedere lezer zal met mij van mening zijn, dat hier een
onderwerp aan de orde werd gesteld, dat voor de ontwik
keling van de mensheid en de opvoeding van jonge men
sen, vooral die uit de vergeten categorie, van grote bete
kenis is geweest en nog altijd is.
Wie zich verdiept in de geschiedenis van de jeugdbewe
ging ontdekt merkwaardige dingen. Hij komt tot de con
clusie, dat de eerste jeugdorganisatie in de wereld die der
„Blauwvoeten" van 1875 uit België was; de geestelijke
vader er van was de schrijver Albrecht Rodenbach en
Roeselaere was het uitgangs- en verzamelpunt van de be
weging. Navolging in het buitenland vond ze echter niet.
W'el waren ouder de IJ.M.C.A. in Engeland (1844), de
IJ.W.C.A. (1855) en enkeie andere christelijk getinte groe
pen, maar zij misten het typische jeugdbewegingskarak
ter, waardoor vooral de Duitse organisaties gekenmerkt
zijn. De „Wandervögel" (1896) verklaarden de oorlog aan
de volwassenen, hun cultuur, hun conventies, hun levens
stijl, hun ideologie; zij zochten de natuur, verheerlijkten
het primitieve, spontane leven en handelen en, vooral na
de beroemde vergadering op de Hohen Meissnerberg bij
Kassei in 1913, streefden zij er naar, „met innerlijke op
rechtheid zelf haar leven gestalte te geven volgens eigen
aspiraties en met de wil zichzelf te ontwikkelen". Ouderen
onder onze lezers herinneren zich ongetwijfeld, hoe hun
invloed ook in ons land was te bespeuren: leden van de
N.B.A.S., de J.G.O.B. en andere organisaties vertoonden
zich in bonte kielen, korte broeken en sandalen; ze droe
gen hun haren zo lang mogelijk, liepen met wijde passen,
gedroegen zich nonchalant en hadden aan het „wandern",
het kamperen, het volkslied en de volksdans even innig
hun hart verpand als hun Duitse kameraden. Zij stichtten
de eerste jeugdherbergen (Petten, Oldebroek), protes-
Pro en contra „Het spel
van verkennen"
MIJN VERWACHTING bij de vraag
uit het vorige nummer was zeer ge
spannen: ik rekende op uitvoerige en
enthousiaste betogen voor de organisa
ties, waarvan men lid was de ge
legenheid was gunstig, om kosteloos,
reen, zelfs betaalde propaganda te
maken. Ik kwam bedrogen uit. Het
overgrote deel der inzendingen was
afwijzend van de grote organisaties
vonden alleen de padvinders een vurig
verdediger, van de kleinere groepen
een zwemgroep en een drumband; de
rest liet verstele gaan! Is dit een symp
toom? Heeft de jeugdbeweging geen
betekenis meer voor de mensen uit de
vergeten categorie? Misschien is Hans
Kaper in staat, hen tot betere inzich-,
ten te brengen.
ONMIDDELLIJK na de oorlog ben ik
lid geworden van de NPV, de Ne
derlandse Padvindersbeweging, en nu,
bijna acht jaar later, draag ik nog het
padvindersuniform. Nooit heb ik van
mijn lidmaatschap spijt gehad, integen
deel. iedere keer trek ik weer met ge
noegen mijn padvinderspak aan, en
wanneer de tijd van het zomerkamp
nadert, heb ik er moeite mee, mijn
„padvinder-zijn" ten achter te stellen
bij mijn „leerling-zijn".
Waarom ik juist van de NPV lid ben,
is niet zo één-twee-drie uitgelegd. Daar
heb ik vele redenen voor, die direct
samenhangen met de betekenis, die zij
voor mij heeft.
Eén van de belangrijkste drijfveren,
die mij vooral aan de Padvinderij
bindt, is ongetwijfeld de grote veel
zijdigheid van deze vereniging. Naast
activiteiten binnenshuis nemen activi
teiten buitenshuis een enorme plaats
in, en dit is het juist, wat andere ver
enigingen grotendeels missen. Of wij
buiten of binnen oefenen, hangt in _'t
geheel niet van het weer af; een bui
tenoefening bij lelijk weer kan net zo
spannend zijn als één bij mooi weer; is
het mooi weer, dan zijn wij, zoals van
zelf spreekt, in de buitenlucht. Zo
wordt er gezorgd voor een directe ont
spanning na het in-de-banken-zitten
van de meesten van ons.
Dat de NPV geen eenzijdige vereni
ging is, zoals bijvoorbeeld een sport
vereniging, blijkt uit de bezigheden.
Bij het binnenwerk is een grote
plaats opengelaten voor het ontwikke
len van elementaire kennis van de
EHBO, van het gebruik van kaart en
kompas, seinen, reddend zwemmen e.d
De meeste aandacht wordt echter be
steed aan buitenactiviteit. Speciaal
mensen, die van „zwerven" houden,
kunnen hun hart ophalen. Nadat je
eerst de gelegenheid gehad hebt, de
kampeertechniek aan te leren, mag je
hiervan profiteren en er op uit trek
ken, wat niet alleen een sterke, ge
zonde body kweekt, maar bovendien
verantwoordelijkheidsgevoel bijbrengt.
Ikzelf heb dit „zwerven" altijd één van
de mooiste dingen gevonden en doe
dan ook niets liever dan dat. Niet be
pakt en bezakt met alle nodige en on
nodige gemakken van de moderne
mens, maar zó, met een kaart en kom
pas op onbekend terrein, om met volle
teugen te genieten van de natuur en
te trachten mii onder alle omstandig
heden te behelpen, ook zonder ge
bruikmaking van tent of primus.
Eén van de andere redenen, waar
om ik bij de Padvinderij ben, is, dat
je zo de gelegenheid hebt, mensenken
nis te verwerven en vrienden te ma
ken, niet alleen van één bepaalde
„stand" (wat een vreselijk woord!),
maar van alle lagen van de bevolking.
Arm of rijk moet helemaal geen belet
sel zijn voor het aanknopen van vriend
schapsbanden, zowel nationaal al inter
nationaal. De Padvinderij is hier een
uitstekend middel voor; denk bijvoor
beeld aan 'NationaleKampen Sn Jam
borees.
Als ik zo eens aan het piekeren ga,
zijn er eigenlijk vele dingen, die mij
boeien in de Padvinderij. Daarom kan
ik mij vaak niet indenken, waarom
sommigen niet aangesloten zijn bij een
jeugdvereniging. Misschien, omdat zij
genoeg hebben aan zichzelf? Ik weet
het niet, maar wanneer dit onderwerp
Donderdag liahandeld wordt, breekt
voor ons juist een nieuw Padvinders-
jaar aan met St. Jorisdag; dan zullen
wij weer met evenveel enthousiasme
de vreugde van het Padvinder-zijn be
leven!
HANS KAPER, 16 jaar,
Troepleider Dirk Duiveltroep,
NPV - Afd. Alkmaar.
Kennemerstraatweg 153,
Alkmaar.
Na dip geestdriftig woord het nuch
tere geluid van Wim Luinge, die graag
zwemt, met genoegen lid is van een
zwemvereniging, maar bezwaar beeft
tegen de eigenlijke jeugdorganisaties.
MEE, IK BEN geen lid van een of
andere jeugdvereniging en zal het
waarschijnlijk ook niet meer worden".
Ik ben wel lid van een gewone ver
eniging, om precies te zijn een zwem
vereniging en ik wil de tweede vraag
teerden tegen de leiding van volwassenen al was een
enkele van deze aftandse individuen „persona grata" in
hun kring, zij waren voor een groot deel vegetariër, ge
heelonthouder, anti-militarist; zij rookten nirt, verfoeiden
de conventionele dansen en ontwikkelden daardoor een
eigen levensstijl. Evenals in Duitsland bleef er in ons land
van dat alles weinig over, al is de invloed er van voor een
aandachtig onderzoeker nog duidelijk te bespeuren In ver
schijnselen, die in hun dagen vreemd en nu doodgewoon
geworden zijn.
Anders was de ontwikkeling in Engeland. Daar werd de
beweging van de Boy Scouts van grote betekenis. Baden
Powell had in 1897 „Aids to scouting" geschreven, dat in
de Zuidafrikaanse oorlog toepassing vond. Toen hij be
merkte, dat jonge mensen in Engeland clubs stichtten,
waarin de aanwijzingen uit dit boekje werden toegepast,
richtte hij in 1907 tc Brownsea Island een jongenskamp
op; het succes was zó groot, dat de beweging snel om zich
heen greep. Begin 1908 verscheen zijn Scouting for boys"
en in 1910 gaf hij zijn militaire loopbaan op om de leiding
te nemen van de padvinderij. Ieder weet, dat ze een inter
nationale beweging is geworden, die haar weerga niet
heeft en waarvan de invloed ook in andere vormen van
jeugdbeweging onmiskenbaar is.
Naarmate de „vrije", de „ongeleide" jeugdbeweging in
betekenis afnam, ontwikkelde zich die. waarin de volwas
senen zo geen leiding, dan toch grote invloed hadden en
hebben. Van de eerste soort is naast de „Nederlandse
Jeugdbond voor Natuurstudie" niet veel meer over; de
tweede categorie wordt gestuwd door politieke of gods
dienstige stromingen vaak hebben deze jeugdorganisa
ties een zekere mate van zelfstandigheid; de „Staatsjeugd-
bewegingen" missen deze volkomen: men denke aan de
Russische Komsomol, de Italiaanse Ballilla en de Duitse
Hitlerjugend.
met betrekking tot deze vereniging
beantwoorden. Ik wilde namelijk een
paar jaar geleden ook wel „op een
vereniging" en ik ben om de volgende
redenen juist lid geworden van deze
vereniging:
le Heb ik (nadat ik van mijn water
vrees genezen was) altijd veel van
zwemmen gehouden.
2e Is het een gezellige vereniging,
zonder indeling naar leeftijd, geslacht,
enz.
Om nu te zeggen wat ze voor mij
betekent, is heel moeilijk. Ik zou er
alleen maar op willen antwoorden, dat
ik er niet graag van af zou gaan, of
er moesten heel dringende redenen
voor zijn.
En nu de derde vraag. Ik heb al ver
meld, -dat ik geen id ben van een
jeugdvereniging, en wat meer zegt,
alhoewel ik verscheidene vrienden heb
gehad, die het wel waren, ben ik er
nooit lid van geweest.
Het waarom nu is moeilijk te be
antwoorden. Er zijn namelijk veel re
denen, waarom ik geen lid van be
paalde verenigingen wil zijn.
Ik zal in de hierna volgende punten
proberen mijn grieven tegen bedoelde
verenigingen uiteen te zetten.
le Zijn de dingen, waarmee deze
verenigingen zich bezig houden, meest
al vrij flauw. Als voorbeeld hiervan
zou ik willen noemen: de sluiptochten
bij de padvinderij, waarmee tamelijk
grote jongens zich bezig houden en
waar toch niet veel inzit, als tweede
punt zou ik willen noemen (en ik weet,
dat ik hierbij veel tegenstand zal ont
moeten) de liederen, die ook weer
door die, al grote, jongens worden ge
zongen, en hoe!
2e. Heb ik niet de illusies, die pad
vinders en zo „moeten" hebben. Ik
zeg „moeten", want in de praktijk is
er van de verwezenlijking van deze
illusies meestal niet veel te bespeuren
(er wordt van „elke dag een goede
daad" maar al te vaak een lolletje ge
maakt).
3e. Houd. ik niet van een gedicipli-
neerde samenleving, waarin Jan wat
over Piet te zeggen heeft en Piet weer
iets over Fred, alleen maar, omdat Jan
ouder is dan Piet en langer op de ver
eniging zit, terwijl Piet weer dezelfde
voordelen boven Fred heeft.
Van discipline zal de jeugd, als ze
ouder is geworden, nog genoeg kunnen
„genieten".
W. LUINGE, 15 jaar,
4e kl. R.H.B.S., Alkmaar
Tenslotte de beschouwing van Ie
mand, die dol ls op lawaai en zich
daarom heeft aangesloten bjj een or
kest.
OOK IK BEN LID van een jeugdver
eniging en wel van de drumband der
plaatselijke „R.K. Harmonie". Waarom
ik nu juist lid ben van een drumband?
Ten eerste omdat ik erg veel van mu
ziek houd en ten tweede, omdat ik gek
ben op lawaai: hoe meer leven, hoe
liever ik het heb. En wat ze voor mij
.betekent, ja wat moet ik daar nu op
antwoorden? Een afwisseling in de da
gelijkse sleur? Misschien. Mijn werk is
eigenlijk meer 's avonds: ik werk in
een rijwielstalling en daar valt genoeg
te beleven. Dus dat is het niet. De
iiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iitiiÉlliillklHWIIIIIIIIIIffilS
HULLEN ALLE JONGE LEZERS van de vergeten categorie een
antwoord inzenden op onderstaande brief?
Weledele Heer,
Met belangstelling lees ik steeds de onder Uw redactie ver
schijnende artikelen in de Alkm. Courant, de „Vergeten Categorie",
en constateer dan met genoegen, dat een deel der hedendaagse jeugd
nog interesse heeft voor tal van vraagstukken het leven rakende.
Uit de aard mijner werkzaamheden bevind ik mij veel langs de weg
en dan neem ik waar, dat bij diezelfde jeugd een groot tekort is aan
beleefdheid jegens oudere personen, en wel in het bijzonder bij de
fietsende, schoolgaande jongelui van beiderlei kunne. Mijn vrouw
heeft daar een onaangename herinnering van overgehouden, waar
zij nog steeds hinder van heeft (zij werd indertijd door een blijk
baar zeer haastige scholiere omvèr gereden, welke jongedame niet
de minste moeite nam om enige hulp te verlenen, integendeel, zij
keek om en maakte dat zij wegkwam).
Dit is dan een naaste ondervinding, maar menigmaal zie ik iets
dergelijks gebeuren, zo ook dezer dagen op het Ritsevoort te Alk
maar, waar een oudere dame het slachtoffer werd van gichelende,
gej opperde schoolbakvissen, die o zo veel haast hadden om weg te
komen. Eenzelfde geval zag ik 1.1. een oude heer overkomen, maar
genoeg, ik zal niet meer voorvallen memoreren, daar dit overbodig
is en teveel tijd in beslag neemt.
Mogelijk, dat deze stof eens behandelt kan worden in Uw ge
noemde rubriek, want hoe belangrijk de daarin voorkomende onder
werpen ook mogen zij, toch zou ik naast het ontluikend intellect
ook eens wat meer levenskunst en beleefdheid tot uiting willen
zien komen jegens de verdwijnende generatie, want dat laat veel te
wensen over.
U beleefd dankend voor Uw geëerde aandacht, verblijf ik,
Hoogachtend,
R. B.
Brieven te richten aan D. L. Daalder, Komlaan 8, Bergen (N.-H.)
Uiterlijk Maandag verzenden.
niniiii
f Pim. Pam en Pom in het Inchtrnim
106. Het ws een teleurgestelde Piet
Pakkum, die enige tijd later op het bu
reau verscheen. „Ze zijn me nog ont
snapt, commissaris", zei hij en vertelde,
wat er allemaal gebeurd was. Maar de
commissaris gaf hem geen standje. Hij
had al zijn aandacht bij de atojm-ra-
ket, die nu op zijn bureau lag. „Tja,
wat denkt u daar nu mee te doen?"
vroeg hij aan de professor. „Zonder
vergunning kunt u met dat ding niet
vliegen. U moet toch minstens een
soort vlieg-brevet hebben!" „Maar die
bestaan nog niet voor dit soort raket
ten", sprak de professor langzaam en
streek met een vermoeid gebaar langs
zijn hoofd. „Dit is een nieuwe uitvin
ding, zoals ik u al gezegd heb. Deze
atoom-raket zou een zegen voor de
mensheid kunnen zijn". „Ja, zo is het
met alle nieuwe uitvindingen", viel de
commissaris hem in de rede. „Maar he
laas, de wereld bestaat niet alleen uit
goede mensen". „U hebt gelijk". De
professor zuchtte. „Ik heb het nu zelf
ondervonden. Misdadige elementen ge
bruiken mijn uitvinding voor verkeer
de doeleinden. Ik ben nu gewaar
schuwd. En 'n gewaarschuwd mens telt
voor twee!" „Wat wilt U doen, profes
sor?", vroeg Pim, terwijl hij medelij
dend naar de gebogen figuur van pro
fessor Splitser staarde. „U kunt toch
weer een nieuwe atoom-raket maken?"
„Nee Pim, daar is het te laat voor!
Agent, wilt u even een hamer voor me
halen?" Ontzet keken Pim, Pam en
Pom eikaar aan. Wat was de professor
van plan? Baron van Pottum, die ook
op het bureau was, deed haastig een
stap naar voren. „Doe geen domme
dingen Splits, waar je later spijt van
hebt", waarschuwde hij. „Nee Pieter, ik
zal hier geen spijt van hebben", zei de
professor, terwijl hij zijn vriend aan
keek. „De mensheid is nog niet rijp
voor mijn uitvinding. Ik kan niets an
ders doen, dan mijn uitvinding vernie
tigen".
(Advertentie, Ing. Med.)
drumband betekent wel iets voor mij,
maar wat dat weet ik niet. Ik ga er
graag heen; het zijn allemaal nog
jongelui en onze tamboermaitre kan
goed met zijn klantjes overweg. Ik zou
de Maandagavonden niet graag meer
willen missen. Van een andere jeugd
vereniging ben ik geen lid, maar ik
speer de jongelui wel nan, lid te wor
den; het kost wel moeite en inspanning
en juist daarom doen ze het niet; ze
ziin er (sommigen) te laks voor: ze
voelen er niet voor. Span je eigen
maar eens in, trommelen is ook zo ge
makkelijk niet, ik heb ook wel ge
dacht: ik doe het niet meer, ik ga er
af, maar dan juist moet je doorzetten
en je zult zien, dat je moeite beloond
wordt.
BEP BOUWMEESTER,
17 jaar, Zaandam.
VAN DE INZENDERS die min of
meer voelen als Wim Luinge noem ik
nog Attie Kappen en Hans Reinders.
De eeiBte schrijft o.a.:
„De reden, dat ik niet bij een of an
dere jeugdvereniging ben aangesloten,
is niet de algemene smoes, dat ik er
geen tijd voor heb, maar ik heb er een
zekere antipathie tegen.
Met jeugdverenigingen bedoel ik in
dit geval de padvinderij e.d., speciaal
voor meisjes, de verenigingen voor jon
gens laat ik in dit geval buiten be^
schouwing.
Meisjesverenigingen vind ik prulla
ria, men kan zich er niet volledig uit
leven en wanneer men een eigen me
ning over een bepaald ding heeft, moet
men zich altijd bii de meerderheid
neerleggen- Je wordt .min of meer tot
een kuddedier, dat altijd in het gareel
moet lopen en dat altijd gehoorzaam
moet zijn en vooral aan het eerste heb
ik een gruwelijke hekel".
En Hans Reinders:
„Ik ben nooit lid van een jeugdver
eniging geweest, en ik ben ervan over
tuigd dat ik het nooit zal worden ook
Ik geloof, dat er in dit opzicht twee
soorten van mensen bestaan. De ene
groep volhardt in het individuele, ter
wijl de andere groep zich aangetrok
ken voelt tot de massageest. Ik zelf be
hoor ongetwijfeld tot de eerst genoem
de categorie. Ik voel me in de massa
niet thuis. Hiermee wil ik zeer zeker
de jeugdverenigingen niet veroordelen
Er zijn wel degelijk mensen, voor wie
het verenigingsleven veel betekent, en
die zich slechts hierin ten volle kun
nen ontplooien. Ik kan dat niet, en
daarom kan het jeugdverenigingswerk
op geen enkeie wijze aantrekkings
kracht op mij uitoefenen.
PUZZLERUBR1EK
Zoals vele oplossers reeds hebben ge
constateerd, zijn bij de 64 lettergrepen
twee lettergrepen uit de laatste regel
uitgevallen, n.l. wer en zig. Dit belette
hen niet een correcte oplossing in te
zenden, wat voor hen pleit Oplossin
gen kunnen ingezonden worden tot en
met Vrijdag.
door
Mary Burchell
45.
„Neen", antwoordden ze in koor en
Tom vroeg: „Staat er dan iets bijzon
ders in?"
,,'t Schijnt, dat de jonge Fentiman
een ongeluk met zijn auto heeft gehad,
toen hij met een vaart van 70 mijl of
meer op de weg naar Brighton reed.
Hij was onmiddellijk dood".
„Wat vreselijk!" riep Adèle uit. „Ik
mocht hem niet", voegde ze er met de
voor haar karakteristieke oprechtheid
ben, „maar het is iets verschrikkelijks".
„Hm", lachte Lucas kort je krijgt
wel de indruk, dat er op onze week-
eindpartij een soort noodlot rustte".
„Vooral als je je herinnert, hoe bij
gelovig en boos hij was, toen Barbara
hem aan 't verstand bracht, dat hij zijn
eigen begrafenis niet zou kunnen ont
lopen", vond Fiora. „Ik voor mij geloof,
dat hij juist iemand was, om op zo'n
manier aan zijn eind te komen, de ar
me kerel".
„Wat mij betreft, ik zie er een soort
vergelding in", zei Tom, wiens onge
woon ernstige, bijna strenge toon hen
allen verwonderd deed opkijken.
„Waarom zeg je dat, Tom?" vroeg
Adèle weifelend. „Hij was niet bepaald
een achtenswaardig mens, maar.." Ze
haalde zwijgend de schouders op.
Tom bleef haar een ogenblik somber
aankijken, richtte zijn blik toen op de
beide andere nogal verbaasde gezichten
en toonde zich ook zijnerzijds uiterma
te verrast.
„Maar jelui hebt toch allemaal wei
gesnapt er was zelfs zoiets als een
gemeenschappelijke opzet van jelui om
het feit te verbergen dat Peter Fen
timan de moordenaar van Nan moest
zijn?"
Op deze woorden volgde een ver
bijsterend stilzwijgen, Eindelijk bracht
Adèle er met veel moeite uit: „Hoe
hoe kom je daaraan?"
„Wel 't kan niemand anders dan
Peter Fentiman geweest zijn", ant
woordde Tom enigszins ongeduldig". In
elk geval gingen ze die middag samen
de toren beklimmen en zelfs op weg
daarheen kibbelden ze al. Ik heb het
gehoord".
„Hóórde je het?" herhaalde Adèle
zwakjes.
„Ja zeker. Ik dacht, dat jullie wel
begrepen had.." Hier hield Tom even
op, keek de kring opnieuw rond en
vroeg toen verwonderd: „Wie ter we
reld zou het anders gedaan hebben?
Wie wilde je beschermen toen je dat
verhaaltje voor de coroner opdiste,
Lucas?"
„Jou", repliceerde Lucas, zo kort als
maar mogelijk was.
„Mij? Lieve help! Hoe kwam je er
toe, mij voor Nan's moordenaar te hou
den? Welke reden kon ik hebben om
haar te doden?"
„Nu ik denk dezelfde reden als Peter
Fentiman: Jaloezie en teleurstelling".
Op Tom's prettige, vrij alledaagse ge
zicht kwam een trek van hevige af
keer. „Ik zie niet in, waarom jullie
zoudt denken, dat ik in gelijksoortige
omstandigheden evenzo zou handelen
als de jonge Fentiman. We zijn heus
niet van hetzelfde slag", voegde hij er
knorrig bij.
„Het spijt me erg, Tom, maar
„En geloofde jij het óók, Adèle?"
vroeg Tom, zich eensklaps tot haar
wendend.
„Ja, ik vrees van wel, antwoordde ze
dapper.
„Maar wat heeft jullie tweeën toch
bezield? Zijn jullie gek, dat je je oud
ste vriend van een der ergste misda
den ter wereld verdenkt?"
Blijkbaar was Tom diep gekwetst en
Fiora kreeg medelijden met de wan
hopig kijkende Adèle.
„Tom we waren allemóél gek", sprak
ze ernstig, ,,'t Was ook 'n ellendig dwa
ze toestand. H°t he's weekeind was de
atmosfeer al onnatuurlijk zwaar gela
den en beangstigend. Nan had die
met opzet zo gemaakt en je moet ons
dus niet kwalijk nemen, dat we alle
maal ons gevoel voor realiteit hadden
verloren en bereid waren, letterlijk al
les te geloven. Ik voor mij dacht, dat
Adèle het gedaan had. Of Lucas".
„Wèt blief je?" riep Lucas, deels
boos, deels lachend, uit.
„Je dacht" riep Tom, de hand
door zijn haar strijkend „dat Adèle
het gedaan had? Het beste, liefste
schepselKlaarblijkelijk richtte hij
nu zijn zwaarste verwijten aan Fiora's
adres. „Maar mankeert het jullie drieën
dan totaal aan mensenkennis? Weet je
niet, dat er mensen bestaan, die een
voudig niet in staat zijn tot zekere da
den?"
„Behalve als ze te zeer worden op
gejaagd, Tom, begrijp dat goed", zei
Lucas kalm., 't Lag ons niet aan te
weinig mensenkennis, maar je zult het
me wel vergeven ais ik zeg, dat wij al
lemaal Nan beter kenden dan jij. Ja,
zelfs Fiora', ging hij voort toen Tom
zich gereed maakte te protesteren,
„zelfs Fiora, al kende die haar nog
niet zo lang. We wisten, dat Nan de
hemel vergeve het haar bij machte
was, mensen tot hef uiterste te drijven,
ja, dat ze er zelfs plezier in had".
Als ze na deze uiteenzetting een min
of meer verontwaardigd protest van
Tom's kant hadden verwacht, bleek hun
weldra, dat ze zich hadden vergist. In
tegendeel zei hij langzaam: „Ja, ik ge
loog wel te weten wat je bedoelt".
„Inderdaad? Goed dan", hernam
Lucas. „Zie je, we meenden hoe on
gelooflijk het ook mag schijnen dat
Nan jou óók tot wanhoop had ge
bracht".
„Ja, maar daarom wilde ik haar nog
niet vermoorden!", zei Tom met een
wrang glimlachje.
„Toch deed het je begrijpen, hoe een
zwak en heftig mens als Peter Fentiman
ér toe gekomen moet zijn!" riep Fiora,
wie eensklaps een licht opging.
Wordt vervolgd)
KNEEDBAAR HOUT
VAN
CETA-BEVER
(Advertentie, Ing. Med.)
Weg met onhandige llkdoornringen en ge
vaarlijke scheermesjes. Ken nieuw vloeibaar
middel, NOXACOEN, neemt de pijn weg in
60 seconden. Eeltplekken en eksterogen ver
schrompelen met wortel en al. Bevat gezui
verde wonderolie, jodium en het; pijnstillen de
benzocaïne. Een flesje NOXACORN Anti
septisch Likdoornmiddel van f. 1.85 bespaart
U veel ellende.
(Advertentie, Ing. Med.)
HET PROTESTANTSE KERK
LIED. Het Nederlands Kamer
koor zingt met begeleiding van
strijkorkest en orgel twee gees
telijke liederen van Henry Pur-
cell. Purcell is één van de aller
belangrijkste Engelse componisten.
Hij leefde in de tweede helft van
de zeventiende eeuw en heeft in
zijn korte leven zeer veel gecom
poneerd. Behalve een opera en
orkestmuziek vrij veel kerkelijke
liederen en koorwerken. Twee
ervan worden thans uitgevoerd,
n.l. In the midst of life, voor koor
en orgel, en O sing unto the Lord,
voor soli, koor, strijkers en orgel.
Vrijdag 20.15 uur over Hilver
sum II, 298 m.)
VRIJDAG 24 APRIL
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.muziek.
7.45 Morgengebed en Liturgische kalen
der. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.muziek. 9.00
Voor de vrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40
Gram.muziek. 9.45 Schoolradio. 10.00 Gra-
mofoonmuziek. 10.30 Idem. 11.00 Voor de
zieken. 11.40 Mannenkoor. 12.00 Angelus.
12.03 Gram.muziek. 12,30 Land- en Tuin-
bouwmededelingen. 12.33 Salonorkest.
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Ka
tholiek nieuws. 13.20 Actualiteiten. 13.23
Pianoduo en zang. 13.45 Voor de vrouw.
14.00 Kamerorkest en soliste. 15.00 School
radio. 15.30 Pianorecital. 16.00 Voor de
zieken. 17.00 Voor de jeugd. 17.15 Kin
derkoor. 17.35 Gram.muziek. 18.00 Mili
taire causerie. 18.10 Strijkoetet. 18.30
„Samen Europa", causerie. 18.45 Gram.
muziek. 18.52 Actualiteiten. 19.00 Nieuws.
19.10 Regeringsuitzending: „Verklaring en
Toelichting". 19.30 Gram.muziek. 20.25
De gewone man zegt er 't zijne van. 20.30
Politiekapei en sol. 21.00 Brabants half
uur, 21.30 Amusementsmuziek. 21.50 „Om
de toekomst van Nederland", klankbeeld.
22.10 Gewijde muziek. 22.35 Gram.muziek.
22 45 „Ik geloof in ene, heilige, Katho
lieke kerk, causerie. 23.00 Nieuws. 23.15
—24.00 Gramofoonmuizek.
HILVERSUM II. 298 m.: 7.00 VARA
10.00 VPRO, 10.20 VARA, 12.00 AVRO,
16.00 VARA, 19.30 VPRO, 21.00 VARA,
22.40 VPRO, 23.00—24.00 VARA, 7.00
Nieuws. 7.10 Gram.muziek. 7.15 Gymnas
tiek. 7.30 Gram.muziek. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.18 Gram.muziek. 8.50
Voor de huisvrouw. 9.05 Gram.muziek.
9.40 Voor de kleuters. 10.00 „Thuis", cau
serie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Gram.
muziek. 10.30 Schoolradio. 10.50 Orgel en
zang. 11.25 Radiofeuilleton. 11.43 Sopraan
en piano. 12.00 Musette-Orkest. 12.30
Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33
Sport en prognose. 12.48 Gram.muziek.
13.00 Nieuws. 13.15 Mededelingen of gra-
mofoonmuziek. 13.20 Dansmuziek. 14.00
Voor de huisvrouw. 14.20 Pianotrio. 14.50
Boekenschouw. 15.10 Sopraan en piano.
15.30 Gram.muziek. 16 00 Gram.muziek.
16.30 Voor de jeugd. 17.00 Gram.muziek.
17.20 Muzikale causerie. 18.00 Nieuws. 18.15
Felicitaties. 18.45 „Achter de horizon",
hoorspel. 19.00 Kinderkoor. 19.15 Praatje
over consumentenbelangen. 19.30 „Alleen
staan", causerie. 19.50 Berichten. 20.00
Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20.15 Ge
wijde muziek. 20.30 „Benelux". 20.40
„Aanpassing", causerie. 21.00 „Sneeuw
witje en de zeven dwergen", hoorspel met
muziek. 21.30 Cabaret. 22.00 Buitenlands
o\ erziebt. 22.15 Rhythm, strijkorkest.
22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avond-
overdenking. 23.00 Nieuws. 23.15 Negro
Spirituals. 23.3024.00 Gramofoonmuziek.
Televisie. VARA. 20.15—21.45: 1. Ac
tualiteit; 2. Weerberichten; 3. „Verzet",
documentaire.
ui
ie,
)-
n
w
ts
•u
9,
it
d
1-
t
ij
n
n
ir