dop
VAN DE ZEVEN WETSONTWERPEN
WERDEN ER ZES VERWORPEN
MisterX
V
NN
Noord-Holland
Nederland wijzigt de Grondwet (2)
Ministerraad wees twee der
voorstellen van de hand
MUDER -ZACHTER
ÈN
UOllER VAN SMAAK!
Invoering van „tafelgelden"
bij Landmacht en Luchtmacht
Dienstplichtigen kunnen naar
Suriname
d.
anlendag
P"
Deining in Djakarta
Stemmen bij volmacht
Bestaat Indonesië niet?
Jonge Europeanen
naar Parijs
Prijswinnaars van een
ops telweds trijd
„De Ommelanden
Onbekende schreef een
beledigende circulaire
Geen uitbreiding
In navolging van het ff gamellegeld'f
hij de Marine
Ter veraangenaming
van de maaltijden
Kans om iets van de
wereld te zien
Met Rhenmatische Pijnen
moet U niet door blijven
lopen.
Kantoorbediende
had dure vriendin
In vier jaar verdwenen
f 52.000
>*3*5
;Viad>9d'
besc'
fcadW
14 JUNI de
sportvelden,
nomen door 2750 jon-
t 14 jaar.
(jongelui f 0.10) zijn
op alle velden.
este smaakt. Dan Ï9
•tatie, die V niets
iunt U uitstekend
!hoo! komen *s een
e vinden het lekker
saam. Het melkvet
evorderen de groe»
Iheid!
r (Van een bijzondere medewerker)
DE KABINETSZITTING OP DIE gedenkwaar
dige Maandagmiddag in de zomer van 1951 in het
aebouw van het Ministerie van Jus Wie aan het Plein
in Den Haag, waarin het tussentijds rapport van de
«taatscommissie, belast met het geven van raad om
trent een herziening van de Grondwet, begon als
lang. Want de voorstellen van de commissie waren
gewoonlijk om één uur in de namiddag en zij duurde
niet alleen groot in aantal, maar boven zeer verstrek
kend. Kon de Raad van Ministers al de voorstellen
van de commissie tot de Zijne maken? Zou de Rege
ring hen met de kracht der overtuiging kunnen ver
dedigen, als zij - omgewerkt tot wetsontwerpen -
aan het oordeel der Staten-Generaal zouden worden
onderworpen? Die vragen en nog vele andere moesten
zorgvuldig overwogen en tenslotte afdoende beant
woord worden alvorens men de volgende stap zou
kunnen doen. En die volgende stap moest spoedig
gedaan worden met het oog op het tijdschema; zowel
de Tweede als de Eerste Kamer zouden alle in te
dienen wetsontwerpen met betrekking tot de bedoelde
Grondwetswijziging vóór de verkiezingen van Juni
1952 moeten kunnen behandelen zonder het gevoel
te hebben te worden opgejaagd. Niet uitstellen dus,
maar doortasten. Goed, de Regering tastte door.
Zij besloot de beide laatste voorstellen van de com
missie die inzake het lidmaatschap van communis
ten en het verschijnen van communistische bladen
niet over te nemen. Wij kunnen geredelijk aannemen,
dat zij niet tot dat besluit kwam uit pure liefde voor
de communistische Kamerleden en denkbeelden. Ver
moedelijk heeft zij de bevoegdheid tot het nemen van
maatregelen van de voorgestelde aard van de hand
gewezen, omdat zij niet strookten met het wezen der
parlementaire en journalistieke democratie, dat in Ne
derland geen dode letter is. Zo sneuvelden dus twee
van de negen voorstellen der commissie en bleven er
dus nog zeven over. Van die zeven werd er één
aangehouden, omdat men nog het advies van nog een
commissie, die zich ook met het onderhavige onder
werp bezig hield, wilde raadplegen. Voorlopig bleef
het dus bij zes.
Die zes voorstellen werden dus zes wetsontwerpen,
die alle tegelijk op 31 October 1951 werden ingediend
bij de Staten-Generaal. Het zevende wetsontwerp,
strekkende tot wijziging en aanvulling van de be
palingen in de Grondwet betreffende de buitenlandse
betrekkingen, volgde op 1 December van hetzelfde
jaar, een maand later derhalve.
Ruins IN DE besloten zittingen der
lJyingen van de Tweede Kamer bleek,
dat de volksvertegenwoordigers in hun
zo uiteenlopende gedachtengangen het
op vele punten niet met de Regering
eens waren. Dat was natuurlijk geen
wonder; integendeel het is gelukkig
een normaal verschijnsel in onze maat
schappij, dat het voor en het tegen
van belangrijke voornemens breed wor
den uitgesponnen, opdat men tenslotte
tot een beslissing zal geraken, die voor
iedereen aanvaardbaar is.
Hoezeer de denkbeelden op het punt
der Grondwetswijziging uiteenliepen,
bleek zonneklaar toen de zes wetsont
werpen op 13 Februari 1952 in open
bare behandeling kwamen bij de Twee
de Kamer. De beraadslagingen duur
den dagen en nachten achtereen. Er
werden niet minder dan 34 amende
menten en een motie ingediend. Wij
zullen hen niet alle op de voet volgen;
dit overzicht zou eronoverzichtelijk
door worden. Voldoende zij, dat een
deel dier amendementen hetzij door
de Regering werd overgenomen, hetzij
door de Kamer werd aangenomen. Het
resultaat was, dat vier van de eerste zes
Wetsontwerpen moesten worden herzien.
En toen het op stemmen aankwam
sneuvelde er één: dat inzake de Kamer
voor Grondwetsherziening. Jammer.
Het zou zo'n prachtige oplossing zijn
geweest voor een zo ingewikkelde aan
gelegenheid. In 1946 was hetzelfde
dénkbeeld ook al eens door de Tweede
Kamer van de hand gewezen. En wij
maken ons sterk, dat de Regering anno
1956 voor de derde keer een poging
zal wagen.
Het grondgebied
HET WETSONTWERP betreffende
de nieuwe rechtsorde werd aangeno
men, maar voor het zover was ont
stond er een reusachtige deining over,
niet zozeer in Den Haag dan wel te
Djakarta. Het is begrijpelijk dat de
Indonesiërs enige belangstelling aan
de dag zouden leggen voor dit wets
ontwerp. Immers, het schrappen van
het woord Nederlands-Indië uit de
Nederlandse Grondwet betekende voor
hen een bevestiging van de pasverwor-
ven souvereiniteit.
Desondanks toonde men zich daar
ginds in het geheel niet verheugd over
de door de Regering voorgestelde wij
ziging van dat ene zinnetje, waarin het
grondgebied wordt omschreven.
Artikel 1 van de Grondwet, moet
men weten, luidt: Het grondgebied van
het Koninkrijk der Nederlanden om
vat het Rijk in Europa, Nederlands-
Indie, Suriname en Curacao. De Rege
ring wilde daarvan maken: Het grond
gebied omvat Nederland, Suriname, de
Nederlandse Antillen en Nederlands
Nieuw-Guinea.
Het zal u duidelijk zijn, dat niet de
naamsverandering van de voormalige
kolome Curagao, maar de vervanging
van het woord Nederlands-Indië door
de woorden Nederlands Nieuw-Guinea
kwaad bloed zette. Men stelt zich te
Djakarta op het standpunt, dat er geen
Nederlands Nieuw-Guinea bestaat, maar
aat met die naam een stuk Indonesisch
grondgebrnd wordt aangeduid, dat
eigenlijk West-Irian heet en ten on
rechte door Nederland bezet wordt.
Zo ligt de zaak in feite niet, want
W de Rondetafelconferentie is welis
waar de souvereiniteit over Nederlands-
jndië overgedragen, maar met nadruk-
elyke uitzondering van de Westelijke
helft van Nieuw-Guinea. Het mag dan
70 'n' dat sommige lieden te Djakarta
menen, dat dat stuk grondgebied hun
mMr nog toekomt, zij hebben er in
Werkelijkheid niets over te vertellen.
Het is nog steeds een deel van het
Koninkrijk der Nederlanden. Daar valt
niet aan te tornen.
De Tweede Kamer heeft zich van
het rumoer te Djakarta dan ook niet
®1 te veel aangetrokken. Wel is er op
jtewezen, dat dit wetsontwerp ten op-
pisch slecht gekozen ogenblik aan de
sichte van Djakarta op een psycholo-
rde werd gesteld, omdat de Indone
de Nederlandse wilde gaan onderhan
delen over de overdracht van het om
streden gebied, maar het is toch aan
genomen. En de onderhandelingen zijn
niet doorgegaan.
Terloops zij hier nog vermeld, dat
er ten aanzien van de nieuwe rechts
orde een nieuw artikel in de Grondwet
werd goedgekeurd, luidende: De be
trekkingen tussen Nederland, Suriname
en de Nederlandse Antillen in het
Koninkrijk worden in een Statuut ge
regeld. De staatsinrichting van Neder
lands Nieuw-Guinea wordt bij de wet
vastgesteld. En dan staat er verder:
De Grondwet is alleen voor Nederland
verbindend, voor zover niet het tegen
deel blijkt.
DE ANDERE WETSONTWERPEN
die met betrekking tot het ledental en
de minimumleeftijd werden alle aan
genomen. Vermelding verdient, dat de
Tweede Kamer in het wetsontwerp tot
verhoging van haar eigen ledental door
middel van een amendement-Serrarens
een nieuw element invoegde, nb. de
mogelijkheid van stemmen bij volmacht.
Tot nu toe is het alleen in de parle
menten van Frankrijk en Luxemburg
mogelijk, dat een lid tevens stemt na
mens een ander (afwezig) lid. De Ka
mer vond dat wel een aantrekkelijke
gedachte, daar op die manier kon wor
den voorkomen, dat het beeld der Ka
mer als afspiegeling des volks door
afwezigheid van leden zou worden
scheefgetrokken.
De Regering had er bezwaar tegen
en citeerde waarschuwend de Franse
staatsrechtgeleerde Duguit: le vote et
la discussion apparaissent alors un peu
comme une comédie. En zij voegde er
aan toe: de volksvertegenwoordiging Is
tenslotte geen aandeelhoudersvergade
ring Het mocht niet baten; de Ka
mer wilde het.
Het zevende wetsontwerp, dat ten
slotte mede berustte op het op 9 Juli
1951 ingediende eindrapport van de
ministeriële commissie nopens de sa
menwerking tussen de Regering en de
Staten-Generaal inzake het buitenlands
beleid, kwam eind Maart in behande
ling en haalde eveneens de eindstreep.
VAN DE ZEVEN wetsontwerpen
kwamen er derhalve zes in de Eerste
Kamer. Daar was men zowel in de af
delingen als bij de openbare behande
ling begin Mei 1952 misschien wat
minder uitvoerig, maar zeker niet min
der scherpzinnig.
Het wetsontwerp inzake de nieuwe
rechtsorde werd hierverworpen!
Wjj hebben daardoor deze merkwaar
dige toestand gekregen, dat volgens de
Nederlandse Grondwet Nederlands-In
dië nog steeds tot het grondgebied van
het Koninkrijk der Nederlanden be
hoort. Deze beslissing heeft, merkwaar
dig genoeg, nauwelijks de aandacht
getrokken te Djakarta, ofschoon hier
mee in feite wordt gezegd, dat Indone
siëniet bestaat!
Het wetsontwerp met betrekking tot
de uibreiding van het ledental der
Eerste Kamer werd verworpen; de
Heren Vijftig vonden, dat hun gezel
schap geen uitbreiding van node had.
De uitbreiding van de Tweede Kamer
keurden zij wél goed, maar de bepa
lingen ten aanzien van de minimum
leeftijd wensten zij niet te veranderen.
Zij hechtten echter wèl weer hun
goedkeuring aan 't wetsontwerp tot
wijziging van de bepalingen in de
Grondwet inzake de buitenlandse be
trekkingen.
De tien winnaars van de opstel
wedstrijd „Samen Europa", die de ge
zamenlijke omroepverenigingen in sa
menwerking met de ministeries van
Buitenlandse Zaken en Economische
Zaken hebben uitgeschreven, zijn gis
termiddag naar Parijs vertrokken voor
een korte reis doör West-Europa.
Zij zullen heden kennis maken met
het werk van de MSA, het bureau
voor Wederzijdse Veiligheid, en de
Organisatie voor Europese Economi
sche Samenwerking in Parijs. Morgen
brengen zij bezoeken aan de Franse
radio, aan Versailles en aan de Eif-
fettoren, en zullen een voorstelling
van de opera bijwonen.
Maandag wonen zij in Straatsburg
de opening van de bijeenkomst van
de Kolen- en Staalgemeenschap bij;
daarna bezoeken zij het secretariaat
van de Raad van Europa. Dinsdag ke
ren zij naar het vaderland terug.
Avonds zullen zij in een vraagge
sprek voor de radio over hun indruk
ken van de reis vertellen.
Er nemen twee Noordhollanders
aan de trip deel, namelijk de che
misch student J. M. P. J. Verstegen,
Populierenlaan 50, Beverwijk, en de
slagersbediende Jarig D. Haan, Dorps
straat 40, Broek op Eangendijk.
Aan de leden van de coöperatieve fa
briek voor melkproducten „De Omme
landen" is een circulaire gezonden,
welke ondertekend is door „een jour
nalist". Wie zich achter deze naam ver
schuilt, is tot nu toe niet bekend. In
deze circulaire, die als briefhoofd
draagt „Coöperatieve Melkproducten-
fabriek „De Ommelanden", staan tal
van verdachtmakingen en beledigende
opmerkingen over de waarnemende be
heerder van „De Ommelanden", de heer
J. Th. Wierenga.
VERKOOP VOOR NEDERLAND N.V. ALVANA-DEN HAAG i
(Advertentie. Ing. Med.)
ZO WAREN DUS ALLE zeven wets
ontwerpen binnen het tevoren bepaalde
tijdschema behandeld. De Kameront
binding kon op tijd geschieden, nieuwe
verkiezingen in Juni werden uitge
schreven en gehouden, de Regering trad
af. Men zal zich echter herinneren,
dat de vorming van een nieuwe Rege
ring allesbehalve vlot verliep, zodat
de demissionaire Regering genoodzaakt
was de twee resterende wetsontwerpen
bij de nieuwe Staten-Generaal in te
dienen. Een ietwat vreemde figuur.
Veel valt er nu niet meer over te
vertellen. De nieuwe Tweede Kamer
keurde die twee wetsontwerpen goed
met het vereiste minimum aantal stem
men, zodat de Regering ze door kon
zenden naar de Eerste Kamer.
De nieuwe senatoren zorgden nu
voor de zoveelste verrassing door het
voorstel tot uitbreiding van het aantal
leden der Tweede Kamer van de hand
te wijzen tot grote teleurstelling van
de 50 candidaten, die al steevast op een
zetel hadden gerekend. Het verkreeg
28 van de 45 stemmen, net een paar
te weinig voor een meerderheid van
twee-derde.
Zo bleef er dus nog één wetsontwerp
over. Over dat ene het belangrijkste
van allemaal het een en ander in
een derde artikel.
(van 'onze militaire medewerker)
SINDS JAAR EN DAG bestaat bij de Kon. Marine bet zogenaamde
„gamellegeld", een kleine uitkering van rijkswege per man en per
dag, waarmee extraatjes kunnen worden betaald. Iets dergelijks wordt
nu met 1 Juli ook bij de Kon. Landmacht en Kon. Luchtmacht inge
voerd, zowel voor de officiers- en onderofficierstafels, als voor de
tafels van korporaals en manschappen. Van rijkswege zal een bepaald
bedrag worden uitgekeerd aan de verplegingsofficier of aan de mess-
besturen. Deze vergoedingen bedragen 15-cent per deelnemer per dag
voor de eerste 1000 deelnemers aan de korporaals- en soldatentafels en
10 cent per dag per deelnemer voor zoveel het aantal deelnemers meer
dan 1000 bedraagt. Voor de onderofficierstafels en officierstafels liggen
deze bedragen hoger.
DIE tafelgelden mogen uitsluitend
worden gebruikt, wat de korporaals-
en soldatentafels betreft, voor de ver
aangenaming van de maaltijd. Voorde
officiers- en onderofficierstafels geldt,
dat de tafelgelden naast veraangena
ming van de maaltijd ook ten doel mo
gen hebben het gezellig maken van de
eetzaal of de recreatieruimte. Ook kan
het tafelgeld der officieren besteed
worden aan representatieve verplich
tingen, zoals het ontvangen van gasten
in de officiersmess.
De bedoeling van het tafelgeld is
duidelijk. Verplegingsofficier of mess-
bestuur kunnen hiervan extraatjes ko
pen: kersen, nieuwe haring, eieren, of
de eetzaal gezellig maken door middel
van wandversiering, planten, bloemen.
Verder is de mogelijkheid geopend,
dat de korpscommandant aan officie
ren en onderofficieren, die in eigen
voeding voorzien, in bepaalde gevallen
toestaat, van de rijksvoeding gebruik
te maken. Wij willen daarvan een enkel
voorbeeld geven: Een officier woont
(Advertentie, Ing. Med.)
n°g NIET ZO LANG GELEDEN is
een uit dienstplichtigen samenge
stelde compagnie van de Kon. Land
macht naar Suriname vertrokken om
daar gedurende ongeveer een jaar dienst
te doen. Inmiddels is dezer dagen voor
de nieuw onder de wapenen gekomen
recruten eveneens de mogelijkheid open
gesteld, zich op te geven voor de hier
na uit te zenden Suriname-compagnie.
Deze uitzending gaat nl. geheel op basis
van vrijwilligheid en minderjarigen
moeten een schriftelijke toestemming
overleggen van ouders of voogden.
Zoals men weet heeft ongeveer een
jaar geleden de Nederlandse regering in
overleg met de Landsregering van Su
riname besloten de beveiliging van het
4 imanie uesioien ae Deveinging van net
Regering juist weer eens met Surinaamse grondgebied op te dragen
aan onderdelen van de Kon. Landmacht.
Met ingang van 1 Januari 1953 wordt
nu elke vier maanden een compagnie
ter sterkte van ongeveer 130 man naar
Suriname uitgezonden om daar gedu
rende één jaar te dienen. De eerstvol
gende compagnie zal omstreeks Sep
temberOctober ingescheept worden.
Er bestaat onder de dienstplichtigen
steeds grote animo voor deze „trip"
naar de West en dat kan men zich ook
wel indenken Het is een unieke gele
genheid om oo „rijkskosten" iets. van
de wereld te zien. Na een basisoplei
ding bij het eigen regiment van onge
veer twee maanden komen de candida
ten voor uitzending naar Suriname in
een gezamenlijke voortgezette opleiding,
welke ongeveer vier maanden in be
slag neemt. Na enige dagen insche
pingsverlof volgt in de zevende maand
de bootreis naar Paramaribo, welke 22
dagen duurt. Van de achtste tot en met
de negentiende maand wordt in Suri
name dienst gedaan, dus ongeveer voor
een jaar. In de twintigste maand volgt
de terugreis per boot naar Nederland,
waarna de dienstplichtige in het genot
van groot verlof wordt gesteld. Hij
dient dus precies even lang als zijn
dienstplichtige buurjongen, die in Ne
derland blijft, maar deze laatste heeft
na twintig maanden in het algemeen
weinig meer gezien dan de kazerne in
zijn garnizoen, de oefenterreinen in de
buurt en het schietterrein van Hars
kamp of Oldebroek. Daarbij geniet de
militair, die naar de West gaat, ook nog
financiële voordelen. Immers, de dienst
plichtigen ontvangen in Suriname geen
soldij, maar jaarwedde. Dat maakt een
aanzienlijk verschil. De soldij van een
geoefend soldaat bedraagt één gulden
per dag, dus gemiddeld f 30 per maand.
Maar de dienstplichtig soldaat, die
naar Suriname gaat, ontvangt de jaar
wedde van beroepssoldaat, vermeer
derd met 60 pet. voor een ongehuwde
en 97 pet. voor een gehuwde militair.
Hij zal dus als ongehuwde jongeman
gemiddeld f 75 Surinaamse guldens per
maand ontvangen, dat is ongeveer f 152
per maand in Nederlandse guldens.
Daarenboven wordt men van rijkswege
gehuisvest en gevoed, zodat deze f 152
zó ver van huis of kwartier, dat hij
tussen de middag niet naar huis kan
gaan om daar de middagmaaltijd te ge
bruiken. Aan deze officier of onder
officier kan in dat geval in de mess
een maaltijd van rijkswege worden
versterkt. Daardoor komt dus een eind
aan het meenemen van boterhammen
in blikjes of zakjes naar de mess door
officieren of onderofficieren, die in
eigen voeding voorzien, maar niet naar
huis of kwartier kunnen gaan, omdat
daartoe de tijd ontbreekt. Ook aan hen,
die voor dienst in de kazerne moeten
blijven, kunnen maaltijden van rijks
wege worden verstrekt. Als dienst-
redenen kan in dit verband eveneens
worden aangemerkt de algemeen bij
korpscommandanten bestaande wens
om door middel van het gezamenlijke
gebruiken van middag- en avondmaal
tijden de saamhorigheid tussen offi
cieren (onderofficieren) te bevorderen.
Een andere wijziging op dit terrein
is eveneens vermeldenswaard. Tot dus
verre konden wedde-genietende mili
tairen van de K.L. óf zelf in hun voe
ding en huisvesting voorzien, óf van
rijkswege worden gehuisvest en ge
voed. Ongehuwde militairen betaalden
in dit laatste geval een zeker bedrag
als vergoeding aan het Rijk, variërend
van circa f 60.voor een sergeant tot
f 120.voor een opperofficier of ko
lonel. Gehuwde militairen, van rijks
wege gehuisvest en gevoed, betalen
hiervoor geen vergoeding. Binnenkort
zal in deze regeling in zoverre veran
dering komen, dat alle ongehuwde
wedde-genietende militairen beneden
de dertig jaar verplicht zullen worden
gebruik te maken van rijksvoeding en
rijkshuisvesting. Als vergoeding zal
22'/s pet. van de jaarwedde worden in
gehouden. Dit percentage is gebaseerd
op de uitgaven, welke de ongehuwde
militair zou hebben indien hij volgens
zijn stand en rang, in eigen huisves
ting en voeding zou moeten voorzien.
Hiertegenover staat, dat de laatste tijd
tal van verbeteringen zijn getroffen
ten aanzien van de rijkshuisvesting en
rijksvoeding. Er is een speciale com
missie benoemd, welke dit vraagstux
onder de loupe heeft genomen. Men is
op het ogenblik doende, speciale offi
ciers- en onderofficiersverbliJVen te
bouwen in de grote kampementen, op
de vliegbases en ii kleine gemeenten
met grote garnizoenen, waar inkwartie
ring op moeilijkheden stuit. Deze ver
blijven zullen aan bepaalde eisen van
gezelligheid en gerieflijkheid voldoen.
Ook aan de bediening in de eetzalen
der officieren en onderofficieren heeft
de commissie aandacht besteed. Voor
elke mess zal een „hofmeester" worden
aangesteld, een uit de rangen der be
roepskoks voortgekomen korporaal of
onderofficier, die hiertoe bovendien
nog een speciale cursus aan de Koks-
school te Leiden heeft gevolgd. Deze
hofmeester zal hebben te waken voor
de goede gang van zaken tijdens de
maaltijden en voor het goede onder
houd van kamers en zalen.
De militaire overheid heeft er naar
gestreefd het verblijf in militaire dienst
voor de betrokkenen zo aangenaam
mogelijk te maken. Zij wil dit doel be
reiken door nog meer zorg dan tot
dusvere te besteden aan de maaltij
den, aan de omgeving waar die maal
tijden worden opgediend en aan de be
diening. Bovendien wil zij officieren
en onderofficieren, meer dan tot nu
toe het geval was, na diensttijd een
gezellig verblijf verschaffen voor ont
spanning, eigen studie en wat dies
meer zij.
Roei ze uit, met wortel en tak.
Neem Kruschen.
Jaar-in, jaar-uit en al tientallen ja
ren lang, vonden tienduizenden baat
en verlichting bij Kruschen Salts,
De kleine dagelijkse dosis Kruschen
doet het. Juist omdat Kruschen re
gelmatig gebruikt wordt, stimuleert
het de bloedzuiverende organen en
geeft ze de regelmaat van een klok.
Kruschen is geen wondermiddel. De
zes minerale zouten hebben ieder
hun eigen functie en gezamenlijk
brengen ze Uw ledematen die bevrij
ding van stramheid en pijn.
Adv. I.M.
per maand als zakgeld beschouwd kan
worden. Nu moet men wel een heel
royale knaap zijn, wil men dit bedrag
per maand aan sigaretten, koek en li
monade opmaken. Er is dus gelegen
heid om een aardig spaarpotje te kwe
ken. waartoe regelmatig gelden naar
Nederland kunnen worden gedelegeerd.
Voor vrijwillige uitzending naar Suri
name kunnen de knapen zich opgeven
bij hun compagnies-commandant.
Een gevangenisstraf van drie jaar
met aftrek heeft de officier van Jus
titie bij de Rotterdamse rechtbank
gisteren geëist tegen de 35-jarige
kantoorbediende M. N. uit Rotterdam.
Deze werd verdacht van valsheid in
geschrifte en oplichting. Op deze
wijze zou hij zich een bedrag van
1 52.000,hebben toegeëigend. Hem
waren uit een serie vijf gevallen ten
laste gelegd.
Uit het verhoor bleek, dat ver
dachte in 1938 in dienst was getre
den van een chocolade- en biscuitfa
briek te Rotterdam. In 1949 begon hij
met zijn manipulaties. Hij maakte
valse facturen op, boekte gefingeerde
posten van aan de firma gedane leve
ringen en in de op vals door hem
cpgemaakte en getekende kwitanties
bedragen, variërend van f 800,tot
i 2.500,Van één der handtekenin
gen had hij zelfs een stempel laten
maken. Verdachte gaf de feiten toe
en zei verder, dat het onrechtmatig
verkregen geld door hem werd opge
maakt met een vrouwelijke kennis,
terwijl er sieraden en cadeautjes van
werden gekocht. Toen in Maart van
dit jaar een onderzoek werd inge
steld, gooide verdachte te Rijswijk
een tas met voor hem bezwarend
materiaal in het water. De tas is toen
gevonden en de zaak kwam aan het
rollen. Uitspraak over veertien dagen.
Post1 voor vrijwilligers op weg
naar Korea
Post voor de militairen van het
negentiende aanvullingsdetachement
op weg naar Korea moet uiterlijk op
16 en 24 Juni en op 2 en 9 Juli a.s.
in Nederland ter post worden be
zorgd.
Het adres moet als volgt luiden:
Naam, rang en voorletters, legernum-
mer, 19e aanvullingsdetachement
N.D.V.N. op uitreis naar Korea, Am
sterdam, Schiphol, militair. De naam
van de tussenhavens en het schip
mogen dus niet worden vermeld.
Tijdens een voetbalwedstrijd te
Bussum is een der spelers, de 21-jarige
H. K„ neergevallen en ter plaatse
overleden.