Kolenprijzen zullen eerst nog moeten stijgen PANG Eerste Kamer vóór tweede technische hogeschool Na enkele jaren weer een daling te verwachten? r Vlekken? CETREX FoetsieI Om het geluk van Peter Harmonisatie' begin van alle wijsheid? Heemstede voer wel bij de Flora 1953 K.S.G.-„Hulpmotor" voor Europa's eenheid (III) Radioprogramma *Üe pezs/uw&iM& ma Geschil over opgraving van een lijk BOEKEN BULLETIN Pim, PamPom en de wonderlamp 3(2 Het Amsterdamse taxi- vraagstuk Matroos van Stad Maastricht in ruim gevallen Waarom als protestants- christen iid van dc P.v.d.A.? Begroting van Maatschappelijk Werk werd aangenomen Decentralisatie gewenst door Kitty Lessels Arbeider bij explosie in gasfabriek gedood d> DONDERDAG 9 JULI 1953 (Van onze speciale verslaggever) INDACHTIG AAN DE ACHTERSTAND, die talloze Nederlanders bij bun kolenleveranciers blijken te hebben, gevoelt men zich niet pret tig wanneer men een verdere prijsstijging moet voorspellen. Maar toch is daaraan niet te ontkomen, althans niet in Nederland. In een tijdsver loop van vijf jaren, te rekenen vanaf de oprichting der Kolen- en Staal Gemeenschap, zal het prijspeil in de zes deelnemende landen moeten zijn gelijkgemaakt: „geharmoniseerd" heet dat in de taal van de KSG. De Hoge Autoriteit der KSG rekent er echter op, dat in diezelfde vijf jaren (die men moet tellen van de datum van oprichting, op 1 Mei 1953, af) tal van kostenbesparende maatregelen, die thans nog slechts zijn in geleid of zelfs nog in het studiestadium verkeren, hun invloed steeds sterker zullen doen gelden. Zo zal de helling van de stijgende prijslijn kleiner kunnen worden om ten slotte over te gaan in een dalende lijn. en staalmarkt mag worden toegepast: de Belgen en Duitsers mogen Nederland de kolen niet duurder verkopen dan tegen de prijs, die zij hun binnenlandse verbruikers in rekening brengen. Levensbelang OOK enkele soorten stalen platen zijn verlaagd. Frans Ijzererts is goedko per geworden. Doch het is noodzakelijk, deze inte gratie groter, breder te zien dan alleen als een weegschaal, waarop de bewo ners van elk der zes deelnemende lan den de directe voor- of nadelen moeten afwegen. Voor Nederland is deelneming aan de K.S.G. een levensbelang. M1ET alle landen vertonen hetzelfde beeld. België bijvoorbeeld moet in die vijf jaar zijn prijzen verlagen een meevallertje voor de Belgische bin nenlandse verbruiker. In welk tempo de aanpassing tot stand komt, is op het ogenblik nog een zaak voor de natio nale regeringen. Ook met de wijze waarop dit geschiedt zal de Hoge Auto riteit der K.S.G. zich vermoedelijk niet bemoeien. VOOR Nederland bijvoorbeeld zou bet mogelijk zijn, de prijzen van huls- brand (die immers slechts een klein deel van de totale steenkoolconsumptie uitmaakt) om sociaal-psychologische re denen zo laag mogelijk te houden. Het is een denkbeeld, dat wij hier sterk zouden willen bepleiten, nu de huis- brandprijzen sedert 1945 zo enorm ge stegen zijn (anthraciet met 260 pet.). Bovendien zouden wij er op willen aandringen, de prijzen tijdig vóór het begin van het stookseizoen voor het ge hele seizoen vast te stellen, opdat de particuliere verbruikers er rekening mee kunnen houden. Ook voordelen 7ULK een publicatie voor het stooksei zoen 1953-54 zou dan niet lang meer op zich mogen laten wachten niet al leen. doch zou vergezeld dienen te gaan van de verzekering, dat de gepu bliceerde prijzen ten minste een jaar onveranderd zullen blijven. Intussen staan alle bedrijven, die ko len als energiebron gebruiken, voor een reeks prijsstijgingen, die hun kos ten zullen verhogen en in vele gevallen ook van invloed zullen zijn op de prij zen der eindproducten. Van de omvang van deze te verwachten prijsstijgingen is nog Weinig bekend. Principieel is echter wel het vraagstuk aan de orde, wie ze zal moeten dragen. Zullen zij alle op de consument worden afgewen teld, zal het bedrijfsleven ze geheel of ten dele (kunnen) opvangen of zal de Staat de een of andere compensatie geven? Tegenover de hier opgesomde nadelen staan echter ook weer voordelen. De verwerkende industrieën in Nederland profiteren, voor zover zij Belgische an thraciet gebruiken, thans al van de ver laagde Belgische exportprijzen. Die ver laging is een gevolg van de toepassing van het beginsel, dat geen prijsdisenmi- natie in de gemeenschappelijke kolen- VRIJDAG 10 JULI HILVERSUM I, 403 m.: 7.00—24.00 NCRV. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nieuws en weerberichten. 8.18 Gewijde muziek. 8.45 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Gram. 10.30 Morgendienst. 11.00 Zang en piano. 11.30 Gram. 12.30 Land- en Tuinbouw- mededelingen. 12.33 Gram. 12.59 Klok gelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Vocaal Ensem ble. 13,45 Gram. 15.15 Voordracht. 15.35 Gram. 1600 Tuinbouwpraatje. 16.15 Alt viool, klarinet en piano. 16.40 Gram. 17.10 Idem. 17.30 Mil vraaggesprek. 17.40 Gram. 17.45 Fries programma. 18.00 Gram. 18.30 Kamerkoor, strijkkwartet en orgel. 19.00 Nieuws en weerberichten. 19.10 Regerings- tiitzending: „Verklaring en Toelichting". 19.30 Gram. 20.00 Radiokrant. 20.20 Vo caal ensemble en orgel. 21.00 „De Tog- netti's komen!", hoorspel. 21.35 Gram. 21.45 Viool en piano. 22.00 Holland Festi val: „Collegium Musicum ItalicunV'. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Nieuws en SOS- berichten. 23.15 Het Evangelie in Espe ranto. 23.30—24.00 Gram.muziek. HILVERSUM H, 298 m.: 7.00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA. 12.00 AVRO, 16.00 VARA. 19.30 VPRO, 2100 VARA, 22 40 VPRO, 23.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18 Gram. 8.45 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. 9.10 Gram. 9-35 Waterstanden. 9.40 Voor de kleuters. 10.00 „Kinderen en mensen", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Or gel en zang. 10.50 Radiofeuilleton. 11.10 Gram. 12.00 Twee piano's. 12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen. 12.33 Sportpraatje. 12.48 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Mede delingen of gram. 13.20 Metropole-Orkest. 14.00 Kookkunst. 14.20 Israëlische liede ren. 14.50 Voordracht. 15.10 Kamermuziek. 15.30 Gram. (16.00—18.00 Ronde v. Frank rijk.) 16.00 Orgelspel. 16.30 Muzikale cau serie. 17.10 Voor de kinderen. 17.40 Gram. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.45 In drukken van het Congres v. h. Intern. Verbond v. Vrije Vakverenigingen. 19.00 Gemengd koor. 19.15 Pianospel. 19.30 „Op huisbezoek". 19.45 „Op bezoek bij an deren", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Boekbespreking. 20.15 Voordracht met plano. 20.30 „De Verenigde Naties", cau serie. 20.40 „Aanpassing", causerie. 21.00 Cabaret. 21.30 „Het leven betrapt". 21.50 Ronde van Frankrijk. 22.00 Lichte mu ziek. 22.25 Buitenlandse overzicht. 22.40 „Vandaag", causerie. 22.45 Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15 Reportage. 23.25— 24.00 Gram.muziek. Televisie-programma. NCRV. 20-15— 21.45: 1. Journaal: 2. Weerbericht: 3. Dwars door Europa, fllmverslag. - Pauze.- 4. „Van stokpaardjes en draaitollen"; 5. Dagsluiting. Door de deelneming aan de K.S.G. zijn de verwerkende industrieën in Ne derland ten allen tijde verzekerd van een eerlijk aandeel in de gemeenschap pelijke kolen- en ertsproductie. De prij zen zullen gelijk zijn aan die der om ringende landen. Dit betekent, dat een veel solider basis onder een deel der Nederlandse exportindustrie is gescho ven dan -tot 1 Mei 1953 mogelijk was. Nederlands positie op de exportmark ten kan er op de duur alleen door ver beteren. Voor Nederland, dat de huidige levensstandaard voor zijn nog steeds groeiende bevolking slechts kan hand haven bij een evenredig stijgend ex portvolume, is deze grotere stabiliteit van eminent belang. Het moet nog veel verder deze kant op. Voor nog veel meer producten moet een gemeenschap pelijke markt tot stand komen, waar binnen dan zowel de aanvoer van grondstoffen als de afzet van eindpro ducten verzekerd zijn. Winst W/ANT de Nederlandse exporteur leeft op het ogenblik in een gestadige angst voor een conjunctuur-omslag, die onvermijdelijk wel weer allerlei natio nale beschermende maatregelen als contingentering en verhoging van in voerrechten zal oproepen. De gevolgen daarvan zouden voor Nederland wel haast catastrofaal zijn. Geheel weg te nemen is die angst natuurlijk niet. Er zullen altijd wel markten op de wereld blijven bestaan, waar het nationale eigenbelang onaan tastbaar ten troon zit. Maar wanneer althans een goed deel van e export aanmerkelijk „harder" zou kunnen wor den dan thans door stabieler grond stoffen-aanvoer en -prijzen, verlaagde poductiekosten wegens verder doorge voerde arbeidsverdeling en ratio .alisa- tie, alsook door het wegvallen van zo vele thans willekeurig aandoende grens- barrières, zou er al heel wat gewonnen zijn. Wie van drups of populair gezegd van „zuurtjes" houdt, ondervindt een geheel nieuw genot, wanneer hl) Rang Crista! fruits proeft. Uw winkelier heeft ze In voorraad Let op de naam RANG op net beschermend om hulsel van leder „Rangecje" Heemstede heeft negentigduizend gulden meer ontvangen aan vermake lijkheidsbelasting dan op de gemeente begroting voor dit jaar was geraamd. Dit is een rechtstreeks gevolg van het succes van de internationale bloemen tentoonstelling Flora 1953. Er was op de begroting een extra bedrag aan in komsten geraamd van vijftig mille, maar in werkelijkheid bedroegen de ontvangsten uit de vermakelijkheids belasting 140.000 gulden. Normaliter ontvangt de gemeente 25 tot 30.000 gulden uit die bron van inkomsten. Daar staat tegenover dat grote uitga ven moesten worden gedaan voor de verkeersregeling: versterking van de politie met manschappen van de rijks politie, aanschaffing van mobilofoon auto's, verbreding en verbetering van wegen, straten en wegdekken en der gelijke. Desondanks zal een netto revenu van veertig mille worden bereikt, vooral ook omdat de verpachtingen van parkeerterreinen, consumptiekios ken enz. ook nog eens veertig tot vijf tigduizend gulden hebben opgebracht. Het ligt in de bedoeling het batig sal do te gebruiken voor een blijvende herinnering in de gemeente aan de Flora 1953. De afdeling voor de geschillen van bestuur van de Raad van State behan delde gisteren een beToep van mevr, W. de Boer-Weeda te Rotterdam tegen een beslissing van de burgemeester van Rotterdam, houdende een weige ring om het lijk van haar zoon te doen opgraven. De 20-jarige zoon van mevr. De Boer is volgens zijn moeder in militaire dienst op geheimzinnige wijze gestor ven, en op schandelijke wijze ter aarde besteld zonder enige verzorging ineen veel te kleine kist, met vuil ondergoed aan enz. Dit laatste is gebleken nadat de kist geopend werd in het bijzijn van een officier van Justitie. De moe der eiste herbegrafenis. De burgemeester van Rotterdam liet verklaren, dat er door een deskundige sectie op het lijk is verricht waarna werd geoordeeld, dat er geen sprake kon zijn van een onnatuurlijke dipods- oorzaak. Nadat een uitvoerig justitieel en medisch onderzoek geen resultaten had opgeleverd, oordeelde de burge meester opgraving zinloos. De Kroon zal later beslissen ln dit geschil. 62. Pim had zich een beetje op de achtergrond gehouden, terwijl zijn broertjes vol trots hun mooie cadeau tjes lieten zien. Maar nu stapte hij naar voren. „Kijkt U eens Moeder, dit heb ik gekregen, het is een echt antiekrko- peren lampje, zegt mevrouw Babbel- graag, ik bedoel de barones enne.... het komt uit het paleis van een echte prins, een emir!" „Ach ja, ik zie het" riep Moeder geïnteresseerd, terwijl ze de wonderlamp in de handen nam. „Daar maakten de mensen vroeger licht mee. Dan werd er een pit in deze tuit gestopt en olie in de lamp gedaan en dat brandde dan. Mijn grootmoeder had ook nog zo'n lampje, maar die din gen walmden meer dan dat ze licht gaven. Maar....", liet ze er op volgen. „Dat is toch eigenlijk geen cadeautje voor een jongen?" „Nee moeder, maar dat komt omdat die fluit het niet wilde doen", verklaarde Pim en vertelde toen alles. „En U mag dat lampje hebben", eindigde hij zijn verhaal. „Dat is prach tig", riep Moeder. „Ik zal het eens goed oppoetsen, dan glanst het als goud! Dank je wel, lieve jongen, en omdat ik het voor jou zo sneu vindt, krijg jij van mij een kwartje om een nieuwe fluit te kopen". „Ha, Moeder dank U wel!" Pim sprong een gat in de lucht en gaf zijn Moeder toen een dikke zoen. „Ga je mee jongens, we gaan er meteen één kopen". En het volgende ogenblik wa ren de drie broertjes alweer de deur uitgerend! (Advertentie. Ing. Med.) (Advertentie, Ing. Med.) Het bestuur van de stichting taxi centrale te Amsterdam heeft gisteren „namens drievierde van zijn bedrijf". Burgemeester en Wethouders toestem ming verzocht tot verlaging van de b u i t e n tarieven in de periode 15 Juli —15 September met 10 procent, of, naar keuze van de passagier, instellen van een uur gratis wachten per f 10.— vrachtsom. De stichting hoopt op deze manier „de vrees van vacantiegangers voor duurte van taxi's te doorbreken". Dit verzoek heeft dus geen betrekking op stadsritten. KNAAPJE VERDRONKEN Te Numansdorp is de zevenjarige J. W. S. gisterochtend levenloos in een sloot gevonden. Het jongetje werd sinds de vorige avond vermist, weshalve toen zijn opsporing werd verzocht. Gister morgen leidde het zoeken tot de droeve vondst. Naar thans bekend wordt heeft zich aan boord van het 5800 brt. metende Nederlandse s.s. „Stad Maastricht", op weg van Vlaardingen naar Lulea, ter hoogte van Stockholm een ongeluk voorgedaan- Eén der opvarenden, de ongehuwde matroos Verstraaten uit Rotterdam, kwam in een ruim te val len en maakte een val van ongeveer 5 meter. De kapitein van de Stad Maastricht riep de hulp in van een vliegtuig dat daarop de man, die een gebroken arm en een bekkenfractuur heeft opgelopen, naar een ziekenhuis in Stockholm vervoerde. De toestand van het slachtoffer is redelijk. Mr. dr. A. A. van Rhijn, vóór de oor log lid van de Chr. Hist. Unie en na de bevrijding via de „doorbraak" in de Partij van de Arbeid terechtgeko men, heeft verleden jaar met de be kende A. R, voorman dr S- U. Zuide- ma in Delft een openbaar debat ge voerd over de vraag, of een christen lid kan ziin van de Partii van de Arbeid. Dit is voor hem aanleiding geweest, zijn mening dienaangaande nog eens samen te vatten in een kleine, bij de Arbeiderspers te Amsterdam versche nen brochure. De inhoud is het best te karakterise ren, door de titel van de hoofdstukjes te noemen: Principiële bezwaren tegen een christelijke partii, practische be zwaren tegen een christelijke partij. Als protestants-christen in de Partii van de Arbeid; in het laatste wordt korte- lijks een schets gegeven aan de geeste lijk sfeer in de nartij en uitgaande van de begrippen Staat en Democratie het Beginselprogram van de partij samengevat en toegelicht. Het is een helder geformuleerd en met grote warmte geschreven boekske geworden, dat een bijdrage kan zijn in de bezinning op de vraag „Waarom als protestants-christen lid van de Par tij van de Arbeid?" J)E EERSTE KAMER heeft gistermiddag het wetsontwerp, dat beoogt de voorbereiding voor een tweede instituut voor technisch hoger onderwijs mogelijk te maken, z.h.s. aangenomen, met aantekening, dat de C.P.N.-fractie geacht wordt te hebben tegengestemd. Voorts werd de begroting van het departement van Maatschappelijk Werk eveneens z.h.s. aangenomen, nadat eerst de positie der Indische Nederlanders en der Ambonezen in ons land weer ter sprake was gekomen. De heer Schermerhorn (PvdA) wees op de moeilijkheden, die zouden kun nen liggen in het bezetten der leer stoelen van twee technische hoge scholen. Spreker betwijfelde of men in Nederland voldoende mensen van het daarvoor benodigde kaliber bezat. Anderzijds was spreker vóór kleinere hogescholen, voor decentralisatie van het hoger onderwijs en dus voor een tweede t.h., aangezien ontpersoonlij- king en massaficatie dreigt. Minister Cals meende, dat wat be treft de plaats van de tweede t.h. de regering mag afgaan op de duidelijke uitspraak der Tweede Kamer in deze en Eindhoven als standplaats zal moe ten handhaven. De minister deed de toezegging, dat hij ervoor zou ijveren, dat de helft van het aantal hooglera ren als vaste docenten aan de t.h. zal zijn verbonden. Op het voorstel van de heer Schermerhorn om twee opleidin gen met verschillende studieduur in te VLEKKENWATER VAN CETA-BEVER (Advertentie. Ing. Med.) 51) 't Leek bijna gevoelloos in haar te plagen nu zij moe en ontmoedigd was, en haar weerstand op z'n zwakst. Maar toch moest zij de waarheid te weten komen, die onbegrijpelijke waarheid; zij moest, want er waren toch zeker nog andere levens waar aan gedacht moest worden, dan die van José en Max Leon? Peter, bijvoorbeeld, die zij, sinds zij de Casa Garron had moeten verlaten, niet langer kon verdedigen. Zonder twijfel had deze waarheid iets te maken met Beatrice en om die reden was deze dringend noodzakelijk. Zij boog zich over 't meisje en sloot haar vingers zachtjes om een van de smalle polsen. Zij zei, wetende dat dit slechts een uitvlucht was, in de hoop een opheldering uit te lokken: „Mis schien dat dokter Leon voor jou heel veel betekent, maar dat jij voor hem niets betekent. Is dat het, Tosé?" „Nee nee, ik ben alles voor hem," José draaide haar hoofd om en lag met een wang op haar arm; haar ogen fon kelden van boosheid om zulk een ver onderstelling. Toen, alsof een plotseling vuur haar terughoudendheid ontdooide, welden felle woorden uit haar hart op: „Wij hebben elkaar lief, niemand heeft n°2 ooit zo liefgehad als wij liefheb ben. Maar wij worden van elkaar ver wijderd gehouden en hij zal nooit met mij trouwen, omdat hij een en al angst is Haar stem stokte opeens; zij staarde Lynne aan in panische schrik. Zij fluis terde voor zichzelf heen: „Ik heb teveel gezegd," en zij legde haar hand op haar mond en begon te beven. „Waarvoor is hij bang, José?" vroeg Lynne, maar zij verwachtte geen ant woord en kreeg er ook geen. Zij be greep dat alleen een rechtstreek aan val de hechte muur van José's zwijgen zou kunnen doorboren, dit geheim zou kunnen ophelderen. Zij zei langzaam: „Je hoeft 't mij niet te vertellen. Ik weet het. Het begint allemaal bij Bea trice Penda, is het niet?" Haar stem klonk laag, vastberaden, zeker, maar onder de niet aflatende aandrang klonk voortdurend een op rechte hartelijkheid. „Beatrice Penda, die kan lopen zoals jij en ik, José, maar die liever in een rolstoel zit, terwijl zij de plannen en dromen van andere mensen beheerst, bederft, verwringt. Zij zit daar in de Casa Garron in schoon martelaarschap en vernielt. Zij vernielt van allerlei: de ontvangst bijvoorbeeld, die ik had moeten hebben toen ik uit Engeland kwam; de ontvangst, die mijn gestorven zuster nooit gehad heeft; het veertien maanden oude wezen van Peter, mijn zuster's baby, mijn trouwplannen met Bryce Garron hoe kan hij mij trou wen nu zij mij zwart gemaakt heeft bij zijn familie? Jouw geluk, José, alsook de persoonlijke rust van dokter Leon. Ik weet, dat zij al die dingen beetge pakt heeft en ze systematisch tot stof heeft fijn gemalen. Voor jou blijft er niets anders over, dan afwachten en tranen en de angst om oud en niet af gehaald te worden." Haar stem werd scherp: „Dat is de ene helft van de waarheid, José, vertel mij nu de rest." 't Meisje lag onbeweeglijk en sprake loos. „Zeg het mij, José." „Ik durf niet." De woorden klonken als een zucht. „Zeg het mij." „Nee nee, het is niet alleen het ge heim van mijzelf." Een krampachtige rilling ging door haar slanke figuurtje heen en toen leek zij totaal afgewerkt." „Ik zal je geheim zorgvuldig bewa ren." Lynne beloofde dat zonder aarze ling. Door deze belofte had zij zichzelf aan harden en voeten gebonden; zij had de enige hoop om Beatrice Penda aan de kaak te stellen, teniet gedaan. Maar het was vriendelijker tegenover de kleine Spaanse verpleegster, die zich opgelucht zou voelen wanneer zij haar te zwaar wegend geheim kwijt kon raken. Een lok pikzwart haar was over José's ogen gevallen en door die don kere warreling keek zij op naar Lynne. Zij lag onbeweeglijk, sprakeloos: maar ondertussen vocht zij een merkwaardig conflict uit in haar binnenste. Toen opeens gaf zij toe, alsof alles: haar tegenstand, haar hart, zelfs haar ach terdocht in elkaar gezakt waren: dode lijk vermoeid, met grote behoefte aan menselijk medeleven, gaf zij zich over: „Ja, zij kan lopen. Wij weten 't maar al te goed, Max en ik. Zij heeft onze lief de in een graf gelegd en is er ontel bare malen over heen gelopen sedert de avond, dat zij haar hier brachten na 't ongeluk". „Maar", de vraag barstte er bij Lyn ne heftig uit, „waarom leent hij zich tot dat bedrog? Driemaal in de week gaat hij naar de Casa: is dat alleen om de Garrons niet de waarheid te doen bemerken? Om hun zand in de ogen te strooien, steeds meer en meer zand?" 't Meisje antwoordde niet, maar scheen zich terug te trekken naar de duisternis - an. haar gemoed. Lynne wachtte, wetende dat welke verkla ringen er ook kwamen, zij zonder doel zouden zijn, zij onbruikbaar zouden zijn. 't Zou wezen alsof zij een degen in haar hand hield, waarvan de kling, verroest geworden door een gegeven belofte, bot en onbruikbaar geworden was. José stond van het bed op, schopte haar andere schoen uit en liep naar 't raam. Lynne keek naar haar. De smal le heupen, de slanke hals, de lichte welving van haar borsten: wat was zij kinderlijk, om zulk een vlam in zich te voeden, zo'n hartstochtelijke honger, zulk een volkomen vrouwelijkheid: om zo volgroeid en bereid en verlangend naar Leon te zijn. Lynne zei rustig: „Waarom de rest te verzwijgen, José? 't Is net alsof je een zieke slechts de helft van de dosis van een drankje zou geven, is 't niet?" „Drankje 't Woord kon nauwe lijks over de lippen van het Spaanse meisje komen. Toen kwam zij terug en zij kroop op de rand van 't bed. Haar hoofd was voorover gebogen. Zij zat daar en keek terug in 't verleden en toen zij sprak was 't precies, alsof zij vertelde wat zij zag. „Ik had de late dienst op die vrese lijke avond dat 't gebeurde en Max was urenlang in de operatiekamer geweest en was dodelijk vermoeid: dat zijn twee oorzaken, waardoor ons 't onheil overkwam. Zelfs om 12 uur was hij nog niet klaar, want Beatrice Penda had een ongeluk gehad en werd binnen gebracht voor een spoedoperatie. Ik herinner mij, dat zij blauwe orchideeën droeg: ik zie ze nog voor mij, er was zand opgekomen". Zij sidderde. Na af loop werd zij naar een eerste klas ka mer gebracht en in de kamer ernaast lag een Engelse dame, mevr. Soanne, die een inwendige ziekte had en nooit kon slapen en Max had haar veronal gegeven". José wachtte even om zich de détails te herinneren en ging toen verder: ,,'t Zal zowat één uur in de ochtend zijn geweest, toen ik de kamer van mevrouw Soanne binnen ging, naar haar keek en zaghaar stem brak af, en kwam weer bij: „zij was dood" Ik raakte de kluts kwijt en dat was de oorzaak van alle martelingen waar Max doorheen moest sedert toen. Ik was een verschrikte dwaas. Ik vloog weg, op zoek naar hem en hij was in de kamer ernaast bij Beatrice Penda. Ik dacht dat zii nog onder narcose was; ik zei tegen Max: De Senora Soanne is dood je vergiste je je gaf haar een te grote dosis veronal. O, Max, zij is dood (Wordt vervolgd; stellen, kon de minister nog niet In gaan. Hij wilde dit probleem echter in de toekomst bestuderen. BIJ de voortgezette behandeling van de begroting van Maatschappelijk Werk zei minister Van Thiel, dat hij hoopte de geest van zijn werk te kun nen vrijhouden van overdadige politie, ke beïnvloeding. Komende op de gere- patrieerden uit Indonesië zeide de mi nister dat de huisvesting in woonoor den en contractpensions zo kort moge lijk moet zijn. Per 1 Juli ji. waren er 426 gezinnen die 3 jaar en langer on der deze condities leefden en 548 woon den er van 23 jaar. In de komende weken hoopt men 1600 woningen voor gerepatrieerden ter beschikking te krijgen, waarhij men er echter rekening mee moet houden, dat er ook 400 gezinnen van leden der militaire missie terugkeren. Volgend jaar zullen daardoor nog on geveer 1300 gerepatrieerde gezinnen in minder gewenste huisvesting moeten verblijven. De minister wilde er zijn beleid niet op richten tegenstellingen tussen de Ambonezen te scheppen en daarop hun terugkeer naar Indonesië te base ren. Gezien de huidige toestand op da arbeidsmarkt bestaat er geen bezwaar tegen, Ambonezen op te nemen in het arbeidsproces. Vakopleiding is daarom echter gewenst. Bij de Ambonezen zelf bestaat geen belangstelling voor opneming in de K.L., zo betoogde de minister, Tenslo te drukte hij zijn respect uit voor de houding die de Ambonezen hier vooral de laatste tijd hebben aangenomen en gaf hun de verzeke ring van zijn volle medeleven en me dewerking. De heer Diepenhorst (AR) bleek bij de replieken vooral bezorgd te zijn over de huisvesting der Indische Ne derlanders, die tussen 1945 en 1948 zijn teruggekeerd. De heer De Vos van Steenwijk (VVD) vroeg de minis ter soepel te zijn in de eisen voor te rugkeer naar Nederland van Indische Nederlanders. Mej. Tjeenk Willink (PvdA) miste bij de minister het be grip voor de jongere generatie. Minister Van Thiel zei, dat vrije overtocht naar Nederland voor Indi sche Nederlanders moeilijk te verwe zenlijken as. De minister kon niet meegaan met het voorstel van de heer Bxan den burg (CPN) om de meest mi litante figuren onder de Ambonezen hier te lande aan banden te leggen. Door het springen van een kleine luchtketel in de gasfabriek te Frane- ker is gisteren de arbeider A. B. om het leven gekomen. B. was met nog drie arbeiders bezig met het nazien van een luchtketeltje, waarmede een be paald cement in de retorten wordt ge spoten om deze te dichten. Tijdens deze werkzaamheden ontplofte plotseling de luchtketel. Het bovenstuk vloog er af en trof B. tegen de kin. Hij was op slag dood. B. was ongeveer 35 jaar oud en laat een vrouw en twee kinderen achter. Ten gevolge van het buiten haar oevers treden van de rivier de Goemti (Bengalen) zijn 50.000 personen dak loos geworden. De schade aan wonin gen en aan het gewas is aanzienlijk.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1953 | | pagina 7