Bekwaam kunstschilder bouwde
een middeleeuws huis
Willem Witjens gaf eeuwenoud materiaal
een verantwoorde bestemming
EEN DESERTEUR LEEFDE
34 DAGEN OP EEN VLOT
Afscheid van wijlen de heer
Joh. Grapendaal
derlamp
eens naar
rogramma
Op fundamenten van
een oud klooster
Poes past op eendje
Marktoverzicht
Purmerend
Commando wisseling
Marinehospitaal
Plechtigheid in
Overveen
ERNSTIGE AUTOBOTSIMC
TE MEERSSEN
Evangelisch Lutherse
Synode bijeen
Gestorven vriend prooi voor haaien
Vissen werden
rauw gegeten
Alleen
Wijk a. Zeeër, redder van formaat
Woorden van dank
aan de groeve
Urk
Weekoverzicht visserij
Gered!
Een wonder
Deventer kocht stuk uit
„Zilverschat" terug
I
j zijn paard tot het
het lukte hem op de
Basra te komen, net
s daar passeren zoul
hij zich opgesteld of
us al aan. Woest zwaal-
et zijn armen. „Stóp!"
allig zaten da heer en
ottum vóór in de auto-
chauffeur en zij merk-
ook dadelijk op. ..Bat
an wie ik je vertelde",
Pottum. „Dat is zeld-
hij is gekomen orn mij
en". Vrolijk zwaaide hij
,s, tot weerziens", riep
:on en even later stond
leen op de ,weg.
ivertentie, Ing. Med.)
VISSELING BIJ DE
TING B-B.B.
Moglander, die van de
recteur was van het
stichting Bevordering
evolking, heeft op 1
inctie neergelegd, ten-
geheel te wijden aan
u voor public relation*
'ot zijn opvolger als
ït bureau der stichting
nd mr L. Tieleniu*
AN AARON COP-
ind is een van de
hedendaagse Ame-
ponisten. Hij werd in
iklyn geboren, stu-
l geboorteland en in
iziek en beleefde in
s te uitvoering van
or the theatre, een
ite belangrijke wer-
is zijn. muziek een
kroond. Thans is hij
i het Berkshire Mu-
Tanglewood en lec-
oard University. In
komen Jazz, Stra-
o Songs, Midden- en
:nse folklore samen,
de typische nostdl-
Joodse volkslied,
uitgevoerd zijn con-
[rinet, orkest, harp
in 1948 voor Benny
erd gecomponeerd.
'.0.05 over Hilversum
4 JUNI
402 m.: 7.00 KRO,
KRO, 14.00—24.00 NCRV
7.10 Gram. 7.15 Gewijde
gengebed en Liturgische
ieuws en weerberichten.
Plechtige Hoogmis. 9.45
;rstanden. 10.00 Ge-
D.30 Morgendienst. 11,00
11.45 Mannenkoor. 12.00
(12.3012.33
ouwmededelingen.) 12.55
,00 Nieuws en Katholiek
praan, klarinet en fagot.
0 Promenade-Orkest en
de vrouw. 15.15 Gram*
Bijbellezing. 10.30
0 „Eben Haezer", hoor-
jd. 17.30 Pianospel, 17.40
Tenor, hobo en orgel.
„Op de Stelling". 18.45
en weerberichten,
en van allerlei aard
woord. 19.30 Gram. 20.00
Vossenjacht. 21.30 Gram.
Orkest. 22.15 piano*
22.45 Avondoverd«n*
uws en SiO.S.-berichten»
tmuziek
298 m.: 7.00 AVRO,
—24.00 AVRO. 7.00
n. 7.15 Gymnastiek. 7.30
>ening. 8.00 Nieuws. 8.15
9.00 Morgenwijding,
deren. 9.25 Voor de liuia*
10.50 Voor de kinderen,
iek. 12.00 Zang én piano,
nnetje", 12.30 Land- ea
ingen. 12.33 Instrumen-
„Uit het Bedrtifs*
13.00 Nieuws. 13.15 Me-
im. 13.20 Populaire hui*
:e: Klankbeelden Róödf
rée", hoorspel. 14.30 So-
15.00 „Nieuwe Staats-
espraak. 15.15 „Van had
16.00 „Drie maal één",
i. 16.45 Voor de jeugd*
17.40 Gram. 17.45
ïg: R. Boissevain:
Paramaribo", causerie-
15 Sportproblemen. 18.25
m. 18.30 Lichte muziek
brief uit Londen. 19.05
Lichte muziek. 20.00
idio Philharmonisch-Or-
.20 „Een partij schaak''»
Zang en piano. 23-00
ortactualiteiten. 23.30--
it Londen: 21.00—
1 45 Basketball. 21.45—"
22 00 -22.35 „Down yoU
gramma.
WOENSDAG 3 JUNI 1953
(Van onze speciale verslaggever)
DE KUNSTSCHILDER WILLEM WITJENS 68 jaar heeft
de hele wereld doorgezworven, maar tenslotte in het land van Maas en
Waal zijn huis gevonden. Men mag niet van deze individualist-pur sang
verwachten, dat het zomaar een confectiehuis is. Het is een huis- met
een gescheidenis. Het heet ,,'t Oude Huis", eenvoudig, omdat dit pleks-
ke grond in de volksmons al lang die naam droeg.
Het is niet gemakkelijk te vinden, dit „Oude Huis". Men gaat met
de bus uit Zaltbommel een eindweegs in de richting 's Hertogenbos.
Niet om daar even schoon gezicht geboden te krijgen op die wonder
mooie kronkeldijkjes, waarin links en rechts rietbedekte boerderijen be
graven liggen, maat omdat ge naar ,,'t Eiland'' moet, Naar 't gehucht
Bern, bij Heusden, dat de zo secure P.T.T. graag zoekt te bereiken via
het Zwitserse Bern. Hetgeen een niet geringe omweg is en dus wel wat
vertraging geeft
Maar, nee, hier wilden we het heel niet over hebben. We wilden
u iets vertellen van dat „Oude Huis" en zijn gelukkige bewoner, die
een man met twee rechterhanden is.
Voorgevel van W, Witjens middeleeuwse woning.
ER IS EEN TIJD GEWEEST, dat
Willem Witjens in Den Haag woonde
en werkte. Op 10 Mei Mei 1940 werd
zijn huis echter verwoest door een
Duits bombardement, dat voor een
kazerne bedoeld was. Zo kwam hij in
dit land van Maas en Waal, waar hij
een eenvoudige woning betrok in de
buurt van Nederhemert. En tijdens dat
recente verblijf ontdekte hij het Oude
Huis een oud-Saksische boerderij, die
door de eigenaar van dat ogenblik ge
bruikt werd als opslagplaats voor land-
bouwmateriaal en werktuigen.
In 1941 probeerde Willem Witjens
dit wel wat verwaarloosde pand te
huren. „Om ruimte te krijgen voor
de vervaardiging van een groot schil
derij", zei de kunstschilder.
Enfin, van praten kwam kopen. En
daarmee had deze kunstenaar precies
bereikt, wat hij bereiken wilde. Een
eigendom voor een spotkoopje na
tuurlijk waarvan hij dra ontdekte,
dat het rustte op de fundamenten
van een middeleeuws klooster, de Abdij
der Norbertijnen, der witheren, wier
buis omstreeks 1572 door plunderend
krijgsvolk weinig rechtzinnig gebrand
schat was.
WILLEM WITJENS heeft de situatie
niet gelaten, zoals ze was Eigenhandig
begon h(j te restaureren, wat geres
taureerd moest worden, en schiep zich
zo in drie jaar tijds met materialen,
die reeds eeuwen onder de grond ver
borgen gelegen hadden, en dat wat hij
links en rechts aan oud eiken, oud
glas, oud hang- en sluitwerk en niet
te vergeten aan oude stenen wist op te
scharrelen, een monument, dat de
eeuwen getrotseerd scheen te hebben,
Het oude brouwhuis van de Pre-
monstratenser monniken, dat eenmaal,
deel was van de abdij, was weer uit
in de middeleeuwen, een schoon onder
zijn as herrezen.
Weinig vermoedde de moderne prior
Willem Witjens, dat het andermaal
voorbestemd was tot as te vergaan,
De familie Wiedijk te Sint
Maarten heeft zich ontfermd
over een eendenkuiken, dat van
de moeder was afgedwaald. Op
zichzelf is dat niet zo'n gebeurte
nis en bet is vrij eenvoudig het
diertje af en toe in een tobbe met
water te laten zwemmen. Het gro
te probleem was echter het dier
tje een verblijfplaats en de juiste
temperatuur te bezorgen. Me-
vroud Wiedijk vond de oplossing:
zij heeft de kat, die pas moeder is
geworden, doch geen jongen heeft
te veezorgen, belast met de ver
warring.
M~: -,do>„ns hB!1T
gelukt om tussen poes en eendje
zo geen vriendschap, dan toch
verdraagzaamheid te kweken. Nu
is het al zo. dat poes onrustig is
als het eendje in de tobbe zwemt.
Zij is niet eerder tevreden dan
wanneer het pleegkind weer in de
doos terug is en het met zorg kan
worden afgedroogd en verwarmd!
Bern lag vooraan in het front, toen
Brabant het laatst van 1944 bevrijd was.
De Duitsers bouwden bunkers In de
dijken, en de Engelsen bestookten deze
versterkingen begin van 1945 met fos-
forgranaten, die ,,'t Oude Huys", be
nevens enkele omliggende boerderij
en, in brand joegen. Slechts een deel
van de voorgevel bleef overeind.
Met verbazing vraagt de bezoeker
anno 1953 zich af, waar Willem Wit
jens, de schilder van telkens weer
die ijle sneeuwlandschappen vol licht
en leven, de kracht en de moed van
daan gehaald heeft om weer opnieuw
te beginnen.
SINDS EINDE 1948 is het „Oude
Huys" weer herrezen. Met eigen hand
en hoofd en hart heeft Willem Wit
jens de herbouw geleid. Monumenten
zorg en een aannemer uit het naburige
Ammerzoden hebben hem nu alleen
geholpen. Trotser en volmaakter dan
voorheen siert het weer zijn omge
ving, steekt het zijn windvaan op
één der schoorstenen boven het ge
boomte uit. En van de overkant van
de Maas af weet men er de bezoeker
op te wijzen. Op dit schone bouw
werk, dat een woonplaats werd voor
een gastvrij schildersgezin, en een
prachtige werkplaats voor een kunste
naar. Waar de eeuwen tot rust geko
men schijnen te zijn. Een schoon bouw
werk, waar in eigen smeedwerk, in
eigen glas- in-loodramen, in zelfbe-
werkte eiken balken, deuren en ko
zijnen de veelzijdigheid van zijn be
woners tegenstraalt.
DE BEWONERS, die zich de moderne
van gas, electric^iteit en stromend wa
ter graag willen ontzeggen om zich te
koesteren aan de hen omringende
schoonheid die overigens natuurlijk
ook hoe kan het anders? in
duizenderlei dingen van het interieur
weerspiegelt, Want in verre omtrek is
het bekend, wanneer er op het land,
in de grond, of in een vergeten hoek
van de woonhuizen iets gevonden
wordt, dat waardeloos schijnt; wel
breng het maar naar Willem Witjens.
En alleen op die manier kan wie er
oog voor heeft in het bezit komen van
bijvoorbeeld zo'n prachtige bronzen
pul ujt de Romeinse tijd, of aarder
kruiken, die nog met de hand zonder
draaischijf gevormd werden. Maar daar
over te vertellen, het zou een apart
hoofdstuk zijn, waaraan we maar niet
zullen beginnen.
Interieur van de woonkamer.
PURIvlEREND, 2 Juni 1953, We krij
gen nu weer de tijd dat het aanbod
van runderen over het geheel weer
afzakt, alhoewel het hedenmorgen
nog niet tegenviel. Daar het aanbod
van vette koeien ook niet te groot
was, zette de handel vrij goed in. Ook
de prijzen waren weer iets vaster,
vooral die van de prima slachtbeesten.
Daarvan zullen er zeer zeker nog wel
enkele iets boven de notering liggen,
maar de'gang bleef tot het einde heel
goed. Ook naar de slachtstieren was er
veel vraag. Met de geldekoeien ging
het kalm, maar de prijzen waren er
voor de kopers weer niet beter op,
vrij hoog. En met de verse melkkoeien
ging het al rustig aan, maar de vraag
prijzen waren hier ook niet minder op!
Met de nuchtere kalveren ging het
vrij goed, vooral de zware waren wel
weer goed gezocht. Met de lichtere
liep het heel kalm. En de fokkers wa
ren ook weer veel gevraagd. Op de
wolveemarkt zag het er in de vroegte
heel wat beter uit. De vraag naar
schapen en de lammeren voor export
was beter, wat ten gevolge had dat ook
de prijzen hoger waren. Later op de
dag, toen het aanbod nogal aanhield,
werd het wel wat kalmer. Met de bok
ken en geiten was het nog steeds een
stugge boel. Op de vette varkensmarkt
zag het er in de vroegte wel eigen
aardig uit, de prijs verschilde nogal
wat. Enkele goede vleesvarkens kwa
men nog flink berven de notering uit
en weer andere zware bleven er onder.
De afloop was over het geheel stugger
met lagere prijzen. Met de vette zeugen
was het kalm maar ze bleven vrijwel
crjjshoudend. Op de biggenmarkt was
er toch meer handel en ook iets hogere
prijzen. Van de paardenmarkt valt
weinig t6 zeggen, het was een stille
boel. De pluimveemarkt kwam beter
voor de dag, een flink aanbod en
betere handel met hogere prijzen.
PURMEREND, 2 Juni 1953. Aange
voerd 619 runderen waar onder; 190
Vette koeien f 2.20f 2.95 per kg
handel goed; 170 Melk- en kalfkoeien
f 625f 1025, matig; 225 Geldekoeien
f 580f 800, kalm, duur; 14 Pinken
f 280f 450, matig; 30 Vette kalveren
f 160f 280, stug; 760 Nuchtere kalve
ren: voor de slacht f 35—f 100, goed
en fokkers f 60—f 115, goed; 20 Stieren
f 680f 1625, goed; 441 Vette schapen
en Overhouders, resp. f 85f 120 en
f 65f 105, goed; 654 Lammeren f 40
f 70, goed; 83 Bokken en geiten 1 8—
f 48, stug; 190 Vette varkens, prijs
zware f 1.76f 1.83 per kg kalm, lichte
f 1.60—f 1.74 afloop stug en vette zeu
gen f 1.60—f 1.68 per kg, kalm; 837
Schrammen en biggen, resp. f 55f 95
en f 38f 64, beter handel; 22 Fok-
zeugen f 240f 385, stug; 37 Paarden
f 625f 950, stil. Totaal 3673 dieren.
3500 Oude kippen en hanen (rode en
witte) f 1.90f 2.05 per kg. 450 blauwe
f 2f 2.15 per kg; 600 Jonge hanen
(rode en witte) f 2.10f 2.25 per kg,
300 blauwe f 2.80f 3 per kg; 200 Een
den f 1.25f 1.75 per stuk; 250 Konij
nen f 1.10f 7 per stuk. Handel goed.
6000 kipeieren f 12.75—f 13.75 en 3000
Eendeieren f 10—f 10.50 per 100 stuks.
DODELIJK ONGEVAL BIJ WILTON-
FEIJENOORD
Aan boord van het in aanbouw zijnde
tankschip „Pendrecht" bij de dok- en
Xverfmaatsehanpij ..Wilton-Feijenoord"
te Schiedam is de 41-jarige A. de
Hoedt, uit Rotterdam, door een ongeval
om het leven gekomen. Van een acht
meter hoge stelling viel een Dlank
naar beneden, waardoor de man dode
lijk getroffen werd.
Gedeputeerde Staten van Zuid-
Holland hebben aan de Provinciale
Staten voorgesteld een bijdrage van
f 10.000.te verlenen in de kosten
van de bouw van een nieuw hospitaal
kerkschip („De Hoop").
Kapitein ter zee. arts A. W. Mellema
heeft Maandag het commando van het
Marine-hospitaal te Overveen dat hu
ruim vijf jaar heeft gevoerd, in de ean-
tine van het hospitaal overgedragen
r.an de kapitein ter zee, arts E. W.
Creyghton, in tegenwoordigheid van
burger- en militaire autoriteiten en het
bijna voltallige personeel en bemanning
van het hospitaal. Kolonel Mellema
wees op de noodzaak van een eigen
specifiek hospitaal voor de marine. Het
gebouw in Overveen is door het rijk ge
huurd en moet binnenkort worden ver
laten. Over een nieuw gebouw is (on
danks de veie opdoemende geruchten
daarover) nog niets bekend. In de Twee
de Kamer heeft men onlangs het voor
stel tot de bouw van een marir.e-hospi-
taal teruggenomen.
Kapitein ter zee-arts Mellema werd
geboren in 1901. Op 1 Augustus 1928
deed hij zijn intrede in de marine als
officier van gezondheid tweede klasse.
Precies vier jaar geleden volgde zijn
benoeming tot kapitein ter zee-arts.
Op 10 November 1947 werd hij met het
commando over het marine-hospitaal
belast, dat hij echter eerst op 1 Juni
1948 officieel aanvaardde.
Zijn opvolger, E. W. Creyghton, ge
boren in 1906 en officier van gezond
heid sinds 1931, werd op 1 Augustus
1952 tot kapitein ter zee-arts benoemd.
Hij keerde begin van dit jaar uit In
donesië terug waar hij na een jaar
commandant van het marine-hospitaal
in Soerabaja te zijn geweest (de laat
ste Nederlandse commandant) laatste
lijk werkzaam was als chef van de ge
neeskundige dienst van de marine-
missie bij de Indonesische regering.
Namens de chef van de geneeskun
dige dienst, schout bij nacht P. C.
Broekhoff, woonde kapitein-luitenant
ter zee-arts C. P. J. Modderman de
overdracht bij.
Gistermiddag heeft zich onder de
gemeente Meerssen een hevige auto
botsing voorgedaan. Een personenauto
komende uit de richting Sittard en be
stuurd door de heer H. H. uit Amers
foort, slipte door de gladheid van d<
weg en kwam in botsing met een ui'
de richting Maastricht komende auto.
hestuurd door de heer A. W. G„ ver
tegenwoordiger te Maastricht. Beid'
personen werden ernstig gewond ei
moesten in een ziekenhuis te Maas
'richt worden opgenomen. Vooral df
toestand van de heer G. bleek zorg
wekkend. De auto's werden zwaar be
Maandagavond is in de Oude (Lu
therse) Kerk aan het Spui te Am
sterdam de Evangelisch Lutherse Sy
node geopend. Deze synode zal op 3
Juni haar laatste vergadering houden.
De Synode werd voorafgegaan door een
generale kerkelijke vergadering in de
Maarten Lutherkerk, onder leiding van
de president van de Synode, ds J. P.
van Heest. Op deze vergadering wer
den o.a. de reacties uit de gemeenten
op de nieuwe kerkorde, die door de
Synode in de volgende dagen zal wor
den behandeld, besproken.
Tot president werd herkozen ds J. P.
van Heest, tot leden van de synodale
commissie de heren L. F. Pont en dr
W. F. Lichtenauer. tot curator van het
Evang. Luth. Seminarium dr C- Rie-
mers en tot lid van de pensioenraad
de heer J. C. van Dam.
(Van onze correspon
dent in Singapore)
IN SINGAPORE
handelt het gesprek
van de dag op het
ogenblik over een 24-
jarige Finse jongen,
Tirra Ensio, die kort
geleden aan boord van
de Britse vrachtboot
„Alendi HUI" in vei
lige haven is gebracht,
na vier en dertig da
gen op een vlot van
1.25 in het vierkant m
de Baai van Bengalen
en de Indisc.he Oceaan
te hebben rondge
zwalkt. Het relaas dat
hij de dokter en de
zusters die hem ver
pleegden, heeft ge
daan, is. huiveringwek
kend van het begin
tot het eind. Hij zag
zijn beste vriend, fjie
met hem op het vlot
was, sterven, en toen
hij het lichaam ten-
slotte in zee wierp, zag
hij hoe tientallen wil-
gebuikte haaien, die
het vlot reeds enkele
dagen volgden, het lijk
verslondenDaarna
volgden de tijgers van
de zee het vlot op
nieuw, wachtend tot
ook Tirra Ensio zou
sterven. Dagen en
nachten bracht hij door
in een vreselijke angst
en in de weinige uren
dat hij kon slapen, zag
hij in zijn dromen de
vraatzuchtige monsters
nog om zich heen. Hij
woog nauwelijks hon
derd pond. deze jon
geman, toen het
vrachtschip Alendi
Hill" hem na ruim een
maand oppikte. Hij lag
op dat moment in een
levensgevaarlijke
koorts en hij ijlde
voortdurend. In het al
gemene hospitaal te
Singapore was hij ech
ter na enkele dagen
weet zover opgeknapt,
dat hij zijn belevenis
sen kon vertellen.
TIRRA ENSIO en zijn vriend Fred
Erickson, afkomstig uit de Zweedse
stad Gothenburg, dienden in het Franse
vreemdelingenlegioen. Ongeveer zes
weken geleden werden ze van Sidi bel
Abbes, waar het legioen in garnizoen
lag, naar de kust gebracht, om met het
Noorse schip „Skaubryn" naar Saigon
te worden overgebracht. Ruim acht
maanden hadden Tirra en Fred in het
legioen gediend. De dienst in Sidi bel
Abbes was onmenselijk zwaar en het
duurde niet lang, of Tirra en Fred be
sloten een poging tot ontvluchten te
wagen.
De onmetelijke woestijn rond Sidi bel
Abbes maakte elke ontsnappingspoging
bij voorbaat onmogelijk, doch tijdens
de overtocht naar Saigon kwam de
kans voor de twee mannen. Op een
nacht, toen zij vermoedden, dat het
schip zich in de omgeving van Suma
tra bevond,.wierpen zij één van de red
dingsvlotten, die bij het schip hoorden,
overboord en sprongen er zelf achter,
aap. Ze wisten echter niet, dat de
„Skaubryn" in de wateren rond Ceylon
voer, toen zij het schip verlieten. Had-
den zij bij het aanbreken van de dag
nog land in zicht, naarmate de zon
hoger aan de hemel kwam verdween
de wazige streep aan de horizon. Het
vlot dreef de Indische Oceaan in. Er
was slechts eten voor twee dagen op
het primitieve vaartuig aanwezig
Zo verstreek er een week. Overdag
was er een verzengende hitte en 's
nachts woei er een kille bries over het
water. De mannen wisten zich in leven
te houden met kleine krabben ,die ze
vingen, en met vis. Op een dag vin
gen ze een geweldige schildpad. Dit
betekende voedsel voor minstens een
week. Het dier werd rauw genuttigd,
doch na twee dagen begon het vlees
van de schildpad te bederven. De res
tanten gooiden de mannen overboord en
toen ontdekten ze voor het eerst de
haaien, die het vlot volgden. De mon
sters stortten zich op de dode schildpad
en Tirra en Fred voelden een vrese-
Üjke angst in zich opkomen, toen ze
eenmaal begrepen, dat de haaien het
vlot volgden, in afwachting van het
moment dat de twee deserteurs zouden
sterven,
HET VLOT was inmiddels de Baai
ran Bengalen binnengedreven» waar
Fel striemde de regen neer op de
schare vrienden en familieleden, die
zich gistermiddag had opgesteld rond
het graf van wijlen de heer Joh. Gra
pendaal, de 83-jarige Wijk aan Zeeër,
die talloze malen zijn eigen leven op
het spel heeft gezet om op de gevaar
volle zee, dat van anderen te redden.
Bij het botenhuis, waar het doorweek
te dundoek van de NZHRM halfstok
wapperde, wachtten enkele oud-roeiers
en een vertegenwoordiger van de Red
dingmaatschappij de komst van de
droeve stoet af. Te voet volgden zij
de wagens naar de begraafplaats rond
om de Hervormde Kerk, waar velen
waren samengekomen voor een laatste
groet.
De heer J. Bakker, secretaris-pen
ningmeester van het plaatselijk be
stuur memoreerde de grote offervaar
digheid, die steeds het leven van de
heer Grapendaal heeft gekenmerkt.
Reeds als jongeman maakte hij zich
bij de marine verdienstelijk op het ge
bied van redding en berging. Als bad
meester, roeier en schipper heeft hij
r eien aan de dood ontrukt. Op zijn
zestigste jaar werd hij vuurpijlrichter,
welk werk hij nog twintig jaar heeft
gedaan. Namens de NZHRM dankte de
heer Bakker voor het vele en goede
werk, dat door de thans overledene is
verricht.
Samenloop.
Ds F. C. Willekes, Ned. Hervormd
predikant, noemde het een merkwaar
dige samenloop, dat het stoffelijk over
schot van de heer Grapendaal aan de
aarde werd toevertrouwd op de kro
ningsdag van de koningin van Enge
land. Immers, Grapendaal mocht in zijn
werkzaam leven van de koning van
Engeland een beloning in ontvangst
nemen voor de redding van burgers uit
dat rijk. Merkwaardig was ook het
stormachtige weer en de regen op
deze tweede Juni. Op dergelijke dagen
in tijden van nood, was Grapendaal
steeds present om op zee zijn leven te
wagen, zonder daarbij te vragen wie
het waren, die zijn hulp nodig hadden.
Ds Willekes zeide, dat men God moet
danken voor hetgeen Hij in Grapen
daal aan de mensheid heeft gegeven.
De predikant ging hierna voor in het
„Onze Vader".
De aanvoer van kuilpaling is tot nu
toe nog steeds beneden verwachting
gebleven. De vangsten der kuilvissers
waren ook de afgelopen week onbe
vredigend. Per dag en per vaartuig
varieerden de vangsten van 70 tot 130
pond. De noteringen voor de kuilpaling
waren per pond van 0.76 tot 1.05.
De aanvoer van lijnpaling .vas slechts
gering. Door het slechte weer van de
laatste dagen werd deze visserij slechts
twee dagen uitgeoefend. De noteringen
waren hier per pond van f 0.99 tot
1.27. Door de fuikaalvissers werd ook
maar weinig paling aangevoerd. Note
ringen per pond van 0.80—1.03. De
aanvoer van nest was vrij behoorlijk.
In totaal werd ongeveer 119 ton aan
gevoerd. Prijs per bak van 75 pond
2.60. De weekbesommingen der kuil
vissers waren ook deze week onvol
doende. Pjr vaartuig van 250600.
Bij de lijnaalvissers was dit per vaar
tuig van 160 tot 270. Aangevoerd
werd: 43272 pond kuilpaling, 2086 pond
lijnpaling, 753 pond fuikpaling on
238.952 pond nest. De totale omzet van
de afslag bedroeg ongeveer f 49.135.
VISSERIJBERICHT
URK, 2 Juni 1953. Dinsdag werd
door 50 vaartuigen aangevoerd: 2604
pond kuilpaling 1.15—1.29, 544 pond
lijnaal 1.201.30, 117 pond fuikaal 1.00
1.04, prijzen per pond en 288 bakken
nest, prijs 2.60 per bak van 37kg.
het wemelt van haaien. Voortdurend
waren de puntige rugvinnen van deze
monsters achter en naast het vlot zicht
baar. Hier was het, dat Fred Kricson
aan uitputting bezweek. De mannen
waren toen vier en twintig dagen op
het viut geweest. Tirra kon niet beslui
ten het lichaam van ziin beste vi iend
overboord te zetten, doeh naarmate de
dagen verstreken werd het hem dui
delijk. dat er van een spoedige redding
geen sprake kon zijn. Eindelijk wierp
hij het lijk in zee. De haaien stortten
zich erop een verslonden het. Nog een
week bleef Tirra op het vlot, de uit
putting nabij. Hij was aan het eind van
zijn uithoudingsvermogen, H(j was te
zwak geworden om nog te proberen
voedsel uit de zee te bemachtigen. Hij
hield zich in leven met regenwater,
dat hij opving in een kleine beker. Iede
re dag betekende een lange marteling.
Tirra's lichaam was half verbrand door
de schroeiende hitte van de tropenzon.
Vruchteloos keek hij uit over het wa
ter doch geen schip vertoonde zich aan
de horizon.
EINDELIJK het was de vier en
dertigste nacht, die Tirra op het vlot
doorbracht zag de uitgeputte, half
waanzinnige Fin de lichten van een
schip, dat in zijn richting kwam.
Op de brug van de „Alendi Hill",
werd juist de wacht gewisseld, toen
de derde officier. Frank Sowden, een
zwak hulpgeroep hoorde. Het was een
maanlichte nacht en toen de mannen op
de brug van het schip uitkeken pyer de
zee, zagen ze in de verte een zwart
silhouet op het water. Het hulpgeroep
scheen uit die richting te komen en
de mannen hoorden ook, hoe de schip
breukeling, of wat het dan ook mocht
zijn, roet de riemen op het water sloeg,
om de aandacht te trekken. Na drie uur,
die de dodelijk vermoeide Tirra Ensio
even zovele eeuwen toeschenen, was
het schip zever bijgedraaid, dat men
het Vlot kon praaien. Terwijl de haaien
rond het vlot zwommen, werd Tirra,
met een touw onder zijn armen, aan
boord van de „Alendi Hill' gehesen.
Op het laatste ogenblik dreigde Tirra
nog een prooi van de haaien te worden.
Terwijl men hem aan boord hees, gleed
het touw onder één van zijn armen
uit. De haaien sperden hun muilen
reeds open, doch met inspanning van
zjjn laatste kraehten kon Tirra het
losgeschoten touw opnieuw grijpen.
Zonder ongelukken kwam hij aan boord.
De bemanning van de „Alendi Hill' was
met verbazing geslagen. Tirra was vel
over been en zijn huidskleur was bijna
zwart. Kleren had hij bijna niet meer
aan en hij zat onder de wonden, die
ontstaan waren door het zoute water,
dat onder de invloed van de zonnehitte
zijn vernielende werk had gedaan.
GEZAGVOERDER HUMBY van de
„Alendi Hill" noemde deze redding een
voldongen wonder. De kans, dat een
schip het vlot in zich zou krijgen, was
één op millloen. Tirra is thans weer
aan de beterende hand. Behalve zijn
lichamelijk letsel heeft hij ook een
lichte shock opgelopen. De voorbije
dagen hebben bet bovenmenselijke van
hem gevergd.
Nu hij zich in veiligheid weet, voelt
hij de angst voor wat er hierna met
hem zal gebeuren. Hij is gedeserteerd
uit het vreemdelingen iegioen en het
is niet onmogelijk, dat zijn uitlevering
zal worden geëist. Alle angst en ont
bering zullen dan voor niets zjjn ge
weest.
De gemeenteraad van Deventer
heeft Maandagavond besloten tot de
aankoop voor f 22.500.— van een zil
veren gedreven bokaal van ongeveer
een meter hoog, tot dusver in het be
zit van de heer mr I. A. Houck, te
Almelo. De bokaal is het enig overge
blevene van een vroegere zilverschat
van Deventer, verloren gegaan na de
inval der Munsterse en Keulse troepen
in 1672, toen alle zilver in de stad ge
smolten werd om daaruit noodgeld te
slaan. Op het bokaal-deksel staat de
Deventer adelaar. De bokaal zal een
plaats krijgen in het stadhuis.
De vereniging „Rembrandt" tot be
houd en vermeerdering van kunstschat
ten in Nederland zal in deze aankoop
een bijdrage van f 5000.— schenken.