dop VAN DE ZEVEN WETSONTWERPEN WERDEN ER ZES VERWORPEN MisterX V NN Noord-Holland Nederland wijzigt de Grondwet (2) Ministerraad wees twee der voorstellen van de hand MUDER -ZACHTER ÈN UOllER VAN SMAAK! Invoering van „tafelgelden" bij Landmacht en Luchtmacht Dienstplichtigen kunnen naar Suriname d. anlendag P" Deining in Djakarta Stemmen bij volmacht Bestaat Indonesië niet? Jonge Europeanen naar Parijs Prijswinnaars van een ops telweds trijd „De Ommelanden Onbekende schreef een beledigende circulaire Geen uitbreiding In navolging van het ff gamellegeld'f hij de Marine Ter veraangenaming van de maaltijden Kans om iets van de wereld te zien Met Rhenmatische Pijnen moet U niet door blijven lopen. Kantoorbediende had dure vriendin In vier jaar verdwenen f 52.000 >*3*5 ;Viad>9d' besc' fcadW 14 JUNI de sportvelden, nomen door 2750 jon- t 14 jaar. (jongelui f 0.10) zijn op alle velden. este smaakt. Dan Ï9 •tatie, die V niets iunt U uitstekend !hoo! komen *s een e vinden het lekker saam. Het melkvet evorderen de groe» Iheid! r (Van een bijzondere medewerker) DE KABINETSZITTING OP DIE gedenkwaar dige Maandagmiddag in de zomer van 1951 in het aebouw van het Ministerie van Jus Wie aan het Plein in Den Haag, waarin het tussentijds rapport van de «taatscommissie, belast met het geven van raad om trent een herziening van de Grondwet, begon als lang. Want de voorstellen van de commissie waren gewoonlijk om één uur in de namiddag en zij duurde niet alleen groot in aantal, maar boven zeer verstrek kend. Kon de Raad van Ministers al de voorstellen van de commissie tot de Zijne maken? Zou de Rege ring hen met de kracht der overtuiging kunnen ver dedigen, als zij - omgewerkt tot wetsontwerpen - aan het oordeel der Staten-Generaal zouden worden onderworpen? Die vragen en nog vele andere moesten zorgvuldig overwogen en tenslotte afdoende beant woord worden alvorens men de volgende stap zou kunnen doen. En die volgende stap moest spoedig gedaan worden met het oog op het tijdschema; zowel de Tweede als de Eerste Kamer zouden alle in te dienen wetsontwerpen met betrekking tot de bedoelde Grondwetswijziging vóór de verkiezingen van Juni 1952 moeten kunnen behandelen zonder het gevoel te hebben te worden opgejaagd. Niet uitstellen dus, maar doortasten. Goed, de Regering tastte door. Zij besloot de beide laatste voorstellen van de com missie die inzake het lidmaatschap van communis ten en het verschijnen van communistische bladen niet over te nemen. Wij kunnen geredelijk aannemen, dat zij niet tot dat besluit kwam uit pure liefde voor de communistische Kamerleden en denkbeelden. Ver moedelijk heeft zij de bevoegdheid tot het nemen van maatregelen van de voorgestelde aard van de hand gewezen, omdat zij niet strookten met het wezen der parlementaire en journalistieke democratie, dat in Ne derland geen dode letter is. Zo sneuvelden dus twee van de negen voorstellen der commissie en bleven er dus nog zeven over. Van die zeven werd er één aangehouden, omdat men nog het advies van nog een commissie, die zich ook met het onderhavige onder werp bezig hield, wilde raadplegen. Voorlopig bleef het dus bij zes. Die zes voorstellen werden dus zes wetsontwerpen, die alle tegelijk op 31 October 1951 werden ingediend bij de Staten-Generaal. Het zevende wetsontwerp, strekkende tot wijziging en aanvulling van de be palingen in de Grondwet betreffende de buitenlandse betrekkingen, volgde op 1 December van hetzelfde jaar, een maand later derhalve. Ruins IN DE besloten zittingen der lJyingen van de Tweede Kamer bleek, dat de volksvertegenwoordigers in hun zo uiteenlopende gedachtengangen het op vele punten niet met de Regering eens waren. Dat was natuurlijk geen wonder; integendeel het is gelukkig een normaal verschijnsel in onze maat schappij, dat het voor en het tegen van belangrijke voornemens breed wor den uitgesponnen, opdat men tenslotte tot een beslissing zal geraken, die voor iedereen aanvaardbaar is. Hoezeer de denkbeelden op het punt der Grondwetswijziging uiteenliepen, bleek zonneklaar toen de zes wetsont werpen op 13 Februari 1952 in open bare behandeling kwamen bij de Twee de Kamer. De beraadslagingen duur den dagen en nachten achtereen. Er werden niet minder dan 34 amende menten en een motie ingediend. Wij zullen hen niet alle op de voet volgen; dit overzicht zou eronoverzichtelijk door worden. Voldoende zij, dat een deel dier amendementen hetzij door de Regering werd overgenomen, hetzij door de Kamer werd aangenomen. Het resultaat was, dat vier van de eerste zes Wetsontwerpen moesten worden herzien. En toen het op stemmen aankwam sneuvelde er één: dat inzake de Kamer voor Grondwetsherziening. Jammer. Het zou zo'n prachtige oplossing zijn geweest voor een zo ingewikkelde aan gelegenheid. In 1946 was hetzelfde dénkbeeld ook al eens door de Tweede Kamer van de hand gewezen. En wij maken ons sterk, dat de Regering anno 1956 voor de derde keer een poging zal wagen. Het grondgebied HET WETSONTWERP betreffende de nieuwe rechtsorde werd aangeno men, maar voor het zover was ont stond er een reusachtige deining over, niet zozeer in Den Haag dan wel te Djakarta. Het is begrijpelijk dat de Indonesiërs enige belangstelling aan de dag zouden leggen voor dit wets ontwerp. Immers, het schrappen van het woord Nederlands-Indië uit de Nederlandse Grondwet betekende voor hen een bevestiging van de pasverwor- ven souvereiniteit. Desondanks toonde men zich daar ginds in het geheel niet verheugd over de door de Regering voorgestelde wij ziging van dat ene zinnetje, waarin het grondgebied wordt omschreven. Artikel 1 van de Grondwet, moet men weten, luidt: Het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden om vat het Rijk in Europa, Nederlands- Indie, Suriname en Curacao. De Rege ring wilde daarvan maken: Het grond gebied omvat Nederland, Suriname, de Nederlandse Antillen en Nederlands Nieuw-Guinea. Het zal u duidelijk zijn, dat niet de naamsverandering van de voormalige kolome Curagao, maar de vervanging van het woord Nederlands-Indië door de woorden Nederlands Nieuw-Guinea kwaad bloed zette. Men stelt zich te Djakarta op het standpunt, dat er geen Nederlands Nieuw-Guinea bestaat, maar aat met die naam een stuk Indonesisch grondgebrnd wordt aangeduid, dat eigenlijk West-Irian heet en ten on rechte door Nederland bezet wordt. Zo ligt de zaak in feite niet, want W de Rondetafelconferentie is welis waar de souvereiniteit over Nederlands- jndië overgedragen, maar met nadruk- elyke uitzondering van de Westelijke helft van Nieuw-Guinea. Het mag dan 70 'n' dat sommige lieden te Djakarta menen, dat dat stuk grondgebied hun mMr nog toekomt, zij hebben er in Werkelijkheid niets over te vertellen. Het is nog steeds een deel van het Koninkrijk der Nederlanden. Daar valt niet aan te tornen. De Tweede Kamer heeft zich van het rumoer te Djakarta dan ook niet ®1 te veel aangetrokken. Wel is er op jtewezen, dat dit wetsontwerp ten op- pisch slecht gekozen ogenblik aan de sichte van Djakarta op een psycholo- rde werd gesteld, omdat de Indone de Nederlandse wilde gaan onderhan delen over de overdracht van het om streden gebied, maar het is toch aan genomen. En de onderhandelingen zijn niet doorgegaan. Terloops zij hier nog vermeld, dat er ten aanzien van de nieuwe rechts orde een nieuw artikel in de Grondwet werd goedgekeurd, luidende: De be trekkingen tussen Nederland, Suriname en de Nederlandse Antillen in het Koninkrijk worden in een Statuut ge regeld. De staatsinrichting van Neder lands Nieuw-Guinea wordt bij de wet vastgesteld. En dan staat er verder: De Grondwet is alleen voor Nederland verbindend, voor zover niet het tegen deel blijkt. DE ANDERE WETSONTWERPEN die met betrekking tot het ledental en de minimumleeftijd werden alle aan genomen. Vermelding verdient, dat de Tweede Kamer in het wetsontwerp tot verhoging van haar eigen ledental door middel van een amendement-Serrarens een nieuw element invoegde, nb. de mogelijkheid van stemmen bij volmacht. Tot nu toe is het alleen in de parle menten van Frankrijk en Luxemburg mogelijk, dat een lid tevens stemt na mens een ander (afwezig) lid. De Ka mer vond dat wel een aantrekkelijke gedachte, daar op die manier kon wor den voorkomen, dat het beeld der Ka mer als afspiegeling des volks door afwezigheid van leden zou worden scheefgetrokken. De Regering had er bezwaar tegen en citeerde waarschuwend de Franse staatsrechtgeleerde Duguit: le vote et la discussion apparaissent alors un peu comme une comédie. En zij voegde er aan toe: de volksvertegenwoordiging Is tenslotte geen aandeelhoudersvergade ring Het mocht niet baten; de Ka mer wilde het. Het zevende wetsontwerp, dat ten slotte mede berustte op het op 9 Juli 1951 ingediende eindrapport van de ministeriële commissie nopens de sa menwerking tussen de Regering en de Staten-Generaal inzake het buitenlands beleid, kwam eind Maart in behande ling en haalde eveneens de eindstreep. VAN DE ZEVEN wetsontwerpen kwamen er derhalve zes in de Eerste Kamer. Daar was men zowel in de af delingen als bij de openbare behande ling begin Mei 1952 misschien wat minder uitvoerig, maar zeker niet min der scherpzinnig. Het wetsontwerp inzake de nieuwe rechtsorde werd hierverworpen! Wjj hebben daardoor deze merkwaar dige toestand gekregen, dat volgens de Nederlandse Grondwet Nederlands-In dië nog steeds tot het grondgebied van het Koninkrijk der Nederlanden be hoort. Deze beslissing heeft, merkwaar dig genoeg, nauwelijks de aandacht getrokken te Djakarta, ofschoon hier mee in feite wordt gezegd, dat Indone siëniet bestaat! Het wetsontwerp met betrekking tot de uibreiding van het ledental der Eerste Kamer werd verworpen; de Heren Vijftig vonden, dat hun gezel schap geen uitbreiding van node had. De uitbreiding van de Tweede Kamer keurden zij wél goed, maar de bepa lingen ten aanzien van de minimum leeftijd wensten zij niet te veranderen. Zij hechtten echter wèl weer hun goedkeuring aan 't wetsontwerp tot wijziging van de bepalingen in de Grondwet inzake de buitenlandse be trekkingen. De tien winnaars van de opstel wedstrijd „Samen Europa", die de ge zamenlijke omroepverenigingen in sa menwerking met de ministeries van Buitenlandse Zaken en Economische Zaken hebben uitgeschreven, zijn gis termiddag naar Parijs vertrokken voor een korte reis doör West-Europa. Zij zullen heden kennis maken met het werk van de MSA, het bureau voor Wederzijdse Veiligheid, en de Organisatie voor Europese Economi sche Samenwerking in Parijs. Morgen brengen zij bezoeken aan de Franse radio, aan Versailles en aan de Eif- fettoren, en zullen een voorstelling van de opera bijwonen. Maandag wonen zij in Straatsburg de opening van de bijeenkomst van de Kolen- en Staalgemeenschap bij; daarna bezoeken zij het secretariaat van de Raad van Europa. Dinsdag ke ren zij naar het vaderland terug. Avonds zullen zij in een vraagge sprek voor de radio over hun indruk ken van de reis vertellen. Er nemen twee Noordhollanders aan de trip deel, namelijk de che misch student J. M. P. J. Verstegen, Populierenlaan 50, Beverwijk, en de slagersbediende Jarig D. Haan, Dorps straat 40, Broek op Eangendijk. Aan de leden van de coöperatieve fa briek voor melkproducten „De Omme landen" is een circulaire gezonden, welke ondertekend is door „een jour nalist". Wie zich achter deze naam ver schuilt, is tot nu toe niet bekend. In deze circulaire, die als briefhoofd draagt „Coöperatieve Melkproducten- fabriek „De Ommelanden", staan tal van verdachtmakingen en beledigende opmerkingen over de waarnemende be heerder van „De Ommelanden", de heer J. Th. Wierenga. VERKOOP VOOR NEDERLAND N.V. ALVANA-DEN HAAG i (Advertentie. Ing. Med.) ZO WAREN DUS ALLE zeven wets ontwerpen binnen het tevoren bepaalde tijdschema behandeld. De Kameront binding kon op tijd geschieden, nieuwe verkiezingen in Juni werden uitge schreven en gehouden, de Regering trad af. Men zal zich echter herinneren, dat de vorming van een nieuwe Rege ring allesbehalve vlot verliep, zodat de demissionaire Regering genoodzaakt was de twee resterende wetsontwerpen bij de nieuwe Staten-Generaal in te dienen. Een ietwat vreemde figuur. Veel valt er nu niet meer over te vertellen. De nieuwe Tweede Kamer keurde die twee wetsontwerpen goed met het vereiste minimum aantal stem men, zodat de Regering ze door kon zenden naar de Eerste Kamer. De nieuwe senatoren zorgden nu voor de zoveelste verrassing door het voorstel tot uitbreiding van het aantal leden der Tweede Kamer van de hand te wijzen tot grote teleurstelling van de 50 candidaten, die al steevast op een zetel hadden gerekend. Het verkreeg 28 van de 45 stemmen, net een paar te weinig voor een meerderheid van twee-derde. Zo bleef er dus nog één wetsontwerp over. Over dat ene het belangrijkste van allemaal het een en ander in een derde artikel. (van 'onze militaire medewerker) SINDS JAAR EN DAG bestaat bij de Kon. Marine bet zogenaamde „gamellegeld", een kleine uitkering van rijkswege per man en per dag, waarmee extraatjes kunnen worden betaald. Iets dergelijks wordt nu met 1 Juli ook bij de Kon. Landmacht en Kon. Luchtmacht inge voerd, zowel voor de officiers- en onderofficierstafels, als voor de tafels van korporaals en manschappen. Van rijkswege zal een bepaald bedrag worden uitgekeerd aan de verplegingsofficier of aan de mess- besturen. Deze vergoedingen bedragen 15-cent per deelnemer per dag voor de eerste 1000 deelnemers aan de korporaals- en soldatentafels en 10 cent per dag per deelnemer voor zoveel het aantal deelnemers meer dan 1000 bedraagt. Voor de onderofficierstafels en officierstafels liggen deze bedragen hoger. DIE tafelgelden mogen uitsluitend worden gebruikt, wat de korporaals- en soldatentafels betreft, voor de ver aangenaming van de maaltijd. Voorde officiers- en onderofficierstafels geldt, dat de tafelgelden naast veraangena ming van de maaltijd ook ten doel mo gen hebben het gezellig maken van de eetzaal of de recreatieruimte. Ook kan het tafelgeld der officieren besteed worden aan representatieve verplich tingen, zoals het ontvangen van gasten in de officiersmess. De bedoeling van het tafelgeld is duidelijk. Verplegingsofficier of mess- bestuur kunnen hiervan extraatjes ko pen: kersen, nieuwe haring, eieren, of de eetzaal gezellig maken door middel van wandversiering, planten, bloemen. Verder is de mogelijkheid geopend, dat de korpscommandant aan officie ren en onderofficieren, die in eigen voeding voorzien, in bepaalde gevallen toestaat, van de rijksvoeding gebruik te maken. Wij willen daarvan een enkel voorbeeld geven: Een officier woont (Advertentie, Ing. Med.) n°g NIET ZO LANG GELEDEN is een uit dienstplichtigen samenge stelde compagnie van de Kon. Land macht naar Suriname vertrokken om daar gedurende ongeveer een jaar dienst te doen. Inmiddels is dezer dagen voor de nieuw onder de wapenen gekomen recruten eveneens de mogelijkheid open gesteld, zich op te geven voor de hier na uit te zenden Suriname-compagnie. Deze uitzending gaat nl. geheel op basis van vrijwilligheid en minderjarigen moeten een schriftelijke toestemming overleggen van ouders of voogden. Zoals men weet heeft ongeveer een jaar geleden de Nederlandse regering in overleg met de Landsregering van Su riname besloten de beveiliging van het 4 imanie uesioien ae Deveinging van net Regering juist weer eens met Surinaamse grondgebied op te dragen aan onderdelen van de Kon. Landmacht. Met ingang van 1 Januari 1953 wordt nu elke vier maanden een compagnie ter sterkte van ongeveer 130 man naar Suriname uitgezonden om daar gedu rende één jaar te dienen. De eerstvol gende compagnie zal omstreeks Sep temberOctober ingescheept worden. Er bestaat onder de dienstplichtigen steeds grote animo voor deze „trip" naar de West en dat kan men zich ook wel indenken Het is een unieke gele genheid om oo „rijkskosten" iets. van de wereld te zien. Na een basisoplei ding bij het eigen regiment van onge veer twee maanden komen de candida ten voor uitzending naar Suriname in een gezamenlijke voortgezette opleiding, welke ongeveer vier maanden in be slag neemt. Na enige dagen insche pingsverlof volgt in de zevende maand de bootreis naar Paramaribo, welke 22 dagen duurt. Van de achtste tot en met de negentiende maand wordt in Suri name dienst gedaan, dus ongeveer voor een jaar. In de twintigste maand volgt de terugreis per boot naar Nederland, waarna de dienstplichtige in het genot van groot verlof wordt gesteld. Hij dient dus precies even lang als zijn dienstplichtige buurjongen, die in Ne derland blijft, maar deze laatste heeft na twintig maanden in het algemeen weinig meer gezien dan de kazerne in zijn garnizoen, de oefenterreinen in de buurt en het schietterrein van Hars kamp of Oldebroek. Daarbij geniet de militair, die naar de West gaat, ook nog financiële voordelen. Immers, de dienst plichtigen ontvangen in Suriname geen soldij, maar jaarwedde. Dat maakt een aanzienlijk verschil. De soldij van een geoefend soldaat bedraagt één gulden per dag, dus gemiddeld f 30 per maand. Maar de dienstplichtig soldaat, die naar Suriname gaat, ontvangt de jaar wedde van beroepssoldaat, vermeer derd met 60 pet. voor een ongehuwde en 97 pet. voor een gehuwde militair. Hij zal dus als ongehuwde jongeman gemiddeld f 75 Surinaamse guldens per maand ontvangen, dat is ongeveer f 152 per maand in Nederlandse guldens. Daarenboven wordt men van rijkswege gehuisvest en gevoed, zodat deze f 152 zó ver van huis of kwartier, dat hij tussen de middag niet naar huis kan gaan om daar de middagmaaltijd te ge bruiken. Aan deze officier of onder officier kan in dat geval in de mess een maaltijd van rijkswege worden versterkt. Daardoor komt dus een eind aan het meenemen van boterhammen in blikjes of zakjes naar de mess door officieren of onderofficieren, die in eigen voeding voorzien, maar niet naar huis of kwartier kunnen gaan, omdat daartoe de tijd ontbreekt. Ook aan hen, die voor dienst in de kazerne moeten blijven, kunnen maaltijden van rijks wege worden verstrekt. Als dienst- redenen kan in dit verband eveneens worden aangemerkt de algemeen bij korpscommandanten bestaande wens om door middel van het gezamenlijke gebruiken van middag- en avondmaal tijden de saamhorigheid tussen offi cieren (onderofficieren) te bevorderen. Een andere wijziging op dit terrein is eveneens vermeldenswaard. Tot dus verre konden wedde-genietende mili tairen van de K.L. óf zelf in hun voe ding en huisvesting voorzien, óf van rijkswege worden gehuisvest en ge voed. Ongehuwde militairen betaalden in dit laatste geval een zeker bedrag als vergoeding aan het Rijk, variërend van circa f 60.voor een sergeant tot f 120.voor een opperofficier of ko lonel. Gehuwde militairen, van rijks wege gehuisvest en gevoed, betalen hiervoor geen vergoeding. Binnenkort zal in deze regeling in zoverre veran dering komen, dat alle ongehuwde wedde-genietende militairen beneden de dertig jaar verplicht zullen worden gebruik te maken van rijksvoeding en rijkshuisvesting. Als vergoeding zal 22'/s pet. van de jaarwedde worden in gehouden. Dit percentage is gebaseerd op de uitgaven, welke de ongehuwde militair zou hebben indien hij volgens zijn stand en rang, in eigen huisves ting en voeding zou moeten voorzien. Hiertegenover staat, dat de laatste tijd tal van verbeteringen zijn getroffen ten aanzien van de rijkshuisvesting en rijksvoeding. Er is een speciale com missie benoemd, welke dit vraagstux onder de loupe heeft genomen. Men is op het ogenblik doende, speciale offi ciers- en onderofficiersverbliJVen te bouwen in de grote kampementen, op de vliegbases en ii kleine gemeenten met grote garnizoenen, waar inkwartie ring op moeilijkheden stuit. Deze ver blijven zullen aan bepaalde eisen van gezelligheid en gerieflijkheid voldoen. Ook aan de bediening in de eetzalen der officieren en onderofficieren heeft de commissie aandacht besteed. Voor elke mess zal een „hofmeester" worden aangesteld, een uit de rangen der be roepskoks voortgekomen korporaal of onderofficier, die hiertoe bovendien nog een speciale cursus aan de Koks- school te Leiden heeft gevolgd. Deze hofmeester zal hebben te waken voor de goede gang van zaken tijdens de maaltijden en voor het goede onder houd van kamers en zalen. De militaire overheid heeft er naar gestreefd het verblijf in militaire dienst voor de betrokkenen zo aangenaam mogelijk te maken. Zij wil dit doel be reiken door nog meer zorg dan tot dusvere te besteden aan de maaltij den, aan de omgeving waar die maal tijden worden opgediend en aan de be diening. Bovendien wil zij officieren en onderofficieren, meer dan tot nu toe het geval was, na diensttijd een gezellig verblijf verschaffen voor ont spanning, eigen studie en wat dies meer zij. Roei ze uit, met wortel en tak. Neem Kruschen. Jaar-in, jaar-uit en al tientallen ja ren lang, vonden tienduizenden baat en verlichting bij Kruschen Salts, De kleine dagelijkse dosis Kruschen doet het. Juist omdat Kruschen re gelmatig gebruikt wordt, stimuleert het de bloedzuiverende organen en geeft ze de regelmaat van een klok. Kruschen is geen wondermiddel. De zes minerale zouten hebben ieder hun eigen functie en gezamenlijk brengen ze Uw ledematen die bevrij ding van stramheid en pijn. Adv. I.M. per maand als zakgeld beschouwd kan worden. Nu moet men wel een heel royale knaap zijn, wil men dit bedrag per maand aan sigaretten, koek en li monade opmaken. Er is dus gelegen heid om een aardig spaarpotje te kwe ken. waartoe regelmatig gelden naar Nederland kunnen worden gedelegeerd. Voor vrijwillige uitzending naar Suri name kunnen de knapen zich opgeven bij hun compagnies-commandant. Een gevangenisstraf van drie jaar met aftrek heeft de officier van Jus titie bij de Rotterdamse rechtbank gisteren geëist tegen de 35-jarige kantoorbediende M. N. uit Rotterdam. Deze werd verdacht van valsheid in geschrifte en oplichting. Op deze wijze zou hij zich een bedrag van 1 52.000,hebben toegeëigend. Hem waren uit een serie vijf gevallen ten laste gelegd. Uit het verhoor bleek, dat ver dachte in 1938 in dienst was getre den van een chocolade- en biscuitfa briek te Rotterdam. In 1949 begon hij met zijn manipulaties. Hij maakte valse facturen op, boekte gefingeerde posten van aan de firma gedane leve ringen en in de op vals door hem cpgemaakte en getekende kwitanties bedragen, variërend van f 800,tot i 2.500,Van één der handtekenin gen had hij zelfs een stempel laten maken. Verdachte gaf de feiten toe en zei verder, dat het onrechtmatig verkregen geld door hem werd opge maakt met een vrouwelijke kennis, terwijl er sieraden en cadeautjes van werden gekocht. Toen in Maart van dit jaar een onderzoek werd inge steld, gooide verdachte te Rijswijk een tas met voor hem bezwarend materiaal in het water. De tas is toen gevonden en de zaak kwam aan het rollen. Uitspraak over veertien dagen. Post1 voor vrijwilligers op weg naar Korea Post voor de militairen van het negentiende aanvullingsdetachement op weg naar Korea moet uiterlijk op 16 en 24 Juni en op 2 en 9 Juli a.s. in Nederland ter post worden be zorgd. Het adres moet als volgt luiden: Naam, rang en voorletters, legernum- mer, 19e aanvullingsdetachement N.D.V.N. op uitreis naar Korea, Am sterdam, Schiphol, militair. De naam van de tussenhavens en het schip mogen dus niet worden vermeld. Tijdens een voetbalwedstrijd te Bussum is een der spelers, de 21-jarige H. K„ neergevallen en ter plaatse overleden.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7