Driehonderd straalvliegtuigen komen
demonstreren op Soesterberg
Er zijn bijna geen boeken
te koop in Indonesië
HHHpmI1
Prinses Anne zal mooiste edelstenen
ter wereld erven
Er zullen 240
parachutisten
dalen
De pioniers
Frans soldaat
stal oog van
godenbeeld
Fascistisch rumoer
in Napels
Spectaculaire NATO-demonstraties ter gelegenheid van het
veertig jarig bestaan van de Koninklijke Luchtmacht
Vijf-vingers-aan-
een hand
Melkwagen door trein
gegrepen en vernield
Kunst en cultuur
Kapper van Dalen
Deviezenschaarste verhindert echter
niet de bouw van luxe bioscopen
Gebrek aan interlectuelen
wordt zó niet
opgeheven
Nisam van Haiderabad kan met zijn
diamanten een zwembad vullen
(Van onze speciale verslaggever)
DRIEHONDERD STRAALVLIEGTUIGEN jagers
en bommenwerpers uit meer dan tien verschil
lende landen, zullen op 18 Juli a.s. het Lage Landje
aan de zee doen dreunen, als op de vliegbasis Soes
terberg de NATO-landen hun paraatheid in de lucht
zullen demonstreren met de grootste wapenschouw,
welke er ooit op het Westelijk halfrond is gehouden.
Dat Nederland en met name Soesterberg hier
van het schouwtoneel mag zijn, heeft het te danken
aan het feit, dat hier veertig jaar geleden de Mili
taire Luchtvaart in Nederland werd geboren en dit
van 27 Juni tot en met 8 Augustus op grootse wijze
zal worden gevierd. In dat gedenkwaardige jaar 1913
sta 'tte op dè vliegheide van Soesterberg de militaire
luchtvaart in Nederland met de Brik van Marinus
van Meel en nog drie vliegtuigen, nu veertig jaar
later davert het boven diezelfde „vliegheide" van
de knallen, waar Hawkers en Thunderjets de ge
luidsbarrière doorbreken.
Nauwelijks een jaar, nadat overste A. P. M. van
Rooy heel Nederland liet neuzen in de keuken van
de Nederlandse luchtmacht, gaan de hekken van de
vliegbasis ivederom open. Ditmaal wordt het een
feest, dat de llsy op Ypenburg, welke komt te ver
vallen, en alle voorgaande verre zal overtreffen. Het
meest spectucalaire zal ongetwijfeld zijn de indruk
wekkende manifestatie van de NATO op Zaterdag
18 Juni, wanneer de allernieuwste vliegtuigen van de
geallieerde luchtstrijdkrachten op Soesterberg zullen
neerstrijken.
De evolutie van de Nederlandse militaire lucht
vaart is in de laatste jaren snel gegaan. Op 1 ,Juli
1948 werd door de koningin aan de Militaire Lucht
vaart een eigen vlag geschonken met de versierselen
van de Militaire Willemsorde. Op 27 Maart 1953
werd de'Luchtmacht Koninklijk en zelfstandig, ter-
ivijl prins Bernhard inspecteur-generaal werd. De
27e Maart mag daarom wel de belangrijkste mijlpaal
in de geschiedenis van de Nederlandse militaire
luchtvaart worden genoemd, een glorierijke mijlpaal,
welke staat aan het einde van de lange en moeilijke
weg, die zij in de afgelopen veertig jaren heeft moe
ten afleggen.
DE EIGENLIJKE VIERING van het
40-jarig bestaan van de Koninklijke
Luchtmacht begint echter op Zaterdag
27 Juni in Nijmegen, met een „lucht
macht-dag". De Chef Luchtmachtstaf
zal dan een tentoonstelling openen,
wplke de veertigjarige historie van de
militaire luchtvaart in beeld zal bren
gen.
Vervolgens vindt in het Goffert-
stadion de aanbieding plaats van de
nieuwe gala-uniformen voor de lucht
machtkapel. Door tal van activiteiten
in verschillende plaatsen van het land
heeft men de gelden voor dit geschenk
bijeen gebracht. Na de watersnood
heeft het centrale comité zijn activi
teiten gesteld in het teken van de
hulde en dankbaarheid aan de Konink
Iijke Luchtmacht voor de enorme pres
taties tijdens de watersnoodramp ver
richt. Behalve het jubileum-geschenk
zullen de gala-uniformèn dus ook een
"bewijs "van hulde en dank zijn van'het
Nederlandse volk aan de Koninklijke
Luchtmacht voor de grote krachtsin
spanning tijdens de watersnood.
Nijmegen zal die dagen geheel in het
teken staan van de luchtmacht. Op
Woensdag 1 Juli starten van verschil
lende vliegbases honderdvijftig Meteors
en Harvards voor een rondvlucht boven
alle provinciale hoofdsteden van Ne
derland. Op diezelfde dag vindt des
middags op de vliegbasis Soesterberg,
bij het monument voor gevallen „vlie
gers, een kranslegging plaats. Zij die
het olan hebben, een krans te leggen,
kunnen dit aan de overste Van Rooy,
de commandant van de vliegbasis, la
ten weten. Nadat op 2 en 3 Juni oud-
Soesterbergers elkaar hebben terugge
vonden tijdens twee reunie-dagen,
vindt 's Zaterdags 4 Juni in de hal van
het officiers-casino te Soesterberg de
onthulling plaats van .het borstbeeld
„Generaal Snijders". Dit. beeld is een
geschenk van de bevolking van Soes
terberg- Donderdag 16 Juni dreunt de
Soesterbergse lucht reeds van de jets.
want dan wordt er proef-gevlogen voor
de vliegdemonstraties van Zaterdag 18
Juni. Een week later onent de Chef
Luchtmachtstaf een groots opgezette
luchtvaarttentoonstelling, welke twee
weken zal duren.
IN HET KADER van deze gebeurte-
nissen gaat de Koninklijke Luchtmacht
Ondanks alle tegenslagen is de
Nederlandse militaire luchtvaart
gegroeid. Er zijn vele feiten, die
getuigen van de vaardige geest
en bekwaamheid van de eerste
pioniers. Daar zijn de successen
van het escadrille Versteegh, de
vijf-vingers-aan-een-hand in Go
thenburg, de verovering van de
Coupe Echard door de eerste-
luitenant vlieger Schott in Zu
rich, de Indië-vluchten van Van
Weerden Poelman en Koppen, en
niet te vergeten de meteorologi
sche hoogtevluchten op IJsland in
het kader van het Pooljaar 1932-
1933, waaraan de naam van de
toenmalige eerste luit.-vliegcr,
thaiVr comodore-vlieger J. H.
van Giessen, onverbrekelijk ver
bonden zal blijven.
De oprichting van de toenmalige
Luchtvaart-afdeling, thans Ko
ninklijke Luchtmacht, is wel in
hoofdzaak te danken geweest aan
de vooruitziende blik en de stu
wende kracht van de toenmalige
Chef van de Generale Staf, de
latere opperbevelhebber van
Land- en Zeemacht, generaal C.
J. Snijders. Hij was het dan ook,
die reeds in 1911 een vlucht als
waarnemer in een vliegtuig mee
maakte tijdens de grote leger-
manoeuvres en het behoeft geen
verder betoog, dat het inzicht
van deze hoogste leger-autoriteit
in die dagen de doorslag moet
hebben gegeven tot het besluit
van de regering tot oprichting
van de LVA. Generaal Snijders
zorgde er voor, dat er een com-
missie werd benoemd voor het
aankopen van vliegtuigen, in het
buitenland met het gevolg, dat ej
drie Farmans werden besteld.
Nog in September van 1913 nam
de LVA voor het eerst deel aan
de legermanoeuvres in Lochem.
Van de drie Farmans was er nog
slechts één vlieggereed, die werd
bestuurd door Van Heyst, terwijl
er nog drie andere toestellen
deel namen, bestuurd door de
eigenaren Van Steyn, Bakker en
Van Meel. De vliegtuigen werden
ingezet voor verkenning en als
waarnemers fungeerden toen
Walaardt Sacré, Versteegh en
Hofstee. Het is goed dat begin
nog even te memoreren, al was
het enkel maar om recht te doen
wedervaren aan de pioniers, die
de eerste schreden van Neder
lands militaire luchtmacht hielpen
zetten.
herdenken hoe veertig jaar geleden
werd begonnen. Een bescheiden begin
met bescheiden vliegtuigen, die hoog
uit 90 km. per uur haalden. Thans ziin
deze getallen vertienvoudigd en razen
de jets met 950 km over de hangars
Veel is er veranderd, de getalsterkte
van het personeel, de. vliegtuigen,
alles is vertien- en verhonderdvoudigd
In 1913 vloog men met vier vliegers
nu met honderden. Betaalden Walaardt
Sacré, Van Heyst, Versteegh en Coblijn
toen alles uit eigen zak, nu wordt er
gevlogen op Rijkskosten.
Intussen is de taak van de Konink
lijke Nederlandse Luchtmacht een in
ter-nationale taak geworden. Dit inter
nationale karakter, de verbondenheid
met de landen van de Noord-Atlanti
sche Verdragsorganisatie, zal blijken op
de 18de Juni. Engeland, Frankrijk,
Amerika, Canada, België, Denemarken
en waarschijnlijk ook Turkije en Grie
kenland zullen dan elk het puikje van
hun nationale militaire luchtvaart naar
Soesterberg sturen, waar overste Van
Rooy liefst honderd a tweehonderddui
zend mensen verwacht.
Daar zullen op Soesterberg neerstrijk
ken, de Amerikaanse zes-motorige
straalbommenwerper B-47, de Thun-
derjet F-84, Meteors, Vampires, de
Hawker Hunters, die de Nederlandse
Meteors straks zullen gaan vervangen,
een groot aantal Sabres F-86. De Fran
sen sturen de nieuwste Jet-nachtjager
Mystére, de K.L.M zorgt voor een
DC-6 en de Britse luchtvaart zal zor
gen. dat Soesterberg de befaamde Co-
met te zien zal krijgen, het passagiers
vliegtuig met straalaandrijving.
HEEL DEZE indrukwekkende verza
meling van vliegtuigen zal worden
vergezeld van personeel en uitrusting
uit de desbetreffende landen, terwijl op
de ere-tribune alle grote NATO-figuren
als generaal Gruenther, de opvolger
van generaal Ridgway en generaal Nor-
stadt aanwezig zullen zijn. Ook Ko
ningin Juliana en prins Bernhard zul
len de vliegdemonstraties, welke bijna
vier uren uren, en onder leiding staan
van majoor-vlieger J. L. Flinterman,
bijwonen.
Gisteravond is een melkwagen met
paard van de zuivelfabriek te Dalen
door een dieseltrein op een onbewaakte
overweg nabij Coevorden gegrepen en
totaal verbrijzeld. De bestuurder, de
heer B. B., die de bussen van de grote
melkrit had overgenomen en verder
moest transporteren, kwam er met eni
ge lichte verwondingen af, doch het
paard werd gedood.
Elf tijdgenoten uit Parijs
in Den Haag
De expositie „Elf tijdgenoten uit Pa
rijs", die onlangs reeds in het Stedelijk
Museum te Amsterdam te zien is ge
weest wij wijdden er een bespreking
aan is gisteravond in het Gemeente
museum in Den Haag geopend. Deze
Parijzenaren behoren tot de groep rond
om de Salon de Mai en produceren
overwegend abstract en non-figuratief
werk. Er maken deel van uit de .Fran
sen Bazaine, Bissiere, Esteve, Gischia
Manessier. Pignon en Singier, de Griek
Prassinos en de Nederlandse gebroe
ders Van Velde.
Een speciale attractie zal zijn het af
springen van 240 Belgische en Neder
landse parachutisten, die elkaar op de
grond zullen vinden tijdens een ren-
dez-vous. Drie muziekcorpsen, die van
de luchtmacht, marine en Huzaren van
Boreel zullen proberen boven het mo-
toren-geraas uit te blazen.
Van 1 tot 5 Augustus wordt een na
tionale wedstrijd in formatie-vliegen
gehouden, waarvoor de KNVvL een
wisselbeker beschikbaar heeft gesteld.
En tenslotte komen de sportvliegers op
2 Augustus in actie voor een Benelux-
rondvlucht vanuit Gent.
De examens, dagen, waarop de
ene helft van Nederland de an
dere plaagt met onmenselijk in
gewikkelde vraagstukken en
strikvragen, zijn niet alleen een
bron van de grootst mogelijke
ellende. Misschien nog overvloe
diger is de humor, die op deze
dagen valt waar te nemen en
die helaas maar al te vaak ver
loren gaat. Wat denkt u bij
voorbeeld van het volgende, dat
gebeurd is bij een examen voor
onderwijzer, waarin het vak re
kenkunde aan de orde kwam?
De candidaat werd de vraag
gesteld, of hij wist, wat de
hoofdbewerkingen zijn. Natuur
lijk weet iedere candidaat dat,
op schier elk ogenblik, behalve,
als de zenuwen hem parten spe
len en 'hij bibbert van de exa
menkoorts. Na lang nadenken
luidde het antwoord ontkennend.
Examinator haalt verwonderd
de wenkbrauwen omhoog. Laat
zijn goede hart spreken. Na
tuurlijk weet de candidaat het.
Maar die vervloekte zenuwen..
Hij zal hem helpen. Het is toch
immers zo eenvoudig. Vermenig
vuldigen, delen, optellen, aftrek
ken, daar is toch immers zo'n
eenvoudig ezelsbruggetje voor,
zo'n hulpmiddeltje, zo'n zinnetje.
Van Dalen laacht Op Antwoord.
V.D.O.A.
Gemoedelijk stelt hij de can
didaat, of hij wel eens van Van
Dalen gehoord heeft. En blik
semsnel komt het antwoord: „Ja
zeker mijnheer, dat is de kapper
bij ons in de straat".
In dit stadium van zenuwkoorts
hielp zelfs geen ezelsbrug.
Binnenkort zullen Sir Winston
Churchill, president Eisenhower
en de Franse minister-president
elkaar voor een conferentie ont
moeten op de Bermuda eilan
den. In dit gebouw zal de
conferentie tussen de Grote
Drie worden gehouden.
(Van onze correspondent in Indonesië)
VERSCHILLENDE HOOFDPLAATSEN VAN INDONESIË hebben,
van oudsher, zeer fraaie Europese boekwinkels, en na de oorlog zijn
sommige daarvan nog verbouwd en uitgebreid, als verwachtte men een
enorme culturele opleving. Een boekhandel als bijvoorbeeld van de
firma Van Dorp te Djakarta is van zulk een reusachtige omvang, en zó
modern ingericht, dat men zijns gelijke in Nederland niet vindt. Zelfs
Amerikaanse bezoekers van Indonesië staan er verbaasd over. De boe-
kenminnaar, die tegenwoordig deze tempels der lectuur betreedt, zal
zich echter over nog iets anders verbazen en met weinig vreugde). Hij
zal namelijk tot zijn verwondering ontdekken, dat hij voornamelijk lege
planken en schappen rond zich heen ziet, soms opgevuld met enige
Indonesische kunstvoorwerpen. En de schamele hoeveelheid boeken
daarpp is naar inhoud en kwaliteit van uiterst geringe betekenis. Be
halve een waarlijk armoedig voorraadje buitenlandse boeken treft hij
nog een paar tafels met lectuur in de Indonesische taal aan, goedkoop
van uitvoering en doorgaans voor het grootste deel bestaande uit school
boekjes. Hij zal de veelbelovende boeken-toko diep teleurgesteld en
meestal met ledige handen verlaten. En mocht hij er al in geslaagd
zijn iets van zijn gading te vinden, dan heeft dat ene boek een zodanig
diepe bres in zijn beurs geslagen, dat zijn blijdschap over deze aankoop
daardoor reeds aanzienlijk moet zijn gedempt.
ER ZIJN BIJNA GEEN boeken meer
te koop in Indonesië. Reeds jarenlang
zijn de deviezen-toewijzingen voor de
import van boeken aan bepaalde beper.
kingen onderhevig geweest. Maar na>
dat in de eerste maanden van dit jaar
in het geheel geen deviezen meer wer
den verstrekt, waardoor de nog aan
wezige boekenvoorraad natuurlijk vrij
snel ging slinken, is die beperking nog
veel groter geworden.
Bovendien heeft men sedert enige
tijd de boeken op de „inducementlijst"
gezet. Dit komt in de practijk hierop
neer, dat degeen die thans in Indonesië
een boek koopt niet drie maal maar
vijf en een half maal de Nederlandse
verkoopsprijs moet betalen. Een gewoon
rolnannetje, dat men in één avond uit
leest, komt zo al gauw op de prijs van
dertig tot veertig Rupiahs waar de
meeste inkomens beslist niet OP bere
kend zijn.
Met de wetenschappelijke werken is
het iets beter gesteld: hiervoor ligt de
prijsverhouding van 14. Maar ook dat
is nog duur. Overigens zijn de boek
winkels in de loop van dit jaar echter
zó schaars uit de deviezenpot bedeeld,
dat men de meeste boeken hier tóch
niét krijgen kan. Hierbij zij, ter voor
koming van misverstand, aangetekend
dat het hierbij niet alleen of in de eer
ste plaats om Nederlandse boeken gaat.
Lectuur in andere Europese talen, of
Amerikaans, is minstens even moeilijk
of nog schaarser fe vinden. En met de
tijdschriften is het van hezelfde laken
een pak.
DE SITUATIE IS nu dus zo dat in
dit jonge land, dat niet alleen naar eco
nomische maar niet minder naar intel-
(Speciale berichtgeving)
DAT DE ONLANGS OVERLEDEN KONINGIN Mary
een reusachtig vermogen heeft nagelaten, maakt op de
openbare mening in Engeland minder indruk dan de glans
stukken van deze erfenis, die op 40 a 45 millioen gulden
worden geschat: de diamanten en edelstenen, waaronder
enkele wel heel sterk tot de verbeelding moeten spreken,
zoals de „Cullinan", de grootste diamant, die ooit gevonden
is. Hij werd in vier stukken verdeeld en twee daarvan
kwamen in de kroon van koningin Mary. In tegenstelling
tot de beroemde „Koh-i-Noor", die een bestanddeel van
de kroonschat vormt, was de Cullinan persoonlijk eigendom
van de koningin. Edelstenen van deze grootte en van een
dergelijke waarde kan men niet elke dag dragen; een stuk
van de Cullinan droeg de koningin, in een broche gezet,
voor het laatst in het openbaar bij het huwelijk van haar
kleindochter Elizabeth met de Hertog van Edinburgh.
HOEWEL MEN nog niet
weet, hoe de overleden ko
ningin over haar vermogen
heeft beschikt, neemt men
toch als zeker aan, dat haar
achterkleinkinderen, Prins
Charles en Prinses Anne, tot
haar belangrijkste erfgena-
namen zullen behoren. Zo
doende zullen de mooiste
diamanten ter wereld wel
aan de nu twee en een half
half-jarige prinses Anne ko
men.
Het zijn ongeveer 3 stenen,
die In de loop van de tijd
herhaaldelijk van eigenaar
veranderd en van de ene
beroemde hand in de andere
overgegaan zijn: ze hebben
toebehoord aan Catharina de
Grote, Kardinaal Mazarin,
Lodewijk XIV, Koningin
Victoria van Engeland, Na
poleon, Keizerin Eugénie, In
dische Nabobs zoals de Ni
zam van Haiderabad, de Ma-
baradja van Lahore of de
Gaekwar van Baroda.
Daarnaast zijn er ook ste
nen, zoals de „Regent", die
in het bezit zijn van een
museum, bijvoorbeeld het
Louvre.
Een speciaal geval is de
Nizam van Haiderabad, die,
volgens een uitlating van
Aga Khan, zoveel diaman
ten bezit, dat hij er een
zwembad mee zou kunnen
vullen. Zijn collega van Ba
roda is de eigenaar van vier
beroemde stenen, o.a. de
„Keizerin Eugénie", die Na
poleon III aan zijn gemalin
als huwelijksgeschenk had
gegeven. Eens had hij de
kroon van de heerser aller
Russen gesierd, was toen
door Catharina II aan haar
gunsteling Potemkin ge
schonken en door deze ver
kocht. De Gaekwar van Ba
roda bezit ook de steen, die
„Grote Dresden" genoemd
wordt, een eigrote diamant,
die ongeveer honderd jaar
geleden in Brazilië gevonden
werd, de „Jehan Akhbar
Sjah", en de grootste steen
uit Brazilië, de „Ster van het
Zuiden", die oorspronkelijk
255 karaat woog.
DE „BLAUWE HOPE"
bevindt zich nog steeds in
de Verenigde Staten; hij
dankt zijn naam aan de
Croesus die zich op blauwe
stenen gespecialiseerd had.
Tot de Hope-verzameling be
hoort ook de „Blauwe Ta-
vernier", die evenals zovele
andere beroemde stenen af
komstig is uit de schat van
de Franse kroon. Lodewijk
XIV had de „Hope" en de
„Tavernier" uit Indië ver
worven. Beide stenen werden
tijdens de revolutie gestolen.
Van de Hope wordt beweerd,
dat hij ongeluk brengt en
hij moet tegenwoordig in
de safe van een Amerikaanse
juwelier liggen, waar hij
geen onheil kan stichten.
Fantastisch klinkt de ge
schiedenis van de „Sancy",
die in 1892 door Astor werd
gekocht. Niemand weet waar
deze steen vandaan komt.
Bekend is alleen, dat zijn
eerste eigenaar Karei de
Stoute was, die in zijn oren
twee buitengewoon grote
diamanten droeg. Toen de
hertog in de strijd sneuvelde,
wilde een Zwitserse soldaat
de twee diamanten wegne-
men, maar hjj twijfelde aan
de echtheid, omdat ze zo
groot waren. Daar hjj wel
eens gehoord had, dat de
diamant de hardste steen is,
sloeg hjj er met een hamer
op, waarbij de ene diamant
tot poeder uiteenviel. De
andere nam hjj mee. Het was
de Sancy.
Diamanten hebben hun ge
schiedenis. Ze verdwijnen
wel eens voor lange tijd, om
dan plotseling weer in een
koningskroon, aan een tur
ban of in de brandkast van
een grote juwelenhandelaar
te voorschijn te komen. Er
zijn ook gevallen als dat
van de „Pigott", genoemd
naar een gouverneu- van
Madras in de 18e eeuw, die
de steen aan Ali Pasja ver
kocht. Deze schonk de Pigott
aan zijn vriendin, die hem
ontrouw werd, waarop de
ongelukkige minnaar de
steen liet kapotslaan.
ENKELE historische dia
manten moeten zich achter
het IJzeren Gordijn bevin
den, zoals de grote rechthoe
kige „Sjah van Perzië, de
„Poolster" en misschien ook
de „Orlow".
Deze „Orlow", die de grote
Catharina van een van haar
gunstelingen ten geschenke
kreeg, was afkomstig uit In
dië, waar hjj, rond eigropt,
in een tempel van Lahore
het ene oog van een goden
beeld vormde. Een Frans
soldaat, die de steen wilde
stelen, slaagde erin de tem
pelpriesters te bedriegen,
doordat hij belangstelling
voor hun godsdienst veisde.
Twintig dagen lang moest hij
voor het beeld bidden, eer
hij het kon wagen de ene
steen te stelen. Voor de
tweede had hjj geen tjjd
meer hjj moest vluchten
en verkocht zijn buit voor
50.000 francs aan een Brits
kapitein; deze verkocht hem
voor het zesvoudige aan een
Londense handelaar, van wie
hjj toen door Vorst Orlow
gekocht werd.
De Sjah van Perzië bezit
enige kostbaarheden, zoals
de enorm grote, rechthoe
kige „Daria I Nur". In de
Egyptische kroonschat be
vond zich op het laatst nog
de „Pasja van Egypte". Maar
andere beroemde stenen zijn
spoorloos verdwenen, zoals
de „Grootmogol", die het
eigendom was van de groot
vizier van Golconda en die
bij de belegering van Delhi
door de Engelsen verdween.
Ook de witte „Tavernier" is
niet meer te voorschijn ge
komen sinds de Franse
kroonjuwelen gestolen wer
den. De beroemde stenen zijn
niet meer, zoals vroeger, in
omloop, toen ze nog door
de monarchen gebruikt wer
den om als onderpand voor
leningen te dienen.
Iectuele ontwikkeling streeft, en dal
op dit gebied een enorme achterstand
heeft in te halen, vrjjwel geen boeken
te krijgen zijn.
Wat het land nu zelf op dit gebied
produceert mag nauwelijks naam heb
ben. Er zijn geen auteurs van belang,
geen beroemde of bekende weten
schapsmensen die iets te zeggen heb-
ben. De uitgeverij is slecht georgani-
seerd. De drukkerijen zijn ternauwer-
nood op dit werk ingericht.
Men moet natuurlijk toegeven dat
hier in zeker opzicht sprake is van bit
tere noozaak. De deviezen-voorraad van
het land is in de laatste jaren steedi
zwakker geworden. De import-beper
kingen van thans heeft de Indonesisch!
Overheid niet tot haar genoegen inge
voerd. Zolang de export-productie doe
allerlei oorzaken een dalend peil verf»
toont, bestaat er ook weinig hoop op
een spoedige verbetering.
Aan de andere kant zijn er verschel
denen, en niet de domsten en de slecht*
sten, die zich wel eens afvragen of me#
het mes niet al te diep in de hóeken-
deviezen gezet heeft, terwijl het mei
de import van verscheidene zaken uit
de luxe categorie misschien best een
beetje minder kon. Wanneer men in de
hoofdstad van een arm en verarmend
land in steeds groter aantal weelderige
limousines ziet rijden, van de meest
kostbare merken, en tegelijkertijd de
boekwinkels ledig zijn, moet er op de
een of andere manier Iets-" mis zijn.
INDONESIë- HEEFT zelf nog slechts
weinig scheppende en inspirerende
bronnen op wetenschappelijk en cultu
reel gebied. Het moet zijn kennis voor
het grootste deel van buiten krijgen. Er
bestaat onder de jongere, leergierige
Indonesische generatie een grote drang
naar ontwikkeling en verruiming van
de blik, zowel op wetenschappelijk als
op cultureel gebied. Aan deze dorst
kan nu vrijwel niet voldaan worden.
Dit valt te meer te betreuren wanneer
men bedenkt hoe juist die jongere ge
neratie voor dit land meer dan waar
ook de hope der toekomst iu.
Het schreeuwend gebrek aan intel
lectuelen vormt een der voornaamste
oorzaken van de wanorde, welke men
hier nog in velerlei opzicht aantreft;
en waarover men niet zo bedroefd noch
verbaasd zou behoeven te zijn, wanneer
het maar vaststond, dat een nieuw en
jong geslacht gereed staat om de vele
bressen van kennis, inzicht en deskun
digheid over een bepaald aantal jaren
te dichten.
DE LEGE BOEKWINKELS in Indo
nesië zijn niet alleen een onaangenaam
verschijnsel voor de hier nog werkende t
Nederlanders, die tóch al zo weinig#
vertier en afleiding hebben, dat zij eer-,'
goed boek node missen kunnen. Het vér
schijsel en zijn consequenties zijn va'
ernstiger aard.
Er wordt enorm veel geld uitger
ven aan het bouwen van nieuwe bid'
copen in Indonesië, en het ene droom
paleis overtreft het andere in weeld'
en kostbare outillage. Er is in een be-
trekkelük kleine stad als Medan, dal
a! een stuk of zeven bioscopen telt, kort
geleden weer een nieuw film-paradiii
geopend, waar men zelfs over „air-con-
ditioned" loges beschikt.
Dit alles kost handenvol deviezen,
evenals de honderden meestal Ameri
kaanse films, die hier wekelijks worden
geïmporteerd, en waarvan men kan le
ren lasso-werpen, van de heup schie
ten, paardrijden en nog tal van andere
nuttige zaken, maar juist niet d i e din
gen die dit land thans voor zijn nabije
toekomst van node heeft.
De ledige gapende planken van de
boekwinkels vormen een teken en een
waarschuwing, waarvan men slechts
hopen mag dat zij, b|j de vele proble
men die dit land het hoofd moet bie
den, niet onopgemerkt zullen blijven.
Het is natuurlijk prachtig het anaipha-
betisme te bestrijdenMaar als er
straks toch geen boeken meer zün
Woensdagavond heeft zich in i"
centrum van Napels een ernstige
sing voorgedaan tussen neo-fascist
en politie. Ongeveer vijf en zestig P)
sonen, w.o. tien politiemannen, li«r
verwondingen op. Na verkiezing-1;',
monstraties probeerden 10.000 h';,
van de neo-fascistische „Sociale Be'
ging" een (verboden) optocht te
meren. De politie kwam echter Wfj.
Leide. De betogers wierpen een WJ
cade op, vanwaar zij de politie, w
lige voorbijgangers en auto's me'.
nen begonnen te bekogelen. UiteW°..
lijk gelukte het de politie de deW0
stranten uiteen te drijven.
