ïOUT
Prachtige eerste etappe van de
Nederlandse wielerploeg
Wagtmans, Roks en Van Breenen reden
Oranjeploeg naar eerste plaats
pjtHMOHh
Seixas: Glorieus overwinnaar
NTEN
Nielsen's backhand rammelde'
Slijkhuis start niet
te Antwerpen
iwi
RCH KAN MORGEN
DE LANDSTITEL
VEROVEREN
Van Mesdag tegen
Fox kansloos
-
DE RONDE VAN FRANKRIJK
C KING
S. WITTE
Wouter organiseerde de
beslissende slag
Pellenaars boekte zijn
eerste zege
bsl:
1237
GARAGE
CHR.DE VRIES
De meeste „azen" arriveerden met ruim
negen minuten achterstand
&t dut
WIMBLEDON-KAMPIOENSCHAPPEN
Amerikaan maakte
korte metten
ZATERDAG 4 JULI 1953
elen
RUYGHWEG 101
>p dit gebied boven
■t, wt) komen vrij-
TH. EECEN
Irbeid Tel 3983-5461
WOUT WAGTMANS en Thijs Roks en
Hein van Breenen hebben zo veel
goed werk in deze eerste etappe laten
zien, ze waren zo vol vuur om zich te
laten gelden in verscheidene phasen
van een zeer belangrijke etappe, dat
Jacques Goddet, de directeur-generaal
van de Tour aan de finish te Metz
naar Wout Wagtmans en Thijs Roks
toekwam om hen geluk te wensen met
hun resultaten. Want de Nederlanders
hadden volledig hun stempel gedrukt
op deze eerste etappe.
In een verschrikkelijke donderbui,
een 5! km voor Metz uitgebroken, heb
ben Wagtmans en Roks er geweldig aan
getrokken. Vooral de laatste, van wie
Wim van Est de dag tevoren al had
gezegd, dat de man uit Sprundel ge
weldig in vorm was, voelde zich kip
lekker in de slagregens, welke op de
spiegelgladde macadamwegen neerplens-
den. En toen uit een groep van onge
veer twintig renners bij de laatste las
tige klim voor Metz, de Felsberg, Roks
demarreerde en snel twee, drie honderd
meter voorsprong nam, toen moesten
Schaer, Lauredi, Astrua, Robic en an-
ren zich buigen voor de enorme krachts
ontplooiing van onze landgenoten.
Wout Wagtmans bekende het aan de
finish eerlijk: Niemand had Thijs nog
kunnen halen, op die laatste 40 km.
Maar de overgang bij Teterchen was
gesloten, toen Roks zeker een halve
minuut voorsprong had. De bomen
konden niet voor hem worden opgetild,
want een lange goederentrein naderde
op korte afstand. Hij moest wachten,
ongeduldig en wanhopig, omdat deze
pech hem waarschijnlijk de etappe
overwinning zou kosten. En inderdaad
na 30 seconden pas gingen de bomen
open en op hetzelfde ogenblik waren
de achtervolgers met Wagtmans, die
natuurlijk geen „kopwerk" had ver
richt, bij de spoorweg-overgang.
Maar nog wisten Roks en Wagtmans
van geen wijken. Als Roks het dan niet
alleen kon, waarom het dan nog niet
een geprobeerd maar dan tezamen?
Frits Schaer, de slimme vos uit Zwit
serland en sprinter van erkende klasse,
voelde het gevaar, toen Wagtmans en
Roks na het openen van de spoorbo-
in een wip zTjn we er
4 Kanaalkade I
Het adres voor
TROUWRIJDEN
Telefoon 4237
(Van een speciale verslaggever)
QEEN EERSTE PLAATS VOOR een Nederlander in de eerste etappe
van de Ronde van Frankrijk. Maar wel een tweede en een derde,
een elfde en een eerste plaats in liet ploegenklasseinent. Een glorieuze
start dus van onze landgenoten die door deze eerste successen een
welkome versteviging van hun moraal verkregen. Wout Wagtmans, die
achter de Zwitser Sohaer op de tweede plaats eindigde, gaf het initia
tief tot de beslissende aanval. Hij, Schaer, Lauredi en Thijs Roks trok
ken er tussen uit en als de fortuin de Nederlanders gunstig was geweest,
dan zou Thijs Roks te Metz als eerste over de streep zijn gegaan. De
vier uitlopers arriveerden met ruim drie minuten voorsprong op een
groep van zestien renners, waartoe ook Hein van Breenen, die op de
elfde plaats eindigde, behoorde. Daarna volgde het grote peloton met
vrijwel alle „azen". Deze cracks beginnen de tweede etappe met een
achterstand van meer dan negen minuten.
men opnieuw krachtig op de pedalen
drukten. Schaer ging mee en ook Lau
redi, de Franse nationale renner. En
daarmee is in grote lijnen het verhaal
verteld, op welke wijze vier renners,
afgescheiden van de overige deelne
mers, over de witte streep van Metz
vlogen.
CR WERD GESTART in zo'n hoog
tempo, dat de journalisten, die een
paar kilometer naar voren waren ge
reden, plotseling opgeschrikt werden
door de gierende fluiten van de motor
brigade en hals over kop in hun wagen
moeten en vol gas geven om niet
door het peloton te worden ingehaald.
Met een vaart van ver boven de 40
km ging het in de richting van Was-
selonne. Tijdens de gehele wedstrijd
bleef het tempo trouwens zo hoog, dat
men met 20 minuten voorsprong op het
tijdschema te Metz zou arriveren. Des
ondanks kletterde al spoedig het eer
ste geweld van water neer. Dupoot,
Buchaille, Walkowiak en Koblet in
hoogst eigen persoon namen de eerste
steekproef, die een kleine voorsprong
opleverde, welke echter later weer te
niet werd gedaan. Daarna waagden Le
Guilly, Bocgaille, Mirando, Colette en
Suykerbuyk een kansje, maar dit was
ook meer een peiling dan een serieuze
uitlooppoging en om halféén, vijf kwar
tier na de start reed men weer gegroe
peerd. Dat was na de doortocht van
Phalsbourg, 47 km van het beginpunt.
Een kwartiertje bleef het rustig en
daarna maakte een klein rennertje, die
al enige tijd in de voorste gelederen
had gereden, zich plotseling los uit de
grote groep en sloeg een bres tussen
zich en het peloton. Het is Wagtmans,
zeiden de Nederlanders tevreden, toen
zij het bekende silhouet van uit de ver
te herkenden. Zestig km van Straats
burg had Wagtmans een voorsprong
van 3 a 4 kilometer.
Maar in de groep waren andere am
bitieuze renners, die er op uit waren
zich te onderscheiden en onze Wouter,
al trapte hij ook als een duveltje, niet
alleen zouden laten gaan. Hij kreeg ge
zelschap van Anzile, Remy, Geminiani,
Schaer, Laueedi, Bauvin en tot onze
grote voldoening ook van Thijs Roks,
zodat een kopgroepje van 8 man was
gevormd, dat er constant een pittig
gangetje in hield. Te Sarre-Union (73
km) lag het twee minuten voor op een
tweede peloton, dat zich eveneens uit
de hoofdgroep had losgemaakt en met
zoveel felheid jacht maakte, dat de
leiders staag terrein verloren. Daar
achter vormden zich tal van grotere en
kleinere groepjes met geringe onder
linge verschillen. Maar het was moei
lijk zo niet onmogelijk na te gaan wat
er zich precies afspeelde, want de be
reden politie toonde zich, zoals altijd
op de eerste dag, onverbiddelijk tijdens
de jachten, en joeg de volgers steeds
meer naar voren. Bij de spoorweg
overgang van Hambach (89 km) namen
wij de positie op, En toen bleek de acht
koppen tellende leidersgroep 1 min.
15 sec. voorsprong te hebben op eon
peloton van 15 renners, t.w. Redolfi,
Hassenforder, Rolland, Robic, Le Guil
ly, Isotti, Astrua, Bucgaille, Rosseüo,
Serra, De Hertog, Dupont, Meunier,
Quentin en onze vriend Van Breenen,
die het begin van de etappe even bij
Wagtmans was gebleven toen deze zijn
zadel moest verstellen omdat het tc
hoog stond. Van Breenen had thans de
ti.id gekomen geacht om met de 14 an
deren achter de kopgroep aan te gaan
om daar zonodig en indien mogelijk
Wout en Thijs een handje te helpen.
QNGEVEER zeventig km voor Metz
v wezen de stopwatches uit, dat Wout
Wagtmans inderdaad een beslissende
aanval had ontketend en dat de hoofd
groep zonder een moment langer te
aarzelen tot de tegenaanval zou moe
ten overgaan wilde zü er nog aan te
pas komen. Want toen bedroeg de voor
sprong van de eerste groep op de twee
de, niet veel meer dan een minuut,
doch op de hoofdgroep liefst 7 minu
ten. De grote cracks, Koblet, Bartali,
Magni, Bobet en de rest liepen dus
kans met een achterstand te arriveren,
die niet meer als geheel te verwaarlo
zen kon worden beschouwd. Zij rea
geerden evenwel niet, en waren nog
wat verder achterop geraakt toen de
verwachte fusie tussen de eerste en
tweede groep plaats greep, nadat Rol
land wegens bandenpeeh was terugge
vallen. Dit gebeurde voor de kleine,
doch venijnige Felsberg, de laatste hin
dernis van het traject, ongeveer 50 km
voor Metz.
Een groep van 22 man ving, in el-
kaars wielen rijdend, de bestijging aan.
Het weer was intussen zeer slecht ge
worden. De bliksem was niet van de
lucht, knetterende donderslagen weer
galmden angstwekkend tussen de heu
vels en de stortbuien hingen in zo'n
dik gordijn van regen over de spie-
gladde weg, dat men geen 30 meter
voor zich uit kon zien en de auto's hun
koplampen moesten ontsteken. Op het
hoogste punt doemde plotseling een
eenzame renner op, een gespierde
knaap, wiens bruine benen glinsterden
van het vocht en die zich niets aan
trok van het water dat er met stralen
uit zijn haar over het gezicht gutste.
Het was Thijs Roks. die in dit honden
weer kans had gezien zich los te rij
den en met ruim honderd meter voor
sprong de top passeerde. Hij keek een
paar keer om, zodat wij dachten dat
hij op gezelschap wilde wachten. Maar
plotseling boog hij zich over zijn stuur
en stormde de helling af, met een gan
getje van tegen de 60 km in het uur.
En groter werd de afstand, die hem
van de groep Wagtmans scheidde, 200
meter 300 meter een halve minuut.
Daar zat wat in, want Thijs voortge
dreven in de plasregens door eon
laaiende strijdlust, maakt zo'n indruk
van macht en onverzettelijkheid, dat hij
de zege binnen zijn bereik scheen te
hebben. De pech, de grote pech, trof
hem bij een spoorwegovergang in de
buurt van Teterchen, 30 km voor de
finish. De bomen van de overweg wa
ren neer, Roks sprong van zijn fiets,
wilde om de bomen heen lopen, maar
werd door de wachter tegengehouden.
En terecht, want even later denderde
een locomotief met een groot aantal
goederenwagons over de rails. Het op
onthoud was groot genoeg geweest om
de achtervolgers in staat te stellen zich
bij hem te voegen.
Toch was de strijd nog niet gestreden,
want op het stuk BoulayMetz zagen
Roks, Schaer, Wagtmans en Lauredi
elkaar aflossend, kans om weg te ko
men. En dit viertal was het ook, dat
het eerst op de boulevard Poincaré te
Metz arriveerde, waar Schaer, zonder
dat er van een eigenlijke sprint sprake
was, met 2 lengten voorsprong Wagt
mans klopte, die weer gevolgd werd
door Roks en Lauredi. Een groep van
16 renners, bij wie Van Breenen, kwam
3 min. 15 sec. later binnen en pas 9
min. 50 sec. na de winnaar arriveerde
het grote peloton met alle cracks en
alle andere Nederlanders, behalve Van
Est, de enkele seconden eerder over
de streep was gegaan.
pERRIT VOORTING had niets bijzon-
ders beleefd in deze etappe. De re
gen ja, af en toe priemde die in je ge
zicht, maar veel last heb ik er toch
niet van gehad. En gelukkig was het
regentje niet koud. Adrie Voorting was
het best bevallen, deze eerste etappe.
Hij lag stil op zijn bed, wachtend op de
massage van de kundige soigneur
Leon SQnnet, waarbij hij het verloop
van de gehele etappe nog eens aan zijn
gedachten voorbij liet gaan. Jefke Jan
sen had zijn jongere buurman en trai
ningsvriend Henk Stevens geholpen,
toen de laatste in het eerste gedeelte
van de etappe een spijker in de band
kreeg. Maar de man uit Elsloo nad
deze dag nog meer beleefd. Hij liep
nl. een boete op, toen hij de helling
van Saverne nemend, even had ge
leund op de carrosserie van een offi
ciële volgwagen. De commissarissen zijn
onverbiddelijk, de reglementen worden
streng gehandhaafd en dit kostte hem
een boete van 250 francs. Steven zelf,
de jongste van het gezelschap, hoopt,
dat hij zo zou kunnen blijven rijden.
Wim van Est, Jos Suykerbuyk en Jan
Nolten hadden voortdurend tussen de
wielen gezeten van de renners in het
grote peloton. Bijna tien minuten ach
terstand op Schaer, .Wagtmans en
Roks?, bromde Wim van Est. Dan
moeten die er wel heel hard aan ge
trokken hebben. Of hebben wij mis
schien geluierd? Het eerste is het ge
val geweest, want Schaer, Lauredi en
de beide Nederlanders hadden de 195
km afgelegd met een gemiddelde van
bijna 40 km. Niet voor niets kreeg
Wout Wattmans de premie voor de
strijdvaardigste renner. Eén slachtoffer
viel reeds te noteren: Croci Torti, die met
meer dan een half uur achterstand op
de winnaar over de streep ging en uit
de course werd genomen.
De uitslagen luiden: 1 Schaer (Zwits.)
4 55,0, 2 Wagtmans (Ned.) op 4 leng
ten z.t., 3 Roks (Ned-) z.t., 4 Lauredi
(Fr.) z.t., 5 Dupont (Fr. Zuid-West)
4.58.13, 6 Astrua (It.), 7 Eossello (It.),
8 Geminiani (Fr.), 9 De Hertog (Belg.),
10 Serra (Spanje), 11 Van Breenen
(Ned.), 18 Hassenforder (Fr. Noord-Oost
Centraal), 19 Meunier (Fr. N.O. Centr.),
20 Robic (Fr. West) allen in dezelfde tijd
als Dupont, 24 Van Est (Ned.) 5.04.37,
26. Magni (Fr.) 5.04.50. Op de 29e plaats
eindigde in dezelfde tijd als nr 25 Darri-
gade van de Franse Zuid-West-ploeg
(5.04.50) en een groep van bijna 80 ren
ners. Hierbij bevonden zich alle reste
rende Nederlanders: Jansen, Nolten,
Adrie Voorting, II. Stevens, Gerrit Voor
ting en Suykerbuyk. Verder behoorden
tot deze groep Koblet (Zwits.), Bobet
(Fr.),' Teisseire (Fr.), Impanis (Belg.),
Bartali (It.), Close (Belg.), Grosso (It,),
Corrieri (It.) en Van Genechten (Belg.).
Het ploegen-klassement na de eerste
étappe luidt: 1 Nederland (Wagtmans,
Roks. en Van Breenen) 14.47.43, 2 Frank
rijk (Lauredie, Geminiani en Le Guilly)
14.51-26, 3 ex aequo: lie de France (Re
dolfi, Renaud, Quentin) en Frankrijk
Noord-Oost Centraal (Anzile, Buchaille,
Hassenforder) 14.54.39, 5 Italië (Astrua,
Rossello en Magni) 15.01.16, 6 Zwitser
land (Schaer, Metzger, Koblet) 15.03.40,
7 ex aequo: België (De Hertog, Impanis,
Close), Spanje (Serra, Massip, Gelabert),
Frankrijk Zuid-West (Dupont, Darrigade,
Desbats), Frankrijk West (Robic, Morvan,
Mallejac) 15.07.53, 11 ex aequo: Luxem
burg (Kirchen, Kemp, Dierkens), Frank
rijk Zuid-Oost (Baffert, Rotta, Bianchi)
15.14 30.
De Nationale Technische Commissie
van öe KNAU heeft besloten Wim
Slijkhuis Zaterdag 4 en Zondag 5 Juli
niet te laten deelnemen aan de inter
nationale athletiekwedstriiden in Ant
werpen. aangezien zijn blessure nog
niet voldoende is genezen.
in iedere RICHMOND
zijn verwerkt de edele
"SL0W-SM0KE"VIRGINIA
tabakken; afkomstig
van de beroemde
WINSTON-SALEM FIELDS USA
(Advertentie. Ing. Med.)
Het is mogelijk, dat RCH zich Zon
dagavond kampioen van Nederland
mag noemen. Daarvoor is nodig, dat
de Haarlemmers hun thuiswedstrijd
tegen Eindhoven gaan winnen en dat
Vitesse gelijk speelt tegen Sparta of
verliest.
Dat zou niet helemaal theoretisch
zijn. In de eerste plaats is RCH de
laatste weken weer in uitstekende
conditie en Eindhoven sukkelt met
zijn voorhoede. Een overwinning van
Racing, voor eigen publiek, ligt dus'
wel voor de hand, evenals een gelijk
spel in de wedstrijd Vitesse-Sparta.
Wij verwachten zelfs een overwinning
van de Rotterdammers.
ZFC gaat Zondag eon bezoek aan
Oosterparkers brengen met de weten
schap, dat een punt voldoende is om
ae eerste klasse te bereiken. Een rede
lijke kans dus, dat Zaandam Zondag
avond een eerste klasser kan bejube
len. Volendam kan niet volstaan met
een puntenverdeling in de thuiswed
strijd tegen EBOH. Deze twee candi-
daten voor de eerste klasse hebben
ieder vier punten verzameld, zodat
bij een gelijk spel een beslissingswed
strijd noodzakelijk zal zijn
De skiffeur Rob van Mesdag heeft in
de halve finales van de Diamond Sculls
van de Henley Royal Regatta tegen de
Brit Tony Fox weinig in te brengen ge
had. Wel nam de Hilversummer onmid
dellijk na de start met weinig 'verschil
de leiding, maar reeds bij het passeren
van de barrière lag Fox twee meter voor
op Van Mesdag. En toen Fox zijn tempo
van 24 tot 27 slagen verhoogde, waser
voor de man van Cornelis Tromp geen
houden meer aan. Bij Fawley was de
voorsprong van de Brit tot een volle
lengte uitgegroeid en toen de Mile Post
werd gepasseerd had Fox zich nog verder
van Van Mesdag weggeroeid. Wel trachtte
onze landgenoot met een tempoverhoging
tot 29 het verloren terrein nog enigszins
terug te winnen, maar ook Fox zette ste
vig aan. Nadat Van Mesdag kort voor de
finish uit de baan raakte, stond niets de
zege van Fox, die hij tenslotte met vier
lengten behaalde, meer in de weg. In de
eindstrijd zal de Brit het tegen de Belg
George verre van gemakkelijk hebben.
George immers sloeg Vrijdag zijn land
genoot Steenacker met anderhalve lengte
en, wat meer zegt, in een tijd van 8 min.
rond, een nieuw record voor Henley.
Daarmee had George zich 18 sec. sneller
getoond dan Fox.
De wedstrijdcommissarissen had
den na afloop onze landgenoot
Suykerbuyk gedeklasseerd. Aan
vankelijk had hij in het klasse
ment tezamen met de hoofdgroep
de 29e plaats ex aequo gekregen
met de tijd 5.04.50. Tot veront
waardiging van dè Nederlanders
kwam men nu met de medede
ling, dat Suykerbuyk op de 117e
plaats was gerangschikt in 5.13.57.
Pellenaars, die verzekerdedat
hij met 't grote peloton was bin
nengekomen, dus 9 min. eerder,
protesteerde onmiddellijk tegen
de beslissing. En met succes. Na
een hernieuwd onderzoek kreeg
onze landgenoot zijn oorspronke
lijke plaats in het klassement
weer toegewezen.
(Van onze tennismedewerker)
IJ^IMBLEDON, 3 JULI. De titel in het heren-enkelspel van Wim
bledon is dus toch niet bij een Europeaan terecht gekomen. Wij
hadden ergens steeds de flauwe hoop, dat de Deen Nielsen, de reuzen-
doder, erin zou slagen ook Vic Seixas te doen capituleren voor de
flitsende kracht van zijn slagen, Nielsen, de man zonder grote inter
nationale routine, tegen Seixas, die al jarenlang tot de rij van wereld
klasse-spelers behoort en die voortdurend met het sterkste tennis in
aanraking is gekomen. Wellicht heeft men zich afgevraagd, waar Nielsen
dit tennis heeft geleerd. Wel, de Deense bond heeft hem het vorig jaar
een reis door de Verenigde Staten laten maken en hem op tal van
sterkbezette tornooien doen uitkomen. Daar is Nielsen ongetwijfeld
geworden tot wat hij thans is.
Maar het centrecourt heeft hem de
das omgedaan. Hoewel men aan zijn
optreden eigenlijk niets van zenuwen
kon bespeuren, was er in zijn snel te
merken, dat hij ..onder de indruk" was
van de zwaarte van het ogenblik. Bo
vendien trof hii Seixas in een prachtige
vorm. Nielsen kwam al spoedig in moei
lijkheden. Seixas gunde hem terecht
de tijd niet ,,in zijn spel" te komen en
toen de Amerikaan bemerkte, dat de
backhand van de Deen niet ingeschoten
was. heeft hij er de gehele wedstrijd
voor gezorgd, dat die backhand het
zwakke punt blééf! Vrijwel alle servi
ces van Seixas daverden de backhand
hoek in, af een toe gewisseld door een
scherpe bal op do forehand, waarop
snel anticiperen vrijwel onmogelijk
was.
Wij zouden misschien zelfs mogen
zeggen, dat Nielsen door zijn backhand
verloren heeft.
Bovendien kon Seixas zijn tegenstan
der onder een enorme druk houden. De
Amerikaan zocht en vond constant de
gunstige netpositie en hii hield Niel
sen zoveel mogelijk achter bii de base
line. waar hij hem heen en weer joeg-
Nielsen's voetenwerk was bovendien
minder dan dat van de Amerikaan en
hij kreeg vanmiddag geen touch op de
briljante slagen, die hii wis en waarach
tig van ziin racket kan laten vloeien.
Wij hebben ze in vorige partijen van
hem gezien. Zelfs zijn verschrikkelijke
eerste service faalde steeds en hii sloeg
in de eerste set acht double faults. Dat
kan men zich tegen Seixas niet veroor
loven.
De Amerikaan heeft het winnen van
de titel te danken aan het feit, dat hij
de moed had direct het initiatief in
handen te nemen en het geen moment
af te staan. Voordat Nielsen er eigen
lijk op verdacht was stond hii 14
achter. De Deen verloor ziin eerste ser
vice-game on love. Seixas won de eer
sten de derde game op 4—15. De vier
de was op love voor Nielsen, de vijfde
op love voor Seixas. Het was. zoals ge.
zegd, in een zucht 41 voor Seixas. In
de zesde game - Nielsen's service - had
de Amerikaan viermaal voordeel, daar
na riskeerde Nielsen de noging tot een
ace en hii slaagde 42. Dit inspireerde
Niels-n konneliik. Met waarliike prach
tige backhand-lobs, twee achter elkaar,
een snoes van een stopvolleve en een kei
harde van schouderhoogte geslagen vol-
leye doorbrak hii de service van Seixas
en won na deuce tenslotte de ziine 44.
Tot 77 hielden beiden hun service-ga
mes. Seixas serveerde daaron schitte
rend en maakte 87. waarna Nielsen in
z.iin service met 15—40 achter kwam.
Daarna een schoonheid van een ace
(3040), waarop Spixas na ziin volgen
de return zó snel bij het net was, dat
hii N'plsen's backhand-drive langs de
lnn gemakkelijk kon wegvolleren. Het
was eerste set met 97 voor Seixas.
In de tweede set doorbrak Seixas op
de stand van'?1 Nieis-ni's service op
nieuw, na driemaal voordeel, en hii bleef
rustig, vastberaden en uiterst secuur
spelend vóór tot 6—3.
Er was toen geen twijfel meer wie
de ander zijn wil oplegde. De vraag
was slechts of de Deen erin zou sla
gen onder deze druk uit te komen- Dit
was niet het geval. Wel bleven de ser
vicegames (tot 43 voor Seixas) voor
de .serveerders. De achtste game van
de derde set was naar ons gevoel de
mooiste van de hele wedstrijd. Nielsen
deed desperate pogingen om door de
service van Seixas te breken, maar het
lukte niettegenstaande daverende smas
hes niet. Hij nam daarna ziin eigen
service, hetgeen de stand op 5—4 in het
voordeel van Seixas bracht.
Op zijn service liep de Amerikaan tot
400 uit. Drie matchpoints. Nielsen
sloeg zijn eerste backhandreturn in het
net, de tweede ver uit, de derde service
van Seixas was een k#al-ace, waarna
Nielsen opnieuw faalde op de slag, die
hem in deze partij al heel wat hoofd
brekens en wenkbrauwenfronsen had
gekost: de backhand.
Seixas won Wimbledon glorieus en niet
twijfelachtig met 97, 6—3 en 64.
Tegen de Amerikaan in deze schit
terende vorm zou, geloven wii, geer.
andere speler ziin opgewassen. Doordat
Nielsen ten dele faalde rees het spel
eigenlijk op geen moment tot werkelijk
grote hoogte.
Negentig minuten na deze glorievolle
overwinning behaalde de Amerikaan
nog een succes. In de halve finales van
het gemengd dubbelspel baande hij
zich tezamen met Doris Hart, de fina-
liste in het damesenkelspel, een weg
naar de eindstrijd, door de als nummer
1 geolaat.ste Amerikaans-Australische
combinatie Juli Sampson-Lewis Hoad
met 63. 75 de baas te bliiven In de
finale zullen Doris Hart en Seixas
Shirley Frv en de Argentijnse kampioen
Enrikue Morea te bestrijden krijgen.
Laatstgenoemden zetten Pat Ward en
George Worthinton met weinig moeite
aan de kant' 6—2. 62.
Voor Doris Hart zal het een zeer
drukke Zaterdag worden. Niet alleen
dat zii in de finale van het damesen
kel- en het gemengd du.bbelsnel za'
moeten aantreden, maar "bovendien zal
zii een duel om de Wimbledon-titel in
het damesdubbc-Ispel moeten leveren.
Met Shirley Fry komt zii in de eind
strijd tegen Maureen Connolly en Julie
Sampson uit.
Het berendubbelsDel is een Australi
sche affaire tussen RoseHartwig ener-
ziids er. Rosewall-Hoad aan de andere I
kant.
Het is wellicht goed er de ten-
l sliefhebbers in Nederland aan
te berinneren, dat a.s. Zondag de
sti ïkste Amerikaanse dames, onder
wie Maureen Connolly, op de
prachtige banen in Noordwijk een
exhibition komen spelen, waarna
van 8 Juli af de Internationale
kampioenschappen van Nederland
op dezelfde banen volgen. Bij de
heren zien we een inschrijving van
de Australiër Hoad. Hetgeen spel
van de hoogste klasse doet ver
vachten.
Maureen Connolly schudt haar
tegenspeelster, Shirley Fry, de
hand, nadat Maureen de semi
finale dames-enhelspel met 67,
had gewonnen.