ïOUT Prachtige eerste etappe van de Nederlandse wielerploeg Wagtmans, Roks en Van Breenen reden Oranjeploeg naar eerste plaats pjtHMOHh Seixas: Glorieus overwinnaar NTEN Nielsen's backhand rammelde' Slijkhuis start niet te Antwerpen iwi RCH KAN MORGEN DE LANDSTITEL VEROVEREN Van Mesdag tegen Fox kansloos - DE RONDE VAN FRANKRIJK C KING S. WITTE Wouter organiseerde de beslissende slag Pellenaars boekte zijn eerste zege bsl: 1237 GARAGE CHR.DE VRIES De meeste „azen" arriveerden met ruim negen minuten achterstand &t dut WIMBLEDON-KAMPIOENSCHAPPEN Amerikaan maakte korte metten ZATERDAG 4 JULI 1953 elen RUYGHWEG 101 >p dit gebied boven ■t, wt) komen vrij- TH. EECEN Irbeid Tel 3983-5461 WOUT WAGTMANS en Thijs Roks en Hein van Breenen hebben zo veel goed werk in deze eerste etappe laten zien, ze waren zo vol vuur om zich te laten gelden in verscheidene phasen van een zeer belangrijke etappe, dat Jacques Goddet, de directeur-generaal van de Tour aan de finish te Metz naar Wout Wagtmans en Thijs Roks toekwam om hen geluk te wensen met hun resultaten. Want de Nederlanders hadden volledig hun stempel gedrukt op deze eerste etappe. In een verschrikkelijke donderbui, een 5! km voor Metz uitgebroken, heb ben Wagtmans en Roks er geweldig aan getrokken. Vooral de laatste, van wie Wim van Est de dag tevoren al had gezegd, dat de man uit Sprundel ge weldig in vorm was, voelde zich kip lekker in de slagregens, welke op de spiegelgladde macadamwegen neerplens- den. En toen uit een groep van onge veer twintig renners bij de laatste las tige klim voor Metz, de Felsberg, Roks demarreerde en snel twee, drie honderd meter voorsprong nam, toen moesten Schaer, Lauredi, Astrua, Robic en an- ren zich buigen voor de enorme krachts ontplooiing van onze landgenoten. Wout Wagtmans bekende het aan de finish eerlijk: Niemand had Thijs nog kunnen halen, op die laatste 40 km. Maar de overgang bij Teterchen was gesloten, toen Roks zeker een halve minuut voorsprong had. De bomen konden niet voor hem worden opgetild, want een lange goederentrein naderde op korte afstand. Hij moest wachten, ongeduldig en wanhopig, omdat deze pech hem waarschijnlijk de etappe overwinning zou kosten. En inderdaad na 30 seconden pas gingen de bomen open en op hetzelfde ogenblik waren de achtervolgers met Wagtmans, die natuurlijk geen „kopwerk" had ver richt, bij de spoorweg-overgang. Maar nog wisten Roks en Wagtmans van geen wijken. Als Roks het dan niet alleen kon, waarom het dan nog niet een geprobeerd maar dan tezamen? Frits Schaer, de slimme vos uit Zwit serland en sprinter van erkende klasse, voelde het gevaar, toen Wagtmans en Roks na het openen van de spoorbo- in een wip zTjn we er 4 Kanaalkade I Het adres voor TROUWRIJDEN Telefoon 4237 (Van een speciale verslaggever) QEEN EERSTE PLAATS VOOR een Nederlander in de eerste etappe van de Ronde van Frankrijk. Maar wel een tweede en een derde, een elfde en een eerste plaats in liet ploegenklasseinent. Een glorieuze start dus van onze landgenoten die door deze eerste successen een welkome versteviging van hun moraal verkregen. Wout Wagtmans, die achter de Zwitser Sohaer op de tweede plaats eindigde, gaf het initia tief tot de beslissende aanval. Hij, Schaer, Lauredi en Thijs Roks trok ken er tussen uit en als de fortuin de Nederlanders gunstig was geweest, dan zou Thijs Roks te Metz als eerste over de streep zijn gegaan. De vier uitlopers arriveerden met ruim drie minuten voorsprong op een groep van zestien renners, waartoe ook Hein van Breenen, die op de elfde plaats eindigde, behoorde. Daarna volgde het grote peloton met vrijwel alle „azen". Deze cracks beginnen de tweede etappe met een achterstand van meer dan negen minuten. men opnieuw krachtig op de pedalen drukten. Schaer ging mee en ook Lau redi, de Franse nationale renner. En daarmee is in grote lijnen het verhaal verteld, op welke wijze vier renners, afgescheiden van de overige deelne mers, over de witte streep van Metz vlogen. CR WERD GESTART in zo'n hoog tempo, dat de journalisten, die een paar kilometer naar voren waren ge reden, plotseling opgeschrikt werden door de gierende fluiten van de motor brigade en hals over kop in hun wagen moeten en vol gas geven om niet door het peloton te worden ingehaald. Met een vaart van ver boven de 40 km ging het in de richting van Was- selonne. Tijdens de gehele wedstrijd bleef het tempo trouwens zo hoog, dat men met 20 minuten voorsprong op het tijdschema te Metz zou arriveren. Des ondanks kletterde al spoedig het eer ste geweld van water neer. Dupoot, Buchaille, Walkowiak en Koblet in hoogst eigen persoon namen de eerste steekproef, die een kleine voorsprong opleverde, welke echter later weer te niet werd gedaan. Daarna waagden Le Guilly, Bocgaille, Mirando, Colette en Suykerbuyk een kansje, maar dit was ook meer een peiling dan een serieuze uitlooppoging en om halféén, vijf kwar tier na de start reed men weer gegroe peerd. Dat was na de doortocht van Phalsbourg, 47 km van het beginpunt. Een kwartiertje bleef het rustig en daarna maakte een klein rennertje, die al enige tijd in de voorste gelederen had gereden, zich plotseling los uit de grote groep en sloeg een bres tussen zich en het peloton. Het is Wagtmans, zeiden de Nederlanders tevreden, toen zij het bekende silhouet van uit de ver te herkenden. Zestig km van Straats burg had Wagtmans een voorsprong van 3 a 4 kilometer. Maar in de groep waren andere am bitieuze renners, die er op uit waren zich te onderscheiden en onze Wouter, al trapte hij ook als een duveltje, niet alleen zouden laten gaan. Hij kreeg ge zelschap van Anzile, Remy, Geminiani, Schaer, Laueedi, Bauvin en tot onze grote voldoening ook van Thijs Roks, zodat een kopgroepje van 8 man was gevormd, dat er constant een pittig gangetje in hield. Te Sarre-Union (73 km) lag het twee minuten voor op een tweede peloton, dat zich eveneens uit de hoofdgroep had losgemaakt en met zoveel felheid jacht maakte, dat de leiders staag terrein verloren. Daar achter vormden zich tal van grotere en kleinere groepjes met geringe onder linge verschillen. Maar het was moei lijk zo niet onmogelijk na te gaan wat er zich precies afspeelde, want de be reden politie toonde zich, zoals altijd op de eerste dag, onverbiddelijk tijdens de jachten, en joeg de volgers steeds meer naar voren. Bij de spoorweg overgang van Hambach (89 km) namen wij de positie op, En toen bleek de acht koppen tellende leidersgroep 1 min. 15 sec. voorsprong te hebben op eon peloton van 15 renners, t.w. Redolfi, Hassenforder, Rolland, Robic, Le Guil ly, Isotti, Astrua, Bucgaille, Rosseüo, Serra, De Hertog, Dupont, Meunier, Quentin en onze vriend Van Breenen, die het begin van de etappe even bij Wagtmans was gebleven toen deze zijn zadel moest verstellen omdat het tc hoog stond. Van Breenen had thans de ti.id gekomen geacht om met de 14 an deren achter de kopgroep aan te gaan om daar zonodig en indien mogelijk Wout en Thijs een handje te helpen. QNGEVEER zeventig km voor Metz v wezen de stopwatches uit, dat Wout Wagtmans inderdaad een beslissende aanval had ontketend en dat de hoofd groep zonder een moment langer te aarzelen tot de tegenaanval zou moe ten overgaan wilde zü er nog aan te pas komen. Want toen bedroeg de voor sprong van de eerste groep op de twee de, niet veel meer dan een minuut, doch op de hoofdgroep liefst 7 minu ten. De grote cracks, Koblet, Bartali, Magni, Bobet en de rest liepen dus kans met een achterstand te arriveren, die niet meer als geheel te verwaarlo zen kon worden beschouwd. Zij rea geerden evenwel niet, en waren nog wat verder achterop geraakt toen de verwachte fusie tussen de eerste en tweede groep plaats greep, nadat Rol land wegens bandenpeeh was terugge vallen. Dit gebeurde voor de kleine, doch venijnige Felsberg, de laatste hin dernis van het traject, ongeveer 50 km voor Metz. Een groep van 22 man ving, in el- kaars wielen rijdend, de bestijging aan. Het weer was intussen zeer slecht ge worden. De bliksem was niet van de lucht, knetterende donderslagen weer galmden angstwekkend tussen de heu vels en de stortbuien hingen in zo'n dik gordijn van regen over de spie- gladde weg, dat men geen 30 meter voor zich uit kon zien en de auto's hun koplampen moesten ontsteken. Op het hoogste punt doemde plotseling een eenzame renner op, een gespierde knaap, wiens bruine benen glinsterden van het vocht en die zich niets aan trok van het water dat er met stralen uit zijn haar over het gezicht gutste. Het was Thijs Roks. die in dit honden weer kans had gezien zich los te rij den en met ruim honderd meter voor sprong de top passeerde. Hij keek een paar keer om, zodat wij dachten dat hij op gezelschap wilde wachten. Maar plotseling boog hij zich over zijn stuur en stormde de helling af, met een gan getje van tegen de 60 km in het uur. En groter werd de afstand, die hem van de groep Wagtmans scheidde, 200 meter 300 meter een halve minuut. Daar zat wat in, want Thijs voortge dreven in de plasregens door eon laaiende strijdlust, maakt zo'n indruk van macht en onverzettelijkheid, dat hij de zege binnen zijn bereik scheen te hebben. De pech, de grote pech, trof hem bij een spoorwegovergang in de buurt van Teterchen, 30 km voor de finish. De bomen van de overweg wa ren neer, Roks sprong van zijn fiets, wilde om de bomen heen lopen, maar werd door de wachter tegengehouden. En terecht, want even later denderde een locomotief met een groot aantal goederenwagons over de rails. Het op onthoud was groot genoeg geweest om de achtervolgers in staat te stellen zich bij hem te voegen. Toch was de strijd nog niet gestreden, want op het stuk BoulayMetz zagen Roks, Schaer, Wagtmans en Lauredi elkaar aflossend, kans om weg te ko men. En dit viertal was het ook, dat het eerst op de boulevard Poincaré te Metz arriveerde, waar Schaer, zonder dat er van een eigenlijke sprint sprake was, met 2 lengten voorsprong Wagt mans klopte, die weer gevolgd werd door Roks en Lauredi. Een groep van 16 renners, bij wie Van Breenen, kwam 3 min. 15 sec. later binnen en pas 9 min. 50 sec. na de winnaar arriveerde het grote peloton met alle cracks en alle andere Nederlanders, behalve Van Est, de enkele seconden eerder over de streep was gegaan. pERRIT VOORTING had niets bijzon- ders beleefd in deze etappe. De re gen ja, af en toe priemde die in je ge zicht, maar veel last heb ik er toch niet van gehad. En gelukkig was het regentje niet koud. Adrie Voorting was het best bevallen, deze eerste etappe. Hij lag stil op zijn bed, wachtend op de massage van de kundige soigneur Leon SQnnet, waarbij hij het verloop van de gehele etappe nog eens aan zijn gedachten voorbij liet gaan. Jefke Jan sen had zijn jongere buurman en trai ningsvriend Henk Stevens geholpen, toen de laatste in het eerste gedeelte van de etappe een spijker in de band kreeg. Maar de man uit Elsloo nad deze dag nog meer beleefd. Hij liep nl. een boete op, toen hij de helling van Saverne nemend, even had ge leund op de carrosserie van een offi ciële volgwagen. De commissarissen zijn onverbiddelijk, de reglementen worden streng gehandhaafd en dit kostte hem een boete van 250 francs. Steven zelf, de jongste van het gezelschap, hoopt, dat hij zo zou kunnen blijven rijden. Wim van Est, Jos Suykerbuyk en Jan Nolten hadden voortdurend tussen de wielen gezeten van de renners in het grote peloton. Bijna tien minuten ach terstand op Schaer, .Wagtmans en Roks?, bromde Wim van Est. Dan moeten die er wel heel hard aan ge trokken hebben. Of hebben wij mis schien geluierd? Het eerste is het ge val geweest, want Schaer, Lauredi en de beide Nederlanders hadden de 195 km afgelegd met een gemiddelde van bijna 40 km. Niet voor niets kreeg Wout Wattmans de premie voor de strijdvaardigste renner. Eén slachtoffer viel reeds te noteren: Croci Torti, die met meer dan een half uur achterstand op de winnaar over de streep ging en uit de course werd genomen. De uitslagen luiden: 1 Schaer (Zwits.) 4 55,0, 2 Wagtmans (Ned.) op 4 leng ten z.t., 3 Roks (Ned-) z.t., 4 Lauredi (Fr.) z.t., 5 Dupont (Fr. Zuid-West) 4.58.13, 6 Astrua (It.), 7 Eossello (It.), 8 Geminiani (Fr.), 9 De Hertog (Belg.), 10 Serra (Spanje), 11 Van Breenen (Ned.), 18 Hassenforder (Fr. Noord-Oost Centraal), 19 Meunier (Fr. N.O. Centr.), 20 Robic (Fr. West) allen in dezelfde tijd als Dupont, 24 Van Est (Ned.) 5.04.37, 26. Magni (Fr.) 5.04.50. Op de 29e plaats eindigde in dezelfde tijd als nr 25 Darri- gade van de Franse Zuid-West-ploeg (5.04.50) en een groep van bijna 80 ren ners. Hierbij bevonden zich alle reste rende Nederlanders: Jansen, Nolten, Adrie Voorting, II. Stevens, Gerrit Voor ting en Suykerbuyk. Verder behoorden tot deze groep Koblet (Zwits.), Bobet (Fr.),' Teisseire (Fr.), Impanis (Belg.), Bartali (It.), Close (Belg.), Grosso (It,), Corrieri (It.) en Van Genechten (Belg.). Het ploegen-klassement na de eerste étappe luidt: 1 Nederland (Wagtmans, Roks. en Van Breenen) 14.47.43, 2 Frank rijk (Lauredie, Geminiani en Le Guilly) 14.51-26, 3 ex aequo: lie de France (Re dolfi, Renaud, Quentin) en Frankrijk Noord-Oost Centraal (Anzile, Buchaille, Hassenforder) 14.54.39, 5 Italië (Astrua, Rossello en Magni) 15.01.16, 6 Zwitser land (Schaer, Metzger, Koblet) 15.03.40, 7 ex aequo: België (De Hertog, Impanis, Close), Spanje (Serra, Massip, Gelabert), Frankrijk Zuid-West (Dupont, Darrigade, Desbats), Frankrijk West (Robic, Morvan, Mallejac) 15.07.53, 11 ex aequo: Luxem burg (Kirchen, Kemp, Dierkens), Frank rijk Zuid-Oost (Baffert, Rotta, Bianchi) 15.14 30. De Nationale Technische Commissie van öe KNAU heeft besloten Wim Slijkhuis Zaterdag 4 en Zondag 5 Juli niet te laten deelnemen aan de inter nationale athletiekwedstriiden in Ant werpen. aangezien zijn blessure nog niet voldoende is genezen. in iedere RICHMOND zijn verwerkt de edele "SL0W-SM0KE"VIRGINIA tabakken; afkomstig van de beroemde WINSTON-SALEM FIELDS USA (Advertentie. Ing. Med.) Het is mogelijk, dat RCH zich Zon dagavond kampioen van Nederland mag noemen. Daarvoor is nodig, dat de Haarlemmers hun thuiswedstrijd tegen Eindhoven gaan winnen en dat Vitesse gelijk speelt tegen Sparta of verliest. Dat zou niet helemaal theoretisch zijn. In de eerste plaats is RCH de laatste weken weer in uitstekende conditie en Eindhoven sukkelt met zijn voorhoede. Een overwinning van Racing, voor eigen publiek, ligt dus' wel voor de hand, evenals een gelijk spel in de wedstrijd Vitesse-Sparta. Wij verwachten zelfs een overwinning van de Rotterdammers. ZFC gaat Zondag eon bezoek aan Oosterparkers brengen met de weten schap, dat een punt voldoende is om ae eerste klasse te bereiken. Een rede lijke kans dus, dat Zaandam Zondag avond een eerste klasser kan bejube len. Volendam kan niet volstaan met een puntenverdeling in de thuiswed strijd tegen EBOH. Deze twee candi- daten voor de eerste klasse hebben ieder vier punten verzameld, zodat bij een gelijk spel een beslissingswed strijd noodzakelijk zal zijn De skiffeur Rob van Mesdag heeft in de halve finales van de Diamond Sculls van de Henley Royal Regatta tegen de Brit Tony Fox weinig in te brengen ge had. Wel nam de Hilversummer onmid dellijk na de start met weinig 'verschil de leiding, maar reeds bij het passeren van de barrière lag Fox twee meter voor op Van Mesdag. En toen Fox zijn tempo van 24 tot 27 slagen verhoogde, waser voor de man van Cornelis Tromp geen houden meer aan. Bij Fawley was de voorsprong van de Brit tot een volle lengte uitgegroeid en toen de Mile Post werd gepasseerd had Fox zich nog verder van Van Mesdag weggeroeid. Wel trachtte onze landgenoot met een tempoverhoging tot 29 het verloren terrein nog enigszins terug te winnen, maar ook Fox zette ste vig aan. Nadat Van Mesdag kort voor de finish uit de baan raakte, stond niets de zege van Fox, die hij tenslotte met vier lengten behaalde, meer in de weg. In de eindstrijd zal de Brit het tegen de Belg George verre van gemakkelijk hebben. George immers sloeg Vrijdag zijn land genoot Steenacker met anderhalve lengte en, wat meer zegt, in een tijd van 8 min. rond, een nieuw record voor Henley. Daarmee had George zich 18 sec. sneller getoond dan Fox. De wedstrijdcommissarissen had den na afloop onze landgenoot Suykerbuyk gedeklasseerd. Aan vankelijk had hij in het klasse ment tezamen met de hoofdgroep de 29e plaats ex aequo gekregen met de tijd 5.04.50. Tot veront waardiging van dè Nederlanders kwam men nu met de medede ling, dat Suykerbuyk op de 117e plaats was gerangschikt in 5.13.57. Pellenaars, die verzekerdedat hij met 't grote peloton was bin nengekomen, dus 9 min. eerder, protesteerde onmiddellijk tegen de beslissing. En met succes. Na een hernieuwd onderzoek kreeg onze landgenoot zijn oorspronke lijke plaats in het klassement weer toegewezen. (Van onze tennismedewerker) IJ^IMBLEDON, 3 JULI. De titel in het heren-enkelspel van Wim bledon is dus toch niet bij een Europeaan terecht gekomen. Wij hadden ergens steeds de flauwe hoop, dat de Deen Nielsen, de reuzen- doder, erin zou slagen ook Vic Seixas te doen capituleren voor de flitsende kracht van zijn slagen, Nielsen, de man zonder grote inter nationale routine, tegen Seixas, die al jarenlang tot de rij van wereld klasse-spelers behoort en die voortdurend met het sterkste tennis in aanraking is gekomen. Wellicht heeft men zich afgevraagd, waar Nielsen dit tennis heeft geleerd. Wel, de Deense bond heeft hem het vorig jaar een reis door de Verenigde Staten laten maken en hem op tal van sterkbezette tornooien doen uitkomen. Daar is Nielsen ongetwijfeld geworden tot wat hij thans is. Maar het centrecourt heeft hem de das omgedaan. Hoewel men aan zijn optreden eigenlijk niets van zenuwen kon bespeuren, was er in zijn snel te merken, dat hij ..onder de indruk" was van de zwaarte van het ogenblik. Bo vendien trof hii Seixas in een prachtige vorm. Nielsen kwam al spoedig in moei lijkheden. Seixas gunde hem terecht de tijd niet ,,in zijn spel" te komen en toen de Amerikaan bemerkte, dat de backhand van de Deen niet ingeschoten was. heeft hij er de gehele wedstrijd voor gezorgd, dat die backhand het zwakke punt blééf! Vrijwel alle servi ces van Seixas daverden de backhand hoek in, af een toe gewisseld door een scherpe bal op do forehand, waarop snel anticiperen vrijwel onmogelijk was. Wij zouden misschien zelfs mogen zeggen, dat Nielsen door zijn backhand verloren heeft. Bovendien kon Seixas zijn tegenstan der onder een enorme druk houden. De Amerikaan zocht en vond constant de gunstige netpositie en hii hield Niel sen zoveel mogelijk achter bii de base line. waar hij hem heen en weer joeg- Nielsen's voetenwerk was bovendien minder dan dat van de Amerikaan en hij kreeg vanmiddag geen touch op de briljante slagen, die hii wis en waarach tig van ziin racket kan laten vloeien. Wij hebben ze in vorige partijen van hem gezien. Zelfs zijn verschrikkelijke eerste service faalde steeds en hii sloeg in de eerste set acht double faults. Dat kan men zich tegen Seixas niet veroor loven. De Amerikaan heeft het winnen van de titel te danken aan het feit, dat hij de moed had direct het initiatief in handen te nemen en het geen moment af te staan. Voordat Nielsen er eigen lijk op verdacht was stond hii 14 achter. De Deen verloor ziin eerste ser vice-game on love. Seixas won de eer sten de derde game op 4—15. De vier de was op love voor Nielsen, de vijfde op love voor Seixas. Het was. zoals ge. zegd, in een zucht 41 voor Seixas. In de zesde game - Nielsen's service - had de Amerikaan viermaal voordeel, daar na riskeerde Nielsen de noging tot een ace en hii slaagde 42. Dit inspireerde Niels-n konneliik. Met waarliike prach tige backhand-lobs, twee achter elkaar, een snoes van een stopvolleve en een kei harde van schouderhoogte geslagen vol- leye doorbrak hii de service van Seixas en won na deuce tenslotte de ziine 44. Tot 77 hielden beiden hun service-ga mes. Seixas serveerde daaron schitte rend en maakte 87. waarna Nielsen in z.iin service met 15—40 achter kwam. Daarna een schoonheid van een ace (3040), waarop Spixas na ziin volgen de return zó snel bij het net was, dat hii N'plsen's backhand-drive langs de lnn gemakkelijk kon wegvolleren. Het was eerste set met 97 voor Seixas. In de tweede set doorbrak Seixas op de stand van'?1 Nieis-ni's service op nieuw, na driemaal voordeel, en hii bleef rustig, vastberaden en uiterst secuur spelend vóór tot 6—3. Er was toen geen twijfel meer wie de ander zijn wil oplegde. De vraag was slechts of de Deen erin zou sla gen onder deze druk uit te komen- Dit was niet het geval. Wel bleven de ser vicegames (tot 43 voor Seixas) voor de .serveerders. De achtste game van de derde set was naar ons gevoel de mooiste van de hele wedstrijd. Nielsen deed desperate pogingen om door de service van Seixas te breken, maar het lukte niettegenstaande daverende smas hes niet. Hij nam daarna ziin eigen service, hetgeen de stand op 5—4 in het voordeel van Seixas bracht. Op zijn service liep de Amerikaan tot 400 uit. Drie matchpoints. Nielsen sloeg zijn eerste backhandreturn in het net, de tweede ver uit, de derde service van Seixas was een k#al-ace, waarna Nielsen opnieuw faalde op de slag, die hem in deze partij al heel wat hoofd brekens en wenkbrauwenfronsen had gekost: de backhand. Seixas won Wimbledon glorieus en niet twijfelachtig met 97, 6—3 en 64. Tegen de Amerikaan in deze schit terende vorm zou, geloven wii, geer. andere speler ziin opgewassen. Doordat Nielsen ten dele faalde rees het spel eigenlijk op geen moment tot werkelijk grote hoogte. Negentig minuten na deze glorievolle overwinning behaalde de Amerikaan nog een succes. In de halve finales van het gemengd dubbelspel baande hij zich tezamen met Doris Hart, de fina- liste in het damesenkelspel, een weg naar de eindstrijd, door de als nummer 1 geolaat.ste Amerikaans-Australische combinatie Juli Sampson-Lewis Hoad met 63. 75 de baas te bliiven In de finale zullen Doris Hart en Seixas Shirley Frv en de Argentijnse kampioen Enrikue Morea te bestrijden krijgen. Laatstgenoemden zetten Pat Ward en George Worthinton met weinig moeite aan de kant' 6—2. 62. Voor Doris Hart zal het een zeer drukke Zaterdag worden. Niet alleen dat zii in de finale van het damesen kel- en het gemengd du.bbelsnel za' moeten aantreden, maar "bovendien zal zii een duel om de Wimbledon-titel in het damesdubbc-Ispel moeten leveren. Met Shirley Fry komt zii in de eind strijd tegen Maureen Connolly en Julie Sampson uit. Het berendubbelsDel is een Australi sche affaire tussen RoseHartwig ener- ziids er. Rosewall-Hoad aan de andere I kant. Het is wellicht goed er de ten- l sliefhebbers in Nederland aan te berinneren, dat a.s. Zondag de sti ïkste Amerikaanse dames, onder wie Maureen Connolly, op de prachtige banen in Noordwijk een exhibition komen spelen, waarna van 8 Juli af de Internationale kampioenschappen van Nederland op dezelfde banen volgen. Bij de heren zien we een inschrijving van de Australiër Hoad. Hetgeen spel van de hoogste klasse doet ver vachten. Maureen Connolly schudt haar tegenspeelster, Shirley Fry, de hand, nadat Maureen de semi finale dames-enhelspel met 67, had gewonnen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 11